روان‌کاوی زندگی روزمره

روانکاوان همیشه در پرداختن به ADHD از نگاه روانکاوی مردد بوده‌اند، تا حدی به این دلیل که این اختلال به‌عنوان یک اختلال عصبی طبقه‌بندی می‌شود و با ابعاد روان‌پویشی این اختلال آشنایی کمی وجود دارد. با این حال، برخی از روانکاوان ADHD را از طریق نظریه روابط ابژه، روان‌شناسی ایگو، و چارچوب‌های روان‌شناسی خود بررسی کرده و به پیشرفت‌های نظری در این حوزه نائل آمده‌اند. خلاصه‌ای از مفهوم‌سازی روانکاوانه بر ADHD در ادامه شرح داده خواهد شد:

1. رین‌واتر (2007):علائم ADHD نشان‌دهنده یک دفاع مانیک در برابر واقعیت‌های درونی دردناک هستند، به‌طوری که بیش‌فعالی به‌عنوان تلاشی برای فرار از آشفتگی‌های عاطفی عمل می‌کند. آشفتگی‌هایی که در نتیجه فرافکنی پرخاشگری خود به ابژه منجر به وحشت او از انتقام و سپس تلاش بی‌وقفه برای ترمیم آن شده که ممکن است تلاشی ناهشیار در برابر پشیمانی و موضع افسرده‌وار باشد.

2. لوزینگر-بوهلبر و فیشمان (2010): آن‌ها با تکیه بر مفاهیم بالینی کلاین و وینیکات توضیح می‌دهند که برخلاف توضیح رین‌واتر، ADHD ناشی از اضطراب‌های موضع پارانوئید-اسکیزوئید است که در آن کودکان پرخاشگری را بر دیگران فرافکنی کرده و آنها را به‌عنوان آزارگر درک می‌کنند. نقص توجه به آن‌ها این قابلیت را می‌دهد تا در لحظه تنها به یک وجه از ابژه (بد یا خوب) دسترسی داشته باشند و نگرانی‌ها و علائم کودک ناشی از ترسی است که از ابژه‌های بد ادراک شده دارد.

3. گانتر (2014): دیدگاه‌های مختلف را تلفیق کرده و ADHD را ناشی از تروماهای پردازش‌نشده، فقدان شخصیت‌های مرجع و اختلال در تبدیل تجربیات حسی به تفکر نمادین (با استفاده از نظریه عناصر بتا و آلفا بیون) می‌داند. این چارچوب بر نیاز به "containment" بیرونی توسط مراقبان یا روانکاوان تأکید دارد. گانتر اشاره می‌کند که به‌ویژه پسران مبتلا به این اختلال از فقدان یک الگوی پدر کارآمد رنج می‌برند. همچنین در این افراد داده‌های حسی و احساسات فاقد قابلیت هضم به شیوه‌های مناسب و تبدیل به افکار هستند و ناچارأ به‌طور مستقیم به سمت تکانش و بی‌قراری حرکتی سرازیر می‌شوند.

● @freudisalive


تأویل دنیای درونی کودکان مبتلا به ADHD
سالومونسون 2017

🎖بهترین فیلم‌نامه برای یک فیلم:

🏆 Peter Straughan
#GoldenGlobe2025

🎬 Conclave [2024] • movie
⏰ 120 min
🌟 7.4/10 (7.4 based on 40,450 votes!)

»برای دانلود از گزینه زیر استفاده کنید.

اگر کسی تمایل داشته باشد که این قضیه‌ی متناقض را پیش بکشد که انسان بهنجار نه‌تنها خیلی بیش ازآنچه فکر می‌کند بی‌اخلاق است، بلکه بیش‌از آنچه بتواند تصورکند دارای اخلاق است؛ روانکاوی که مسئول بخش اول مدعا است، هیچ اعتراضی به بخش دوم آن ندارد.
● @freudisalive
زیگموند فروید
ایگو و اید، ۱۹۲۳
امین‌پاشا صمدیان

در صورت غیاب «انتقال» یا اگر این انتقال منفی باشد، بیمار به پزشک و استدلال‌های او گوش نخواهد داد.

در اینجا «باورِ» او داستان پیدایش خود را تکرار می‎کند؛ باور از عشق می‌آید و در آغاز احتیاجی به استدلال ندارد.

فرد فقط زمانی به بررسی انتقادی باورها مجال می‌دهد که توسط کسی که عاشقش است پیش کشیده شوند. بنابراین عقل انسان هم فقط زمانی تأثیر می‌پذیرد که قادر به نیروگذاری لیبیدویی [libidinal cathexis] بر ابژه‌ها باشد؛ پس ما دلیل خوبی داریم که نگران میزان خودشیفتگی شخص باشیم و آن را به عنوان مانعی در برابر امکانِ تأثیرپذیری، حتی با بهترین تکنیک روانکاوانه تلقی کنیم.


● @freudisalive

زیگموند فروید
درس‌گفتارهای مقدماتی روانکاوی
علی الوند

در این واقعیت صِرف که زندگی سخت است، که انسان‌ها ناگزیرند جان بکَنند و رنج بکِشند، چیزی نیست که آدمی را خشمگین و آزرده سازد. شرایط ارضی و سماوی اکنون و همیشه چنین است، و ما قادریم آن را تاب بیاوریم.
[ویلیام جیمز]

● @freudisalive

جان‌های بیمار ذهن‌های سرحال
جان کاگ
ترجمه مهدی نصراله‌زاده

همیشه فکر کرده‌ام
زندگی بعدها شروع می‌شود.

پیش خودم مجسم می‌کنم یک روز از جا می‌پرم، با دست‌دست کردن همه‌چیز را خراب نمی‌کنم، بلکه می‌دوم بیرون و دنبال زندگی می‌گذارم، مثل اینکه دنبال یک خرگوش بگذارم. با اطمینان زیاد و خیلی سرسختانه حرکات زیگزاگی‌اش را تعقیب می‌کنم و حدودِ ظهر شکارش می‌کنم. بعد آرام و شاید هنوز هم سرخورده (شاید حتی بیشتر از قبل) برمی‌گردم به اتاقم. ولی برای من همین کافی است که یک بار زندگی را در دست‌هایم گرفته‌ام، که یک بار زندگی را دیده‌ام، که چیزی بیش از یک خرگوش پشمالو و احمق نیست که از یک زمستانِ سخت جان به در نمی‌برد. این امیدواری محتاطانۀ من بود.

حالا می‌دانم که چیز زیادی هم در دست‌هایم نخواهم گرفت. دست‌هایم خالی می‌مانند.

● @freudisalive

● مارتین والز
ازدواج‌های فیلیپس‌بورگ
اژدر انگشتری

اگر این جهان قابل‌اندازه‌گیری بود،
می‌توانستیم بگوییم که از منظر روان‌کاوی،
زندگی خوب زندگی‌ای است که در آن
به‌میزان‌کافی سرخوردگی وجود دارد،
نه بیشتر و نه کمتر.

● @freudisalive

● آدام فیلیپس
حسرت
میثم سامان‌پور

شناخت از دیگران آشکار می‌سازد که شناختِ‌دیگران چقدر کم می‌تواند مفید واقع شود، و به‌واقع، دیگران چقدر ما را مضطرب می‌سازند.

این امر احتمالاً با این واقعیت تصدیق می‌شود که وقتی دو نفر عاشق هم می‌شوند، می‌خواهند یکدیگر را بشناسند، و در مورد یکدیگر بیشتر بدانند؛ گویی در این شور آتشین با یکدیگر حرف می‌زنند که به شناختی عمیق و صمیمانه برسند. هنگامی که نوبت به عشق و عاشقی برسد، شناخت کاری از پیش نمی‌برد؛ وقتی نوبت به عشق و عاشقی برسد، عیان می‌گردد که فرد میل می‌ورزد، اما هیچ نمی‌داند که به چه یا که دارد میل می‌ورزد.

● @freudisalive
● آدام فیلیپس
حسرت
میثم‌ سامان‌پور

از ویرژیل نقل شده است و فروید هم آن را سرلوحه کتاب تاویل رویاهای خودش قرار داده است: من مناطق نفرین شده را تکان خواهم داد. جرات کنیم و وجه پنهان‌ِ شالوده‌های ناگفته‌ی زندگی روزمره‌مان را برهم زنیم.

● @freudisalive
● اسلاوی ژیژک
خشونت، پنج نگاه زیر چشمی
ترجمه علیرضا پاکنهاد

کلی‌ترین فرمول در بنیاد هر دین و اخلاق این است که: «چنین و چنان کن و چنان و چنین مکن تا سعادتمند شوی! وگرنه خود دانی ...» اساسِ هر اخلاقی، هر دینی، همین دستور است.

من این را گناهِ نخستینِ بزرگِ عقل می‌نامم و بی‌عقلی نامیرا. این فرمول در دهان من باژگونه شده است.

این است نخستین نمونه‌یِ «ارزیابی دوباره‌ی همه‌ی ارزش‌ها» که من کرده‌ام:

یک آدم درست و حسابی، یک آدم سعادتمند، می‌باید به‌غریزه کارهایی را بکند و سراغ کارهای دیگر نرود. او نظمی را که فیزیولوژیِ او به نمایش می‌گذارد به روابط خود با مردمان و چیزها فرا‌می‌برد.



● @freudisalive

فریدریش نیچه
غروب بت‌ها
داریوش آشوری

یک روز از سر بیکاری به بچه‌های کلاس گفتم انشایی بنویسند با این عنوان که فقر بهتر است یا عطر؟
قافیه ساختن از سرگرمی‌هایم بود.
چند نفری از بچه ها نوشتند "فقر" از بین علم و ثروت همیشه علم را انتخاب می‌کردند.
نوشته بودند که:
فقر خوب است چون چشم و گوش آدم را باز می‌کند و او را بیدار نگه می‌دارد، ولی عطر، آدم را بیهوش و مدهوش می کند. عادت کرده بودند مجيزِفقر را بگویند چون نصیبشان شده بود.

فقط یکی از بچه ها نوشته بود “عطر"! انشایش را هنوز هم دارم. جالب بود.

نوشته بود: "عطر حس‌های آدم را بیدار می‌کند که فقر آن ها را خاموش کرده است."

● @freudisalive
فریبا وفی
رویای تبت

این پنداری طبیعی به نظر می‌رسد که شادمانی را معادل لذت بدانیم، تا آن هنگام که روشن می‌شود لذت گذاراست و شادمانی وابسته است به چیزهایی که ربط مستقیم و مداومی به لذت ندارند.

ارسطو این را دریافته بود که اظهار کرد شادمانی تجربه نیست، بلکه فعالیت است؛ بیشتر به دوستی کردن مانند است تا به لذت بردن.

● @freudisalive

۴۲ اندیشهٔ ناب
مارک ورنون
پژمان طهرانیان

شادمان بودن وضعیتی ناخودآگاه است؛ توجه بیش از اندازه به آن دستیابی به آن را بسی دشوارتر خواهد کرد.

یا چنان که جان استوارت میل گفته است: «کافی‌ست از خود بپرسید که آیا شادید، تا دیگر شاد نباشید.»

● @freudisalive

۴۲ اندیشهٔ ناب
مارک ورنون
پژمان طهرانیان

کار روانکاوی سخت و سنگین است؛ نمی‌شود مثل عینکی با آن برخورد کرد که برای مطالعه آن را می‌زنیم و موقع راه رفتن آن را برمی‌داریم. آن روان‌درمان‌گرانی که می‌خواهند هرازگاهی در بین بقیه‌ی روش‌ها از روانکاوی هم استفاده کنند تا جایی که من می‌دانم پایه‌ی روانکاوی‌شان قوی نیست. آن‌ها کلّیتِ روانکاوی را نپذیرفته‌اند بلکه به آن آب بسته‌اند – احتمالاً نیشش را کشیده‌اند؛ آن‌ها را نمی‌توان روانکاو حساب کرد. به نظرم این مایه‌ی تأسف است. ولی همکاری بین روانکاو و روان‌درمانگری که خودش را به تکنیک‌های دیگر محدود می‌کند به طور کلی در کار درمان مفید خواهد بود.


● @freudisalive

زیگموند فروید
درس‌گفتارهای مقدماتی جدید در باب روانکاوی
علی الوند

از نظر فروید، رانۀ سلطه نشان‌دهندۀ وحشی‌گری کودکی است که می‌خواهد دیگری را به انحصار خود دربیاورد و تصاحبش کند، او را به‌زور تحت سلطۀ خودش قرار دهد، نه لزوماً با هدف تخریب او، اما بدون درنظرگرفتن منافع شخصی او.

می‌توانیم ببینیم که در اکثر موقعیت‌ها، رانۀ سلطۀ یک نفر به‌شکل کم‌و‌بیش ناهشیار و غیرمستقیم با رانۀ سلطۀ یک نفر دیگر تلاقی می‌کند. چطور این اتفاق می‌افتد؟ چون رانۀ سلطه به رانۀ چنگ‌زدن تکیه می‌زند، یعنی نیروی تحکم‌آمیز چنگ‌زدن و آویزان‌شدن به یک شخص، یک فکر، یا یک موقعیت زیان‌آور، آن هم از ترس از‌دست‌دادن کنترل روی دیگری یا خود، ازدست‌دادن لذت و رضایت، و همچنین ازدست‌دادن هویت و زندگی.



از کتاب فرار از زندان عاطفی
نویسنده: ساوریو تاماسلا
مترجم: حامد حکیمی


👉@hamedhakimi8

عزیزانی که مایلند فایل ویدویی سه‌جلسه با ریچارد بوتبی را که همراه با ترجمه فارسی است، دریافت کنند
به آیدی زیر پیام دهند
موضوعات هرجلسه در تصویر اشاره شده است.

● @freudisalive1

امروز روز اول دی‌ماه است
من راز فصل ها را می دانم
و حرف لحظه ها را می فهمم
نجات دهنده در گور خفته است
و خاک ، خاک پذیرنده
اشارتیست به آرامش

صدای فروغ

● @freudisalive

Everybody hurts sometimes
Everybody hurts someday

Now my heart
feel like December

● @freudisalive

ما همچنان گزارش‌های گوناگون از کشتارهای وحشیانه و تکان‌دهنده را در اخبار می‌شنویم. این ددمنشی‌ها هدفی دوسویه دارند که واجد خصلتی تماماً سیاسی است: حذف دشمنان یک حزب یا گروه سیاسی، و هم‌هنگامْ خفه کردن صدای مخالفان از طریق فلج کردن اجتماع‌های بزرگ با ترساندنشان از تلافی‌جویی‌های همه‌گیر و همه‌حاضر.

ارعاب سیاسی، با فروپاشاندن ارادۀ مردم و تقلیل آن به سطح سیاق خیالی، فضایی نافذ و فراگیر از پارانویا را در سطح عموم شایع می‌کند. به‌واسطۀ همین پارانویا، پیوند و همبستِ بزرگ‌تر مناسبات اجتماعی از هم وامی‌پاشد، و به این ترتیب امکان دغدغه‌مندیِ اجتماعی به سطح اضطراب برای بقای فردی تقلیل می‌یابد. وقتی که هر فردی گرفتار این ترس می‌شود که شاید عضو دیگر گروه خبرچین یا دست‌نشانده باشد، پیکرۀ سیاسی اتمیزه می‌شود. بر این قرار، زمینۀ روان‌شناختی برای ظهور و برآیش یک رهبر کاریزماتیک مهیا می‌شود، کسی که ساختار امر خیالی را برای مستحکم ساختن جایگاه خود در قدرت به کار می‌بندد.

ریچارد بوتبی
مرگ و میل: نظریۀ روان‌کاوی در بازگشتِ لکان به فروید، ترجمۀ علی رستمیان

● @freudisalive