көргім келед сені күнде
апарады кештен бастап одан түнге
асықпайсың кешіруге оны біле
айналамын мылқауға, үндемей неге
йе мен қалыспайм
бет албаты көшелерде енді алыспайм
бөтен пенделерді алыс ұстайм
көзімдегі перделерді жауып ұстайм
сез мені
алдымен қолыңнан ұстайын
кел бері
бері келші тырыспай
сағат таңғы 4 мен сенен кетіп барам
алдымен ойлайсың неге өйтті, онда қалам
бірден ұялымды алып саған теріп жазам
хабарласып, миды ашытпа кір телеграммға
йе шықшы аулаға
тоңып қалдым, күрте жоқ, күтіп далада
мұңды әндер қосылып тұр құлаққабымда
бірақ таба алмадым жауап сұрақтарыңа
жеп қалдым, кеп қалды
талдыруға әшин саған джеп қалды
кетіп қалдым, өзіме сеніп қалдым
енді артыма қарамай кетіп барам
кеш мені
соңғы рет қайталанад
тез келіп
тез алшы құшағыңа