مدرسه نویسندگی آناهل

اگه‌اهل‌مشاعره‌درگروه‌هاهستید👇♥️📝

https://t.me/joinchat/AAAAAEmIvHyfZTu4v7_lhQ

پیشنهادمیدم‌وارداین‌کانال‌شوید❣✅☝️

تبادلات ماورایی‌ ، لیستی از بهترین های‌ تلگرام🔥


✦⃟🌼✦⃟🌼✦⃟🌼✦⃟🌼✦⃟🌼✦⃟🌼✦⃟🌼✦⃟🌼


✦🌼متافیزیک و پرورش قدرتهای درونی
✦@metaphysics_fact

✦🌼کتابخانه طبی، درمان با داروهای خانگی
✦@danyalshafa

✦🌼چارت تولد، رمل ، چهره شناسی
✦@chehrechiroo

✦🌼آموزشگاه طبی سید
✦@samsadeghitebeslami

✦🌼آموزش دقیق ماوراء
✦@beyondmeta666

✦🌼قانون باور ، ذهن ثروت ساز
✦@ghanonebawar

✦🌼به دنبال دلیلی برای زندگی
✦@ravanshenasipluse

✦🌼راز درمان « بیماری های زنان»
✦@gasedak_health

✦🌼یک فنجان شـ؏ــر ‎‌‎‌‌‎‌‌‎بنوشیم
✦@Bi_Molaahezeh

✦🌼دوره و رازهای پولسازی
✦@Maya_Mind

✦🌼کانال طبی عیون الحکمه
✦@oyoon_hekmat

✦🌼کتاب صوتی ، سخن بزرگان
✦@omidearasbaran1

✦🌼خانه ی دوست
✦@khanehy_doost

✦🌼سابلیمینال مقاومت نداشتن‌ در زندگی
✦@sub_moonbrilliant

✦🌼شمع تراپی بمب رابطه و عشق
✦@magik_purple8

✦🌼متن دلی و حس خوب
✦@FullAndrewP4K

✦🌼انگیزه‌ ی کنکورت
✦@moshaverhur

✦🌼در آغوش فرشتگان
✦@ferestegah

✦🌼آکادمی تحصیلی خاص
✦@academy_khas1

✦🌼هاله بینی ، انگیزشی
✦@nosehalo666

✦🌼پرواز روح برونفکنی
✦@bronfakni

✦🌼جملات طلایی
✦@arameshdaroonee

✦🌼برترین سابلیمینالهای‌ یوتیوب
✦@Sabliminal_moonbriliant

✦🌼تم،استوری،متن عاشقانه و ترسناک
✦@Sheytoonak0

✦🌼تکنیک تثبیت هاله
✦@Cleanup_inward

✦🌼دوره نویسندگی‌ با پشتیبانی
✦@anahelanjoman

✦🌼طب سینوی، درمان های خانگی
✦@teb_sinawi

✦🌼بدون باور از سابهات نتیجه بگیر
✦@subliminal_Rainbow


✦⃟🌼✦⃟🌼✦⃟🌼✦⃟🌼✦⃟🌼✦⃟🌼✦⃟🌼✦⃟🌼

👈جهت شرکت درلیست و رزرو تبلیغات:
👉@Leader_m_p_f_Channel_and_group
👈کانال تبادلات
👉@infinite_tab

🧡~| #سرانه_مطالعه
بفرمایید امروز ≈ { ⌗ ۱ آذر }📚
• چه کتابی خوندید؟
• چند صفحه؟
• چه زمانی صرف خوندن کردید؟
• دیدگاه‌تون؟

✔️ایزد‌ تعالی

ترکیب‌هایی مانند: ایزد‌ تعالی، خداوند‌ تعالی و خدای تعالی را باید بدون کسرهٔ اضافه بخوانیم؛

زیرا «تعالی» فعل است و اسم هیچ‌وقت‌ به فعل اضافه نمی‌شود؛

بنابراین ترکیب‌های فوق را باید به‌صورت:
ایزدْ‌تعالی، خداوندْتعالی و خدای‌ْتعالی تلفظ کنیم

✔️چرا داستان می‌خوانیم؟

🌱انسان در داستان زندگی می‌کند مانند ماهی که در آب. داستان‌ها به جهان انسان‌ها شکل داده‌اند: هویت هر انسان یک داستان است، سکونت‌گاه او تاریخی در قالب روایت دارد و فرهنگش مجموعه‌ای از روایت‌هاست. انسان از طريق داستان با جهان زمان‌مندش مواجه می‌شود و زندگی‌اش چیزی نیست جز داستانی که قسمت بزرگی از آن را خودش روایت می‌کند. در نتیجه:

🔖۱- هر داستانی از تکنیک‌ها ساخته می‌شود و یادگیری هر تکنیک تازه برابر است با به‌دست‌آوردن توانایی برای روایت داستانی تازه و توان روایت داستان تازه برابر است با یک زندگی تازه. یک انسان هر چه بهتر داستان بگوید و ذهن داستان پردازتری داشته باشد می‌تواند زندگی گسترده‌تر و عمیق‌تری بسازد و بالقوگی‌های بیشتری را در زندگی‌اش بالفعل کند.

🔖۲- داستان‌ها بستر امکان تجربه‌اند. خواننده زمانی که باورش را تعلیق می‌کند و در داستان غرق می‌شود، رویدادها و ارتباطات درون داستان را بهتر و عمیق تر تجربه می‌کند. این خصیصه‌ی داستان موقعیتی را فراهم می‌آورد که در آن، خواننده با رویدادهایی مواجه می‌شود که تجربه‌شان در جهان واقعی پرهزینه، خطرناک یا غیرممکن است. از این نظر، داستان مانند یک «شبیه ساز» عمل می‌کند که تجربه‌ی موقعیت‌های خطرناک در آن عملی و کم هزینه است. انسان‌ها از طریق داستان‌ها می‌توانند تجربه‌ی موقعیت‌های خطرناک، پیچیده یا شگفت را به دیگران آموزش دهند و نسل‌های بعد را برای مواجهه با خطرات زندگی آماده کنند.

🍂هوفانشتال شاعر آلمانی می‌گوید: «نویسنده کسی است که نوشتن برای او دشوارتر از دیگران است.» برای اینکه این عادت سخت را در خود پرورش بدهید لازم است نوشتن را با تمرین و تکرار هرروز به صورت عادت درآورید.

🍂آدم ممکن است در یک روز ساعت‌ها بنشیند و بنویسد و روز دیگر فرصت نیابد که کلمه‌ای روی کاغذ بیاورد. این روش کار عادت به نوشتن را در شما ایجاد نمی‌کند.

🍂باید فاصله‌ای بین نوشتن نیفتد و نوشتن را هرروزی کرد حتی اگر دست‌کم نیم ساعت به آن اختصاص داده شود.

🍂یکی از چیزهایی که ما باید به عنوان نویسنده یاد بگیریم این است که به عمل نوشتن اعتماد کنیم. باید دست به کار نوشتن شویم تا بدانیم چه داریم می‌نویسیم.

✔️گنج‌ طلایی نویسنده


🪽«هیچ عناصری در نویسندگی به اندازهٔ نظم و «مهلت و ضرب‌الاجل» در اتمام کار مؤثر نیست.

🪽نویسنده در گوشه‌های تنگ و زمان‌دار و استرس برای تحویل کار است که به زوایای خلاق خود پی می‌برد و اثری می‌نگارد که شاید برای خودش هم تعجب‌آور باشد.

🪽آن گوشه خلوت و زمان‌دار برای نویسنده، کنج طلایی گنج است. من دوسال هر پنج هفته یک‌بار مجبور بودم سی صفحه نوشتهٔ تازه به‌علاوه ویرایش نوشته‌های قبلی و دو جستار مدون روی دو کتابی که خوانده بودم تحویل دهم.

🪽هیچ موقعیتی جز این زمان فشرده نمی‌توانست مرا در دنیای نویسندگی به جلو پرتاب کند.»

🧡~| #سرانه_مطالعه
بفرمایید امروز ≈ { ⌗ ۳۰ آبان }📚
• چه کتابی خوندید؟
• چند صفحه؟
• چه زمانی صرف خوندن کردید؟
• دیدگاه‌تون؟

🎯 پروراندن سوژه داستانی

«سوژه» یعنی «یک فکر بزرگ جذاب»؛ در واقع «سوژهٔ‌ یک‌سطری گیرا» همان چیزی است که خواننده هنگام ورق‌زدن کتاب‌ها دنبالش می‌گردد.

فکر بزرگ و جذاب داستان شما چیست؟ وقتی سوژه‌ را انتخاب کردید، زمانی بگذارید و به ایراد اساسی سوژه‌تان فکر کنید. منظور نگاه‌کردن به آن از زاویه منفی است. ایرادی که فکر می‌کنید به آن دلیل، دست گرفتن و کار کردن آن سوژه، نوعی خطرکردن است. معنی این حرف این نیست که شما خودتان را از شر این سوژه خلاص کنید بلکه منظور این است که بر فرض چنین چیزی، می‌توانید سوژه تان را خوب بپرورانید و تقویت کنید. قبل از اینکه سوژه‌تان را کار کنید برای اطمینان از خود بپرسید:

🎯 آیا شخصیت‌هایی که در نظر دارید از آن‌ها در داستان‌تان استفاده کنید شخصیت‌های قدیمی و کلیشه‌ای هستند؟‌

اگر پاسخ شما مثبت است، چگونه می‌توانید آن‌ها را جالب‌تر کنید؟ چه بعد تازه‌ای از این شخصیت ها می‌توانید ارائه دهید. دوباره درباره این موضوع آزادانه فکر کنید و فکرهای بکر زیادی در این باره پیدا کنید تا وقتی هم که فهرست بلند بالایی از فکرهای مختلف را در این باره یادداشت نکرده‌اید، هیچ‌کدام از آن‌ها را کنار نگذارید.

🎯 آیا عنصر دیگری هست که بتوانید به داستان اضافه و آن را پر کشش کنید؟

به سوژه‌تان از زوایای مختلف نگاه کنید و ببینید چگونه می‌توانید با یکی دو چرخش که در داستان به‌وجود می‌آورید کل داستان را زنده و پرنشاط کنید. بله باز باید فهرستی از این چرخش‌های داستانی یادداشت کنید. خوب بکنید. سوژه‌های داستانی هم باید  مثل شیرینی و عشق تازه باشد تا واقعا به آدم بچسبد.

🎯 آیا مکان داستان شما معمولی است؟

اگر پاسخ‌تان مثبت است ببینید احتمالاً داستان‌تان در چه جای متفاوت دیگری می‌تواند اتفاق بیفتد. برای پیداکردن چنین مکانی باید ببینید از چه نوع پس‌زمینه یا مکان‌هایی در داستان‌ها خیلی زیاد ‌استفاده شده‌است.

🎯 آیا این نوع داستان قبلاً کار شده است؟

تقریبا پاسخ این سؤال همیشه مثبت است. اگر کار شده است، چه عناصری را می‌توانید به داستان‌تان اضافه کنید تا داستان شما خاص و متفاوت بشود. فکر و عناصری را که تاکنون هیچ‌کس ندیده و از آن‌ها استفاده نکرده پیدا کنید.

با پیدا کردن پاسخ‌هایی برای سوال‌های بالا و به کار بستن آن‌ها در سوژه‌تان، از همان اول کاری کنید که این سوژه‌ در مدت یا مسیر طولانی که می‌خواهید آن را بنویسید، برایتان ملال‌آور نشود.

نویسنده: جیمز اسکات‌ بل

🎯 برای یک‌موجود فرضی بنویسید


لحظه‌ای که می‌نویسیم، دقیقاً به همان روشی که هنگام عکسبرداری از شخص انجام می‌دهیم، دنبال آن هستیم که سوژه سفت و سخت بر سر جایش بماند؛ این کار ِ نوشتن را سخت می‌کند.

ساده‌ترین راه‌حل برای غلبه بر این مشکل آن است که فرض کنید می‌خواهید نامه‌ای به دوستتان بنویسید، نامه‌ای که هدف آن یک نفر باشد. با این کار وحشت مبهم از مخاطب از بین می‌رود. همین احساس آزادی، خودآگاهی شما را فعال می‌کند. برای مخاطب بی‌چهره ننویسید. یک نفر را انتخاب کنید و بهترین تجربه خواندن را به او بدهید.

✍ جان اشتاین بک

نکات داستان‌نویسی و نویسندگی، شماره ۷۶۱


🎯 یافتن سوژه داستان‌نویسی از اطراف خود


اگر موضوعی برای داستان به ذهن‌تان نمی‌رسد به داستان‌هایی که به سمت‌تان می‌آیند گوش بسپارید. ماجرایی که برای کسی پیش آمده و امروز اتفاقی شنیده‌اید.

حتی اگر این ماجراها، داستان ایده‌آل شما را در خود نداشته باشند به خاطر طرح و ساختار کمرنگی که در خود دارند، به قدرت داستان‌پردازی‌تان اضافه می‌کنند. از آن به عنوان یک تمرین خوب استفاده کنید.

نکات ویراستاری

✍ دکتر حسن ذوالفقاری
مدیر گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی

🌱نمونه‌های فاصله‌گذاری در اسم‌ها و صفت‌های مرکب فارسی

🌱نمونه فاصله‌گذاری‌ها در اسامی مرکب
ایران‌زمین، مردم‌سالار، صورت‌حساب، هسته‌پایان، لاک‌پشت، پس‌کوچه، برون‌داد، درون‌داد و...

🌱نمونه فاصله‌گذاری‌ها در صفت‌های مرکب
پاشنه‌طلا، رو‌سفید، بلند‌آوازه، هفت‌پیکر، زود‌جوش، خوش‌حافظه، شاه‌ماهی، تنگ‌نظر، گشاده‌دست و...

🌱نمونه فاصله‌گذاری‌‌ها در اسم‌ها و صفت‌های مرکب با شبه‌وند‌ها یا وند‌واره‌ها

▪︎افزار: نرم‌افزار، سخت‌افزار، کار‌افزار، پای‌افزار.
▫️انداز: خاک‌انداز، بار‌انداز، دست‌انداز.
▪︎آباد: عشق‌آباد، عباس‌آباد، دار‌آباد.
▫️آموز: درس‌آموز، دست‌آموز، دانش‌آموز.
▪︎آمیز: مهر‌آمیز، لطف‌آمیز، مسخره‌آمیز، تمسخر‌آمیز.
▫️آور: درد‌آور، شک‌آور، خواب‌آور، مرگ‌آور.
▪️شناس/شناسی: زمین‌شناسی، زبان‌شناس، روان‌شناس.
▫️کن: سبزی‌خرد‌کن، در‌باز‌کن.
▪️کننده: بازدید‌کننده، رها‌کننده.
▫️گرا: ماده‌گرا، برون‌گرا، درون‌گرا.
▪️گردانی: خانه‌گردانی، انبار‌گردانی.
▫️گشا: مشکل‌گشا، پا‌گشا.
▪️انگار: دو‌گانه‌انگار، یکانه‌انگار، دگر‌انگار.
▫️بازی: کاغذ‌بازی، آب‌بازی، توپ‌بازی.
▪️بین/بینانه: حقیقت‌بین، واقع‌بینانه، کف‌بین.
▫️پذیر: دانش‌پذیر، مهمان‌پذیر، کنش‌پذیر.
▪️پرداز: کار‌پرداز، خودپرداز.
▫️پرور: مهمان‌پرور، شهید‌پرور.
▪️خانه: سفره‌خانه، مهمان‌خانه.
▫️سازی: حلبی‌سازی، خانه‌سازی.
▪️گو: زیاده‌گو، سخن‌گو، پرورده‌گو، خوش‌گو.
▫️گون/گونه: سیاه‌گون، مهتاب‌گونه.
▪️گیری: آب‌میوه‌گیری، روغن‌گیری.
▫️مدار: قدرت‌مدار، دین‌مدار، اخلاق‌مدار.
▪️نامه: ویژه‌نامه، اجاره‌نامه، بار‌نامه.
▫️نویس: خود‌نویس، زیر‌نویس، خوش‌نویس.

🧡~| #سرانه_مطالعه
بفرمایید امروز ≈ { ⌗ ۲۹ آبان }📚
• چه کتابی خوندید؟
• چند صفحه؟
• چه زمانی صرف خوندن کردید؟
• دیدگاه‌تون؟

می‌خواهم فلسفه بخوانم، از کجا شروع کنم؟

✍ فرشته ذاکر

یادداشت:
۱. اول از همه برای خودتان روشن کنید به چه منظور می‌خواهید فلسفه بخوانید. هر چه جزئی‌تر و دقیق‌تر بتوانید به این سوال پاسخ دهید تکلیف‌تان روشن‌تر می‌شود سراغ کدام منابع بروید.
اما یک دهه تجربه‌ی من در تدریس فلسفه به دانشجویانی که تحصیلات آکادمیک فلسفی نداشتند، نشان می‌دهد اغلب این دانشجویان تصویری مبهم و کلی از فلسفه دارند. به عبارتی در ابتدا اصلا می‌خواهند ببینند فلسفه چیست و به چه کار می‌آید. باز هم به شکلی مبهم و کلی تصورشان از فلسفه این است که تفکر و قوای ذهنی‌شان را تقویت می‌کند.
اگرچه این ابهام باعث می‌شود عده‌ای از این دانشجویان اولین منبع فلسفی را که دست بگیرند با فلسفه خداحافظی کنند، اما ایرادی ندارد، راه دیگری برای کم کردن از این تصور مبهم درباره فلسفه و فلسفه‌ورزی وجود ندارد. شما بالاخره هر چقدر هم با این و آن گفت‌وگو کنید در نهایت باید بروید سراغ منابع فلسفی و با موضوعات و اصطلاحات و ادبیات نوشتاری آثار فلسفی آشنا بشوید. اما شاید شروع با یک منبع مناسب، کمک کننده باشد.

۲. اگر بتوانید در مرحله شروع، منابع فلسفی را زیر نظر یک معلم فلسفه بخوانید بهتر است. چون با اصطلاحات غامض و گاه سخت‌فهمی مواجه می‌شوید که احتمال دارد این را به درک ضعیف خودتان از فلسفه ربط دهید، ولی این طور نیست. برخی از مفاهیم یا ایده‌های فلسفی نیاز به توضیح مبسوط دارند و باید صبوری کنید و بیشتر بخوانید تا از آنها سردربیاورید. یا از یک ‌معلم فلسفه کمک بگیرید.

۳. اگر این امکان را در حال حاضر ندارید که زیر نظر یک معلم فلسفه مطالعه‌تان را شروع کنید، هیچ اشکالی ندارد. امروزه منابع خوبی در دسترس است که می‌توانید شروع کنید.

۴. آرای فلسفی مثل یک زنجیر محکم به هم وصل هستند. یعنی چه؟ یعنی این که برای این که از آرای مثلا هایدگر سردربیاورید باید با آرای پیشاسقراطیان آشنایی داشته باشید. برای این که کانت را بفهمید حتما باید بدانید هیوم چه گفته. یعنی این که برای آشنایی عمیق‌تر با فلسفه، شما ناگزیرید از خواندن کتب تاریخ فلسفه.
اما منظور این است که الان بروید یک کتاب تاریخ فلسفه دست بگیرید و از صفحه اول تا آخر شروع کنید به خواندن؟ نه، پیشنهاد خوبی نیست. برای یک فرد تازه‌ورود کرده به فلسفه، معمولا حوصله‌سربر است. اما کمی که با آرای فلسفی اخت شدید و جذب‌تان کرد، خواندن یک‌مجموعه‌ی معتبر تاریخ فلسفه را حتما در دستور کارتان قرار دهید.

۵. بالاخره الان از کجا شروع کنم؟
از بین منابعی که من می‌شناسم (شاید منابع جدیدتری آمده است و من خبر ندارم)، دو منبع زیر را برای شروع مناسب می‌دانم. به ترتیب اولویت:

۱. الفبای فلسفه
نویسنده: نایجل واربرتون
مترجم: مسعود علیا
نشر: ققنوس
۲. مهارت‌های فلسفی
نویسنده: آنتونی هاریسون باربت
مترجم: فرزاد حاجی میرزایی

خوبی این دو اثر این است که موضوعی نوشته شده‌اند. شما می‌توانید هر فصل را مستقل از فصول دیگر، بر حسب موضوعی که بیشتر مورد توجه‌تان است، انتخاب کنید و بخوانید.
خوبی دیگرشان این است که کتاب الفبای فلسفه، در انتهای هر فصل برای مطالعه بیشتر، منابعی را در ارتباط با همان موضوع معرفی کرده است. و کتاب مهارت‌های فلسفی، در انتهای هر فصل پرسش‌های کارورزی مطرح کرده که ذهن شما را برای مطالعه موضوع مورد نظر ورزیده‌تر می‌کند. خوبی دیگر کتاب الفبای فلسفه این است که به سوال‌های اولیه درباره اهمیت فلسفه خواندن یا نخواندن هم پاسخ داده است. این که اساسا فلسفه به چه کار می‌آید.

۶. هر موضوعی که شما را جذب کرد و اشتیاق بیشتری پیدا کردید برای مطالعه آن موضوع، سر همان رشته را بگیرید و بروید جلو. منابع بیشتر، سخنرانی‌ها، دوره‌های آموزشی و.. که مرتبط با همان موضوع هستند را پیگیری کنید. از همان موضوع به کل آرای فلسفی وصل خواهید شد. نگران نباشید هیچ شیوه استانداردی برای مطالعه آثار فلسفی وجود ندارد. فقط برای این که ادعا کنید یک اثر فلسفی را خیلی خوب فهمیده‌اید اصلا عجله نکنید. همین.

نکته‌های ویراستاری

پیوسته و جدا‌نویسی کلمات

اصل بر جدانویسی کلماتِ مرکب (کلمات با واحدِ معنایی مستقل) است؛ امّا اگر پیوسته‌نوشتن موجب اشتباه در خواندن و نوشتن شود یا کلمه را طویل کند، آن را با درجِ نیم‌فاصله جدا می‌نویسیم.
مثال:

روان‌نویس، شورای‌عالی، هم‌اتاقی، دانش‌آموز، دل‌داده، صاحب‌امتیاز، تصنیف‌خوانی، غول‌آسا، آب‌انبار، جان‌آفرین، هم‌اکنون و... .

استثناها:
۱. کلماتی را که شکل ترکیبی و پیوسته‌ی آنها پذیرفته‌شده باشد و یا شکل پیچیده‌ی آنها از مصوبات فرهنگستان ادب فارسی باشد، پیوسته می‌نویسیم.
مثال:
کتابخانه، آبرو، دلبر، لبخند، همشیره، همسر، آبگوشت، آبدست، آبخیزدازی، نانوا، یخدان، همراه، بزرگداشت، دلدار.


۲. ترکیب‌هایی که یکی از قواعد کاهش و افزایش، قلب، ادغام، ابدال یا تخفیف در آنها رخ داده باشد را پیوسته و سر‌هم می‌نویسیم.
مثال:
چلچراغ، دهخدا، کهربا، گلاب، کتخدا، ریماهن.

۳. ترکیب‌هایی که در آنها جزء دوم کلمه‌ی مرکب با «ا، آ» آغاز می‌شوند و همزه در تلفظ آنها ظاهر نشود، پیوسته و سر‌هم می‌نویسیم و علامت مدِ روی «الف» را حذف می‌کنیم.
مثال:
شباهنگ، همایش، دلاور، هماورد، فرایند، فناوری، شباویز، ضرباهنگ.

۴. اگر به‌هر‌علتی من‌جمله «تردید و شک» و نظایر آن یا احتمال تغییرِ شکل کلمه یا اِشکال در خواندن صورت پذیرد، اجزای کلمه‌ی مرکب جدا نوشته می‌شوند (هر‌جا در جدا‌نویسی یا پیوسته‌نویسی کلمه‌ی ترکیبی شک و تردید باشد، بهتر آن است که اجزاء کلمه‌ی مرکب، جدا‌از‌هم نوشته شوند).
مثال:
خوش‌آمد

گروه آموزشِ ویراستاریِ مرکز مطالعات علمی و ادبی ایران (ایکوسالا):

-اگر بهترین شبِ زندگی آخرین شب باشد چه؟

ویرایش و ویراستاری

پیشوندهای تصریفی

در فارسی، سه پیشوند وجود دارد که در تصریف فعل به‌کار می‌رود و وجه متفاوتی از آن را نشان می‌دهد:

۱) «می-»: می‌روم، می‌خورده‌است، برمی‌داشت، ... .
۲) «بِـ-/ بُـ-»: بِزن، بِایست، بُرو، بیا، ... .
۳) «نَـ-/ مَـ‌-»: نَرو، نَایست، نَنشین، مَیازار (گونۀ ادبی)، ... .

یادآوری:
۱) پیشوند تصریفیِ «می-»، چه در نوشتارِ معیار و چه در شکسته‌نویسی، همواره نیم‌فاصله نوشته می‌شود. مثال:

معیار:
می‌اندیشد، می‌‌برده‌است، می‌خواهم بروم،‌ برمی‌گردیم، ... .

شکسته:
می‌گه،‌ می‌رین، می‌ده، ورمی‌افته، می‌آن، می‌اومد، می‌اُوُرده‌ن، می‌خواد، وای‌می‌سته،‌ بَرِش‌می‌گردونه، می‌ندازه، ... .

۲) فعل‌هایی که مصدرشان با «ا» آغاز می‌شوند، در پیوند با پیشوند تصریفیِ «بِـ-» و «نَـ-»، فقط «ا» در آن‌ها به «ی» تبدیل می‌شود و همیشه پیوسته نوشته می‌شوند. مثال از سه فعل «اَندیشیدن» و «اِنگاشتن» و «اُفتادن»:

درست:
بیندیشد، بینگارد، بیفتد/ نیندیشد، نینگارد، نیفتد.

نادرست:
بی‌اندیشد، بی‌انگارد، بی‌افتد/ بیاندیشد، بیانگارد، بیافتد.

✍سید محمد بصام