Варшава билан хайрлашарканман...
Бу шаҳар менга жуда ёқди. Ўзи Ўрта Европа (Mitteleuropa) шаҳарлари, қишлоқларини севаман. Қулай транспорт инфратузилмаси, айниқса трамвайларига (видеода) меҳрим бўлакча. Инсон учун яратилган йўлак ва боғлари, ҳар қадами бир ҳикоя сўзлайдиган кўчаларини яхши кўраман.
Варшава ниҳоятда инсонбоб экан. Илк бор келганим учун, тасаввуримни ўзгартирди. Ўзимизнинг постсовет шаҳарларга ўхшаш бўлади, деб ўйлабман. Хўб адашган эканман.
Варшава, сен Берлин ё Цюрих каби, инсон яшами учун ниҳоятда қулай шаҳар экансан. Узр сўрайман. Кўп жойларда трамвай йўллари қўпорилар экан, сенинг сариқ трамвайларинг жиринг-жиринг қилиб, инсонларни манзилига элтишда давом этмоқда. Дунёда тротуар деган нарса бўлмаган, бўлсада ўнқир-чўнқир, дўконлар томонидан босиб олинган кўринишда бор. Сенинг йўлакларинг текис ва гўзал. Уларда мазза қилиб югурдим, юрдим.
Университетингни севдим, деворларида дарс ўтдим. Музейларингни кўрдим, улардан илҳомландим.
Яхши қол, Варшава. Мен албатта қайтаман.
@profsherzod