dr_sodabehmirsadeghi

شبانه های آرامش🍂

‍ 🔶‍ وقتی داستان ها ما را هیپنوز می کنند

داستان نقش مهمی در زندگی انسان دارد و به تار و پود زندگی انسان‌ها پیوند خورده است. مردم پیش از آنکه تفکر علمی را یاد بگیرند، از داستان ها برای توضیح و توجیه دنیا استفاده می کنند به همین دلیل افسانه ها از فلسفه ها قوی ترند.
ذهن روایت ساز ما تمایل دارد که در مواجهه با رویدادهای خوشایند و ناخوشایند زندگی، داستان سازی کرده و هر رویدادی را به صورت یک داستان معنادار دربیاورد، از داستان‌های زندگی شخصی خودمان گرفته تا وقایع جهانی. این ویژگی مغز ما و مهارتش در روایت سازی در بسیاری از موارد موجب تغییر و تحریف واقعیت ها می گردد.
این علاقه بی حد و حصر آدمی به داستان سرایی از خطا و تنبلی مغز نشات می گیرد و موجب مشکلی می گردد که آن را خطای داستان می گویند. از آنجا که بررسی و تحلیل رویداد ها کاری پرانرژی، پیچیده و دشوار است، مغز راحت طلب ما ترجیح می دهد که بر مبنای دیتاهای قبلی در مورد رویداد فعلی، داستانی معنادار خلق کرده و خیلی سریع سر و ته قضیه را هم بیاورد. نتیجه آنکه در اغلب اوقات داستان‌هایی که ما در مورد رویدادها گذشته و حال زندگیمان می سازیم، تحریف شده بوده و از واقعیت های موجود فاصله دارد ولی ما بی آنکه بدانیم در هیپنوز این روایت های جعلی گیر کرده ایم. تربیت ذهن با استفاده از ابزارهایی چون تفکر انتقادی می تواند آنالیز منطقی و مبتنی بر فکت را در ما پرورش داده و ما را از هیپنوز منفی خودساخته خارج سازد.


@dr_sodabehmirsadeghi

@dr.sodabehmirsadeghi

🔶آسیب نرسانیم.


نخستین سخن هوش اخلاقی این است که ما باید دریابیم چه کار و یا سخنی از ما به دیگری لطمه می‌زند سپس از آن پرهیز کنیم.

"هوش اخلاقی" یکی از انواع هوش و کیفیت‌های خدادادی است. کیفیتی که به ما کمک می‌کند عمل اخلاقی را از غیر اخلاقی تمیز دهیم. از نگاه روان‌شناسان و جامعه‌شناسان اخلاق، این هوش، اصولی دارد که شایسته است به آن‌ها توجه، و تقویت شوند. اختلال در این هوش، امکان تبدیل تعلیم اخلاق به تجربه را از بین می‌برد.

بروس واینستین در کتاب "هوش اخلاقی" پنج اصل را به عنوان اصول هوش اخلاقی معرفی می‌کند.

🔸از نگاه او اولین آن‌ها عبارت است از "آسیب نرسانیم". این اصل، یک قاعده‌ی احترازی و پرهیزدهنده است. یعنی برای این که به این قاعده تن بدهیم لازم نیست کاری بکنیم؛ فقط کافی‌ست پاسخ یک زشتی را با زشتی ندهیم.

🔸کافی است خشم را با خشم، خشونت را خشونت، و به قول مادر بزرگم، "تَش را با تَش" جواب ندهیم. این یعنی پاره کردن زنجیره‌ی آسیب؛ یعنی جلوگیری از دومینوی خشونت. لازم نیست موضوع را پیچیده کنیم و دست به دامان فیلسوفان شویم تا بفهیم آسیب چیست و آسیب‌رساندن کدام است؛ کافی‌ست "خاله‌زنک بازی"، "پچ پچ‌های پشت سر"، "بازی‌های درگوشی"، "شایعات"، "سرک کشیدن به زندگی دیگران"، "از کاه کوه ساختن‌"' و "قضاوت کردن دیگران"را ادامه ندهیم. آسیب، در حقیقت، هر کاری‌ست که به دیگران لطمه می‌زند.

دامنه‌ی لطمه از رنج و رنجش شروع شده و تا مرگ که آسیب نهایی است ادامه دارد. آسیب نرساندن در سناریوهای مختلفی می‌تواند فهمیده و دنبال شود. درک این که آسیب چیست و ما کِی آسیب می‌رسانیم نیازمند مراقبت جدی و قاعده‌ی "تفهم دیگران" و "تأمل در خویشتن" است.

🔸نخستین سخن هوش اخلاقی این است که ما باید دریابیم چه کار و یا سخنی از ما به دیگری لطمه می‌زند سپس از آن پرهیز کنیم. هوش اخلاقی می‌گوید هیچ چیزی نباید بهانه‌ی آسیب به دیگران باشد. اخلاقی که آسیب به دیگران را تجویز می‌کند، بی‌اخلاقی‌ست. تفسیری از دین که نتیجه‌ی آن لطمه به دیگران است، بی‌اخلاقی‌ست و با روح دین و هوش اخلاقی ناسازگار است.


@dr_sodabehmirsadeghi

✍وقتی دنیای بزرگترها کوچک می‌شود و در تنگنای دلتنگی‌ها می‌افتد، می‌توان روزنه‌ای به دنیای کودکان گشود تا نفس تازه کرد.....کافیست از درز دری نیمه باز به جهان آنها گوشه چشمی انداخت تا از چشمه جوشان شوق‌شان، جرعه‌ای امید نوشید.....از سکانس‌هایی که در «به همین سادگی» دوست دارم تصویر همین لحظه است....وقتی که طاهره(هنگامه قاضیانی) در لحظه‌های دلگیر تردید و تنهایی‌اش، از لای در به اتاق بچه‌ها نگاه می‌کند که در جهان فانتزی و رویایی خود، دور از غوغای جان و جهان، به رقص و شادی مشغولند.....دنیای کودکان و کودکی، سنگری امن است که گاهی باید به آن پناه برد و دلخوشی‌هایش را در آغوش گرفت......این فقط کودکان نیستند که به آغوش امن بزرگترها محتاجند، بزرگترها هم برای تحمل بار هستی، به پناه بردن به دنیای آنها نیاز دارند.....گاهی شفای رنج مشقت‌های دنیای بزرگترها، تماشای شوق پاک کودکانه است.....به قول داستایوفسکی:« روح انسان، با بودن کنار کودکان شفا می‌یابد»


#دنیای_کودکی


@dr_sodabehmirsadeghi

@dr_sodabehmirsadeghi

خلاصه روان درمانی:
با خودت مهربون باش!
خودتو سرزنش نکن!
به خودت سخت نگیر!


@dr_sodabehmirsadeghi

@dr_sodabehmirsadeghi

شبانه های آرامش🍂

در کلیپ زیبای فوق:
🔸گوی‌ها: سرشتند.
🔸مسیرِ منطبق با سرشت: وظیفه‌ی منش
🔸نرمی و زیبایی یا درشتی و زمختیِ حرکتِ گوی‌ها روی مسیر: سایک و خودآگاهی‌ انسان

🔸🔸و مهمترین حقیقت روان این است که امکان تبدیل گوی‌ها به هم به خاطر جبر ژنتیک، وجود ندارد و اصرار بر اینکار توسط والدین، مدرسه، جامعه یا دولتها، حاصلش بیماری‌ست یا طغیان یا مرگ؛ هیچ درخت سیبی با اجبار، گیلاس نخواهد داد.

@dr_sodabehmirsadeghi

🔶خودآگاهی حاوی دو بخشه: «آگاهی به خود، توسط خود» و «آگاهی به خود به عنوان یک موضوع قابل مشاهده برای دیگری» و این دو بخش ارتباط عمیقی باهم دارند، بطوریکه آگاهی از این مسأله که ما توسط دیگران قابل رؤیت و مشاهده هستیم منجر به تغییر رفتارمون میشه.


🔸🔸سوالی که اینجا مطرح میشه اینه که ما چقدر می‌تونیم خودمون باشیم؟ و این خود بودن چه هزینه‌ای داره؟


@dr_sodabehmirsadeghi

آدمهایی را دیده ام که هر روز حال خوب خیرات می کنند.
همان هایی که غصه هایشان را برای خودشان نگه می دارند و شادی هایشان را تقسیم می کنند،
ترجیح می دهند هر روز صبح انرژی های مثبت شان را زودتر از خود بیدار کنند و انرژی های منفی شان را رها کنند تا بخوابند.
از قلب مهربانشان، پرنده ها کنارپنجره شان لانه می کنند و هر روز صبح برایشان از عشق می خوانند...
همانهایی که لبخندشان را از دختر بچۀ ماشین کناری دریغ نمی کنند،
از کنار پیرزن عابر بی تفاوت نمی گذرند.
حتی مورچه ها و گربه های کوچه شان هر روز از مهربانی شان سهم دارند.
گمان کنم خدا هرشب بالای سرشان اسپند دود میکند و صبح ها با نوازش پروانه ها بیدار میشوند...



@dr_sodabehmirsadeghi

ماهی‌ تا‌ وقتی توی‌ آبه‌ نمیفهمه‌ آب‌ چقدر عزیزه. ..

@dr_sodabehmirsadeghi

🔶سوء استفاده از روان‌شناسی و روان‌پزشکی را متوقف کنید.
بیانیه مشترک انجمن روان‌شناسی ایران و انجمن علمی روان‌درمانی ایران
 
خبر راه‌اندازی«کلینیک ترک بی حجابی در تهران» موجب تشویش اذهان عمومی شده و متخصصان سلامت روان را متعجب و در عین حال به‌شدت نگران کرده است. در این خبر می‌خوانیم: «برای نخستین بار در کشور، به همت اداره زنان و خانواده ستاد امر به معروف، کلینیک ترک بی حجابی در تهران با هدف درمان علمی و روان‌شناختی بی‌حجابی ویژه نسل نوجوان، جوان و بانوان جویای هویت اجتماعی و اسلامی افتتاح می‌شود.» (خبرگزاری فارس، 22 آبان 1403).
داشتن یا نداشتن حجاب پدیده‌ای اجتماعی و فرهنگی است و نه یک بیماری که نیاز به درمان داشته باشد. استفاده از واژه‌های "کلینیک" و "ترک"، به‌طور ضمنی «حجاب متفاوت از قوانین کشور» را به‌عنوان یک اختلال یا بیماری معرفی می‌کندکه از نظر علمی کاملا مطرود و مصداق  بارزی از سوءاستفاده از روان‌شناسی و روان‌پزشکی است. چنین تصمیم‌ها و اقداماتی آسیب‌زا، افراد غیربیمار را با برچسب بیماری مواجه می‌کند، موجب استیگما می‌شود، دریافت‌کنندگان خدمات روان‌شناختی را دچار سردرگمی می‌کند یا حتی با خلط درمان و تادیب که دو امر ناهمخوان و متضاد است، ممکن است موجب نگاه منفی مراجعان به این خدمات شود و آنها را از دریافت کمک‌های حرفه‌ای محروم کند. چنین تصمیم‌هایی که نشان‌دهندۀ عدم تامل در پیامدهای منفی و فاقد هرگونه منطق است، به‌واسطۀ آسیب‌های جدی ناشی از آن مسئولیت انسانی و اخلاقی زیادی را متوجه دست‌اندرکاران می‌کند.
متاسفانه سوءاستفاده از روان‌شناسی و روان‌پزشکی پیش از این هم در اشکالی نظیر حکم قضایی رخ داده و با واکنش انجمن‌های مرتبط با سلامت روان و نامۀ این انجمن‌ها (انجمن علمی روان‌پزشکان ایران، انجمن روان‌شناسی ایران، انجمن علمی روان‌درمانی ایران و انجمن علمی پزشکی روان‌تنی ایران) به رئیس محترم قوه قضاییه شده بود که خوشبختانه مورد توجه قرار گرفت و چنین احکامی تکرار نشد. امید اینکه دست‌اندرکاران به حساسیت امر و آسیب‌های جدی ناشی از سوء استفاده از روان‌شناسی و روان‌پزشکی توجه کنند، اقدامات اینچنینی را متوقف کنند و از تکرار آن در آینده خودداری کنند. همچنین از دادستانی کل کشور انتظار می‌رود به این امر بسیار حساس ورود کرده و اقدامات لازم را برای پیشگیری از تداوم آن به‌عمل آورد.

انجمن روان‌شناسی ایران و انجمن علمی روان‌درمانی ایران
 
@dr_sodabehmirsadeghi

@dr_sodabehmirsadeghi

@dr_sodabehmirsadeghi

dr_sodabehmirsadeghi