اندیشه | taraneh.T

وظیفه‌ی احساس مورد توهین قرار گرفتن

دانشجویان دانشکده شما عمیقاً احساس میکنند به آنها توهین شده است، پس شما شکست خوردید. این استدلال طرفداران زیادی، من جمله از افراد باهوش، پیدا کرده است. اما قدرت این استدلال از کجا نشأت می‌گیرد؟

حقوق منفی و طبیعی در سنت سیاسی غرب جایگاه مرکزی دارند. این حقوق که به‌طور مشهور توسط توماس هابز و جان لاک مطرح شده‌اند، در میان همه‌ی مردم مشترک‌اند. چند نکته‌ی مهم درباره‌ی این حقوق، آن‌گونه که هابز، لاک و دیگران درک کرده‌اند: اول اینکه، این حقوق از افراد در برابر برخی امور محافظت می‌کنند. آن‌ها به‌طور دقیق‌تر «حقوق علیه» هستند، نه «حقوق برای». (در اینجا بحث حقوق مالکیت مدنظر نیست). دوم، این حقوق جنبه‌های فیزیکی انسان‌ها را شامل می‌شوند. برای مثال، اولین حق از نظر هابز، حق حفاظت در برابر قتل است. سوم، آن‌ها در برابر برخی تأثیرات محافظت می‌کنند. اگر یک راننده‌ی مست کسی را بکشد، حتی اگر قصد آسیبی نداشته باشد، همچنان حق حیات او را نقض کرده است. چهارم، از آنجایی که این حقوق جنبه‌های فیزیکی انسان‌ها را پوشش می‌دهند، نقض آن‌ها معمولاً به‌راحتی قابل تشخیص است. به‌عنوان‌مثال، همه می‌دانند که قتل چگونه رخ می‌دهد.

با این حال، برخلاف خشونت فیزیکی، توهین امری ذهنی است. معمولاً تشخیص خشونت فیزیکی آسان است. اتهامات در این حوزه به‌راحتی قابل اثبات یا رد شدن هستند. اما تعریف توهین متغیر است، و در تصمیم‌گیری درباره‌ی اینکه آیا چیزی توهین‌آمیز است (برای فردی خاص)، در نهایت به گفته‌ی همان فرد محدود هستیم. اگر فرد «الف» چیزی بگوید و فرد «ب» ادعای احساس توهین یا رنجش نکند، بسیار عجیب خواهد بود که بگوییم فرد «الف» به او توهین کرده است. برخی استدلال می‌کنند که اگر فردی بتواند صرفاً به دلیل احساس توهین، خواستار ساکت شدن دیگری شود، دانشگاه معنای خود را از دست خواهد داد. در این صورت، حتی آمار نیز می‌تواند باعث رنجش کسی شود، اگر که از نتایج آن متنفر باشد.

شنیدن استدلال‌های جدید، به‌ویژه استدلال‌های ناراحت‌کننده، برای آموزش ضروری است. معترضان اشتباه می‌کنند، نه به این دلیل که حقیقت را جستجو می‌کنند، بلکه به این دلیل که گمان می‌برند اعتراض و جبهه‌گیری همیشه واکنشی مناسب به استدلال‌های مربوط به حقیقت است. ذهن‌ها، مانند بدن‌ها، برای رشد و بهبود به تغذیه نیاز دارند. بهترین تغذیه‌ی یک ذهن، مواجهه با استدلال‌های جدید است. یک استدلال، اگر حقیقت داشته باشد، حقیقت است و اگر نداشته باشد، نیست – شخصی که آن را بیان می‌کند یا می‌شنود مهم نیست. استدلال نمی‌گوید: «تو اشتباه می‌کنی چون آدم بدی هستی». این هنجارهای فکری – و سایر هنجارها – ذهن‌های ما را آزادتر می‌کنند و ما را در مسیر جستجوی دانش یاری می‌دهند. امیدواریم که همه‌ی ما با همین هدف به دانشگاه ییل آمده باشیم. و امیدواریم این هنجارها در همه جا قوی باشند. اما اگر قرار باشد جایی این هنجارها قدرتمند باشند، آنجا باید دانشگاه باشد.

#کول_آرونسون

سه دشمن بزرگ ما
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
کاریکاتور روزنامه آمریکاییشیکاگواگزمینر که نماد نوشیدنی های الکلی را با نماد قدرت های مرکزی در جنگ جهانی اول( امپراتوری اتریش و آلمان)در یک ردیف مقایسه می کند. مارس، سال ۱۹۱۸

شاهنشاهی ساسانی دارای شهرهای بزرگ، چندفرهنگی و معمولاً به‌شدت مستحکم بود. منابع ادبی پر از اشاره‌های مستقیم یا غیرمستقیم به تبعید یا جابجایی داخلی جمعیت‌ها از یک منطقه به منطقه‌ای دیگر هستند. افزایش جمعیت شهری به‌وضوح بخش مهمی از برنامه‌ریزی اقتصادی امپراتوری بود، اما مطالعات نسبتاً کمی درباره شهرسازی ساسانی انجام شده است.

پسوند گرد در پایان اسم بسیاری از شهرها هنوز هم مشاهده میشود: مانند دشت گرد، سوسن گرد، لاسگرد، بَروگرد(بروجرد)، دارابگرد، فیروزگرد، شاپورگرد و کوهگرد. دارابگرد نخستین پایتخت ساسانیان بوده ‌است که به آن دارابگِرد یا دارابجرد گفته میشد. گفته میشود که قدمت این شهر به عصر هخامنشیان می‌رسد.

مطابق روایات اسطوره ای آنچنان که در منابع متعدد از شاهنامه فردوسی و تاریخ طبری آمده بنای شهر، توسط داراب از که نوادگان اسفندیار پهلوان نامدار بوده انجام شده است.

#ساسانیان

🗂️برای ورود به مجموعه‌ای جامع از هنر، برای هنردوستان، کلیک کنید

🎬سینما     |  💬 فلسفه

🎵موسیقی |  📖ادبیات

🖌️نقاشی    |  📸عکاسی

لینک ورود🔻

🖇️https://t.me/addlist/OaD015LAwVswMTlk

➕اگه از قبل پوشه رو داشتید، آپدیت کنید

📌هماهنگ کننده: @Filmsofun

خرد در حیرت آغاز می گردد.

ته‌تتوس
#افلاطون

در دهه ۱۹۵۰، چین در تلاش بود تا از یک جامعه کشاورزی به یک جامعه صنعتی کمونیستی تبدیل شود. رهبر آنها، مائو زدونگ، قصد داشت جامعه را کاملاً تغییر دهد، و این تلاش‌ها فقط به انسان‌ها محدود نمی‌شد. یکی از عجیب‌ترین اصلاحات این دوره، دستور نابودی گنجشک‌ها و سایر آفات بود.

در سال ۱۹۵۸، مائو جنگی را علیه گنجشک‌ها، پشه‌ها، مگس‌ها و موش‌ها اعلام کرد. گنجشک‌ها به‌طور ویژه هدف قرار گرفتند، زیرا از محصولات کشاورزی روستاییان در سراسر کشور تغذیه می‌کردند. بر اساس نظر برخی دانشمندان، هر گنجشک سالانه ۴.۵ کیلوگرم غذا مصرف می‌کرد، یعنی ۴.۵ کیلوگرم غذای کمتر برای مردم. آنها محاسبه کردند که با کشتن هر یک میلیون گنجشک، غذای کافی برای ۶۰,۰۰۰ روستایی فراهم می‌شود. در حالی که گنجشک‌ها در تاریخ چین همواره در نقاشی‌ها و اشعار مورد تحسین قرار می‌گرفتند، مائو آنها را به عنوان آفات گرسنه و دزدانی می‌دید که باید ریشه‌کن شوند. او گفت:
«موجود لعنتی. جنایتکار هزاران ساله. امروز روز حساب است.»

مائو کل کشور را در جنگ علیه گنجشک‌ها بسیج کرد. مردم از شانگهای تا کونمینگ تمام روز روی قابلمه‌ها، تابه‌ها و طبل‌ها می‌کوبیدند تا گنجشک‌ها را از درختان بترسانند. برخی دیگر با تفنگ و تیرکمان به شکار آنها می‌پرداختند. در نهایت، پرندگان از خستگی از آسمان سقوط می‌کردند.

تخمین زده می‌شود که میلیون‌ها پرنده در این دوره کشته شدند، اما این پیروزی کوتاه‌مدت بود. اگرچه گنجشک‌ها محصولات کشاورزان را می‌خوردند، اما تعداد زیادی از حشرات، از جمله ملخ‌ها را نیز می‌خوردند. بدون حضور گنجشک‌ها برای کنترل این حشرات، ملخ‌های گرسنه به مزارع حمله کردند و محصولات بیشتری از بین رفت. مائو سرانجام متوجه اشتباه خود شد و گنجشک‌ها را از فهرست مرگ خارج کرد، اما دیگر خیلی دیر شده بود. دولت چین تلاش کرد گنجشک‌هایی از روسیه وارد کند، اما خسارت جبران‌ناپذیر بود. و درنهایت یکی از دلایل قحطی بزرگ و مرگ میلیون ها چینی شد.

#مائو

تاریخ تکرار می‌شود.
1914. من صلح می‌خواهم (ویلهلم دوم)
1936. من صلح می‌خواهم (هیتلر)
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
پوستری از آندره گالان برای مرکز تبلیغات ملی جمهوری‌خواه (1936) فرانسه

من در طول اقامتم در ایالات متحده متوجه شدم که وضعیت دموکراتیک جامعه، مشابه آنچه در آمریکا وجود دارد، ممکن است امکانات منحصر به فردی برای استقرار استبداد فراهم کند....
.. [امپراطوران رم] اغلب از قدرت خود به‌طور خودسرانه سوءاستفاده می‌کردند تا اتباع خود را از دارایی یا زندگی محروم کنند. ظلم آن‌ها برای عده‌ای معدود بسیار سنگین بود، اما به اکثریت مردم نمی‌رسید؛ بر چند هدف اصلی متمرکز بود و بقیه را نادیده می‌گرفت؛ خشونت‌آمیز بود، اما دامنه‌ی آن محدود بود. اما به نظر می‌رسد که اگر استبداد در میان ملت‌های دموکراتیک عصر ما برقرار شود، ممکن است ماهیتی متفاوت به خود بگیرد؛ [این نوع] گسترده‌تر و ملایم‌تر خواهد بود؛ انسان‌ها را خوار می‌کند بدون آنکه آنان را عذاب دهد.....
...این [قدرت] شبکه‌ای از قوانین کوچک، پیچیده، دقیق و یکنواخت را بر سطح جامعه می‌گستراند که حتی خلاق‌ترین ذهن‌ها و نیرومندترین جان ها نیز نمی‌توانند از آن عبور کنند و از جمعیت پیشی بگیرند؛اراده‌ی انسان درهم شکسته نمی‌شود، بلکه نرم، خمیده و هدایت می‌شود؛ این قدرت به‌ندرت انسان را مجبور به عمل می‌کند، اما مدام او را از عمل بازمی‌دارد. چنین قدرتی نابود نمی‌کند، بلکه از وجود داشتن جلوگیری می‌کند؛ ستمگری نمی‌کند، اما محدود می‌کند، تضعیف می‌کند، خاموش می‌کند، بی‌حس می‌کند و در نهایت هر ملت را به یک گله از حیوانات ترسو و سخت‌کوش تقلیل می‌دهد که دولت چوپان آن است.

دموکراسی در آمریکا
از جلد دوم قسمت چهارم فصل ششم
#توکویل

💬هنری فورد زمانی گفته بود که «پیری هنگامی به سراغ شما می‌آید که از یادگیری دست بکشید»

⚡️مدرسۀ مدیریت تصمیم
مجله‌ای برای توسعۀ مهارت‌های مدیریتی

🗒 هدف ما در مدرسۀ تصمیم انتشار مطالب مفید و به روزی است که افق و ایده‌های شما را در رابطه با کار و سازمان اثربخش توسعه می‌‎دهد.

✔️اگر شما هم به مباحث مدیریت سازمانی به خصوص سازمان‌های غیرانتفاعی و فرهنگی علاقه‌مندید، با کلیک بر روی لینک زیر در کانال تصمیم عضو شوید.

⬇️⬇️⬇️
https://t.me/+s1PyxQwA8eVjMjM0
https://t.me/+s1PyxQwA8eVjMjM0

🔥 برای دنبال کردن #پادکست مدرسۀ تصمیم نیز می‌توانید روی لینک زیر کلیک کنید:
https://zil.ink/tasmimschool

اگر انسانی چیزی را نیافته باشد که ارزش جان دادن داشته باشد، شایسته زندگی نیست.


#مارتین_لوترکینگ

پیش مرگ ها: زنانی که غذای هیتلر را می‌چشیدند

تا سال ۲۰۱۳، کسی نمی‌دانست که حدود پانزده زن جوان وظیفه داشتند غذای پیشوای آلمان را بچشند تا مطمئن شوند مسموم نیست. تصور کنید هر وعده‌ای که می‌خورید می‌تواند آخرین وعده‌ی شما باشد. هر صبحانه، ناهار و شامی ممکن است مرگبار باشد، اما این زنان هیچ چاره‌ای جز خوردن نداشتند.

هیتلر گیاه‌خوار بود، بنابراین زنانی که غذای او را می‌چشیدند ترکیبی از سبزیجات، برنج، پاستا و میوه می‌خوردند.

تنها بازمانده‌ی این گروه از دختران چنین روایت کرده است:
«برخی از دختران در ابتدا از ترس گریه می‌کردند. ما مجبور بودیم همه‌ی غذا را بخوریم و سپس یک ساعت صبر کنیم. هر بار وحشت داشتیم که این‌بار پایان زندگی‌مان باشد. بعد از هر بار که زنده می‌ماندیم، از شدت خوشحالی برای نجات‌یافتن، مثل سگ زوزه می‌کشیدیم و گریه می‌کردیم.»

نیروهای اس‌اس غذا را سرو می‌کردند و یک ساعت منتظر می‌ماندند تا ببینند آیا دختران می‌میرند یا نه. اگر زنده می‌ماندند، غذا را برای هیتلر می‌بردند. اما بین وعده‌های غذایی، این زنان جوان هیچ کاری جز نشستن و انتظار برای مشخص شدن سرنوشت‌شان نداشتند.

#هیتلر

بیایید یک اسکادران از کشتی های هوایی به نام لنین(رهبر شوروی) بسازیم!
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
پوستر تبلیغات اتحاد جماهیر شوروی که پیشرفت‌های تکنولوژیکی آن را ترویج می‌کند. اوایل دهه ۱۹۳۰میلادی

#شوروی

"در سنگر فردیت":

"امانوئل کانت" در مقاله خود موسوم به "روشنگری چیست?"( نوشته سال١٧٨٤ میلادی) جمله مختصر اما پرمایه‌ای دارد که انرا به تقلید از هوراس, شاعر سرشناس رومی در این اثر اورده است:
Spere aude: ".جرئت اندیشیدن داشته باش"
(با گسترش معنایی)"شجاعت این را داشته باش تا دلیل و برهان خود را به کار گیری."

این جمله را می‌توان به مثابه "شعار جنگی" روشنگری بر علیه کلیه اشکال تاریک‌اندیشی به شمار اورد که مدت‌مدیدی می‌توان پیرامون ان سخن گفت.
در این جمله "خود" تداعی‌بخش حریم‌امنی است که در ان "فرد" می‌تواند مالکیت‌فکری خویشتن را بر تصمیماتش اعمال کند. "فردیت" محدوده‌ای است که از دگراندیشی در برابر تمامیت‌طلبی محافظت می‌کند تا شخص تفکرنقادانه خود را ضمن ارجاع به منابع‌بیرونی چون میراث‌تاریخی و فرهنگ خویش به کار گیرد.
"فردیت" به معنای تک‌انگاری , انزوای‌فکری, نفی لجوجانه بنیه‌نظری مراجع فرافردی و پشت پا زدن به  انباشت تجربیات‌ گذشتگان نیست. بلکه فردیت بدین معناست که شخص ضمن انکه پذیرای ارا و افکار جمعی است و گوش‌شنوایی برای فهم و تعمق در ان دارد, در تحلیل نهایی اوست که با دخل و تصرف خویش مشخص می‌کند که بنابر عقاید خود (بدون هیچ تعارضی با اندیشه‌خویش و به دور از خودسانسوری) چه بگوید و چه کار بکند.
بدین مفهوم "فردیت" و "تفکر نقادانه" به یکدیگر همان نسبتی را دارند و لازم و ملزوم یکدیگرند که "یخ" و "سرما" مشخصه هم هستند. فردیت "جوهره" نقادی و دگراندیشی و "کابوس" تقلید و تاریک‌اندیشی است.

#محمدامین_سلیمانی

لیبرالیسم تبدیل بشریت به گله دام [موجوداتی رام و مطیع] است.

برگرفته از غروب بتان
#نیچه

کالیگولا [امپراتور روم] به زنان که مورد تمایلش بودند، نامه‌های طلاق به نام شوهرانشان می فرستاد؛ به ندرت زنی از طبقه بالا بود که به او نزدیک نشده باشد..او برای اسب اش یک اصطبل مرمری و یک آخور عاجی ساخت، آن را به شام دعوت کرد و می‌خواست سناتورش کند..او شهروندان را تشویق می‌کرد که او را به عنوان وارث در وصیت‌نامه‌های خود ذکر کنند..جلادان دستور داشتند قربانیانش را با زخم‌های متعدد و کوچک بکشند، تا احساس کنند که در حال مرگ هستند..وقتی گوشت برای غذا دادن به حیوانات درنده جهت مبارزه گلادیاتورها، کم آمد، کالیوگولا دستور داد زندانیان سر طاس را به حیوانات بخورانند..شوخی نهایی کالیگولا این بود که خود را به عنوان یک خدا اعلام کرد، هم‌تراز با ژوپیتر. مجسمه‌های خدایان سربریده شدند و با سرهای امپراتور تاج‌گذاری شدند..سرنوشت او وقتی فرا رسید، که یکی از گاردها از فحش‌هایی که کالیگولا روزانه به عنوان رمز عبور به او می‌داد آزرده شده بود، او را در یک راهروی مخفی کاخ کشت. وقتی خبر منتشر شد؛ مردم می‌ترسیدند که این یک ترفند از شوخی‌های امپراتور باشد تا بفهمد چه کسانی از مرگ او خوشحال می‌شوند.

تاریخ تمدن، جلد سوم
#ویل_دورانت

همیشه امیدی وجود دارد وقتی مردم مجبور شوند به هر دو طرف گوش دهند.

#جان_استوارت_میل

انجمن‌های مدنی

در مقاله‌ی سرمایه‌ی اجتماعی، جامعه‌ی مدنی و توسعه، اقتصاددان سیاسی فرانسیس فوکویاما سرمایه‌ی اجتماعی را به‌عنوان قواعدی عمومی تعریف می‌کند که به مردم امکان همکاری می‌دهند، مانند اصل مقابله‌به‌مثل . به‌گفته‌ی او، سرمایه‌ی اجتماعی از طریق تعاملات مکرر در طول زمان شکل می‌گیرد و برای توسعه حیاتی است، اما ایجاد آن از طریق سیاست‌های عمومی دشوار است. اهمیت سرمایه‌ی اجتماعی برای توسعه‌ی اقتصادی در این است که این هنجارهای رفتاری هزینه‌های مبادله‌ای، مانند قراردادهای حقوقی و مقررات دولتی را کاهش می‌دهند. فوکویاما معتقد است که درحالی‌که سرمایه‌ی اجتماعی برای توسعه مفید است، اما بر اعضای خارج از گروه هزینه‌هایی تحمیل می‌کند و پیامدهای ناخواسته‌ای برای رفاه عمومی به همراه دارد.

با ارجاع به آلکسی دو توکویل در کتاب دموکراسی در آمریکا و آنچه او به‌عنوان هنر همبستگی و تمایل آمریکایی‌ها به تشکیل انجمن‌های مدنی (civic association) توصیف می‌کند، فوکویاما استدلال می‌کند که سرمایه‌ی اجتماعی همان چیزی است که جامعه‌ی مدنی را ایجاد می‌کند. اگرچه مشارکت مدنی بخش مهمی از دموکراسی و توسعه است، فوکویاما می‌گوید: "مشارکت مدنی یک فرد می‌تواند بهره‌جویی فرد دیگری باشد." بنابراین، درحالی‌که سرمایه‌ی اجتماعی می‌تواند با کاهش هزینه‌های مبادله و افزایش بهره‌وری به توسعه‌ی اقتصادی کمک کند، ممکن است دموکراسی را نیز تحریف کند اگر انجمن‌های مدنی به منافع خاص امکان دسترسی به امتیازات ویژه بدهند. بااین‌حال، فوکویاما استدلال می‌کند که باوجود خطر داشتن سرمایه‌ی اجتماعی بیش‌ازحد در جامعه، وضعیت نداشتن سرمایه‌ی اجتماعی کافی و ناتوانی در سازمان‌دهی برای منافع عمومی و فعالیت‌های ارتقادهنده‌ی رفاه، بدتر است.

#فوکویاما #توکویل

اشک (ارشک) اول، بنیانگذار پادشاهی اشكانيان، شهر «نسا» را پايتخت خود قرار داده بود و در طول حكومت خود در نزديكی آن، شهر تازه‌ای ساخت كه به نام او «اشک آباد» ناميده شده است.

این شهر امروزه پایتخت جمهوری تركمنستان است که در کشور ما «عشق آباد» تلفظ می‌شود!

#ترکمنستان

نخستین ادعای انقلاب آمریکا این بود که اگر حق انتخاب نماینده نباشد، حق وصول مالیات هم نیست.

#آرنت

1. «عقل سلیم» او در 47 صفحه انقلابی را در آمریکا شعله ور کرد.

2. او در «حقوق انسان» به شدت از مالیات، استبداد و اشرافیت انتقاد کرد و بیش از همه از حقوق فردی دفاع کرد.

3. او علیرغم اینکه به دلیل رک بودنش با حکم اعدام روبرو بود، صدها هزار نسخه از کتاب هایش را فروخت.

4. او که به فرانسه تبعید شد، به دلیل ادامه دفاع از آزادی، حتی برای مذهبی ها، توسط ژاکوبن ها دستگیر شد.

5. پس از آزادی، ناپلئون او را به یک شام خصوصی دعوت کرد تا در مورد فتح بریتانیا مشاوره بگیرد. پاسخ پین؟ "صلح کن."

#توماس_پین

لیستی از کانال‌های تخصصی علمی سیاسی

🎀 ترجمه‌ی مقالات روز علوم‌ سیاسی و روابط بین‌الملل
⚖ @Baharestan_ThinkTank

📜 آموزش دانش سیاست
⚖ @PoliticalScience_ir

📜 دوره فن ترجمه زبان علوم سیاسی و متون مطبوعاتی
⚖ @policyinact

📜‌ تحلیل جنگ های ترکیبی
⚖ @warfarehybrid

📜 کانال کتابخانه ی علوم سیاسی
⚖ @Politicallibraryy

📜 مستند سیاسی
⚖ @politicsmovie

📜 آکادمی سیاست
⚖ @Politicalsciennce

📜 اندیشکده علوم انسانی ناربلا
⚖ @NARBELA_ThinkTank

📜 آمریکا و محافظه کاری
⚖ @Compass_Academic

📜 پژوهشکده علوم سیاسی
⚖ @Policyresearcherr

📜 دیپلماسی و سیاست خارجی
⚖ @Iranian_diplomacy

📜 بانک مقالات علوم سیاسی
⚖ @maghalatolomsiasii

📜 کانال دانشجوبان علوم سیاسی
⚖ @politicalsciencce

📜 کانال تحلیلی دانشجویان علوم سیاسی
⚖ @Iranianpoliticianss

📜 کانال  روش پژوهش در علوم سیاسی
⚖ @Policy_researcher

📜 آموزش زبان تخصصی رشته علوم سیاسی
⚖ @language_political

📜 فلسفه سیاسی
⚖ @taraneh_t6

📜 کنکور ارشد و دکتری علوم سیاسی
⚖ @politicsman


📌 ارتباط و عضویت
🪽 @Sepiesa

جنگ شیرین است برای کسی که تجربه‌ای از آن ندارد؛
اما قلب مرد باتجربه از وقوعش بی اختیار میلرزد.

#پیندار
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
تصویر جمجمه سرباز رومی کشته شده در جنگ‌های گالیک، قرن اول پیش از میلاد

من آقامحمدخان را قاتل، جانی و آدمکش می‌دانستم و حتی هنگامی که کتاب سوم دبیرستان را نوشتم تا می‌توانستم به آقامحمدخان تاختم. اما اکنون توبه می‌کنم به این علت که آقامحمدخان را بر مبنای عوامیّت و شایعه‌هایی که در ذهن من و امثال من وجود داشت، قضاوت کردم؛ بنابراین هنگامی که کتاب «برآمدن قاجار» را شروع کردم، متوجه شدم داستان در مورد آقامحمدخان قاجار به گونهٔ دیگری است؛ مثلاً اینکه آقامحمدخان بیست هزار جفت چشم را در کرمان از حدقه درآورد، دروغ محض است. نه او بلکه لطفعلی‌خان با کمک عنصری بیگانه به نام تیمورشاه درّانی در کرمان قتل‌عام کرد.

#غلامحسین_زرگری‌نژاد، قلم یاران - شماره ۴۱

هر تلاشی برای ساختن بهشت بر روی زمین، بدون استثنا چیزی جز جهنم برجا نمی‌گذارد.

جامعه باز و دشمنانش
#کارل_پوپر

در عصر یخبندان بسیاری از حیوانات یخ زدند و مردند. خارپشت‌ها وخامت اوضاع را دریافتند و تصمیم گرفتند دورهم جمع شوند و بدین ترتیب خود را حفظ کنند. ولی خارهایشان یکدیگر را زخمی میکرد با اینکه وقتی نزدیکتر بودند گرمتر می‌شدند ولی تصمیم گرفتند ازکنار هم دور شوند ولی با این وضع، از سرما یخ زده می‌مردند از این رو مجبور بودند دو راه برگزینند؛
یا خارهای دوستان را تحمل کنند و یا نسلشان از روی زمین محو گردد...
دریافتند که باز گردند و گرد هم آیند.
 
آموختند که با زخم‌های کوچکی که از هم‌زیستی بسیار نزدیک با کسی بوجود می آید کنار بیایند و زندگی کنند چون گرمای وجود آنها مهم‌تراست و این چنین توانستند زنده بمانند.

بهترین رابطه این نیست که اشخاص بی عیب و نقص را گرد هم آورد بلکه آن است هر فرد بیاموزد با معایب دیگران کنار آید و محاسن آنان را تحسین نماید..!

وقتی ﺗﻨﻬﺎﻳﻴﻢ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﻭﺳﺖ می‌ﮔﺮﺩﻳﻢ
ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﻛﻪ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻋﻴﺐ ﻫﺎﻳﺶ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﻳﻢ.
ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﺩﺭ ﺗﻨﻬﺎیی ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺶ می‌گردیم.

#ژان_پل_سارتر

این اصل اساسی را شروع کنید که شما نیازی به تایید کسی ندارید. درست است؟ بله، اگر کسی شما را دوست ندارد، زندگی شما نابود نمی شود. شما می‌توانید شادمانه قدم بزنید، کتاب بخوانید، رمان بنویسید، ورزش کنید، روی چمن‌ها دراز بکشید، غروب را تماشا کنید، می‌توانید با شخص خودتان شاد باشید.
زمانی که به این درک برسید، از نگرانی اینکه دیگران در مورد شما چه فکر می کنند رها می‌شوید. زمانی که احساس‌های بد به سراغتان می‌آیند (خارج از کنترل ما)، درک کنید که این‌ها بوی خواستن تایید دیگران را می‌دهند و به یاد بیاورید که شما نیازی به تایید دیگران ندارید. بدون آن هم انسان خوبی هستید. در شوق تایید دیگران، زندگی ما رنج آور می‌شود و ما نیازی به این رنج نداریم.

کتاب کوچک رضایت
#لئو_بابوتا

تاچر شیر دزد و سیاست های ریاضتی در بریتانیا

دولت ها بعنوان بازوی اجرایی حاکمیت، معمولا در شرایط حاد اقدام به سوء استفاده از تئوری شوک درمانی Shock Therapy و اجرای سیاست های موسوم به "اجماع واشنگتن" Washington Consensus می کنند تا از زیر بار هزینه های ملت شانه خالی کنند و بدیهی است که در این سیاست جایی برای عدالت اجتماعی نیست.

البته سیاست های اجماع واشنگتن و شوک درمانی در غرب که بدنبال رکود و ورشکستگی اقتصادی در طول دهه ۱۹۷۰ در دوره ریگان و تاچر در ایالات متحده و بریتانیای دهه ۱۹۸۰ اجرا شد با هدف آزادسازی بازارها، خصوصی‌ سازی شرکت‌های دولتی در قبال اعطای آزادی های فردی گسترده به ملت و سیاست‌هایی همچون کاهش رسمی ارزش پول رایج مملکت و نظارت زدایی که با هدف جذب سرمایه‌گذاری خارجی انجام می شد؛ در چارچوب جنگ سرد و برای کاستن از هزینه های دولت و چابک سازی دولت های غربی در جنگ با شوروی در دستور کار قرار گرفت.

این سیاست های ریاضتی البته در دهه ۱۹۸۰ برای غرب بسیار دردآور بود و اقشار ضعیف جامعه را له کرد. برای مثال تاچر بعنوان وزیر علوم و آموزش در دولت ادوارد هیس در سال ۱۹۷۱ و نه سال پیش از نخست وزیری، برنامه شیر رایگان برای تمامی مدارس را لغو کرد و شیر رایگان را تنها برای کودکان زیر ۷ سال تخصیص داد و در مقابل مردم او را "تاچر شیر دزد" لقب دادند.
"Thatcher, Thatcher, Milk Snatcher"

جالب‌تر اینکه دو سال پیش از تصویب این قانون یعنی در سال ۱۹۶۸ نیز شیر رایگان دبیرستان ها که در دولت های رفاه بعد از جنگ دوم جهانی برای تمامی مقاطع تحصیلی تصویب و عرضه می شد در دولت هارولد ویلسون رهبر حزب کارگر و توسط وزیر علوم و آموزش ادوارد شورت، حذف و تنها به مدارس ابتدایی و کودکان زیر ۱۱ سال اختصاص یافته بود.

تاچر با این سابقه سیاست های ریاضتی در وزارت آموزش و علوم (۱۹۷۴-۱۹۷۰) وقتی در سال ۱۹۷۹ به نخست وزیری رسید با یادآوری تجربه اعتصاب معدنچیان در بریتانیای سالهای ۱۹۷۲ و ۱۹۷۴ که منجر به خاموشی های گسترده در بریتانیا شده بود؛ تصمیم گرفت در سالهای ۱۹۸۴ و ۱۹۸۵ تعداد ۲۰ معدن را تعطیل کند تا از قدرت اتحادیه معدنچیان بکاهد ولی در مقابل با اعتصاب بزرگ معدنچیان مواجه شد که با بی رحمی تمام دولت تاچر این اعتصابات را سرکوب کرد و قوانین ضد اعتصاب را در پارلمان به تصویب رساند. اما در نهایت چون استراتژی مناسبی پشت آنها بود، به تدریج صنعتگران و کارخانه داران ماهر و کاربلد رشد کردند که توانستند چرخ اقتصاد ممالک غربی را بجای دولت به گردش درآورند.

#عباس_ترابی، حقوقدان و دانشجوی دکتری روابط بین الملل، گرایش سیاست و امنیت بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

گروهی با محوریت علم و فلسفه.

برای دوستداران و علم فلسفه ، همراه با فضایی دوستانه و همراه با اشخاص مسلط به موضوعات فلسفی.❤️🙏

نکات قوت گروه ما :
برگزاری جلسات علمی و فلسفی.
برگزاری جلسه آموزش تاریخ فلسفه.
تاکید بر دوستانه بودن فضا.

لینک گروه :
https://t.me/Discourse_on_Science

بهتر که چیزی ندانیم تا اینکه از همه چیز فقط نیمی را بدانیم! بهتر که به ذوق خویش دیوانه، تا به سلیقه دیگران عاقل باشیم.

#نیچه

جوک معروف در مورد سوسیالیسم در شیلی:

روزی پینوشه به مردم گفت:
راز یک زندگی خوب در کشور ساده است.
جمعیت با علاقه به او نگاه کردند.
اول "کار سخت و طاقت فرسا" است
چند صد نفر میدان را ترک کردند.
دوم "رعایت قانون"
چند صد نفر دیگر میدان را ترک کردند.
در پایان "و نه کمونیسم"
صحبت پینوشه که تمام شد انتظار داشت این بار افراد بیشتری آنجا را ترک کنند.اما هیچ کس دیگر آنجا را ترک نکرد.
پینوشه گفت "چرا کسی نمی رود؟" من فقط گفتم: "نه کمونیسم" آیا واقعاً یک کمونیست در بین شما وجود ندارد؟
صدایی از میان جمعیت بلند شد:
ژنرال همه کمونیست‌ها پس از شنیدن "نیاز به سخت‌کوشی" و "رعایت قانون"، قبلا اینجا را ترک کردند.

#تنذ

کانالی برای دوستداران:
🔸ادبیات
🔸فلسفه
🔸سینما
🔸موسیقی
▫️کلیپ‌های کوتاه فلسفی
▫️معرفی فیلم
▫️معرفی کارگردان
▫️معرفی نویسندگان بزرگ
و بسیاری موارد دیگر که به ادبیات، فلسفه و سینما مربوط است.

https://t.me/NazariyehAdabi

تمدن یعنی
وقتی مردم، کمی خود را از فکر معاش
و قوت و غذا آسوده کنند
و به فلسفه و هنر بپردازند.

#ویل_دورانت

ارتش متعارف اگر پیروز نشود بازنده است. چریک اگر شکست نخورد پیروز است.

#هنری_کسینجر

به‌ روایت تاریخ وضعیت «بیکاری» در دوره ی قاجار بحرانی بوده و البته بعضی‌ ها از بیکاری گذشته و به «بیکارگی» رسیده بودند!

«جعفر شهری» در کتاب «تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم» طبق آمارگیری سال ۱۲۶۲ شمسی، فهرستی از مشاغل دوره قاجار را ارائه می‌دهد: «لبوفروشی، آب‌زرشکی، گردوفروشی، سقایی، بساطی، معرکه‌گیری، پرده‌خوانی، قمارخانه‌داری، شیره خانه‌داری، فالگیری، دعانویسی، دلاکی، تونتابی[کارگر آتش‌دان حمام]، چارواداری[کرایه‌دادن چهارپایان یا حمل بار با چهارپایان]، حمالی، دلالی، آب‌حوض‌کشی، هیزم‌شکنی، دوره‌گردی، شاطری، سوربی ‌گری[درشکه‌رانی]، قهوه‌چی، خرس‌رقصانی، راهزنی، ولگردی، باج‌گیری، گدایی، مفت‌بری و شرخری»

مشاغل تخصصی دوره قاجار را هم این‌گونه معرفی می‌کند«متخصصین هم آنهایی که دسته‌آفتابه‌ای لحیم کرده یا چاک قبایی را بهم‌آورده دوخته یا نعل اسب و الاغی ساخته و چهارپایه و کرسی درست کنند و بقیه نیز بقال و چقال و عطار و بزاز و رزاز و حلاج و کفاش و پینه‌دوز و ..و کشاورز آن‌هم به طریق ابتدایی یعنی با گاوآهن و بیل و اینکه هزار نفر باید کار یک تراکتور را بکنند»

#قاجار

تراژدی این نیست که تنها باشی؛
بلکه این است که نتوانی تنها باشی، گاهی آماده‌ام همه چیزم را بدهم تا هیچ پیوندی با جهان انسان‌ها نداشته باشم، ولی من بخشی از این جهانم،
و شجاعانه‌تر این است که این را همراه با آن تراژدی بپذیرم.
‌ ‌
#آلبر_کامو

"شهریار" ماکیاولی: تخیل واقع‌بینانه

شخصیت‌محوری کتاب"شهریار" که همان عنوان خود این اثر است را می‌توان با ترکیب متناقض اما شایسته‌ای چون "تخیل واقع‌بینانه" توصیف کرد.

"شهریار" از این جهت تخیلی است که طی تاریخ ایتالیا در دوران ماکیاولی نمی‌توان انرا به شخصی خاص نسبت داد. چرا که اصولا اگر چنین شخصیتی سرشار از صلابت و اقتدار وجود خارجی می‌داشت, شرایطی پر هرج‌ومرج و اشوبناک پدید نمی‌امد که ان شرایط معین تاریخی بخواهد مشوق ماکیاولی برای نگارش این اثر با حسی پر از بغض برای ایتالیایی تکه‌پاره باشد.

از سویی دیگر "شهریار" بدان جهت واقع‌بینانه است که در مقام یک شخصیت‌خیالی مجری دستورالعمل‌ها و قواعدی عینی برگرفته از تجربیات‌زیسته خود شخص ماکیاولی است.

با این حال ماکیاولی تلاش می‌کند در فصل پایانی کتاب, شهریار را از یک "تخیل واقع‌بینانه" به یک شخصیت حقیقی_تاریخی بدل کند که مخاطب او در ان فصل کسی جز " Lorenzo de medici" نیست.مضاف بر این مسئله, این نکته شایان‌توجه است که کتاب‌فاخر ماکیاولی پس از اتمام نگارش به او تقدیم شد.

#محمدامین_سلیمانی

ما توضیحی به کسی بدهکار نیستیم!
بگذار بگویند غیرمنطقی یا ضداجتماعی هستیم؛ اما به این می ارزد که خودمان باشیم. تا زمانی که رفتار ما و تصمیم های ما به کسی آسیبی نمی زند، ما توضیحی به کسی بدهکار نیستیم.
چقدر زندگی ها که با این توضیح خواستن ها و تلاشهای بیهوده، برای قانع کردن دیگران بر باد رفته اند.

هنر عشق ورزیدن
#اریک‌_فروم

امید به زندگی یا امید به زنده ماندن !؟

در جمعیت شناسی اصطلاحی وجود دارد تحت عنوان شاخص امید به زندگی (Life expectancy) که نشان می‌دهد متوسط طول عمر در یک جامعه چقدر است یا به عبارت دیگر هر عضوی از آن جامعه چند سال می‌تواند توقع حیات داشته باشد. هر چه شاخص‌های بهداشتی و همچنین درمانی بهبود یابد امید به زندگی افزایش خواهد یافت و از این رو این شاخص یکی از شاخص‌های سنجش پیشرفت و یا عقب ماندگی کشورهاست. به نظر می رسد این عنوان برای بیان مقصود عنوان درست و صحیحی نیست چراکه اصطلاح امید به زندگی بیانگر شاخصی کیفی است در حالی که در تعریف مذکور صرفا مقصودی کمی (تعداد سالهای عمر) فارغ از کیفیت زندگی بیان شده است. برای شهروندانی که امیدواری به زندگی و کیفیت آن در وضعیت مطلوبی قرار ندارد، بالا بودن تعداد سالهای زندگی و کمیت آن ممکن است مایه عذاب و حسرت بیشتر ساکنان آن باشد. بنابراین بهتر است این شاخص به شاخص امید به زنده ماندن (Live expectancy) تغییر نام دهد که صرفا نمایانگر تعداد سالهایی است که انتظار میرود یک فرد طی آن مدت زنده بماند و حیات داشته باشد فارغ از کیفیت و مطلوبیت زندگی اش. در این حالت بار کیفی این شاخص از دوش آن برداشته و صرفا به یک شاخص کمی تبدیل می شود چیزی که در واقعیت و طبق تعریف نیز بیانگر آن است.

#مهدی_دولتی

همواره مقدار معینی هول و درد و هراس برای آدمی لازم است. کشتی بدون وزنه تعادل، سازه ای است ناپایدار و ناسودمند. قدر مسلم این که، تقلا و اضطراب و زحمت و وحشت، خمیره اصلی زندگی اکثر انسان هاست. اما اگر تمامی آمالِ انسان به سرعت برآورده می شد، وی زندگی خود را صرف چه می‌کرد؟ با زمان و فرصت خود چه می کرد؟ اگر جهان بهشتی مملو از نعمت و التذاذ و آسایش می‌بود، سرزمینی با جوی‌های شیر و عسل، آنجا که هر مجنونی؛ لیلیِ خود را بی دردسر و به سهولت می‌یابد، مردمان یا از کسالت و یکنواختی دق میکردند و یا خود را حلق آویز می ساختند، یا آن اندازه جنگ و جنایت و کشتار به راه می افتاد که عاقبت بشر به مراتب بیش از آنچه اکنون باید از دست طبیعت متحمل شود بر خود روا می‌داشت...

 جهان و تأملات فیلسوف
#آرتور_شوپنهاور

امروز دیگر مردم "سرکوب" نمی شوند، "سرگرم" می شوند...
رسانه ها از مخاطب خود می پرسند که "چه برنامه هایی را بیشتر دوست داری" تا پروژه ی "احمق سازی" خود را تکمیل کنند.

#تئودور_آدورنو

فقه شیعی و اندیشه محدود کردن قدرت سلطان بر اساس شریعت

در پاسخ به این پرسش تاریخی – فلسفی که چرا جنبش مشروطه خواهی زودتر از دیگر ممالک اسلامی، در ایران عصر قاجار آغاز شد؟ باید به اندیشه سیاسی فقه شیعه--به استثنای عهد سلطنت صفوی--مراجعه کرد که در چارچوب آن از ابتدای شکل گیری فقه شیعی، اندیشه محدود کردن قدرت سلطان بر اساس شریعت همواره از مضامین اساسی و مطرح بوده است.

اما در این میان، سنت فکری شاهان صفوی بعنوان یک سنت استثنایی و متفاوت با سنت پیشین شیعی، بسیار به سنت فکری سلاطین عثمانی نزدیک و گاهی اوقات الگوبرداری شده از سنت عثمانی است. برای مثال، لفظ شیخ الاسلام اگرچه برای نخستین مرتبه از قرن چهارم هجری قمری برابر با سده دهم میلادی، در خراسان بزرگ به عنوان القابی مذهبی برای فقهاء شریعت پدیدار شد. ولی در آن عصر این لقب جنبه سیاسی و رسمی نداشت و نهادسازی نشد. تا اینکه برای نخستین بار در روزگار سلطنت سلطان مراد دوم، سلطان عثمانی، بود که 'شیخ الاسلام' به عنوان یک منصب رسمی و اثرگذار سیاسی در سال ۱۴۲۱ میلادی از جانب سلطان منصوب شد و به تدریج جایگاه آن رفعت یافت و بعنوان مفتی اعظم عثمانی بالاترین جایگاه مرجعیت در اندیشه سیاسی تسنن را از آن خود کرد. سلاطین عثمانی اگرچه این لفظ را از خراسان ایران به عاریت گرفتند، اما منصب اعطایی توسط سلطان برای شخص شیخ الاسلام به تأسی از کلیسای کاتولیک نهادسازی شد و بعدها به تقلید از عثمانی، شاهان صفوی نیز به تأسیس نهاد شیخ الاسلام از نوع شیعه پرداختند و به این طریق طبقه روحانیت سیاسی را در ایران پایه‌گذاری کردند که تا پایان سلطنت مظفرالدین شاه قاجار این نهاد مذهبی پا برجا بود.

حال اگر سنت فکری صفوی را در اندیشه تشیع به عنوان یک استثناء بپذیریم، باید قبول کنیم که فکر مشروطه در ایران عصر قاجار، غیر از اینکه اندیشه ای وارداتی از سوی روشنفکران برای تحدید قدرت سلطنت توسط پارلمان و مبتنی بر نظریه "قرارداد اجتماعی" و عنصر "توافق" بوده است؛ مبتنی بر یک اندیشه هزار ساله شیعی نیز بود که اصرار داشت قدرت سلطان و سیاست تابعی از دین و نهاد دیانت است.

"اندیشه مشروطیت ایران در کشاکش سنت و مدرنیته و تأثیرپذیری آن از جنبش تنظیمات عثمانی"، دیپلماسی ایرانی.

#عباس_ترابی، حقوقدان و دانشجوی دکتری روابط بین الملل، گرایش سیاست و امنیت بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

سوسیالیسم چیز خوبی است اما...

روزی یک سوسیالیست درِ خانهء کشاورزی را می‌زند و از او می‌خواهد به حزب سوسیالیست محلی بپیوندد. کشاورز که نمی‌دانست، سوسیالیسم چیست از او خواست با ذکر مثالی رفتار سوسیالیستی را توضیح دهد.

فرد سوسیالیست هم گفت: «اگر شما یک گاو داشته باشید، پس همه روستاییان در شیر آن شریک هستند که به آن تقسیم ثروت گفته می‌شود.» کشاورز گفت: «خوب به نظر می‌رسد.»

فرد سوسیالیست در ادامه گفت و«اگر یک گوسفند داشته باشی، همه در پشم آن شریک خواهند بود.» کشاورز گفت: «بسیار عالی! سوسیالیسم خیلی خوب به نظر می‌رسد.»

فرد سوسیالیست که فکر می‌کرد این کشاورز به حزب سوسیالیست خواهد پیوست، گفت: «حتی اگر یک مرغ هم داشته باشی دیگران در تخم مرغ‌هایش با تو سهیم خواهند بود.» کشاورز از این حرف فردِ سوسیالیست حسابی برآشفته شد و با عصبانیت گفت:«این وحشتناک است. برو بیرون و عقاید سوسیالیستی‌ات را هم با خود ببر!»

فرد سوسیالیست که کاملاً بهت‌زده شده بود به تته پته افتاد و گفت: «اما، اما، متوجه نمی‌شوم! شما از سهیم‌کردن شیر و پشم با دیگران خوشحال بودی، پس چرا درباره سهیم کردن تخم مرغ‌ها با دیگران معترض هستی؟» کشاورز گفت: «چون من هیچ گاو و گوسفندی ندارم، اما یک مرغ دارم.»

#سوسیالیسم #تنذ

آن کس سعادتمند است که از برخورد با بعضی از همنوعان همیشه درامان باشد.
هنرِ تحمل کردنِ انسانها را می‌توان با تحمل کردنِ اشیاء بی‌جان تمرین کرد که به علت خواص مکانیکی یا خواص دیگر فیزیکی‌شان با سرسختی سدّ راه ما می‌شوند، تمرینی که هر روز مُیسّر است. وقتی شکیبایی را از این راه کسب کردیم، می‌توانیم در مورد انسانها نیز به کار گیریم. به این منظور، باید خود را به این فکر عادت دهیم که این مردم نیز مانند اشیاء بی‌جان، اگر مانعِ آزادی و فعالیت ما می‌شوند، به علتِ ضرورتِ ناگزیرِ طبیعت‌شان چنین تأثیری دارند.
بنابراین، برآشفته شدن در برابرِ چنین انسانهایی همانقدر احمقانه است که از سنگی که پیشِ پایمان می‌غلطد و راهمان را سد میکند، خشمگین شویم.

درباب حکمت زندگی
#آرتور_شوپنهاور

در خرداد سال ۱۲۸۶ شمسی اولين چاه نفت ایران که اولین چاه نفت خاورمیانه به شمار رفت بنام "چاه شماره یک" در مسجد سلیمان حفر شد و پس از آن چاه‌ های دیگر یکی پس از دیگری در این منطقه کشف شدند.
این چاه در منطقه‌ای بنام درهٔ خرسون حفاری شد، عملیات حفاری آن در سال ۱۲۸۶ شمسی توسط کنسرسیوم دارسی آغاز شد و در تاریخ ۵ خرداد ۱۲۸۷ شمسی به مخزن نفتی رسید. چاه شماره یک در حدود ۳۶۰ متر عمق دارد، که از آن روزانه ۳۶ هزار لیتر (معادل ۲۲۸ بشکه در روز) نفت خام سبک تولید می‌شد. نیروی محرکه ماشین‌آلات مربوط به دکل حفاری چاه شماره یک از توربین بخار تأمین می‌شد. این چاه هم‌اکنون در مرکز شهر مسجدسلیمان، در مجاورت منطقهٔ نمره یک، به صورت موزهٔ تحت نظارت شرکت ملی نفت ایران قرار دارد.

سه پرتره از «شهریار»: آیا ماکیاولی یک اهریمن است؟

شاید کمتر چهره‌ای همچون«نیکولو ماکیاولی» مورد تنفر واقع شده و  تصویر کاریکاتور مانند یک شرورمطلق به او نسبت داده می‌شود. این پرسش که «چرا ماکیاولی شهریار را نگاشته است؟» منجر به جنجالی شدن او نشده؛ بلکه سوال این است که «برای چه کسی او شهریار را به رشته تحریر درآورده است؟»
نسبت دادن چنین صفتی به ماکیاولی بیش از آنکه  عوامانه باشد، در بین نخبگان‌تاریخ نیز به چشم می‌خورد که محصول قرائتی ناقص از "شهریار" است. به عنوان مثال "دنیس دیدرو"، نویسنده و فیلسوف فرانسوی سده هجدهم باور داشت که تنها ابتکار ماکیاولی در یک عبارت خلاصه می‌شود: "هنر ستمگری". گرچه حداقل در بین سیاستمداران و رهبران جهان ماکیاولی لفظا محکوم می‌شود، اما ماکیاولیسم در عمل به عنوان قاعده‌بازی توسط ایشان مورد تایید قرار گرفته و به کار برده می‌شود.

با این حال «ژان ژاک روسو» در کتاب «قرار داد اجتماعی» بر آن است تا ماکیاولی را از آن انگ و پادارزشی که آنرا ماکیاولیسم می‌نامیم، تبرئه کند و تصویر افشاکننده یک بازی‌کثیف را به این مغز متفکر ایتالیایی نسبت دهد. این تصویر تا حدی غایتی اخلاقی را برای کتاب "شهریار" تعریف می‌کند:
"ماکیاولی به ستمگران چیزی نمی‌آموزد. آنها می‌دانند که باید چه بکنند. در عوض او به مردم ستمدیده می‌آموزد که باید از چه بهراسند."
نظر مشابهی «اوگو فوسکولو» ،نویسنده و انقلابی ایتالیایی سده نوزدهم راجع به هموطن خود دارد. فوسکولو در شعر مشهور خود موسوم به "درباره مقابر"(Dei sepulcri) می‌نویسد:
«آرامگاه آن مرد بزرگ(ماکیاولی) را دیدم. گرچه او اقتدار حاکمان را تقویت می‌کند؛ اما تاج‌افتخار را از سر آنان برمی‌دارد. و اشک و خونهایی که در زیر ان جاریست را به مردم تحت سلطه حاکم نشان می‌دهد.»

شهریار به هیچ عنوان اثری مدرسی و مطلقا آکادمیک نیست که ماکیاولی آنرا در اثر تأملات فلسفی مجرد از واقعیات جامعه نگاشته باشد.  بلکه بالعکس، تاریخ منبع تاملات ماکیاولی است. شهریار شکلی تئوریزه شده واقعیات فی‌الحال موجود بازی‌های‌سیاسی است که در یک منظومه مجتمع شده‌اند. به عبارتی شهریار رساله‌ای عملی است که اراده آدمی را همچون یک بیانیه حزبی برمی‌انگیزد. این رساله کتابی پنهان نیست که بخواهد دست به دست در بین سیاسان بچرخد و سینه به سینه نقل شود تا مبادا ذات پلید سیاسیون را اشکار شود. بلکه مخاطب ان جنبه‌ای عام دارد. مخاطب معلومات او کسی است که طالب و محتاج آگاهی از این معلومات باشد. از این جهت حرف روسو تا حدی صحیح است. اما غایت شهریار نه اخلاقی که سیاسی است، سیاسی از این جهت که عوام با فراگرفتن آن می‌توانند پاسخی مقتضی به سیاسیون و فرادستان‌قدرت بدهند؛ نه انکه از سیاست متنفر شوند و پا پس بکشند.
به گمانم ماکیاولی تکلیف مخاطب خود را بهتر روشن کرده است. او در فصل پانزدهم اثر خود می‌نویسد:
"نیت من نگارش چیزهایی سودمند برای کسانی است که گوش فرا دهند."
به عبارتی دیگر ماکیاولی تعالیم خود را به اشتراک می‌گذارد و نیاتی که پشت کاربست این قواعد هستند را به مخاطبان خود وامی‌گذارد.
«بندیتو کروچه»، منتقد و فیلسوف ایتالیایی سده بیستم به ظرافت تمام حق مطلب را درباره ماهیت "شهریار" ادا می‌کند. در فصلی از کتاب "شهریار جدید" به قلم «آنتونیو گرامشی» تحت عنوان «علم سیاست (مارکس و ماکیاولی)»، نویسنده این اثر باور دارد که کروچه ماکیاولیسم را همانند فن شمشیرزنی یک علم می‌داند که هم می‌تواند به یاری نجبا بشتابد و هم گره از کار راهزنان باز کند.

و همچنان هویت حقیقین ماکیاولی در مذبح کلیشه‌ای موسوم به ماکیاولیسم است...

#محمدامین_سلیمانی

انسان امروز انسان انتظارهای بی پایان است! گویی زندگی خود را هر روز صبح به روزی دیگر به تعویق می اندازد ، آرزوهای او زنجیره ی پوچی است که تا بی پایان جهان ادامه می یابد.

#ساموئل_بکت

تظاهر به شاد بودن، غم انگیزترین شکل اندوه است.
همین را برایت نوشتم و گذاشتم در یک پاکت سفید. یک روز شهامت می کنم و برایت می فرستمش، تا بخوانی و بدانی هیچ تنها نمانده ای و هر زخمی لااقل دو نفر را پیر کرده است.
حالا باز در تمام عکسهایت بخند، در تمام فیلم هایت برقص، و برای مردم اطرافت از دنیای رنگی دلربای خواستنی خودت بنویس. هر ادایی دلت خواست در بیاور، فقط از یاد نبر که خونابه های دلت دسترنج خودت هستند، مرهمی برای آتش درونت. نه پاداش آنها که به لبخندی به امید آرامش یا تاراج بقایای غرورت یا هر دلیل دیگری کنارت آمده اند. زخمت را پنهان کن تا ندانند کجا را اگر بدرند زودتر پیر می شوی. تا ندانند کجا را اگر نوازش کنند، زودتر رام می شوی. از یاد نبر که انسان تنهاست، مگربه وقت شادکامی و شادنوشی و شادزیستی. از یاد نبر برنده شدن هزار پدر دارد و بازنده ماندن یتیم است.
پس برقص، بخند، بنوش، با هر که دوست داری باش. اما فراموش نکن قصه کوتاهی را که برایت گفتم: تظاهربه شاد بودن، غم انگیزترین شکل اندوه است.
در آستانه چهل سالگی و بعد از ترک دنیاهای متعدد، تازه آموخته ام شادمانی امری جمعی است، اما آرامش حقیقی در کشف بی نیازی از بقیه برای شاد بودن است: کس ندانست که در ترک تمناست بهشت. و در کشف تفاوت تنهایی با بی کسی ....
همین.....

#حمید_سلیمی

کتاب‌فروشیِ «ما» برای همۀ ماست📚
۰هدف ما دسترسی شما به کتاب‌های ارزان هست
۰کتاب زرد و گرانفروشی نداریم🤝❤️
۰تداوم فعالیت ما در زمینۀ فروشِ ارزان نیازمند حمایت شما عزیزان است.

عضویت در کانال کتاب‌فروشیِ «ما»📚
عضویت در کانال کتاب‌فروشیِ «ما»📚

جدال خدایان کوه المپ و انسان

برخلاف انحلال فردیت در فلسفه تصوف که هویتی انفعالی برای انسان رقم می‌زند, سرنوشتی متفاوت برای تکوین فردیت در باختر زمین رقم خورد که مسیر تکوین‌تاریخ انرا دگرگون ساخت.

روایتی که اساطیر یونان‌باستان  از روابط بین انسان‌زمینی و خدایان‌ ارائه می‌دهد به هیچ عنوان مبتنی بر واگذاری محض عاملیت انسان در برابر موجوداتی ماورایی همانند انچه که در تصوف شاهدش بودیم, نیست. بلکه مناسبات بین ادمیان و خدایان به ویژه زئوس در مقام والا مقام ترین خدای کوه المپ به نحوی است که او به انسان نه در مقام یک افریده فرودست مطلق و انحلال پذیر در ذات خودش که به مثابه یک رقیب بالقوه می‌نگرد. هماوردانگاری انسان در برابر خدایان کاملا در عصبانیت زئوس از اعطای اتش(به عنوان نماد روشنایی و قدرت) به انسان توسط پرومتئوس اشکار است که عاقبت زئوس پرومتئوس را برای توبیخ ابدی به صخره‌ای در کوه‌های قفقاز زنجیر کرد تا عقابی طی روزهای متوالی جگر او را بدرد.

البته لازم به اشاره است روایتی که اساطیر یونان‌باستان از مناسبات بین ادمی و خدایان ارائه می‌دهد به نحوی تام شاکله مفهوم فردیت نیست. بلکه نخستین گام از سلسله گام‌هایی است که طی تاریخ به تدریج اسباب تکوین فردیت در شکل و شمایل کنونی به مفهوم مدرن کلمه  رقم زد. هلنیسم خشت نخستی را نهاد که در ابتدای امر از ایجاد "من منفعل" همانند انچه که در تصوف شاهدش بودیم, جلوگیری به عمل اورد تا سپس در چهارچوب قائل‌شدن عاملیتی مستقل برای "نوع"بشر , عاملیت "فرد" بشر را تضمین کند.

#محمدامین_سلیمانی

«انو بده من!»
- یک درویش بیخانمان

#تنذ

چرا روشنفکران به سوسیالیسم تمایل دارند؟ هایک پاسخ می‌دهد...

#هایک

۲۸ آوريل سال 1945( ۸ اردیبهشت ۱۳۲۲ خورشیدی) پارتيزانهاي ايتاليايي و عمدتا كمونيست اجساد بنيتو موسوليني(متحد هیتلر در جنگ جهانی دوم)، معشوقه 33 ساله اش كلارتا پتاچي و يازده مرد ديگر را كه در نقطه اي دور دست تيرباران كرده بودند به ميلان منتقل و از بالكن يك ساختمان به صورت وارونه آويزان كردند تا مردم تماشا كنند.

موسوليني و همراهانش با كارواني مركب از هشت كاميون نظامي آلمان عازم خروج از ايتاليا بودند و در زير پتو و پالتوها و لباسهاي اضافي سربازان كه از انبار خارج و به آلمان باز گردانده مي شدند پنهان شده بودند. پارتيزانها طبق يك روال عادي بار كاميونها را بازرسي مي كردند كه رهبر سابق ايتاليا كه مردم او را «دوچه» مي ناميدند يافتند. روايت است كه احتمالا نظاميان آلماني كه مامور خارج ساختن اين عده از ايتاليا بودند انان را «لو» داده بودند.

در عکس اجساد آویزان موسولینی و همراهانش از راست نفر دوم موسولینی و نفر سوم معشوقه‌اش!

#موسولینی

🔰 موسسه ایران مهر برگزار می‌کند:

▪️ کارگاه روش های پژوهش کیفی ۲: (۸ جلسه)

▫️مدرس: دکتر رکسانا نیکنامی
عضو هیئت‌علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران


🔹 سرفصل های دوره :
۱- تحلیل روایت narrative analysis
۲-تئوری داده بنیاد grounded theory
۳-کنش پژوهی action research
۴-تحلیل ریشه شناسی genealogy
۵-نشانه شناسی semiology
۶-ردیابی فرآیند process tracking
۷-روش‌های تحلیل راهبردی 1 Strategic Analysis
۸-روش‌های تحلیل راهبردی 2 Strategic Analysis
📆 از ۹ دی ماه ۱۴۰۳ ، یکشنبه ها، ساعت: ۱۷ تا ۱۹، به مدت ۸ جلسه  ، ظرفیت پذیرش ۲۰ نفر
📍 خانه اندیشه‌ورزان

🔗 لینک ثبت‌نام:
https://evnd.co/JBT9J

🔸 اطلاعات بیشتر ، پرداخت اقساطی و اطلاع از شرایط تخفیف برای اندیشکده‌ها از طریق شماره تلفن یا آیدی زیر اقدام فرمایید:
09122459042
@chenari_1

#رویداد

🔻مرکز مطالعات ایران مهر:
🆔 @iranmehr_sc

مزایای رفاه دولتی در واقع فریب است زیرا موجب می‌شود که مردم گمان کنند این "دیگران" بودند که هزینه را پرداختند، نه "خودشان". به همان نسبت که به دولت قدرت می‌دهید تا کارهایی برایتان انجام دهد، در حقیقت قدرتی می‌دهید که علیه خودتان استفاده می‌کند. آموزش دولتی موجب رواج احترامی برده‌‌وار به دولت و یکدست‌بودن نظرات، رفتار، سبک زندگی و عقاید می‌شود.

#آلبرت_جی_ناک

هم زور و هم پول در برابر ایده‌ها ناتوان هستند.

#میزس

از ویژگی‌های شگفت تیمور لنگ فتوحات او در سنین بالاست. تیمور در جوانی هیچ نقشى در تاریخ نداشت و تنها در حدود ۵۰ سالگی است که ناگاه این چشمه خروشان به جوش می آید و دنیا را به خاک و خون می کشد!

تیمور به خاطر فتوحات بی رحمانه از هند و روسیه و ایران تا دریای مدیترانه و بی رحمی و خشونت بی اندازه در مواجهه با مردمان سرزمین های فتح شده مشهور است.

#تیمور_لنگ

شعار لنین، "مارکسیسم قادر مطلق است زیرا حقیقت دارد" عملاً در همه‌جای شوروی به نمایش گذاشته شد.

آثار مارکس، انگلس و لنین در شوروی به ۱۷۳زبان با مجموع خروجی ۴۸۰میلیون نسخه منتشر شد و حتی بسیاری از آنها به سایر کشورهای دنیا ارسال می‌شدند.

نفرت، انگیزه اصلی انقلابیون سوسیالیست و پیروان آنها بود، ضمن اینکه لنین، سیاست را شاخه‌ای از "کنترل آفات" می‌دانست، گویی هدف از عملیات‌های او نابودی سوسک‌ها و عنکبوت‌های خون‌خوار بود، یعنی افرادی بی‌شمار که سد راه جاه‌طلبی‌های سیاسی او بودند.

در شوروی، مارکسیسم، صرفاً یک نظریه اقتصادی تصور نمیشد، بلکه اینگونه نشان داده میشد که تبیینی جهان‌شمول از طبیعت، زندگی و جامعه ارائه می‌کند.

یکی از وجوه مشترک بین لنینیست‌ها و مداخله‌گرایان غرب، این باور است که مشکلات مربوط به انحصار، مشکلات مالکیت خصوصی است، به این معنا که فقط انحصارات خصوصی که از روی طمع عمل می‌کنند، مضر هستند...اما اعتقاد بر این بود که انحصارات دولتی، اخلاقی و درست هستند [چراکه]طمع انگیزهء سود را با منفعت اجتماعی جایگزین کردند.

شکست سوسیالیسم در روسیه هشداری قوی علیه سوسیالیسم، دولت‌گرایی و مداخله‌گرایی در غرب است.

روی‌مدودف، مورخ روسی، تلفات انسانی ناشی از کمونیسم، پاکسازی‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری استالین را ۴۱میلیون تَن تخمین زده است‌.

رشد سوسیالیسم خطری مرگبار برای آزادی اقتصادی، کیفیت زندگی و ارادهء نسل‌های آینده است.

مشکل اولیه در اتحاد جماهیر شوروی، سوسیالیسم بود.

لاریسا پیاشوا-تنها اقتصاددان نزدیک به مکتب اتریش در روسیه امروزی-توسط دولت یلتیسین به دلیل "کاهش بودجه" اخراج شد.

یک کمونیستِ اصلاح‌طلب فقط تا حدی بهتر از یک کمونیست ارتدوکس است.

گورباچف ترجیح می‌داد مانند یک کمونیست فکر کند: با صدور دستور می‌توان هر چیزی را هر چقدر هم که اشتباه و برخلاف فطرت انسانی و وحشیانه باشد، انجام داد.

ادارهء مردم مَست آسان‌تر است. زیرا آنها تحقیر و مورد سوء‌استفاده قرار گرفتن را بیشتر تاب می‌آورند. مردم هوشیار به سیاست اهمیت می‌دهند و منفعل نیستند.

بروکرات‌های شوروی همیشه از وضع قوانین جدید خوشحال میشدند، زیرا به آنها فرصت میداد رشوهء بیشتری بگیرند.

سوسیالیسم با مسئول‌بودن میلیون‌ها مرگ ناگفته، خود را بعنوان مخرب‌ترین ایدئولوژی تاریخ بشریت به اثبات رسانده است.

جوهر سوسیالیسم، مالکیت عمومی است.

میراث غم‌انگیز مارکسیسم، طرز فکر افرادی خاص چه در شرق و چه در غرب است که معتقد هستند دولت می‌تواند همه بیماری‌های اقتصادی را درمان کرده و عدالت اجتماعی را ایجاد کند.

مرثیه ای برای مارکس
#یوری_مالتسف

شخصی که برای نادانان می‌نویسد، مطمئنا همیشه از داشتن مخاطبان زیادی بهره خواهد برد.

#شوپنهاور

https://t.me/phenomenology_existentialism

مژده مژده از ۲۵ آبان تا هشتم آذر ماه

جشنواره پاییزی روان درمانی اگزیستانسیال
از صفر تا صد
از فلسفه اگزیستانسیالیسم تا جریان های مختلف روان درمانی اگزیستانسیال
جریان دازاین کاوی لودویگ بینزوانگر ، مدارد باس ، ژئون کوندرا و آلیتس هولتزی کونتیس
جریان آمریکایی روان درمانی رولو می و اروین یالوم
جریان انگلیسی روان درمانی اگزیستانسیال
ارنستو اسپینلی و امی ون دروزن
رونالد دیوید لینگ
پنجاه درصد هدیه شما خواهد بود .
جهت ثبت نام به آیدی زیر پیام دهید


@Saeed_jelokhani

https://t.me/phenomenology_existentialism

در زمان گیخاتو خان از ایلخانان مغول حاکم در ایران، تهی شدن خزانه، او را واداشت تا برای جبران هزینه‌های ناشی از فساد دربار و افزایش هزینه ها برای خرید سلاح، دستور انتشار پول کاغذی را صادر کند.

این پول کاغذی که «چاو» نام داشت، برای اولین بار در ایران و در تبریز در سال ۶۷۳ چاپ می شد، و قرار بود در ازای دریافت سکه های طلا از مردم، به آنها داده شود.

اما به دلیل عدم استقبال از جانب بازرگانان و حتی برخی امرا، همچنین نداشتن پشتوانه و ضمانت لازم در پرداخت، در آن زمان رونق نیافت و چاپ آن از میان رفت.

هگل و خیانت به آزادی
قسمت سوم

الگو[تاریخ] از فرد مهمتر است، زیرا اساساً فرد چیست؟ فرد بذاته همانقدر غیرقابل‌فهم است که یک تکه رنگ، یک صدا به تنهایی، یک واژه خارج از جمله‌ای که واژه جزیی از آن است. واژه‌ها فقط هنگامی معنا می‌دهند که در جمله ترکیب شوند...پس چرا قضیه باید در مورد آدمیان تفاوت کند؟...برای درک هر کس، باید محیط، دوستان و مناسبات...او را درک کنید، باید بفهمید که او چه می‌کند...این امر نه‌تنها از آنرو ضروری است که روشن می‌‌کند که او کیست، بلکه به این جهت لازم است که او بمعنای حقیقی کلمه وجود ندارد مگر بعنوان بخشی از کل آن الگو[!]...هگل از این قضیه چند نتیجه می‌گیرد. یکی استنتاج مشهور او که فرد را به عنصری انتزاعی در الگوی "ملموس" اجتماعی فرومی‌کاهد؛ دوم ردّ کسانی که می‌گویند چنین الگوها چیزی بیش از ترتیبات اجتماعی محض نیستند، و دولت و قوانین وسایلی مصنوعی‌اند که برای راحتی افراد طرح‌ریزی شده‌اند؛ و سوم اصرار و تاکید او بر اینکه افراد بعنوان عناصر یا اجزا شبکه دولت و قوانین، خواه و ناخواه به نحو اندام‌وار و زنده در آن به هم پیوند می‌خورند. از اینجا سرچشمه می‌گیرد ستایشی که هگل نثار اقتدار و شوکت و قدرت دولت در برابر...تمایلات فردی شهروندان یا اتباع می‌کند.

بی‌شک نظر حقوقدانان همروزگار هگل که قائل به منشا تاریخی قوانین بودند، از بسیاری جهات خردپسند بود. آنان می‌گفتند نهادهای حقوقی به فرمان خودسرانه شاهان یا مجامع تاسیس نشده‌اند و وسایلی نیستند که نظر به فایده آنها و برای تامین فلان منفعتِ فلان شخص یا طبقه ابداع شده باشند، بلکه باید جنبه‌ای از رشد ناخودآگاه یا نیمه‌خودآگاه جامعه و بیانگر نگرش آن به زندگی و مبیّن اندیشه‌ها و خواستها و آرمانها و بیم‌ها و امیدها...بشمار آیند، و هم نهاد و هم جوهر آنچه هر جامعه هست و آنچه می‌پندارد که هست، دانسته شود. ولی این نظر نهایتاً در هگل به افراط کشانده شد و به منظومه‌ء اسطوره‌ای شوم و بدخیمی بدل گشت که اجازه میداد افراد بطور نامحدود در پای انتزاعاتی همچون دولت یا سنت یا اراده یا سرنوشت ملت یا نژاد قربانی شوند...هر چه باشد، نباید از نظر دور داشت که دنیا از چیزها و اشخاص تشکیل شده‌ است و بس. جامعه یا دولت، نه چیز است و نه شخص؛ شیوه‌ای است که چیزها و اشخاص بر طبق آن ترتیب یافته‌اند یا قرار است ترتیب یابند؛ الگوهای اجتماعی نه پسند و سلیقه‌ای دارند، نه اراده، نه مطالبات، نه سرنوشت و نه اختیاراتی. اما هگل چنان صحبت می‌کند که گویی الگوهایی از قبیل دولتها...از اشخاص یا چیزها واقعی‌ترند، گویی خیابان را خانه‌ها به وجود نمی‌آورند[!]...دولت از همه الگوها برتر است. بالاترین الگوهاست، زیرا همانند حلقه اتصال آهنین فیشته، همه الگوها را به یکدیگر می‌پیوندد و یکپارچه می‌کند؛ دولت براستی بشریت است، منتها در حد اعلای خودآگاهی و نظم وانضباط[!]...یگانه منشا عینی حق، مسیر واقعیات است، نه داوریهای فردی، نه هیچ مجموعه خاصی از قوانین، نه هیچ مجموعه‌ای از اصول اخلاقی، بلکه حکم سرپیچی‌ناپذیر و مطالبات تاریخ‌.

هگل دائماً از این سخن می‌گوید گه مطالبات تاریخ چیست و تاریخ چه چیزی را محکوم میکند...تصویر ذهنی قدرت و پرستش قدرت و حرکت در جهت زور بخاطر نفسِ زور است. بعقیده هگل، این زور فرایندی الاهی است که هر چه باید خُرد کند، خُرد و نابود می‌کند و هر چه را وقتِ چیرگی آن رسیده باشد بر تخت می‌نشاند و اینکار به اعتقاد هگل، جوهر آن فرایند است. قهرمانان کارلایل، اَبَرمرد نیچه و نهضت‌های قدرت‌پرستی مانند فاشیسم و مارکسیسم، که اخلاق را ثمرهء موفقیت در تاریخ می‌دانند، همه از این خاستگاه برمی‌خیزند. پیشرفت، نتیجه کار قهرمانان است، قهرمانانی که در مقامی بالاتر از اخلاقِ قراردادی و متعارف ایستاده‌اند زیرا تجسم روحِ انسان به عالیترین درجه‌اند، در مقامی آنچنان بلند و بر قلّه‌ای آنچنان سترگ که افراد عادی بشر از تشخیص آنچه در چنان جایگاه رفیعی می‌گذرد، ناتوانند...بنابراین، فضیلت‌های عادی در اینجا مصداق ندارند[!] گاهی هگل درباره قهرمانانش احساساتی می‌شود و افسوس می‌خورد که اسکندر در جوانی مُرد، قیصر به قتل رسید و ناپلئون به جزیره سنت‌هلن تبعید شد[!] گاهی از نیروی خشن و ددمنشانهء ایشان به شعف می‌آید. آنچه درباره قهرمانان می‌گوید، درباره اقوام نیز می‌گوید. اقوام نیز وظایف سنگینی را که تاریخ به آنها محول کرده است به انجام می‌رسانند، و تاریخ همین که کارش با آنها تمام شد، ردّشان می‌کند...تاریخ سیر عینی عظیم و طوفان‌زایی است که هر که را از آن اطاعت نکند، محو و نابود می‌کند.

#آیزایا_برلین

افلاطون، "دموکراسی" و "دیکتاتوری" را بعنوان پایین‌ترین اشکال حکومت برمی‌شمارد که غالباً هر یک به دیگری منتهی می‌شود؛ در تصور او، "دیکتاتوری" حکومت یک عوام‌فریبِ نامقیّد به اخلاق است که بر روی امواجِ واکنش به هرج‌و‌مرج‌هایِ "دموکراسی" به قدرت می‌رسد.

#مارتین_لینگز #افلاطون

اثبات‌گرایی‌حقوقی و حقوق‌طبیعی:
جدال بین تقدم و تاخر "امر مطلوب" و "امر واقع"

در فصل دوم کتاب "الهیات‌سیاسی" تحت عنوان "مشکل حاکمیت به مثابه مشکل شکل حاکمیت و تصمیم", کارل‌اشمیت به تقابل دیرپای بین "هست" و "باید" یا "امر مطلوب" و "امر واقع" اشاره می‌کند. طی گذار مطالب کتاب ضمن بررسی و کنکاش تقدم یا تاخر هر یک از این امور, اشمیت به معرفی دو مکتب حقوقی جداگانه می‌پردازد:

١.حقوق‌طبیعی مکتبی است که به تقدم امور و پیش‌فرض‌های لایتغیر و غیرقابل تخلفی باور دارد که دوام حاکمیت در گرو تبعیت و اهتمام برای حراست از انهاست.
در این مکتب, قانون‌گذاری در واقع بیان‌نظری لازم برای تحقق این پیش‌فرض هاست که حقوق‌طبیعی نامیده می‌شوند. لذا حکومت چیزی جز سازمانی از هنجارها نخواهد بود که موجودیت ان مطلقا در ذیل قانون محقق می‌شود و خارج از ان اصالتی ندارد. به عبارتی دیگر بنابر این دیدگاه دولت محصول قانون است.
پیش‌فرض‌های استعلایی و ذاتی‌ پنداشته‌شده‌ای که حاکمیت ناچار به تبعیت از انهاست, بایسته‌هایی هستند که بر حاکمیت به عنوان امرواقع مقدم اند.

٢.اثبات‌گرایی حقوقی باور دارد دولت نه در ذیل قانون که همچون یک لویاتان‌هابزی اراده‌ای فراسوی قانون است.به عبارتی پیش‌فرض‌هایی ذاتی,استعلایی و طبیعی‌پنداشته‌ای که دولت از پیش بخواهد تابع ان باشد, موجود نیست. بلکه بالعکس موجودیت نظام‌قدرت مصداق و معیار طبیعی‌بودن این امور است. در این نظام حقوقی بقای‌ قدرت‌دولتی خود یک هدف است که تحقق ان سنگ‌محک اصالت حقوق‌طبیعی است.
لذا در اثبات‌گرایی حقوقی امر‌واقع بر امر‌مطلوب مقدم است یا به عبارتی دیگر دولت نه محصول‌قانون که خود منشاقانون خواهد بود.

#محمدامین_سلیمانی

🟡 هانا آرنت از زبان فاطمه‌ صادقی
(استاد فلسفه سیاسی در دانشگاه یوسی‌ال لندن)

📚 مروری کامل بر آثار و اندیشه‌ سیاسی هانا آرنت به‌ویژه «آیشمن در اورشلیم» و «ابتذال شر»

اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام در پلتفرم آموزشی هنرستان👇

https://honarestan.org/courses/49

🎓آنلاین، رودررو با مدرس، با امکان دسترسی به فایل‌های ضبط شده پس از هر جلسه

@honarestanorg
هنرستان
آموزش برای همگان

در سال 1280 خورشيدي (1901 میلادی) و با وساطت «آنتوان کتابچی خان» تبعه گرجی‌الاصل ایرانی، قراردادی بین دربار ایران و شخصی به نام ویلیام ناکس دارسی در تهران امضاء شد. به موجب این قرارداد که به امضاي مظفرالدین شاه قاجار نيز رسيد، اکتشاف و بهره‌برداری از نفت ایران به استثنای پنج استان شمالی، به مدت 60 سال به دارسی واگذار شد. دارسي بلافاصله با مشارکت شرکت انگلیسی نفت برمه، شرکتی را با نام شرکت نفت انگلیس و ایران تاسیس کرد. به موجب این قرارداد، شاه بیست هزار پوند نقد و بیست هزار پوند دیگر به صورت سهم دریافت می‌کرد، همچنین 16 درصد از سود خالص سالانه به او تعلق می‌گرفت، هر چند این شرط اخیر بعدها موجب اختلاف و منازعه شد.

نقشه طنز اروپا که در سال ۱۹۰۰ میلادی کشیده شده است.
امپراتوری روسیه تزاری به عنوان یک هیولای دریایی(اختاپوس) که شاخک های خود را در همه جهات دراز می کند و به خاک کشورهای همسایه خود دست اندازی می کند، به تصویر کشیده شده است.

در طول بخش اعظمی از تاریخ فلسفه‌ی اخلاقی مدرن نظریه‌ی نظام‌مند غالب شکلی از فایده‌گرایی بوده است. یکی از دلایل این امر پشت‌گرمی این نظریه به سلسله‌ی دامنه‌داری از نویسندگان درخشان است که پیکره‌ای از اندیشه, با گستردگی و پیراستگی به‌راستی خیره‌کننده, در انداخته‌اند. ما گاهی فراموش می‌کنیم که فایده‌گرایان بزرگ, هیوم و آدام اسمیت, بنتام و میل, نظریه‌پردازان اجتماعی و اقتصاددانانی طراز اول بوده‌اند, و نظریه‌ی اخلاقی‌ای که ایشان پرورده‌اند برای رفع نیاز دغدغه‌های وسیع‌ترشان و نیز متناسب با طرحی فراگیر تدوین شده است. کسانی که به نقد ایشان پرداخته‌اند اغلب در زمینه‌ای بسیار محدوتر دست بدین کار زده‌اند. آن‌ها ابهام‌های اصل فایده را نشان داده‌اند و گوشزد کرده‌اند که بسیاری از لوازم این اصل با احساسات اخلاقی ما آشکارا ناسازگار است.

اما من بر آن‌ ام که این منتقدان نتوانسته‌اند برداشت اخلاقی کارآمد و نظام‌مندی در اندازند که بتواند با فایده‌گرایی همآوردی کند. در نتیجه, به نظر می‌رسد که ما اغلب ناگزیر ایم میان فایده‌گرایی و شهودگرایی دست به انتخاب بزنیم, و به احتمال زیاد سرانجام بر روی روایتی از اصل فایده توافق می‌کنیم که به روش‌هایی بی‌ضابطه با قیدهای شهودگرایانه محدود شده است...من کوشیده‌ام نظریه‌ی سنتی قرارداد اجتماعی را که لاک, روسو, و کانت نماینده‌اش بوده‌اند, کلی‌تر کنم و به سطح انتزاعی‌تری برسانم. ... چنین می‌نماید که این نظریه تبیین نظام‌مند بدیلی برای عدالت به دست می‌دهد که برتر از فایده‌گرایی حاکم بر سنت [فلسفه‌ی اخلاق] است; یا دست کم می‌توان گفت که من چنین ادعایی دارم. نظریه‌ای که در نهایت به دست می‌آید در سرشت خود بسیار کانتی‌ست. ... قصد من این بوده است که با استفاده از ترفندهای ساده‌سازی ایده‌های یادشده را در چارچوبی کلی چنان سامان دهم که قوّت کامل‌شان به چشم آید.

آرزوهای من در مورد این کتاب یکسره محقق خواهد شد اگر کسی را یاری دهد تا عمده ویژگی‌های ساختاری برداشت بدیلی از عدالت را, که در سنت قراردادگرایی نهفته است, روشن‌تر درک کند و راهی برای شرح و تفصیل بیش‌تر آن به او بنمایاند. من بر آن ام که در میان دیدگاه‌های سنتی, این برداشت بیش‌ترین نزدیکی را به قضاوت‌های سنجیده‌ی ما در زمینه‌ی عدالت دارد و مناسب‌ترین مبنای اخلاقی را برای جامعه‌ی دموکراتیک شکل می‌دهد.

نظریه‌ای در باب عدالت
#جان_رالز

مردم آموختن را مانند چیزی که می‌توانند به پایان ببرند، می‌پندارند.

#آیزاک_آسیموف

این کتاب برای اولین بار در پاسخ به «نظریه عدالت» جان رالز منتشر شد. کتاب «بی دولتی دولت آرمان شهر» نوشته ی رابرت نوزیک از آن زمان به یکی از متون تعیین‌کننده در تفکر کلاسیک آزادی‌خواه تبدیل شده است. نوزیک با به چالش کشیدن و در نهایت رد برنامه های لیبرال، سوسیالیستی و محافظه کار، به جرأت تاکید می کند که حقوق افراد با افزایش مسئولیت های یک دولت نقض می شود - و تنها راه برای جلوگیری از این نقض ها در ایجاد یک دولت حداقلی محدود به محافظت در برابر زور، کلاهبرداری، سرقت، و اجرای قراردادها است.

این کتاب که برنده جایزه ملی کتاب سال 1975 شده است یکی از غنی ترین دفاع های فلسفی لیبرالیسم اقتصادی تا به امروز است. با پیشگفتار جدیدی توسط توماس ناگل، این نسخه اصلاح شده نوزیک و آثار او را به نسل جدیدی از خوانندگان معرفی می کند. رابرت نوزیک (1938-2002) استاد فلسفه آرتور کینگزلی پورتر در دانشگاه هاروارد بود. نوزیک نویسنده کتاب‌های متعددی از جمله زندگی بررسی‌شده و تبیین‌های فلسفی، برنده جایزه ملی کتاب برای کتاب بی دولتی دولت آرمان شهر بود.

#جان_رالز #رابرت_نوزیک

انسانهاى بی‌سواد قرن ٢١، كسانى نيستند كه نمی‌توانند بخوانند و بنويسند.
بلكه كسانى هستند كه نمی‌توانند ياد بگيرند آنچه ياد گرفته‌اند را رها كنند و دوباره ياد بگيرند.

#الوین_تافلر

قانون ١-٩-٩٠ (یک. نه. نود)

آقای آلوین تافلر یکی از بزرگترین اقتصاددان های قرن اخیر در کتاب موج سوم میگويد وقتی یک موجی وارد یك کشوري میشود مردم به سه دسته تبدیل میشوند:

دسته اول که همون یک درصد هستند با موج همراه و همسو میشوند و آنرا قبول میکنند و سود بسیار زیادی میبرند. این دسته افراد، ریسک پذیر هستند که همیشه موفقیت های چشم گیری دارند.

دسته دوم آن نه درصد افراد به اصطلاح زرنگ جامعه هستند که صبر میکنند ببیند ایا آن یک درصد سود میکنند یا نه؟؟ این افراد سود کمتری نسبت به اون یک درصد كسب ميكنند. این افراد در کل افرادی هستند که ریسک های بزرگی نمیکنند و البته که سودهای کلانی هم نمیتوانند ببرند.

دسته سوم نود درصد مابقی جامعه هستند که موج می آيد و از رويشان عبور ميكند و لهشان میکند، این افراد اگر ضرر نکنند هیچ سودی نصیبشان نمیشود. این افراد اصلا ریسک پذیر نیستند و افراد عادی جامعه رو تشکیل میدهند که همیشه از زندگی ناراضی هستند و همه افراد دسته ۱ رو مسخره میکنند ولی همیشه غبطه کارهایی که میتوانستند انجام بدهند و اما نداده اند را ميخورند.

#الوین_تافلر

🧭**آکادمی قطبنما** 🧭

▪️آکادمی قطبنما، کانال تخصصی در زمینه سیاست‌ و اقتصاد ایران و آمریکا !

🔹 پوشش کامل اخبار آمریکا🇺🇸
🔹 تحلیل‌های تخصصی📚
🔹 ویس چت ها و لایو های تلگرامی🎙️


🔗 @Compass_Academic | آکادمی قطب‌نما 🧭

🔗 @CompassAcademic | تالار گفتمان قطب‌نما 🧭

مشروطه ایرانی و انتخاب راهی میان حقوق الهی و حقوق طبیعی

روز دوشنبه ۱۱ ذي القعدة ۱۳۲۵ قمري (۲۴ آذر سال ۱۲۸۶ شمسى) مجلس اولِ شورای ملی به سبب کدورت ایجاد شده میان وکلای مجلس و محمدعلی شاه قاجار که به دنبال عدم دعوت از هیچ یک از نمایندگان مجلس برای شرکت در مراسم تاجگذاری پادشاه در روز شنبه چهارم ذي الحجة ١٣٢٤ قمری (۲۸ دی ماه ۱۲۸۵) و همچنین مقاومت شاه جوان در امضای متمم قانون اساسی مشروطه که نهایتا در روز پنجشنبه ۲۵ شعبان المعظم ۱۳۲۵ قمری (۱۰ مهر ماه ۱۲۸۶ شمسی) علیرغم میل باطنی پادشاه توشیح شد؛ بیانه ای صادر کرد.

این بیانیه که متاثر از اندیشه قرارداد اجتماعی جان لاک Locke's Social Contract Theory و اندیشه حقوق طبیعی The Natural Laws صادر شده بود؛ به وکالت از موکلین خود اعلام می کرد که ملت به خاطر خرابی امور تشخیص داده که دولت باید مشروطه شود و مقام شاهی برخاسته از قرارداد با ملت بوده و فراتر از آن نیست. در پاسخ، محمدعلی‌شاه که با مشروطه ‌خواهان همدلی نداشت و همچون جیمز اول و فرزندش چارلز اول از پادشاهان انگلستان به نظریه حق الهی سلطنت The Divine Right of Kings منبعث از اندیشه حقوق الهی The Divine Lwas باور داشت؛ با طعنه و انتقاد از اصول چهل و چهارم و چهل و پنجم از متمم قانون اساسی اشاره کرد و گفت چطور می شود گفت شاه در حکومت مسئولیت نداشته باشد؟

احتشام‌السلطنه که در آن روزها پس از صنیع الدوله، دومین فردی بود که ریاست مجلسِ اول شورای ملی را بر عهده داشت (۱۸ شهریور ۱۲۸۶ تا ۲۳ فروردین ۱۲۸۷) به شاه پاسخ می دهد: سلطان به سلامت باد، این بند راجع به سلب مسئولیت بدین جهت مقرر شده است تا احدی از اعلیحضرت حق بازخواست نداشته باشد!

اصل چهل و چهارم: شخص پادشاه از مسئولیت مبری است وزرای دولت در هرگونه امور مسئول مجلسین هستند.

اصل چهل و پنجم: کلیه قوانین و دستخط‌های پادشاه در امور مملکتی وقتی اجراء می‌شود که به امضای وزیر مسئول رسیده باشد و مسئول صحت مدلول آن فرمان و دستخط همان وزیر است.

#عباس_ترابی، حقوقدان و دانشجوی دکتری روابط بین الملل، گرایش سیاست و امنیت بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

بزرگترین دشمن آگاهی، جهل نیست؛
بلکه تَوهمِ دانستن است

#استیون_هاوكينگ

شاه اسماعیل صفوی یک دسته جلاد بنام چیگین یا گوشت خام خور داشت.کار ایشان آن بود که مقصران را بفرمان شاه زنده زنده می خوردند.این مجازات وحشیانه و نفرت انگیز ظاهرا از دوره حکومت مغول و تیمور از آسیای مرکزی به ایران سرایت کرده بود.آدم خواری شیوه های مختلفی داشت مثل زنده زنده کباب کردن ، گوشت دشمن را زنده زنده خوردن ، پوست کندن و گاها برای آنکه گوشت دشمنان و مخالفان دولت طعم لذیذی داشته باشد آنها را داخل دیگ های مخصوصی می پختند.البته باید توجه داشته باشید این عمل پست در امپراطوری عثمانی نیز رواج داشت. شاه اسماعیل هنگامی که بر شیبک خان ازبک پیروز شد به مریدان خویش صراحتا گفت: ” هر کسی سر مرا دوست دارد از گوشت این دشمن بخورد.” خواجه محمود ساغر چی – که از شاهدان عینی ماجرا بوده است – نقل میکند که پس از فرمان شاه ازدحام صوفیان برای خوردن جسد بی جان شیبک خان به جایی رسید که صوفی های شاه اسماعیل برای خوردن جسد بی جان شیبک خان به روی یکدیگر تیغ ها کشیده و به جان یکدیگر افتادند و آن مرده به خاک و خون آغشته را از یکدیگر ربوده و مانند لاشخوران می خوردند.

#صفویه

به نظر هوادارن مارکس، در شکل گیری پدیده های سیاسی، عوامل تمام عیار فرهنگی وجود ندارد.
مسلک‌ها، اعتقادات، صور ذهنی جمعی، نهادها و فرهنگ‌ها چیزی جزء تجلی طبقات نیستند که در روبنای جامعه جای می گیرند.تردیدی نیست که روبنا بر پایه اثر می‌کند ولی به شکل فرعی و محدود.
بر عکس در جهان غرب، اهمیت فوق العاده ای به عناصر فرهنگی داده می‌شود.به گمان محافظه‌کاران، ملت‌ها- یعنی مهم ترین مجموعه‌های فرهنگی در جهان کنونی-پیکارهای سیاسی اساسی را می آفرینند؛ به گمان لیبرال‌ها، «سیاست یعنی افکار»؛ تضادها، بیش از هر چیز تعارض های ناشی ار افکار و عقاید اند.
هر دو دسته در این امر اتفاق دارند که نهاد ها نقش بزرگی ایفا می کنند.

اصول علم سیاست
#موریس_دوورژه

شاید بتوان از هجوم سیل‌آسای یک ارتش ممانعت کرد، اما از هجوم افکار و عقاید نمی‌توان جلوگیری نمود.

داستان یک جنایت
#ویکتور_هوگو

در روابط عاطفی تنها یک مدل خیانت را به رسمیت می شناسم، و آن خیانت به خود است که مادر بقیه رفتارهایی است که اسمشان را خیانت می گذاریم. خیانت به خود، یعنی حذف کردن خودت و نیازهایت برای تداوم رابطه. ماندن کنار کسی که به تو این حس را نمی دهد که بهترین نسخه از خودت هستی. ماندن کنار کسی که مطمئن نیستی دوستت دارد یا فقط برایش تکه بی اهمیتی هستی از یک پازل که اگر تمام هم نشد، نشد. ماندن کنار کسی که وقتی حالت خوب است، وظیفه خودش می داند با کلامی یا رفتاری انرژی منفی مزخرفش را به تو تزریق کند. ماندن کنار کسی که وادارت می کند خودت نباشی. ماندن کنار کسی که در سختی ها ناپدید می شود و وقت خوشی ها با لبخندی به پهنای صورتش از راه می رسد. ماندن کنار کسی که برای بهتر شدن اوضاع روابط تلاشی نمی کند و همیشه حق به جان خودش است. ماندن کنار کسی که تو را مقصر همه بدیهای آدمهای قبلی زندگیش می داند و می خواهد حسابهای همه عمر را یک جا با تو تسویه کند. ماندن کنار کسی که دائم در حال مقایسه کردن با تو دیگران و یا در وقیحانه ترین شکلش مقایسه کردن تو با آدم قبلی زندگیش است، حتا اگر تو برنده این مقایسه باشی. ماندن کنار کسی که حاضر نیست کنار تو پرواز کند و ترجیح میدهد بالهایت را بشکند تا همیشه کنارش بمانی. ماندن کنار کسی که رفتار و گفتارش یکی نیست. ماندن کنار کسی که نمی تواند تو را با کارهایی که می کند یا کارهایی که نمی کند مطمئن کند که برایش مهمترین بخش زندگی هستی، و تنها با زبان نرم و مهربان دائم یادآوری می کند بدون تو دنیایش تاریک است. ماندن کنار کسی که از خورشید وجودت لامپ صدوات می سازد، مبادا که گلهای آفتابگردان دیگر به خورشیدش نگاه کنند. دوست داشتن و دوست داشته شدن هر روز بزرگتر و خوشحالترت می کند، اسم هر رابطه ای را نگذاریم عشق، نگذاریم دوست داشتن... تنها مدلی از خیانت که به رسمیت میشناسم، خیانت به خود است...

#حمیدسلیمی

🔰 موسسه ایران مهر برگزار می‌کند:

▪️ کارگاه روش های پژوهش کیفی ۱: (۶ جلسه)

▫️مدرس: دکتر رکسانا نیکنامی
عضو هیئت‌علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران


🔹 سرفصل های دوره :
۱-مورد پژوهیcase study
۲-روش پژوهش مقایسه‌ای comparative study
۳-تئوری‌های بازی ها و تصمیم‌گیری game theory
۴-تحلیل گفتمان discourse analysis
۵-تحلیل محتوای کیفی content analysis
۶-روش‌های تحقیق تاریخی و تحلیل تاریخی  historical analysis

📆 از ۲۷ آبان ماه ۱۴۰۳ ، یکشنبه ها، ساعت: ۱۷ تا ۱۹، به مدت ۶ جلسه  ، ظرفیت پذیرش ۲۰ نفر
📍 خانه اندیشه‌ورزان

🔗 لینک ثبت‌نام:
https://evnd.co/LY27L

🔸 اطلاعات بیشتر ، پرداخت اقساطی و دریافت کد تخفیف برای اندیشکده‌ها(کد تخفیف تنها شامل اعضای حقیقی اندیشکده ها می‌باشد) با ارسال نام و نام خانوادگی و نام اندیشکده مربوطه، به راه های ارتباطی ذیل:
09147787752
@Miladjafari_ir1

#رویداد

🔻مرکز مطالعات ایران مهر:
🆔 @iranmehr_sc

‏کسی که به خودش دروغ می‌گوید و به دروغ خودش گوش می‌دهد، کارش به جایی خواهد رسید که هیچ حقیقتی را نه از خودش و نه از دیگران تشخیص نخواهد داد!

#داستایوفسکی

شاعر آلمانی هاینریش هاینه (۱۸۵۶- ۱۷۹۷) میگفت فیلسوف آرام و ساکت را در کتابخانه اش نادیده نگیرید ، چون او ممکن است بسیار قوی پنجه و قهار باشد . اگر او را صرفا آدمی فضل فروش و سرگرم مشتی کارهای پیش پاافتاده ببینید ، قدرتش را دست کم گرفته اید .
اگر کانت خدای متکلمان عقلی مشرب را از ارزش و اعتبار نینداخته بود ، روبسپیر گردن شاه را نمیزد . هاینه در دوران انقلاب فرانسه در آنجا زندگی میکرد و به فرانسویها هشدار میداد که فلاسفه ایده آلیست آلمانی چون فیخته و شلینگ و این قبیل افراد مومنانی متعصب اند که نه ترس جلودارشان است و نه لذت جویی و عاقبت روزی خشمناک به پا خواهند خاست و یادگارهای تمدن غرب را با خاک یکسان خواهند کرد . او میگفت وقتی این یورش بزرگ فلسفی و فکری اروپا را به ورطه جنگ و ویرانی سرنگون کند ، انقلاب کبیر فرانسه در مقابل آن بازی کودکانه یی بیش نیست .
هاینه شک نداشت که قدرت اندیشه های فلسفی، ولو بطور غیر مستقیم ، ممکن است بسیار عظیم و پردامنه باشد . چون شخصا از این موضوع کسب تجربه کرده و مثلا سر درسهای هگل رفته بود . میدانست که فلاسفه برای ایجاد خیر یا شر قدرت عظیمی دارند و از قهارترین قانونگذاران بشرند نه فقط مشتی افراد بی آزاری که سرشان به لفاظی گرم است .

گفتگو با برایان مگی
مقدمه ای بر فلسفه
#آیزایا_برلین

"هیچ وقت برای یک هدف گذاری یا رویاپردازی جدید، دیر نیست"

#سی_اس_لویس
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
ساندرز در 62 سالگی KFC را راه اندازی کرد و داروین در 50 سالگی نظریه مشهور خود را به جهان عرضه کرد.

در رنج های زندگی به دنبال معنا باشید

وقتی روانپزشک اتریشی ویکتور فرانکل پس از سه سال اسارت در اردوگاه‌های کار اجباری آلمان نازی آزاد شد، به یک نتیجهٔ مهم علمی دست یافت که بعدها یکی از مکاتب روانشناسی به نام «معنا درمانی» شد.

او در پی تجربه شخصی و مشاهده زندانیان دیگر نتیجه گرفت که انسان‌ها قادر هستند هر رنج و مشقتی را تحمل کنند، مادام که در آن رنج و مشقت «حکمت » خاصی را درک کنند.

به عنوان مثال، اگر دو برادر همسان را به مدت سه سال هر روز به بدترین شکل کتک بزنند و به اولی بگویید کتک خوردنش جزئی از یک تمرین ورزشی است و به دومی هیچ دلیلی برای کتک خوردنش ارائه ندهید، برادر اول بعد از سه سال به ورزشکاری قوی با اعتماد به نفس بالا و برادر دوم به انسانی حقیر و سرشار از عقده‌ها و کینه‌ها تبدیل می شود.
کتک خوردن و رنج برای هر دو یکسان است اما تفاوت در حکمتی است که می تواند به رنج کشیدن‌ «معنا» بخشد. یکی به امید روزهای بهتر رنج می کشد و دیگری با هر ضربه خُردتر و حقیرتر می شود.

اینکه چگونه با سختی‌ها و مشقت‌های زندگی کنار بیاییم و به آن‌ها واکنش نشان دهیم، نهایتاً محصول یک «تصمیم شخصی» است.

می‌توانیم تصمیم بگیریم به سختی‌ها و مصائب اجتناب‌ناپذیر زندگی از منظر «معنا و حکمت» نگاه کنیم تا در پسِ هر ضربهٔ روحی و هر لطمهٔ جسمی تنومندتر، مقاوم‌تر و آگاه‌تر بیرون بیاییم یا اینکه تصمیم بگیریم در بهترین حالت یک «قربانی منفعل» با حیاتی پر از غم باشيم.

انسان در جستجوی معنا
#ویکتور_فرانکل

تحلیل رفتار چاپلوسی بر اساس
نظريه كنش پس اندازي

در برخی تعاملات اجتماعي، افراد در موقعیت هاي گوناگون به عرض ارادت، علاقه، و در حالت افراطي، تملق و چاپلوسي نسبت به افرادي می کنند كه احتمال کسب قدرت و يا امکان بهره مندي از پتانسيل ايشان در آینده وجود دارد.

اين رفتار ها در چارچوب علم مديريت رفتار سازماني قابل تامل و تحليل است. با مداقه بر اين رفتارهاي حسابگرانه به نظر مي رسد افراد عامل به دنبال پس انداز يا سرمايه گذاري بر روابط دوستانه ای مي باشند، كه از اين طريق افراد هدف را وامدار خود ساخته و بستري براي درخواستهاي قانوني و غيرقانوني در آينده فراهم كنند.

بر اساس “نظريه كنش پس اندازي”، تك تك تعاملات سازماني با ساير ذي نفعان سازمانی به مثابه سكه هايي است كه در قلك سرمایه ارتباطاتي پس انداز مي شود، تا در مواقع نياز اين سرمايه مورد بهره برداري قرار گيرد. اين بهره مندي مي تواند به واسطه ارتقاء مخاطبان هدف در پست هاي سازماني و يا حتي استفاده از پشتوانه سرمايه اجتماعي ايشان براي اكتساب منافع سازماني محقق گردد.
از ديگر مصاديق اين نظريه در مراودات اجتماعی، مي توان به حضور بیش از حد عرف در مجالس ترحيم، تبريك موفقيت های همگان از طرق مختلف، عرض تبریک و تهنیت در مناسبت های مختلف، درج لايك و كامنت در شبكه هاي اجتماعي براي اکثر مطالب افراد، اعلام توافق يا تاييد ديدگاه هاي افراد در جلسات گروهي و… اشاره كرد.

شايان ذكر است كه اين نوع كنش با رفتار خيرخواهانه از لحاظ مبنایی كاملا متفاوت است.
از آنجا كه اغلب رفتارهاي ذي نفعان سازماني در چارچوب “نظريه کنش پس اندازی” قابل تحلیل است، پیشنهاد می شود مديران در تعاملات سازماني ديگران با خود، اين نظريه را مورد توجه قرار دهند؛ هر چند كه در اغلب موارد تعاملات مبتني بر اين نوع رفتار، بسيار پيچيده، چندوجهي و زنجيره وار است!
براي “نظريه ي كنش پس اندازي” اين فرضيه قابل طرح است كه: بين پايبندي افراد به ارزش هاي انساني و معنوي با كنش پس اندازي رابطه منفی وجود دارد.

“نظريه كنش پس اندازي” توسط نظريه بازي ها، نظريه انتخاب عمومي، و قانون كارما پشتيباني مي شود.محققین علوم مدیریت می توانند طراحی مدل کنش پس اندازی، فرآیند، عوامل موثر، پیامدها، راهکارهای کاهش، و رابطه کنش پس اندازی با سایر متغیرهای سازمانی مورد پژوهش قرار دهند.

برگرفته از مدیران فرهیخته
#چاپلوسی

انسان کامل‌ترین بنده و برده‌ی عادت است و هزاران کار روزانه‌اش که مهم به حساب می‌آید چیزی جز عادتی روزمره نیست.

#ادگار_آلن_پو

خودسازمان‌یابی (Self-organization) فرایندی است، که در طی آن، سازمان‌یافتگی درونی یک سیستم به‌طور نرمال به سمت پیچدگی افزون‌تر تکامل پیدا می‌کند، بدون آنکه توسط عوامل بیرونی هدایتی دریافت کرده باشد، یا اعمال مدیریتی بر روی آن صورت پذیرفته باشد. ماشین‌ها، و سیستم‌های ساختهٔ دست انسان در سده‌های قبل ساختارها و سازمان‌یافتگی‌های خود را به تبع نقشه‌ها و دستورهای بیرونی به‌دست می‌آوردند، در حالی که، بسیاری از سیستم های طبیعی بر طبق فرایندها و قانون‌های درونی خودشان و در پی خودسازمان‌یابی است که ساختارمند و نظام‌دار می‌شوند.

#خودسازمان_یابی

‌‌


☘ داستان واقعی ناپلئون و ژوزفین
@JasteGorikhte




▫️ناپلئون بناپارت (۱): بازی تاریخ
▫️ناپلئون بناپارت (۲): ناپلئون و ژوزفین
▫️ناپلئون بناپارت (۳): ناپلئون و بتسی
▫️ناپلئون بناپارت (۴): ناپلئون و بتهوون
▫️ناپلئون بناپارت (۵): ناپلئون و نقاشی‌ها
▫️ناپلئون بناپارت (۶): فرانسه، ارتشم، ژوزفین
▫️ناپلئون بناپارت (۷): تاج‌گذاری ناپلئون
▫️مرگ مارا
▫️دکتر گیوتین
▫️فتح باستیل

‏در سال ۱۹۷۶ ،
مائو (رهبر و بنیانگذار چین معاصر)
به تنهایی
و با اقدامی ساده
مسیر "فقر جهان" را
تغییر داد ؛

او مُرد

اقتصاددان نامدار آمریکایی
#استیون_رادلت

شیخ بهایی و قانون مدنی فرانسه

حقوق مدنی مهم‌ترین شاخه حقوق خصوصی است که به بررسی و تنظیم روابط افراد جامعه با یکدیگر صرف نظر از عنوان و موقعیت اجتماعی آن‌ها می‌پردازد. حقوق مدنی در انگلیسی سیویل لا (Civil law) و در فرانسه دغوا سیویل (Droit civil) نامیده می‌شود که از واژهٔ لاتین ژوس سیویله (jus civil) گرفته شده‌اند که در امپراتوری روم به "حقوق حاکم بر روابط شهروندان جامعهٔ روم" اطلاق می‌شد و در مقابل "حقوق بشر" به کار می‌رفت که ناظر بر "قواعد عمومی حاکم بر روابط رعایای دولت روم با یکدیگر و با شهروندان" بود.

در قرون وسطی، حقوق مدنی در مدارس و دانشگاه‌های اروپا به معنی "حقوق رم" و در مقابل "حقوق مسیحی" به کار می‌رفت. رفته رفته با اهمّیّت پیدا کردن دوباره حقوق عمومی به ویژه پس از انقلاب کبیر فرانسه (۱۷۸۹) اصطلاح حقوق مدنی در معنای حقوق خصوصی (روابط افراد با یکدیگر) به کار رفت که در تقابل با حقوق عمومی (روابط افراد با دولت) تعریف شد.

قانون مدنی فرانسه در سال ۱۸۰۴ میلادی پایان یافت و در سال ۱۸۰۷ رسماً به عنوان "کد ناپلئون" (Napoleonic Code) نامگذاری شد. کد ناپلئون، اساس حقوق مدنی در کشورهای پیرو حقوق مکتوب رومی-ژرمنی (Roman Law) امروزین است و بیشتر قوانین مدنی دنیا تحت تأثیر کد ناپلئون و حقوق سنتی مدنی فرانسه (droit de tradition civiliste) تنظیم شده‌اند. جالب اینکه کتاب "جامع عباسی" شاخص‌ترین اثر شیخ بهایی در فقه و به زبان فارسی که ابتکاری نو در نگارش متون فقهی به شمار می‌رفت؛ از جمله منابعی است که در تدوین کد ناپلئون مورد استفاده قرار گرفته است. برخی از صاحب‌نظران، از جامع عباسی که در عهد سلطنت شاه عباس صفوی و به درخواست شاه عباس کبیر نگاشته شد؛ بعنوان اولین دوره فقه غیراستدلالی فارسی که به صورت رساله عَملیه به رشته تحریر درآمده است یاد می‌کنند.

به تدریج با تحولاتی که در زندگی مردم پدید آمد مصالح عموم ایجاب می‌کرد برای برخی از روابط اجتماعی قواعد ویژه‌ای وضع شود و به این ترتیب شاخه‌های مختلف حقوق خصوصی همگی در اصل بخشی از حقوق مدنی بوده، اما اکنون از آن منشعب شده‌اند.

#عباس_ترابی، حقوقدان و دانشجوی دکتری روابط بین الملل، گرایش سیاست و امنیت بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

درباره‌ی پدیده‌ی «عشق در یک نگاه»

پدیده‌ی «عشق در یک نگاه» نمود بارزی از مکانیزم «جابه‌جایی» در روان است. در اینجا احساس‌ها از یک ابژه به ابژه‌ی دیگر منتقل می‌شوند. در واقع ما عاشق آن فرد نمی‌شویم، بلکه کیفیاتی را که در یک معشوق انتظار داریم را روی او فرافکنی می‌کنیم و بنابراین او را دوست داشتنی می‌یابیم. در واقع ما عاشق انتظارات‌مان می‌شویم نه چیزی که فرد مذکور به‌واقع هست.

عشق در یک نگاه همیشه از پیشینه‌ی زندگی ما تغذیه می‌کند. ما «عاطفه» را در پیشینه‌ی زندگی‌مان به طور خاص از والدین‌مان می‌گیریم. بنابراین مواجهه‌ی عاطفی با یک موقعیت حتماً یک ربطی به آدم‌های مهم گذشته و حال زندگی‌مان دارد. ویژگی‌هایی که این آدم‌ها داشته باشند، به طور ناخودآگاه خودشان را در دیگران متبلور می‌کنند و ما این ویژگی‌ها را به آدم‌های دیگر فرافکنی می‌دهیم.

نسبت دادن یک‌سری ویژگی‌های شخصیتی به چهره‌های خاص از این آبشخور تغذیه می‌شود. پرواضح است که قیافه چیزی از شخصیت آدم‌ها به ما نمی‌گوید ولی چون این قیافه با ابژه‌های قدیمی (و دوست‌داشتنی) ما تداعی می‌شود، برای ما خواستنی می‌شود.

جا دارد برای بار چندم این جمله‌ی درخشان زیگموند فروید را یادآوری کنم که: «ما هیچ‌کس را به طور تصادفی انتخاب نمی‌کنیم، بلکه ما فقط با آنهایی ملاقات می‌کنیم که از قبل در ناخودآگاه ما حضور داشته‌اند».

#مهدی_میناخانی

غالباً مشغله ذهنی اقتصاددانان را بیش از هر چیز مسائل جزیی ریاضی تشکیل می‌دهد که فقط برای خود آنان جالب است و این اشتغال ذهنی وسواس آمیزشان به ریاضیات برای آنان راهی ساده و بی‌هزینه برای فراهم کردن یک ظاهر علمی است بدون این که مجبور باشند جواب مسائل بسیار پیچیده‌تری را پیدا کنند که دنیایی که در آن زندگی می‌کنند در برابرشان قرار داده است.

#توماس_پیکتی

شجاعت به معنی نترسیدن نیست. شجاعت یعنی با این که ترسیده‌ای، به پیش بروی.

#انجی_توماس

نوموفوبیا

نوموفوبیا (Nomophobia) به‌معنای «بی‌گوشی‌هراسی» یا «هراس ناشی از همراه نداشتن یا شارژ نبودن موبایل» [ سرواژه‌ی این عبارت است: no mobile phone phobia]. به گفته‌ی روان‌شناسان، یکی از دلایل این اختلال، ارضا نشدن احساساتی است که در زندگی واقعی فرصت بروز پیدا نمی‌کنند و افراد تنها از تخلیه‌ی آن‌ها در فضای مجازی راضی می‌شوند. این اختلال نوعی اعتیاد است.‌ بنا به یک آمار تحقیقی، امروزه ۵۸ درصد مردان و ۴۷ درصد زنان به اختلال نوموفوبیا دچارند.

#نوموفوبیا

حیوانات مزرعه همیشه باید کار میکردند. نه شیر ِگاو ها به گوساله هایشان میرسید و نه تخم مرغ ها منجر به تولد یک جوجه!

همه ی دست رنج حیوانات متعلق به آقای"جونز"، صاحب بی رحم مزرعه بود.
غذای حیوانات مزرعه اندک و در حد بخور و نمیر بود. تا جان داشتند از ترس چوب و ترکه کار میکردند.وقتی حیوانی از کار افتاده میشد، یا کشته میشد و یا در دوردست رها...

دراین مزرعه زاغی بود که رابطه خوبی با آقای جونز داشت. او برای حیوانات مزرعه از دنیایی دیگر حرف میزد. میگفت ما حیوانات وقتی بمیریم به سرزمین "شیر وعسل" میرویم. آنجا دیگر نیازی به کار کردن نیست.
میگفت سرزمین شیر و عسل آن بالاهاس، بالای ابرها! حتی ادعا میکرد در یکی از پروازهایش آنجا را به چشم خود دیده است. بسیاری از حیوانات مزرعه حرف اورا باور میکردند...

قلعه حیوانات
#جورج_اورول

کشور قطر از سال ۱۸۷۱ تا ۱۹۱۳ میلادی در تصرّف ترک‌های عثمانی بود پیش از آن قطر برای سال‌های طولانی تحت حاکمیت ایران بوده و هر سال سه هزار روپیه برای حق ماهیگیری و صید مروارید،مالیات پرداخت می‌کرده‌است.

پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی در جنگ جهانی اول و تقسیم قلمرو آن توسط انگلیس و فرانسه قطر سهم انگلیس شد و از ۱۹۱۶ تا ۱۹۷۱ میلادی هم تحت قیمومیت انگلیسی‌ها بود.

در ساعت 4:31 صبح، عکسی غیرمجاز از استالین که در داخل کاخ کرملین گرفته شده است، دقیقاً لحظه ای را نشان می دهد که به او اطلاع داده شد که آلمان تهاجم خود را به اتحاد جماهیر شوروی آغاز کرده است. 22 ژوئن 1941.

هگل و خیانت به آزادی
قسمت دوم

در هگل، تاریخ را از چشم فاتحان می‌نگریم، و مسلماً نه از چشم مغلوبان...پیروزی به معنای آن است که تاریخ به شما لبخند می‌زند و در جهت جریان آن شنا می‌کنید...بنابراین فهم درست چیزها، پیروزی، بقا، واقعی‌بودن بمعنای مدنظر هگل، همه یکی است...تاریخ به گفته هگل، سیر هموار و آرامی نیست، دشت فرح‌بخش و غُل‌غُل جویبارها در طبیعت بنا به پندار روسو نیست-چنین برداشتی بسیار دور از حقیقت است....[اما] تاریخ چگونه ساخته می‌شود؟ البته بدست عده‌ای انگشت‌شمار و آدمیانی که عالیترین موجودات عقلانی‌اند-ولی نه ضرورتاً بر وفق خواستها و آرزوهای آنان. قهرمانان بزرگ تاریخ، کسانی که در نقطه‌های اوج و لحظه‌های سنتز ظاهر می‌شوند، ممکن است در این پندار باشند که صرفاً هدف‌های خاص خود را دنبال می‌کنند. قیصر و اسکندر مردانی بلندپرواز بودند و بالاترین آرزویشان افزودن به قدرت و شوکت خویش یا چیرگی بر دشمنان بود. ولی تاریخ داناتر از ایشان است...هگل از این امر بنام "مکر عقل" یاد می‌کند و می‌گوید تاریخ " انفعالات را به خدمت خویش می‌گمارد، اما آنچه بواسطه این تکانه‌ها هستی آنرا به شکوفایی می‌رساند، تاوان می‌پردازد و زیان می‌بیند." حاصل کلام آنکه عقلی بی‌حدومرز و یکتا و همه‌گیر، یا به اصطلاح هگل، روحی وجود دارد که هر آنچه به وقوع می‌پیوندد، در جهت شکوفندگی آن است، زیرا به جز روح هیچ چیز دیگری وجود ندارد...اگر به فهم آن توفیق یابیم، به رضا و رغبت ابزار کار آن می‌شویم. اگر از فهم آن ناتوان باشیم، با آن می‌جنگیم و کارمان تمام است[!]

روی‌گرداندن از آنچه موجب آن علیّت عقلی است و ایستادگی در برابر آن، صرفاً جنونِ خودکشی و بالاترین حماقت و نوعی...عدم بلوغ است. "ذهنی" بودن، شدیدترین اهانتی است که در نزد هگل، بتوان به کسی کرد...بعقیده هگل، فهم تاریخ در واقع بمعنای فهم ماهیت امور بطور کلی است و به این جهت، خودبخود بمعنای نوعی خودیکسان‌بینی آگاهانه با الگوی آنهاست. بنابراین، آزادبودن با عقلانی‌بودن یکی است؛ عقلانی‌بودن بمعنای فهم‌کردن است، و فهم‌کردن مساوی با جذب کردن هر چیز در هستی خویش. آزاد نبودن بمعنای روبرو شدن با موانع خارجی است. هنگامی که بر مانع‌اش چیره می‌شوید، مانع، از آنِ شما می‌شود...در نظر هگل، تحسین یا تقبیحِ جریانِ بی‌حدومرزی که هر چیزی باید بر اساس آن تبیین شود، بی‌معنا و احمقانه است...مشاهده زیر و زبر شدن وضع بشر و بعد آنرا محکوم کردن چون به بی‌گناهان، ستم و سنگلدلی روا میدارد، بنظر هگل، عمیقاً ابلهانه و زشت است...چنین ناخرسندی‌ها، واقعیت‌هایی پیش‌پاافتاده و مربوط به احساسات گذرای فردی‌اند. کسی لیاقت خویش را در مواقع بزرگ براستی به ظهور می‌رساند که خود را به سطح آن برساند و متوجه باشد که امری سترگ و سرنوشت‌ساز در حال وقوع است...[در واقع] شمّی برای درک آن موقعیت تاریخی داشته باشد.

در هگل، فرقی بزرگ وجود دارد بین امر ذهنی و شخصی و فایده‌جویانه و مخصوص طبقه متوسط و فردگرایانه از یکسو که گرچه ممکن است مرحله‌ای ضروری در تکامل بشر باشد، ولی مسلماً، بعقیده او، تا اوایل قرن نوزدهم منسوخ بود؛ و از سوی دیگر، امر عینی و عقلانی و نیرومند و جبری و تعیین‌کننده و ملموس یا به اصطلاح او، امر "جهان‌تاریخی"...هگل شیفته بزرگمردی است که جوامع را می‌سازد یا نابود می‌کند، وجودی که تاریخ در این لحظه قدرت قاهر و مقاومت‌ناپذیر را در او خلاصه می‌کند، کسی که در عین حال هم وسیله و هم هدف سیر بی‌امان تاریخ است. پرسش‌هایی از این دست که آن مردِ بزرگ عظیم‌الشان آیا خوب و بافضیلت و عادل است یا نه، در نظر هگل مطلقاً بی‌معنا...است، زیرا این صفات مستلزم وجود ارزش‌هایی است که با دگرگونی‌هایی که "مرد بزرگ" عامل سترگ ایجاد آنهاست، بوجود می‌آیند یا منسوخ می‌شوند. بعقیده هگل، مساله دادگری یا بیدادگری چنین مردی به نظامی خاص از ارزشها...وابسته است. این ارزشها را مردان بزرگِ گذشته شخصاً به وجود آورده‌اند. شهیدان یک نسل غالباً قانونگذاران نسل بعد می‌شوند. بنابراین سخن از اینکه فلان چیز بد و نکبت‌بار و ناحق و وحشتناک و عصبانی‌کننده است به مثابه گفتن این است که فعلاً در مرحله‌ای که فرایند بزرگ عقلانیت در این لحظه خاص به آن رسیده، آن چیز موصوف به آن اوصاف است. ولی با دگرگون شدن خود آن فرایند بوسیله اقدامی بی‌نهایت قهرمانی، بوسیله انقلاب، بوسیله جنگ، با ظهور قهرمان بغایت بزرگی که افکار و اعمال بشر را تغییر دهد، ارزشهای عصر گذشته بخودی خود منسوخ می‌شوند و آنچه در یک نسل، شنیع و انزجارآور می‌نمود، در نسل بعد مقرون به فضیلت به نظر خواهد رسید[!] از اینرو، باید صبر کنیم، زیرا فقط آنچه تاریخ در آینده به آن واقعیت می‌بخشد، ارزشمند خواهد بود[!] ارزش اگر بخواهد واقعی باشد، باید عینی باشد، و عینی بمعنای چیزی است که جهان-یعنی عقل، یعنی الگوی جهانی-قصد کرده است.

#آیزایا_برلین

‏اولین تاثیر فقر، کشتنِ فکر است،
‏یعنی اگر شما به اندازه کافی برای حیاتِ خود پول نداشته باشید، برده بی‌اختیار پول خواهید شد.
‏همان شرایطی که طبقه متوسط به آن گذرانِ زندگی می‌گویند!..

‏#جورج_اورول

فقط فرد تهیدست ممکن است کاملا، عمیقا، بی چون و چرا و به طور همه جانبه به زیردست بودن و بی اهمیت و بی ارزش بودن خود اعتقاد داشته باشد و از این رو می‌تواند در دستگاه سیاست جایگاه خود را پیدا کند.
فقط اوست که می‌تواند مدام تعظیم کند و فقط تعظيم اوست که به نود درجهٌ کامل می‌رسد : فقط او می‌گذارد هرچه می‌خواهند با او بکنند و در عین حال می‌تواند لبخند هم بزند.
فقط او بی ارزش بودن خدماتش را کاملا می‌شناسد. فقط او در ملا عام با صدای بلند یا حروف چاپی بزرگ از نوشته‌های غیر حرفه ای مافوقان خود یا اشخاص صاحب نفوذ دیگر به عنوان شاهکار تمجید می‌کند و فقط او راه و رسم گدایی را می‌داند.

در نتیجه فقط او می‌تواند وقتی هنوز جوانی را پشت سر نگذاشته است، شاهد آن حقيقت نهان شود که گوته به این نحو بیان کرده است :

« شکایت از فرومایگی سودی ندارد، زیرا آنچه بر جهان فرمانروایی می‌کند، فرومایگی است، حتی اگر مردمان عکس این را ادعا کنند. » (دیوان غربی-شرقی)

درباب حکمت زندگی
#آرتور_شوپنهاور

دوگانگی بین بحثهای "نظری" و عملی یا "کاربردی" اشتباه است. در اقتصاد تمام بحثها نظری است و چون اقتصاد دنیای واقعی را بحث میکند این بحث‌های نظری خود ماهیتاً "عملی و کاربردی نیز هستند". در حقیقت هیچ چیز کاربردی‌تر از یک نظریهٔ درست نیست.

#موری_راتبارد

نظر شارل دوگل درباره ی کاپیالتیسم در سال 1968

#شارل_دوگل

راه طولانی گذر از استعمار به امپریالیسم: از کشف آمریکا تا پایان جنگ دوم جهانی

با مرگ ملکه الیزابت اول، دختر هنری هشتم در سال ۱۶۰۳ که آخرین پادشاه از خاندان تودور The House of Tudor بود و از سال ۱۵۵۸ در انگلستان به سلطنت رسیده بود، و با ورود انگلستان‌ به قرن هفدهم و اتحاد با اسکاتلند، در عصر پادشاهی جیمز اول که در سال ۱۶۰۳ پادشاهی اسکاتلند و انگلستان با همدیگر متحد شدند، آرام آرام انگلستان قدم در راه استعمار آمریکا (۱۶۰۷) و هند (۱۶۰۸) گذاشت. اما با گذشت بیش از بتدریج از قرن نیمه های قرن نوزدهم، به این نتیجه رسید که استعمار استراتژی مناسبی برای بازتولید قوانین و سنت حکمرانی بریتانیایی در برپایی یک امپراطوری نیست. لذا بجای استعمار، استراتژی امپریالیسم را برگزید، و توانست از این طریق در سیستم حکمرانی، قوانین، آداب و رسوم، زبان، فرهنگ و سبک زندگی اتباع سرزمینهای تحت سلطه خود، خصوصا آمریکا و هندوستان تغییرات بنیادین و همسو با ارزشهای بریتانیایی ایجاد کند.

اما استعمار، استراتژی سنتی قدرت‌های اروپایی چون پرتغال، اسپانیا و سپس هلند بود که با بکارگیری لشگرکشی نظامی و به منظور بدست گرفتن حکومت کشور مستعمره و کنترل مطلق کشور تحت سلطه انجام می شد. اولین دولت استعمارگر در اروپای عصر رنسانس، پادشاهی اسپانیا (فردیناند و ایزابل) بود که در سال ۱۴۹۲ با ماموریت دادن به کريستف کلمب، در پی یافتن راه دریایی جدید برای تجارت با هندوستان برآمدند. دو سال بعد، پاپ الکساندر ششم طی فرمان موسوم به Inter Caetera پیمان تردسییاس Treaty of Tordesillas را در سال ۱۴۹۴ و چند دهه بعد طی پیمان ساراگوسا Capitulation of Zaragoza در ۱۵۲۹ میلادی به منظور تقسیم حقوق تجاری و استعماری سرزمین های تازه کشف شده جهان میان پادشاهی های اسپانیا و پرتغال، جهان میان دو دولت استعمارگر تقسیم شد.

از قرن شانزدهم میلادی، یعنی در سال ۱۵۸۱ میلادی نیز هلند با تاسیس کمپانی هند شرقی Dutch East India Company و کمپانی هند غربی هلند Dutch West India Company، همچون اسپانیا و پرتغال قدم در استعمار و کشورگشایی گذاشت. به فاصله دو دهه، یعنی در ۱۶۰۷ پادشاهی انگلستان‌ نیز به عرصه رقابت استعمارگری وارد شد. اما در قرن نوزدهم این پادشاهی متحده بریتانیا بود که برای اولین بار قدم در راه امپریالیسم گذاشت و در کنار لشگرکشی نظامی، از استراتژی‌های غیر مستقیمی چون نفوذ اقتصادی-فرهنگی نیز بعنوان ابزارهای بدست گرفتن کنترل کشور تحت سلطه خود سود جست. لذا برخلاف دولت‌های استعمارگری چون پرتغال، اسپانیا و هلند که انگیزه آن مبتنی بر طمع اقتصادی است؛ امپریالیسم بر اعمال هژمونی فرهنگی و نه اقتصادی متمرکز است.

از هندوستان می توان بعنوان سرزمینی که تحت سلطه استعمار و سپس امپریالیسم بریتانیا دچار استحاله فرهنگی و هویتی شد یاد کرد. هندوستان در دوره سلطنت سیصد ساله گورکانیان (۱۸۵۷-۱۵۲۶) زبان فارسی دیوانی، سنت حکمرانی سلطنتی ایرانی، و سیستم قضایی اسلامی داشت؛ اما تا زمانی که تحت استعمار بریتانیا با عنوان East India Company یا همان کمپانی هند شرقی (۱۸۵۸-۱۷۵۷) اداره می شد، بواسطه ماهیت استعمارگرانه و اقتصادی صرف هرگز منجر به استحاله هند نشده بود تا اینکه با کنار گذاشتن استراتژی استعمار و جایگزینی آن با امپریالیسم فرهنگی که منجر به کنترل مستقیم از سوی لندن با عنوان British Raj از سال ۱۸۵۸ تا ۱۹۴۷ شد، با اعمال سلطه مستقیمی که بیشتر ماهیتی سیاسی-فرهنگی داشت، توانست زبان انگلیسی، سنت حکمرانی پارلمانی، سیستم قضایی Common Law که حقوق عرفی و رویه قضایی مبتنی بر سنت‌های انگلیسی است را جایگزین سنت های ایرانی کند.

#عباس_ترابی، حقوقدان و دانشجوی دکتری روابط بین الملل، گرایش سیاست و امنیت بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

ویژگی های ایدئولوژی:

1- اغلب ایدئولوژی ها در شرایط بحران پدیدار می‌شوند. از این راه،ایدئولوژی به کسانی که فاقد امتیازهای اجتماعی اند کمک می کند تا نظام موجود را رد کنند یا به صاحبان امتیاز ها کمک می کند تا امتیازات خود را توجیه کنند. بنابراین، بی دلیل نیست که طبقات حاکم به طور معمول دوره‌های ناآرامی های بزرگ سیاسی و اقتصادی را با ترس می نگرند،زیرا این ناآرامی‌ها به پیدایش گروه های ایدئولوژیک آشتی ناپذیر که در تلاش ایجاد شکل های ویژه ثبات مورد نظر هستند همراه است.
٢- ایدئولوژی به مثابه نظام توضیح واقعیت عرصه های گوناگونی دارد و ممکن است از فلسفه لسه فر آدام اسمیت و"" دست نامرئی" قانون عرضه و تقاضای او به عنوان تنظیم‌کننده روابط اجتماعی گرفته تا کنترل عمومی و مدیریت فعالیت تولیدی سوسیالیسم علمی را در برگیرد. عرصه مشخص یک ایدئولوژی را از رشته واقعیت‌ها یا پدیده هایی که ایدئولوژی خاصی در تلاش برای به هم پیوستن آنهاست می‌توان دید،که نظریه‌های فراگیر و خوب به هم پیوسته مارکسیسم یا پیش فرض های مبهم و تعمیم یافته سیستم بورژوازی در آن جای دارند.
٣-ایدئولوژی الگوی نظام دار اندیشه سیاسی است.مهمترین سیمای ایدئولوژی این است که مانند نظریه، انتزاعی از واقعیت است و فقط عناصر اساسی اساسی‌تر واقعیت را توصیف می‌کند و توزیع و تغییر می دهد.
۴- هر ایدئولوژی دربرگیرنده عناصر تجربی و هنجاری است. عناصر تجربی اغلب از ویژگی‌های واقعیت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی که کمابیش قابل مشاهده اند بر می آید، در حالیکه به عنصر هنجاری ایدئولوژی عبارت از همه آن ویژگی‌های واقعیت است که حتی با وجود غیر قابل مشاهده بودن مطلوب دانسته می‌شوند.
۵- اغلب ایدئولوژی ها در خصلت انحصارگرا، مطلق گرا و عام هستند.هر نظام ایدئولوژیک با ادعای هماهنگی انحصاری با مسائل عصر و زمان معین مشخص می‌شود. در نتیجه اصول، منطق و دیالکتیک آن در خود کامل دانسته می‌شود و در معرض اصلاح و سازش قرار نمی‌گیرد. همه ایدئولوژی ها نیز ویژگی عمده‌ای دارند و در مورد هدف ها و مقاصدی که می‌خواهند به دست آورند، ادعای عام بودن دارند. به همین دلیل، حکومت لیبرال بورژوازی که سرمایه‌داران از آن طرفداری می‌کنند و دیکتاتوری پرولتاریای که سوسیالیست‌ها از آن جانبداری می کنند،از لحاظ منافعی که به زعم خود برای همه اعضای جامعه ارزانی می دانند،به طور مطلق ضروری و عام دانسته می شوند.
۶ ایدئولوژی، استدلالی ترغیبی برای برانگیختن فعالیت و مشارکت خلاق طرفداران است. اهمیت این ویژگی ایدئولوژی در آن است که قدرت نهادی یک ایدئولوژی، در دلایل تجربی یا منطقی آن نیست، بلکه در توانایی الهام بخش آن و حمایت از عقیده و عمل است.
٧- ایدئولوژی متمایل است شخصی شود و مانند عقاید دینی به یک باور مقدس بدل گردد.
٨- ایدئولوژی رشد می یابد اما در برابر تغییرات بنیادین مقاومت می‌کند.

بنیادهای علم سیاست
#عبدالرحمن_عالم

نسبت فلسفه با شناخت جهان طبیعی و واقعیت همانند نسبت خودارضایی با سکس است.

#مارکس

در بیست و یکم مارس ۱۸۰۴ کنسول اول ناپلئون بناپارت، قانون مدنی را که شامل مجموعه ای از قوانین با ۳۶ عنوان و ۲۲۸۱ ماده بود تصویب کرد. از آن موعد، قوانین از تصمیمات قانون‌گذاران -نمایندگان- نشأت می‌گیرند و قضات تنها موظف به اجرای آنها هستند و قانون، همه روابط اجتماعی از جمله حقوق خانواده را بدون توجه به ملاحظات اخلاقی، مذهبی یا سیاسی تنظیم می‌کند. بیشتر محتوای قانون مدنی فرانسوی‌ها که الهام‌بخش بسیاری از قانون‌گذاران در اروپا و جهان شد، امروزه نیز در فرانسه به قوت خود باقی مانده است. همچنین در تنظیم اکثر مواد قانون مدنی ایران نیز از فرانسوی‌ها الهام گرفته شده است. سال‌ها بعد از تصویب قانون مدنی، در جزیره سنت هلن، امپراتور مخلوع و در تبعید گفت:

«افتخار واقعی من، پیروزی در ۴۰ نبرد نیست؛ واترلو خاطره بسیاری از پیروزی‌ها را محو خواهد کرد. آنچه هیچ‌چیز آن را محو نخواهد کرد، آنچه جاودانه خواهد ماند، قانون مدنی من است.»

#ناپلئون

نام گیوتین از نام خانوادگی پزشک فرانسوی ژوزف گیوتین گرفته شد كه در سال 1789 میلادی با پشتیبانی جلاد پاریس پیشنهاد استفاده از دستگاه جداکننده سر را مطرح کرد تا از اعدامهای وحشتناک جلوگیری شود.

#گیوتین

مارتین لوتر در رساله ای در پاسخ به تکفیر و ضرب الاجل پاپ می‌گوید: ما که دزدان را به چوبه دار میکشیم، راهزنان را با شمشیر به جای خود مینشانیم و بدعت گذاران را آتش میزنیم چرا این تبهکاران، این پاپها و کاردینال ها که بنام مسیح کلیسای خدا را به تباهی کشانده اند به زور درهم نکوبیم. روحانیون آلمان باید گریبان خویش را از رم (مقر حکومت پاپ و اشاره به رم باستان به عنوان دشمن مسیحیت و دجال) برهانند.
این حملات لوتر بر مردی که بر کل اروپای باختری فرمان می‌راند برخلاف خواسته خود لوتر به تدریج شور و التهابی در مناطق مختلف اروپا پدید آورد و باعث جنگ های مذهبی و در نهایت ایجاد احساسات ملی گرایی شد‌. هرجا آنچه بعدها نهضت پروتستان نامیده شد پیروز میشد درفش ملیت نیز به اهتزار در می‌آمد.

#ویل_دورانت #مارتین_لوتر #پروتستان #مسیحیت

عشق به اشخاص به خاطر دوستی با آن‌ها، مهربانی است.
عشق به اشخاص به خاطر لذت حسی، شهوت طبیعی است.
عشقی که از تفکر درباره‌ی گذشته یعنی از تصور لذت زمان گذشته به‌دست آمده باشد، عیش است.
عشق نسبت به شخصی واحد همراه با میل به این‌که در مقابل، آن شخص انحصاراً به همان کس عشق بورزد،‌ شوریدگی است.
همین‌گونه عشق همراه با ترس از این‌که عشق متقابل نباشد، حسادت است.

لویاتان ترجمه حسین بشیریه
#توماس_هابز

تاریخ مختصری از سوسیالیسم

اصطلاح سوسیالیسم برای اولین بار در اوایل قرن نوزدهم توسط نویسندگانی مانند فرانسوا-نوئل بابوف و جان تل وال مورد استفاده قرار گرفت.‌ هدف آنها ایجاد جامعه ای برای برقراری ایده‌های برابری‌خواهانه و توزیع مجدد ثروت بود. با الهام از انقلاب فرانسه، این نویسندگان به ثروت قابل توجه اغنیا اعتراض کردند. بابوف حتی از دیکتاتوری جمعی توده که باعث نابودی کسانی شود که با نابرابری مخالفت میکنند دفاع کرد. سوسیالیسم در دهه 1830 با انتشارات اصلاح طلب (reformist) بریتانیایی رابرت اوون، که خود را سوسیالیست معرفی کرد، به عنوان یک فلسفه منسجم شناخته شد.
اما ریشه سوسیالیسم را میتوان در گذشته بسیار دور نیز دید. برخی تاریخ‌دانان تئوری هایی مبنی بر وجود جوامعی شبیه به جامعه کمونیستی در طول تاریخ بشری دارند. از طرف دیگر به صورت مکتوب عقاید افلاطون به عنوان نوع اولیه سوسیالیسم را می‌توان یکی از اولین موارد در این زمینه نظر گرفت. در اروپای قرون وسطی، برخی از فیلسوفان استدلال می‌کردند که مالکیت مشترک جز تعالیم مسیحیت است و سلسله مراتب کلیسای کاتولیک برخلاف آموزه‌های این دین است. این شامل «تابوریت‌ها» می‌شد که تلاش می‌کردند یک ساختار اجتماعی شبیه به یک جامعه کمونیستی ایجاد کنند. در داستان نمونه‌های اولیه جوامع کمونیستی عبارتند از آرمان‌شهر توسط توماس مور، که جامعه‌ای بدون دارایی شخصی را پیشنهاد کرد، و شهر خورشید توسط توماسو کامپانلا، که جامعه‌ای بدون واحد خانواده را پیشنهاد کرد. 
از طرف دیگر ریشه های چپ افراطی را می توان در اروپا و آمریکای شمالی در اواخر قرن هجدهم دنبال کرد، زمانی که صنعتی شدن و تحولات سیاسی باعث نارضایتی طبقه کارگر شد. سوسیالیست ها کسانی بودند که به تغییر ساختارهای اجتماعی و اقتصادی مرتبط با صنعتی شدن اعتراض داشتند، به این دلیل که صنعتی شدن فردگرایی را به جای جمع گرایی ترویج می کند و برای برخی ثروت ایجاد می کند اما برای دیگران نه، و باعث نابرابری اقتصادی می‌شود.

#سوسیالیسم

آن کس که خود را عمیق می‌داند تلاش می‌کند که واضح و شفاف باشد. آن کس که دوست دارد در نگاه مردم عمیق به نظر بیاید تلاش می‌کند که مبهم و کدر باشد. مردم کفِ هر جایی را که نتوانند ببینند عمیق می‌پندارند و از غرق شدن واهمه دارند.

حکمت شادان
#نیچه

داشتن صفات خوب چندان مهم نیست. مهم این است که پادشاه فن تظاهر به‌ داشتن
این صفات را خوب بلد باشد. حتی از این هم فراتر می‌روم و می‌گویم که اگر او
حقیقتاً دارای صفات نیک باشد و به آنها عمل کند به ضررش تمام خواهد شد در حالی
که تظاهر به داشتن این‌ گونه صفات نیک برایش سود آور است. مثلاً خیلی خوب است
که انسان دلسوز، وفادار، با عاطفه، معتقد به مذهب و درستکار جلوه کند و باطناً
هم چنین باشد. اما فکر انسان همیشه باید طوری معقول و مخیر بماند که اگر روزی
بکار بردن عکس این صفات لازم شد به راحتی بتواند از خوی انسانی به خوی حیوانی
برگردد و بی رحم و بی عاطفه و بی وفا و بی عقیده و نادرست باشد.

شهریار
#ماکیاولی

تنها عده کمی آزادی را ترجیح می دهند
اکثریت چیزی جز اربابان منصف نمیخواهند

#سالوست

جایگاه نظریه "مسئولیت بین‌المللی حمایت" در حقوق بین‌الملل

اگر چه "اصل عدم مداخله" The non-intervention rule در امور داخلی کشورها یکی از اصول بنیادین حقوق بین‌الملل است که به موجب این اصل، کشورها از دخالت در امور یکدیگر منع شده‌‌اند و رعایت اصل مذکور موجب حفظ حاکمیت و استقلال کشورها و نتیجتاً صلح و امنیت بین‌المللی خواهد بود.

اما بعد از فروپاشی شوروی، شورای امنیت با تفسیر مُوَسَّع از مفهوم صلح و امنیت بین‌المللی، "صلح داخلی" Inner Peace را با "صلح بین‌المللی" World Peace مرتبط دانست و بدین ترتیب نسبت به رخدادهایی چون نقض حقوق بشر و فجایع انسانی در قلمرو دولتها احساس تکلیف و مسئولیت کرده و اقدام به مداخله نظامی در کشورهای ناقض حقوق انسانی نمود. به این ترتیب اصل "عدم مداخله" تا حدودی تضعیف گردید.

بعد از وقایع ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، شورای امنیت خود را در قبال مسائلی چون مبارزه با "تروریسم بین‌المللی" The Global War on Terrorism و ممانعت از تکثیر سلاحهای کشتار جمعی که در قالب دفتر امور خلع سلاح Office for Disarmament Affairs و از سال ۱۹۷۷ توسط مجمع عمومی سازمان ملل اقدام به تعریف سلاح های کشتار جمعی بعنوان "سلاح‌های انفجاری اتمی، مواد رادیواکتیو، شیمیایی و بیولوژیکی کشنده، و هر نوع سلاحی که در آینده ممکن است تولید شده و ویژگی‌هایی معادل اثر مخرب با بمب اتمی یا سایر سلاح‌های ذکر شده در بالا داشته باشد" نموده بود؛ مسئول دانست و در مقام یک مرجع قانون‌گذاری بین‌المللی و با تصویب دستورالعمل‌‌های عام برای کشورها وارد قلمرو داخلی آنها گردید.

همچنین ایالات متحده آمریکا با اتخاذ دکترین «دفاع مشروع پیشگیرانه» The Doctrine of Preemption ‌اعلام نمود که خود را ملتزم به رعایت ضوابط ناظر بر عدم کاربرد زور در منشور ملل متحد ندانسته و در صورت به خطر افتادن منافع آمریکا خود رأساً اقدام خواهد نمود. نتیجه اتخاذ چنین رویکرد جدیدی توسط ایالات متحده، منجر به مداخله نظامی این قدرت هژمون در کشورهایی چون عراق و افغانستان شد و این امر از اعتبار سازمان ملل، بعنوان تنها مرجع حفظ صلح و امنیت بین‌المللی کاست و اصل "عدم مداخله" را نیز خدشه‌دار نمود.

در حال حاضر با معرفی اصول حقوق بشر به عنوان قاعده آمره، از نظر حقوقی نه تنها حکومتها بایستی چنین اصولی را مراعات نمایند، بلکه در خاتمه دادن به نقض آن نیز مکلف شده‌اند. حال اگرچه مسئولیت اولیه حمایت از مردم به عهده دولت حاکم است؛ اما چنانچه دولتی نتواند و یا تمایلی به حمایت از اتباع خود و یا جمعیت قربانی در قلمرو خود نداشته باشد، نظریه "مسئولیت بین‌المللی حمایت" The Responsibility to Protect جایگزین اصل "عدم مداخله" می‌گردد. بر اساس این نظریه همه دولتها مسئولیت حمایت از افراد تحت ستم را در چارچوب مقررات منشور بر عهده خواهند گرفت.

#عباس_ترابی، حقوقدان و دانشجوی دکتری روابط بین الملل، گرایش سیاست و امنیت بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران