Ethno.Anthro @ethnoanthro Channel on Telegram

Ethno.Anthro

@ethnoanthro


تیـمِ اِتنــو؛
دربارهٔ انـسان‌شـناسـی

ارتباط با ما:
https://zil.ink/ethno.anthro

Ethno.Anthro (Persian)

Ethno.Anthro کانالی است که توسط تیم اتنو مدیریت می‌شود و در مورد انسان‌شناسی و جوانشناسی مطالب مفید و جذاب ارائه می‌دهد. اگر علاقه‌مند به مطالعه در مورد فرهنگ‌ها، طبایع انسانی، و زندگی اجتماعی هستید، این کانال برای شما ایده‌آل است. از طریق لینک زیر می‌توانید به ما ملحق شده و از مطالب متنوع و آموزنده‌ی Ethno.Anthro لذت ببرید: https://zil.ink/ethno.anthro

Ethno.Anthro

28 Jan, 05:34


گرافیتی، اعتراض اجتماعی، و ضدروایتِ شهری
با نوید پورمحمدرضا


دربارهٔ دوره:
گرافیتیْ تجسم زنده‌ی اکنون است و خاطره‌ی غباربسته‌ی فردا. بین همه‌ی آن‌چه در شهر و بر شهر نوشته می‌شود، گرافیتیْ طرح و نقش و کلمه‌ایست که بنا به هیچ مصلحتی صیقل نیافته و بنا به هیچ ملاحظه‌ای ویرایش نشده است. زنده‌ترین، سرراست‌ترین، و ژرف‌ترین خواست و تمنای آدمی‌ست. گرافیتیْ نابسندگیِ نوشتن روی کاغذ، نقاشی روی بوم، و ماندن در خلوتِ خانه و گالری را یادآوری می‌کند. شاید این‌گونه متن و نقشْ رمز شود و هرگز نمیرد.

🔸زمان:
روز چهارشنبه؛ ۱۰ بهمن ماه ۱۴۰۳
ساعت ۱۷ تا ۲۰

🔸پلتفرم برگزاری:
گوگل‌میت

🔸مهلت ثبت نام:
تا پایان روز سه‌شنبه، ۹بهمن (با ظرفیت محدود)

🔸هزینه:
۳۰۰ هزار تومان

| فــرم ثبـت‌نام و اطلاعات تکمیلی |
| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

27 Jan, 18:28


کتاب گرافیتی چیست؟
نگارشی در باب شیوه‌های نگرش به هنر خیابانی

کارن رشاد
کلاه استودیو

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

27 Jan, 18:28


گرافیتی قبل از هر چیز به هدف بیان آزاد، سکوت دیوارها را می‌شکند و یک اعتراض است. دست‌کم اعتراضی است به سکوت دیوارهای خاکستری. یکی از علل مخالفت بنیادی نهادهای حاکم با گرافیتی، آگاهی از همین پتانسیل نهفته در کار گرافیتی‌نویس‌ها است. اغلب مردم، گرافیتی را نوشته یا نقاشی‌ای سردستی و از روی تفنن یا بی‌فرهنگی قلمداد می‌کنند. اما گرافیتی، در واقع حاوی دو قدرت است درونی است: نخست امکان تجربه جهان‌های گوناگون و برسازی اشکال جدید ذهنی و سپس توان بیان اعتراضی، به شکلی آگاهانه یا حتی ناآگاهانه. همین موضوع را می‌توان در موسیقی رپ امروز نیز دید. فرهنگ هیپ‌هاپ که ریشه در فرهنگ اعتراضی سیاهان ایالات متحده داشته و امروزه در همه جای دنیا تبدیل به خرده‌فرهنگی مصرف‌گرا شده است، از همین امکان برخوردار است. تنها محدودیت موسیقی رپ، وابستگی به زبان است که آن را نسبت به گرافیتی که به زبان تصویر دست به بیان می‌زند محدودتر می‌سازد.

از کتاب گرافیتی چیست؟
نگارشی در باب شیوه‌های نگرش به هنر خیابانی
کارن رشاد
کلاه استودیو

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

27 Jan, 08:56


نشریه پادرنگ | شمارهٔ یک

🔹 رپ ایران در کاوش هویت
🔹 مشروعیت زیرزمینی
🔹 از خیابان به آگاهی و برعکس
🔹تتلیتی زنانه و مردانگی تتلو
🔹 خیابان زنده است؟
🔹 در تکاپوی رسمیت
🔹 چگونه به نظر خواهم رسید؟

@PaadrangMag
@EthnoAnthro

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

27 Jan, 08:55


نشریه پادرنگ | شمارهٔ یک

رپ و گرافیتی در ایران
شمارۀ یک؛ زمستان 99

@PaadrangMag
@EthnoAnthro

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

25 Jan, 16:31


گرافیتی، اعتراض اجتماعی، و ضدروایتِ شهری
با نوید پورمحمدرضا


دربارهٔ دوره:
گرافیتیْ تجسم زنده‌ی اکنون است و خاطره‌ی غباربسته‌ی فردا. بین همه‌ی آن‌چه در شهر و بر شهر نوشته می‌شود، گرافیتیْ طرح و نقش و کلمه‌ایست که بنا به هیچ مصلحتی صیقل نیافته و بنا به هیچ ملاحظه‌ای ویرایش نشده است. زنده‌ترین، سرراست‌ترین، و ژرف‌ترین خواست و تمنای آدمی‌ست. گرافیتیْ نابسندگیِ نوشتن روی کاغذ، نقاشی روی بوم، و ماندن در خلوتِ خانه و گالری را یادآوری می‌کند. شاید این‌گونه متن و نقشْ رمز شود و هرگز نمیرد.

🔸زمان:
روز چهارشنبه؛ ۱۰ بهمن ماه ۱۴۰۳
ساعت ۱۷ تا ۲۰

🔸پلتفرم برگزاری:
گوگل‌میت

🔸مهلت ثبت نام:
تا پایان روز سه‌شنبه، ۹بهمن (با ظرفیت محدود)

🔸هزینه:
۳۰۰ هزار تومان

| فــرم ثبـت‌نام و اطلاعات تکمیلی |
| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

23 Jan, 19:34


📌انجمن علمی دانشجویی انسان‌شناسی دانشگاه تهران برگزار می‌کند:

کارگاه مقاله‌خوانی؛
موضوعات کلاسیک انسان‌شناسی در متون معاصر


با حضور:
المیرا علی‌حسینی، دکتری انسان‌شناسی فرهنگی


📆 از ۱۷ بهمن به مدت ۶ هفته، چهارشنبه‌ها
🕠 ساعت: ۱۷:۳۰
📍دانشکدهٔ علوم اجتماعی دانشگاه تهران
(جلسه‌ی اول کارگاه به‌صورت مجازی و باقی جلسات به‌صورت حضوری برگزار می‌شوند)

شرکت در این کارگاه رایگان و ثبت‌نام جهت حضور الزامی است!
مهلت ثبت‌نام تا ۱۵ بهمن‌ماه

جهت ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر به آیدی زیر پیام دهید:
@anthro_ut_admin

راه‌های ارتباطی با انجمن:
اینستاگرام
تلگرام
یوتیوب
لینکدین

Ethno.Anthro

23 Jan, 10:10


کارگاه جدید اتنو با حضور نوید پورمحمدرضا

به زودی…

Ethno.Anthro

22 Jan, 06:14


خلق نظم از آشوب، نگاهی به جستار روایی

مهراوه فردوسی

منبع: پادکست کارگاه

دریافت فایل کامل این گفتار

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

21 Jan, 08:23


چگونه خودنگاری به ابزاری برای مبارزه با نژادپرستی و تبعیض بدل شد؟

| کری می ویمز |

در سال 1989 عکاس سیاه‌پوستی در نورث‌هامپتونِ ماساچوست دریچه‌ی دوربین را از دیگران به سمت خود چرخاند و تا یک سال بعد هر روز بخشی از کارش را صرف عکاسی از خود، پشت میز آشپزخانه‌اش کرد. ۲۰ عکس‌ از این مجموعه با عنوان «مجموعه‌ی میز آشپزخانه» منتشر شد. در بعضی از عکس‌ها تنها بود و گاهی همراه با خانواده و دوستان.

این نخستین بار بود که بسیاری از هنرمندان معاصر انعکاس زندگی زنی آفریقایی-آمریکایی در کارش را می‌دیدند. ویمز فضای بازی را که هنر در اختیارش می‌گذاشت درک کرده بود. در مصاحبه‌ با آرته 21 گفت: «این کار به‌ نوعی دریچه‌ای از فرصت‌ها را به روی‌ام باز کرد، از آن‌چه عملاً می‌توانستم در فضای خودم انجام بدهم، در هر زمانی و به هر روشی که می‌خواستم.»

خواندن متن کامل

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

19 Jan, 20:12


مارکسیسم و علوم اجتماعی در ایران | آرمان ذاکری
(بخش اول)

منبع: نشر اگر

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

19 Jan, 20:12


مارکسیسم و علوم اجتماعی در ایران | آرمان ذاکری
(بخش سوم)

منبع: نشر اگر

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

19 Jan, 20:12


مارکسیسم و علوم اجتماعی در ایران | آرمان ذاکری
(بخش دوم)

منبع: نشر اگر

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

19 Jan, 15:26


بنابراین می‌شود با بهره‌گیری از مفهومِ نفرین/تقبیح خاطره در معنای وسیعش سرچشمهٔ صورت‌های قدیمی و جدیدِ نوستالژی را در زمانهٔ کهنه‌ای یافت که مصرانه داعیهٔ تازگی دارد. فرقی ندارد این زمانه را چه بنامیم: «روزگار نو»*(تعبیری که راینهارت کوزلک، نظریه‌پردازِ آلمانیِ تاریخ، شیفته‌اش بود) یا عصر جدیدِ چاپلین (باب دیلن نیز سال‌ها بعد از چاپلین؛ یکی از آلبوم‌هایش را عصر جدید نامید). چیزی مدرن‌تر از نوستالژی نیست چون چیزی کهنه‌تر از آینده نیست.

-خلاف زمان
دیه‌گو گاروچو
ترجمهٔ الهام شوشتری‌زاده
نشر اطراف

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

16 Jan, 11:59


ذات سیال زبان | رویا پورآذر

نشر اطراف

دریافت فایل کامل این گفتار

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

14 Jan, 14:02


سوریه: پس از دیکتاتور چه خواهد شد؟

رژیم حافظ اسد خدمات اولیه رفاهی ارائه می‌کرد که از فقرا و طبقه کارگر در برابر بازار آزاد محفاظت کرد و به میلیون‌ها دهقان فرصت می‌داد تا به زندگی در طبقه متوسط دست یابند. اما در مقابل، مردم مجبور بودند از تمام حقوق سیاسی خود چشم‌پوشی کنند. این رژیم به طرز بی‌رحمانه‌ای سرکوبگر بود و هیچ‌گونه مخالفتی را تحمل نمی‌کرد. اسد شبکه‌ای از زندان‌ها ایجاد کرد که از نظر وحشت‌آفرینی به‌راستی فاشیستی بودند. به این ترتیب، نوعی پیمان اجتماعی انحرافی زیربنای رژیم حافظ اسد را شکل می‌داد: اندکی بازتوزیع اقتصادی برای فقرا، در ازای پذیرش یک دیکتاتوری افراطی.

وقتی بشار اسد در سال ۲۰۰۰ قدرت را به دست گرفت، این مدل حکمرانی در حال فروپاشی بود. او موجی از اصلاحات نئولیبرالی به راه انداخت . دولت رفاه را از بین برد، بدون اینکه هیچ اصلاح سیاسی معناداری انجام دهد.

منبع: حلقۀ تجریش
مصاحبۀ باسکار سونکارا با آناند گوپال
مترجم: حمید ذوالقدر

خواندن متن کامل این گفت‌و‌گو

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

13 Jan, 13:39


دیوارنگاری
اعتراضی برای بازپس‌گیری فضای شهری


مهدی شبانی - نهال تابش

نخستین نقاشی‌های دیواری، هزاران سال پیش روی دیواره‌های غارها کشیده شدند. بعدتر و در زمان تمدن‌های باستانی،‌ یونانی‌ها و رومی‌ها، اسامی و شعارهای اعتراضی‌شان را روی دیوارهای ساختمان‌ها می‌نوشتند. در زمان جنگ جهانی دوم اما سربازان آمریکایی با نوشتن عبارت «کیلروی اینجا بود» و ترسیم آدمی طاس، با بینی دراز و آویزان از دیوار با دو دستی که در اطراف سرش گذاشته بود از این گرافیتی ساده به‌عنوان ابزاری برای ارتباط بهره بردند. هدف سربازان آمریکایی در آن دوران سخت،‌ نشان دادن همبستگی در سرزمین‌های بیگانه و «دیده شدن»‌شان بود. این دیده شدن همسو با انگیزه‌ی غایی دیوارنویسیِ معاصر بود:‌ اثبات حضور و نشان دادن تکرار این حضور تا جایی که ممکن بود.

شکل هنریِ دیوارنگاری اما در دهه‌ی 1970 آغاز شد، زمانی که تعدادی از دیوارنگاران شروع به نوشتن یا برچسب‌ زدن نام‌شان بر روی ساختمان‌های سراسر شهر کردند. اقدامی که پس از چاپ مقاله‌ای درباره‌ی آن در روزنامه‌ی نیویورک تایمز موجب شهرت‌ دیوارنگاری شد.

خواندن متن کامل این یادداشت

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

12 Jan, 13:17


زبانِ زمانۀ بی‌زبانان | خسرو حکیم رابط

منبع: سپنج

دریافت فایل کامل این گفت‌‌‌وگو

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

12 Jan, 13:17


تهرانِ من، نگاه او | محمدرضا جوادی یگانه

سی‌و‌دومین نشست از سلسله نشست‌های عصر سه‌شنبه‌های مجلۀ بخارا که به مناسبت انتشار کتاب «تهران من، نگاه او» نوشته‌ی «سعیده زاد قناد» اختصاص یافته است، با همکاری باغ‌موزۀ نگارستان و با حضور حمد مسجد جامعی، محمدرضا جوادی یگانه، مهرشاد کاظمی، سعیده زادقناد و علی دهباشی روز سه‌شنبه 6 آذر ماه از ساعت 17 در باغ موزه نگارستان برگزار می‌شود.

فایل کامل این نشست

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

12 Jan, 13:17


ابزارهای مفهومی نقد ترجمه
[فنون و راهبردها، تکنیک‌ها و تاکتیک‌ها]
حسن هاشمی میناباد

اقتباس، مفهومی عام در ترجمه، عبارت‌است از الگوگیری از یک متن زبان مقصد و تولید متن مشابهی در زبان مبدأ به روش ترجمۀ بسیار آزاد، که در انگلیسی و بسیاری از زبان‌های اروپایی به آن adaptation ــ همراه با تفاوت‌های آوایی و املایی ــ می‌گویند. این عمل در مورد کل یک متن صورت می‌پذیرد که در این مقاله منظور نظر ما نیست. adaptation اگر در بخش کوتاهی، مثلاً واژه، عبارت، جمله، عنصر فرهنگی خاص زبان مبدأ و جز آن انجام شود به آن «همانندسازی» می‌گوییم.

منبع: بارو

دریافت متن کامل این نوشته

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

12 Jan, 13:17


«منشور اخلاق حرفه‌ای مطالعات انسان‌شناسی/مردم‌شناسی در ایران»

تهیه‌شده در پژوهشکده مردم‌شناسی


| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

12 Jan, 13:17


زنان و تحولات اجتماعی | تینا‌ پاکروان

منبع: ‌اکنون

دریافت فایل کامل این گفت‌‌‌وگو

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

12 Jan, 13:17


کسب رضایت از مردم مورد مطالعه پیش از انجام تحقیق، یک تعهد اخلاقی الزامی برای مردم‌شناسان/انسان‌شناسان است. در این مسیر، مردم‌شناس/انسان‌شناس باید اهداف و موضوع پژوهش خود را به‌شکلی شفاف و قابل فهم و با صداقت برای مردم مورد مطالعه شرح دهد. بر این اساس، مردم‌شناس/انسان‌شناس موظف است به زبانی قابل درک و فهم، موضوع پژوهش، ضرورت ابعاد و اهداف پژوهشی خود را برای اعضای جامعه مورد مطالعه توضیح دهد.

از «منشور اخلاق حرفه‌ای مطالعات انسان‌شناسی/مردم‌شناسی در ایران»
تهیه‌شده در پژوهشکده مردم‌شناسی

دریافت فایل کامل این منشور

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

06 Jan, 19:22


🌱کانون مطالعات محیط زیست برگزار می‌کند:

📝اتنوگرافی در محیط زیست

ارائه دهندگان:
🔹سروش طالبی، دانشجوی مهندسی منابع آب و پژوهشگر در میدان تعارضات آبی زاینده‌رود

🔹مهدی نجفی، دانش‌آموخته انسان‌شناسی

💻در بستر گوگل میت

🗓️چهارشنبه ۱۹ دی ماه

ساعت ۱۷:۰۰

@environmental_studies_center

Ethno.Anthro

05 Jan, 17:58


📌انجمن علمی انسان‌شناسی دانشگاه تهران برگزار می‌کند:

روان‌شناسی موفقیت؛
کنش‌های نمادین و معانی آن


با حضور:
میلاد یزدچی، دانشجوی دکتری انسان‌شناسی دانشگاه تهران


🗓 سه‌شنبه، ۱۸ دی
🕝 ساعت ۱۴:۳۰
🏛دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران، اتاق گروه انسان‌شناسی
💻 حضور آنلاین از طریق گوگل‌میت:
meet.google.com/bpw-njfi-mgb

🌐 راه‌های ارتباطی انجمن:
اینستاگرام
تلگرام
یوتیوب
لینکدین

Ethno.Anthro

02 Jan, 17:02


ما هیچ‌وقت نمی‌توانیم آن معصومیتی را که قبل از هر نظریه‌ای وجود داشته دوباره به‌دست بیاوریم، وقتی هنر نیازی برای توجیه خودش نمی‌دید، وقتی آدم‌ها نمی‌پرسیدند اثر هنری چه می‌گوید چون خودشان آن را می‌دانستند (یا گمان می‌کردند می‌دانند). از حالا تا پایانِ آگاهیِ بشری دیگر از این وظیفه دفاع از هنر رهایی نداریم. فقط می‌توانیم درباره ابزار دفاعی‌مان مناقشه کنیم، و البته که الزام دیگرمان ساقط‌کردن هر نوع
ابزار در دفاع و توجیه هنر است که برای نیازها و فعالیت‌های امروزی‌مان منفعل یا مشکل‌ساز یا عاری از حساسیت باشد.

ایده محتوا هم خودش امروز دچار چنین وضعیتی شده است. محتوا در گذشته هر چه که بوده، امروز عموماً بازدارنده است، مزاحمت ایجاد می‌کند و مایهٔ هنرستیزی نامشهود یا نه‌چندان نامشهودی است.

گرچه شاید به‌نظر برسد تحولات کنونی در خیلی از حوزه‌های هنر از این باور دوران می‌کند که اثر هنری در درجه اول عبارت است از محتوا، سیطرهٔ این انگاره هنوز به‌شکل خارق‌العاده‌ای ادامه دارد.

علیه تفسیر
سوزان سانتاگ

ترجمهٔ احسان‌ کیانی‌خواه
نشر حرفه‌ نویسنده

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

01 Jan, 13:41


اکنون بشر با بحران‌های گوناگون زیست‌محیطی، سیاسی، اجتماعی و زبان‌شناختی مواجه است. کلمات بیش از پیش مناقشه‌انگیز شده‌اند. امروز واژه‌ها را مثل سلاح به کار می‌برند، در اینترنت بر سرِ یکدیگر فریاد می‌کشند و ناسزا می‌گویند بی‌آنکه به پیامدهای زیان‌بارِ این کار اهمیت دهند. شبکه‌های اجتماعیِ مجازی چنان در تاروپود زندگیِ ما درهم‌تنیده‌‌اند که به سختی می‌توان باور کرد که پدیده‌ای نوظهورند. احتمالاً دیگر نمی‌توانیم زندگی را بدون تلفن همراه در نظر مجسّم کنیم.

ما باید هرچه سریع‌تر با سه چیز دوباره ارتباط برقرار کنیم: با خودمان (ارتباط ذهنی یا معنوی)، با یکدیگر (ارتباط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی) و با طبیعت (ارتباط زیست‌محیطی).

سرزمین ناشناخته؛ الیف ‌شفق

خواندن متن کامل این یادداشت

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

01 Jan, 07:49


آیین‌ و فرهنگ خوردوخوراک | سید محمد بهشتی

منبع: سپنج

دریافت فایل کامل این گفت‌‌‌وگو

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Dec, 08:49


سرآغاز یک فصل جدید...

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Dec, 08:40


«در صورت پیروزی فاشیسم، حتی مردگان نیز در امان نخواهند بود.»

•والتر بنیامین

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Dec, 08:40


انسان حیوانی است که حسرت می‌خورد. میان همهٔ آنچه در طول تاریخ دربارهٔ جوهرهٔ انسان بودن گفته شده، اینجا خوب است سراغ تجربهٔ یگانهٔ انسان از زمان و خاطره برویم. سیاههٔ تعاریف درخشان از خصلت‌های ذات انسانی چنان بلندبالاست که حتی مرور مشهورترین نمونه‌هایشان در این جستار ممکن نیست.

ما از روزگار «حیوان سیاسی» ارسطو و «حیوان عقلانی» سنکا مدام در جست‌وجوی تعریفی بوده‌ایم که موجز و واضح بگوید چه هستیم. روشن است تعریفی که انتخاب می‌کنیم از نیات، آرزوها و ترس‌های ما تأثیر می‌پذیرد. هیچ تعریفی از چیستی انسان نیست که بشود گفت خنثی و بی‌قصد‌و‌غرض است. آنچه هستیم و آنچه می‌شود یا می‌شده باشیم، با آنچه می‌خواهیم بشویم پیوندی تنگاتنگ دارد، تنگاتنگ دارد، با درونی‌ترین ترس‌ها و ناگفتنی‌ترین آرزوهایمان.

دست آخر، آنچه هستیم به آنچه با خود می‌کنیم بستگی دارد یا به قول سارتر، مهم نیست با ما چه کرده‌اند، مهم این است که با آنچه با ما کرده‌اند، چه می‌کنیم.

-خلاف زمان
دیه‌گو گاروچو
ترجمهٔ الهام شوشتری‌زاده
نشر اطراف

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Dec, 08:40


«فکر می‌کنم فاکنر بود که گفت وقتی در عمق تاریکی کبریت روشن می‌کنید به خاطر این نیست که بهتر ببینید، می‌خواهید متوجه شوید چقدر دورتان تاریک است. به نظر من ادبیات دقیقاً همین کار را می‌کند. جوابی به سؤال‌ها نمی‌دهد، حتی واضح‌ترشان هم نمی‌کند، بلکه اغلب کورکورانه هجمهٔ تاریکی‌ها را کشف می‌کند، و آن‌ها را بهتر می‌نمایاند.»

-قلبی به این سپیدی
خابیر ماریاس
ترجمه‌ی مهسا ملک‌‌مرزبان
نشر چشمه

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Dec, 08:08


• شاید به نظر سؤالی کلی برسد ولی می‌خواستم بپرسم رهنمودی برای شاعران جوان ندارید که چه کنند تا کارشان شکوفا شود؟

- به نظر من رهنمود کلی کار خطرناکی است. به نظرم بهترین کار این است که کارهای شاعران جوان را به طور مشخص نقد و با آنها گفت‌وگو کرد. اگر ضرورتی پیش آید هنگام بحث می‌شود نظر خود را به آنها گفت: این دیگر به خودشان مربوط است که می‌خواهند از حرفت نتیجه کلی بگیرند یا نه. به تجربه به این نتیجه رسیده‌ام که هر هنرمند روش مخصوص به خود را دارد و مسائل هنری به اشکال گوناگون به ذهنش خطور می‌کند. این است که هرگز نمی‌توانی دستورالعمل کلی صادر کنی. روشی که برای من خوب بوده معلوم نیست به درد دیگران بخورد و برایشان مفید باشد. به نظر من هیچ چیز بدتر از این نیست که انسان بخواهد دیگران را مثل خودش و روش‌هایش را به آنها تحمیل کند.

گفت‌و‌گو با تی.‌اس‌.‌الیوت

-نویسندگان مشغول کارند؛ گزیدهٔ گفت‌و‌گوهای پاریس ریویو
ترجمه‌ی احمد اخوت
نشر جهان کتاب

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Dec, 08:08


حالم خوش نیست، این همه چرک و کثافت و غم و غصه راه نفسم را می‌بندد. همه‌چیز دارد از هم می‌پاشد. حقوق بازنشستگان را نمی‌دهند، مردم پول ندارند، شکر و روغن در مغازه‌ها پیدا نمی‌شود. اجنبی‌ها، که نه دلشان برای ما سوخته نه از حال و روز ما خبر دارند، برای سرنوشت ما تصمیم می‌گیرند. فقط خشم و نیرو دارند. می‌گویند صرب‌های وحشی دنیا را به هم ریخته‌اند. بعید نیست تا چند ماه دیگر کارمان به آشپزخانه‌های خیریه و لباس کوپنی بکشد. درست مثل پدر و مادرم بعد از جنگ جهانی دوم. حالا زندگی عادی فقط یک افسانه است.

-خاطرات یک ابله سیاسی؛ زندگی عادی در بلگراد
یاسمینا تشانویچ
-ترجمه‌ی راضیه خشنود
نشر ماهی

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Dec, 08:08


پیوندهای استراتژیک ایران با گروه‌های غیردولتی، در کنار تنش با ایالات متحده آمریکا، مهم‌ترین بخش از سیاست خارجی ایران دوران معاصر بوده است. بخشی مهمی از سیاست خارجی امروزین ایران در منطقه خاورمیانه با حمایت این کشور از گروه‌های غیردولتی، مانند حزب‌الله، حماس، گروه‌های شیعی عراقی و حوثی‌های یمنی، درهم تندیده شده است.

چنین درهم‌تندیدگی پیچیده‌ای پویایی و سیر سیاست خارجی و حتی سیاست داخلی ایران را تحت‌الشعاع قرار داده است. ب گرچه دولت انقلابی ایران نقشی بسیار مهم در شکل‌دهی به این پیوندها داشته است، اما تاریخ «واقعی» - آن‌چه که روی داده است - نشان می‌دهد که ایران در میانه سال‌های ۱۳۳۲ و ۱۳۵۷ (۱۹۵۳ و ۱۹۷۹) برای نخستین بار پیوندهایی استراتژیک را با کردهای عراقی و شیعیان لبنانی برقرار کرد. این کتاب روایتی است دست اول از چگونگی پشتیبانی ایران از این دو گروه برای نگاهداشت امنیت ملی، یکپارچگی سرزمین ایران و مهار دشمنان خود.

از کتاب «شاه و شطرنج قدرت در خاورمیانه: ایران، کردهای عراق و شیعیان لبنان»
آرش رئیسی‌نژاد
نشر نی

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Dec, 08:08


کاپوشچینسکی این نوشته‌های خود را «گزارش ادبی» می‌خواند. این آثار، همه درباره‌ی کشورهایی در حال رشد، حاصل تجربه‌های شخصی اوست. می‌گوید برای این‌که چیزی بنویسیم باید آن را تجربه کنیم. کاپوشچینسکی در ضمن شاعر و عکاسی زبردست بود. بی‌سبب نیست که نوشته‌های او گاه اوج می‌گیرد و صورت شاعرانه و تصویرگرانه پیدا می‌کند. در امپراتور، درگیر و دار سرنگونی رژیم، از زبان یکی از درباریان می‌شنویم: «و بی‌گمان، دوست مهربان، این خاطره را من با خود تا لب گور خواهم برد، چون طنین شکستن صدا و هق‌هق اعلیحضرت هنوز در گوشم است و قطره‌های اشک سرازیر از چهره‌ی مبارک را می‌بینم. و آن‌گاه، آری، در آن لحظه، برای نخستین مرتبه پیش خود اندیشیدم که در این روز بارانی، در این سرما و مه آویخته در هوا، و توقف ماه و مشتری در برج هفتم و دوازدهم و تشکیل یک مربع، زندگی سراسر برون می‌تراود و همه‌چیز به راستی در شُرف پایان است.»

-امپراتور
ریشاد کاپوشچینسکی
ترجمه‌ی حسن کامشاد
نشر ماهی

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Dec, 08:07


تمرین، شعر و ادبیات | شمس لنگرودی

منبع: ‌اکنون

دریافت فایل کامل این گفت‌‌‌وگو

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Dec, 08:07


خلاقیت زادۀ سبک‌ زندگی است. | محمدحسن شهسواری

منبع: برنامۀ باضیا

دریافت فایل کامل این گفت‌وگو

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Dec, 08:07


آموزگار واژگان | حسن انوری

منبع: برنامه‌ی سپنج

دریافت فایل کامل این گفت‌و‌گو

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Dec, 08:07


جرم‌شناسی و رد پیش‌فرض‌ها
دربارهٔ لایحهٔ عفاف و حجاب

محسن برهانی

دریافت فایل کامل این گفت‌‌‌وگو

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

24 Dec, 10:22


[ دریـافـتِ کتـاب ]

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

14 Dec, 09:53


هنرمندان و موسیقی‌دانان اغلب نقش مهمی در مقاومت مدنی دارند ــ هم از طریق مشارکتِ شخصی و هم از طریق ثبت و زنده نگه داشتن یاد و خاطره‌ی رویدادهای دوران انقلاب.

«فقط عده‌ی اندکی انتظار دارند که هنر خیابانی، هنر اعتراضی، یا ترانه‌های اعتراض‌آمیز بتواند به‌تنهایی تغییر ایجاد کند. اما چنین هنری می‌تواند اندوخته‌ی معرفتیِ مشترکی بیافریند و روایت‌های دگراندیشانه را تقویت کند، و به این ترتیب کارِ دیگر فعالان را تکمیل کند و به آنها دل و جرئت ببخشد. به قول هاوارد زین، تاریخ‌دان چپ‌گرای آمریکایی: آنها تفنگ دارند، ما شاعر داریم. بنابراین، ما پیروز خواهیم شد.»

-اریکا چنووت
خواندن متن کامل این یادداشت

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

08 Dec, 10:27


همواره مستدام، سپس نابود

قاب‌هایی از پایان خاندان اسد بعد از ۵۵ سال

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

08 Dec, 05:35


وقتی امید مانع است!

بسیاری از بحث‌های امید به شیرینی متمایل می‌شوند و از تمایل به تزکیه نفس حرف می‌زنند. حتی بی‌تفاوت‌ترین افرادبه امور جهان، در لحظات تزکیه می‌توانند تنفس نکنند و امیدوار به پیروزی خیر بر شر باشند. برخی بحث‌ دربارۀ امید را در ارتباط با مفاهیم بینش سیاسی رادیکال برای آینده می‌دانند درحالیکه برخی دیگر امید را شعاری سیاسی است که برای ایجاد انگیزه در توده‌ها استفاده می‌شود. برخی از مردم امید را به عنوان شکلی از ایمان لیبرال در پیشرفت می‌دانند، در حالیکه برای برخی دیگر هنوز امید بیانگر ایمان به خدا و زندگی پس از مرگ است.
آرنت رویه دیگری را پیش می‌گیرد. در طول بیشتر آثار خود، وی استدلال می‌کند که امید مانعی خطرناک بر سر کنش‌های جسورانه در عصر تاریکی و ظلمت است. مفهوم پیشرفت را رد می‌کند، به دموکراسی نمایندگی امید ندارد و مطمئن نیست آزادی را در جهان مدرنمی توان نجات دادبرای هانا آرنت، امید مانعی خطرناک بر سر کنش‌های بی‌باکانه است. در عصر ظلمت، معجزه‌ای که جهان را نجات‌ می‌دهد کنش است.

[ خواندن متن کامل ]

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

07 Dec, 15:54


نوشتن فقط برداشتن خودکار نیست، گرچه در نقطه‌ای از جریان نوشتن به این حرکت می‌رسیم. اول باید ببینیم در مسیری که از دل ما شروع می‌شود و به برگهٔ کاغذ می‌رسد چه مسائلی هست که باید بررسی و حل شود. نوشتن و منافع آن در دسترس همه هست، حتی اگر چاپ و انتشار در نظر نباشد. نوشتن علاوه بر وسیلهٔ ارتباط و مخابره، منظور، فکر و اندیشه هم هست. موقع نوشتن به خودمان فرصت می‌دهیم قبل از عکس‌العمل کمی فکر کنیم. می‌توانیم مشکلات فردی و حتی مشکلات جهانی را با این روش حل کنیم. لحظه‌ای وقت بگذارید تا ببینید چه چیزی می‌نویسید. یک راه برای فکر کردن در این مورد بررسی معکوس است. برای تشخیص این‌که چه چیزی وجود دارد می‌توانیم ببینیم چه چیزی وجود ندارد. اگر به‌خوبی تشخیص بدهید چرا نمی‌نویسید یا این‌که طفره می‌روید یا این‌که از نوشتن ابا می‌ورزید، خودتان می‌فهمید چرا می‌نویسید.

نوشتن با تنفس آغاز می‌شود
لرن هرینگ
ترجمهٔ حمید هاشمی
نشر بیدگل

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

07 Dec, 15:53


یکی از ‌شرط‌‌های مهم هر تغییر دموکراتیک در ایران ارتقای فرهنگ سیاسی است. کنش‌های جمعی سهم زیادی در ارتقای فرهنگ سیاسی دارند و در واقع اعتراضات متوالی به‌ویژه در سه دهه‌ی اخیر از جنبش اصلاحات تا خیزش مهسا سهم بسزایی در ارتقای فرهنگ سیاسی و گسترش اندیشه‌ی دموکراسی داشته‌اند و همین امر کمک شایان توجهی به تحولات سیاسی آینده به‌ویژه گذار دموکراتیک می‌کند.

این نامه از سعید مدنی پاسخ به یادداشتی‌ است که آصف بیات در اردیبهشت‌ماه امسال در نقد نظرات او نوشته بود

خواندن متن کامل یادداشت

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

04 Dec, 14:05


ادبیات سراسر کنشی مدنی است: چراکه از جنس خاطرات و محفوظات است. ادبیات یکسره از چیزی حفاظت می‌کند که ممکن بود با گوشت و استخوان نویسنده زیر خاک مدفون شود. خواندن همانا بازپس‌گیری همین حق نامیرایی بشر است، چراکه حدیث نوشتن جهان‌شمول و بی‌مرز است.

-برچیدن کتابخانه‌ام: یک مرثیه و ده گریز
آلبرتو مانگل، ترجمۀ نیما م اشرقی
انتشارات مان کتاب

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

04 Dec, 09:25


انسان‌شناسی تصویری و دانشگاه

فرهاد ورهرام

دریافت فایل کامل جلسه

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

01 Dec, 12:42


«بزرگ‌ترین ظلم و ستم، ظلم و ستمی است که تحت لوای قانون و به نام عدالت انجام ‌شود.»

- مونتسکیو

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Nov, 15:49


نوشتن و خودمردم‌نگاری | مهزاد الیاسی بختیاری

دریافت فایل کامل

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Nov, 15:22


دیگر تجربهٔ مشترک زنان در جنگ دلتنگی است. طی چند روز اول جنگ، برای ساکنان مناطق جنگی روشن می‌شود که دیگر هیچ‌ یک از مناطق مرزی در امان نیست. آنان با ناباوری متوجه می‌شوند که ناچار از ترک شهر و دیار خود هستند؛ اما اغلب مردم فکر می‌کنند که این مهاجرت سفری چند روزه است و لذا با برداشتن حداقلی از پول، وسایل شخصی و مبادرت به سفر می‌کنند و تقریباً هیچ‌کس اشیای منزل و لوازم زندگی خود را به‌همراه نمی‌برد؛ اما همین دل‌کندن چندروزه هم برای آنان سخت است: «باورم نمی‌شد که خانه و کاشانه خود را ترک‌ کرده‌ایم، دلم حسابی تنگ شده بود. همه‌جای شهر در نظرم جان می‌یافتند. همه‌چیز را با جزئیات به یاد می‌آورم. کوچه، خیابان و خانه خودمان را. نمی‌دانستم به این اندازه دلتنگ شده‌ام. بیشتر نگران این بودم که نکند همه‌ی این‌ها در اثر بمباران ویران شود. ناخودآگاه اشک می‌ریختم. به آسمان نگاه کردم و آرزو کردم همه این‌ها خواب باشد؛ اما صدای بمبارانی پی‌در‌پی مرا به دنیا بازگرداند. دیگر نمی‌توانستیم به خانه برگردیم.»
(گفت‌و‌‌گو با مطلع محلی، قصر شیرین)

-مطالعهٔ مردم‌شناسی روایت‌های زنانه از دوران جنگ تحمیلی
•مینو سلیمی

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

26 Nov, 17:12


هانا آرنت پرسشی طرح کرد که به چند شیوه می‌شود به آن پاسخ داد؛ پرسشی زیبا که هم راهنماست و هم هشیارکننده:«وقتی فکر می‌کنیم، کجا هستیم؟» آرنت، با این پرسش، مخاطبانش را از رویارویی با مکان‌‌هایی که «در آن‌ها فکر می‌کنند» فراتر می‌برد.

به‌رغم تجربهٔ شخصی آرنت از مهاجرت و بی‌وطنی، مراد او از چنین پرسشی این نیست که ما در چه مکانی فکر می‌کنیم: در کافه یا کتابخانه، پشت میز تحریر یا سالن کنفرانس، سر قلهٔ کوه یا لب ساحل، باشگاه یا سالن کنسرت، کلان‌شهر یا شهر کوچک.

او نمی‌خواهد بداند ما کجا به تفکر می‌رسیم. حرف آرنت دربارهٔ فکری است که پیش‌تر شکل گرفته و جریان یافته و حالا او می‌خواهد بداند آن را کجا می‌توان جای داد. گویی می‌پرسد تفکر چه فضایی را به روی ما می‌گشاید.

نزدیک ایده
زیمونه یونگ و یانا مارلنه مادِر | ستاره نوتاج
نشر اطراف

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

26 Nov, 16:40


عمیق‌ خواندن را از دست داده‌ایم. | ژاله‌ آموزگار

منبع: آرته‌باکس

دریافت فایل کامل

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

26 Nov, 16:34


زیست خلاقانه کار و بار پرخطری است. اگر بخواهیم راه خود را برویم و به الگویی که والدین، نهادها در جامعه به ما می‌دهند توجه نکنیم. باید تعادل ظریفی بین سنت و آزادی فردی و بین پافشاری بر عقاید شخصی و تغییرپذیری برقرار کنیم.

در این صورت ممکن است از برخی جهات زندگی‌مان معمولی باشد اما در واقع فرد پیشتازی هستیم که وارد قلمروهای جدید می‌شود. قالب‌ها و چارچوب‌های سد راهِ تمایلات قلبی را در هم می‌شکند و خلاقانه زندگی را می‌سازد. بودن، فعالیت و آفرینش در لحظه، بی‌پشت‌‌و‌پناه، منتهای بازیگوشی و سرخوشی و البته به‌رغم این کارها ترسناک است. قدم‌گذاشتن به جهان‌ ناشناخته‌ها ممکن است برای‌مان شعر و خوشی، آفرینش، خودشناسی و هرازگاهی شاهکاری خلاقانه به ارمغان بیاورد.

ذهن بازیگوش
نوشتهٔ استفن ناخمانوویچ
ترجمهٔ فاطمه ترابی
نشر مشکی

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

26 Nov, 16:33


سکوت در برابر نسل‏‌کشی نیز بخشی حیاتی از روند انکار نسل‏‌کشی اسرائیل در غزه است و انکار نسل‏‌کشی اسرائیل در غزه بخشی حیاتی از استمرار، تعمیق و تکرار نسل‏‌کشی است؛ نسل‏‌کشی‌‏ای که اکثریت «وجدان‌‏های بیدار» در باب آن سکوت معنادار پیشه کنند، گویی هیچ‏گاه رخ نداده است.

بی‌عدالتی معرفتی
دربارهٔ انکار نسل‌کشی غزه در اسرائیل
•یاسر میردامادی

دریافت متن کامل این یادداشت

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

21 Nov, 06:16


زندگی در متن و جستارهای موضوعی | محسن آزرم

در جستار موضوعی ما می‌خواهیم وجه شخصی متن را تا حدی کنترل کنیم...

ویدئویی از کارگاه تخصصی جستارنویسی در مدرسه‌ی هنری تمشک

برای ثبت‌نام در کارگاه جدید جستارنویسی تمشک،
«ناداستان و انواع آن؛ آشنایی با گونه‌های ناداستان و تمرین نوشتن» با محسن آزرم، به صفحه‌ی تمشک پیام دهید یا با شماره‌‌ی ۰۹۹۲۶۲۲۹۰۷۷ تماس بگیرید.

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

20 Nov, 09:05


توسعهٔ منطقی و شفاف یک طرح معمارانه نیازمند سنجه‌های عینی و منطقی است. این‌که من اجازه می‌دهم روند عینیِ فرآیند طراحی مدام توسط ایده‌های ذهنی و نااندیشیده به‌هم ریخته شود، به این معناست که من اهمیت احساسات شخصی را در کارم به رسمیت می‌شناسم.
وقتی معماران دربارهٔ بناهای خود صحبت می‌کنند، گفته‌هایشان اغلب منطبق با آن چیزی نیست که آن بناها خود برای ما تعریف می‌کنند.

فرایند طراحی بر تعاملی دائمی میان عقل و احساس استوار است. احساس‌ها و علاقه‌ها، اشتیاق‌ها و میل‌هایی که پدیدار می‌شوند و خواهان بدل‌شدن به فرم هستند، باید با سنجهٔ عقل انتقادی ارزیابی شوند، اما دست آخر، این احساس ماست که درستی و اعتبار تأملات انتزاعی را تایید می‌کند.

طراحی تا حد زیادی به معنای فهمیدن و نظم‌بخشیدن است، اما به اعتقاد من، بن‌مایهٔ یک طرح معمارانهٔ موفق بر مبنای احساس و شهود شکل می‌گیرد. لحظه‌های دیریاب و نابِ شهود از کار صبورانه حاصل می‌شوند.

• کتاب معماری‌اندیشی، پتر زومتور
حرفه‌ هنرمند

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

20 Nov, 09:03


سفرنامه؛ آینـــه‌ی زمانه
منصور ضابطیان

*جلسه‌ی نقد و برررسی کتاب «حظ کردیم و افسوس خوردیم» به کوشش فاطمه معزی و پدرام خسرونژاد که از سوی انتشارات اطراف انتشار یافته*

•منبع: بخارا

دریافت فایل کامل

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

20 Nov, 09:00


ابوریحان؛ نخستین انسان‌شناس
علیرضا حسن‌زاده

دریافت فایل کامل

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

20 Nov, 08:56


«وجه تمایز فیلم‌جستار برای بسیاری از فیلم‌بین‌ها آن است که، همان‌طور که ژان‌لوک گدار علاقه‌مند بود، «امر شخصی» و «واقعیت» را به‌هم می‌آمیزد. سایر فرم‌های نوشتاری و فیلم‌سازی، به‌اتکای قدر و منزلتی که به‌عنوان کردارهای زیبایی‌شناسانه یا علمی دارند، برای خود احترامی به دست می‌آورند، اما جستار معمولاً تداعی‌گر فعالیت‌های روزمره و ملال‌آوری مانند تکالیف مدرسه و گزارش‌های روزنامه است (که البته تداعیِ نابه‌جایی هم نیست.) تصور بر این است که هر کسی می‌‌تواند دربارۀ هر موضوعی که بخواهد جستار بنویسد و دامنۀ وسیع و غیرگزینشیِ این نوع نوشته موجب شده تا گاه فعالیتی «پیش‌پاافتاده» پنداشته شود. در واقع، درست به دلیل اینکه جستار عموماً در پیروی و پاسخگویی به رویدادهای فرهنگیِ پیش از خود نوشته می‌شود، به جستارنویسی اغلب به دیدۀ طفیلی نگاه می‌شود، بی‌بهره از نیروهای سنتی اصالت و خلاقیت که از اواخر قرن هجدهم، موجب ارجمندیِ هنرهایی مانند نقاشی و شعر بوده‌اند…»

از کتاب فیلم‌جستار
تیموتی کوریگان
ترجمه‌ی نغمه یزدان‌پناه
نشر بیدگل

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

20 Nov, 08:54


عکاسی حقیقت است و سینما حقیقتی است ۲۴ بار در ثانیه.

•ژاک لوک گدار

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

20 Nov, 08:53


نکاتی‌ دربارۀ فرهنگ‌نگاری در ایران

محمدرضا باطنی

دریافت فایل کامل

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

16 Nov, 18:39


🌱فراخوان نشریه‌ی کانون مطالعات محیط زیست:
از علاقه‌مندان دعوت می‌کنیم متن‌های خود را در قالب ورد تا ۱ دی ماه به ایمیل یا اکانت تلگرام کانون ارسال کنید.

[email protected]

@Environmental_s

Ethno.Anthro

12 Nov, 19:40


پرسش این است که آیا ویژگی‌هایِ زن (Female) یا زنانه (Feminine) بارِ اجتماعی دارند یا «طبیعی» و بیولوژیک‌اند[1]؟ پاسخ من این است: فراتر و مهم‌تر از تفاوت‌هایِ فیزیولوژیکیِ آشکار بین زن و مرد، ویژگی‌هایِ زنانهْ اجتماعی‌اند. در هر روی، فرایندِ طولانیِ هزاران‌ساله‌ی شرایط اجتماعی به این معناست که این ویژگی‌ها به «طبیعت ثانوی» بدل شده‌اند و با استقرار نهادهایِ جدید اجتماعی، به‌طور خودکار تغییر نکرده‌اند. حتی در سوسیالیسم نیز تبعیض علیه زنان می‌تواند وجود داشته باشد.

مارکسیسم و فمینیسم؛ هربرت مارکوزه
ترجمۀ مهسا اسداله‌نژاد
منبع: نقد اقتصاد سیاسی

[خواندن متن کامل]

Ethno.Anthro

12 Nov, 06:53


تک‌نگاری حاجی‌آباد لک‌ها: روستایی کویری در گذار به شهر
آلبوم تصاویر کتاب؛ هدیۀ نشر مردم‌نگار به مخاطبان کتاب

این کتاب می‌کوشد از خلال مطالعات میدانی در چارچوب مردم‌نگاری و در متنی تک‌نگارانه از توصیف و تبیین، گذشتۀ روستای حاجی‌آباد لک‌ها در گذار به زندگی امروز در شهر قنوات را واکاوی کند تا چنین پرسش‌هایی را برای آینده‌ پیش روی خود آن مردم بگذارد و پاسخ‌های آنان را چونان تجویزی برای خود و دیگری در ایران روایت کند.

آلبوم ۱۰۰ صفحه‌ای، پیوست رایگان و آنلاین کتاب تک‌نگاری حاجی‌آباد لک‌ها است. مجموعه تصاویری افزون بر تصاویر چاپ شده در خود کتاب که با کیفیت بالاتر از نسخۀ چاپی، و شامل تصاویر رنگی، به‌عنوان پیوست در کانال و وب‌سایت نشر بارگذاری می‌شود.

[دریافت این مجموعه]

نشر مردم‌نگار

Ethno.Anthro

11 Nov, 15:03


زخم‌آگاهی | صالح نجفی

اولین جلسه از مجموعه کارگاه‌های یک‌روزه‌ی «تماشاگر رهایی‌یافته» با صالح نجفی در مجموعه‌ی هنری تمشک، ۱۲ تیرماه ۱۴۰۳

•برای دریافت فایل صوتی مجموعه نشست‌ها به پیج اینستاگرام تمشک پیام دهید.

@tameshkartschool
@EthnoAnthro

Ethno.Anthro

11 Nov, 15:02


جنگ حیاط مدرسه را از ما گرفته بود.

نقاشی احضار حافظه به درگاه تاریخ
در یادبود صدسالگی دبستانی که نیست!
امیر سقراطی / شمارۀ نوزده نشریه آنگاه

*عکس مدرسۀ تخریب‌شده در جنگ اوکراین، چرنیهیف*

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

11 Nov, 15:02


جنگ حیاط مدرسه را از ما گرفته بود.

«...در 25 بهمن 1365 اما اتفاقی تلخ افتاد. علی‌رغم آنکه همگان فکر می‌کردند که گیلان از میدان جنگ دور است اما هواپیماهای عراقی به گیلان آمدند و دو نقطه از رشت را در خیابان تختی و محلۀ حسین‌آباد بمباران کردند. محلۀ حسین‌آباد به خیابان معلم کنونی و مدرسۀ ما در آن روزگار نزدیک بود. حداقل 12 نفر کشته شدند که از جمله این شهدا دو برادر کودک و نوجوان با نام خانوادگی «اطمینان» بودند، که در آن روزگار کشته‌شدن این دو نفر باعث ترس بسیار در میان خانواده‌ها شده بود. چند روز بعد به مدرسه رفتیم. در میان آن همه خاطراتی که نیستند و در مه رقیق صبح‌های رشت به دست فراموشی سپرده‌ام؛ یک خاطره به شکلی عجیبی در جیب بغل یادها و ترس‌هایم باقی مانده است. عجیب‌ترین خاطرۀ تمام دوران کودکی‌ام را که هیچ‌وقت فراموشش نمی‌کنم همین زمان به چشم دیدم. اثری از حیاط مدرسه نبود! حیاط را با گونی‌های پر از ماسه و شن سنگربندی کرده بودند. به دلیل ترس از حملۀ دوبارۀ هواپیماهای صدام، مدرسه تبدیل به یک موقعیت جنگی شده بود. از سال تحصیلی 1365 تا 1367 در تمام زمان تحصیل ما، ما در میان سنگرها می‌نشستیم و می‌ایستادیم و ساندویچ یا بیسکوئیتی را که از خانه آورده بودیم و به آن تغذیه می‌گفتیم، می‌خوردیم. جنگ حیاط مدرسه را از ما گرفته بود! و ما که در آن دوران کودکی در صف صبحگاهی باید هرچه فحش و نفرین بلد بودیم نثار آمریکا و انگلیس و شوروی و منافقین و صدام می‌کردیم. گاهی هم زیرلب هرچه فحش و بدبیراه بلد بودیم به صدام یزید کافری می‌دادیم که حیاط مدرسه را از ما بچه‌های معصوم و بی‌گناه و به قول رشتی‌ها، از ما بچه‌های «بی‌چنگ و مشت» دزدیده بود. ترس از مرگ، کودکی ما در مشتش گرفته بود و ول نمی‌کرد...»

نقاشی احضار حافظه به درگاه تاریخ
در یادبود صدسالگی دبستانی که نیست!
امیر سقراطی / شمارۀ نوزده نشریه آنگاه

*عکس مدرسۀ تخریب‌شده در جنگ اوکراین، چرنیهیف*

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

11 Nov, 15:02


به یاد داشته باشید که یک توصیف خوب، همهٔ صحنه را در برمی‌گیرد. فقط جنگل را به ما نشان نمی‌دهد؛ کاری می‌کند که صدای باد را لابه‌لای شاخه‌های درخت‌ها بشنویم، بوی گوشت کباب‌شده را استشمام و گرمای خورشید صبحگاهی را احساس کنیم و طعم قهوه‌ی داغ را بچشیم.

داستان را به وسیلهٔ اسم و فعل بنویسید. از قید و صفت پرهیز کنید، مگر این‌که مطمئن باشید نوشته‌تان را قدرتمندتر خواهند کرد و این اتفاقی است که به ندرت روی می‌دهد. نویسنده‌های تازه‌کار معمولاً به استفاده از قید معتاد هستند: او با ناراحتی گفت، او با لحنی تسلی‌بخش گفت، او با لج‌بازی پاسخ داد. بگذارید گفت‌وگو خودش، خودش را توضیح بدهد. به کلماتی که از دهان مرد خارج می‌شوند، اجازه بدهید خودشان اندوهگین باشند. بگذارید کلماتی که از دهان زن درمی‌آیند، خودشان تسلی‌بخش باشند. استفادهٔ بیش از حد از صفت در هر متنی آن را ضعیف می‌کند. صفت باید با دقت و توجه زیاد استفاده شود. حواستان به ابتذال باشد.

حرفه‌: داستان‌نویس ۳
نویسنده: فرانک ای. دیکسون، ساندرا اسمیت
مترجم: کاوه فولادی‌نسب، مریم کهنسال نودهی

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

11 Nov, 15:02


جنگ صـــدساله
تاریخ سهمگین جنگ برای انکار حقوق فلسطینیان


کرانهٔ باختری | sakir khader

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

05 Nov, 17:01


معضلِ پادشاه | احمد شکرچی

جلسه‌ی نقد و بررسی کتاب
«اگر پزشک نمی‌شدم»

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

04 Nov, 16:47


رژیم‌های سیاسی با تسلط بر آرشیو می‌توانند به میل خود به حافظه‌ی جمعی شکل دهند: چه چیز ارزش ثبت و ضبط و نگه‌داری در آرشیو و یادآوری دارد، و چه چیز باید از صفحه‌ی تاریخ پاک و از اذهان عمومی فراموش شود.

کتاب جنگ‌های آرشیوی با ارائه‌ی شواهد و اسناد فراوان ارتباط میان پروژه‌های عظیم نوسازیِ شهری و تخریب بافت‌های تاریخی با تلاش برای ارائه‌ی تصویری یک‌دست و باب میل حاکمیت از تاریخ کشور را نشان می‌دهد. کتاب نشان می‌دهد که این ارتباط هم سیاسی و ایدئولوژیک است و هم دولتی و بهره‌مند از مشارکت نهادهای گوناگون متولی تاریخ و فرهنگ کشور.

منبع: آسو

[خواندن متن کامل]

Ethno.Anthro

03 Nov, 15:10


تاریخ واقعی زندگی

سخنرانی ناصر فکوهی در شب دیمیتری ارماکوف

شنیدن کامل این گفتار

منبع: بخارا

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

02 Nov, 17:59


‌بدن سیاسی است و سیاست امری بدنمند است.این بدان معناست که از یک سو بدن انباشته از معانی و منافع است و جامعه با بدن خود سخن از اندیشه ها و ارزش‌ها و خواست های خود می‌گوید و از سوی دیگر سیاست نیز نمی تواند خود را جز از طریق کنترل بدن و سلطه بر آن ممکن سازد، همانگونه که انقلابی بودن نیز چیزی جز خارج ساختن بدن خود از قلمرو انقیاد قدرت حاکم نیست.

- مصطفی مهرآیین

Ethno.Anthro

02 Nov, 10:48


نظرها درباره‌ی تاریکی مختلف است. کسانی از تاریکی می‌ترسند، یا دست‌کم از آن می‌پرهیزند، و هستند بسیاری که چیزی را نمی‌پسندند که تاریکی گویا مظهر آن است. دیگران به وادی غریب تاریکی، به «شادمانی سایه‌ها» دل می‌بازند، مسرور از نا‌معلومی‌هایش، فریفته‌ی همه‌ی تداعی‌های فرهنگ مردم و افسانه‌ها‌، دلبسته‌ی کشش رازها و امکان ناشناخته. تاریخ طرز تلقی ما از هرچه خوب از آن سر در نمی‌آوریم، با همه‌ی نمودهای استعاری مادی و معنوی‌اش، از بستری جغرافیایی و فرهنگی تغذیه می‌کند و تعبیر جهانی را که خوب می‌توان شناخت به چالش می‌کشد.

تاریکی پیش از ما وجود داشته است و فارغ از دغدغه‌های ما وجود خواهد داشت، اما به شکل‌های بسیاری در زندگی ما نقش بازی می‌کند. با این حال، زبان تاریکی و روشنایی چنان ویژگی آشنایی در شیوه‌ی گفتار ماست که به‌آسانی از اهمیت آن غافل می‌شویم. وانگهی، امروزه روشنایی چنان تداعی‌گر فهم و شادی است که شاید به آسانی فراموش کنیم تک‌تکمان چقدر به قطب مخالف آن وابسته‌ایم_حالت آرام‌بخش و گاهی اطمینان‌بخشی که می‌تواند مترادف با اوج آگاهی و چه‌بسا اوج زیبایی شود. تاریکی خوراکِ تخیل است.

تاریخ فرهنگی تاریکی

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

31 Oct, 11:02


«آنچه در این کتاب مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته بناهای ارزشمند و به‌جای مانده و نیز وقایع و رویدادهای تاریخی است که در خیابان‌های سی‌تیر و میرزاکوچک‌خان و پیرامون آن رخ داده است.»
«اگر خیابان‌های سی‌تیر و میرزاکوچک‌خان را یک خیابان واحد در نظر بگیریم، تنها خیابانی در جهان خواهد بود که ادیان اسلام، مسیحیت، زرتشت و یهود نیایشگاه‌های خود را در همسایگی یکدیگر بنا کرده و پیروان آن‌ها به پرستش خداوند یکتا مشغول هستند...صلح نام مناسبی برای این خیابان است و صلح‌آمیزبودن آن در تمام دوران از زمان شکل‌گیری تا به امروز پابرجاست.»

از کتاب خیابان صلح:
معرفی آثار ارزشمند خیابان سی‌تیر و میرزاکوچک‌خان
-امیررضا فرهبد

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

31 Oct, 11:02


ما کیستیم، هر یک از ما کیست، مگر آمیزه‌ای از تجربه‌ها، دانسته‌ها، کتاب‌هایی که خوانده‌ایم، خیالاتی که داشته‌ایم؟ هر زندگی یک دایرةالمعارف است، یک کتابخانه، سیاهه‌ای از اشیا، رده‌ای از سبک‌ها، و هر چیزی که می‌تواند پیوسته به هر روش ممکنی مخلوط یا بازسازی شود.

-شش یادداشت برای هزاره‌ی بعدی
ایتالو کالوینو
ترجمه‌ی لیلی گلستان
نشر مرکز

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Oct, 12:27



[ قلـب تپنـدۀ کـابـل ]
ضرباهنگِ زندگی

• مجموعه عکس از تهمینه منزوی

• مــشــاهده تــصـاویــر •
• درباره خالقِ اثر •

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Oct, 12:27


[ ضرباهنگِ زندگی ]

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

30 Oct, 12:26


[ دریـافـتِ کتـاب ]

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

29 Oct, 07:40


پروژهٔ آگامبن و حاکمیت

مراد فرهادپور

جلسهٔ رونمایی از کتاب هوموساکر آگامبن در پاریس

دریافت فایل کامل

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

29 Oct, 07:38


آیا سرمایه‌داری نظارتی فقط «سرمایه‌داری» است؟

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

29 Oct, 07:38


«…سرمایه‌داری نظارتی به سه شکل چشمگیر از تاریخ سرمایه‌داری بازارمحور فاصله می‌گیرد. نخست، بر امتیاز آزادی و آگاهی بدون محدودیت پافشاری می‌کند. دوم، از رابطه‌های دوسویهٔ ارگانیک دیرینه با آدم‌‌ها دست می‌کشد. سوم، شبح زندگی در کندو از نگرش اجتماعیِ جمع‌باورانه‌ای خبر می‌دهد که بی‌اعتنایی مفرط و نمود مادی‌اش در «دیگری ِ بزرگ» به آن تداوم می‌بخشد. در این فصل، هر یک از این فاصله‌گیری‌ها از هنجارهای تاریخی را بررسی می‌کنیم و سپس به پرسشی رو می‌کنیم که پیش می‌کشند: آیا سرمایه‌داری نظارتی فقط «سرمایه‌داری» است؟

اصحاب سرمایه‌داری نظارتی از لحاظ درخواستِ آزادبودن از هر گونه قیدوبند هیچ فرقی با سایر سرمایه‌داران ندارند. بر «آزادی برای» آغازیدنِ هر رویه بدیعی تأکید می‌نهند و در همان حال، جسورانه مدافع ضرورت «آزادی از» قید قانون و مقررات‌اند. این الگوی قدیمی نمایانگر دو فرض بنیادی درباره سرمایه‌داری است که نظریه‌پردازانش ساخته و پرداخته‌اند: اولی این است که بازارها ذاتاً ناشناختنی‌اند. دومی این است که ناآگاهیِ به‌بارآمده از فقدانِ این شناخت و آگاهی، نیازمند آزادی عملِ دامنه‌دار نقش‌آفرینان بازار است…»

عصر سرمایه‌داری نظارتی
شوشنا زوبوف
ترجمه‌ی زهرا عالی
نشر نو

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

29 Oct, 07:35


سانسور در هنر نقش کشنده دارد. خدا روح آدم را زنده و زایا و پویا و جویا خلق کرده. در قرآن واژه‌ی «متفکرون» به همان اندازه‌ی «مؤمنون» تکرار می‌شود. به درختان نگاه کنید. اگر یک شاخه‌ی آن را بزنید، چند نوشاخه از کنار آن برمی‌جوشد. در همسایگی ما خانه‌ای است که باغچه‌ای دارد و دیوار باغچه جلوی آن را گرفته است. درخت شاخه‌های خود را از فراز دیوار حاجب به بیرون فرستاده و بر پیاده‌رو گسترانده است، که روزهای بارانی چتری است برای بی‌چتران و تابستان سایبانی است برای خستگان و تشنگان سایه‌جو. نیم‌وجب بتون کف پیاده‌رو همه شکافته است، زیرا جلوی رشد ریشه‌های درخت را گرفته و همین ریشه‌های نرم در عین آرامی این زره ضخیم را ترکانده و راه به فضای بیرون یافته‌اند. جایی که حال درخت بی‌روح این باشد، ذهن پویای آدم‌ها جای خود دارد. جلوش را که بگیری حریص‌تر می‌شود.

-قبل از انقلاب از این نظر چطور بود؟

سانسور قبل و بعد از انقلاب ندارد.

•در همسایگی مترجم؛ گفت‌و‌گو با سروش حبیبی
-نیلوفر دُهنی
نشر برج

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

29 Oct, 05:54


صوت‌های نشست نقد و بررسی
«بلوچستان و پژوهش‌های انسان‌شناسی»

ناصر فکوهی
سیدمنصور سیدسجادی
جبار رحمانی
محسن شهرنازدار

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

27 Oct, 07:35


نشست نقد و بررسی
بلوچستان و پژوهش‌های انسان‌شناسی



«بلوچستان و پژوهش‌های انسان‌شناسی» عنوان نشست نقد و بررسی مجموعۀ ۲۲ جلدی «پژوهش‌های ایران فرهنگی ویژه بلوچستان» به سرپرستی علمی محسن شهرنازدار انسان‌شناس و پژوهشگر مطالعات قومی است که توسط مؤسسۀ آبی پارسی و با همکاری انجمن انسان‌شناسی ایران روز دوشنبه هفتم آبان‌ماه ۱۴۰۳ برگزار می‌شود.

این جلسه در ساعت ۱۷ روز یادشده با حضور دکتر ناصر فکوهی، انسان‌شناس و استاد بازنشسته دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، دکتر سیدمنصور سیدسجادی، باستان‌شناس و عضو مؤسسه ایتالیایی مطالعات مدیترانه و مشرق (ایزمئو)، دکتر جبار رحمانی، انسان‌شناس و عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی و با حضور دبیر علمی مجموعه، در پژوهشکدۀ مطالعات پیشرفتۀ خاورمیانه برگزار خواهد شد. این پژوهشکده در بلوار کشاورز، خیابان نادری، پلاک ۸ واقع است.

پژوهش‌های ایران فرهنگی یک پروژهٔ مطالعاتی در حوزۀ ایران‌شناسی است که بخش اول آن به منطقه بلوچستان و قوم بلوچ اختصاص دارد و در قالب بیست و دو جلد کتاب توسط موسسۀ آبی پارسی انتشار یافته است. این مجموعه زیر نظر محسن شهرنازدار منتشر شده است.

Ethno.Anthro

24 Oct, 18:04


«واکنشِ نظری به مسئلۀ جمعیت» | عباس کاظمی

منبع: پانوراما

دریافت فایل کامل

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

23 Oct, 07:28


سفرنامه‌های دیروز، گوگل‌ارث امروز
نوید پورمحمدرضا

بیست‌وپنجمین جلسهٔ عصر دوشنبه‌های بخارا در تاریخ نهم مهرماه به مناسبت انتشار چاپ پنجم کتاب «و کسی نمی‌داند در کدام زمین می‌میرد» در مرکز مطالعات خاورمیانه، به میزبانی علی دهباشی و با حضور مهزاد الیاسی، نویسندهٔ کتاب، نوید پورمحمدرضا و شادی گنجی در جمعی از اهالی و دوستان مشترک اطراف و بخارا برگزار شد.

[تماشای فایل کامل]

| اِتــنـو |

منبع: صفحۀ اینستاگرام نشر اطراف

Ethno.Anthro

23 Oct, 07:27


«پرسش‌های جزئی باید پاسخ‌های جزئی دریافت کنند؛ و اگر بحران‌هایی که از آغاز قرن بیستم در آن‌ها زندگی کرده‌ایم اصلاً بتوانند چیزی به ما بیاموزند، به‌گمانم، آن چیز این واقعیت ساده است که هیچ معیار کلی‌ای وجود ندارد که داوری‌های ما را همواره معین ‌کند، هیچ قاعدهٔ کلی‌ای نیست که موارد جزئی را بتوان با هر درجه‌ای از قطعیت ذیل آن گنجاند.»

مسئولیت و داوری؛ هانا آرنت

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

23 Oct, 07:26


کتاب مانند نشانی روی سینه است. کتاب و جهان بازتابی از یکدیگرند.
کودکی که خواندن یاد می‌گیرد به واسطه کتاب‌ها به حافظه جمعی می‌پیوندد و لاجرم با گذشته مشترکی آشنا می‌شود.

•از کتاب «تاریخ کتابخوانی»
آلبرتو مانگوئل / ترجمۀ رحیم قاسمیان
نشر هرمس

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

20 Oct, 09:11


دلیل اینکه ما مردم‌شناسی را پیشه‌کرده‌ایم این است که نتوانسته‌ایم خود را با جامعه‌ای که در آن زاده‌شده‌ایم، به آسانی سازگار کنیم.
در بررسی جوامع گوناگون گاه لازم می‌شود دستگاه مرجع و معیار خود را رها کنیم؛ این کار نیازمند یک نوع بندبازی نسبتاً رنج‌آور ذهنی است که تنها با تجربه در محل به دست می‌آید. پشت میز نشستن و مردم‌شناسی‌کردن غیرقابل‌تصور و حتی ناممکن است.

از کتاب مردم‌شناسی و هنر؛ گفت‌وشنودی با کلود لوی استروس
فارسیِ حسین معصومی همدانی

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

20 Oct, 09:11


«قانون و رسالۀ یک کلمه»

ماشالله آجودانی

فایل کامل

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

18 Oct, 18:14


کار خطیر مورخ

عباس امانت

•منبع بی‌بی‌سی

دریافت فایل کامل

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

16 Oct, 10:16


[ دریـافـتِ کتـاب ]

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

16 Oct, 07:57


تاریخ دِینی است که زندگان باید به مردگان بپردازند.

-از مقدمۀ مترجم بر کتاب استالین مخوف
ترجمۀ حسن کامشاد

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

15 Oct, 12:11


دربارۀ «کتاب مردم‌شناسی‌ و هنر»

حسین معصومی همدانی

منبع: آرته‌باکس

دریافت فایل کامل این گفت‌و‌گو

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

13 Oct, 11:59


اتنوژورنال - شمارۀ سیزده

عنوان:
تشکل‌‏های‏ دانشجویی مکان‌هایی برای تعمیق تجربه آزادی؛ تلاشی برای امکان‌‏پذیرکردن روایتی بدیل از تاریخ دانشگاه در ایران

نویسنده:
رضا صمیم

محل انتشار:
فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی

از متن؛
«در این مطالعه تلاش شد تا به میانجی کاوشی پدیدارشناسانه، چارچوبی مفهومی برای ارائه‏ روایتی بدیل از تاریخ دانشگاه در ایران فراهم شود. آنها که تا کنون درباره تاریخ پیدایش و پویش دانشگاه در ایران بررسی کرده‌اند، هیچ­کدام نتوانسته‌‌‏اند تاریخ این نهاد را به­ مثابه مکانی روایت کنند که در آن دانشجویان نوعی زیست جمعی متفاوت را تجربه می‏‌کنند....»

Ethno.Anthro

11 Oct, 16:06


ویزل همین نوع آپوریا را در قالب این حکمت صورت‌بندی می‌کند که «زنده‌ام، پس گناهکارم» و بلافاصله پس از آن می‌افزاید: «من اینجا هستم چون دوستی، آشنایی، شخص ناشناخته‌ای به جای من مرده است.»

از فصل سوم: شرم یا دربارۀ سوژه
باقی‌مانده‌های آشویتس: شاهد و بایگانی
جورجو آگامبن
ترجمه‌ی مجتبا گل‌محمدی

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

10 Oct, 14:54


تماشاگر تشویق می‌شود به چیزی خارج از چارچوب و قاب فیلم نگاه کند. چیزی را می‌خواهد که روی پرده نمی‌یابدش، که این یعنی باید خودش جاهای خالی را پُر کند.

صحنه‌ای در فیلم طعم گیلاس در موزۀ تاریخ طبیعی در تهران گرفته شده است. بدیعی از پنجره به درون اتاقی نگاه می‌کند که دانش‌آموزان در آن مشغول تشریح یک بلدرچین‌اند. ما صحبت‌های دانش‌آموزان را با معلم می‌شنویم ولی چیزی نمی‌بینیم، نه چاقوی تشریح را، نه پرنده را، نه معلم و شاگردان را. آنچه که هست صداها و پاره‌هایی از دیالوگ است که به ما اجازه می‌دهد حدس بزنیم چه اتفاقی در اتاق می‌افتد. من هیچگاه نخواسته‌ام که همه‌چیز را به تماشاگران فیلم‌هایم نشان دهم. گاهی حرکت پای یک شخصیت برای نشان‌دادن وضعیت روحی جسمی او، کافی است. مولانا به آن‌هایی که می‌خواهند بهتر ببینند می‌گوید: چشم دل بگشا و در جان‌ها نگر.

سرکلاس با کیارستمی؛ پال کرونین

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

10 Oct, 14:52


خطر مهاجران افغان برای ایران؟
بخشی از مناظرۀ آرش نصر اصفهانی و مازیار خسروی

به همت آزاد

•دریافت فایل کامل این مناظره•

| اِتــنـو |

Ethno.Anthro

09 Oct, 10:23


«من عاشق قدم‌هایی هستم که می‌ایستند.
عاشق قدم‌هایی که می‌گذرند و می‌ایستند و چند قدم به عقب برمی‌دارند.
انسان غریب است. چیزی مثل غروب خورشید گاهی ما را متوقف می‌کند و غربت را یادمان می‌آورد وگرنه انسان نمی‌ایستد. من هم نمی‌ایستم. ایستادن تحمل می‌خواهد. همین که می‌ایستی غربت، قلب را به درد می‌‌آورد.غروب‌ها من هم ترجیح می‌دهم خواب باشم. بیاید و برود. برای همین عاشق قدم‌هایی هستم که می‌ایستند. »

• درباره خالقِ اثر •


| تلگـرام |
| اینستـاگرام |

Ethno.Anthro

09 Oct, 10:23


از میرزا در مورد علت این‌که خرابه را به گالری‌های شیک تهران ترجیح داده می‌گوید:

«ببینید در فضای گالری رفتار مخاطب تعریف شده است و مخاطب تا حدودی می‌داند در مواجهه با آثار چه واکنش‌هایی می‌تواند انجام دهد. چنین فضایی امکان بروز واکنش‌های تعریف نشده را به صفر می‌رساند. مثلا شما تصور کنید به گالری معتبری در تهران رفته‌اید و دیوانه‌وار عاشق یکی از آثار شده‌اید. وقتی به خانه برمی‌گردید شب خوابتان نمی‌برد و دوست دارید همان لحظه دوباره بروید و پای آن تابلو بایستید. اما آیا امکانش هست؟ چنین امکانی وجود ندارد. نمایشگاه‌های خیابانی خیلی بی‌ریاتر و بی‌تکلف‌تر پذیرای مخاطبان هستند. مثلا یکی از مخاطبان به من پیام داد که سه‌ساعت در نمایشگاه بی‌همه‌چیز بودم! یه پاکت سیگار کشیدم و آنقدر آنجچ‌جا ماندم که دیگر هوا تاریک شد و چیزی دیده نمی‌شد. عصر امروز عصر فروپاشی تمام نهادهاست و دیگر آن نیازمندی معمول که هنرمند نسبت به گالری‌دار احساس می‌کرد، احساس نمی‌شود. حالا هنرمند می‌تواند بی‌نیاز‌تر رفتار کند. »

• درباره خالقِ اثر •


| تلگـرام |
| اینستـاگرام |