دکتر ایاد قنیبی

كلمة "هل علينا الاستجابة لطلب أبي عبيدة؟"
ساعدوا في نشرها يا كرام. فقد قامت يوتيوب بحذفها.

4.  همچنین دردناک است که این حوادث در جنوب لبنان به ضرر کل لبنان است و بار این کشور را که از قبل زیر فشار سنگینی قرار داشت و تخریب شده بود، سنگین‌تر می‌کند.
موج‌های آوارگی در کنار فقر و تجاوز صهیونیست‌ها به لبنان به معنای آسیب‌رساندن به کل مردم این کشور و تکرار مصیبت‌های است که در غزه شاهد آن هستیم، که خداوند رنج آنها را برطرف کند.

5.  همچنین دردآور است که صهیونیست‌ها تا حدودی درگیر جبهه شمالی بودند و این برای برادرانمان در غزه، هرچند ضعیف، اندکی فرصت فراهم می‌کرد. شکست صهیونیست‌ها در برابر حزب ایران به آنها کمک می‌کند که جنایات خود را بر علیه مردم غزه و فلسطین متمرکز کنند.

آنچه بر حزب ایران در لبنان می‌گذرد در این سیاق است و اگر در سیاق جنایات آن ها علیه مردم ما در سوریه بود، تمام مسلمانان به آسانی موقف واحدی می‌گرفتند.

همچنان نباید نسبت به کسی که از اتفاقات جنوب لبنان غمگین است بدگمان شوید، زیرا این غم به معنای رضایت او از اعمال حزب ایران در سوریه نیست و به معنای بی‌اهمیتی به عقاید اسلامی، یا رضایت از سب و لعن صحابه و شرک‌های شناخته شده آنها نیست.

همه این‌ها سوءظن و بار کردن چیزی بر موضع فرد است که حقیقت ندارد. البته اگر این احساس تنها به غم محدود باشد و نه دفاع از حزب ایران در لبنان و مواضع و انحرافات عقیدتی آنها.

چهارم، به همین دلیل، تعجبی ندارد در چنین شرایطی احساسات متناقض شکل گیرد. این نه نوعی سردرگمی است و نه گمراهی، بلکه شرایط ایجاب می‌کند که احساسات مختلفی پدیدار شود.

با این حال، درد ما این است که نتیجه این حمله در نهایت به نفع صهیونیست‌ها و بر اساس نقشه‌های آن‌ها پیش می‌رود. کمک به مردم برای سامان دادن به افکارشان و تفکیک احساسات پیچیده‌شان از یکدیگر و درک آن‌ها، به آن‌ها کمک می‌کند تا به موالات هیچ‌یک از دشمنان مسلمانان نیفتند.

اما زمانی که مردم را خائن بدانی و نسبت به آنان بدبین باشی، آن‌ها را وادار می‌کنی تا مواضع خود را به ناحق توجیه کنند، به گونه‌ای که از حزب ایران در لبنان دفاع کنند، یا جنایاتش را نادیده بگیرند، یا از انحراف عقیدتی آن کاسته شود.

پنجم، از من پرسیده شد که موضع ما در قبال خانواده‌های حزب‌الله که به مناطق ما پناه آورده‌اند، چیست؟ برادران من در لبنان بهتر می‌توانند این افراد را بشناسند. برخی از آنها ممکن است با نیکی و احسان به آنها، پیام واضحی دریافت کنند که از تجاوز به اهل سنت در سوریه دست بردارند. اما برخی دیگر که به شرارت مشهورند، ممکن است با احسان، تنها طغیان کنند. باید بر اساس مصالح امت اسلامی و دعوت به راه درست عمل کنیم.

در نهایت، حوادث بزرگ‌تر از آن است که تنها به احساسات بسنده کنیم. هیچ‌یک از ما از خطر در امان نیستیم و تنها راه نجات، طلب رحمت خدا و عمل به ویژگی‌های مؤمنان واقعی است: ایمان، همبستگی با مؤمنان، امر به معروف و نهی از منکر و اطاعت از خدا و پیامبرش.

دکتر ایاد قنیبی

در پیوند به حمله‌ی دشمنان اسلام به جنوب لبنان

در مورد حمله دشمنان اسلام به جنوب لبنان، می‌خواهم موقفی که آن را شرعی می‌بینم، در چند نکته خلاصه کنم:

اولاً، برادران من! حجم حوادث بزرگ‌تر از آن است که فقط به بعد عاطفی آن بپردازیم و این سؤال را مطرح کنیم که آیا باید خوشحال و شاد باشیم یا غمگین و همدرد. به نظر می‌رسد که این اتفاقات شتری است که دیر یا زود دم خانه‌ی همگی ما می‌خوابد. دست روی دست گذاشتن و تماشا کردن عاقبت خوبی ندارد. به جای این که منتظر سربریده شدن خود باشیم، باید تلاش کنیم و به وضعیت اسف‌بار و ضعف ناتوانی خود نقطه‌ی پایان بگذاریم.

ثانیاً، فعلا کسی در منطقه و جهان جلو تجاوزگری‌های صهیونیست‌ها را (که مورد حمایت قدرت‌های جهانی هستند)، گرفته نمی‌تواند. حتی ایران که برخی به آن امید بسته‌اند. ایران هم از ورود به یک جنگ تمام‌عیار خودداری می‌کند، حتی اگر نتیجه‌اش خیانت و تنها گذاشتن متحدانش باشد. وقتی ایران در لبنان به متحدان خود خیانت کند، چه طور می‌توان از آن انتظار کمک به اهل سنت را داشت؟

در این وضعیت، برادران من، تنها به رحمت خدا می‌توانیم پناه ببریم. خداوند در قرآن ویژگی‌های کسانی را که شایسته رحمت او هستند بیان کرده است: «وَالمُؤمِنونَ وَالمُؤمِناتُ بَعضُهُم أَولِياءُ بَعضٍ يَأمُرونَ بِالمَعروفِ وَيَنهَونَ عَنِ المُنكَرِ...». اولین شرط، ایمان و همبستگی با مؤمنان است. تفرقه، نزاع، دشنام‌ها متقابل و تمرکز بر اختلافات عاطفی نسبت به آن چه در جنوب لبنان رخ می‌دهد، قطعاً حالت وحدت و فرمان خداوند سبحان را محقق نمی‌سازد؛ چنانکه فرمود: «و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید». بلکه این اختلافات ما را از تنها امید مان برای موفقیت و شایستگی برای مکر الهی در برابر مکر شدید دشمنان محروم می‌کند.

ثالثاً، باید بین مسائلی که اتفاق بر آنها لازم است و مسائلی که می‌توان در آنها اختلاف داشت، فرق قائل شویم. از مسائل غیرقابل اختلاف این است که صهیونیست‌ها و هم‌پیمانان آنها دشمنان مسلمانان هستند. کسانی که در سوریه اهل سنت را کشتند و شکنجه کردند نیز دشمنان مسلمانان هستند و جنایت‌های آن ها در سوریه با دشمنی ظاهری آنها با صهیونیست‌ها در فلسطین پاک نمی‌شود. چون خون مسلمانان برابر است و نیازی نیست که در اینجا جرایم گذشته آن‌ها را یادآوری کنیم. اگر به خاطر نمی‌آورید کارهایی که حزب موسوم به «حزب‌الله» در سوریه انجام داد، جرایم این حزب همچنان ادامه دارد. حتی در حالی که تحت بمباران در جنوب لبنان بودند، به بمباران برادران ما در ادلب پرداختند و خون افراد مسن، زنان و کودکان شان را دو شب پیش ریختند.

بنابراین، از جمله مسائلی که باید همگی بپذیریم این است که شادمان شدن از درد و رنج کسانی که به نام حزب‌الله شناخته می‌شوند، به معنای حمایت از صهیونیست‌ها، طرفداری از حکام عرب، حماقت سیاسی، بی‌شرفی، یا بی‌اعتنایی به رنج‌های برادران مان در غزه و دیگر مناطق فلسطین نیست. همه‌ی این ادعاها نشانه بدبینی نسبت به برادر مسلمان و اتهام‌های بی‌اساسی است. شادی آن ها از آسیبی که به مجرمان وارد شده، ناشی از دلسوزی برای برادران شان در سوریه و همدردی با رنج‌هایشان است.

اما در عین حال باید به کسانی که از ضربه‌ای که به مهاجمان حزب ایران وارد شده، خوشحال هستند یادآوری کنیم که این شادی آمیخته به دردهای فراوان است.

1.  درد از این جهت که این بمباران‌ها تنها به حزب ایران در لبنان آسیب نمی‌زند، بلکه به اهل سنت ما نیز آسیب می‌رساند. برخی از علمای اهل سنت و تعدادی از عموم مردم در این حملات به شهادت رسیدند و همچنین این حملات ممکن است به کسانی غیر از اهل سنت نیز آسیب برساند که نه دشمن مسلمانان هستند، نه با آنها جنگ می‌کنند، و نه از جنایات مجرمان کینه‌توز در سوریه حمایت می‌کنند. هدایت این افراد و جذب آن ها به راه درست برای ما دوست‌داشتنی تر از این است که توسط صهیونیست‌ها کشته شوند.

2.  درد دیگر این است که ما به جای اینکه خودمان به عنوان مسلمان انتقام مظلومان را بگیریم، در انتظاریم که ستمگران با یکدیگر بجنگند.

3.  درد دیگر اینکه صهیونیست‌های ترسو از آسیب‌هایی که به حزب ایران در لبنان وارد کرده‌اند خوشحال هستند و ما دوست نداریم که این ملعونان از چیزی خوشحال شوند، نه آنها و نه هم‌پیمانانشان.

در پیوند با پنجاه و هشتمین سالگرد اعدام سید قطب

من پیوسته خود را مدیون و ممنون #سید_قطب (رحمه الله) می‌دانم. این مرد بزرگ بود که الله و شریعت و کتاب الله را در دلم من به شدت محبوب و معظم ساخت. از الله متعال به دعا می‌خواهم من را با او و پیامبر ما محمد صلى الله عليه وسلم در بهشت برین و جاودان گرد آورد.

آغاز آشنایی من با او به زمانی بازمی‌گردد که یکی از نزدیکانم، که عملاً اسلام را ترک کرده بود، پس از مطالعه‌ی کتاب "فی ظلال القرآن" سید قطب به دین اسلام بازگشت. این موضوع مرا کنجکاو کرد و هنگامی که آثار سید را خواندم، چیزهایی در آن‌ها یافتم که در میان ادیبان و مفسران دیگر پیدا نکرده بودم.

می‌دانم که سید قطب رحمه الله اشتباهاتی داشت، اما به خداوند عز و جل (که نیت‌های فاسد را از نیت‌های صالح تشخیص می‌دهد) خوش‌بین هستم که از او درگذرد و درجاتش را بالا ببرد. مهم نیست کسانی که سید و فضل سید و تأثیر سید و میراث سید را درک نمی‌کنند، چه می‌گویند؛ کسانی که به دنبال خطاهای او هستند و از میراث بزرگی که سید برای ما به جا گذاشته است، چشم پوشی می‌کنند.

همانطور که برادر وائل بتيری می‌گوید: "اگر استاد سید قطب (رحمه الله) هیچ فضیلتی جز برجسته ساختن توحيد حاکمیت و نشان دادن جایگاه آن در اعتقاد و تشریع اسلامی، نداشت، برای او کافی بود. در حالی که او خود را در این راه  قربان کرد و شهید شد، بدون این‌که سستی و تردید کند".

این مسئله‌ای که سید قطب برای آن قربانی شد؛ همان چیزی است که رژیم‌ها را وادار به مبارزه با او کرد و برخی از عمامه‌داران را برای تخریب و افترا علیه او به کار گرفت و او را به کافر دانستن عموم مردم متهم کردند، در حالی که او از این اتهام کاملاً مبرا است.

نمی‌دانم این رژیم‌هایی که با سید قطب دشمنی می‌کنند، به کافر و مسلمان بودن اتباع خود اهمیت می‌دهند یا آنچه برای آن‌ها مهم است، این است که مردم در برابر آنان سر تسلیم خم کنند و مشغول به دست آوردن رزق و روزی خود باشند و سپس به دولت مالیات‌های هنگفت پرداخت کنند؛ بدون اینکه به حقوق خود و حاکمیت شریعت خدا در جامعه خود بپردازند؟!

تمام ماجرا این است که شهید سید قطب مردم را بر حقیقتی آشکار آگاه کرد که باید به درستی درک کنند، و آن این است شریعتی که خداوند متعال نازل کرده است از زندگی مردم غایب شده است، و قوانین و نظام‌هایی که ساخته فکر بشر است، جایگزین وحی الهی شده است و بشر وظیفه‌ای را که از او خواسته شده است انجام نداد، که همانا عبادت خداوند متعال و تسلیم شدن در برابر شریعت او و دوری از شرک در تمامی اشکال و رنگ‌هایش است.

این انقلاب "قطبی"، طاغوت‌ها و درباریان را نگران کرد. طاغوت‌ها و درباریانی که این "حقیقت" را تهدید بزرگی برای منافع خود می‌دانستند. منافعی که از کرسی حکومت به دست می‌آورند.

به همین دلیل - و فقط به همین دلیل - با او دشمنی می‌کنند!!

"الله متعال سید قطب را رحمت کند و ما را با او در بهشت جمع کند"!

دکتر ایاد قنیبی

بخشی از قصیده‌ای که سید قطب سروده بود.

برادران و خواهران عزیز

پس فردا سه شنبه روز عاشورا است روزه در آن - اگر خداوند متعال قبول کند - کفاره گناهان سال قبل است.
سنت است روز نهم را همراه آن روزه بگیرید.
روز عاشورا روزی است که خداوند موسی علیه السلام را از دست فرعون نجات داد.
از الله متعال می‌خواهیم که برادران و خواهران ما را از شر بزرگترین ستمگران این زمان نجات دهد.

دکتر ایاد قنیبی

روز عرفه

دوستان عزیز! آیا قدر و ارزش روزی را که پیش رو داریم می‌دانید؟

پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) می‌فرمایند: «بهترین دعا، دعای روز عرفه است» (صحیح: شیخ آلبانی)

- آیا آرزو‌ها و نیاز‌های دارید که دوست دارید الله متعال آن‌ها بر آورده کند؟

- آیا نگرانی‌ها و پریشانی‌های دارید که امید دارید الله متعال آن‌ها را برطرف کند؟

پس بشتاب که وقت آن فرا رسیده است!

پیامبر (صلی الله علیه و سلم) می‌فرمایند: «هیچ روزی نیست که الله متعال در آن بیشتر از روز عرفه بندگان خود را از آتش جهنم رهایی بخشد.» (صحیح مسلم)

برادر عزیزم!
- آیا در جستجوی رضایت الله متعال هستید؟
- آیا دوست دارید برای همیشه از خشم و غضب الله دور شوید و مورد رحمت بی‌کرانش قرار گیرید؟
- آیا می‌خواهید خود را از آتش جهنم نجات دهید؟
پس بشتاب که وقت آن فرا رسیده است!

اگر در ماه رمضان شب قدر از ما پوشیده مانده و وقت دقیق آن را نمی‌دانیم، روز عرفه را خود الله برای خبر داده است!

برادر عزیزم!
به الله متعال خوش‌بین باش و هیچ‌گاه از رحمت بی‌کران او نا امید مباش! هرگز شیطان بین تو و الله متعال حایل واقع نشود و مبادا تو را از رحمت بی‌کران الله متعال و مغفرت فراخ او ناامید کند. هرگز هرگز!

بنابراین، این روز، روز دعا و نیایش، روز امیدواری به الله متعال است.
پس شایسته است که در این روز بیش‌تر دعا و نیایش داشته باشیم و زبان ما معطر به ذکر و یاد الله متعال باشد.

رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم ) می‌فرمایند: «هیچ روزی نیست که الله متعال در آن بیشتر از روز عرفه، بندگان خود را از آتش جهنم رهایی بخشد.» ( صحیح مسلم)

ابن رجب (رحمه الله) می‌گوید: «روز عرفه، روز رهایی از آتش جهنم است»

بنابراین، الله متعال کسانی‌ را که در عرفات شرف یاب شدند و کسانی‌ را از مسلمانان اهل شهر‌ها که به عرفات شرف یاب نشدند، تمامی‌ شان را در این روز از آتش جهنم رهایی می‌بخشد.

برای همین، فردای آن روز برای تمام مسلمانان جهان، چی کسانی‌که در عرفات حضور داشتند و چه کسانی حضور نداشتند، عید قرار گرفته است!

نویسنده: دکتر ایاد قنیبی

در پیوند با دهه‌ی ذو الحجه

دوستان عزیز! در آستانه‌ی دهه‌ی مبارک ذو الحجه قرار داریم. الله متعال، این ده روز را بزرگ و گرامی‌ داشته است و اگر ما این ده روز را گرامی بداریم، در حقیقت، الله را گرامی و بزرگ داشته‌ایم.

الله متعال می‌فرماید: «ذَٰلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ/ (مطلب) چنین است (که گفته شد)، و هر کس مراسم و شعایر الهی را بزرگ دارد (و گرامی ‌شمارد)، بی‌گمان بزرگداشت آنها نشانه‌ی پرهیزگاری دلها (و خوف و هراس از خدا) است.»

الله متعال، به این روزها سوگند خورده است: «وَالْفَجْرِ (1) وَلَيَالٍ عَشْرٍ (2)/ به سپیده‌دم (صبحگاهان) سوگند! و به شبهای دهگانه سوگند!». مراد از شب‌های دهگانه، ده شب و روز ماه ذی‌الحجّه است.

با این حال، به هیچ روی، شایسته و مناسب نیست که این ده شب و روز، مانند شب و روزهای دیگر بر ما بگذرد.

پیامبر محبوب ما در حدیث صحیحی فرموده‌اند: «کارهای شایسته و نیکو در این ده روز، به نزد الله، از هر روز دیگری، محبوب‌تر و دوست داشتنی تر است». صحابه پرسیدند که یا رسول الله! [کارهای نیکو در این روزها] حتا از جهاد در راه الله [ در روزهای دیگر سال، محبوب‌تر است]؟ پیامبر فرمودند: حتا از جهاد در راه الله [محبوب تر است]. مگر مجاهدی که از جان و مال خود بگذرد و هر دو را فدا کند». [رواه أبو داود والترمذي وغيرهما وصححه الألباني]

برادران گرامی! اگر تاجر و بازرگانی، نیاز شدیدی به پول داشته باشد و بدهی‌های زیادی هم بر او خوابیده باشد و با این همه، از موسم‌های تجارتی استفاده نکند و این فرصت‌ها را در خواب و غفلت، سپری کند، عاقل به حساب می‌آید؟
اکنون موسم و فرصت تجارت ایمانی نیز فرا رسیده است و باید در این روزها سودهای بسیار به دست بیاوریم و به الله تقرب بجوییم و بدهی‌های گناهان خود را بپردازیم و جبران کنیم!

پس ای دوست داران الله و پیامبر! جِد و جهد و جهاد کنید! بیش از هر زمان دیگری، درود بفرستید و به تلاوت قرآن بپردازید و روزه بگیرید و به گونه‌های مختلف، به پدر و مادر خود نیکی کنید (به گونه‌ی نمونه، برای مادران خود تحفه و هدیه بدهید) و حال نزدیکان و خویشاوندان و بی‌چارگان را جویا شوید و خواب رفتگان را بیدار کنید و در راه نصرت دین الله، گام بردارید!

اذکاری چون «الله أکبر الله أکبر، لا إله إلا الله الله أکبر، الله أکبر ولله الحمد» را ورد زبان خود کنید و در خانه و راه‌ها و در همه جا و همه حال، زبان خود را با آن‌ها‌، تر و تازه داشته باشید!

الله متعال، این روزها را مایه‌ی خیر و برکت برای ما و شما بگرداند و همگی ما را در بهشت کنار هم جمع کند!

🔸د. ایاد قنيبی🔸

آیا پیگیری و نشر اخبار غزه دیگر کافی نیست؟؟

- سخنانی قابل تأمل از پروفسور ایاد قنیبی

بدترین افراد در ماجرای کنونی غزه کسانی اند که خود را وقف دفاع از خیانت، توطئه و تنگ ساختن عرصه بر برادران مان در غزه کردند.
برطبل خوش‌خدمتی به باداران خود کوبیدن و توجیه خیانت‌ها تنها کاری است که این بی‌عرضه‌ها بلدند، اما حوض‌چه‌های پر از خون، سرهای بریده‌ی کودکان، پیکرهای سوخته، زنان پاکدامن اسیر، دست‌وپاهای بریده، گریه‌ی کهن‌سالان، تحقیر مردان و گرسنگی (مردم غزه) تا سر حد مرگ هیچ اهمیتی برای شان ندارد و ذره‌ای درون شان را تکان نمی‌دهد و وجدان شان را بیدار نمی‌سازد. بلکه تمام تلاش شان دفاع از خیانتی است که به دشمنان کمک کرد این همه جنایت را مرتکب شوند.
و در مقابل، قهرمانی‌های شیرمردانی که شکوه و هیبت کافران جهان را شکست و شهادت آنانی که جام شهادت نوشیدند و شکیبایی کسانی که طی ۱۳۰ روز در برابر درد و رنج جانکاهی که یک لحظه تحمل آن انسان را پیر می‌کند از خود پایداری و استقامت نشان دادند، به ویژه کسانی که کاملا مخلصانه در راه الله متعال و دفاع از مظلومان و مستضعفان جنگیدند، نیز نتوانست درون حامیان خیانت را تکان دهد؛ چون در دل و فطرت اینان یک ذره خیر و خوبی وجود ندارد که با دیدن این حالات به حرکت در بیاید.
با این حال اصلا تعجب نمی‌کنم که چرا الله متعال پایین‌ترین طبقه‌ی دوزخ را به اینان اختصاص داده است: «إن المنافقين في الدرك الأسفل من النار ولن تجد لهم نصيرا/منافقان در پایین‌ترین طبقه‌ی آتش قرار دارند و هیچ یاوری برای شان نمی‌یابی».
زیرا اخلاقی با این فرومایگی شایسته‌ی مقامی با این پستی و پایینی است. نه باداران شان می‌توانند به آنان کمک کنند و نه هم تو ای پیامبر می‌توانی برای شان یاوری پیدا کنی.
خود را به بهایی ناچیز نه برای الله بلکه برای به دست آوردن منافع ناچیز دنیا فروختند که فقط چند روزی مانند حیوانات از آن بهره می‌برند سپس به زودی می‌میرند، خاک می‌شوند و دوباره برانگیخته می‌شوند تا به پیشگاه الله متعال احضار شوند و در برابر هر نوشته‌ای که منتشر کردند، هر نظری که دادند، هر زبان‌درازی که بر طرفداران حمایت از مستضعفان کردند و هر قدرت‌نمایی که با افتخار به باداران خود کردند حساب پس دهند.
و هم‌چنان در برابر خون‌های ریخته شده و جان‌هایی که گرفته شد و نوامسی که هتک حرمت شد و درد و رنجی که در ایجاد آن دست داشتند و ادعاهای جاهلی که با الله و فرمان او تعالی به مقابله و مبارزه پرداختند مورد محاسبه و بازپرس قرار گیرند.
از جمله این ادعاهای جاهلی این است که می‌گویند: «این مرزها برای مان مقدس است و کاری به خارج از این‌ها نداریم»، در حالی که الله متعال می‌فرماید: «وإن هذه أمتكم أمة واحدة/ و این امت، امت یگانه‌ای شماست».
و می‌گویند: «ما دشمنان الله را بر مستضعفان یاری می‌دهیم» در حالی که الله متعال می‌فرماید: «وما لكم لا تقاتلون في سبيل الله والمستضعَفين/چه چیز تان شده که در راه الله متعال و دفاع از مستضعفان نمی‌جنگید؟».
اینان اگرچه از نام‌گذاری «مگس‌ها یا مزاحم‌های انترنتی» بد شان می‌آید، اما سوگند به الله که در روز قیامت که توان صبر و تحمل عذاب همیشگی الله را از دست می‌دهند قطعا آرزو می‌کنند که کاش مثل مگس‌ها نابود می‌شدند.«لَٰكِنِ الظَّالِمُونَ الْيَوْمَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ * وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ * إِنَّا نَحْنُ نَرِثُ الْأَرْضَ وَمَنْ عَلَيْهَا وَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ/ اما ستمگران در این دنیا در گمراهی آشکاری به سر می‌برند. آنان را که اینک در غفلت به سر می‌برند و ایمان نمی‌آورند، از روز حسرت که کار از کار می‌گذرد بترسان. (زیرا) زمین و همه‌ی کسانی را که بر روی آن زندگی می‌کنند ما به ارث می‌بریم و همه به سوی ما باز می‌گردند».
با وجود این‌همه، باز هم الله متعال در توبه را به روی اینان باز گذاشته و می‌فرماید: «إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَن تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرًا* إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا/منافقان در پایین‌ترین طبقه‌ی آتش قرار دارند و هیچ یاوری برای شان نمی‌یابی. مگر آنانی که توبه کنند، به اصلاح پردازند، به دین الله چنگ زنند و دین‌داری شان را خالصانه برای الله کنند. این‌ها دیگر از زمره‌ی مؤمنان اند و الله متعال به زودی به مؤمنان پاداشی بزرگ عطا می‌کند».

پس آیا کسی هست به این دروازه روی بیاورد؟

دکتر ایاد قنیبی

یکی از صحنه‌های تکراری در غزه بمباران منازل مسکونی توسط دشمن بزدل است که برخی از ساکنان فوری شهید می‌شوند و شماری از کودکان و مردان و زنان زیر آوار گیر می‌مانند و داد و فریاد می‌زنند.
مردم با دست خالی و بدون ابزار و وسایل سنگین برای اخراج شان تلاش می‌کنند اما نمی‌توانند آوارها را بردارند.
از این رو این فریادهای کمک‌‌طلبی به تدریج رو به خاموشی می‌رود تا آن که ارواح شان از پیکر جدا می‌شود و به سوی آفریدگان خود پرواز می‌کند.
ای کسانی که برای کسب امتیاز و منافع از دشمنان در اعمال فشار بر مردم غزه سهیم می‌شوید متوجه باشید که -اگر در این حال هلاک شوید- برای همیشه در عذاب دوزخ می‌مانید.
در آن‌جا آب و غذا می‌خواهید ولی در جواب می‌شنوید که آب و غذا بر شما حرام شده است.
فریاد می‌زنید اما به شما گفته می‌شود: «اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ/به آتش وارد شوید و بدان بسوزید، چه شکیبائی کنید و چه بیتابی، به حال شما تفاوتی نمی‌کند. چرا که تنها برابر کارهائی که خودتان کرده‌اید کیفر داده می‌شوید».[طور: ۱۶]
برای خروج از آتش دست و پا می‌زنید اما نمی‌توانید و در عذاب ابدی می‌سوزید.
ای جنایتکاران در عذابی کاملا مطابق جنایات خود مجازات خواهید شد.
اما خطاب به برادران خود در غزه می‌گوییم، شکیبایی پیشه کنید. از الله متعال خواهانیم که به ما و شما پیروزی در دنیا و عز‌ت‌ در بهشت عطا کند و ما را به حمایت از شما یاری دهد تا گناهی بر ما نماند.

دکتر ایاد قنیبی

طبق یک لایحه‌ی جدید در مجلس نمایندگان آمریکا هر کس در دانشگاه‌های آمریکا فعالیت اسرائیل‌ستیزانه انجام دهد باید برای مجازات، حداقل به مدت شش ماه به غزه فرستاده شود.
انگار می‌گویند: «هرکس بر ضد اسرائیل فعالیت کند او را از بهشت خود آمریکا محروم و اخراج می‌کنیم و به جهنم خود غزه می‌فرستیم».
جنایتکاران نقاب‌های دروغین و آرایش‌های کاذبی که برای خوب‌جلوه‌دادن خود در سال‌های گذشته بر چهره کشیده بودید بردارید و با چهره‌ی واقعی ظاهر شوید و رنگ واقعی خود را نشان دهید.

دکتر ایاد قنیبی

قربانی‌های جنایات (اشغالگران و خاینان) بی‌سرپناه مانده‌اند و نمی‌دانند کجا بروند.
آیا کسانی که به خاطر وجود بعضی آیات در کتاب پروردگار متعال رنج می‌بردند و ناراحت بودند، آیا هم‌چنان از این سخن الله متعال احساس شرمندگی و خجالت می‌کنند؟ «قاتلوهم يعذبهم الله بأيديكم ويخزهم وينصركم عليهم ويشف صدور قوم مؤمنين* ويذهب غيظ قلوبهم ويتوب الله على من يشاء والله عليم حكيم/با آنان بجنگید تا الله متعال آنان را با دستان شما عذاب کند و خوار سازد و شما را بر آنان پیروز گرداند و دل مومنان را خنک سازد و خشم و کینه‌ را از دل‌های شما بردارد و الله توبه‌ی هرکسی را که بخواهد می‌پذیرد و الله دانا و حکیم است».
و آیا تاکنون وقتی این آیه را می‌خوانند: «قَاتِلُوا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حَتَّىٰ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ/با کسانی از اهل کتاب که نه به خدا، و نه به روز جزا ایمان دارند، و نه چیزی را که خدا (در قرآن) و فرستاده‌اش (در سنّت خود) تحریم کرده‌اند حرام می‌دانند، و نه آئین حق را می‌پذیرند، پیکار و کارزار کنید تا زمانی که (اسلام را گردن می‌نهند، و یا این که) خاضعانه به اندازه‌ی توانائی، جزیه را می‌پردازند» [توبه:۲۹]،
به این باورند که: «اسلام با دنیای مدرن سازگار نیست و با پیمان‌نامه‌ها و معاهده‌های بین‌المللی هم‌خوانی ندارد»؟
یا حالا معنای این آیه را فهمیده‌اند: «انْفِرُوا خِفَافًا وَثِقَالًا وَجَاهِدُوا بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ/سبک‌بار يا سنگین‌بار (یعنی در هر حال و وضعی که قرار دارید) به سوی جهاد حرکت کنید و با مال و جان خود در راه الله جهاد نمایید. اگر بدانید می‌فهمید که این به خیر شماست». [توبه: 14]
و هم‌چنان آیه‌ی: «وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ/و اگر خداوند برخی از مردم را به وسیله‌ی برخی دیگر دفع نکند، فساد زمین را فرا می‌گیرد، ولی خداوند نسبت به جهانیان لطف و احسان دارد»؟ [بقره: ۲۵۱]

دکتر ایاد قنیبی

ارتش بزدل صهیونی با کمک‌ جنایتکاران عرب و عجم برادران آواره‌ی ما را در چادرها و خیمه‌ها بمباران می‌کند.
پس از دیدن این جنایات، هر کس حقانیت و عدالت شریعت الهی را انکار کند؛
يا از ذکر آیات و احادیث جهاد خجالت بکشد؛
یا باز هم بازی و فریب نظام بین‌الملل، سازمان‌ها و معاهده‌های بین‌المللی و پیروان آن‌ها را بخورد و یا از احکام شرعی و آیات جهاد احساس شرمندگی کند؛
يا با کسانی که به نوعی در این جنایت دست دارند هم‌سویی کند و از آنان هر چند ار بستگانش باشد بیزاری نجوید؛
يا باز هم به آن‌چه بر پایه‌ی ملی‌گرایی و مرزهایی که توسط همین جنایتکاران برای جدایی و تفرقه‌ میان مسلمانان طرح و ساخته شده باور داشته باشد؛
يا از طریق رسانه‌ها به تماشای فیلم‌هایی بنشیند که توسط دشمنانش تولید شده تا او را منحرف کند و اخلاقش را به فساد بکشاند؛
يا بگذارد دشمنانش توسط شبکه‌های اجتماعی فطرت، عقل و دین فرزندانش را فاسد کنند واقعا تباه و بدبخت است.
لازم نیست شکسته و ناامید شوید و یا از کار و بار زندگی دست بکشید، کاری که باید بکنید این است که به تمام انواع طاغوت(جنایتکاران و ستم‌پیشگان) کفر بورزید و بی‌باور شوید و در حد توان برادران خود را کمک و حمایت کنید و به دین خود که در این فتنه‌ها باعث نجات شما می‌شود عمل کنید:
«فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ/کسی که به طاغوت کفر بورزد و به الله ایمان بیاورد، به دست‌آویز بسیار محکم و گسست‌ناپذیری چنگ‌زده است و الله شنوا و داناست».

دکتر ایاد قنیبی

تصور کنید بعد از این، سگ‌هایی که از این جنایت حمایت می‌کنند به نزد شما می‌آیند و در مورد حقوق کودک و حقوق زن برای شما صحبت می‌کنند و احکام شرعی را، که از نظر آنان با این حقوق مخالف است، مورد انتقاد قرار می‌دهند. سپس برنامه‌های درسی مورد نظر خود را برای فرزندان مسلمان در مدارس تحمیل می‌کنند.

دکتر ایاد قنیبی

رفحی که ارتش بزدل صهیونیستی با کمک‌های نظامی بین‌المللی و در سایه‌ی خیانت‌های خاینان تُن‌ها مواد منفجره را بر سر آن می‌ریزد، این نقطه‌ی قرمز کوچک در (سمت چپ) نقشه است.

تنها حدود ۶۰ کیلومتر مربع مساحت دارد و فقط یک قسمت از ۴۵۰ قسمت سرزمین فلسطین را که حدود ۲۷۰۰۰ کیلومتر مربع مساحت دارد تشکیل می‌دهد.

آیا بزدلی، شرارت و زورگویی بیشتر از این را در برابر یک ملت بی‌چاره و درمانده دیده‌اید؟!

دکتر ایاد قنیبی

ایشان دکتر خالد شموسی پزشک عمانی است. در کشورش یک مرکز طبی بزرگ دارد. استادیار، مشاور بیماری گوارش و متخصص آندوسکوپی پیشرفته و دارای فلوشيپ آمریکایی-کانادایی است.

در پایتخت عمان، لوس آنجلس، ایالات متحده آمریکا، اتاوا و مانیتوبای کانادا در رشته‌ی طبابت تحصیل کرده است. این یعنی بالاترین درجات تحصیلی را دارد و دروازه‌های پول و دنیا به تمام معنا به رویش باز است، اما او همه را کنار گذاشته و به غزه رفته است تا به برادرانش کمک کند و عملیات جراحی انجام دهد.

با شدت گرفتن جنگ در رفح می‌توانست رفح را ترک کند اما ترجیح داد در کنار برادرانش بماند و امروز در تويترش نوشت: «یهود کنترل گذرگاه مرزی رفح را در اختیار گرفته است. الحمد لله ما هم در کنار مردم غزه قرار گرفتیم. در زندگی و مرگ با آنان شریکیم. در میان شان زندگی می‌کنیم و در میان شان خواهیم مرد».

دکتر خالد به حدیثی استدلال کرده است که امام مسلم‌ از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت کرده که به انصار فرمود: «نه‌خیر، بلکه من بنده و پیامبر الله هستم. به سوی الله و سرزمین شما هجرت کردم. در میان شما زندگی می‌کنم و در میان شما خواهم مرد».

خبر او را هم‌رسانی کنید تا مردم بدانند که در میان امت ما قهرمانانی وجود دارد که رسانه‌ها از پخش اخبار شان خودداری می‌کنند.

دکتر خالد! از الله متعال می‌خواهم این عملت را بپذیرد و تو را مفید واقع کند و نجات دهد و ما را با تو در دنیا و آخرت برخیر و خوبی جمع کند.

دکتر ایاد قنیبی

کمیته روابط عمومی آمریکا-اسرائیل مشهور به آیپَاک در تویتی از تایید قانون جرم‌شمردن انتقاد از اسرائیل توسط مجلس نمایندگان آمریکا و برخوداری آن از حمایت قوی دو حزب «جمهوری‌خواه» و «دموکرات»، احساس شادمانی کرده است و این قانون را یک گام اساسی در نتیجه‌ی تلاش‌های انجام‌شده جهت مبارزه با «یهودستیزی» و «اسرائیل‌ستیزی» در مجامع دانشگاهی قلم‌داد کرده است.
صاحب این حساب در تویتر بر تویت آیپاک نظر داده و گفته است: «لابی اسرائیل در آمریکا قانونی را مقرر کرده که انتقاد از اسرائیل را جرم می‌داند.
تطاهرات علیه اسرائیل را غیرقانونی کردند.
تحریم اسرائیل را غیرقانونی کردند.
با این حال ما در ایالات متحده اسرائیل زندگی می‌کنیم(نه آمریکا)».

روز‌به‌روز روشن می‌شود که کشورهایی که در امور مسلمانان دخالت می‌کنند، به چیزی به نام آزادی، دموکراسی، حقوق زن و حقوق کودک و هیچ یک از این فلسفه‌بافی‌ها و مغلطه‌گویی‌ها کوچک‌ترین اهمیتی نمی‌دهند. فقط می‌خواهند رژیم پست و جنایتکار صهیونیستی را بر سر قدرت نگهدارند.

دکتر ایاد قنیبی