👣وارثان فروید👣

چرا روابط عاطفی حتی پس از مرگ یکی از طرفین ادامه می‌یابد؟

یک تحلیل کوتاه فرویدی:


از دیدگاه زیگموند فروید، بنیان‌گذار روانکاوی، روابط عاطفی در لایه‌های عمیق‌تری از روان ما ریشه دارند و تحت تأثیر فرآیندهای ناخودآگاه و ساختاری عمیقتر از رفتارشکل می‌گیرند. بر اساس این دیدگاه، پایان فیزیکی یک رابطه، مانند مرگ یکی از طرفین، لزوماً به معنای پایان روانی یا حتی عاطفی آن نیست. جایی که او مفهوم لیبیدو یا به تعبیری همان دلبستگی (Attachment) مطرح میکند دراصل استدلال میکند که فرد درحال نوعی از سرمایه‌گذاری لیبیدویی (انرژی روانی) است. در یک رابطه عاشقانه، فرد بخش زیادی از لیبیدوی خود را بر معشوق سرمایه‌گذاری می‌کند.
درحالت عادی قراربر این است که این سرمایگذاری بازتولید لیبیدویی در فرد را تمدید کند . شاید بتوان گفت در یک چرخه مدون انرژی روانی تداوم پیدا میکند و در خود یا در تعامل با فرد مقابل تمدید و تشدید میشود .اما در مرگ طرف مقابل ین انرژی عاطفی همچنان در معشوق باقی می‌ماند و قابل بازپس‌گیری یا انتقال نیست.

نتیجتا ذهن نمی‌تواند به سرعت معشوق را از روان حذف کند و رابطه همچنان به شکلی غیرمادی ادامه پیدا می‌کند. فروید در مقاله معروف خود با عنوان «سوگواری و مالیخولیا» (1917) توضیح می‌دهد که پس از مرگ یک عزیز، دو فرآیند می‌تواند رخ دهد:
سوگواری (Mourning) که فرد به تدریج از رابطه عاطفی جدا می‌شود و انرژی لیبیدویی خود را به مرور بازمی‌گیرد در حالیکه در فرآیند دوم به نام مالیخولیا (Melancholia) فرد نمی‌تواند از رابطه جدا شود و بخشی از وجود معشوق را در درون خود درونی‌سازی می‌کند.
در مالیخولیا، فرد حتی پس از مرگ معشوق، او را در روان خود زنده نگه می‌دارد و به شکلی مداوم با خاطرات و تصورات او زندگی می‌کند. نکته جالب توجه در اینجا موضوع فرهنگی تقدس گرایانه این شکل از تداوم رابطه پس از مرگ است. در واقع نه تنها فرد به شکل ناخودآگاه در گیر مرده میماند بلکه جامعه نیز با تایید پیوسته این روش اورا دراین حالت فریز میکند. ازطرفی سیاری از افراد از مفهوم رها شدن و تنهایی می‌ترسند. مرگ معشوق، ترس از تنهایی و عدم حمایت عاطفی را زنده می‌کند. و صد البته که فرد در پاسخ به این ترس، روان انسان تمایل دارد که رابطه را به شکل روانی ادامه دهد تا از احساس رهاشدگی و فقدان شدید جلوگیری کند.
مساله دیگر آن است معشوق بخشی از "من" (Ego) فرد می‌شود و درون او زندگی می‌کند. پس از مرگ، فرد سوگوار، معشوق از دست رفته را در روان خود درونی می‌کند و به شکلی ناخودآگاه با او ارتباط برقرار می‌کند. این درونی‌سازی به فرد اجازه می‌دهد که معشوق را در ذهن خود زنده نگه دارد و به گفت‌وگوهای درونی با او ادامه دهد. در این حالت، رابطه عاطفی حتی بدون وجود فیزیکی معشوق، در سطح روانی ادامه می‌یابد.
نهایتا بازگشت سرکوب (Repression Return) خاطرات ناگهانی، رویاها و احساسات پیچیده که فرد نسبت به معشوق از دست‌رفته تجربه می‌کند. در اصل رابطه، در ناخودآگاه فرد همچنان زنده و فعال است.
ساراشادابی

@nadidparid

تنها راه رسیدن به سلامت روان گذار از نارسیسیسم (تمرکز تنها بر نیازهای خود) و رسیدن به عشق موضوعی و ظرفیت عاشق شدن است.

فروید
@nadidparid

‏یونگ میگه: زندگی تازه از چهل سالگی شروع میشه، تا قبل از این سن، انسان‌ها بیشتر درگیر شناخت خود، کشف علایق و استعدادها و درک دنیای اطرافشون هستند. بعد از چهل سالگی، تمرکز بیشتر به سمت تحقق بخشیدن به پتانسیل‌های واقعیتون، پیدا کردن معنا و هدف زندگی و پذیرش خود واقعیتون هست.

‌@nadidparid

👣وارثان فروید👣 pinned Deleted message

هانا آرنت: «آنچه باعث تغییر می‌شود امید نیست، ناامیدی است»

@nadidparid

یافتن یک کنشگر روانی که ارضاي خودشیفته از خود آرمانی را تضمین می کند و به همین منظور دائماً بر خود بالفعل نظارت دارد و با آن آرمان می سنجدش، نباید مایه شگفتی ما باشد. اگر چنین کنشگري وجود نداشته باشد، امکان ندارد بتوانیم آن را کشف کنیم، بلکه فقط میتوانیم آن را تشخیص دهیم، زیرا می توان اندیشید که آنچه «وجدان» می نامیم واجد همان خصوصیات لازم است. تشخیص این کنشگر روانی امکان فهم این توهم را که به اصطلاح «مورد توجه دیگران هستیم» یا به تعبیر درستتر «دیگران ما را زیر نظر دارند» برایمان فراهم میکند. توهم یادشده از جمله نشانه هاي بارز بیماریهاي پارانویایی است و می تواند به صورت یک بیماري مجزّا و یا همراه با روانرنجوريِ انتقال رخ بدهد. بیمار مبتلا به این توهم شکوه میکند که دیگران همه افکار او را میدانند و ناظر و مراقب اَعمالش هستند. از صداهایی که مشخصاً با ضمیر سوم شخص با بیمار صحبت می کنند «آن زن حالا باز هم دارد به این موضوع فکر میکند» ، «آن مرد الآن دارد بیرون میرود» ، او به کارکرد این کنشگر پی می برد. این شکوه، موجه و مبین یک حقیقت است. چنین نهاد قدرتمندي که ما را زیر نظر دارد، افکارمان را کشف میکند و همه مقصودهایمان را به باد انتقاد میگیرد، واقعاً وجود دارد. در واقع، این نهاد به طور معمول در تک تک ما وجود دارد.

پیش درآمدی بر خودشیفتگی ، زیگموند فروید
ترجمه حسین پاینده
#فروید #روانکاوی
@nadidparid

🔴 غیبت مادر برای نوزاد دو معنی دارد:

💠یا به مادر آسیب رسیده است.
💠یا مادر خود آسیب‌زا شده است.

💠هردو برای نوزاد، تجربه ناامنی است. چرا که؛ مادر غایب، مادر مرده است. ترس از مرگ مادر و همچنین ترس از مرگ خود، در زمان غیبت مادر نوزاد را آشفته و باعث تجربه احساس ناامنی می شود.
# ملانی_کلاین

@nadidparid

آیا دروغ سرانجام انسان را به راه حقیقت نمی‌کشاند؟


سقوط/ آلبر کامو
@nadidparid

قدرت انعطاف‌پذیری و ارتباط آن با افزایش دوپامین



نویسنده: بابی هافمن، Ph.D.
تاریخ انتشار: ۲۲ جولای ۲۰۲۴


انعطاف‌پذیری در برابر سختی‌ها از واقعیت‌های نوروبیولوژیکی سرچشمه می‌گیرد که ناراحتی موجب افزایش لذت می‌شود. با پذیرش دوره‌های کاهش دوپامین، می‌توانیم توانایی خود را برای لذت بردن از زندگی و انگیزه طولانی‌مدت تقویت کنیم.


Post 5: The Power of Resilience
By: Bobby Hoffman, Ph.D.
Published: July 22, 2024
Resilience in the face of hardship stems from the neurobiological reality that discomfort fuels pleasure. By embracing periods of low dopamine, we enhance our capacity for long-term joy and motivation.


پایان

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

تأثیر دوپامین بر روابط اجتماعی

نویسنده: بابی هافمن، Ph.D.
تاریخ انتشار: ۲۲ جولای ۲۰۲۴


تجربه لذت و انگیزه از طریق دوپامین نه تنها بر حالت روحی ما بلکه بر روابط اجتماعی‌مان نیز تأثیر می‌گذارد. با یادگیری تحمل دوره‌های کاهش دوپامین، توانایی بیشتری برای لذت بردن از روابط و تجارب اجتماعی خواهیم داشت.
Post 4: The Impact of Dopamine on Social Relationships
By: Bobby Hoffman, Ph.D.
Published: July 22, 2024
Experiencing pleasure and motivation through dopamine affects not only our mood but also our social relationships. By learning to endure periods of low dopamine, we enhance our ability to enjoy social relationships and experiences.

ادامه دارد

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

راه‌حل بازیابی دوباره دوپامین

نویسنده: بابی هافمن، Ph.D.
تاریخ انتشار: ۲۲ جولای ۲۰۲۴


راه‌حل طبیعی برای کاهش دوپامین، انجام دوباره همان فعالیت لذت‌بخش است، اما تجربه بعدی هرگز به اندازه اولین بار لذت‌بخش نخواهد بود. برای بازیابی دوپامین، باید دوره‌های خودداری از فعالیت‌های لذت‌بخش را تحمل کنیم که می‌تواند دشوار و آزاردهنده باشد.


Post 2: The Challenging Solution
By: Bobby Hoffman, Ph.D.
Published: July 22, 2024
The natural solution to low dopamine is to repeat the pleasurable activity, but subsequent experiences never feel as good as the first. To restore dopamine, we must endure periods of abstinence from pleasurable activities, which can be difficult and uncomfortable.

ادامه دارد

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

ارتباط دوپامین با انگیزه


نویسنده: بابی هافمن، Ph.D.
تاریخ انتشار: ۲۲ جولای ۲۰۲۴

دوپامین، یکی از نورومدولاتورهای اصلی بدن، نقش مهمی در ایجاد انگیزه و احساس لذت دارد. وقتی سطح دوپامین کاهش می‌یابد، تجربه لذت و انگیزه برای انجام کارها دشوار می‌شود. بازگرداندن سطح دوپامین به حالت اولیه مشابه تجربه درد فیزیکی است.


Mark Travers, Ph.D.
Post 1: The Role of Dopamine in Motivation
By: Bobby Hoffman, Ph.D.
Published: July 22, 2024
Dopamine, a key neuromodulator, plays a crucial role in driving motivation and pleasure. When dopamine levels drop, experiencing pleasure and motivation becomes difficult. Replenishing dopamine levels can feel psychologically similar to physical pain.


ادامه دارد

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

چگونه می‌توان این ارتباط عمیق تر را برقرار کرد؟

ادامه


احساسات را بشناسید: بپرسید که آن‌ها درباره آنچه به شما می‌گویند چه احساسی دارند و سعی کنید این را از طریق بررسی زبان بدن آن‌ها درک کنید.


نشان دهید که تلاش می‌کنید بفهمید: بیان کنید که سعی می‌کنید دیدگاه آن‌ها را درک کنید و از آن‌ها بخواهید به شما کمک کنند.
اقدامات را اعلام کنید: اعلام کنید که با اطلاعات به اشتراک‌گذاشته‌شده چه کاری خواهید کرد و سپس عمل کنید.


پیگیری کنید: با فردی که ابتدا با شما ارتباط برقرار کرده بود، پیگیری کنید تا ببینید آیا نگرانی‌های آن‌ها به درستی برطرف شده است یا خیر.


بازنگری و بازنشری: اگر این طور نبود، بازنگری کنید، نگرانی‌های آن‌ها را بازبینی کنید و مسائل را دوباره مورد بحث قرار دهید تا به درک مشترک برسید.


ارتباط موثر اساس همه روابط است و ارتباطات به صورت دوطرفه بهتر می‌شود😊


پایان

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

چگونه می‌توان این ارتباط عمیق تر را برقرار کرد؟

این یک فرآیند چند مرحله‌ای است که به شرح زیر است:

با تمام حواس گوش دهید: با گوش‌ها، چشم‌ها و همه حواس خود گوش دهید، زیرا زبان بدن و حالت‌های چهره چیزهای زیادی را که کلمات نمی‌گویند، منتقل می‌کنند.

پرسش‌های شفاف‌ساز بپرسید: با مهربانی و فهم، وقتی چیزی را که دیگری سعی در انتقال آن دارد، نمی‌فهمید.


بازنگری کنید: ایده‌ها و نگرانی‌های دیگران را با کلمات خود بازگو کنید تا تأیید کنید که به درستی درک کرده‌اید.

ادامه دارد




#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

سطح عمیق‌تر ارتباط
اما سطح عمیق‌تری از ارتباط وجود دارد که تعداد کمی از ما به آن می‌پردازیم و آن این است که "یکی شدن با کسی که با او ارتباط برقرار می‌کنیم". این یعنی چه؟

هنگامی که با دیگری در ارتباط هستیم، معمولاً دلیلی برای این ارتباط وجود دارد، چه نیازی به چیزی از آن‌ها داشته باشیم، چه بخواهیم به آن‌ها کمک کنیم یا با آن‌ها دیدار کنیم. چیزی که بیشتر مردم در ارتباط با کسی انجام نمی‌دهند، این است که خود را در جایگاه آن فرد قرار دهند.


تاریخ انتشار: 22 جولای 2024
نویسنده: دکتر نعمان نعیم
بازبینی شده توسط: جسیکا شرادر

ادامه دارد

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

چگونه به طور موثر ارتباط برقرار کنیم؟

ما همگی در هر لحظه با دیگران در ارتباط هستیم، از شرکای عاطفی‌مان گرفته تا فرزندانمان، خانواده‌های گسترده، دوستان نزدیک، آشنایان و همکاران. روابط معنادار به ارتباط موثر بستگی دارند و جایی که روابط اغلب ناکام می‌مانند، در ارتباطات ضعیف است.

چند سطح ارتباط وجود دارد؟

ارتباط دارای سطوح مختلفی است، واضح‌ترین آن از طریق کلام است که با واژه‌هایمان بیان می‌کنیم. لایه عمیق‌تری از ارتباط از طریق زبان بدن اتفاق می‌افتد و تخمین زده می‌شود که 95٪ از تمام ارتباطات از این طریق صورت می‌گیرد.

چگونه می‌توان به طور موثر ارتباط برقرار کرد؟

ارتباط کلامی و زبان بدن می‌توانند به راحتی سوء تعبیر شوند، بنابراین سؤال پیش می‌آید: چگونه می‌توانیم به طور موثر با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم؟ پاسخ ساده‌ای برای این سؤال وجود ندارد و تنها می‌توان گفت که این نیاز به صبر و تمایل برای شنیدن عمیق به دیگران دارد.


تاریخ انتشار: 22 جولای 2024
نویسنده: دکتر نعمان نعیم
بازبینی شده توسط: جسیکا شرادر

ادامه دارد

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

اهمیت بخشش

/ The Importance of Forgiveness

بخشش می‌تواند مفید باشد، اما برای همه موثر نیست. به جای جستجوی یک پانا‌سیا، باید به دنبال چیزهایی باشید که به بهبود سلامت شما کمک می‌کند و آنها را در آغوش بگیرید.

Forgiveness can be beneficial, but it is not proven to benefit everyone. Instead of searching for a panacea, find what helps improve your health and embrace it.

منبع / Source:
"Forgiveness Is Not (and Never Was) a Panacea"
Author: Amanda Ann Gregory, LCPC | Published on: July 22, 2024 | Reviewed by: Jessica Schrader

پایان

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

کلمه "پاناسیا" (Panacea) به یک درمان یا دارویی اشاره دارد که ادعا می‌شود می‌تواند تمام بیماری‌ها و مشکلات را شفا دهد یا برطرف کند. این واژه از یونان باستان می‌آید و نام الهه شفای همه‌چیز در اساطیر یونانی بوده است.

In English, "panacea" refers to a remedy or solution that is claimed to cure all diseases and solve all problems. The term originates from ancient Greece and was the name of the goddess of universal remedy in Greek mythology.

به طور کلی، پاناسیا به چیزی گفته می‌شود که به صورت ایده‌آل یا خیالی تمامی مشکلات و ناراحتی‌ها را برطرف می‌کند، اما در واقعیت وجود ندارد.

ادامه دارد

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

آیا بخشش می‌تواند سلامت جسمی و روانی را بهبود ببخشد؟

هیچ پانا‌سیایی برای بهبود سلامت جسمی یا روانی وجود ندارد / There is No Panacea for Improving Physical or Mental Health
هیچ تجربه، مداخله یا روش درمانی‌ای وجود ندارد که برای همه در هر شرایطی موثر باشد، از جمله بخشش.

There is no one experience, intervention, or treatment method that works for everyone in every situation, including forgiveness.

مطالعات بخشش نتایج همبستگی نشان می‌دهند، نه علت و معلولی / Forgiveness Studies Show Findings That Are Correlational, Not Causational
مطالعات زیادی نشان‌دهنده ارتباط مثبت بین بخشش و سلامت هستند، اما هیچ مدرکی نشان نمی‌دهد که بخشش باعث بهبود سلامت جسمی و روانی می‌شود.


نویسنده: آماندا آن گریگوری،

LCPC / Author: Amanda Ann Gregory, LCPC
تاریخ انتشار: ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۴ / Published on: July 22, 2024
بررسی شده توسط: جسیکا شرادر / Reviewed by: Jessica Schrader


ادامه دارد

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

وقتی دوستتان در حال سوگواری است چکار کنید؟(۲)

نشستن در کنار دوست خود در غم و اندوه یک راه قوی برای نشان دادن اهمیت است. گاهی اوقات هیچ کلامی نمی‌تواند وضعیت را بهتر کند و این موضوع کاملاً طبیعی است.

Sitting in sadness with your friend is a powerful way to show you care. Sometimes there are no words, and that's okay.

بدون تاریخ انقضاء در کنار او بمانید/ No Expiration Date

نشان دادن حضور خود به مرور زمان و نشستن در غم آن‌ها اهمیت دارد. پس از اینکه جمعیت رفته‌اند و غذاها دیگر تازه نیستند، دوست شما هنوز به حضور شما نیاز دارد.

There's no expiration date for showing up. After the initial crowd has dissipated, your friend still needs you, maybe even more.


نویسنده: جسیکا فاین
تاریخ انتشار: ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۴

Author: Jessica Fein
Published on: July 17, 2024

پایان

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

وقتی دوستتان در حال سوگواری است چکار کنید؟

Helping a Grieving Friend
نگرش شخصی: کمک به دوست سوگوار با حضور داشتن شروع می‌شود /

Personal Perspective: Helping a Grieving Friend Starts With Showing Up
صرفاً حضور داشتن

تلاش نکنید که همیشه کاری انجام دهید، گاهی اوقات فقط نشستن و حضور داشتن کافی است. این کار به دوست شما نشان می‌دهد که اهمیت می‌دهید.

Don't just do something, sit there. Sometimes just being present and sitting with your friend is enough to show you care.

بدون توجه به نوع غم و اندوه، نشستن در کنار دوست خود بدون انتظار یا قضاوت، یک راه عمیق برای نشان دادن این است که شما اهمیت می‌دهید. کارهای تاکتیکی مانند خرید مواد غذایی، یا بیرون بردن کودک دوستتان می‌تواند کمک‌کننده باشد، اما نشان دادن حضور خود و نشستن در کنار آن‌ها تاثیر متفاوتی دارد.

Regardless of the type of grief, sitting with your friend without expectations or judgment is a profound way to show you care. Tactical help like buying groceries, mowing the lawn, or taking their toddler out for ice cream can be helpful, but showing up and sitting with them in their sadness has a far different impact.




نویسنده: جسیکا فاین
تاریخ انتشار: ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۴

Author: Jessica Fein
Published on: July 17, 2024

ادامه دارد

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

نتیجه‌گیری / Conclusion:
رشد فردی می‌تواند به معنای ترک برخی از دوستان قدیمی باشد، اما این تغییرات نشان‌دهنده پیشرفت و آگاهی بیشتر شما هستند. در دوران انتقال به جامعه جدید و پیدا کردن دوستان جدید، نیاز به حمایت و اطمینان دارید.

Personal growth may mean leaving some old friends behind, but these changes signify your progress and greater awareness. During the transition to a new community and finding new friends, you need support and reassurance.

نویسنده: جاش گرسل، دکترای روانشناسی
تاریخ انتشار: ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۴

Author: Josh Gressel, Ph.D.
Published on: July 17, 2024

پایان

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

اقدامات عملی / Practical Steps:
تشخیص افکار و احساسات / Recognize Thoughts and Feelings
توجه به افکار "فقط من می‌توانم این کار را انجام دهم" و پذیرش آن‌ها. اگر این افکار را نادیده بگیرید، نمی‌توانید از آن‌ها برای رشد و توسعه استفاده کنید.

Notice thoughts like "Only I can do this" and allow them to come into consciousness. Ignoring these thoughts prevents using them for growth and development.

گفتگو با دیگران / Talk to Others
صحبت با دوستان، خانواده یا یک مشاور می‌تواند به فرآیند ترک دوستان قدیمی و پیدا کردن دوستان جدید کمک کند.

Talking to friends, family, or a therapist can help in the process of leaving old friends and finding new ones.

پذیرش احساسات / Accept Feelings
پذیرش احساسات مختلف مانند ناراحتی از ترک دوستان قدیمی و نگرانی درباره آینده.

Accepting a range of feelings, such as sadness about leaving old friends and anxiety about the future.

برنامه‌ریزی برای آینده / Plan for the Future
پیدا کردن چالش‌ها و فرصت‌های جدید که با نسخه جدید از شما سازگار باشند.

Finding new challenges and opportunities that fit the new version of yourself.

استفاده از حمایت‌ها / Utilize Support
تکیه بر حمایت‌های موجود در دوران انتقال و جستجوی کمک از منابع مختلف.

Leaning on existing supports during the transition period and seeking help from various resources.

نویسنده: جاش گرسل، دکترای روانشناسی
تاریخ انتشار: ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۴

Author: Josh Gressel, Ph.D.
Published on: July 17, 2024

ادامه دارد

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

وقتی شروع به تغییر می کنید چه حسی نسبت به اطرافیانتان دارید؟


هنگامی که فردی شروع به بهبود وضعیت روانی و عاطفی خود می‌کند، ممکن است متوجه شود که ارتباط با دوستان قدیمی دشوارتر شده است. این تغییر ممکن است گیج‌کننده و ناامیدکننده باشد، زیرا تصمیمات و انتخاب‌هایی که قبلاً به نظر طبیعی می‌آمدند، اکنون غیرقابل تحمل می‌شوند.

When someone starts improving their mental and emotional health, they may find it harder to connect with old friends. This change can be confusing and frustrating as decisions and choices that once seemed normal become intolerable.

این تغییرات ناشی از افزایش آگاهی و شناخت بیشتر نسبت به خود و محیط اطراف است. افراد ممکن است متوجه شوند که دیگر نمی‌توانند با دوستان قدیمی که هنوز در حالت آگاهی کمتری هستند، ارتباط برقرار کنند. این مسئله به معنای تغییر در روابط و حتی ترک برخی از دوستان قدیمی است.

These changes stem from increased awareness and a deeper understanding of oneself and the surrounding environment. People may realize they can no longer connect with old friends who are still in a less conscious state, leading to changes in relationships and even leaving some old friends behind.

نویسنده: جاش گرسل، دکترای روانشناسی
تاریخ انتشار: ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۴

Author: Josh Gressel, Ph.D.
Published on: July 17, 2024

ادامه دارد

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

دوره انتقال از دوستی های قبلی به روابط جدید چگونه است؟

آسیب‌پذیری در دوره انتقال / Vulnerability in Transition Period
دوره بین ترک دنیای قدیمی و ورود به دنیای جدید، دوره‌ای از آسیب‌پذیری بزرگ است. هنگامی که بیدار می‌شویم و آگاه‌تر می‌شویم، هیچ راهی برای بازگشت به حالت خواب‌آلودگی گذشته وجود ندارد.

The period between leaving an old world and entering a new one is a period of great vulnerability. Once we wake up and become more conscious, there is no way to go back to sleepwalking as we did before.


نویسنده: جاش گرسل، دکترای روانشناسی
تاریخ انتشار: ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۴

Author: Josh Gressel, Ph.D.
Published on: July 17, 2024

ادامه دارد

#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

نگاهی به رشد فردی و تاثیر آن بر روابط دوستانه


A Look at Personal Growth and Its Impact on Friendships

وقتی از لحاظ شخصی رشد می کنید چه تاثیری بر دوستی های قدیمی شما می گذارد؟

بزرگترین تفاوت بین افراد در سطح آگاهی آن‌ها است. هرچه فرد بیشتر آگاه شود، ممکن است لازم باشد از افرادی که در حالت آگاهی کمتری بودند فاصله بگیرد.

The biggest difference between people is their level of consciousness. As one becomes more conscious, it may be necessary to leave people befriended in a less conscious state.

ادامه دارد


نویسنده: جاش گرسل، دکترای روانشناسی
تاریخ انتشار: ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۴

Author: Josh Gressel, Ph.D.
Published on: July 17, 2024

#سیدمجتبی_رباطجزی
@nadidparid

علت‌ها و عوامل مؤثر بر توهم موسیقایی(۳)

افراد مبتلا به OCD حساسیت بیشتری به موسیقی‌های تنش‌زا دارند و ممکن است به دلیل نیاز به هماهنگی در موسیقی، بیشتر دچار توهمات موسیقیایی شوند.
People with OCD are more sensitive to tense music and may have an increased desire for harmony in music, making them more prone to musical hallucinations.


داروهای ضدافسردگی و توهمات موسیقیایی | Antidepressants and Musical Hallucinations
داروهای ضدافسردگی می‌توانند باعث توهمات موسیقیایی شوند. این داروها سطح سروتونین و دوپامین در مغز را تغییر می‌دهند که می‌تواند به توهمات منجر شود.
Antidepressants can cause musical hallucinations by altering levels of serotonin and dopamine in the brain, leading to hallucinations.


نویسنده: لیندزی وایسنر، دکترای روانشناسی
تاریخ انتشار: ۱۸ ژوئیه ۲۰۲۴

Author: Lindsay Weisner, Psy.D.
Published on: July 18, 2024


#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid

علت‌ها و عوامل مؤثر بر توهم موسیقایی(۲)

اضطراب اجتماعی / Social Anxiety:
افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی ممکن است حساسیت بیشتری به صداها داشته باشند و آن‌ها را به اشتباه تفسیر کنند که این می‌تواند به توهمات موسیقیایی منجر شود.

People with social anxiety may be more sensitive to sounds and misinterpret them, leading to musical hallucinations.

اختلالات عصبی / Neurological Disorders:
بیماری‌هایی مانند آلزایمر و پارکینسون می‌توانند باعث توهمات موسیقیایی شوند. این توهمات اغلب شامل موسیقی‌های مذهبی یا وطن‌پرستانه است.

Conditions like Alzheimer's and Parkinson's can cause musical hallucinations, often involving religious or patriotic music.

نویسنده: لیندزی وایسنر، دکترای روانشناسی
تاریخ انتشار: ۱۸ ژوئیه ۲۰۲۴

Author: Lindsay Weisner, Psy.D.
Published on: July 18, 2024


#سیدمجتبی_رباطجزی

@nadidparid