«بگو: اگر پدران و پسران و برادران و زنان و عشيره شما» عشيره شخص، نزديكان نسبي او هستند «و اموالي كه كسب كردهايد و تجارتي كه از كسادش بيمناكيد» مراد از كساد اموال در اينجا: عدم فروش آن به سبب فوت وقت بهخاطر هجرت و مفارقت از وطن، يا بهسبب مقاطعه كافران با مؤمنان است «و منزلهايي كه ميپسنديد» يعني: آنها را خوش داشته و بدانها بسيار مايليد و هميشه دستاندركار رسيدگي به آنها و تجهيز اسباب و اثاثيه آنها هستيد تا پيوسته دلپسند و زيبا باشند. آري! اگر اين چيزها «نزد شما از خدا و پيامبرش و جهاد در راه وي دوستداشتنيتر است» بهطوري كه با مشغول شدن به آنها از حق خداوند جلّ جلاله واجراي اوامر وي و هجرت و جهاد در راه وي غافل ماندهايد «پس منتظر باشيد تا خدا فرمانش را به اجرا درآورد» و عذاب و مجازاتي را كه مقتضاي مشيت وي است، محقق گرداند «و خدا گروه فاسقان را هدايت نميكند» زيرا كساني كه آنچه را ذكر شد، از خدا جلّ جلاله و رسول وی صلّی الله علیه و آله و سلّم! دوستتر داشته و به جهاد در راه وي تمايل نداشته باشند، فاسقاند و سزاوار هدايت نميباشند.
اين آيه كريمه، انذار و هشدار بزرگي است براي كساني كه با پيش كشيدن عذرها و بهانههاي واهي، از جهاد تخلف ميكنند ـ كه اين گروه در عصر ما فراوانند! چهقدر غافل و از خود راضياند مسلماناني كه از خداوند جلّ جلاله طمعها و انتظارات دورودرازي دارند، در حاليكه خود سزاوار عذاب وي ميباشند؟! پناه بر خدا از خشم و عذاب وي. در حديث شريف آمده است: «آنگاه كه مال را به مبلغي بيشتر از قيمت حقيقي آن به نسيه معامله كرديد [معامله عینه] و آنگاه كه دمهاي گاو را گرفتيد (كنايه از حكومت ستم و جور است) و آنگاه كه به كشاورزي راضي شده و جهاد در راه خدا جلّ جلاله را ترك كرديد، بيگمان خداوند جلّ جلاله بر شما ذلتي را مسلط ميگرداند كه تا به دين خويش برنگرديد، قطعا آن را از شما دور نميكند».
#وعي