روانشناسی تربیت

بچه‌هایی که در مورد موفقیت و شکست‌های والدین خود می‌دانند، بهتر و راحت‌تر می‌توانند اضطراب خود را کنترل کنند و انعطاف‌پذیرتر هستند.

اگر می‌خواهید فرزندانتان بتواند حل مسئله و کنترل بحران انجام دهد به جای پنهان کردن همه‌چیز به آنان بیاموزید که وقتی مشکلی وجود دارد خانواده چطور با همکاری و همفکری از پس آن برمی‌آید. به آنها بیاموزید موفقیت حاصل زحمت همه اعضای خانواده است و شادی حاصل از آن به همه تعلق دارد.

از نظر آلفرد آدلر پشت هر کودک مضطرب فردی وجود دارد که بیش از اندازه از او حمایت ‌می‌کند.

📕 کتاب روانشناسی بخوانید
@caferavanshenasi

همه پدر و مادرهای شاغل از اینکه برنامه‌های مورد علاقه فرزندانشان مانند یک بازی فوتبال یا یک اجرای تک‌نوازی پیانو را از دست بدهند، احساس گناه می‌کنند. وقتی که تغییرات لحظه آخری در برنامه‌های کاری پیش می‌آید یا مجبور هستید به مشتری خود سر بزنید، طبیعی است که احساس کنید پیوسته در حال رنجاندن کودک خود هستید…

هم در مورد مادرها و هم پدرها، دریافتیم که سلامت عاطفی فرزندان در مواردی که والدین خانواده را در اولویت بالاتری قرار می‌دهند، بیشتر است و این امر به مدت زمانی که والدین به کار اختصاص می‌دهند، بستگی ندارد. همچنین مشخص شد در حالتی که والدین به کار به‌عنوان یک منبع چالش، خلاقیت و لذت بردن نگاه می‌کنند، فرزندان وضعیت بهتری دارند و باز هم این امر به زمان اختصاص داده شده به کار بستگی ندارد. به‌طور مشخص، مشاهده شد که زمانی که والدین راضی از کارشان به‌صورت فیزیکی در کنار فرزندشان حضور دارند، فرزندان در وضعیت بهتری به سر می‌برند...

اگر تاثیر کارمان بر سلامت روانی فرزندمان برایمان اهمیت دارد، می‌توانیم برای یافتن روش‌های خلاقانه برای حضور فیزیکی و ذهنی در کنار فرزندانمان تلاش بیشتری به کار ببندیم و حتما باید این کار را انجام دهیم و نیز باید بدانیم که این موضوع لزوما به معنی صرف ساعات بیشتر با فرزندان نیست. موضوع مهم و اصلی زمان مفید و کیفیت زمانی است که به آنها اختصاص می‌دهیم.

استوارت فریدمن
مترجم آناهیتا جمشیدنژاد

نظم را با تهدید، خشم و زورگویی آموزش ندهید. فواید نظم را در قالب داستان‌های خلاقانه‌ یا به شکل بازی و همکاری به کودک یاد دهید، کودکان الگوی عملی می‌خواهند و نه سخنرانی و تئورى.

کافه هنر را از اینجا تماشا کنید.
@cafehonar

مهم است که بدانید که چه زمانی واکنش نشان ندهید

تا زمانی که کودک شما کار خطرناکی انجام نمی‌دهد و برای رفتارهای خوب خود توجه مثبت کافی دریافت می‌کند، نادیده گرفتن رفتار بد می‌تواند راهی موثر در جلوگیری از آن باشد.

نادیده گرفتن رفتارهای نامناسب می‌تواند به کودک پیامد طبیعی آنها را بیاموزاند. برای مثال، اگر کودک شما به عمد کلوچه‌های خود را زمین می‌اندازد به زودی متوجه خواهد شد که دیگر کلوچه‌ای برای خوردن باقی نمانده است یا اگر تمام اسباب‌بازی‌هایش به زمین می‌اندازد و می‌شکند متوجه خواهد شد که دیگر نمی‌تواند با آنها بازی کند و طولی نمی‌کشد که یاد می‌گیرید کلوچه‌هایش زمین نیندازد و با دقت با اسباب‌بازی‌هایش بازی کند.

احساسات خود را بیان كنید. وقتی فرزندتان به مدرسه می‌رود، به او بگویید دوستش دارید. وقتی مشغول انجام تكالیفش است وقتی با هم بازی می‌کنید، باز هم علاقه و اشتیاق خود را بیان كنید. به فرزند خود بگویید تلاش او برای شما افتخارآمیز است. حتی نوجوانی که تمایل بیشتری برای اختصاص وقت برای خودش دارد نیز علاقه و توجه قلبی شما را رد نمی‌كند.

در حال نوازش با او گفتگو كنید. این روش ابراز غیركلامی علاقه است. ایجاد این رابطه با كودكان و فرزندان دوره ابتدایی آسان است. با بزرگ‌تر شدن کودک، ابراز علاقه به این روش سخت‌تر می‌شود. ممکن است پسربچه‌ها چندان مایل به بغل کردنشان نباشند. با این همه ارتباط پوستی برای فرزندان آرامش‌بخش است پس بهانه‌هایی وجود خواهد داشت بتوانید آنها را به آغوش بکشید.

وقتی کودک از چیزی یا جایی احساس ترس دارد یا با اتفاق ترس‌آوری مواجه می‌شود غرق در اضطراب می‌شود و برای این که بتواند از اضطراب خود کم کند به توجه و حمایت شما نیاز دارد. در این مواقع سعی داشته باشید با کودک ارتباط برقرار کنید، همدلانه به فرزند خود اطمينان دهید در کنارش هستیدو احساس او را درک می‌کنید. هرگز به خاطر ترس کودک را بازخواست، سرزنش، مسخره یا توبیخ نکنید.

ژان پیاده معتقد بود در واقع معضل اصلی در باب آموزش، تعیین هدف آن است. آیا هدف ما تربیت کودکانی است که صرفا قادر به یادگیری دانسته‌های موجود و تکرار آموخته‌های نسل‌های پیشین باشند؟ یا تعهد ما پرورش ذهن‌های نوآور و خلاق است که از همان دوران مدرسه و در ادامه زندگی خود توانایی خلق و ابداع را داشته باشند.

برای آموزش كار خوب به کودک يا نشان دادن بدی یک كار به كودكتان می‌توانيد از داستان‌گویی استفاده كنيد: داستان بايد مفهومی شاد و مثبت داشته باشد و پايان خوب و خوشی داشته باشد. هرگز از شخصيت‌ها و حوادث ترسناک يا منفی برای ترساندن فرزندتان استفاده نكنيد. كودكان داستان‌هايی را كه می‌شنوند زندگی می‌كنند.

برای سلامتی، رشد مناسب و شادی کودک داشتن خواب کافی و باکیفیت بسیار مهم است. از هر ده کودک در مقطع راهنمایی، شش کودک و از هر ده کودک در دبیرستان ، هفت کودک، به میزان کافی نمی‌خوابند.

بدون خواب کافی، تمرکز کودکان کم می‌شود و بیش‌فعال یا بداخلاق می‌شوند.

ممکن است مشکلات رفتاری داشته باشند و در مدرسه عملکرد خوبی نداشته باشند. و همچنین مشکلات پزشکی جدی در آینده مانند فشار خون بالا، مشکلات وزن، چاقی، دیابت، سردرد و افسردگی در این کودکان بیشتر است. عادات خوب خوابیدن می‌تواند از این عوارض جلوگیری کند.

شما می‌توانید با درک نیازهای فرزندتان و ارائه آموزش به او کمک کنید خوب بخوابد تا سالم بماند.

پیشگیری بهترین درمان مشکلات خواب در کودکان است.

فرزندم چقدر باید بخوابد؟
نیازهای خواب کودک شما با رشد و سن آن‌ها تغییر می‌کند. بنابراین توصیه‌های کلی بر اساس سن هستند.

نکاتی برای کودکان در سن مدرسه:

ساعت خواب و بیداری در روزهای هفته و آخر هفته یکسان باشد.
قبل خواب از رسانه‌های الکترونیکی یا تلویزیون خودداری کنید.
محل خواب را خنک، ساکت و تاریک نگه دارید.
چند ساعت قبل ‌از خواب نوشیدنی یا غذای کافئین‌دار ندهید.
از فعالیت شدید قبل‌از خواب خودداری کنید.

نکاتی برای نوجوان شما:

تشویق کنید تا ساعت خواب و بیدار شدن یکسانی در روزهای هفته و آخر هفته داشته باشد.
از قرار گرفتن در معرض نور روشن و آبی (دستگاه‌های الکترونیکی) قبل از خواب خودداری کنید.
نوجوانان بیشتر از حد معمول به خواب نیاز دارند نه کمتر!
اگر فرزند شما در به خواب رفتن، تداوم خواب، خروپف، راه رفتن در خواب، یا مشکلاتی در طول روز مانند بدخلقی یا پرخاشگری مشکل دارد، با پزشک صحبت کنید.

کنجکاوی کودکان را سرکوب نکنید و به سوال‌هایی که پاسخ آن را نمی‌دانید جواب سربالا ندهید. یکی از بهترین راه‌هایی که می‌توانید به کودک پاسخ دهید اینگونه است: «نمی‌دونم. به نظرت چطور می‌تونیم پاسخ این مسئله رو پیدا کنیم؟» با یکدیگر دنبال راهکار بگردید و سعی کنید از روش‌های حل مسئله کودک استفاده کنید و اگر چیزی به ذهنش نرسید کودک را راهنمایی کنید.

کودک را برای مسائلی که او دلیلش را درک نمی‌کند بی‌ادب خطاب نکنید. برای مثال سلام کردن به یک غریبه برای کودک درونگرا ممکن است کمی سخت و دشوار باشد.

وقتی کسی به او سلام می‌دهد اما جوابی نمی‌شنوید، این به معنای بی‌ادبی کودک شما نیست.

به جای سرزنش یا توبیخ، به او یاد بدهید که با یک لبخند یا تکان سر هم می‌تواند جواب سلام را بدهد.

چگونه برای نوجوانان انگیزه ایجاد کنیم؟

دلایل زیادی برای انگیزه نداشتن نوجوانان وجود دارد، البته نوجوانان برای انجام کارهایی که والدین‌شان از آنان می‌خواهند، انگیزه ندارند اما برای کارهایی که خودشان دوست دارند (مثل تعامل با دوستانشان، مهمانی دوستانه، بازی با دوستان) با انگیزه عمل می‌کنند.

در اینجا به بعضی از دلایل بی‌رغبتی نوجوانان به تعامل با والدین اشاره می‌کنیم :

۱) پدر و مادرها وقتی کاری را از نوجوان خود می‌خواهند گاهی باعجله و عصبی رفتار می‌کنند، درنتیجه ناخودآگاه فرزند خود را دعوت به مقاومت می‌کنند.

۲) نوجوانان احساس می‌کنند محبت و عشق والدین‌شان به آنان عشقی مشروط است (اگر مطابق خواسته‌های آنان عمل کنم مرا دوست دارند). این حس آسیب‌زننده است و نوجوان را دچار سرخوردگی و مقاومت بیشتر می‌کند.

۳) پدر و مادر اجازه نمی‌دهند فرزندشان چیزهایی را که به خودش مربوط می‌شود و برایش اهمیت دارد کشف کند.

۴) والدین به فرزندان خود اجازه نمی‌دهند از شکست‌های خود درس بگیرند. یکی از راه‌های آموزش مسئولیت‌پذیری به نوجوانان ، بی‌مسئولیتی آگاهانه است. به آنان اجازه دهید کاری را شروع کنند، در آن شکست بخورند، سپس با همدلی به آنان کمک کنید بفهمند چه اتفاقی افتاده، اشکال کار در کجاست، چه درسی از آن گرفته‌اند و در آینده چه باید بکنند که در چنین موقعیتی گیر نکنند و موفق شوند.

۵) والدین در اکثر موارد به جای آنکه از فرزند خود بخواهند با منطق و استدلال صحیح، راه‌حل مسئله را پیدا کند، به فرزند خود «می‌گویند» چه باید بکند. نوجوانان بیشتر دوست دارند برنامه‌ای را که خودشان در طراحی آن کمک کرده‌اند دنبال کنند.

۶) والدین انتظار دارند فرزند نوجوانشان فراموش نکند کارها و وظایف شخصی خود را در منزل انجام دهد، گویی این کار نشان‌دهنده مسئولیت پذیری اوست. نوجوانان حتی وقتی خودشان در طراحی برنامه‌ای همکاری کرده‌اند بازهم فراموش می‌کنند برنامه را به طور منظم و مستمر دنبال کنند ، چون این کارها در فهرست اولویت‌های آنان مقام اول را ندارند. این به معنی بی‌مسئولیتی آنان نیست. بلکه به این معناست که آنان نوجوان هستند. یک یادآوری دوستانه مشکل بزرگی ایجاد نمی‌کند. از حس شوخ‌طبعی خود برای این کار استفاده کنید و سعی کنید زیاد بحث نکنید. مثلا یادداشتی بنویسید. اگر مجبور شدید حرف بزنید می‌توانید فقط از او بپرسید : «چه قراری باهم داشتیم؟»

۷) لازم است والدین در عین قاطعیت، مهربان باشند. در فضایی به دور از عصبانیت و ایجاد تنش، همه بهتر و راحت‌تر کار می‌کنند.

۸) والدین معمولا «مهارتهای حل مسئله» را به فرزندان خود آموزش نمی‌دهند. این مهارت‌ها را می‌توان درحین ملاقاتهای خانوادگی و صحبتهای فردی با نوجوان به وی انتقال داد.

۹) مهارتهای «مدیریت زمان» را با انجام کارها و فعالیتهای روزانه به کودکان و نوجوانان یاد دهید. کلید موفقیت شما در «مشارکت» نهفته است.

۱۰) وظایفی بیش از حد توان به فرزند خود واگذار نکنید. حواستان به تعداد وظایف و سنگینی آنها برای نوجوانتان باشد.

۱۱) اکثر والدین نمی‌دانند چگونه به فرزند نوجوان خود بگویند: «دوستت دارم. اما با این خواسته‌ات موافق نیستم.»

برای کمک به رشد خلاقیت فرزندتان، كودک را تشویق كنید تا نمایش بازی كند. كودكان از تبدیل اتفاقات روزمره و يا تخیلاتشان به نمایش‌های جالب و بازی كردن در اين نمایش‌ها، رفتارهای اجتماعی، تقویت زبان و ارتباط بین پدیده‌های مختلف را می‌آموزند. هنگامی كه کودک شما یک نمایشنامه ساده را طراحی می‌كند، مهارت‌های كلامی و اجتماعی او افزایش می‌یابند. او با بازی كردن، بر روی احساسات و عواطف خود تمرین می‌كند. هنگامی كه او خود را به عنوان یک مادر، فضانورد و يا مخترع تصور می‌كند، احساس اعتماد به نفس بالاتری تجربه می‌کند و همچنین قبول مسئولیت را تمرین می‌کند.

اگر در فصل امتحانات می‌بینید نوجوان یا کودکتان بدخلق شده، زیاد دستشویی می‌رود، زیاد می‌خوابد یا بالعکس خیلی کم می‌خوابد، ابراز درد می‌کند. درحالی‌که پیش از این تجربه‌شان را نداشته، بیش از حالت عادی غذا می‌خورد یا خیلی کم‌اشتها شده است و...

همه می‌تواند نشانه‌ای از استرس و اضطراب بالا باشد که در اثر فشار امتحانات ایجاد شده، تا آنجایی امکان دارد محیط خانه را آرام کنید و خودتان هم با دادن روحیه، ایجاد امیدواری بجا و کمک در حل مسئله سعی در کاهش استرس و نگرانی داشته باشید.

وقتی کودک دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد...

چنانچه زندگی كودک پر از تنبیه، مواخذه و سختگیری باشد، کودک دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد در نتیجه تلاشی برای از بین بردن یا کاهش رفتارهای نامطلوب و نامناسب خود نخواهد داشت. از عشق، محبت، توجه، تشویق، همدلی، همکاری، تفاهم، جملات محبت‌آمیز و هدیه دادن در تربیت کودک کمک بگیرید.

مادری که همه کارها را برای فرزندش انجام می‌دهد، به فرزندش آموزش می‌دهد که حقیر، ناتوان، وابسته، ناکارآمد و غیرمفید است.

این کانال برای آن مادرانی که به سلامت روان کودک خود اهمیت می‌دهند.
@kodakanegi

وقتی از کودک انتظار برود فقط بچه خوبی باشد، شلوغی نکند، به حرف بزرگ‌ترها گوش کند، مخالف حرف پدر و مادر حرفی نزند، عصبانی نشود و... در نظر بگیرید همین کودک چند سال بعد که می‌خواهد وارد جامعه شود و با دیگران ارتباط برقرار کند چه اتفاقی خواهد افتاد، نوجوان و جوانی که توان بیان خواسته‌های خود را ندارد، نمی‌تواند نه بگوید، از دیگران خجالت می‌کشد و چنین شرایطی چقدر می‌تواند آسیب‌زا باشد.

کودک و نوجوان شما باید در خانه اجازه حرف زدن، ابراز احساسات داشته باشد، در مورد کارها به خصوص مسائلی که به خودش مربوط است نظر بدهد و از پیشنهادها و مخالفت‌هایش استقبال شود، اگر کودک و نوجوان شما می‌تواند به شما «نه» بگوید این را به عنوان یک ویژگی مثبت و سازنده در نظر بگیرید، نه اینکه سعی کنید کودکی حرف‌گوش‌کن بار بیاورید.

کودکان بهتر است مسئولیت‌پذیر بار بیایند، بنابراین انجام برخی از کارهای خانه را حتی اگر خیلی کم و پیش پا افتاده باشند به عهده کودکتان بذارید. با این کار حس همکاری، اعتمادبه‌نفس و مسئولیت‌پذیری را به او می‌آموزید.

عاطفه،
مهربانی،
دلسوزی،
شب بیداری
این کارها را کس دیگری هم شاید بتواند برای بچه‌هایمان انجام دهد!

تنها کاری که ویژه والدین است و هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند برای کودک انجام دهد عشق و توجه بی‌قید و شرط است.

تحت تاثير كنايه‌ها، گلايه‌ها و طعنه‌ها يا دخالت ديگران قرار نگيريد و بر پایه آن عمل نكنيد.

به عنوان مثال کودکتان در مهمانی خسته، گرسنه و يا كلافه است و بسيار طبيعی است كه كلافگى خود را با رفتارش نشان دهد. كم‌كم زمزمه اطرافيان بلند می‌شود كه شما نتوانستيد فرزندتان را خوب تربيت كنيد و در آخر شما براى ساكت كردن بقيه سر کودکتان فرياد می‌زنيد يا پشت دستش می‌زنيد و به‌طور عجيبی بقيه ساكت می‌شوند. اما فراموش نكنيم مهم نيست بقيه چه می‌گويند، زمانى كه اقدام به كارى کردید کودک آن را از طرف شما خواهد دانست.

وقتی یکی رو خاص و ویژه دوس داری 🥺😍

اگر کودک شما مسئله‌ای را که او را آزار می‌دهد یا باعث اضطراب او می‌شود برای شما تعریف کرد حتی اگر خیلی هم پیش‌پا افتاده باشد، هیچ‌گاه به او نخندید یا واکنشی نشان ندهید که او احساس حماقت یا بی‌اهمیت بودن کند، بلکه سعی داشته باشید موضوع را از زاویه نگاه کودک ببینید، با نگرانی کودک همدلی کنید. چرا که این بی‌توجهی باعث می‌شود کودک به‌مرور به این نتیجه برسد که مشکلات خود را بروز ندهد و اگر زمانی مورد آزار و اذیت واقعی هم قرار بگیرید، آن را با شما در میان نگذارد.

فرزندتان رفتاری دارد که هرچه تذكر می‌دهيد اثری ندارد؟ به‌عنوان مثال از بيرون كه می‌آيد لباسش را گوشه اتاق پرت می‌كند و تا تذكر ندهيد آن را مرتب نمی‌كند؟

نكته همين‌جاست كه او عادت كرده بدون تذکر کاری انجام ندهد. به‌جای غر زدن، بگویید باید خودش لباس‌هایش را بردارد و آنها را مرتب سر جايش بگذارد با تکرار این روش احتمالا کودک و نوجوان شما متوجه می‌شود چه رفتاری از او انتظار می‌رود.

بچه‌هایی كه صبحانه نمی‌خورند و به مدرسه می‌روند یا در کلاس مجازی شرکت می‌کنند مطالب را کمتر به خاطر می‌سپارند. این بچه‌ها به مرور زمان پرخاشگر می‌شوند و در محیط كلاس و مدرسه و درس بی‌حوصلگی می‌کنند.

کودک و نوجوان این امکان و زمینه را باید داشته باشند که بتوانند واکنش نشان دهند، چرا که هر فردی احتیاج دارد تا بعضی از احساس‌ها، آشفتگی‌ و ‌خشم‌های خود را بروز دهد. احساسات فرزند خود را بپذیرید، ولی بی‌ادبی و بی‌احترامی را نپذیرید. هنگامی ‌که از کلمات نامناسب استفاده می‌کند، به او تذکر دهید، من خیلی از طرز حرف زدنت ناراحت شدم، باید عصبانی بودنت را کنترل کنی. ممکن است او بداخلاقی و خشم کنترل‌نشده خودش را بد نداند، ولی باید متوجه شود که رفتار منفی او پسندیده نیست و می‌تواند آسیب‌زا باشد.

این کانال برای آن مادرانی که به سلامت روان کودک خود اهمیت می‌دهند.
@kodakanegi

به حرف‌های کودک گوش دهید؛ هرچند بی‌هدف، پراکنده و طولانی باشد.

کودک باید اجازه داشته باشد احساساتش را در شرایط مختلف بیان کند و در تصمیم‌گیری‌ها به‌خصوص آنهایی که به خودش مرتبط است بتواند نظرش را مطرح کند تا در آینده در موقعیت‌های اجتماعی با اعتماد‌به‌نفس‌تر و توانمندتر ظاهر شود.

کودک را نترسانید، بگذارید اگر قرار است بچه خوبی باشند، از ترس تنبیه و عصبانیت شما نباشد، چون به خاطر داشته باشید شما همیشه در کنار او نخواهید بود.

از اینجا کافه هنر را تماشا کنید.
@cafehonar

جایزه دادن بیش از حد، حس اکتشاف و خلاقیت کودک را کم می کند؛ آیا کودکی خلاق می‌خواهید یا دفتری پر از ستاره!

کودک باید از مسیر رشد و آموختن خود لذت ببرد، از اینکه می‌تواند دنیا را کشف کند و مسائل جدید یاد بگیرد، نه اینکه تمام هدف کودک در گرفتن جایزه بیشتر و جلب توجه بقیه خلاصه شود.

برای نهادینه کردن رفتار خوب در کودک، به رفتارهای خوب او توجه کنید تا تقویت شود و به رفتارهای بد کودک بی‌توجه باشید تا تضعیف شود.

«مادر کافی» مادری‌ست که با آگاهی، محبت و آینده‌نگری فرزند خود را دوست دارد، به موقع او را تشویق می‌کند و به موقع درخواست‌های او را نادیده می‌گیرد. به درستی و آگاهانه از روش‌های تشویقی و تنبیهی استفاده می‌کند. به خود و همسرش احترام می‌گذارد و برای تفریح و شادی خود و خانواده وقت صرف می‌کند. زمان کافی هم برای فرزندش می‌گذارد، نه تمام وقت و زندگی خود را.

اگر فرزندتان كلمه نامناسب جديدی ياد گرفته تنها يک بار محكم اما آرام و شفاف بگوييد انتظار داريد در خانه كسی كلمات نامناسب استفاده نكند و بعد از آن دیگر توجه نشان ندهيد.

بعضی كودكان از تكرار كلمات زشت لذت می‌برند چون باعث می‌شود مورد توجه باشند و به‌راحتی می‌توانند با تكرار كلمات، بزرگسالان اطراف خود را كنترل كنند. در حقيقت اطرافيان به كلماتی كه كودكان می‌گویند قدرت می‌دهند.

انواع تروما در کودکی

ترومای سوگ: به دلیل از دست دادن یا مرگ یکی از عزیزان نزدیک کودک.

زورگویی: پرخاشگری ناخواسته که بر اساس عدم تعادل قدرت برای آسیب رساندن به دیگری انجام می‌شود.

ترومای مذهبی: زمانی که سلامت روانی کودک به دلیل باورهای مذهبی تحت‌تاثیر منفی قرار می‌گیرد.

سوءاستفاده فیزیکی: زمانی که والدین یا مراقب، کودک را مورد آسیب فیزیکی قرار می‌دهند یا به او آزار جنسی می‌رسانند.

خشونت خانگی: زمانی که یکی از والدین به همسر یا شریک زندگی خود آزار می‌رساند و این موضوع بر کودک تاثیر می‌گذارد.

ترومای پیچیده: قرار گرفتن مکرر در معرض رویدادهای آسیب‌زا که منجر به اثرات طولانی‌مدت می‌شود.

بلایای طبیعی: تجربه بلایای طبیعی مانند زلزله، طوفان، آتش‌سوزی و غیره.

ترومای زودرس: تجربه تروما در سنین بین تولد تا ۶ سالگی.

ترومای پزشکی: تجربه بیماری هم برای خود کودک و هم در خانواده.

ترومای پناهندگی: تجربه تروما به دلیل جنگ، آزار و اذیت یا فرار از کشور.

تروریسم: زمانی که کودک تحت‌تاثیر حمله تروریستی یا نوعی خشونت جمعی قرار می‌گیرد.

ترومای عاطفی: تروما در نتیجه سوءاستفاده عاطفی مزمن، اغلب توسط مراقبان کودک.

کوچولو! سرت را بالا بگیر و بگو نه!

بچه‌های حرف‌گوش‌کن را همه دوست دارند. حتی صبورترین مادرها هم اغلب ترجیح می‌دهند در پایان یک روز سخت و خسته‌کننده، به جای مقاومت فرزندشان در برابر تصمیم‌های خود، بعد از تمام شدن حرف‌هایشان یک «چشم» شیرین بشنوند اما اگر نمی‌خواهید کودکتان قربانی زورگویی دیگران شود، به او مهارت نه گفتن را آموزش دهید.

برای اینکه کودکتان «نه» گفتن را یاد بگیرد، باید از خانه شروع کنید. اگر شما همیشه فرزندتان را مجبور به اطاعت کردن از خواسته‌هایتان می‌کنید و به محض دیدن واکنش منفی او، عصبانی و پرخاشگر می‌شوید، نباید انتظار داشته باشید کودکتان به همکلاسی که می‌خواهد خوراکی‌هایش را از او بگیرد، نه بگوید و در آینده در برابر خواسته‌های غیرمنطقی در روابط اجتماعی و عاطفی مقاومت کند.

نباید برای آگاه کردن و هشدار به کودکان قصه‌های ترسناک برای آنها تعریف کرد چون این داستان‌ها می‌توانند بچه‌ها را در وحشت و اضطراب رها کنند، بدون اینکه هیچ راه‌حلی هم به آنها یاد ‌دهند.

کافه هنر را از اینجا تماشا کنید.
@cafehonar

كودک خود را به این باور برسانید كه کمتر مشكلی وجود دارد كه به کمک هم نتوانید آن را حل كنید. همچنین به او بیاموزید كه خوش‌بین باشد و اگر اتفاق بدی افتاد به او بگویید ایرادی ندارند سعی می‌کنیم به کمک هم درستش کنیم.

‍ مهارت‌هایی که باید به کودکتان بیاموزید

•محافظت از بدن خود
کودک باید بداند که صاحب تمام بدن خود است و کسی حق ندارد بدون رضایت او و والدینش، بدن وی را لمس کند.

•کمک خواستن
کمک گرفتن از دیگران در برابر باج‌گیرها
افرادی که از بچه‌ها باج‌گیری می‌کنند معمولا در برابر جمع هراسان می‌شوند و پا به فرار می‌گذارند. باید به کودک خود آموزش دهید که در چنین مواردی از دوستان نزدیک خود کمک بگیرد و حتما مسئله را با مسئولان مدرسه یا با پدر و مادر در میان بگذارد. البته حتما به کودک بگویید در مواردی که باج‌گیرها برای او تهدید جانی داشتند مقاومت نکند. گاهی بچه‌ها از ترس اینکه به خاطر از دست دادن وسایل‌شان توسط والدین خود تنبیه شوند، به هیچ عنوان تسلیم نمی‌شوند و این بسیار خطرناک است.

•گفتن حقیقت
اگر با فرزند خود مرتب صحبت کنید و همیشه به او یادآور شوید که پشتیبان همیشگی او در زندگی هستید، کودک هم یاد می‌گیرد مشکلات و رازهای خود را با شما در میان بگذارد و از شما کمک بگیرد.

این بلاگ روانشناسی را از دست ندهید.
@rasaquotes

در بیشتر نقاشی کودکان خورشید دیده
می‌شود خورشید بیانگر امنیت، خوشحالی، گرما، قدرت و به نظر برخی پژوهشگران نماد پدر مطلوب است. وقتی رابطه پدر و کودک خوب است خورشید به طور کامل و در حال درخشیدن به نمایش درمی‌آید، هنگامی که این ارتباط مطلوب نیست خورشید در پشت کوه ناپدید است و یا به صورت قوسی در افق دیده می‌شود و اگر کودک از پدرش هراس داشته باشد، خورشید به رنگ قرمز تند یا سیاه که مضطرب‌کننده است ترسیم می‌شود.

کودکان با اعتماد‌به‌نفس موفق‌ترند، وقتی کودکی اعتمادبه‌نفس داشته باشد (توام با حمایت و راهنمایی پدر و مادر) می‌تواند آن‌قدر تلاش کند و آن اندازه شکست را تجربه کند و دست از کوشش برندارد تا زمانی که راه‌حلی را بیابد.

اعتماد‌به‌نفس که ریشه در عزت‌نفس دارد یک زمینه قوی در مجموعه قابلیت‌های کودکان است. کودکی که می‌تواند در مدرسه و انجام تکالیف و دوست‌یابی و محیط‌های اجتماعی موفق‌تر عمل کند.

احساسات خود را بیان كنید. وقتی فرزندتان به مدرسه می‌رود، به او بگویید دوستش دارید. وقتی مشغول انجام تكالیفش است وقتی با هم بازی می‌کنید، باز هم علاقه خود را بیان كنید. حتی نوجوانی که تمایل بیشتری برای اختصاص وقت برای خودش دارد نیز علاقه و توجه قلبی شما را رد نمی‌كند.

در حال نوازش با او گفتگو كنید. این روش ابراز غیركلامی علاقه است. ایجاد این رابطه با كودكان و فرزندان دوره ابتدایی آسان است. با بزرگتر شدن کودک، ابراز علاقه به این روش سخت‌تر می‌شود. ارتباط پوستی برای فرزندان آرامش‌بخش است پس بهانه‌های مختلف آنها را در این امر رد نكنید و مورد توجه قرار دهید.

چندین بازی برای کودکان خجالتی

این بازی‌ها را می‌توانید با توجه به سن و توانمندی‌های کودکان در فرصت‌هایی که تمایل به بازی کردن دارند، انجام دهید.

مسابقه گویندگی
مصاحبه تلویزیونی
نقل خاطره، داستان، شعر، معما و لطیفه
چه کسی می‌تواند دیگران را بخنداند
کامل کردن یک داستان
کامل کردن یک شعر
تکمیل جملات
پاسخ به پرسش‌ها
داستان‌سازی با تصاویر
معلم بودن
قصه‌گویی

📕 کتاب روانشناسی بخوانید
@caferavanshenasi

اگر سوال این باشد که برای پدر و مادر چه ویژگی‌ای بیش از هر ویژگی دیگر ضرورت دارد پاسخ مطمئنا صبر است. بردباری در برابر خلق و طبیعت مخصوص کودک، صبر و تحمل در برابر طرز فکر و مسیر رشد و تحولی منحصربه‌فرد او.

کودک کمالگرا منفی چه نشانه‌هایی دارد؟

این کودکان در مقابل انتقاد بسیار حساس هستند.
برای پرهیز از کارهای سخت، مدام آنها را به تاخیر می‌اندازند.
در زمان اشتباه کردن، تحمل ناکامی را ندارند.
در محیطی که دارای اضطراب بالاست، شکست می‌خورند.

این کانال برای آن مادرانی که به سلامت روان کودک خود اهمیت می‌دهند.
@kodakanegi

فرزندتان رفتاری دارد که هرچه تذكر می‌دهيد اثری ندارد؟ به‌عنوان مثال از بيرون كه می‌آيد لباسش را گوشه اتاق پرت می‌كند و تا تذكر ندهيد آن را مرتب نمی‌كند. نكته همين‌جاست كه او عادت كرده بدون تذکر کاری انجام ندهد.

به‌جای غر زدن بگویید باید لباس‌هایش را بردارد و آنها را مرتب سر جايش بگذارد. با تکرار این روش احتمالا کودک و نوجوان شما متوجه می‌شود چه رفتاری از او انتظار می‌رود.

تشویق بیش از حد، کودک را از کار می‌اندازد. کودک را در ادامه دادن آن کار بی‌انگیزه می‌کند، کودک با خود می‌گوید کار بیشتری نیاز نیست انجام دهم، چون در هر صورت همه راضی و خوشحالند.

برای کمک به رشد خلاقیت فرزندتان، كودک را تشویق كنید تا نمایش بازی كند. كودكان از تبدیل اتفاقات روزمره و يا تخیلاتشان به نمایش‌های جالب و بازی كردن در اين نمایش‌ها، رفتارهای اجتماعی، تقویت زبان و ارتباط بین پدیده‌های مختلف را می‌آموزند. هنگامی كه کودک شما یک نمایشنامه ساده را طراحی می‌كند، مهارت‌های كلامی و اجتماعی او افزایش می‌یابند. او با بازی كردن، بر روی احساسات و عواطف خود تمرین می‌كند. هنگامی كه او خود را به عنوان یک مادر، فضانورد و يا مخترع تصور می‌كند، احساس اعتماد به نفس بالاتری تجربه می‌کند و همچنین قبول مسئولیت را تمرین می‌کند.

کودكان تحت تاثیر پدرانی هستند كه از نظر عاطفی حضور دارند، برای فرزندان خود ارزش قائل می‌شوند و در ناراحتی‌ها و نگرانی‌ها می‌توانند فرزندانشان را آرام کنند

اما در عوض پدرانی كه خشونت می‌وزند، عیب‌جو هستند، فرزند خود را تحقیر می‌كنند یا از نظر عاطفی سرد هستند می‌‌توانند به شدت به فرزند خود آسیب برسانند.

شواهد علمی حاكی از آن است كه پدران علاقه‌مند، به‌ویژه آنهایی كه از نظر عاطفی در دسترس هستند، در خوشبختی فرزندانشان نقش منحصر به فردی را ایفا می‌كنند.