کانال شعر مریم جعفری آذرمانی

چشم را وا نکنی
تا تماشا نکنی
بلکه حاشا نکنی
بکنی یا نکنی،
درد، درد است پسر!

دربه ‌درتر شده بود
بس که مادر شده بود
پیِ خواهر شده بود
کار، دیگر شده بود
پس کجا بود پدر

راه، بن‌بست که نیست
نه کسی هست که نیست
هیچ‌کس مست که نیست
دست در دست که نیست
نیست جز حکمِ خطر

خانه کوچک شده است
جای هر شک شده است
خنده شکلک شده است
فصلِ دلقک شده است
پس بخند و بِگُذر

درد، پنهان‌تر از این؟
زخم، سوزان‌تر از این؟
شر، فراوان‌تر از این؟
مشکل، آسان‌تر از این؟
باز، دندان به جگر

خنده، فرسوده‌ی اشک
رود، پیموده‌ی اشک
ابرها توده‌ی اشک
پس به فرموده‌ی اشک
گریه دریاست مگر؟

کینه بر سینه سوار
مرگ، در گشت و گذار
باد، در حال فرار
خاکِ خورشیدْتبار
از شبیخون شده تر

صورتِ سردِ خیال
آرزوهای محال
گفتنِ شعر، ملال
شرحِ این قال و مقال
باز بنویس از سر

چشم‌ها یکسره پوک
آستین‌های چروک
سرزمینی متروک
مَرد، مشغولِ سلوک
از حقیقت چه خبر؟

#مریم_جعفری_آذرمانی
۱۵ بهمن ۱۳۸۶
#کتاب_هفت

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

‏من خودم روز قبل از شب یلدا یعنی پایان آذرماه در اوین به بند کشیده کشدم، یک شب را در قرنطینه بند روحانیت «بند ۵۰۰» بودم و فردایش منتقل شدم به بند اصلی«بند ۶۲۵»؛ شبش طلبه‌های زندانی برای یلدا در یکی از ۵ اطاق بند جمع شدند، در بند ویژه روحانیت تفکیک زندانی وجود ندارد، یعنی زندانیان ‏سیاسی و عقیدتی در کنار زندانیانی با انواع اتهامات چون قتل، ارتشاء، کلاه‌برداری، اختلاس، آدم ربایی، مواد مخدر و..‌. هستند و جالب است بدانید که بسیاری از طلبه‌های واجد اتهامات نامبرد خلع لباس نشدند اما تمام ما سه نفر سیاسی عقیدتی، خلع لباس دائم روحانیت شده بودیم، خلاصه بعد از تفأل ‏به حافظ برای هرکس و کمی پذیرایی قرار شد هرکدام از طلبه‌ها یک آواز بخواند، خلاصه اینکه از هایده و حمیرا و سیاوش قمیشی خوانده شد تا ابی که کار خودم بود :) خصوصا که من آهنگ «قبله» را خواندم که به دلیل داشتن گزاره‌های دینی بسیار مورد پسند واقع شد و بعد از آن همیشه درخواست خواندن ‏در هواخوری داشتم :) اما رقص، همیشه نام بهنگام بود، تلویزیون‌های ما در زندان «رادیو آوا» را می‌گرفت و به محض اینکه موسیقی طربناکی از آن پخش می‌شد و اگر چهار پنج نفری در اطاقی جمع بودند رقص شروع میشد و با شنیدن صدای کف و سوت و هلهله، سایر طلاب هم به جمع می‌پیوستند، حالا نرقص و کی ‏برقص، از محلی شامل کردی و گیلکی گرفته تا باباکرم و قر و غمیش، جالب اینکه ما در بند طلابی داشتیم که به نوعی گزارشگر و خایه‌مال هم محسوب میشدند، چه اینکه علنا از نظام و خامنه‌ای دفاع می‌کردند و به اندک بهانه‌ای بحثی را با سیاسی‌ها و عقیدتی‌ها تند می‌کردند و چه مخفیانه گزارش ‏رد می‌کردند، اما همان‌ها هم چنان در فشار بودند که گویا رقص یکسره برای همه آزاد بود، من البته احتیاط می‌کردم چون صابون گزارش‌ها به تنم خورده بود، یکبار من زیرشلواری‌ام را شسته بودم و انداخته بودم روی شوفاژ دم در، یکی از همین کارکترها که از قضا اتهاماتش کلاهبرداری و ‏جعل عنوان و ..‌. بود داشت وارد اطاق می‌شد و از قضا همان وقت رادیو آوا یک آهنگ کردی پخش کرد، این طلبه هم که داخل اطاق شده بود چیزی پیدا نکرد و دست برد به شرت ما شروع کرد با آن کردی رقصیدن تا آخر آهنگ، بعد از ماجرا گفتم خلاصه تو تنها کسی هستی که شرت ما رو پرچم کردی ؛) ولی ‏این ویدیوی #رقص_نرگس_محمدی باعث شد بخش کوتاهی از ماجراهای رقص و آواز در #بند_ویژه_روحانیت اوین را اینجا بنویسم، این که معلوم نیست توسط کی و به چه بهانه‌ای منتشر شده و مشخص است مخفیانه فیلم گرفته شده اما کورباد آن که چشم ندارد شادی زندانیان سیاسی و روحیه چون کوه آن‌ها را ببینند.
| @vahidheroabadi |

بکارت نیست در این مریمِ ویران
صدایت تازه! جایت تازه در این جان!
چرا مؤمن شدم بی‌قبله بی‌ایمان؟

دلم گرم است اما دست‌هایم نَه

صدایت زخم شد دیشب، که خوابم برد
و خوابم تا خودِ صبحِ خرابم برد
به کابوسی که تنها در عذابم برد

که سهم دیگران هستی، برایم نه

به احساسات تو حساسیت دارم
در این دیوانگی کلی غلط دارم
ببخشید اشتباهی دوستت دارم

که در هر جمع، جایت هست، جایم نه

چه فرقی می‌کند هر جا و هر کاری...
بگو معشوقِ هجده‌ساله هم داری
که جای مادرت هم هستم انگاری

برای تو، زنی دیرآشنایم، نه؟

مخاطب جان! چرا هی قطع و وصلی تو
نمی‌خواهند با هم جمع باشیم وُ
بگو لعنت به استبدادهای نو

که شعرم می‌رسد اما صدایم نه

#مریم_جعفری_آذرمانی

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

تا سرم در دستهايم هست، از سر می‌نويسم
روی هر جايی كه باشد - سقف يا در - می‌نويسم

من درم، قفلم؛ كه ديگر رد شدن از من محال‌ است
می‌رسم تا سقف، برمی‌گردم از سر می‌نويسم

بی‌قلم، بی‌برگ، بی‌گل هم كه باشم، من درختم
شاخه‌ای دارم كه رويش هی كبوتر می‌نويسم

شاعرم؛ حتا اگر انديشه را از من بگيری
هر چه را ننوشته باشم، باز از بر می‌نويسم

گاه شعرم، گاه حرفم، گاه لفظی بی‌هجايم
از هر آن چيزی كه هستم، باز كمتر می‌نويسم

صرف كن فعلِ نوشتن را، مرا آخر بياور
می‌نويسی، می‌نويسد، جورِ ديگر می‌نويسم

مریم جعفری آذرمانی
۱۹ فروردین ۱۳۸۵
#کتاب_پیانو

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

چشمانِ تماشاییِ تو، وسوسه‌خیز است
تصویرِ تو در حافظه، توصیف‌گریز است
یک شخص نه، جانِ تو، برایم همه‌چیز است

مانده‌م که تماشا کنمت یا بنویسم

تسلیمِ توام، هر شب و هر جا که دلت خواست
هر شدّت و هر حدّ تمنّا که دلت خواست
از هر جهتی هر روشی را که دلت خواست ـ

مشقم کنی وُ من غزلش را بنویسم

دور از تو وُ تأثیر تو، حسّم ـ هوسم ـ نیست
تصویر دلم تکّه و پاره‌ست، بَسَم نیست
حالا که دو بازوی تو، در دسترسم نیست

مجبورم از این زاویه ـ تنها بنویسم ـ

هستم که تو را دوست بدارم به تصاعد
لذّت‌ ببری از من و راضی شوم از خود
نه؛ لذّت‌ اگر جسمیَتی داشت «تو» می‌شد

یک ثانیه آرام بمان تا بنویسم

باید بِدَرانم در و دیوارِ زبان را
در ظرفیتش نیست بفهمد جرَیان را
عریان بشوم تا نمی از این هیجان را

از لفظ درآرم که به معنا بنویسم

#مریم_جعفری_آذرمانی

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

به چند زبان باید فکر کنی؟ فارسی با یک یک سلول‌هایت عجین شده است، اما انگلیسی را مثل یک ماسک باید روی صورتت بگذاری و فرانسوی را مثل لباس یک بازیگر تئاتر بپوشی. چشم‌ها، لب‌ها و دست‌هایت از ماسک و لباست بیرون زده و تا ابد فارسی است. نه این که فقط تو بازیگر باشی، بسیاری دیگر هم مجبورند همین باشند اما اکثراً شاعر نیستند و شاعر نبودن، شاید تحمل این بازی را برایشان راحت‌تر کند.
و سخت‌تر این که مدام باید ماسک و لباست را ترمیم و رفو کنی تا شاید به تدریج در پوستت ذوب شوند اما قلبت، مغزت و تمام درونت تا ابد فارسی است.

#مریم_جعفری_آذرمانی

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

با دو چشم خود دیدم، تک تکِ جهان‌ها را
با دهان خود خوردم، خاک آسمان‌ها را

در مربّعِ مسکون، خانه‌ها پر از حرفند
هیچ‌کس درست امّا، پر نکرده آن‌ها را

سربلندها این‌جا، تکّه تکّه افتادند
کور کرده از اوّل، چشمِ دیده‌بان‌ها را،

تا حواس‌شان باشد آن دو دستِ نامرئی
روی آب نگْذارد پای نردبان‌ها را

من که پوستم دارد مثل کیف یک قاتل
می‌کشد به سنگینی، بار استخوان‌ها را

#مریم_جعفری_آذرمانی
۱۰ اسفند ۱۳۸۹
کتاب «صدای ارّه می‌آید»

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

‏اینکه رنگ پرده پشتش را عوض کرده، منتهی خامنه‌ای اگر رنگ شورتش را هم صورتی کند و نمایش بدهد، اینکه در رأس جنایات متعدد علیه زنان ایران بوده را جبران نمی‌کند و باید برود، حالا یا به حبس طویل‌المدت یا زیر خاک! در گیرودار سقوط، به دست مردم راهی زیر خاک خواهد شد و در صورت محاکمه، حبس
| @vahidheroabadi |

خرد کردم تمام درها را؛ احتیاجی نداشتم به کلید
شیشه‌های شکسته می‌دانند که من از یأس می‌رسم به امید

سایه‌ای مانده از جنازه‌ی ما، که درونِ سیاه‌چاله‌ی خود
غیر یک کاسه خاک و خاکستر انتظاری ندارد از خورشید

آب خواهد شد آسمان و زمین، از همین گریه‌های تو در تو
سوگوارم در این جهنّمِ تنگ، داغ‌دارم از آن بهشتِ شهید

جای غول و چراغ جادو نیست، آرزوهای خانه دود شده
پشت دیوار هم کبود شده، زیر شلاق‌های عصر جدید

#مریم_جعفری_آذرمانی
۲۹ آبان ۱۳۹۳
#کتاب_ضربان

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

یکی از کاربران توییتر نوشته بود: ترسم این است که ما هم زندان‌هایی مثل #صیدنایا داشته باشیم؛ در تبیین این نگرانی عرض کنم: که نه‌تنها متأسفانه چنین زندان‌هایی داریم بلکه مشکل ما مضاعف است چون باید جای این زندان‌ها را هم پیدا کنیم.
تجربه خودم این است که وقتی در مرز بازرگان دستگیر شدم بر اساس پروتوکل من را تحویل اداره اطلاعات ماکو دادند و بعد از آن در شورای تأمین تصمیم گرفتند تحویل سپاه شوم، مدتی در بازداشتگاه امنیتی هفت تیر در انفرادی بودم و بعد از چند جلسه بازجویی قرار شد من را بفرستند اوین، صبح حرکت کردیم و مدل انتقال بازداشتی امنیتی اینطوری است که در ابتدای اتوبان، عوارض، یا محلی عمومی تیم امنیتی از همان استان می‌آید و بازداشتی را تحویل می‌گیرد و می‌برد تا استان یا محل قرار بعدی، من خودم چندبار همین‌طور دست به دست شدم و آخرین تیم از کرج بود که من را حوالی آفتاب درخشان تحویل گرفت و در پمپ بنزین گرمدره تحویل تیم امنیتی تهران داد، ساعت از ده شب گذشته بود و من بعد که برای گذراندن زندان، اوین رفتم فهمیدم که درب زندان ساعت ۱۰ به اصطلاح پلمپ می‌شود.
خلاصه آن شب تا اینجا یادم است که وارد اتوبان همت شدیم، منظورم همان ابتدای اتوبان است یعنی بعد از مجتمع ایرانمال، آنجا به من چشم‌بند زدند و گفتند سرت را بیاور پایین و پرده‌های ماشین را هم کشیدند. خلاصه ماشین زیاد مسافت طی نکرد و بعد از چند خیابان را بالا پایین کردن من را پیاده کردند و داخل سلول انفرادی چشم‌بندم را باز کردند. یک شب آنجا بودم و صبحش من را بردند بند دوالف اوین.
بعد از آن از رفقا جویا شدم حوالی همت غرب و این‌ها بازداشتگاه امنیتی می‌شناسید که کسی نمی‌شناخت.
حالا من در انفرادی طبقه همکف بودم ولی اینکه اساسا آنجا کجاست هنوز هم برایم معلوم نیست.
لذا حداقل اسد زندان شناخته شده‌اش را محل جنایت کرده بود، جمهوری‌اسلامی هزاران دخمه و زیرزمین و جنایت خانه دارد که بعد از سرنگونی تازه باید پیدایشان کنیم.
پ‌ن: #وحوش_شیعه برای اینکه به خیال خودشان زهر داستان را بگیرند اسم‌ها را عوض می‌کنند مثلاً به چشم‌بند می‌گویند: عینک، به تیم امنیتی انتقال بازداشتی می‌گویند: بدرقه و به بازجو می‌گویند: کارشناس پرونده!
| @vahidheroabadi |

ایران من! مزار سیاوش‌ها! آیا دوباره ساخته خواهی شد؟
این آتشت نویدِ گلستان است؟ یا بیشتر گداخته خواهی شد؟

معشوقِ بی‌نصیب و نسب مانده! در گیر و دار غصب و غضب مانده!
مغضوبِ حاکمان عقب‌مانده! آیا دوباره ساخته خواهی شد؟

نفرین به ازدحام روانکاوان، دیوانه کرده‌اند تو را - ای جان! -
بعد از جنون، تمام تنت زنده است؟ یا بی‌شمار یاخته خواهی شد؟

گفتم بکش که دشمنت افتاده است! اما نخواستی و خطا کردی
وقتی زمینِ بازی تو، عشق است، سهراب پاک‌باخته خواهی شد

با خاک و خونِ ریخته بر دیوار، تاریخ می‌نویسی از این کشتار!
خورشید رو گرفته از آیینه! روزی تو هم شناخته خواهی شد

#مریم_جعفری_آذرمانی
۷ دسامبر ۲۰۲۴ ژنو

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

خدا نبوده و هرگز خدا نخواهد شد
از این مقایسه، انسان، رها نخواهد شد

کلیدها زخمی، دست‌هایمان بسته
و قفلِ این درِ نشْکسته وا نخواهد شد

چطور دفتر تقدیر را مچاله کنیم
که گوشه‌ی ورقش هیچ تا نخواهد شد

نشسته اَست وُ تو در پیش پاش می‌افتی
و مرگ، صندلی‌اش جا به جا نخواهد شد

در این شمارش معکوس، باز نوبت کیست
که وقت فاجعه از خواب پا نخواهد شد

#مریم_جعفری_آذرمانی
۱۵ مهر ۱۳۸۷
کتاب «۶۸ ثانیه به اجرای این اُپرا مانده است»

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

عقلم‌ به هیچ معجزه‌ای قد نمی‌دهد

دیوانه‌ها رییسِ جهانند همچنان


✍ مریم جعفری آذرمانی

ببین که سایه‌ی وحشت از این تباه‌دلان
چگونه عشق تو را، آه‌های ممتد کرد...

#مریم_جعفری_آذرمانی

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

‏همه این را می‌دانیم که جمهوری‌اسلامی نه برنامه‌ای برای بهتر شدن معیشت دارد نه گفتمان فراگیری برای جامعه، رسما در حال جان کندن است، باید بپذیریم:
۱. خودش نمی‌رود، باید پایینش بکشیم.
۲. صرفا همان پایین کشندگان داخلی جمهوری‌اسلامی در ایران اداره کنندگان آینده ایران خواهند بود.
| @vahidheroabadi |

@farhang_honar_irann

#مریم_جعفری_آذرمانی
(۵ آذر ۱۳۵۶ #تهران)
شاعر، پژوهشگر، منتقد ادبی و مترجم.
«زنان دل‌شده» از آثار اوست.

حیف! قبل از رسیدن به دنیا،
بسته‌ها را فرستاده بودند
من فقط، دیر کردم وگرنه...
آرزوهام آماده بودند

قدر خود را نفهمیده بودم
فکر کردم شفاخانه این‌جاست
اشتباهی طلا دیدم از دور؛
چرک‌ها را جلا داده بودند

با دو انگشتِ سبّابه در مشت،
سیر آفاق و انفس مرا کشت
تک به تک، دوستان، بی‌نشانه،
گوشه‌ای پرت، افتاده بودند

گرچه هرگز تقلّب نکردم،
مانده‌ام در شبِ اوّلِ قبر
چون سوادم به دردم نمی‌خورْد
بس که فرمول‌ها ساده بودند

#مریم_جعفری_آذرمانی
۱ بهمن ۱۳۸۹
کتاب صدای ارّه می‌آید

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

و بعد از گریختن، از آن باغِ بی‌علف
من و سنگ و یاسمن، نشستیم این طرف

به همراه کوسه‌ها، به دریا اگر زدی
به جز مرده ماهیان، نمی‌آوری به کف

ببین جنگِ خسته را، که در دست بچه‌ها
مدادی‌ست بی‌زبان، تفنگی‌ست بی‌هدف

برابرتر از همین؟ که باران نمی‌زند
نه بر چاله چوله‌ها، نه بر شیشه و صدف

اگر این نخاله‌ها، شریفند و با ادب
دِ پس بی‌ادب منم، که بیزارم از شرف

#مریم_جعفری_آذرمانی
۸ فروردین ۱۳۹۴
#کتاب_ضربان

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

https://youtu.be/KCBbLU8Uz6E

دیشب در نمایش Ihsane در تئاتر بزرگ ژنو در یک صحنه یک رقصنده‌ی زن شورت راه‌راه سفید و بنفش با سوتین زرشکی تنش بود بعضی اعتراضات ( #آهو_دریایی ) اینچنین نمادین و جهانی می‌شوند اصل نمایش ربطی به ایران نداشت اما کارگردان این ابتکار را به خرج داده بود ❤️

(امکان عکس گرفتن بهتر از این نبود)

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

طرح دیگری از «م» برای من با عنوان «مریم معناگریز»

تا جهان را بگیرم به چیزم
بطری و استکان، روی میزم
چون که من ذاتِ معناگریزم
مریمِ جعفری نه؛ عزیزم!
من همین مریمِ بی‌مبالات
ویسکی می‌خورم گاهی اوقات

#مریم_جعفری_آذرمانی
#زن_برای_زن

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

https://youtu.be/gxbGqIIGJSU?si=Dn4C--zcziJkiaPU

برای رد شدن ضربه‌های تکراری
چه بهتر است بخوابیم وقت بیداری

بهار آمده و موسم درخت‌کُشی‌ست
نصیب توست اگر ارّه بیشتر داری

به این امید که از بعدِ چند میلیون سال
بدل به نفت شود لاشه‌ای که می‌کاری

صدای ارّه می‌آید که از تو می‌پرسد:
چگونه باب شد آیین جنگل‌آزاری؟

برای کشتن گنجشک، سنگ‌ریزه بس است
نیاز نیست که حتماً تفنگ برداری

#مریم_جعفری_آذرمانی 
۱۹ آذر ۱۳۸۹
کتاب «صدای ارّه می‌آید»

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

🎙روایت یک دگرگونی
— مصاحبۀ اختصاصی نقدآگین با حجت‌الاسلام وحید هروآبادی

🔸کانالِ نقدآگین در چهارشنبۀ این هفته، گفتگویی با یک روحانیِ منتقد و خلع‌لباس‌شده خواهد داشت.

🔻اگر با ایشان آشنا بوده‌اید، یا پرسشی با توجه به زندگی‌نامه و حوزۀ فعالیت ایشان دارید، می‌توانید سوال خود را به آیدیِ جناب اشکان ارسال کنید، تا بنا به تشخیص مصاحبه‌گر، در گفتگو طرح شود:

🆔 @sal_ashkan

🔸گفتگو به‌صورت زنده برگزار نخواهد شد؛ اما در اسرع وقت در تلگرام نقدآگین منتشر خواهد شد.


🔶 بیوگرافیِ مختصر
▪️تحصیلات: ۵ سال درس خارج فقه و اصول (اجتهاد) فوق‌لیسانسِ تاریخ انقلاب (بدون دفاع از پایان‌نامه)
▪️فعالیت رسانه‌ای-سیاسیِ معطوف به حقوق بشر؛ همچنین تجربۀ حبس و خلع لباس پس از فعالیت‌های سیاسیِ روشنگرانه در شبکه‌های اجتماعی.


#خبر_نقدآگین #مصاحبه
➖➖➖

🌾 @Naqdagin

ببوسم آینه را، قهرمان درست کنم...

#مریم_جعفری_آذرمانی

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

J'embrasse mon reflet dans le miroir, pour inventer un héros...

#مریم_جعفری_آذرمانی
مترجم: سعیده‌سادات سیدکابلی

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

پنج شعر همراه با ترجمه فرانسوی‌اش خواندم که به مرور اینجا منتشر می‌کنم.

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

قبل از شعرخوانی درباره #آهو_دریایی حرف زدم.

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

شعرخوانی در شب شاعران منتخب ژنو، هفتم نوامبر
Soirée des lauréates
November 7, 2024 Mrl
Jeudi 7 novembre 2024, 18h

Avec
Magali Bossi, Carla Demierre, Julie Gilbert, Maryam Jafari Azarmani, Catherine Logean, Sarah Marie, Eva Marzi, Marie Lucas Scarpa, Delphine de Stoutz, Sara Uslu, Mathilde Weibel et Ed Wige

En partenariat
avec la République et canton de Genève et la Ville de Genève

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

سپاه مرگ، اگر صف کشیده در میدان
و دیو سیطره دارد به آرزوهامان
پری! برقص در این جشنِ روسری‌سوزان!

که بی‌تنت دلم آتش گرفته سرتاسر...

#مریم_جعفری_آذرمانی

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

بدا به آن «منِ جمعی» که بی حضورِ من است
و خوش به حالِ خودم در مقامِ تنهایی

#مریم_جعفری_آذرمانی
#کتاب_راویه

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

‏یکی از رفقا می‌گفت: بیا برا #هالوين لباس آخوندی بپوش، گفتم حتی شوخیشم زشته ؛) برا هالوین هم چندشم میشه دیگه
| @vahidheroabadi |

که نیستی و زمین در کثافتش غرق است...

#مریم_جعفری_آذرمانی
#زن_برای_زن

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

تا فارغ از حقوق بشر زندگی کنم
باید به جای چند نفر زندگی کنم

خودخواهی‌ام به جانِ طبیعت وبال بود
لج کرد بین این همه سر، زندگی کنم

مادر! چقدر فرمِ اداری گرفته‌ام
تا سال‌ها به نام پدر زندگی کنم

چون جا نداشت از غزلم نان در آورم
گفتم هنر برای هنر زندگی کنم

در سرزمینِ مرده‌پرستان به ناگزیر
از جان گذشته‌ام که مگر زندگی کنم

#مریم_جعفری_آذرمانی
۹ اردیبهشت ۱۳۹۴
#کتاب_راویه

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

جعفر شهری در کتاب طهران قدیم مطالبی درباره بعد از حضور متفقین در ایران و برکناری رضاشاه به دست آن‌ها نقل می‌کند، یکی از این وقایع که نشان می‌دهد چطور دوره سرکوب رضاشاه باعث شد کنش‌گری ایرانیان نسبت به سرنوشتشان که در مشروطه مشهود است، تغییر کند این است که در دوره‌ای که زمزمه حضور متفقین در ایران شکل می‌گیرد ابدا حرکتی مردمی و داخلی برای کنار زدن رضاشاه یا دفاع از کشور در برابر متفقین صورت نمی‌گیرد تا بعد از فروپاشی ارتش، برکناری و تبعید رضاشاه یک طنزی در مردم شایع می‌شود که وقتی به هم می‌رسیدند می‌گفتند: هه، رضاشاه کبیر، زرت و یک شیشکی می‌بستند به آخر اسمش.
الان هم که در دوره تباه جمهوری‌اسلامی به سر می‌بریم و نگاهی به فرصت‌های گذشته می‌کنیم حس می‌شود کمابیش به همان وضعیت دچاریم.
چرا اینطوری می‌شود؟ یک جامعه همانطوری که پزشک دارد، کارمند دارد، بازاری دارد و هر کس مشغول شغل خودش است و کسب و کار خودش را پیش می‌برد تعدادی هم اپوزیسیون و افراد مخالف حکومت که دارای رسانه هستند دارد. همانطور که یک پزشک باید مردم را مداوا کند و همانطور که یک بازاری و کاسب باید خدمات ارائه کالا را انجام بدهد طبیعی است که اپوزیسیون هم باید اخباری را که در رسانه‌های داخلی نمی‌شود بازتاب داد بازتاب بدهد اما در کنار این وظیفه خبری، یک وظیفه مهم‌تر هم دارد، اپوزیسیون باید راهبرد، راهکار و برنامه‌هایی برای سرنگونی حکومت که در رسانه‌های داخلی نمی‌توان ارائه کرد را ارائه بدهد.
اگر شما جزو کسانی هستید که اپوزیسیون جمهوری اسلامی، چه آنها که شخصی هستند و چه آنها که رسانه‌های فراگیر هستند را دنبال می‌کنید قاعدتاً می‌توانید به این نتیجه برسید که آنچه ما امروز اپوزیسیون نامیده‌ایم منحصراً در حوزه خبر و اطلاع رسانی فعالیت می‌کند و گفت‌وگو و برنامه‌ریزی در مورد روش‌ها راهکارها و برنامه‌هایی که منجر به سقوط و انهدام جمهوری اسلامی بشود در این رسانه‌ها و حتی در صفحات شخصی افراد تقریباً منتفی‌ست.
یعنی شما اگر رسانه‌های اشخاص و رسانه‌های فراگیر ضد حکومت جمهوری اسلامی را دنبال بکنید به صورت کلی و خصوصاً در بزنگاه‌ها هیچ راهکاری برای اینکه: «چگونه باید جمهوری اسلامی را منهدم کرد؟» ارائه نمی‌کنند، صرفاً در مقاطعی یا به تحریم و بایکوت انتخابات می‌پردازند و یا نهایتاً تک و توک مردم را به حضور در خیابان دعوت می‌کنند.
این جمله معروفیست که اگر در یک جنگل گم شدی و بعد از حرکت مداوم یک درخت را دو بار دیدی بدان که داری دور خودت می‌چرخی. ما در آبان ۹۸ و جنبش زنده یاد مهسا امینی صرف حضور مردم در خیابان را تجربه کردیم, وقت آن نرسیده که اپوزیسیون اگر واقعاً اپوزیسیون است به خودش بیاید و راهکار دیگری ارائه بدهد؟ راهکاری که دست کم یک قدم ما را به سرنگونی جمهوری اسلامی نزدیک‌تر کند؟
این در حالیست که اتفاقات مهمی مثل گم شدن رئیس جمهور ایران و سپس اعلام خبر مرگش را پشت سر گذاشتیم و جز طنز و جوک آورده‌ای نداشتیم و همچنین در حالیست که زمزمه‌ها به فریادها برای گران کردن بنزین تبدیل شده و دیر یا زود جمهوری‌اسلامی دست به گرانی بنزین خواهد زد از سوی دیگر در آستانه حمله احتمالی اسرائیل به نهادهای مهم حاکمیتی جمهوری‌اسلامی قرار داریم. خب، به صورت مشخص، برنامه‌ای که اپوزیسیون برای هر کدام از این مقاطع در نظر گرفته چیست؟
درست است: هیچ!
و قاعدتاً وقتی هیچ برنامه‌ای ارائه نمی‌شود نمی‌توان توقع داشت که اتفاق بزرگی بیفتد نهایتاً دسته‌هایی از معترضین باز هم به خیابان بیایند و متاسفانه سرکوب شوند.
شاید این حرف‌هایی که می‌زنم کمی تلخ باشد اما به قول مریم جعفری آذرمانی: «حقیقت را بخور تلخ است، اما سیر خواهی شد» ما باید به مسائل واقعی نگاه بکنیم و واقعیت این است که در خوشبینانه‌ترین حالت نه تنها اپوزیسیون، برنامه‌ای برای بعد از مقاطع حساسی مثل گران کردن احتمالی بنزین یا حمله احتمالی اسرائیل به جمهوری اسلامی ارائه نکرده بلکه اساساً جمهوری اسلامی اپوزیسیون ندارد! صرفا خبرنگاران و کنشگران رسانه‌ای مخالفی دارد که اخباری را که در داخل به دلیل سانسور نمی‌شود بازتاب داد، بازتاب می‌دهند. اینطوری مردم از کنش‌گری کنار می‌روند و جا برای آن‌ها که آرزومند تبدیل «جمهوری‌اسلامی توتالیتر» به «حکومت سرکوبگر و فاشیستی پادشاهی» باز می‌شود هرچند همین آرزو هم سرانجامی نخواهد داشت چرا که هر امتیازی که یک پادشاه بی‌کنش و بی‌برنامه که با حمله خارجی حاکم شود بخواهد بدهد، همین جمهوری‌اسلامی خواهد داد، کما اینکه تا الان داده است و اساسا کشورهای جهان خصوصا آمریکا و اروپا تمایلی به تغییر جمهوری‌اسلامی ندارند مگر اینکه مردم و اپوزوسیون خارج که دستشان در بیان و ارائه برنامه باز است خودشان این تغییر را بوجود بیاورند.
| @vahidheroabadi |

بپیچ دور تنم پاره کن زنانگی‌ام را
بچسب بر بدنم تن بزن تنانگی‌ام را
بکش به شعر، خودارضائی‌ام منانگی‌ام را

چه بغض‌ها که نشد باز و ماند اسیرِ گلویم
به تشنه بودنِ انکارناپذیرِ گلویم
همین که گریه‌ات آمد بریز زیر گلویم

که درد گریه کنم آه آه آه بخندم
به رسم فاحشگی گاه و نابه‌گاه بخندم
درست تن بدهم یا به اشتباه بخندم

که مریم است وفادارِ شعرِ بی‌پدرش که -
مسیحِ روی صلیب است همچنان و سرش که -
به تاج خار مزیّن شده‌ست و دور و برش که -

نمی‌توانم از این بیشتر تو را بنویسم

#مریم_جعفری_آذرمانی
۲۱ مرداد ۱۴۰۲

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

زبان‌شناسم وُ هرگز نشد دروغ بگویم
ـ عبارتی بگذارم به جای «با تو نبودن» -

#مریم_جعفری_آذرمانی

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

باز در کسوتِ آدمی‌زاد، دیو پشتِ تریبون نشسته
نوچه‌ها خانه را قبضه کردند، رستم از گود بیرون نشسته

دیو با زور و بازوست، امّا، سطری از شاهنامه نخوانده
پس محال است هرگز بفهمد: چشمِ تهمینه در خون نشسته

من که تهمینه و رستمِ زال، بوده‌ام توأمان این همه سال،
گریه کردم به تشییعِ سهراب: «شعر» ـ این زار و وارون نشسته ـ

می‌روم سنگ و دریا بیارم، تا بشویم الفبای‌تان را
جهلِ دیوِ فضیلت ندیده، بر الف تا یِ و نون نشسته

#مریم_جعفری_آذرمانی
۱۲ دی ۱۳۹۴
#کتاب_راویه

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

به پشت صحنه خزیدم که دستیار نباشم
که در نمایشِ این ظلم آشکار نباشم

که زار زار نگریم میان خش خشِ تاریخ
که در مصیبتِ هر برگ، سوگوار نباشم

جهانِ صفر و یک آخر چقدر فایده دارد؟
ضرر نکردم اگر هم حسابدار نباشم

به غیر شانه به موهای خسته‌ام نزدم، تا
شکنجِ دیگری از این شکنجه‌زار نباشم

قرار شد که بمانم اگرچه از لج دنیا
همیشه تند دویدم که ماندگار نباشم

✍ مریم جعفری آذرمانی

#ادبیات #سینما

‏این یکی از معروف‌ترین تصاویر در روزهای اولیه جنبش زنده‌یاد #مهسا_امينی‌‌ است؛ بدون فراخوانی گسترده یا سازماندهی به معنی کلاسیک آن چنین جمعیتی در روزهای اولیه مقابل یگان ویژه سرکوبگر جمهوری‌اسلامی جمع شده و مقاومت می‌کند، چطور چنین چیزی ممکن است که مردم بدون سازماندهی یا‏فراخوان رسمی با چنین جمعیتی آن هم بعد از سرکوب #آبان_۹۸ دور هم جمع شوند؟

امیل دورکیم و چارلز تیلی دو اندیشمند حوزه انقلاب‌ها این اتفاق را اینگونه توضیح می‌دهند که: وقتی «فشار انباشته» در یک جامعه وجود دارد کم‌کم جامعه به یک «آگاهی جمعی» می‌رسد و با وقوع اتفاقاتی که آن را ‏می‌شود «فرایندهای شتاب‌بخش» نام نهاد جامعه در برخی اتفاقات واکنش مشابهی بروز می‌دهد؛ در خیزش‌های زنده‌یاد #مهسا_امينی‌‌ و #آبان_۹۸ می‌توان همین تحلیل را به کار برد و پی برد: چطور بدون هیچ فراخوان جدی هماهنگ شده، جامعه با خیزش روبرو می‌شود و این را نیز باید افزود که شکل خیزش‏، وابسته به دانش سابق یا «پیش نمونه‌های ذهنی» شکل می‌گیرند. یعنی: اگر جامعه‌ای این تصویر را از انقلاب داشته باشد که حضور خیابانی موجب تغییر حکومت خواهد شد، در «اتفاقات شتاب‌بخش» هم دست به حضور خیابانی می‌زند اما اگر این پیش نمونه ذهنی تغییر کند و جامعه این احساس را بکند که ‏در اتفاقات شتاب بخش باید از سردرگمی سرکوبگران استفاده کرده پایگاه‌های آن‌ها از قبیل نهادهای حکومتی، پاسگاه‌های انتظامی و ... را در اختیار خود بگیرد، همان گونه عمل خواهد کرد.

جشن‌های حکومتی دهه فجر سال‌ها با نمایش دادن حضور مردم در خیابان‌ها و جا زدن آن به عنوان یک انقلاب از ‏یک سو و تزویر اصلاح‌طلبان با عنوان «اعتراضات خشونت پرهیز» از سوی دیگر و در نهایت ناتوانی اپوزوسیون از تئوریزه کردن اهمیت اعتراضات خشن سه‌گانه‌ایست که مانع سقوط جمهوری‌اسلامی می‌شود؛ هم‌اکنون فشار انباشته در جامعه به وضوح وجود دارد و حتی مانع تصمیم‌گیری حکومتی برای گران‏کردن بنزین شده.

در صورتی که حمله اسرائیل به جمهوری‌اسلامی در ساعات مناسبی از روز انجام شود می‌تواند یکی از این اقدامات شتاب بخش باشد؛ در این هنگام اگر معترضان فقط و فقط به خیابان بیایند اما در کنار آنها که در خیابان حضور دارند کسانی هم دست به در اختیار گرفتن نهادهای جمهوری اسلامی بزنند و پوشش این اتفاق ‏اکثریت شهرهایی که همه‌شان معترض هستند را شامل شود، جمهوری اسلامی بسیار سریع‌تر از آنچه که فکرش را بکنید به طور کامل سقوط می‌کند.

در چنین شرایطی احتمالا بخش‌هایی از نیروهای انتظامی به مردم خواهند پیوست و سلاح بیشتری به دست مردم خواهد افتاد؛ ما هم اکنون در خود ایران هم ساز و کار ‏برگزاری انتخابات را داریم و هم شخصیت‌های موجهی داریم که می‌توانند مدریت را در دوره گذار به عهده بگیرند و در کنار این‌ها انجمن‌ها یا کمیته‌های محلی نیز می‌تواند امنیت را تا پایان انتخابات تضمین کند.
https://t.me/vahidheroabadi/18785

مریمِ عزیز من! منِ عزیزم! تو اگر خودِ من هم نبودی، عاشقت می‌شدم، به نظرم بینیِ بزرگت، خال بزرگ کنار چشمت و دندان‌های نامرتب و نه‌چندان سفیدت معیار زیبایی‌اند، خطوط صورتت که سن و سالی ازشان گذشته مثل خطوط تنه‌ی درخت‌ها رنج‌های تو را ثبت کرده‌اند و هیچ جراح زیبایی نمی‌تواند چنین خطوط دقیقی را بکشد، زیرا رنج معیار زیبایی است و فقط خطوطی ماندگارند که رنج - یگانه هنرمند بی‌ادعا - آن‌ها را کشیده‌ است، شعرهایت هم خطوط همین رنج است و هرچه کردی و بودی و هستی - درست یا اشتباه - از نظر من زیباست، چون دوستت دارم. می‌بینی هنوز هم در همه‌جا جنگ است؟ اما در قلب تو هیچ جنگی نیست. خیلی از دیگران را دیده‌ای که در اختلاف مذاهب، قومیت‌ها، ملیت‌ها، نژادها، جنسیت‌ها و هزاران چیز دیگر با هم همیشه در جنگند و وقتی کشته می‌شوند یا می‌میرند نمی‌دانند برای چه کشته شده‌اند یا مرده‌اند، اما تو می‌دانی که تا پای مرگ برای خودت زندگی می‌کنی، برای مریم جعفری آذرمانی.

#مریم_جعفری_آذرمانی

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

سربازهای مرده، جوانند همچنان
جان‌های بی‌گناه، روانند همچنان

عقلم به هیچ معجزه‌ای قد نمی‌دهد
دیوانه‌ها رییسِ جهانند همچنان

هر دختری به شیوه‌ای آخر عروس شد
پس مادران چرا نگرانند همچنان؟

زن‌ها دو پای له شده در ازدحام را
باید به خانه‌ها برسانند همچنان

یک دست در اداره و یک دست خانه‌دار
در حسرتِ حقوقِ زنانند همچنان

یک عمر بیشتر که ندارند در زمین!
بیچاره‌ها دچارِ زمانند همچنان

حتّا اگر مدارِ زمین را عوض کنی
خط‌های سرنوشت همانند همچنان

#مریم_جعفری_آذرمانی
۲ بهمن ۱۳۹۶
#کتاب_تشریح

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

ایران دشمنی بدتر از جمهوری اسلامی ندارد.

#بدیهیات

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

‏اگر به جمهوری‌اسلامی حمله شود، بهترین کار این است که معترضان و مردم به خیابان بیایند و آن‌ها که توان دارند با خشونت به سراغ نهادهای حکومتی بروند، آن‌ها را در اختیار بگیرند و نگه دارند و در حد توان اعلام کنند، جمهوری‌اسلامی راحت‌تر از آنکه فکرش را بکنید سقوط خواهد کرد
| @vahidheroabadi |

در خانه یا کنارِ خیابان شکسته‌اند
این بچّه‌ها که فتّ و فراوان شکسته‌اند

آمارِ این خرابه به دردی نمی‌خورد
فرقی نمی‌کند به چه میزان شکسته‌اند

توصیفِ قدّ و قامتِ معشوق، کهنه شد
زیرا که «سروهای خرامان» شکسته‌اند

نفرین به سنّتی که جوانانِ ساده‌اش
از فرطِ احترام به پیران شکسته‌اند

پیرانِ باکفایتِ... ـ کافی برای ظلم ـ
پیمانه کوفت کرده و پیمان شکسته‌اند

باران به خوردِ لای و لجن رفت و... شاخه‌ها
در آرزوی قطره‌ای از آن شکسته‌اند

#مریم_جعفری_آذرمانی
۲۶ اسفند ۱۳۹۶
#کتاب_تشریح

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

‏یه چیزی هم بگم که ارزشی‌سوز: ما همونایی هستیم که اگر تو شهر ببینیم یه سگ داره لنگ می‌زنه یا تو کوه‌ها یه روباه زخمیه و نمی‌تونه راه بره، گریه‌مون می‌گیره، اینکه از زجر و کشته‌شدن شماها لذت می‌بریم و می‌رقصیم برای اینه که وحشی‌تر و ضدبشرتر از شماها در جهان وجود نداره...
| @vahidheroabadi |

به خاک و خون بکش این دیو آدمی‌خور را
نمی‌شود که نشست و فقط «خدایا!» کرد...

#مریم_جعفری_آذرمانی

سید حسن نصرالله کشته شد.
به امید هلاکت بقیه آدمکش‌های جمهوری اسلامی و وابستگانش

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

چه مانده است از این سرزمین شطرنجی
که خانه خانه، سفید و سیاه کشته شدند...

#مریم_جعفری_آذرمانی
#کتاب_تمایلات

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

‏فاصله بین بازداشت و قطعی شدن حکم و زندان رفتن من بود، از خیابان‌ها که رد میشدم جمعیت در دانشگاه‌ها و معدود درگیری‌های بیرون دانشگاه‌ها و درگیری در تجمعات در برخی مناطق تهران را می‌دیدم، همان اول کار به بهانه سه توییتم برایم پرونده جدید باز شده بود، جنبش #زن‌_زندگی_آزادی ‏شروع شده بود.

ویدئوهای درگیری در شهرستان‌ها هم بیرون می‌آمد، به معنی واقعی کلمه فراگیر؛ بعد از سرکوب خونین #آبان_۹۸ خیلی گمان نمی‌رفت جنبش فراگیری آغاز شود، ولی شد، با قتل دردناک #مهسا_امینی به بهانه #حجاب_اجباری؛ الان که به آن روزها فکر می‌کنم باور می‌کنم ما تا چندقدمی پائین ‏کشیدن جمهوری‌اسلامی پیش رفتیم، جمهوری‌اسلامی غافلگیر شده بود و قطعا می‌توانستیم ‎#وحوش_شیعه را پائین بکشیم، منتهی #اگر:
سال‌ها آن‌ها که خودشان را اپوزیسیون نمایش می‌دادند در گوش جامعه نخوانده بودند که: خشونت به خرج ندهیم، خشونت یک چرخه است و... اباطیلی از این دست.

و #اگر بجای این ‏رسوخ آنچه سال‌ها خشونت پرهیز جا زده شده بود، ما با خشونت نهاد‌های جمهوری‌اسلامی از پادگان و پاسگاه انتظامی گرفته تا وزارتخانه‌ها و فرمانداری‌ها را در اختیار می‌گرفتیم.

و #اگر بجای پست و استوری گذاشتن از صرف تجمعات و شعارها مجموعه‌های فتح شده را اطلاع‌رسانی می‌کردیم و از هم ‏می‌خواستیم که شما هم هر نهاد وابسته به جمهوری‌اسلامی را بگیرید، اطلاع‌رسانی کنید که گرفتیم و از مردم بخواهید به کمک شما بیایند.

و #اگر بجای اینکه گروه‌های ناشناسی چون جوانان محلات که تمرکز تجمعات را کم کردند و با این روش توان سرکوب را بیشتر کردند، متمرکز تجمع برگزار میشد که تجمع ‏متمرکز احتمالا به گرفتن نهادهای حکومتی هم می‌انجامید.

سخن زیاد است، اما باید برای اعتراضات بعدی بجای اگر، همین واقعیات را دنبال کنیم.

ما آنچه برای پساجمهوری‌اسلامی نیاز است را در ایران داریم، زندانیان سیاسی که با وجاهتی که دارند می‌توانند دولت گذار راشکل بدهند، کانون وکلا و انجمن ‏صنفی فرهنگیان که می‌توانند انتخابات برگزار کنند و جوانان پرشور و به جان آمده از جمهوری‌اسلامی و باورمند به حقوق‌بشر که می‌توانند کمیته‌های انقلاب را شکل بدهند و حتما بخش زیادی از مجموعه‌های سرکوبگر که الان کاملا غیرایدئولوژیک هستند و تابع قدرت، وقتی قدرت مردم را بچشند به سرعت به ‏سمت مردم خواهند آمد.

ما نخواهیم گذاشت مرگ عزیزان‌مان، زندانی شدن فرزندانمان، تلاش‌ها و سعی مبارزان‌مان با تداوم جمهوری‌اسلامی بی‌معنی شود، ما این حکومت سفاک را پائین خواهیم کشید؛ ما که صد سال پیش در مشروطه یک مجتهد سرکوبگر را به دار کشیدیم باز هم شگفتی خواهیم آفرید...
| @vahidheroabadi |

اگر یک عمر صرف کنیم تا انتقام عمر از دست رفته را از جمهوری‌اسلامی و #وحوش_شیعه بگیریم، ضرر نکرده‌ایم
#پروفایل_جدید
| @vahidheroabadi |

چند روز است که علیرضا طبایی شاعر و ترانه‌سرای نسل پیشین ما درگذشته است و من آنقدر گرفتار بودم که نشد به موقع یادش کنم. او را با شعرها و ترانه‌هایش به یاد می‌آورم و آن تصویری که سال‌ها قبل رفته بودم چند لحظه ببینمش و او دم در خانه‌اش ایستاده بود و چه آرام و بی‌هیاهو از شعر و شاعری می‌گفت...

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

امروز داشتم خودم را در آینه‌قدی می‌دیدم که لباس‌هایم مرتب باشد و با وحید برویم حیاط تا سیگاری بکشیم، وحید با خنده گفت: وقتی لب مرز بازداشتم کردند، آینه‌ای در بازداشتگاه امنیتی نبود و تا چند روز نمی‌شد خودت را در آینه ببینی، اما در اتاق بازجویی، شیشه‌ای که بین من و بازجو بود به صورتی آینه‌ای بود، من او را نمی‌دیدم اما او مرا می‌دید، داشتم ادا در می‌آوردم که مثلاً دندان‌هایم را نگاه می‌کنم، بازجو گفت: «خانم جعفری را که ‌می‌بردی دندان‌پزشکی، چرا دندان‌های خودت را درست نکردی؟»

بله همه مکالمات خصوصی ما در ایران ضبط می‌شد و بازجوها و مأموران امنیتی مو به مویش را از حفظ بودند، زندگی ما در ایران تماماً زیر نظر نهادهای امنیتی بود...

#خاطرات

#مریم_جعفری_آذرمانی

@vahidheroabadi

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

شروع می‌کنم از نو به نام آزادی‌...

#مریم_جعفری_آذرمانی

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

#نوستالژی

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

‏اینبار #سارا_دلدار قربانی توحش جمهوری‌اسلامی شد، شرم بر مخالفان خشونت در مقابله با حکومت شیعی
| @vahidheroabadi |