علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران) @alitayefi1 Channel on Telegram

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

@alitayefi1


تعهد‌ یک جامعه شناس، پرسشگری از نهادهای قدرت، افشای نابرابری، ستم اجتماعی و جنسیتی، و سلطه‌ طبقاتی است که آزادی و برابری حقوق اجتماعی انسان را تهدید می‌کند.

https://youtube.com/@sociologyofiran
https://t.me/alitayefy
https://t.me/Musikdelangiz

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران) (Persian)

با خوشامدگويي به کانال تلگرام علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران) خوش آمدید! اين کانال توسط علی طایفی، یک جامعه شناس معتبر، ایجاد شده است. در این کانال، علی طایفی به پرسشگری از نهادهای قدرت، افشای نابرابری، ستم اجتماعی و جنسیتی، و سلطه‌ طبقاتی می‌پردازد. وی با تأکید بر آزادی و برابری حقوق اجتماعی انسان، به بررسی موضوعات مختلفی پرداخته و تالاری برای گفتگو و تبادل نظر ایجاد کرده است. برای مشاهده محتوای بیشتر، می‌توانید به لینک‌های زیر مراجعه کنید: https://youtube.com/@sociologyofiran https://t.me/alitayefy https://t.me/Musikdelangiz

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

22 Nov, 02:54


‏کوته‌نوشت‌ها
گناه انسان، کمدی الهی
علی طایفی

گناه انسان افسانه‌وار یا اسطوره‌ای گویا خلق زندگی بود که در رقابت با خدای پیش‌ از اینها زنده، محکوم به برچسب گناهکار شد و توبه و تکریم و مالیدن بیضه خدای مرد! سراسر متون دینی بعنوان یکی از کهن‌ترین معرفت بشری را مرور کنید پر از مفاهیم مربوط به گناه است، گناهی که انسان مرتکب شده و خدای متصور شروط بخشش آنرا تعیین می‌کند. مقابله با استبداد خدای اسطوره‌ای همانا بزرگترین گناهی بود که انسان را به مجازات هبوط و پرتاب از آسمان الهی به زمین پست محکوم ساخت.

امروزه در نظام الهی و استبدادولایی ایران نیز نسخه‌های مشابه و کمدی‌وار آنرا می‌توان دید که هرگونه صدای اعتراض را گناهی نابخشودنی و شایسته مجازات بدنی نظیر شکنجه و شلاق تا حبس و اعدام می‌داند. در این کمدی‌الهی و سیاسی که بشدت کم‌هوشانه است، انسان، شورشگری است که اساسا گناهکار است و مهمترین رسالت این انسان نیز تداوم گناهانی است که استبداد الهی و ولایی مستبد ساخته و پرداخته‌اند. این گناه‌زدایی آغاز رشد انسان و محوریت خودآیی در مقابل خدایی و سکولاریزم فلسفی است.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://t.me/alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

20 Nov, 19:24


فهرست زیر دربرگیرنده مجموعه کتاب‌های چاپ شده کاغذی و دیجیتال من در طول سال‌های گذشته و کتاب‌هایی است که در آینده نزدیک منتشر خواهد شد:

جامعه شناسی مسایل اجتماعی ایران
جامعه شناسی فرار مغزها
موانع فرهنگی تحقیق در ایران
سنجشگری مسایل اجتماعی ۱
سنجشگری مسایل اجتماعی ۲
سنجشگری مسایل اجتماعی ۳
سنجشگری مسایل اجتماعی ۴
سنجشگری مسایل اجتماعی ۵
سنجشگری مسایل اجتماعی ۶
سنجشگری مسایل اجتماعی ۷
ترجمه عصر مهاجرت
ترجمه مقدمه گرافیکی بر جامعه‌شناسی
درآمدی بر جامعه‌شناسی کودکی
جامعه‌شناسی عشق
اشعار اجتماعی جلد یک
اشعار عاشقانه جلد دوم
اشعار و زمزمه‌های درون جلد سوم
قصه‌های من و تو

کتاب‌های در دست انتشار:
جامعه‌شناسی تنهایی (سویدی)
جامعه‌شناسی کودکی (انگلیسی)
داستان‌ اجتماعی: نطفه

سنحشگری مسایل اجتماعی ایران
https://t.me/alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

20 Nov, 07:16


کلینیک بی‌حجابی: تداوم خفقان با روش بیمارانگاری
علی طایفی

بیمار‌انگاری کسانی که برخلاف هنجارهای موجود در‌نطام قدرت، اندیشه ورزیده و عمل می‌کنند امری است‌ که همواره از سوی حاکمان جبر و قهر صورت گرفته است. از عصر تاریک سکولاستیک مسیحی تا دوره وحشت و بلاهت در حکومت اسلامی شاهد این موج بیمار‌انگاری و زندانی‌کردن معترضان بنام بیمار بوده و هستیم. یکی از پایه‌های اصلی این جرم‌سازی اعتراض و مجرم انگاری معترض به وضع موجود در قالب جرایم روانی، باورهای دینی است که افراد ناباور ‌به دین را برچسب جن‌زده یا مجنون و دیو یا‌ دیوانه می‌کنند تا از اثربخشی کنشگری و اعتراض آنان بکاهند.

سرکوب صدای اعتراض مهم‌ترین هدف بهره‌گیری از ابزار انگ‌های روانی است. به روایت میشل فوکو در کتاب تمدن و جنون، حبس مخالفان هنجارهای متعارف در‌ ساختار‌ قدرت، روشی برای حذف اندیشه دیگری و دگراندیشان بود امری که فقط منحصر به حبس فیزیکی معترض نبود بلکه به حبس روانی روشنفکران هر عصر و هنجارشکنان مترقی زیر نام بیمار روانی صورت گرفته و به تاسیس نهادها و موسسات روانی منجر شد. در همین راستا پزشکان بسیاری نیز برای پیشبرد این پروژه تربیت و استخدام شدند. بی‌دلیل نیست که بیش از نیمی از دانشجویان پزشکی، سهمیه‌های حکومتی‌اند.

از نظر فوکو در عصر پیشارنسانس، جنون از نيرويی متافيزيكی و از مفاهیم کتاب مقدس تأثیر پذیرفته بود. اما پس از رنسانس جنون سرکوب شد و مجنونین به‌تدریج به مؤسسات روانی و دارالمجانین انتقال یافتند. از این رو جنون به عنوان مفهوم مخالف عقل و یا نفی خرد، عنصری نامطلوب در جامعه تلقی شد. این در شرایطی است که برخلاف تجربه مسیحیت در دوره حاکمیت اسلامی در ایران، تمامی معیارهای معرفِ‌ بیماری روانی و جنون در واقع کنشگری‌های خردمندانه‌ای است که در برابر بی‌خردی رهبران دینی حاکم بر قدرت ایستاده‌اند.

توجیه اجتماعی و بهداشتی سرکوب بنام بیمار‌انگاری معترض، درواقع سبزینه‌سازی رنگ خون در اعمال شکنجه و حبس معترضان وضع ‌موجود است. عاملان و سیاستگذاران رعب و وحشت، و سرکوب و منکوب‌سازی در نظام ولایی مافیایی بدنبال راهکارهای نرم‌تری برای خفقان و خاموش‌کردن صدای معترضان بوده و به ترفند تاریخی بیمارانگاری روی آورده‌اند تا بجای تبر سرکوب، تیغ جراحی در دست گرفته و روان معترض را نشانه روند.

ماشین بیمارانگاری از نظر فوکو عمیقاً با پویایی قدرت در هم تنیده است. امری که به جای بازپروری انسان به غیرانسانی‌سازی او منجر می‌شود. در این ماشین و روش جدید اعمال خفقان، معترضان برچسب‌خورده بنام بیمار، از عاملیت و فردیت خود محروم می‌شوند. با تهی‌‌سازی فرد از عقلانیت و آگاهی بنام جنون، تلاش می‌شود فرد معترض خلع سلاح شده و از فرایند جنبش‌های اعتراضی بیرون انداخته شود.

همانطور که روانکاوی فروید و طرفداران او با ترفندهای مختلف کوشید تا از طریق اقرار مکنونات نهفته در ناخودآگاه بیمار روانی، بیماری او را آشکار و ثبت کند، پزشکان رانت‌خوار و حکومتی در بخش درمان نظام سراسر فاسد ولایی نیز به تثبیت پروژه بیمارانگاری پرداخته و مهر تایید و مشروعیت بدان می‌زنند.

در این میان علاوه بر وظیفه جنبش در افشای این پروژه که منجر به تاسیس کلینیک‌های روانی برای معترضان به حجاب اجباری شده است، سکوت جامعه و انجمن روانشناسی در کشور نیز باید بشدت مورد نقد قرار گیرد که چگونه با نام روانشناسان و روان‌پزشکان، پروژه بیمارانگاری معترضان به اجرا گذارده می‌شود .

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://t.me/alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

19 Nov, 06:52


نیایش تباهی
علی طایفی

موسیقی، خرد جان؛ شعر، جانِ خِرَد
https://t.me/Musikdelangiz

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

17 Nov, 09:28


چالش انجمن جامعه‌شناسی و رابطه با قدرت
علی طایفی

نهادهای مدنی چرا و چگونه و با چه مبانی نظری و هستی‌شناختی بدنبال نشست‌های مشترک با نهادهای حکومتی و سیاسی‌اند؟ آیا انجمن جامعه‌شناسی امریکا با رییس‌جمهور‌ امریکا نشست مشترک می‌گذارد؟ اگر چنین می‌کند معیارهای دمکراتیک ‌و مدنی در این نشست‌های مشترک چیست؟ چرا انجمن جامعه‌شناسی در طی سال‌های حیات خود بیشترین نزدیکی را به سران حکومتی داشته است تا حفظ استقلال هویتی و صنفی و علمی خود؟

انجمن جامعه‌شناسی طبق اساس‌نامه خود و مبتنی بر فرض هویت‌شناختی‌اش بنام نهاد مدنی و مردمی، اصولا نباید بدنبال ارتزاق از سوی نهادهای وابسته به حکومت باشد. این انجمن در ایران بویژه با ساختار غیردمکراتیک قدرت سیاسی در‌ کشور چه از نظر حرفه‌ای، چه صنفی و چه اخلاقی اجازه ندارد وارد معامله و مراوده با نهادهای حکومتی بویژه رییس جمهوری اسلامی باشد که همواره چماق سرکوب حاکمیت دینی بر سر انجمن و سایر نهادهای مدنی و صنفی بوده است.

بنظر من علاوه بر ساختار هویتی انجمن جامعه‌شناسی در ایران و تاریخچه فعالیت و ماهیت عملکرد آن، وابستگی سران و مسیولان دوره‌ای انجمن که اغلب از افراد وابسته به حکومت، مستخدمان حقوق‌بگیر و حتی جامعه‌شناسان حکومتی است از زمره عواملی است که سبب‌ساز ناکارآمدی، ناسازگی و تضادهای درونی این نهاد مدنی و صنفی و حرفه‌ای شده است.

بطور تجربی شاهد این بوده‌ایم که در دوره‌های مختلف ریاست قوه مجریه، انجمن و اعضای هیات مدیره آن طی دوره‌های مختلف ریاست انجمن و ریاست جمهوری اسلامی، دور میز مشترکی با سران حکومتی نشسته و بجای دفاع از جامعه غیررسمی تحت سرکوب، و نهادها و نمادهای فرهنگی و اجتماعی مردم‌مدار، بسوی دستیابی به پروژه‌های حکومتی بوده‌اند.

از همین روست که انجمن جامعه‌شناسی نیز بیش و پیش از آنکه به دفاع از جامعه، کنشگران عضو انجمن، ارزش‌های دمکراتیک جامعه، برابری و آزادی در جامعه و بنیان‌های پایداری آن در‌مقابل عوامل فروپاشنده آن بپردازد عمدتا در اندیشه تامین رضایت نهادهای حکومتی بعنوان بزرگ‌ترین کارفرما باشد. امری که بتدریج بسوی ابتذال شر و عادی‌سازی شر گرایش می‌یابد.

فروپاشی تعهدات انجمن جامعه‌شناسی از این منظر به جامعه و جامعه‌شناسی طبعا در میان مدت سبب‌ساز فروپاشی بسیاری از آموزه‌ها و چالش‌هایی شده است که در صورت استقلال انجمن می‌توانست نتایج معکوس داشته و از جان نحیف جامعه دفاع کند. این شکل از مدیریت جامعه‌شناسی، مدیریتی وابسته به قدرت، و حکومت‌مدار است که ضربان حیاتی‌اش با خون‌رسانی نظام قدرت می‌زند.

https://aftabnews.ir/003yWn

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://telegram.me/alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

16 Nov, 14:29


هر خودکشی، قتل اجتماعی نیست!
علی طایفی

در اینکه مصطفی مهرآیین، جامعه‌شناسی شجاع و متعهد است تردیدی نیست و نگاه تند و تیز او در تحلیل مسایل اجتماعی نیز قابل توجه است اما همزمان باید از کشاندن هاله تقدس بر فرد و مطلق‌انگاری در رویکرد فردی در‌ تحلیل مسایل‌اجتماعی و تجویز راهکارهای برون رفت از آن پرهیز کرد. بی‌تردید او نیز چنین نمی‌خواهد. از اینرو آنچه که او درباره واقعه تلخ خودکشی کیانوش سنجری نوشت که هر خودکشی، نوعی قتل است، بشدت مناقشه‌برانگیز است.

این امر که در منطق جامعه‌شناسی هیچ تصمیم فردی مطلقی وجود ندارد و فربه‌سازی اختیار فردی در جامعه و تحلیل‌های فردمحورانه محل مناقشه است، گزاره‌ای صحیح است ولی همین گزاره هم که هر واقعه‌ای بطور مطلق در ذات خود اجتماعی است، تکرار همان رویکرد یکسویه‌نگرانه است. بزرگ‌نمایی نیروی اجتماعی و تاریخی یا مشاهده هر واقعه‌ و رفتاری در جامعه بعنوان یک برساخته‌اجتماعی، شکلی از امپریالیزم جامعه‌شناسی یا جامعه‌شناسی‌گرایی (sociologism ) است.

می‌دانیم که انسان امروز بشدت زیر صلابه و مهمیز نهادها و نمادهای اجتماعی قرار دارد ‌و همه تلاش رهایی‌بخش انسان و مکاتب فلسفی تا اجتماعی برای جَستن از سیطره جامعه بر فرد مبتنی بر این اصل است که نمی‌توان و نباید فرد را در‌ مقابل جامعه به هیچ‌انگاشت. چنین استبدادی از سوی جامعه بر فرد، تکرار همان استبداد نهادهای اجتماعی نظیر دین و سیاست بر فرد در مناسبات اجتماعی دیگر است. چنین تناقضی هرگز تعدیل و تعادل نخواهد یافت مگر انتخاب و اراده فردی را در آن ملحوظ و مشاهده کرد.

مفروض دانستن هر خودکشی بعنوان قتلی اجتماعی بیراهه و بن‌بست همان ایدیولوژی است که مدعی است فرد باید از ارزش‌ها هنجارهای اجتماعی واحد و استاندارد پیروی کند. حتی دورکیم که خود برچسب جامعه‌شناسی‌گرایی را باخود حمل می‌کند، در تحلیل خودکشی به تنوع ساختاری، فردی و اجتماعی آن توجه داشته است. لذا اگرچه حتی در خودکشی‌های خودخواهانه به تعبیر دورکیم نیز رگه‌هایی از عوامل اجتماعی در آن قابل ردیابی است ولی باید از تحویل‌گرایی (reductionism) روش‌شناختی‌در‌ تحلیل مسایل اجتماعی پرهیز کرد.

در پایان بنظر من خودکشی‌های نابهنجار، حکومتی و دیگرخواهانه اگرچه دارای ابعاد اجتماعی و سیاسی هستند ولی خودکشی با هدف سیاسی یا چریکی، بعنوان یک روش مبارزه و اعتراض اجتماعی، شکلی از انتخاب فردی در پهنه اجتماعی است که فرد، این گزینه و رفتار اجتماعی را در‌میان سایر کنشگری‌های اجتماعی و سیاسی برگزیده است. از اینرو همچنان معتقدم خودکشی سیاسی، یک کنشگری سیاسی و مبارزه اجتماعی بشمار نمی‌رود.

https://t.me/mostafamehraeen/1731

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://telegram.me/alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

15 Nov, 21:42


قدرت نامتوازن حکومت و توازن قدرت مردم
علی طایفی

در کوران جنبش زن، زندگی، آزادی به بررسی آمارهای اجتماعی بویژه آمار نیروی سرکوبگر جنبش پرداختم. شواهد رسمی و غیررسمی گویای اندک‌شمار بودن نیروی سرکوب و قدرت سیاسی در مقابل قدرت و توان جنبش‌اجتماعی است. علاوه بر اندک بودن نیروی سرکوب و ضدانقلاب، توازن بدنه قدرت نیز بشدت آسیب‌پذیر است. بحران‌های سیاسی و اقتصادی در داخل‌ و خارج از کشور سبب‌ساز شکاف‌های عمیق دولت و ملت از یکسو و شکاف درون قدرت از سوی دیگر شده است.

چنانکه در تحلیل‌های دیگری اشاره کرده‌ام، جمهوری چهاردهم، جمهوری پایان حکومت اسلامی بوده و جنبش اجتماعی این بار با سرعت و شدت بیشتری موتور تحول در‌ جامعه را به پیش خواهد راند.
تحلیل پیوست بخشی از این گزارش مستند است که همچنان در ادامه جنبش‌های سریالی در پیش روی ایران، قابل تامل و توجه است.

تحلیل در کانال یوتوب من:
https://youtu.be/6usgqR_0O4Y?si=rDUzqVysuZNyeHFU

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://telegram.me/alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

15 Nov, 14:16


✊️واژه، يعني اعتراض
مجموعه اشعار اجتماعی
علی طایفی

شعر اجتماعي يا اجتماعيات در شعر، فراورده جديدي نيست شاید بتوان در آن نقطه آغازي يافت اما نمي توان بر اين سيلان موجدار واژه كه در كوچه پس كوچه هاي زندگي عینی و اجتماعي انسان در جولان است،خط پایانی متصور شد .
بي شك شعر اجتماعي نه تنها گوياي نوعي مسئوليت اجتماعي است، بلكه بيانگر حساسيت و دردمندی و درک زود هنگام كسي است كه با زبانِ واژه ها ، حجم سنگين رخدادها و معضلات اجتماعي را بر سبكبال هاي تصور و تصديق بار مي كند تا خود و مخاطب بتواند با نيم نگاهي، ژرفاي درد و اندوه حاصل از آن مصيبت را درك و لمس و تصویر كند.

واژه در اين معنا، و البته در شعرگونه هاي من، خشت آن معماري است كه هنرِ ديدن و چشيدن خاك واقعيت را بر طاق بستان آرزو و احساس ، ميسر مي سازد. شعر در قامت اجتماع مردمی اش، نوعی بلوغ واژه است و ادبيات استواري را به لوح اندیشه مي نگارد كه در آن، واژه، مانند ساقه اي، از درون خاك فرديت خارج شده و در میان مردم نفس مي كشد.

مجموعه اشعار را در اينجا بخوانيد:

https://t.me/alitayefi1/1350

علي طايفي
https://telegram.me/alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

13 Nov, 20:46


خودکشی، روش و کنش مبارزه نیست
علی طایفی

همه انواع خودکشی‌های خودخواهانه تا دیگرخواهانه و سرنوشت‌گرایانه تا نابهنجار شکلی از پذیرش مرگ است گه اگرچه حقی مبتنی بر حقوق بشر است ولی در ضدیت تام و تمام با عنصر زندگی و پرهیز از خشونت است. شخصا قتل کودکان زیر نام خودکشی کودکان و همچنین قتل سیاسی زیرنام خودکشی حکومت‌خواهانه را در زمره انواع خودکشی تعریف نمی‌کنم.

از اینرو معتقدم خودکشی بعنوان یک کنش اجتماعی و سیاسی و روش مبارزه علیه نظام سیاسی و نظام قدرت نابرابر در جامعه، ردیه جدی علیه ایده مشارکت برای تغییر و مبارزه غیرخشونت‌بار برای تحول‌خواهی است. از این منظر خودکشی در حین جنبش اجتماعی برای اعلام اعتراض و تلاش برای تغییر ساختار سیاسی و خودکشی کیانوش سنجری برای آزادی زندانیان سیاسی، کنشی سیاسی موثری نیست و روش مبارزه مدنی محسوب نمی‌شود. نمی‌توان در مقابل ماشین مرگ، چرخ‌های ماشین مرگ را دوباره راه انداخت.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://telegram.me/alitayefi1

خودکشی حکومت‌خواهانه
https://t.me/alitayefi1/1803

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

12 Nov, 09:38


جنگ‌افروزی و پایان حکومت اسلامی
علی طایفی

حکومت اسلامی سال‌هاست که در جنگ با بسیاری از دولت‌های منطقه تا بین‌المللی از هیچ کوششی دریغ نکرده است و پس از جنگ هشت ساله تحمیلی حکومت به ملت نیز همواره در جنگ‌های نیابتی حضور داشته و سرمایه‌های انسانی و مالی کشور را برای جنگ‌افروزی صرف کرده است . اما پزشکیان نخستین رییس جمهوری اسلامی است که بطور آشکار به عملیاتی کردن جنگ با اسراییل اقدام کرده است.

حاکمیت جنگ و خشونت‌ورزی در کشور که ایده بخش تندروی نظامیان بر قدرت را به نمایش می‌گذارد از آنرو در طبل جنگ و تهدید‌های آن می‌کوبد که می‌خواهد راهکاری برای برون‌رفت از بحران‌های اقتصادی و سیاسی‌اش بیابد تا بتواند زیر آتش جنگ، بقای نظام اسلامی را چند صباحی تضمین کرده وبه سرکوب جنبش‌های‌مدنی بپردازد.

پزشکیان، در جمهوری چهاردهم، نخستین رییس جمهور جنگ افروز و آخرین رییس جمهور حاکمیت اسلامی در ایران خواهد بود.

تحلیل جمهوری سقوط را در اینجا بخوانید:
https://t.me/alitayefi1/4848


سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://telegram.me/alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

11 Nov, 08:43


جامعه‌شناسی متعهد
علی طایفی

خرد خود بنیاد، رویارویی با قدرت سیاسی بویژه نوع‌ ضددمکراتیک و تمامیت‌خواه آن، برملاساختن لایه‌های پنهان تحلیل مسایل اجتماعی و انسانی در جامعه، و تلاش برای تحول جامعه بعنوان سوژه مورد بررسی و مطالعه از سوی یک متفکر اجتماعی و بویژه جامعه‌شناس از زمره خطوط اصلی مسیولیت‌پذیری یک دانشمند علوم اجتماعی است. بسیاری نظریه‌های جامعه‌شناختی از برگر تا لاکان و از مارکس تا بوردیو نیز بر همین امور تاکید عمده می‌نهند. این محوریت در تعریف نقش یک دانشمند علوم اجتماعی برای تغییر و نه توصیف واقعیت اجتماعی و برای نقد و نه نعل قدرت سیاسی از مبانی گریزناپذیر جامعه‌شناسی متعهد است.

زمانی که صحبت از تعهد در جامعه‌شناسی به زبان می‌آید بی‌درنگ ذهن انسان ایرانی سراغ تعهدات ایدیولوژیکی می‌گراید که از قبای شریعتمداران ایدیولوژیکی بنام تعهد اسلامی بیرون آمد که بنیان‌های انقلاب ۵۷ را به زیر کشیده و بر روی خود کشیدند. بی‌تردید آنچه که از تعهد ایدیولوژیک، انقلابی، اسلامی و ارزشی متبادر می‌شود تفاوت مفهومی و عملیاتی با تعهد علمی جامعه‌شناسی دارد که در ذات خود با سوژه و مواردی روبروست که در برخورد با شناسایی عوامل ویران‌ساز ساختارهای اجتماعی و انسانی در جامعه ناگزیر از انعکاس ریشه‌های این مسایل و تاکید بر راهکارهای برون رفت از آن است.

این رویکرد اساسا امری ایدیولوژیک نبوده و در زمره مبانی جامعه‌شناختیِ جامعه‌شناسی بشمار می‌رود که روی و سوی دفاع از نهادهای انسانی و اجتماعی در جامعه دارد نه صرفا نهاد قدرت. در تحلیل‌های متفاوتی به دسته‌بندی جامعه‌شناسان ایرانی پرداخته‌ام و تاکید کرده‌ام که دو گروه در حلقه جامعه‌شناسی نامتعهد و حکومتی قرار می‌گیرند:
نخست گروه‌های حرفه‌ای، حقوق‌بگیر و کارمند که در قفس آهنین بروکراسی نظام قدرت درافتاده‌اند،
دوم، گروه‌های رانت‌خوار وابسته به حکومت و نظام سیاسی که سال‌های متمادی در مناصب و مناسب قدرت، ظهور و رشد یافته و همچنان به بقای خود ادامه می‌دهند.

این دو گروه از گروه‌های مسلط در بدنه جامعه‌شناسی در کشور بشمار می‌روند که جامعه، نهادهای اجتماعی، فرهنگ و بنیان‌های انسانی آن و در نهایت انسان بعنوان ارکان جامعه‌شناسی را به ابژه‌هایی برای تامین معیشت و پرستیژ آنان مبدل ساخته‌اند. صرفنظر از این لشگر دانش‌آموختگان جامعه‌شناسی، طیف اندکی از جامعه‌شناسان هستند که در بررسی سوژه‌های جامعه‌شناختی با صدایی رسا به نقد وضعیت موجود پرداخته و تعهد علمی و عملی خود را به نمایش می‌گذارند. در طول چند سال اخیر افراد زیادی در این طیف قرار گرفته‌اند که در مقابل جامعه‌شناسان حکومتی به نقد حکومت اهتمام دارند. یکی از همین افراد مصطفی مهرآیین است.

اینک پس از گفتگو و تحلیل‌های متعدد دکتر‌مهرآیین در نقد ساختار و نهادهای اجتماعی از جمله دین و سیاست، جان، حیثیت و موقعیت او در خطر افتاده است. بنظرم یکی از وظایف جامعه‌شناسان منتقد در چنین وضعیتی اعلام نوعی همبستگی در دفاع از جامعه، جامعه‌شناسی و جامعه‌شناسان متعهدی است که بی محابا در مصاف با نهادهای ویران‌ساز ایستاده‌اند.

https://t.me/mostafamehraeen/1726

مانیفست جامعه‌شناسی
https://t.me/alitayefi1/4191
جامعه‌شناسی زرد
https://t.me/alitayefi1/4807
جامعه‌شناس حکومتی
https://t.me/alitayefi1/3056
اهمال در جامعه‌شناسی
https://t.me/alitayefi1/1690

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://telegram.me/alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

10 Nov, 06:34


دین ایدیولوژیک؛ ترومای کودکی!
علی طایفی

بنظرم بزرگ‌ترین و عمیق‌ترین ترومای انسانی دین است بخصوص دین در پیوند با ایدیولوژی که قصد دارد با نیات این‌جهانی ولی با امیدبخشی‌های دروغین آن‌جهانی به اهداف خود در ساختار قدرت دست یابد. از اینرو دیانت توام با دئانت توسط رهبران دینی و تبدیل دین از یک نهاد مبتنی بر هستی‌شناختی و آرام‌بخش به نهادی مبتنی بر نیستی‌سازی و آلام‌بخش سرانجامی منجر به تباهی دین و دینداران مومن خود می‌گردد.

اتوپیا یا ناکجا‌آبادسازی ایدیولوژیک در کنار دیسپوتیا یا ویران‌سازی واقعیت توسط دین سازنده سناریوی هالیوودی است که امروزه در سراسر فرهنگ عمومی شاهد شامورتی‌بازی رهبران آن در این فریب عمومی هستیم. ترومای دین آنجاست که کودکان بدون هرگونه آگاهی، اراده و انتخاب ناگزیر از پذیرش آموزه‌ها و تربیت دین مبتذل می‌گردند. با ترومای دین از سنین کودکی، هراس از تغییر و بی‌باوری‌ به تحول در زندگی این‌جهانی در اندیشه فرد مومن ریشه می‌دواند. و از همین روست که از ۵۰ کشور مسلمان، اکثریت به اتفاق آنان فاقد کمترین نشانه‌های توسعه هستند.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://telegram.me/alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

07 Nov, 17:11


👱 دونالديزه كردن سياست: رويكرد احمق سازي
علي طايفي

در عصر مدرن حماقت و سياست بشدت در هم آميخته و علاوه بر تحميق، انتخاب احمق ها و احمق‌سازي سياست نيز شكل جديدي بخود گرفته است. نامزدي و انتخاب دونالد ترامپ آخرين نمونه اين روند احمق سازي است كه می‌توانم از آن به دونالديزه كردن سياست نام ببرم. اين عبارت تجانس خاصي با عبارت جرج ريتزر جامعه شناس امريكايي بنام مكدوناليزه كردن دارد كه روند استثمار نظام سرمايه داري صنعتي را در‌صنعت‌غذایی بنمايش مي گذارد. از نظر من دونالديزه كردن سياست داراي مختصات ويژه زير است:

يك. دماگوجيزم يا عوامفريبي كه در آن فريب افكار عمومي با شعارهاي پوپوليستي مهمترين هدف و روش مديريت افكار سياسي عامه مردم است.

دو. حامي گرايي يا كلاينتاليزم كه در آن تربيت و كادرسازي لايه‌هايي از اقشار كم دانش و به حاشيه رانده شده براي ترويج و ايجاد شور عمومي در يك كنش سياسي، مد نظر است.

سه. خارجي ستيزي يكي ديگر از روش‌ها و ايده‌هاي احمق‌سازي است كه مصايب و كاستي هاي اقتصادي و اجتماعي ساختاري نظام سرمايه داري مدرن را بر گردن مهاجراني مي اندازد كه اين فرصت ها را از افراد بومي ربوده اند.

چهار. نژاد پرستي و تبعيض اجتماعي زير عنوان نژاد از ديگر مختصات عمومي دونالديزه كردن سياست است كه در پس آن شور و بسيج افكار عمومي مردم بيكار و به حاشيه رانده شده هدف قرار می‌گیرد.

پنجم. آنتي‌فمينيسم و ضديت با برابري حقوق زنان با مردان نيز در اين مشی سياسي نوين خاستگاه جدي داشته و بشدت مورد حمايت ساختارهاي سنتي و عقب افتاده جامعه مردسالار قرار مي‌گيرد.

ششم. سكسيزم و تحقير، تهديد و تعرض جنسي-كلامی و حتي جنسي-فيزيكي عليه زنان، همجنسگرايان و ال جي بي تي از اركان كسب مقبوليت اجتماعي بين حاميان اين مشي سياسي است.

هفتم. يهودي ستيزي و ضديت و غير خودي كردن دگرانديشان ديني نيز از ديگر ويژگي‌هايي است كه دونالديزه كردن سياست بطور آشكار و پنهان پي مي‌گيرد.

هشتم. نئوليراليزه كردن اقتصاد، سياست، جامعه، فرهنگ، آموزش و بهداشت و درمان از مهمترين جهت‌گيري‌هاي اين رويكرد سياسي است كه در پس آن منافع قشر اندكي، حقوق بخش بزرگي از جامعه را ناديده مي گيرد.

دونالديزه كردن سياست از اين رويكرد در قرن بيست و يكم در ايتاليا برلسوكوني، فرانسه ساروكوزي، روسيه پوتين، تركيه اردوغان و حتي ايران با پزشکیان و .. نيز قابل رديابي است. اين رويكرد و مشي سياسي بزودي در اروپا و حتي در سويد گسترش يافته و با جهاني شدن سرمايه داري در اشكال نوين آن، رخسارهاي جديدي از خود بجاي خواهد گذارد.

اين روند و رويكرد سبب ساز دوقطبي شدن بيشتر جامعه انساني در مرزهاي ملي و منطقه‌اي شده و زمينه قوام و توانبخشي جنبش هاي چپ نوين و عدالت جويانه حتي چپ افراطي را فراهم خواهد ساخت.

سنجشگري مسايل اجتماعي ايران
https://telegram.me/alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

06 Nov, 19:26


من عشق می‌ورزم، پس هستم
علی طایفی

روزگاری دکارت مدعی بود «من فکر می‌کنم پس هستم». سده‌های بعد دکارت نیز آنرا تکرار کرد. در عصر پساروشنگری البرت کامو روایت دیگری توصیف کرد که «من اعتراض می‌کنم پس هستم». البته بسیاری از صاحبان اندیشه با خصیصه‌ای‌ عصری به توصیفِ بودن و هویت‌یابی انسان وقت پرداختند. یکی با خشونت‌طلبی هابسی دیگری با مهرجویی و مهرورزی روسویی. یکی با ناسیونالیزم خاص خود چون فردوسی، دیگری با خدایی در خودآیی و عرفان مولوی. شاید اما کمتر کسی به عنصر گمشده انسان دیروز و امروز اشاره کرده است که ما براستی کجاییم و ملامتگر هشیار کجاست!؟

مجموعه جامعه‌شناسی عشق با چنین دغدغه‌ای به برخی از زوایای پنهان عشق از منظر اجتماعی می‌پردازد تا بتواند روشنگر مفهوم عشق از هرآنچیز دیگری بپردازد که بنام عشق جعل شده است.

این مجموعه را بخوانید و آنرا بازنشردهید.


سنجشگری مسایل اجتماعی ایران

https://t.me/alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

05 Nov, 20:06


باكونين: " آزادي بدون سوسياليزم، برتري جويانه و ناعادلانه است. سوسياليزم بدون آزادي نيز برده دارانه و مجرمانه است".

در مردمسالاري ديني، آزادي و برابري وجود ندارد.

علي طايفي
@alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

05 Nov, 06:43


منتشر شد
کودکی گمشده:
درآمدی بر جامعه‌شناسی کودکی در ایران
علی طایفی

در این مجموعه به مهم‌ترین فرازهای تعریف کودکی و تعیین دامنه مفهومی و آماری این پدیده در ایران می‌پردازم. بی‌تردید یکی از مهم‌ترین موانع جامعه‌شناختی توسعه انسانی و اجتماعی مایران بازشناسی پدیده کودکی در بین ما ایرانیان است. این پدیده در ساختاری که کودک و کودکی قربانی آمال و ایدیولوژی بزرگسالی است دستخوش آسیب‌های روانی و اجتماعی جدی است. ترومای حاصل از کودکی آسیب‌دیده‌ در ایران، نمایشگر مصایبی است که جامعه بزرگسال امروز با آن مواجه است.

به بیان دیگر‌ پیامدهای اجتماعی کودکی‌ آسیب‌دیده نه تنها در ساختار سیاسی، بلکه در ساختارهای اجتماعی، آموزشی، فرهنگی و اجتماعی رخ نموده و روانشناسی اجتماعی یک ایرانی را در نقش‌های مختلف اجتماعی صدمه می‌زند. تضادهای نسلی و تقابل بین کودکی و بزرگسالی، و قیمومیت سن‌سالاری همچنان یکی از مسایل عمده جامعه ایران بشمار می‌رود. از اینرو مطالعه کودکی در فرارراه توسعه کشور دارای اهمیت فراوانی است.

درصورت علاقمندی، بازنشردهید.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://telegram.me/alitayefi1

علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

03 Nov, 09:12


اعتراض عقلانی با بدن: از ابژه تا سوژه
علی طایفی

حاکمیت استبداد دینی سال‌هاست از بدن انسان بویژه زن بعنوان ابژه‌ای برای اعمال قدرت، حدود شرعی، تجاوز زیر نام ازدواج، سرکوب، شکنجه، زندان و قتل حکومتی بنام اعدام استفاده می‌کند. اینک در جامعه تحول‌خواه بویژه از سوی زنان، جنبش و انقلاب دیگری رو به رشد است. این بار زنان علیه رویکرد حکومتی به بدن، از بدن خود بعنوان سوژه اعتراض بهره می‌گیرند.

انتخاب پوشش آزاد، آزادی رابطه جنسی فراتر از هنجار‌های بکارت، پیشگیری از زایمان و بارداری، رهایی از قید ازدواج و نمایان‌سازی مفهوم و عنصر عشق در مقابل تابوی عشق‌ورزی زنان و ده‌ها روش دیگر از روش‌های ناگزیر، منطقی، روشنفکرانه، مسالمت‌جویانه، هشیارانه و برابرخواهانه‌ای است که در طی دو دهه اخیر بیش ار پیش شاهد آن هستیم.

دختر علوم تحقیقات، دختری است از نسل جنبش زن، زندگی، آزادی که علیه هرگونه ستم از جمله جنسیتی و جنسی مبارزه می‌کند. او نخستین و آخرین معترض و آگاه فرایند تحول اجتماعی نیست و این جنبش تازه به راه افتاده است.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://t.me/alitayefi1