وُهومَن اَمشاسِپَند @khashatra Channel on Telegram

وُهومَن اَمشاسِپَند

@khashatra


وُهومَن اَمشاسِپَند (Persian)

وُهومَن اَمشاسِپَند یک کانال تلگرامی با نام کاربری khashatra است که به جمع‌آوری دوستان فعال و انگیزه‌بخش می‌پردازد. اگر به دنبال یک جامعه مجازی پرانرژی و پرانگیزه هستید، این کانال مکانی مناسب برای شماست. با عضویت در این کانال، شما فرصت دارید تا با افرادی با انگیزه و محتوای مفید آشنا شوید و از تجربیات آن‌ها بهره‌مند شوید. این کانال پر از پست‌ها و مطالب جذاب و انگیزشی است که شما را به رسیدن به اهدافتان تشویق می‌کند. بنابراین، اگر به دنبال یک جامعه مجازی فعال و پرانرژی هستید، به کانال وُهومَن اَمشاسِپَند به آدرس khashatra بپیوندید و از محتواهای مفید و انگیزشی آن لذت ببرید.

وُهومَن اَمشاسِپَند

23 Nov, 17:11


🍁پک فولدری اول آذر آماده شده🍁
‼️مهلت استفاده و جوین محدود‼️
⬅️این فرصت رو از دست نده➡️


◆❏ᴊᴏɪɴ❏◆ ◆❏ᴊᴏɪɴ❏◆ ◆❏ᴊᴏɪɴ❏◆

کلیک کنید روی JOIN دوستان

TabBanfshe🪻

وُهومَن اَمشاسِپَند

23 Nov, 05:17


#آتش_نیایش

🔥خجسته جشن آذرگان بر همگان فرخنده باد.
گزیده ای از سروده اوستایی آتش نیایش آرام بخش تن و روانتان ،
با آوای دل نشین موبد مهربان فیروزگری.
آتش ورهرام یاریگرتان 🔥

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

23 Nov, 05:17


#جشن_آذرگان_خجسته_باد

فروزان باد آتش مهر و خرد اهورامزدا در این مرز و بوم تا جاودان.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

23 Nov, 05:15


آذر ، ایزد ِویژه ی همه ی آتش هاست و از ارج و پاسداشت ویژه ای نسبت به سایر آخشیج ها برخوردار می باشد و «جشن آذرگان» جشنی دیگر از جشن های آتش در گرامی داشت این آخشیج و ایزد منسوب به آن است.

ایرانیان به ویژه زرتشتیان این روز را با شادی و شادمانی و پای کوبی و نیایش و فرآوری خوراک های ویژه و «آفرینگان خوانی» جشن می گیرند. و هم چون #نوروز و #مهرگان از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و هست و بر آن ارج می نهند. در این روز آتشکده ها  را آراسته  و  مراسم ویژه ای برای جشن برگزار می کنند.
پاکی و پاکیزگی، از جمله ستردن موی و چیدن ناخن در این روز نیک بوده و باورمندند در این روز مشاوره و رایزنی درباره ی امور و دشواری ها به نتیجه ی خوبی می انجامد.
از آن جا كه #آتش بهترين و كارسازترين پاک كننده و هم چنين گرما زا است، ايرانيان باستان آن را نماد پاكی و روشنايی می دانستند.
از اين روی نياكان ما آتش را به نمايندگی "پاكی و روشنايی روان" هم چون درفشی در آتشكده‌ها نگه می داشتند و هرگز آتش پرست نبوده‌اند!
ولی برخی از روی ناآگاهی، رشک و كينه و بدون بررسی ساليان دراز به نياكان پاک سرشت ما انگ آتش پرستی زده‌اند.

 وانگهی نماد روشنايی در ديگر كيش‌ها از همين نماد آتش و روشنايی #اهورايي اشوزرتشت گرفته شده است، همانند روشن كردن شَماله (شمع) در نيايش گاه‌های ديگر دين‌ها، كه بازتاب و برگرفته از همين آتش، آتشكده‌های ايرانی است.

 آتش در نزد همگان از روزگاران بسیار کهن تا به امروز مورد توجه ویژه همه ی مرتوگان روی زمین با هر باور و آیینی بوده هست.

📚 بُن مایه :

برگرفته از نسک جشن های ایرانیان.
نوشته ی هاشم رضی.

رونوشت ؛ بردیا بزرگ مهر.
۲
@khashatra
(پایان)

وُهومَن اَمشاسِپَند

23 Nov, 05:13


#جشن_آذرگان

جشن آذرگان یکی از جشن های ماهانه ی زرتشتیان است که به مناسبت برابری نام روز و ماه جشن گرفته می شود.
و در نهم آذر ماه مزدیسنی برابر با سوم آذر ماه خورشیدی، جشن آذرگان برگزار می‌شود.
۱
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

23 Nov, 05:13


فلسفه جشن آذرگان با آوای موبد بهزاد نیکدین  به گویش زرتشتی

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

23 Nov, 05:12


#آذر_ایزد

ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی است و آن نگهبان آتش است.
آذر از آفریده‌های بزرگ اهورامزد است. زرتشتیان، در تاریخ خود «آتش» را به مانند پرچم سپندینه می‌دانند و آذر ایزدی است نگهبان این نماد پایداری و استواری دین زرتشتی. در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده‌های طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد.

«آذر» در اوستا «آترَ»، نهمین روز از هر ماه سی‌ روزه و نهمین ماه در سال نمای زرتشتی به این نام است. آذر ایزد نگاهبان آتش و فروزه‌ی اهورامزدا است از این رو گاه او را در شمار امشاسپندان آورده‌اند. آذر به چم آتش و گرما و نیروی داخلی برای جنبش و حرکت است. ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی است و آن نگهبان آتش است. آذر از آفریده‌های بزرگ اهورامزد است. زرتشتیان، در تاریخ خود «آتش» را به مانند پرچم سپندینه می‌دانند و آذر ایزدی است نگهبان این نماد پایداری و استواری دین زرتشتی. آتش یكی از آخشیج‌های چهارگانه طبیعت است كه ایرانیان همواره آن‌را پاس می‌داشته‌اند. چه نیکوست در این روز آتش نیایش خواندن و نیایش به درگاه اهورامزدا.

در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده‌های طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد و با نور خود که نشانی از آذر اهورایی است جان و دل یاران اهورامزدا را روشنایی می‌بخشد پس سوی پرستش اهورامزدا است. هر زرتشتی برای نیایش باید رو به سوی روشنایی و پشت بر تاریکی کند. آتش پرستاران در آتشکده از آن پرستاری می‌کنند. جشن آذرگان از جشن‌های ویژه آتش در فرهنگ ایران است.



سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :

ای خرامنده سرو تابان ماه
روز آذر می چو آذر خواه

شادمان كن مرا به مِی كه جهان
شادمان شد به فر دولت شاه

گل آفتاب گردان نماد آذر ایزد است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

23 Nov, 05:11


#امروز

به روز، پیروز ‌و فرخ روز آذر ایزد از آذر ماه به سال ۳۷۶۲ مزدیسنی

شنبه ۳ آذر ماه به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۳ نوامبر سال ۲۰۲۴ (ترسایی)

✔️ آذر = آتر ، آدر ، آگر ، آتش.

✔️ روز دیدار در پیر مراد در شهر یزد.

✔️ جشن آذرگان خجسته و همایون باد.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

22 Nov, 08:17


#دی_به_آذر

دی به آذر، روز هشتم از هر ماه در گاهشماری زرتشتیان است. دی یکی از نام‌های اهورامزداست.

«دی» (اوستایی:«دَثوش») به چم (:معنی) پروردگار، دادار، آفریننده و جهاندار زیبایی‌ها است. در گاه‌ شماری زرتشتی، روز نخست هر ماه اورمزد روز نامیده می‌شود، سه روز دیگر به نام اهورامزدای بی‌همتاست که به واژه‌ی دی آمده و از آن سخن گفته شده است.

در هر ماه سه روز با نام «دی» شناخته می‌شود. روزهای هشتم، پانزدهم و بیست و سوم ماه زرتشتی به نام «دی» است مانند دی به آذر، روز هشتم هر ماه، دی به مهر، روز پانزدهم از هرماه، دی به دین، روز بیست و سوم از هر ماه. برای باز شناختن هر یک از این سه روز ، نام روز پس از آن به واژه‌ی دی پیوند داده شده است برای نمونه فردای روز دی به آذر روز آذر است.

روزهای دی در هر ماه روزهای نیایش همگانی، به آتشکده رفتن، آسایش و دست از كار كشیدن زرتشتیان است.
 
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛

روز دی است خیز و بیار ای نگار مِی
ای ترک، مِی‌ بیار كه تركی گرفت دی

مِی ده برطل و جام كه در بزم خسروی
بنشست شاه شاد ملک ارسلان به مِی

اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

سر شوی و موی و ناخن پیرای

گل بادرنگ بویه نماد دی به آذر است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

22 Nov, 08:16


#امروز

به روز، پیروز ‌و فرخ روز دی به آذر از آذر ماه به سال ۳۷۶۲ مزدیسنی

آدینه ۲ آذر ماه به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۲ نوامبر سال ۲۰۲۴ (ترسایی)

✔️ دی به آذر = آفریدگار.

✔️ روز آرامش و نیایش همگانی زرتشتیان.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

21 Nov, 10:02


اکبر شاه به هم چنین از شاه عباس خواهش نمود که، دستور اردشیر نوشیروان را که یکی از دستوران دانشمند کرمان بود به دهلی گسیل دارد تا در تالیف کتاب فرهنگ جهانگیری از معلومات پهلوی و اوستایى او كمک بگیرند و دستور نامبرده در سال ۱۵۹۲ به هندوستان رفت و پس از تالیف کتاب مورد بحث به ایران برگشت.
اکبر شاه دستور آذر کیوان سر دسته ی یزدانیان را نیز که دستور وارسته ای بود و در شهر پتنه Patna در هندوستان به سر می برد به دربار خود دعوت نمود، ولی او از رفتن به حضور پادشاه عذر آورد و در عوض یکی از تالیفات خود را برایش فرستاد.

📚 بُن مایه :

برگرفته از نسک ؛ مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان.

نوشته ی ؛ موبد اردشیر آذر گشسب.

رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
۷۰
@khashatra

ادامه دارد...

وُهومَن اَمشاسِپَند

21 Nov, 07:41


بیانات این دستور دانشمند در اکبرشاه موثر واقع شده و در نتیجه بسیاری از باورهای زرتشتیان و رسوم ایرانیان باستان به شرح زیر در دین آلهی وارد گردید.

۱ - به تقليد از پادشاهان ایران باستان، اکبر شاه دستور داد که آتش مقدس در دربار شاهی شبانه روز روشن باشد.

۲ - اکبر شاه از سال ۱۵۸۱ میلادی به بعد آشکارا و در حضور دیگران نسبت به خورشید و آتش احترام قایل بود و به آن ها تعظیم می نمود.

۳  - به فرمان اکبر شاه تقویم باستانی ایران یعنی ماه های فروردین تا اسپند ماه و پنج روز کبیسه در آخر سال به جای تقویم های
دیگر در مکاتبات درباری معمول و متداول گردید.

۴ - سی روز ماه به نام هایی که در بین زرتشتیان مرسوم است نامیده شدند و به حکم پادشاه در مکاتبات و مراسلات رسمی نوشته و گفته می شدند مثلا به جای این که بنویسند روز سوم تیرماه می نوشتند روز اردی بهشت و تيرماه.

۵ - بر روی سکه هایی که به نام او ضرب می شد به دستور اکبر شاه جمله ی «کس ندیدم که گم شد از ره راست» نوشته شد.

۶ - اعیاد باستانی ایران مانند نوروز و مهرگان را احیاء و متداول نمود.
۶۹
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

21 Nov, 07:40


پارسیان که سده ها در هندوستان مانده و بسیاری از مسایل مذهبی را از یاد برده و یا در آن مشكوک بودند برای این که اطلاعات تازه و دست اول از مذهب زرتشت و مسایل و مطالب دینی کسب نمایند در سال ۱۴۷۷ میلادی یعنی در حدود ۵۰۰ سال پیش شخصی را به نام نریمان هوشنگ به ایران فرستادند این مرد مدت یک سال در ایران
اقامت نموده، زبان پارسی یاد می گیرد و سپس از موبدان ایرانی پرسش هایی نموده پاسخ هایی دریافت می کند و در هنگام مراجعت نامه ای که تاریخ آن روز خیروماه آبان سال ۸۴۷ یزدگردی است با خود به هندوستان می برد.
از این تاریخ تامدت ۳۰۰ سال مکاتباتی میان پارسیان هندوستان و زرتشتیان ایران رد و بدل می شود.
در گفتار بعد باز هم در این باره با شما گفتگو خواهیم داشت.
اکبر شاه پادشاه گورکانی هند که معاصر شاه عباس بزرگ صفوی و از بهترین و بزرگ ترین پادشاهان تیموری هند به شمار می آید به منظور یاری رساندن و آماده کردن شرایط مساعد بسیاری از دانشمندان و ارباب صنایع و حرف را به کار گماشت و مقدم اندیشمندان و بزرگان و شاعران زرتشتی را در دستگاه خود گرامی شمرد و از لحاظ زندگی و آسایش آنان فرمود تا به وضع آنان رسیدگی گردید و با میل وشوق از تعالیم دینی و اصول عقاید آنان پرسش ها کرد که موبدان و دین آگاهان به وی پاسخ هایی دادند که برای وی جالب بود.
اکبر شاه از دستور مهرجی رانه (۱۵۱۰/۱۵۹۱) دستور دانشمند پارسی که در نوساری می زیست به منظور یاد شده بالا دعوت نمود و دستور نامبرده در سال ۱۵۷۸ میلادی به دهلی رفت و اصول دین زرتشت و باورها و سنت های مذهبی زرتشتیان را به اکبرشاه ارائه نمود.
۶۸
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

21 Nov, 03:50


#امرداد_امشاسپند

خویشکاری امرداد امشاسپند در جهان استومند (مادی) نگهبانی از گیاهان روی زمین و سرسبز و بارور نگاه داشتن آنهاست و با توجه به این که وی نماد جاودانگی و بی‌مرگی و جوانی همیشگی است، مسعود سعد سلمان گوید: «روز امرداد مژده داد بدان / که جهان شد به طبع باز جوان»

در بندهش درباره‌ی این امشاسپندبانو می‌خوانیم: «امرداد بی‌مرگ سرور گیاهان بی‌شمار است زیرا او را به گیتی گیاه خویش است. گیاهان را رویاند و رمه گوسفند را افزاید؛ زیرا همه دام‌ها از او خورند و زیست کنند. به فَرَشکَرت (تازه کردن جهان)، سوشیانت و نوسازی جهان نیز اَنوش از امرداد آرایند. اگر کسی گیاه را رامش و خرمی بخشد یا بیازارد، آنگاه امرداد از او آسوده یا آزرده می‌شود. امرداد امشاسپند همیشه با خورداد امشاسپند (نگهبان آب) همراه است. در جهان خاکی، نگهبانی گیاهان و رستنی‌ها به او سپرده شده است.

اَمِرتات: جاودانگی، ماندگار و بی‌مرگی نام هفتمین روز از هر ماه در  گاهشمار زرتشتی و نام پنچمین‌ ماه است. اَ، واگ (واژه‌) نفی هست، مِر: به چم مردن و مرگ، تات.  پسوند  امرداد به پارسی آمده است. در  آفرینش نگهبان گیاهان و رستنی هست ، دو گام امشاسپندان خورداد و اَمرداد به هم پیوسته هستند. آدمی بتواند این دو رده از زندگی را به وارستگی برساند و به رسایی برسد خودبه‌خود به بی‌مرگی و جاودانگی هم خواهد رسید. اهورامزدا خوشی خورداد و جاودانگی امرداد را به کسی می‌بخشد که در دنیا اندیشه و گفتار و کردارش نیک باشد. چه نیکوست در این روز به آینده اندیشیدن و برای آینده برنامه‌ریزی کردن.

در اوستا اَمَرتات و در فارسی اَمُرداد بنابراین اَمُرداد یعنی بی مرگی و آسیب ندیدنی یا جاودانی. پس واژه “مرداد” در ادب مزدیسنا جایی ندارد. اَمُرداد یکی از امشاسپندان است که نگهبانی گیاهان با اوست. همیشه با امشاسپند هَه‌اُروتات یا خورداد هستند.

در گاهشمار سی‌روزه‌ی زرتشتیان هنگامی که نام روز و ماه برابر می‌شود آن روز را جشن می‌گیرند. فرارسیدن روز امرداد در ماه امرداد را جشن امردادگان می‌نامند. گل نماد امرداد امشاسپند ”گل چمبک (زنبق)” است.
 
در گاتها، یسنا ٥١ ، بند ٧  می‌خوانیم:

كس به هفت رده، اهورامزدا، روان، نیک اندیشی، بهترین راستی، شهریاری مینوی، آرمان سپند، رسایی وبالندگی بی مرگی، جاودانگی برسد و بر راه آیین راستی مى‌رود، از بخشایش دو مینویی اهورامزدا به پاداش خواهد رسید خوشی خورداد و جاودانگی امرداد را دارا مى شود.

«مسعود سعد» می‌سراید :

روز امرداد مژده داد بداند
كه جهان شد به طبع باز خواند
 

سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛

روز امرداد مژده داد بدان
كه جهان شد به طبع باز جوان

عدل بارید بر جهان یك سر
دولت و ملک شهریار جهان


اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

دار و درخت بنشان


اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

به (خورداد) جوی نوین کن روان/ امرداد بیخ نو اندر نشان

گل چمبک نماد امرداد امشاسپند است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

21 Nov, 03:49


#امروز

به روز، پیروز ‌و فرخ روز اَمُرداد امشاسپند و آذر ماه به سال ۳۷۶۲ مزدیسنی

پنج شنبه ۱ آذر ماه به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۱ نوامبر سال ۲۰۲۴ (ترسایی)

✔️ اَمُرداد = بی مرگی و جاودانگی.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

20 Nov, 04:05


شرح قضیه از این قرار است که حکمران احمد آباد که سلطان محمد بیقره نام داشت به سنجان لشگر کشید و حکمران هندوی سنجان از پارسیان خواست که او را در دفع سلطان محمد یاری نمایند.
پارسی ها که پرورده ی خوان نعمت حکمران بودند دعوت او را اجابت نموده، به جمع آوری و تجهیز قوا پرداختند.
و در نتیجه چهار هزار پارسی در تحت ریاست شخص دلاوری به نام اردشير به یاری هندوها برخاسته، با سلطان محمد جنگیدند و در جنگی که در گرفت به واسطه ی پافشاری پارسیان و رشادت زیاده از حد اردشیر سرکرده ی آن ها، هندوها پیروز و مسلمان ها شکست خورده فراری شدند.
ولی از بخت بد پس از چند ماه سلطان محمد با سپاهی بزرگ تر برگشت و در جنگ دومی که در گرفت، اردشیر سپهدار رشید پارسی کشته شد و هندو ها شکست خورده و شهر به دست مسلمین افتاد.
پارسیان آتش ایرانشاه را برداشته به کوهسار بهاروت گریختند و پس از چندی سرگردانی و آوارگی به نوساری رفته و ایرانشاه را در آن جا تخت نشین کردند.
آتش ایرانشاه تا سال ۱۷۴۱ میلادی در نوساری بود در این تاریخ به بلسار برده شد و سال بعد به اودواده Udwada منتقل و در آتشکده ی آن جا مکان داده شد که تا به امروز در آن جا شبانه روز فروزان و قبله گاه هزاران تن از زرتشتیان جهان می باشد.

📚 بُن مایه :

برگرفته از نسک ؛ مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان.

نوشته ی ؛ موبد اردشیر آذر گشسب.

رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
۶۷
@khashatra

ادامه دارد...

وُهومَن اَمشاسِپَند

20 Nov, 04:05


پس از کامبی نوبت شهرهای دیگر شد و پارسیان در سال ۱۱۴۲ به نوساری، در سال ۱۲۶۸ به انگلسوار Anklesvar و سپس به بروج Broach ، تانه Thana و سایر شهر های گجرات رفته، به تجارت و کسب و کار پرداخته و در آسایش زیستند.
در سال ۱۳۰۰ میلادی که پارسیان در شهرهای مهم استان گجرات پراکنده شده بودند موبدان زرتشتی پنج مرکز مهم دینی تشکیل دادند تا بتوانند به امور مذهبی همه ی بهدینان برسند و کارها بر مجرای درست خود قرار گیرد.
این پنج مرکز مهم دینی عبارت بودند از ؛ سنجان - نوساری - گداوره Godavreh بروج و كامبی.
خلاصه ی کلام این که زرتشتیان ساکن هندوستان که به نام پارسیان معروفند از روز مهاجرت از ایران که به سنجان آمده و در آن جا اقامت گزیدند تا حدود ۷۰۰ سال در ملک هندوستان در مهد امن و امان و با این حال بسیاری شان نیز با شرایط نامساعد برای ادامه ی حيات اجتماعی به سر می بردند و زندگی ساده و آرامی داشتند و از سوی حکمرانان هند و ساکنین آن جا هیچ گونه اذیت و آزاری به آن ها نمی شد.
در نتیجه همان گونه که اشاره نمودیم بر تعداد آن ها افزوده شد و به تدریج در بیشتر شهرهای گجرات پراکنده شدند.
ولی در اواخر سده ی پانزدهم میلادی برای پارسیان ساکن سنجان رخداد مصیبت باری روی داد که تعداد زیادی از آن ها را به دیار نیستی فرستاد.
۶۶
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

20 Nov, 04:04


سنجان نخستین اقامتگاه پارسیان که شهرک كوچكی بود در اثر استعداد ذاتی و هوشیاری و پشت کار پارسیان به تدریج تغییر شکل داده و پس از یکی دو سده به شهر بزرگ و پر ثروتی تبدیل گشت و پارسیان زندگی مرفه و آسوده ای داشتند و کم کم بر شماره ی افراد آن ها افزوده گشت و سده ها بعد عده ای از آن ها به شهرهای دیگر هندوستان مهاجرت نموده به کسب و کار پرداختند.
ادریسی جهانگرد نامی عرب که در سال ۱۱۵۳ میلادی به سنجان مسافرت کرده از لیاقت و زیرکی و تمول و هنرمندی پارسیان سنجان در کتاب خود شرحی می نویسد.
در حدود سال ۹۴۲ عیسوی پارسی های سنجان به کامبی Cambay رفته در آن جا اقامت نموده و به کسب و کار اشتغال ورزیدند.
کامبی در پایان سده ی دوازه میلادی یکی از ثروتمندترین شهرهای هندوستان بود و پارسیان ثروتمندی در آن جا اقامت داشتند که از بازرگانان عمده ی آن شهر به شمار می آمدند.
۶۵
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

20 Nov, 04:03


#خورداد_امشاسپند

خورداد پنجمین امشاسپند و پاس دارنده‌ی آب ها و سرسبزی است. آب در كنار سه آخشیج دیگر (خاک، هوا، آتش) در میان ایرانیان باستان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است. وجود ایزدان گوناگون موكل بر آن و نوشته‌های ایرانی و انیرانی همه گواه اهمیت این آخشیج است در میان ایرانیان باستان و زرتشتیان. زاستار (:طبیعت) در نظر ایرانیان جایگاه والایی دارد و عناصر آن شایسته ی گرامی داشت و دارای تقدس ویژه‌ای است. آب،‌ باد، خاک و آتش در دین اشوزرتشت و در فرهنگ و سنت ایرانی چهار آخشیج سپند است كه برای هر یک از آن ها فرشته‌ی ویژه‌ای تعیین شده و خویش کاری فرد زرتشتی است که محیط زیست را در حد توان پاک نگاه دارد. آب نه تنها سپند است بلكه آشامیده شده و در امور جاری زندگی به مصرف می‌رسد. عنصری كه وحدت آن نماد یكتایی اهورامزدا و كثرت آن جلوه‌گاه تمام پدیده‌های جهان هستی است،‌ از چكه‌ی باران تا اقیانوس پهناور و از آب آرام چاه تا سیل جاری در بستر رودها موجد و مولد زندگی است.

در ایران باستان تا به امروز ماه سوم سال و روز ششم هر ماه خورداد نام دارد. یشت چهارم كه به‌ نام خورداد یشت خوانده می‌شود، به طوری كه این فرشته در جهان مینوی نماد كمال اهورامزدا و در جهان جسمانی نگهبان آب است. خورداد در اوستا «هـَئوروَتات» و در پهلوی «خُردات» یا «هُردات» به چم رسایی و کمال است که در گاتها یکی از فروزه‌های اهورا مزدا و در اوستای نو نام یکی از هفت امشاسپند و نماد رسایی اهورا مزدا است. بخش هئوروه که صفت است به چم رسا، همه، درست و کامل. بخش دوم تات که پسوند است برای اسم، بنابراین هئوروتات به چم کمال و رسایی است. خورداد نماینده رسایی و کمال اهورامزداست.

خورداد، امشاسپند بانویی است که نگهداری از آب‌ها در این جهان، خویشکاری اوست و کسان را در چیرگی بر تشنگی یاری می‌کند از این روی در آیین، به هنگام نوشیدن آب از او به نیکی یاد می‌شود و در گیتی به نگهبانی آب گماشته شده است. ایزدان تیر و باد و فروردین از همکاران خورداد هستند.

در گاتها، از خورداد و امرداد پیوسته در کنار یکدیگر یاد می‌شود و در اوستای نو نیز این دو امشاسپند، پاسدارنده آب‌ها و گیاهان‌اند که به یاری مردمان می‌آیند و تشنگی و گرسنگی را شکست می‌دهند. گل سوسن نماد خورداد امشاسپند است.

در یسنا، هات ۴۷، آمده‌است که اهورامزدا رسایی خورداد و جاودانگی امرداد را به کسی خواهد بخشید که اندیشه و گفتار و کردارش برابر آیین راستی است.

در متن‌های کهن امشاسپند خورداد : چهارمین یشت از یشت های بیست و یک گانه‌ی اوستا، ویژه ستایش و نیایش امشاسپند بانو خورداد است که در آن یشت از زبان اهورا مزدا یادآور می‌شود که «… یاری و رستگاری و رامش و بهروزی خورداد را برای مردمان اشون بیافریدم…» و سپس تاکید می‌شود هر آن کس که خورداد را بستاید همانند آن است که همه امشاسپندان را ستایش کرده‌ است. در بندهش نیز درباره ی خورداد آمده‌است : «… ششم از مینویان، خورداد است؛ او از آفرینش گیتی، آب را به خویش پذیرفت..»، چنین گوید : هستی، زایش و پرورش همه موجودات مادی جهان از آب است و زمین را نیز آبادانی از اوست…»


سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :

خورداد ‌روز داد نباشد كه بامداد
از لهو و خرمی بستانی ز باده داد

از باده جوی شادی و از باده باش خوش
بی‌باده این جهان، صنما بادگیر، باد


اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

جوی کن.


اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

به (خورداد) جوی نوین کن روان/ (امرداد) بیخ نو اندر نشان

گل سوسن نماد خورداد امشاسپند است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

20 Nov, 04:03


#امروز

به روز، پیروز ‌و فرخ روز خورداد امشاسپند و آذر ماه به سال ۳۷۶۲ مزدیسنی

چهار شنبه ۳۰ آبان ماه به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۰ نوامبر سال ۲۰۲۴ (ترسایی)

✔️ خورداد = هَئورتات ، رسایی و کمال.

@khashatra

2,478

subscribers

6,589

photos

831

videos