سَبع المَثانی

برای مرید رابطهٔ شیخ خود که تلقین ذکر از او یافته باشد از ذکر نافع و مفید تر است ، چه مرشد واسطهٔ وصول مرید است به جانب قدس الهی ، و آن صورت [شیخ] که به عین باطن مشاهده می شود روحانیت اوست ، مرید در وقت رؤیت ‌باید پیشانی او را ناظر باشد ، چه در میان ابروی شیخ علی الدوام چون چشمهٔ خورشید نور متلألی است.

نسخه خطی گلشن معرفت ، جلد ۲

@hou786

حضرت وحیدالاولیاء فرمود از اول طور اول تا سوم انوار و شهر های عشق که هفت شهر است رد و گذری به سالک نشان می دهند و تشویق می نمایند که تو به این هفت شهر خواهی رسید. تا زمانی که به توفیق و فضل الهی به طور چهارم دل برسد و مخلِص ، مخلَص و از خطرات ایمن گردد و در آن مقام عالی متمکن گردد. ولی در این مقام ولی است [ولکن] کامل مکمل و اکمل نیست تا زمانی که به طور و شهر هفتم برسد و متمکن گردد.

اوصاف الأتقیاء صفحه ۸۳
میرزا ابوالحسن حافظ الکتب (معاون الفقراء)

@hou786

در حین تجلیات اسمائیه و ذاتیه بسیار می باشد در یک تجلی سالک هزار سال و ده هزار سال و صد هزار سال مانده پرورش می یابد و چون از آن حال باز آید یک ساعت نجومی بیشتر یا کمتر بیش نیست و این حال را طی الزمان می گویند.

رشیدالدین محمد بیدوازی
اسطر غیبیه / در توضیح دوایر جامعه رافعه و ضمایر عونیه کَونیه

@hou786

متوسطان از اولیاء در بریدن از خلق و مجاهدات بدنی کوشش فراوان دارند ولی کاملان به هیچ جهتی از جهات تمایل پیدا نمی کنند بلکه حق هر مرتبه را به تمامه بجا می آورند، پس آنان در عالم طبیعت  کاملان ؛ و در مراتب روحی هم کاملانند ، مانند پروردگارشان که خلقت هر چیری را به تمامه عطا فرمود ، لذا نه طبیعت و نه روحانیت بر آنان غلبه نمی کند و غیر ایشان یا روحانیت مغلوب و طبیعت مستهلک داشته و یا طبیعت مغلوب و روحانیت مستهلک دارند.

شیخ صدرالدین قونوی
نفحات الهیه ، صفحه ۹۷

@hou786

آغاز خلق هَباء بود و نخستین موجود در آن ، حقیقت محمدیه رحمانیه بود که موصوف به استوای بر عرش رحمانی می باشد.. و نزدیکترین چیز بدان از جهت قبول در آن هَباء ، جز حقیقت محمدی که به نام عقل اول نامیده شده نمی باشد.. و در هَباء عین او و عین عالم -از تجلیش- پدیدار گشت ، و نزدیکترین فرد به او علی بن ابی طالب -امام العالم و سر الانبیا اجمعین- بود.

شیخ محیی الدین بن عربی
فتوحات مکیه ، باب ششم ، در معرفت آغاز روحانی

@hou786

ترجیح و برتری دادن مشایخ - بعضی بر بعض دیگر - بر تلمیذان و مریدان حرام است.

شیخ محیی الدین ابن عربی
مواقع النجوم ، صفحه ۱۹۴

@hou786

داخل شدن اهل معرفت در این عالم [ملکوت] به ارواح و نفوس ایشان است نه به اجسام یعنی به خلع بدن داخل می شوند در این عالم و می گویند در این عالم مداین و شهر های بسیار است که احصاء نمی شوند، بعضی از آن ها مسمی است به مداین نور که داخل نمی شود در آن ها مگر هر مصطفی و برگزیده از انبیاء و اوصیاء و اولیای ایشان.

میرزا ابوالقاسم راز شیرازی ذهبی
طباشیر الحکمه ، صفحه ۲۱۳

@hou786

اگر يكى- دو بار خلع بدن براى شما پيش آيد براى شما خيلى چيزها روشن می شود ، و [سبب] انتقالات و تمثلات و [شنیدن] حرف های غیبی می‌ شود. و چشم بسته جهان را روشن می بیند و صحنه هایی از آفتاب و برق و.. می بینید. این ها را به گزاف نمی گوییم اگر چند بار پیش آید و راه بیفتید معلوم می شود.

استاد علامه حسن زاده آملی
شرح فارسی اسفار ، جلد سوم ، صفحه ۶۷۵

@hou786

هرکس سخن ما را در مورد انوار تصدیق نکند بر اوست که دست به ریاضات زند و خدمت اصحاب مشاهده کند ، امید است که حالت جذبه ای به او روی آورد و او را برباید تا نور درخشنده را در عالم جبروت ببیند و حقایق ملکوتی و نورهایی را که افلاطون و دیگران مشاهده کردند رؤیت نماید.

مجموعه مصنفات،جلد ۲ صفحه ۱۵۲
شیخ شهاب الدین سهروردی

@hou786

لازم است بر اكابر اين طريقت كه در ستر احوال می كوشند ، ترک رياضتی كه در نظر عوام عظيم القدر است ، و باعث قبول خلق است ، و مستلزم شهرت است ، كه متضمن آفت است ، و مثمر شرارت ، نمايند. نزد فقير گرسنگی های دور و دراز ، از مراعات حد اعتدال در مأكولات ، بسيار آسان است ، و يسر تمام دارد. و می یابد كه رياضت مراعات توسط حال ، از رياضت كثرت جوع زياده است. حضرت والد بزرگوار قدس می فرمودند كه : در علم سلوک رساله ای ديده ام ، كه در آن جا نوشته كه: در مأكولات مراعات اعتدال نمودن ، و حد وسط نگاهداشتن ، در وصول به مطلوب كافی است.

مکتوبات ربانی ، دفتر اول ، مکتوب ۳۱۳

@hou786

از طریق تمرین و تجربه عملی است که موفقیت به دست می آید ، از طریق تمرین و‌ تجربهٔ عملی است که شخص به آزادی و رهایی می رسد. آگاهی کامل و واقعی از طریق تمرین و تجربهٔ عملی کسب می شود. از طریق تمرین و تجربهٔ عملی است که شخص می تواند به قدرتی برسد و به وسیلهٔ این قدرت صرفا با اراده کردن ، به هر مکان و هرجا بخواهد منتقل شود.

Siva samhita IV 9-11 , hata yoga p.47

@hou786

هر وقت مطلبی علمی برایم مشکل میشد ، به محضر حضرت وحیدالاولیاء می رفتم و وی با یک نگاهش آن را می آموخت و حل می کرد.

میرزا محمد علی حکیم
لطائف العرفان ، جلد دوم ، صفحه ۷۳

@hou786

مردان الهی از هم صحبتی جنّیان می گریزند -گریختنی شدیدتر از مردمان- زیرا هم صحبتی با آنان باعث تکبّری بر غیر و تحقیری نسبت به آن کس که ارتباطی با آنان ندارد ، می شود. ما جماعتی که با جنیّان صحبت داشته اند را دیده ایم و با اینکه اهل عبادت و اجتهاد بودند ولی از جهت آنان (جنیّان) اندکی علم به خدا برایشان حاصل نشده و در آنان تکبر دیده ایم.

شیخ محیی الدین عربی
فتوحات مکیه ، باب۵۱ : معرفت اهل ورع

@hou787

سالک صادق پس از صفای کامل صاحب بصیرت قلبیه گشته حقایق اشیاء را به صور مناسبه دیده و انوار رنگارنگ غیبیه را گاه در پیش رو و اطرافش و گاه از کثرت صفا از قلب خودش گاه به چشم باطنی گاهی هم به چشم ظاهری ساطع و متلألأ می بیند.

رساله سؤال و جواب صفحه ۳۱
صفیرالعارفین پرویز خان سلماسی ذَهَبی

@hou786

عالمی بی نهایت از نور سفید ، نور نهایت ملکوت علوی است و تجلی به همین رنگ ، علامت کمال تجلیهٔ روح است

سید محمد نوربخش
رسائل نوربخشیه ، رساله نوریه ، صفحه ۱۵۴

@hou786

عالمی بی نهایت از نور سیاه ، نور جبروت است و تجلی به همین رنگ ، علامت کمال تجلیهٔ خفی است از کثرت ما سوی الله.

سید محمد نوربخش
رسائل نوربخشیه ، رساله نوریه ، صفحه ۱۵۴

@hou786

هر وقت ذکر مصیبت می شود صورت مبارک جناب سیدالشهداء سلام الله علیه و آله برای من ظاهر می شد و رقت زیاد دست می داد... [روزی در ایام محرم] صورت صاحب ولایت [امام علی بن ابی طالب] ظاهر شد... بعد صورت مبارک تغییر کرد به صورت مبارک سیدالشهداء سلام الله علیه و آله و فرمودند کیست که بر من غریب گریه کند.

رساله نورالهدایا یا مصحف فاطمی صفحه ۸۱
بی بی بهشتی (فرزند میرزا ابوالقاسم راز شیرازی ذهبی)

-مرثیه حافظ حمید از ذاکران و مداحان طریقت خلوتیه و مولویه در رثای حضرت سیدالشهداء علیه السلام: چون چشمان شهلای حسین علیه السلام بر کربلا افتاد ، لرزه بر اندام کائنات افتاد و گفتند ای وای حسین...

@hou786

تألیفات ما اعم از این کتاب و سایر کتابهایمان ، از شیوه تألیف متعارف تبعیت نمی کند و خود نیز مانند نوع مؤلفان نیستم. زیرا هر مؤلفی تحت اختیار خودش است و هرچه بخواهد را القا می کند و هرچه بخواهد را بیان می دارد.. ما در تألیفاتمان چنین نیستیم ، ابتدا قلبم بر باب حضرت الهی معتکف و مراقب گشایش آن در است. در این حالت قلبم فقیر و خالی از علم است‌ ، هنگامی که از ورای آن پرده امری بر قلبم ظهور می کند به امتثال آن مبادرت ورزیده مطابق حدی که مقرر شده به تألیف آن می پردازم.

شیخ محیی الدین بن عربی
فتوحات مکیه ، جلد ۱ ، صفحه ۱۵۹

@hou786

علم حقیقی از راه تفکر و آنچه عقلا از راه افکارشان تقریر کرده اند به دست نمی آید بلکه علم تنها آن است که خدا در قلب عالم می اندازد و نور الهی است که هرکه را بخواهد از فرشته و رسول و نبی و ولی ، بدان مختص می کند. کسی که کشف ندارد علم ندارد.

شیخ محیی الدین بن عربی
فتوحات مکیه ، جلد ۲ ، صفحه ۲۱۸

@hou786

خداوند هرگز در صورت واحدی برای دو شخص تجلی نمی کند و نیز دوبار در یک صورت تجلی نمی نماید و دو شخص را در یک تجلی شریک نمی سازد.

شیخ محیی الدین بن عربی
فتوحات مکیه ، جلد ۱ ، صفحه ۱۶۴

@hou786