کانال رسمی محسن کدیور

‏#متن_کامل

توحید آشوری و منتقدانش ‏
توحیدآشوری، ارتداد و اعدام، بخش چهارم
تاریخچۀ احکام ارتداد و تکفیر در جمهوری اسلامی ایران -۲‏

@Mohsen_Kadivar_Official

توحید آشوری و منتقدانش

توحید آشوری، ارتداد و اعدام، بخش چهارم

مهمترین منتقدان توحید آشوری بهشتی، مطهری، مفتح، سبحانی، و مکارم شیرازی بوده،
و تنها تکفیرگر او خزعلی.

منتقدان علی‌الاغلب با آشوری جلسات متعددی گفتگو کرده‌اند.
آشوری هیچ نقدی را نپذیرفته، وغالب منتقدانش را به‌اشرافی‌گری که مطابق تعریف وی معادل شرک بوده متهم کرده است.

انتقادات بهشتی در حاشیۀ انتقادی بر کتاب آشوری:
تفسیر به‌رأی و ترجمه‌های بی‌پایهٔ آیات؛
و فروکاهش اسلام به‌عدالت اجتماعی و اقتصادی و غفلت از دیگر ابعاد اسلام.

آشوری حداقل پنج بار با مطهری دیدار داشته است.
مطهری و مفتح برای گفتگو با آشوری به‌قم می‌روند، اما آشوری در جلسهٔ گفتگو حاضر نمی‌شود.
در ایستگاه اتوبوس او را می‌بینند. می‌پرسند چرا نیامدی؟
گفت تا مطهری دست از اشرافی‌گری برندارد قابل صحبت نیست. برهان قاطع بر اشرافی‌گری آنها هم ترددشان با ماشین سواری بوده است!

اهم نقدهای منقول از مطهری:
حرف‌های مارکسیستی در لفافهٔ دین می‌زند و از مصادیق «مارکسیست اسلامی» است؛
امکان اتحاد ما با مارکسیست‌ها وجود ندارد؛
او نمی‌فهمد دارد چه می‌گوید. شنیده‌ام گروه‌های الحادی از حماقت او سوء‌استفاده می‌کنند؛
گزارش دروغ از جلسه‌اش با مطهری برای هواداران.

مطهری، بهشتی و هم‌فکران‌شان آن‌چه در توان داشتند در زمینهٔ جدال احسن، گفتگوی علمی، اقامهٔ دلیل و خیرخواهی نسبت به آشوری کوتاهی نکردند، آن‌که در این زمینه به‌شدت مقصر است شخص آشوری است نه منتقدانش.

سبحانی و مکارم در پاسخ‌های جداگانه به‌نامه ناشر:
این کتاب یک اشکال دارد و آن اینکه سراپا اشکال و برداشت غلط است.

اهم اشکالات مصباح:
تفسیر مادی قرآن،
بی‌اشکال دانستن ماتریالیسم فلسفی،
تظاهر شدید به‌زهد،
افترای جواز ازدواج دسته‌جمعی در خانهٔ تیمی، ا
نتقاد از دستگاه روحانیت سنتی و حتی شیخ انصاری.

مصباح علیرغم نقد بسیار تند، آشوری را تکفیر نکرده است.
در حکم دادگاه هم نام مصباح نیامده است.

خزعلی نیمهٔ دوم سال ۱۳۵۵ آشوری را کمونیست اعلام کرد.
آشوری با کمونیست اقتصادی مشکلی نداشت، اما خود را کمونیست اعتقادی نمی‌دانسته است.

متأسفانه آشوری همه منتقدان خود را هم‌سنخ خزعلی معرفی کرده است.

بازرگان در سال ۱۳۶۳ شریعتی و آشوری که دین را وسیله‌ای برای تغییرات اجتماعی، سیاسی می‌دیدند نقد کرده است.

عین صاد در ۱۳۶۹ سه نقد به آشوری دارد:
مارکسیست‌زدگی، احساساتی بودن، و عدم تفکیک خطوط.

از تاریخ عبرت بگیریم، تا نه کسی واقعا تکفیر شود،
و نه کسی هر انتقادی ولو حق را به‌تکفیر تعبیر کند و عملاً باب انتقاد را مسدود نماید.

https://kadivar.com/21549/

@Mohsen_Kadivar_Official

توحید آشوری و منتقدانش

توحید آشوری، ارتداد و اعدام، بخش چهارم

تنها تکفیرگر آشوری خزعلی در نیمهٔ دوم سال ۱۳۵۵ بوده است.
آشوری با کمونیست اقتصادی مشکلی نداشت، اما خود را کمونیست اعتقادی نمی‌دانسته است.

منتقدان علی‌الاغلب با آشوری جلسات متعددی گفتگو کرده‌اند.
آشوری هیچ نقدی را نپذیرفته،
وغالب منتقدانش را به‌اشرافی‌گری که مطابق تعریف وی معادل شرک بوده متهم
و همه منتقدان خود را هم‌سنخ خزعلی معرفی کرده است.

اهم انتقادات بهشتی:
ترجمه و تفسیر به‌رأی، و فروکاهش اسلام به‌عدالت اجتماعی و اقتصادی.

مهمترین نقد منقول از مطهری:
حرف‌های مارکسیستی در لفافهٔ دین می‌زند و از مصادیق «مارکسیست اسلامی» است.

@Mohsen_Kadivar_Official

https://youtu.be/Qe8UWSxlun4

‎#‎فایل_صوتی


اول شهید این انقلاب خود اسلام است
روایت هفتم از عبارت تاریخی آقای طباطبایی

@Mohsen_Kadivar_Official

‏#متن_کامل

اول شهید این انقلاب خود اسلام است
روایت هفتم از عبارت تاریخی آقای طباطبایی

@Mohsen_Kadivar_Official

اول شهید این انقلاب خود اسلام است

روایت هفتم از عبارت تاریخی آقای طباطبایی

تحقیق من درباره عبارت آقای سید محمدحسین طباطبایی «نخستین شهید این انقلاب اسلام بود» با نقل روایت سید مصطفی محقق داماد وعلی وکیل از سید احمد ذوالمجد طباطبائی شروع شد.
مطابق تحقیقات بعدی معلوم شد که این روایت خالی از مناقشه نیست.

اما شش روایت دیگر از عبارت مذکور در دست است:

۱. محمدرضا حکیمی در کتاب «عقلانیت جعفری» (بهار ۱۳۹۰): «این انقلاب یک شهید دارد و آن هم اسلام است.» (روایت مرسل)

۲. سید عبدالله انوار: «یگانه شهید این انقلاب اسلام است.» (۱۳۹۷) (روایت مرسل)

۳. نجمه حائری یزدی (عروس آقای طباطبایی) (دی ۱۴۰۰). (روایت با دو واسطه)

۴. محمد شجاعی زنجانی. (روایت با یک واسطه)

۵. محمداسماعیل صائنی زنجانی از شاگردان تراز اول آقای طباطبایی. (روایت با یک واسطه)

۶. سید حسین نصر: «نخستین شهید این انقلاب اسلام خواهد بود». (آذر ۱۳۵۷) (روایت بلاواسطه)

روایت بلاواسطه جدید: سید احمد کاظمی موسوی.

دکتر کاظمی موسوی دانش‌آموخته دانشگاه مک‌گیل و مولف و مترجم چند کتاب به انگلیسی و فارسی است.

او از سلسله مقالات من با عنوان «آقای طباطبایی، انقلاب و نظام» بی‌اطلاع بود، و این بر اعتبار روایت او می‌افزاید.

آقای طباطبایی پدر و عموی کاظمی موسوی را از نزدیک می‌شناخته است و در حال ذکر خاطرات خود با آنها در آذربایجان بوده است که با آمدن صدای تشییع جنازه، بحث به‌طور موقت عوض می‌شود.

گوینده همراه با پسرعمه خود که هر دو در قید حیاتند مستقیما از خود آقای طباطبایی این عبارت را در منزل جواد مناقبی داماد آقای طباطبایی در شمال تهران در نیمه دوم سال ۱۳۵۸ شنیده است.

از کوچه صدای تشییع جنازه شهیدی می‌آید. آقای طباطبایی از دامادش می‌خواهد که درِ خانه را ببندد تا صدای تشییع جنازه نیاید و این عبارت را بر زبان می‌آورد: «اول شهید این انقلاب خود اسلام است».

شنیدن این عبارت از آقای طباطبایی برای مهمانان ایشان تعجب‌آور نبوده است. علیرغم سیطره فرهنگ انقلابی در سطح کشور فرهنگ اعتراض اجتماعی به‌سیاست رسمی هم کاملا محسوس بوده است، و آقای طباطبایی از ابراز اعتراض خود در جلسات خصوصی ابایی نداشته است.

ایشان به‌استفاده ابزاری از اسلام توسط حاکمیت انقلابی اعتراض داشته است.

به‌عبارت دیگر آقای طباطبایی می‌خواسته با این کلمات قصار همگان بدانند که این حکیم و مفسر بزرگ قرآن با انقلاب و نظامی که نام اسلام را یدک می‌کشد مخالف است

و معتقد است این انقلاب ابتدا خود اسلام را به‌شهادت می‌رساند.

هر چه زمان می‌گذرد اعتبار این عبارت تاریخی بیشتر روشن می‌شود.

https://kadivar.com/21533/
@Mohsen_Kadivar_Official

اول شهید این انقلاب خود اسلام است

روایت هفتم از عبارت تاریخی آقای طباطبایی

دکتر سید احمد کاظمی موسوی همراه با پسرعمه خود که هر دو در قید حیاتند در نیمه دوم سال ۱۳۵۸ در منزل جواد مناقبی داماد آقای طباطبایی در شمال تهران به دیدار این حکیم و مفسر بزرگ قرآن می‌روند.

از کوچه صدای تشییع جنازه شهیدی می‌آید.

آقای طباطبایی از دامادش می‌خواهد که درِ خانه را ببندد تا صدای تشییع جنازه نیاید و می‌گوید:

«اول شهید این انقلاب خود اسلام است». (نقل بلاواسطه)

صاحب المیزان می‌خواسته همگان بدانند که به‌نظر او این انقلاب ابتدا خود اسلام را به‌شهادت می‌رساند.

@Mohsen_Kadivar_Official

‏#متن_کامل

تأملاتی فراتر از سیاست‌های روزمره درباره مصالح ملی ‏
حق‌طلبی در حد مقدور در مقابل زورمداری افسارگسیخته ‏
@Mohsen_Kadivar_Official

تأملاتی فراتر از سیاست‌های روزمره درباره مصالح ملی

حق‌طلبی در حد مقدور در مقابل زورمداری افسارگسیخته

زورمداری افسارگسیخته:
اسرائیل برای دفاع از خود به هر کاری حتی برخلاف کلیه کنوانسیون‌های حقوق بین‌الملل و حقوق بشر می‌تواند دست بزند.
هرکسی به مبارزه با اسرائیل برخیزد تروریست است.
تروریست هم مشمول حقوق بشر نیست، و مهدورالدم است.

اگر کمک‌های بی‌قید و شرط آمریکا به‌اسرائیل، اسرائیل را «نیروی نیابتی» نمی‌کند،
چرا کمک‌های ایران به مبارزان فلسطینی و لبنانی، آنها را «نیروی نیابتی» بکند؟!
یک بام و دو هوا.

برخی از حکومتهای استبدادی (اسد در سوریه، قذافی در لیبی، و صدام در عراق) مخالف اسرائیل بوده‌اند.
چنین مخالفتی هرگز توجیه‌گر دیکتاتوری‌شان نبوده‌است.

آن‌چنا‌ن‌که پیشرفت علمی، آزادی بیان و دموکراسی در آمریکا هرگز توجیه‌گر سیاستهای استعماری و خلاف حقوق بشر آن نمی‌تواند باشد.

به‌نظر می‌رسد «ستیز ساختاری با اسرائیل» در ذهن سران نظام بزرگترین مؤلفه منافع ملی بوده است.

حمایت از مظلومیت فلسطین و مبارزه با صهیونیسم هرگز به‌معنای درستی سیاست‌های داخلی جمهوری اسلامی و شیوه مواجهه آن با شهروندانش نیست.

این دو امر از یک‌دیگر جداست.
می‌توان مدافع مشروط سیاست نخست و منتقد ساختاری سیاست دوم بود.

حکومتی که اعتراض‌های مسالمت‌آمیز مردمش را مکررا سرکوب کرده باشد،
منتقدان مشفقش بیش از یک دهه هم‌چنان در حصر غیرقانونی باشند،
تعداد زیادی زندانی سیاسی داشته باشد،
مطبوعات و احزاب مستقلش آزاد نباشند،
زنانش در سبک زندگی و لباس مجبور باشند،
شیوه زمامداریش مورد ادبار اکثریت قاطع شهروندان باشد،
کمک‌های خارجی آن به‌تصویب نمایندگان واقعی مردم نرسیده باشد،

و در یک کلمه به‌شهروندان خود «ظلم» کرده باشد،
اخلاقا نمی‌تواند برای رفع ظلم در سطح بین‌المللی اقدام کند.
چراغی که خانه رواست، مسجد حرام است.

بحث اخلاقی و ایدئولوژیک «حق و باطل» را باید از سیاست خارجی که «مقدورات عملی» در آنها حرف اول را می‌زند جدا کرد.

شعارها و تبلیغات در سیاست خارجی باید «متناسب با مقدورات عملی» و «با اولویت قطعی کفاف و رفاه شهروندان ایرانی» تنظیم شود.

از عرش آرمان‌های بلندپروازانه «امت‌گرایی» به فرش واقع‌گرایی «ملت‌سامانی» پائین بیایید.

ما در مقابل ظلم‌ها، اشغال‌ها، و قتل‌عام‌ها - که قطعا همگی محکوم است - «در حد توان و مقدوراتمان» مسئول هستیم، نه بیشتر.

فلسطین قابل حذف نیست.
مبارزه با اشغالگران فلسطین هم با ترور رهبران مبارز تعطیل نمی‌شود.

حمایت ایرانیان از فلسطین و لبنان «در حد معقول و مقدور» ادامه خواهد یافت.

https://kadivar.com/21522/
@Mohsen_Kadivar_Official

تأملاتی فراتر از سیاست‌های روزمره درباره مصالح ملی

حق‌طلبی در حد مقدور در مقابل زورمداری افسارگسیخته

اگر کمک‌های بی‌قید و شرط آمریکا به‌اسرائیل، اسرائیل را «نیروی نیابتی» نمی‌کند،
چرا کمک‌های ایران به مبارزان فلسطینی و لبنانی، آنها را «نیروی نیابتی» بکند؟!
یک بام و دو هوا.

حمایت از مظلومیت فلسطین و مبارزه با صهیونیسم هرگز به‌معنای درستی شیوه مواجهه جمهوری اسلامی با شهروندانش نیست.
این دو امر از یک‌دیگر جداست.

حکومتی که به‌شهروندان خود «ظلم» کرده باشد،
اخلاقا نمی‌تواند برای رفع ظلم در سطح بین‌المللی اقدام کند.
چراغی که خانه رواست، مسجد حرام است.

از عرش آرمان‌های بلندپروازانه «امت‌گرایی» به فرش واقع‌گرایی «ملت‌سامانی» پائین بیایید.

@Mohsen_Kadivar_Official

#متن_کامل

دفتر فرزانگی را گاو خورد

روایت یک آغاز و پایان پرمحنت در مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران

@Mohsen_Kadivar_Official

دفتر فرزانگی را گاو خورد

روایت یک آغاز و پایان پرمحنت در مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران

با ازدیاد فشارها و محدودیت‌ها در ابتدای ریاست‌جمهوریِ احمدی‌نژاد به‌مؤسسه منتقل شدم.

دعوت گروه مطالعات دینی دانشگاه ویرجینیا برای تدریس یک‌ساله را پذیرفتم.
در فرودگاه پاسپورتم بدون اعلام قبلی ضبط شد.

بعد از بیست‌ساعت بازجویی دوباره مجرم شناخته شدم.
به‌من فهمانده شد که بازگرداندن گذرنامه برای این است که از شرّ این عنصر نامطلوب خلاص شوند.

کامران دانشجو بعد از انجام مأموریت محوله در انتخابات ریاست‌جمهوری خرداد ۱۳۸۸ در شهریور وزیر علوم شد و بلافاصله پرونده مرا مطالبه کرد.

دو نامه مورخ ۱۵ فروردین ۱۳۸۹ به‌امضای سیامک ره‌پیک، رئیس هیأت بدوی انتظامی وزارت علوم (قائم‌مقام فعلی دبیر شورای نگهبان) برایم ارسال شد.

نامه اول
«با عنایت به‌انتشار مقالۀ توهین‌آمیز به‌مسئولین ارشد کشور به‌عنوان «تنفیذ در مسجد ضرار»
و بیانیۀ «خواسته‌های بهینۀ جنبش سبز» بر علیه ارکان نظام مقدس جمهوری اسلامی،
و داشتن سابقه محکومیت در دادسرای ویژۀ روحانیت،
به‌اتهام ارتکاب اعمال خلاف مصالح نظام جمهوری اسلامی
ظرف ۱۰ روز پس از رؤیت این برگه لایحۀ دفاعیۀ خود را ارائه نمائید.»
نامۀ دوم «اتهام غیبت غیرموجه».

این دو نامه ۲۹/۱/۸۹ «چهار روز بعد از انقضای مهلت دفاع» برایم ارسال شد!

۱۱ خرداد ۱۳۹۰ جوان‌آنلاین، جهان‌نیوز و خبرآنلاین خبر اخراج مرا «دو ماه قبل از صدور!» منتشر کردند.

تاریخ آموزش عالی ایران هنوز به‌استقلال رأی زنده‌یاد علی‌اکبر سیاسی نخستین رئیس دانشگاه تهران در مقابل ارادۀ غیرقانونی مقام سلطنت - دالّ بر اخراج یازده ‌استادی که بر ضد قرارداد کنسرسیوم اعلامیه امضا کرده بودند مفتخر است.

غلام‌رضا اعوانی رئیس مؤسسه حاضر به امضای حکم اخراجم نشد و نگذاشت این لکۀ ننگ بر دامانش بنشیند.

کامران دانشجو وزیر وقت علوم مأموریت ناتمام برادرش فرهاد را تکمیل کرد.

اعوانی استاد مستقل و چهرۀ ماندگار فلسفۀ کشور ۱۱ مرداد ۱۳۹۰ عزل، و عبدالحسین خسروپناه از شاگردان محمدتقی مصباح یزدی و طلبۀ جبهه پایداری به ریاست مؤسسه منصوب شد.

رئیس جدید، خسروپناه ۱۱ روز بعد حکم آمادۀ «اخراج از مؤسسه و انفصال دائم از خدمات دولتی» بدون ارجاع به دادگاه صالحه را امضا و به‌دانشیار رسمی‌قطعی ابلاغ کرد.

او اکنون «دبیر شورای عالی غیرقانونی انقلاب فرهنگی» است،
و مؤسسه هم تبدیل به‌شعبۀ تهران «مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی» قم شده است.

ملاصدرای شیرازی:

دفتر فرزانگي را گاو خورد / خانۀ عقل و خرد را آب بُرد.

بر حكيمان ابلهان محنت فزا / بر سليمان ديو و دد فرمان‌روا.

@Mohsen_Kadivar_Official
https://kadivar.com/21509/

دفتر فرزانگی را گاو خورد

روایت یک آغاز و پایان پرمحنت در مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران

به‌دلیل انتشار دو مقاله در نقد رهبری متهم به«‌ارتکاب اعمال خلاف مصالح نظام» شدم.

اتهام‌نامه‌ها بعد از انقضای مهلت دفاع برایم ارسال شد!

خبر اخراجم از مؤسسه «دو ماه قبل از صدور!» منتشر شد.

غلام‌رضا اعوانی رئیس مؤسسه حاضر به امضای حکم اخراجم نشد.

کامران دانشجو وزیر وقت علوم او را در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۹۰ عزل و عبدالحسین خسروپناه را به‌ریاست مؤسسه منصوب کرد.

خسروپناه (دبیر فعلی شورای‌عالی غیرقانونی انقلاب ‌فرهنگی!) در تاریخ ۲۲ مرداد ۱۳۹۰ حکم «اخراجم از مؤسسه و انفصال دائم از خدمات دولتی» را امضا کرد.

@Mohsen_Kadivar_Official

#متن_کامل

من و آقای «خ» - روایت آشوری

توحید آشوری، ارتداد و اعدام، بخش سوم

تاریخچۀ احکام ارتداد و تکفیر در جمهوری اسلامی ایران -۲

@Mohsen_Kadivar_Official

من و آقای «خ» - روایت آشوری

توحید آشوری، ارتداد و اعدام -۳

آشوری در پنج جزوه «از کارتر تا تبریز»، «رفرم یا انقلاب»، «الفبای مبارزه»، «امپریالیسم چیست؟» و «الفبای انقلاب» (اسفند ۱۳۵۶ - دی ۱۳۵۷)

مصداق بارز «مارکسیست اسلامی»،
و از هواداران علنی مجاهدین خلق است، آنها را واجد صلاحیت رهبری انقلاب دانسته، و در ترویج آنها می‌کوشد.
در مکتب «اصالت مبارزه»، همکاری با فدائیان خلق را فریضه انقلابی می‌داند.

به‌نظر آشوری «الغای مالکیت خصوصی» یعنی بازگشت به مالکیت مطلقه خداوند و انتقال مالکیت از فرد به جامعه قدم اول در راه تحقق «جامعه بی‌طبقه نوین توحیدی» است.

در رساله ”من و آقای «خ» - روایت آشوری” که برای نخستین بار متن کامل آن منتشر می‌شود، روایت آشوری با روایت خامنه‌ای نقاط مشترک و البته نقاط اختلافی دارد.

آشوری بعد از مهر ۱۳۵۴ هم‌چنان مارکسیسم را «علم مبارزه» می‌دانسته،
و قائل به«ضرورت مبارزه مسلحانه توده‌ای» به‌عنوان «تنها راه مبارزه با امپریالیسم، استثمار، استبداد و ارتجاع» بوده،
لذا «نقد ماتریالیسم فلسفی» که از آن به‌«ردّ مارکسیسم» تعبیر می‌کرده را «کاری انحرافی» تعبیر می‌کرده است.

خامنه‌ای مطمئنا پیش‌نویس کتاب توحید را قبل از انتشار «تورق» کرده، در کتاب و نویسنده «انحرافی اساسی» ندیده‌ بود.

وی در آن زمان افکاری مشابه آشوری داشته است.

چرا بعد از برخاستن موج مخالفت با کتاب منتشرشده، به‌تدریج عقب‌نشینی کرد و اعلام نکرد این – حداقل در خطوط اساسی – افکار خود اوست؟!

خامنه‌ای تأکید دارد که «کتاب توحید آشوری شرح «جزوۀ توحید» اوست، و متن جزوۀ وی در کتاب توحید آشوری با گیومه مشخص شده است.»

این احتمال که آشوری اصل سوژۀ کتاب خود را از خامنه‌ای گرفته باشد، قوی است.

آشوری در رساله خود درباره این ادعای مهم خامنه‌ای - متهم کردن او به «سرقت علمی» از خود در کتاب توحید -سکوت کرده است

و تنها در یک پاراگراف کوتاه به‌شدت به‌این پرسش خامنه‌ای «آیا تو از من استفاده نکرده‌ای؟!» تاخته است.
شواهد موجود به‌نفع خامنه‌ای است.

آشوری اخلاقا و شرعا موظف بوده در مقدمه کتابش متذکر شود که ایده اصلی کتابش را از صاحب «جزوه توحید» یا صاحب جلسات تفسیری «خطوط کلی اندیشه اسلامی در قرآن» اخذ کرده،

یا تذکر دهد علیرغم اینکه من برخی نکات را از جزوه یا تفسیر خامنه‌ای استفاده کرده‌ام، اما اکثر مطالب کتاب کار خودم است.

خامنه‌ای کتاب توحید آشوری را «شرح بیرون از متن» جزوه توحید خود معرفی کرده است.

این‌ ادعا زمانی قابل تأیید است، که خامنه‌ای «جزوه توحید» خود را منتشر کند.

خردمند برای «شرح بیرون از متن» تأییدیه به ناشر نمی‌نویسد!

@Mohsen_Kadivar_Official
https://kadivar.com/21497/

من و آقای «خ» - روایت آشوری

توحید آشوری، ارتداد و اعدام -۳

حبیب‌الله آشوری از هواداران علنی مجاهدین خلق در زمان پیروزی انقلاب بوده است.

به‌نظر وی «الغای مالکیت خصوصی» قدم اول در راه تحقق «جامعه بی‌طبقه نوین توحیدی» است.

او درباره این ادعای مهم خامنه‌ای که او را به«سرقت علمی» از خود در کتابش متهم کرده سکوت کرده است.
شواهد موجود به‌نفع خامنه‌ای است.

خامنه‌ای توحید آشوری را «شرح بیرون از متن» جزوه توحید خود معرفی کرده است.

این‌ ادعا زمانی قابل تأیید است، که خامنه‌ای «جزوه توحید» خود را منتشر کند.

خردمند برای «شرح بیرون از متن» به‌ناشر تأییدیه نمی‌نویسد!

@Mohsen_Kadivar_Official

#متن_کامل

توحید آشوری و خامنه‌ای
توحید آشوری، ارتداد و اعدام، بخش دوم
تاریخچۀ احکام ارتداد و تکفیر در جمهوری اسلامی ایران -۲

@Mohsen_Kadivar_Official

توحید آشوری و خامنه‌ای

توحید آشوری، ارتداد و اعدام، بخش دوم

به شهادت تقریرات موجود، آشوری حداقل به مدت چهارده سال، از سال ۱۳۳۳ در دروس خارج فقه و اصول آقای میلانی شرکت کرده است.

یکی از آثار منتشرنشده آشوری «برداشتی از قرآن» تفسیر سوره‌های حمد و بقره به‌شیوه انقلابی است.

توحید آشوری در سال ۱۳۵۵ با دو ویرایش، حداقل سه بار چاپ شده است.
با اینکه تعداد صفحات دو ویرایش به‌ظاهر یکی است، اما هفت صفحه به‌کتاب افزوده شده است.

مراد آشوری از توحید، «یکتاسازی» یا سوسیالیسم است.
او از جهان‌بینی الهی دفاع کرده و در سراسر کتابش شخصا موحد است.

خداناباورانی که برای رهایی انسانها مبارزه نمی‌کنند، و انگیزه مادی و حیوانی دارند، مشرک هستند.
هم‌چنان‌که موحدانی که در عمل مستبد و استثمارگر یا مدافع استبداد و استثمار هستند هم عملا مشرک محسوب می‌شوند، و باید با آنان مبارزه کرد.

آشوری در پاورقی پرمناقشه افزوده به‌ویرایش دوم، جمعی از خداناباوران اهل مبارزه را هم عملا ملحق به قلمرو توحید نمود.

این پاورقی مهمترین مستمسک حکم ارتداد نویسنده‌ای شد که در نظر و عمل مسلمان بود.

آشوری کتابش را قبل از انتشار برای اظهار نظر به‌خامنه‌ای داده بود.
کتاب بر اساس تأییدنامه کتبی خامنه‌ای به‌ناشر منتشر شده است!

خامنه‌ای از حوالی سال ۱۳۵۶ در زمرۀ منتقدان آشوری قرار گرفت، متدینین را از پرداخت وجوهات شرعیه به‌آشوری و دعوت وی به مجالس مذهبی منع ‌کرد.

حواشی خامنه‌ای بر «جریانها و سازمانهای سیاسی مذهبی ایران» رسول جعفریان که در سال ۱۳۸۵ به کتاب افزوده شده، با روایت متقدم ایشان چند اختلاف جدی دارد.

خامنه‌ای که ادعا کرده بود «مطالب کتاب توحید از من است و آشوری به نام خودش چاپ کرده است»،
یا توحید آشوری شرح «جزوۀ توحید» من است،
در روایت متأخر، آن‌را «شرح بیرون از متن» نامید!

اگر آشوری در زمان انتشار توحید متاثر از مجاهدین خلق بوده باشد،
چگونه خامنه‌ای برای چاپ کتاب چنین فرد منحرفی به ناشر خود نامه نوشت!؟

و چگونه چند ماه بعد از انتشار کتاب،
آشوری را «مردی زحمتکش، فاضل و متدین» می‌دانسته که «اگر همین‌گونه ادامه دهد در آینده اسلام‌شناس بزرگی خواهد شد»
و با نظر آن‌ها که گفته بودند آشوری در کتاب توحیدش کمونیست شده است مخالفت کرده بود؟!

خامنه‌ای در کتاب «طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن» «جامعۀ بی‌طبقۀ توحیدی» را به‌رسمیت شناخته است.

این کتاب و مقالۀ «روح توحید، نفی عبودیت غیر خدا» با کتاب توحید آشوری همسو هستند!

به احتمال قوی «جزوۀ توحید» خامنه‌ای تفاوت چندانی با توحید آشوری ندارد.
بهترین راه ابطال این ادعا، انتشار «جزوۀ توحید» است.

@Mohsen_Kadivar_Official
https://kadivar.com/21472/

توحید آشوری و خامنه‌ای

توحید آشوری، ارتداد و اعدام، بخش دوم

مراد آشوری از توحید، «یکتاسازی» یا سوسیالیسم است.

خامنه‌ای که گفته بود «مطالب کتاب توحید از من است و آشوری به‌نام خودش چاپ کرده است»،
یا توحید آشوری شرح «جزوۀ توحید» من است،
در روایت متأخر، آن‌را «شرح بیرون از متن» نامید!

اگر آشوری در زمان انتشار توحید متاثر از مجاهدین خلق بوده باشد، چگونه خامنه‌ای برای چاپ آن به‌ناشر خود نامه نوشت!؟

و چگونه چند ماه بعد از انتشار کتاب، آشوری را «مردی زحمتکش، فاضل و متدین» می‌دانسته که «اگر همین‌گونه ادامه دهد در آینده اسلام‌شناس بزرگی خواهد شد»؟!

@Mohsen_Kadivar_Official