پادکست آموزشی|ناهید عبدی

❗️ دورهٔ معماری عزت‌نفس با تفکر نقادانه

عزت‌نفس سلامت ذهن است؛
و بسیاری این فوریت را درک می‌کنند اما فاقد آنند.

صادقانه که به دلیل انتخاب‌های اشتباه و زندگی ناشاد و ارتباطات ضعیف و ناکامی در کار و زندگی فکر می‌کنیم، ردپای نداشتن عزت‌نفس را در بسیاری مواقع می‌‌بینیم.


🛸 دراین‌باره بسیار گفته‌اند و کتاب‌ها نوشته‌اند و شما هم دیده‌اید و خوانده‌اید و باز کماکان‌ با حرمت‌نفسی که نیاز به رسیدگی و ارتقا دارد سر می‌کنید.

🖤این دوره که با رویکرد تفکر نقادانه طراحی شده، عصارهٔ مهم‌ترین دستاوردها و اقدامات عملی را ارائه می‌دهد تا از رهگذر تغییر ذهن، عزت‌نفس خود را افزایش دهید و شکوفایی در کار و زندگی را تجربه کنید.

🟢سرفصل‌ها:
نگاه نقادانه به افکار ریشه‌ای عزت‌نفس پایین
تمرین افزایش سلامت ذهن
راهکارهای علمی و عملی افزایش عزت‌نفس با رویکرد نقادانه اندیشیدن
طراحی زندگی با تجربهٔ خودشکوفایی و حرمت‌نفس

☀️مخاطبان دوره:
کسانی که با چنین مسائلی درگیرند:

آسیب‌دیدگان شخصیتی روابط
ناتوانی در خودابرازی
کناره‌گیری از موقعیت‌های رشد
درگیری با نشخوارهای ذهنی خودسرزنشی
کمال‌گرایی و ترس مداوم از اقدام
ترس و اضطراب دیده شدن
کمرنگ بودن حس ارزشمندی
ناتوانی در خودپذیری
درگیری با احساس شرم و گناه و ناکافی بودن

◀️مشخصات دوره:
مدرس: ناهید عبدی
زمان برگزاری:
سه جلسه
جمعه ۱۹ بهمن
جمعه ۲۶ بهمن
و جمعه ۳ اسفند

از ساعت ۲۱ تا ۲۲
نحوه برگزاری: آنلاین و در بستر اسکای‌روم

شهریه:
۲۹۹ هرار تومان

◀️برای شرکت در کارگاه کافیست مبلغ ۲۹۹ هزار تومان را به‌ کارت زیر واریز کنند:

5047 0610 4147 8799
به نام ناهید عبدی

سپس رسید را برای راهنمای دوره ارسال کنید:
خانم قاسمی
🤍
@saharmghasemi

مزیت ثبت‌نام زودهنگام: استفاده‌ از تخفیف ویژه. فایل دوره پس از اتمام آن با قیمت ۵۰۰ هزار تومان عرضه می‌شود.

📌دورهٔ خصوصی ۳ ماهه با ناهید عبدی

در این دوره مشاورهٔ تک‌نفره و هفتگی باهم خواهیم داشت.

۲۴ جلسه‌ی ۳۰ دقیقه‌ای

🔖موضوع جلسات:
بنا به درخواست شما می‌تواند یکی از حوزه‌های زیر باشد:
توسعه فردی
توسعه کسب‌وکار
نویسندگی و کتابنویسی

✔️نحوهٔ برگزاری:
هر هفته ۳۰ دقیقه در روز و ساعت توافقی با شما، به شکل آنلاین جلسهٔ خصوصی خواهیم داشت.


🟢شهریه:
۳۶ میلیون تومان
به صورت موقت: ۲۰ میلیون تومان

رزرو‌ وقت مصاحبه:
⬇️
@saharmghasemi

📌یادآوری

⏳امشب (جمعه ۲۳ آذر)
ساعت ۲۰
کارگاه نظم شخصی با تفکر نقادانه رو به شکل آنلاین برگزار می‌کنیم.

🟢فرصت محدود ثبت‌نام با کلیک‌ روی لینک زیر:
👇
https://t.me/nahidabdilearning/3033

🔥همین امشب

➖ کارگاه نظم شخصی با تفکر نقادانه

به ضررهایی فکر کنید که از بابت به تاخیر انداختن کارها متحمل‌ شده‌اید:

فرصت‌هایی که از دست داده‌اید.
پول و زمانی که هدر داده‌اید.
تغییراتی که دیگر نمی‌توانید ایجاد کنید.
موقعیت‌های خوبی که می‌توانستید بسازید.

این روزها مدیریت بر خود و توان به سرانجام رساندن کارها، مهارت سرنوشت‌سازی است.
کارگاه نظم شخصی فرصتی برای این منظور است.

✉️ ثمرات شرکت در این کارگاه برای شما:

✅فرصتی برای تمرین نظم شخصی
✅غلبه بر نشخوارذهنی منفی
✅پی بردن به ریشه‌های اهمال‌کاری
✅پیاده‌سازی تکنیک‌های عملی

مشخصات کارگاه:

✅مدرس: ناهید عبدی

📝 کارگاه تک‌جلسه‌ای
جمعه ۲۳ آذر

به مدت ۲/۵ ساعت
از ساعت ۲۰ تا ۲۲:۳۰


👁 هزینه‌ی کارگاه: ۹۹ هزار تومان

⭕️ برای شرکت در کارگاه کافیست مبلغ ۹۹ هزار تومان را به‌ کارت زیر واریز کنند:

👇
5047 0610 4147 8799
به نام ناهید عبدی

سپس رسید را برای راهنمای دوره ارسال کنید:
خانم قاسمی
⬇️
@saharmghasemi

❌ مزیت ثبت‌نام زودهنگام: استفاده‌ از تخفیف ویژه. فایل دوره پس از اتمام آن با قیمت ۳۰۰ هزار تومان عرضه می‌شود.

🔹ما چیزی جز افکارمان نیستیم.
و از بهترین راه‌های بروز فکر،
نوشتن است.

🔹 ما دغدغهٔ جاودانگی داریم.
و از بهترین راه‌های جاودانه شدن،
نوشتن است.

🔹ما می‌خوانیم تا بیشتر بفهمیم.
و از بهترین راه‌های فهم جهان و هضم آموخته‌ها،
نوشتن است.

🔹ما برای تجارب‌ زیسته‌مان‌ هزینهٔ زیادی داده‌ایم.
و از بهترین راه‌ها برای اشتراک‌گذاری این آموخته‌ها‌ و کمک به دیگران،
نوشتن است.

🔹ما هر روز زندگی‌مان را می‌نویسیم.
و از بهترین راه‌ها برای به تصویر کشیدن آن،
نوشتن است.

🟢از بهترین انواع نوشتن، نوشتن نقادانه است.
نوشتن نقادانه یعنی دوری از خشک‌اندیشی، دوری از خودفریبی، دوری از شلخته‌نویسی و دوری از پیش‌داوری و تصورات قالبی.

حرف‌های ارزنده دربارهٔ موضوعی ارزنده، وقتی در قالب کتابی خواندنی درآید‌، حضور شما را در این جهان پررنگ‌تر می‌کند.

پ.ن.
امروز (جمعه ۲ آذر) کارگاه کتابنویسی با تفکر نقادانه به شکل آنلاین برگزار می‌شود.

ثبت‌نام:👇

https://t.me/nahidabdilearning/3024

📌آخرین مهلت ثبت‌نام

🟢برای علاقمندان به نوشتن و نویسندگی،

🟢برای کسانی که تمایل دارند مهارت «تفکر نقادانه» را یاد بگیرند،

✨فردا شب (جمعه ۲ آذر) یک کارگاه جدید آنلاین داریم:

✍️کارگاه نوشتن با تفکر نقادانه.

اطلاعات بیشتر:👇

https://t.me/nahidabdilearning/3024

📌در ستایش کندخوانی

🔹تندخوان عموما درنگ نمی‌کند و این دو تجربهٔ شگرف را از دست می‌دهد: حیرت و لذت.

🔹کندتر و کمتر می‌خوانیم چون می‌خواهیم گزیده‌تر و عمیق‌تر مطالعه کنیم.

🔹هر کتاب حلقه‌ای ست از زنجیرهٔ آگاهی. محتوای هر کتاب با دیگری خویشاوندی دارد. کندخوانی مجال دیدن این ارتباط را فراهم می‌کند.

🔹کتاب‌های واقعا خوب ارزش چندبار کندخوانی را دارند تا به فهم درآیند و در ذهن خواننده سوال ایجاد کنند.

🔹لزوما کندخوانی معادل مطالعهٔ باکیفیت نیست اما بالا بردن کمیت با تندخوانی می‌تواند به قیمت قربانی کردن کیفیت مطالعه تمام شود.

🔹کندخوانی قدم زدن کنار نویسنده در کوچه‌پس‌کوچه‌های کتاب است اما تندخوانی دویدن با محتواست. گاه از آن جلو می‌زنیم، گاه عقب می‌افتیم‌ و گاه حواسمان فقط پرت دویدن است.

🔹کندخوانی مزه‌مزه کردن پیامی ست که پسِ واژه‌ها نهفته و مقاومت در برابر وسوسهٔ سریع‌تر تمام کردن کتاب.

🔹نفس‌نفس‌زنان به دنبال مفاهیم رفتن، ما را زودتر به پایان کتاب می‌رساند اما بهای سنگینی در پی دارد: قربانی کردن لذت خواندن و فهم عمیق.


پ.ن. کارگاه جدیدی پیش‌رو داریم.
کارگاه آنلاین کتابنویسی با تفکر نقادانه.

اطلاعات بیشتر:👇

https://t.me/nahidabdilearning/3024

🔺کارگاه کتابنویسی با تفکر نقادانه

کتابی از شما در کتابخانهٔ ما.
پروژه‌ای برای اجرای جدی تفکر نقادانه در عمل.

🔸آنچه در این کارگاه می‌آموزید‌:

🔸 چگونه با تفکر نقادانه ایده‌یابی کنیم؟
🔸چگونه با تفکرنقادانه به دیدگاهی تازه برسیم؟
🔸استانداردهای لازم برای نگارش نقادانه
🔸آشنایی با اصول نوشتن کتاب غیرداستانی
🔸تجربهٔ نوشتن به شیوه‌ای متمایز

🔹این کارگاه برای چه کسانی مناسب است؟

💚معلمان، کوچ‌ها، نویسندگان، کتاب‌خوان‌ها
و مشتاقان نوشتن که به خلق کتابی متمایز می‌اندیشند و دغدغهٔ تاثیرگذاری دارند.

🤔 مشخصات کارگاه:

💠 مدرس: ناهید عبدی

📝 کارگاه تک‌جلسه‌ای
جمعه ۲ آذر
به مدت ۲/۵ ساعت
از ساعت ۱۹ تا ۲۱:۳۰


⭐️ برای شرکت در دوره کافیست مبلغ ۱۹۹ هزار تومان را به‌ کارت زیر واریز کنید:
⬇️
5047 0610 4147 8799
به نام ناهید عبدی

سپس رسید را برای راهنمای دوره ارسال کنید:
خانم قاسمی
🔃
@saharmghasemi

❌مزیت ثبت‌نام زودهنگام: استفاده‌ از تخفیف ویژه. فایل دوره پس از اتمام آن با قیمت ۳۷۰ هزار تومان عرضه می‌شود.

📌شر، رنج، تراژدی

لحظات بیشماری از زندگی با شر، رنج و تراژدی همراه است.
ریشهٔ این سه کجاست؟
من چنین عواملی را دخیل می‌بینم:

🔹ناتوانی در خودابرازی: خودخوری و خودسانسوری منجر به دروغ می‌شود و از دل دروغ، رنجی جانکاه‌تر می‌روید‌.

🔹اعتمادبه‌نفس‌ کاذب: مشکل آنجایی‌ست‌ که نمی‌دانیم که نمی‌دانیم. وقتی حق به‌ جانیم، دیگر مجالی برای یادگیری و مهار شر نیست.

🔹برتری انسان بر حیوان: در مواجههٔ انسان با حیوان، قدرت در دست انسان است و تازیدن‌ و زورگویی‌ امکان‌پذیر. بدرفتاری با حیوانات‌ فرد را حقیر و دنیا را به صحنه‌ای تراژیک تبدیل می‌کند.

🔹کهنگی زودهنگام: عادت به داشته‌ها و تمنای نداشته‌ها، عامل مهم رنج و شر است. به قول مزلو سرعت سرسام‌آوری که در آن همه چیز بوی کهنگی می‌گیرد،‌ عامل مهم مواجهه با رنج و شر در زندگیست.

🔹تماشای زیاد بقیه: قیاس بیش‌‌ازحد خود با دیگران و حسابگری‌ در سنجش‌ برتری‌ها و عقب‌افتادگی‌ها، زمینه‌ساز رفتا‌رهای تهاجمی با خود و دیگران است.

🔹کاهلی: ملال در کار کردن هم تجربه می‌شود اما در کار سهل و سست و در کار نکردن، دیرپاست. همین حس و حال آدمی را بر آن می‌دارد تا انرژی خفتهٔ درونش را در جایی که نباید، خرج کند و رنج بکشد.

🔹اذهان جاذب فریب: بدترین نوع کاهلی را، کاهلی در اندیشیدن می‌دانم.
پذیرای سخن‌پراکنی‌ها بودن و به افکار بی‌پایه دامن زدن، تراژدی می‌سازد‌.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#روزنوشته

📌نق و نقد

بعد از کلاس‌های تفکر نقادانه‌ام عمیقا دوست دارم چنین حس و حال متفاوتی را دوستانم تجربه کنند:

حس گم شدن: چراکه گمان می‌کنم مقصد واقعی عموما از راهی غیر از خط مستقیم نمایان می‌شود.

پیچیده شدن ذهن: چراکه گمان می‌کنم ذهن ساده فریب می‌خورد و فریب می‌دهد.

خلوت‌گزینی و تنها ماندن: چراکه گمان می‌کنم خواصِ فکری، در انزوایی خودخواسته زاده می‌شوند.

نرسیدن به پاسخ: چراکه گمان می‌کنم سطحی‌نگری و عوام‌گرایی نتیجۀ اذهان بی‌پرسش است.

بیقراری: چراکه گمان می‌کنم انسان پرسش‌ساز و پر سوال خود را در معرض حماسۀ درونی مداوم قرار می‌دهد و رضایت واقعی را در این می‌جوید.

زحمت کشیدن: چراکه گمان می‌کنم مایۀ فکری از سختگیری با خود می‌آید و عرق‌ریزان روح. هر آنچه زنده است در جنبش است و دگرگونی مداوم.

بازاندیشی: چراکه گمان می‌کنم کناره‌گیری از بازاندیشی باعث می‌شود نتوانیم خود را از زیر بار پاسخ‌های از پیش آماده و بعضا اشتباه بیرون بکشیم.

شک: چراکه گمان می‌کنم فردِ روشن‌بین، یقینِ کهنه‌ای که همچون توپی دست به دست شده و به او رسیده را برنمی‌تابد.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#روزنوشته

🔺کارگاه کتابنویسی با تفکر نقادانه

کتابی از شما در کتابخانهٔ ما.
پروژه‌ای برای اجرای جدی تفکر نقادانه در عمل.

🔸آنچه در این کارگاه می‌آموزید‌:

🔸 چگونه با تفکر نقادانه ایده‌یابی کنیم؟
🔸چگونه با تفکرنقادانه به دیدگاهی تازه برسیم؟
🔸استانداردهای لازم برای نگارش نقادانه
🔸آشنایی با اصول نوشتن کتاب غیرداستانی
🔸تجربهٔ نوشتن به شیوه‌ای متمایز

🔹این کارگاه برای چه کسانی مناسب است؟

💚معلمان، کوچ‌ها، نویسندگان، کتاب‌خوان‌ها
و مشتاقان نوشتن که به خلق کتابی متمایز می‌اندیشند و دغدغهٔ تاثیرگذاری دارند.

🤔 مشخصات کارگاه:

💠 مدرس: ناهید عبدی

📝 کارگاه تک‌جلسه‌ای
جمعه ۲ آذر
به مدت ۲/۵ ساعت
از ساعت ۱۹ تا ۲۱:۳۰


⭐️ برای شرکت در دوره کافیست مبلغ ۱۹۹ هزار تومان را به‌ کارت زیر واریز کنید:
⬇️
5047 0610 4147 8799
به نام ناهید عبدی

سپس رسید را برای راهنمای دوره ارسال کنید:
خانم قاسمی
🔃
@saharmghasemi

❌مزیت ثبت‌نام زودهنگام: استفاده‌ از تخفیف ویژه. فایل دوره پس از اتمام آن با قیمت ۳۷۰ هزار تومان عرضه می‌شود.

📌یادآوری:

ساعت 19 امروز کارگاه رو شروع می‌کنیم.

بعد از تهیهٔ دوره، وارد کانال خصوصی خواهید شد و لینک اتاق جلسه رو دریافت می‌کنید‌.
👇
https://t.me/nahidabdilearning/3017

📌امروز (جمعه ۱۸ آبان) در کنار شما هستم
در کارگاه تفکر نقادانه برای خودشناسی.

ثبت‌نام👇

https://t.me/nahidabdilearning/3017

📌نمایش‌های دم‌بریده در اتاق تدوین

یعنی چطور به نظر میاد؟
دوستش دارن؟
بابتش تحسینم می‌کنن؟
شاید لازمه بیشتر روش کار کنم تا امکان بازنشرش بیشتر بشه.

و اما فکر گروه دوم:
چقدر ازش خوشم اومد. منتشرش می‌کنم.

▫️از آخرین باری که کاری را صرفا برای خوشامد خود کرده‌اید چقدر می‌گذرد؟
چقدر جسارت انتشار چنین کاری را داشته‌اید با وجودی که حدس می‌زدید عدۀ زیادی آن را نخواهند پسندید؟

▫️من بخش بزرگی از ردپای بلوغ فکری را در اینجا می‌جویم.
در کناره‌گیری از سلیقۀ جمعی، در خود سرک کشیدن، تماشاگر خود بودن و انتشار کاری مطابق با خواست خود.

▫️از کیارستمی می‌خواندم که «خوشم می‌آید در فیلمم آن صحنه‌هایی را بگنجانم که در اتاق تدوین دور ریخته می‌شود.»
مهم نیست فیلم دیده شود یا نه.
مهم نیست تماشاگر تنها چند دقیقه بعد از شروع فیلم سالن را ترک کند.
مهم این است که کسی به درستی کارش ایمان داشته و خودش آن را پسندیده.

▫️هر چه می‌گذرد زندگی جوشان را در تعلق به خود بیشتر می‌بینم.
حاضر نیستم به قیمت فریفتن خود، نمایش‌های دم‌بریده از کارم ارائه دهم.
تقلا برای همگام شدن با استانداردهای عموم را برنمی‌تابم.

▫️خوش دارم نظاره‌گر معدود افرادی باشم خودانگیخته، طبیعی و ساده.

آن‌هایی که ترس از کوتاهی و کج‌فهمی در قضاوت دیگران ندارند.

آن‌هایی که دست‌آموز سلیقۀ جمعی نیستند و پای خود مانده‌اند.

آن‌هایی که در پیوند با خود هستند و می‌دانند این واقعی‌ترین پیوند است.


✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#روزنوشته

🔥کارگاه تفکر نقادانه دربارهٔ خودشناسی

تلاش بی‌ثمر برای خودیاری و توسعه فردی
هدفگذاری‌های بی‌نتیجه و
اضطرابی که جا ماندن از شتاب رشد دیگران به ما می‌دهد را چگونه حل کنیم؟
این کارگاه پاسخی به چنین سوالاتی است.

🤔آنچه در این کارگاه می‌آموزید‌:

⬜️ بخشی از اصول تفکرنقادانه
⬜️ جدا شدن از جریان توسعه‌فردی ِ بی‌نتیجه و یافتن راه خود
⬜️ پیدا کردن خودِ گمشده در شلوغی بازار امروز
⬜️ نقد مفاهیم کلیدی کتاب‌های خودیاری
⬜️ نقد دلواپسی‌های مدرن برای تسلط بر زندگی
⬜️ هدفگذاری متفاوت به دور از اضطراب‌اجتماعی

🔖 مشخصات کارگاه:

✅مدرس: ناهید عبدی

📖 کارگاه تک‌جلسه‌ای
جمعه ۱۸ آبان
به مدت سه ساعت
از ساعت ۱۹ تا ۲۲


✳ برای شرکت در دوره کافیست مبلغ ۹۹ هزار تومان را به‌ کارت زیر واریز کنید:
➡️
5047 0610 4147 8799
به نام ناهید عبدی

سپس رسید را برای راهنمای دوره ارسال کنید:
خانم قاسمی
👇
@saharmghasemi

💥مزیت ثبت‌نام زودهنگام: استفاده‌ از تخفیف ویژه. فایل دوره پس از اتمام آن با قیمت ۳۰۰ هزار تومان عرضه می‌شود.

📌آزمونِ انتخابِ کتاب

«خویشتنِ خویش را پاس داشتن، حتی در بند و زنجیر آزاد ماندن، در این سیلابِ پلیدی‌ها خود را نیالودن.»

دستم را روی کتاب‌های به هم چسبیده در قفسۀ کتابفروشیِ محبوبم کشیدم و با تصمیمی که برای پیدا کردن «کتابی توصیه نشده» در سر داشتم، تصادفی چند کتاب را انتخاب کردم و چند سطری خواندم.

▫جملاتی مشابه جملۀ ابتدایی متن از به آذین (مترجم و نویسنده) اندیشۀ راکدم را جانی تازه بخشید و هیجان سرگشتگی برای یافتن چیزی نو را در دلم دواند.
نابردبار، قدم تند کردم و با کتاب‌های نویافته‌ام، راهی خانه شدم و به محض رسیدن تا آخرین جرعه سر کشیدمشان.

▫این سایش اندیشه و راهجویی به ذهن نویسندگانی تازه یافته باعث شد تبم فروکش کند و حالم بهتر شود.

تجربۀ یگانه‌ایست وقتی تنور بحث دربارۀ کتاب‌های خاصی فروزان است و تو آگاهانه از آن فاصله می‌گیری تا فروکش کند و از جماعتی که مرتب کتاب‌های خاصی را توصیه می‌کنند، روگردانی.

می‌دانی که با چنین کتاب‌های توصیه‌شده‌ای باید تن به سازش و همجوشی بدهی و قبل از خواندن حتی واژه‌ای از کتاب، تصمیمت را برای خوش آمدن یا نپسندیدن کتاب گرفته باشی.

▫اما وقتی به سراغ کتاب‌های «توصیه نشده» می‌روی و فریفتۀ هیجان جمعی نمی‌شوی، شعف کشفی ناگهانی را به خود عرضه می‌داری. این‌گونه است که سلیقۀ محتوایی مجالی برای شکل گرفتن می‌یابد.

موقع خواندن کتابی گمنام که کشف یگانۀ توست، تک‌تک واژه‌ها را با دقتی دوچندان می‌خوانی و مفاهیم را برانداز می‌کنی و با هر خطی که جلو می‌روی خودت را محک می‌زنی و ذهن را صیقل می‌دهی.

با هر انتخابِ آگاهانه خویشتنِ خویش را پاس می‌داری.

همبستگی فکری زاینده را تجربه می‌کنی.

تغییرشکلِ شبکۀ پندارهای خام را به تماشا می‌نشینی.

و طعم شیرین آزادیِ انتخاب و به‌تبع آن، آزادیِ اشتباه کردن را می‌چشی.


✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com

«در هر انسانی این امکان وجود دارد که بار دیگر انسان دیگری باشد یا دقیق‌تر بگویم انسان دیگری شود.»

اکتاویو‌ پاز


🔥طغیان‌های نامنتظر
میل متفاوت بودن
شوریدگی بر زندگی
کم‌مایگی خلاقیت
تردید در توانمندی
هر کدام دعوتی هستند به تغییر و بهتر شدن.

اما به گمان من خودشناسی از راه نقادانه اندیشیدن، راه بهتری است.

✨کارگاه تفکر نقادانه برای خودشناسی، فرصتی برای این مکاشفه است.

اطلاعات بیشتر:👇

https://t.me/nahidabdilearning/3017

🟠ساعت ۱۹

🔥کارگاه تفکر نقادانه دربارهٔ خودشناسی

تلاش بی‌ثمر برای خودیاری و توسعه فردی
هدفگذاری‌های بی‌نتیجه و
اضطرابی که جا ماندن از شتاب رشد دیگران به ما می‌دهد را چگونه حل کنیم؟
این کارگاه پاسخی به چنین سوالاتی است.

🤔آنچه در این کارگاه می‌آموزید‌:

⬜️ بخشی از اصول تفکرنقادانه
⬜️ جدا شدن از جریان توسعه‌فردی ِ بی‌نتیجه و یافتن راه خود
⬜️ پیدا کردن خودِ گمشده در شلوغی بازار امروز
⬜️ نقد مفاهیم کلیدی کتاب‌های خودیاری
⬜️ نقد دلواپسی‌های مدرن برای تسلط بر زندگی
⬜️ هدفگذاری متفاوت به دور از اضطراب‌اجتماعی

🔖 مشخصات کارگاه:

✅مدرس: ناهید عبدی

📖 کارگاه تک‌جلسه‌ای
جمعه ۱۸ آبان
به مدت سه ساعت
از ساعت ۱۹ تا ۲۲


✳ برای شرکت در دوره کافیست مبلغ ۹۹ هزار تومان را به‌ کارت زیر واریز کنید:
➡️
5047 0610 4147 8799
به نام ناهید عبدی

سپس رسید را برای راهنمای دوره ارسال کنید:
خانم قاسمی
👇
@saharmghasemi

💥مزیت ثبت‌نام زودهنگام: استفاده‌ از تخفیف ویژه. فایل دوره پس از اتمام آن با قیمت ۳۰۰ هزار تومان عرضه می‌شود.

ابدیتِ یک لحظه

وجد و شعفی ناگهانی را احساس می‌کنی.
کشف و شهودی که یک آن، در ذهنت شکل می‌گیرد تو را به بلند شدن و راه رفتن وامی‌دارد.
دوست داری به کسی زنگ بزنی و دربارۀ این خردِ تازه برایش بگویی.
این لحظه ابدیتی در خود دارد چراکه می‌توانی حس کنی تاثیری شگرف بر باقیِ لحظات عمرت خواهد گذاشت.

▫️همۀ ما کم‌وبیش با چنین لحظاتی مواجه شده‌ایم و بعد، یا واقعا آن خردِ لحظه‌ای را زیسته‌ایم یا شاهد فروکش گُر گرفتگی‌اش بوده‌ایم.

اینجا نمی‌خواهم از نتیجه بگویم. روی صحبتم با همان «آن» است. با همان خردِ لحظه.

آیا واقعا در ثانیه به راهکار رسیده‌ایم؟ آیا کشف و شهودی ناگهانی رخ داده؟ آیا الهامی در کار است؟

▫️من فکر می‌کنم اغلب‌اوقات این‌طور نیست.
این لحظه، حاصل فرآیندی بلندمدت است.
بارقۀ ایده‌ای تازه یکباره نمایان می‌شود اما آنچه نادیدنی ست، فرآیند دانشِ پشت این خرد است. دانشی که طی زمان شکل گرفته.

▫️شما شکست می‌خورید. پیروز می‌شوید. شاهد موفقیت یا شکست دیگرانید. تمنایی دارید. دوندگی دارید. اهمال‌کاری دارید. تغییرات محیط را حس می‌کنید. شاهد تحول ارتباطات اطرافیان‌ هستید و تتمۀ این‌ها در گذر زمان، خودش را به عنوان شهودی ناگهانی می‌نمایاند.

▫️هیچ یک از این تجربیاتِ گذشته از ناخودآگاه پاک نمی‌شود و هر چه با تفکر و تامل و کنکاش بیشتری به سراغشان بروید، لحظات شهود و خردِ ناگهانی را بیشتر تجربه خواهید کرد.

▫️ظرف دانش و آگاهی ما هرگز کامل پر نمی‌شود. در برابر این واقعیت، دو عکس‌العمل وجود دارد:

اول اینکه مصرف‌کننده‌ای تمام‌وقت باشید و فقط بخوانید و بشنوید و ببینید و در حافظه ذخیره کنید.
و راه دوم اینکه قدری دانش و اطلاعات دریافت کنید و زمان بیشتری برای تامل و تفکر صرف کنید.

▫️جرقۀ ایده در ذهن آن‌هایی که برای تامل زمان می‌گذارند بیشتر رخ می‌دهد.

آن‌هایی که می‌خوانند اما بیشتر فکر می‌کنند، به حکمت بیشتری دست می‌یابند.

و آنانی که با پیاده‌روی می‌اندیشند، با راه رفتن اطلاعات را هضم می‌کنند و با پیمودن مسیرهای طولانی خلوت‌گزینی دارند، به ابدیتِ لحظه‌های ناب می‌رسند.

همان پیاده‌روندگان متفکر.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#روزنوشته

بوی کتاب / بوی تن

بی‌واسطه‌ترین چیزی که با اغلب ما حرف می‌زند، عطرِ فضاست.
عطرها دیده نمی‌شوند اما به راحتی حس می‌شوند.

برای همین است که حتی در کلاس‌های آنلاینم اگر خوشبوترین عطرم را نزنم کلاس را شروع نمی‌کنم.
در مراوداتم هم بیشترین چیزی که به آن دقت می‌کنم بوهاست.
بوی تن، بوی عطر، بوی فضای شخصی و فضای کاری.

می‌توان از روی بو راجع‌به چیزی قضاوت درستی کرد؟ از دید من بله.
و گاهی این قضاوت تمرکزم را به هم می‌زند. درست مثل وقتی کتابی با کاغذ کاهی خوشبو می‌خوانم. یا وقتی نویسندۀ کتاب را تصور می‌کنم که در چه حال‌وهوایی دست به قلم برده و آن را نوشته. چون محتوای کتاب‌ها هم بو دارند.

بعضی کتاب‌ها در تقلای اسم و رسم، با اضطرابی از سر جا ماندن از جریان دنیای مدرن و در گشت‌وگذاری سرسختانه لابه‌لای کتاب‌های دیگر نوشته شده‌اند.

تاثیر جسم ملول نویسنده و بوی نا در فضا را نمی‌توان از واژه‌های کتاب حذف کرد.

کتاب‌هایی که از سر ذوق نوشته نشده‌اند با شور و شعف هم خوانده نمی‌شوند چراکه خواننده ناخودآگاه با بوی کتاب، بوی محتوا و بوی حال‌وهوای نویسنده ارتباط برقرار نمی‌کند.

معدود کتاب‌هایی هم هستند که با شعفی کودکانه، با شوری در سر، با تپش تند قلب و با خوشحالیِ ناشی از کشف و شعود نوشته شده‌اند. بوی بلوغ فکری از چنین کتاب‌هایی به مشام می‌رسد.

بوی خوش نشان از اهمیت داشتن چیزی، تپش قلب، زنده بودن و رفاقت با خود را دارد.

بوی خوش خودش را از لابه‌لای واژه‌ها می‌نمایاند.

بوی خوش بی‌واسطه با قلب، ارتباط دوستی برقرار می‌کند.

بو، تکانۀ تصمیم‌گیری من است.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#روزنوشته

ذهن تقابل‌پذیر

«مادرم به پرستارهایی که در بیمارستان از پدرم مراقبت کرده بودند حسادت می‌کرد. دلش می‌خواست پدرم سلامتی‌اش را فقط مدیون او بداند. می‌خواست پدرم به وفاداریِ خستگی‌ناپذیر او اهمیت بدهد.
دیکتاتوری، رویِ دیگر فداکاری است.»
مارگارت اتوود

این روزها بیشتر از همیشه درگیر این تفکر دوگانه‌ام.
درهم‌تنیدگی و گره‌خوردگی واژه‌ها و احساسات و افکار را می‌بینم و بارِ آن خلوص کودکانه و معصومانۀ تک‌بعدی را از روی شانۀ خیالاتم برمی‌دارم.
مثلا با چنین تصوراتی:

▫️کمک کردن به دیگران و دیگرخواهی می‌تواند آمیخته با لذت عمیق اثبات و ابراز خود و به دنبالش، خودخواهی باشد.

▫️به دست آوردن آزادی بیان و افکار می‌تواند نه تنها در تضاد با امنیت که تقویت‌کنندۀ آن باشد.

▫️تنهایی و درون‌نگری می‌تواند مسبب اصلی همدلی و یافتن مجالی برای درک دیگران باشد و تنهایی، معادل هم‌زیستی مسالمت‌آمیز با مردم گردد.

▫️تسلیم شدن یا سکوت در مواقعی می‌تواند ناشی از خرد و قدرت باشد چراکه نشان از انتخابی آگاهانه از سر سنجش درست موقعیت و در نظر گرفتن منفعت بلندمدت دارد.

▫️درکل می‌خواهم بگویم وقتی واژه‌ها را منعطف می‌بینیم،
وقتی رویِ دیگر هر فکر و احساس را هم تماشا می‌کنیم،
وقتی می‌فهمیم در یک لحظه می‌تواند «هم این» و «هم آن» وجود داشته باشد،
به ورزیده کردن ذهن و واقع‌‌بینی مشغولیم.

▫️به شکل پیش‌فرض دنیای خاکستری را نمی‌پسنیدم و ترجیح می‌دهیم امنیت، ثبات و شفافیت در همه چیز ببینیم؛

ولی دنیا با کسانی که به موقت بودن اغلب چیزها، به خاکستری بودن مفاهیم و به ابهام احترام می‌گذارند، بهتر کنار می‌آید.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#روزنوشته

توجیهی به بلندی یک عصا

مارک تواین برای خودش قانون گذاشته بود روزی یک نخ سیگار بیشتر نکشد ولی برای دور زدن این قانون، هر روز سیگارهای بزرگ‌تری می‌خرید.
اندازۀ سیگارها کم‌کم آن‌قدر بزرگ شد که به قول خودش می‌شد به جای عصا به آن‌‌ها تکیه داد.

همۀ ما از این جنس توجیهات و راه‌های فرار برای مقابله با تعهدات‌مان داریم.

▫️جامعه‌شناسان نام این پدیدۀ ذهنی را گذاشته‌اند Malleable Mental Accounting یا حسابرسی ذهنی انعطاف‌پذیر.

یعنی خوب بلدیم هربار ذهن‌مان را دستکاری کنیم و معنایی متفاوت به رفتارهای بی‌فایده بدهیم.

▫️مثل وقتی قراری برای ورزش کردن با خودمان می‌گذاریم و «از شنبه» به فکر کوهی از کارهای تلنبار شده می‌افتیم که سال‌هاست انجامشان نداده‌ایم و با این توجیه، ورزش را به شنبۀ بعد موکول می‌کنیم.

یا وقتی تصمیم به برندسازی و انتشار محتوا داریم اما موعد کار که فرامی‌رسد، یاد چندین کتابی می‌افتیم که تا نخوانیم آن محتوای درخور و مناسب قابل تولید نخواهد بود.

یا وقتی از حساب پس‌اندازمان خرج می‌کنیم با این توجیه که مگر چند سال دیگر جوانیم یا مگر چند روز دیگر چنین آب‌وهوای مطلوبی قابل تجربه است.

▫️ما تبحر خاصی برای توجیه کردن و شانه خالی کردن از زیر بار تعهدات‌مان داریم. کسی هم از بیرون منتظر نیست مچ ما را بگیرد و همین باعث متخصص شدن‌ هر چه بیشترمان در گذر زمان می‌شود.

▫️من راه چاره را در همانی می‌بینم که بارها در کلاس‌های درسم به آن اشاره کرده‌ام یعنی ترکیب جادوییِ این سه کلمه:
توقف
نگاه
حرکت.

قبل از دلسوزی برای خود و بهانه‌تراشی و توجیه کردن، لحظه‌ای صبر کنیم. از جلد خودمان بیرون بیاییم و مثل یک ناظر بیرونی (و سختگیر) به تماشای خود بنشینیم. از خودمان سوال کنیم: دارم چه می‌کنم؟ چرا؟

بعد به رفتارمان عمیق و دقیق نگاه کنیم. به توجیهات استادانه و دلسوزی‌های بیجا برای خودمان.

بعد از این مچ‌گیری، سختیِ کار را به جان بخریم و پای دردِ تعهد و مسئولیت بمانیم.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#روزنوشته

۱۰ ابزار فکر کردن

1️⃣هر آنچه مسئولیتی در قبالش دارید.

2️⃣کتابی که می‌توانید بنویسید تا دیگری با خواندنش،‌ بهایی که شما برای فهمیدن پرداخته‌اید را مجبور نباشد بدهد.

3️⃣چیزی که جدیدا لبخند بر لب‌تان‌ آورده.

4️⃣دغدغه‌ای که به شکل نشخوارذهنی درآمده.

5️⃣باورهایی که برای عموم آدم‌ها عادی و پذیرفته شده.

6️⃣آنچه وقتی انجامش می‌دهید گذر زمان را فراموش می‌کنید.

7️⃣آنچه باعث می‌شود بود و نبودتان در این جهان تفاوتی ایجاد کند.

8️⃣تابلوهای نقاشی انتزاعی.

9️⃣کسانی که بلدند هنرمندانه زندگی کنند.

🔟مرگ.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com

نادانیِ فعال

«رنه دکارت فیلسوف اعتقاد داشت که حیوانات عملا احساسی ندارند و صرفا ماشین‌های خودکارند. براساس این نادانی فعال، آزمایش‌های دردآوری روی حیوانات انجام می‌داد و تفسیرش این بود که ضجه‌های دردناک این حیوانات سروصدای بی‌خودی است.
نادانی فعال همیشه خطرناک است.»

ریچارد پل

▫️نادانی فعال یعنی جذب اطلاعات نادرست و استفادۀ فعالانه از آن.

یعنی همان کاری که این روزها بیشتر از همیشه خصوصا در شبکه‌های اجتماعی شاهدش هستیم.

یعنی با قطعیت بیان و ترویج آنچه درست بودنش یا اثبات نشده یا تنها در موقعیت‌های خاصی درست است.

▫️ذهن هیچ‌کدام ما هم از دربرداشتن چنین اطلاعات نادرستی مبرا نیست.

اغلب هم راه برون‌رفت از این مهلکه را می‌دانیم اما سخت به آن تن می‌دهیم. راه این است:

آموزش دیدن به منظور استفاده از دانش فعال.

یعنی آموختن و استفادۀ فعالانه از آنچه درست است.

▫️من حس می‌کنم اگر تک‌تک ما احساس مسئولیت بیشتری برای ترویج اطلاعات درست داشته باشیم، اطلاعات غلط و بی‌پایه مجالی برای چنین گستردگی‌ای نخواهند داشت.

▫️برای رسیدن به اطلاعات درست:

بیشتر سرچ کنیم.
بیشتر سوال بپرسیم.
بیشتر با افراد و نویسنده‌های خوشفکر مراودۀ ذهنی داشته باشیم.
بیشتر شک کنیم.
بیشتر بخوانیم.
بیشتر فکر کنیم.


✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com

من بچهٔ مطیع بار نمی‌آورم.

در کلاس‌هایم حکمرانی نمی‌کنم و حواسم هست ادای صاحبان قدرت این مملکت را که بزرگ‌ترین حربه‌شان جدیت و تنبیه و تهدید و نگاه بالا به پایین توخالی است را درنیاورم.

بارها در کلاس‌هایم صدایم بلند شده.
بارها آنچه را درست می‌پندارم با تحکم بیان کرده‌ام و زیر بار خلافش نرفته‌ام.
بارها اعتراف کرده‌ام آدم نقدپذیری نیستم چون نقد را می‌شناسم و هر مخالفتی را آگاهانه نمی‌دانم‌.

و با همهٔ این‌ها، تلاشم در ساعات تدریس بر این بوده که دانشجوی مطیع و فرمانبردار و استاندارد‌ و تسلیم بار نیاورم.

مستقیم و غیرمستقیم بچه‌هایم را به از خط بیرون رفتن، طغیان کردن، داشتن صدا و زیر سوال بردن خط‌قرمزها دعوت کرده‌ام.

▫️چون فکر می‌کنم بس است.

مدرسه این وظیفۀ احمقانۀ تسلیم بارآوردن را در نهایتِ تلاش ثمربخشش به طرزی مضحک انجام می‌دهد. کلاسِ من حداقل ادامۀ این سیستمِ تسلیم‌پرور نباشد.

▫️شاید از همین‌جاست که واژۀ «نقد» با این ظاهر زمختش این چنین برایم جذاب است.

شاید دلیلش این است که آدم بله‌قربان‌گویی نیستم و به‌تبع آن هیچ‌وقت کارمند خوبی نبودم چون متاسفانه سال‌های مدرسه دانش‌آموز خیلی خوبی بودم.

▫️نقد و تسلیم باهم نمی‌خواند.

برای نقد کردن باید نه بگویی.

برای نه گفتن باید خودت را آسیب‌پذیر کنی.

برای آسیب‌پذیر بودن باید خطر طرد شدن و مسخره شدن در جمع را به جان بخری.

برای مسخره بودن باید مثل اکثریت سکوت نکنی.

برای در اقلیت بودن باید فکر و مخالفت کنی.

▫️تسلیم مسیر همواری ست.
و از دید من پر از لجن.
نقد و مخالفت ناهموار است.
و از دید من عطرآگین.


✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#روزنوشته

📌همین شنبه (۳۱شهریور)
دورهٔ نقد کتاب رو شروع می‌کنیم.

✔️زندگی کردن کتاب‌ها
✔️درست خواندن
✔️درک و فهم عمیق کتاب‌ها
✔️نوشتن از کتاب‌ها

دورهٔ نقد کتاب بر این موضوعات متمرکزه.

⏳فرصت کمی برای ثبت‌نام باقی مونده.

اطلاعات کامل دوره:
👇
https://t.me/nahidabdilearning/3001

📌«سر رویای به تعویق افتاده چی میاد؟

مث یه مویز زیر آفتاب می‌خشکه؟
یا عین زخم عفونت می‌کنه؟
مث گوشت گندیده بو می‌‌گیره؟
یا روش پوسته و شکرک می‌بنده
عین شیرینی مربایی؟
شاید فقط آویزون بشه
عین یه بار سنگین
یا اینکه می‌ترکه؟»

هیوز

🟢رویای به تعویق افتاده.

چه بر سرش آمد؟

جهان فکری‌ات آبستن بود. آبستنِ یک رویا.
همان دم که خنکای نسیمی از پوستت گذشت یا بعد از مدت‌ها بوی دریا را به جان کشیدی یا همان روزی که با شعفی کودکانه و ناخوانده، ناگهان دلت هُرّی برای تصویری خیالی از خودت ریخت.

▫️زمان گذشت.
رویا به تعویق افتاد.

هرازگاهی که خودنمایی کرد، خام‌دستانه کاری برایش کردی و باز رها شد و با شرمی معصومانه به انجام کار دیگری مشغول شدی.
رویا به تعویق افتاد.

جهان فکری‌ات آبستن رویایی تازه شد اما با تصور آن رویای نرسیده، رویای تازه در نطفه خفه شد.

رویای نرسیده سرد شد. از دهن افتاد. رغبتی برای مزه‌مزه کردنش در واقعیتِ سردِ بیرون نماند.

▫️مو به سفیدی گذاشت.
ساعت و سال و سن گذشت.
قدرت پذیرش در تو بالا رفت. در کنارش قدرت مجاب کردن خودت برای فراموشی رویاها.

پذیرفتی شکست را. کم‌خواهی را. ناتوانی در به عهده گرفتن مسئولیتِ بزرگ کردنِ رویا را.

از دیدن شکوهمندی‌ای که به واسطۀ تحقق رویا در تو ممکن می‌شد، استعفا دادی.

▫️گمان بردی دیگر ذهنت آن‌قدر جوان و جسور و جاه‌طلب نیست که آمادگیِ دنبال کردن فرازونشیبِ هستی یافتنِ رویایی را داشته باشد.

دست شستی از چهره‌ای که تجلی رویایی در آن نمایان بود و به دیدن همین چهرۀ سالیان، بسنده کردی.

▫️غافل از آنکه سخت‌ترین مرحله را پشت سر گذاشته‌ای که همان تولد رویا و نگهداری نطفه‌اش در ذهنت طی این سالیان است.

واقعیت نهیب می‌زند.
سختیِ کار خودنمایی می‌کند.
فرسودگی جسم و ذهن، خودش را به رخ می‎کشد اما رویا، با سرسختی همان‌جا، گوشۀ ذهنت، ایستاده.

می‌شود هنوز با آن کاری کرد.

چرا؟

چون رویا به تعویق افتاده ولی نمرده.
هنوز سوسو می‌زند.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#روزنوشته

🔠باهم می‌خوانیم.

🔠باهم کتاب‌هایی‌ از حوزهٔ توسعه‌فردی، و روانشناسی را نقد و بررسی می‌کنیم.

🔠باهم دربارهٔ کتاب‌ها می‌نویسیم.

✨در دورهٔ نقد کتاب✨

🔖شنبه شروع می‌کنیم.

جلسات در اسکای‌روم و به شکل آنلاین برگزار می‌شوند.

فایل جلسات ضبط می‌شود تا اگر در زمان برگزاری آنلاین نبودید بتوانید همچنان از جلسات استفاده کنید.

🔗مشخصات کامل دوره و ثبت‌نام:👇

https://t.me/nahidabdilearning/3001

📌نامی که به شکل فریبنده‌ای بی‌ادعاست

بی‌ادعا بودن اغواگر است.
حداقل در فرهنگ عامه چنین جا افتاده؛ چرا که خلاف این واژه یعنی «مدعی بودن» را ناخودآگاه نکوهش می‌کنیم.

▫️مدتی‌ست در ذهنم جنگ باورها راه انداخته‌ام.

باورهای کادوپیچ‌شده از ایدئولوژی، فرهنگ و اعتقادات تحمیلی از سال‌های پیشین را زیر تیغِ تیزِ نقد قرار می‌دهم.
می‌کاوم.
می‌شکافم.
اندیشه‌ای می‌پرورم.
یکی از همین کاویدن‌ها مربوط به اغواگری بی‌دعاست.

▫️طی این جنگ درونی و ذهنی دریافته‌ام مدعی بودن می‌تواند ویژگی مثبتی باشد. (با اما و اگرها)

اگر پشت ادعا دلایل محکمی وجود داشته باشد، نشان از بلوغ فکری دارد چرا که نمایانگر موضعی ست که فرد انتخابش کرده.

▫️با این موضع‌گیری به جهان اطرافش می‌گوید من اینجا، روی این نقطه، روی این ادعا، ایستاده‌ام و با آن بخشی از خودم را تعریف می‌کنم.

▫️بی‌ادعا بودن می‌تواند نشان از این باشد که من با خودم به توافق نرسیده‌ام. نمی‌دانم کجا ایستاده‌ام. موضع مشخصی ندارم یا می‌‍ترسم موضعم را نشان دهم و مورد قضاوت منفی قرار بگیرم.

▫️امروز انتخاب من بین مدعی بودن یا داشتن نامی بی‌دعا، اولی است (با اما و اگرها نه ادعای توخالی)

دغدغه‌ام پیدا کردن دلایل موثق برای ادعایم است. نه برای خوشامد بقیه که برای رسیدن به توافق درونی با خودم.

▫️گویی یک پیمان است.

و سخت‌ترین پیمان‌ها همانند که با خود می‌بندیم.

سختی‌اش در شکستن پیمان نیست.
برعکس.

در چسبیدن به آن در سالیانِ توقفِ ذهنِ نقاد است.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com

📌دوم شخصی که خواب از من ربود

غلت می‌زنم‌.
دوم شخص باید می‌نوشتم یا سوم شخص؟
به سمت چپ غلت می‌زنم‌.
دوم شخص بهتر بود. از جا بکَنم و بروم یادداشت منتشر شده را اصلاح کنم.
سنگینیِ خواب روی بدنم و پلک‌هایم افتاده.

نیم ساعت بعد.
با فکر «آره دوم شخص بهتر بود» بلند می‌شوم و متن را اصلاح می‌کنم و چند خطی از آن را دور می‌ریزم و سبکش می‌کنم‌ و برمی‌گردم و سبک‌تر می‌خوابم.

▫️«آخر این دیگر چه دغدغه‌ایست؟»

برخی که این سوال را می‌پرسند، همان افرادی هستند که وقتی تابلو نقاشی فاخری را می‌بینند که مناظر تکراری و اشکال و پرتره‌های چهره‌های آشنا را ندارد، خواهند گفت: «آخر این خط‌خطی‌ها دیگر چیست؟ من در کودکی بهتر از این می‌کشیدم.»

▫️برایم قابل‌درک است که هر فردی به فراخوان شرایطی که در آن است سلیقهٔ خاص محتوایی و حسی و بصری خودش را داشته باشد و به همان اندازه برایم غیرقابل‌درک است که چطور با دهان باز به دغدغه‌های هم می‌نگریم و همواره خود را محق و طرف مقابل را شایستهٔ سرزنش‌ می‌بینیم.

▫️غافلیم از آنکه چون سطح ادراک‌مان رشد نکرده مالک دغدغه‌هایی نیستیم.

اصلا به این فکر نمی‌کنیم که شاید ذهن رشد نیافته‌مان تمنای دیدن تصاویر آشنا دارد و نمی‌‌تواند منطقهٔ امن سلایق را رها کند.

▫️این‌ها را ننوشتم که بگویم دغدغهٔ اصلاحی کوچک که شاید کسی به تفاوتش اهمیت نمی‌دهد، دغدغه‌ای شایستهٔ تقدیر است. نه.
فقط در آن موقع سعی کردم رفتار غیر‌عادی‌ام را از بیرون تماشا کنم.
همان موقع بود که در ذهنم دربارهٔ رفتار عجیب دیگران این جمله حک شد:

▫️هر کسی بهترین کاری را که فکر می‌کند درست است انجام می‌دهد.

درست بودن را جهان فکری‌اش تعریف می‌کند.

درستِ دیگری ممکن است متناقض با «یقینِ یافتهٔ من» باشد.

ذهن ما همیشه سنگ‌ محک خوبی برای سنجش‌ درست و غلط نیست.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com

🟢دلیل ناتوانی در نوشتن، ناتوانی در مطالعهٔ انتقادیه.

✨در دورهٔ نقد کتاب این شیوهٔ مطالعه رو بررسی می‌کنیم.

اطلاعات بیشتر:👇
https://t.me/nahidabdilearning/3001

📌دورهٔ فشرده‌ی نقد کتاب | چگونه درباره‌ی کتاب‌ها مطالبی نقادانه و خلاقانه بنویسیم؟

این دوره مختص نوشتن درباره‌ی حوزه‌ی روانشناسی، خودشناسی، توسعه‌فردی و کسب‌وکار است.

⁉️چرا مرور و نقد کتاب؟
با تلاش برای تجزیه و تحلیل کتاب‌ها آن‌ها را بهتر درک می‌کنیم و به خاطر می‌سپاریم.
می‌توانیم به بلاگر و اینفلئونسر کتاب تبدیل شویم و از این طریق کسب درآمد کنیم.
معرفی خلاقانه‌ی کتاب‌ها گامی در جهت ترویج فرهنگ کتابخوانی‌ست.


🔖از سرفصل‌های دوره:

➖چطور نوشتن دربارهٔ کتاب‌ها را شروع کنیم؟
➖چگونه با ابزارهای تفکر نقادانه، کتاب‌ها را نقد کنیم؟
➖چطور با مطالعه کردن متفکر و تحلیلگر بهتری بشویم؟
➖چگونه بخوانیم تا نویسندهٔ بهتری شویم؟
➖چطور ایده‌های کتاب‌های روانشناسی و توسعه‌فردی را به‌طور عملی به زندگی روزانه پیوند بزنیم؟

💎هدیهٔ ویژه‌ی دوره:
نقد و تحلیل کامل یکی از معتبرترین کتاب‌های حوزه‌ی توسعه فردی

✅مدرس:
ناهید عبدی
از آثار تألیفی: رازهای بزرگسالی، نویسنده‌ نوجوان و…
مدرس دوره‌های پرمخاطب: «کپی‌رایتینگ در ۱۰ هفته»، «قلم»، «کوچینگ تولید محصول آموزشی»، «اصول کتابخوانی»، «نظم شخصی»، «کتاب‌نویسی» و…

➖ زمان برگزاری:
شنبه ۳۱ شهریور
دوشنبه ۲ مهر
چهارشنه ۴ مهر

ساعت 20 تا 21

⁉️شهریه:
۱۹۷ هزار تومان (پس از آن، فایل ضبط‌شده‌ی دوره با قیمت ۴۰۰ هزار تومان به فروش خواهد رسید.)

برای شرکت در دوره فقط کافی است مبلغ بالا را به شماره‌ی کارت زیر واریز کنید:
5047 0610 4147 8799
به نام ناهید عبدی

سپس رسید پرداخت را برای راهنمای دوره ارسال کنید:
خانم قاسمی
⬇️
@saharmghasemi

📍طراح چهره

وسایل خانه را جابه‌جا‌ می‌کنی و متفاوت می‌چینی.
چند گلدان می‌خری و باغچه‌ای را به سلیقهٔ خودت سبز می‌کنی.
هر روز قبل از ترک خانه چند دقیقه‌ای وقت برای انتخاب لباس صرف می‌کنی و خودت را می‌آرایی.
چرا؟

چون
تو
طراحی.

طراحی یکی از قدرت‌های شناختی ماست که متاسفانه آن را مختص افراد خاصی می‌دانیم.
این در حالیست که هر روز کم‌وبیش با انتخاب‌هایمان در حال طراحی دنیای اطراف‌مانیم.

حتی رویافی‌ هم یک‌جور طراحیست‌.
آن هنگام که مسیر پرپیچ‌وخم ذهنت را درمی‌نوردی‌ و افکار معلق در جهان ذهنت را با جاذبهٔ رویا‌ به زمین می‌کشی‌ و کنار هم می‌نشانی و بافت یک هوس، شوقی تازه یا آرزویی محال را می‌بافی‌.

اما ما انسان‌ها‌، ما طراحان، در وقت استیصال، در وقت درماندگی و در هر زمان بحرانی، دست از طراحی می‌کشیم‌.
جستجوگرانه هر جایی را برای یافتن راهکار می‌کاویم.

اما من ترجیح می‌دهد آتش تمنای توجه و کمک خواستن را خاموش کنم و ذهنم را با فکر کردن گرم کنم؛ چراکه قشنگ‌ترین طراحی‌هایی که دیده‌ام، طراحی افکاری نو بوده‌اند‌ که از دردی دیرپا‌ یا عمیق زاده شده‌اند.

فعلِ طراحی کلافی‌ درهم‌پیچیده از توانمندی‌هاست که در آن، تحملِ سختیِ فکر کردن را با رنگی متفاوت می‌بینم.

سخت فکر می‌کنی تا ایده‌ای نو را طراحی کنی و به‌این‌ترتیب شأن انسانی‌ات را به خود یادآور می‌شوی.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#روزنوشته

📚مدتی توی وبینارهای «اهل خواندن» دربارهٔ کتاب‌ها گپ می‌زدیم.

این فایل جلسه ۲۳ بود که اتفاقی توی گوشیم‌ دیدمش‌ و گفتم بد نیست به اشتراک بذارمش و به این بهانه بگم که مشتاقم برنامه‌ای برای نقد‌ کتاب و نقادانه اندیشیدن دربارهٔ کتاب‌ها داشته باشیم.
بهتون اطلاع می‌دم.

🎙️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com

حوصلهٔ حدس زدنت نیست

اگه اشتباه نکنم کوین هوگان‌ می‌گفت که «مهم‌تر از احساس همدلی، ابراز همدلیه.»

جدیدا بیشتر اینو حس می‌کنم که ابراز کردنِ حتی احساساتی که بهش افتخار می‌کنیم، برای خیلی‌ها سخته.
همین‌طور که استفاده از کلمات محبت‌آمیز براشون سخته.
همین‌طور که وقتی باهاشون حرف می‌زنی، عمیقا می‌فهمنت‌ اما زبانِ بیانِ این درک رو ندارن.

مثل خیلی از واقعیت‌های دیگهٔ زندگی، این موضوع نه تلخه‌ نه شیرینه که آدم‌ها حال و حوصله ندارن ما رو حدس بزنن‌ و بفهمن‌مون‌ و کشف‌مون کنن‌ و به درونیات‌مون پی ببرن.

وظیفهٔ درک دیگری از ما به عهدهٔ خودمونه.
وظیفهٔ انتقال احساسات درست در قالب واژگان درست به عهدهٔ خودمونه.

همونطور که اغلب‌مون در شبکه‌های اجتماعی سرسختانه و ناآگاهانه به دنبال کشف آدم‌هاییم، به واسطهٔ اونچه می‌گیم‌ و به اشتراک می‌ذاریم، به بقیه فرصت می‌دیم ما رو کشف کنن.

وقتی با صراحت و صداقت اونچه حس می‌کنیم و نیازه گفته بشه رو ابراز می‌کنیم «منِ پنهانِ» کوچیک‌تر ‌ و «منِ آشکارِ» بزرگ‌تری می‌سازیم.

شفافیت راحتی میاره.
چه توی کار
چه توی رابطه.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#روزنوشته

⭕️

آخرین فرصت ثبت‌نام در دورهٔ «بیان خلاق در برندسازی شخصی»

⏳فردا رأس ساعت ۲۰ جلسهٔ اول رو شروع می‌کنیم.

🟢برای اطلاع از مشخصات دوره یا ثبت‌نام روی لینک زیر کلیک کنید:
👇
https://t.me/nahidabdilearning/2980

📍تا قطب

تصاویری تروتازه از قطب شمال را تماشا می‌کردم. مال همین دیروز بود.
بدون کوچک‌ترین‌ شباهتی به تصورات ذهنی‌ام از قطب.
بی‌شباهت به شاعرانگی‌‌اش، به تنهایی لزج‌ و به آسمان بی‌توقعش.
هیچ شباهتی نبود و توی ذوقم خورد و کاش نمی‌دیدم‌.

درست مثل ملاقات با هم‌بازی کودکی‌ام‌ که بعد از سال‌ها دیداری اتفاقی میسر‌ شد و از آن‌ همه شکوه کودکی‌ و سادگی‌ دوستی و صراحت گفتگوهایمان خبری نبود. (سلام نرگس🙋‍♀️)

«بگذار چشم نبیند تا دل باور کند»
این جمله را برای خودم ساختم‌ و فعلا به آن پایبندیم تا زمانی که باوری جدید در ذهنم بدود‌ و سازهٔ این باور را خراب کند.

می‌خواهم عامدانه از دیدن برخی چیزها که در مزرعهٔ ذهنم برایشان خیالی کاشته‌ام‌ و عزیز می‌دارم‌شان، بپرهیزم.
برخی آدم‌ها، بعضی تصاویر ذهنی، برخی نویسنده‌ها و آدم‌های محبوبم، برخی طعم‌ها‌ و حس‌ها و صداها و تجربه‌ها باید در ذهن پرورده شوند بدون هیچ تلاشی برای پیدا کردن‌ ردپای‌شان در جهان واقعی.

من اوج خلاقیت هر فرد را در خیالبافی‌هایش‌ می‌بینم.
در آنچه در زمین بایر ذهنش‌ می‌کارد‌.
در اینکه شب‌ها، خیره به سقف، سازهٔ چه رویایی‌ را بنا می‌کند.

که چقدر بلد است بی‌مهابا‌، قوانین زشت و اشتباه دنیا را زیر پا بگذارد و طرحی نو دراندازد.

و مهم‌تر از همه اینکه چقدر حاضر است از رویایش‌ مانند گل شازده‌ کوچولو در محفظهٔ شکنندهٔ ذهنش‌ که هر دم آماج‌ بدسلیقه‌گان‌ است، محافظت کند تا در گیرودار‌ حوادث،‌ پلاسیده‌ و لگدمالِ واقع‌بینیِ‌ کوته‌فکران‌ نشود.

آخرین دیدار با نرگس را ندید می‌گیرم و در عالم رویا، با عروسک مو طلایی‌ام‌ نشسته زیر سایهٔ درخت زردآلو خانهٔ قدیمی‌مان، صداقت و زیبایی‌ و خوبی انسان‌ها را عمیق نفس می‌کشم‌‌ و دوست‌شان‌ دارم.

ویدیوهای دیروز از قطب شمال را نادیده می‌گیرم و قطبی را در جهان فکری‌ام می‌سازم‌ که سرد و غرق در سکوت، دستانش‌ به روی انسانی که ولع فهمیدن و نوشتن و زنده بودن دارد، باز است.

طبیعتِ اتفاقات همچون قطب شمال، بکر و آمادهٔ دیدن و معنابخشی است و‌ ردپای زلالیِ کودکی در آن هویدا.
البته گاهی فقط در رویا.
فقط در جهان ذهن.
فقط در همین یک تکهٔ اصیل دنیا.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#تفکرنقادانه
#روزنوشته