🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀 @xayotiy_xikoyalari Channel on Telegram

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Feb, 03:16

😂😂😂

🍃Яқинларингизга ҳам улашинг...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

60

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Feb, 03:08

Oylik olgan kunim...😁

🍃Яқинларингизга ҳам улашинг...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

107

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Feb, 02:45

Чидаб тура олмадим. Ўша пулни топиб олганим, ва хаста онасини рўкач қилган барваста йигит хақида айтиб бергач аёл йиглаб юборди. Бир пасдан сўнг афсус билан бош чайқади.
-У яна ўтармикан шу ердан? Агар...агар ростдан онаси хаста бўлса розиман. Агар ёлгон гапирган бўлса буюрмасин! Буюрмасин илоҳим!
Мен ростини айтишга айтдиму, ишонишмайди деб ўйлагандим, қанчалик огир ахволда қолишган бўлмасин ортиқча гапиришмади.
-Шунақа гаплар болам.
Асабийлашиб, томогимга нимадир тиқилди.
-Нега ўшанда менга бир огиз индамадингиз? Ахир деярли ҳар куни учрашардик.
-Сени тинчингни бузгим келмади. Айтганимда ҳам қўлимиздан нима келарди қизим. Орадан ярим йилча вақт ўтгач невараси огир хаста ўша аёлни яна учратиб қолдим. Айтишича, бировдан қарз кўтариб, набирасини даволатиб келишибди. Хозир чопқиллаб юрганмиш. Аллох бошқа томондан бериб, қарздан хам қутулишган экан. Шундагина елкамдан оғир тоғ ағдарилди. Бироқ, бировнинг хаққи тугул, Худодан ҳам қўрқмаган ўша йигитни анчагача унута олмадим. У ўшанда суҳбатимизга панароқдан қулоқ тутиб, иккаламизни боплаб лаққа туширган экан қизим.
-Вой ростданми? Буни қаёқдан билдингиз? Биров кўрган эканми?
Саволларни қалаштириб, яна унинг оғзига тикилдим.
-Анча йиллар ўтгач, бир қаримсиқ, абгор киши йўлимни тўсди. У вақтлар сизлар олийгоҳни битириб, юртингизга кетган эдингиз. Аввалига танимадим. Озиб-тўзиб кетган, жулдур кийимдаги девонасифат одам чайқалганча ёнимга яқинлаша бошлади. Қўрқиб қўлимдаги супургини ўқталиб ҳимояландим.
-Хола,-деди у совуқдан қалтираб, -мени танимадингиза?
-Йўқ. Кимсиз?
- Қаердан ҳам танийсиз. Сиз билан учрашганимда тоғни урсам талқон қиладиган, пахлавон йигит эдим. Фақат тайинли бир ишга бўйин бермай, енгил пул излаб топиш йўлларини қидираётгандим. Раҳматли дадам насиҳат қилавериб, натижасини кўрмагач бир куни кечаси “сендай текинтомоқнинг баҳридан ўтдим” деб, хайдади. Бир кеча кўчада қолиб, тақдирни қарангки эрталаб сизларнинг сухбатингизга гувоҳ булиб колдим.
-Қанақа сухбат?
-Э...унга анча бўлди. Хозир айтсам, ўзингиз тушунволасиз. Ўшанда каттароқ дарахт панасида биқиниб турган одамни кўрмай бир қиз билан анча гаплашгансиз. Гап ўша қиз топиб олган пул хақида эканини билгач, қулоқларим динг бўлди. Иккалангиз пулни миршабга бермоқчи бўлганингизда йўлингизни тўсган ўша хорамхалқум мен бўламан!
-Нима?
-Ха...Мен...ўша....ўху- ўху-ўху.....
У бршқа гапира олмади. Қаттия йўтал тутди. Хар йўталганда тўкилиб кетсётганга ўхшарди.
Ростини айтсам, мен йиллар давомида бир бечора мусулмонни куйдириб кетган ўша хайвон қўлимга тушсаку” деб Худодан тинмай сўрардим. Жазолашга кучим етмаса супургим билан савалайман дердим. Унга айтмоқчи бўлган аччиқ гапларимни неча марта такрорлаганим ўзимга аён. Аммо рўпарамда турган одам жазо эмас, яримта гапга ҳам арзимас даражада хароб эди.
-Мен,-деди у аранг, бир оз тин олгач,- ўшанда мўмай пулни олгач, бутун ҳаётим остин-устун бўлиб кетиши ҳаёлимга ҳам келмаган экан. Туппа-тузук юрган онам оддийгина кўричакдан операция столида жон берди. Сизлардан олган пулни бир корхона раҳбарига пора сифатида узатиб, омбор мудири бўлиб ишлаётган эдим. Тажрибасизлигим панд бериб, раҳбарнинг ноқонуний ишларига аралашиб, у билан ўн йилга кесилиб кетдим. Бу иснодни кўтара олмаган отам ҳам узоққа бормади.Мана қамоқдан қанақа ахволда чиқдим хола. На хотин, на бола-чақа на уй-жойим бор бомжман! Тўрт жигарим отамнинг барвақт ўлимида айбдорлигим учун мени кечиришмади. Охиратимни куйдирдим холаааааа. Кечиринг! Ке-чи-рингггг....
Харомдан хазар килгандай ортимга тисарилдим. Унга супургимнинг бир дона чўпи тегишини ҳам истамасдим...
Худобехабарни кечирмадим.
Ўша воқеадан сўнг уни яна бир неча марта курдим. Ўз тили билан айтганда "бомж" гох пивахонанинг бетон зинасида, гох ахлат кутилар орасида ухлаб ётарди.

144

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Feb, 02:45

Унинг холатига заррача ачинмасдим.
Дунёда турфа одам зоти бор. Қора қозонидаги ёвгонга қаноат қилган ҳам, бировни қақшатган ҳам Хак хузурига боради. Ўша нобакор ўзини эркак хисоблармикин? Қўшнимиз бор, бир оёқли ногирон. Қизини чикаришга пул топа олмасди. Бир куни йўқ бўлиб қолди ва йигирма кунлардан сўнг қайтди, икки ойдан сўнг эса қиз узатди. Кейин билсак интернет орқали хаиидор топиб, чет элга чиқиб бир буйрагини сотиб келган экан. Ўша мажрух қўшнимчалик ори бўлмаган эркак бир уюм ахлатдай кўчада қолганига рахмим келмади... Зеро у шундай якунга муносиб, на соглиқ, на оила , на бахти, на халовати бор хақиқий мажрух эди у.
Холани бир томонга қийшайиб келган тиқилинч автобусга чиқармоқчи эмасдим, аммо у таксида кетишни хохламай, елкамга қоқиб дуо қилганча хайрлашди.
Тиқилинч автобус салонида тик оёқда кетаётган кекса фаррош аёл фақат ғуруригагина суяниб кетаётганига амин эдим.

Муаззам Иброҳимова.

🍃Яқинларингизга ҳам улашинг...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

165

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Feb, 02:45

-Болам,-деди у, гапимни чўрт кесиб,- шундай бўлсада керак эмас! Бунинг ҳам юки бор.Мана сен талабасан. Бу йўлакдан нега ҳар куни пиёда кетишингни билмайманми? Ўзинг нега олмаяпсан? "Рахмат, пул меники"деб олиб кетсанг билиб ўтирармидим. Агар бу бизга ўхшаган одамники бўлса-чи, қақшаб қолади-ку. Балки ўғил-қизининг тўйига, бирорта камини қиламан деб йўлга чиққанда тушириб қўйгандир. Юр, бир бекат пастда мелисахона бор. Кириб бирга топширамиз. Супургимни уйга ташлаб чтқсам бўлди.
Энди ўн қадамча ташлаган ҳам эдик, ортимиздан кимдир чақиргандай бўлди. Тўхтаб ўгирилдик. Қарасак барвастагина йигит, халлослаб чопиб келарди. Етиб келгач иккаламизга юзланди:
-Опалар , мабодо шу йўлакдан пул топиб олмадингизми?
Иккаламизнинг чеҳрамиз ёришиб кетди.
-Пул сизникими? Хайриятей!
Фаррош хола қўлидагини йигитга узатар экан ҳижолатомуз узр ҳам сўради:
-Кечирасиз болам. Буни ичида қанчалигини ҳам билмаймиз. Бу қизим билан анчагача эгасини пойладигу, санашга журъат қилмадик. Қаранг, халолингиз экан, топилди. Санаб кўринг!
Йигитнинг кўзлари ёшланди:
-Керак эмас хола! Санамайман. Сизларга ишондим. Бу пулни касалхонада ётган ойимнинг операциясига ишлатмоқчи эдим. Отамга пул топиб келаман деб ваъда бергандим. Халол экан, топилди мана...
У қоғозни очиб, пул тахламидан беш-олтитасини суғуриб узатган эди, иккаламиз ҳам қўлини қайтардик. Хаста ётган онаизорга аталган пулнинг ярим тийинини ҳам олмаслигимизни айтиб ундан узоқлашдик. Иккаламизнинг хам кайфиятимиз чог, айниқса мен. Дарсга кеч қолиб "НБ" (Не был, яъни йўқ эди дегани) олган бўлсам ҳам хаёлимдан пули топилиб хурсанд бўлган ўша йигит, эеди операцияси ҳам зўр ўтадиган онаси кетмасди.
Ўқиш якунига етгунга қадар, ўша фаррош холага тез-тез дуч келар, ҳар сафар саломлашиб, хазил-хузил билан йўлимда давом этардим.
Ўшандан буён анча йиллар ўтиб кетди.
Бу гаплар ёдимдан буткул кўтарилмаган булсада, давоми эшитиш ҳаёлимга ҳам келмаган кунларнинг бирида анча кексайиб қолган қадрдон фаррош холам билан яна учрашиб қолиб севиниб кетдим. У танимасада ачомлашиб кўришиб, ўзимни танитгач чезрасига табассум югурди.
Бир вақтлар узун, огир супургисини бир сирмаса кўчанинг ярмини тозалаб қўядиган аёл енгил бозор халтани аранг кўтариб турарди. Халтани қўлидан олдим. Бекатда автобус пойлаб тургани учун у ёғ, бу ёғдан суҳбатлашиб мавзу ўша пул воқеасига бориб тақалди.
-Э, эслатма болам. Ўша бола ёлғон гапирган экан-деди хола, чуқур хўрсиниб.
-Нахотки?- оғзимдан отилган сўзга тўғри жавоб олиш истаги қанчалик кучли бўлмасин , кўз ёшлар билан хаста онасини ўртага қўйиб пулни олиб кетган йигит фирибгар эканига ишонгим келмади.
-Ха, ўшанда мен ҳам худди сенинг холингга тушгандим. Пул топилган куннинг эртасига бир хотин ва ўғли ниманидир қидириб, анча куймаланишди. . Минг истихола билан мендан хам сўрашди.
Довдираб қолдим.
Мўлтираб турган ўзим қурам аёл, марказдаги яшаб турган тўрт хонали уйини шахар четидан икки хонали хонадонга алмашгани. Уйларнинг фарки учун олган пулнинг колганига ўн яшар набирасининг жигарини операция қилдирмокчи эканини айтишди.
-Пулни шу ўглим йўқотиб қўйибди. Ўша хаста неварамни отаси... Қаерда туширганини ҳам билмайди. Талабалар ётоқхонаси орқасидаги кўчада турамиз. турармиш. Неварам Московда операция қилиниши керак. Кеча самолетга чипта олишга чиққанди. Аксига олиб пулни ҳаммасини олган экан. Қўлидаги елим халта илиниб йиртилган экан, кўрмабди. Хуллас пул тушиб қолган. Қора елим халтачада эди, кўрмадингизми эгачи?
Нима децишимни билмай қолдим. Демак кечаги йигит алдаган. Рости айтсам, ишонишадими?
Қаршимда турган аёл эса ёниатроқларга алангаганча давом этарди:
- Қидирмаган жойимиз қолмади. Автобус , йўлаклар , маҳалла, ховли... Энди нима қиламиз...

104

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Feb, 02:45

✒️МАЖРУХ.

У вақтлар олийгоҳнинг учинчи курсида ўқир эдим. Баъзан стипендияга озгина қолганда озиқ-овқат ва йўлкирада ҳам узилиш бўлиб қоларди. Бўлажак шифокорлар ўқиб, малакасини оширадиган турли шифохоналар шаҳарнинг тўрт томонига сочилган. Жуда эрта уйғониб ётоқхона ва шифохона ўртасидаги каттагина масофани пиёда босишга тўғри келарди. Ўша куни ҳам азонда йўлга тушдим.
Ғира-шира ёруғлик. Кўчада деярли ҳеч ким йўқ. Шошиб қаёққадир кетаётган машиналар ҳам саноқли. Бунақа вақтда калима қайтариб, ёмонга йўлиқтирма дея пичирлаганча кетаверардим. Талаба зотидаку ўмаришга арзигулик буюмни ўзи йўқ. ( Унда хозиргидай телефон, қўл компютери деган нарсалар бўлмасди) Аммо қиз боламанда. Олис қишлоқдан кузатиб қолган дадамнинг насиҳатлари қулоғим остида жаранглаб туради. “ Шаънимни кўз қорачиғидай асрайман” деб сўз берган қиз ҳар қандай бегона одамдан қўрқади.
Сахарда хали одам зоти билан гавжум бўлмаган кўчаларни онам тенги аёл узун супургисини сермаб тозалаб супурар, уни қораси кўринган замон анча тинчланардим. Бу сафар ҳам унга яқинлашгач ҳар доимгидек овозимга жон кирди:
-Асссалому алайкум, хорманг хола!
Фаррош хола бир пас ишидан бош кўтариб, алик олди:
-Ха, яна пешкомми? Стипендия кечикибдида.
Кулиб юбордим.
-Шерлок Холмс бўлиб кетингей хола. Ҳамма нарсадан хабардорсиза. Шу стипендияга қараб қолмай, деб роса иш қидирдим. Хеч бўлмаса сиз каби кўча супурай деб, идораларингга мурожаат хам қилдим. Олишмади. Мана, йўлкира йўқлиги учун ўн биринчи трамвайда кетяпман.
У яйраб кулгач, яна ишини давом этди.
Мен ҳам шошилишим керак, лекин ҳеч қанча юрмадим. Кимдир чақираётгандай туюлди. Қарасам фаррош аёл, мен томон югуриб келяпти. Халлослаб етиб олгач қўлидаги қоғозга ўралган алланимани узатди.
- Қизим манавини тушириб кетдингку.
Хайрон бўлдим. Мен ҳеч нарсани туширганим йўқ. Огир сумкамда халат, китоб ва дафтарлардан бошқа ҳеч вақо йўқ.
-Бу меники эмас!
У қогоз ўрамни қўлимга тутқазди.
- Билмадим, сени ортингдан супуриб келяпман. .Ма, оч-чи!
Ноилож қоғоз ўрамни очдиму бақрайиб қолдим...Ўрам ичида бир даста пулку бор эди..Доллар. Шошиб фаррош холага узатдим.
-Холажон, бу меники эмас. Ўзингизда турсин эгаси хали –замон қидириб қолар. Чунки бунда анчагина маблағ борга ўхшайди.
Хола ноилож олдию, илтижоли термулди.
-Қизим, биламан дарсга шошяпсан. Амоо мен буни ушашга хам қўрқяпман. Пул йўқотган одам келиб, “кўпроқ эди, қолгани қани?” деса нима қиламан. Энг ёмони, у келгунча бирортаси қўлимдан олиб қўйсачи? Ма, сен ушлаб тур! Бирортаси келса гувоҳсан.
Бугун шахсан профессор Азимовнинг маърузаси бор. Кеч қолганни аяб ўтирмайди. Аммо аёлни шу холатда ташлаб кетгим келмади. У узун йўлакни супуриб бўлгунга қадар ўтган-кетганни ниманидир қидирмаяптими дея диққат билан кузатиб турдим. Тонг анча ёришиб, одамлар оқими кўпайдики пул эгаси кўринмади. Ишларини битириб олдимга келган фаррошга омонатни топширдим.
-Холажон, энди мен бормасам бўлмайди. Дарсга кеч колдим. Буни уйингизга олиб кетинг. Эртага ҳам ишга чиқасиз кимдир сўроқлаб келар. Келмаса, уч марта “кимники?” деб сўрайсизда, бирор камингизга ишлатасиз.
Жилмайиб турган аёлнинг чеҳраси тундлашди. Қўлида илон ушлаб тургандай қоғоз ўрамни қайтариб ўзимга узатди.
-Эй йўқ! Мен буни уйга олиб кетмайман. Кўча супураётганимга, жудаям муҳтож деб ўйладингми қизим. Худога шукур, қора қозоним қайнаб турибди. Рўзғорнинг ғорини тулдиришга қийналсам ҳам бировники керак эмас. Раҳматли эрим ҳам жуда халол одам бўлган. Оилага бир тийинлик харом аралаштирмасди. “Бировники буюрмайди!” дердилар.
Анчагина юпун кийинган жимитдаккина аёлнинг тоғдай ғурури борлиги ҳақида ўйламаганимдан уялиб кетдим. Шундай бўлсада яна қисталанг қилдим.
-Эгаси номаълум буюмни уч марта сўроқлагач, топган одамга халол бўлади. Ишлатмасангиз бирорта мухтожга берарсиз. Масжидга олиб боринг.

151

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 20:35

🌸‌Ассалому Алайкум дилга яқин, яхши инсонларим!🌸

☘Умримизнинг яна бир қайтарилмас тонгги муборак ва ҳайрли бўлсин!

Омонат дунёда омон бўлинг!

🍃Аллоҳим хар бир қилаётган хайрли ишингиздан босган хар бир қадамингиздан рози бўлсин.

🪴Жисмингизга соғлик қалб оламингизга хотиржамлик тилайман.

🌴Топганингиз халол бойлик, қилган ибодатларингиз ажру савобларга тўла бўлсин.

🍃ХАЙРЛИ ТОНГ 🍃

🍃Яқинларингизга ҳам улашинг...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

627

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 16:13

- Эрталаб уйғонгач қиладиган энг яхши ишингиз?
- Бу ёнбошга ағдарилиш!

Тўғрими...?😁

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

843

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 15:30

✒️ХАСТАЛИК САБОҚЛАРИ

Ҳовлисида юрган Холида хола жияни Назиранинг кўча эшиги томон йўналганини кўриб, деди:
- Назира, ишга кетяпсанми? – Тасдиқ жавобини олгач қўшимча қилди. - Қизим отанг қаттиқ касал экан. Бир кўриб келсанг-чи, нима бўлсаям отанг-ку.
Назира эшикдан чиқиб бир нуқтага тикилганчи пича турди-да, сўнгра:
- Э, менга нима! Ўлиб кетмайдими! Мен кечганман унақа отадан, - деди ва кўз олдидан бундан ўн уч йил бўлган воқеа ўта бошлади. Ўшанда Назира ва унинг касалманд ойисини Эсон ака уриб-сўкиб кўчага ҳайдаган эди. Улар қанча ёлвормасинлар, қанча йиғламасинлар, отанинг раҳми келмаган эди. Бунинг устига аллақандай аёлни уйига келтириб олган отаси ўша аёл билан уларнинг ортидан масхара қилиб кулиб қолишган эди. Бечоралар неча кунлаб эски иморатлар, вокзалларда ётиб юришган. Оқибатда шундоғам касал бўлган ойиси ҳаётдан кўз юмган эди. Шу сабабдан ҳам, Назиранинг отасини кўришга кўзи йўқ эди. Назирани холаси боқиб, катта қилди. Тиббиёт институтини тугатиб, мана бир йилдан бери касалхонада ишлаяпти.
Ишга келганида оғир бемор келгани ва уни тезда операция қилишмоқчи эканлигини айтишди. Бемор етмишдан ошган кекса киши эди. Ёнида йиғлаб турган кекса кампирдан бошқа ҳеч ким йўқ эди. Беморнинг ёнига кирган Назира унинг калима қайтариб турганини кўриб, сўради:
- Қўрқяпсизми, амаки?
Бемор кулимсираб қўйди-да:
- Аллоҳ бу жонни менга бераётганда мендан рухсат сўрамаган. Албатта, олаётганда ҳам рухсат сўрамайди.
- Амаки исмингиз нима?
- Эсон.
Назиранинг чеҳраси ўзгарди.
- Сендан озгина катта ёлғизгина қизим бор. Қўшни давлатда яшайди.
- Қизингиз бу аҳволдалигингиздан хабардорми?
- Йўқ. У ҳозир оғироёқ. Безовта қилиб нима қиламиз. Сенинг ўзинг менга иккинчи қиз бўлиб қўяқол.
Назира “майли”, дегандек бошини қимирлатиб, гапни бошқа ёққа бурди:
- Амаки кўзларингизга линза қўйганмисиз? Ранги ажойиб экан.
Эсон аканинг кўзлари ҳақиқатан бошқача эди.
- Бу кўзлар меники эмас.
Назира алланарсаларни ёзаётган жойида тўхтаб, яна саволга тутди:
- Кимники?
- Аллоҳники. Менга омонатга берган. Хоҳлаган пайтида олиб қўяди.
Назира кулиб қўя қолди. Кечга яқин операцияни бошлашди.
Бир соат давом этган операция муваффақиятли тугаб, беморнинг аҳволи яхши эди.
Ўзига келгач унинг ёнига кирган Назира Эсон акани текшираркан, амаки саволга тутди:
- Ота-онанг борми?
- Онам отамнинг дастидан ўлиб кетган, бизни ҳайдаб юборган отам бор-у борди-келдимиз йўқ. Ҳа, майли мен сизни толиқтириб қўймай.
Назира ўрнидан тургшан ҳам эдики, Эсон ака:
- Отанг қилган ишларидан пушаймон бўлса-чи? Нега уни кечирмайсан? – деб қолди.
- Унинг пушаймонлигига ишонмайман.
- Онангни қайта тирилтира олмайсан. Аммо отанг тирик бўлса, унинг узрини қабул қилиш лозим. Ахир ҳамма бир-бирига омонат. Мен отангнинг пушаймонлигига ишончим комил.
Назира кўзида ёш билан хонадан чиқиб кетди. Кечқурун уйига қайтар экан, беихтиёр болалиги ўтган маҳаллага, отасининг уйига бурилди. Секингина деразадан уйга мўралади. Отаси диванда йўталиб ётар. Икки нафар болакай ва хотин телевизорни баланд қўйиб, аллақандай сериални кўриб ўтиришган эди.
- Телевизорнинг овозини ўчир. Битта аччиқ чой олиб кел, - дея отаси зорланган эди, нарироқдаги курсида ўтирган хотини жеркиб ташлади:
- Жонимга тегди, бунинг гаплари. Тинчгина кино кўргани қўясизми, йўқми? Ёқмаса, ана катта кўча. Бориб, айланиб келинг. Неча ойдан бери касалсиз. Беш-олти сўм пул топиб ҳам келмайсиз.
Аммо отасининг юрадиган ҳоли йўқлиги кўриниб турарди. Назир озгина турди-ю, ортига қайтиб кетди.
Эртасига қон босимини текшираётганда Назира Эсон бобога:
- Кеча отамникига бордим. Қаттиқ касалга ўхшайди, - деди.
- Ичкарига кирмадингми, қизим.
- Йўқ. Биласизми, отамнинг исми ҳам Эсон. Исмингизни биринчи марта эшитганимда ғалати бўлиб кетган эдим. Лекин сизларнинг орангизда тоғдек фарқ бор.
Унинг сўзларини эшитиб турган бобо:
- Йўқ, бизнинг орамизда фарқ йўқ. Биз иккаламиз ҳам отамиз. Барча инсонлар баъзида пушаймонлик келтирадиган хатолар қиламиз. Сен отангини кечирганинг билан, у ўзини асло авф этмайди. Сен уни ҳозир кечирмаснг, ундаги пушаймонлик юки сенинг бўйнингга юкланади, деди.

811

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 15:30

Унинг сўзларини кўзида ёши билан тинглаётган Назира индамай ташкарига
чиқиб кетди.
Бу орада отасини хотини кўчага ҳайдаб юборди. Қайтар дунё экан, бечора отанинг бошига ўн уч ил олдин Назира ва унинг онаси бошидан кечирган кўргилик тушди. Ишдан эртароқ чиққан Назира отасиникига борди. Эшикни тақиллатган эди, дадасининг хотини чиқди.
- Хўш, ким керак эди сизга?
- Мен... Мен дадамни излаб келувдим.
- Ҳа, қизимисан? – аёл унга бошдан-оёқ тикилиб, чимирилди-да, - даданг йўқ. Бу ерда энди яшамайди, - деб эшикни тарақлатиб ёпди.
Уйига томон ўйланиб кетаётган Назира қурилиши тугалланмай қолган бино тарафдан кимнингдир инграгани, йўталганини эшитиб қолди. Не кўз билан кўрсинки, отаси бир ғишт устида букланиб ўтириб, уч-тўртта тахтадан гулхан ёқишга уринарди. Назира ўша томонга юрди. Уни кўрган дадаси аввалига танимади. Яқинроқ боргач эса:
- Қизим, қизим сенмисан, - дея олди, холос.
Назира уни уйига олиб бориб, иссиқ ўринга ётқизди. Керакли дори-дармонларни олиб келиб, даволашга киришди. Отаси унинг кўзига қарай олмас, дув-дув кўзёш тўкар, ҳадеб “шукур, шукур”, дер эди.
Эрталаб ишга кетаётиб, дадасига телефон номерини берди-да:
- Дада, нимага эҳтиёжингиз бўлса мана бу телефонга қўнғироқ қилинг, - деди.
- Қизим, мени кечир. Кечир мени, - деб дадаси яна йиғлаб юборди.
- Йиғламанг, - деган Назиранинг ўзи ҳам кўзини рўмолчасига артиб эшик томонга йўналди.
Шифохонага борса, Эсон бобонинг хонаси бўш. Ҳамшира унга қараб, секингина:
- Бобонинг аҳволи тунда оғирлашиб, қазо қилди, - деди. Назиранинг томоғига нимадир тиқилиб, коридорда туриб қолди. “Қандай ҳам яхши одам эди. Худо раҳматига олган бўлсин. Хаста бўлса-да, менинг кўзимни очиб кетди”, деган фикрлар уни чулғаб олган эди.

🍃Яқинларингизга ҳам улашинг...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

861

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 15:12

Эркакнинг куни...!

Аёлнинг куни...!😁💯

🍃Яқинларингизга ҳам улашинг...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

834

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 13:12

Bilib turub so‘rediganlarga jo‘natamiz...!😊

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

937

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 12:35

солсам дадам билан онам ошхонада жанжаллашаяпти.
Уни мен эмас, сен яширгансан! Энди қизларингга ўзинг тушунтир!
Ажрашиб кетмаганимга шукр қилсанг-чи!
Бу гапларни эшитиб қулоқларимга ишонмадим.
“Шу менинг дадамми? Наҳотки дадамнинг бошқа оиласи бўлса? Энг ёмони, буни онамга очиқчасига айтгану, онам кўнган бўлса?” Бу нарсани қабул қилиш мен учун қийин эди. Онам шўрлик неча йилдан буён хиёнатга чидаб келаётган бўлса? Нега? Қайси айби учун”.
Худди шуни кутиб тургандек, дадам саволимга жавоб берган каби онамга деди:
Туққанинг нуқул қиз бўлса, сени деб дўсту ёримнинг ёнида бошим эгилиб яшашим керакмиди? Ахир, ўзинг «майли, ўғил туғиб берадиганига уйланинг» демаганмидинг?
Бу гапдан кейин устимдан совуқ сув қуйилгандек бўлди.
Демак, дадам бизни фарзанд ўрнида кўрмаган экан-да, деб ўйладим.
Онам эса: “Мен бир нарса дедиммми? Фақат, илтимос, қизларингиз билмасин”, деди синиқ товушда.
Ҳалиям, “қизларимни узатиб олгунимча ажрашманг деб ялинганинг учун, чидаб юрибман. Буни била туриб, қизларингни тезроқ-тезроқ узатайлик десам, ўқисин дейсан... Сабо тўғри айтади, сен вақтни чўзсам, фикридан қайтади, деб ўйлаяпсан. Хомтама бўлма!
Бу жанжалнинг давомини эшитгим келмай қулоқларимни бекитдим.
Мен оила деб ишонган, суянган, муқаддас билан нарса сароб бўлиб чиқди. Бир зумда ҳаётим гугурт қутисидан қурилган ўйинчоқдек остин-устин бўлиб кетди. Энди қандай яшашни билмай қолдим. Онамга бақирганимдан пушаймон едим.

Эрталаб ҳеч нарса юз бермагандек (онамга ачинганимдан) ўқишга йўл олдим. Дарсда ҳам ичимдаги туғённи босолмай титраб-қақшаб ўтирдим. Қулоғимга ҳеч кимнинг гапи кирмасди. Дарсдан чиқиб уйга йўл олганимда лицей кўчасида кимдир отимни айтиб чақирди.
Ўгирилсам қаршимда чиройли жилмайганча Сабоҳат опа турарди. Кутмаганим учун салом беришни ҳам унутиб унга қараб туравердим. Чиройли юзига тарсаки тортиб юборишдан ўзимни зўрға тийдим. Индамай йўлга тушдим, у эса менга эргашди.
Сен ақлли қизсан, дадангни тўғри тушунасан деб ўйлайман. Дадангга қийин пайтда далда бўлганман, тақдир экан қўлимиздан нима ҳам келарди...
Дадамни тушунганингиз яхши, онамни ҳам тушунасизми? — дедим кўзларига тик қараб.
У бир зумга ўзини йўқотдию, кейин дарров қўлга олди:
Катталарнинг гапига аралашмаганинг яхши... Истасанг сен билан ўртоқ бўлишимиз мумкин. Хоҳласанг, меникига меҳмонга бориб тур, мени иккинчи она сифатида қабул қилсанг хурсанд бўлардим.
Унинг мулойим гапидан довдираб қолдим. Онамнинг синиқ овозда мулзам бўлиб гапириши кўз ўнгимдан ўтиб яна ғазабим қўзиди:
Нега менга она бўлмоқчисиз? Ўзингизнинг болаларингиз камлик қиляптими?
Чиройли опанинг ранги оқариб кетди.
Сен ҳам онангга ўхшаб, писмиқ, заҳар экансан-ку!
Энди кўрасан мендан, — деди ва югургилаб кетиб қолди.
Унинг нега бирдан ўзгарганини тушунолмай қотиб қолдим. Асл башарасини кўрсатишига қайси гапим сабабчи бўлди экан, деб ўйлай бошладим. Уйга келганимдан кейин бор гапни онамга гапириб бердим.
Унинг фарзанди йўқ, шунинг учун гапинг ёмон таъсир қилган. Дадангга сизга қўша қўша ўғил туғиб бераман деб ваъда қилиб, бошини айлантириб олган. Сени шунга шама қиляпти деб ўйлаган-да... деди онам хўрсиниб.
Бу хабарни эшитганимдан кейин дадамнинг хатти-ҳаракати мантиқсиздек туюла бошлади. Чунки онамга фақат қиз туғдинг деб ажрашмоқчи бўлган одам нега унда фарзанд кўролмайдиган аёл билан яшаб юрибди? Балки бу онамнинг кўз ёшлари учун жазомикан? Хаёлимга келган фикрдан қўрқиб кетдим.
Сабоҳат опа бекорга таҳдид қилмаган экан. Дадам эртаси куни уйдан чиқиб кетганича, мана, ярим йилдирки, қайтиб келмаяпти. Сингилларим дадамни сўраб йиғлаганда эзилиб кетаман.

Тамом.

Аллоҳ ҳеч бир бандасини йўлидан адаштирмасин илохим.

🍃Яқинларингизга ҳам улашинг...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

933

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 12:35

✒️ДАДАМНИНГ МАККОРА ЖАЗМАНИ.!

Ёш бошимга ёпирилган ғалвалардан довдираб қолдим. Шу пайтгача ҳаётнинг фақат оппоқ томонини кўриб келган эканман. Энди эса унинг қора рангларини ҳам кўришга мажбур бўляпман. Энг ёмони, бу қораликларни менга ўз яқинларим, ишонганларим кўрсатишди. Шундан кейин болалагимда мен учун тушунарсиздек туюлган айрим воқеа ва ҳодисаларга ҳам аниқлик киритилгандек бўлди. Одамнинг кўзи мошдек очилганидан кейин тушунмовчиликларнинг барчаси барҳам топса керак...

Ҳикоям тушунарли бўлиши учун гапни ҳаётимнинг оқ томонидан бошласам. Оилада тўрт қизмиз. Дадам эсимни билганимдан буён раҳбар лавозимларда ишлаганлар. Онам эса уй бекаси. Рўзғоримизда камчилик бўлмаса-да, онам негадир қисиниб-қимтиниб юрарди. Биз — қизлар шўхлик қилиб, баъзида онамга “Нега сира бўяниб-ясанмайсиз?” деб ўзимизча стилистлик қилиб, онамни сочларини турмаклаб, бўянтириб қўярдик.
Онам кун бўйи қувониб шу тарзда юрарди-да, дадам ишдан келар вақти бўлганда юзини ювиб, бошига рўмолини ўраб оларди. Лекин онам соддагина бўлгани билан бизга ўта қаттиқўл эди. Ҳаммамиз мактабда “аъло” баҳоларга ўқирдик. Мактабда бизнинг оилани ҳамма мақтарди. Лекин дадам ўқишни давом эттиришимизга қарши эди. Опамнинг шифокор бўлиш орзуси бор эди, лекин дадам гапига қулоқ ҳам солмади ва турмушга бериб юборди. Опамдан кейин менга ҳам совчилар кела бошлади. Лицейни тугатай деб ялиниб-ёлвориб, дадамни зўрға кўндирдим. Бўлмаса, мени ҳам узатиб юбормоқчи бўлишганди. Лицейга энг юқори балл билан кирганман, жамоат ишларида ҳам фаоллигим учун ҳеч бир тадбир менсиз ўтмайди. Ўқитувчиларим ўқишни давом эттиришимни истаб, буни онамга ҳам айтишган. Онам эса “дадаси қўймайди” деб гапни қисқа қиларди.
Яқинда лицейимизда шаҳар ҳокими ва бошқа мартабали меҳмонлар ташриф буюришган бир тадбирида бошловчилик қилдим ва тадбир тугагач, саҳнанинг зинасидан йиқилиб тушдим. Оёғим шишиб, уч кун шифохонада ётишимга тўғри келди. Ўша кунларнинг бирида бир ёш аёл мени кўргани келди. Танимаганим учун ажабландим. У эса ўзини Сабоҳат деб таништирди ва дадам билан бирга ишлашини, менинг касалхонада ётганимни эшитиб, атайин кўргани келганини айтди. Қимматбаҳо атир ҳиди уфуриб турган, сочлари чиройли турмакланган, ўзига ярашган либоси қоматига чиппа ёпишган аёлнинг ҳуснига ҳавасим келдию, лекин негадир кўнглим хира бўлди. Бу чиройли аёл ҳар куни дадамнинг кўз ўнгида юришини ўйлаб, ўзимнинг содда, камсуқум онам билан қиёслаб дадамни қизғандим. Аёл эртаси куни яна келди. Бу сафар ҳам тансиқ таомлар, ширинликлар келтирди.
Бир марта бўлса, онамга айтмай қўя қолардим, аммо икки марта келгани ва ҳали яна хабар оламан дегани ғалати туюлиб онамга оғиз очдим. Онам “Сабо келдими?” деди ғалати бўлиб.
— Ие, сиз у аёлни танийсизми? дедим ҳайрон қолиб. Ҳа... яхши танишмасмизу, бир-икки кўрганман, деди онам овози титраб. Кейин шифокорлардан илтимос қилиб мени шифохонадан олиб кетди. Назаримда, онам у аёл билан бошқа учрашишимни истамаётгандек эди. Шу воқеадан кейин кўп ўтмай дадам онамга “Қизинг ўқишини йиғиштирсин директори билан ўзим гаплашаман ўқишга бормаса ҳам бўлади, қиз бола ўқийман деб кўча-кўйда дайдиб юришини истамайман”, дебди.
Бу гапни эшитиб роса йиғладим. Бироқ оёғим тузалгач, барибир ўқишга бордим. Ўша куни тушдан кейин ўқишдан қайтаётиб, светафорда турган таниш машинага кўзим тушдию, музлаб кетдим. Дадамнинг хизмат машинаси рулида ҳайдовчи Сардор аканинг ўрнида дадам ўтирар, ёнида эса Сабоҳат опа
Кўзим тиниб кетди Хаёлимдан ёмон фикрларни ҳайдаш учун иш юзасидан бирор жойга боришаётгандир, деб ўйладим.
Лекин Сабоҳат опа дам бадам меҳр билан дадамнинг юзини силаб қўяётганини кўрганимдан кейин ҳаммасини тушундим. Ўша куни уйгача йиғлаб бордим. Остонадан ўтишим билан онамга бақирдим:
-- Сиз билгансиз! Дадам Сабо билан юришини била туриб индамагансиз

Онам аввалига гап нимадалигини тушунмай турдию, кейин секингина:
- Сен аралашма! Бу сенинг ишинг эмас шанғилламасдан хонангга кир, сингилларинг билмасин деди.
Онамнинг дард тўла кўзларига қараб нафасим ичимга тушди.
Хонамга кириб йиғлай йиғлай ухлаб қолибман. Кеч кирганда ғўнғир ғўнғир овоздан уйғониб кетдим қулоқ

885

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 10:51

Abdulloh Domla...🍃

🍃Яқинларингизга ҳам улашинг...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

935

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 10:50

Abdulloh Domla...🍃🍃🍃

🍃Яқинларингизга ҳам улашинг...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

883

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 08:58

Узингга кел, қизим! Зинҳор кераксиз нарсаларни, дунё молини деб эрингни қийнама. Эскининг қадрини билмаган, янгига эришмас, дейдилар. Ортиқча истак ва харажатлардан қоч, ўзингни эрингнинг ўрнига қўйиб кўр. Кун бўйи одамлар билан мулоқотда бўлиш, уларга бир нимани тушунтириш осон эмас. Тил-забони чаққон аёл бўлма! Бундай хотинлар ҳеч кимга ёқмайди. Эрингнинг уст-бошига диққат қил! Эркак ташқарида аёлининг рафторини кўрсатади. Дазмолланмаган кўйлак ва шим эрингдан олдин сени ерпарчин қилади.
Зинҳор, овозингни эрингга кўтарма, унинг изнисиз бирор ишга қўл урма! Бизни кўргани келганингда ҳам рухсатисиз остона ҳатлама! Эрингни табассум билан, завқланиб кутиб ол!. Дугоналарингга эринг ҳақида гапирма, эрингга дугоналарингни эрини мақтама! Ҳеч кимга биров билан таққосланиш ёқмайди. Ўзингни, уст-бошингни гўзал кўрсат! Ҳатто ота-онангга ҳам эрингдан шикоят қилма! Турмушни бузиш осон, қуриш қийин. Оилангни асра, уйингнинг ҳаловати бўл, энди ота уйингда меҳмонсан! Сенинг уйинг, ўрнинг эрингнинг олдида! Эрингни ранжитсанг бизни ранжитган бўласан. Зинҳор буни унутма! Сендан рози бўлишимизни истасанг, уйингга қайтиб хўжайинингдан узр сўра, қизим. Онаси гапларини мулоҳаза қилиши учун қизини ёлғиз қолдириб, ошхонага ўтди. Нафосат онасининг ҳақлигини ўйларди. Аслида эри яхши инсон. Ёмон одатлари йўқ. Ҳеч қачон уни ранжитмаган, истаганини муҳайё қилишга ҳаракат қилади. Гиламлари ҳам унчалик эскирмаган, одамларнинг гап-сўзи ҳузурини бузишга арзийдими?Нафосат шу тарзда ўйлар экан, хижолат чека бошлади
-- Бола уйғонди, йиғлаяпти-ёв, бир қара қизим, деган овоз хаёлларини тўзғитди.
Нафосат боласини кийинтириб, ўзи ҳам ҳижобининг рўмолини ўраб чиқди.
-- Ҳа қизим, кетяпсанми?, сўради онаси.
-- Қайтаман онажон, деди Нафосат. -- Сиз ҳақлисиз. Тезроқ уйга бориб, куёвингиз ишдан қайтгунича яхши кўрган таомларини ҳозирлайин. Эрталабки дилхираликларимни кўнглидан чиқарай...
-- Яхши қизим! Сен энг тўғри қарорга келдинг. Мўмина хола худди шундай қилади, жон болам...
Нафосат онасининг қўлларини тавоф қилиб, икки кўча наридаги ўз уйи томон кетди. Мўмина хола қизининг ортидан термулиб, узоқ дуо қилиб қолди...

🍃Яқинларингизга ҳам улашинг...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

961

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 08:58

✒️Она қизим:
Мўмина холанинг қизига насиҳати.

Мўмина хола тинимсиз қўнғироғи чалинаётган эшикни очиш учун зиналардан шошиб пастга тушди.
-- Боряпман, мана ҳозир! Овоз берди хола.-- Ким у?
-- Менман, онажон, Нафосат...
-- Нафосат, қизим?!
Мўмина хола икки йил аввал қизини узатган эди. Куёви яхши йигит. Неварали бўлди. Уни жуда яхши кўради. Ўригидан данаги ширин, деганлари шу-да.
-- Тинчликми қизим, кетма-кет қўнғироқни чалдинг? Нима бўлди? Қани кир, ичкарига! Бер, қучоғингдаги ширинтойни.
-- Жонимга тегди онажон! -- Қизи ичкарига кирар-кирмас ичидагини тўкиб сола бошлади. -- Ортиқ чидолмайман. Қайтмайман, у уйга энди қадам босмайман!
-- Тинчлан, ичкарига кир. Бу эшик олдида гаплашиладиган гапмас. Мен чой қўяйин, гаплашиб, она бола бир чой ичайлик.
-- Хўп онажон! Мен болани ухлатаман.
Мўмина хола чой қўяётиб ичидан қиринди ўтди. Нима бўлган экан-а? Куёв бирор нима дебдими?
-- Хўш гапир-чи, тинчликми, иншааллоҳ? Нима экан, сени бу ерга жаҳл билан келтирган?
Нафосат йиғидан шишган кўзларига яна ёш олиб, ўксиниб-ўксиниб йиғлай бошлади. “Бормайман, уйига қайтиб бормайман” дея такрорлаётган қизидан жаҳли чиққан Мўмина хола:
-- Нима бўлганини тушунтирсанг-чи!, деди.
--Тортишиб қолдик-да, нима бўлсин яна? “Зерикдим, сайёҳатга чиқайлик” дедим. “Ишим кўп, ҳозир таътил ололмаяпман. Ишхонадан изн бермайдилар”, деди. Меҳмонхонадаги гилам эскирди, юмшоқ мебелларга мос келмаяпти, алмаштирайлик, дедим. Ҳафта охири дўстларимиз келади, хижолатли дедим. “Уйимга мени эмас, ашёларимни кўргани келадиганлар дўстим эмас!”, деди. Онажон, бу одам мени жинни қилади!
Мўмина хола дастурхон тузаш учун ошхонага кетганида, ҳамон Нафосат эридан шикоят қилаётган эди. Она патнис кўтариб кирди.
-- Мени эшитмаяпсиз-а, онажон?
-- Нега эшитмайман,, деди Мўмина хола зўраки табассум билан.-- Эшитяпман, албатта! Бир пайтлар мен ҳам сендай ота уйимга йиғлаб борган эдим. Онамга дийдиё қилиб, эримникига қайтмаслигимни айтгандим.
-- Кейин-чи?
-- Кейинми? Раҳматли бувинг, менга гўзал танбеҳ берди. Қўлтиғимга қистириб келганим бўғчамни қўлимга тутқазиб: “Бу уйда сенга энди жой йўқ! Биласанки, чиққан қиз чиғириқдан нари! Қани, эрингни олдига бор-чи! Узр сўра, ёлворгин, сени кечирсину, уйига қабул қилсин!” деди ва мени уйдан ҳайдагандек қилиб эшик орқасига қўйди.
Ўшанда, онамдан қаттиқ ранжигандим. Ўз онамга ёқмадим, туғилиб ўсган уйимга мени қабул қилмадия, деб хафа бўлдим. Аммо кейинчалик англадимки, яхшиям онам шундай йўл тутган экан. Кейин сен туғилдинг. Даданг билан гўзал, саодатли умр кечиряпмиз. Мени ҳеч кимга, ҳеч нарсага муҳтож қилмади. Аллоҳ уни менга кўп кўрмасин! Мен дадангдан икки дунёда розиман, Раббим ҳам ундан рози бўлсин! Ана шунақа, гаплар қизим...
-- Бу билан нима демоқчисиз? Яъни, сиз ҳам бувимга ўхшаб мени орқага қайтариб юборасизми?
-- Мени диққат билан эшит қизим! Тарих такрорланди ва яна такрорланади. Бир куни сен ҳам мендан эшитганларингни қизингга айтасан. Мулоҳаза қил, жон қизим, сенга динингни ўргатдик. Динини ўрганган, намозхон, гўзал ахлоқли инсонга узатдик. Ҳа, булар ота-онанинг вазифаси ва биз буни Аллоҳ розилиги учун сенинг саодатингни кўзлаб бажардик. Фахриддинни даданг ҳам, мен ҳам яхши кўрамиз. Қўли, кўнгли очиқ йигит. Сен ва фарзандингни жуда яхши кўради. Сизларни бундан ҳам яхши яшашингиз учун кечаю кундуз меҳнат қиляпти. Истаганинг бир зумда муҳайё бўлади. Бизга ўхшаб йўқсиллик, муҳтожлик кўрмайсиз, кўрмагин ҳам илоҳим! Кирингни мошина, идиш-товоғингни мошина ювади, гиламларингни чанг ютгич тозалайди. Нон ёпай, печка ёқай деб машаққат чекмайсан. Уйлар комфорт, ҳамма шароит муҳайё. Ҳатто уй хизматчиси ҳам ишлатасиз. Сен ва сенга ўхшаганларга ҳаловат оғир келяпти, қизим! Бу қилиғинг турган-битгани эркалик... Сен ишлаб пул топмаганинг учун билмайсан, нон арслоннинг оғзида эмас, нақ меъдасида! Нима қилсин, эринг ишидан айрилсинми? Бошқа иш топиш осон эканми? Эрингни гоҳ таътил, гоҳ гилам деб эзасан. Шундоқ ҳам ишдан ҳориб-чарчаб келган эркакка сокин муҳит яратиб бермайсан. Аллоҳ кўрсатмасин, касал бўлиб қолса, ё бошқа нарса бўлса, унда нима қиласан?

1,070

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 05:26

🍃Ҳаммаси яхши деганингизда ишонмасдан қайта сўраган инсон, сизни қалбан таниган инсондир...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,017

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Feb, 05:11

Eey qizginam...😳🍃

🍃Яқинларингизга ҳам улашинг...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,064

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Jan, 14:15

Бир ҳафтага кетябман! Сизларни соғиниб қоламан. Кетиб қолиш ёқ...😊

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,548

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Jan, 09:48

🍋Америка қўшма штатларининг соғлиқни сақлаш ДБ институтининг нашр қилишича, медицинанинг охирги ракка қарши энг ўткир фаол тасир қилувчи янги топилма! бу ЛИМОН🍋меваси экан. Рак бактерияларини ўлдирувчи ажойиб мева. Лимон кимёвий муолажадан 10.000-маротаба кучли экан.
Нега биз бу хабарни билмаймиз? Чунки, кимёвий дориларни ишлаб чиқарувчи компаниялар фойдаси катта бўлгани учун ЛИМОНИ🍋 хусусиятларини яшириб келганлар!.
ЛИМОННИ хохлаган холатда ейишингиз мумкин (сокини ичинг, узини йенг, асалга қўшиб енг), чунки у рак бактерияларининг микробларига қарши энг кучли восита деб тан олинди. 70-йиллари ўрганилган ва ўтказилган тажрибаларда ЛИМОН 12-хил Рак касаллигини йўқ қилганини исботлаган. У Adriamycin, Chemotherapeutic дорисидан 10-минг маротаба афзаллиги исботланди.
Ва яна шунга ўхшаш фойдали мевалардан АНОР, ЧЕСНОК, ПИЁЗ, КЎК ЧОЙ, ШАЛФЕЙ, БРОКЛИ! булар яхши курашади.

УЛАШИНГЛАР, ДЎСТЛАР!
АЛЛОХ РОЗИЛИГИ УЧУН...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

3,000

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Jan, 08:19

- Хали ёшмиз, икки-уч йилдан кейин буп к,олар.
Она тутокиб кетди.
- Осмондан чалпак ёгишини кутиб юравер. Синфдошларинг икки-учтадан болалик булди. Туй к,илиб, элга ош берди. Менда ҳам орзу, хавас бор. Катта углимдан набира курмай утиб кетишим керакми? Туртта хотиннинг орасига кирсам, шундан гап очади. Тилим қисикдай, суз тополмай қоламан.
Зохида опа Мохиранинг чиройи, одоби, келинлик хизматидан, қудалардан камчилик тополмайди. Акс х,олда, аллакачон қизининг таъбири буйича углини "туккиз ойда к,учкордай угил тугиб берадиган"ига уйлантирарди...
- Нега бунчалик куясан?
- Муборак опа қизига чой узатаркан ташвишини сездиргандай булди.
- Зоя Захаровнангизнинг ниши жонимдан утиб кетди.
- Э, қизим, унинг булгани шу! Арзимаган гапгаям йиглайверасанми?
- Ахир, эринг сени яхши куради, бошида кутариб юради-ку, ортикча гапи йук.
- Куёвингиз мулойимлигини қайнонамнинг захарлиги ювиб юборади!
Бир ойчадан бери у билан болаларуйидан бола олишни маслахат қилиб, Захаровнага айтолмай юрувдик. Кеча учини чикарган экан, икки кундан бери к,улогимиз тинчимайди.
Мохира кечагина қайнонаси айтган гаплар қулоги остида жарангларкан, онасига барини окизмай-томизмай сузлаб берганини сезмай қолди.
- Бутун маҳалла-куй, қариндош-уругнинг келини тугди, униб-усиб юрибдию, мен детдомдаги тайини йук болани невара қиламанми? Бу гап келинимдан чиккан. Дадаси даволатсин. Бола кутаргиси келса тугсин! Эплолмаса углимни бушатиб қўйсин!
" Бу гапда Зоя Захаровнанинг пинхоний режаси йукмикан?" Муборак опа 8 - ой аввалги режасини эслай бошлади... Ва худди узига гапираётгандай:
- Х,аммаси яхши булади, - дея пичирлади...
Мохира икки кун ётиб қолди, учинчи кун онаси алдаб-сулдаб уйига жунатмокчи булиб турганда, куёви Улугбек келиб мушкули осонлашгандан суюнди.
Эри тугрукхонадан жавоб бериш кунини сураганда Муборак опа шошилмади.
- Дадаси, бир пас тухтаб туринг сиз билан маслахатлашадиган иш бор, - деди.
Палатасига кириб кетиб, чорак соатдан кейин иссик кийиниб ташкарига чикди.
Эри "Нима гап?" дегандай унга қаради. Турмуш уртогининг феълини яхши билган Муборак опа бирдан гапириб юбормокчи эмасди.
- Дадаси, - гап бошлади у майин товушда, - Мохирани яхши курасизми?
- Қизим булгандан кейин ёмон курармидим?
- Оиласи мустахкам булишини хохпайсизми?
- Албатта!
- Бир иш к,илсак...
- Хуш?! - у хотинидан ёмон гап чикмаслигини биларди.
- Бизда уч угил, уч қиз бор, а?
- Х,а!
- Қизимизда эса битта хам зурриёд йук, эри билан етимхонадан бола олмокчи экан, қайнонаси Зохида опа эшитиб кун бермай қуйибди. Углини ажратиб олмокчи, қизимизни уйга хайдаб бошка келин олмокчи эмиш....
- Биламан.
- Чакалогимизни унга берсак, турмуши яхшиланиб кетармикин, деган максадда хомиламни олдириб ташламай туккан эдим, сиз бунга нима дейсиз?
Абдурасул ака хангу манг булиб қолди. Икки қизни чикарган, бир угилни энди уйлайдиган, қирк турт ёшни уриб қуйиб, тугишни хохлаган хотинидан бир вактлар қанчалик газабланган булса, ҳозир шунчалик ҳайратланаётган эди у.
Муаммоларни бир бола билан ечишга чоглаганини олдиндан билганда хотинига бошкача гамхурлик қилмасмиди? Эх, хотинлар ажойиб-да! Айникса, Муборак аломат-да! Салкам бир йилдан бери таъна дашномларимни эшитиб, бир огиз "чурк" этмаганининг сабаби шунда экан-да! Эх, онаизор! Бола учун нималар қилмайди?!
- Шуни лозим курган экансан, «Балли, хотинжон, рахмат!» дейман! Майли уша пасткаш, захар қуданг яхшиликка арзимайди-ю, қиз учун қанча қилсак оз!
Куёв ҳозиргача бир огиз қаттик-қурук гапирмади, таънасини сездирмади.
- Шуни айтаман-да!
- Аммо менда битта мулохаза бор!
- К,анака?
- Захар қудангнинг гаши келмасмикан?
- Бола узимиздан-ку! Купам хархаша қилмас!
- Балки...
- Куёвингиз ва қизинг билан гаплашинг, менимча, суюниб кетишса керак! Айникса қайнонаси агар тугсанг, алохида ховлига кучираман деганди, ажабмас, рузгори алохида булиб, к,изимиз хам эшик очиб утирса! Х,аёти изига тушиб балким узи хам фарзанд курар!

1,220

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Jan, 08:19

- Яхши...
Муборак опа тугрукхонада ётаркан, хаёлидан турли туман фикрлар утарди. Қудаси нима дейди? Тугмаган одам боланинг к,адрига етмайди, онаси берган билан боласининг айби ёпилиб к,олмайди. Бировники билан умрини утказадиган углим йук, деса эри тарвузи қултигидан тушиб қайтиб келмасмикан?! Атайлаб қизи учун тукканда қайнона рад этса-я! Қариндош-уругларнинг айтишича, Зоя Захаровнадан хамма гапни кутса булади. Бирок у ҳам одам, угли ва келинини тушунар, неча йилдан бери фарзанд гамида юраклари эзилганини билади.
Муборак опа шуларни уйларкан, дили бироз ёришди. Назарида бироздан кейин хаммалари машинада келиб она- болани олиб кетадигандай, худди куриниб к,оладигандай ташкаридаги сигналларга қулок тута бошлади ҳамшира қиз "Муборак хола, тезрок жунанг сизга келишди", дейдигандай кийим-кечак, идиш-товокларни целлофан халталарга жойлаб қуйди. Хозиргина қайта йургакланган, пишиллаб ухлаб ётган чакалок хам гуё уларнинг келишини интизорлик билан кутаётгандай эди..
У машина сигналини эшитиб, тугрукхона ховлисига қаради. Оппок рангдаги «Нексия»ни куриб юраги уйнади. Янги йургак кутарган қудаси угли ва келини билан бинога якинлашарди. Муборак опани хапкирган қалби бироз тинчланди, кузларидан севинч ёшлари қуйилди.... Ичида узинга шукр Аллох деди астагина!
Орадан икки йил утиб, Мохиранинг хаётига қувонч олиб кирган кичкина Хуррамжон чопкиллаб юрган, тили бийрон чиккан кунларнинг бирида Муборак опа хушхабар эшитди:
"Мохира урик гурасига ва қуртга бошкоронги булганмиш!" деб.
Оназор охиста шивирлади: «Худога минг қатла шукр..." Фарзандни эрта кечи йук, Алохим ҳеч бир бандангни бу неъматдан бебахра к,олдирма деб кузидан севинч ёшлари окди....
Гульнора Саидова шахсий ижоди.
Ушбу ҳикояни ёзишда менга ёрдам берган устозим Робиябегимга узимни шахсий миннадорчилигимни изхор этиб қоламан. Хикоя тугади хато ва камчиликлари булса узургимларим.
Хулоса узингиздан бу хаётда булган вокеа аммо қайси шахарда ва қайси оилада булганини ва исмларини узгартириб улар хакида тулик ростини ёзмадим. Сабаби у оила узлари ҳакида барчани билишни исташмади.
Мен уни севаман жуда хам қаттик,
Бу эртак эмас чин хакикатдир,
У мени борлигим жонажонимдир,
У инсон ёр эмас, мени Онажонимдир.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,527

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Jan, 08:19

✒️44 ЁШЛИ ОНА.
(Ёхуд қизига бола тугиб берган Она.)

(Хаётий вокеага асосланган шахсий хикоя, илтимосларига биноан исмлари узгартирилган)
Муалиф:Гульнора Саидова.

Сен аёлни куп синама ҳаёт,
Синовинга бардош беради,
Лек жонини к,илгин эхтиёт,
Фарзанд учун жонини беради!
Шифокор куригидан утиб уйига зурга етиб келган ва шу кунларда ранги учиб, иштахаси бугилган Муборак опа ташкаридаги каравотда бехол утираркан, бир неча ойдан бери эрининг таъналарига чидайвериб, холдан тойганга ухшарди.
- Қирк турт ёшда бола тугишга бало бормиди? Қуда-анда, куёвлар эшитса нима булади, одамни ёши катта булганда хаммани олдида мени уятга қуясан онаси?
- Кейин биласиз, отаси!
- Нимани биламан?
- Куп нарсани!
- Тушунтириб гапирсанг биламан-да!
- Эсон-омон қутулиб олай, хаммасини бир бошидан айтиб бераман...
Муборак опа х,омиладор булганида узи хурсанд булди, аммо эри: «Олдириб ташла!» деб қаттик туриб олди, бирок парво қилмади. У эрининг жахли чикса хам асл максадини айтмади.
- Қуркманг, сизга боланинг огирлиги тушмайди, - дейиш билан кифояланди. Қизи Мохиранинг бола билан боглик можароларини айтгиси келди-ю, огиз жуфтлаган жойида қолаверди. Эрининг одатдаги бепарволиги шаштидан туширганди. Шу билан бу мавзуда суз очилмади.
Орадан беш ой утгач, Муборак опанинг эсон-омон кузи ёриди.
Хурматли мухлис хикоя тушунарли булиши учун Муборак опанинг беш ой олдин булиб утган хонадондаги катта қизи Мохиранинг хаёти тугрисидаги вокеаларга қайтамиз.
Мохира қизлик ховлисига кирдию, пешвоз чиккан онасига узини отиб укириб йиглаб юборди. "Уйни согинганда" - аввал парво қилмади Муборак опа. Кейин эса қизнинг ёпишиб йиглашидан ахвол жиддийлигини сезди. У қуркиброк хавотир билан: - Нима гап, қизим?
- Булди, туйиб кетдим, энди у уйга бормайман!
Қизнинг йиги аралаш бундай гапларини илгари хам куп эшитгани учун сал хотиржам тортди. Алдаб-сулдаб, бош- кузини силаб, пешонасидан упиб уйга олиб кирди. Чой дамлаб, нон билан узум кутариб кирганда хам Мохира хали йигидан тухтамаганди.
- Уйини елкамнинг чукури курсин! - қайнонасига нафратини билдирди Мохира.
Муборак опа қудаси Зохидани тили захар, тутуми саранжом, гапга чечан аёллигини яхши билади. Аммо буюрганини вактида бажармаса, к,изми, келинми, қудами чаёндай чакиб олади. Эри хам "гах" деса унинг қулига қунади. Угиллари чизган чизигидан чикмайди, қудалари маросимларда ёкмайдиган гап айтишдан сакланиб турадилар. Ана шундай қайнонага беш йилдан бери келин булиш машаккатини Муборак опа яхши тушунади.
Қизи - қул-оёги чаккон, саранжом-саришта, х,овлини чиннидай тутадиган келин. Уша Зоя Захаровна (Зохида опани тили жуда захарлиги учун якинлари шундай аташарди) гоҳо дастурхон атрофида мактаб қуяди.
Факат бир масалада Муборак опанинг тили қисик...
Беш йилдан бери к,изи хомиладор булмаяпти! Энг ёмони, айб куёвда эмас, мутахассислар келин бепушт деган хулоса беришган! Тахлил натижаси қайнона булмиш Зохида опанинг тилини бир қулоч узайтириб юборган.
Келин куёв билан Муборак опа эса врачлар хулосасига унчалик ишонмай, Худодан муъжиза кутадилар. Хар бирининг кунглида: "Врачлар адашган, шундай келишган, соглом, чаккон кунгли тоза аёл фарзанд курмасмиди?» деган фикр урнашиб қолган.
- Фарзанд курмаётган булсанг, - дейди Зохида опа углига баъзан келини олдида, - бошинг эгиладиган қилиб тугмаганман. Бунинг жавобини бер, эртагаёк онаси упмаган қиз олиб бераман!
Бу найза келин олдида углининг обрусини кутармаслигини қайнона хеч қачон тушунмайди.
- Тугмас хотин билан яшайверасанми? Нима бало, илми амал билан тилингни боглаб ташлаганми? Ё уни юзида ой курганмисан деб қаттикрок урушади.
- Улугбек онасининг бу таьнасига чидаб туролмади.
- Ойи?! - деди ички газаб билан.
- Нима дейсан, гапир!
- Мен Мохирани яхши кураман!
Зохида опа углининг келинга кунгли борлигини биларди, аммо бу қадар очик, гапиришини кутмаганди.
- Кунгил улсин! 18- яшар буйдокмидинг, севги деб х,амма нарсадан кечсанг!

1,238

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Jan, 07:41

Ёшлик, чирой, куч-қувват, мол-давлат ҳаммаси ўткинчи. Фақат вафодорлик ундай эмас.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,233

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Jan, 05:56

🌾Қанчалик инкор қилмасин, ҳар-бир инсонда оғриқ бор. Қанчалар яширмасин, ҳар-бир қалбда ғам-ғусса бор. Ташқи кўринишлар сени алдамасин.
🌾Кишиларнинг сокин ва мувозанатда турганини кўриб ҳасадинг келмасин. Гоҳида улар қалбида фақатгина Аллоҳ биладиган олов бўлади.
🌾Тутун чиқмагани унинг ёнмаётганини англатмайди. Осий инсон гуноҳидан мазза қилаётгани йўқ. Итоаткор инсон осонликча собит тургани йўқ.
🌾Суюкли инсонини йўқотишдан қўрқиб уни тишлари билан қаттиқ тишлаб олган киши роҳатда эмас. Яқинини йўқотиб қўйиб қалбида ёриқ пайдо бўлган киши роҳатда эмас.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,395

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Jan, 05:40

• Яшаётган уйингизга қарайсизда, кўнглингиз тўлмай "Уйим хоҳлаганимдек эмас" дейсиз.
• Қаердадир ишлайсиз, аммо зерикканда "Ўлсин, шуям ишми" дейсиз.
• Хафа бўлманг! Сиқилманг!
Жуфт туғилмасингиздан пешонангизга ёзилиб бўлганди, ТАҚДИР эди.
• Қандай уйда яшашингизнинг номи НАСИБ эди.
• Ишлаш, ризқ топиш шаклингиз эса ҚИСМАТ.
• "Ундай қилганимда бундай бўлмасмиди" деб юз хил вариант ўйлашнинг кераги йўқ.
• Бирор кимса пешонасига ёзилганидан қочиб қутула олибдими, биз қоча олсак?
• Аллоҳ таолонинг тақдирига кўрсатилган таслимият мўминлик белгисидир.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,668

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Jan, 04:11

Анвар зарда бн каравотга муштлади. Унинг кузлари газаб ва аламга тула эди. Аёл ташкарига отилди. Ховлида узок вакт бошини чангаллаб утирди. Уйга кайтиб кирганида кизлари овкатланмай ухлаб колганини куриб хурлиги келди.
Эртасига эрталабдан Сожида опаникига борган Зайнаб унинг шартларига рози булди ва уша куниёк бозорга чикиб кетди. Зайнабхон эшитишимча эрингиз юра олмасмиша деди бир куни рупара растадаги Нариман.
Ха энди гапини давом эттиролмай кузларини олиб кочди жтвон. Эсиз штндок аёл. Канийди мениям хотиним сиздел чиройли булса бозорда овора килиб куймасдим бошимда кутарардим.
Наримоннинг бу гапи шундок хам кийналиб юрган Зайнабнинг юрагига ут калагандел булди. Унга жуяли гап топа олмай тилини тишлади. Кеч булиб колганини бахона килиб нарсаларни егиштира бошлади. Утиринг Зайнабхон йул йулакай уйингизга ташлаб утаман бекат томон юрган Зайнаб каршисига келиб тухтаган машинага каради. Ичкарида Наримон кулимсираб турарди. Уйим якин рахмат деди атрофдагиларни караб турганидан хижолат булган аёл. Автобус деб юрасизми мана тайёр машина. Йук деманг энди. Зайнаб кунгилчанликка бориб орка уриндикка утирди.
Машина жойидан кузгаларкан Наримон Зайнабга кузлари кувониб караб куйди. Зайнабхон сиз хали ёшсиз бунинг устига чиройлисиз. Бир аёксиз эр билан умрингизни азобда утказаётганизга ачинаман деди Наримон. Одам дунёга бир марта келади. Одамдай яшаш хам керакку тугрими.
-Мен эримни яхши кураман. Зайнаб узини тутиб тура олмади.
- Канийди эрингиз хам сизни яхши курса мана бундай кийнаб куймасмиди. Эркак киши улиб колса хам рузгорини тебратиши керак. Шифтга термилиб ётган эркакдан ниманиям кутиш мумкин. Мени яхши куради деб узингизни алдаб юрибсизда. Сиз кадрингизни билинг. Билинг. Мен сизни биринчи курганимдаёк.. Илтимос тухтатинг шуерда тушиб коламан. Етиб келдим. Наримонни гапини булди Зайнаб.
Машина тухтади.
Зайнаб рахмат деб тушиб колди.
Наримоннинг гаплари Зайнабга хакикатдек туйилди. Ахир эртадан кечгача тиним билмайди. Эри булса буни сезмагандай унга терс муомала килади. Уйга кела келгунча жувоннинг бошидан минг бир хаёл утди. Ойижон бувим келди эшикдан кириши билан кизлари югуриб пешвоз чикишди.
- Кизим сени шу куйга тушади деб тукканмидим дегунча унга кучок очиб келаётган онасини куриб Зайнаб узини тутиб туролмади онасининг багрига сингиб йиглаб юборди. Узингни олдириб куйибсану болам.
Зайнабнинг афт ангорига тикилиб онаизор енги билан куз ёшларини
артди.
-Сени шу ахволда курмай мен улай. Йук сени бундай ахволда колдириб кетолмайман. Мен билан кетасан. Болаларимчи болам хали ёшсан эндигина йигирма учга кирдинг. Сен каторилар хали онасининг уйида утирибди. Сен булсанг. Тенгинг чикади хали бахтингни топасан. Бу кунларни курмагандек булиб кетасан. Зайнаб болаларини уйлаб онасига канчалик ялиниб ёлвормасин аёл шаштидан тушай демасди. Ахийри уларсиз яшай олмайман улиб коламан деб туриб олгач онаси кичик кизини узи билан олиб кетишга рухсат бёрди. Бу болалар аёгингга тушов булди. Ялпайиб ётмасдан анови ота булмиш бокиб олсинда дея куёвини гап билан чакиб олди аёл.
Бу гап шифтга тикилиб ётган Анварнинг кунглига ханжардек ботди. Томогига бир нима тикилгандек булди. Хотини онасининг ортидан эргашганини куриб ёнида жовдираб турган катта кизини узига тортиб багрига босди сочини силади. Дод деб юбормаслик учун тишини тишига босди.
Орадан бир ой утар утмас Зайнаб онасининг кийин кистови билан ажрашишга ариза берди. Ариза бердию бирок Анвордан тунгич кизидан айрилаётгани юрагининг бир парчаси узилиб кетаётганидан дарди дунёси коронги тортди. Онасининг гапига кириб улардан воз кечди. Суд карори чиккандан сунг. Зайнаб не кор хол руй берганини тушуниб ич этини ея бошлади. Суд катта кизни Анварда кичигини Зайнабда колдириш хакида карор чикарди.

1,198

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Jan, 04:11

Ушанда мен сенга икковиниям ташлаб кетавер девдима. Мана курдингми
бу бола энди аёгингга тушов булади. Суд залидан кайтишаётганида кузига дунё коронги булиб кетган Зайнабнинг кулогига онасининг гаплари кирмасди.
У ортига кайтишни эри болалари билан яшашни истар аввалгидай бир кунгина бахтли яшаши учун бутун умридан воз кечишга таёр эди. Кунлар ойларга уланди..
Ажрашгандан кейин олти ой утиб каттакон бир ташкилотда бош хисобчи булиб ишлайдиган фарзандсизлик туфайли хотинидан ажрашган эркакдан совчи келди. Кизим сенга айтгандимку бахтингни топасан деб. Йукчилик азобини тортмайсан энди. Уша ногиронни бокаман деб эртадан кечгача бозорма бозор юк оркаламайсан. Онанинг севинчи ичига сигмай кизига юзланди. Лекин мен унга теголмайман. Кизим эрим. Кизингниям уша майиб эрингниям унут у билан ажрашдингку. Энди гап сузни купайтирмай рози буласан.
Онажон.
Агар мени онам отангни отам десанг шунга тегасан. Шундогам тортган азобларингни куриб отанг иккимиз адойи тамом булдик.
Зайнаб гапиролмади йиглаб йиглаб жим булди.
Буни узича кизининг розилиги деб тушунган ота она совчиларга розилик бериб юборишди. Уч кун утиб иккита машинада уч турт эркагу аёл Зайнабни олиб кетишга келди. Болам хозирча кизинг менинг олдимда колади. Кейинрок эрингни кунглига йул топсанг олиб кетарсан. Кизини узи билан олиб кетишга хозирланаётган.
Зайнаб онасининг гапидан донг котиб колди. Йук уни ташлаб кетолмайман. Бугзини куйдирган огрикка зурга чидаб жовоб берди. Зайнаб. Болам борган жойингда тинчиб кетгин деб шундай килаяпман. Агар буни олиб борсанг эринг ёктирадими йукми. Худо хохласа тиниб тинчиб кетсанг угилли буласан эринг сени бошига кутаради. Кизингни хам опкетсанг хеч нарса деёлмайди шунда.
Миттигина кизчаси. Зайнабнинг кетаётганини сезгандай чинкириб йиглаганини куриб жувоннинг юраги кон булди. У узини йигидан тухтатолмади. Йигирма турт ёшида иккинчи марта эр килишни хаёлига
хам келтирмаган. Зайнаб янги хонадонга кадам куйиб келинчакдек сузилиб безатигли уйга кирдию аламидан дод деб юборай деди.
Чинданам у орзу килгандек шохона уй хавас килгудек хона уй тула мебеллар. Шундай яшашни орзу килиб у Анвардан неча бор аьзи хол этганини бирок эрининг кули калталиги боис хатто бундай шароитни ваьда хам килаолмаганини эслади. Мана бу уйда барчаси мухаё энди одамдек яшаса булади. Лекин болалари ногирон эри.
Зайнабнинг юраги бир лахзадаёк аламга тулди. Хаёл билан булиб эшик очилганини булажак эри кириб келганини сезмай хам колди. Куринишидан уттиж бешларни коралаб колган истаралигина эркакни куриб. Зайнабнинг вужуди титраб кетди. Зайнабхон сизни бундан беш йил олдин бир туйда куриб ёктириб колган эдим. Укишни битириб уйланаман деб суриштирсам турмушга чикиб кетган экансиз. Мана такдирни карангки йулларимиз барибир бирлашди.
Эркакнинг гапларини эшитаркан. Зайнабминг куз олдига икки гудаги ва кузлари жикка ёш Анвар келдию чукур хурсинди. Зайнабхон. Йук менга якинлашманг. Менинг кизларим... Узига мехр билан талпинган эркакни гапиртиргани куймади Зайнаб ва алам бн ортга тисарилди. Эркак бир суз демай нари кетди ва бориб тушакка чукдию бир нуктага тикилганча утириб колди. Мен кизларидан ногирон эридан воз кечган ахмок хотинман. Уларни канчалик согинганимни... Йук мен бу ерда колмайман. Кетаман.
Зайнабхон
. Эй Худойим хаммаси жонимга тегиб кетди. Дея Зайнаб ташкарига отикди. Эшик ортида турган хотинлар унинг йулини тусмокчи булишганди. Зайнаб уларни силтаб ташлаб ташкарига чикди.
Ортидан кексарок эркакнинг сукингани эшитилди.
Зайнаб шитоб билан илдамлаб бораркан куз олдидан Анварнинг кизларининг маьюс чехраси кетмасди. Жувон уларнинг ёнига кайтишга тузгиб кетган оиласини йигиб узи бош кош булишга катьий карор килганди. Шу тобда уни шахтидан хеч ким кайтаролмасди.

ТАМОМ.

Муаллиф?

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,396

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Jan, 04:11

✒️НОГИРОН ЭР КАЙГУСИ.

Зайнабнинг пешонасига ёзилган экан бу кургилик. Кенжаси Нилуфарнинг тугулган куни эди. Шуни нишонлаб бераман деб бозорга отланган эри халокатга учради.
Касалхонада конга беланиб бехуш ётган эрини куриб. Шифокорлар кечиктирмай операция килиш кераклигини айтишганда буткул эсанкираб колди. Энди нима килади. Кимдан ёрдам сурайди.
Катта шахарда уларга кайишадиган кариндош уругнинг узи йук. Кайнона кайнотасиям ота онасиям узокда булса. Анварни оператция хонасига олиб кириб кетишди. Зайнаб дори дармон ун каердан пул топишни уйлаб боши котганча йулакда туриб колди.
Шу лахзада хаёлига кушниси. Санобар опа келдию аёгини кулга олиб югурди. Бир неча кун илгари эри Зайнабга кир ювиш машинаси совга килганида санобар опа хам шунака буюм олмокчи булиб юрганини айтганди. Ушани сотаман деган карорга келди.
Зайнаб бирок кушни хотин кир ювиш шаминасининг нархини ерга урди. Зайнаб ноилож буямни ярим бохосига сотиб халлослаб касалхоага етиб келганида эрини операциядан олиб чикишганди.
Синглим эрингизнинг аёк суяклари мажакланиб кетган экан уз холига кайтаришни иложи булмади . Охирги чорани кулладик аёкларини кесиб ташладик.
Хар калай хаёти сакланиб колинди.
Шифокорнинг гапидан Зайнабнинг ич эти музлаб кетди. Лекин мен йигламсиради аёл ва карахт холда йулакдаги уриндкка утириб колди.
Энди нима булади. Гуёки ёмон туш кураётгандек вахимага берилган Зайнаб коронги туша бошлаганини сезмай колди. Кизлари уйда ёлгиз.
Бу ерда утиргани бн эрини курсатишмайди..
Зайнаб хамширадан эрини ахволини сураб билдию уйига ошикди.
Келса кизлари бу кунгилсизликка узлари сабабчидек бир бурчакда мунгайиб утиришибди.
Отасининг аёклари кесилганини эшитса кизларим не куйга тушишаркин уларнинг жавдираб турган кузларига карв. Зайнабнинг юраги увишиб кетди. Бирок тонгга кадар мижжа кокмади.
Эрталаб касалхонага келганида Анварнинг хушига келганини эшитиб кунгли таскин топган булсада олдига югириб киришга юраги дов бермади.. Пешинга якин узини кулга олиб нихоят унинг олдига кирди. Анвар шифтга термилиб ётган экан.
Хотинига кузи тушиб айб иш килиб куйгандек кузларини олиб кочди. Кизларини сурамокчи эди тили айланмади. Кизларингиз сизни согиниб колди. Качон дадам келади деб холи жонимга куйишмаяпти. Тезрок согайиб кетсангиз уйга кетардик. Нихоят орадаги сукунатни Зайнабнинг титрокли овози бузди..
- Мен энди согаймайман. Хеч качон.
Анвар карокларига калккан ёшларни яширишга уриниб деразага каради. Ундай деманг хали хаммаси яхши булади узини кулга олиб эрини юпатган булди Зайнаб.
Орага огир сукунат чукди. Соатлаб гаплашиб хам гаплари тугамайдиган
эру хотин бир бирининг юзига карашга гаплашишга ботинолмай утиришарди. Зайнаб болалари ёлгизлигини айтиб урнидан кузгалди.
Анвар эса унинг ортидан огир хурсинганича колаверди..
Икки хафта утиб эрини уйга олиб келган Зайнаб яна аввалгидек яшаб кетишига умидланди. Рузгор анжомларидан анча мунчасини сотиб бир хафтача кун утказишди. Бирок пулнинг таги куриниб колган эди. Боз устига уйда сотишга арзирли буюмнинг узи колмади. Турмиш куришганидан бери эрининг топганига каноат килиб бирон жойда ишлаб курмаган бунинг устига кулида бирон хунари йук жувонни уй босди. Анварнинг ота онаси уларни кишлокка олиб кетишга уринишди. Бирок Анвар кучиб кетишдан бош тортди у эртадан кечгача шифтга термилиб ётар ич этини ер эди.
Кушнимиз Сожида опа бн божорга чикмокчиман. Савдомга ёрдамлашиб турсанги3 кундалик харажатларингизга етарли пул бериб тураман деяпти эрталаб уйдан чикиб кетган Зайнаб шомга якин хурсанд булиб эрининг олдига кирди. Йук бозорга чикмайсан кескин жовоб бёрди. Анвар ётган жойида. Нимага бозорга чиксам нима кипти. Рузгорни тебратиш керакку. Этироз билдирди жув5.. Зайнаб. Агар шундай булишини билганимда улиб колсам хам сизга тегмасдим. Манови икки кизниям ортирмасидим. Шуям хаётми эртага нонгаям пул топалмай коламиз. Нима энди кучага чикиб гадойлик киламанми алам билан гапирди. Зайнаб

1,206

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Jan, 02:49

🍃Яхшимисан болам" - деган сўзингизни дунёларга алишмасман "ОНАЖОН"🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,351

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Jan, 02:07

🍃Қаттиқ сўроқларга жавобинг борми?
Руку, сажда, қиём, тавофинг борми?
Гуноҳинг қўйиб тур, савобинг борми?
Сенга нима қолур ўлганингдан сўнг?
Уч кун...майли уч ой онанг солур дод,
Тўртинчи ой келгач яшайверар шод.
Бу бир-аксиома, шарт эмас исбот,
Сенга нима қолур ўлганингдан сўнг?

🍃Ассалому Алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳу бошлаб олган кунингиз хайрли бўлсин янги тонг янги имкон уни кечагидан яхшироқ қилиш имкони сизда бор...

🍃Роббим, Сен Саломсан. Бизларга саломатлик берган, иймон ҳаловатини насиб этган ва тинчлик-хотиржамлик улашган Зотсан! Ҳар қандай душман, ғам ва қайғу , мусибат ва куфрдан паноҳ тилаб Сенга сиғинаман. Бу дунё ва охиратда Сенинг Саломинг устимизда тажалли қилишини биз бечора қулларингга насиб айла!..

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,489

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Jan, 15:04

Севглингиз кеч жавоб ёзаётган бўлса!
Бошқасига ёзаётган бўлиши мумкун!
- Очеретингизни кутинг тўпалонга не
хожат...!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,454

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Jan, 14:50

— Ўртоқ капитан, бир ҳафтага рухсат берсангиз, хотиним фарзандлик бўлиши керак эди.
— Майли, рухсат.

Бир ҳафтадан сўнг:
— Хўш, оддий аскар, ўғилми, қизми?
— Билмадим, ўртоқ капитан, 9-ойдан кейин маълум бўлади...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,512

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Jan, 14:21

Агарда сизга дардкаш
керак бўлса ман тайёрман!

Оддий муаммолар
50$

Хомуш воқеалар
100$

Сиз билан бирга йиғлаш
150$

Бир умр сир сақлаш
1000$

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,507

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Jan, 13:51

Нима эмиш, ИНСОН тақдиридагини учратса, уни кўрган захоти юрак "ЖИЗ" этармиш. Шу мани Жизиллоғим ишламай қолган шекилли.😊

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,909

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Jan, 11:31

Umar Ibn Hattob...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,491

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Jan, 09:24

Гулчехра эридан мехр кўрмасаям учта уғил фарзандли бўлди. Шавкат ичкига берилгандан кейин тўйларгаям чиқмай қўйди. Ота-онаси, қўшикчи акаси бирин -кетин оламдан ўтди.
Опаси фалаж бўлди. Шавкатни ўзи гиёхвандликка ўтиб кетди. Онасидан қолган уйдаги нарсалардан қўлига нима илса олиб чиқиб сотарди.
Нодира яна хомиладор бўлди. Вақти соати келиб оилада қиз туғилди. Кейин катта ўғли Шухратниям фарзандлари билан бирга ўстириб вояга етказиш учун Нодира уйига олиб келди. Аммо бу узоққа чўзилмади. Ўгай барибир минг қилсаям ўгай бўлар экан. Шухратни ўгай отаси ўз фарзандларидан айри кўрди. Нодирага кун бермай бошлади. Шухрат бу уйда ортиқча эди. Нодира яна оилам бузилмасин деб, Шухратни яна онасини уйига келтирди. Шухратга момоси онасидан мехрибон эди. Шухрат момосини бобосини жуда яхши кўрарди. Шухратни тоғалари хам яхши кўришарди. Фақат катта холаси отангга ўхшамай қол деб бироз Шухратни хушламасди. Бир неча бор Шухратни роса калтаклаган пайтлари хам бўлган. Турмушга чиқиб, фарзанди бўлмагани учун ажрашган эди холаси.
Шухрат мактабга борди. Момоси Шухратни бекаму-кўст ўстирди, тарбиялади, вояга етказди. Онасидан Шухрат учун, хаттоки битта пайпок хам олгани йўқ. Онаси хам ишламагандан кейин, ўғли Шухрат учун хеч нарса қилолмасди. Яширин бдлса хам бир дона дафтар ёки ручка олиб бермасди. Шухрат мактабда бировдан кам кийинмасди. Синфдошлари орасида энг чиройли замонавий кийинадиган Шухрат эди.
Шухрат Нодранинг илк мухаббатинг, севгисининг меваси. Оналар фарзандларини хаммасин бирдай кўради. Бирини олдин бирини кейин кўрмайди деб ўйлайман. Аммо Нодира Шухратга икки фарзандига берган мехрни бермади. Онасини уйига келгандаям "ўглим",- деб бағрига босиб , қучоклаб эркаламасди. Туғилган куни ёки бир байрамлардаям келиб алохида совға бермасди. Турмуш ўртоғидан қўрқиб балки шундай қилишга мажбурдир,- деб уйлайди инсон. Аммо у она. Оналар фарзанди учун хамма нарсага тайёр. Онасига ўғлим учун совға олиб мени номимдан беринг деб совға олдириб биларди. Гап совғада эмас.
Гап кўнгилда. Бола онасидан бир ширин сўз эшитса ёки совға олса, қандай бахтли бўлади. Кўнгли тўлади. Аммо Шухрат хам хохларди онасидан совға олишни. Онасини бағрида эркаланиб ҳидларига тўйишни. Онасини кўриб билиб туриб хам бегоналардай ўсди.
Бугун сўнгги қўнғирок. Мактаб билан хайрлашадиган хаяжонли кун. Шухратни бир нарса юрагини қийнаябди. Бугун ўқувчиларни ота-оналари қучокларида гул билан мактабга келишиб, фарзандларини сўнгги қўнғироқ билан табриклаб, совғалар улашишади. Шухрат ўша куни онасини келишини юрак-юрагидан хохлади. Онасини кутди. Нихоят , кутилган дамлар келди. Сўнгги қўнғироқ чалинди. Хамма ота-оналар фарзандларини табриклаш учун даврага ошиқишди.

Шухратни момоси қўлида катта айикча билан неварасини ёнига келиб пешонасидан ўпиб Болам табриклайман, кўнглингдаги ниятларингга етгайсан, ўқишга кириб, хаётда ўз ўрнингни топгайсан, келгуси хаётингда , ишларингда улкан зафарлар тилайман. Бошинг тошдан бўлсин. Бахтли тахтли бўлгайсан ,- деб дуога қўл очди. Кейин қўлида икки букет гул билан қўшни Феруза келин хам қизини, хам ўғлидай кўрган Шухратни табриклаб иккиласигаям, бахт омад тилаб. гулларни берди.
Шухрат кўзлари билан хар тарафга нигох ташлаб онасини қидирарди. Бугун албатта келади, -деб ўйларди. Афсус...келмади. Шухратни юрагини босиб турган шунча йилги согинч, алам, армон, хаммаси нафратга айланди.
Мактабни тугатган йили мусофир юртларга кетди. Бошда мусофир юртда қийналди. Кейин ишга жойлашиб ишлай бошлади. Хар ойда бувусини номига пул юбориб турди. Бир куни онасидан смс келди. Ўғлим мен хам мусофирчиликка ишлагани бормоқчиман. Бироз касалман. Даволанишим керак. Шунга бироз пул юбор ,- деб ёзилган бўлади. Бу смс дан кейин Шухратни хаёли яна ортга болалик йилларига олиб кетади. Онаси унга оналик қилиб ,ақлини танигандан бери бирон марта она меҳрини қалбдан ҳис қилдирмаган. Шухратни қалби хар доим унга талпинган. "Она",- деб кўксига бошини қўяолмаган. Онасига эркаланиб ҳидларига тўймаган. Энди онасининг эсига ўғли борлиги тушубдими. Нима учун...?Энди Шухрат ишлаябди пули бор , шунинг учунми? Шу пул ўлгур дунёда хамма нарсани ҳалми қилади.

2,002

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Jan, 09:24

Уйлаб-уйлаб саволларига жавоб тополмади. Онасига пул
юборишга қарор қилди.
Онаси даволаниб, мусофир юртга келди. Албатта ўғлини кўрди. Мана уч йилдирки онаси мусофир юртда. Шухрат онаси билан на телефонда. гаплашади, на онаси билан учрашади.
Унга болалигида сут эмизган Феруза хам мусофир юртда қизи билан. Шухрат хар доим Ферузани кўргани келади. Ферузани қизини синглисидай кўриб, акалик қилади. Феруза : —Шухрат ўғлим онанг билан гаплаш, у сени дунёга келтирган, сенга хаёт бахш этган. Сени катта қилмаган бўлсахам онанг. Онангги дуосини ол,- деб неча маротаба насихат қилди. Аммо Шухрат халигача онасидан хафа. Мени онам хам, отам хам момом билан бобом дейди. Улар мени тарбиялаган вояга етказган, мен улар олдида карздорман. Сизгаям рахмат. Оч қолганимда фарзандингиздай кўриб эмизгансиз, қорнимни тўйғузгансиз.. Қаерга бормайлик синглим, яъни, қизингиз билан иккимизни хамма эгизак деб ўйлашади. Чунки сизларни ёнингизда катта бўлдим мен,- деб айтади.
Феруза икки ўт орасида. Нодирагаям гапиради. У сени ўғлинг. Сен онасан. Оналар фарзандлари учун керак бўлса жониниям беришга тайёр бўлади. Ўғлим деб мехрингни бер. Она мехрига зор боланг.
Аммо Нодира Ферузани тинглармиди. Онасини бирон марта холидан хабар олмаган мени ундай ўғлим йўқ . Ана мен керак бўлсам келсин. Телефон қилсин. Мен онаси бўлиб менга телефон қилмаса. Номерини билмасам. Кейин хаммага мени номеримни онамга берманглар деса ,нима қилишим керак,- дейди.
Шухрат онам икки фарзандини ўйлайди. Менга она бўлиб нима қилди. Бу ерга келганида мусофир юртдамиз деб бордим. Онам дедим, ёнида бўлдим. Аммо бир куни икки фарзанди учун бу дунёни совғасини олиб келди. Укаларингга олдим ,- деб. Аммо мен учун атиги битта пайпок олмаган. Мен хам фарзандиман. Кейин йўлларимиз айро тушди. Мени номеримни билган вақтиям на телефон қилди, на ўғлим деди. Чунки эри келганди. Мени яна унутди. Мени хеч қачон ўғлим демаган, - дейди.

Тамом.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

2,186

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

24 Jan, 02:49

✒️Мўмин бўлмаганлари учун мағлублар! (ниҳоятда ўринли мулоҳазалар. Албатта, ўқинг ва фикр қилнг!)

Сан-Францискода эдим. Бир шарқшунос мендан:
- Қуръонни барчаси тўғрими? - деб савол берди. Мен унга таъкид билан:
- Ҳа, албатта! - деб жавоб бердим. У мендан яна:
- Бўлмасам, нима учун кофирлар сизларнинг устингиздан ғолиб бўлиб турибди?! - деб савол берди. У Аллоҳ таолонинг Нисо сурасидаги “...Аллоҳ ҳаргиз кофирларга мўминлар устидан йўл бермас” оятини назарда тутаётган эди. Мен унга:
- Чунки, биз мўминлар эмас, мусулмонлармиз! - дея жавоб бердим. У ёмон ҳайратланиб
- Мўмин билан мусулмоннинг ўртасида нима фарқ бор? - деб савол берди. Мен:
- Бугунги мусулмонлар намоз, закот, ҳаж, рўза ибодатларини адо қилади. Лекин, барибир тамомила бахтсизликда. Нима учун бахтсизликда, дейсизми? Бу ҳақида Ҳужурот сурасининг 14-оятида қуйидагича келади: “Аъробийлар, иймон келтирдик, дедилар. Сен: "Иймон келтирганингиз йўқ, лекин бўйинсундик денглар, ҳали иймон қалбларингизга киргани йўқ...” - дедим. Ҳалиги шарқшунос яна савол берди:
- Ундай бўлса, нима учун ҳали хам бахтсизликдасизлар?
- Бу саволингизни ҳам Қуръон очиқлайди. Ҳозирги мусулмонлар мўмин бўлишлари учун иймон мархаласига кўтарила олмаяптилар.
❗️ Улар ҳақиқатда мўмин бўлганларида, Аллоҳ таоло уларга нусрат берар эди. Аллоҳ таоло Рум сурасининг 41-оятида қуйидагича айтади: “Мўминларга нусрат бериш Бизнинг зиммамизда ҳақ бўлган”.
❗️ Агар мўмин бўлганларида, шону шуҳратда халқлар ўртасида машҳур бўлардилар. Аллоҳ таоло Оли Имрон сурасининг 139-оятида қуйидагича айтади: “Бўшашманглар! Хафа бўлманглар! Сизлар, агар мўмин бўлсаларингиз, устунсизлар”.
❗️ Агар мўмин бўлганларида, Аллоҳ таоло уларнинг устидан бошқаларни ҳукмрон қилиб қўймаган бўларди. Аллоҳ таоло Нисо сурасининг 141-оятида қуйидагича айтади: “Аллоҳ ҳаргиз кофирларга мўминлар устидан йўл бермас”.
❗️ Агар мўмин бўлганларида, Аллоҳ уларни ушбу мағлубият ҳолатида ташлаб қўймаган бўларди. Аллоҳ таоло Оли Имрон сурасининг 179-оятида қуйидагича айтади: “Аллоҳ мўминларни сиз турган холда қўйиб қўймас”.
❗️ Агар мўмин бўлганларида, ҳар бир ўринда Аллоҳ улар билан бирга бўларди. Аллоҳ таоло Анфол сурасининг 19-оятида қуйидагича айтади: “Албатта, Аллоҳ мўминлар билан биргадир”.

Улар мусулмон холида қолдилар, мўмин холига ўтмадилар. Аллоҳ таоло кўп оятида қуйидагича айтади: “Уларнинг кўплари мўмин бўлмаслар”.

Мўминлар кимлар?

Аллоҳ таоло Тавба сурасининг 112-оятида қуйидагича айтади: “Улар тавба қилувчилар, ибодат қилувчилар, ҳамд айтувчилар, рўза тутувчилар, рукуъ қилувчилар, сажда қилувчилар, яхшиликка буюриб, ёмонликдан қайтарувчилар, Аллоҳнинг чегарасида турувчилардир. Ва мўминларга хушхабар бер!”.

Мулоҳаза қилайлик, Аллоҳ таоло нусрат, ғолиблик, ҳокимлик, тараққиёт ҳолатларини мўминларга боғлаяпти, мусулмонларга эмас!

Муҳаммад Мутаваллий Шаъровий роҳимаҳуллоҳ

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

298

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

24 Jan, 01:32

🌺Ассалому алайкум!🌿

🕋Жума айёми муборак🕌

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

535

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 15:57

Хозирги қизларга савол ❔
Нимага оёқ киймингизни кўрсатиб шунақа расмга тушасиз, ва главнига қўясиз! Шунда янги олган оёқ киймингизни мақтанасизми...?

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

964

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 15:36

❗️

- Аввалги иш жойдан нега кетгансиз?

- Чарчаш сабаб...

- Яъни?

- Билмасам, негадир ҳаддан ортиқ мендан чарчашганини айтишди.😳

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

992

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 14:08

Бўлаверадими...?

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,169

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 13:15

🤣🤣🤣

Тўғрими...?

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,168

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 11:38

Телефонга бурилди юзлар,
Ибодатга юмилди кўзлар.
Қай томонга кетяпмиз бизлар,
Нодонда ҳам маъноли сўзлар.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,231

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 10:51

Эримни ўғилли бўлди деб эшитгандим, қиз экан-да! Бу "кундош”имни Аллоҳим бунча яхши кўрмаса! Ҳаётидан бахт аримайди, доим эъзозда.
-Садоқат, ҳозир бир иш қиламиз!
-.... Индамай акамга юзландим. "Хотиржам бўл” дегандек у бош ирғиб қўйди.
-Дипломингни уйга олиб бориб уйдагиларга кўрсат-да, катталарнинг дуосини ол! Эртага магистратурага ҳужжатларингни топшириб келамиз.
-Очиғи, бу ҳақда ўйлаганим йўқ. Уйдагилар нима дейишар экан? Келаси йил қизим мактабга чиқади. Қийналиб қолмайманми!?
-Вой, битта қизга шунчами? Мен ҳам қизим билан ўқияпман. Турмушга чиққанимдан кейин қайнонамнинг таклифи билан институтга кирдим. Насибам қўшилган экан, ўқияпман. Келаси йил ўқишни тамомлайман.
Ўша куни уйга бориб Муҳаббат опа билан тонггача суҳбатлашдик. Негадир оила аъзоларим "кундош”имни ҳурмат билан кутиб олишди. Эрим адашмаган экан. Бу қиз нақ фариштанинг ўзгинаси. Унинг ақлига, фаросатига, уддабуронлигига яна бир бор амин бўлдим. Тонгга яқин эса Муҳаббат опа ўтмиш саҳифаларини варақлади. "Биласанми, Жамол акага турмушга чиқаётганингда ўлиб қолсам керак, деб ўйлаган эдим. Йўқ, ўлиш осон эмаслигини ўшанда англадим. Тўйинг куни уйларингга "томошабин” бўлиб бордим. У саҳна тўрида – сенинг ёнгинангда туриб ҳам мен билан телефонда гаплашди. Бу тўй онаси учунлигини, мени ҳеч қачон ташлаб кетмаслигини тинмай такрорларди.Тўйдан кейин учрашиб турардик. Бу ишим тўғри эмаслигини билсам ҳам, саккиз йиллик муҳаббатим зўр келиб, ўзимни қайтаролмадим. Қайсидир маънода ўзимни бахтли ҳис қилардим. Синфдошлари билан учрашувларига бирга борардик. Улар бизни тўғри кўнгилда қабул қилишарди. Орадан вақт ўтиб қизинг Ирода туғилганда қандайдир бир ички туйғу мени бу йўлдан қайтарди. Чимилдиқнинг уволидан қўрқмасам ҳам бешикнинг уволидан чўчидим. Фарзанд ҳаётнинг неъмати эканлигини Жамол акага тушунтириб, орани очиқ қилдим. Лекин кейин у сени дўппослайдиган одат чиқарганини эшитиб, яна унинг ҳаётига "мўралашга” мажбур бўлдим. Уни бу йўлдан қайтаришга уриндим. Ҳар сафар сени авайлашга ваъда берса-да, бунинг устидан чиқолмайдиган Жамол акага оғир эди. Уйида тинчи бўлмаган эркакка жуда қийин. Ажрашганингни эшитиб, сени бу йўлдан қайтармоқчи бўлдим. Қандай қилиб сен билан гаплашишни билмай юрганимда ўзинг йўлимдан чиқиб қолдинг. Лекин гапиришга оғиз жуфтламасимдан кетиб қолдинг. Доим бахтингни Худодан сўраб илтижо қилардим. Бувингнинг ёнига бориб, сени ўқитиш ҳақида маслаҳат солдим. Лекин сен тарк этган ҳовлини уволинг тутиб кетди. Бир жувон эрингнинг бошини айлантириб олиб, уларнинг бошига не-не кунларни солмади. Жамол ака ичкиликка берилиб кетди, опаси уйга қадам босишга қўрқади, онаси оғир бетоб бўлиб қаровсиз ётиб қолди. Қайнонангнинг кўрган куни қурсин! На қизи билан дардлашолади, на ўғли билан. Иқтисодий танглик кетидан оилавий можаролари кучайиб кетган. Унга раҳмим келади.Бу жанжалларга у фақатгина ўғлини яхши кўргани учун чидаб яшаб юрганмиш. Турмушга чиқаётганимда ўтмишимни эримга гапириб бергандим – мени тўғри тушунди. Ўқимишли инсонларга келин бўлдим. Оилам учун боримни бераман. Қизим сенга ўхшаган ақлли, иродали қиз бўлсин деб, исмини Садоқат қўйганман. Мана икковимизнинг ҳам ҳаётимиз изига тушиб кетди. Энди яхши бир инсонга турмушга чиқиб, бахтли бўлиб кетганингни кўрсам юрагимни тирнаётган виждон азобидан қутулар эдим”.
Ўша куни Муҳаббат опанинг гапларини эшитиб ҳайратдан қотиб қолдим. Наҳот, дунёнинг адолати шунчалар холис бўлса! Тақдир ўйинларига, Аллоҳнинг бичувчилигига тавбалар қилдим.
Ҳикматингдан айланай, Дунё!Тақдиримнинг ўтмиш саҳифалари кўз олдимдан бирма-бир ўтар экан, эримга ҳам осон бўлмаганлигини тушуниб етдим. Балки ўша кезларда нотўғри йўлни танлагандирман, лекин ҳозир росмана бахтлиман. Муҳаббат опанинг ёрдами билан магистратурада ўқияпман. Ўзимни Аллоҳнинг ер тақсимотига кечикса-да, насибасидан қуруқ қолмаган шоирга ўхшатаман.Талабалик бахти билан етаклашиб кириб келган бахтимнинг нури менга азоб бераётган булутларни ҳайдабгина қолмасдан, куйдириб юборганини билмаган эканман...

Шоҳсанам КОМИЛ қизи.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,107

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 10:51

ризқ териши мумкин бўлган жойдан ер тақсимлабди. Шоир шеър ёзаман деб тақсимлашга кеч қолиб кетибди, унга жой етмай қолибди. Шунда Аллоҳ узоқ ўйлаб унга: "Сенга ўзимга энг яқин жойдан – осмондан жой бераман”, — дебди. Шундан бери шоир халқи Аллоҳнинг яқинида – осмонда яшар экан. Кечиккан бўлса-да, ўз ўрнини топган шоирлар шунинг учун ҳам осмонларни макон қилиб учиб юрар эканлар”. Муҳаббат опанинг айтиб берган ҳикоясига хаёлим кетиб қолиб, ёнма-ён келиб қолганимизни сезмабман.
-Садоқат, қизинг катта бўлиб қолдими?
-Ассалому алайкум!
-Қаёққа йўл олдинглар ширинтой билан?
-Бувимни кўргани бораётган эдим.
-Вой, ростдан-а!? Йўлимиз бир экан! Яхши бўлди, суҳбатлаишиб кетарканмизда!!!
-...
Кўчада ҳамма бизга қараб қўяр, таниш-билишлар анграйганидан салом-алик қилишни ҳам унутиб ўтиб кетарди.
-Биласанми, сен менинг синглимсан! Сени, Иродани яхши кўраман... Жамол акамни ҳам...
Устимдан муздек сув тўкилгандек бўлди, шундай бўлса ҳам негадир Муҳаббат опанинг кўзига қаролмадим. Гўё бу гапни эшитмагандек Ироданинг юзидан ўпиб қўйдим.
-Биламан, ҳаммасини билсанг ҳам ичингга ютасан. Раҳмат сенга!
-Нима учун?
-Уйда жанжал кўтариб Жамол акамни қийнамаганинг, яхши хотин бўла олганинг, сабр-тоқат билан турмушнинг муштига чидаёлганинг учун!
-Мени яхши хотин деб ким айтди сизга (Наҳотки, эрим мен ҳақимда шундай фикрда бўлса!)?
-Кўзларинг... Анча пайтдан бери сен билан гаплашиб олмоқчи эдим.
-Энди менга Жамол акангиз қизиқ эмас! – Қайси журъат билан шу гапни айтганимни билмайман. Гапиришга гапириб қўйдим-у, хижолат тортдим, уялиб кетдим.
-Садоқат, биласанми, сени тўғри тушунаман...
-Мен сизни тўғри тушунишга ҳаракат қиламан!!!
-Мен турмушга чиқаяпман!
-Табриклайман! Бахтли бўлинг!
Мен тез-тез юриб кетдим, Муҳаббат опа эса ортимда товушсиз қадамлар билан қолиб кетди. Бувимникига бориб ҳеч кимга кўрсатмай йиғлаб олдим. Эрим изларим ювилмай Муҳаббат опага уйланади деб ўйламаган эдим. Сўнгги калтаклар зарби, ортимдан бирор марта ҳам йўқлаб келмагани шунга экан-да! Ичимда уни қарғамоқчи бўлдим-у, ҳатто, хаёлларим ҳам Муҳаббат опани ёмон кўролмас эди. Бунақалар бахтини топиб кетади, менга ўхшаб бировнинг бахтига раҳна солганлар кўз ёшларига ғарқ бўлади. Эрталаб йиғидан шишиб кетган кўзларимни зўрға очдим. Бувимнинг ҳаллослаб югуриб келишидан эримнинг тўйи ҳақидаги хабарнинг ҳиди келарди: "Қизим, турдингми? Тезроқ туриб юз-қўлингни юв! Бўлақол, болам!” Бувимнинг қизиқ одати бор, ҳар қанча зарур бўлмасин, эрталаб юз ювмаган кишига гапирмайди. Юз-қўлимни ювиб-ювмай бувимнинг ёнларига шошилдим.
-Тонгнинг хайрли келгани чин бўлсин, болам, сени ўқишга олишибди!!! Бахтингдан айланай, Аллоҳимнинг сийлагани рост бўлсин!
-Вой, бувижон, ростдан-а!
-Ҳа, акангни ҳам олишибди! Ҳалиги пул тўламай ўқийдиган қилиб олишибди!
Бу қувонч ҳаётимни буткул ўзгартириб юборди. Онадан қайта туғилгандек бўлдим. Қиз боланинг орзулари эртакларда ушалса керак деб ўйлар эдим. Акам икковимизнинг давлат гранди асосида ўқишга кирганимиз дилхираликларни тарқатиб юборди. Бувимнинг гапи билан ажрашиш учун судга ариза бердим. Эрим ажрашаётганимизда қизи ҳақида оғиз очмади. Ҳатто уни фамилясидан чиқариб ҳам берди. Ўқишга бошим билан шўнғиб кетганимдан бу орада эрим ҳақида ҳеч нарса эшитмадим. Мен ўқишни тамомлагунимча уйимиздан совчи аримади. Дадам "жойи чиққанда берайлик, бунақа яхши жой яна бўладими, йўқми” деб қистовга олсалар ҳам бувим унамади.
Дипломимни оладиган куни университет дарвозаси ёнида акам бир қиз билан гул кўтариб кутиб турган экан. Уларни кўришим билан ёнига ошиқдим. Етиб борганимда эса...
-Салом! Садоқат, жудаям очилиб кетибсан!
-Муҳаббат опа...
-Ҳа, кутмаган эдинг-а!?
-Сингилжоним, сени соғиндим. Кел, бир бағримга босай...
Беихтиёр ўзимни Муҳаббат опанинг қучоғига отдим. Негалигини билмайман-у, кўз ёшларимни тиёлмадим. Анча пайтгача бир-биримизни қўйиб юбормай кўз ёши қилдик. Сўнг акам билан кўришиб қўлидан гулни олдим. Муҳаббат опа жудаям очилиб кетибди. Кийган кийимлари ҳар доимгидек ўзига ярашиб турибди. Ёнидаги қизча қуйиб қўйгандек ўзига ўхшайди.

992

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 10:51

Ҳар сафар менга тўртта келадиган эримнинг калтакларига дош беролмай қайнонамнинг оёқлари остига ялиниб бораман: "Ойижон, мен ҳам бировнинг боласиман-ку! Илтимос, раҳмингиз келсин! Ҳамма жойим қақшаб кетди, бошқа урмасин, ўғлингизни қайтаринг!” Қайнонамнинг ишораси билан эрим калтаклашни тўхтатар эди. Лекин эрим ўз ётоғимизга кирганда қизимиз Иродани эркалата туриб: "Биз қизим билан тинч ухлаймиз-а, қизим! Ойимизни авайламасак, кейин бизга ким қарайди?!” — деб ўзи ухлатар, лат еган жойларимга малҳам суртиб қўярди. Унинг қаҳрини ҳам, меҳрини ҳам тушунмасдим.
Ҳаётим шу тарзда ўта бошлади. Бу орада коллежни ҳам тугатиб олдим. Ҳамма 3 йил ўқиб олган дипломни мен 5 йил ўқиб, дадажонимнинг ёрдами билан олдим. Кўчада ҳамманинг ҳаваси келадиган кўркли келин бўлсам ҳам, уйда ўзимдан ўтганини ўзим билар эдим. Ўз аҳволимга хўрлигим ҳам келмасди. Бувимнинг қўлида тарбия топганим учун эркак киши пир бўлади, деган нуқтаи назар билан улғайганман, шу сабабданми, эримни ёмон ҳам, яхши ҳам кўрмасдим. Нима деб ҳам ёмон кўраман, ахир!? Кўнгил ишига аралашиб бўлармиди.
Кунлардан бир куни қайнонам кўчадан бир гап топиб келди: "Эр-хотин – қўш хўкиз, дейдилар. Рўзғор – ғор, деган гап ҳам тўғри. Битта Жамолимнинг топгани нима ҳам бўлади, кўчанинг бошига чиқиб қурт-сақич сотсанг, ҳарна, рўзғорнинг бир чеккасини кўтаради.” Бошида эрим бунга рози бўлмади, лекин кейин "билганингни қил” дегандек қўл силтади. Қизимни ўйнатиб ўтириб кўчада майда-чуйда сотадиган бўлдим. Қайнонам рост айтган экан, шу кичкинагина "савдо”дан ҳам яхшигина даромад кела бошлади. Лекин маҳсулотимдан кўра ўзимнинг харидорим кўп эканлигини ўша пайтда мутлақо пайқамаган эканман. Буни қарангки, шунча йилдан бери эрини ром этолмаган жувоннинг чиройи бўй йигитларни "қизиқтириб” қўйган эмиш. Маҳаллада ҳамма пичир-пичир гапирадиган бўлди. Қайнопам мени "кўчадаги ҳамма бўй етган йигитлар атрофида парвона” деган айблов билан калтаклатди. Бу сафарги калтакларга дош беролмадим. Қайнонамнинг оёқларига тиз чўкишим ҳам иш бермади. Ёшига тўлмаган қизимнинг чинқириғи дод-фарёдимнинг ичида ҳеч кимга эшитилмасди. Биқинимни сийлаган сўнгги тепкидан кейин дарвоза тақиллаб қолди. Эрим калтаклашдан тўхтади, "дарвозани очмоқчи бўлиб” югурдим. Ҳеч ким йўқ экан. Бу овозни ҳаммамиз эшитган бўлсак-да, ҳақиқатдан ҳам ҳеч ким йўқ эди. Кўчага отилиб чиқиб, қизлик уйим томон югурдим. Онам ички фарёд билан кутиб олдилар: "Тақдиринг бунчалик шўр бўлмаса, қизим! Шунчалик ҳам калтаклайдими!!! Илоё, эрингнинг сени урган қўллари синсин! Илоё, ўша Муҳаббат билан бир балога йўлиқсин!” Ойим биринчи марта Муҳаббат опани қарғади. Бу калтак сабабини ундан кўрди, шекилли.
Шу воқеадан кейин эримнинг хонадонига қайтиб бормадим. Яқинларим шу пайтгача еган калтакларимдан хабарсиз эди. Ҳаммасидан хабар топишганидан кейин бувим қизимни олиб келди. Акам ўқишга ҳужжат тайёрлай бошлади. Бувимнинг таклифи билан мен ҳам ёшлигимдан қизиққан йўналишим – мусиқа факультетига ҳужжат топширдим. Имтиҳонлар тугаб, натижалар чиқишига бир кун қолганда эримнинг бутун қалбини эгаллаган Муҳаббат опани кўчада кўриб қолдим. Қорамағиздан келган бўлса ҳам, нимаси биландир кишини ўзига жалб этиб туради. Самимий табассумими, ўзига ярашиб турадиган кўзларидаги маъюсликми, билмадим, ҳар қалай, истаралигина қиз. У менга меҳрли табассум билан қараб қўйди. Унинг ҳатто киприкларидан ҳам меҳр ёғилар эди. Кийган кийимлари ярашиб турибди. Эримнинг диди чакки эмас: чиройли кўйлак танлабди. Эрим синфдошлари билан йиғинларга борса, уйининг бекасини эмас, қалбининг "бека”сини етаклаб борарди. Учовимиз ҳам битта маҳаллада катта бўлганмиз, бу нарсаларга қандай қилиб кўз юмиш мумкин. Негадир, Муҳаббат опанинг ўрнида бўлиб қолгим келди. Бу қизни – ойим ва қайнонамдан бошқа –бутун маҳалла яхши кўради (гарчи эрим билан ҳалиям алоқа қилишини билишса ҳам). Ўқувчилик кезларим Муҳаббат опа доим бизга бир воқеани айтиб берарди: "Яратган она табиат чиройидан баҳраманд бўлиш учун инсонни яратибди.Аллоҳ Ер юзини инсонларга тақсимлаётганда деҳқонга энг унумдор жойдан, савдогарга одам гавжум жойдан, балиқчига сув бўйидан,чўпонга ўтлоқлар устидан, хуллас, ҳамма ўз ҳолига яраша

850

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 10:51

✒️Шоир каби кечиккан бахт.
("Кундошим” – сирдошим...)

Уйқуга илинган кўзларимни "Беруний” метро бекатига етганда истамайгина очдим. Ён-атрофимдагилар шошиб вагонлардан чиқа бошлади. Вагондан тушаётганимда унда мендан бошқа ҳеч ким қолмаган эди. Назоратчи:"Синглим, китобингиз...” – деб чақирди. Орқамга ўгирилиб қарадим. "Китоб меники эмас” демоқчи бўлдим-у, бежиримгина кўринган блокнотга беихтиёр қўл узатдим. Йўлда унинг у ёқ-бу ёғини варақлаб, кундалик эканлигини англадим. Бировнинг кундалигини ўқиш яхши эмас, шу важдан анча пайтгача уни китоб жавонимда асрадим. Лекин эгаси чиқмагандан кейин ичини ўқий бошладим...
Қаттиқ жиринглаган телефон овозидан сесканиб ўзимга келиб телефон гўшагини кўтардим:
- Алло!
- Лаббай эшитаман!
Мен учун "унсиз қўнғироқлар” оддий ҳолатга айланиб қолган. Аёл киши эримга қўнғироқ қилаётганини ҳам, ҳатто ким эканини ҳам сезаман, аниқ биламан. Лекин худди қўнғироқ соҳибаси каби мен ҳам унсизман. Бу ҳақда 18 ёшимда турмушга берган онамга ҳам, ўғлини севганига эмас, менга уйлаб қўйиб, муносабатларимизга эса умуман қизиқмайдиган қайнонамга ҳам, уйланиб ҳам кўнглидагисидан кечолмаган эримга ҳам айтолмас эдим. Чунки онам мени бой хонадонга узатганидан қўшни аёлларга фахрланиб мақтанишни канда қилмайди. Келинлик уйимдан бўладиган моддий ёрдамдан хурсанд эди. Қайнонам эса ўғлидан 13 ёш кичкина қизни келин қилганини тўй-у ҳашамларда кўз-кўз қилиб олиб юришдан чарчамасди. Эримга ҳам, менга ҳам ҳеч нарсанинг қизиғи йўқ эди. Бизга ҳеч ким индамаса бўлди. Ҳайхотдай бу ҳовли мени ютиб юбораман дейди-я! Овсинларимнинг катта фарзандлари мендан катта бўлгани учун улар билан ҳам суҳбатлашиш ноқулай. Жонсиз қўғирчоққа ўхшайман. Тунов куни эрим Муҳаббат опа билан бозорга тушиб кийим-кечак харид қилибди. Қўлимда даста-даста пул бўлса ҳам эрим билан бозорга тушиш у ёқда турсин, ҳатто, ўзимга бориб бозордан битта рўмолча сотиб ололмайман. Онамга пул олиб бериб керак нарсани айтаман, онам менга уни "совға” қилади. Мен онамникига ташийман, онам меникига. Бир қизнинг бахтсизлиги эвазига қурилган бахт тезда нурашини билмаган эканман. Муҳаббат опа билан эримнинг неча йилдан буён севишиб юришини билардим-ку! Нимамга ишондим? Ундан чиройлиман, эримни ўзимники қилиб оламан деб ўйлаган эдим-а! Ҳаммани ўзига ром этолган чиройим, эримни заррача қизиқтирмаслигини тан олиш қанчалик оғир...
Тўйим учун елиб-югуриб ўтказган икки ҳафтани тушда кўргандек бўлдим. Янги келин пайтимда қайнонам меҳмонга отланиб қолди.
-Садоқат, Кумуш опоқингникига кетяпман. Келгунимча кирларни ювиб қўй. Кирсаватга кирларни йиғиб қўйганман.
-Хўп бўлади, ойижон! Яхши бориб келинг!
"Эҳ, ойижоним! Қизимга деб атаган кир ювиш машинангиз уйнинг бир қисмини эгаллаб туришдан бошқа иш ҳам қиладими!? Аксига олиб иссиқ сув ҳам ўчиб қолибди” —ҳожатхонага кириб шу гапни кўнглимдан ўтказдим-у, юқоридаги сув чўмракларини жаҳл билан у ёқ–бу ёққа бурадим. Ваннахонадан шариллаган сув овози эшитилди. Югуриб борсам иссиқ сув буғланиб, отилиб чиқаяпти. Тавба, бу нимаси!? Наҳот қайнонам оқиб турган сувни ҳам кўп кўрган бўлса. Ўша куни йиғлаб-йиғлаб кир ювдим. Ахир ўзимнинг эмас, қайнонамнинг, эримнинг, қолаверса, эрини чет элга ишлаш учун юбориб, бизникидан қадами узилмайдиган қайнопамнинг кийимларини юваяпман-да! Жуда алам қилди. Лекин жанжал чиқмаслиги учун ҳожатхонага кирдим-да, иссиқ сувни ўчириб қўйиб ҳеч нарса бўлмагандек юравердим. Турмушга чиқаётганимда тухум қовуришни ҳам билмас эдим. Ҳаёт мажбур қилса, сенга иш ўргатадиган "устоз”нинг кераги йўқ экан!Катта қайнопам билан бир пайтда ҳомиладор бўлдик. Қайнопамнинг эри хорижга ишлагани кетгани учун у деярли бизникида эди. Музлатгичда эримнинг пулига қайнопам учун келтирилган ҳомиладор аёллар ичадиган витамин дорилар туради. Бу уйда оғироёқ икки аёл бўлса ҳам, улар бир киши учун аталганлиги ҳеч кимни таажжублантирмайди. Катта рўзғорга шунчалик сингиб кетдимки, ҳатто фарзандли бўлганимда ҳам борлигим сезилмади. Оёғим билан бешик тебратиб, икки қўлимда хамир ёядиган эпли келин бўлиб кетганимни ўзим ҳам сезмай қолибман. Эримнинг калтаклари мени эпақага келтириб, эпли қилиб қўйган эди.

1,077

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 10:05

🍃Юзни гўзаллаштирган
табассум, Қалбни гўзаллаштирган
дуо, Дунёни гўзаллаштирган
яхшиликдир!🌱

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,129

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 08:33

Erkak kishini ko‘ngli sovusa quyosh bilan ham isita olmaysiz...)

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,122

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 06:09

Табриклар, дил изҳорлари, самимий тилаклар айтилди. Носиржоннинг отасига сўз берилди. Нодирбек ҳаммага раҳмат айтиб, ҳаяжонини боса олмаётганини, кўп гапира олмаслигини, аммо бугун аёлининг ёстиғи остидан топиб олган мактубни ўқиб беришини айтди ва чўнтагидан ўша хатни олиб, ўқий бошлади:
«Ўғлим! Сен дунёга келганингда жуда суюндим. Докторлар: «Ўғлингиз кўрмайди» дейишганда дунё кўзимга тор кўринди. Ҳатто сендан воз кечмоқчи ҳам бўлдим. Ахир, кўзи ожиз бола менга бир умр халақит берарди. Бошқа аёллар каби ўйнаб кулолмасдим, сени етаклаб, тўй-ҳашамларга боролмасдим-да. Ҳамшира сени олиб кириб, кўкрак тутишим кераклигини айтганида ҳайдаб солдим, врачлар кириб, мажбурлаб, сени қўлимга тутқазишди. Сенга нигоҳим тушди-ю, дилимга илиқлик кирди. «Бу норасидада нима гуноҳ? Аллоҳ шундай яратган экан, бунда ҳам бир ҳикмат бордир. Йўқ! Асло жигарбандимдан воз кечмайман! Майли, яхши-ёмон ичида гап-сўзга қолай, қўни-қўшни олдида кулги бўлай, майли, дугоналарим сайр-у саёҳат қилиб юрганда мен ожиз боламни парваришлай, зиёфатлар менсиз ўтсин, аммо дилбандимни ўзим тарбия қиламан! Ҳали буюк одам бўлади!» дедим. Шундай аҳд билан бутунлай бошқа одамга айланиб, сени туғруқхонадан олиб чиқдим. Энди-энди юра бошлаганингда, атайлаб йўлингга ҳар хил нарсалар қўйдим, йиқилдинг, йиғладинг, мен ҳам йиғладим, буни сенга сездирмадим, қўлингдан тортиб турғизмадим, аксинча, ўзимни бепарводай тутдим. Йиқилсанг, ўзинг туриб, йўлингда яна давом этишингни хоҳладим. Сени идиш-товоқ ювиш, супуриш, овқат пиширишга ўргатдим. Бировнинг қўлига қараб қолмаслигингни, кимгадир муҳтожлик сезмаслигингни истадим. Баъзан адолатсизлик қилдим, бажара олмайдиган ишларни буюрдим, ҳаётнинг тўсиқларига, паст-баландига дадил туришингни, енгиб ўтишингни ният қилдим. Сен бирон ютуққа эришсанг, хурсандликдан ўзимни қўярга жой топа олмадим, юм-юм йиғладим, аммо сенга сездирмадим, тўхтаб қолишингдан қўрқдим! Сен мени бемеҳрликда, тошюракликда айбларсан, лекин буларнинг ортида яширинган муҳаббатимни дилингдан, ич-ичингдан сезасан, мен бунга ишонаман!
Мана, бугун шунча йил қийналганим, ўзимни меҳрсиз қилиб кўрсатиб бўлса-да, сенга берган тарбиямнинг мевасини тотаяпман! Қани, энди сени бағримга боса олсам, ҳидларингга тўя олсам, ҳатто ухлаётганингда ҳам бундай қила олмаганман, уйғониб кетсанг, билиб қоласан, дея эшик олдида термула-термула қайтиб чиқардим. Сени жуда соғиндим! Бугун келсанг, бўйимга тенг бўйларингни кўрсам, маҳкам қучоқлаб, юз-кўзларингдан ўпаман. Ахир бу кунни ўн тўрт йил кутдим-да, ўғлим! Энди аниқ биламан, сен ўз йўлингни топдинг!»
Нодирбек хатни ўқиб бўлганда кўзлари ёшга тўлган эди. Йиғилганларнинг ҳам ёноқлари ҳўл бўлди. Бу аёл суратидаги фариштанинг пойига тиз чўкмоққа тайёр эди улар.
Носиржон онасининг бағрига отилди. Унинг қалбида бошқача, у шу пайтгача чалмаган гўзал, ёрқин бир оҳанг жаранглай бошлаган эди…

Тамом.

Манба (БЕКАЖОН ГАЗЕТАСИ)

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,276

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 06:09

✒️Ўғлининг ҳаракатларидан кўнгли тўлмаётган Саида бақира кетди:
- Нега имиллайсан, тезроқ қимирласанг бўлмайдими?
Носиржон йиғлаб юборди.
- Қиз болага ўхшаб йиғлама, тезроқ юр!
Носиржон қоқилиб, йиқилди. Аяси уни турғизмади.
- Тур ўрнингдан, лапашанг, ўзинг тур!
Ҳар куни аҳвол шу. Саида кўзи ожиз ўғлига турли юмушларни буюриб, қийнагани-қийнаган. Қўшниларнинг «Ёш жонига раҳмингиз келсин, кўзи кўрмаса, қандай қилиб идишларингизни ювади, қандай қилиб уйларингизни супуради?» дейишларига ҳам парво қилмайди. Нодирбек ўғлининг ожизлигидан бир куюнса, хотинининг тошюраклигига икки куяди. Синглиси туғилгач, Носиржоннинг иши кўпайди. Энди синглисининг бешигига «қоровул» бўлди. Бир куни бешик тебратиб ўтирган эди, ойиси кириб, бир сиқим тугмачаларни гилам устига сочди:
- Қани, гиламдаги тугмачаларни тер-чи, санаб, нечталигини айтасан.
Носиржон эмаклаб, гиламни пайпаслаб, тугма тера кетди.
- Бўлди, ойижон.
- Нечта экан?
Соғлом болалар ҳам бу ёшда санашни яхши билмайди, лекин Носиржон санаш тугул, каррани ҳам ёддан билади. Билмаса, онасидан нақ шапалоқ ейди-да.
- Ойижон, йигирма учта экан.
- Бекор айтибсан, улар йигирма бешта бўлиши керак, қидир, лаллайма!
Саида нарироқда ётган тугмачани олиб қўйди.
- Ойижон, биттасини топдим! — суюниб деди Носиржон.
- Бўпти, яна биттасини топ!
Носиржон минг ахтарса ҳам топа олмади.
-Топа олмаяпман, — деди Носиржон йиғи аралаш.
- Ҳа, дангаса, шуни ҳам эплай олмадингми? — ўғлининг бўйнига мушт туширди Саида.
Носиржон синглисини уйғотиб қўймаслик учун овоз чиқармай йиғлади.
Носиржон мактаб ёшига етди. Саиданинг қаҳри баттар ошди. Носиржон тенгдошлари қатори маҳалладаги мактабга бормади. Шаҳар четидаги махсус мактабга олинди. Яхшиям отасининг иш жойи шу тарафда. Ўғлини ўзи олиб бориб, тушлик вақти олиб келади. У мактабда унча қийналмади. Ўртоқлари ҳали санашни, ўқишни ўрганаётганда, у бемалол қўшиб-айириб, матнлар ҳам туза оларди. Ҳаракатли ўйинларда ҳам унинг олдига тушадигани йўқ эди. Тарбиячилар ҳам хурсанд, Носиржон бир қарашда кўзи ожизга ҳам ўхшамасди. Фанлардан, айниқса, мусиқага кўнгил қўйди. Пианинонинг олдидан кетмай қолди. Устози Саидани чақиртирди.
- Синглим, Носиржонда мусиқага қизиқиш ниҳоятда кучли. Алоҳида дарсларга кирса нима дейсиз?
- Бирон нима чиқса шуғулланаверинг.
Бу жавобдан устознинг таъби хира бўлди. Бироқ Носиржон билан астойдил шуғуллана бошлади. Йиллар ўтиб, Носиржон аввал шаҳар, кейин республика миқёсидаги танловларда ғолиб бўлди. Унинг яқин дўсти, доимий ҳамроҳи пианино эди. Оҳанглар орқали у дунёни кашф эта бошлаган эди.
Носиржон ўн тўрт ёшида Халқаро танловга таклиф қилинди. Бетховен туғилган юртдаги дунёнинг манаман деган созандалари чиққан саҳнага чиқар экан, Носиржонни ҳаяжон босди. Устози уни пианино қошига етаклаб борди. Елкасини силаб, далда берар экан, унинг қулоғига пичирлади:
- Бардам бўл, ўғлим, омадингни берсин!
Носиржон бир дам тин олди. Минглаб томошабин нафас олмай, унинг нимани чалишини кутарди. Носиржон шунча йиллар давомида юрагида тўпланган дарду аламлари, изтиробларини оқ-қора клавишларига тўкиб солди. Куй авжига чиқиб борар экан, унинг қалби нурланиб, ёруғ бўлиб бораётгандек, дардлари ариб, кўнгил ойнаси тозариб бораётгандек эди. Куй сеҳридан жодуланган тингловчилар эса кўзларидаги ёшни ҳам артмас, Носиржонга қўшилиб, хаёл оғушида парвоз этардилар.
Куй тинди. Бир муддат томошабинлар жим қолишди. Носиржон «Яхши чала олмадиммикан?» деган хавотирга тушди. Аммо кутилмаган олқиш ва қарсаклардан қадимий кошона ларзага келди. Олқишлар узоқ вақт тўхтамади. Ҳакамлар томонидан «Ўзбекнинг Бетховени» дея улуғланган Носиржон танловнинг бош соврини билан мукофотланди.
Носиржоннинг Венадан қайтиши тўйга айланиб кетди. Унинг концертини телевизорда кўрган қариндош-уруғ, маҳалла-кўй, қўни-қўшнилар, таниган-танимаганлар уларнинг уйига оқиб келаверди. Носиржон ўқиган мактаб раҳбарлари, шаҳарнинг катталари келишди. Ота-онаси шодликдан гўё осмонда учиб юришарди. Айниқса, Саида ўзини қўярга жой тополмасди.

1,135

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 05:16

У саксондан ошган ва қайерга бормасин, хотинининг қўлидан етаклаб юрарди.

Мен ундан “Нима учун хотини ҳеч нарса кўрмаётгандай бепарво юрганини” сўраганимда, у рафиқаси Aлцгеймер касалига чалинганини айтди.

Мен яна сўрадим: -Aгар сиз уни қўйиб юборсангиз, ташлаб қўйсангиз ёки чарчаб қолсангиз, хотинингиз хавотирга тушадими?

Отахон: Турмуш ўртоғим мени танимай, эслай олмаётганига 2 йил бўлади-деб жавоб берди.

Мен: -Сиз кимлигингизни билмаса ҳам, шунга қарамай сиз унга ҳар куни йўл кўрсатишда давом этасизми?

Отахон жилмайиб, кўзларимга қараб жавоб берди: - У мени кимлигимни эслай олмаслиги мумкин, аммо мен унинг кимлигини биламанку- у ҳаётимдаги илк ва ягона муҳаббатимдир!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,205

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 03:53

Аллоҳ сени яхши кўрса, сени
беш вақт намозни ўқийдиган
қилиб қўяди.

- Агар сен билан ёлғиз
қолишни хоҳласа, тунда
таҳажжудга уйғотиб қўяди.

- Агар сени жаннатга
олиб кирмоқчи бўлса, Сенга
ибодат қилишни осон қилиб
қўяди.

- Агар сенга саодат
бермоқчи бўлса қалбингни
кенг қилиб қўяди.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,393

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 02:55

Сўнг у ҳам бармоғини юқорига бигиз қилиб шанғиллади:
- Тўғрими Худо! Тўғрими деяпман?!
Яратган меҳрибон! Яратган саҳий! У жавобга махтал қилмади. Тормози ишламай қолган юк машинаси катта тезлик билан Ласеттининг орқасидан келиб урдию, иккаласини ҳам жаханнамга равона қилди.

М. Иброҳимова.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,256

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 02:55

Тўғрида, маошга яшайдиган мирқуруқлардан кўра, Раънога ўхшаган дугоналарининг ўлса ўлиги ортиқ! У катта дорихонанинг хўжайини. Йўқ, бир эмас уч-тўртта дорихонаси бор. Гулоро Иззатовна келса ўтқазгани жой топа олмайди.
Икки дугона ҳар галгидек обдон сўрашиб, ичкаридаги хос хонага ўтишди. Хаво совутгичли, чарм қопланган юмшоқ мебеллар қўйилган хонада бемалол, яйраб гаплашса бўларди. Гулора Иззатовна дугонаси учун одий, Гул ёки Гуляга айланарди.
Шоколад, коньяк ва дудланган гўштдан дан иборат мўъжазгина стол меҳмонга мунтазир экан. Биллур қадахчаларга қуйилган қирмизи шароб тилларни сайратиб юборди. Анча валақлашгач, Гуля сумкасидан иккита шишадаги суюқликни олиб, стол устига қўйди. Шишалар устидаги ёрлиқни ўқиган Раъно ёйилиб илжайди:
- Буларни ҳам ичсак ортиқчалик қилмайдими Гул?
Унга хазил мойдек ёқсада муддаога ўтди.
- Йўқ ўртоғжон, буларни касалларим ичади. Қулт-қулт қилиб, фақат томирдан.
Узуууууун, ингиииичка “система” орқали Сен эса сотиб берсанг бўлди!.
Раъно қах-қах отиб кулди. Идишларни қўлига олиб дугонасига айёромуз сузилди.
- Роса ишни кўзини биласана Гуля?! Битта дорини камида икки марта айлантирмасанг кўнглинг ўрнига тушмайди.
Гулоро Иззатовна эшик томонга хавотирли назар ташлаб ёлғонтакам пўписа қилди:
- Ўлей Раънош, секиииин! Деворнинг ҳам қулоғи бор.
- Хеч ким эшитмиди, хавотир олма! Кечаги чол борку, ўғли аврия бўлган. Буни нархини эшитиб капалаги учиб кетди. Кейин ташқарига чиқиб кимгадир телефон қилиб анча гаплашди. Мен “фоизга бўлса ҳам топиб ке!” деб буйруқ берганини эшитдим холос. Пул келгунча зўрға ўтирди ўзиям. Нима,биттасини қуйдинг холосми? Гулоро қўлидаги қадаҳ билан чайқалди. Иккала шишани олиб бир-бирига уриштириб сузилди.
- Ха, биттасини қуйдим холос! Етди! Отдек қилиб бўлимга чиқариб юбордим. Яхши қилиб юбоганим учун ҳам ортганини сотишга хаққим бордир?
-Бор, бор! Сенинг хаққинг бор! Хали ўғлингни уйлаб, қиз чиқаришинг керак! Бошингда эринг йўқ! Бошимизда эримиз йўқ! Ёёёёёлғизмиз!- сўнг дугонаси томон энгашиб, кўрсаткич бармоғини юқорига бигиз қилди.
- Ундан қўрқмасанг ҳам бўлади. Ёлғизнинг ёри ким? А? Баракалла! Худо! Демак у, биз тарафда! Қани ёлғизлар учун яна биттадан ичайлик. ..
Яқингинадаги масжидда номозга чорловчи азон янграганида иккаласининг кайфи анча таранг эди. Дорихонадан бир- бирини суяб аранг ташқарига чиқишди. Ижирғаниб, улар томонга қарамасликка ҳаракат қилаётган эркаклар номозга шошилишарди. Иккаласи Гулоронинг машинасининг орқа ўриндиғига жойлашишди. Дорихонада ишловчи йигитга “хайдовчимиз бўласан.Ишингни йиғиштир! “ деб буйруқ беришганди.
Йигит машинани ўт олдирди аммо телефони ичкарида қолиб кетганини
билиб тўхтади. Узр сўраб, дорихона томон чопиб кетди. Гулора ёйилиб ўтирган Раънога оломон масжид томон олиб кетаёт тобутни кўрсатиб, юзини буриштирди:
- Ана яна биттаси Арши аълога учииииб кетяпти. Ўзи ўлганми, касалми, балки авария бўлиб жони чиққандир! Балки дори топилмагандир-а, ўрто нима дединг?
Ғишт бўлиб қолган Раъно у кўрсатган томонга қарамай калласини лиқиллатди. Сўлаги оқиб ғудраниб ҳам қўйди. Гулора уни мазахлаб кулар экан давом этди:
-Ўзи ўша учта дорини ким берганини билгинг келмаяптими ўрто?
-Йўўў!
- Майли, билгинг келмаса ҳам айтаман.... Бир бойвачча хотини учун нақд Москвадан топтириб келганди. Аммо хонимчасига қуйишга ҳам улгурмадик. Ўлиииб қолди. Крутой эри дориларни олмади! Нима деди дегин? “Буларни энди бизга кераги йўқ. Бирорта зориққан беморга ишлатарсиз. Хотинимнинг хаққига дуо қилса бўлди!” миш. Э, ахмоқ
эмасманку Раънош. Касалларни давола, қиммат дорисини қўшқўллаб текинга бер! Унақада эртага остонамизга ётиб олишмайдими? Ўша бойваччани хотинини ўзим ҳам эплаб дуо қип қўяпман. Данғиллама уйим, тагимда мошинам бўлса ҳам хали иккита тўй қилишим керак.

1,173

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Jan, 02:55

✒️ЁЛҒИЗЛАР.

Шошилинч жаррохлик бўлими арининг уясидек тўзиди. Катта айланма йўлда даҳшатли автохалокат содир бўлган. Тўрт йўловчидан атиги биттаси тирик қолган, ўттизга ҳам кирмаган йигитнинг ахволи эса ўта оғир эди.
Тўрт ярим соат давом этган мураккаб жаррохлик амалиётидан сўнг бемор жонлантириш бўлимига ўтказилди.
Бугун Гулора Иззатовна навбатчи эди. У наркоз таъсирида ётган Қорабоевни бир қур текширгач эшик ортида турган отаси билан очиқчасига гаплашиб олмоқчи бўлди.
- Сиз отасимиз? - юзланди ўрта бўй, сочлари оппоқ мўйсафидга.
- Ха дўхтиржон.
Отасиман - деди мўлтираб,
- Ахволи яхшими?
- Оғир! Кутилган аммо ўта совуқ жавобни олган ота бироз каловланиб қолди.
- Қизим ахир...
- Гулоро Иззатовна!
Навбатчи шифокор ўзига опа, болам, қизим, синглим деб мурожаат қилишларини ёқтирмасди.
- Узр, Гул... Гуларо Иззатовна. Қанақа хизмат бўлса тайёрмиз. Болам омон бўлса бас! Рози қиламиз...
Унинг чеҳраси ёришиб, керакли дори-дармонлари ёза бошлади. Рўйҳат анча чўзилди.
- Дорилар қиммат, аммо топмасангиз бўлмайди. Ўғлингизнинг ички аъзоларига анча шикаст еткан. Операцияни чўзилганидан ҳам тушунгандирсиз буни. Энди ҳаммаси ўзларингга боғлиқ. Дориларни топиб келсангиз яхши. Бўлмаса ҳар сонияда ғанимат.
Беморнинг отаси пастга югурди...
Ўн дақиқа ўтмай чол дориларнинг деярли ҳаммасии олиб топиб келиб врачнинг кўзига қараб жавдираб турарди. Касалхона ташқарисида дорихона кўп. Улардан одам жонидан бўлак истаган дорингни топиш мумкин. Ўзимизники, яқин ва олис хорижники ҳаммаси бор. Фақат пул бўлса бас. Аммо шунда ҳам, биттаси ҳеч қаерда йўқмиш. Гулоро Иззатовна буни биларди. Аммо сир бой бермай қошларини уйди.
- Охиргиси йўқку!
- Шунисини ҳеч қаердан топа олмадим. Учта ёзган экансиз. Бир дона ҳам йўқ!
- Энг зарури ҳам шунисида амаки. Ташқарида бўлмаса, шаҳар каттаку! Яқинда бизда биттаси ётганди. Унинг эри бу доридан топиб олиб келган. Хохласангиз ўша дорихона манзини ҳам бераман. Қуриб кетгурни томирдан юборсакгина ўғлингиз тирик қолади. Бўлмаса...
Мўйсафиднинг елкалари силкиниб йиғлаб юборди. Дўхтирга ёлғиз нажоткордек термулиб, қўйнидан қоғоз қалам чиқариб узатди...
- Мана қизим, ёзиб беринг.
- Гулоро Иззатовна!
- Гул... Гуларо Иззатовна! Ернинг тагида бўлса ҳам топиб келаман. Ботиржон ёлғизим. Ўзининг ҳам икки фарзанди бор. Набираларим отали ўссин илоҳим!
Гулора Иззатовна керакли манзил ёзилган қоғозчани узатиши билан беморнинг отаси зинадан чопиб тушиб кетди.
Мўйсафиднинг орқасидан қараб қолган аёл ёлғизлик нималигини яхши биларди. Отаси Гулоро бешикдалигидаёқ қазо қилган. Онаси бечора бошқа эр қилмай биттагина қизи
билан ўтди. Қисматни қаранг, унинг турмуш ўртоғи ўлмадию, бошқасига эргашиб ташлаб кетганига ҳам мана беш йил бўлди. Тўғри у буткул ёлғиз эмас. Олийгоҳда ўқиётган ўғли ва мактабни якунлаётган қизи бор. Бўйлари ўзидан баланд. Ақл-хушлари жойида. Хуллас ҳаётидан нолимаса ҳам бўларди.
Уч соат деганда беморнинг халлослаб, тили осилиб қолган отаси қаршисида турарди.
- Мана Гул... Гулроро Иззатовна. Айтган жойингиздан олиб келдим. Тезроқ томчилашни буюринг!
Дорининг атиги биттасини Қорабоевнинг томиридан юборишди. Қолганини қуйишга ҳожат қолмади. Ўзига келган беморни эрталаб бўлимга ўтказишди. Ўғлини асраб қолгани учун дўхтирни яхшилаб рози қилган мўйсафид кафтини очиб астойдил дуо ҳам қилди:
- Барака топинг Гул... Гулоро Иззатовна! Сизни ўқитган ота-онангизга минг раҳмат.
Навбатчиликдан аъло кайфиятда чиққан Гулоро Иззатовна дугонасининг ишхонаси томон йўналди. Қўйлиқ томонларга бориш анчайин малол келади-ю аммо арзийди. Автобусда эмас, шахсий “Лассетти”сида борадику.
Врачларнинг ярмида машина бор, ярмида эшак арава ҳам йўқ. У биринчи ярмига кирганидан баҳтиёр эди. Тер хиди буруқсиган жамоат транспортига осилиб ишга келмайди. Қолаверса обрў ҳам мол-дунё билан ўлчанар экан. У топишни билмайдиган ҳамкасбларини яшашни билмайдиган “дуб”лар деб, одам ўрнида кўрмасди.

1,266

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

05 Jan, 15:41

Дада Ойим билан
қанақа танишгансиз?

Комментда
🔋зарядимиз бир хил
чиққан...😜

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

870

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

05 Jan, 13:52

Бир ой ичида тўйимиз бўлди. Ҳеч кимга сездирмай йиғлар эдим. У оила мени яхши қарши олди, эрим ҳам ҳечам юзимга солмайди ўша воқеани. Лекин мен ҳалигача ўша тўйдан бир ой олдинги воқеаларни ўйласам ҳалигача йиғлаб юбораман. Ўша вақтда қаттиқ туриб йўқ тўй бўлмайди деганимда тўй тўхтардику, нима учун бошқаларни гапини ўйладим ўзимни тенгим топилар эдику, унштируви қайтти дегани эрдан қайтди дегани эмаску. Энг аламлиси эрим билан ҳар тортишиб қолганимизда онамдан ҳафа бўламан. Мени ўз қўллари шу одамга берган, отамга айтиб тўйга розилик бермаганида эди, мен ҳам ўз тенгимни топиб кетардим ўшанда. Мен бу ҳикоямни сизларга дарс бўлсин деб ёздим илтимос оналар, оталар фарзандларингизни кўнглига қараб тўй қилинг, ахир яшайдиган улар. Ҳаётини ўзингизнинг шахсий буюмингизга қарагандай қараманг. Ҳамманинг ҳам севиб севилиб яшагиси келади. Мехр муҳаббат бўлмаган оилада дилбандингиз қандай чидаб яшашини ўйлаяпсизми. Ўйлашни ўзи ҳам қўрқинчли.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,186

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

05 Jan, 13:52

✒️Ёшим 21да тўйим бўлганига 4йил бўлди. 2та фарзадим бор ҳаётимдан нолимайман, бировдан яхши бировдан ёмон яшаймиз. Ҳамма ёшлигини соғиниб эсласа мен ҳар ёдимга тушиши билан кайфиятим тушиб кетади.

17 ёш қиз эдим орзулари осмон, қад қомати келишган бир ойдеккина қиз эдим. Мактабни тамомламай туриб уйимизга совчилар ёғилиб кела бошлади. Мен ўз соҳам бўйича ўқиб мутаҳасис бўлмоқчи эдим. Оилавий шароитимиз яхши эмас эди. Опаларим турмушга чиқиб кетишган битта укам ҳам бор эди. Кунлардан бир кун онам мени ёнимга келиб: қизим сени ўқитолмаймиз, кантракка кирсанг тўлай олмаймиз агар грантга кирсанг ҳам еб ичинг ва кийим кечаларингга етқизиб беролмаймиз, тўғри тушун отанг сени эрга бераман деяпти деди. Шу кундан бошлаб ўқишга қизиқмай қўйдим, дадамга ёрдам бўлсин деп бир заводда ишлай бошладим. У ерда бир йигит билан танишдим. Чиройли қош кўзлари қоп қора ҳуш муомила йигит эди. Ҳар доим менга ёрдам берар кулиб ҳазл ҳузл қилиб юрардик. Биз ишлайдиган жойда у йигитни ота онаси ҳам ишлар эди. Улар мени жуда яхши кўрар сени ўзим келин қиламан, ўғлим ўқишини тугатса тўй қиламиз дер эди. Бир танишимдан ҳатто у аёл ўғлига шу қизни кўнглини ол сенга олиб бераман бир биринга жуда моссилар деганини эшитиб қолдим. Тўғриси ичимдан хурсанд бўлардим негаки биз бир биримизга бефарқ эмас эдик. Кўзларимиз бир бирига тўқнаш келганда беихтиёр юзимга кулгу келар у ҳам мени кўргани тез тез олдимга келар гаплашиш учун баҳоналар қидирар эди. Тўғриси ишга ҳам фақат шу йигитни кўриш учун борар эдим. Кунлардан бир кун онам мендаги ўзгаришларни сезган шекилли олдига чақириб нима бўлаётганлигини сўради. Мен ҳам бор гапни айтиб қўйдим. Шу ҳафта уйимизга бой оиладан совчи келди. Ота онам келишиб мени уларга унаштириб қўйишди. Роса йиғладим. Охирги мартта ишга бордимда шу ердаги танишимга улар қўлимга таққан узукни кўрсатдим. Унаштириб кетишганини эшитиб менга бахт тилади ва бориб ўша мен ёқтирган йигитни онасига айтиб келди. Йигитни онаси келиб мени табриклади ва бироз кутмаптида уйдагиларингиз биз ҳам совчиликка борамиз деп ўтиргандик деп чиқиб кетти. Шу куни ўша йигит менга гапирмай ҳатто қарамай қўйди. Кейин билсам онаси бошқа уни ёнига борма ҳаёлини чалғитма энди у бировга келин бўлади деган экан. Иш билан бўлиб олдимга келиб қолганида унга : биламан аянгиз менга гапирмаслигингизни тайинлаган бемалол гапираверинг энди ҳеч нима ўзгариб қолмайди дедим. У бўлса менга тикилиб қараб турдида чиқиб кетти. Кўнглим тўлиб бир четга ўтиб йиғлаб ўтирганимда олдимга келиб: ,,После пажар, микрофон ненада" деди кейин мен кулиб бу нима дегани десам Ёнғин тугагач бақирганни фойдаси йўқ дегани. Энди сен йиғлайверма тақдирга тан беишдан бошқа илож йўқ деди ўша куни охирги мартта кўришдик, гаплшдик ундан кейин қайтиб ишга бормадим кейин эшитдим у йигит ҳам чет элга кетиб қолибди. Кунлар шу зайлда ўта бошлади бир куни ичимда бир овоз ҳеч танимаган одаминга қанде турмушга чиқиб кетасан тўйдан кейин қанде яшисан у одам бн деди. Ва мен унаштирилган йигитим ишлайдиган жойга бордим ва гаплашиб олайлик дедим. Унга тўйни тўхтатайлик дедим нега деди бир биримизни танимаймиз дедим мен иш қилишни билмайман дедим ҳуллас ўзим ҳақимда бир талай ёмон гап айттим кейин у майли тўхтатамиз деди. Мен уйга келдим онамга бўлган воқеаларни айтиб бердим. Онам роса йиғалди ҳатто бошимга бир икки мушт ҳам туширди. Энди нима қиламиз энди сени қари хотини ўлган чоллар оладими нима қилиб қўйдинг деп роса йиғалди. Қуда тараф эртаси куни келадиган бор ёки йўқ қилиб кетадиган бўлишди улар келганда мен ҳато қилибман тўйни бўлишини ҳоҳлайман деп айт деп уқтиришди. Эртаси куни улар келди мендан нима бўлганлиги ҳақида сўради мен жуда қўрқиб қолгандим чиндан ҳам энди чолга эрга тегаманми қишлоқдагилар нима дейди деп. Уларга ёлғон гапирдим. Кечирим сўрадим тўйни тўхтатмаслигини сўрадим. Улар ҳам вазиятни тушиниб тўйни тўхтатмади.

1,009

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

05 Jan, 13:48

Taqvo qilmagan bu koʻzlar
Qiyomatda bilmam ne soʻzlar
Amali noqis bu bezbet yuzlar,
Tinmay "Jannatga" kirishni koʻzlar.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

920

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

05 Jan, 12:50

🌱21 боб. Эрнинг қадрига етмаслик куфрга яқин нарсадир
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Менга дўзах кўрсатилди, қарасам, ундаги одамларнинг кўпи инкор қилувчи хотинлар экан». Саҳобалар: «Аллоҳни инкор қилганми?», -деб сўрадилар. «Эрнинг яхшилигини инкор қилганлар, эрнинг қадрига етмаганлар. Агар уларнинг биттасига бир умр яхшилик қилсангу, кейин сендан бир кичик ёмонлик кўрса: «Сендан нима кўрдим, ҳеч яхшилик кўрмадим», -деб айтади», -деб жавоб бердилар.

Бухорий ва Муслим ривояти.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

994

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

05 Jan, 11:23

😔МЕНИ ЙЎҚЛАБ КЕЛМАЙСАНМИ, ЖОН БОЛАМ...

Елкам эзар дунёларнинг ташвиши,
Тор кўринар кўзларимга кенг олам.
Ниш уради соғинч тинмай кўксимга,
Мени йўқлаб келмайсанми жон болам?

Шу бўлдими орзу қилган тилагинг,
Енгилдими нафсингга курагинг, Наҳот кўнди менсизликка юрагинг,
Мени йўқлаб келмайсанми жон болам?

Сочларимга оқ оралаб қолдим мен,
Бўғзимда жон дил яралаб қолдим мен,
Кўзларим тўрт йўл мўралаб толдим мен,
Мени йўқлаб келмайсанми жон болам?

Ортиб борар хавотирим кун сари, Керак эмас менга дунёнинг зари, Арзимайди бир сўзимга ҳеч бари, Мени йўқлаб келмайсанми жон болам?

Кўзларимнинг нурлари ҳам қочгандай,
Юрагимда дарду алам тошгандай,
Бир оёғим қабрим томон шошгандай,
Мени йўқлаб келмайсанми жон болам?

Жаҳонгир Каримжонов.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,088

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

05 Jan, 10:30

✒️Килмиш Кидирмиш.

Опажонимни мактабни тамомлаган захоти бувим билан адам маслахатлашиб унаштиришган ойимни каршиликларига этибор хам бермаган чунки кудо тараф адамни узок кариндоши эмуш.У йигит россияга бориб туйга пул ишлаб келаман деганлару россияга йул олган .Чегарага етганларида чегарадан чикармай уни давлат учун хизмат килишга жунатворган .бизда икки йил хизмат килганликлари сабаб опам икки йил кутишга мажбур эдилар.У йигитни исми Шерзод .У хардоим опамга кунгирок килганларида опам йиглардилар булмагур гаплар билан оамни дилини огритардилар мен уз Шерзод булажак поччам булишига карамай ундан нафратланардим опамни куз ешларига арзимаслигини билсамда далда беролмасдим.шу тарика орадан икки йил ути ва нихоят у хизматдан келди .Шу кезда ойимни апиратса килдик ойимга огир кутариш асабилашиш мумкинмасди.куевни хизматдан келганликларини эшитиб ойим жуда хурсанд булди энди туй киламиз дерди.Шерзод кечаси учрашувга келди опам чикиб кетилар мен дарс таерлаетгандим ойим етганди.бир пайт опам куш еши билан уйга кириб келдиларда ойи бир гап айтаман факат сикилманг деди ойим тинчликми нима булди дедилар ва Шерзод кириб келдилар биз котиб колдик ойим етган жойида кандай ахволга тушганини курсангиз эди мен яна бир бор Шерзоддан нафратланиб кетим.Ойимга караб мана кизинг мана оклигинг деб бир кисим буйим (латани) отаордида ортига кайтаетган эди.Ойим тухта болам нима булди биздан нима айб ути дедилар опам эса куйинг бе фойда деб йиглардилар .Шерзод эса булмагур гаплар билан опамга тухмат килдилар .шунда ойимни айтган гаплари агар кизимга тухмат килдинг илойо хотин бетини курмагин деб бакирдилар.у эса эшикни кати епиб чикиб кети.Опамни куриб ойимни куриб аламзада булдим нафратланиб кетиб хато хаетдан нафратландим .Опам энди кандай бош кутариб юраман фотхадан кайтган киз дб пас назарда карайди мени айбим нима деб йигларди унга кушилиб ойим йигларди .Опам канча азоб тортилар йиглади уйга камалволарди кучага чикмасди .кучада эса бундай гаплар тез таркалди хама гийбат киларди мактабга борсам Шерзодни бошка бир кизга унаштирипти орадан ойлар ути Шерзод россияга кетибди туйга пул ишлагани.Опамга жуда куп совчилар кела бошлади .Лекин опамга макул булмасди бир куни шахарчадан совчилар келилар лекин у йигит уйланиб 3 ой яшаган ва ажрашган экан опам бирдан уша йигитга тугмушга чикаман деб колди хамамиз хайрон эдик.лекин бу сафар кунглига карадилар сораб суриштрдик хама мактадилар оиласини хам боллани хам шундай килиб тез орада туй булиб ути хамамиз хурсанд опажоним бахтли эди .Хозир 3 угил 1 кизни онаси маликалардек бахтли яшайдилар олохимдан бу бахти абадий булишини сураб дуо киламиз.Шерзод эса уз гунохига жавоб бераетгандек эди эшитиб батар бул дегим келди лекин товба килдим.Россияга бориб бир рус кизни номусига дегиб 9йил камок жазосини олибди .орадан 9йил утиб кишлокка кайтиб келипти хозир хеч ким кизини Шерзодга раво курмади хали хамон уйлангани йук еши хам 35га чикди менимча онамни гаплари хали хамон эсимда хотин юзини курмагин дегандилар .Опам иккаламиз якинда бир туйда куриб колдик Опамдан кузини узолмай килган ишларидан афсусда эканликлари куриниб турадилар.Бу гапни онамга айтгандим килмиш кидирмиш кизим дедилар.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,176

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

05 Jan, 09:05

🌱🍃🌱🍃🌱🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,169

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

05 Jan, 08:37

🤲АЙБНИ ЯШИРУВЧИ ДУО.🤲

Савол...?

Ассалому алайкум! Қиёматда айбларни яширувчи дуо борми? Илтимос бўлса айтсангиз?

ЖАВОБ:

– Ва алайкум ассалом! Илтижо.

عن سُفْيَانَ بْنَ عُيَيْنَةَ ، يَقُولُ : " يُستَحَبُّ لِلرَّجُلِ إِذَا دَعَا أَنْ يَقُولَ فِي دُعَائِهِ : اللَّهُمَّ اسْتُرْنَا بِسِتْرِكَ الْجَمِيلِ ، قَالَ سُفْيَانُ : وَمَعْنَى السِّتْرِ الْجَمِيلِ : أَنْ يَسْتُرَ عَلَى عَبْدِهِ فِي الدُّنْيَا ثُمَّ يَسْتُرَ عَلَيْهِ فِي الْآخِرَةِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يُوَبِّخَهُ عَلَيْهِ

Суфён ибн Уяйна раҳматуллоҳи алайҳ:
“Киши дуо қилганида дуосининг ичида “Аллоҳуммастурнаа биситрикал жамиил” дейиши мустаҳаб саналади” деб “ситри жамиил”ни Аллоҳ дунёда бандасининг айбини беркитиб, охиратда ҳам уни шарманда қилмасдан айбини беркитишдан иборатдир – деганлар. Валлоҳу аълам!

«Зикр аҳлидан сўранг» ҳайъати.

༺🍂༻🍁༺🍂༻
📚
https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,128

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

05 Jan, 08:32

🌱🍃🌱🍃🌱🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,081

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

05 Jan, 08:03

Ўшанда Ихтиёр ҳам ўқитувчилар хонасида эди. Шу гапни эшитган шекилли, Ойдиндан бир-икки марта санаторий ҳақида сўради. Мана бугун путёвка кўтариб келиб ўтирибди.
―Керакмас, менга ҳеч қанақа путёвка. Мен...мен туғмас эканман, барибир.
-Ойдин шифокорнинг гапларини эрига етказиш учун имкон келганини тушуниб,тез-тез гапирди.―Ихтиёр ака, шифокорим айтдики, омон қолган иккинчи тухумдонимда ҳам ўсимта бор экан. Укол-дорилар билан сўрилиб кетиши ҳам гумон эмиш. Хуллас,туғмас эканман....Ойдин бўғзидан бўғиб турган йиғисига ниҳоят эрк берди. Ҳўнграганича уйга кирди. Анчагина қолиб кетди хонасида. Овқатланиш ҳам ёдидан чиқиб кетди. Ниҳоят, эри унинг ёнига кирди.
― Қулоқ сол, ―деди Ихтиёр у ғужанак бўлиб ётган диваннинг бир четига ўтириб.
―Кел,бир нарсага келишиб оламиз. Мана, беш йил тўлди, биргамиз. Мен ўттиз ёшдан ошдим. Сен эса ўттизга яқинлашяпсан. Шунча йил чидадик, бу гап-сўзларга. Менга ҳам осон тутма. Шу путёвкани олиб, даволанишга бориб кел. Бор-йўғи ўн беш кун экан, ўзи муддати. Агар шундай кейин ҳам бирор ўзгариш бўлмаса, пешанамиздан кўрамиз, бу ёғини.
―Охирги сўзларни айтаётиб йигитнинг овози титраб кетди. Буни яширмоқчи бўлгандай хотинининг пешанасини силади.
―Энди тур, жоним, овқатингни суз. Оч қолдим.
Ойдин эрининг таскинидан кейин бир оз юпангандай бўлди. Индинига эрининг қистови билан ўз ҳисобидан таътил олиб, санаторийга жўнади. Санаторийдаги муддат хаёлида чўзилиб кетгандай туюлса-да, айтилган муолажаларни ҳаммасини ўз вақтида олишга ҳаракат қилди. Яратганга илтижо қилиб, тонггача ухламай фарзанд сўраб чиққан пайтлари бўлди. Руҳан тинчланиб, шифо топишига чин юракдан ишонгиси келди. Даволаниш муддати тугаб, уйига қайтишидан олдин унга қараган шифокор Дилрабо Примовна айтилган дориларни ўз вақтида ичишни, ўзини назорат қилишни алоҳида тайинлади.
Ёш муаллима мактабга айни имтиҳонлар бошланган пайтда қайтди. Ёзнинг иссиқ кунлари―таътил давомида яна уйдан кетиш ҳақида ўйлай бошлади. Чунки қайнонасининг заҳарли гаплари кўпайган, эрининг меҳрибонлиги ҳам кўзига кўринмайдиган бўлиб қолган эди. Ойдинни бу тушкун кайфиятдан чиқариш мақсадида Ихтиёр унга ҳар доимгидан ҳам яхши муносабатда эди. Шундай кунларнинг бирида...
Қўшниси Малика опанинг қизи Гули бир тарелкада шилпилдоқ олиб келди. Хамирининг юзига помидорда қизартириб қовурилган пиёз, ловия, картошкали қийма солинган, хуштаъмлиги билиниб турган шилпилдоқ (Бухорода бу овқатни қайиш дейишади) ни кўриб, Ойдин уни бир татиб кўргиси келди. Ўзидаги бу ҳоҳишдан ҳайрон бўлиб, дастурхонда турган шилпилдоққа қошиқ солди. Ажаб, икки қошиқ еяр-емас, тўйиб қолганлигини, бошқа еёлмаслигини ҳис қилди. Ўзини шунча мажбурласа-да, қайтиб овқатнинг бетига қарагиси келмади. ”Нима бўлди менга? ―ўзича ўйлади Ойдин.
―Наҳотки ошқозоним бузилган бўлса? Э, йўқ бу дориларнинг таъсири бўлса керак. Ўсимталар катталашмасин, деб гормонал дорилар ичиб юрибманку, ахир. Яхшиси, эртага врачимга бориб айтишим лозим. Ўзи бирон маслаҳат берар”.
Шифокорга борадиган куни эридан “Ошқозоним оғрияпти. Мен аввал врачга, кейин онамларникига бораман,”―деб рухсат олган Ойдин поликлиникага борди.
Шифокори Шаҳноза опа унинг ошқозон ҳақидаги шикоятини эшитди, бир иккита саволлар берди. Кейин УЗИдан ўтиб келишга йўлланма ёзиб берди.
―Иложи бўлса, вилоят касалхонасидаги аппаратдан ўтиб келинг,-деди опа хайрлашаётиб.
―Ўшанда аниқ ташхис қўйиш мумкин бўлади.Терапевтга учрасангиз ҳам УЗИдан ўтиб келишингизни тавсия қилади, барибир.
Эртаси куни вақтли турган Ойдин вилоят марказидаги касалхонага бориб, УЗИ кўригидан ўтди. Эркак шифокор уни кўрикдан ўтказаркан, худди ўзига-ўзи гапиргандай “Табриклайман!” деб қўйди.
Ойдин тушунмай:
―Нима билан табриклайсиз? ―деб сўради.
― Ҳомиладорлигингизни билмайсизми, дейман? ―саволга савол билан жавоб берди врач. ―Икки ярим ҳафталик ҳомилангиз бор. Ошқозонингиз шу сабаб ҳам бузилгандай туюлган. Яна бир ойлардан кейин келсангиз, қиз ёки ўғил бола эканлигини айтаман.

962

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

05 Jan, 08:03

✒️ОХИРГИ ИМКОН МЎЪЖИЗАСИ...

―Фарзанд кўришингиз учун ҳеч қандай умид йўқми,деб қўрқаман..Иккинчи тараф тухумдонингизда ҳам ўсимта бор.―Шифокор Шаҳноза опанинг овози гўё ҳукмдай янграб,Ойдиннинг хаёлларида чақмоқ чаққандек бўлди.―Энди буёғи фақат худойимга ҳаволами,дейман.Аммо барибир даволанишни тўхтатманг.
Шифокор ҳузуридан амаллаб зўрға чиққан Ойдин коридор деворига беҳол суянди. Ўриндиқда ўтирган одамлар ҳам кўзига кўринмади. ”Энди нима бўлади, ―ўйлади у. –Турмушим ўзи омонатга ўхшаб қолган. Бу гапни эшитгач, қайнонам мени уйдан қувиб юбориши аниқ.”
Ойдин Ихтиёр билан турмуш қурганига беш йил тўлди.Улар ота-оналарининг розилиги билан оила қуришган. Бир қишлоқдан бўлишгани, аввал мактабда, кейинчалик олийгоҳда бирга ўқишгани учун Ихтиёрдан совчи келганда Ойгул қаршилик қилиб ўтирмади.Институтда ўзидан уч йил олдин ўқиган бу йигит уни суриштириб юрганини гоҳ-гоҳида дугоналаридан эшитиб қоларди. Қолаверса,баланд бўйли,қош-кўзлари қоп -қора йигитга нисбатан ўзи ҳам бефарқ эмас эди. Хуллас ҳар икки томоннинг розилиги билан шинамгина тўй бўлиб ўтди.
Касби ўқитувчи бўлган эр-хотиннинг яхшигина маош олишгани сабаб ўтган йили ўзларига аталган ерга участка тиклаб, ҳали битмаган бўлса-да,кўчиб чиқишди. Ихтиёрнинг укаси Бахтиёр уйлангач, қайнонаси уларнинг рўзғорини алоҳида қилиб берди.” Ораларингиз узоқроқ бўлса,меҳрлироқ бўласизлар, ―деди қайнонаси уларни кўчираётиб. ―Қолаверса, келинларнинг ғиди-бидиси камроқ бўлса, менам тинч бўламан”.
Аммо уларнинг тотув оиласида биргина камчилик бор: турмуш қуришганига беш йил бўлганига қарамай, Ойдин ва Ихтиёрнинг фарзанди йуқ. Шифокорларга,табибларга қатнашлар ҳаммаси бефойда бўлди. Бир йилдан бери қайнонасининг ҳам келинига муомаласи ўзгариб қолган.Чунки ўтган йил баҳорда, Ойдиннинг қаттиқ шамоллаш оқибатида тухумдони йиринглаб,охири операция туфайли бу аъзонинг олиб ташланиши қайнона-келин муносабатлари кескинлашишига сабаб бўлди.”Энди бу умуман туғмаса керак.Ундан ажраш,болам. Туғмайдиган хотинингни қўй.Сенга ўзим бошқа хотин олиб бераман.” Қайнонаси ҳар доим келганида ,гоҳ эшиттириб,гоҳ шивирлаб ўғлига шу гапни уқтиришини яхши билади.Онаси кетганидан кейин Ихтиёр бироз тумтайиб юради-ю,кейин ўзига келгандай бўлади.Аммо Ойдин кейинги пайтларда эрининг чеҳрасида кўпроқ ғам ва ўкинч кўланкасини илғайдиган бўлди.
“Бугуноқ онамларникига кетаман. Бўлди,энди эримнинг йўлини бошқа тўсмайман.Уйлансаям майли, ―алам билан ўйлади ёш аёл.―Нима бўлса,пешанамдан кўраман.Мана, Шаҳноза опа ҳам айтди-ку, энди умидингни узавер, дея.
Аммо Ихтиёр акам нима деркин,бунга? Энди буёғига онамларникида яшайманми?... Бошқа қаерга ҳам борардим..”
Ойдин эзгин ўйлар оғушида ҳовлисига қандай кириб борганини билмади.Кийимларини алмаштириб,ошхонага йўналаркан, эри билан қандай гаплашишни ўйлади. Хаёлида ўзича эри билан гап бошлаб кўрди. Кейин паришонхотирлик билан маставага уннади. Масаллиқларни қовураркан, қўл-оёқлари ўзига бўйсунмаётгандек туюларди. Келинчак ҳеч қачон бунча тушкунликка тушмаган, кўнглида доимо қандайдир умид бор эди. Оловни ўчириб, ошхонадан чиқаркан, ҳовлида Ихтиёр билан рўбарў бўлди.
―Қалайсан,зерикмай ўтирибсанми?Нима овқат қилдинг? ―Эри унинг бугун шифокорга боришини билгани учунми, эркароқ оҳангда гап бошлади. ―Нима гаплар? Шифокорингга кўриндингми?
― Ихтиёр ака.. ― нима дейиш ҳақида шунча ўйлаган бўлса-да, Ойдин гапни қандай бошлашни билмай қолиб, хўрсинди. ―Хуллас, мен кетаман...Кетадиган бўлдим...
―Жиннивой-қаерга кетасан? Ҳа сени санаторийга жўнатмоқчилигимни билиб қолдингми? Дарров-а? ―Эри шундай деб костюмининг чўнтагидан қандайдир қоғоз чиқарди.
―Мана,“Иссиқ сув” санаторийсига путёвка топилди.
Ойдин бир неча ой олдин мактабда, ўқитувчилар хонасида бўлиб бўлиб ўтган суҳбатни эслади. Ўшанда география ўқитувчиси Ҳафиза опа Бухородаги “Иссиқ сув” санаторийсида аёллар касалликлари самарали даволаниши, кўпчилик шу ерда шифо топгани ҳақида гапирганди. ”Бир жияним Тошкентда яшайди. Саккиз йилдан бери бефарзанд эди. Шу ерда даволаниб кетганидан кейин, ўғил кўрди. Сиз ҳам бориб кўринг, ноумид шайтон дейдилар. Зора умидларингиз ушалса,”― деганди у.

1,258

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

05 Jan, 08:03

―Кейин унинг аҳволига эътибор ҳам бермай столига ўгирилдию, ёзишда давом этди.
Ойдин музлаб қолди. Бу ўзи учун ҳеч кутилмаган ва кўнгли, яшаши учун йиллар давомида кутилган янгиликдан нима қилишини билмай қолди. Бошига худди бир нарса билан урилгандай гангиди. Шифокорга ҳеч нарса демай,(сумкаси ва соябонини ҳам УЗИ хонасида қолдириб!) жойидан югуриб турди. Тезроқ уйга боргиси, бу қувончни Ихтиёр-у, бошқа яқинлари билан баҳам кўргиси келди. Телефон қилмоқчи бўлганидагина сумкаси ёдига тушди. Энди орқасига қайтмоқчи бўлганида, таниш ҳамшира қиз сумка ва соябонини олиб келаётганига кўзи тушди.
―Опажон, сумкангизни қолдириб кетибсиз-ку, ―деди қиз жилмайиб.
Бу кутилмаган қувончдан эсини йўқотиш даражасида ҳаяжонланган Ойдин кўчага чиқиб, тоза ҳаводан нафас олди. Кўчанинг нариги бетидаги дўкондан муздай сув олиб ичди.
Шундан сўнггина хаёли бироз жойига келгандай бўлди.
.”Аллоҳимга шукур,―шивирлади келинчак лабларида кўз ёш таъмини туяркан.
―Қуруқ қўймади, мениям. Шунча қилган илтижоларимни эшитди.” Қўл телефонини оларкан, бу шунчаки оддий хабар эмаслигини ўйлаб, эрига телефон қилиш фикридан қайтди.
”Яхшиси уйга борай, кейин айтаман. Ихтиёр акам қотиб қолсалар керак, мендан ҳам баттар аҳволга тушиб...” Шунча йилдан бери онасидан таъна-дашном эшитса-да, уни бирор марта ҳам ранжитмаган, хафа қилмаган умр йўлдошининг қадрдон чеҳраси кўз олдига келиб, ўпкаси тўлиб кетди.
У кўнгли нурафшон, бир неча йилдан бери кўнглини эзиб ётган тош бирдан эриб кетгандай руҳи енгил эди. Бу бахт туйғусими, ё шукроналикми нима бўлганда ҳам жуда азиз, ҳеч нимага қиёслаш мумкин бўлмаган ширин ҳаяжон эди...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

999

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

04 Jan, 15:55

🙅‍♀Хотин қанчалик жанжалкаш бўлмасин, агар эр гаранг бўлса, бу оила хеч қачон дарз кетмайди.😁

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,522

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

04 Jan, 13:16

❗️Тротуарда стакан ушлаб турган қизни стаканига пул ташлаб ўтгандим.!

Орқамдан: Мен кофе ичаётгандим мараз деса бўладими...😜

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,688

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

04 Jan, 12:55

🍃🍃🍃🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,564

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

04 Jan, 12:31

🍃Имом Шофеий:
“Қуръондаги бир оят золим қалбига камон ўқи каби санчилувчидир, мазлумнинг қалбига эса малҳам каби фойда берувчидир”, - дедилар.

“У қайси оят?”, - деб сўрашди.
Аллоҳ таолонинг:
“Роббинг унутувчи эмас”, сўзидир”, - дедилар.
(Марям сураси, 64-оят)

Доктор Аҳмад Исо Маъсоравий.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,455

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Dec, 15:43

Мана қандай Адолатли бўлган!

Умар Ибин Ҳаттоб...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

170

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Dec, 14:19

✒️УЧ ЙЎЛОВЧИ.

Илм, Бойлик ва Шараф дўстлашиб сафарга чиқишибди. Манзилга етгач Илм дебди:
– Мен ана шу университетга кираман. Кутиб турсанглар ортга қайтаман.
Бойлик дебди:
– Мен мана бу кўшкка кираман, кутсангиз қайтаман.
Шараф дебди:
– Мен сизларга ўхшамайман. Менинг боришим бор-у, қайтишим йўқ.

"Ҳикматлар хазинаси"дан

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

492

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Dec, 14:14

Изоҳсиз❗️

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

446

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Dec, 13:32

✒️Бир муҳаббат тарихи...

Аямнинг оналари (энам) Тожикистондан бўлганлар. Қулоқ қилиш даврларида юртимизга келиб, шу ерда қолиб кетганлар.

Энамнинг иккита укалари бўлган: катталари Абдуллахон, кичиклари Муҳаммаджон.

Ўша Абдуллоҳ тоғамиз ўн йил бурун саксонга яқинлашиб қолганларида вафот этдилар. Лекин то вафотларигача қариндошларимиз ичра энг кўп Ўзбекистонга меҳмон бўлиб, хабардор бўлиб тургувчимиз ўша тоғам эдилар. Чегаралар бекилиб, ўтиш учун рухсатга кўп ҳужжатлар керак чоғдаям минг машаққат билан келиб кетишларининг сабабини ҳеч англамас эдим... Бир куни сўнгги бора келдилар, ҳар доимгидан кўра бошқача маҳзун эдилар, ўткир нигоҳлари ўйчан, ҳаёллари фаромуш эди, андак хўрсиниб қўяр, қаттиқ хаяжон ичра турганларини сезиш қийин эмас эди. Ўша куни тоғамиз билан сўнгги суҳбат бўлган эди. Ўша куни бутун ҳаёти ибодат ичра кечган инсоннинг кўнгил кечинмалари билан илк дафъа танишган эдим. Ўша куни оддий инсоннинг чексиз муҳаббат тарихини тинглаган эдим. Ўша куни олтмиш йиллик ҳотиралар китобини қайта очиб кўрган эдик...

Хотирамда қолган сўзларини имкон қадар келтираман...

"Ёш йигит эдим, опамнинг сабаблари билан Ўзбекистонга келиб юрар эдим. Мени шу ердан уйлантириб қўйишди. Келин бениҳоятда чиройли эди (тоғамиз ҳам жуда нурли инсон эдилар) Кўнглимга шуқадар ёқар эдики, андаккаям айрилолмас эдим. Фақат бир муоммомиз бор эди, у Тожикистонга боргиси келмас, мен бу ерда қололмас эдим. Умрим йўлларда ўта бошлади.

Имкон қадар ёнида бўлишга ҳаракат қилардим. Юртимга борсамам жуда тез қайтардим. У ёқда аямиз "Ўзбакинг келмаса уйлантираман", дейишдан чарчамас, бу ёқда буни боришга кўндиролмас эдим. Азбаройи муҳаббат сабаб ҳеч машаққат сезилмас эди.

Бир сафар Тожикистонга борсам аямиз хасталаниб қолибдилар, одатдан кўра узоқроқ қолиб кетдим. Оёққа туриб кетар дегандим бўлмади, омонатларини топширдилар. У вақтларда телефон йўқ, уловлар кам, хабар бериш машаққат кўрмадим. Маъракаларини ўтказгач йўлга отландим, мисли қушдай учиб Ўзбекистонга келдим. Аёлим мендан ҳафа эди, менинг эса тушинтиришгаям мажолим йўқ, жуда толиққан эдим, жойимга чўзилдим. У эса аёллигига борди. У ёқдан уйлангансиз, мени яхши кўрмайсиз, эсламайсиз деб мендан гиналаниб бошлади мен эса ҳар гапига йўқ, йўқ деб бош чайқардим.

Бунақа қилиб сарсон қилиб юрадиган бўлсангиз қўйсангиз қўйиб қўяқолинг деганда, хўп ҚЎЙСАМ ҚЎЙИБ ҚЎЯҚОЛАМАН деган сўз оғзимдан чиқиб кетди-ю, ўрнимдан бирдан сапчиб туриб кетдим. Нима деб қўйганимни ўзим тушинмай қолдим. Шу билан шу уйдан чиқиб кетдим, аёлим қолди, бахтим қолди, ҳаёлим, ҳаётим ҳам ўша ерда қолди, ўзим эса қайтолмадим.

Бутун умрим илм билан ўтди, ҳаммага ҳар масалада ечим топиб бердиму, ўзимнинг ҳолимга чора тополмадим. Талоқ сўз оғзимдан чиққанида эди, бунинг ҳукми нима бўлишини аниқ билардим. Бу ишимда эса аниқ тўхтамга келолмадим...

Олтмиш йил ўша аёлнинг муҳаббати билан яшадим, олтмиш йил ўша аёлни бир кўриш илинжида Ўзбекистонга қатнадим... Олтмиш йил йўлларда изладим, тўйу- маъракада изладим, чўлларда изладим, мободо у эмасмикин деб ҳар ўхшаш чеҳрага бир назар ташладим... Мумкин эмаслиги учун у яшаган қишлоққа бир қадам босиб ҳеч қачон кирмадим, бироқ ҳар сафар кўриниб қолармикин деб узоқдан соатлаб тикилиб ўтирардим... Бирор марта кўрмадим...

Бугун Ховоснинг йўлида мошинга минсам, ёнимга ўтириб қолибди. Танидим, ҳудди олдингидай. Олтмиш йил олдин билмай хато қилган эдим, бу сафар билиб қилдим, мен унга гапириб қўйдим. Ҳол-аҳвол сўрадим, турмушини сўрадим, кейин ризолик сўрадим...

Ўтган ишдан менгина эмас, у ҳам қаттиқ пушаймон экан. Энди бу ерда тутгувчи иш қолмади, сизларам рози бўлинглар"...

Тоғам кейин қайтиб келмадилар, ўз юртларида бироз ўтгач вафот этдилар.

Мен саксондаям китобни кўзойнаксиз ўқийдиган, тунлар таҳажжудга турсалар, атрофида нур айланиб турадиган, нафси тўйиб овқатланмайдиган, косаларини таомдан сўнг доим чайқаб ичадиган, келсалар бошимизни бир силаб меҳрларини ифодалаб қўядиган ўша парҳезкор тоғамизнинг кўнгилларида сўнгги нафасгача яшаган аёлнинг қандай бўлганликларини ҳанузгача негадур кўргим келаверади...

Нодира муаллим.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

557

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Dec, 13:08

Abdulloh Domla...🍃

Bandani ustiga kelgan mashaqqtda Xikmat bor...!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

578

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Dec, 09:56

✒️АЖИН ИЗЛАРИ.

Сочларимни, юзимни силаб, ўйнаб ўтирган қизчам ногаҳон сўраб қолди:
– Пешонангиздаги чизиқлар нима, дада?
– Буми, ажинлар, – дедим пешонамни силаб.
– Бу чизиқлар нечта, уни ким чизган? – у яна бидирлай бошлади.
Қизчамнинг саволларига жавоб бераяпману хаёлим бошқа ёқларда эди. Яна онамни эслаб кетдим. Мен ҳам онамнинг сочларини тўзғитиб, юзини силаб ўйнаганман, эркаланганман. Лекин онамнинг юзидаги ажин излари нечта эди? Мен буни ҳеч сўрамаган эканман. Онамнинг сийратини кўз олдимга келтирсам, унинг ўйчан вазмин чеҳраси қайтадан жонлана бошлайди.
Турмуш ташвишлари, ҳаёт юмушлари билан бўлиб онамнинг хузурида ҳамиша ҳам жамулжам бўлавермасдик. Акам, опа-сингиллирим узоқ шаҳарда яшагани боис тез-тез келишнинг иложи йўқ эди. Бирон тўй, марака баҳона тўпланишиб қолардик. Энди эсласам, биз ўзимиз билан ўзимиз овора бўлиб онамнинг қандай хаёллар, ўй-кечинмалар гирдобида қолганлигига эътибор бермас эканмиз. Ўғил-қизларининг йиғилганидан онамиз ўзида йўқ шод бўлди, деб ўйлаб юраверган эканмиз. Аслида, шундай бўлганмикан?
Ҳамма оға-инилар тўпланишиб бағрини тўлдирганимизда унинг хурсанд бўлганлиги рост. Лекин шундай пайтлардаги ҳолатини хотирамда жонлантирсам, кўз илғамас бошқа нарсалар ҳам қайта жонланади. Онам ҳар қанча хурсанд, бахтиёр бўлганда ҳам бошқа аёллар каби очилиб-сочилиб, яйраб кулганлигини камдан-кам учратганман. Нега шундай экан-а? Жилмайганда унинг серажин юзида кўз илғамас бир дард, мунг бордек туюлаверарди. Ҳолбуки, биз ўғил-қизлари жам бўлиб, бағрини тўлдириб турардик-ку. Унда онам қалбини ички бир туғён, дард билан ўраб турган ҳис нима бўлиши мумкин?
Ҳамма ўғил-қизлари жам бўлардик, дедим. Аслида, шундаймиди? Унинг ҳали кўкракка тўймасдан, атак-чечак бўлмасдан ерга берган беш ўғил-қизи-чи! Онаизор уларни унутиши мумкинми? Бамисоли оққушларга айланган норасида гўдакларни унута олмаган экан-да! Балки энди, у дунёда ҳур норасидаларини бағрига босиб, дийдорига тўйгандир. Ҳаёт бунчалар чигал бўлмаса. Биз тириклар ёди оналарни қабрда ҳам тинч ётишга қўймаса, тириклигида қаддини букиб, пешонасига ажинлар солганимиз етмасмиди?.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

807

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Dec, 08:13

Қиз севган йигитини унутмайди.
Йигит висолига етолмаган қизни хеч қачон унутмайди.
Йигит рухи билан фақатгина битта қизни сева олади.
Қиз йигитга, мени кечиринг мендан ўтди деса, билингки бу сўзни айтмасидан аввал минг бор йиғлаган.
Йигит қизга мени кечиргин деса билингки бу сўзни айтмасидан аввал минг бор ўйлаган.
Йигит кишининг мардлиги, қиз ожиз холатда бўлганида унга ёрдам қўлини чўзиши, қизнинг қўрқув тўла кўзини, шодликга тўлдиришидир.
Йигит севган қизини йўқотса, уйланишни ёмон кўриб қолади.
Қиз севган йигитини йўқотса, биринчи сўраб келган йигитга турмушга чиқади.
Қиз севгисини йўқотганда тўккан кўз ёши, йигитнинг минг кўз ёшига тенгдир.
Йигит севгисини йўқотганда тўккан кўз ёши, қизнинг бутун хаётига тенгдир.
Аллоҳ хеч кимни севганидан айирмасин.
Севгисини йўқотганлар, Мухаббат пойезди кетиб бўлди деганлар қайғурманг, бу дунё фақат пойезд билан чекланиб қолмаган, самолёт дегани хам бор!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

877

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Dec, 06:52

🕌Намозни чала ўқийдиган, унинг рукуъ ва саждаларини тўлиқ қилмайдиган кимсанинг уқубати

«Бас, намозларини «унутиб қўядиган» «намозхонларга вайл бўлсин» оятининг тафсирида шундай дейилган: «У намозни чала ўқийдиган, рукуъ ва саждаларини тўлиқ қилмайдиган кимсадир».

Абу Ҳурайра розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Бир киши масжидга кириб келди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам масжиднинг чеккасида ўтирган эдилар. У киши намоз ўқиди-да, келиб у зотга салом берди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам унга: «Сенга ҳам салом бўлсин, қайтиб бориб, намоз ўқи, сен намоз ўқиганинг йўқ», дедилар. У яна намоз ўқиди-да, келиб салом берди. «Сенга ҳам салом бўлсин, қайтиб бориб бошқатдан ўқи, сен намоз ўқиганинг йўқ», дедилар. У намоз ўқиди-да, келиб салом берди. Набий: «Сенга ҳам салом бўлсин, қайтиб бориб бошқатдан ўқи, сен намоз ўқиганинг йўқ», дедилар. Ҳалиги киши кейинги маротаба айтилганида: «Ё Расулуллоҳ, менга ўргатиб қўйинг», деди. «Агар намозга турсанг, таҳоратни мукаммал ол. Қиблага юзлангач, такбир айт ва ўзинг билган Қуръон сура-оятларни ўқи. Кейин то қаноат ҳосил қилгунингча рукуъда тур. Сўнгра тўла тик бўлгунингча қаддингни ростла. Сўнг қаноат ҳосил этгунингча сажда қил. Сўнгра тўла ўтиргунингча қаддингни ростла. Кейин қаноат ҳосил этгунингча сажда қил. Сўнгра тўла тик бўлгунингча қаддингни ростла. Хуллас, бутун намозингда шундай қил», дедилар» (Бухорий ва Муслим ривояти).

Абу Масъуд Бадрийдан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Рукуъ ва саждадан умуртқасини тик қилиб кўтармаган кишининг намози намоз ҳисобланмайди» (Аҳмад, Абу Довуд ва Термизий ривояти).

Бошқа бир ривоятда: «Рукуъ ва саждалардан белини ростламагунча...» дейилган.

Бу ҳадис намоз ўқиганда рукуъ ва саждалардан кейин белини ростламаган кишининг намози ботил эканига ҳужжат. Чунки ҳар бир аъзо ўрнида қарор топиши намоздаги фарзлардандир.

(Изоҳ: Ҳанафий мазҳабида бу иш вожиб саналади. – Муҳаррир.)

Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Одамлар орасидаги энг ёмон ўғри намозидан ўғирлайдиган кимса», дедилар. «Ё Расулуллоҳ, қандай қилиб киши намозидан ўғирлайди?» деб сўрашганда, «Рукуъ ва саждаларини тўлиқ қилмасдан», дея жавоб бердилар» (Ибн Хузайма, Ҳоким ривояти).

Абу Ҳурайра розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Рукуъ ва саждалари орасида умуртқасини ростламайдиган бандага Аллоҳ қарамайди» (Имом Аҳмад ривояти).

Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Мунофиқнинг намози бундай: у қуёшни кузатиб ўтиради, ўтиради-да, у шайтоннинг икки шоҳи орасига келгач, туриб (қуш донни чўқигандек) тўрт марта ётиб туради ва унда Аллоҳни камдан-кам эслайди» (Муслим ривояти).

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам рукуъ ва саждаларни тўлиқ қилмасдан намоз ўқиётган кишини кўрдилар ва: «Агар бу кимса мана шу ҳолатда ўлиб кетса, Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам миллатидан бошқасида ўлган бўлади», дедилар (Табароний ва Ибн Ҳузайма ривояти).

Ибн Аббос розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Еттита аъзо билан сажда қилишга буюрилдим: Пешона (қўллари билан бурунларига ҳам ишора қилдилар), икки қўл, икки тизза ва икки оёқ билан», дедилар» (Муттафақун алайҳ).

Бошқа бир ривоятда: «Еттита (аъзо) билан сажда қилишга, соч ва кийимни йиғиб олмасликка буюрилдим: пешона ва бурун, икки қўл, икки тизза ҳамда икки оёқ», дейилган (Муслим, Насоий ривояти).

Киши намоз ўқиётганда, қайси аъзосининг намоздаги ҳақини адо этмаса, то намоз ўқиб бўлгунича ўша аъзо унга лаънат айтиб туради.

Ривоят қилинадики, ҳар бир намозхоннинг ўнг томонида бир фаришта, чап томонида бир фаришта бўлади. Агар у намозни тўлиқ ўқиса, намозни олиб чиқиб кетадилар. Агар тўлиқ ўқимаса, намоз билан унинг юзига урадилар.

Салмон Форсий розийаллоҳу анҳу айтганлар: «Намоз ўлчовдир. Ким вафо қилса, вафо кўради. Ким уриб қолса, Аллоҳ уриб қолувчилар ҳақида нима деганини яхши биласизлар. Аллоҳ таоло:

«(Ўлчов ва тарозидан) уриб қолувчи кимсаларга вайл бўлсин», деган».

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

893

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Dec, 06:27

Abdulloh Domla...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

824

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Dec, 04:35

болаларини уйғотиб юбормаслик учун оёқ учида юриб Лоланинг каравоти тепасига келиб энгашди.

— Қундузхон келди.
— А?! — У хотинининг кўзига қаради.
Унинг бу қарашида уч маъно бор эди. Бири, кўпдан соғинган қизини кўришга шошилиш, иккинчиси, севган онасидан ажралган қизнинг изтиробли ҳолатини кўришга юраги дов бермаслик, учинчиси ўгай онага бўлган муносабатда бирон кўнгилсизлик бўлмаганмикин деган шубҳа эди.

— Ухлаяпти, — деди хотин у ётоқ эшигини очаётганда, — Безовта қилмай қўя қолинг, чарчаб келган, ухласин. У овоз чиқармай бир йўталиб олди-да, ичкари кирди. Стол устидаги кўк абажурли чироқдан Қундузхоннинг юзига ҳавойи бир нур тушиб турарди. «Онасининг ўзи, кўзи ҳам, юз тузилишлари ҳам худди онаси…» дея дилидан ўтказди ота. Эр-хотин аллавақтгача ухлаёлмади. Эр тез-тез папирос чекар, хотин эса Лоланинг тепасидан нари кетмасди.
Қундузхон уйғонганда, дадаси катта тошойна олдида юзига совун кўпигини суриб, соқол олаётганди. У апил-тапил кийиниб дадасининг олдига чиқди. Ота ойнадан қизининг аксини кўриши билан қўлидаги буюмларини ташлаб, уни бағрига босди. Қундуз, гўё шу икки йил ичида ҳеч қандай воқеа бўлмагандек, ўзини қувноқ тутди.

— Қизим, дадангдан хафа эмасмисан?
— Нега хафа бўлай, жуда тўғри қилгансиз…

Улар стол атрофига ўтиришди. Дастурхонда хонаки печеньелар, атиргул нусха торт ва турли хил мевалар бор эди.

— Аянг сенинг келишингга уч кундан бери тайёрланади. Аянг сўзи Қундузхоннинг қулоғига ғалатироқ эшитилди. Лекин ота олдида ўзини тутди. Сездирмади.

— Ишга кетадиган вақтим бўлиб қолди, аянг Лолани докторга олиб кетган эди, сен бир оз дам ол, ҳозир келиб қолар. Ота тез-тез кийиниб, уйдан чиқди. Қундузхон ёлғиз қолди. У бир оз хаёл суриб тургач, ичкари уйга кириб, гардеробни очди. Кичик илгакчаларда Лоланинг текис дазмолланган кўйлаклари, кичик уйга кирди, унда Лоланинг ўйинчоқлари. Хоналарнинг ҳаммаси озода, дераза пардалари оппоқ, уй анжомлари йилтирарди. Ҳамма ёқда дидли, меҳрибон хотиннинг қўли сезилиб турарди. Қундузхон йўқотган онасини яна топгандек бўлди, бу хотинда ўз онасини — унинг меҳру муҳаббатини кўрди. Нариги уйдан Лоланинг овози эшитилди. Қундузхон югуриб чиқди. Хотин қўлидаги буюмларни столга қўяётган эди.

— Дадангиз кетиб қолдиларми?
— Ҳозир кетдилар. Лола тузукми, аяжон? Хотин турган ерида донг қотиб қолди. Қундуз уни аяжон деб атади, у ё янглиш эшитдими?! У хурсандлигидан энтикди. Бу сўз унинг юрагига илиққина бориб тегди. Она кўнгли тоғдек кўтарилди. У бахтдан энтика-энтика Қундузхоннинг бошини силар, эркаларди. Қундуз унинг оғушида она исидан маст бўлиб кўзларини юмди.

Тамом.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

926

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Dec, 04:35

лайдиган қўғирчоқ ҳам олиб келдингизми? Қундуз жавоб ўрнига унинг юзидан ўпди. Уйга киришди. Хотин ичкари хонага кириб йўл-йўл халат кийиб чиқди-да, стол устига ёйиб қўйилган дастурхонни очиб юборди.

— Қундузхон, аввал бир душга тушиб оласизми-а?

— Майли, — Қундузхон гўё сеҳрлангандек жавоб берди.
Вақт жуда тез ўтарди. У душдан чиқиб артинаёттанда ҳам «бу хотин ким, нега мунча меҳрибончилик қилади?» деган савол миясидан нари кетмасди. Хотин кирди, қўлидаги хитой шоҳисидан тикилган халатни унинг елкасига ташлар экан, қўшиб қўйди:

— Размерингизни билмадим. Кенгроқ бўлса тузатиб берарман.
Шу пайт Лолахон ҳали енги ўрнатилмаган кўйлакни этагидан судраб кирди.
— Опа-чи, опа, аям менга кўйлак тикиб бердилар. Жудаям кўйлагим кўп. Қизил кўйлагимни кўрсатайми?
Хотин югуриб келиб унинг қўлидан кўйлакни олди.
— Вой, қизим тушмагур-э, ҳали битгани йўқ-ку. Қундузхон турган ерида қотиб қолди. Синглисининг «аям», бу хотиннинг «қизим» дейиши унинг қулоғига ўқдек қадалди. Демак, демак, у…
Қундуз юзини панжалари билан беркитиб, ичкари уйга югурди, ўзини каравотга ташлаб, йиғлаб юборди. Унинг кўзи олдида яна она гавдаланди. У қизига хомуш термилар, нимадир демоқчи бўлгандек лабларини жуфтлаб турарди. Қундуз кўз ёшларидан ҳўл бўлиб кетган ёстиқни суриб қўйиб, ўнг ёнбошига ағдарилган эди, деворда, зарҳал рамкадан кулиб қараб турган онасининг суратига кўзи тушди. Эшикдан мўралаб турган Лола ҳайронликда кўзини пирпиратиб, орқасига қайтди.

— Ая-чи, ая, опам йиғлаяптилар.
Хотин хомуш ўтириб қолди. Электр чойнагининг жўмрагидан париллаб буғ кўтарилар, тўлқини адашган радиоприёмник муттасил хириллар эди.
— Сиз ҳам йиғлаяпсизми? — Лола хотиннинг елкасига осилди. Хотин қизчани тиззасига ўтқазиб, унинг бошини силади.
— Бошингиз оғрияптими?
— Ҳа, қизим, бошим оғрияпти.
Хотин машаққат билан ўрнидан турди-да, аста-секин юриб Қундузхон ўтирган уйга кирди. Қундузхон ҳамон онасининг суратига термилиб, хомуш ўтирарди. Хотин ҳам суратга қаради.

«Қани эди, ўз болаларингга ўзинг бош бўлсайдинг, бахтини кўрсайдинг. Мен сенинг бахтингга шерик бўлмоқчи эмасдим… Сенинг йўқлигингни билдирмасам, болаларинг аёзда совқотмаса, кири ювуқсиз, қозони осиқсиз қолмаса, дейман. Уларни ўзинг ният қилгандек тарбия қилсам, дейман. Байрамларда, тў-ю тамошаларда ўксинмаса, етимлиги билинмаса, дейман…»

Хотин рўмолининг учи билан кўз ёшларини артиб олди-да, қўлини Қундузхоннинг елкасига қўйди.

— Ҳаммасига тушунаман. Оғир, жуда оғир. Бироқ менга ҳам… Ўзганинг фарзандига она бўлишдек оғир иш йўқлигини биламан.
Хотин юрагини тўлқинлатиб турган фикрларни айтиш учун сўз тополмади. Хўрсинди. Дарҳақиқат, она ўз боласини шўхлик қилганда уришади, вақти келганда жазо беради. Аммо ўзганинг боласига шундоқ қилиб бўладими. Уларга оналик қобилиятининг энг нозик воситалари билан ёндашмоқ керак.
Ўгай оналар ҳақида эл оғзига тушган турли-туман латифалар, чидаб бўлмас таъналар тушунчамизга елимдек ёпишиб қолган. Бу муносабатлар ҳамон улар хизматини камситиб келади.
Қундузхон кечки овқат вақтида ҳам хомуш ўтирди. Ечиниб ўрнига ётаркан, томоғини бўғиб келаётган алам ва изтиробни қайтармоқчи бўлиб ҳарчанд уринса ҳам бўлмади. Бегона хотинни она деб аташга тили бормас, бунга уни мутлақо ҳуқуқсиз деб биларди. Қўшни хонада чироқ ўчди. Девордаги соат ўн бир марта занг урди. Хотин ҳамон ухлолмай, уй ичида куймаланиб юрарди. Лоланинг ижирғаниб йиғлаган овози эшитилди. Яна чироқ ёнди.

— Вой, қизим, иситманг бор-ку. — Бу хотиннинг овози эди. Қундуз шошиб, ёстикдан бош кўтариб, қулоқ солди. Шкаф эшикчаси ғийқиллаб очилди. Оёқ товуши. Лола ҳамон инграрди.
Қундуз қия очиқ эшикдан қўшни хонага қаради. Хотин Лоланинг қўлтиғига қўйган термометрни олиб чироққа солиб қаради-да, уни бир силкиб стол устига қўйди. Лоланинг каравотчасига энгашиб, унинг кўз милкларини йириб кўрди ва кўтариб, уйнинг у бошидан бу бошига юра бошлади. Қундуз ўрнига келиб ётди. Ўзганинг фарзандида ўзига нисбатан фарзандлик ҳиссини қўзғатолган хотинга юрагининг аллақаерида муҳаббат учқуни йилт этиб кетганини сезмай қолди. Кўзини уйқу босди. Дадаси ишдан кеч қайтди. У иш кийимини ечиб,

858

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Dec, 04:35

✒️Аяжон…

Поезд Тошкентга яқинлашган сари Қундузхоннинг юраги қаттиқроқ ура бошлади. Бундан икки йил аввал шу станциядан унга оқ йўл тилаб қолган она энди йўқ. У ўтган йили баҳорда туғруқхонада ўлган. Қизнинг назарида, она перронда ҳамон рўмол силкиб тургандек эди.
Поезд станцияга кириб келди. Перрон тўла одам. Ҳамма вагон эшигига қараб югуради. Улар орасида фақат она, Қундузхоннинг онаси йўқ, холос. Қиз чамадончасини кўтариб вагондан тушди, одамлар орасидан туртина-туртина четга чиқиб, дадасини қидира бошлади. «Телеграмма етиб келмаганмикин» деб дилидан ўтказди Қундузхон. Йўқ. Дадаси одамлар орасида кўринмади. Онаси бўлса, албатта, чиқар эди. Гул тутиб кутиб оларди. Қизнинг атрофга жавдираб турган кўзлари хомуш ерга боқди. Қиз кўнгли ўксиди. Не-не орзу-умидлар билан ўстирган фарзандининг балоғат ёшини кўролмаган оналар, фарзандлик қарзини ўтолмай армонда қолганлар қалбини тирнаб келган дарду аламини ифода қилиб бўлармиди. Атрофни қувноқ кулгига тўлдирган мана шу одамлар орасидан Қундузхон бундан икки йил аввал йўқотган онасининг меҳрибон-мунис сиймосини қидиради. Қани у, кўзи ёриб, бир парча этда ўз истиқболини кўролган ва унга бахт тилаган она! Ёшлик йиллари унинг сочларини майда қилиб ўриб қўядиган меҳрибон қўллар қани? У энди абадиян йўқликка кетди. Қундузхон бўшашиб чамадончасига ўтирди. Иягини кафтига тираб, бир нуқтага тикилганича хаёлга толди.
Она ўлди. Туғруқхона дояси қўлида йиғлаб турган чақалоқ ҳали кўз очмай она сутидан, висолидан бегона бўлди. У кунлари Қундузхон Москвада ўқишда эди. Бу қайғули хабарни қизига қандай қилиб билдиришни билмаган ота узоқ вақт сукут сақлади. Охири ёзишга мажбур бўлди. Қундузхон ўзини ҳар қанча тутишга уринмасин, оғир йўқотишнинг азоби уни қийнар, эзар эди. Ёзги имтиҳонлар бошланди, бир фандан йиқилди. Қайта топшириш учун ёз бўйи тайёрланди. Яна ўқиш бошланиб, Тошкентга келолмай қолди. Уни фақат синглиси, ҳали на онасини ва на опасини кўрмаган чақалоқнинг аҳволи қийнар эди. «Онасиз ҳоли нима кечди экан?» Қундузхон фақат шу ҳақда ўйларди.
Қундузхон бош кўтариб атрофга қаради, одамлар аллақачон тарқаб кетган, уни тўрт сутка йўл босиб олиб келган поезд бир зумда бўшаб қолган. Газета киоскаси олдида сочига оқ оралаган, ўрта ёшлардаги бир хотин унга қараб турарди.

— Сиз Қундузхон эмасмисиз? Дарров танидим, суратингизга ўхшар экансиз. — Хотин тез-тез юриб келиб, у билан қучоқлашиб кўришди. Ҳали ўзини ўнглаб олмаган Қундузхон бу хотиннинг бағрида кўпдан унутилган ўз онасининг исини туйди.
Бир эслаб кўринг! Оналарда қандайдир бир ис бўлади. Болалик йилларимизда она бағрида эркаланиб ётарканмиз, димоғимизга ўрнашиб қолган ўша она исини катта бўлганимизда ҳам унутолмаймиз.
— Дадангиз зарур бир иш билан идорада банд бўлиб қолдилар. Ўзим чиқдим. Қундузхон бир сўз демади. Бу хотин ким, нима учун у Қундузхонни кутгани чиқди. Бу тўғрида ўйлаб ҳам кўрмади. Она исидан маст бўлган қиз итоат билан унинг кетидан шаҳар майдончасига чиқди. Ҳаво очиқ, куз офтоби тилла ранг япроқлар устида чақнар, тиниқ осмонда кумушдек ялтираб каптарлар учарди. Машина асфалт йўлдан текис сузиб, куз шамоли тўккан баргларни икки томонга учириб борарди. Машина ойнасидан баланд, ҳушқомат иморатлар лип-лип ўтиб турибди. Кўчалар гавжум, туғилиб ўсган, гўдаклик йилларининг энг беозор кунлари ўтган «Шарқ» кинотеатри олдидан ўтаркан, Қундузхоннинг кўз олдида яна ўша мунис-меҳрибон онанинг ёқимли сиймоси гавдаланди. Машина курант рўпарасидаги уч қаватли бино олдида тўхтади. Хотин чамадонни қўлига олиб ерга тушди-да, Қундузга йўл берди. Катта дарвоза олдидаги саҳнда ўртоқлари билан ўйнаб юрган икки ёшлардаги қизча югуриб келиб хотинга ташланди.
— Танияпсизми? — Хотин Қундузга ўгирилди, — Синглингиз Лолахон.
Қундузхон қизнинг кўзига қаради-ю, унда ўз онасининг кўзини кўрди. Юраги тез уриб кетди. Қизчани кўтариб бағрига босди. Лола ётсираб ўзини четга тортди ва хотинга қараб талпинди.
— Вой, опанглар-ку, Москвадаги опанглар-ку, — деди хотин Лолани бағрига босиб. Лола кўзларини катта-катта очиб Қундузга қаради.

— Менга нима олиб келдингиз?
— Сенгами, анча нарса олиб келдим.
— Ух

963

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 17:01

Mana Ummatni ahvolini qanaqa ekanini biling...!

Abdulloh domla...😢

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,578

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 16:05

🎅

Қорбобомиз қоп қора,
Совғаси йўқ бечара,
Янги йилда келади,
Ароқ ичиб кетади😂

Давоми сиздан...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,727

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 15:29

🧕Қизингиз тушган оилани қандайлигини, қизингизни тоби қочганда биласиз.🤒

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,320

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 14:21

Олдинлари тўйларда шунақа сабзи 🥕 артишлар бўларди! Хозир ҳам бўлётганми...?

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,310

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 14:05

📌Тулки фалсафаси.

— Устоз, — деди бир кун тулки тулкига,
Нечун биз нишонмиз доим кулкига?
Ўрмонда бўри ҳам, ҳатто жаноб шер,
Бир-бирин туртишиб:— Тулкисан-а, дер!
Бошкалар устидан кулмаслар нечун,
Бу ҳол қоронғудир биз ёшлар учун.
— Ука,— деди шунда тулкига тулки,
Бундай ҳодисотнинг сабаби шулки,
Касбини эплолмай қолса аксари
Тулкилик қилади ҳайвонлар бари.
Кўпинча иложсиз қолган фурсатда
Тулкилик қилади шер ҳам, албатта!
Лекин бизнинг ишни эплолмас улар,
Шу сабаб ўрмонда масхара бўлар.
Сен-чи, бундай ҳолдан асло ўкинма,
Бошқалар сингари четга бекинма.
Тулкисан, бундай чоғ тулкилик қилгин,
Тулки деб кулсалар, қўшилиб кулгин...

Абдулла Орипов.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,375

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 13:58

Мушукни топинг...!???

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,592

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 12:27

😳Бир бола тилла
балиқ тутиб олди, балиқ болага: - Учта тилагингни бажараман. Яхшилаб ўйлаб кейин
тилак тила тушиндингми
- Вой тилла балиғей унақада эшит йўқ яхшиси ёзиб ол.! Демак.... Шахар марказидан 5-та 5-хонали уй, 4-та океан сохилидан 5-та 5-қаватли дала ховлилар, 50-та охирги русимдаги жип мошиналари, 5-та нефт кони 5-та шахсий самалёт. 5-Та верталёт Швецария банкида хисобимга 5-миллиард евро хўўўш ёзяпсанми? Бу биринчи тилагим.
Энди қолганини эшит!!!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,386

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 11:26

Фарзандингизга меҳр-муҳаббатингиз ва бошқа ҳис-туйғуларингизни сўз орқали ифода қила олмасангиз.

Оддий қўл орқали қилинган ҳатти ҳаракатларни болалар қалбан ҳис қилишар экан.

Фарзандингизни эркалатмоқчи бўлсангиз бошини силанг. Шунда сиз ўз меҳр ва муҳаббатингизни ифодалаган бўласиз.

Фарзандингизни тинчлантирмоқчи бўлсангиз -пешонасига қўлингизни қўйинг.

Фарзандингизни қўллаб- қуватламоқчи бўлсангиз- қўлингизни чўзинг.

Меҳр-муҳаббатингизни изхор қилиш учун-бошининг орқа қисмини силаш жоиз.

Фахрланмоқчи бўлсангиз- бошига қўлингизни қўйинг.

Асабийлашаётган фарзандни тинчлантириш учун-кўксини силаш лозим.

Али Мухаммад Ас-Салляби.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,253

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 10:03

🍃Бараканинг сири🍃

Бир киши солиҳ кишилардан бири билан гаплашиб туриб: "Барака деган нарса аслида йўқ нарса, деди.
Шунда солиҳ киши ундан: "Итлар билан қўйларни кўрганмисан?"- деб сўради.
У: "Ҳа, кўрганман", - деди.
Солиҳ киши: "Қай бири кўпроқ болалайди?"- деб сўради.
У: "Итлар еттитагача, қўйлар эса учтагача болалайди", - деб жавоб берди.
Солиҳ киши: "Атрофингга қарасанг қайсинисини кўпроқ кўрасан?"- деб сўради.
У: "Қўйлар кўпроқ," - деди.
Солиҳ киши: "Аслида кўпроқ сўйилгани учун камайиб кетиши керак эмасмиди?"- деб сўради.
У: "Ҳа, шундай бўлиши керак эди", - деди.
Солиҳ киши: "Мана шу барака бўлади", - деди.
У: "Нима учун қўйда барака бор, итда йўқ?" - деб сўради.
Солиҳ киши: "Чунки, қўйлар эрта уйқуга кетади ва тонг саҳарда уйғонади. Натижада, барака нозил бўладиган вақтни топади. Итлар эса, туни билан ҳуриб чиқади ва саҳарга яқин уйқуга кетади. Шунинг учун барака нозил бўладиган вақтдан бебаҳра қолади, деб жавоб берди.

Ушбу ҳикоядан ибрат олайлик:
Тунларни турли хил ўйин кулгулар билан бедор ўтказиб, бомдод вақтида ухлаганларнинг умридан, ризқидан, авлодидан ва умуман ҳаётидан барака кўтарилади.
«Солиҳлар гулшани»дан

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

742

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 09:19

Энг зўр давр шу бўлса керак...😍🍃😘🌱🥰

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

724

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 08:19

📌Сарказм.

Қарасам, қушлар итнинг идишидаги овқатни чўқишни ўрганиб олибди. Овқат солишинг билан бир галаси ёпирилади. Итга овқатнинг ярми ҳам қолмайди. "Бу пайтда ит қани?" деган савол туғилди менда. Кузатдим. Эшакдай баҳайбат ит ўзини офтобга тоблаб ётибди. Қушларни кўряпти, лекин парво қилмайди. Ваҳоланки, бир марта вовулласа қушлар қочади. Нима учун у овқатини қўриқламаяпти? Жавоб топдим. Итда рефлекс пайдо бўлган. У қушларни қўришга эринади. Нима учун? Чунки у овқати камайса, яна олиб чиқиб солишларини билади. Мана, роҳатланиб мудраб ётибди. Ёки сайр қилади.
Итни чақирдим ва ўтқазиб қўйиб насиҳат бошладим:
— Нимага сен дотациядаги туман молия бўлими бошлиғидай ағанаб ётибсан? Туман бюджетида пул борми, йўқми, сенга барибирми? Чунки қанча пул етишмаса, давлат бюджетидан ажратилади-да. Ақлсиз ит! Бўлди, энди молия бўлими ёпилди. Энди давлат бюджетидан график бўйича – суткада фақат бир марта овқат ажратилади. Уни қушлар еб кетса, билганингни қил! Қўшимча овқат берилмайди! Оч ётаверасан.

Мен итга қўшимча овқат беришни тўхтатдим. Итга янги тартибни тушунишига икки кун кифоя қилди... Одамларга ҳайронсан.

ОРИФ ФАРМОН.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

789

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 06:16

Бировнинг уйига бораётганингизда албатта (хеч бўлмаса) икки донагина иссиққина нон олинг. Нон азалдан ризқ тўқлик ва тинчлик рамзи бўлиб келган. Сиз бу билан хонадон эгасига ўз тилагингизни билдирган бўласиз ва албатта хурматингиз ошади.

Хозир, тўқчилик замони, мезбоннинг нонга эхтиёжи бўлмаслиги мумкин. Аммо, мулла мирқуруқ бўлиб шумшайиб боришдан кўра шу яхши. Бир жуфт нон пули билан йиқилиб қолган одамни эса хали кўрмадим.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

877

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 05:27

Чунки дўстининг ёнида бошқа одам ишга чиққан экан. Бошқа иш топишини айтиб, бугун уйда бўлишини таъкидлади. Тушликкача акаси Рашидни кўриб келаман, деб уйдан чиқди. Акасининг уйида алланечук бўлиб ўтирди. Акаси бирга тушлик қилишни айтган бўлса ҳам унамай, уйига шошилди.
Анвар йўлда келаркан, ўзига ўзи гапира келди: «Нега, нега ахир, нима гуноҳимиз учун бу аҳволга тушиб ўтирибмиз? Бу лаънати касалликни нима учун даволай олишмайди? Нега кеч қолдик? Ё Худо, дардини берган Ўзинг, шифосини ҳам бер! Гулим, сўлим боряпсан, Гулим, Гулим…»
Анвар уйи олдига келиб, ўғли ва қизининг эшик тагида турганини кўрди-ю, сесканиб кетди. «Тичликмикин, бирор фалокат бўлдимикин?» деб ўйлаб қадамларини тезлатди.
— Нимага бу ерда турибсизлар? — деб сўради фарзандларининг ёнига келиб.
— Ойим эшикни очмаяти ё бирор жойга кетганмикин? — деди қизи Хосият йиғламсираб.
Анвар чўнтагидан иккинчи калитни олиб, эшик қулфини буради ва уйга секин кириб борди. Гўё оёғига тош боғлаб қўйилгандек эди.
Анвар, қизи, ўғли — бари Гулнорани излай бошлашди. Анвар ётоқхонадан чиқаётганда ўғлининг «Ойи!» деган чинқириғини эшитди.
Валибек омбор эшигини очиб, қотиб қолганди. Анвар омборхонага югурди. Остона хатлабоқ тош қотди. Сўнг осилиб турган Гулноранинг оёқларидан қучоқлаб, юқорига кўтарди.
— Нима қилиб қўйдинг, нима қилиб қўйдинг, нега бизни ташлаб кетди-инг?! — дерди Анвар хотинининг совиб қолган танасини қучоқлаб.
Тезда етиб келган шифокорлар ва ички ишлар ходимлари воқеани ўрганиб, керакли ҳужжатларни расмийлаштиришди.
— Буни ўқидингизми? — деди ички ишлар ходими Гулноранинг жасадини тиббий экспертизага олиб кетишларидан сал аввал Анварга бир варақ қоғозни кўрсатиб. — Шу ерда турган экан, сизга ёзилган хат.
Анвар шкафда қолдирилган хатни кўрмаганди. Қўллари қалтираб қоғозни олди. Таниш ёзувга кўзи тушди. Гулнораниг ёзуви эди бу. Эҳтимол, йиғлаб ёзган бўлса керак, хатдаги айрим ҳарфлар сув теккандан доғ ҳолатига тушганди.
«Анвар ака, мени кечиринг, мени севганингиз учун раҳмат! Менинг тақдиримни сиздай инсон билан боғлаган Аллоҳимга шукр. Афсус, бахтимиз узоққа чўзилмади. Бироқ шириндан шакар икки фарзандимизни сизга қолдиряпман. Мени даволатиш учун ўзингизни аямадингиз. Қийналдингиз, аммо буни менга билдирмасликка ҳаракат қилдингиз. Сўнгги икки йилда сизни кўп қийнадим. Ўз жонига қасд қилиш гуноҳ, кечирилмас гуноҳ эканини биламан. Лекин мени ҳам тўғри тушунинг. Дўхтирлар айтганидек, бир йил ёки яна икки йил яшашим мумкиндир, бироқ, барибир, охири маълум. Мен сўнгги юборган пулингизга ғишт олдим, улар товуқхонанинг ёнида турибди, кўрдингиз. Сизни бу жўжалар учун алоҳида катак, деб алдаган эдим. Уйнинг у ер-бу ерини тўғрилашга керак бўлади. Сандиқда кафанлик ва маъракалар учун пул бор. Телевизорни ҳам сотмагандим, уни омборхонадаги шкафнинг орқасига беркитиб қўйганман. Фарзандларимизга ҳам менинг қилган ишимни тушунтиринг. Мени кечиринг… Сизларни севиб қолувчи Гулингиз. Алвидо!»

Mohigul Diyorxo'jayeva.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

841

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 05:27

✒️Ҳикоя: Икки йиллик азоб

(Хаётий хикоя)

Тошкент шаҳридан келаётган «Ласетти» салонидаги йўловчилар машина йўлга чиққандан бошлаб ухлашаётганди. Олд ўриндиқдаги йўловчи туш кўряпти, шекилли, алланималарнидир пичирлаб келди, кейин бирдан: «Гулим, мен сенга жигаримни бераман, хафа бўлма!» деди-ю, ўз товушидан уйғониб кетди. Ялт этиб ҳайдовчига қаради, бироз жим туриб:
— Қаерга келдик? — деб сўради.
— Тўрткўлга кириб келяпмиз, — деди ҳайдовчи ва гапида давом этди. — Нима гап, тинчликми, ука?
— Ҳа, тинчлик, раҳмат.
Бу йўловчи ўттиз беш ёшлардаги Анвар бўлиб, у пойтахтдаги қурилишларда ишлаб, беш ой деганда уйига, оиласи даврасига қайтиб келаётганди. Анвар машина ойнасидан йўлга қараб келаркан, «Тўрткўл» ёзувини кўриб, уйига яқин қолганига қувонди. Ўзининг никоҳ тўйини эслаб, ширин хотиралардан жилмайиб қўйди. Гулнора иккиси шу ердаги ҳайкал пойига гуллар қўйишган, барча танишлар, дўстлар шу ерда иккала ёшга бахт тилашганди. Ширин хотиралардан жилмайиб ўтирган Анварнинг туман тиббиёт бирлашмаси ёнига келган вақтида кўзларида аллақандай маъюслик ва совуқлик ўйнади. Сўнгги икки йил ичида бу касалхонага неча маротаба кириб чиққанини санаса, адашиб кетади.
«Сўнгги икки йил… Менинг умримни, бахтимни, ҳаётимни барбод қилмоқда», деб пичирлади йигитнинг лаблари.
Бундан икки йил бурун Гулноранинг қорнида қаттиқ оғриқ бўлганлиги сабабли Анвар уни касалхонага олиб келганди. Олдин ҳам бир неча маротаба ана шундай ҳолатларда Гулнора дори ичиб, касалхонага боришдан бош тортган, бироқ охирги оғриқ қаттиқ бўлганлиги боис Анвар аёлининг қаршилигига ҳам қарамасдан касалхонага олиб келган эди. Шифокорлар Гулноранинг дардига «жигар циррозининг учинчи босқичи» ташхисини қўйишди. Шу икки йилдан бери Гулнорани даволатиш учун барча ҳаракатларни қилди. Бироқ оғир дардга йўлиққан Гулнорага ҳеч нарса фойда бермаяпти. Олдин бор топганини Гулноранинг даволаниши учун сарфлаган Анвар пули тамом бўлгач, уйининг шифери, эски буюмлар, мол-ҳолларигача сотди. Кейин Тошкентга ишлагани кетиб маошини ойма-ой Гулнорага жўнатиб турди.

Анвар уйига кирди. Кирган заҳоти тўртинчи синфда ўқийдиган ўғли Валибек «Дадам келди»лаб, бўйнига осилди. Унинг орқасидан қизи Хосият ҳам югуриб келди. Ошхонада куймаланиб юрган Гулнора эрига қараб жилмайиб салом бераркан:
— Йўлда қийналмасдан келдингизми? — деди меҳрибонлик билан.
Гулнора жилмайиб турган бўлса ҳам унинг сарғайиб кетган юзини кўриб, Анварнинг юраги эзилди. Бунинг устига, аёлининг кўзлари ичига кириб кетган, яна озиб ҳам қолганди.
— Дориларинг борми?
— Ҳа, бор.
— Телевизорни қанчага сотдинг? — деди Анвар телевизор турган жойнинг ўрнига қараб.
Гулнора эрининг «Телевизорни сотиб, пул қил», деган гапларига зўрға кўнганди.
— Яхши нархда сотдим, ўзингиз қийналмадингизми? Энди нима қилмоқчисиз?
— Аҳмад билан гаплашиб қўйдим, иккаламиз эртадан лойсувоққа чиқамиз.
— Ҳали ҳаво совуқ-ку, яна шунча ишлаб чарчаб келдингиз, бир-икки кун дам олиб, кейин чиқсангиз бўлмайдими?
— Ҳозир бирга чиқмасам, эртага ўрнимга бошқа одам чиқиши мумкин.
Тун оғиб, хонада иккиси ёлғиз қолишган маҳал Гулнора Анварнинг қўлидан ушлаб:
— Сизга бир нарса айтмоқчиман, — деди.
— Айт?!
— Энди дори ва касалхонани йиғиштирсакмикин, дейман. Барибир, фойдаси бўлмаяпти. Шифокорлар онамга икки-уч йил умрим қолганини, бу дори-дармонлар фақат дардни сал узоқлаштириб туришини айтишган экан…
— Жиннимисан?! Сени даволатаман, Хосиятни узатамиз. Валибекни уйлантириб, келин туширамиз ҳали. «Яхши ният — ярим давлат», дейишган.
— Ҳамма нарсамизни, уйнинг шиферларию молларимизгача сотиб бўлдик. Бу кетишда мени даволатаман деб, уйдан ҳам айриласиз, ахир!
— Бўлмағур гапларни валдирама!
— Фарзандларимиз эртаси учун ҳам пул керак-ку?!
— Мен ишлайман…
— Анвар ака, энди кеч қолдик…
— Бас қил!..
Гулнора йиғлай бошлаганди, Анвар уни овутиб, бағрига босди….
Эртаси куни лойсувоққа кетгач, Анвар кечқурун анча ҳорғин ҳолда қайтиб келди. Кўзларини зўрға очиб ўтирган Анвар овқатни **** бўлгач ўтирган жойида ухлаб қолди.
Эртасига ишга бормади.

763

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 05:25

🌱🍃🌱🍃🌱🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

747

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Dec, 05:00

✒️Ибрат учун.

Бир одамнинг уч орзуси боракан... У катта маошли иши, гўзал турмуш ўртоғи бўлишини ва оламга машхур бўлишни хохларкан. Кунларнинг бирида ўша одам таниқли фирмага ишга кириш учун отланибди. Йўлда кетаётганида унинг йўлида бир қария ёмон йиқилиб тушибди. Агар унга ёрдам бериб, ғамхўрлик қилсам қабулга кечга коламан, бу бир пиёниста бўлса керак деб хаёлидан ўтказиб, қарияга ёрдам бермабди. Аммо у барибир ишга қабул қилинмабди, сухбатдан ўта олмабди.
Кунларнинг яна бирида кўчада сайр қилиб юрса кўча артистлари ажойиб томоша кўрсатаётган эканлар. У мазза қилиб томошани кўрибди. Атрофдаги одамлар артистларни олқишлашибди. У бўлса йўлида давом эта бошлабди. Шунда унинг ёнига кампир киёфасидаги актриса югуриб келиб томоша хақидаги фикрини сўрабди. Халиги одам
кампирдан жирканиб жавоб бермасдан кетиб колибди.
Яна бир ёмғирли кунда у одамнинг кўзи унинг уйи олдидаги ўриндиқда йиғлаб ўтирган бир юпун аёлга тушибди. Аёл ундан бир тунга бошпана сўрабди, лекин у одамнинг аёлга ёрдам бергиси келмабди ва шошилиб иссиққина уйига кириб кетибди. Йиллар ўтиб ўша одам бир умр рўшнолик кўрмай оламдан ўтибди ва у дунёга борганида фариштага хаётини нолиб сўзлаб берибди. "Эсингдами,- дебди фаришта, - йиқилиб тушган қария сендан таянч истаб қўлини чузганди, ўша қария сен ишга жойлашмоқчи бўлган фирма бошлиғининг отаси эди. Сени орқангда эса уни ўғли отаси томон шошиб келаётганди... Актриса кампирни эслайсанми--у аслида гўзал-ёш аёл эди, у сени ёқтириб қолганди, у сени бахтли қилиши мумкин эди, сен рад эттинг... ва нихоят эшигинг ёнида сендан бошпана сўраган аёл ёдингдами? Ўша аёл машҳур адиба эди, у ўша куни нихоятда далдага мухтож эди... сен унга ёрдам берганигда -- шубхасиз сен хакингда "энг яхши инсон" дея достон ёзарди... афсуски сен хеч кимга ёрдам бермадинг. Агар уларга ёрдам берганингда хамма орзуларинг амалга ошган бўлар эди ва бу яхшиликларингни ажр-савоби бу дунё жаннатига йўл очар эди... Афсус..." - дебди...

ХУЛОСА: Икки дунё саодатини қилган яхши амалларингдан топасан…

Барно Джурабаева саҳифасидан.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

940

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

26 Dec, 20:43

🕋Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

"Ким жума куни тонгда бомдод намозидан олдин:

"Астағфируллоҳаллазий ла илаҳа илла ҳувал ҳаййул қоййум ва атубу илайҳ" (Аллоҳга истиғфор айтаман. Тирик ва қаййум сифатли Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқ), деб уч марта айтса, гуноҳи агар денгиз кўпигича бўлса ҳам, Аллоҳ таоло кечириб юборади", дедилар.

Ибн Сунний ривоятлари

🕌ЖУМА МУБОРАК БЎЛСИН!🕌

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,436

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

26 Dec, 16:02

Шу нарсани ким тушунди...!? Ёшлигиммизда кимни сочида шунақа тегирмон нечта бўлса! Шунча хотин олади дейиларди бизни Наманганда...!😁 Кимда тўғри чиқди шуни манга айтворинглар...😊

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,374

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

26 Dec, 14:32

🍃Xayot qiziqda xamma o‘z sevgani bilan band! Man esa o‘z yuragim bilan band...?🌱

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,394

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

26 Dec, 12:00

✒️Яқинда бир қадрдоним ажойиб ҳикояни айтиб берган эди.
Ҳикоя нечоғлик ҳаётий бундан бехабарман. Бироқ менга жуда бошқача таъсир қилди, шу сабаб сизларга ҳам илиндим…
Шундай қилиб узоқ вилоятда (балки яқин вилоятда бўлиши ҳам мумкин) бир эркак ва унинг аёли Умра сафарига бориш учун тадорик кўришибди. Сафар учун барча керакли нарсалар тахт бўлгач, ҳалиги эркак ва аёл яқин қариндошларига "Биз эр-хотин оромгоҳга бориб, биргаликда дам олиб келмоқчимиз" дея эълон беришибди-ю, оҳистагина сирғалиб сафарга йўл олишибди.
Улар муборак заминга етиб бориб барча ибодатларни бекаму-кўст, берилиб адо этишибди.
Тайинлаган муддат тугагач Тошкентга қайтиб келишибди. Пойтахтда икки кун ҳордиқ олиб олгач эса уйларига равона бўлишибди.
Уларнинг муборак сафарга бориб ибодатларини гўзал тарзда адо этиб келганларини энг яқинлари ҳам орадан анча вақт ўтгандан сўнг билишган экан...

Ҳикоя охирида нима демоқчиман...

Ҳар қайси ибодат холис Аллоҳ учундир, киши кўзига эмас...

Ўзига минг қатла шукр. Умра ибодатига чин дилдан ғайрат қилсак, интилсак ета оладиган замонда яшаяпмиз.

Шундай экан қилган ибодатларимизни кўз-кўзлашдан тийилсак, савоби улуғлигича сақланиб қолиши бешакдир.

Ҳа айтганча. Бир девор ён қўшним бор. Бир йил аввал Умра сафарига борган эканлар. Мен эса орадан йил ўтиб бу ҳақда эшитибман. Унда ҳам бехосдан "Эшитдингизми? Нариги махаллалик Санобархон оламдан ўтибдилар. Ўтган йили декабрда бирга Умра қилганимизда муборак ерларда шунақаям йиғлагандилар..." деганларида ҳайратланиб қолдим, сабаби эса сизларга маълум...

Хуллас... Яна ўша гап... Амал эшиклари ёпилган, жавоб эшиклари очилган вақтда Аллоҳ Таолонинг "Ўзимни бандам" деб суйишидан ортиқ мукофот бормикин мусулмон инсон учун...

Хазонрезги.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,402

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

26 Dec, 10:31

Abdulloh Domla...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,427

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Dec, 11:17

✒️ИМОМ БУХОРИЙГА ОНАСИНИНГ НАСИҲАТИ

— Ўғлим, устозингизни илмидан, тақвосидан ва унинг гўзал одобидан таълим олинг. Қулоқларингиз устоз оғзидан чиқаётган дарсни тингласа, кўзларингиз унинг одоби, оғир вазминлиги, одамларга бўлган муомаласини кузатиб сабоқ олсин. Бугун ўқиган бир варағингиз сизни яхши томонга ўзгартирса, иккинчи варағини очиб ўқинг. Агар биринчи варақ сизнинг иймонингизни, тақвойингизни ва одобингизни зиёда қилмаса, асло иккинчи вараққа ўта кўрманг. Фойдаси кам, зиёни кўп бўлур.
Аллоҳ учун ўқинг. Шаҳарда ном чиқараман, тенгдошларимни ортда қолдириб, ҳаммадан олдин бўламан, давралар тўрида ўтираман, одамлар диққатини ўзимга қаратаман, кимларнидир гап билан ўсал қиламан, деган мақсадда ўқиманг. Буларнинг бари шуҳратпарастлик дейилади. Шуҳратпарастлик одам ичига беркинган юқумли балодир. Иймони заиф, эътиқоди суст кимсаларга тез юқадиган вабодир. Шуҳратпарастлик ихлосга зиддир. Фикрингизни дунё ташвишлари билан чалғитманг. Сизнинг ёшингизда илм таҳсилидан ўзгаси дуруст бўлмас.

"Ўн бир ёшли ворис" китобидан.📚

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

29

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Dec, 11:07

Bu rasm 1940-yilda olingan.

Juma kuni koʻchada namoz oʻqiyotganlar, hozir oʻlgan.
Namoz oʻqimay, mahsulotlarini sotish uchun namoz tugashini kutib turganlar ham oʻlgan.

Ularning barchasi hozir yerning ostida, va ularning har biri, bosib oʻtgan yoʻlining oxirini koʻrdi.
Namoz oʻqiganlar ochlikdan oʻlmadi..namoz oʻqimaganlarning birortasi oʻz pulidan yo molidan qabriga olib ketolmadi.

Rosululloh sollallohu alayhi vasallam;
«Qiyomat kuni banda amallari ichidan eng birinchi hisob qilinadigani – uning namozidir.
Agar namozi yaroqli bo‘lsa, aniq yutuqqa erishibdi, najot topibdi.
Agar namozi yaroqsiz bo‘lsa, shubhasiz, noumid bo‘libdi, yutqazibdi...» deganlar.

(Imom Ahmad rivoyati).

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

120

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Dec, 09:15

📌Фарзандларга айтар гапим бор.

Ота-онангиз сизни қулоғингизга ёқадиган сўзлар топиб айтишни билмаётгандир.

Ота-онангиз сизни тушунмаётганга ўхшаётгандир.

Ота-онангизга сизни қилаётган ишингиз ёқмаётганга ўхшаётгандир.

Сиз битта нарсани билиб олинг!

Ота-онангиз сизни қанчалик яхши кўришини қайси тарзда кўрсатишни билишмайди холос.

Гўдаклик чоғингизда сизни имо ишорангиздан нимани хохлаётганингизни улар аниқ билишган. Энди забонингиз чиққанида сизни тушунмаётгани малол келмасин. Шунчаки сизнинг хулқингиз қандай бўлишидан қатъий назар сизни барибир ўзларини жонидан ортиқ яхши кўриб юраверишади.

Хаётий тажрибамдан билдимки қийинчиликда улғайган ака, ука, опа ва сингиллар тўкинчиликда улғайган ака, ука, опа ва сингиллардан бир бирига ўта самимий тарзда мехрибонроқ бўлиб қолишар экан.

Ота онага хам осон эмас. Доимо фарзандларининг ахволидан хавотирда ўтиришади. Уларни хам тушунинглар!

Ота-онани қадрига тириклигида етинг. Ана шу сиз учун афзал. Ўтиб кетишган бўлса доимо хаққига дуода бўлинг. Ана шу улар учун афзал.

Саломат бўлинглар!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

553

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Dec, 08:06

Дунёда энг кўп фарзанд кўрган одамлар...!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

722

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Dec, 06:38

Бутун гавдасида фақат букриси чўнқайиб қолган аканинг ёдига бир замонлар берган ваъдаларини солишнинг фойдаси йўқ. Жуда жиззаки бўлиб қолган. Ҳар нарса учун хотини билан укасини уришади, жанжалга баҳона излайди. Иккинчи ўғлини уйлантираётганда укасига “Сен ошхонага ўт, бу хоналарга келин тушираман”, деди. Икки укаси уйланиб, ўзи ҳамон хотинсиз юргани аламли эди, “Мен ҳеч қаерга чиқмайман”, деб туриб олди. Ака-ука олдин гап талашди, сўнг ёқалашди, кейин судлашди: уй, ҳовли, томорқа иккига бўлинди. Ўртада “ҳай-ҳай”лаб турувчи онаси ҳам бўлмади. Ултонбой ҳовлининг бир четидаги икки хонали уйда ишсиз, бир қошиқ ёвғонсиз, ёлғиз қолиб кетди. Кундузлари шаҳар четидаги рассомчилик устахонасига бориб, уларга бирон буюртма тушган бўлса, ёрдамлашар, эвазига бироз чойчақали бўлиб қайтарди. Албатта, бу билан рўзғор қилиб бўлмасди, кундузи кўча-кўйда бирон коса иссиқ овқат еса, кечқурун қўлтиғига битта нон қистириб қайтар, бу нон кечки таом ва нонушта ўрнига ўтарди. Агар бирон сабаб бўлиб, кўчага чиқа олмай қолса, шу кун оч қоларди.
Бугун даромад унча яхши бўлмади. Оёғига поябзал, устига кийим-бош олмоқчи эди. Қўлидаги арзимас пулни ғижимлаб, бозор айланиб юрганда ёмғир қуйиб юборди. Буёқда Нодира! Яна янги машина олишибди-да... Шанба куни келин туширади, дейишаётган эди...
Овқат бемаза эканми ёки тоби қочиброқ тургани учун егиси келмадими, уйда ҳеч нарса йўқлиги, емай туриб кетса, оч қолишини ўйлаб, ўзини зўрлаб-зўрлаб еди. Ёмғир тўхтагач, йўловчи машинага ўтириб, уйига кетди. Боши лўқиллаб оғриб турган эди, кечга бориб иситмаси кўтарилди, уч кун тўшак билан битта бўлиб ётди. Хонасининг деразасидан акасининг ошхонаси кўриниб турарди. Ўзлари қўл учида кун кўришса ҳам, янгаси билан келин ошхонадан чиқишмайди. Ўзиям янга бебаҳо аёл-да, бир ҳовуч нарсадан ҳам мазали егулик тайёрлай оладиган сеҳргарнинг ўзгинаси. Ётганининг учинчи куни болаларидан бир лаган хоним киритиб юборибди. Юпқагина қилиб ёйилган хамирнинг ичида турп, кўкат, пиёздан бошқа нарса йўқ, аммо бирам мазали, бирам мазали эдики, уни ****, кўкраги бироз кўтарилди. Эссиз, акасига қараб, гўзалдан гўзалроқ қиз танлаб юргунча, уйланса бўлар экан. Онаси шўрликнинг ҳам кўзи орқасида кетди. Қорни тўйган бўлса-да, кўнгли яна тўрт бўлаккина хоним истади. Шу хоҳиш баробарида ўғлининг тўйи ёдига тушди. “Дарвоқе, бугун якшанба. Тўй!”. Ажриққа ағанаган итдай у ёққа ағанади, бу ёққа ағанади, кўнглидаги тўйга бориш истагини енга олмади. Тузукроқ ҳақ беришганда, бирон тўёна олиб борса, яхши бўларди. Ҳа, майли, Нодира унинг тўёнасига зорми? Катта бир фирманинг бошқарувчиси. Дастурхонларни тўлдириб ташлагандир...
Ўрнидан туриб, қўшни кўчада яшовчи холасиникига ўтди. Ўғилларидан биронтасининг кийим-бошини олиб турмоқчи эди. Аксига олиб уларнинг уйида ҳам ҳеч ким йўқ экан. Уйга қайтиб борай деса, анча йўл, уч кунлик иситма силласини қуритган. “Э-э, нима бўлса, бўлар” деб, шаҳарга жўнаб юборди. Аммо ўғлининг кўчасига бурилиши билан бор журъатидан айрилди.

Машинадан тушиб, кўча бошидаги кекса тутнинг соясига ўтди. Бу ердан Нодиранинг ҳовлиси аниқ-тиниқ кўриниб турарди. Асаларининг уясидай биров кириб, биров чиқиб ётган дарвозага қараб узоқ туриб қолди. Бирон художўй таниш чиқиб қолиб, “Э, фалончибой, бу ерда нима қилиб турибсиз, юринг тўйга, ота-бола шундай кунда топишмасанглар, қачон топишасизлар?” деб, етаклаб кетишини орзулади! Танишлар ўтди, аммо ҳеч ким “Юр, ўғлингнинг олдига олиб борай”, демади. Шу топда у ўғлини ҳам кўп ўйлаётгани йўқ эди. Ноз-неъматларга тўла дастурхонга қўйиладиган бир коса иссиққина ёғли шўрва кўз ўнгидан кетмасди.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

765

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Dec, 06:38

Бобоси бир зумда бир дунё нарса ваъда қилиб ташлаган бўлса-да, йигит шумшайиб қолди.
— Ҳукумат ҳозир молга рухсат бериб турибди. Тиллога рухсат берсин, мен сени тиллога кўмиб ташлайман.
— Э-э, у қиз ҳали менга тегадими-йўқми? Олиб бермасдан “ҳайда”, дейсиз, — йигит қўл силтаб ортига бурилди.
— Тегмаям кўрсинчи, — бобо унинг елкасига қоқди.
Тўй ўтиб, ғала-ғовур тинчигач, бобосининг ёнига катта акаси қўшилди. Ултонбой бу акасининг юзидан сира ўтолмас эди. Чучук момо саккиз фарзандини тепки-таёқнинг тагида туққан бўлса-да, бирон боласи ўзига ўхшаш букри бўлиб туғилмади. Неваралардан ҳам фақат шу Жўраси... Энг одобли, энг тиришқоқ, билимдон невара! Мактабда аълочи ўқувчи бўлса ҳам, тенгдошлари “букри” деб ҳеч кун бермасди. Ултонбой акасини қандай хўрлашганларини жуда кўп марта кўрган, ич-ичидан эзилган эди. Ака ҳозир катта бир хўжаликнинг раиси, дунёси мўл, қўлини қаёққа узатса етади. Ҳар йили қадди-қоматини тўғрилатаман, деб олис юртларга бориб, дунё-дунё пул сарфлаб келади. Лекин йилдан йилга семириб, боши билан елкасини туташтириб турган букри ҳам кўтарилиб бораётганга ўхшар, унга сари негадир ўзининг ҳам дийдаси қотиб, гапирганда суҳбатдошини масхара қилаётгандай мийиғидан кулиб турадиган одат чиқарганди.
— Шу қизни бир кунга оласан, — деди ака ҳам. — Бостирманинг тагида турган машина сеники.
Ўшанда ўзи ҳам кўрмаган момосининг муҳаббати учун қурбон бўлаётган бегуноҳ қиздан кўра, бостирма тагида турган машина қизиқроқ кўринган эди унга: “Э-э, буниси бўлмаса, бошқаси! Танлаганингни олиб берамиз, дейишаяпти-ку!” Аммо, тўйнинг эртаси куни... бобоси билан акасига берган ваъдасининг устидан чиқа олмади. Бобо билан ака эрта тонгдан келин билан куёвнинг эшиги кўриниб турадиган супага ўтириб олиб, зич ёпилган эшикнинг зарб билан очилиши, ичкаридан шовқин-сурон эшитилишини кутиб ўтиришарди. Бир маҳал эшик оҳистагина очилиб, бошига катта оқ рўмол ташлаб олган келин чиқиб келди. Қайнотабобоси билан қайноғасига салом бериб, ухлаб қолганидан хижолатланиб, шошиб ҳовлига сув сепа кетди. Куёв кун ёйилгандан кейин ҳам ташқарига чиқмади. “Чойга чиқаркансиз”, деб кирган жиянига “Бошим оғрияпти”, деб жавоб қайтарди.
Акасининг қаҳри келди: “Э-э! Ўлик!”.
Уч кундан сўнг машинанинг калитини олиб қўйишди.
Ултонбой икки ўт ўртасида қолди: бостирма тагида гижинглаган “тулпор”, гўшангада сулув келинчак. Бу қиз сулувгина эмас, шабнамдек мусаффо ва маъсума эди.
Бобо невара келиннинг саломига алик ҳам олмай қўйди. Келин қурғур бир замонлар девол суятиб кетган момосининг қуйиб қўйгандай ўзгинаси эди. Эговлагани букри кампир бўлди: “Кецин, кўргани кўзим йўқ шу келинни. Кецин, гап тамом”. Ҳа, бадном қилиша олмади, ҳеч бўлмаса, кецин. Дили яралансин, озгина бўлса-да, азоблансин. Унинг уйида, кўз ўнгида юрмасин!
Ака ҳам бобо тараф: “Агар шунинг момоси эр танламаганда, мен букри бўлиб туғилмасдим”, дейди.
Нодиранинг бошқоронғилиги оғир ўтди. Ҳомиласи эгиз экан. Ёш қиз бутунлай ўзини йўқотиб қўйди, на ўзига, на икки ўт орасида ҳардамхаёл бўлиб юрган эрига қарай олди. Эр унга ёрдам бериш ўрнига чақалоқларнинг шовқинидан қочиб, ярим тунгача акасиникида телевизор кўриб ўтирадиган бўлди. Укасидаги ўзгаришни кўриб, қаҳрланиб юрган ака ҳам юмшади, қўлига пул берди. Машинанинг калитини берди.

Ҳусани иситмалаб ётганда, у бир опахонининг тўйини қизитиб юрган эди. Кечки пайт касалхонага келиб, йиғлаб ўтирган хотинига қараб, ғижини келди:
— Ўтиришингни қара. Бугун сен қатори туққан Робияни кўрдим, эрга тегмаган қиздай бўлиб юрибди. Сен бўлса, на ўзингни эплайсан, на болани.
Болани сақлаб қолишолмади. Нодиранинг жавоби берилди: “Болага қарай олмай, ўлдирди”.
Энди ёти-иб, ўйланди. Жуда бешафқат, аҳмоқ бўлган эканда ўзиям.
Нодира кетгач, икки ойдан сўнг хўжаликдан камомад чиқиб, акаси қамалиб кетди. Ҳамма нарса уни тезроқ олиб чиқишга сарфланди. Машина, мол-ҳол, бобонинг яшириб юрган тиллолари... Бу харажатларнинг нечоғли нафи тегди-тегмади, ака ўн бир йил ўтирди. Қайтиб келганида бобо ҳам, момо ҳам, ҳатто отаси ҳам ўтиб кетган, қаттиқ асабий зўриқиш туфайлими, барча тишлари тўкилиб кетган қоқсуяк онаси болалари билан хотинига қора бўлиб ўтирган эди.

643

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Dec, 06:38

✒️ЖАМИЛА ЭРГАШЕВА.
ҚАЙТАР ДУНЁ.
(ҲИКОЯ)

Шивалаб турган ёмғир бирдан тезлашиб кетди. Бозор баттар қий-чувга тўлди. Ким молига, ким жонига паноҳ истаб, шошиларди. Аввал ўйдим-чуқур ерлар, сўнг бутун бозор саҳни сувга тўлди. Ёмғир эса секинлашай демайди. Бу пайтда Ултонбой бекорчиликдан бозор айланиб юрган эди. Гарчи унинг асрашга арзигулик бирон нарсаси бўлмаса ҳам, издиҳомнинг ўзи икки елкасидан сиқиб, бозор дарвозасидан ташқарига чиқариб қўйди. Одамлар дуч келган машинага ўтириб, манзиллари томон шошарди. Қаторлашиб ётадиган кира машиналар бир зумда сийраклашиб қолди. Унинг эса шошадиган жойи йўқ. Қорни оч эди. Ички кийимлари ҳам намиққан шекилли, эти жунжикаётганини ҳис қилди. Аммо бу ҳамиша зах ҳиди келиб турадиган, ҳувиллаб ётган уйига ошиқиш учун сабаб бўла олмади: аввал овқатланиб олиши керак!..
У бозор қаршисидаги ойнаванд ошхонага кирди. Яқин ўртадаги арзон ва гавжум бу ошхона унинг доимий қўналғаси, айни пайтда ёмғир қамчисидан қочиб, тўрт томонга югураётган одамларни кузатиш учун жуда қулай жой эди.
Бозордан чиқаётган одамлар орасида баланд бўйли ёшгина йигитнинг билагидан икки қўллаб ушлаб олган ўрта ёшлардаги жувон диққатини тортди. Йигит бир қўлида иккита катта елимхалтани кўтариб, иккинчи қўли билан онасини ушлаб олган, улар нимадандир завқланиб кулар, осмондан челаклаб қуйилаётган ёмғир, атрофдаги ола-тасир уларнинг ҳангомаларига ҳалал бермаётгандай. Аёлнинг кулгиси ташқаридаги шунча шовқин-сурондан ўтиб, ойнаванд ошхонанинг бир бурчагида ўтирган Ултонбойнинг қулоқлари остида жарангларди.
Йигит ошхона томонда турган оппоқ машинанинг аввал ўнг томонидаги эшигини очиб, онасини ўтқизди, орқа ўриндиққа қўлидаги елим халталарни қўйди, сўнг ўзи олдинги ўриндиққа ўтиб, машинани ўт олдирди.
Улар Ултонбой ҳамиша йўлга чиқса — излайдиган, узоқ кўрмаса — соғинадиган, мабодо кўриб қолса — қочгани жой тополмай қоладиган энг яқинлари, айни пайтда юз кўрмас ғанимлари эди. Йўқ, ғаним деса, унчалик тўғри бўлмас, улар Ултон билан ҳеч ишлари йўқ, фақат йўллари кесишмаслиги керак.
Бир сафар... Ўғли ўн саккиз ёшга тўлган кун эди. Шаҳар четидаги хилват йўл бўйида, қандайдир жарангдор шиор ёзилган бетондевол соясида машина кутиб турганди. Катта йўлдан “шув” этиб, яп-янги машина ўтиб кетди. Ҳайдовчининг ёнида ўтирган аёл “ялт” этиб унга қаради. Аниқ кўрди: аёлнинг кўзлари нафратдан қисилиб кетди.
Машина қандай тезлик билан унинг ёнидан ўтиб кетган бўлса, шундай шитоб билан изига қайтиб, Ултоннинг қаршисида тўхтади. У нима қиларини билмай қолди, қочай деса, ортида турган яккадеволдан бошқа бирон паноҳ йўқ. Тураверайин деса, изидан онаси “Шошма болам, ўзингни қўлга ол”, деб югургилаб келаётган йигитнинг важоҳати от ҳуркар даражада қўрқинчли эди. Уларнинг ҳар уччаласи бу учрашувни ўн саккиз йил кутган эдилар, аммо у шундай бир ҳолатда юз бериши мумкинлигини ҳеч ким хаёлига келтирмаган эди. Йигит машинасидан тушиб, унинг қаршисига келди, бир зум ҳеч нарса демай, кўзларига тикилди, нигоҳлари жуда қаҳрли эди. Вужуди титраб турган бўлса-да, ноиложликдан кулимсиради.
— Мени танияпсизми?
— Ҳа...
— Мен кимман?
— Ҳасансан.
— Билар экансиз-у?! Мен нега сизни билмайман?! Нега?! —унинг қўллари мушт бўлиб тугилди. Ўртада қалтираб турган онаси унга ёпишди: “Болам, ўзингни бос. Нима бўлганда ҳам у сенинг отанг, дилини оғритиб, гуноҳга ботма”. У онасининг елкаларидан тутди: — Қўрқманг, она, уни чертиш ниятим йўқ, фақат сўраяпман: нега мен уни билмайман?!
— Вақти келади, ҳаммасини тушунтириб бераман... — чайналди Ултонбой. Йигит бош чайқади.
— Нимани тушунтирасиз, онанг ёмон эди, ташлаб кетишга мажбур бўлдим, дейсизми? Онанг ёмон эди, сени излаб кела олмадим, дейсизми?

— Бўлди, кетдик, болам, — онаси тинмай уни ортга тортқиларди.
—Ҳа, бўлди, — оғир нафас олди ўғил. – Аммо бир нарсани айтиб қўяй, сиз нафратга ҳам арзимайсиз, шуни унутманг.
Машина эшиги “қарс” этиб ёпилди. Ултонбой шитоб билан қўзғалиб, бир зумда кўздан ғойиб бўлган машина томонга қарай олмади, силласи қуриб, деволга суянган кўйи ерга ўтириб қолди.

725

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

08 Dec, 06:38

Бу учрашувни Ултонбой неча йил кутганди, ундаги ҳар сўз, ҳар ҳолатни ипга маржон тизгандай тизиб, тизавериб, режалаб, тунларни тонгларга улади. Аммо... Ҳаммаси кутилмаган жойда, бир зумда содир бўлди. Ултон шу дамгача ҳам ёлғиз эди, аммо хаёлида бир кун келиб, уни тушуниб, суянч бўладиган ўғли, умиди бор эди. Энди ҳеч нарсаси қолмади.
Ҳа, ундан ҳам ўтган. Шу пайтгача ўғлини бирон марта бўлсин изламади. “Онаси қўймайди”, деган важ ўринсиз эканини гўдак ҳам билади. Учрашгиси, бағрига босгиси келарди. Фақат шунча йил давомида харажатларидан беш-олти сўм ажратиб, ўғлининг йўлини тўсиб, “Ҳой бола, мен сенинг отангман, нима бўлган бўлса, бўлди, энди мени меҳрингдан бенасиб қилма. Ма, ишлатарсан” деб, қўлига беришга ҳафсала қилмади. Аслида, ўғлига айтмоқчи, тушунтирмоқчи бўлганларини ўзи ҳам яхши тушунмасди. Билгани, унинг момоси билан Нодиранинг момоси опа-сингил бўлишган, Нодиранинг момоси тўй кечаси севган йигити билан қочиб кетган.
— Мен ҳеч нарсани билмайман, келинни топиб келасан, элни тўйга айтиб қўйганман, — туриб олган куёвнинг отаси.
Шу ерда қариндошлардан бири манзират қилган:
— Ундай бўлса... Келиннинг опаси бор.
Ҳамма олдин бир-бирига, сўнг қудаларнинг оғзига қараган.
— Йўқ, бўлмайди, — рад қилган қизнинг отаси.
— Нега?
— Айби бор... Сағал букрироқ, — тушунтирган ота ҳамон бошини ердан кўтармай.
— Э-э! Букрироқ эмиш, қора қозонини қайнатиб, эшигини очиб ўтирса бўлди-да. Фалончининг келини куёвни ташлаб қочиб кетибди, дегандан кўра яхши-ку. Тўйни келинсиз нима деймиз, худойи деймизми? А, Абдумўминбой?
Абдумўминбой — куёвнинг отаси, ҳеч нарса демаган. Унинг ўрнига ҳам ҳалиги киши буйруқ берган:
— Бўлди, қизни тайёрланглар!
— Йўқ, ундай қилманглар, илтимос, — ялинишга тушган ота, — катта қизим жуда қисинчоқ, кўнгли ярим. Тенг-тўшидан кам бўлиб, шунча қийналгани етар, ортиқча хўрликни кўтара олмайди. Абдумўминбой, хўп денг, қилган харажатларингизни секин-аста узаман.
Абдумўминбой қудасининг юзига бир зум тикилиб туриб, миясига келган ёвуз бир ўй қарорини қатъийлаштирган.
— Йўқ, шу қизингни берасан, букри жойини ўзимиз тўғрилаб оламиз!
Букрини гўр тўғрилармиш, деганлари рост бўлса керак, шўрлик келиннинг кирмагани бир гўр бўлди. У еган тепкиларни эгри заранг таёқ еса, алифдек бўлар эди. Бир умр ўлимини кутиб яшади, тезроқ ўлса-ю, уни шу азобларга гирифтор қилиб, ўзи ҳам кун кўрмай, биринчи фарзандини туғаётиб ўлиб кетган синглисининг ёқасидан тутса! “Ўзинг ўлиб кетар экансан, мени ўтга ташлаб нима қилардинг?”, деса.
Тўйдан олдин бир кун синглиси гап топиб келди:
— Чучук, у дунёда опа-сингиллар юз кўришмас экан.
— Нега?
— Сабаби, бу дунёда эр талашиб, юз кўрмас бўлган опа-сингиллар кўп экан. У дунёда бир-биримизнинг юзимизни кўролмас эканмиз, бу дунёда бир-биримизнинг қадримизга етиб юрайлик.
Шундай деган одам опасини ёнаётган ўтга ташлаб кетди. Бундай қилгандан кўра эрини тортиб олгани яхши эмасмиди?
Ундан бир ўғил қолди. Ота қизининг қилиғидан қанча орланган бўлса ҳам, қизи ўтиб кетгач, куёвини кечирди. Тўй-маъракаларида неварасини айтувсиз қолдирмади.
Нодира ана шу невара ўғилнинг қизи. Чучук момо невара қизини узатаётганда, Нодира бобосиникига меҳмонга келган эди. Уни ҳам тўйга олиб боришди. Тўйга келган қизлар ичида ҳам хушрўй, ҳам бегона бўлгани учун дарров кўзга ташланди.

— Бу қиз ким, — деб сўровчилар кўп бўлди.
Ҳатто Чучук момонинг чоли ҳам қизиқди. Ким эканлигини билгач, қозоннинг бошида ўтирган кенжа неварасини олиб келиб, қизни кўрсатди:
— Сен шу қизга уйланасан.
Дунёбехабар қиз дугоналарининг даврасида нималарнидир завқ билан сўзлаб турарди. Унга қараб йигитнинг кўзлари ёниб кетди:
— Бўпти, бобо!
— Фақат бир кечага! — кўзлари пирпираб кетган неварасининг елкасига қўлини қўйди. — Менинг орим учун шу ишни қилишинг керак. Кейин олдингисидан ўн бора катта тўй қилиб, бундан ҳам гўзал, бундан ҳам ёш қиз олиб бераман. Машина сеники, мол-ҳолимни сенга қолдираман.

510

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Dec, 15:44

😁Эр хотинига деди:

- Кечаси билан трактордай тариллаб хуррак отяпсан!

- Сал чиройлироқ ўхшатиш қилсангиз бўларди.

- Кечирасиз хоним! Бирга ўтказган файзли оқшомларимизда, сизнинг нафасингиз бахор шамоли сезилаётганда, лолақизғалдоқлар қийғос очилган далаларга ишлов бераётган бақувват машиналар каби наво таратмоқда:)

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,467

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Dec, 14:59

Иккаламиз гаплашган қиз бору!
Ўша иккизак туғупди...🤣🤣🤣

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,524

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Dec, 14:46

🧕Аёл❗️

Маломат тошларин отма аёлга.
Бева деб бормагин ёмон хаёлга.
Яратган хамрохдир яна боласи.
Факат бошида йук эрнинг сояси.

*****

Ёлгизлик ёмондур азоби чексиз.
Хаёти халоват билмайди бексиз.
Кузида факат ёш кулади сассиз.
Умрининг ярмини утайди ёлгиз.

*****

Юрса хам йулида таъна килишар.
Гохида устидан хандон кулишар.
Ортидан юришиб наъра тортишар.
Хурлико муниса ёлгиз аёллар.

*****

Бошини кутариб зурга юришар.
Кулинда курсатар бева деб уни.
Гап отса буларкан ёлгиз деб шуни.
Бу дунё шундайин тула тошларга.

*****

Сен нодон ундама харом ишларга.
Излама окила аёлнинг кирин.
Иккала кузида боласин сирин.
Ухшамас енгилга бирор бир сузи.

*****

У бошка, бу эмас покиза узи.
Кун йук-ки бевага кечаю кундуз.
Болани уйлайди юммас асло куз.
Ишлайди бир узи, уйда хам ёлгиз.

*****

Сен эса ахтарма оласин динсиз.
Келажак беради мевасин албат.
Хозирча килавер маломат гийбат.
Бошинга тушсаку дарров биласан.

*****

Уксиманг Аллох бор узи сийласин.
Пас кетманг нодонга тана килмасин.
Кутинг сиз онасиз окила магрур.
Болангиз улгайса соябон гамхур.

*****

Хаётда чалкашлик хаёли купдир.
Инсонлар яхшилар зиёси купдир.
Шоирни калами тугамас асло.
Химоя килади мисли бир асо.

*****

Аёллар ожиза хурлама хеч хам.
Эркаксан алдама аёлни хеч дам.
Буйсундир уйингда ана аёлинг.
Узгани тинч куйгин бузма хаёлинг.

*****

Фаришта булгайсиз она сиз узиз.
Болани бокинг сиз ёлгиз бир узиз.
Бу дунё туладир разолат динсиз.
Фаришта мисолсиз ёлгизсиз эссиз...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,594

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Dec, 13:44

Болаликни эслаб...!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,357

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Dec, 11:23

✒️Оила аъзоларнинг баъзиси тушкун кайфиятда.

Ҳа, нима бўлди, тинчликми?

Учинчиси ҳам қиз. Ўғил кутгандик.

Келинни ҳафсаласизлик билан туғруқхонадан олиб тушишди. Аввалгидек хурсандчилик йўқ. Худдики келин айбдор.

Аввало, қиз кўриш айбми? Қолаверса, нима бўпти қиз бўлса? Қиз бола фарзанд эмасми?!

Кимга ўғил, кимга қиз ато этиш кимнинг қўлида?! Келиннингми?!

Йўғе, Аллоҳ таолонинг қўлида!

Унда нега хафа бўласиз?! Нега келинга хўмраясиз?! У нима айб иш қилди?! Агар қиз кўриш айб бўлса, нега ўғлингизга ҳам хўмраймаяпсиз?!

Жоҳилият даврида араблар қиз фарзанд кўрса, уятдан, ғазабдан юзи қорайиб кетарди. Ўшаларга ўхшаб қолманг!

Ахир сиз қиз кўрганда кўпроқ хурсанд бўлишга, ақиқани бўрттириб қилишга буюрган Ислом динига мансуб инсонсиз.

Хотини учинчи сафар ҳам қиз кўргани учун ундан хафа бўладиган, уни уйига олиб бориб қўядиган, унга қовоқ уядиган эр Аллоҳ таолонинг қазои қадарига норози бўлаётган, жоҳил, ўйламай иш қиладиган кимсадир.

Билиб қўйинг, фарзанднинг ўғил ёки қиз бўлишини ирода қиладиган Аллоҳ таолонинг Ўзидир!

Қолаверса, ҳадисда учта қиз кўриб, уларга чиройли одоб берган ота-онага охиратда улкан мукофот ваъда қилинган.

Аллоҳ таоло бизни ўғил кўрсак ҳам, қиз кўрсак ҳам, тақдирга таслим бўлувчи бандаларидан қилсин!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,453

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Dec, 11:22

😍

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,256

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Dec, 08:52

✒️(Исми сир колишни истаган гурух иштирокчиси)

Синглим, аноним булсин, ёниб кетяпманки, дардимни айтмасам булмайди.

Якинда наварали булдик,кудам телфон килиб,суюнчи олди.
"Табриклиман,кизиз касал бола тугди" диди.Додлавордим.Кизимни ахволи яхшими дисам,билмиман деб шарак этиб куйди телфонни.
Роддомга югурдим,бир ахвол кизим,улим билан олишиб ётган наварам.
Кукариб тугилган юрак огир порок.Бир ой ичида операция килдирасла деди духтир.
Унгача эшитмаган гапим колмади.
Кизинг уладиган бола тугди.Бизани наслимизда хич ким касал бола тугмаган.Оперцияга узларинг пул топ углим бир тийин бермайди.
Дод дейман,кизимга караб наварамга караб йиглиман.
Охири чидолмадим.
Кудамга хамма ичимдагини тукиб солдим.
Келинни сал аяш керак,кулдек ишлаттиз,совукда бассейн тозалаттиз,брусчаткани ювдирдиз хар куни иккикат холига,ош овкат,келди кетди,кир чир,почкаси огриганда даволатмадиз,иккикат холига сал эхтиёт килмай гала гала мехмонларни ичига хизматга олиб борвуриб кизамик юктирдиз .
Еганида халоват булмади боламни,уйкуга туймади,озиб кетди,гулдек кизим сулиб колди.Келинам бировни боласи аяш керак деб йиглаб гапирдим.
Кизинг хам касал боласи хам керакмас,йуколсин уйга кемасин деб шаллакилик килиб бакир чакир килди.
Хозир операцияга опкетиш учун икки углим ва турмуш уртогим югуриб юришибди.
Шу хафта кетамиз болани юрагини тугирлатишга.Илойим яшаб кетсин,юзимиз ёруг булсин.
На куев,на кудалар келишмади,нима булди нима ёрдам дейишмади.
Ана келинни кадри.
Шунака адашаман деб уйламагандим.Одамни оласи ичида буларкан.Гулдек кизимга ачиниб кетяпман.Энди 23 га кирди.Яшагим келмаяпти она деса багрим узилиб тушди.
1 йилда гулдек боламни хор килиб энди хавар олишмаяпти.
Бугун роса йиглаб ёздим сизга.
Дуо килишсин айтинг,чакалогимиз тузалиб кайтсин.

Амиин🤲

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,306

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Dec, 08:22

Kelini qilgan ishi uchun it uning o‘rnini ko‘rsatib qo‘ydi.
Bazi insonlardan it yaxshiroq.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,677

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Dec, 08:00

"Эҳсонингизни мана шундай
қилинг. Шунчаки эшик олдига
қўйинг. Тақиллатинг ва кетинг.
Муҳтож оилани суратга олиб
янада ҳижолатга қўйманг!"

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,493

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Dec, 07:25

✒️Тақдир ўйини...
(Ўтиш даври ҳақидаги ҳикоялардан)
Маърифат деярли югуриб кетарди. Уйидан мактабгача йўл анчагина. Шунчалик тез юрса ҳам қирқ дақиқада боради. Кўнгли сезибди. Текширувчи келибди! Юраги ҳовлиқиб, кўргазмали қуролларини ола бошлади. Аксига олгандек ўқувчиларнинг шовқини тинай демайди. Кап-катта қизлар бирортаси ёрдам беришни истамайди. У сарғайиб кетган лавҳани синф тахтасига илиб, эскилиги билиниб турган карточкаларини столи устига қўйди, кундалик режа, йиллик режасини кўздан кечираётганда текширувчилар ҳам дарсга кириб келди...

Иккинчи сменадаги дарслар тугагач, мажлис бошланди. Юраги пўкиллаб ўтираркан, ручка тутган қўллари қалтираётганини сезиб қолди...Директор важоҳат билан кириб келди-ю, ўтирмасдан ўшқириб кетди. Бир соатлик мажлис давомида барча ўқитувчилар дангаса, текинхўр, фақатгина раҳбарлар жон куйдириб ишлаши маълум бўлди. Гарчи ҳеч кимнинг исми айтилмай, умумий танбеҳ берилган бўлса-да, Маърифат тамом бўлган эди. Уйга борганда кеч тушган, иккита ўғли оч ўтирарди. Йўлдан сўнгги пулларига олгани иккита буханкани кўриб кичик ўғли "Нооон",-деб қўлига ёпишди.
Кеч бўлса ҳам гўштсиз макарон қовурди.Анчадан бери ишсиз юрган (бугун ҳам иш излаб кетганди) турмуш ўрғоғи келганда болаларини ухлатиб, идиш-товоқларини ювиб, бир дунё дафтарларни текшириб ўтирарди...
Овқати эрига ёқмади, емади. Авваллари яхши гапириб, кулдириб, мақтаб қалбига йўл топарди. Кундан кун ишлаш оғирлашиб боряпти. Турмуш ўртоғининг кўнглини олишга ҳам вақти йўқ...

Эрталаб болаларини боғчасига эшикдан киргизиб юборди, боғча опаси кўрса пул сўрайди. Ойлик эса ҳар доимгидек яна кечикяпти...

—Бугундан ҳар бирингизга кўп қаватли уйлар бўлиб берилади. Бориб подъездларини тозалаб келасизлар! Бу галги мажлис ҳаммасидан ошиб тушди. Бирорта ўқитувчи индамади. Нима ҳам дейиш мумкин, ахир ўтирганларнинг барчаси"текинхўр", "ишёқмас" бўлса!

Маърифат уйидан челак, латта-путталарни олгани кириб турмуш ўртоғининг ҳалиям йўқлига ҳайрон бўлди, аммо буни ўйлашга вақти йўқ, дугонаси Нигора кутиб турибди.

Улар 4-қаватдан бошлаб аввал деворларни, сўнг зиналарни ювиб туша бошладилар. Биринчи қаватга етганларида иккинчи қаватдан эшик очилгани-ю аёл кишининг шодон кулгуси эшитилди, эшик шарақлаб ёпилиб, кимлардир пастга тушиб кела бошлади.

—Ҳорманлар! Ўзига жудаям таниш, қадрдон овоздан беихтиёр бошини кўтарган Маърифат қўлида кир суви оқаётган латта билан қотиб қолди. Зиналардан турмуш ўртоғи ўрта ёш бир аёлни қўлтиқлаб тушиб келарди...
Эркак ҳам етти ухлаб тушига кирмаган бу вазиятдан саросимага тушиб қолди, аммо ранги оқарган куйи ёнидаги аёлни қўйиб юбормай, шундоқ ёнгинасидан ўтиб кетди...

Маърифат қайтиб ишга бормади. Турмуш ўртоғини ҳам кечирмади. Ҳеч қачон кўз ёшини кўрсатмаган отасидан сармоя олиб, ўзини бозорга урди. Бор аламини ишдан олди. Жарақ-жарақ пул топди. Ўғилларини ёнига олди, дунё кезди. Ёши элликка кирмай, хожи она бўлди. Келинлари парвона, атрофида неваралари ўйнаб юрибди.

Эҳтимол, ўшанда зулм кўрмаганида ҳалиям шу аҳволда яшаб юрган бўлармиди? Нима дедингиз? Аммо мен, негадир, қаҳрамоним ҳалиям мактабни, ўқувчиларни соғинса керак деб ўйладим. Яна ким билади дейсиз!?

Феруза Салходжаева.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,335

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Dec, 06:39

Кимни нима эсига тушди!?🌱

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,243

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

07 Dec, 06:37

🌿ЎЗИНГНИ (инсоний) ТАБИАТИНГНИ ТАШЛАМА

Бир оқил қария дарё қирғоғида ўтирарди. Бир пайт у сувга тушиб кетган мушукни кўриб қолди. Мушук чўкмаслик учун тиш-тирноғи билан ҳаракат қиларди.

Қария уни қутқаришга қарор қилиб мушукка қўлини узатди. Аммо мушук уни тирнаб юборди. Қария оғриқдан қичқириб қўлини тортди. Бир ондан сўнг, у яна қўл узатди, аммо бу сафар ҳам мушук уни тирнаб юборди. Қария яна қичқириб қўлини тортди.

Бир, икки сония ўтиб, у учинчи марта уринишни бошлади. Яқинроқда бу ҳолатни кузатиб ўтирган бир одам:
— Эй оқил киши, бир мартада тушунмадингизми? Иккинчи марта ҳам мушук сизга зарар етказди. Энди учинчи марта яна шу ишни қилмоқчимисиз?, деди, қаттиқ овозда

Қария эса унинг танбеҳларига эътибор бермасдан ҳаракат қилишда давом этди ва ниҳоят мушукни қутқаришга муваффақ бўлди.

Сўнг, танбеҳ берган одам томон келиб, унинг елкасини қоқиб:
— Эй ўғлим, мушукнинг табиати тирнашдир. Менинг табиатим эса меҳр ва шафқатдир. Нега сен унинг табиати менинг табиатимни енгишини хоҳлайсан?

Эй ўғлим, бошқаларга уларнинг табиатига қараб эмас, ўзингнинг яхши табиатинг билан муомала қил. Улар қандай бўлишидан ёки сенга қанча ёмон муносабатда бўлишидан қатъи назар, ўзингнинг яхшиликларингни ташлама.

Агар сен бошқаларни хушнуд қилиш учун яшасанг, Аллоҳ ҳаётингда сени хушнуд қиладиган инсонларни юбориб қўяди.

﴿هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ﴾. ﴿الرحمن: ٠٦۝﴾

«Яхшиликнинг мукофоти фақат яхшилиқдир»

Бошқалар ҳатто арзимасалар ҳам, уларни бахтли қилган онларингдан ҳеч афсусланма.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,646

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

30 Nov, 16:09

🌷Menga ham o'rgating!.

Menga ham o'rgating sog'inmaslikni,
Sog'inch neligini bilmaydiganim.
Hijron dardi bilan og'rimaslikni,
Ko'ngilga e'tiqod qilmaydiganim.
🌷🌷🌷
O'rgating dunyoda sevmaslik sirin,
Muhabbat tuyg'usin bilmaydiganim.
Og'ushi baxsh etsa otashin dilni,
Qalbi nazarga ilmaydiganim.
🥀🥀🥀
O'rgating hissiyot otlig' bayotda,
Qalbimni olovga tashlamaslikni.
Shunda o'rganarman balki hayotda,
Tirik bo'la turib yashamaslikni.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

829

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

30 Nov, 15:46

❤️Кэтдию ёндириб қалбимни обдон,!
❤️‍🩹Нээ қиларим билмай қолдим мен ҳайрон...!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

890

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

30 Nov, 15:29

✒️Йиғламасдан ўқий олмайсиз...

Бир кишига қўнғироқ қилиш сабаб, телефоним контактидан унинг рақамини қидирар эканман, бошқа рақам эгасига кўзим тушиб қолди. Кўзим тушди-ю, этим жимирлади, бутун вужудимни қайғу қамраб олди. Бу рақам эгаси билан туғилганимдан буён бирга эдим. Ўн ой аввал ҳам кунда кун олис суҳбатлашиб турардик.

Рақамга кўзим тушаркан, аламли хотиралар бирин-кетин кўз олдимдан ўта бошлади. Чидаб бўлмади, ўпкам тўлиб кетди, чуқур-чуқур хўрсинардим. Афсус чекардим. Бу рақам эгаси, менинг раҳматли падари бузрукворим эди.
Манашу рақамдан дадам хаётликларида, ҳар доим ҳам эмас, онда-сонда:
— Иқболжон болам, телефонимни пули тугаб қолади-да, иложи бўлса беш-ўн минг пайнет қилиб юборгин, — дердилар.
— Хўп бўлади, дада.

Алам қиладигани, армон қиладигани, баъзи-баъзида ўзим билан ўзим бўлиб (дунёвий ташвишларга берилиб), айтган илтимосларини унутиб қўйган кунларим бўлганди. Ўзлари телефонларига пул тушириб, яна қўнғироқ қилардилар. Телефон экранида рақамларини кўришим билан бояги илтимослари ёдга тушиб, "эҳ эсимдан чиқибди-ю" деганча коловланиб, қўнғироқни олганимда:
— Иқболжон! Хавотир олма, ўғлим, ўзим пул тушириб олдим, ишларингни қилавер, фақат эҳтиёт бўлгин! Бошинг омон бўлсин! — деб дуо қилиб қўярдилар.

Аламли хотираларни ёдга олар эканман, қанчалар бепарво эканлигимдан хафа бўламан, ўпкам тўлиб, кўзларимдан ёш думалаб, экрандаги "Дадам" деб ёзилган телефон рақамига думалайди. Хаёлга бериламан. Қани энди хозир шу рақамдан қўнғироқ бўлсайди, 34 йиллик таниш овоз жаранглаб:
— Ўғлим, яхшимисан? Ишларинг бўляптими? Қийналмаяпсанми? Бизлардан хавотир олма, биз яхшимисиз, ўзингни эҳтиёт қил, болам! — десалар.

Йўқ, энди қўнғироқ бўлмайди! Қўнғироқ бўлмаслигини билганим учун ҳам бугун чуқур қайғудаман! Жаннатларда кўришишлик насиб қилсин, дадажон!

P.S.: Ота-онаси ҳаёт бўлган дўсти биродарларим, сизлар бахтлисизлар! Ҳаммаси ўз қўлингизда, имкон борлигида уларга эътиборсиз бўлманглар! Сиз учун оддий кўринган, анашу пайнет мисол кичик ҳолатлар, улар ўтгандан кейин катта бир армон бўлиб қоларкан. Ҳар қандай ишни йиғиштириб бўлса ҳам уларнинг, хоҳ катта бўлсин, хоҳ кичик илтимосларини қўлларингдан келганча бажо келтиринглар, кейин жуда-жуда кеч бўлади...

Иқбол Юсуф.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

943

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

30 Nov, 15:23

CHizgan suratim xar doimgidek go‘zal...!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

874

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

30 Nov, 15:03

🍁
Кузда ёлғиз гуллаган дарахт
Сен дардимни узинг биласан
Севгилимнинг орзуси сабаб
Кузда ёлғиз гуллаб турибсан.

Aрмонларим гулга айланиб
Oрзу қилган бахорим келди
Яна бир он яшадим туйиб
Кузда менга бахорни берди.

Кузда ёлғиз гуллаган дарах
Kетишимни билиб турарсан
Лекин севган бахоринг учун
Сен қишдахам гуллаб берарсан.

Mени КЕЧИР гуллаган дарахт
Эрта гуллаб кӯнглимни олдинг
Mенсиз севгим яшаши учун
Xар фаслда абадий қолдинг.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,046

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

30 Nov, 14:55

🫀🫀🫀

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,052

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

29 Nov, 14:44

😳Кечаси уйғонсам уйда уғри юрипти, Қарасам пул тополмай қийналяпти, Бориб пулни оҳтаришвордим, Бир соат пул оҳтардик, Бир сўм ҳам тополмадик Ўғрини олдида нима деган одам бўлдим...😳

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,859

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

29 Nov, 12:55

ОҚИБАТНИ ЕМИРИЛИШИ

Авваллари яқинларимизни кўргани борардик, силаи раҳм деб. Дийдордан бахтли эдик.

Кейин осонгина қўнғироқ қилмоқни одат қилдик. Овозларидан уларнинг саломат ва тинчлигини билиш учун.

СМС бизга ёрдамга келди, сўзлар ҳам қисқа "яхшимисиз?" Гарчи бемор бўлсада, улар ҳам жавоб ёздилар -"Алҳамдулиллaҳ"

Ҳозир эса ижтимоий тармоқдан унумли фойдаланиб, уларга жўнатган ГИФларимиз - ёнғоқни шалдирашига ўхшайди.

Меҳр оқибат ҳақидаги чиройли статусни бошқаларга "поделится" қиламиз, гўё унга амал қилаётгандек..

ОҚИБАТ эса бир четда хомуш...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,963

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

29 Nov, 09:28

✒️Қабрда илонлар билан.

Ҳар доимгидек пешин намозини ўз вақтида ўқиб бўлгач жаноза намозини ўқишга тайёргарлик кўрилди. Маййит менга яқин инсонлардан бирининг фарзанди бўлгани боис, уни кўмиш маросимида ҳам қатнашдим. Маййитни қабр тепасига олиб келишди. Шу пайт, гўрков мени бир четга чақириб қолди:
- Кечирасиз, мен ҳозир сизга бир нарса айтаман, фақат буни маййитнинг отаси эшитмасин,
- у шундай деди-ю, мени пастга – лаҳад ичига тушишимни таклиф қилди. Ўлик қўйиладиган хилхонага тушдим, у ерда икки катта илон ўрмалаб юрарди. Шунда гап нима ҳақда кетаётганини англадим-у, юқорига чиқдим. Ўликнинг отасини бир четга чақириб, ўғлини қабрга ўзим қўйишга рухсат олдим. Боласининг вафотидан ҳали ўзига келмаган ота рози бўлди, лекин ҳали нима воқеа рўй берганини билмади. Қабр ичига тушдим ва илонларга қарата шундайдедим: - Биламан, сизлар Аллоҳ таолонинг амри билан келгансиз, биламан, сизлар ҳозир маййитни азоблайсизлар. Биламан, бунга ҳеч ким ҳеч қачон тўсқинлик қила олмайди. Ва яна шуни биламанки, сизлар Аллоҳ номини ўртага қўйиб сўрайдиган нарсага қаршилик қилмайсизлар. Илтимос, - дедим илонларга қарата, - мен ҳозир маййитни қабрга
қўймоқчиман, уни ерга қўйганимдан кейин нима қилсангизлар ўзларингиз биласиз. Лекин илтимос, қўйиб олгунимча бу ерни бўшатиб турсангизлар! Шу пайт қизиқ ходиса рўй берди. Илонлар менинг кўзим илғамаган, оёғим ёнида турган бир тешикка кира бошлашди. Оёғимни бироз буёқроққа тортмоқчи эдим, кутилмаганда, тешикка бутунлай киришга улгурмаган иккинчи илоннинг думи оёқ кийимимга тегиб кетди. Даҳшат, гарчи озгина силаб қўйган бўлса ҳам, бу илоннинг думи бутун баданимга оғриқ сочиб юборди. Бироз туриб қолдим, чунки оёғим бирданига музлаб қолганди. Жойидан кўтарилмасди. Субҳаналлоҳ, азоб берувчи махлуқотларнинг силаб ўтиб кетгани шу бўлса, бироздан сўнг қабрга қўйиладиган йигитнинг аҳволи нима бўлади?! Хаёлимга келган фикрдан сесканиб кетдим. Оёғимни бир амаллаб кўтариб, ташқарига чиқдим. Ўликнинг олдига келдим ва кўзимнинг ёшини отадан, оёғим оғриётганини тўпланганлардан беркитишга уриндим. Энг даҳшатли томони, ҳозиргина бу дунёга тегишли бўлмаган азобни тортганим учун қабр ичига тушгим йўқ эди, аммо маййитнинг отасига ваъда қилиб қўйганим боис ноилож ўликни ерга қўйиб чиқдим. Чиқаётганимда юрак ютиниб қабр ичига бир қарадим, илон шаклида келган азоб фаришталари ўз жойларига чиқишга улгуришганди. 35 ёшли йигитни кўмдик. Кейин унинг танишларидан бир амаллаб суриштирдим. Маълум бўлишича, йигит тириклигида одамларни алдаб, пулларини талон- тарож қилишни касб қилиб олган экан. Ушбу ҳикояни тинглаганимдан сўнг, икки масалага бус-буткул жавоб олгандек бўлдим. Қабр азоби масаласи хусусида турли ихтилофларга бориб юрганлар тарих китобларидан эмас, балки бугунги кундан ҳам ўзларига етарли сабоқ олишлари мумкин. Шунингдек, ҳаёти дунёлик даврида одамларни алдаб, турли йўллар билан ҳаром мол тўплаётганлар ўзларининг қабрдаги ҳолатларини бир тасаввур қилиб кўришсин. Зеро, Ҳазрати Усмон (розийаллоҳу анҳу) ҳам қиёмат ва дўзах азоби ҳақида сўз борганида кўзларига ёш олмай, қабр азоби ҳақида гап очилганда соқоллари хўл бўлиб кетгунга қадар йиғлаган эканлар. У зотдан нима учун шундай қилганлиги ҳақида сўралганида жавоб қуйидагича бўлган экан: "Инсон дўзахга тушганида дўзах азобига бир ўзи йўлиқмайди, унинг олдида бошқалар ҳам бўлади. Инсон қиёмат кунида маҳшаргоҳда бир ўзи қолмайди, ёнида одамлар бўлади. Аммо қабрда ҳамма алоҳида-алоҳида ётади. Мен шуни ўйласам чидай олмайман!” Ушбу ҳикоятлардан ўзимизга етарли сабоқ олайлик ва бир ўзимизга аталган хонада саломат бўлишимиз учун заҳира тўплайлик!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

2,049

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

29 Nov, 06:26

Қадимги даврларнинг бирида, бир қари чол ўз неварасига ҳаёт ҳақиқатларини ўргата туриб:
- Ҳар бир одамда ўзининг ички кураши бўлади, худди икки бўри курашгани каби. Бир бўри ёмонликни ифода қилади: ҳасад, ғазаб, худбинлик, таъма ва ёлғонлари билан... Бошқаси эса яхшиликни: муҳаббат, умид, ҳақиқат, содиқлик ва хокозо.
Бобосининг насиҳатларидан таъсирланган невара, бироз ўйланиб, сўнг сўради:
- Охирида қайси бўри ғолиб бўлади?
Бобоси табассум қилиб, жавоб қилибди:
- Сен кўп озиқлантирган бўри - доим ғолиб бўлади.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,799

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

29 Nov, 05:58

✒️Қиз ота қошига келди бир фурсат,
Минг бир истиҳола, минг бир ҳижолат.
Отажон!
У сизга ўхшайди жуда,
Мен уни севаман!
Койиманг фақат!

Ота бир сўз демас!
Сукунат оғир,
Қизнинг кўз-ёшлари сингди тупроққа.
Тиз чўкди, падари қошида илло,
Ҳадди сиғмас эди тикка турмоққа!

Тўй ўтди...
Босилди чангу тўзонлар.
Бир бирин суярди, икки кабутар.
Аммо бу турмушнинг деворларидан,
Мўралаб турарди ҳаф ила хатар.

Қиз яна келади ота қошига,
Кўзларин дарёси ичига оқиб.
Айтмайди, не кунлар тушди бошига,
Маюс ўтиради бир четга боқиб.

Кунлар ўтаверар кунлар ортидан,
Бардошнинг бунчалар бағри кенг экан.
Томчи томаверса тош ҳам минг бўлак,
Қиз шўрлик йиқилар яна юз тубан.

Ота!
Чидолмайман, жонимдан ўтди,
Хастаман, зулумлар бошимга етди.
Суйдим деган ёрим, ўзга бахт топиб,
Мени вайрон қилиб ташлади, кетди.

Ота жим!
Сукунат йиртар қулоқни.
Фақат қиз кўксида гупурлайди жон.
Оллоҳ раво кўрмиш менга қийноқни,
Мени бағрингизга олинг, отажон.

Қиз кетар сўнги бор ота қошидан,
Бир ниҳол ўтқазиб қабр ёнига.
Тўрт қадам ўтмасдан ота бошидан,
Қисмат қасд қилади унинг жонига.

Ота жим! Ўликлар индамас асли.
Лаҳат кавлайдилар қабр тўридан.
Ё, Раб!
Ўша онда деворни бузиб,
Кўз ёш тошиб чиқар ота гўридан!
Малика Салимова.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,612

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

29 Nov, 04:56

💵ПУЛНИНГ ХАЁТИМИЗДАГИ ҚИЗИҚАРЛИ РОЛИ.

Пул йўқлигида – қўй,мол боқамиз.
Пул бўлса эса – ит боқамиз.

Қачонки камбағал бўлсак – тоғдан йиғиб келган ёввойи ўтларга қаноат қиламиз.
Бой бўлсак – қиммат ресторанларда ёввойи ўтларни таом сифатида буюртма қиламиз.

Пул йўқлигида – велосипедда юрамиз.
Пул бўлса – меҳмонхонада ўрнатилган велотренажёр педалини айлантирамиз.

Пул йўқлигида – уйланишни орзу қиламиз.
Пул бўлса – ажралишни орзу қиламиз.

Пул йўқлигида – хотин котиба бўлиб ишлайди.
Пул бўлса – котиба “хотин” бўлиб ишлай бошлайди.

Пул йўқлигида – бордай кўрсатамиз.
Пул бўлса – йўқдай кўрсатамиз.

Ғалати одамлар даври келгандай гўё, бир-бирларига разилликлар қиладида, кейин кечиримни бир-бирларидан эмас худодан сўрайдилар

Зигмунд Фрейд.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

2,540

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

29 Nov, 04:42

Иқтибос.

"Оддий ва соддаларни қонун ҳимоя қилмайди", - деган гап йўқ аслида.
Бу қонун ўрмонда ҳукм суради, инсоний жамиятга эса тўғри келмайди. Оддий ва содда инсонлар осон қўлга киритиладиган ўлжа эмас. Улар осонгина ютиб юбориладиган луқма эмас. Улар енгиллик билан қўлга киритиладиган фойда ёки манфаат эмас. Биз уларни тириклайин емаслигимиз керак. Улар ҳақида айтилган энг гўзал таъриф Ислом таърифидир.

"Сизлар заифларингиз сабабидан ризқланасиз!"

"Тунги суҳбатлар".

Адҳам Шарқовий.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,660

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Nov, 22:20

🕌БУГУН ЖУМА🕌

Пайғамбаримиз Мухаммад саллаллоху алайхи васалламга
САЛАВОТНИ купайтиринг

Аллоҳ Таоло деди:

Албатта, Аллоҳ ва Унинг фаришталари Набийга саловот айтурлар. Эй иймон келтирганлар! Унга саловот айтинг ва салом йўлланг.

ҚИСҚА САЛАВОТЛАР

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ.

🍃Ўқилиши: “Аллоҳумма солли ъалаа муҳаммадив-ва ъалаа аали муҳаммад”.

🌹Маъноси: “Ё Аллоҳ, Муҳаммадга, Муҳаммад оиласига салавот йўлла”.

صَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ.

🍃Ўқилиши: “Соллаллоҳу ъалаа муҳаммад”.

🌹Маъноси: “Аллоҳ Муҳаммадга салавот йўлласин”.

صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ

🍃Ўқилиши: “Соллаллоҳу ъалайҳи ва саллам”.

🌹Маъноси: “Аллоҳ Муҳаммадга салавот ва салом йўлласин”.

أَللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ وَبَارِكْ عَلَيْهِ

🍃Ўқилиши: “Аллоҳумма солли ва саллим ва баарик ъалайҳ”.

🌹Маъноси: “Ё Аллоҳ, у зотга салавот ва салом йўлла, баракангни давомли қил”.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ وَسَلِّمْ

🍃Ўқилиши: “Аллоҳумма солли ъалаа муҳаммадив-ва ъалаа аалиҳий ва саллим”.

🌹Маъноси: “Ё Аллоҳ, Муҳаммадга, у зот оиласига салавот ва салом йўлла”.

صَلَّى اللهُ وَسَلَّمَ عَلَى نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ وَأَصْحَابِهِ أَجْمَعِينَ

🍃Ўқилиши: “Соллаллоҳу ва саллама ъалаа набиййинаа муҳаммад, ва ъалаа аалиҳий ва асҳаабиҳий ажмаъийн”.

🌹Маъноси: “Аллоҳ Пайғамбаримизга, у зот оила аъзоларига, барча саҳобаларига салавот ва саломлар йўлласин!”

🥀Соллаллоҳу алайҳи васаллам

🥀Соллаллоҳу алайка я Росулаллоҳ.

🥀Аллоҳумма солли аъла Муҳаммад.

🥀Аллоҳумма солли аълаа саййидина Муҳаммад.

🥀Аллоҳумма солли ва саллим ъалaа ҳабибина Муҳаммад.

🥀Аллоҳумма солли аълаа Муҳаммад ва ъалаа аали Муҳаммад иннака
ҳамидум мажид.

🥀Аллоҳумма барик ъалаа Муҳаммад ва ъалаа али Муҳаммад иннака ҳамидум мажид.

Расулуллоҳ соллаллоҳу
алайҳи ва саллам айтдилар:
«Ким менга бир маротаба саловат айтса, Аллоҳ унга ўн маротаба саловат айтади ва ундан ўнта ҳатони ўчиради.»(Имом Бухорий).

Ҳабибимизга ﷺ қисқа салавотларнинг айтилиши

• صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ

Ўқилиши: "Соллаллоҳу ъалайҳи васаллам".
Маъноси: "У зотга Аллоҳнинг салавот ва саломи бўлсин!"

• عَلَيْهِ السَّلَامَ

Ўқилиши: "Алайҳиссалом".
Маъноси: "У зотга салом бўлсин!"

• عَلَيْهِ الصَّلَاةُ وَالسَّلَامَ

Ўқилиши: "Алайҳиссолату вассалам".
Маъноси: "У зотга салавот ва салом бўлсин!"

• صَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ

Ўқилиши: "Соллаллоҳу ъалаа Муҳаммад".
Маъноси: "Муҳаммадга Аллоҳнинг салавоти бўлсин!"
⠀
• أَللَّهُمَ صَلِّ وَسَلِّمْ وَبَارِكْ عَلَيْهِ

Ўқилиши:
"Аллоҳумма солли васаллим ва баарик ъалайҳ".
Маъноси:
"Аллоҳим! У зотга салавот ва салом йўлла, баракангни давомли қил!"

• أَللَّهُمَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ

Ўқилиши:
"Аллоҳумма солли ъалаа Муҳаммадив ва ъалаа аали Муҳаммад".
Маъноси:
"Аллоҳим! Муҳаммадга, Муҳаммаднинг оиласига салавот йўлла!"

• أَللَّهُمَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ الأُمِّيِّ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ

Ўқилиши:
"Аллоҳумма солли ъалаа Муҳаммадинин набиййил уммиййи ва ъалаа аали Муҳаммад".
Маъноси:
"Аллоҳим! (Бирон кишидан) ўқиш-ёзишни ўрганмаган набий Муҳаммадга, Муҳаммад оиласига салавот йўлла!"

• أَللَّهُمَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ وَسَلِّمْ

Ўқилиши:
"Аллоҳумма солли ъалаа Муҳаммадив ва ъалаа аалиҳий васаллим".
Маъноси: "Аллоҳим! Муҳаммадга, у зот оиласига салавот ва салом йўлла!"

• صَلَّى اللهُ وَسَلَّمَ عَلَى نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ وَأَصْحَابِهِ أَجْمَعِينَ

Ўқилиши:
"Соллаллоҳу ва саллама ъалаа набиййинаа Муҳаммад, ва ъалаа аалиҳий ва асҳаабиҳий ажмаъийн".

Маъноси: "Пайғамбаримизга, у зот оила аъзоларига, барча саҳобаларига Аллоҳнинг салавот ва саломлари бўлсин!"

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,634

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Nov, 22:06

🌸ЖУМАНИНГ СУННАТЛАРИ:🌸

🍃 1. Жума учун ғусл қилиш.

🍃 2. Хушбўй нарсалар суртиш.

🍃 3. Чиройли кийимлар кийиш.

🍃 4. Жумага виқор ва сакина билан эрта бориш.

🍃 5. Жума куни баданни тозалаб, ҳайъатни гўзал қилиш.

🍃 6. Жума куни Каҳф сурасини қироат қилиш.

🍃 7. Жума куни ва кечаси дуони кўп қилиш.

🍃 8. Жума куни ва кечаси Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга кўп салавот айтиш.

🍃 9. Имом биринчи ракъатда Фотиҳадан кейин Жумуъа сурасини ва иккинчи ракъатда Мунофиқун сурасини қироат қилиш.

🍃 10. Жума куни бомдод намозида "Ҳаа мийм сажда" ва "Ҳал атаа алалинсани" сураларини қироат қилиш суннатдир.

🍃 11. Жума намозининг фарзидан аввал ва кейин тўрт ракъатдан суннат намози ўқиш.

🍃 12. Жумада мудраган одам бошқа ерга ўтиб олиши.

🍁Ассалому алайкум!🍁

🕋ЖУМА МУБОРАК!🕋

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,769

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Nov, 14:38

Куч Эркака🧔
Гўзалик эса Аёлга берилган💃
Бутун дунёни енган куч🌍
Гўзалика енгилган😁

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,741

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Nov, 12:56

😔😢

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,928

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Nov, 10:35

✒️ҚИРҚ ЙИЛ ҚИРОН КЕЛСА, АЖАЛИ ЕТГАН ЎЛАДИ!

1705-йилда ирландиялик Маржори МакКолл исмли аёл безгакдан вафот этади ва касаллик тарқалишининг олдини олиш учун уни тез кўмишади. Aёл тобутга қимматбаҳо узук билан қўйилади, чунку унинг эри шиш туфайли узукни бармоғидан ечиб ололмайди. Бу эса дафн этилганларни ўмарадиган ўғриларнинг эътиборини тортади.

Ўша куни тунда, ер ҳали юмшоқ бўлганида, ўғрилар қабрни қазиб, тобутни очишади. Узукни ечиб олиша олмагани сабаб, бармоқни кесишга қарор қилишади. Қон чиқиши биланоқ, кундуз куни комага тушиб қолган Маржори бошини кўтаради ва бақиришни бошлайди. Ўғрилардан баъзилари ўша ернинг ўзида ҳушини йўқотади, баъзилари қўрққанидан қочиб қолади. Маржори эса бир амаллаб тобутдан чиқиб, уйи томон йўл олади.

Эшик тақиллаганда, Маржорининг эри Жон болалари билан уйда эди. Эшикни очиб, у дафн кийимидаги, бармоғидан қон оқиб турган хотинини кўради ва ўша ернинг ўзида юраги ёрилиб ўлади. Уни хотини бўшатган тобутда дафн етишади.

Маржори узоқ умр кўради, қайта турмушга чиқади ва фарзандли бўлади. У вафот этганда, Ирландиядаги ўша Шенкиллл қабристонига дафн этилади. Унинг қабр тоши ҳозир ҳам сақланиб қолган ва унга "Бир марта яшаган, икки марта кўмилган" деб ёзиб қўйилган.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,777

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Nov, 09:29

👐КЕЧИРГАЙМИЗ...

Маҳзун бўлма, биродарим, кулиб тургин,
Кўнглимга кел ҳамсуҳбатим бўлиб юргин.
Кечирмаслар кечирмайди, ўзинг кўргин,
Қаҳ-қаҳига бизлар оҳис пичирлаймиз
Биз яхшилар, ёмонларни кечиргаймиз...

Айт бўлурми, гулни сақлаб қафасларда?
Ёниш керак, яшаш керак нафасларда.
Ҳавас қилгин, қолиб кетма хасадларда
Токай дилга ғамбодалар ичиргаймиз,
Биз яхшилар, ёмонларни кечиргаймиз...

Кўрдик қанча феъли турфа тарангларни,
Сўзларида мақтовсифат жарангларни.
Ҳам риёкор, ҳам ёлғончи фарангларни
Хотиротдан юлиб бир-бир ўчиргаймиз,
Биз яхшилар, ёмонларни кечиргаймиз...

Ойдан гўзал эй чеҳраси ҳуройлилар,
Ёмонлар ҳам нурни сиздан сўрайдилар.
Қош-у кўзи бошдин оёқ чиройлилар
Дилга яхши ниҳолларни кўчиргаймиз,
Биз яхшилар, ёмонларни кечиргаймиз...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,747

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

28 Nov, 08:11

🍃Ҳадис

“Ким ризқи кенг, умри узун бўлишини хуш кўрса, қариндошлик алоқаларини боғласин”. (Муттафақун алайҳ).

Силаи раҳмни узиш гуноҳи кабиралардандир. Шуни билиб ҳам ҳеч бир сабабсиз силаи раҳмни узган киши жаннатга кирмайди. Бу ҳақда Пайғамбаримиз алайҳиссалом: “Кесувчи жаннатга кирмайди”.
(Имом Бухорий ривояти).

Силаи раҳм қариндошлар билан чиройли муносабатда бўлиш, уларнинг хурсандчиликларига шерик, мусибатларига ҳамдард бўлиш, муҳтожларга ёрдам бериш, уларни доимо зиёрат қилиб туриш, кўнгилларини олиш, дилларини оғритишдан сақланиш, улардан бирор ёмонлик етса ҳам кек сақламай кечириб юбориш, қалбида уларга нисбатан ҳасад ва адоват сақламасдан ўртада муҳаббат пайдо қилиш йўлида бор куч-ғайратини сарф қилиш каби фазилатларни ўз ичига олади.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,792

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Nov, 16:16

👦Yigit Sevsa Opketadi!

👩‍🦱Qiz Sevsa Qopketadi!

SHu rostmi...!?

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

849

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Nov, 14:09

Аёл макри...!
1.Севдиради.
2.Уйланасан.
3.Ширин овқатлар
қилади.
4.Семирасан.
5.Қочиб кетгинг
келади.
6.Лекин энди
югуролмайсан...🤣🤣🤣

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,248

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Nov, 12:30

👍Ассалому алайкум барча Канал аъзолари. Биласизми кечки пайтга доим иложи борича кулгули нарса ташлайман! Чунки кун бўйи кимдурни кайфияти бузулади, кимдур чарчайди худди мендек. Шунга кўнглингизни қўлдан келганича кўтаргим келади. Ҳаммангизни Оила аъзоларимдек ҳис қиламан. Доим хурматимдасиз...😊

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,291

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Nov, 10:53

🐄Мол хоним...😁

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,278

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Nov, 08:35

✒️АХЛАТГА КУМИЛГАН ЧАКАЛОК...
(вокейлик асосида ёзилди)

Тез ёрдамда ишлайман. Кун ора навбатчиликда тураман. Навбатдаги сменамда бир чакирув келди. Тугриси хар хил вокеа ва вазиятларда ёрдам курсатиб ишлаганмиз лекин бу сафаргиси умуман бошкача булди деб гапини бошлади бир таниш шифокор дустим. Биз доим уч киши юрамиз, тез ёрдам машинаси хайдовчиси, мутахассис врач ва ёрдамчи.
- Тез шахар чеккасидаги ахлат йигиладиган (свалка)жойга боринглар. Ахлатхонада ишлайдиган иккита йигит сизларни кутиб олади. Шошмасдан факат узларингга тегишли ишни бажариб кайтинг! дея буйрук берди бошлигимиз. Биз хамма керакли анжом дорилар ва мосламаларни машинага жойлаб чакирилган манзил томон жунадик. Йулда кетиб борардигу лекин нега биз айнан ахлатхонага яна тез ёрдам машинасида бораяпмиз. Шу савол хеч тинчлик бермасди. Хайдовчининг кузлари йулда, биз эса жим утирганча борардик. Мана манзилга етиб келдик. Узокдан бир уюм ахлат куриниб турарди.
Бизни махсус иш кийим кийиб олган икки киши кутиб олди. Улардан бири ахлат йигадиган машина хайдовчиси эди. Кулидаги сигаретини ташладида биз томонга келишди. Хали гап бошламасдан, оркамиздан милиция ходимлари хам узларининг сигнал урнатилган машинасида етиб келишди. Мана хамма йигилди. Эгнимизда ок халат машинадан тушдик. Лекин ахлат уюми олдида ок халатни нега кийганмиз, четдан караган инсонга жуда кулгули эди.
- Хуш... бизни нима хабар билан хурсанд киласизлар? савол тарикасида гап ташлади врачимиз.
Уша иккала йигитлардан бири, жим холда кули билан ахлат томонга ишора килди. Биз тушунмадик. Ахлат уюми олдида, жуссаси катта, устилари ахлатга бурканиб кетган бир ит ётар эди.
- Нима бизни калака киляпсиларми? Шу ит учун чакирдиларингми? Ветеринарни чакирмайсиларми ундан кура! дея яна жахлланди врачимиз. Шунда мен гап сузсиз тушундим. Лекин барчаси жумбокли эди. Уша итга караб секин юра бошладим. Бир пайт уша катта ит тишларини окини курсатиб паст овозда ирриллай бошлади. Мен бунга унча эътибор бермадим. Юришда давом этдим. Бир тарафдан тишлаб олишидан курмасамда кутрган ит булса, киндигимдан укол олишдан куркардим. Ит бекорга кукрагини бериб ахлат устида ётмаган экан. Итнинг оёклари орасида ярим танаси ахлатга кумилган чакалок ётарди. Янги тугилган, лекин хали тирик эди. У йигларди, факат огзини очганча овози эшитилмасди. Кулчаларини кимирлатганча харакатланарди. Боя айтганимдек ярим танасигача ахлатга кумилганди. Ит эса уз танаси билан чакалокни иситиб, юзидан тили билан хар замонда ялаб куярди. Бу манзара жуда аянчли эди. Хеч ким кафолат бермайдику ит кутраган булса уша чакалокни **** куйиши хам мумкин эдику. Ортимдан иккита милиция ходимлари хам хавотир холда туришарди.
- У нима емокчимииии? Ха хозир **** куяди! деса биринчи милиционер.
- Тухтааа!! Жиннимисан, ит чакалокка тегмаяпти аксинча уни уз танаси билан иситаяпти! деди иккинчиси. Мен утириб олганча секин секин итга якинлаша бошладим. Бакирмасдан ва итни тинчини бузмасдан, болани олишни хохлардим. Лекин итга бу ниятимни билдиришим керак эди. Акс холда ит бошкача тушуниб менга ёки болага шикаст етказиши мумкин эди. Чунки ит болани кумиб кетган пасткаш Она каби хамма одамларни ёмон ва нотугри тушуниши мумкин эди. Яна тириклай кумиб кетган а, Аллох жазоингни бергурлар. Итнинг кузидан шу пайт нафрат, касос, рахм ва ачинишни пайкадим. Ён томонлама секин якинлаша бошладим ит томонга. Агар мободо мен томонга отилса хеч булмаса юзимни яширишга улгурарман деган хаёлда эдим. Болага кул узата бошлаганимда, итнинг урнидан туриб янаям ирриллай бошлаши кучайди. Мен секин ахлатани бола устидан кулларим билан олиб ташлай бошладим. Мени бу харакатимга ит ирриллаш билан бокиб турарди. Мен худди минани ковлаб олаётган харбийлар каби харакатланардим. Ит эса мени кулларимдан хеч хам куз узмасди. Томогимга нимадир тикилгандай булар, ютунсам томогимда билиниб турарди.
- Яхши ит, аклли ит... ма-ма-ма, зур ит Мана ол!!! Пачокланиб кетган платмасса куттига термосдан сут солиб итни чакира бошлади,ахлат машинаси хайдовчиси. Навбатдаги мужиза.

1,264

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Nov, 08:35

Барчани олдида узрини сурагандек хайдовчи гапида давом этди. Ошкозоним огрийди, шу учун сут олиб юраман. Сув урнига хам иложи борича сут ичаман! деди.
- Кани келчи... кел яхши ит... кел сут ичиб ол! деди хайдовчи. Бир пайт ит яна бир бор мени харакатларимга назар ташладида, кейин урнидан туриб сут ичиш учун якинлаша бошлади. У жуда озгинлашиб кетган эди. Она ит эканлиги шундай билиниб турарди. Менимча якин атрофда болалари хам булиши керак эди. Чунки сургичлари янги туккан итнинг сургичи каби эди. Ит кизгониш билан сутни олдига оволиб, мендан кузини узмаган холда ича бошлади. Бир икки харакатда болачани ахлатдан ковлаб олдим. Кулимга олдимда тиззанлаганча урнимдан турдим. Мен томонга кулида чойшабни олиб олган хайдовчи келиб турган эди. Мен болани уша чойшабга урадим. Бола тирик эди. Лекин корни очлиги шундай талпинишидан билиниб турарди. Тугилганига тахминан бир икки соат булганди чамаси. Шу пайт итнинг куз караши билан юзма юз келдим. Ва унга карашим билан куркма хаммаси жойида, хавотирга урин йук дегандек шивирладим. У хам мени гапларимни тушунгандай думини ликиллатиб куйди. Мен уни нотугри тушунганим учун кечирим сурадим узимча.
- Кечирасиз... доктор болани каерга олиб кетасиз? савол берди милиция ходими.
- Шахардаги болалар уйига олиб борамиз биринчи. Уша ерда каерга олиб боришимиз аник булади! дедим.
- Унда биз хам уша ерга борамиз. Протоколга кул куйдириш учун деди. Ёши каттарок милиция ходими бошидан шапкасини олдида, кул румолчаси билан пешонасидаги терни арта туриб тишларини гичирлатиб:
- Канийди болани тириклай ахлатга кумиб кетган уша ахмокни топганимда эди... уни узини мана шу ахлатга тириклай кумардим! деди. Уни бу гапларини эшита туриб машина эшигини ёпдим. Хайдовчи машинани юргизди, биз жунадик. Шахар ичра кетиб бораяпмиз. Тез ва жим холатда. Гапиришни хеч ким хохламасди. Бакиргим, коронгуда бошимни деворга уриб:
БУНАКА БУЛИШИ КЕРАКМАС. БУЛИШИ МУМКИН ЭМАС. АХИР ИНСОНЛАР БУНАКА ЙУЛ ТУТИШМАЙДИ, АГАР УЛАР ХАЛИ ИНСОН БУЛСА дегим келарди.
Машинадан секин тушдим. Болани кутариб кабул булимига кирдик. Навбатчи врач менга кулимдаги болани куриб хайрон караб турарди. Мен хали хеч нарса демасдан у духтир опа менга:
- Кайси ахлат куттисидан чикдингиз? Бу холатда боллар булимига киришингиз мумкин эмас дея бакира кетди. Лекин чакалокни холатини кургач кулимдан олдида, бирдан шошилганча ичкарига олиб кириб кетди. Хамма хужжатларни тахлагач секин чарчок аломатларидан ташкарига чикдимда машина эшигини очдим. Машинага чикгач, бориб ювиниб олиш учун жунадим. Бунака вокеаларни унутиш жуда кийин. Унутиб булмайди. Ахир кандай Она уз тирик боласини ахлатга кумиб куяди. Аллох узинг адашган инсонларингга йул курсат. Узинг инсоф бер. Аллох барчангизни уз панохида асрасин...

Тамом.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,372

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Nov, 06:18

Аёлларимиз учун!
Билиб олинг!
Фарзандингиз йиғласа нима қилиш керак эканлигини.
Алҳамдулиллаҳ

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,208

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Nov, 05:50

Tikuvchilar bormi!?
Tikuvchi ayollarimmizga...😊🥮

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,571

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Nov, 05:09

✒️Германияда бир кўз шифокори қабулига келган мусулмон йигитни текширади. Текшириб бўлиб унга савол беради:
- Сен намоз ўқийсанми?
Йигит:
- Дўхтир, менинг кўзимдаги дард билан намознинг қандай алоқаси бор. Мендан намоз ўқиш-ўқимаслигимни сўраяпсиз?
Германиялик шифокор айтадики:
- Агар сен намоз ўқисанг, ўқиб бўлиб икки томонга салом бераётгандаги ҳаракатни қилганингда бу касаллик сенда бўлмасди...

Изоҳ: Яъни, салом бераётганда икки елкамизга салом берамиз, шунда кўзимиз ҳаракатланади. Кўз ҳаракатланиши кўзнинг саломатлиги ва нури учун фойдали. Кўз машқларида бу бор. Субҳаналлоҳ, намоз ибодатимизда кўзимиз учун ҳам сиҳҳат бор экан. Шу ўринда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Намоз - кўзимнинг нури», деган маънодаги ҳадислари ёдга тушади. Роббимиз биздан талаб қилган ибодатлар ҳам руҳимиз, ҳам танамиз учун шифодир. Роббимиз бизнинг ибодатларимизга муҳтож эмас, аксинча, биз уларга муҳтожмиз.

Германиялик шифокор сўзида давом этиб:
- Арабларда кўзойнак ишлатилиши камдан-кам. Сабаби эса, улар ўнгдан чапга қараб тўғри ўқийдилар. Биз европаликлар эса, лотинчани чапдан ўнгга қараб ўқиймиз. Ҳолбуки, яратилишга кўра, кўз ўнгдан чапга қараб ўқишга мослаштирилган.

Шифокор кейинчалик Исломни қабул қилиб мусулмон бўлади.

Таржимон: Абдуллоҳ Раҳимбоев.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,578

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Nov, 04:31

Satirni qarang go‘zalligini🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,343

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Nov, 04:06

✒️ТУШЛАРИМГА КИРАСАН БОЛАМ.

Мунисанинг тушига бугун яна ўғли Умиджон кирди. У оппоқ кийимда эмиш. Ҳадеб ҳовлини айланиб, Унга қараб, қиқир-қиқир кулармиш.
Муниса: "Кел, ўғлим, овқатингни **** ол”, дея чақирса, Умиджон шўхлик қилиб қочиб кетар ва бир зумда ғойиб бўлармиш. Муниса эса "Болам”, дея йиғлаб қолавераркан…
Аёл қўққисдан уйғониб кетди. Беихтиёр унгида ёшланган кўз ёшларини арта бошлади ва атрофга жовдираб ўғлини қидира бошлади.
Қани эди туши унгига айланиб қолса-ю, нуридийдасини тўйиб-тўйиб бағрига босса. Афсус тақдири азалнинг ҳукмига бирор чора топмоқ мушкул экан. Йўқса, у тилаб олган ўғлидан жудо бўлиб ўтирармиди?!
Муниса тиббиёт бўйича таҳсил олаётган кезлари Нодир исмли йигит билан танишиб қолди. Кейин юлдузи юлдузига тўғри келиб, оила қуришди. Улар кетма-кет учта қиз фарзандли бўлишди. Нодирнинг кунгли ғашлана бошлади. Гўё ўғил фарзанди йўқлиги оилада файз-баракани аритаётгандек эди. Энди кун ора уруш жанжал авж оларди.
Нодир ичиб келар, "Нега менинг ўғлим йўқ? Менга ўғил керак, билдингми, қиз туғадиган хотин билан яшамайман, кет”, дея Мунисанинг дилини хира қиларди. Худо аёлнинг жонини темирдан, сабр-қаноатини пулатдан яратган деса, муболаға бўлмайди. Муниса буларнинг барчасига сабр билан тишини-тишига қўйиб чидади. Орадан ҳеч қанча вақт ўтмай, Аллоҳнинг бу муштипар аёлга раҳми келди ва қўчқордек ўғил ато этди. Нодирнинг қувончини сўз билан тарифлаб бўлмасди.
Умиджон туғилди-ю, оиладаги жанжаллар барҳам топди. Хушнуд кунлар бошланди. Умиджон сал эсини таниб қолгач, уни боғчага беришди. Чунки куни бўйи Муниса ва Нодир ишда, қизлари эса мактабда бўларди. Умиджон 5 ёшга тўлди. У жуда шўх, ўйинқароқ бола бўлган эди. Боғчадан тез-тез қочиб келар, тенгдошлари билан қаерларгадир ўйнаб кетиб қоларди.
Бир куни у қўшни боғчадош болалар — Ҳасан ва Ҳусан билан биргаликда боғчадан қочиб кетди ва ўртоқ йигитчаларга "Кетдик, чўмилишга борамиз. Сизларни дадам мени кўп чўмилтирадиган жойга олиб бораман”, деди. Болалар шух-шодон бўлиб, экин ерларни суғориш учун махсус қазилган кўл томон етаклашиб югуриб кетишди. Бу вақтда Муниса шифохонада беморлар билан овора эди. Шу пайт унга боғчадан қўнғироқ бўлаётганини айтишди. Тарбиячилардан: "Умиджон қўшнингизнинг болалари билан яна қочиб кетибди, улардан дарак йўқ”, деган хабарни эшитди.
"Ҳеч қиси йўқ, уйда бўлса керак, опалари ҳам мактабдан келиб қолгандир” дея ўйлади Муниса.
Нодир шу куни негадир ишдан эртароқ қайтди. Энди дарвозасига яқинлашаётганидан қўшниси Акбар шошилганча: "Нодир, Зафарнинг эгиз ўғилчалари кўлга чўкибди, бирини топиб шифохонага жўнатдик. Иккинчиси йўқ”, деб қолди. Нодир шошилиб ўша томонга югурди. Улар ҳам кўлга тушиб эгизларнинг иккинчисини қидира бошлашди.
Шу пайт Нодирнинг кўзи қамишлар орасида юз тубан ётган болага тушди ва дарҳол бориб болани кўтарди-ю, даҳшатдан бақириб юборди.

Бу ўзининг тилаб олган ўғли Умиджон эди. Шу орада эгизларнинг иккинчиси Ҳасанни ҳам жонсиз ҳолда топишди.
Уйига келган Муниса эрининг қўлида ётган жонсиз норасидасини кўриб, ҳушини йўқотди.
Эртаси куни дилни ларзага соладиган дод-фарёд билан дунёга тўймай кетган уч гўдакни қабрга қўйишди.

Мана шу воқеадан сўнг Муниса саккиз ой фарзанди доғида бетоб бўлиб ётиб қолди. Энди тузалиб оёққа турганида, бир куни эри ичиб келиб, "Сен бефаҳм ўғлимга эплаб қаролмадинг”, дея жазава билан хотинини дуппослай бошлади. Эрининг беаёв калтаклаши туфайли аёл оғир аҳволда шифохонага ётқизилди.
Синглисининг зулум кўраётганини кўрган Мунисанинг акаси бу ҳақда Ички ишлар бўлимига ариза берди. Бундан хабар топган Нодир эса жазавага тушиб уйига кириб, ҳовли дарвозаларини тамбаллаб олди.
Ҳали шифохонадан чиқиб улгурмай, эри ўзини осиб қўйганлиги ҳақидаги шумхабарни эшитган Мунисанинг дили яна ларзага келди.
Шу тариқа тақдирнинг аччиқ зарбаларини елкасига ортган Муниса уч қизи билан ёлғиз қолибкетди.
Тақдир зарбалари туфайли Муниса ич-ичидан эзилиб: "Қани эди, барчаси туш бўлиб қолса”, дея фарёд қилса-да, матонат билан яшашни ҳам унутиб қўйгани йўқ!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,226

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Nov, 02:33

🍃Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ қадрли иймондошларим!
Дилга яқин қадрдонларим!
РОББИЛ АЪЛАМИЙНга Салтанатини улуғлигича Аршини вазнича, калима ларини узунлигича, маълум бўлган нарсалар мислича ҳамду-санолар бўлсин! Пайғамбаримиз Муҳаммад Мустафо Саллаллоҳу алайҳи васалламга У зоти муборакни мақомларига яраша гўзал саловоту дурудлар бўлсин. Барчамизнинг ҳонадонимизга Аллоҳимнинг раҳматлари ёғилсин. Кунингиз гўзал солиҳ амалларга бой бўлсин. Умрингизга, иймонингизга, ризқингизга, соғлигингизга ва оила аҳлларингизга тинчлик, ҳотиржамлик ва ҳайриятлар ато этсин! АЛЛОҲ АЗЗА ва ЖАЛЛА қуръондаги фарз амал-ларини, буйруқларини бажаргувчи-лардан, қайтарганларидан тийилув чилардан бўлишимизни насиб этсин Яхшига ёндош қилсин, ёмондан йироқ қилсин. Яхшиликни барча туйнукларидан ризқлантирсин. Пайғамбаримиз Саллаллоҳи алайҳи васалламни ҳулқлари билан хулқлантирсин! Амийн🤲АЛЛОҲУ АКБАР.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,427

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

26 Nov, 16:02

😔Ўзбекистонда ягона туғиши мумкин бўлган аёл, ва нихоят туғипти. Вой бой, битта ликиллаган ашулачи туққанига
Шунчалик қарсакбозликми? Одамлар сизларга нима бўлди? Хаётга шу даражада енгил елпи қараманглар. Ўзини кийиниш, бехаё қилиқлари билан ёшлар тарбиясига ўта салбий тасир қилаётган санъаткорлар хақида ёзинглар. Газ, электр, ойлик, пенсиялар, нарх наволар хақида ёзинглар. Корупция, порахўрлик сансоларлик қачон тугайди? Шулар хақида ёзинглар. 700.000, 800.000-сўм пенсия олиб яшаётганлар хақида ёзинглар.
Кўчаларни асфалтлашдан кўра канцертлар қўйишни устун қўядиган вазир ҳақида ёзинглар. Қийналган яқинларингизга ёрдам беришни ўйланглар. Эх сизлар...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,662

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

26 Nov, 15:23

👩‍🏫Бизни мактабдаги она тили ўқитувчисиям ўғил туғганди, ҳеч кимни иши бўлмади. Биров табрикламадиям. Битта артист ўғил туғганига, ҳаммаёқ шовқин... Ҳамма кайп...

Таълимга эътибор ўлиб бормоқда ўртоқлар...😒

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,699

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

26 Nov, 15:17

Аёллар нега шунақасиз-аа...!😂

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,558

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

26 Nov, 13:53

"М" ҳарфи билан бошланадиган исмдаги қизлар чиройли бўлади дейишади шу ростмикан-а...❓

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,555

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

26 Nov, 13:31

🤨2059-ЙИЛ ЎЗИМИЗНИ ҲАЁТИМИЗ...

Ориятсизлар...
Қанақа ориятсиз боласан... Сен бола одам бўлмадинг бўлмадингда. Ёшинг 35-га борди, уч болали бўлдинг, эплаб битта кредит ололмадинг. Уруғимизда сенга ўхшаган нотовон бўлмаган. Олмайсанми бешталаб, ўнталаб кредитларни...
Отанг раҳматли қандай ТАНИҚЛИ инсон эди, ҳамма танирди, раҳматлини ўндан ошиқ кредитлари бор эди турли банклардан... Ҳамма ҳурмат қиларди, айниқса банкни ходимлари... Кунда сизларникида навбатчи эди... Бечора онангга бир бало катта суммани тўловга мерос қилиб ташлаб кетувди...
Ҳеч бўлмаса тоғаларингга тортмадинг, маладес тоғаларинг мана тўртови ҳам мана шу кредитни орқасидан қамалиб кетган...
Мактабда ўқиб юрганингда ўқитувчиларинг фахрланиб гапиришарди сен ҳақингда, зўр бола бу, КЕЛАЖАКДА МАНА ШУ БОЛА МИЛЛИАРД МИЛЛИАРД КРЕДИТ ОЛАДИ деб...
Ҳеч бўлмаса мана шу хотининг ҳам тузук чиқмади... Отаси туппа тузук одамку, уйида еб ўтирган нонию, устидаги кийимигача кредит, анави аҳмоқ қайнонанг қизини қулоғига қуймаган шу нарсаларни... Кредитга яшаш керак деган нарсани ўргатмаган...

Акаларингни қара, айниқса катта Акангни, мана кеча мелиса боллар уйидан қўлига кишан тақиб олиб кетишди, шу кредитни орқасидан...
Ўртанча акангни ушлаб келишди Россиядан, қарзларини ҳисобига...
Опаларингни айтмайсанми шустрийлигини, эрию, қайнота қайнонасини номига олиб ташлайверган кредитларини орқасидан қайтиб келиб ўтирибди...
Сен болада дух йўқ, қўрқасан кредит олишдан... Қишлоқ бўйича битта сен қолдинг кредит олмаган ОРИЯТСИЗ...

PS: Олға оғайнилар, кредит оламиз, келажак авлодни олдида уятли бўлиб қолмайлик, уларга мерос қилиб катта катта қарзларни қолдирайлик😂

Пост қайси танишимни кўрсам, КРЕДИТИМНИ ТЎЛАШИМ КЕРАК дейверганидан кейин ёзилди. Кимнидир дардини янгилаган бўлсам олдиндан узра😜

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,512

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

26 Nov, 12:32

Meni yig‘lashga majbur qilgan hikoya🥹

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,572

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

26 Nov, 11:14

✒️СИНГЛИМ...
(ҳикоя)

Оилада нотинчлик. Жанжал. Куёв эрка ўсган. Ота ва онанинг гапи ўтмайдиган даражадаги махлуққа айланган ифлос, иккита фарзанд туққан аёлини бир неча марта уриб, ичини эзиб юборган.

Ўн йил давомида оилада уруш, жанжал ва келинни камситиш, бошига уруш, ичига тепишлар, тўхтамасдан давом этаверган. Маҳалла, қўни қўшни, оғайни-қариндош эса оилани асраб қоламиз, деб уларни яраштираверишган. Келиннинг юзига тарсаки уруш, тупуриш, турткилашлар одиий ҳолга айланган.

Мунтазамлик билан калтакланган, тепилган, урулган келин операция қилиниб, талоғи олиб ташланган. Бир неча ойдан сўнг эри яна эски одатини бошлаган. Натижада, оқ қон касаллигига йўлиқиб, бурнидан, оғзидан қон келиб, касалхонага тушган. Бир куни куёв, кечаси билан ўз аёлини иккита боласини олдида уриб, ичини тўкиб ташлаган.

Тонгда...
Реанимация. Касалхона коридори. Қизнинг акаси, онаси, хотинини урган куёв ўтиришибди.
Негадир қизнинг акасини тезда ичкарига киришини айтишди. Доктор, секин гап бошлади.

--Синглингиз кетаяпти, бардам бўлинг.
--Тушундим. Иложи бўлмаяпти. Вазиятидан хабарим бор. Бечора онам кўтара олмайди. Доктор нима қиламан?

--Сиз ичкарига киринг... Хайрлашиб қолинг... Онангиз билан ўзим гаплашаман.

Кўзларида ёш, боши эгилган 45 ёшли ака, синглисини олдига кириб кетди.

Ренимацион палата. Оппоқ тўшакда, гўзал бир аёл ётибди. Ёши 35 ларда.
--Ака, мен ўлаяпман...
--Йўқ, ундай дема. Тузалиб кетасан, сен менинг жон синглимсанку.
--Ака, чарчаб кетдим. Кетгим келаяпти.
--Нега мени бундай гаплар билан қўрқитасан...
--Қўрқманг ака, сиз менинг жасур акамсизку. У томонда ҳам ҳаёт борку. Абадий.
-- Отам, укам ёш кетишди. Энди сен ҳам кетаман деб довдиратма мени, жон синглим. Орқамизда қолгин.

--Ака, отамни соғиндим, у томонда ҳам акам борку.
--Жоним синглим қаерга шошасан.
--Ака, яшамаганим яхши.

--Ёмон хотин кетаман деб, ёмон кампир эса ўламан деб қўрқитармиш, дегандек бўлмагинда. Сен яхши аёлсан, кампир эмассан ҳали. Мен борман, онанг бор. Бизлар кетайлик олдин.

--Эййй, ака. Бу дунёда менга ўрин йўқ экан, билдим.

--Иккита ўғлинг бор, улар ҳали ёш, буларни катта қилиш керак, ҳали тўйлар қиламиз. Келинларни ҳаётга ўргатишинг керак... Қайнона бўлиб, ўтирасан, яхши бўлади.

--Ҳаммасини биласизку. Ўзлари катта қилар, мен керак эмасман уларга...
--Сенга бир нима бўлса эрингни яшатмайман бу дунёда.
--Сиздан илтимос, болаларимни отаси, унга тегинманг. Тушунасизку.
--Эрингни уруғи билан қириб, қонини ичираман уларга.
--Ака, илтимос. Уларга тегинманг, жон акажон. Болаларим яшаши керакку шулар билан.
--Улар одам эмас, бу дунёда яшашга ҳаққи йўқ уларни.
--Буни Аллоҳ билади. Худони ишига аралашманг. Сиз менинг акамсиз, пасткашлар билан тенг бўлманг.
--Хўп синглим. Яхши гаплардан гапирайлик, қўй шуларни...
--Оғажон сўз беринг, тегинмайман, деб.

Акаси, гапни бошқа мавзуга бурди. Оппоқ тўшакда ўлим билан курашаётган синглисини кўз ёшларини артиб, иккита кўзидан ўпиб, бошидан силаб, сочларини текислаб қўйди. Бир пайтлар қишлоқдаги ёшлигини эслаб, кулимсираб гап бошлади.

--Қишлоқда, каникулда эсиндами? Иккинчидан учунчи синфга ўтган пайтингда, сени хафа қилганим эсимга тушиб кетди.
--Бир мартагина хафа қилгансиз.
--Икки марта.
Ўртада кулгу, палатадаги докторлар ва ҳамширалар ҳайрон. Сингил кулгудан хурсанд.

--Ака, тўғрисиям хафа қилгандингиз. Сочимни машинкада олиб ташлагандингиз, ушанда қаттиқ хафа бўлгандим. Иккинчи марта олганингизда хафа бўлмадим, тўртинчи синфда эдим ушанда.

--Аслида, ушанда бекорга йиғладинг, хафа бўлмаслигинг керак эди. Сочинг сиркалаб, битлаб кетганди-да. Теравериб, чарчаб кетдим-да.

Палатада кулгу саслари, ҳамширалар ва докторларни ҳам юзида кулгу. Ҳамма яхши кайфиятни ушлаб олишди. Сингил акасини қўлидан ушлаб олган, яхшилаб, чин кўнгилдан кулаяпти.

--Сендан менга ҳам юқиб бошлаганди. Кечаси билан қашиниб чиқардим. Сочинги олиб тўғри қилдим. Мана докторлар, ҳамшира сингилчалардан сўрагин, педикулёз тарқалиб кетса ёмонда. Бекорга хафа бўлдингда ушанда. Яхшигина битлаб кетгандинг. Мен эса, сени ва оиламизни эпидемиядан қутқариб қолувдим. Тасаввур қилгин, қашиниб бошлашса Катт

1,878

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

26 Nov, 11:14

а энамни сочини Бобомни соқолини олиб ташласам нима бўларди.

Палатада ҳамманинг кўнгли кўтарилган. Катта докторлар ҳам "офарин" дегандек ишорат қилиб, кулиб, хохалаб, палатадан чиқиб кетишди.

--Эйй, борингэй. Одамни уялтирасиз. Кечирдим, майли. Оиламизни эпидемиядан сақлаб қолган акагинам-эй.

Палатада ажойиб инсонлар мехри ёйилган, ҳаммани чехрасида ёруғлик сезиларди. Докторлар хурсанд. Шахло кўзли ҳамширалар, зўр бўлди, дегандек қўлини кўтариб астагина чапак чалиб қўйишди.
--Ака, менга ҳам қўшнини қизи Марзиядан юққанди. Уларникида оғилхона бор эдида. Қизларни олдида уялтираверманг. Ўқитувчи-педагогман-ку ака. Уялиб кетаяпман...

Яна ўртада яхши кайфият. Ҳамшира қизлар ётган ёшгина аёлнинг ёнига келиб кулиб кетишаяпти. Ҳамма, зўр бўлди, деб ишора қилишаяпти.

Кулгудан хурсанд бўлиб, кўнгли кўтарилган сингил акасини енгидан ушлаб олган унга қараб, гапирди.
--Керосинга ҳам бошимни ювгандингиз.

Ўртада гулдурос кулгу. Ҳамма кулиб ташқарига оғзини босиб чиқиб кетаяпти.
--Акагинам, оғажоним умримда бунчалик маза қилиб кулмагандим. Раҳмат сизга. Сув беринг... Илтимос

Бу охирги бир қултум сув бўлишини акаси биларди. Докторга қаради. Доктор пастга қараб, ўзингиз биласиз, дегандек маюс қараб қўйди..

Акаси синглисини бошини кўтариб, пиёлада сув ичирди.
--Қандай яхши-я, оғажон. Сиздан миннатдорман, ҳаммадан розиман. Ҳамма нарса учун раҳмат.

--Жоним синглим, дардингни олай синглим. Кўнглинг нима истаяпти?
--Ла илаҳа иллаллаҳ...
--Тўхта, тўхта. Онааааааа...

Ака, синглисининг очиқ қолган кўзларини қўллари билан яширди. Кўзларидан томчилаб оққан ёшлар акасининг қўлидан ушлаб жон берган сингилнинг бармоқларга томарди.

Ака, синглисининг то бора совуб бораётган қўлларини қўйиб юбормай ушлаб турарди. Синглисининг совуққина пешонасидан ўпди. Бир томчи кўз ёш синглисинг юзига тушди. Изтироб билан инграётган кўнгилда туғён урган қайғу - алангага айланди.

Реанимация. Коридор.
Ҳозиргина кулиб, хурсанд бўлиб турган ҳамширалар ва докторлар юзида қайғудошлик. Баъзиларининг кўзида ёш. Ака, индамай, пастга қараб, ташқарига чиқаяпти. Қари кампир носилкага солиниб, реанимация ичкарисига олиб кетилаяпти. Иккинчи фарзанд доғи, онани йиқитди.

Ака, ташқарига чиқиб, чуқур нафас олди. Йигитнинг ичидаги изтироб кўксидан портлаб чиқди. Йиғламади, бўкирди.

Касалхона қабул хонаси олдида.
Йўлакда жағи, бурни синиб, қонга беланиб ётган бир нусха йиғлаяпти.
Милиция, аканинг қўлига кишан солган, касалхонадан олиб кетишаяпти...

Шухрат Барлос.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,997

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Nov, 06:33

📌Азиз хамюртлар!

Кўчадаги ўқувчи ва ёш болаларга транспорт қатнови йўлларидан ўтишга ёрдам беришга одат қилайлик.

Қадрли хайдовчи хамюртлар!

Автомобил йўлларидаги пиёдаларни аввал ўтказиб юборишга ўрганайлик.

Кейинги вақтларда автомобил хайдовчилари томонидан шошқалоқлик натижасида пиёда йўловчиларни уриб юбориш холатлари кўпайиб кетди...

Хаммани Аллоҳ Ўз панохида сақласин!

Саломат бўлинглар!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

335

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Nov, 05:38

Ҳали осмонингдан тушасан бир кун,
Ҳокисор кўнглимни ахтарасан зор.
Ҳатто пинагин ҳам бузмай сен учун,
Совуқ қучоғига олар ўзга ёр.
Ҳали осмонингдан тушасан бир кун,
Ерликлар сафига қўшиласан жим.
Азалдек айланаверади гардун,
Янги бир юлдузни топар мунажжим.
Ҳали осмонингдан тушасан бир кун,
Бошингни саждага қўясан йиғлаб.
Ва яна осмонга қайтмаслик учун,
Чопасан кибрни майда-майдалаб.
Ҳали осмонингдан тушасан бир кун,
Ачиниб, хўрсиниб қўярсан балким,
Сен учун жонини бериши мумкин,
Осмондан кечиши мумкин мен эдим.
Ҳали осмонингдан тушасан бир кун...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

440

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Nov, 05:23

Энди... энди бир гўдакни болам деб қарзимни узмоғим керак... Ахир у бола ҳам мендек бегуноҳ... Бу дунёнинг кўнгилхушлигининг қурбони...
Ана шу ўйлар билан оиламга қайтдим. Мана, Зуфар ўғлим ўттизга кирди. Мен унга ўгайлик қилдимми-йўқми, билмадим, аммо у менга чин фарзандлик қилди. Тўнғичим, суянганим. «Онангизни излайлик, она. Учрашинг, кечиринг» деган ҳам шу! Аммо ўз онасини кўрмади. У хотин бошқа юртларга кетиб қолган. Шунга мени кўпроқ тушунса керак-да, армон бўлишмасин бир-бирига дейди-да... Мана, энди, сизларнинг кўмакларингиз билан онам билан учрашмоқчиман. Юрагида оғриқ билан ўтиб кетмасин, деяпман. Ахир болаларимиз адашса, йўл кўрсатиб, уларни кечириб яшаймиз-ку...»
Зуфар аканинг Рисолат опанинг ўз боласи эмаслигига, тўғриси, киши ишонмайди. Катта ўғил бўлса-да, онаси билан ҳовлида қолган, уч жигарига жуда меҳрибон, волидасини ҳар йили икки-уч марталаб дам олишга жўнатадиган, ҳурматини жойига қўядиган ўғил. Рамз ака йигирма йилча олдин жигар хасталигидан оламдан ўтган. Зуфар ака рўзғор бошига тушгач, институтдаги ўқишини ташлаб, боғида ишлаган экан. Бир укаси, икки синглисини олий маълумотли қилган ҳам ўзи. Рисолат опанинг ҳақиқий тиргаги!
Рисолат опа онаси билан учрашди. Ҳозир ҳам болалари билан бирга у кишининг ҳолидан хабар олиб туради. Аммо ҳар келганда юраги эзилиб кетади. Етмишдан ошган кампирнинг ердан кўз юзмасдан йиғлаб ўтиришидан куяди. Аммо энди вақтни ортга қайтариб, ниманидир ўзгартириб бўлмайди-ку...
Мен бу воқеани шунчаки икки аёлнинг боласидан кечиб, кимгадир эргашиб кетгани ҳақида нафратга тўлиб, ёзсам ҳам бўларди. Ахир бу даҳшат-ку! Аммо мени тақдирнинг ишлари кўпроқ ҳайратлантирди. Рисолат опанинг аясининг меҳри, бир бегона болани болам деган аёлнинг дарё қалби илҳомлантирди! Бу дунёда яхши одамлар, асл муҳаббат, инсоний туйғулар борлиги ҳақида ёзгим келди. Кимгадир ачиниш, ундан нафратланиш эмас, шундай инсонларнинг юрагига чиндан ҳавас қилиб яшаш керак, ахир.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

415

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Nov, 05:23

✒️БИЗНИ ТАҚДИР БИРЛАШТИРГАН...(хаётий вокеа)

Тақдир! У борми ўзи? Пешанага ёзилгани-чи? Ундан қочиб қутила олмаслигимиз ростми? Мен бугунги ҳикоям қаҳрамонлари билан танишганимда тақдирнинг ҳақлигига ишонганман. Бир қарашда, уларнинг ҳаётида қандайдир кемтиклар бордек, умр йўллари бир текисмасдек... Балки, кимлардадир ачиниш ҳиссини ҳам уйғотар. Аммо мен чин маънода уларга ҳавас қилганман. Иродаларига, ер юзидаги фаришталар эканлигига...
Рисолат опанинг ёши элликдан ошган. Ўртанча қизи билан опам бирга ўқишган. Уйимизга келиб-кетиб юрадиган бу қиз ҳаммамизга бирдек ёқарди. Кейин унинг онаси опам билан танишган. Шу тариқа икки дугона сабаб оилаларимиз ўртасида борди-келди йўлга қўйилган. Рисолат опа камсуқим, самимий аёл. Ҳар меҳмонга келганида қимтинибгина ўтиради. Ойим ўн гапирса, зўрға бир жавоб беради. Аммо тилининг учида турган сўзни доим айтолмайди. У кетгач, «Нимадир дарди бор-да шу аёлнинг», дея ойим бош чайқаб қоларди. Бир йиллик борди-келдимиздан кейин Рисолат опанинг дарди маълум бўлди. Неча йилдирки, онасини изларкан. Ҳайрон қолдик, тўғриси. Унинг маҳзун ҳикоясини тинглаб эса кўзимизга ёш олдик.
«Онам шаҳарлик. Мен ёлғиз қизман. Бешикдалигимдаёқ ота-онам ажрашиб кетишган. Яшириб нима қилдим, тўғрироғи, онам отамни ташлаб кетган. Нима учун, билмадим... Кейин аммаларим мажбурлаб аямга уйлантириб қўйишган. Мен ҳам ақлимни танигач, у кишининг ўгайлигини билганман. Барака топгур, бирор марта ўгайлик қилмаган. Асли туғмасмиди, ё отамнинг «Ўзи болали бўлгач, қизимни бегона қилади, бирор болага зор аёл бўлсагина, уйланаман, бўлмаса, йўқ» деган қатъий қароридан кейин фарзанд кўрмаганми, буниси менга номаълум. Мени оқ ювиб, оқ тараб улғайтирди. Мана, отамдан кейин ҳам бош бўлиб ўтирибди. Ўз онамни эса бир мартагина кўрганман. Эслай олганим шу. Айтишларича, боғчага келиб, узоқдан мени кўриб кетаркан. Тўйим олди ўгай онам сизларнинг қишлоққа олиб келган ва бир аёл билан таништирган. Ўшанда бир оғиз ҳам гапира олмаганман. Онам эса мени қучиб йиғлаган. Бир этак болалари бор эди. Кейин кўришмадик. Кўришишга журъат қилмадик, шекилли... Ёши етмишдан ошиб қолган, кўп тушимга кираяпти. Аммо менда манзиллари йўқ. Шу кунгача излашга аямдан ийманганман. Гўёки улар билан топишиб олсам, мени ўз боласидек кўрган аёлга хиёнат қиладигандек туюлаеварди... Яна мендан, эридан юз ўгирган одамга нисбатан ичимда қандайдир алам бор эди... Йиллар ўтиб, бу алам тарқадими, билмадим... Ёки тақдир менинг кўзларимни очди...
Рамз ака билан ишда танишганман. У киши ҳисобчи эди. Чекка тумандан марказга қатнаб ишларди. Қисмат экан, бир-биримизга кўнгил қўйдик. Отам ёлғиз қизимни кимга узатаяпман дея, куёв билан кўришган ҳам. У замонларда бунақа гаплар йўқ эди-да. Қаранг-ки, бир суҳбатлашишгандаёқ дадамга маъқул бўлиб, ҳаётимиз боғланди. Тўй ҳам ўтди. Бахтли келинчак эдим... Токи... йўқ бу ҳодиса аслида мени янада бахтли қилган. Ҳа, энди шунга амин бўлаяпман. Чилламиз чиққач, қайнонам уйимизга (алоҳида ҳовлига келин қилишганди мени) бир болакайни етаклаб келди. Уч-тўрт ёшлардаги кўзмунчоқдек кичкинтойни жиянларимиздан бири деб ўйлабман. Аммо кечки таомдан сўнг ҳаммаси маълум бўлди. Рамз ака олдин уйланган, хотини эса эри ва ўғлини ташлаб, ким биландир қочиб кетган экан...
Ўша тун ҳеч ким ухламади. Фақат ўз туққан онаси воз кечган, яна бир аёл унинг борлигидан даҳшатга тушган гўдакдан бошқа...
Уришдим, ёрим дея ишонганимнинг кўксига муштлаб йиғладим... Қарғадим... ва эрталаб тўғри уйимга отландим. Рамз аканинг ялиниб-ялворишларига қулоқ солмадим. Кела солиб аямнинг бағрига ўзимни отдим. У ҳам менга қўшилиб йиғлади. «Воҳ, қизим, бу тақдир. Сенгинани бир синай деяпти-да» деган. Унинг бағрига бош қўйиб йиғлаб, онамнинг тафтини илк бор дилдан туйдим. Ҳа, ўшанда биринчи бор, бу аёл менинг ҳақиқий онам эканлигини ҳис қилдим. Ва кўзларим очилди. Бундан йигирма икки йил олдин, мен ҳали тўққиз ойлик чақалоқлигимда шу аёл мени бағрига олган ва кўз қорачиғидек асраб катта қилган. Худо бугун мени синаяпти... Бир пайтлари менга она бериб сийлаганди, энди фарзанд бериб синаяпти... Мен... шу аёлнинг, ҳаётнинг олдида жуда катта қарздорман.

404

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Nov, 03:55

Дабдурустдан совиб кетди Куз,
Тўшагидек ёлғиз аёлнинг.
Якунидек оташин ишқу,
Жавобидек сўнги саволнинг!

Ҳурмоларнинг қуюлди қони,
Гул лабида тугаб бўлди бол.
Ва дарахтнинг сўнги илинжин,
Юлқиб олди ишқпараст шамол!

Қиз ҳаёли каби тўзғиб Кун,
Эрта ётиб олар бурканиб.
Тушларига баҳор кирган Тун.
Совуқларга борар ўрганиб!

Ва атирнинг бўш шишасидек,
Бир четда чанг босади Осмон.
Танноз аёл оқ сийнасидек,
Кўз-кўз қилар ўзини хирмон.

Соғинч сонсиз чумолилардек,
Юрагимга ташмалар емиш.
Қия очиқ қолган эшикни,
То тонггача ғичирлатар...
...Қиш!

Малика Тавфиқ

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

589

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Nov, 03:47

✒️Хикоя.

Шерзод хар кунгидек ишдан вакт алламахал булганида кириб келди. Куча дарвозасини ёпар экан, шу якин кулбадан Онасини овози келди.
-эсон омон келдингми болам?...
- Уфф... халиям ухламадизми ? Келмай каекка борардим, ухлайверсангиз булмайдими... дея гудранди Шерзод.
Шерзод енгил машинаси билан киракашлик килади. Хар тун шундай кеч келади. Хозир хам кулидаги пакетни кутарганича атрофга аланглаб, уз уйи томон кетди. Онаси дарвозахонага якин кичик кулбада ,Шерзод оиласи билан ховли этагидаги уйда туришади. Уйига кириб борар экан хотинини овози келди...
-" Пост "дан эсон омон утиб олдизми?иссик чойингиз тайёр ана дея Шерзодни кулидан пакетни олиб, ичидаги нарсаларни стол устига куя бошлади.
... Шундай кунлар бирида Она оламдан утди. Шерзод онаси маьракасини кузатиб булиб ташкарида утирган эди. Угли бир хатни келтириб уни кулига берди ва деди;
- Бувим бу хатни сизга колдирибди ,дада деди. Шерзод хатни очиб укий бошлади.
-...болажоним...кузимнинг ягона оку кораси. .. Сени хар тонг куча ишига кузатар эканман, Аллохдан дуои жонингни тилаб, Уз панохида асрашини сураб утираман. Шом номозидан сунг бошимни саждадан ололмай коламан. ..чунки емонликлар купи кечаси тунда содир булади..шулардан сенга зиён етишидан куркардим..качон дарвозадан кириб келганингни куриб ибодатдан турардим...
...сизларни мени кулбамни "пост"деб аташингларни хам биламан... хар кеч кулингдаги пакетга кузим тушса..ичидан менга бирор нарса олиб берсанг оилангда галва жанжал булишини уйлаб...узимни курсатмай овоз килардим. ..-Келдингми болам... дея...
.. Ва яна Аллохимга илтижо килиб сурардим - ..шу мени кулбам сенга , сени оиланга келадиган бало казолар учун хамиша" Пост" булишини тилардим. Энди мен йукман... барваста буйларингдан кучиб коламан болажоним....Сени доим Роббим узи асрасин... энди сен хам тоат ибодатда бул ... Сени Аллохга омонат колдирдим...
... Шерзод кузларига тулиб келган ёшдан ...бугзидаги тикилиб колган укирик, йигидан узини тутолмади...
- Онаааам.. онааажоонииим....

Ха азизлар..умр югурик дарё.. Онажониси хаёт инсонлар; .Якинларимиз омонат...Ота она ганимат. .. бугуниздан озгина вактингизни, топган пулингиздан арзимас кисмини Онангиз учун ажратинг... Онани шу пайтдаги бахтиёрлигини бутун олам шодлигига алишмайсиз. ..синаб куринг! Улардан кейин хам бундай пул, мол дунёни яна куууп топасиз...аммо бу илохий сиймони ...уни мехрини топа олмайсиз!!!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

621

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Nov, 03:06

🌱Ҳали шундай кун келади...

🌱Ҳовучингиздаги дуоларингиз ижобатидан юм-юм йиғлайсиз.

🌱Ҳали шундай кун келади, сабрингизга тасанно айтасиз. Чунки орзуларингиз ушалади.

🌱Ҳали шундай кун келади, сизни қўл билан кўрсатганлар, сизга қарсак чалади...

🌱Ҳали шундай кун келади, даромадингиз кенгайиб ўзингиз ўйламаган улкан саховатли ишларни бошлайсиз.

🌱Ҳали шундай кун келади, Аллоҳим "Бўл" дейди ва ҳаммаси бўлади... Қадрлигим, бўлади, шунга ишонинг. АМИЙН

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

687

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Nov, 02:21

📌ИҚРОРНОМА.

Бир аёл турмуш қурганидан 17 йил ўтиб, қуйидаги гапларни айтиб қолдирмоқда;
"Ишончим комил, эркаклар Аллоҳ яратганларининг ичида энг чиройли яратилгани экан.
- У қўлида борини опа-синглиси, қизи, онаси, аёли, набиралари учун сарфлаб юбораверар экан.
- Ўзини навқирон йигитлигини, соғлигини аёли ва болалари учун қурбон қилар экан.
Ҳар куни меҳнат, гоҳида жуда кечга қолиб ишлайди-ю, шикоят хам қилмас экан.
- Эркак, гарчи тирикчилик ишлари билан машғул бўлса ҳам, болаларининг келажагини қуриш учун тинмай меҳнат қилар экан, тиришар экан. Оиласини мустаҳкамлашга уринар экан.
Шундай бўлса-да, турли-туман маломатларга қолар эканлар.
- У ишида хўжайинидан ёқимсиз гапларни эшитиб келиб, гоҳида ота-онасидан, гоҳида аёлидан даккилар хам эшитар экан.
Шунда хам ислоҳ этишга уринар экан.
- Агар, ўзини чалғитиш учун айлангани чиқиб кетса, маъсулиятсиз эр.
Уйда қолса, дангаса ва ялқов!
- Фарзандларини тарбиялаш учун қаттиқ текса уларга, миннатчи ёки, вахший.
Агар бироз эркин қўйса, болаларининг тарбиясига бепарво.
- Аёлини ишлашдан қайтарса, оилада диктатор.
Ишлашига рухсат берса, текинхўр.
Шундай бўлса хам, болаларини ўзидан яхшироқ бўлишига умид билан, тинмай шикоятсиз меҳнат қилар экан.
Болалари учун дунёдаги энг зўр мукофотларни олиб беролмаса ҳам, ўзи қодир бўлган энг яхши совғаларни ҳадя этар экан.
Она 9 ой фарзандини кўтариб юрса, ота бир умр уни маъсулиятини кўтариб ўтар экан.
Билдимки, агар, уйнинг эркаги саломат бўлса, дунё саломат қолар экан.

Ҳар бир ота ва ҳар бир эрни ҳурматини жойига қўйинглар азиз аёллар. Сизлар учун қанча қурбонликлар қилганини билмайсизлар."

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

817

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Nov, 15:08

Яна қайта келсам дунёга.
Яна сен деган бўлардим.
Орамизда кечар савдога.
Яна борим тикган бўлар эдим.
❤❤❤❤❤❤❤❤

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,377

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Nov, 13:57

Шуни сизларда нима деп аташади!?
Бизнинг Наманганда Оташ Курак дейишади.!😳

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,370

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Nov, 13:45

🤔Агар ўзингиз ёқтирган одам сизга эътибор бермаса, ундан қарз олинг,
Шунда у фақат Сизни ўйлайди.😂

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,352

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Nov, 12:40

Opang bu senga Onang emas...😂

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,585

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Nov, 11:31

❗️❓🤔

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,323

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Nov, 09:07

Кеч куз кунларидан бирида уйларига телефон қилган Нигина ўғилчаси Расулбекнинг касал бўлиб қолганини эшитиб,”кетаман”га тушди.Равшан хотинини уйга жўнатиш учун йўлкирага пул топиш илинжида тўрт томонга югурар, аммо етарли маблағ топилмаганидан асабийлашарди.Чипта учун анчагина пул топиш кераклигини тушунган Нигина бувисидан қолган тилла зирагини сотишга мажбур бўлди. Унга қарз беришни истамаган дугонаси Нигинанинг зирагини жон-жон деб ярим пулига сотиб олди. Пулини ҳам минг бир иддао билан зўрға берди..
-Расулбек катта бўлиб қолдими, уйдагиларинг ҳаммалари яхшими? Тўй қилибсан,айтмабсан ҳам бизларни, -бирданига қулогининг остида янграган бу товуш Нигинани яна воқеликка қайтаргандек бўлди.Яшин тезлигида хаёлидан кечган воқеалар уни қандайдир паришонхотир қилиб қўйгандек эди,гўё.Аммо унинг бу ҳолати бир сониягина давом этди холос.
-Ҳа,раҳмат,-деди у Наргизанинг кўзларига тик қараб. Расулбекни суннат тўйини ўтказдик .Сизлар йўқ эдинглар.Шу сабаб айтиб ўтирмадик. Ҳоҳлаган вақтингда кел,тўйдаги насибангни токчада асраб қўйганман.Ўзингникилар тинчми?
-Эҳ.нимасини айтасан.-бирданига Дилфузанинг кўзларида ёш ҳалқаланди.- Қизчамни ҳам олиб кетмоқчи эдик.Шу сабаб мен дадасидан олдинроқ келгандим.Билмайман,мен йўғимда бирор нимадан қўрққанми, ё йиқилганми,ўз-ўзидан шайтонлайдиган бўлиб қолибди.Келганимдан бери бир неча бор касали қўзиб, мени қанақа қўрқитди,билмайсан. Қанча шифокорларга кўрсатдик.Ҳозир марказдаги катта дорихонадан келяпман.Дадаси “Ш ёққа олиб кел, шифокорларга кўрсатамиз”-деяптилар.Аммо ўзим қўрқяпман,йўлда касали қўзиб қолса, нима қиламан деб...
Нигина тўхтамай гапираётган дугонасининг абгор аҳволига қараб унга ачинди. “Худойим қизингга тезроқ шифо берсин,зерикма.,” деганича хайрлашди.Уйга қайтаркан, ўзининг ва Дилфузанинг ҳаётини солиштирди.Дилфуза ва Авазбек ҳозир анча бойиб кетишган,маҳалланинг четроғидан эски бир ҳовлини сотиб олиб,2 қават қилиб қайта ростлашган эди. Равшан бўлса, Россияда бир муддат ишлаб қайтгач,топган-тутганларига Расулбекни қўлини ҳалоллашди.Нигина ҳам қараб турмади,тикувчилик қилди, буюртма олиб пишириқ пиширди, турли салатлар тайёрлаб берди. Хуллас,қўлидан келгунча эрига кўмаклашди.Равшан яна бирор йилча хорижда ишлаб келди-ю, ”Матиз” автомашинасини сотиб олиб,киракашлик қила бошлади.Ёш оилалар учун яратилган имтиёзлардан фойдаланиб, кредит асосида 2 хонали уй ҳам сотиб олишди. Яқинда туғилган кунига эри мусофирчиликда сотилган зирагининг ўрнига бошқасини олиб берди.Хуллас, 2 йил ичида уларнинг ҳаёти анча ўрнига тушиб қолди.
“Дилфузанинг қизи нега бунақа касалликка учрадийкин? Ахир у мени шунча ранжитган бўлса-да, илойим демаганман.Э,тўхта.У дўстлигимизни оёқ ости қилди. Қизғонганидан ҳатто нондай азиз неъматни хор қилди.Бизга бергандан кўра моғорлатиб,ахлатга чиқариб қўйди. Дўстлик ва ноннинг уволи тутдимикан ё уни..Оллоҳ,ўзинг ёрдам бер,шу норасидага...”
Нигина шу хаёллар билан уйига яқинлашаркан,кўнглида дугонасига нисбатан ҳамдардлик туйғусини ҳис этди. Негадир унинг кўнглини бир неча йилдан бери босиб ётган гина тошлари эригандай эди. Ўзи ҳам она бўлгани учун Дилфузанинг қизига чин кўнглидан раҳми келиб, кўзлари ёшланди...

Моҳигул Назарова.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,315

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Nov, 09:07

Аммо унинг келгани эридан бошқа ҳеч кимга ёқмагандай туюлди Нигинага. Дилфуза у билан ҳол-аҳвол сўрашди-ю, чарчаганини баҳона қилиб, аввалгидек гаплашиб ҳам ўтирмади.Эртаси куни ҳам шу аҳвол такрорланди. Бу ҳолатдан ҳайрон қолган, 2 кун уйда ўтириб зериккан Нигина дугонаси ишга кетаётган пайтда унинг ёнига келди.
-Дилфуз,мен тушунмаяпман.-деди у мулойимроқ оҳангда гапиришга ҳаракат қилиб.-Мени чақиришга чақирдинг. Иш тайёр дединг. Энди нега ўзингни олиб қочяпсан?
-Йўғе, ундаймас, - Дилфуза ўнғайсизланиб сўз бошлади.-Биласанми, бирдан мана бу кризис ўлгур бошланди-ю, бошлиғимиз ҳам тўнини тескари кийиб олди. Аввал “майли дугонангни чақир,бизга ишчилар керак, цехимизни кенгайтирамиз,”деган одам кеча сен келганингни айтсам,”Бизга ишчилар керак эмас, кризис бошланди-ку,” - дейди безрайиб. Шунга бошим қотиб қолди... Зерикма, албатта бошқа иш топамиз, сенга.
Аммо Дилфуза айтган ўша бошқа иш топилавермади.Равшан, Дилфуза, Авазбек эрта кетиб, кеч келишар, кўчада бемалол юриш учун махсус рухсатномаси бўлмаган Нигина уйда ўтиришга маҳкум эди. Ўз-ўзидан квартирани йиғиштириш, овқат қилиш, кирларни чайиш ҳам унга қолиб кетди. Унинг чеҳраси очилмаётганини, уйда ўтириб зерикаётганини кўрган эри юртга қайтиб кетиши учун йўлкирасини ишласин, деган мақсадда Нигина билан биргалашиб иш қидира бошлади. Чунки топган пули яшаш жойи ва рўзғор харажатидан умуман ортмаётган эди. Табиийки, шу сабабли Равшан ўз-ўзидан ишга кеч қолар, гоҳида умуман боролмасди. Шу баҳона бўлди-ю, Авазбек “Тоғам мени уришяпти, ишга вақтида келмаганинг учун”деган важ билан уни ишдан бўшатди.
Эр-хотин энди ишсиз бўлиб қолишган,тайинли иш куйида ҳалак эдилар. Равшан кўчадан кунлик иш олиб, овқат қилиш учун маҳсулотлар топса-да, кўпинча нон сотиб олишга пуллари етмай қоларди. Дилфуза ва Авазбекнинг эса уларга муносабатлари совуган, рўзғорларини ҳам аллақачон алоҳида қилиб олишганди . Улар аввалгидек бир квартирада яшашгани учунми, Нигина ва Равшан кўпинча ҳамшаҳарларининг яширинча тансиқ нималардир ейишаётганини кўриб-билиб ўтиришарди.
Бир куни Дилфуза Нигинага тахминан 5-6 килограмм чиқадиган унни кўрсатди-да, келгунича нон пишириб қўйишини илтимос қилди.Нигина хурсанд бўлиб кетди. Ўзлари ҳам шу нондан **** туришса, 2-3 кун нон сотиб олишмаса,йўлкира учун анча иқтисод қилишларини ўзича режалаштирди.Равшан билан иккиси ҳалиям иш излашаётгани учун кунлик даромаднинг анчагина қисми йўлкирага сарф бўлаётганди.
Ёнида бор пулига сут солиб олган Нигина хамир қориб, уни тезроқ етилиши учун яхшилаб ўраб қўйди.Кейин санчқини иккитасини бирлаштириб, чакич ясади-да, нонларини чиройли чакичлаб, газ печида пишириб олди. 10 та нонни дастурхонга ўраб ошхонадаги шкафга қўйди.Ўзларида бор маҳсулотлардан қовурдоқ пишириб бўлувдиямки,эри телефон қилиб,тез пастга тушишини сўради. Маълум бўлишича,эри ўйинчоқлар ишлаб чиқарадиган кичик корхонадан иш топган экан.Равшан бу корхона раҳбарига фақат ўзига эмас,хотинига ҳам иш кераклигини айтиб илтимос қилганида,рози бўлибди. Маоши кам бўлса ҳам бу иш икковлари учун ҳозирги вазиятда яхши имконият эди.Корхонага бориб келгач,эр-хотиннинг кайфияти анча яхшиланди.
Уйга киришгач, Равшан “Овқатингни суз”,деганича ичкари хонага ўтиб кетди.Овқатни бир тарелкага сузиб, нон олиш учун шкафга ўгирилган Нигина ҳайрон бўлиб қолди.Чунки бундан бир соатча олдин ўзи пиширган нон дастурхони билан бирга ғойиб бўлган эди..
Орадан бир ҳафта ўтди.Ахлат тўкиш учун кўчага чиққан Нигина у ерда турган бир даста нонни кўрди. Ўзи меҳр билан ёпган нонлар моғорлаб кетганича,ахлат уюмларининг ёнида мунғайиб турарди. У нонларни олди-да,сал нарироқда яшовчи товуқ боқадиган рус кампирга этиб берди.Дугонасининг нонларни уларга беришдан кўра моғорлатиб ахлатга ташлагани аён бўлганди.”Увол бўлишини ҳам ўйламабди-я.”

1,273

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Nov, 09:07

✒️УВОЛ.

-Нигина,тўхтасанг-чи.
Чорраҳадан ўтиб,эндигина ўз кўчаларига қайрилган Нигинага овоз таниш туюлди-ю, орқасига ўгирилди. “Тавба, Дилфузанинг овозига ўхшарканми? Ахир у бу ерда эмасди-ку.”-деган фикр кечди хаёлидан.Мусофирчиликнинг энг оғир кунларида уни қарздор қилиб қўйиб анча қийнаган дугонасининг кинояли чеҳраси, заҳарли сўзларини эслаб юрагида қандайдир оғирликни ҳис қилди.Уни чақирган ростдан ҳам Дилфуза экан У тез-тез юриб келди-ю, худди ораларида ҳеч нарса бўлмагандай, Нигинани қучоқлаб олди.
- Қалайсан дугонажон, яхшимисан?-шу сўзларни айтаётиб у Нигинанинг юзидан ўпиб ҳам қўйди.-Ўғлинг, хўжайининг, онанглар яхшими?
Нигина Дилфуза билан сўрашаркан, дугонасининг сурбетлигига қойил қолди.Ёш аёлнинг қулоғидаги тилла барглар устидаги шабнамни эслатувчи нафис зирак эса кўнглидаги эски аламли хотираларни қўзғаганини ҳис этди. Хаёлига мусофирчиликда чеккан азоблари тушди.”Тавба, бизнинг охирги пулларимизгача шилиб олганини,ёрдам сўраганимизда юзини бурганларини наҳотки эсидан чиқарган бўлса? Яна менинг зирагимни тақиб олганини-чи?”
Дилфуза билан коллежда бирга ўқишган.Ўша пайтда уларнинг иноқликларига кўпчиликнинг ҳаваси келарди. Коллеждан кейин ҳар иккиси ҳам институтга ҳаракат қилиб кўришди-ю, омадлари келмади. Дилфуза оилада биринчи, Нигина эса охирги қизлиги сабаблимикан, ё ўзи шундай тўғри келдими, тўйлари бир ой ичида бўлиб ўтди. Бир-бирининг тўйларида келиндугона бўлиб ўтирган икки қиз бир умр доимо туғишган опа-сингиллардай бир-бирига яқин бўлишни ният қилишган эди. Уларнинг дўстликлари сабаб турмуш ўртоқлари Авазбек ва Равшан ҳам бир-бирлари билан яхши чиқишиб кетишди.
Орадан бир йил ўтиб –ўтмай, Дилфуза қиз, Нигина ўғил фарзандларга она бўлишди. Бу орада Дилфузанинг эри Авазбек Россияга бориб иш бошлади. Унинг тоғаси Самир ака ҳарбий хизматга бориб, ўша ерда уйланиб,уй-жой қилиб қолиб кетган, ҳозир Екатеринбург шаҳрида катта бир қурилиш компаниясининг бошлиғи экан.Тоғасининг ёрдами билан Авазбек қурилиш бригадасига ҳамшаҳарларни олиб бориб ишлатар, ҳали ҳеч ким ундан норози бўлмаган эди. Нигина 2 хонали уйда қайнона- қайнатаси билан тиқилишиб қолишгани, дўконда оддий сотувчи бўлиб ишлайдиган эрининг маоши рўзғорга урвоқ ҳам бўлмаётганини кўриб, сиқилиб юрган кунларда Равшан кўчадан хурсанд бўлиб кириб келди.
-Нигина, мен бугун Авазбекни кўчада кўриб қолдим.-деди у эшикдан кирар кирмас.
-Қайси Авазбек?- йиғлаётган жажжи ўғилчаси билан овора Нигина гап ким ҳақида кетаётганини дастлаб англамади.
-Дугонанг Дилфузанинг эрини айтяпман. Екатеринбургдан келибди кеча. Каттагина қурилиш объектига буюртма олишибди. Шу сабаб ишчи йиғиб,олиб кетиш учун келган экан.-деди Равшан.-Менга иш таклиф қиляпти. Нима дейсан? Дилфузани ҳам обкетаётган экан.
Нигина ўйланиб қолди.Эрининг хорижга бориб ишлаб пул топиши ҳозирги аҳволларида жудаям керак. Квартира сотиб олиб, алоҳида яшашса, қанчалар яхши бўларди. Барибир 2- 3 йилдан кейин шундай қилишга тўғри келади. Чунки қайнукаси институтда ўқияпти.Эрта-индин уни уйлантиришса, сиқилиб қолишади.
-Яхши бўларди,-деди у ўғилчасини ичкари уйга ётқизиш учун олиб кираркан.-
Ҳозир сиз борсангиз, кейинроқ менам борарман. Агар Дилфуз ҳам кетаётган бўлса...
Хуллас, 3 кундан кейин Авазбек ва Дилфузага қўшилиб Равшан ҳам Россияга жўнаб кетди. Қурилишдаги иши юришгандай бўлиб, хотинини ҳам келишга қистай бошлади. Дилфуза бўлса 3-4 марта қўнғироқ қилиб, дугонасини Екатеринбургга таклиф қилди.”Колбаса ишлаб чиқариш цехида ишлаяпман, ишим зўр,-дерди у.-Нигина, ўғлингни онанггами, қайнонанггами ташлаб кел. Яшаймиз, бир оиладек маза қилиб тўртовлон. Икковларингиз ишласангиз, уйга тезроқ пул тўплайсизлар. Келсанг, ўзим яхши иш топиб бераман.”.
. Нигина хорижга бориб ишлашга аҳд қилди. Эндигина бир ёшдан ошган ўғилчасини онасига ташлади-ю, Равшан юборган пулга чипта олиб,”Қайдасан,Екатеринбург?”-дегандай самолётда учди. Унинг хаёлида эрига кўмаклашиш, икковлашиб бирон йил бирга ишлашса тезроқ уй олиш фикри ҳукмрон эди.

1,290

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Nov, 08:34

Homiladorlik davomida o‘qiladigan Suralar;

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,265

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Nov, 08:11

☺️

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,220

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Nov, 06:17

🕋Ибратли шеър.

Бой билан мискин киши.
Қўшни эди бир замон,
Бир-бирларига доим,
Оқибатли меҳрибон.

Бой биларди қўшниси,
Яшарди камтар, юпун,
Дасмояси бир арқон,
Териб сотарди ўтин.

Не бўлар ўтин пули,
Ахир уйда саккиз жон,
Бой камбағал қўшнига,
Қилиб турарди эҳсон.

Ҳеч бир жонга билдирмай,
Ул, бул олиб бозордан,
Киргизиб турар эди,
Бегона хизматкордан.

Ўйларди: Ҳар нарсамда,
Ҳаққи бор қўшнимнинг ҳам,
Топганимни у билан,
Кўришим керак баҳам.

Бойнинг ёрдами билан,
Қутга тўлиб айвони,
Ўтинчининг ҳар куни,
Қайнар эди қозони.

Ўтинчи бу эҳсонни,
Кимданлигин биларди,
Дастурҳонда пинҳона,
Бойни дуо қиларди.

Бир куни бой иш билан,
Узоқ бир юртга кетди,
Ё Қашқар, ё Мисрга,
Ва ёки Туркка кетди.

Уйда бўлмай юрди бой,
Бир ой бошқа шаҳарда,
Кириб келди уйига,
Чарчаб, хориб наҳорда.

Хотинига “об-қўй” деб,
Ақча берди халтада,
Дерди: бу Хажнинг пули,
Жўнайман шу хафтада.

Хотинидан сўради,
Ечаётиб махсини,
Тинчликми махаллада?
Қўни-қўшни яхшими?

Ўтинчи қўшни қалай?
Болалари омонми?
Хотини деди: - Яхши,
Бунча койитманг жонни.

Бир қизчаси ўлганди,
Қабристонга элтишди,
Шундан кейин негадир,
Бирдан бойиб кетишди.

Ўғлингиз кирган экан,
“Бу ёққа кел” демапти,
Еяётган гўштидан,
Бирон тишлам бермапти.

Болам егиси келиб,
Йиғлаб кирди уйимга,
Ўшандан бери ўйлаб,
Етолмайман ўйимга.

Мўмин одамнинг ахир,
Бўлмасми қўли очиқ?
Булар бойиб кетишгач,
Бўлиб қолди қизғанчиқ.

Бой шод бўлди харқалай,
Ўтинчи оч қолмапти,
Аммо гўштни боладан,
Қизғонгани бўлмапти.

Бой сафардан қайтганин,
Ён қўшниси билипти,
Зиёрат қилиш учун,
Бойникига чиқипти.

Саломлашиб ўтириб,
Суҳбатлашгандан кейин,
Бой депти қўшнисига:
Бир гапим бор айтайин.

Гўшт еб турган экансиз,
Чиқиб қопти ўғилчам,
Хафа бўлипти унга,
Бермапсиз бирон тишлам.

Ўтинчи депти: “Узр”
Қўшнижон, айб менда,
Бир ой жуда қийналдик
Сиз сафарда юрганда.

Ўзим бетоб бўб қолдим,
Халоватим бузилди,
Оч қолдик бир қизчамнинг,
“Нон”, деб жони узилди.

Бир неча кундан кейин,
Қўлимда арқон билан,
Далага чиқдим, уйга
Зора қайтсам нон билан.

Харом ўлган бир эшак
Шундоқ чиқди йўлимдан,
Болаларимни эслаб,
Бир гап ўтди кўнглимдан:

Очликдан ўлди қизим,
Хотиним ҳам ўсалдир,
Эй , Оллоҳ! Энди бизга
Бу ўлакса халолдир.

Олиб келдим уйимга,
Шу эшакни нимталаб,
Тузлаб қўйдим бир хумга,
Гўштни бурда-бурдалаб.

Харомлигин билганда,
Ўғлингиз “гўшт” демасди,
Бизга халол эди-ю,
Сизга халол эмасди.

Очликдан болаларим,
Бўлди суягу, тери,
Емишимиз ўша гўшт,
Мана, бир ойдан бери.

Қўшнисин кузатди-ю,
Бойга чиқди истима,
- Сафарга бормай ўлай,
Нима қилиб қўйдим-а?!

Шуларга ташлаб кетсам,
Егулик бўлмасмиди,
Оч қолмаганда балки,
Қизалоқ ўлмасмиди.

Ўлакса еб ўтирса,
Очликдан қўшним мани,
Каъбада Хажу, Умра,
Қилишимдан не маъни?

Бой Хаж пулин опчиқиб,
Ўтинчига тутқазди,
Болаларин ҳам унинг,
Атрофига ўтказди.

“Лаббайка” деб Каъбани,
Қилгандай тавофини,
Етти марта айланди,
Уларнинг атрофини.

Лаббайка Оллоҳумма Лаббайк
Лаббайка ла шарийка Лаббайк
Иннал ҳамда вал неъмата
Лакавал мулк ла шарийкаллак.

Уч кундан сўнг хожилар,
Кетишди Хаж қилгани,
Кетишди Оллоҳ учун,
Мол, жонин харж қилгани.

Уч ой деганда бир-бир,
Қайтиб келди хожилар,
Дўконда бойни кўриб,
Ҳайрон бўлишди улар.

- Хожим, Каъбатуллоҳдан,
Қачон қайтиб келдингиз?
Қанот чиқдими, ёки,
Шамол бўлиб елдингиз.

Ахир айтгандингиз-ку,
Ўн-ўн беш кун қоламан,
Сизлар бораверинглар,
Сиздан кейин бораман.

Биздан берворгандингиз,
Совға, салом тугун,
Элтиб бермоқчи эдик
Уйингизга шу бугун.

Бой хайрон, дерди: Ахир,
Борганим йўқ, Хажга ман.
Хожилар унинг сўзин,
Олишмасди асло тан.

- Ахир Каъбатуллоҳни,
Бирга тавоф қилдик-ку,
Намоз вақтида беш вақт,
Ёнма-ён ўтирдик-ку.

Ёлғон арафа куни,
Етиб бордик Минога,
Арофатда ўтириб,
Хитоб қилдик Аллoxга.

Дуо қилиб ўпдингиз,
Хажарул асвадни ҳам,
Бирга қурбонлик қилдик
Бирга қирқдик сочни ҳам.

Хожим омонатингиз,
Мана тугунни олинг,
Йўлда чарчаб қолибсиз,
Биз кетдик яхши қолинг.

Бой йиғлар эди фақат,
Тилига сўз келмасди,
Қўлида тугун унда,
Не борлигин билмасди.

Яратганнинг қудрати,
Сахий бойнинг нияти
Хажга бормасдан ҳам
Қабул бўлди зиёрати.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

2,726

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Nov, 05:18

❗️

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,335

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 16:25

"Атрофимиздаги олам" фанидан дарсда ўқитувчи савол берибди:
– Ўрмондаги ҳайвонлар кўпроқ нимадан қўрқади?
Бутун синф бир оҳангда жўр бўлиб:
– Машадан... Диярмуш😂

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

590

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 15:32

🚑Табибни видеоларини кўриб Аҳад Қаюмни қадрига етяпман.
(Хўрланган тез ёрдам)😏

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

779

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 15:18

🏥Дорихонадаги нарҳларни кўрдим... Яхшиси дуолар билан даволанаман...❗️

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

825

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 12:50

Нима фақат шу сомса ейдигану, қолганлари урадиган, ё фақат томоша қилиб ўтирадиган сомсаларми шунда...!!!🙄

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,128

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 12:19

✒️ЗАКОТ ФАЗИЛАТИ.

Пешона тери билан топган жамғармасидан закот
берган деҳқон бир дўсти билан ҳаж сафарига отланди.. Деҳқон закотни адо қилгандан сўнг қолган пулларини белбоққа ўраб белига маҳкам қилиб
боғлаб олдида йўлга равона бўлдилар.
Бир неча кун йўл юриб Мадинага яқин қолганда бир карвонсаройга тўхтадилар. Пешин намозини ўқишга ният қилдилар. Таҳорат олиш учун чиқиб турган булоқ сувларидан бирини ёнига бориб ўтирган деҳқон бироз ҳордиқ олди ва таҳорат қилиб намоз ўқиди. Дўсти билан Мадина томон йўл олар экан, бироқ белидаги пуллардан боғлаган белбоғини таҳорат олган булоқ ёнида унутиб қолдирганини билди. "Қайтсаммикан?" ўйлади деҳқон. Орадан анча-мунча вақт ўтди. Аллақачон кимдир топиб олиб
кетган бўлса керак. Одам гавжум жой бўлса... эҳ, майли, аммо бир умр йиққан бойлигим эди-я" ўйларди хаёлида.
Деҳқон дўсти билан ҳаж ибодатини чиройли тарзда адо этдилар. Сўнгра яна ўша йўл орқали ортга қайтдилар. Пулини унутиб қолдирган карвонсаройга намоз ўқиш учун тўхтадилар. Деҳқон ўша пулини унутиб қолдирган булоқ бўйига ошиқди негадир. Аммо у булоқ бўйига ҳеч
ким ўтмаётганидан таажжубланди. Деҳқон ўша булоқ томон юрган эди, одамлар уни тўхтатиб деди: "У булоқ бўйига борма, у жойда катта бир илон
бор. Яхшиси, бошқа булоқлардан бирида таҳорат олавер". Деҳқоннинг қизиқиши ортди ва деди: "Йўқ, мен ўтиб кўрай-чи, қанақа илон экан".
Деҳқон булоқ бўйига ўтиб не кўз билан кўрсинки, белбоғига ўралган пуллари турар эди. Деҳқон хурсанд бўлиб пулларини олиб, йиғилган одамларга бор гапни айтиб берди. Шунда одамлар орасидан бир уламо деди:
"Эй мусулмонлар... Пайғамбаримиз (с.а.в.)ни сўзларини эсланглар. "Кимки топган молидан Аллоҳ учун закот берса, Аллоҳ унинг молини ўғри ва ҳар хил талафотдан асрагувчидир" деганлар. Ушбу биродаримиз ҳам закотни ўз вақтида Аллоҳ йўлида берганлиги учун бу белбоғидаги пулни Аллоҳ одамлар кўзига илон шаклида кўрсатган ва, натижада, ушбу омонатни ўз эгаси келгунча сақлаган".

Samirjon Tursunov саҳифасидан олинди.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,173

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 10:05

🐇 Қуёнчали булчка...😊

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,206

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 09:13

— Ака, бошингизга шунча ташвиш тушибди. Энди ҳеч бўлмаса бир ҳафта дам олинг, асабларингизгаям дам беринг! Оти ўчсин унақаларнинг! Мана, Мана, уйимнинг тўри сизники. Кетгунингизча ўзингиз ёқтирган овқатларни пишириб бераман. Сиздай акамни меҳмон қила олмасам, нима қилиб юрибман бу дунёда яшаб? Хўш, қоласизми?
Нормат ўгай синглисининг сўнгги сўзларини эшитиб, худди жонсиз мурда каби қотиб қолганди. Йўқ, шу тобда фақат жисмигина қимирлашдан, ҳаракатланишдан мосуво эди. Қалби эса юм-юм йиғларди. Кўз ўнгида собиқ хотини, у айттириб келган қариндошларнинг ҳақоратга қоришиқ гаплари, беўхшов қилиқлари, камситилишлар, бош эгишлар, яккаю-ёлғиз синглим деб юрган жигари Турсунойнинг ер чизганча тилга кўчирган сўзлари маржондек тизилгани сайин хўрлиги келар, дунёни бошига кўтариб дод солишдан базўр тийиларди…
Нормат беихтиёр кўзлари жиққа ёшга тўлган кўйи Манзурага яқинлашди-ю, аста елкасидан қучди ва титроқ аралаш шивирлади:
— Жиннивой, сен менга ўгай эмассан! Бизларнинг орамизда ўгай йўқ. Ўгайликнинг оти ўчсин, жон синглим! Мен ҳаммаларингизни яхши кўраман. Сизларнинг борлигингизга шукр қиламан! Илойим ўзимнинг Манзура синглимга кўз тегмасин!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,172

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 09:13

— Сен сира сиқилма, — деди Нормат бу гаплар кўксини нақ тешиб ўтаёзган бўлса-да, яна ўзини босиб. — Мен ҳаммасини тушунаман. Сеникида бир минут ҳам қолмайман. Жинни бўлганим йўқ жигаримнинг оиласига совуқчилик тушириб. Ана, туман марказига борсам, ҳайҳотдай меҳмонхона бор. Шунчаки… Сизларни соғиниб келувдим-да, синглим! Сен сира кўз ёш қилиб ўзингни қийнама! Бўпти, яхши ўтиринглар! Яхши кунларда кўришайлик илойим!..
Турсуной ортиқ бир сўз демади. Норматни ташқаригача кузатди-ю, дарҳол ўзини ичкарига олди.
Нормат катта йўл бўйлаб кетиб борарди-ю, деярли ҳеч нарсани идрок эта олмасди. Қулоқлари остида фақат бир сўз. Синглисининг «Эрим мени сиздан қизғона бошлади», деган биргина гапи жарангларди. Шу ёқимсиз, ҳақоратга йўғрилган жумлалар миясида айлангани сайин ғазаби қўзғар, қўйиб беришса, Соливойни хумордан чиққунча дўппослар шашти бор эди.
«Энди нима бўлади? — ўйларди у теваракка ҳиссиз назар ташлаб. — Туғишган синглимникига сиғмадим. Сиғмаганим ҳам уёқда қолиб, очиқчасига ҳайдалдим. Бало келса ботмонлаб келиши шу бўлса керак. Бунданам баттари бўлмайди. Шу мараз ўтган йили ҳам оёқларимни ўпиб, изимни кўзга суришга ҳозир-у нозир эди. Мана, ишсиз, оиласиз, ватансиз қолганимни эшитибоқ, тўнини тескари кийибди. Нима бўлгандаям куёв ёв экан-да! Дўстлик қилмас экан-да! Бу-ку майли. Буёғига нима қиламан энди. Шаҳарга жўнавориш ҳам кўнгилга сиғмайди. То бобом, бувижонимнинг қабрини зиёрат қилмагунча, кўзимга ҳеч нарса кўринмайди. Демак, туман марказидаги меҳмонхонага боришим керак. Ўша ерда бир-икки кун яшаб, болалигим ўтган кўчаларда тўйиб айлансам, бас. Кейин ими-жимида жўнасам ярашади. Бироқ меҳмонхонада, ўша атрофда танишлар кўриб қолса-чи? Нима дейман? Қанақа баҳона тўқийман? Тўхта, Манзураникига борсам-чи? Уям эрининг гапига кириб ҳайдаб солармикан ё? Йўқ, ундай қилиши… Дарвоқе, Манзура ўгай сингил-ку менга! Отаси бошқа бўлса… Туғишганим нима қилди-ю, ўгай нима қиларди?!. Ачинармиди? Ҳечам-да! Бўлиб ўтган гапларни эшитса, устимдан кулар боплаб!.. Тўғри, шу кунгача Манзурадан ёмонлик кўрмаганман. Кўришиб қолса, атрофимда пойи-патак бўларди. Ёмонимни яшириб, яхшимни оширарди. Аммо… Отаси ўз таъсирига тушириб олган бўлса-чи? Худди ўгай отам каби менга ўқрайса-чи? Тўнғиллаб берса-чи?.. Йўқ, нима бўлгандаям бир бош суқиб ўта қоламан. Вазиятга қарайман. Сал қалтислигини сезсам, яхшиликчасига, обрўйим борида жўнаб қоламан. Ана унда меҳмонхонадан бўлак илинж қолмайди…»
Нормат таниш кўча рўпарасига етганда, таваккал ўша тарафга бурилди…
Янглишибди, Манзура Норматнинг маҳзун ҳикоясини эшитиб, бир муддат унсиз йиғлади. Ора-сирада Норматга ер остидан ачиниш, меҳр аралаш қараб олди. Лекин қараганини сездирмади. Орага жимлик чўккачгина шоша-пиша кўз ёшларини енгига артди-да, Норматга қайноқ чой узатди.
— Хафа бўлманг-у, аммо бекор борибсиз опамникига, — деди у ер чизиб. — Ўша ярамас эрининг қанақалигини билардингиз-ку! Нега тўғри меникига келавермадингиз?..
Бу саволга жавоб қайтариш Нормат учун жуда мушкул эди. Ўртага «туғишган», «ўгай» деган сўзни аралаштиришдан, билиб-билмай хато қилишдан жуда чўчиётганди. Олдинига нима дейишни, ўзини қандай оқлашни билмай гарангсиди. Лекин… Бўлмади. Охири ёрилди.
— Қара, Манзура, — деди томорқа тарафга бош буриб, жўхоризорни ўйчан кузатаркан. — Турсуной… Ҳалигидай… Туғишган, жигар бўла туриб шундай деди. Бу, ахир…
— Мен ўгайманми?..
Нормат Манзуранинг қўққисдан берган саволини эшитди-ю, аъзойи бадани увишган каби бир неча ўн сония тош қотди. Манзура эса ҳануз ундан жавоб кутиб жавдирарди.
— Бу нима деганинг, аҳмоққинам? — деди Нормат ниҳоят сал ўзини ўнглаб. — Ким сени ўгай деди?
— Деб ҳам кўринг-чи, — деди Манзура Норматнинг кўзларига тик боқиб. — Ўша кунданоқ қайтиб бетингизга қарамайман.
— Қўй, ундай дема! Сен билан биз бир қориндан талашиб тушган ака-сингилмиз. Зинҳор бу сўзни оғзингга олма, синглим!..

1,084

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 09:13

✒️ЎГАЙ СИНГИЛ…

Нормат хотини Хайри билан ажрашди-ю, балога қолди. Хайри қасдма-қасдига ишхонасига бориб арз қилди, ишдан ҳайдаттирди. Тоға-ю, ака-укаларини чақириб, минг бир туҳматлар билан киссасидаги охирги чақасигача олиб қўйди. Ўз уйидан шармандаларча қувиб чиқарди. Нормат худди боши берк кўчада қолган бандадек боши ғовлаганча бегона шаҳар кўчаларини кезишга, бирор бошпана қидиришга, ижара ҳақини тўлаш учун пул ишлаб топишга мажбур эди. Бир ойча шу тахлит кун кечирди. Мардикор бозорда иш ҳам ҳадеганда топилавермас, баъзида қуруқ қўл билан қолиб кетишига тўғри келарди. Охири ҳаммаси жонига тегди. Кутилмаганда қищлоқдаги ёлғиз синглиси Турсуной тушиб қолди.
«Ота-она ўтиб кетган бўлса, — ўйлади Нормат киссасидаги пулларни хомчўт қиларкан. — Қариндош-уруғлар ҳам ҳалигидай йўқ ҳисоб. Бориям мана шу аҳволимда юзини терс буриши тайин. Яхшиям синглим боракан. Ҳарқалай, жигар, куяди, қайғуради, ташвишимни қилади. Агар манавинақанги ҳолатда қолганимни эшитса, йиғлайвериб пишиб қолса керак. Ҳа, синглимникига бораман, уч-тўрт кун бўлсаям кўнгил ёзаман, дам оламан, зора бошимга тушган балолар бироз унут бўлса. Акс ҳолда жинни бўлиб қолиш ҳеч гапмас…»
Шу куниёқ Нормат шаҳардаги катта бозорга кириб, майда-чуйдалар харид қилди. «Мозорбосди ҳарқалай, — кўнглидан ўтказди у. — Жиянларнинг қўлига тутқазсам хурсанд бўлишади…»
Пули бориб-келишдан ортиб яна ижара ҳақига ҳам етарди. У таваккал автобусга ўтирди-ю, таксилар турадиган ёққа жўнади.
Вақт шомга яқинлашганда, Нормат синглисининг ҳовлисига кириб борди. Атрофдаги мирзатераклар, беҳи, олма дарахтлари кўзни яшнатарди. У синглиси, куёви билан сўрашгач, ўша дарахтларга бир муддат тикилиб турди. Бошқа пайт бўлса, дилдан яйраб, ҳайратини синглиси Турсуной билан албатта баҳам кўрган бўларди. Афсуски, ташвиш, армон ҳайратга йўл бермади. Яшиллик Норматнинг кўнглини баттар ғашлантирди. Бу ҳам етмагандек, куёви Соливой сира ўзгармабди. Ёв қараши, гумонли саволлар бериши қолмабди. Бу ҳам Норматнинг дардига дард қўшиб оғир хўрсинди-ю, дарвозахонадаги темир каравотга чўкди. Шу тобда синглиси ичкарига жой тўшаётганми, аҳён-аҳёнда эри билан пичирлашгани қулоғига чалиниб қоларди.
«Синглимнинг омади бор экан, — кўнглидан ўтказди Нормат бош қашиб. — Совуққон бўлсаям куёв уйим-жойим дейди. Асосийси ҳам шу-да! Қанийди мениям шундай ҳовлим, ҳурматимни жойига қўядиган оилам бўлса. Дўппини осмонга отиб яшардим, албатта. Афсус…»
— Ака, ичкарига кира қолайлик, — синглиси ичкаридан чиқиб келиб хаёлини бўлди. Нормат худди аскар каби даст ўрнидан турди-ю, аста ичкари уй томон одимлади. Соливой аллақачон дастурхон қаршисида ўтирар, икки фарзандини навбатма-навбат эркалатарди. Шундагина Норматнинг ёдига шаҳарда олган майда-чуйдалар тушди.
— Синглим, жиянларга бояги қанд-қурсларни берсанг-чи, — деди аста куёвининг рўпарасига чўкаркан. — Хурсанд бўлишади-да! Атайин олувдим.
— Кейин ейишар, — деди эрига ўғринча қараб олиб Турсуной. — Сиз… Ҳалигидай… Тўрга ўтмадингиз-да!
— Тўрда нима қиламан? — деди Нормат Соливойнинг қилиғи асабига тега бошлаганидан қовоқ уйиб. — Мана шу ер ҳам тешиб чиқмайди.
— Ака, — ниҳоят қизчасини бир четга ётқазиб тилга кирди Соливой. — Кўпга келдингизми?
— Нимайди? — сўради Нормат куёвга жаҳд аралаш тик боқиб. — Тинчликми?
— Й-йўқ… Тинчлик… — деди Соливой каловланиб. — Шунчаки… Ҳалиги… Кеннойим билан ажрашибсиз, уй-жойни бой берибсиз деб эшитиб… С-сиз кўнглингизга олманг! Ҳа энди… Сўраганнинг айби йўқ-да, ака!..
Нормат индамади. Шундоқ ҳам куёвининг муддаосини тушунганди. Иложи борича сир бой бермасликка уриниб мажбуран жилмайди ва дастурхондаги ноннинг бир бўлагини қўлига олди.
Буниси ҳолва экан. Куёв ниманидир баҳона қилиб болаларини етаклаганча кўчага чиқиб кетгач, Турсунойнинг гапи ўтиб тушди.
— Ака, мени ёмон кўрманг-у, — ҳар галгидек кўзида ёш ғилтиллаб гап бошлади синглиси. — Эримнинг феълини биласиз. Уйингиз бузилганини эшитганданоқ мени сиздан қизғона бошлади. Бу ерда кўп қоласиз деб ўйлаб жони чиққудай бўляпти. Нима қилай? Мен аёл бўлсам! Унга бас келиб нима топаман? Икки болам бўлса…

1,088

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 08:45

❗️

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,176

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 05:57

✒️Таскин.

Сукутдан фойда

Мени ранжитишди, дилимни оғритишди: орқамдан аксарият рост бўлмаган гапларни айтишди, туҳмат қилишди. Бундан хабар топгач, кўзимга дунё қоронғи бўлди, кўзимдан уйқу қочди. Аламимдан чиқиш учун дардимни яқинларимга айт¬дим, мени ғийбат қилганнинг айбини бир-бир очдим. Бироқ аҳволим енгиллашмади. Чунки мен ҳам ғийбат қилаётгандим. Энди оғриқларим олдингидан ҳам ортди. Аллоҳ таолога муножот қилдим: «Қодир Эгам, ҳолимни Ўзинг кўриб турибсан, менга зулм қилганларга ўзинг кифоя қил!» Энг яхши даво - вақт, дейишади. Маълум муддат ўтиб унутгандек бўлдим. Бироқ ҳали ҳам ўша туҳматлар ёдимга тушса, бир ловуллаб оламан.
Шундай кунларда бир ҳадисни ўқиб қолдим. Аввал ҳам кўп бора кўзим тушган бўлса ҳам, эътибор бермаган эканман. Ҳозир эса айнан менинг ҳолатимга мос эди: «Ким Аллоҳга ва охират кунига имон келтирса, меҳмонини ҳурмат қилсин! Ким Аллоҳга ва охират кунига имон келтирган бўлса, қариндош-уруғлик риштасини боғласин. Ким Аллоҳга ва охират кунига имон келтирган бўлса, яхши гап айтсин ёки жим турсин!» (Муттафақун айлаҳ).
Ўз ҳолатим ўзимга ибрат дарсини ўтади. Бировга туҳмат қилмаслик эмас, ундаги мавжуд айбини очмаслик ҳам унга, ҳам ўзимга яхшилик экан!
Бироқ барибир менга туҳмат қилган одамдан асло рози бўлолмаяпман. Ундан ҳақимни Аллоҳ олиб беришига ишонч бироз тасалли бераётгандек. Шу ўйлар асносида қалбимни бир қўрқув ларзага солди: «Мен рози бўлмаганимдек, кимдир мендан ҳам норизо бўлса, ҳолим не кечади? Маҳшар кунида бу ҳақни қандай ўтайман? Ахир, бандаси рози бўлмагунича Аллоҳ ҳам ризолик билдирмайди-ку!»
Шундан сўнг олдимга қатъий қоида қўйдим, имкон қадар амал қилмоқдаман - яхши гап айтишга қодир бўлмасам, ҳатто мени ранжитган инсонга нисбатан ҳам жим турмоқчиман. Суяксиз тилни тизгинлаш ҳаракатидаман.

Нигора Абдумухтор қизи.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,214

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 05:16

Орангизда ёқтирганлар борми...?😍

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,266

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 03:56

— Турайлик, мен нонушта тайёрлайман. — деди Раҳима эрини турткилаб. — Ҳадемай ишга боришим керак.— Ишга? Яна ўша касалхонагами? — Раҳматали беихтиёр ранги ўзгариб Раҳиманинг иягини чангаллади. — Бормайсан. Энди ўша ишхонангга яқин йўламайсан?

— Вой, ҳайдаб юборишади-ку! — кулиб юборди Раҳима. — Унда нима қиламан?

— Ҳайдашса ҳайдашаверсин. Уйда — менинг ёнимда бўласан.

— Хўп, хўп. Сиз айтганча бўла қолсин. Қани, туринг!..

* * *

Раҳима елиб-югуриб нонушта тайёрлади. Икковлашиб анча пайтгача овқатланишди. Ора-сирада Раҳима эрига ер остидан боқар, ҳар тикилиб қараганда, юраги ҳаприқиб-ҳаприқиб кетар, эрининг инсофга кирганидан, эски одатларини ташлаганидан астойдил умид қиларди.

Бир маҳал ётоқ эшиги очилиб ичкаридан Адҳам қўлида қандайдир сурат билан чопиб чиқди ва тўғри Раҳиманинг ёнига келди.

— Вой, болажоним, яхши ётиб турдингми? — Раҳима негадир ранги ўчиб ўрнидан туриб кетган эрига-да эътибор бермай, Адҳамнинг қўлидаги суратни тортиб олди. — Бу нимайкан?

Не кўз билан кўрсинки, суратда Раҳматали ёшамол, малласоч бир аёлни қучиб ўтирар, аёлнинг қўлида чамаси бир ярим яшар атрофидаги қизалоқ ҳам бор эди.

Раҳима мияси чайқалган одам каби олдинига гарангсиб қолди. Барибир дарров ўзини қўлга олиб Раҳматали томон ўгирилди.

— Бу… Бу кимлар?.. — сўради у уф тортганча қўлига сигарет олиб тутата бошлаган эридан. — Нега индамайсиз?.. К-кимлар?..

— Сенга нима қизиғи бор?.. — жавоб қилди Раҳматали бироз хотиржам тортиб.

— Ие, нега қизиғи бўлмасин?.. Айтинг!..

— Ўзинг тушуниб олмадингми?.. Оилам…

— Оилам?.. Қ-қанақасига?.. Биз-чи?.. Биз киммиз унда?..

— Бўлди-да энди!.. — жеркиб ташлади Раҳматали. — Мен сендан суриштираётганим йўқ-ку!.. Ҳа энди… Бир марта шунақа бўлиб қолганди… Шунгаям ота гўри қозихонами?..

— Шунақа денг?.. — Раҳима кутилмаганда қўлидаги суратни Раҳматалининг юзига улоқтирди. — Мени… Алдаб, аҳмоқ қилган экансан-да!.. Йўқ, бунақаси кетмайди. Мен…

У жаҳл билан йўлакка чиқди-ю, Раҳматали кўтариб келган катта сумкани олиб кириб оёқлари остига ташлади.

— Йўқол, кўрнамак!.. Йўқол! Сени кўришга кўзим йўқ. Ўша маллаларингминан қапишиб қолгин!..

— Сен нотўғри иш қиляпсан. — дея уни тинчлантирмоқчи бўлди Раҳматали. — Кейин ўзинг афсусланиб қоласан, нодон!

— Йўқо-о-ол, ифло-ос! — бақирди Раҳима. — Менинг уйимни булғама!.. Йўқолсанг-чи!..

Раҳматали лаб бурганча бир-икки елка қисиб олди-да, шоша-пиша кийиниб, сумкани елкасига илди.

— Мен огоҳлантирдим… Буёғини ўзинг биласан!..

У чиқиб кетди…

Раҳима эса анча вақтгача ўғлини қучоқлаб ўтириб қолди…

Кейин… Сапчиб ўрнидан турди-да, кўз ёшларини арта-арта, Адҳамни залдаги диванга ўтқазиб, қўлига телефон гўшагини олди ва керакли рақамларни терди…

— Анвар ака, сизмисиз?.. Анвар ака, илтимос, бугуноқ бизни қишлоққа олиб кетинг!...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,217

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 03:56

✒️ИККИ ЎТ ОРАСИДА…

Раҳима телефон гўшагини жойига қўйди-да, бўшашганча диванга ўтириб қолди. Сал нарида олти яшар ўғли Адҳам ҳайрон боқиб турар, на онасига яқин келишни, на ташқарига чиқиб кетишни билмай аросатда эди.

— Демак, келгани рост. — асабий пичирлади Раҳима. — Гўшакдан одамларнинг бақир-чақирлари аниқ эшитилиб турибди. У аэропортда. Узоғи билан бир соатда етиб келади. Билиб қолса-я!?. Анвар акам билан учрашиб юрганимдан хабар топса-я!?. Э, нима қиларди? Ўзидан кўрсин. Олти йилдан бери дом-дараксиз эди. Мен нима қилишим керак? Кутишим керакмиди? Болам-чи? Уни боғчадан оладиган эллик минг сўмга боқармидим? Ўзим-чи? Мендаям юрак бор, истак-хоҳиш бор. Йўқ, қўлидан ҳеч нарса келмайди. Уйга киритсам ҳам жон десин.

— Ойи, нега хафасиз? — Раҳима ўғлининг овозини эшитиб бирдан бошини кўтарди ва шоша-пиша ўрнидан турди.

— Хафа эмасман, болажоним. — деди Адҳамнинг бошини силаб. — Даданг келаётган экан.

— Дадам?.. Қайси дадам, ойи?

— Қайси даданг бўларди? Ўзингнинг даданг-да! Айтгандим-ку, узоққа ишлагани кетган деб! Ана ўша Раҳматали даданг-да! Сенга ўйинчоқлар, дафтар-китоблар олиб келади.

— Ура, дадам келаяптийкан, ура!.. — Болакай беихтиёр кўзлари чақнаб ирғишлай кетди.

— Ойи, ўртоқларимгаям чиқиб айтсам майлими дадам келаётганини?..

— Албатта, борақол! Фақат узоқ қолиб кетмагин-а! Даданг келиб сени қидириб қолмасин!

— Йўқ, тезда қайтаман, ойи!..

* * *

Ўғилчаси чиқиб кетгач, Раҳима яна телефонга ёпишди. Гўшакдан таниш овозни эшитгани ҳамоно, салом-аликни ҳам йиғиштириб қўйиб, мақсадга ўтди.

— Анвар ака, энди уч-тўрт кун учрашмай турамиз шекилли. — деди ҳийла титраб.

— Нега?

— Эрим… Келяпти экан?.. Ҳозир қўнғироқ қилди.

— Нима қипти? Уни… Уни киритасанми уйингга?

— Нега киритмай? Ўзининг уйи. Қолаверса, боламнинг отаси. Ҳали ажрашмаган бўлсак.

— Бекор қиласан. У олти йилдан бери дом-дараксиз кетсин-да, сен ҳеч нарса бўлмагандай кутиб олгин!

— Анвар ака… — Раҳима пича овозини кўтарди. — Сиз ҳам мени қийнамасангиз-чи! Келса нима бўпти? Сизминан учрашмайман деётганим йўқ-ку!..

— Шунақа дейсан-да!.. Локигин… Хўп, қачон учрашамиз? Шундан гапир, жоним!

Раҳима эҳтиёт шарт ташқари эшикка бир нигоҳ ташлаб олиб жавоб қилди:

— Ўзим қўнғироқ қиламан!

* * *

Эшик безовта тақиллади. Раҳима юраги дукиллаганча эшик рўпарасига бориб ўртадаги тешикчадан ташқарига боқди. Ҳа, ўша! Подьздда бошига кепка кийган, узун бўйли, малласоч Раҳматали турарди. Анча озибди. Малла сочларига оқ оралабди. Бу кепка остидан чиқиб турган тутам-тутам сочларга назари тушган одамга аниқ кўринарди.

Раҳима эшик зулфинига қўл юбораркан, кўз ўнгида яқин ўтмиш гавдаланиб, қўлларини қайтадан тортиб олди.

2000 йил. Янги йил байрами. Барча қўшнилар уйларида қий-чув қилиб янги йилни кутиб олишди. Қадаҳларнинг жаранглашигача оғироёқ, эрта-индин кўзи ёрийдиган Раҳиманинг қулоғига чалинди. Унинг юрагига байрам сиғармиди. Тушдан кейин кўчага чиқиб кетганча, ҳамон қайтмаган эри Раҳматалини кутарди. Дастурхон устида қўшнилар берган иккита патир, бир товоқчада қанд-қурсдан бўлак ҳеч вақо йўқ. Йўқ… Раҳима егулик, совғалар ҳақида ўйламаяпти. Ҳеч бўлмаса шу кеча ичмай келсайди, жанжал кўтармасайди, дея умид қиларди…

— Янги йил кутмасам бир жойим камайиб қолмайди. — ўйларди у. — Дадаси ҳушёр келса бас. Жанжал қилмаса бўлди…

Афсуски, умидлари пучга чиқди. Соат тунги бирларга яқин Раҳматали кириб келди. Эгнидаги кийимларига лой чапланган, пешонаси, икки юзи тирналган, оёқда зўрға турарди.

Кириб келди-да, ҳануз диванда мунғайибгина ўтирган Раҳиманинг тепасига келди.

— Ҳ-ҳа, қанжиқ! — ўшқирди у чайқалиб. — Нега шу пайтгачаям ухламадинг? Ё ўйнашингни кутяпсанми-а?

Раҳима қўрқа-писа ўрнидан турди-да, орқаси билан юриб ётоққа кирди ва белига жун рўмолини ўраб, яна залга қайтди.

— Г-гапир, мегажин! — дастурхондаги конфетлардан бирини оғзига солиб ўдағайлашда давом этди Раҳматали. — Қани ўйнашинг?

— Дадаси, нега унақа дейсиз? — йиғи аралаш тилга кирди Раҳима. — Қанақа ўйнаш? Ичволсангиз, бас, бўлар-бўлмас гапларни гапираверасиз. Менда ўйнаш нима қилсин? Ўзим зўрға юрган бўлсам…

— Ҳа-а, шунақасан!.. Қўрқасан!.. Биламан, ўйнашинг бор!.. Манави болангам…

1,270

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 03:56

— Боламга тил теккизма! — ўзи сезмаган ҳолда эрини сенлаб юборди Раҳима. — Ҳали туғилмаган норасидамга тил теккизма!..

— Бўлмаса, айт, кимдан бўлган!..

— Сендан бўлган, билдингми, сен алкашдан бўлган!..

— Нима? Ким алкаш? Ҳе онангни!.. Мана сенга алкаш дейиш!..

Раҳматали хотинини қулочкашлаб юборди-ю, сўкина-сўкина кўчага чиқиб кетди…

Ҳа, ўшанда яхшики қўшнилар ухлашмаганди. Калтак зарбиданми, тўлғоқ бошланиб қолди.

Қўшниларгина Раҳиманинг корига яраб, туғруқхонага олиб бориб қўйишди…

Раҳматали шундан сўнг қорасини кўрсатмади. Раҳима бир ҳафтадан сўнг туғруқхонадан чиқаётиб эшитиб қолди. У кимларгадир қўшилиб, Россияга ишлаш учун жўнаб кетганмиш.

* * *

Эшик очилди. Раҳиманинг қаршисида янги жинси кўйлак-шим кийиб, бошига қоракўл папақ қўндириб олган Раҳматали турарди.

У бир муддат хотинига тикилиб турди-да, ердаги буюмлар тўла катта сумкани қўлига олди.

— Кирсам бўлар? — сўради у жиддий оҳангда.

— «Жиддийлашиб қоптими? — хаёлидан ўтказди Раҳима секин эрига йўл бўшатаркан. — Наҳотки, ичишни ташлаган бўлса?..»

Раҳматали ичкарига кириб, хоналарни бирма-бир кўздан кечирди. Сўнгра тошойна ёнига қўйилган Адҳамнинг суратига кўзи тушиб қўлига олди.

— Ўғлимми? — сўради у Раҳимага яқин келиб. — Нега индамайсан? Шу менинг ўғлимми?

— Йўқ! — деди Раҳима тескари ўгирилиб. — Бу бола ўйнашдан бўлган!

— Қўйсанг-чи энди эски гапларни қўзғайвермай!.. Орадан олти йил ўтди. Мен ҳам ўзгардим. Ҳа энди… Ўшанда… Мастликда гапирсам гапиргандирман… Бўлди энди…

Раҳматали секин хотинининг елкасидан қучиб ўзига қаратди ва маҳкам бағрига босди…

Раҳима қаршилик қила олмади.

Хаёллари чалкашиб кетганди.

Фақат Анвар билан келгуси муносабатлари тўғрисида қайғурарди.

* * *

Шу онда ташқари эшик очилиб, Адҳам кириб келди. Раҳматалини кўрди-ю, таққа тўхтаб, бўзрайганча онасига қаради.

— Вой, ана, даданг келди, Адҳамжон! — ўғлини қўлидан етаклаб Раҳматалининг рўпарасига олиб келди Раҳима. — Кўришмайсанми?

Болакай Раҳиманинг тиззасига ёпишганча тураверди. Раҳматали ҳам деворга суяниб олганча бир муддат ўғлига тикилиб тургач, истар-истамас, унга яқин борди.

— Бу бола менга ўхшамайди-ку! — деди бир қўлини Адҳамнинг бошига қўйиб. — Сенга ўхшаркан. Лекин бир тукиям менга ўхшамаяпти.

— Нима?.. Ўйнашдан орттирибманми бўлмаса?.. — тутоқиб кетди Раҳима. — Сизнинг болангиз-ку ахир!

— Исботла! — деди Раҳматали истеҳзоли кулимсираб. Ва лаб буриб уй ичларини кўздан кечира бошлади. Ана шунда жавон ичидаги Анварнинг суратини кўриб шоша-пиша қўлга олди.

— Бу ким?..

Раҳима тош қотиб қолганди.

Ҳа, унутибди. Суратни беркитиш хаёлига келмабди. Энди нима қилади? Нима дейди?..

Жонҳолатда Адҳамни бағрига босди-да, бир бурчакка биқиниб олди.

— Ҳа-а, мени алдамоқчи, «лох» қилмоқчи бўлдингми? Мени-я? Вей, мен-чи, ернинг тагида илон қимирласа биламан. Қанжиқ, нега жимсан? Ким бу деяпман?..

— Нима ишингиз бор? — бирпаслик сукут, қўрқувлардан сўнг бошини кўтарди Раҳима. — Олти йилдан бери қаерда эдингиз? Бирор марта хотиним бор, болам бориди деб хабар олдингизми? Э, туғруқхонага боришга ярамай, қочвордингиз-ку!

— Сендан ким бу деб сўраяпман, мегажин! — бақириб таҳдид билан хотинига яқинлашди Раҳматали. — Бола шунданмиди-а, шунданмиди?

— Бола сиздан, билдингизми, сиздан!.. — Раҳима ҳам бўш келмай йиғлаб бақирди. — Мен суюқоёқ эмасман!

— Унда нега кимлигини айта олмаяпсан?.. Ҳозир бир уриб абжағингни чиқариб қўяман! Айт!

— Сизминан яшамайман! Юрагимдан чиқариб ташлаганман аллақачон сизни!.. Кетинг! Кетинг дедим!..

Раҳматали бу гапдан сўнг сал бўшашган кўйи ортга тисланди.

— Кетиб бўпман! — деди у Раҳимага алам билан тикилиб. — Мана шу хунасанинг кимлигини аниқламагунча ҳеч қаерга кетмайман!..

— Аниқлаб бўпсан? — кўнглидан ўтказди Раҳима эҳтиёткорлик билан Адҳамни ошхона томонга судраб. — Сенам эрмидинг?.. Барибир Анвар акамдан воз кечмайман!.. Кетмай қаерга борардинг?..

Шуларни ўйлашга ўйлади-ю, барибир қалбининг бир четида Раҳматалига нисбатан меҳрми, ачинишми, уйғонгандек, боласини қаттиқроқ бағрига босди.

* * *

922

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Nov, 03:56

Ҳа, бу аёл икки ўт орасида қолиб кетганди. Шаҳар марказий касалхонасида жарроҳлик қилувчи Анварни севарди. Бироқ фарзандининг отасига ҳам бефарқ бўла олмасди. Айниқса, Адҳам аста-секинлик билан бўлса-да Раҳматалига кўника бориши унинг ич-этини кемирарди. Анвар билан кўришди дегунча ҳаммасига кўз юмиб унинг таклифига кўнишни, никоҳдан ўтишни ихтиёр эта бошларди. Аммо уйга қайтгач, ширакайф Раҳматалининг Адҳамга қўшилиб ўйнаётганига кўзи тушар ва хаёллари чалкашиб кетарди.

— Мени болам билан бирга узоқ-узоқларга олиб кетинг, Анвар ака! — деди кунларнинг бирида. — Айтгандингиз-ку, қишлоққа кўчиб кетамиз деб! Қийналиб кетяпман! Нима қилишни билмай бошим қотган.

— Хўп, — деди Анвар оғир хўрсиниб. — Қишлоққа кетамиз. Ўша ерда ишимни давом эттиравераман. Сизлар ҳам тинч бўласизлар. Катта тўй қиламиз.

— Қачон? Қачон олиб кетасиз?

— Яна бир ҳафта сабр қилинг. Бу ердаги ҳужжат ишларимни тугатаман-у, шартта жўнаворамиз. Айтганча, эрингиз-чи? У сизни кетишга қўядими, ахир?

— Нега қўймас экан? Нега энди уни эрингиз дейсиз? Фақат… Адҳамим боғланиб қоляпти холос унга. Ана шундан хавотирдаман.

— Яхши, тайёргарлигингизни кўриб юраверинг. Бир ҳафтадан кейин жўнаймиз!.. Кетамиз…

* * *

Бу тун негадир Адҳам Раҳиманинг ёнида ухлашни истамай, Раҳматали ётган хонага чопқиллаб қолди. Раҳима баттар ваҳимага тушиб, секин эшик тирқишидан мўралади. Раҳматали курсига бир шиша ароқни қўйиб олган, қўлида пиёла тўла ароқ. Адҳам эса унинг атрофида турли ўйинлар кўрсатиб қийқириб кулар, Раҳматали унга ўйчан термулиб ўтирарди.

Раҳиманинг бардоши етмади. Шартта эшикни очиб ичкарига кирди-да, Адҳамга ёпишди.

— Бу ерда нима қиляпсан? Юр, ётамиз, ухлаймиз!..

Раҳматали даст ўрнидан туриб Раҳиманинг йўлини тўсди. Унинг кўзларидан ёш оқиб, юзлари оша иягига оқиб тушарди.

— Намунча юрагинг тош бўлмаса? — деди у хириллаб. — Кечирим сўрадим-ку! Нега боланинг хаёлини бузасан?

— У ухлаши керак. Йўлимни тўсманг!

— Тўсаман! То келишиб олмагунимизча бу ердан чиқмайсан.

— Сиз билан келишадиган ҳеч нарса қолмаган. Бемалол Россиянгизга кетаверишингиз мумкин.

— Бекорларни айтибсан!

Раҳматали Адҳамни кўтариб олиб югурганча залга олиб кириб устидан эшикни ёпди ва қайтиб ётоққа кирди.

Бу орада Раҳима ҳам кўнгли ғаш тортиб хонадан чиқиб кетмоқчи бўлди. Улгурмади. Раҳматали эшикни тамбалаб, югурганча келди-да, уни даст кўтариб каравотга ётқизди.

— Қўйвор! — дея инграниб эрининг кучли қўлларидан халос бўлишга интиларди Раҳима. Афсуски, кучи етмасди.

Раҳматали зарда билан Раҳиманинг кўйлагини ечиб пастга отди ва томоқларидан, юз-кўзларидан ўпа кетди.

— Сен меникисан! — ҳирс билан шивирларди у. — Эрингман!.. Сен қаёқдаги чувриндилар эмас, мен учун яралгансан. Яхшиси, воз кеч ўша ифлосдан!

— Воз кечмайман! Қоч, сен менга номаҳрамсан!

— Номаҳрам? У-чи? Маҳрамингми-а? Йў-ўқ! Сенинг маҳраминг фақат менман!.. Қани, келақол! Нозланишни бас қил, жоним!..

Кучли қўллар ичкарига оралади. Бу… Ҳаракат ҳар қандай аёлнинг ҳам жонини олгулик.

Ҳозиргина турли қарама-қарши хаёллар исканжасида қолиб, азобланаётган Раҳима бирдан бўшашди ва ўзи идрок этмаган ҳолда инон-ихтиёрини эрининг қўлига топширди.

* * *

Тонг отди. Раҳима бўшашган кўйи ўрнидан турди. Дераза остидаги каравотда Адҳам пишиллаб ухлар, Раҳматали эса тескари ўгирилиб олганча сигарет тутатарди.

— Нималар қилиб юрган эканман? — Раҳима эрига зимдан боқаркан, руҳан эзила бошлади. — Нега ўшанда енгилтаклик қилдим? Эримни кута олмадим? Нима бўлгандаям кўз очиб кўрганим эди. Боламнинг отаси эди. Энди Анвар акага нима дейман? Нимага уни ишонтирдим?.. Э, ҳақиқатни айтаман. Тушунади. Ҳаётимнинг қолганини тинчлик-хотиржамликда ўтказишим шарт. Боламнинг шунча вақт отасиз яшагани етар. Ортиқ мунғайиб қарашларига тоқатим етмайди.

Раҳима қайтадан ўринга чўзилиб, Раҳматалининг елкасига бошини қўйди.

— Уйғондингми, жоним? — у сигаретни кулдонга қўйиб ортга ўгирилди ва хотинини қучди. — Яхши ухладингми?

— Ҳа, анчадан бери бунақанги тиниқиб ухламагандим. Қаранг, Адҳамингиз ҳам уйқу орасида кулиб қўйяпти. Дадаси келганига бўлса керак.

Раҳматали бола ётган каравот томон қараб қўйди-да, жилмайди.

1,194

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

20 Nov, 15:24

📌Тасаввур қилинг, замонавий асарлар ёзилса қандай номланарди:

• "Личкаларда қолган ҳисларим";
• "Интернетга кирмаган ким бор?";
• "Спамлар гапирмайдилар";
• "Комментариядаги битиклар";
• "Интернетда кечган умрлар";
• "Заряд азоби"

Манба: @xayotiy_xikoyalari канали.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,623

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

20 Nov, 15:19

Шунақасиям бўладими...?

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,595

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

20 Nov, 15:06

Тўғрими...❓

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,412

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

20 Nov, 10:41

Нодир елим стаканга кайнок кахва куйди, шакар ва каймок солиб мижозга узатди.
Улар эндигина кахвадан хуплай бошлаган пайтда, хонага Алишер кириб келди. Асрор Поёнов билан куришгач, Нодирга маьлумот солинган жилдни топширди. Нодир маьлумотнинг асл нусхасини олди ва дархол мижозига узатди. Маьлумотнинг иккинчи нусхасини эса тескари холатда олдига куйиб куйди.
Асрор Поёнов маьлумотни бир туки хам узгармай укиб чикди. У укиб булгач, Нодирга тикилди ва:
- Учта.
- Кечирасиз?
- Мен шу нарсадан курккандим. Атиги икки хафта ичида уч киши.
- Нима тугрисида гапиряпсиз?
- Сиз тайёрлаган маьлумот. Батафсил ёзилибди. Икки хафта ичида у уч эркак билан учрашишга улгурибди.
Нодир бу сузларни эшитиб бир калкиб тушди. Огзидаги кахваси тугри олдидаги маьлумот ёзилган когозга тушди.
-- Нима ? Кечирасиз, - деди у.
У кахва тукилган хар бир варакни артганча маьлумотни укишга киришди.
Укишни тугатгач, у узини холсиз ва гулдек хис килди. Нодир бор кучини йигиб мижозига тикилди. Мижози эса аста суз котди.
-- Дунёда биз умуман ишониб булмайдиган аёллар хам бор, шундай эмасми?

Крик Души Шухрат.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,577

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

16 Nov, 15:40

❗️Эртароқ уҳла дамингни ол, деган инсон кўпроқ Севармикан🤔
Уҳлама бироз гаплашайлик, деган инсон Севармиканаа...?😁

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

824

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

16 Nov, 14:44

✉️ ИНСТИТУТДА ЎҚИЙДИГАН
ҚИЗГА ОНАСИ ХАТ ЁЗИБДИ:

Қизим яҳши юрибсанми? Кунлар исиб кетди пальто бериб юборинглар дебсан,
бервордим, лекин оғир юк
учун йўлда кўп пул олади деб
эшитдим ярмини қирқиб, ўнг
чўнтагинга солиб қўйдим. Ўзинг тикиб оларсан. Ўзимиздан гапирсам аданг янги ишга ўтди 500-кишига
"Хўжайин" ҚАБРИСТОНДА.
Аканг яна ишкал қилди машинани калитини ичкарида
қолдириб қулфлаб қўйибди, уйга бориб запас калитни олиб келгунча биз димиқиб МАШИНАДА ўтирдик.
Опангни яқинда эрга бердик,
шу кунларда ўғил туғмоқчи.
Қизиқ ХОЛА бўлармикансан
ёки ТОҒАМИ, агар қиз кўрса мени исмимни қўймоқчи, шу ТУҒРИМИ? Ким қизини ОЙИ деб чақиради.
Бўпти қизим яхши ўқи, озгина пул жўнатмоқчи эдим КОНВЕРТНИ ёпиштириб қўйибман. Ха айтганча
хатни олмасанг, хабар бериб
қўй. Ха қизим эхтиёт бўл қозонга яқин юрсанг қора бўласан болларга яқин юрсанг она бўласан. Омон бўл.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,002

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

16 Nov, 12:53

🍗Ҳайвонларни яхши кўрувчи Инсонлардан ёмонлик чиқмайди.
Масалан Менга ҳам табака ёқади😍

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,169

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

16 Nov, 08:43

🍃🍃🍃🍃🍃🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,292

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

16 Nov, 08:29

Аёлларимиз учун!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,178

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

16 Nov, 07:43

✒️ЙЎЛКИРА.

Эрта тонгда муҳим иш билан шаҳарга йўл олдим. Катта йўл ёқасига келгач, шувиллаб ўтаётган машиналардан бирига қўл силкидим. Улов ёнгинамга келиб тўхтадию, олд ойнаси пасайиб, чамаси эллик-эллик беш ёшлар атрофидаги мўйловдор киши бошини эгиб, мен томонга қаради.
     — Шаҳарга.
     Йўлимиз бир эканлиги учун орқа эшикни очиб, машинага ўтирдим.
     — Ассалому алайкум, — дедим ўриндиққа жойлашар эканман.
     — Ва алайкум ассалом, бор бўлинг, бор бўлинг, — ҳайдовчи машинани жилдирганча орқага бир қараб, жилмайиб қўйди. — Шаҳарга кетяпман денг.
     — Ҳа, шундай, — тасдиқладим мен.
     У машинани эпчиллик билан бошқариб борар экан, олд ойнанинг юқорисида турган шапалоқдеккина кўзгу орқали менинг уст-бошимга бир қур синчиклаб қаради-да, оғиз жуфтлади.
     — Ўқийсизми?
     — Ҳа.
     — Балли, ўқиш керак, ҳозир замон ўқиганники.
     Такси сал нарида қўл кўтарган аёл яқинида тўхтади. Аёл ҳам салом-алик билан машинага ўтирди.
     Орага сукунат чўкди. Фақат ёнимиздан аҳён-аҳёна шарпадек ўтиб кетаётган машиналарнинг шувиллаши эшитилиб турарди. Анчагача жим кетдик. Атроф шунчалар гўзал эди-ки, томоша қилиб, қандай шаҳарга кириб келганимизни ҳам сезмай қолибман.
     Ёнимдаги аёл манзилига яқин қолди шекилли сумкасини титкилай бошлади. Пулларини топа олмагач, шошилганча ҳамма чўнтакларига қўл солиб кўрди. Ҳайдовчи кўзгуга тикилиб, аёлга кўз қирини ташлади.
     — Тушасизми синглим?
     — Ҳа, нариги бекатда, — аёл ҳаяжондан дудуқланди.
     Зум ўтмай айтилган жойда машина тўхтади.
     — Етиб келдик, — деди рулдаги киши майинлик билан.
     Жувон умид билан яна сумкасига қўл солди. Xижолатдан юзлари қизариб, сумкасини тутиб турган қўллари маҳкам сиқила бошлади.
     — Бугун қайси кун, — деди ҳайдовчи чап қўли билан ойна четига ёпиштирилган нархномани яширишга уринар экан.
     — Жума, — дедим чаққонлик билан.
     — Ие, синглим, тушаверинг, жума куни мижозлардан пул олмаймиз-ку.
     Негадир бутун вужудим музлаб кетди.

🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷

ЎГАЙ

    Икром уйга ўзгача шашт билан кириб келди. Қўш тавақали эски ёғоч дарвозанинг тарақлаб ёпилганидан ердан икки қаричча кўтарилган сўрида пинакка кетган Мирзакарим чўчиб уйғониб кетди. Қаддини ростлаб, уйқудан қизариб кетган кўзларини бир ишқаладию, ўғлининг саломига алик ҳам олмай, афтини бужмайтирди. Чап ёни билан турди шекилли Икромнинг қўлларидаги тўрт-беш чоғли китобларга бир қур назар ташлаб, ўдағайлашга тушди.
     — «Етим боқсанг, оғиз-бурнинг қон бўлур», деб бекорга айтмаганда. Сен бола мени хонавайрон қиласан.
     Икромнинг юзидаги табассум аста йўқолди.
     — Сизга бир нарса айтмоқчи эдим, дадa...
     Мирзакарим ўғлини оҳиригача эшитиб ўтирмай, гапини бўлди.
     — Яна китоб-питобинг бўлса керак-да. Ўқиб, олим бўлармидинг? — у липпасини пайпаслаб, носқовоғини олдию, пастки тишларига тиқ-тиқ этиб уриб нос отди ва увада кўрпача тагига тиқиб қўйди, — ўзи топган пулим шунга кетяпти. Ундан кўра бор, молларни боқиб кел. Сен тенгилар сўфи уйғонмасдан далага кетади. Сен бўлсанг, гўрга борсанг ҳам китоб қучоқлаб борасан. Э, садқаи одам кет!
     Икром дадасининг гапларига эътибор бермасликка уринди.
     — Китобхонлар танловида қатнашгандим, ғолиб бўлганим учун менга машина беришди, — у чўнтагини ковлаб, машина калитини отасига узатди, — шуни сиз мининг дада...

ТАРБИЯ

— Ойи, дадам бизни ташлаб қаёққа кетганлар?
— Жаннатга қизим. – Аёл қизалоғининг бошини силаб қўйди.
— Улар қандай инсон бўлганлар? – тағин сўради қиз.
Она ўйчан нигоҳларини қизининг кўзларига тикди.
— Жуда яхши инсон эди отанг... Доим бизни ўйлаб, тиним билмасди. У энг яхши ота эди.
— Унда нега бизни ташлаб кетганлар?
— Умри қисқа экан... Агар яхши инсон бўлсанг, сен ҳам жаннатга кирасан. Сен энг яхши отанинг қизисан, энг яхши қиз бўлишинг керак...
— Шундай қиламан ойижон.
Она қизининг юз-кўзларидан ўпиб, бағрига босаркан, ичувчи эри билан кечган умрини эслаб чуқур xўрсиниб қўйди.

Шаҳзод ЭРГАШАЛИЕВ.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,222

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

16 Nov, 07:03

👱‍♂Эркак киши қўлини ювгандан кейин шимини қоқишга тушиб кетса, билингки, унинг дастрўмоли йўқ.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,144

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

16 Nov, 05:15

😂😂😂

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,227

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

16 Nov, 04:21

✒️Ўзини телба кўрсатган оқил.

Бир кимсанинг:
«Ақлли одам излаяпман, муаммо чиқиб қолди, ундан маслаҳат олмоқчи эдим», деб сўраётганини эшитган бир киши унга:

«Бизнинг шаҳарда ўзини телбаликка солиб юрган бир киши бор. Таёқни от қилиб минади, болалар билан ўйнайди. Энг оқил одам шу. У телба қиёфасига кирган олим бир кишидир», деди. Бу гапни эшитган ҳалиги киши ўша шаҳарга кетди. Сўрай сўрай «Телба» ни топди:

— Эй «от» минган одам. Бир дақиқага «от»ингни бу ёққа ҳайда, деб чақирди. Телба югуриб келди:

— Тезроқ гапир «От»им жуда асов, тепади.

— Уйланмоқчи эдим. Қандай қизни танлаганим маъқул? Телба бундай деди:

— Дунёда уч хил аёл бор. Бири дард, иккинчиси меҳнат, учинчиси зийнат. Биринчиси сенга асло ёр бўлмас. Иккинчисининг ярми сеники, ярми сендан айри қолади. Учинчиси эса сенга вафоли бўлади.

— Тўхта, шошма, Худо хайрингни берсин! Шуни яхшилаб тушунтир! Бу уч турли аёллар кимлар?

Телба «от»ининг «жилови»ни тортиб, бундай жавоб берди:

— Биринчиси, болали бева хотиндир. Эътиборини биринчи эридан бўлмиш фарзандига қаратади. Ҳаёлида боласи билан эри бўлади. Иккинчиси боласиз бева хотин. Ярми сеники, ярми олдинги эриникидир. Учинчиси бокира қиз. У тамомила сенга мулк бўлади.

Телба буларни айтгандан кейин «от»ини ниқтаб болалар орасига кетаётган эди. Ҳалиги одам уни тўхтатиб: «Эй улуғ инсон! Яна бир саволим бор. Жавоб бер, сўнгра кетасан» деди.

— Нима дейсан? Вақтим зиқ. Болалар билан ўйинга кечикяпман.

— Бу қадар ақл фаросат эгаси экансан. Нега ўзингни телбаликка солиб юрибсан?

Қари олим шундай жавоб берди:

«Ҳоким мени шаҳарга қози қилишга қарор берди. Рад этдим, қабул қилмадилар. Сендан оқилроғини тополмаймиз дедилар. Шунинг учун ўзимни телба, девона кўрсатяпман. Қозиликдан кўра телба бўлиш афзалроқдир» деб жавоб берди.

Хўш, биз қайси бирини танлар эдик?
Ҳозирги кунда биз шундай маслаҳат сўраяпмизми?
Хулоса ўзимиздан.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,298

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

16 Nov, 03:30

✒️"Яна бир имконият"

Бир шиша ароқ. Ҳаёт лаззатини фақат шунда кўрган ота уйдаги бор нарсани сотган эди. Шунда ҳам йўлини топди. Дўконда ўз аёлини номидан қарзга ола бошлади. Аммо, аёлини дўкон эгаларига йиғлаб , бермасликлари ҳақидаги ноласи отани ароқдан узоқлашишига сабаб бўла олмади.
Энди эса у аёли пул бермаса ўз фарзанди, олти ёшли ўғлини урадиган одат чиқарди. Бу билан у ўзини ЭРКАК эканлигини исботлагандек ғурурланарди. Гўдакнинг кўзидаги ёшлар отасига заррача ҳам таъсир қилмас,
ўзи ҳоҳлаган нарсага эришиш ва улфатлари томон кетиш энг етук мақсади эди.
Зеро ҳар нарсанинг ҳам интиҳоси бўлгани каби, уйдаги молиявий аҳвол ҳам тугаб борар, пул деган матоҳ уларни тарк этган эди. Бошини оғриғидан уйқуга кетгач, ярим соат ўтмасдан шовқиндан туриб кетди.
Ҳаёлида уй айланаётгандек, тўғри келган нарсани улоқтирарди. Навбат бурчакда қимтиниб олган ва жажжи қўлчалари билан оғзини бекитиб олган ўғлига келгач, у кўзига энг ката бало бўлиб кўринган эди. Ота шу ҳолатида нима қилаётганини билмас, шу алфозда қўлига олган нарсани унга ота бошлаган эди. Айнан шу ҳолатдан қўрққан гўдак тақдирга тан берган ва ўзига отилаётган ошхона жиҳозларини оғриғидан овози ҳам чиқмасди...
Ота охирги эшитган чинқириқдан ўзига келган , аммо бу товушни чиқишига ўзи сабабчи эканлигини тан олгиси келмасди. Чунки, оёқлари тегида қорнига тиқилган пичоқдан довдираб қолган болакай ётарди. Нима қилишини билмаган ношуд ота тинмай :
“Болам , болам кечир! Илтимос, бизни ташлаб кетма. Ношуд отангни айбидан кеч. Ваъда бераман , бошқа у балони оғзимга олмайман, дея титрарди...
Совуқ терга ботган, ҳаёлида мудҳиш воқеани яқиндагина ўз қўли билан қилган ота уйқидан қичқирган ҳолатда уйғонди. Нима бўлганини ҳали ҳам англамаган, бу тушдами ёки ўнгдами ажратолмасди. Лекин қўлини ушлаб олиб ширин уйқуда ухлаётган ўғлини тафти уни бир сўзни айтишга мажбур қилди:..
Худога шукр, имкон берганинг учун ўзинга шукур.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,282

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

16 Nov, 02:54

Қайси гуноҳ инсоннинг бошига нима олиб келади!

• Неъматларни йўқ қиладиган гуноҳ - ҳаддидан ошишлик.
• Надомат келтирадиган гуноҳ - қотиллик.
• Нафрат, жазони келтирадиган гуноҳ - зулм.
• Айбларни очиб қўядиган гуноҳ - ароқхўрлик.
• Ризқни тўхтататиб қўядиган гуноҳ - зино.
• Ўлимни тезлаштирадиган гуноҳ - қариндош-уруғлар билан алоқаларни узиш.
• Дуони рад қиладиган гуноҳ - ота-онага оқ бўлиш.

Тафаккур қилинг!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,242

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

16 Nov, 01:59

Снегирев эса сўзида давом этди.
— Қизингиз сизларни жуда севаркан. Ёлвориб туриб олди. Манзилингизниям ёзиб қолдирди. Шўрликка раҳмим келиб буёққа чопдим.
— Дўхтир, — шивирлади аёл бурчакни кўрсатиб. — Ҳов анави парда ортини қаранг! Ўша ерда қизим ётган бўлиши керак… Икки кун олдин бечорагинам оламдан ўтган. Дафн этадиган одам йўқлигидан, ўша ерда ётибди…
Снегирев бу гаплардан сўнг ранги оқариб эҳтиёткорона ўша бурчакка борди ва пардани нари сурди. Не кўз билан кўрсинки, худди ўша, кабинетига сирли равишда кириб худди шундай алфозда ғойиб бўлган қизалоқ ўлиб ётарди. Эгнида ҳам ўша кўк кўйлак. Сочи турмакланиб сариқ тасма бойланганди…
Хулоса ўрнида шуни айтиш жоизки, қизалоқнинг руҳи онаси ва укаси оғир хаста эканига чидолмай, бу фожиага шунчаки қараб тура олмай, худонинг қудрати-ю, каромати билан врачнинг ҳузурига борган ва фожиадан огоҳ этган экан…
Бу воқеага анча йил бўлган. Аммо Москвадаги кўплаб касалхоналар врачлари ўртасида тез-тез муҳокама қилинади, баҳсларга, тортишувларга сабаб бўлади.
Барчани Яратган Оллоҳнинг ўзи паноҳида асрасин!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,286

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

16 Nov, 01:59

✒️Кунларнинг бирида врач, профессор Снегирев кабинетини ичкаридан тамбалаб бугун ётқизилган беморларнинг касаллик тарихи билан таниша бошлади. У ора-сирада чойдан ҳўплаб олар, иложи борича касаллик варақасини синчиклаб ўқишга ҳаракат қиларди. Бир пайт шундоқ тепасида юпун ва одми кўк кўйлак кийиб, турмакланган малла сочига сариқ тасма бойланган ўн ёшлар атрофидаги қизалоқ ҳозир бўлди. Қизалоқ ялангоёқ ҳам эди. Снегирев ҳайрон бўлди. Ахир, кабинет эшиги ичкаридан тамбаланган. Бу қиз қандай кабинетга кириб қолди?
Қиз асабий, йиғламсираган ҳолда дафъатан сўз қотди.
— Дўхтир, илтимос, ойимга ёрдам беринг! Ойим оғир касал. Иситмаси жуда баланд, тушмаяпти. Укам ҳам касал. Хотирасини йўқотган. Унинг ҳам иситмаси баланд. Илтимос, бизникига боринг, ойим билан укамга ёрдам беринг!
— Сен ўзи қаердан пайдо бўлдинг? — сўради врач ҳануз ҳеч нарсага тушунмай. — Эшик тамбаланган. Ташқаридагиларга ҳеч кимни киритмасликларини тайинлаганман. Тайинламаганимдаям кира олишмасди. Қаердан келдинг?.. Ҳа майли, энди менга қулоқ сол, мен “Тез ёрдам” да ишламайман. Демак, хонадонларга беморни даволаш учун бормайман. Касалхонадаги беморларим ҳам етиб ортади менга.
— Майли, — деди қиз йиғлаб. — Бизникига бора қоли-инг, жон дўхтир! Ойим билан укам ўлиб қолишади, ахир!..
Шундай деди-ю, қизалоқ стол устидан қоғоз ва ручка олиб чамаси яшаш манзилини ёзди…
Снегирев варақалардан бошини кўтариб қараса, қизалоқ ғойиб бўлибди. Бу врачни баттар ваҳимага солди.
— Қизалоқ, қаердасан? Қаерга беркиндинг? Мен билан бекинмачоқ ўйнамоқчимисан нима бало?
Врач жонҳолатда ўрнидан турди-да, шкафлар ичларини кўздан кечирди. Ҳеч қаерда қизалоқни учратмади. Шоша-пиша бориб эшикни очди-да, қўриқчини чақирди.
— Сен менинг олдимга қизалоқни киритдингми? — сўради ундан. — Мен тайинлагандим-ку! Ҳеч кимни киритма дегандим-ку! Ҳалиги… Менга уйидагилар касаллигини айтди-ю, бирдан ғойиб бўлди. Ҳеч қурса чиқиб кетаётганини кўргандирсан-а?
— Мен ҳеч кимни киритганим йўқ, — елка қисиб жавоб қилди қўриқчи. — Ташқарига ҳеч ким чиққаниям йўқ. Сизга шундай туюлгандир? Балки чарчагандирсиз?
— Бу нима деганинг? — тутоқиб кетди Снегирев. — Мен у билан гаплашдим, ахир! Жинни эмасман-ку! Менга яшаш манзилиниям қолдириб кетибди.
— Тушунмадим, — елка қисди қўриқчи. — Эшигингиз ёпиқ бўлса, чарчагансиз, профессор, толиққансиз.
Снегирев қўриқчини мажбуран кабинетига олиб кирди-да, ҳаммаёқни қайтадан титкилади. Кейин эса қоғозга ёзиб қолдирилган манзилни кўрсатди.
— Барибир тушунмадим, — деди қўриқчи. — Қизалоқдан ном нишон йўқ. Бу қоғоздаги ёзувни кундузи бошқа биров қолдириб кетган бўлишиям мумкин. Дўхтир, келинг, сизга қайноқ чой дамлаб бераман! Саломатлигингиз сал ёмонлашган бўлиши мумкин.
— Бор, ҳайдовчига айт, машинани тахт қилиб турсин! Мен ҳозир чиқаман.
— Сизга нима бўлди? Қаерга бормоқчисиз ўзи?
— Сен айтилган ишни бажар!..
Орадан тахминан ўн дақиқача вақт ўтгач, Снегирев биринчи ёрдам кўрсатишга мўлжаланган ускуна-ю, дори-дармонни олиб қоғозда кўрсатилган манзил томон жўнади…
Ана, худди ўша уй! Қани, кирсин-чи! Агар адашган бўлса, қўриқчи ҳақ бўлиб чиқади. Чарчаган бўлиши мумкин.
Профессор машинадан тушди. Сал нарида қари кампир ўтирган экан. Қоғоздаги манзилни сўради. Тўғри топиб келибди.
— Мана шу уйда яшашади улар, —деди кампир кўримсизгина уйни кўрсатиб. — Аммо анчадан бери кўриниш беришмайди. Бирор ерга кетдими-йўқми, буям аниқмас.
Снегирев қўлига керакли сумкани олди-да, уй ичкарисига кирди. Хоналардан бирининг эшиги қия очиқ экан. Остона ҳатлаб ичкарига кирди. Каравотда озиб кетган, ранглари заъфарон, пахтадек оқарган аёл ётарди. Устига қандайдир латта-путталар ташлаб қўйилибди. Ёнида эса уч яшар бола ётарди. У беҳуш ва иситмаси баланд эди.
— Сизга ким керак? — ётган ерида шивирлаб сўради аёл. — Ичкарига қандай кирдингиз?
— Мен врачман, —деди Снегирев. — Мана, келдим, сизни даволайман!
— Вай, бизнинг хасталигимизни ким айтди сизга? — сўради аёл. — Ҳеч ким хабардор эмасди-ку ҳолимиздан!
— Ким айтарди? — норозиланди врач. — Қизингиз айтди. У ҳузуримга борди. Эгнига кўк кўйлак кийганди адашмасам.
Бу гапни эшитиб, бемор аёлнинг кўзлари каттароқ очилди. Безовталаниб иҳлай бошлади.

1,366

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

15 Nov, 16:35

🤣🤣🤣

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,476

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

15 Nov, 13:38

👍

- Ману нечпул?
- Мануми?
- Ҳа.
- Қано ёқилади?
- Мануни бақа боссангиз.. Мануси ёнади?
- Манусичи?
- Ақа боссангиз... мануси...
Раҳмат.

P. S. Шевамиз зўр-де..
Бугун битта қиз туғилган кунларга ашё сотадиган сотувчи боладан сўраётганини эшитиб қолдим...😊

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,529

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

15 Nov, 11:20

✒️Кунлардан бир кун бир хўжайин қопқон қўяётганини кўрган сичқон товуққа бориб:
- Хўжайин қопқон қўйяпти. Бунинг олдини олишимиз керак. Бошимизга бало бўлиши мумкин. - дебди.
- Мен товуқ бўлсам, қопқоннинг менга зарари тегмайди, - деб жавоб қилибди товуқ.

Қўйнинг олдига бориб, уни ҳам огоҳлантирибди.
- Мен қўй бўлсам, менга унинг зарари тегмайди - дебди қўй.

Молнинг олдига бориб, уни ҳам огоҳлантирибди.
-Мен мол бўлсам, менга нима зарари тегарди - дебди мол.

Кунлардан бир кун қопқонга илон тушиб қолибди. Хўжайиннинг хотини илонни ўлган деб ўйлаб ушламоқчи бўлганида илон чақиб олибди ва хотини ётиб қолибди. Хўжайин хотинини табибга олиб борибди. Табиб бир товуқни сўйиб, қон чиқариш кераклигини айтибди. Хўжайин товуқни сўйибди. Лекин фойдаси бўлмабди, хотини ўлибди.

Хотинининг азасига одамлар кела бошлабди. Маракалари учун қўйни сўйибди. Одамлар яна кела берибди, кейин молни сўйишга тўғри келибди. Буларнинг барига гувоҳ бўлган сичқон бўлса:
- Айтовдима, бир куни қопқон бошимизга бало бўлади, деб! - деган экан.

Қиссадан ҳисса шуки, жамиятда фақат бир киши учун зарарли иллат бўлмайди. У ўз таъсирини ҳаммага кўрсатади. Шундоқ экан, эътиборли бўлинг. Ахир, сиз товуқ, қўй ёки мол эмассиз-ку!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

2,210

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

15 Nov, 10:40

🍃Эски кунларимиз бир-бир ёдимга тушар...!😔

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,412

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

15 Nov, 10:05

Айтишларича бугун ЭРКАКларни ОВЛАШ КУНИ экан! Бугун бирорта овчи аёл мани овлаб Кўнглимга суюқаст уюштирса!😜

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,519

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

15 Nov, 09:15

✒️ИБРАТ учун...

Бозор одам шунчалар кўп кимдир сотади кимдир харид қилади.
- Келинг ўғлим олмадан олиб кетинг деҳкончилигимиз...
Нарироқдан бир қари онахонни овози келди кизиқсиниб қарадим. Сочлари қордай оппоқ алам изтироб чеккан кўзлари мунгли.
- Келинг ўғлим шу олмани олиб кетинг. Набираларим бор уларга егулик олиб кетаман кечдан бери оч қоб кетган жон болам.

Бир бойвачча тўхтаб олма нархини сўради:
-Олманг қанча шум кампир?! Булар шунақада кўряпсанми устамонлигини... Шунака қилиб пул ундиради бойлардан, - деди ёнидаги югурдагига.

Кампир камбағал бўлсада, лекин ўша бойнинг дунёсидан қимматлироқ ғурури боракан.
- Болам мен тиланчи эмасман. Сениям онанг бордир.
Бойвачча ғижинди:
- Мени онамни ўзинга тенг қилма сассиқ кампир.
Кампир одамлардан хижолат бўлиб атрофга қаради, кейин секингина:
- Тарбия берган онажонинга рахмат болам.- деди.
Бу сўзларни замирида қанча маъно бор ўзи биларди кампир.
Бойвачча жаҳл билан олмаларни бир тепди.. Олмалар ҳар томонга сочилиб кетди, ғудраниб ғудраниб нари кетди...

Кампирнинг кўзидан икки томчи ёш юмалади, бугун сағирларим нима ейди униям фарзандлари онаси бордир кампир қаргамади оғринди ич ичидан оғринди...
Киссасини ковлади иккита нонга яраша пул бор экан. Апил тапил олмаларни йиғиштирди, иккита иссиққина нонни олиб набиралари истиқболига шошилди...

- Йўлда автоҳалокат бўлибди, - деди шофёр.
- Камаз билан прадо, прадо мажағланиб кетибди, одами ўша заҳоти ўлибди, оёк қўллари хар томонга сочилиб кетибди, боши узилиб кетибди, ёмон бўлибти. Кимдир у кимдир
бу деди лекин бу ўша бойвачча эди.

Йўўўқ кампир қарғамади, оғринди.
Ич ичидан оғринди холос.

Дуода эсланг...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,564

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

15 Nov, 08:35

✒️Мувозанат.

Оталаримиз аср намозидан сўнг дўконларини ёпар, шу кунги берилган ризқга қаноат қилар, шомдан олдин таомланар, хуфтон намозини ўқиб ухлар ва ўз вақтида бомдод намозига турар эдилар. Шунда жисмлари дам олиб, асаблари жойида бўлар эди.

Бугун эса кеч 11 да овқатланамиз, 1 да ухлаймиз ва 9 да уйғонамиз...

Аллоҳнинг кўрсатган йўлини ўзгартирдик. Натижада Аллоҳ бизни саломатлигимизни беморликка ва роҳатланишимиз ўрнини чарчоққа алмаштириб қўйди..

Шайх Муҳаммад Мутаваллий Шаъровий роҳимаҳуллоҳ.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,907

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 15:44

🤔Фикрингизни билмоқчиман...!
Нима деб ўйлайсиз. Келинни Ота онаси топган яхшими ё ўзи севиб турмуш қурсами...!?

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

867

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 15:08

Тўйдан кейин эрталаб мен😂

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

952

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 14:42

Уйга ичиб келганингда хотининг😅

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

916

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 14:12

Ўн беш кунлар деганда ўзига келиб суриштириш учун палатага кириб келган терговчини бемалол кутиб олди.

— Хўш, ота, яхшимисиз энди? — кулиб сўради терговчи. — Мана, шундай меҳрибон қизингиз бор экан. Худо хоҳласа, кўрмагандай бўп кетасиз ҳали.

— Ажабмас, болам. — деди қария бир бурчакда қимтинибгина ўтирган Марғубага меҳр билан тикилиб. — Яхшиям шу қизимни худо берибди. Бўлмаса…

— Ўғлингиз-чи?…

— Қўйинг, болам, ўшанинг номини тилга олманг! Нима қилайки, ўша пайтларда болалар уйига бериб катта хато қилибман. Ўша ернинг тарбиясини олиб қўйиб… Қариганимда шундай кунларни бошимга солиши етти ухлаб тушимга кирмаган…

— Хафа бўлманг, у қилмишига яраша жазосини олади… Фақат…

Маҳмуд ота яна терговчини гапиришга қўймади…

— Мен уни қарғамайман. Жувонмарг бўлсин демайман. Нима бўлгандаям, болам. Фақат… Бир умр баракасиз ўтадиган бўлди-да!.. Эҳ, бола-я, нега урди?.. Мен қарғамаганимминан, барибир дилим қурғур оғриб қўйди-да!..

Йўлчини узоқ муддатлик қамоқ жазосига ҳукм қилишди…

Йўқ, буниси асосийси эмас. Чунки ўша воқеага ҳам мана, ўн беш йиллар бўлди. Йигит аллақачон жазони ўтаб ўз уйига қайтган. Маҳмуд ота ҳам оламдан кўз юмиб кетди. Марғуба турмуш қуриб, икки фарзанднинг онаси бўлди. Ҳаёти жуда-жуда ширин…

Йўлчи эса… Ота қарғиши ўқ шекилли. Қайсидир заводда итдай қора терга ботиб ишлайди. Бўш қолган кунлари мардикорчилик қилиб пул топади. Аммо… Ёлчимайди. Топгани ўзига юқмайди. Ҳамон уйланмай, аёл меҳрига зор бўлиб яшаяпти экан. Қўшниларнинг айтишларига қараганда, ичмайди, ҳатто сигарет чекмайди, яхши ****, яхши киймайди. Лекин ҳар ойда қарзга ботиб қолаверади. Пул топиши билан қарз тарқатади…

Бу отанинг қарғиши туфайли эмасмикан?

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

920

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 14:12

✒️ҚАРҒИШ…
(Воқеа реал ҳаётдан олинган)

Йўлчи ҳар кунгидай эрта тонгдаёқ дўконга бориб ароқ ичди. Ичмаса бўлмасди ҳам. Кеча кўпайиб кетибдими, уйқудан боши ёрилгудай бўлиб уйғонди. Шундай пайтда мияга ҳеч нарса кирмайди. Қулоқ кар, кўз кўр бўлади. Давоси фақат ва фақат юз грамм…

Эҳ, юзтадан кейин одам тинчиб қайта қолсайкан! Қаёқда? Давомини олмаса юраги ғаш тортади. Кайфияти тушиб аламзада бўлиб қолади…

Мана, энди ҳаммаси жойида бўлди. Тўғри-да, бўйи нақ икки метр келадиган, девкелбат, айиқпанжа йигитга яримта ароқ нима бўпти?..

— Ҳа, сингилжон, қалайсан энди? — Йўлчи ичкарига кирибоқ чой дамлаш илинжида ошхонага кириб кетаётган синглиси Марғубанинг елкасига шапатилаб қўйди. — Ишлар бешми?.. Нимага гапирмайсан? Оғзингга толқон солволганмисан? Аканг гаплашаяпти-я сенминан!

— Э, боринг-э, — зарда билан акасига терс ўгирилди қиз. — Эрталабдан сассиб келдингизми яна?..

— Нима қипти? Ичсам сенинг пулингга ичяпманми? Ў анави қари отамиздан пул сўрадимми? Айтганча, бобой кўринмайди? Қани ўзи? Наҳотки, бугун насиҳат эшитиш балосидан қутулган бўлсам-а?

— Қутулиб бўпсиз. Мачитга чиқиб кетди. Ҳозир кеп қолади.

— Уф-ф, шу бобойдан сира қутулмас эканман-да! Ҳозир келади-да, тағин дийдиёсини бошлайди… Отам бўлмаса-ку…

— Вой, нима қилардингиз? Урармидингиз?

— Ишинг бўлмасин. Бор, чойингни дамла! Менга тухум қовуриб келришниям унутма!

— Қанақа тухум? — қўл силтаб қўйди Марғуба. — Уйда ҳеч вақо қолмади. Кеча улфатларингизминан ҳамма нарсанинг бошига етиб бўлгансиз.

— Ие, — бирдан тутоқиб кетди Йўлчи. — емай оғзимизни тикиб ўтиришимиз керакми? Бор, эркатой қизсан-ку, отангга айт, пулдан берсин! Дўкондан ул-бул егулик олиб келасан.

— Зарил келгани йўқ. Мен мактабимга боришим керак…

— Э, бўпти, йўқол кўзимдан! Ҳозир бобой келсин, ўзим оламан…

— Ҳа, бобой, намунча?.. Тушдан кейин келардингиз…

— Маҳмуд ота эндигина чопон-саллаларини ечиб, таҳоратини янгилаш мақсадида ҳожатхона томон юрганди ҳамки, рўпарасида бурнигача қизариб кетган Йўлчини кўриб жиғибийрони чиқди.

— Тағин эрталабдан ичиб олдингми? — жавоб бериш ўрнига ўғлига жаҳл билан тикилди ота. — Қачон одам бўласан ўзи? Ўшинг йигирма бешдан ошди. Паспортинг ўлда-жўлда бўлиб ётибди. Ўшани тўғриламайсанми?!. Уйланиб бола-чақа қилмайсанми?!. Иш-пишга жойлашиб рўзғор тебратмайсанми?!. ғачонгача менинг пенсиямга тикилиб яшайсан?..

Бу гаплар Йўлчига сира ёқмади. Ранги бўзариб олтмиш беш яшар отанинг тепасига келди.

— Бу нима деганингиз, бобой?.. Пенсиянгизга тикилсак, камайиб қолаяпсизми? Отасиз, боқасиз-да!.. Кичкиналигимда «детдом»га топшириб кун кўргандингиз. Энди кўзга кўриниб қўлимиздан иш келадиган бўлганда, шартта детдомдан чиқариб уйингизга опкеволдингиз… Жа ҳаддингиздан ошаверманг!..

— Нима қилган бўлсам, сенларни деб қилганман. — хириллаб қичқирди Маҳмуд ота. — Онанг саёқ юриб ҳаммамизни хор қилиб кетмаганда шу ишлар бўлмасди. Сени этагимга осволиб ишга бормасдим-ку, тўғрими? Гапирган гапингни қара…

— Э, бас қилинг дийдиёнгизни! Ундан кўра, пулдан чўзинг! Бир жойга ўтиришга боришим керак.

— Нима қилай борсанг? Боравер!..

— Пул-чи? Қуруқ қўлминан сўппайиб кириб бораманми ўртоқларимнинг олдига?

— Ишла, пул керак бўлган одам тер тўкиб ишлайди.

— Вей, — Йўлчи азбаройи аламга тўлганидан қўлларини мушт қилди. — ақл ўргатиш осон, билдингизми? Қачон хоҳласам ўшанда ишлайман. Сиздан сўраб ҳам ўтирмайман. Пул беринг дедим менга!

— Пул йўқ менда. — тескари ўгирилиб кетмоқчи бўлди Маҳмуд ота. — Пенсиямни тамом қилиб бўлгансан аллақачон.

— Бермайсизми?

— Бермайман.

— Яхши-и… — Йўлчи ҳар эҳтимолга қарши ташқари эшикни очиб подьездни кўздан кечириб олди-да, эшикни қайтадан ёпиб қулфлади ва отага яқин бориб ёқасидан бўға бошлади.

— Бермайсизми? Иккинчи марта сўраяпман.

— Бермайман…

— Унда ўзингдан кўр қари тулки!.. Мени детдомларда хор қилиб юриб-юриб энди пулингниям қизғонасанми? Мана сенга!..

Қари одамга кўп нарса керакмиди. Ўлғиз ўғилнинг охурдан мушти зарбидан деворга бориб боши билан урилди.

— Иҳ-ҳ!.. Ярамас бола!.. Вой боши-им!..

— Бошингиз оғридими? — унинг тепасига келиб ҳезланди Йўлчи. — Яна бир марта сўрайман. Пул берасизми-йўқми?

761

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 14:12

Маҳмуд ота бошини чангаллаган кўйи инқиллар, фақат эшитилар-эшитилмас шивирлагани қулоққа чалинарди:

— Илойим топгин-у, қўлинг тутмасин!..

— Нима?.. Қарғаяпсанми ҳали?.. Ана энди бошингни ейман сен қари тулкининг!..

Кейинги тепкилар гўёки қарияга таъсир қилмагандек туюлди…

У учинчи тепкидан сўнг ҳушидан кетиб йиқилган, оғзи-бурнидан фавворадек қон отилиб чиқарди…

— Тсс! — негадир мактабдан эрта қайтиб келган сингиси Марғубага кўзи тушган Йўлчи кўрсаткич бармоғини лабларига босди. — Биров эшитиб қолмасин яна!..

Қиз отасининг қонига беланиб ётганини кўриб адойи тамом бўлаёзди. Бақиришни ҳам, сукут сақлашни ҳам била олмай гаранг бўлиб қолди. Фақат тиззаларининг бетиним титраши қўрқиб кетганидан далолат бериб турарди.

— Нима қип қўйдингиз, ака? — ҳамон титраб-қақшаб Йўлчига боқди Марғуба. — Отамни…

— Индама дедим!.. М-мен… Ўлдириб қўйдим шекилли… Бор, уйдан латта-путта топиб чиқ! Қонларни йўқотиш керак…

— Й-йў-ўқ… — ваҳима аралаш шивирлади Марғуба. — Ҳ-ҳечам… Сиз… Қ-қотил…

— Ўчир овозингни дедим!.. Агар биронтаси билиб қолса сениям ўлдираман… Бўл тез, ўликни ичкари уйга яширишим керак!..

Марғуба акасига қўрқа-писа қараб қўйди-да, орқаси билан юриб хонасига кирди. Кирди-ю, эшикни ичкаридан қулфлаб олди.

— Оч, қанжиқ, эшикни! — йўлакдан туриб бақирарди Йўлчи. — Очолмайди деб ўйлаяпсанми? Бузиб кирмасимдан оч!..

— Очмайман!.. Агар бузадиган бўлсангиз, ўзимни бешинчи қаватдан ташлайман. Мениям товонимга қоласиз!..

— Товонингга тупурдим ҳаммангни!.. Оч!..

Йўлчи шу кўйи ярим соатча туриб қолди. Марғуба эшикни очмади. Эндигина тепишга чоғланиб оёқ кўтарган эдики, ташқари эшик кескин тақиллай бошлади…

Йўлчи жонҳолатда эшикка яқин бориб тешикчадан мўралади. Не кўз билан кўрсинки, участка нозири турарди.

“Оббо итлар-эй! — кўнглидан ўтказди у. — Қўшнилар сотган. Ифлослар!.. Очмайман…”

Йўлчи оёқ учида астагина орқага тисланиб Маҳмуд отанинг тепасига келди. У қўрқувданми, аллақачон кайфи тарқаб ҳушёр тортганди. Отасига термулиб қараркан, энди-энди нималар қилиб қўйганини англаб ета бошлади. Юраги орқага тортиб тиззаларида титроқ турди.

— Эҳ, нима қилиб қўйдим? — шивирлади ичида. — Ўз отамни ўлдириб қўйдим-ку!.. Энди нима бўлади? Қамашади… Қамаламан… Худойим, нега бунча кўп ичдим?.. Нега охирини ўйламадим…

Эшик эса, ҳамон тақиллашда давом этарди.

— Бўлди, — деди ўзига ўзи Йўлчи. — пешонамдагини кўраман. Барибир тутволишади булар. Ундан кўра вақт борида бўйнимга олганим маъқул. Ажабмас айбим енгиллашса…

У чопиб бориб эшик зулфинини суғурди. Очгани заҳоти участка нозири Самин ака Йўлчининг ёқасидан олиб ичкарига судраб кирди.

— Хўш, отани ўлдириб қўйиб энди беркинмоқчимидинг, йигит? — ҳамон ёқасини қўйиб юбормай сўради нозир Маҳмуд отанинг тепасига яқин келиб. — Вой мараз-ей, ўз отангни шунчалик калтакладингми? Қари одамни-я? Нима учун? Сенга нима ёмонлик қилди у?..

— Мени кечиринг, ака! — беихтиёр йиғлаб ялина бошлади Йўлчи. — Билмай қолдим. Мастликда билмай…

— Мана сенга ичиш!.. — кутилмаганда Йўлчини тарсакилаб юборди Самин ака. — Ичишни кўрсатиб қўяман сенга!..

Бу орада милиционернинг товушини эшитган Марғуба ҳам ичкари хонада чиқиб келди.

— Хўш, қизим, сиз ҳам бормидингиз манави отангизни урганда? — ундан сўради нозир. — Огоҳлантириб қўяй, акангизга ачинибми, ёлғон кўрсатма берсангиз, ўзингизга ёмон бўлади.

— Мен йўғидим уйда. — жавоб қилди Марғуба йиғламсираб. — Мактабга кетувдим. Дарслар бўлмагандан кейин вақтлироқ уйга келсам…

Қиз уёғини айта олмади. Йиғлаб юборди.

— Майли, кейин айтиб берасиз… Йиғламанг, ҳали замон «Тез ёрдам»чилар кеп қолишади. Отангизни текшириб кўришади…

Ҳа, Самин ака айтганидек, ўн дақиқалардан сўнг туман тезкор гуруҳи аъзолари врачлар ҳамроҳлигида ичкарига кириб келишди. Йўлчининг қўлига кишан солиб шу ондаёқ бўлимга олиб кетишди. Маҳмуд отани эса… Йўқ, қария ўлмаганди. Участка нозири буни сезган бўлса-да, атайин Йўлчига айтмаганди. Бир ич-этини есин деганди…

Кейинги ишлар худди детектив кинолардаги каби меъёрида давом этаверди. Маҳмуд отанинг мияси чайқалган экан.

743

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 13:20

Псиҳолог менга кўпроқ Денгизда сузинг деган.!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

910

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 12:59

❗️ҚАЧОН ҚАНОАТ ҚИЛАМИЗ?

Уйланганлар: «Қанийди уйланмаган бўлсам», дейди.

Бўйдоқлар: «Қачон уйланиб, тинчир эканман», дейди.

Бойлар: «Қанийди тинч, хотиржам бўлсам», дейди.

Камбағаллар: «Қанийди бой-бадавлат яшасам», дейди.

Кексалар: «Қанийди ёшлик бир кунгинага қайтиб келса», дейди.

Ёшлар: «Қанийди ёш бола бўлиб қолсам-да, ғамим фақат ўйнаш бўлса», дейди.

Болалар: «Қачон улғаяр эканман», дейди.

Тириклар: «Қани эди ўлиб, бу дунёнинг ғам-ташвишларидан қутулсам», дейди.

Ўлганлар: «Қанийди яна ҳаётга қайтиб, қўлдан бой берган нарсамни тўлдирсам», дейди.

Қачон қаноат қиламиз,
Яхшилар.!?

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,029

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 12:22

🍃ҲАР КУНИ ҲЕЧ БЎЛМАГАНДА БИР МАРТТА БЎЛСАДА УШБУ ЗИКРНИ АЙТИБ МЕЗОН ҲАСАНОТЛАРИНГИЗНИ ТЎЛДИРИШГА ХАРАКАТ ҚИЛИНГ,

🌸 ИН ША АЛЛОҲ ҲАСАНОТЛАР ЖУДА КЕРАК БЎЛГАН ЖОЙДА, БУ СЎЗЛАРНИ КЎПАЙТИРГАНИНГИЗ УЧУН ЖУДА ҲАМ ҲУРСАНД БЎЛАСИЗ.

🌴 СУБХАНАЛЛОҲИ АЪДАДА МА ХОЛАҚ,

🌴 СУБХАНАЛЛОҲИ МИЛЪА МА ХОЛАҚ,

🥀СУБХАНАЛЛОҲИ АЪДАДА МА ФИЛ~АРДИ ВАССААМААЪ,

🥀СУБХАНАЛЛОҲИ МИЛЪА МА ФИЛ АРДИ ВАССАМААЪ.

🌿СУБХАНАЛЛОҲИ АЪДАДА МАА АХСО КИТААБУХУ

🌿СУБХАНАЛЛОҲИ МИЛЬА МА АХСО КИТААБУХУ

☘️СУБХАНАЛЛОҲИ АЪДАДА КУЛЛИ ШААЙ

☘️СУБХАНАЛООҲИ МИЛЪА КУЛЛИ ШААЙ.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

940

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 11:05

Машинанинг мана шу детали нимага кераклигини мен то шу расмни кўрмагунча билмасдим😁

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

970

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 09:59

✒️Голландияда яшовчи Имом ҳар Жума намозидан кейин ўн бир ёшли ўғли билан бирга шаҳар айланиб, "Жаннатга йўл" номли ва шу каби кичик рисолаларни тарқатиб келишар эди.
Навбатдаги Жумада ҳаво совиб кетади. Ёмғир аямасдан қуярди. Болача одатига биноан:
– Дадажон, кетдикми? – деди.
– Қаёққа?
– Китоб тарқатгани.
– Ўғлим, бугун ҳаво жуда совуқ. Унинг устига бу ёмғир ҳали-бери тинадиганга ўхшамайди. Бугун чиқмай қўяверамиз.
– Ахир одамлар вафот этишса, жаҳаннамга тушишадику?..
– Шу сафар чиқмай қўя қолайлик.
– Агар рухсат берсангиз, мен ўзим айланиб келсам.
– Майли, рухсат, лекин йўлларда эҳтиёт бўлиб юринг, ота ўғлининг шаштини қайтаришни истамади.
– Хўп бўлади.
Бола одатий йўналиш бўйлаб юра бошлайди. Аксига олиб йўлда ҳеч кимни учратмайди. Совуқ ҳаммани уйга ҳайдаган.
Буни унча англаб етмаган софдил бола шу алфозда икки соат кўча кезади. Уйларига олиб бориб бераман, деган фикр келди болага. Йўлда дуч келган биринчи уй қўнғироғини босди.
Жавоб бўлмади. Икки-уч бор занг урди. Ҳеч ким эшикни очмади. Шунда ортга қайтмоқчи бўлди-ю, қандайдир куч уни яна шу эшикка қайтарди. Энди бола бор кучи билан эшикни тақиллата бошлади. Ва ниҳоят эшик очилиб, остонада ғам-қайғу юзига уриб кетган кампир пайдо бўлди.
– Хўш, хизмат.
– Салом! – бола салом берди ўз тилларида.
– Салом!
– Аллоҳ сизни яхши кўрар экан. Сабаби бугун биринчи бўлиб сиз эшигингизни очдингиз. Сизга совғам бор. Илтимос, бу рисолани охиригача ўқиб чиқсангиз.
– Ташаккур, ҳаракат қиламан.
Бола қўлидаги озгина китобларни шу тариқа тарқатиб, уйига қайтди.
Кейинги жумада аёллар томонда бир онахон ўрнидан туриб:
– Ижозат берсаларинг мен ўз нажоткоримга кўпчилик олдида миннатдорчилик билдирсам, деб қолди.
– Бемалол, деб унга сўз берди имом.
– Мен бу жойга биринчи бор келишим. Бундан бир неча кун олдин умр йўлдошим вафот этган. Мен бутунлай ёлғиз қолдим. Бирор бир ҳамдард, ҳамдам тополмадим. Дунё
кўзимга қоронғи кўриниб кетди. Кундан кунга руҳан эзилиб борардим. Охири жонимга суиқасд қилишга қарор қилдим.
Арқонни шифтга боғлаб, курси устига чиқдим. Шунда эшик қўнғироғи чалиниб қолди. Парво қилмай бўйнимга сиртмоқ тортдим. Қўнғироқ яна чалинди. Мен эса эшикка бормай шумният ижроси билан банд эдим. Учинчи қўнғироқдан кейин кимдир эшикни бор кучи билан ура бошлади. Ҳаёт билан видолашиш учун оёғим остидаги курсини тепиб юбориш қолганди. Эшик эса ҳамон тақилларди. Шу ёмғирда ким келиши мумкин, деб ўйлаб, арқонни бўйнимдан олиб, пастга тушдим. Эшикни очсам, бир малакнамо болача остонада турарди. У менга: "Аллоҳ сизни яхши кўради", деб манави рисолани тортиқ қилди. Мен китобни олиб варақлай бошладим. Китоб мени ўзига ром этди. Қандай қилиб унинг ичига кириб кетганимни билмай қолдим. Бир ўтиришда китобни ўқиб чиқдим. Мен қайта туғилгандек эдим. Михланган жойимдан туриб, арқонни ечиб, ахлатга ташладим.
Чунки у энди менга керак эмасди. Курсини жойига олиб бориб қўйдим. Китоб ғилофида бу ернинг унвони бор экан. Шунинг учун тўғри ёнларингга келдим.
Аёл сўзини тугатар экан имом ўрнидан туриб ҳамманинг кўз ўнгида ўғлини бағрига босиб, манглайидан ўпди. Масжидда такбир садолари янгради. Аёллар томондан йиғи товушлари эшитилди.
Мен ҳам сизга шу бола каби: Аллоҳ сизни яхши кўради.
Сиз ҳам Аллоҳни яхши кўринг. Агар У сизни яхши кўрмаганида, юқорида ёдланган саноқсиз неъматларни сизга тортиқ қилмас эди. Ер юзидаги барча ноз-неъматлар ва жамийки нарсалар сиз учун яратилган. Бу дунёда оч қолмайсиз. Охиратда эса тақсим бундай бўлмайди.
Охиратдаги барча яхшилик фақат мўминларга хосдир.
Фурсатни қўлдан бой берманг! Ўлимдан олдин тирикликни ғанимат билинг. Фоний дунёдаги кичик қайғу мангу охиратдаги катта қайғуга уланиб кетмасин.
Сиз бахтли яшаш учун дунёга келгансиз.
Бардавом бахт фақат иймон сифатига эга бўлган кишигaгина насиб этади.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,044

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 08:49

Ҳикоя.

Она.

Она бедаво дардга йўлиқди. Давонинг нархи баланд эди...
Онанинг беш фарзанди бор эди. Икки ўғил ва уч қиз. Улар уйли, жойли бўлиб, бир-бирига суяниб яшашарди. Чунки уларнинг
ҳам фарзандлари бўлиб, рўзғорларини амаллаб тебратишарди. Оталари икки йил бурун қазо қилган эди...
Фарзандлар ўзаро маслаҳатлашиб қўлларидан келганча оналарига мадад бўлиш, бирор-бир ёрдам бериш учун йиғилдилар. Она уларнинг ҳол-аҳволини кўриб, дардини достон қилмади. «Дўхтирлар ташхис қўйишда янглишибди, – деди. Сўнг секин шивир-лади: – Мен соппа-соғман, жоним болаларим, ҳеч нарсани ўйламанглар, ташвиш чекманглар».
Болалар аста бошларини кўтариб, бир-бирларига «хайрият» дегандай енгил нафас олдилар. Она улуғ, болалар эса ҳали бола эди.
Она, шўрлик ва меҳрибон она бир ҳафтадан сўнг вафот этди. Доно ва оқила она дардини ўзи билан олиб кетди.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

967

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 08:42

✒️ҚУРТ ТУШГАН ОЛМА ҲИКМАТИ.

Луқмони Ҳакимнинг фарзанди ўзига номақбул дўстларни улфат билибди. Улар билан борди-келдини кўпайтириб бориши ҳар қандай ота сингари Луқмони Ҳакимнинг ҳам ғашини келтирибди. Бир куни у ўғлини чақиртириб:
– Болам, дўстнинг бўлгани яхши, аммо дўст танлашда адашиб қолма. Ҳозирги дўстларингнинг хулқи яхши эмас. Сенга ёмон таъсир кўрсатишлари мумкин – деб насиҳат қилибди.

Ўғли эса ўзига ишонч билан:
– Отажон, сиз менга кучли тарбия бергансиз, панд-насиҳатларингиз ҳар доим қулоғим остида туради, дўстларимнинг ёмон хулқлари менга асло таъсир кўрсатмайди, хавотир олманг – деб чиқиб кетибди.

Шу аснода Луқмони Ҳаким боғдорчилик ишлари билан ўғлини ёрдамга чақирибди. Қараса, ўғли бутун олмаларни алоҳида, кам сонли бўлсада, қурт тушган олмаларни эса алоҳида саватга жойлаяпти экан. Ҳаким ўғлига барча олмаларни бир саватга жойлайверишини тайинлаб ўз ишида давом этибди.

Вақт ўтибди, зарур бўлганда олмалар қўйилган жойга бориб қарашса, барча олмаларга қурт тушиб бутуни кам қолган экан.

Луқмони Ҳакимнинг ўғли унга эътироз билдириб:
– Отажон, олмаларни қўшиб теришимни буюриб эдингиз, қурт тушган бир икки олмани деб бутун олмаларнинг ҳаммасини қуртга ем қилибмиз-ку –дебди.

Ота эса бир жилмайиб қўйиб:
– Кўрдингми, болам, гарчи соғ-бутун олмалар қуртлаганларидан кўра кўпроқни ташкил қилган бўлсада қолганларини ҳам бузибди, уларга ҳам қурт туширибди. Сен қандай қилиб қалбига қурт тушган улфатларинг билан бир жойда кўп вақтга қоласану улар орасидан соғлом қалб билан қайта оласан – деб айтган экан.

P.S.: Фарзандингизнинг атрофидаги дўстларига ниҳоятда эътиборли бўлинг. Зеро, пашша ахлатга, асалари гулзорга етаклайди!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

979

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 08:15

🍃Кўринишинг билан фахрланма. Чунки уни сен яратмагансан. Насабинг билан ҳам фахрланма. Чунки уни сен танламагансан. Лекин ахлоқинг билан фахрлан. Чунки унга зийнатни "СЕН" бергансан...🍃

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,002

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 05:04

📌Қайсидир йиллар сизда игна билан қудуқ қазиш жараёнида кечади. Бесамар уринишлар, тинимсиз меҳнат, капалак қанотича куч билан оғир аравани тепаликка судраб чиқиш...

Оғир арава баъзан жойидан силжимай қийнайди. Ўйланасиз, нега менга шунча юк билан, уларни ташиш учун мустаҳкам билак эмас, нозиккина қанотлар берилган?!

Тушунмайсиз, аммо интилаверасиз. Кейин ҳаммаси бир текисда кечадиган йиллар бошланади. Англадингизки, табиат сизга мана бу капалак қанотларини номуносиб танлов ўлароқ танлаб бермаган. Демак, олдинда учиш йилларингиз бор. Парвоз завқи билан бирга жозибадор қанотчаларингиздан завқланасиз...

Мен ҳаётда ҳамма нарсада мувозанат борлигига ишонаман.

Қайсидир йиллар ёлғизликда кечади, кейин эса одамлар атрофингизни чулғаган ажойиб бир давр бошланади. Ёлғиз ўтган йилларингизга конпенсация яъни бадал ундириб олганингизни ҳис қиласиз.

Кўз ёшларнинг ҳам бадали бор, зулмнинг ҳам, синовли йилларнинг ўз мукофоти борлигига баъзан ишонгингиз келмайди. Чунки ҳаёт бир қалтис ўйин бошласа, кейин ҳеч нарсага ишонмай қоласиз. Аммо қонуниятлар ўша...

Йиғлаган кўз кулади...
Меҳнат қилган юзага чиқади...

Яхшиликни одам зоти билмаслиги мумкин аммо самовий инъомлар яхши одамнинг манзилини адашмай топиб бораверади...

Ассалому алайкум вараҳматуллоҳи ва баракатуҳ!

Аллоҳ таоло сизни раҳматидан ва барокатидан бенасиб этмасин!

Бугун қаршимизга чиқадиган кун-вақти баракали, нақди-ҳалол, файзли ўзгача бир кун бўлсин!

Кўп ишларга улгуриб қолайлик, амал дафтаримиз хайрли иш амалларимиз баёнидан тўлиб тошсин!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,106

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 04:35

Ким ҳохлайди...🤗

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,195

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 03:14

✒️Ўғлимнинг дарди кўзларимни очди...

Ўша кунларни эсласам, ҳалиям даҳшатга тушаман. Юрагим орқага тортиб кетади. Жинни бўлиб қолмаганимга шукр қиламан. Парвардигор дард берса, шифосини ҳам беришига ўшанда ишондим.

Тиббиёт институтида ўқиганим учун кеч уйланганман. Хирург-онкологман. Қизилўнгач саратони билан оғриган беморларни даволайман.

Умид ёлғиз ўғлим. Учта қиздан кейин Аллоҳ орзумизни ушалтирган. У туғилганида роппа-роса қирқ ёшда эдим. Умиднинг томоғи тез-тез оғригани учун роса авайлардик. Айниқса ойиси ҳар доим кўз-қулоқ эди:

— Умиджон, совуқ сув ичиб қўйма!

— Болам, овозинг бошқача, томоғинг оғрияптими?

«Асраган кўзга чўп тушар», деганлари рост экан. Ўшанда Умид ўн беш ёшда эди.

— Томоқни очадиган дори олиб келинг, — деди аёлим қўнғироқ қилиб.

Билдимки, ўғлимнинг яна томоғи оғриган. Ўша куни унинг иссиғи чиқиб, роса безовта бўлди. Укол қилдим. Дори ичирдим. Аҳволи яхшилангандек бўлди. Бир ҳафта ўтиб, у яна қайталади.

— Лорга олиб бор. Яхшилаб текширсин, — эрталаб тайинлаб кетдим хотинимга.

— Умиднинг гапларига қараб, аллергияси ҳам бор, шекилли, деб манов дориларни ёзиб берди, — кечқурун дорилар рўйхатини қўлимга тутқазди у.

— Яхши, олинглар…

Афсуски, бу муолажанинг таъсири ҳам узоққа бормади. Бир ой ўтар-ўтмас ўғлим яна овқат ейишга қийнала бошлади.

— Ангинангни олдириш керакми, дейман, болам, — дедим юрагим эзилиб.

— Эртага олдирайлик, — деди ўғлим зорланиб. Шундагина ўғлимга эътибор берибман. Озиб, ранги бир аҳвол бўлиб қолибди. Оғриқ жонидан ўтибдики, эртагаёқ ангинасини олдиришга тайёр! — Хўпми, дада, ўзингиз олиб борасиз-а?

Унга раҳмим келиб кетди. Шўрлик болам… Ота бўлиб, яна ўзим шифокор бўла туриб унга беэътиборман.

— Кел-чи, ўзим бир кўрай! Балки яхшилаб даволасак, олдириб ҳам ўтирмасмиз. Юзингдан кўриниб турибди — қонинг кам. Анемиясан! Иммунитетинг паст. Қувватлантирадиган дорилар беришимиз керак сенга, — шундай дея унинг ёнига ўтириб, иягидан тутдим. — Қани, оғзингни оч. Ёруғга қара…

Унинг томоғига қараб ҳайратим ортди. Шамоллаш аломатлари кўринмайди. Хаёлимга келган фикрдан юрагим ортга тортди.

— Яна қаеринг оғрияпти, ўғлим… — шу саволни беряпман-у, жавобини эшитгим келмасди.

— Кўкрагим, мана бу ерим, — у тўшини ушлади. Кўз олдим қоронғулашди.

— Қовурғангнинг пасти-чи? — «йўқ», де болам, «йўқ», де, зорланаман ичимда.

— Оғрийди. Орқам… умуртқам ҳам оғрийди…

Тилим калимага келмай қолди. Ҳушимдан кетай дедим. У айтган жойларни пайпаслаб кўргани юрагим бетламади. «Йўқ! Фақат бу эмас! Худойим, наҳот ўғлим саратонга чалинган? Ёлғизгина болам, ўғилгинам, эндигина ўн бешга кирган жигаргўшам…»

Кўзларим ёшга тўлди. Ўзимни қўлга ололмасдим. Ўкраб юборишим мумкин эди. Шунинг учун ўрнимдан турдим.

— Нима гап? — деди бизга анқайиб қараб ўтирган хотиним.

— Эртага ангинасини олдирамиз. Рангини қара, шу пайтгача эътибор қилмабман… — шундай дея ётоқхонага йўл олдим.

— Дадаси, овқат сузмоқчийдим. Қаёққа? — ортимдан бақириб қолди у.

— Ейверинглар. Мен кейин ейман…

Миям ишламай қолганди. «Энди нима бўлади? Наҳот ўғлимнинг… наҳот унинг умри ҳисобли? Йўқ! Дунёга сиғмай кетаётгандим. Йўқ! Мен адашдим. Ўзим шу соҳада бўлганим учун менга шундай туюлди. Эртага ишхонага олиб бориб ўзим текшираман. Ҳаммаси ёлғонлигига амин бўламан! Ҳа, мен адашдим!» Шу пайт хотинимнинг овози қулоғимга чалинди:

— Суюқ овқатни ҳам еёлмаяпсанми? Ёмон оғрияптими? Вой болам-ей, қачондан буён тузукли овқат емайсан, озғинлигингни қара. Мажбурлаб е.

Бу гапдан сўнг бутунлай ўзимни йўқотдим. Секин ётоқхона эшигидан мўраладим. Ўғлим косадаги суюқ овқатни ичишга уринаяпти. Лекин ютолмаяпти. Йўталяпти. Эй Худойим, унда учинчи босқич! Наҳот шу пайтгача сезмадим?! Шу ҳолга тушгунча у қанча азобни бошидан кечирган. Мен… шу касални даволайман-ку! Нега ёнимдаги, боламдаги касалликни бошидан сезмадим. Йўқ! Ўзингни бос! Ҳали текшириш керак… Ваҳима қилма!

Эрталаб уни ишхонага бошлаб бордим. Ўзим текширтиргани қўрқдим. Шунинг учун ҳамкасбим Комилга тайинладим:

— Илтимос, уни текширтириб кел. Ҳамма кўрикдан ўтказ. Рентгенологик, эндоскопик, патоморфологик, ультратовуш… ҳаммаси…

1,141

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 03:14

— Дадажон, мен соғайиб кетаман! Қўрқманг, ўғлим ўлиб қолади, деб қўрқманг! Мен авваллари ўлимдан қўрқардим. Энди қўрқмайман! Биз кўпчиликмиз, наҳот битта касалликни енголмасак… Мен, ойим, сиз тинмай курашаяпмиз. Парвардигор бор! У бизни ноумид қилиб қўймайди, — операциядан чиққан Умиджонинг бу гапларидан йиғлаб юборган бўлсам-да, тасалли олдим.

Ҳозир у йигирма икки ёшда. Уйлантириш тараддудидамиз. Унинг хасталиги менга катта ибрат бўлди. Ҳозир беморларимдан ҳеч нима таъма қилмайман. Қилган гуноҳларимдан тавбадаман.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,144

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 03:14

Улар келгунча қўлим ишга бормади. Юрак ҳовучлаб ўтирдим.

— Эркин Валиевич, Умиджон уйга кетаверсин. Жавоблар эртага чиқаркан… — деди ўғлимни елкасидан қучиб олган ҳамкасбим.

— Эртага? — ажабланиб қарадим унга. Бирдан тушундим-у, юрагим «шув» этиб кетди. У Умиднинг олдида гапиришни истамагани учун шундай деётганди.

— Ҳайдовчингиз бўш экан, ҳозир Умиджонни қўйиб келади…

Мен жонсиз ҳайкалга айландим. Миямга ҳеч нарса келмасди. Тўғрироғи, бу ҳақда ўйлашни, фикрлашни истамасдим. Ҳамкасбим қачон келди, нималар деди қулоғимга кирмади.

— Эркин ака? Эркин ака? — охири у мени турткилай бошлади.

— Қоғозларни бер, — дея олдим холос.

— Эркин Валиевич, ўзингизни қўлга олинг. Ўзингиз шифокорсиз-ку!

— Ҳа-а-а! Ўзим шифокорман! Кўр, кар шифокорман! Ёлғизгина болам кўз ўнгимда қизилўнгач саратони бўлиб ўтирибди, билмадим! — негадир унга бақира бошладим. — Деҳқон, чўпон бўлганимда ҳам алам қилмасди! Бошланғич босқич бўлса ҳам майли эди? Энди нима қиламан? Комил, айт! Нима қилай, айт! Нима қилсам, уни асраб қоламан? Асраб қолиш мумкинми ўзи? Нега бундай бўлди? У ҳали ёш-ку! Нима учун?

Кечадан буён бўғзимга тиқилиб ётган алам отилиб чиқди. Мен Комилни қучиб йиғлай бошладим. У мени овутолмасди. Мен бир оми, саводсиз бўлсам экан, хабарим йўқ бўлса экан, овутса… Афсус, мен ҳаммасини биламан… Бечора ўғлим шу пайтгача қанча азоб чеккан… Мен ғофил банда… Нега билмадим? Нега сезмадим?

— Унда учинчи босқич тўғрими? — сўрадим охири. Қоғозларга қарагим ҳам келмасди.

— Ҳа, — Комил кўзларини олиб қочди.

— Ўсма қаерда? Юқоридами, ўртадами, пастда?

Комил хўрсинди.

— Пастдами?

У бош чайқади. Унга тикилиб туриб кўзим тинди…

Кўзимни очганимда беморлар хонасида ётардим. Демак, ҳушимдан кетибман. Йўқ, ухлагандирман, балки… Ҳа, ухлаганман! Даҳшатли туш кўрибман…

— Комил, ёмон туш кўрибман… Тушимда ўғлим… Худога шукур туш экан…

— Эркин Валиевич? Қанақа туш?

— Тушимда Умиджон саратон бўлганмиш… — бу ёлғонлигини билардим, аммо шундай бўлишини истаганим учунми, жуда ишонгим келарди.

— Эркин ака? Ўзингини қўлга олинг… Бу туш эмас! Сиз ўзингизни қўлга олишингиз, оилангиздагиларга суянч бўлишингиз лозим…

— Йўқ, Комил… Бардошим етмайди. Унинг кўз ўнгимда сўниб боришига чидолмайман! Азобланишини кўтаролмайман! У менинг болам, ёлғизгина ўғлим!

— Қанча тез даволасак, шунча яхши. Буни ўзингиз ҳам биласиз!

— Онасига нима дейман? Ўзига-чи? Улар бирдан билади. Ахир уйда ҳар куни шу касаллик ҳақида гапирганман. Беморларимнинг аҳволини айтиб берганман…

— Наҳот, шу пайтгача сезмадингиз?

— Шуни айт. Унинг томоғи оғрирди. Онаси иссиқ-иссиқ овқат едирарди. Бефарқлик қилибман-да. Овқат еётганда йўталиб, ютолмай қолган пайтлари ҳам бўлган, аҳамият бермаганман. Бу касаллик кексаларга хос деб юрганман-да! Ёшларда кам учрайди-ку!

— Ҳа, Умиджоннинг ёшида кутилмаган ҳол…

— Энди нима қиламан, Комил?..

— Ўсма пастки қисмда. Кимё даволаш қийин кечади. Фойдаси ҳам кам.

— Операция ундан-да, оғир… Эй, Худойим, бу нима кўргулик?

— Амаллаб нур билан даволаймиз. Умиджон ёш, ҳали кўрмагандай бўлиб кетади, — Комилнинг айтаётган гапига ўзи ҳам ишонмаётгани сезилди. — Умиджонга курс даволашни қўлласак бўлади. Икки курс нурлантиришдан сўнг ўзингиз операция қиласиз…

— Йўқ! Ундай қилолмайман! Мен ўз ўғлимни операция қилолмайман…

— Бошқа иложингиз йўқ. Энг тажрибали жарроҳ — ўзингиз. Наҳот ўғлингизнинг ҳаётини бошқа бировга ишониб топширсангиз…

Комил билан кейин нималарни гаплашдим, ёдимда йўқ. Ўша куни кечга операция бор экан. Диққатимни жамлаёлмаслигимдан қўрқиб кирмайман, дедим. Аммо беморнинг яқинлари йиғлаб туриб олди. Кўз олдимга яна Умиджон келди. Мижозимнинг изтироби меникидан кам эмас. Аммо уларнинг битта ютуғи — улар менга ишонади, мендан умид қилади. Мен-чи? Мен кимга суянаман?

Ўша кунги операция муваффақиятли чиқмади. Тўғри, беморим тирик. Аммо аҳволи… Унинг икки ё уч кунлик умри қолган. Буни яқинларига қандай айтаман? Авваллари айтаверардим. Шифокор сифатида дийдам қаттиқ эди. Энди-чи? Мен ҳам кўпроқ умидвор отага айландим. Уларнинг дардига шифокор эмас, жабрдийда сифатида қараяпман.

Уйга зўрға кириб келдим. Хотиним югуриб келди:

855

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

27 Oct, 03:14

— Умидни нега лорга олиб бормадингиз? Унинг юрагини ёриб, ўша қуриб кеткур, шифохонангизга олиб борибсиз? Бечора ўғлим келиб йиғлади…

Адойи тамом бўлдим. Энди нима дейман? Ўғлим йиғлабди. Демак, касалини билган…

— Хотин, мен чарчадим. Операциядан келаяпман. Дам олмоқчиман.

— Операциядан келаётганингизини биламан. Умидни нега у ёққа олиб бордингиз?

— Бизнинг аппаратлар яхши. Аниқ кўрсатади. Дори, иссиқ овқат бераверганингдан томоғи яра бўлиб кетибди. Эртадан ўзим даволайман!

Шундай дея тўғри ётоқхонага кирдим. Кечаси билан ухлай олмадим. Ўғлим чекадиган азобларни кўз олдимга кетириб, изтиробга тушардим.

Нега Аллоҳ мени ғафлатда қолдирди? Қайси гуноҳим учун ёлғизгина ўғлимга бу дардни берди? Мана шу саволлар, оғриқли хаёллар гирдобида икки ойни ўтказдим. Бу вақт ичида Умиджон икки курс даволанди. У ҳам, хотиним ҳам негадир мени бошқа саволга тутмади. Хотинимнинг одамовироқ бўлиб қолганинининг ўзи унинг ҳолати айтиб турарди. Ўғлим эса бардошли чиқди. Оғриқу беҳузурликларга чидаб берди. Бироқ кучли дори-дармонлар, нур ўз ишини қилган, бечора ўғлимнинг суяги қолганди холос. Сочлари, қошлари ҳам анча тўкилганди. Икки-уч ҳафтадан сўнг уни операция қилиш лозим. Аммо қандай? Қандай қилиб ўз ўғлимнинг, яккаю-ягонамнинг бўғзига тиғ тортаман? Бирор жойига тикон кирса, юрагим зирқирайди-ку!

Ўша кун ҳам келди. Мен ўзимни босолмасдим. Уни қандай операция қиламан? Қўлларимга ҳозирдан титроқ кираяпти.

— Агар қўрқсангиз, бир ҳафтага кечиктирамиз. Чет элдан хоҳлаган профессорингизни чақирасиз, — Комил ҳолатимни кўриб шу қарорга келганди.

— Йўқ! Мен уни ҳеч кимга ишонмайман! Ҳолатини ўзим, ўз кўзим билан кўришим керак. Ана шунда даволашим осон кечади, — мен қатъий қарорга келгандим.

Аллоҳга минг илтижо билан иш бошладим. Ўғлимнинг аҳволи мен ўйлагандан ҳам ёмон экан. Буни билгач, ўзимни қўлга ололмай қолдим. Мени қалтироқ босганди.

— Эркин Валиевич! Сизга нима бўлди? — ёрдамчим шошиб қолди.

Комил яна жонимга оро кирди:

— Ўз ўғлингизнинг ҳаётига зомин бўлмоқчимисиз? Бу — Умид! Эсингиздан чиқарманг! Ўзингизни қўлга олинг!

Бу гаплардан сўнг бошимга тўқмоқ теккандек бўлди. Жон-жаҳдим билан ишга киришдим. Ўғлимнинг ҳаёти учун курашишим керак ахир!

Операция муваффақиятли чиқди. Аммо… тажрибамдан биламанки, Умиднинг аҳволидаги беморлар беш йилдан ортиқ яшамайди! Эй Худойим, мен бунга чидолмайман! Наҳот, ўғлим йигирмага ҳам киролмайди? Беморларимнинг яқинларига «Унинг саккиз ой, бир йил умри қолган», деб айтаверардим. Уларни қанчалар азобга қўйганимни энди тушунаяпман.

Тинимсиз дори-дармон, парвариш билан Умид уч йил яхши юрди. Кейин яна орқага кета бошлади. Даҳшатга тушдим. Умид қиладиган ҳеч нарсам қолмаганди. Ғамга ботиб қолдим. Кимдир менга ёрдам беришини, кўнглимни кўтаришини истардим. Одамлар олдимга умид билан келарди. Бир оғиз гапимдан тасалли топиб қайтарди. Мен-чи? Мен кимдан нажот кутай?

Бошимни қаерга уришни билмай юрганимда Ҳаж мавсуми бошланиб қолди. Ҳажга ҳужжат тўғирлаётиб у ердагиларнинг гапидан ўйга толдим. Бу муқаддас сафарга ҳалол пул билан бормоқ керак! Менинг топганларим ҳалолми? Ўлим остонасидаги беморларимдан операция учун пул олганман. Йиққан-терганим шу пуллар эвазига келган. Уларни ҳалол деб бўладими? Наҳот охирги умидим ҳам пучга чиқса? Эй Худо, нега мендан марҳаматларингни аяйсан? Туни билан юрагимни ғам кемирди. Эртасига яна ўзимни қўлга олишга интилдим. Бу борада илмлироқ кишига маслаҳат солдим.

— Ҳадя қилиб беришган бўлса бошқа гап эди… — деди у ҳам ўйга толиб. — Аммо сиз кўнглингизни чўктирманг. Ўғлингиз ва сизнинг номингиздан кетаётганларга айтиб, пайғамбаримизга салом йўллаймиз. Зам-зам сувидан келтирамиз.

Қалбим яна ишончга тўлди. Аллоҳнинг марҳамати кенглигига ишондим.

Умиджон яна аста-секин соғлигини тиклай бошлади. Иккинчи бор ўтказган кичик операциядан сўнг у бутунлай соғайди, десам ишонаверинг.

1,028

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

25 Oct, 05:39

✒️Бугун кечки овқатни қайси кафе ёки ресторанда қилмоқчисиз? "Ҳот-дог"ми, ошми, тандирми, балки бирон турк ошхонасидир? Икки кун аввал Чорсу бозори ёнидаги бир хонимчи аёл билан бўлган суҳбатни ҳавола қиламан. Кейин қарор сиздан:

- Ассаламу алайкум. Хоним иссиқми?
- Ваалайкум ассалам. Ҳа, ҳозир олиб келдим.
- Учта солиб беринг. Шу ерда ейман.
- Хўп... Ёқимли иштаҳа.
- Анча йилдан буён хоним сотасизми?
- 9 йил бўлди.
- Боқувчисиз, хўжайин, фарзандларингиз борми?
- Қайнонам билан турамиз. Ёшлари улуғ. Хўжайиним 9 йил аввал автоҳалокатда вафот этганлар. Бир қиз, бир ўғлим бор.
- Ёшлари?..
- Қизим 13, ўғлим 9 ёшда.
- Ўғлиз катта бўлиб қолибди. Нега ёрдамга олиб чиқмисиз?
- Уни ўқитаман. Мактабда ўқийди, мактабдан кейин қўшимчаси бор. Ҳарбий мактабга боради. Кечки олтида келиб уйда дарс қилади.
- Намоз ўқийсизми?
- Алҳамдулиллаҳ! Намозсиз ҳаёт ҳаётми?
- Фарзандларизчи?
- Албатта. Улар ҳам тўлиқ ўқишади. Қизим Қуръон ёд олади. Ўғлим ҳам анча ёдлаб қўйди.
- Бир кунда нечта хоним сотасиз?
- 80 та, 100 та, 120 та. Ҳамиримга қараб.
- Қолиб кетмидими?
- Имкон қадар ҳаммасини сотмагунча ўтираман.
- Кечки 1-2 бўлиб кетса ҳамми?
- Ҳа... Лекин ҳозир 22:00 дан кейин уйга ҳайдашяпти.
- Қанча фойда кўрасиз?
- 50000 атрофи.
- Аллоҳ барокат берсин. Карантинда қийналмадилами?
- Йўқ, алҳамдулиллаҳ. Уйда нарсаларимиз бор эди.
- Захирангиз бормиди ёки бирон хайриячилар ташлаб кетишдими?
- Йўқ, уйимизда бор эди. Май ойида синглим қўй сўйган экан ўшандан 2 кг бериб кетти. Кейин ўзимни уним, ёғим, картошкам бор эди. Ўшалар етти, алҳамдулиллаҳ. Кўпчилик қийналиб қолибди, биз қийналмадик.
- Нега турмушга чиқмагансиз?
-... Болларимни қизғонганман...
- Иншааллоҳ тез-тез келиб хоним олиб турамиз. Сизни тополмасак сўраш учун исмингизни айта оласизми?
- "Қайнонасини келини" деб сўрасангиз танишади.
- Аллоҳ ризқингизга барокат берсин!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

150

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

25 Oct, 05:18

Эҳтимол бир томчи сув тарозига қўйилса ҳеч нарса ўзгармас..., Aммо сиз бесабаб хафа қилган инсонинг шу туфайли тўккан ҳар бир томчи кўз ёши тарозининг гуноҳларингиз қўйилган тарафга охиратда жуда оғирлик қилади.... Жудаям...😔

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

268

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

25 Oct, 04:32

✒️Мажнун отанинг ижобат бўлган дуоси.

1985-86-87-йилари отамнинг ақллари зоя бўлиб мажнун бўлиб қолдилар.
Ўша даврда бир оддийгина масжид ходими бўлиб ишлар эдим, биргина автоуловим бўлиб ишдан сўнг уйга келганимда отам "болам мени ўз уйимга олиб бориб қўй"дер эдилар мен эса отамни "келинг ада олиб бориб қўяман" деб машинамга ўтқаздириб кўчани айлантириб келиб "мана ада уйга келдик" деб айтар эдим. Шунда отам "болам барака топ, ўз уйинг барбир яхшия" деб дуо қилар эдилар.
Тақдир тақазоси билан ишдан бўшадим, машинамни хам сотиб юбордим.
Отамни хархашалари ҳали хануз ўша ўша эди!

Машинам йўқ мингизай десам, уйда бир арава бўлар эди ўша аравага бир юмшоқ нарсани тўшаб "ада келинг сизни уйингизга олиб бориб қўяман" деб аравага ўтқазиб ховлида худди машина хайдагандак бўлиб «ғин-ғиннн» деб айлантириб "ада мана уйга келдик" деб айтардим. Отам "Болам барака топ!" деб дуо қилардилар.

Кунлардан бирида отам: "Болам бере кел, мен сендан мингдан минг розиман менга қилган хизматларинг учун Аллоҳ сендан рози бўлсин. Ортингдан дунё подишохлари юрсин" деб дуои хайр қилдилар.
Мен эса отам бир телба одам бўлса ортимдан қанақасига дунё подишохлари юрсин ахир бирон жойда ишламасам деб қўйдим.
Юртимиз мустақиликга эришгандан сўнг Ўзбекистон диний қўмитасига рахбар бўлдим.
2012йили Бухоро Самарқанда Абул-Лайс Самарқандийнинг бир неча юз йиллик маросимларига Ислом Каримов ва дунё подишохлари келишди, имом Матрудининг мақбараларига кетаётганимизда мени Ислом Каримов: "Қори ака сиз олдинда юринг" деб олдинга ўтқазиб қўйдилар.
Мен олдинда кетар эканман кўзимдан шашқатор ёш оқа бошлади шу вақтда бир инсон келиб
- "Қори ака нега йғлаяпсиз ахир ортингиздан дунё подишохлари келишаётган бўлишса! Йиғламанг нега йғлайсиз?" - деди.
- Эй мени мажнун отам бўлар эдилар, ўша отам қилган дуоларини ижобатини кўриб гувохи бўлиб турибман - дедим.

Устозимиз фазилатлик Фозил қори Ёсин рахматуллохи алайх ўғиллари.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

479

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

25 Oct, 02:36

✒️ОЛТИН ЗАНЖИР.

- Ажрашаман!
- Ажрашасан?
- Ҳа ажрашаман, сиз билан бир кун ҳам яшай олмайман!
- Бўпти, майли, ажрашсанг ажрашаверамиз, нима ажрашаман десам, менга ялинади деб ўйлаганмидинг, ҳеч қачон!
- Юринг, бўлмаса бугуноқ ариза берамиз!
- Юр, мен ҳам сен билан яшашга кўзим учиб тургани йўқ, ажрашсанг ажрашаверамиз.
Эр-хотин жанжаллашиб, ғазаб устида бир-бири билан ажрашишга бел боғлаб, никохини бекор қилиш учун, жадаллаб суд идорасига ошиқаётса, уларни бир қўлида қўғирчоқнинг боши ва иккинчисида қўллари узиб олинган ҳолатда эшик олдида кутиб турган ўғлини учратиб қолдилар.
- Ҳа ўғлим бу ерда нима қилиб турибсан? - сўради онаси.
- Ойижон, мана бу бошни сиз олинг! Дадажон мана бу қўлларни эса сиз.
- Нега бунақа деяпсан ўғлим? - хайрон бўлиб сўради ота.
- Сизлар ажрашсанглар, мени ҳам бошимни, қўлларимни, оёқларимни худди шу қўғирчоқ каби узиб олиб, ўзларинг тенг ўртада бўлиб олинглар.
Бу гапдан ота-онани ичи узилди, ҳар иккиси ҳам бир-бирларига қараб олиб, барваракайига сўради:
- Нима учун бундай қилдинг ўғлим?, - ҳар иккиси ҳам қўлидаги қўғирчоқнинг аьзоларига қараркан.
- Мен иккалаларингни ҳам яҳши кўраман, сизлар алоҳида алоҳида яшамоқчи бўляпсизлар, мен эса биттаман, мени бўлиб олсаларинг, ҳар иккилаларинг билан ҳам яшай оламан.
Ота-она ўғлининг гапларини эшитар экан, бўғзи тиқилди, кўзларидан ёш қалқди.
Бараварига фарзандини бағрига босиб, ундан кечирим сўрадилар.
- Бизни кечир ўғлим, ўзимизни ўйлабмизку, сени бир дақиқа ўйламабмиз ҳам, борингга шукр, сени ҳеч қачон ажратмаймиз, ҳаммамиз бирга яшаймиз, бирга яшаймиз а онаси?
- Ҳудди шундай дадаси, - деб ота-она ўғлининг икки елкаси бошини қўйиб, кўз ёшларини артдилар.
- Яҳшиямки сен борсан ўғлим, сен онанг иккимизни доимий равишда боғлаб тургувчи олтин занжиримизсан, борингга шукр! Тўғри йўл кўрсатган Аллохимга шукр!

Биз бирор қарорга келаётганимизда фақат ўзимизни ўйлашимиз адолатда эмас, ёнимиздагиларни, яқинларимизни кўнглини оғритмасликка интилишимиз ҳақиқий мусулмонликка хос одатлардандир, азизларим.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

667

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

25 Oct, 02:30

🍃Алҳамдулиллаҳ...🍃

Бошингга қандай мусибат тушишидан қатъи назар, тушкунликка тушма. Барча эшиклар ёпилса ҳам, У меҳрибон Зот сен учун битта эшикни очиқ қолдиради.
Ҳозир кўра олмаётган бўлсанг ҳам, бу машаққатли синовлар ортида сенга аталган жаннат боғлари бор.
Шукрона айт! Истагинг бажо келтирилганида шукур қилиш яхшидир.
Тилагинг амалга ошмаганида ҳам шукур қилиш лозим.

Шамс Табризий.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

589

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

25 Oct, 01:32

✒️МУСОФИРЧИЛИКДА ОНАМНИ ЙУКОТДИМ ..
(Укинг мулохаза килинг)

Личкамга келган мактуб рухсатлари билан, гурухларимизга бугун киритдим бир ойдан бери вакт топа олмадим, чунки хаттолари жуда куплиги учун, тугрилаб жойига куйиб ижодимдан кушиб энди киритдим.
Хозирда хар бир инсонлар узга юртларда мусофирчиликда азоб билан, кийналиб рузгор тирикчилик деб, узининг якин инсонларини йукотиб армонда алам билан юрганлари хеч бирларимизга сир эмасдир. Шундай инсонлардан бири узининг юрак дардларини менга ёзган ва бирга ижод килиб сизларга еткизишимни сураган бир укамни мактублари ....

Смс Асалому алайкум хурматли Робиябегим опа бугунги кунларда юрагимдаги дардларим хеч каерга сигмай колди, кийналиб кетдим бу хаётнинг шавкатсизлигидан, сизга ёзгим ва дардлашгим келди. Онамни бир умурга ёкотганимдан кейин, хаётим мазмунсиз, топган молу-давлатим хам татимайдиган булиб колди. Якинда синглимни турмушга чикардим, онамни урниилари билиниб то туй тугагунча кузимдаги ёшларимни бошкаларга, яне сингилларимга хам сездирмай курсатмасдан зурга чидаб юрдим. Катта синглимга фотиха берганимда укриб юбормаслик учун, узимни амаллаб кузларимда тинимсиз ёшлар билан, кузатиб колдим.
Шу кунларда уйда узимни ёлгиз хис киламан, гуё онамсиз хаётим коронгу тунга ухшаб колган, агар кенжатой синглим булмаганида бу жимжит уй мени адои тамом киларди. Якинда хайит келса онамга йил берамиз билмайман кандай яшаб юрганимни, камбагалчилик ва йукчилик мажбур этмаганида, балким онамни вактида холидан хабар олиб. мусофир юртларда юрмасдан узим даволатиб олармидим. Россияларда ишлаб ишим унча ухшамади, чунки топган пулларим хали хужат килишга, хали **** ичиш ижарага тулашга мажбур булиб уйга озгина жунатган пулларим хеч нарса булмасди. Отам касалликдан ёшлигимизда вафот этиб кетган эдилар, оилада иккта синглим ва мени онам рахматли бир узлари кийналиб булса хам, мехнат килиб вояга еткизганлар. Мен оилада озгина каттарок ва аклимни таниганрок булганлигим учун онамга имкон кадар ёрдамлашиб, мактабдан сунг, бозорда аравакашлик килиб пул ишлаб олиб келардим.
Мактабни битириб хунар урганардим ва бозорда юк ташиб хам ишлардим. кейинги вактларда Россияларда ишлаш кийинлашиб колганлиги боис, танишлар билан гаплашиб Кореяга хужатларимни бир уртогимни отаси ёрдами билан, тугрилатиб контракт билан ишга кетдим. Менга ёрдам берган ошнамни отаси катта пул билан тугрилаб, бир йиллик мехнатим пули устидан келишган эдик. У ерда ишларим яхши булиб, телефонлашиб онам ва синглим билан гаплашиб топган пулларимни жунатиб турардим. Онам рахматли ушанда яхшиям сени акилсизрок вактимда тукан эканман углим, уйларни тузатдим юборган пулларинга. сингилларинга сеплар килдим. Сендан мингдан минг розиман болам, энди кунглим тук отанг урнига бош булиб сингилларинга узинг фотиха берасан туйларида ,бир-бирларинга мехрибон булинглар деб, куп телефонда тайинлардилар. Нега хадеб шундай дейсиз, мени сиздан бошка суянчигим ва мехрибоним йук, сизга ишониб сиз учун яшаб юрибман,узингиз хаммамизни туйимизда отам уррнига хам бош булиб фотиха берасиз деб айтардим. Орадан 4- йил утиб мен жуда кундан кунга хурсанд яшардим, бир йиллик иш хакимни бериб ошнамни отасидан кутулдим.
Ишлаган пулларим бемалол яшаб бирон бизнес иш бошлашимга етиб ортади, эндиликда яна бир йилни амаллаб ишлаб тугатсам онажоним ва сингилларим дидорига етишаман. Бундан кейин бошка хеч каерга бормасдан бирга яшаймиз деб уйлардим. Онамни, сингларимни, ватанимни, ошналаримни жуда хам каттик согинган эдим. Уша вактларда онам рахматли упкалари касаланиб юрганини биздан беркитиб яшайверган эканлар, тинимсиз мехнатлар уз кучини курсатиб онамни касал килиб булган экан. Шифохонага ётмасдан даволанишни хохламай пулдан узларига сарфлашга кизганиб, факат биз фарзандларини уйлаб. дори олиб ичиб яна ишлаб юраверганларига бирдан мазалари кочиб уйга келиб бир кечада хаммамизни догда колдириб вафот этадилар.. Иккта синглим йиглаб телефон килишганида Кореядан икки куни ичида ишларимни йигиштириб кандай етиб келганимни билмайман. Тугри аэропортдан уйга бордим.

746

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

25 Oct, 01:32

Ховлига кириб бордим, уйда икки синглим бошларида оппок румоларда егниларида кук куйлакларда йиглаб утиришарди, уйимиз тула одам рахматли онамни кабрга куйганларига бир кун булган экан. Мен етиб келгунимча майитни ушлаб туришни рухсат беришмаган эканлар махалла имомлари. Ичкарида утирган сингилларим мени куриб колиб чинкириб йиглаб мен томонга югуришди. Учаламизни йиглаб куришиб турганимизни сингилларимни доду фигон нолаларини курган хамма уйимиздагилар хам йиглай бошладилар. Акажоним бормисиз, омонмисиз, акажооон,- дея мунгли хамда эзилиб йилашарди,онам бизни ташлаб кетдиии...- дея укириб йиглай бошлашди сингларим бараварига.... Онам рахматли бирдан ишдан келиб мазам булмади, эрталаб яхши булиб коларман деб, ётиб кайтиб турмаганларини гапириб беришди.
Хали 50-ёшга хам тулмаган рахматли онаизорим бу дунёни мехнат ва азобларидан мангуга кетганларига хеч ишонгим келмасди.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

655

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

24 Oct, 16:57

Турмушда энг куп учрайдиган ёлгонлар:

Хотин. (тунда) Кулингизни тортинг, бугун негадир бошим огрияпти.

Эр. (эрталаб) Туйга янги куйлак деяпсанми? Пулим йук!

Мораль: Бош огримаса-пул топилади.👆😜

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,148

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

24 Oct, 11:05

✒️КЕЛИНЛАР.

Аёл етим қизни келин қилди. Отасиз, камбағал ўсгани билинди. Аслида ўғлида ҳам озроқ нуқсон бўлмаганда олиб бермасди. Начора. Келин бўлиб ҳам бир ўзига қараб чиройли бўлиб юрмади. Қараса ғаши келади. Қизлари ҳам "топган келинингизни, мол боқишга ярайди, олиб юргулик эмас" дейишди. Лекин ўғли билан аҳил бўлди. Иккита фарзанд кўрди.
Бир куни қудаси келиб~кетгач, уйидан битта қадимги соф чинни коса йўқолди. Қидириб тополмагач келинини шу идишда онасига нарса бериб юборганликда айблади. Келин "кўрганим йўқ" деса ҳам ишонмади. Онасидан қолган эди. Жуда жаҳли чиқди. Ҳатто қудасини аччиқ устида уйидан қувиб чиқарди.
Орадан анча ўтиб, косани синиғи ошхона шкафини орқасидан чиқди. Мулзам бўлмаслик учун, ўзи йиғиштириб ола қолди.
Нима ҳам бўлди ю, келин бир куни аразлаб кетиб қолди.
- Ўзи келмаса, болаларни олиб кел,- деб буйруқ берди ўғлига. Ўғил ҳам бориб на эри, на ўғли бор қайнонасини дарвозасини бир тепиб кириб, болаларини олиб қайтди. Икки кун ўтиб келинини ўзи шўппайиб кириб келди.

Орадан бир йил ўтиб, иккинчи ўғилини уйлантирди. Коллеж дипломи бўлса ҳам ишли. Топармон тутармон. Тили ширин, ўзига қараб, иккита туғса ҳам қиздек юрадиган эди.
Фақат... Фақат эри-хотин пенсия тушгач, пули қаёққа кетганини билмай қолишавергач пластикни, доим очиқ сочиқ ётадиган пуллар оёқ чиқариб қаёққадир қетиб қола бошлагач, пулларини яшириб қўядиган бўлишди. Қўл тутолмагач, дардинг ичингда бўларкан. Бу ёғи қўни қўшни дегандек.
Оҳири бўлмади,гумонини ўғлига айтди. Ўғил ғазабланиб хотинига отлиқди. Келин аразлаб кетиб қолди. Катта ўғилга айтилган гапни кичигига ҳам айтилди. Бироқ, буниси ота онали, ака укали тўкис эмасми ўғил ўзи қайтиб келди. Камига бостириб бориб, ҳақорат қилишда, туҳматда айблаб ёзиб беришди. Келини бориб шифохонага ётиб олди. Аёл отни калласидек жарима ҳабарини эшитиб, муросага ўтди.
Шу бўлдию кичик келин буларни нозик жойини билиб олди. Қўлини совуқ сувга урмай қўйди. Энди аёлни дарди ичида. Ўйда ўтириб "бир сўм пул топмайдиган", катта келин кўчиб кетган. Кичиги ишли бойвачча. Рўзғор ўзига қолди. Дала ишларига чиқиб пул топиб эрини ёнига кирган катта келин ҳар замонда келиб, уй ишларини қилишиб, нон ёпиб, уйларни "кўтариб" кетади.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,453

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

24 Oct, 07:00

Сиз қанчалик кимларнидир яқин кўрганингиз билан, дардингизни айтиб, маслаҳат сўраганингиз билан уни вужуди бошқа...

Аллоҳ Ўзи синовга солдими? Ўзидан ечим ва хайр сўранг...

Аллоҳ менга шуни раво кўрди дея ўзгага шикоят қилиш нақадар аҳмоқлик...

Роббим хайрли ҳаёт бергин, қадрятли қалб бергин. Ўзгага шикоят қилишим ва устимдан кулишларига тилимни сабабчи қилмагин. Ўтинаман сабр етмас синовларингга солмагин. Гўзал ҳаёт ва кенг феъл бергин, қалбимга яқиним ва жигарларимдан фақат хурсандчилик етказгин..

Ўзингдан ўзгага мухтож қилмагин ва гапиртирмагин.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,556

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

24 Oct, 04:44

✒️Муҳтожликда берилган эҳсон.

Замонамиздаги бойларнинг бири Мексикалик миллиардер Карлос Слимдан сўрашибди:
- Ўзингиздан ҳам бойроқ кишини кўрганмимиз?
Бой жавоб берибди:
- Ҳа, фақатгина бир кишини кўрганман.
Улар сўрашди:
- У ким экан?
Бой деди:
- Университетни битирганимдан сўнг Нью-Йорк аэропортига чиқиб самолётнинг учишини кутиб ўтирган эдим. Кутиш залидаги дўкончада сотилаётган газеталарга кўзим тушди. Чўнтагимни ковладим. Чўнтагимда гезатага бериладиган майда чақа йўқ экан. Дўкончанинг олдидан энди узоқлашмоқчи бўлган эдим газета сотадиган қора танли болакай мени тўхтатди:
- Мана жаноб, бу газета сизга!
Мен унга:
- Газета учун берадиган майда чақам йўқда, дедим.
У:
- Олаверинг, бу мендан сизга совға, деди.

Уч ойдан сўнг сафар баҳонасида яна ўша аэропортда бўлдим. Газеталарни томоша қилиб яна газета олмоқчи бўлиб чўнтагимни ковладим. Афсус, бу сафар ҳам майда пул йўқ экан. Ҳалиги болакай менга:
- Олаверинг, пули керак эмас, деди.
Мен:
- Олдинги сафар ҳам менга газетани текинга берган эдинг. Ҳамма учраган кишига газетани шунақа текинга берасанми?- дедим.
У:
- Ҳа, мен бир нарса берсам қалбим тубидан бераман. Шунинг учун бировга яхшилик қилганимда роҳат ва саодатни ҳис қиламан, деди.

Болакайнинг бу гаплари менинг зеҳнимда қолиб кетди. Орадан ўн тўққиз йил ўтди. Менинг бойлигим энг юқори чўққисига етган эди. У болакайга яхшилигини қайтариш учун уни қидирдим. Узоқ қидирувдан сўнг уни топдим. У театрда қоровул бўлиб ишлаётган экан. У билан учрашганимда: "Мени танияпсанми?", дея сўрадим. У: "Албатта, сизни ким танимайди?!", деди. Мен ундан: "Бир неча йиллар илгари менга газета совға қилган эдинг. Нега бундай қилган эдинг?", дея сўрадим. У: "Тоза молдан садақа қилиш шодлик ва саодат манбасидир, жаноб. Зеро у инсон замиридан балқиб чиқади!", деди.
Мен дедим: "Мен қилган яхшилигингни қайтармоқчиман".
У деди: "Сиз мен қилган яхшиликни қайтара олмайсиз".
Мен ажабланиб сўрадим: "Нега қайтара олмас эканман? Менинг бойлигим қанчалигини биласан-ку!
У деди: "Сиз билан бизнинг фарқимиз шундаки жаноб, мен яхшилигимни фақирлигим авжида қилганман. Сиз эса бойлигингиз авжида уни қайтармоқчи бўлаяпсиз. Мен учун айни дамдаги мени қамраган жўмардлигингиз ва лутфингиз кифоядир" .
Мен унга: "Ҳозир бойлик жиҳатидан фақатгина сен мендан бойроқсан. Сенга минг бор ташаккур!", дедим.
Ҳақиқатдан ҳам у мендан афзал эди. Зеро атонинг энг гўзали ўзинг муҳтож бўлсангда берган атонгдир".

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,471

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

24 Oct, 03:24

Аёлларимиз учун ажойиб стол, стуллар...😊

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,540

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

24 Oct, 02:29

«Қани, энди гапиринглар-чи?» – дедим уларга. Кичик ўғлим гап бошлади (шу ўғлим кичиклигида коляскадан йиқилиб тушган, «р» билан «қ» харфини қийналиб талаффуз қиларди ўшанда): “Намозга бордик, ёмғир севалаб ёға бошлади. Масжидда жой қолмаган экан. Бир амаки ёнига чақириб, ўтирғизди. Сиз ўргатганингиздай, «Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм», деб имомга иқтидо қилдим. Намоз ўқидик. Ҳамма охирида дуо қилди, мен ҳам дуо қила бошладим:

«Художон! Аям тузалиб қолсин! Жалол тоға уйнинг пулини сўрамай турсин! Аям тузалиб, бизга ширин овқатлар қилиб берсин! Тезроқ катта бўлиб қолайлик! Акам билан ишлайлик! Бозорда мелиса қувламасин бизни! Синглим печений деб йиғламасин» – деб дуо қилаётсам, ёнимдаги тоға йиғлаяпти. Унинг ёнида ўтирганлар ҳам елкалари силкиниб йиғлашяпти. Мен овозимни чиқариб, қўлларимни кўтариб, дуо қилаяпман…

Акам бўлса, «Эй» деб, менга «Тур, кетамиз», дейди. Дуо қилиб бўлиб акам билан кетмоқчи эдик, ўша амаки мендан: ҚҚаердансизлар? Аянг қаерда? Даданг қани?» – деб сўради. «Дадам Россияга кетиб, келмай қолган. 4 йилдан ошди. Аямнинг қўли куйиб уйда касал ётибди, ишга боролмаяпти», дедим…”

Хуллас, ўша амаки ўғилларимни бозорга олиб тушиб кийинтирибди, қизимга ҳам кийим олишибди. Уйга озиқ-овқат совғалар билан ўғлимнинг қўлига 50 000 сўм пул бериб, манзилимизни сўрабди. Ўғилларим раҳмат айтиб: «Тоғажон, исмингиз нима? Исмингизни айтинг, аям сизни дуо қиладилар», дейишибди. Мен эса йиғлардим, холос…

Орадан ярим соатлар ўтиб эшик тақиллади. Ўша Музаффар ҳожи амаки аёли, ўғли, келини билан кириб келишди. Бироз суҳбатлашиб ўтиришди. 9 ёшли ўғлимнинг овоз чиқариб айтган дуосидан йиғлаган ҳожи ака қаттиқ таъсирланибди ва шунчалик хайри саховат кўрсатибди. Маҳалла оқсоқоли, қўшнилар ҳам хабар олишди, рўза, фитр пулларидан деб бериб кетишди… Мен эса йиғлаб раҳмат айтардим, холос. Ҳожи амаки уй ижара ҳақининг бир йиллигини тўлаб, телефонимизни тузатиб, улатиб берди. Мен ишга қайтгунимча ўғли хабар олиб турди, ҳар жума аёли билан йўқлаб, ўзи кириб келарди…

Мана шу воқеага ҳам 10 йил бўлибди. Шукр, қўлларим тузалиб кетди. Уй ҳам олдим. Ўғилларим улғайиб, ёнимга кириб қолишди, меҳнаткаш, ақлли, мулоҳазали йигитлар бўлишди. Ҳар йили Рамазон ойи келса, шу воқеа эсимга тушади. Кўзларимдан дув-дув ёш тўкилади. Норасида беғуборимнинг қилган дуолари юрагимни титратганди…

Дунёда меҳрибон, саховатли инсонлар кўп! Ойларнинг буюги моҳи Рамазон кезиб юрибди. Бепарво бўлмайлик, азизларим! Қўшнининг қозонида бир бурда гўшт бормикан?! Рўзғорида камчилиги, етишмовчилиги бормикан? Касал эмасми?! Дори дармони етарлими?! Хабар олиб туринг!

Баҳоли қудрат ҳол сўрашга ярайлик! Сабрнинг хайри, саховатпешаликнинг ажри бор!»

Машҳура Бегим.

Шамс...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,397

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

24 Oct, 02:29

✒️«Тошкентнинг Лабзак даҳасида, квартирада яшаймиз. «Шаршара» кафесида ошпаз бўлиб ишлайман. Айни «сезон» вақти. Ўғилларимнинг каттаси 13, кичиги 9 ёш. Қизалоғим эса 5 ёшда… Эрталаб кетаман, кеч соат 23:30 ёки 00:00 да ишдан қайтаман.
Уч боламни Аллоҳнинг паноҳига қолдириб, ишга чиқиб кетаман. Катта ўғлим овқат пишириб, синглисига ва укасига қараб ўтиради. «Танимаганга эшик очма, бегона билан гаплашма», деб қулоқларига қуйиб ташлаганман.

Ўша куни дам олиш куним эди. Кичик ўғлим: «Бугун уйдамисиз, аяжон? Манти қилиб берасизми?» – деб қолди. Мен: «Ҳа, болажоним, қилиб бераман», дедим.

Шу пайт телефон жиринглади. Олсам, кафенинг бошлиғи, «Тез етиб кел, аэропорт банкетга буюртма берди», дейди. Мен: «Ахир дам олиш куним-ку», десам, «Эртага дам оласан», деб кўнмади.

Ишга бордим, соат 11:30 гача югур-югур, чоп-чоп қилиб ишни йўлга тушириб олдим. Аэропорт ходимлари доим мен тайёрлайдиган айрим сайли лағмон ейишар эди. Мен катта товада сай қовураётсам, Гулдона исмли қозоқ қиз катта қозонда доғланган пахта мойини кўтариб, бир жойда бошқа ёққа олаётиб оёғи сирғалиб кетса бўлади-ми… Елкамга урилиб, ўнг қўлим устига мой тўкилганини ва нимагадир теримга қўшилиб тирноқларим ҳам оқиб тушаётганини эслайман, холос…

Кўзларимни очсам, ТошМИда ётибман, ана азоб… Қўлларим куйиб кетган, терисини шилиб ташлашган, пушти ранг бўлиб гўшти чиқиб қолган. Томирларим кўкариб, қимирлаб, учиб-учиб турганини кўрардим. Бирам ачишади-ей… Оғримайди… Аммо ачишиши ёмон…

Эртаси куни ўрнимдан тураман деб йиқилиб тушдим-у, чап қўлим тирсакдан синиб турибди-да. Тасаввур қилинг, бир қўл гипс, бир қўл арчилиб ётибди… У ёқда болаларим ёлғиз қолган…

Ҳар тугул кафенинг бошлиғи инсофли эди, ўша Гулдонани уйимга юборибди, «Чиққунича қарайсан», деб. Ош-овқатга пул ташлаб, даволанишимга ҳам анчагина пул берди.

Мен салкам бир ой, яъни, 28 кун ётиб чиқдим. Уйга келганимнинг эртаси куни Гулдона ишга кетди. Қўлимга суртадиган маз бор, 2400 сўм туради. Ўшандан бир ҳафтада 4 таси кетади. У маз ҳам фақат Максим Горкийдаги (Буюк Ипак Йўли метро бекати) ҳарбий госпиталда бор. Бошқа жойда йўқ. Охирги буюм – тилла занжиримни синглимга гаровга бериб, 100 000 сўм олдим ва ўғлимни мазга юбордим. Олиб келди. Тирикчилик ҳам ҳаминқадар, бир ёқда ижара хаққи беришим керак, уйнинг эгаси 4 марта келди…

Рўза кунларининг охири эди…

Ўғилларим эрталаб туриб чиқиб кетишди-да, бозордан қоғоз териб, макулатурага топшириб, уйга картошка билан бўлка нон, синглисига печене олиб келишди. Мен на картошка тозалай оламан ва на бошқа иш қила оламан. Иккала қўлим ҳам боғланган. Ўғлим бир амаллаб картошка қайнатди, қовуриш учун уйда ёғ қолмабди. Орадан 2 кун ўтиб Рамазон Ҳайити келиши керак. Арафа куни қўшнилардан ош чиқди… Кимдир мохора, кимдир ширинлик билан йўқлабди..

Ўгилларим: «Аяжон, эртага ҳайит намозига борсак майли-ми?!» – деб қолишди. Мен: «Йўқ, болам. Кийимларинг эски, ҳамма ясаниб борса, сизлар ўксийсизлар. Борманглар», десам ҳам «Майли, ойижон. Борини ювиб, кийиб борамиз», деб иккаласи жемпер, шимларини ювиб, газнинг тепасига илиб қуритишди.

Эрталаб икки ўғлим пиёда Лабзакдан Чорсуга қараб кетишди. Мен деразадан қизим билан намоздан қайтаётганларни кузатаман.. Кўзларимга ёш келади… Айни пишиқчилик, куз палласи эмас-ми, патир, узум, қовун, тарвуз, ширинликлар кўтариб одамлар қаёқларгадир шошилади…

Эшик очилиб, иккала ўғлим кириб келишди. Уларни қучоқлай десам, қўлларим боғлиқ. Мени қучоқлаб, ўпиб табриклашди. Синглисини ҳам. «Эшикни ёпманг, ойи», – деб машинадан нималарнидир таший бошлашди. Сумка тўла озиқ-овқатлар, ширинликлар, қизчамга қўғирчоқ ва бош оёқ кийим, бир қутида гўшт, ёғ… Кейин эътибор берсам, иккала ўғлим ҳам ясаниб олишган… Оғизлари қулоғида…

Дастурхон ёзиб, патирни ушатишди. Ширинлик ва меваларни қўйишди. Кичик ўғлим: «Аяжон, товуқдан табака пишириб беринг», деса-ми… Акаси: «Аям қандай пиширади? Қўллари касал-ку! Мен пишириб бераман», деди… Мен айтиб турдим, ўғлим духовкада товуқ димлади.. Болаларимнинг овқат ейишини кўриб йиғладим…

1,435

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Oct, 14:52

😂😂😂

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,662

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Oct, 14:17

❗️Авваллари мард бўлсанг майдонга чиқ дейишарди🤔🤨
Хозир зўр бўлсанг личкага ўт дейишяпти...😆

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,699

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Oct, 13:58

Бола шунинг учун керак эканда😅

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,741

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Oct, 11:50

✒️ҲАММА ЎҚИШИ ШАРТ. ЯПОН КАМПИРИ!

Ассалому алайкум хурматли ўқирманлар. Бугун умуман бошқа мавзу ҳақида ёзмоқчи эдим. Аммо, эшигимизни тақиллатган кампир режаларни ўзгартириб юборди.

Эрталаб шунақа ширин ухлаб ётибман. Яна ярим соатгина ухлай деган буюк мақсад бор мияда. Болалар хўроздан олдин уйғониб олган. Катта ўғлимиз уйни бошига кўтариб, шўхлик қилаябди. Нақд 7 маҳаллага эшитилади. Буёғдан яқинда туғилган чақалоғимиз ҳам нотани баландидан олиб, йиғлашни бошлади. Буёқда, онасини "Болам, бўлди қил, даданг ухлаябди. Ҳозир, қўшнилар ҳам чиқишади" дейиши, анави иккита болани овозидан ҳам баланд-да)) Хуллас, болали одамга КЎЗОЧКИЧ (Будильник)ни ҳам кераги йўқ😁

Шу пайт, эшик жиринглади. Энди турмасам, бўлмайди деб ўрнимдан туриб, эшикни туйнугидан мўраладим. Қарасам, бир Япон кампир турибди. Болаларни шовқини учун, эътироз билдириб, жанжал қилгани келди-ёв, эрталабдан кайфиятни ҳам расво қилдиларинг деб, эшикни очдим.

- "Оҳаёу, акачан умаретано?"( Хайрли тонг, чақалоқли бўлдиларингми?) деди.

- Ҳа, яқинда чақалоқли бўлган эдик. Болани бақириб йиғлагани уйқунгизни бузиб юборди шекилли. Минг бор узр десам, "Йўқ, аксинча, болани овозидан мазза қилаябман. Ҳар куни балконга чиқиб оламан чақалоқларингни овози эшитиш учун" деса бўладими. Нима дейишимни билмай қолдим.

Япон кампир яна гап бошлади. "Мен, сизлардан 3 та олдиндаги фалон рақамдаги уйда ёлғиз яшайман. Неччи кундан бери чақалоқни овозини эшитиб, кўргим келади. Лекин, кира олмадим. Бугун эрталабдан овозини эшитиб, тўғри келавердим деди.
Мен ҳам, "Киринг, киринг" деб уйга таклиф қилдим. Японларда унча-бунчага бировни уйига кириш йўқлиги учун, минг ҳижолатда кирди. Болани ўйнатди, кўтарди. Озгина гаплашдик.

Айтишича, 83 ёшда эканлар. Фарзандлари анча олдин уйдан чиқиб кетган экан. Иккита фарзанди ҳам оила қурмабди. 1 йилда бир, 2 йилда бир келса, келади, бўлмаса шу ҳам йўқ дейди. Мени энг таъсирлантирган гапи: "Бу домда деярли ҳамма қариялар, худди қариялар уйига ўхшайди. Ҳозиргилар туғмай ҳам қўйди. Шунинг учун, бу домда, ҳамма чақалоқларни яхши кўради, майлими ҳар замонда чақалоқларингни кўриб турсам дейди. Мен ҳам, кўриб турсам эмас, бизни олдимизга кўчиб келсангиз ҳам майли дедим. Кулиб-кулиб чиқиб кетди))

Кампир чиқиб кетди-ю, юрагим бўм-бўш бўлиб қолди. Ичимда нимадир музлаб қолди.

Хулоса ўрнида, постни аям ҳам ўқийдилар. АЯЖОН сизни жуда яхши кўраман! Сиз ҳам постни ўқишингиз биланоқ, онангизга яхши кўришингизни айтиб қўйинг ва қариганларида фарзанд меҳрига, чақалоқ меҳрига зориқтирманг. Қарияларни қадрлайдиган, болани яхши кўрадиган халқимдан айланай. Ҳали келажакда, шу ТУҒАРМАНЛИГИМИЗ бизни қутқариб қолади-ёв.

ТУҒАРМАНЛИГИМИЗГА етадигани йўқ деганлар, ЁҚТИРМАни шундай босингки, телефонни экрани синиб кетсин)

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,640

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Oct, 10:39

Шундай Ёмғирли ҳавода...😊

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,657

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

23 Oct, 10:04

✒️СОВҒА...

Кўчада музлаган халқоб кўлмаклар устида сирпаниб дилини чоғлаётган болалар орасидаги кўзлари мунгли қизалоқ дабдурстдан дарвоза томон отилди. Ҳовлига кирдию ҳўнграб йиғлаб юборди.
Рўзғор юмушлари билан куймаланиб юрган онаси хавотирланиб сўради:
– Нима бўлди? Йиқилдингми?..
Қизалоқ “лом-мим” демай уйга кириб кетди. Она жавраб кўчага чиқди.
Қийқириб ўйнаётган болаларнинг бирпасда уни ўчди:
– Ким итариб юборди? Ким йиғлатди? Ким билан уришди?
Она қўшни болаларнинг юзига тарсаки тортгудек ғазабга минди. Болалар таажжуб билан орқага тисарилди:
– Биз ҳеч нарса қилмадик, –бирваракайига деди улар.
– Ҳеч нарса бўлмаса, нега йиғлайди? – Онанинг баттар хуноби ошди.
– Биз билмадик, – деди болалар бир-бирига қараб…
Қизалоқ шу оиланинг кенжаси – ҳамма унинг раъйига қарайди, инжиқлигини кўтаради. Лекин ҳеч қачон ҳозиргидек уввос солиб йиғламаган, аразламаган. Онанинг ич-этини изтироб кемира бошлади: “Ё бирор жойи оғридимикан?!”.
Уйга кириб ёстиққа юзини босиб йиғлаётган қизининг бошини меҳр билан силаб яна сўради:
– Нима гап, дардингни айт, жон қизим, бирор жойинг оғрияптими?
– Йўўқ! – Қиз яна ўксиб йиғига тушди.
Дили хуфтон онаизор яна кўчага ҳатлади. Қўшни болалар ҳадиксираб яхмалак ўйнашдан тўхтади. Бу гал аёлнинг авзойидаги жаҳлдан асар ҳам йўқ эди, юзу кўзида ўкинч бор эди:
– Ўзи нима бўлувди, болаларим, – деди она хомуш, – у нимадан хафа бўлди?
– Билмадик?! Ўйнаётганимизда анави… Йўлдош тоға саломлашиб ўтиб қолди. Кейин у… уйга югуриб кетди. Биз ҳам тушунмадик, – деб елка қисди девордармиён Қўзи калтанинг новча ўғли.
Она шу онда бир нарсани фаҳмлагандек бўлди.
Қишнинг тунд ҳавоси шифтига дуд урган хонани янаям зимистон қиларди.
Она-бола бир-бирини қучоқлаб узоқ йиғлади: “Пиқ-пиқ-пиқ…” иккиси ҳам бир хил хаёл сурар, бир хил ғам чекарди.
…Қизалоқнинг отаси жуда хушчақчақ одам эди. Йўлдош тоға билан бир корхонада ишлар, аёнки, ҳар куни ишдан ҳамроҳ қайтарди. Албатта, отанинг ишдан келиши фарзандлар учун ҳамиша байрам. Айниқса, Янги йил арафасида ишхона маъмурияти томонидан ишчи-ходимларнинг фарзандларига бериб юборилган совғалар кичкинтойларнинг байрам завқини оширарди.
Шунинг учун қизалоқ отасини байрам остонасида ҳар доимгидан ҳам интиқлик билан кутарди. Отаси ҳар йили шу паллада Йўлдош тоға билан бирга қайтишар, йўлхалтадан катта қадоқдаги совғани унинг қўлига тутарди…
Қизалоқ энди ҳеч қачон бундай бўлмаслигини бугун, яхмалак учиб турганда тушиниб қолди.
Йўлдош тоға ишдан ёлғиз қайтиб келар, устига-устак йўлхалтасининг оғзидан қизалоққа таниш қадоқда совғалар елкандек чайқалиб кетиб борарди…

Фахриддин ҲАЙИТ.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,595

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Oct, 05:31

✒️Ажал чорлови...

«Қаерданам фол очтирдим ўзи? Шунақаям совуқ гап бўладими?» Хавотир сабабми, қўрқув сабабми, Саида ҳалиям бироз қалтираётганини ҳис қилди. «Тавба қилдим, тавба қилдим», деб қўйди ичида. Унинг қўрқуви бежизга эмасди. Эрталаб уйдан вақтлироқ чиққанди. «Бозорга тушиб чиқақолай», деди вақт ўтказиш учун. Сўнг бозордан чиқаётганида фолбин а±л унга зулукдай ёпишиб олди:
— Фол кўриб қўяй, фол кўриб қўяй, она қизим.
Негадир фолга умуман ишонмайдиган Саида бугун рози бўлди. Озиб-ёзиб бир марта фол очтирди. Аммо…
Фалокатни айтди фолбин. Эри билан ҳам, ўзи билан ҳам содир бўладиган мудҳиш фалокат ҳақида айтди. Саиданинг жаҳли чиқиб кетди. Фолбинни уриша-уриша ундан узоқлашди. Автобусга чиқаркан, хаёлга берилди.
«Одамларга ҳам ҳайронсан. Фолга ишонишади. Аслини олганда, ким ҳам тақдирни олдиндан кўра оларди? Мабодо шундай бўлган тақдирда ҳам, унда одамлар келажакни кўра олса, уни ўзлари истагандек ўзгартиришга уринишмасмиди? Йўқ, фолбинлар валдирайверади. Аҳмоқ қилиб, пулингни олиш учун психологик ҳужум қилишади. Руҳиятингни синдирадиган, сени бўшаштириб, унга ишонишга, таянишга мажбур бўладиган гапларни ўйлаб топишади. Бундай бўлиши мумкин эмас! У алдаяпти. Эримга ҳам, менга ҳам ҳеч нарса бўлмайди. Тақдирни олдиндан кўриб бўлмайди. Уни биз ўзгартиролмаймиз», дея ўйларкан, аёл шифохонага етиб келганини ҳам сезмади…
Саида эрига бу ҳақда ҳеч нарса демади. Бемаъни гаплар билан кайфиятини туширишни истамади. Ҳаммасини унутиб, ишига берилди. Бирпас дам олмоқчи бўлиб, хонасига кирганида ҳар кун ўқиётган китобини қўлига олди.
«Инсон тақдирни ўзгартира олмайди, мабодо келажакни кўра олган тақдирда ҳам уни ўзгартираман, деб, аслида, ўша томонга буриб юборади».
«Одамлар ўлимидан олдин ўлим фаришталарини кўради».
Табиатан синоатга ўч Саидага китобдаги бу жумлалар ажабтовур туйилди, шекилли, тагига чизди. Давом эттираман, деган ўй билан ўша варақни букиб, китоб жавонига қўйди. Сўнг соатга қаради. Беморлардан хабар оладиган пайт бўлибди. Секин ўрнидан туриб, йўлакка чиқди.
Одам сийрак эди. У кўз қири билан пештоқига «Операция хонаси» деб ёзиб қўйилган хонани кузатди. Сўнг Саида операция қандай кетаётгани билан қизиқди. Бежизга эмас, албатта. Биринчидан, шифокорлик бурчи, иккинчидан, бу операцияни эри олиб боряпти.
Ҳамма ўз иши билан овора эди. Ана, битта ҳамшира укол-дорилар солинган ғилдиракли столни итариб кетяпти. Навбатчи алланималарни дафтарга тушириш билан банд. Яна битта ҳамшира эса беморгами ёки бирорта беморнинг яқинигами, хуллас, нималарнидир тушунтириш билан машғул. Саиданинг диққатини ўриндиқда ўтирган учта одам тортди. Ўшалар томон яқинлашди. Аммо кутилмаганда унда ногаҳоний ўзгаришлар содир бўла бошлади. Негадир ўзини бошқача сезди. Нафаси қайтиб, қулоғи битди. Кўз олди ҳам бироз хиралашгандай бўлди. Устига-устак, у турган жой билан фойедаги ўриндиқнинг ораси гарчи ўттиз метрдан ошмаса-да, аммо уни босиб ўтиш худди асрларга чўзилиб кетгандек, бир зумда чарчаб, ҳаллослаб қолди. Бироз нафасини ростлаб олиш мақсадида гавдасини деворга суяди. Бояги учта одам эса ўрнидан туриб, унга яқинлашди. Саида бошини хиёл кўтариб, уларга қаради. Қаради-ю, тош қотди. Бояги учта кимса кўланка эди. Ҳа, кўланка, бирортасининг ҳам юзи кўринмасди.
Қўрқувдан ранги докадек оқариб кетган Саиданинг тили зўрға калимага айланиб:
— Сизлар кимсизлар? — дея олди, холос.
— Ўлим фаришталари! — деди кўланкаларнинг биттаси.
Саида гарангсираб қолди. Кўзларини катта-катта очганча уларга бақрайиб қаради. Бақирмоқчи ҳам бўлди-ю, аммо негадир овози чиқмади. Хаёлига бирдан эрталаб фолбиннинг айтган гаплари келди. Энди вужудини қўрқув буткул қамраб олди.
— К-к-ким?!
— Ўлим фаришталари. Омонатини топшириши керак бўлганларни йўқлаб келдик.
«Мендан нима хоҳлашяпти? Мен ҳам ўламанми? Йўқса, нега кўзимга кўринишяпти?» деган саволлар миясига яшиндек урилди Саиданинг.
— С-сиз кимсиз? — гапираётган биринчи кўланкага тикилди у.
— Беморни олиб кетгани келдим. Эрингиз операция қилаётган беморнинг омонатини…
— У… ўладими?
— Ҳа. Эрингиз ҳам.
— Нималар деяпсиз, эрим нега ўлади?

268

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Oct, 05:31

— Мана, унинг ажали, — деди биринчи кўланка иккинчисига ишора қилиб.
— Худди шундай, — деди иккинчи кўланка, — эрингиз уддалай олмайди беморнинг ҳаётини сақлаб қолишни. Аммо беморнинг эри ичиб олиб, маст, ўзини билмайдиган аҳволда етиб келган. Ҳозир биринчи қаватда. У эрингизни айбдор қилади. Бошига гулдон билан уради. Шунда эрингиз…
— Бас, етар!
Саиданинг овозидан бутун шифохона ларзага келгандек бўлди гўё. Аллакимлар палаталарнинг эшиги, аллакимлар дераза олдида турганча, яна аллакимлар йўлакда кетаётиб, бир зумга тўхтаганча Саидага тикилиб қолишди.
Улар битта нарсага ҳайрон эди. Нега Саида Ҳамзаевна ўзи билан ўзи гаплашиб, ўзига-ўзи бақиряпти? Ахир ёнида ҳеч ким йўқ-ку.
Саиданинг эса онги, ҳатто оёқлари ҳам ўзига бўйсунмаётган эди. Югурганча зина томонга кетди. Унинг мақсади аниқ, операция қилинаётган беморнинг эрини ичкарига қўймасликни қўриқчиларга тайинламоқчи эди.
У шошиб қолганди. Азбаройи шошганидан битта нарсага ойдинлик киритишни унутганди. У биринчи кўланканинг, иккинчи кўланканинг ташрифини билди, эшитди. Аммо учинчи ўлим фариштаси нега келганини сўраш… У тинмай чопар, зинагача бўлган масофа эса аксига олиб сира камаймасди. Ниҳоят, етиб ҳам келди. Зинапоянинг тутқичига қўлини қўйиб, пастга тушмоқчи эди. Кутилмаганда зинанинг энг юқори поғонасида ётган целлофан пакетнинг қўл ушлаш жойига оёғи кириб кетди-ю, этигининг пошнасини ушлаб қолди. Саиданинг оёқлари шу йўсин чалишиб, вазни оғирлик қилгани боис гавдаси тезлик билан пастга энди. Зинанинг тутқичини ушлаб олган қўлларини ерга тирашга улгурмади. У боши билан тушди. Сониялар ичида у илк бор ўлим ҳиссини туйди.
Боядан бери жим турган учинчи фаришта оҳиста қадамлар билан зинапоя томон яқинлашиб келарди…

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

312

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Oct, 05:07

🍃Ким опа ва сингилларини тез-тез йўқлаб турар экан, ўша опа-сингилларини асло кўнгли чўкмайди.

🍃Уларга давлат берманг. Уларга ака ёки укалик мехрини беринг.

🍃Сиз опа-синглингизга мехрингиз самимий эканлигини аёлингизга сездирсангиз, аёлингиз хам албатта уларни хурмат ва иззатини жойига қўйиб юради.

🍃Эркакни эркаклиги муштлашганда эмас, пулларни сочиб ташлаганида эмас, ана шундай опа-сингилларига чин мехр беришида, улар хақида ғамхўрлик қилишида намоён бўлади!

Аввал ўзингизга боқинг!

Саломат бўлинглар!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

335

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Oct, 04:59

😂

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

369

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Oct, 03:42

Фақат Аллоҳга аён тун кечаларда бедор кўзларидаги ёш юзларини ювиб, ёстиқларни ҳам жиққа қилиб ташлар эди. Энди тунлар йиғламайдилар, ўксинмайдилар. Соатлаб шифокор қабулида туриб ҳолдан тоймайдилар. Шифокор опанинг совуққина даккиларини, қалбдаги умидни чилпарчин этувчи “Энди кеч, барибир фойдаси йўқ” деган гапларини эшитмайдилар. Қариндошлардан уялиб, беркинмайдилар. “Укамизни йўлини очиб қўй, кўчингни йиғиштир” деб дўқ урадиган аммаларимнинг пўписаларидан қўрқмайдилар. Турли иғво ва озорли гаплардан диллари вайрон бўлмайди. Йўғингизда кетишни ўйлаб, нарсаларини йиғиштирмайдилар. Энг муҳими, аччиқ ва бемаъза дориларни ичмайдилар. Игна, осма уколлар санчилишидан халос бўладилар. Чунки энди МЕН борман. Дуолари меваси бор энди... Ҳаёт бахшидам шуларни ўйлаб бир йиғлар, бир кулар эдилар. Улар нима қилсалар мен ҳам шуни такрорлар эдим... Биз кейин биргаликда сизнинг келишингизга алоҳида тайёргарлик бошлаб юбордик.

Дадажонииим! Мен гарчи ойимнинг ичларида бўлсамда, сизга жуда яқинман. Сизни кўриб тураман. Ҳар куни овозингизни эшитаман. Ишга кетаётганингизда хайр дегандай қўл силтайман. Буни билмайсиз. Дуогўйим, энди армонли кунлар ортда қолди. Энди мунгли йиллар бизларни ташлаб кетди. Энди сиз ҳам давраларда бемалол қаддингизни ғоз қилиб кериб юрасиз. Боламга деб ақиқа, суннат тўйлари қиласиз. Кўчаларда жажжи, момиқ қўлларимдан ушлаб юрасиз. Энди уйдан чиқиб, ишга паришон кетмайсиз. Биламан, кўзингиз эмас, юрагингиз йиғлар эди. Бўғзингиз тўлиб, лабларингизни тишламайсиз. Энди дуоларингиз йиғи билан эмас, шукрга чулғанган хотиржамлик, хурсандчилик ила бўлади. Энди сиз ҳам кунига минг марталаб ичадиган “САБР” деб аталмиш аччиқ дорини ичиб юрмайсиз. Бувимнинг “Қизимнинг умрини хазон қилдинг, сени деб тирноққа зор ўтяпти” деган дашномларидан халос бўласиз. Чунки энди МЕН борман, дадажон... вой меҳрибоним кўзларингизда ёшми? Йўқ йўқ, асло йиғламанг! Агар ойимга айтиб қўймасангиз сизга бошқа қувончли хабарим ҳам бор. Биласизми, мен Илоҳий даргоҳдан тушаётганимда ортимдан сингилчаларимни, укачаларимни қолдириб келдим. Яна бошқа кўплаб сиз каби дард ичида қовурилиб ётган қанча дуогўйларнинг фарзандлари илоҳий фармонга илҳақ, навбатга тизилиб кутиб туришибди. Мана менга ҳам навбат келувди, тезда шошиб тушавердим... Ҳа, мени қиз ёки ўғил эканимни билмоқчимисиз, тўғриси бу сир бўлиб қолсин. Энг муҳими, дуоларингиз, сабрингиз, ҳалимлигингиз мукофотиман. Мана шунақа гаплар. Сиздан илтимос, бу Аллоҳнинг буюк неъмати. Сиз ҳам онам каби ҳамду сано айтинг. Икки ракаат шукр намози ўқинг. Менинг яхшиликда дунё юзини кўришимни сўраб илтижо қилинг! Яна ойимга айтинг кўпроқ Қуръон ўқисинлар, бирам овозлари ширалики... Қўпол ва ёқимсиз сўзларни эшитмасам дейман. Кейин онажонимни кўнгилларига қаранг- а! Ширинликми, мазали таомми, имкон қадар олиб берасангиз иккимиз учун яхши бўлади! Дадажон ҳали айтадиган гапларим, илтимосларим бирам кўпки... одобсизлик бўлмасин, бугунча етар. Мен сизларнинг муборак юзларингизни кўришга жуда муштоқман... Салом ва дуо билан эркатой кичкинтойингиз!”

Салоҳиддин нима бўлса, бўлди. Кўзлари йиғидан ишиб, мактубни ивитиб юборди. Тилида “Ўзингга шукр, марҳаматли Эгам” калимасини бемажол пичирлабгига айтар эди. Салдан сўнг эшик ортидан ўша бояги шўхчан овоз эшитилди:

- Ҳа, ким экан, сизни мунча йиғлатмаса?!

- Эй бор-е, сенга нима... Ота боланинг ишига аралашмасангчи... Икковлари яна шарақлаб кулиб юборишди. Неча йилдан бери бундай шодон кулгу овозини эшитишга муштоқ уйнинг деворлари ҳам анча пайтгача акс садо бериб турди...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

559

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

22 Oct, 03:42

✒️12-йил кутилган Бахт, ёхуд САБР!

Укинг афсусланмайсиз,
фахм эгалари учун катта ибрат бор.

Салоҳиддин ҳали қўнғироқ тугмасини босиб улгурмасиданоқ, аёли Соҳибахон эшикни очдию, ним табассум ила кутиб олди:

- Ассалому алайкум, хуш келибсиз!

- Ваалайкум... Салоҳиддин руҳсизгина қилиб алик қайтариб қўя қолди.

- Яхши келдингизми? Уйимизга қуёш киргандай бўлди. Нега остонада туриб қолдингиз? Соҳибахон турмуш ўртоғининг кайфияти йўқлигини билиб турсада, сезмаганга олди-да, ошхона томон ўтиб кетди.

Салоҳиддин яна бироз ўйчан турди. Лекин бу узоқ чўзилмади. Кўзи уй жиҳозларига тушди. Айримларининг жойи ўзгарибди. Айримлари кўринмайди. Қизиқ... Соҳибахон ясаниб, янги кийимларини кийиб олибди. Бирор ерга отланганмикан, бу ҳақида индамаганди... Бутун уйни бирам ёқимли ҳид эгаллабдики, тарифлашга тил ожиз. Салоҳиддин беихтиёр ичкарига кирди. Эшиги очиқ меҳмонхонага мўралади. Ҳа, ширин ҳид шу ердан келаётган экан. Катта хонтахта атрофига қизил духоба кўрпачалар тўшалган. Оппоқ дастурхон юзида қанд қурс, ноз неъматлар сочилиб ётарди. Худди ёшлигида онаси Андижонда ёпадиган нонни эслатувчи уй нони. Иссиқлиги тутунидан, мазалилиги кўринишидан ҳам билиниб турибди. Ёнида икки хил пишириқ: оқ ва қора рангли. Уларга яқин ерда сархил мевалар, сал четроқда пиёлаларга қўшни бўлиб, мевали шарбат шиша ичидан ялтираб кўриниб турарди. Ким келаяпти экан? Ахир аёли жуда фаросатли ва ақлли аёл эди. Берухсат ва огоҳлантиришсиз меҳмон кутмас эди. Мана ўн икки йилдирки итоатидан чиқиб ўзбошимчалик қилгани, бирор марта юзини ерга қаратгани йўқ. Қаттиқ гапирадиган иш ҳам қилмасди. Қизиқ, жудаям қизиқ... ким бўлиши мумкин. Буни тезда билиши керак:

- Соҳиба! Соҳиба!

- Лаббай, и-я, ҳалиям кийинмадингизми, овқат сузай деяпманку!

- Қанақа овқат? Кимга? Меҳмон борми дейман: уйлар дид билан ўзгартирилибди, дастурхон эса бошқача, ўзинг ҳам бугун бошқачасан. Бирор ерга кетаяпсанми ё у бу ким келадими?

- Вой тавба, кетаётганим йўўқ! Ҳеч қандай меҳмон ҳам чақирмадим. Сиздан берухсат-а?

- Унақада нега...

- Ўзим шундай... ўтирасизми ё шундай туриб овқат еймизми? Икковлон кулиб юборишди.

Иссиқ нон ушатилмаёқ, меҳмонхонага Салоҳиддин яхши кўрадиган мантилар лаганда бўй чўзиб кириб келиб қолди. Юзларини пардозлаб, қатиқ ва мурч суртишни ҳам унутишмабди. Кейин мантилар ўз манзилига эсон омон етиб олгач, боядан бери бир чой қуйиб, бир ҳали уни, ҳали буни хўжайинининг олдига суриб ўтирган Соҳиба тилга кирди:

- Хўжайин, бугун сизни дилдан хурсанд қилай дедим. Бошқа ҳеч гап йўқ... Ҳа, эсим қурмасин, боя хат қутисига мактуб ташлаб кетишибди. Қаранг, на манзили бор, на исми бор. Фақат сизнинг исмингиз ёзилибди. Шунга ишхонангиздан келган бўлса керак деб, очмадим. Мана кўрингчи!

Хатни хўжайинига тутқазар экан, бўшаган идишларни йиғиштириб, хонани тарк этди. Салоҳиддинга бунақа мактуб келмасди. Ишқилиб тинчлик бўлсин. У шундай ўйлар оғушида аста, мактубни очди... Мактубдан ширин мушк анбар ҳиди анқиди. Ўзининг мушки...

“Ассалому алайкум, дадажоним! Сиз мени танимадингиз а... лекин мен сизни жуда яхши танийман, дадажон. Ҳайрон бўлаяпсизми? Ҳа, ойим ҳам аввалига ҳайрон бўлиб қолдилар. Тўғрироғи ишонмадилар. Мен сизларнинг сафингизга қўшилганимга анча бўлган. Ойижоним умидсизлик соясида чўзилиб қолганлариданми, қанча ишора қилсам ҳам, қанча белги берсам ҳам эътибор бермадилар. Ахийри бугун тонгда тоқатим тоқ бўлдию, бир сакрадим, бир сакрадим... Анча шўхлик қилганимдан сўнг онажоним шифокор кўригига чопдилар. УЗИ аппарати мени ойимга таништирганидан сўнг, дўхтирларнинг ёнгинасида ҳаяжондан хушларини йўқотдилар. Менинг ҳам нафасим қисилиб, ётган жойим торайиб қолди. Жудаям қўрқиб кетдим. Кейин ҳаммаси ўтиб кетди. Меҳрибоним эрталаб бир киши бўлиб ташвишли уйдан чиққан бўлсалар, бир неча соатлардан сўнг бахт муждаларидан кўзларида шашқатор ёш билан икки киши бўлиб қайтиб келдилар. Тўғри жойнамозга чўкдилар. Тиллари ҳамду сано айтишдан, Аллоҳга қандай шукрона келтиришни билмай зикрдан тўхтамади. Кўз ўнгиларидан аламли йиллар ўтди... Онажоним бу фурсатларни ўн икки йил кутибдилар...

556

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 16:30

😁😁😁

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,133

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 16:08

✒️Унвонсиз мактуб:

Бир турк бошидан ўтган воқъани хикоя қилади: бир кишидан икки минг риёл миқдорда қарз олдим , ишим битиб қайтариш вақти келди ва у инсон хаққини талаб қилиб келди мен у кишидан қарз олганимни инкор қилдим чунки менга қарз берганлиг тўғрисида хеч қандай хужжат йўқ эди ,ва мени бу қилмишим эвазига нима кутиб турганлигини билмас эдим бошланишида ярим милион риёл зиён қилдим ва шу кундан бошлаб зиёним давом этаверди , дар хақиқат аёлим менга қарзимни қайтариб беришм кераклиги ва менга келаётган бу балолар шу қилмишимни
натижаси эканлиги хақида насихат қилди, минг афсуслар бусинки мен унга қулоқ солмадим ва ўз ман-манлигимда давом этдим,хатто авта халокат сабаслик энг азиз бўлган уч фарзандимдан ажралдим, шу воқъадан сўнг қарзимни қайтариб беришга қарор қилдим ва у инсондан кечирим сурадим!!!

Икки марта эрдан ажраган бир ўқитувчи аёлни киссаси: иккинчи эримдан ажрашганимдан кегин аёли ва беш фарзанди билан ахил ва тотув яшаётган бир кишига тумшга чикмокчи бўлдим ва бу кишини аёлини яхши кўрган холамни ўғли билан келишиб унинг аёли эрига хиёнат қилгнлиги тўғрисида миш-миш чиқардик ва танишлар ўртасида бу гапни тарқатдик,ва кунлар ўтиши билан уларни оиласини бузишга эришдик ,( бу аёл йиғлаб хикояни давом этди) бир йил ўтгандан кегин у аёл бишқа бир яхши инсонга турмушга чиқди ва эр мендан бошқасига уйланди мен ва холамни ўғли мақсадимизга етмадик,ва лекин биз зулмимиз натижасини тотдик мен саратон касалига дучор булдим ва холамни ўғли эса бу воқъидан уч йилдан сўнг тўқ уриб ўлди.

Яна бир қисса: саъд хикоя қилади : мени экин экадигон еримни ёнида озгина ер бор эди ва эгасидан бир неча бор шу ерни менга сотишини сўрадим кўнмади ва мен бу ерга куч билан бўлса хам эгалик қилишни хохладим чунки у ерни отасидан мерас қилиб олиб қолган эди, лекин хужжатлари йўқ эди чунки қишлоқ ахли хужжатларга этибор беришмайди ва мен бу ер меники эканлигига қозини олдида гувохлик беришлари учун икки кишига олтмиш минг риёлдан бердим ва ерни қўлга киритдам ,ва бу ерда экин экишга бир неча бор уринмай хосил ололмадим ва холанки мутахассислар бу ер экин экишга яроқлик деб айтишса хам ва ўзимни еримга хам қурт қумитсқа босиб кетди ва натижа бир қанча зара қилдим ва сўнг ерни ўз эгасига қайтариб бердим эгаси яхши хосил ола бошлади ва мени еримдаги қурт қумирсқалар хам йуқолди!!!
Уйлауманки зулимни оқибати ёмон эканлиги хаммага маълум зеро АЛЛОХ таоло ( иззатим ва жалолимга қасамки вақит ўтса хам мен албатта сенга ёрдам бераман) деган. Лекин афсуслар бўлсинки кўпчилик буни эсдан чиқаришмоқда ва зулим қилишда давом этишмоқда, золим ким бўлишидан қатъий назар АЛЛОҲ албатта мазлумга ёрдам беради.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,107

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 15:43

Namongonli Jumong...😂😂😂

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,440

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 13:43

😝😝😝

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,320

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 12:48

У кузлариниюмди-ю утмиш дунёсига гарк
булди. Етти йил олдин шу хонадонда
булиб утган фожиани эслади...
... Эр-хотин куп катори яшашарди.
Аллох уларга кетма-кет уч угил
фарзанд берди. Кайнона-
кайнотаси оламдан утган, кайнакаси Содик
булар билан бир ховлида яшарди.
У ичкиликка муккасидан кетгани
учун хотини уч боласи билан кетиб
колган ва нихоят ажрашишганди.
Содик махаллада монтёрлик килар,
топганини арокхурликка сарфларди.
Ичган пайтлари эс-хушидан
айрилар, укаси билан жанжал
килар, жиянларини хам тинч куймасди.
Махфиза ундан жуда куркарди.
Кузлари бежо кайнакасини курса,
юраги оркасига тортарди. Лекин
эрига бу хакда айтмас, ака-ука
орасига совукчилик тушишини
истамасди. Бир куни кечкурун ошхонада ёлгиз
узи овкат килаётганида кайнакаси
гандираклаб кириб келди. Эри
ишда, угиллари кучада эди.
- Ха, келин, нима овкат бугун? -
Содик Махфизага якинлашди. - Сиз
жудаям дилкаш, ажойиб аёлсиз-да.
Укам сизни кадрингизга етмайди. -
Содик кутилмаганда Махфизага
ташланди. Ожиза аёл дод солар,
кайнакасига каршилик киларди.
Ичган булсаям, унинг бакувват
кулларидан чиколмасди. Узини
йукотиб куйган аёл стол устидан
пичокни олиб, кайнакасининг дуч
келган жойига ура бошлади.
Угиллари, кушнилар кириб
келганда Содик конига беланиб ётар,
Махфиза даг-даг калтираб, дод
солиб йигларди.
- Узи айбдор, менга ташланди. Мен
узимни химоя килдим.
Улдирмокчи эмасдим...
У факат шу гапни такрорлаб,
йигларди. Кейин милиция келди. Унинг
кулларига кишан солиб,
панжарали машинага утказиб, олиб кетишди.
Содикни "тез ёрдам" машинаси
жуда огир ахволда шифохонага олиб
кетди. Содик хушига келмай турт
кундан кейин вафот этди. Эри уша
куннинг узиёк хотинига талок
берди. " Бу акамни ёмон курарди. Касддан
улдирган акамни", деган гапни
ушлаб олди. Махфизанинг
биттагина синглиси бор эди. Бир марта судга
келдию шу билан оёги узилди.
Балки эри рухсат бермагандир. Отаси
кексайиб колган, кулидан хеч
нарса келмасди. Шу тарика Махфиза
анча йилга камалди. Бу вокеа махаллада
анча вактгача шов-шув булди.
Угиллар наздида хам Махфиза
котилга айланди...
Махфиза аста урнидан туриб,
накшинкор дарвозани куллари
билан пайпаслади.
- Жон угилларим, дарвозани
очинглар, гунохкор онангизни
кечиринглар... Онанг сени излаб келди,
Дарвозангни оч болам!
Юраккинам абгор булган,
Дармон булгин жон болам!
Дийдорингга туяй деб,
Остонангга келдим мен.
Нахот, пешвоз чикмасанг,
Дарвозангни оч, болам!..
Махфиза йиглаб-йиглабяна
деворга суяниб утириб колди. Кушни аёл
чидолмади. Келиб Махфизани
уйига олиб кирди. Ювинишга шароит
яратиб берди. Кийим-кечак берди.
Биргалашиб овкатланишди.
Дардлашишди. Махфиза
кушнисига миннатдорчилик билдирди.
Эрталаб тонг сахарда эса уз дарвозаси
томон охирги марта каради-ю йулида
давом этди. Туппа-тугри шахардаги
Мехр мурувват уйига келди. Узига
ухшаган кисматдошлари даврасига
кушилди.
БУ ХИКОЯ КАРИЯЛАР УЙИДА
ЯШАЁТГАН МАХФИЗА ОПАНИНГ
СУЗЛАБ БЕРГАНЛАРИ АСОСИДА
ЁЗИЛДИ. ОДАМЛАР ОРАСИДАН МЕХР-МУХАББАТ КУТАРИЛМАСИН ДЕБ УМИДА БОНУ.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,287

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 12:48

✒️КИСМАТ ЭШИКЛАРИДА "ДАРВОЗАНГНИ ОЧ, БОЛАМ!"

- Кушнижон, эшитдингизми? Салим акани хотини Махфиза камокдан кайтганмиш. Бир хафтадан бери махаллада изгиб юрганмиш девонага ухшаб. Уйига келса, ичкарига киритишмабди. Эри хайдаб юборибди. Угиллари "биз сизни танимаймиз, кетинг бу
ердан", деб дарвозани ичкаридан кулфлашибди. Махфиза "Дарвозангни оч, болам", деб
йиглаб кушик айтганмиш. Кеча Амина опани гаштагида факат шуни гапиришди, - тулиб-тошиб гапирарди Сабрия. - Йук, сиздан эшитяпман, - малолланиб гапирди Мунисахон. - Махалланинг бекорчи аёлларига зур ва долзарб мавзу топилибди- да.
Хе, яшанглар. Биров уламан деса, сизлар кулинглар. Тавба килдим. - Ха, намунча уша котил ва хиёнаткор аёлга кунглингиз ачияпти, - лабини бурди Сабрия. - Айби булмаса камашармиди, айланай. - Э, булди Сабрияхон, - бировни гийбатини килиб, гунохини
олмайлик. Ким айбдор, ким беайб эканлигини ёлгиз Аллох билади. Шахсан мен Махфизахонга ишонаман. У нохаклик курбони булди. Яхши адвокат топиб, узини
химоя килолмади. Начора, такдирида бор экан. Майли, узр, мен ишларимни килай.
Мунисахон бу кони гийбат кушнисига "уйимдан кетинг",
дейолмади-ю, шунга ишора килди.
Уни кучагача кузатиб куйди.
Дархакикат, бир хафтадан бери
махаллада муддатидан олдин
камокдан озод килинган
Махфизанинг мавзуси мухокама
килиняпти. Кимдир уни коралар,
яна биров унинг ёнини оларди. Бу гап-
сузлар бир тараф, оила аъзолари,
айникса узи дунёга келтирган
фарзандларининг ундан юз
угиришлари хаммасидан утиб
тушди. Хатто остона хатлаб,
ичкарига кадам куйдиришмабди.
Инсон зоти учун бундан катта
фожиа булмаса керак...
Мана кечга кадар Махфиза яна
махаллада пайдо булди. Уст-боши
юпун, жудаям озиб-тузиб кетган
муштипар аёл бошини хам
килганча яна ховлиси томон келяпти. Умид
билан келяпти. Нажот билан
келяпти. Дарвоза очик экан. Аста ичкарига
муралади. Ёз пайти булгани учун
гилос дарахти остига каравот
куйилган. Хаммаёк супуриб-
сидирилган. Уйларни замонавий
таъмирлаб, куркамгина килиб
куйишибди. Ана, хушруйгина
келинчак товусдек товланиб,
хизмат килиб юрибди. Адашмаса, бу
тунгичи Икромжонининг хотини.
Камалганида 15 ёшли успирин
йигитча эди. Кеча уни хайдаб
солди. - Мени сендай котил онам йук, -
деди. Ана, Илхомжон угли. Буйлари
усиб, жуда чиройли йигит булибди.
Ушанда ун икки ёшда эди.
Милиция ходимлари кулларига кишан
солиб, ховлидан олиб чикишганида
"ойижон" деб ортидан чинкираб
колувди. Кеча эса танимади. Эх,
бевафо дунё. Туккан фарзандинг
сендан тониб утирса-я... Кенжаси
Илёсжон куринмаяпти. Мана эри.
Ёнидаги аёл ким экан? Уйланибди-
да... Салим ака каравот устидаги
курпачага чузилаётиб,
дарвозахонада тиланчидек
утирган Махфизага кузи тушиб, жахл отига
минди. Урнидан туриб, кулига узун
бир калтакни олиб, аёлга
хезланди. - Ха, котил! Яна келдингми? Бизни
тинч куясанми, йукми? Энди бу уй
сенга бегона. Кадам босма дедим-
ку! Ё оёкларингни уриб синдирайми?
- Салим Махфизани хакоратлай
бошлади. - Майли, уриб улдиринг, бу
кунимдан улганим яхши. Нега Худо
жонимни олмайди-я...- алам ила
йигларди аёл. - Менга сиздан хеч
нарса керакмас. Факат
угилларимни курай, бир мартагина багримга
босай, хидларидан туяй, кейин
майли, бир умрга кетаман.
Илтимос, тошбагирлик килманг, - Махфиза
ерга утириб олиб, шундай
зорланардики, эшитган одамнинг
юраги эзилиб кетарди.
- Угилларинг учун сен улгансан!
Уларга кули конга беланган она
керакмас. Утмишинг кора сени.
Йукол, бу ердан! - Салим бир
вактлар жуфти халоли булган, уч
угилни дунёга келтирган аёлини
турткилаб-турткилаб,
дарвозахонадан хайдаб чикарди.
Гала-говурни эшитган куни-
кушнилар ташкарига чикишди.
Бир нима дейишга хеч кимни юраги
дов бермасди. Угиллар хам она
тарафини олмай, козикка ухшаб
туришарди. - Тез кетинг бу ердан! - бакирди
угли Илхом. - Бизни шарманда
килдингиз. - У шундай деб
дарвозани яна ичкаридан кулфлаб,
сукинганча узоклашди. Кушнилар
хам таркалишди. Махфиза
ёлгизланиб, мадорсизланиб
деворга суяниб колди. Шашкатор окаётган
аччик куз ёшлари ажин босган
юзларини ювар, титраб-титраб,
чукиб колган елкалари силкиниб-
силкиниб йигларди.

1,127

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 09:52

Хар куни мушуклар Аллоҳ билан гаплашаркан😢

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,209

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 09:41

✒️У опасини бахтли қилиш учун, борини берди.
Сотувчи дўкон пештахтаси ортида туриб, кўчага паришонхотир қарар эди. Бир қизалоқ дўкон ёнига келиб, витринага ёпишиб қолди. У излаган нарсасини кўрганида кўзи ҳайратдан қинидан чиқай деди. Қизча дўконга кириб, феруза тошли мунчоқни кўрсатишларини сўради.

— Мен опам учун мана шу феруза тошли мунчоқни сотиб олмоқчиман. Сиз уни чиройли қилиб ўраб бера оласизми? – сўради қизалоқ.

Дўкон эгаси қизчага шубҳа билан қараб, қизиқди:

— Қанча пулинг бор?

Қизалоқ чўнтагидан рўмолча олиб, уни очди ва пештахтага бир уюм майда пулларни сочди. Умидвор овоз билан деди:

— Мана шу етадими?

У ерда жуда кам пул бор эди. Бироқ қизалоқ ҳаяжон билан давом этди:

— Биласизми, мен опамга совға олмоқчиман. Онамиз бу дунёни тарк этганига анча бўлди, опам шундан бери бизга ғамхўрлик қилади. У ўзи учун деярли вақт ажратмайди. Бугун унинг туғилган куни, агар мен унга мана шу мунчоқни совға қилсам, у жуда хурсанд бўларди. Мунчоқ опамнинг кўзларига жуда мос тушади-да.

Дўкондор мунчоқни олди, у учун қути олиб келиб, мунчоқни унинг ичига жойлади. Лента билан боғлаб, бант ҳам ясади.

— Ма, ол! – деди у қизалоққа. – Эҳтиёт қилиб олиб бор!

Қизча дўкондан югуриб чиқиб, хурсанд бўлиб уйига отилди. Иш куни охирида дўконга гўзал бир қиз кириб келди. Дўкондорнинг уни кўриши билан яқинда келиб кетган қизалоқ билан алоқаси борлигини кўнгли сезди. Қиз сумкасидан таниш қутини чиқариб, дўкон пештахтасига қўйди. Сўнгра гулқоғоз ва лентани ҳам қайтарди.

— Мана бу мунчоқ шу ердан сотиб олинганми? Неча пул туради бу?

— А? – ҳайрон деди дўкондор. – Дўконимдаги ҳар қандай молнинг нархи мен ва харидор ўртасида сир бўлиб қолади.

Қиз деди:

— Лекин синглимда жуда кам пули бор эди-ку. Мунчоқ ҳақиқий ферузадан ясалган бўлса? У қиммат бўлса керак? Буни биз сотиб ололмаймиз.

Сотувчи пештахта ёнига келиб, мунчоқни олди ва самимийлик билан уни яна қутига жойлаб, безади. Уни қизга тутқизди ва деди:

— Синглингиз менга энг қиммат пулни берди. Катталар бера олганидан юз марта кўпроқ пул тўлади. У бор-йўғини менга берди.

Дўконни жимжитлик қоплади ва қизнинг кичик қутичани ушлаб турган қўллари қалтираб, кўзларидан ёш оқди.

"Агар куни келиб, бутун дунё ва муҳаббатдан бирини танлашга тўғри келса, ёдда тутинг: агар дунёни афзал кўрсангиз, муҳаббатсиз қоласиз, мободо муҳаббатни танласангиз, бутун дунёни забт эта оласиз”.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,128

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 09:03

Бир инсонга ростакамига азоб берсанг ҳам, ҳеч бир инсонга ёлғондан хурсандчилик, бахт берма. У сенга ипсиз боғланиб қолмасин.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,248

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 08:20

✒️ҚЎЧҚОР.

Август оёқламай туриб, осмонга булут чиқа бошлади. Куз яқин! Ҳадемай деҳқонларни шошириб, ёмғир сепаласа ажабмас.
Узумзорнинг қоқ ўртасига икки қаватли қилиб чайла қурганмиз, атроф кафтдек кўринади. Туш пайти бобом келиб, токзорни кўздан кечирди.
- Маккорлар узумни ғўжала қип кетибди-да?
Тулкини маккор деймиз. Тулки узумга ўч. Бир одати ёмон, қорни тўйса ҳам атайлаб қилгандай анча узумни узиб, топтаб кетади.
- Оқшом келган.
- Олапарни опкелмадингми?
- Бугун опкеламан.
- Қани, чайладан туш. Бир жойга бориб келамиз.
Чайладан тушиб сўрадим.
- Қаерга борамиз?
- Умматникига. Битта қўчқори бор экан, шуни сотиб оламиз.
Жойимда таққа тўхтадим.
- Бобо, у қўчқорни кўрганмисиз ҳеч? У қўчқормас, тирриқ чумоли. Касалманд, баъзур юради. Ўғли даштга эшакка ортиб келади. Ўзига қолса келолмайди. Бир оёғи чўлоқ ҳам. Даштда юриб, бир чимдим ўт еганини кўрганим йўқ.
- Юравер.
- Нима қиласиз у қўчқорни?
- Боқамиз.
- Э, у семирмайди.
Бобом индамай қадам ташлади. Уммат аканинг уйига етай-етай деганимизда бобом менга синчиков қаради.
- Шу қўчқорни олишим шарт. Миқ этма.
- Хўп.
Уммат ака қўл учида кун кечирарди. Ўзи касалманд. Топгани дори-дармонга кетади. Болалари ҳали ёш, катта ўғли саккизинчи синфда ўқийди. Ҳовлисида битта шу қўчқордан бошга бирорта туёқ йўқ.
Бобом у билан қуюқ сўрашди. Уммат ака самимий инсон эди. Бели оғрияпти шекилли, ҳар-ҳар замон афтини буриштириб оларди.
- Буйрак қандай?
- Қийнаяпти.
- Худо шифо берсин. Мачитдаги чоллардан эшитдим, қўчқор сотмоқчи экансан?
- Ҳа. Касалхонага бормасам бўлмайди, аҳволим чатоқроқ.
- Қани қўчқор?
- Қўрада.
Қўрада мушукдан сал каттароқ қўчқор дорда турган дорбоздай қалтираб турарди. Бизга эътибор бермади. Афтидан, калласи ҳам кетганга ўхшайди. У шу қадар жонсиз кўринардики, уни қўчқор дейишга истиҳола қиласан.
- Нечпул дейсан?
- Кўнглингиздан чиқариб бирнима бераверинг. Бу қўчқор пулига талашадиган қўчқор эмас.
- Кўнглингдагини айт. Айтавер. Буни эти бўлмаса ҳам жони борку.
Уммат ака ўйланиб қолди.
- Икки юз беринг, бўлди.
- Икки юз?
- Қиммат айтдимми?
- Бир миллион бераман.
- Ҳазиллашманг.
Бобом белбоғидан бир тахлам ўн мингталик олди.
- Бир миллон. Баракасини бер.
Уммат ака бир қўчқорга, бир бобомга қаради.
- Буни бозорга опчиқсам уч юзга кетиши даргумон. Сиз...
- Олавер. Мен буни боқиб, бир ярим миллонга сотаман.
Уммат ака олмайман деб оёқ тираб олди. Бобом унинг чўнтагига бир тахлам пулни тиқди.
- Барака?
- Бобо...
- Барака деяпман.
- Б-барака...
Қўчқорни кўчага етаклаб чиқдим. Юргиси йўқ. Оз юрмай ҳолсизланиб ётиб қолди. Кўтариб олдим. Тўғри чайлага олиб бориб, қозиққа боғлаб қўйдим.
Бобом анча орқада қолиб кетганди, келгунларича қўчқор ҳаром қотди. Тепада ётиб уни ўлганини сезмай қолибман. Бобом роса уришади деб юрак ҳовучладим. Аммо бобом миқ этмади. Қўлига пичоқ олиб, қўчқорнинг терисини шилди, гўштини нимта-нимата қилди.
- Олапарга берасан. Мен уйга кетдим.
Бобом жуда хотиржам эди. Ҳайрон қолдим. Бир миллион ҳавога учиб кетдику.
Кечқурун бобомдан сўрадим.
- Қўчқорнинг ўлиши аниқ эди, нега сотиб олдингиз? Қўчқор ўлди, бу дегани бир миллионга куйдингиз, сиз ҳеч нима содир бўлмагандай қувноқ юрибсиз?
- Қўчқорни ўлишини бир қарашда сезгандим. Одамлардан эшитдим, Уммат бозорга опчиқиб, икки бозордан бери сотолмаётган экан. Мазаси йўқку. Биласан, у бироз қайсар одам, пул берсанг олмайди. Шу бечорага ёрдам берай дедим-да. Муҳими ёрдам бердик унга, қўчқори ўладими йўқми, бу менга қизиқ эмас.
P/S: Dunyoda yaxshilar, yaxshiliklar bor ekan Alloh ularni qo'llayveradi.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,222

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 06:34

Ит ҳам биргаликда рақсга тушубди...😂😂😂

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,481

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 05:49

✒️“Сув пастга қараб оқади…”

Онам Файзихон ая дадам оламдан ўтгач, 11 ойлик кичик укамни болалар боғчасига бериб ишга жойлашган экан.

Кундузи ишлаб, кечаси бировларнинг кўрпа-тўшакларини тикиб, етишмовчилик бўлса-да, мактабда яхши ўқишимиз учун шароит яратиб берар, баҳоларимизнинг аъло бўлишини талаб қиларди. Тез-тез мактабга чиқиб ўқитувчиларимизга "Болаларим шунчаки баҳо учун эмас, астойдил уқиб, билимли бўлишларини истайман. Яхшироқ ўқишини талаб қилинглар, ҳали улар институтга ўз билимлари билан ўқишга киришлари керак”, дея тайинларди. Онамизнинг нияти холис экан, биз — фарзандлар билимимиз, ҳаракатимиз билан олий маълумот олдик, жамиятда ўз ўрнимизга эга бўлдик.

Аммо энг армонлиси, онамиз авжи роҳат-фароғатда яшайдиган вақтида касалликка чалинди. Шифокорлар муолажаси, фарзандлар парвариши билан анча пайтгача касалликни енгди. Аммо бу пайтда фарзанд кўриб, уларни улғайтиргунимча онамга ўзим орзулаганимдек меҳр-эътибор беролмаганим ҳанузгача қалбимга азоб беради. Онам ўзи кекса, бетоб бўлса ҳам биз ва невараларининг ташвиши билан яшарди. У кишини кўргани борганимда тез-тез хабар ололмаганимдан хижолат бўлсам, "Болам, сув пастга қараб оқади. Онам мени деб яшаган, мен сизларни деб, сизлар невараларимни деб яшайсизлар”, дея юпатарди. Бугун фарзандларим улғайиб, ҳаётда ўрнини топишга интилаётган, ўз ташвиши билан андармон бўлган дамларда онам бизни ҳар куни, ҳар соат соғиниб кутганини кўпроқ ҳис қиламан…

© Муштарий

ОНАНГДАН АҲВОЛ СЎРАБ ҚЎЙ

Кўчада юрсанг ҳам тоғни қўпориб,
Дунёлар ишидан кетсанг ҳам хориб,
Телефонга қўлинг чарчамай бориб,
Мард бўлиб онангдан аҳвол сўраб қўй.

Неча бор телефон қиласан ёрга,
Чарчаш йўқ, болангчун ярайсан корга.
Онанг ҳам сеники, ўхшатиб борга,
Мард бўлиб онангдан аҳвол сўраб қўй.

Кераклардан керак, майли қилмагин,
Керак бўлган деб ҳам, майли билмагин,
Топганинг номард бўб, майли иймагин,
Мард бўлиб онангдан аҳвол сўраб қўй.

Кетса кетар дегин оғзингни ели,
Ел учун оғримас хеч кимни бели.
Меҳрингга умидвор, онанинг фъели,
Мард бўлиб онангдан аҳвол сўраб қўй.

Бўри ошинг кутмас, бўри сўз кутар,
Яхшилик cенга деб, ёмонинг ютар.
Керак қилсанг ол деб, жонни ҳам тутар,
Мард бўлиб онангдан аҳвол сўраб қўй.

Қутилар кунинг бор, кетиши аниқ,
Жонинг ҳам навбатга етиши аниқ.
Қайтар дунё, қилмиш қайтиши аниқ,
Мард бўлиб онангдан аҳвол сўраб қўй.

Онангни аҳволи яхшидир, ёмон,
Соғиниб кўзлари боқар сен томон.
Муштипар онангни эслаб хар замон,
Мард бўлиб онангдан аҳвол сўраб қўй.

Аслида лойиқ у, барча эъзозга,
Ғолиб чиқар она, қўйсам овозга.
Овозингни ўхшатиб мулоим созга,
Қани биир, онангдан аҳвол сўраб қўй.

Мурувват истар деб қўрқма бродар,
У сени кўтарган осмонга қадар.
Яна ҳам кўтарса, насихати—зар,
Мард бўлиб онангдан аҳвол сўраб қўй.

Дуосин ололгин, гул бўлар ,,чўл”инг,
Хеч йўқ ўзинг учун, мард бўлсин қўлинг.
Хеч сабаб тиркама тўсолмас йўлинг,
Мард бўлиб онангдан аҳвол сўраб қўй!!!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,332

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 05:11

Қизилиштоннинг тили унинг бош суягини тўлиқ ўраб туради, бу эса у тумшуғини дарахтга уриб ковак очаётганда миясининг барқарор туришига ва чайқалиб кетмаслигига хизмат қилади.

Қизилиштон зарбасининг кучи бошимизни соатига 25 км тезликда деворга уришимизга тенгдир.

Қизилиштон бир сонияда 20-25 марта тумшуғи билан зарба беради. Бу кун давомида 12000 мартага тенг бўлади.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,384

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

21 Oct, 04:28

✒️Имтиҳон.

Хиёнат, ўғрилик кўчасидан ўтмаган, пок, соф қалбли одам халқнинг ишончини қозонади, иззат-ҳурматга сазовор бўлади.
Қадим замонда Сарондип оролида ўзининг мулойимлиги билан машҳур бўлган бир подшоҳ ҳукм сурарди. Баъзан нобакор кишилар унинг мулойимлиги, лутфкорлигини суистеъмол қилардилар. Подшоҳ кимни хазиначи этиб тайин қилса, бир неча вақтдан кейин унинг хиёнати юзага чиқарди. Шунинг учун подшоҳ хазинадорликка номусли, пок виждонли бир одам тополмай қайғуланиб юрарди.
Кунлардан бир кун эронлик сайёҳ Сарондипга келиб қолди, бир неча вақт подшоҳнинг азиз меҳмони бўлиб турди. Бир кун подшоҳ донишманд билан суҳбатлашиб ўтирган вақтида юрагидаги дардини изҳор қилиб айтди:
— Эй азиз меҳмоним, сиз жуда кўп жойларни кезганингиз натижасида одамларнинг табиатлари, хулқ-атворлари билан жуда яхши танишгансиз деб ўйлайман. Иффатли, номусли, матонатли бир одамни топиб олиш учун соғлом усулни биласиз, деб ишонаман.
Донишманд жуда чуқур хаёлга ботиб деди:
— Шундай одамни топишдан ҳам қулай бир нарса йўқ. Бир кунни тайин қилиб, хазиначи бўлишни орзу қилганларни саройингизга даъват қилинг, уларни биттадан чақириб чолғу ҳавоси, оҳанги остида рақс эттиринг, ким чаққонлик билан рақс этса ана ўшани хазиначи этиб тайин қилинг.
— Сиз кулгили бир латифа сўзлаяпсиз, деб гумон этаман, чаққонлик билан рақс этган одам энг номусли, энг моҳир хазиначи бўла олади, деб даъво қилиш тўғри бўлмаса керак,— деди подшоҳ ҳайрон бўлиб.
Донишманд шундай жавоб берди:
— Ишонинг, хазиначи тайин қилиш учун бундан ҳам яхшироқ бир имтиҳон усули йўқдир.
Тайин этилган кунда хазиначи бўлишни истаганларнинг ҳаммаси интизорлик хонасига тўпландилар. Улар олтмиш тўрт киши эдилар. Подшоҳ ҳузурига кириш тартиби шундай эди, кутиш хонасида ўтирганларни навбат билан чақирар эдилар. Чақирилган киши иккинчи бир — олтину ёқутлар турган хонада ёлғиз ўзи бироз кутиб ўтиргандан кейин подшоҳ ҳузурига чақириб олардилар. Подшоҳ унга чолғу ҳавосига кўра рақс этишни буюрарди. Рақс этганидан кейин уни яна бошқа бир хонага чақириб, натижани кутиб ўтиришни буюрардилар. Шундай қилиб, олтмиш тўрт кишининг ҳаммаси рақс имтиҳонидан ўтди.
Хазиначи бўлишни истаган олтмиш тўрт кишидан 63 таси жуда ёмон рақс этдилар, рақс этаркан, қўллари билан чўнтакларини беркитиб турардилар, Подшоҳ ёнида ўтирган донишманд буларнинг рақсларини кўриб: «Ҳа, ярамас ўғрилар» деб қўярди.
Уларнинг ичидан биттаси, яъни олтмиш тўртинчи номзод жуда чаққонлик ва жуда эркинлик билан рақс этди. Тажриба тамом бўлгандан кейин подшоҳ бу чаққон ўйнаган одамни қучоқлаб табриклади, уни хазиначи этиб тайин қилганини билдирди: донишманд ҳам уни янги мансаб билан муборакбод этди. Ёмон ўйнаган олтмиш уч раққосни ўғирликда айблаб, жазо маҳкамасига ҳавола қилди.
Сабаби нима? Сабаби шу: кутиш хонаси ёнидаги иккинчи бир хонага — жуда кўп олтин, кумуш, лаъл, ёқут каби қимматли тошлар қўйилган эди. Кутиш хо-насидан чақирилиб ўша хонада бироз кутишга буюрилган ҳар бир номзод чўнтакларини олтин ва қимматли тошлар билан тўлдириб оларди. Рақс вақтида ўғирлагани билиниб қолишидан қўрқиб, қўллари билан чўнтакларини босиб секин ўйнарди. Чаққон ўйнаган киши олтин, кумуш ва қимматли тошлардан биттасини ҳам олмаган пок, соф одам эди.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,211

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

20 Oct, 16:28

Эру -хотин сухбатидан:
- Дадаси, "Instagram"
САЙТИДА "Уйланаман" деб эълон
берибсизми? Профилиз очиқ қолган экан кўриб қолдим.
- Ҳа, хотин хазилку бу, кўнглингга
олма. Проста прикол учун бу...
- Нимага кўнглимга олмас
эканман? Итам жавоб ёзмабди
сизга. Ачиняпман, просто ҳеч кимга керакмас эр билан яшаётганимга.
Уялиб кетяпман...😜

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

834

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

20 Oct, 10:10

✒️СЕВГИ ва ДЎСТЛИК...

(ибрат учун)

Севган қизингга йиғиб юрган пулларингдан янги “Айфон 6” телефони олиб бердинг, у жуда хурсанд бўлди. Сени қанчалик севишини айтиб чарчамасди. Лекин негадир юрагинг ғаш. Кеча дўстинг уч юз доллар қарз сўраб келганида “Ҳозир пулим йўқ” деб баҳона қилгандинг. Сабабини ҳам сўрамадинг. Кейин билсанг у онасини операцияси учун пул излаб юрган экан. Қилган ишингдан виждонинг қийнай бошлади...

Орадан вақт ўтди. Ишларинг юришмай қолганида дард устига чипқон бўлиб машинангни уриб олдинг. Ёнингда севган қизинг ҳам ўтирган эди. Сен учун куйингандек эди, лекин уйга кеч борса отаси урушишини айтиб такси тўхтатиб кетди.
Пулдан қийналиб қолганингдан бери сенга қандайдир совуқроқ муносабатда. Аввалгидек ҳар куни учрашишлар, кафе ва кино бўлмасди.
Ўзингни машинангни ва сен бориб урган машинани таъмирлаш учун пул излаб сарсон бўлдинг. Севган қизинг эса “Ҳаммаси яхши бўлади, жон” деб овутишга ҳаракат қиларди, лекин ўзини сендан тобора олиб қоча бошлаганди.
Бир кун бошинг деворга бориб тақалганида эшигингни дўстинг тақиллатиб келди. Қўлида катта ўрамда пул. “Олмайман” деб оёқ тирасанг ҳам қўярда-қўймай бериб кетди. Ёлғиз қолганингда йиғлагинг келди...

Орадан яна вақт ўтиб севган қизинг бошқасига турмушга чиқаётганини айтди. Кўзларидаги сохта ёш билан “Кечиринг, жон. Дадамни райига қарши боролмайман. Сизни унутмайман” деб таклифнома билан бирга қалбингга катта армонни жойлаб кетди. Шу йили унга уйланишни орзу қилгандинг. Алам қилди...

Қизингни тўйига бормадинг, ғуруринг йўл қўймади. Ўша куни бошқа жойда, ўша сенга ёрдам берган дўстингни тўйида роса ичдинг. Умрингда биринчи бор аламингни ароқдан олишинг эди. Дўстингга эса самимий бахт тиладинг. Ёшлар бир-бирига жуда мос эди. Узукка кўз қўйгандек. Сен ҳам бир пайтлар қизинг билан шундай келин-куёв бўлишни тасаввур қилардинг орзуларингда. Лекин афсус...
Тўй жуда чиройли ўтди. Гап орасида улфатларингдан бири келин ҳақида қизиқ гап айтиб қолди. “Ишонасизларми, дўстимизга пул керак бўлганда бу қиз тилла занжирини сотган экан. Кейинчалик дўстимиз унинг ўрнига янаям чиройлисини олиб берибди”...
Бу гапни эшитгач сени ҳаёлингга келган биринчи фикр аччиқ ҳақиқат эди:
“Ёр танлашда адашдим”...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,288

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

20 Oct, 05:44

Ажойиб...🤗

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,223

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

20 Oct, 04:04

✒️Ичимдаги сир.

Ёш қизалоқ эдим, мактабни битириб, ўқишда (коллежда) ўқиб юрган кезларим.Эндигина 18ёш айнı ўйнаб куладиган, ҳунар кўрса ўрганадиган, бир касбни астойдил эгаллайдиган қувноқ қиз эдим. Ўша кун келди хаётим остин üстüн бўлиб кетди. Бу кун аслида ҳамма қизни бошида бор аммо менга эрта келгандек.Нон ушатишди. Орада 1 2 йил гапириб юришди мен эса ўша қариндошимнинг ўғлига тегмайман деб туриб олгандим.Котталар бувиларим ҳал қилишди. Наилож кониб турмушга чиқдим. Ўзимиз қариндошимиз бўлганликлари учун (онамнинг холасига келин бўлдим) хеч ким бегона эмасди. Ҳамма маросимлари зиёфатлар кўнгилдагидек ўтди. Ҳаммаси жойида турмуш ўртоғим икимиз бахтдан сармаст эдик. Хеч ким орага тушмаган, ўзимизча хаётнинг бахтли кунларини яшаётгандик. Тақдир тақозоси бн турмуш ўртоғим чет элга кетди. Қорнимда 8 ойлик туғилишига 20кун қолган хомилам бор эди. Уйдагилар қисташига қараб турмуш ўртоғим кетдилар. Йиғлаб хайрлашдик.Шу кундан бошлаб менинг бахтсиз Кунларим бошланди. Аллоҳга шукр қилиб ўғлимни Эсон омон бағримга босиб олдим. Турмуш ўртоғим ҳам хурсанд орада гаплашиб туридик. У пайтларда менда телефон йўқ фақат уйдагилар гаплаштирса гаплашардик.шундай зайлда орадан 9 ой ўтди турмуш ўртоғим фарзандимиз 9 ойлик бўлганда келдилар. Яна бахтли кунларга берилиб яшадик. Хато қилган пайтиларимиз тўғриладик. Лекин қайнотам хеч тинчлик бермасди. Орада борди келди бўлди. Сиқилган воқтларримда иккита 6ва 8 ойлик ўгилларимдан айрилдим. Ёш қизга шунча мусибат. Бир томонда турмуш ўртоғим йўқ, иккинчи томонда қайнона қайнотам инжиқликлари. Роса қийналдим. Шу воқтлар ичида ўзимдан отганларини ўзим билдим. Хатто турмуш ўртоғимга ҳам айтмас эдим. Чунки, ўз яқинлари у нима ҳам дерди. Унга ҳам қийин қилмай дедим. Хаёт ташвишлари билан умримизнинг 13 йилини яшаб қўйибмиз турмуш ўртоғим билан. Улар 5 6 йилдан буён чет элга чиқмай қўйдилар , хозир давлат ишида ишлайдилар. Ҳамма нарса бор пул бойлик машина 2 та ўғил фарзандимиз бор аммо тинчлик йўқ эди. Қайнонам касал сахр касали бор уларга парвариш КК, лекин ортиғи бн берсак берябмизки кам қилмадик.Ўғилларим каттаси 6 синф, кичкинам 1 синф бўлди. Эрим ёши ҳам 40 га қараб кетябди.Амма хануз тинчлигимиз йўқ эди. Йıллар отгани сайıн эр хотин бири бирига қаттиқ боғланиб қоларкан. Биз ҳам шундай эдик. Аллоҳнинг қудрати билан эру хотин урушиб гап талашмаганмиз орага кимдир тушса шу одам орқали бузиларди. Шунда ҳам ўзим психологияда ўқиётаганим сабабли турмуш ўртоғим ни ҳар қандай холатдан олиб чиқардим. Аёл кишини макри борку 😁. Яна хеч нарса болмагандек яшайверардик бир биримизга далада бериб. Турмуш ўртоғим сабр қилинг деган гаплари доимо мени ушлаб қоларди. Қайнотам қайнонам инжиқликлари холдан тойдирарди. Қайнотамдан қорқадиган даражада касал бўлиб қолдим. Хатто овозини эшитсам ҳам оёқ қолиб увишиб хушимдан кетиб қоладиган даражага тушдим. Шу орада ота уйимга келиб даволаниб яна уйга қайтдим ҳар сафар уйимга келиб, қайтиб ўз уйимга борсам Сен нега келдинг яна деб мен бн уришаверрди. Сабр қилдим чидадим 13 йил айтишга осон эмас. Қайнотамни бошидан бери айтиб келган гаплари эзиб ташларди.
Сен харомисан, харомхор, текинхўр сени барибир яшатмиман изингни қуритаман дерди. 🥺
Шунда ҳам турмуш ўртоғим эътибор берма қариябдиларда. Деб қайтарарди. Мен ҳам хоп деб сабр билан яна хеч нима болмагандек яшайверардик. Аммо аммо ҳамма нарсани поёни бордек тақдиримизни ҳам поёни келди. Эрта тонгдан туриб энди болаларни мактабга юбора туриб, котта ўғлимни кутиб қолдим. Эрталаб кўришганимизча нонушта ҳам қилмади. Турмуш ўртоғим иккимиз қўрқиб кетдик. У бу кимдан сорашни бошладик. Хеч қаерда йўқ. Халиги вазиятда инсон нима қилаётганини билмас экан. Оҳири турмуш ўртоғим Мени онамларникига кетиб қолдимикин сораб коришимни айтди. Онамга йиғлаб тел қилдим, онам ҳам йўқ келмади деди. Аслида бошқа вилоятдан тушганман.Орада анча узоқ масофа бор. Дарров турмуш ўртоғим бн мошинада қидиришга тушдик.

970

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

20 Oct, 04:04

Ёл қарадик йиғладик,, дуо қилдик соғ омон бўлсин деб. Хаттоки икки вилоятни ажратиб турувчи чегарадан ҳам ўтдик аҳйри топдик, топгунча эр хотин нима болсак болдик. Чиндан ҳам ота уйимга öз масофа қолганди. Турмуш ўртоғим шу ерда қолатурилар сал ўзларингга келиб деб ташлаб кетдилар. Кечга яқин уйга қайтсак яна оша ҳолатда ҳам қайнотам мен бн уришябди сен нега келдинг деб ҳақоратли сўзлар бн уришиб. Мен хеч қаерга кетганим йўқ дедим. Ўглим 13 ёш ҳамма нарсага ақли етиб тура туриб уларни коз олдида мени ҳақорат қилишига қараб туролмади.Балки етар бобо деб бақирарди. Ме ни ҳимоя қилгандек. Қайнотам ҳар сафар урушганда мени ургани югуради. Бу чин ҳақиқат. Шунинг учун Ўғлим ҳимоя қилди. Турмуш ўртоғим доимгидек жим эди. Оҳирги гапини айтди бугüн оҳирги кунинг яшасен яшаб қол энди сенга кун йўқ деди. Айбим нима ??? Шу савол ҳанузгача қийнаб келади. Тўғри мен ҳан оппоқ эмасдурман гапирганда гапираман. Аммо бу даражага етишликка сабаб йўқ. Мен ҳам турмуш ўртоғим ҳам лол. Нима қилишни билмаймиз.Кечга яқин турмуш ўртоғим ни дўстлари бн оши бор эди чиқиб кетдилар. Қайтишда хаёти давомида ичмаган одам бўкиб ичиб келибди.Алаҳсираябдими тинмай мендан кечирим сораябдилар сени бахтли қилолмадим ҳимоя қилоламаябман, аҳир отам онам деб дод солардилар.Мен ҳаммасига рози эдим. Улар ва фарзандларрим учун ҳаммасига чидашга тайёрман дедим. Сиз сиқилманг ҳаммаси яхши бўлади дедим.Чунки фарзанди ва биз учун ҳаёти давомида йиғлаганини энди кўрдим.🥺

Якшанба куни эди Тонг отди нонушта қилиб энди уй ишларига ундаган эдим. Турмуш ўртоғим яна кўзида ёш билан мени чақирди. Яхшилик бн тушунтириб Жон онаси кет бу уйдан биз барибир бирга бўлолмас эканмиз. Сени оҳири тамом бўласан бу уйда сенга кун йўқ энди дедилар. Мен ҳам йиғлаб йўқ кетмайман майли нима қилишса уришса ҳам сўкишса ҳан чидайман дедим. Турмуш ўртоғим кўнмади қолишимга қайнотам дарров ўзини қизларинию ака укаларини йиғди. Мени ота онамни ҳам чақиришди. Хуллас ҳамм келди хаётимизни улар ҳал қилишмоқда эди. Мен эса яна қорқув ичида маст аласт эдим. Ҳамма мени гапиришими кутди аммо мен ўзимда эмас эдим. Нима бўлаётганини билмасидим.Ҳамма гап ўртага ташланди қаёқда йўқ яна оша туҳматлар у бўхтонлар . Ўзингиники ўзингга эл бўлмайди экан. Шунча йилдан бери ўртага тушиб келаётганлар яна бизи хаётимизни ҳал қилишарди. На мен на турмуш ўртоғим биз яшаймиз деёлмадик. Бунга хожат қолмаганми билмадим. Шундан кейин 2 та бола бн онамларникига келдим яна. Бу биринчи си ҳам эмас. Аммо бу сафар чиндан кўнгил узиш керак эди.Турмуш ўртоғим бн 2 3 кун гаплашиб турдик мени алдаганми бошқами яхшилик бн юборди. Кейин эса ундан хабар йўқ орадан 5 6 кун ўтиб тел қилиб Арши аълони ларзага келтирадиган сўзни айтди.(Жавобини бердим, бошинг очиқ)деди.Айтишга ҳам юрагим бетламади. 🥺🥺Қани энди оламга сиғмаябманда. Дод солиб йиғласам ҳам иложи йўқ энди. Аллоҳга кифоя қилдим. Мазлум ҳолимда Аллоҳга кифоя қилдим дея олдим холос. Билмадим яна неча кунда ўзимга келдим. Ўзимга келиб оиламни сақлаб қолиш учун бир иш қилишим керак эди. Қарор қилдимда ўша уйга бордим. Қайнона қайнотам дан кечирим сўрайман дедим. Бордим юрак бетлаб.Яна оша гаплар ўша ҳақоратлар бн уйга киргизмади ҳам уйимиз тор кўчани ичида бўлганлиги сабабли қўни қошнилар ҳам эшитиб чиқди. Фарёд чекдим оиламни бузманглар 2 таболам бор аҳир деб. Қайнотам яна ака укаларини йиғди қизларини чақириди. Қайнопаларимдан ҳам кечирим сорадим. Қайнотам оёғига тиз чокдим фақат оиламни бузманг деб йўқ фойдасиям йўқ иложиям йўқ деб қаттиқ туриб олди. Қўлимдан еталаб кўчага нарсаларим бн улоқтуришди. Ҳайвондан баттар хўр бўлиб қайтдим. Қўлимдан бошқа хеч нима келмади. Кечагинда бир биримиз учун жон фидо этаётган эр хотинлар бугун душмандекмиз. Хаёт шунга мажбур қилябди. Аммо ҳаммасини Аллоҳга таваккул қилдим. Аллоҳим ўзига кифоя қилдим. Бу кунлар ҳам ўтади кетади. Бир синов биз учун деб сабр билан яшаябман. Аммо турмуш ўртоғим бир оғиз яшайман деганда мен ҳам яшардим.Эшитишимга қараганда. Отаси танла деб шарт қўйган ва турмуш ўртоғим уларни танлади бор мудаао шу. Хозир икки Ўғлим бн ота уйимдаман.

1,120

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

20 Oct, 04:04

Аллоҳга шукр қилиб, инсоф сўраб ўтирибман.Сизлар ҳам дуо қилинглар қайнона қайнотам га исноф берсин🤲Хаётимиз яна бирлашиб, фарзандларим учун ярашиб яшаб кетайлик...🤲

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,254

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

20 Oct, 03:51

Аллоҳ субҳанака ва Таоло буларнинг барчасини бир сув ва бир ер билан суғорди… Аммо барчасига бошқа таъм, шакл ва ранг берди ...
бир тафаккур қилинг

إِنَّ في ذلكَ لآياتٍ لقومٍ يَعْقِلُون"

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

994

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

20 Oct, 03:19

✒️Ибрат учун...

Бозор одам шунчалар кўп кимдир сотади кимдир харид қилади. Келинг ўғлим олмадан олиб кетинг дехкончилигимиз, нарироқдан бир қари онахонни овози келди кизиқсиниб қарадим. Сочлари қордай оппоқ алам истироб чеккан кўзлари мунгли. Келинг ўғлим шу олмани олиб кетинг набираларим бор уларга егулик олиб кетаман кечдан бери оч қоб кетган жон болам. Бир бойвачча тўхтаб олма нархини суради олманг қанча шум кампир. Булар шунақада куряпсанми устамонлигини шунака қилиб пул ундиради бойлардан деди ёнидаги югурдагига. Кампир камбағал
бўлсада лекин уша бойнинг дунёсидан қимматлироқ ғурури боракан. Болам мен тиламчи эмасман сениям онанг бордир. Бойвачча ғижинди мани онамни узинга тенг қилма сассиқ кампир. Кампир одамлардан хижолат бўлиб атрофга қаради кейин секингина тарбия берган онажонинга рахмат болам деди. Бу сўзларни замирида қанча маъно бор ўзи биларди кампир. Бойвачча жахл билан олмаларни бир тепди олмалар хар томонга сочилиб кетди гудраниб гудраниб нари кетди.
Кампирни кўзидан икки томчи ёш юмалади бугун сағирларим нима ейди униям фарзандлари онаси бордир кампир қаргамади оғринди ич ичидан оғринди... Киссасини ковлади иккита нонга яраша пул бор апил тапил олмаларни йиғиштирди иккита иссиқина нонни олиб набиралари истиқболига шошилди.
Йўлда авария бўлибди деди шафёр... Камаз билан прадо, прадо мажағланиб кетибди одами ўша захоти ўлибди оёк қуллари хар томонга сочилиб кетибди боши узилиб кетибди ёмон бубти, кимдир у кимдир
бу деди лекин бу уша бойвачча эди. Йўўўқ кампир карғамади оғринди ич ичидан оғринди холос...

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,249

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

19 Oct, 14:10

Хола топилди боракан тирик эканлар...😂

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,502

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

19 Oct, 13:56

Топа оласизми 6-тини топинг...!?

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,428

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

19 Oct, 13:49

✒️Оилавий бахтга эришишнинг оддий, синалган усули (воқеа)

Эрта тонг турмуш ўртоғимни ишга кузатгач, тез-тез нарсаларимни йиғдиму уч ёшли ўғлимни олиб, онамникига жўнадим. Онажоним ва дадажоним мени очиқ юз билан кутиб олдилар. Аммо мен уйга кирдиму, онамни қучиб йиғлай бошладим. Бу ҳолатни кўрган дадам қўлимдан набираларини олдилару, бошқа хонага ўтдилар…

«Онажон, мен ортиқ чидай олмайман, ажрашаман куёвингиз билан! Жонимдан тўйиб кетдим, онажон!» — деб, онамни маҳкам қучиб йиғлай бошладим. Онажоним: «Хўп, қизим, хўп, қизалоғим, сен нима десанг биз розимиз. Дадажонинг билан мен доимо сени қўллаб қувватлаймиз. Ўзингни бос, қизалоғим, доим ёнингдамиз» — деб мени овутдиларда, ошхонага олиб ўтдилар.
— Куёвингизнинг қилиқлари жонимга тегди. Ишдан кеч қайтади, доим баҳонаси тайёр. Гоҳида мендан араз қиладилар, мен билан тузук-қуруқ дилдан гаплашмайдилар, мени ёмон кўрадилар. Мен бундай ҳаётда яшай олмайман. Гоҳида менга жаҳл қилиб бақирадилар, тўйиб кетдим онажон…
Онажоним сукут билан бир оғиз гап қўшмай тингладилар. Сўнгра бир оз вақт жим ўтирдилар-да, бир оқ қоғоз ва қалам олиб, қоғозга ўртасидан вертикал қилиб чизиқ чизиб менга узатдилар ва дедилар:
— Маша шу чизиқнинг чап томонига куёвимнинг айбларини бирма-бир ёзиб чиқ.

Мен:

— Нега, онажон? — деб сўрашимга эътибор ҳам бермадилар.
— Ёз, ёз, сен ёзавер…» — дедилар. Мен ҳам бир оз ўйланиб ўтириб, иштиёқ билан қоғозга ёза бошладим.
«Ишдан кеч қайтади. Менга жаҳл қилади. Мен билан гаплашмайди. Менга бақиради» каби феълларини қоғозга ёзар эканман ўйладим:

— Онажоним доим «яхши» дейдиган куёвларининг аҳволини бир кўриб қўйсинлар, бир боплаб ёзай, қоғозлари тўлиб кетсин…

Ёзиб тугатдим-да, онажонимга қоғозни узатдим. Онажоним ёзганларимни ўқиб ҳам кўрмадилард-а, қоғозни ўзимга қайтариб, дедилар:

— Энди ҳар бир ёзган куёвимни ёмон феълининг рўпарасига, чизиқнинг ўнг томонига унинг ўша феълига сенинг ўзинг қиладиган жавобингни ёзиб чиқ» — десалар бўладими?

— Ёз, ёза қол! — мен жавоб ёзмай ҳеч қаёққа кетолмаслигимни англагач амаллаб ёза бошладим.
«Ишдан кеч қайтадилар» нинг рўпарисига – “Кеч келгани учун қовоқ уйиб кутиб оламан;
«Менга жаҳл қиладилар» нинг рўпарисига — «Мен кейин хафа бўламан, овқат тайёрламайман» каби ўзимнинг уларга жавоб ҳисларимни амаллаб қоғозга туширдим.

Онажонимга узатар эканман «Куёвингиз-да, ҳаммасини бошлайдиган!» дедим. Онам қўлимдан қоғозни олдилар-да, қайчи билан ўрта чизиқдан тенг иккига бўлиб қирқдилар. Куёвларининг ёмон феъллари ёзилган бўлагини ғижимлаб, ахлат челагига ташладилар. Менинг қўштирноқ ичидаги «феълларим» туширилган қоғозни ўзимга узатдиларда:

— Қизалоғим, ҳаёт ўйинчоқ эмас, қўлингда ўз қўлларинг билан ёзилган «феълларинг» турибди. Ҳозир кийинасан, набирам биз билан қолади. Қўлингдаги қоғоз билан уйингга борасан. Ўз уйингда ўз феълларингни ўқиб, ҳазм қиласан. Куёвим сенинг қандай феълларингга чидаётганини ўйлайсан. Ақлингни йиғ. Ўшандан кейин ҳам «Йўқ, мен ҳақман!» десанг биз рози, — дедилар-у, менинг қўлимга қоғозни тутқазиб кўчага чиқариб қўйдилар. Мен нима бўлганини англаб-англамай уйга кириб келдим. Ошхона курсисига омонатгина ўтирдим-да, ўз қўлларим билан ёзган чиройли «феълларим»ни ўқий бошладим. Ўқир эканман, «Наҳот мен шунчалар ёмон аёл бўлсам, наҳот менинг турмуш ўртоғим шунчалик феълимга чидаб яшаётган бўлсалар?!» — дедим.

Мен ўзимнинг шайтонга қулоқ тутган нафсимни деб норасида ўғлимни тирик етим қилишимга, ўзимни эса бебахт қилишимга бир қадам қолганлигини сездим. Хушёр торттим-да, турмуш ўртоғим ишдан келишларига тансиқ овқат тайёрладим. Уйларни гўзаллаштирдим. Турмуш ўртоғим ишдан қайтдилар. Мен юзимда табассум, очиқ чеҳра билан уларни кутиб олдим. Ҳурматларини жойига қўйиб, аёллик мулозаматини қуюқлаштирдим. Хўжайиним ҳайрон, хурсанд эдилар. Ва ниҳоят

— Бугун кун бошқачами? — дедилар. Мен эса уларга шундай дедим:

— Сизни менга тақдир қилиб берган Аллоҳимга ҳамдлар бўлсин. Энди бутун ҳаётимиз бошқача бўлади…

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,629

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

19 Oct, 12:48

Одамлардан фаришталикни талаб қилманг! Чунки бу дунёда ожиз бандалар яшайди фаришталар эмас.

Ҳар биримиз адашамиз, хато қиламиз билиб билмай кимнингдир кўнглига озор берамиз. Лекин, кўнглимизга озор берган ўша ёмонни ҳам, қандайдир бир яхши хислати.

Биз учун энг мукаммал бўлган инсоннинг ҳам бир ёмон одати булади!

Бизга озорларни эслаб юрмаслигимиз учун унутиш ва кечириш туйғулари берилган.
Агар кечирмасак демак биз хам яхши одам эмасмиз.

Шундай экан ёмон одамлар йўқ. Шунчаки ёмон одатлар бор холос. Яқинларингиздан ва дўсту ёрингиздан кичкина ёмон одати учун воз кечманг. Кечиринг ва унутинг!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,424

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

19 Oct, 10:05

✒️Ибратли Хикоя...

Ўғлим, ишдамисан?
– Ҳа, дада, тинчликми?
– Ўзим, ёнингга
бормоқчиман…
Ўғилнинг пешанаси тиришиб
кетди. Бугун текширувга
катта
одамлар келиши керак.
Уларнинг ёнида қалтираб,
ҳассасига суяниб кириб
келаётган дадасини кўз
олдига келтирди. Телефонни
қулоғига
босганча шоша-пиша
ташқарига чиқди. – Дада, мен
ишдамасман,
ҳозир анча
узоқдаман, иш билан
кетгандим, нега эди ўзи?
– Ҳа, майли, унда болам,
ишингдан қўймай, ўзингни
эҳтиёт қил, болаларингга салом
айт. Бугун келасанми?
– Оббо дада, яқинда бордим-
ку!
Майли, мени чақиришяпти.
Ўғил аслида ҳеч ким
чақирмаган
бўлса-да, “ҳозир” дедию
тугмачани босди. “Мени
бекорчи деб ўйлашади,
шекилли…” Чол гўшакдан
эшитилаётган қисқа
товушларга бир муддат
қулоқ
тутиб турдию хўрсинганча
босиб қўйди. Айтолмади.
Нима ҳам десин? Ўғли катта
жойда
ишлайди, югур-югури кўп,
ёдидан чиққандир-да. Ҳа,
майли… Рости озроқ пул
сўрамоқчи эди. Керак эди-да
бугун. Керак вақтда
топилмайди ўзи. Чол қалтироқ
қўллари билан дафтарчани
титкилаб, кенжасининг
рақамларини терди.
– Ҳа, дада, тинчмисиз? Шу сизга
телефон олиб берган кундан
буён тинч ўтирмайдиган
бўлдингиз-да... Ҳол-аҳвол
сўрашни ҳам насия қилган
кенжасидан бироз дили
ранжиган бўлса-да,
сездирмади. “Бола-да…”
– Менга… Ҳалиги, озгина пул…
– Дада-ей, уйда ўтирган
одамга нимага пул керак? Ҳар
ой
рўзғорни бутлаб қўйсак.
Кеча
акам ҳам қарз сўраганди.
Бойнинг боласи бўлсам
экан… Иннайкейин пенсияни
шиқирлатиб олаётган
бўлсангиз, нима қиласиз яна
пулни? Ўғил дадаси билан
тезгина хайрлашдию гўшакни
қўйиб қўйди.
“Телефонларига
пул ташлаб берган мен
аҳмоқ,
сал нарсага безовта
қилаверадилар… Нима, мен
буларга пул заводимидим?”
Чолнинг чап кўксида
нимадир
ғижимланаётгандек бўлди.
Пенсия… Икки кун олдин
хотини келиб, “Набирангизнинг
контрактини тўламасак,
ўқишдан ҳайдаб юборади”,
деб
пенсияга қўшиб ўлимлик
пулларини ҳам олиб
кетганидан хабари
йўқмикин? Балки унутгандир.
Пул-ку
майли,
лекин бугунги кунни қандай
унутган бўлиши мумкин? Чол
дафтарчанинг сарғайиб
кетган варақларидаги қизининг
рақамларига бироз термилиб
турди-да, секингина нари сурди.
“Тушган жойида тиниб-
тинчиб
ўтирса бўлгани…
Чол дарвозадан ташқарига
чиқди-ю, қаерга
боришини
билмай жовдиради. Умрида
бировдан қарз олмаган
бўлса. Бунинг устига
Фалончиевнинг дадаси
қўшнидан қарз сўраб
чиқибди деган гап ўғлининг
шаънига тўғри келмайди.
Катта
жойда ишлайди ахир… Чол узоқ
муддат кўча тентиради.
Бозорнинг ёнидан ўтаётиб
чўнтагига қўл солди. Бели
букилавериб адо бўлган
беш
юз сўмлик пулни ушлаб- ушлаб
қўйди. Нимага ҳам етарди
бу?..
Кўнгли тўлиб кетди. Сал
наридаги эски-тускилар
сотиладиган растага кўзи
тушди. Эгасига
хизматини адо
этиб бўлгач, кераксизга
айланган, энди янги
эгаларини
мунғайганча кутиб турган
буюмларга, ўзи ҳам
анча “эскириб” қолган қари
сотувчига кўз ташлаб,
ҳассасини дўқиллатганча
ўша
томонга йўл олди.
Чол ялтироқ қоғозга ўралган
нарсани бағрига босганча
тошбақа юриш қилиб келар,
ўқтин- ўқтин ўрамнинг бир
четидан кўриниб
турган
ерига қараб кулиб қўярди.
“Яхши
бўлди, кўнглимдагисидан
олдим…”
– Қаерларда юрибсиз?
Одамни
хавотирдан ўлдирдингиз- ку?
Саҳарлаб қаёққа чиқиб
кетгандингиз? Дарвоза
олдидаги ўриндиққа
ўтириб
олиб йўл қараётган
момонинг хиралашган кўзлари
чолини
аранг таниб, ўрнидан
қийналиб қўзғалди.
– Ишим бор эди-да, кампир! –
деворга суяна-суяна бир
амаллаб етиб келган чол
кампирининг ёнига чўкиб,
нафас ростлади. – Вой ўлай,
ҳассангиз қани?
– Сен борсан-ку, ҳассани
нима
қиламан? – чол жилмайиб,
қўйнидаги қоғозга ўроғлиқ
нарсани кампирига узатди. –
Нима бу буваси?
– Туғилган кунинг билан
аяси!
Бахтимизга соғ бўлгин
илойим…
Кампир ёшланиб кетган
кўзлари билан бир эллик
йиллик жон йўлдошига, бир
қўлларида товланиб турган
яп-
янги рўмолга қараганча
ҳаяжонланар, ингичка, серажин
лаблари титраганча “Вой,
вой,
ўзим ўргилай-а”, деб қўярди.
Ўғиллари, қизлари, ҳаттоки
кампирининг ўзи ҳам унутиши
мумкин бўлган бу кунни
унутмаганди чол, ҳеч
унутмасди…
Ота-онажонларимиз қадрига
хаётлигида етайлик.
Уларини
йўқотгандан кеин дод-фарёд
солгунча)))
Хаммага АЛЛОХИМ
ўзи инсоф берсин!

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,338

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

19 Oct, 08:47

Ажратилган маблағ ростдан болаларга бериладими?!.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,361

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

19 Oct, 07:49

Бу воқеага тўққиз йил бўлди. Автоҳалокатга учраб, бир оёғимдан ажралдим. Ногиронлигим учун бериладиган нафақа келгандагина болаларимга керакман. Бошқа пайт эса кун бўйи қаерлардадир изғийдиган қизим ва ўғлимнинг изини пойлаб ўтираман.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,350

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

19 Oct, 07:49

✒️Иссиқ-совуқ» қилдирганим — энг катта айбим…

Ҳаётда кўп марта адашганман. Қилган ишларимни бирма-бир айтсам, қарғишлар остида қолиб кетсам керак. Одам қанчалик ёвуз бўлмасин, барибир ички кечинмалари, афсус-надоматлари олдида шунчалик ожиз қолиб, ич-этини еявераркан. Кимгадир айтиб юкини енгиллаштиргиси келаркан…
Қишлоқдошимга турмушга чиққандим. Қўлида касб-у кори бўлмагани учун оиламизни боқишга жуда қийналди. Уруш-жанжаллар жонига тегиб дўстлари билан хорижга жўнаб қолди. Шу кетганча бир мартагина арзимаган пул юбориб, сўнгра умуман хабарлашмай қўйди. Қишлоқдошлари қўйни-қўнжини тўлдириб келганда ҳам у қайтмади, дўстлари ўша ерда бир аёлни топиб олибди, деган гап чиқаришди. Мен эса ёш ҳолимда икки болам билан ёқамни тишлаб қолавердим. Ҳаёт мени мажбур қилди, болаларимни боқишим керак эди, деб ўзимни истаганча оқлашим мумкин. Ҳа, бу оқловни ҳамма қораласа ҳам, очиқ айтаман, менга ҳам осон бўлмади. Қўни-қўшнимникида бир кило гўшт учун кир-чирларни ювиб, уй-жойини тозалаб, мардикорлик қилиб кўрдим. Бир-икки топармон-тутармон эркакларнинг бошини айлантиришга ҳаракат қилдим. Бир-икки хилватда учрашганимдан кейин икки-уч кун қўлимда пул бўлар, лекин табиатан кўзга кўринарли чиройим бўлмагани учун бу ишларим мен кутган натижани бермас, йўқчилик тугаб, тўқчилик бошланмасди. Бир куни танишларимдан бири банкдан кредит олиб уйи олдида кичкина дўконча очганини, ишлари бир маромда кетаётганини айтиб қолди. Банкка бориб, кредит бўлими бошлиғи билан учрашмоқчилигимни айтдим. Мен билан тенгдош, лекин кўриниши жуда ўктам бир йигит хушмуомалалик билан кутиб олиб, бошлиқ эканини айтди. Унга эрим ташлаб кетганини, бошқа бировга уйланиб, ўша ерларда қолганини, ота уйимда икки болам билан қийналиб яшаётганимни йиғлаб-cиқтаб айтдим. Йигит амалдаги тартиблар бўйича менга катта миқдорда кредит берилмаслигини тушунтирди.
— Опа, кечқурун уйимга боринг, сизга қўлимдан келганча моддий ёрдам бераман, вақти келиб қайтарарсиз, қайтармасангиз ҳам розиман, — деди.
У айтган манзилга бориб, оиласини кўрдим, чиройли хонадонига ҳавасим келди. Нега менинг эрим шундай одам эмас, нега мен ҳам шу бахтга арзимайман, деган ҳасад бош кўтарди. Қўлимга беш юз минг сўм тутқаза туриб, йигит бечора шундай деди:
— Опа, бу пулларга болаларингизга қишлик кийим олиб беринг, яхши едириб-ичиринг. Муаммо бўлса, яна келинг, ёрдам бераман.
Шундан кейин бу йигитни ўзим учун соғин сигирдек қилиб олдим. Ҳар ойда уни йўқлаб турдим, қачондир жонига тегиб ёрдам беришдан тўхташидан жуда қўрқардим. Шунинг учун қишлоқдаги энг кучли, нафаси ўткир фолбинга бориб, уни ўзимга иситиб олиш учун иш бошладим. Холис ёрдам қилаётган йигитга ўзимни косметик моллар сотиб олиб, тадбиркорлик қилаётгандек кўрсатардим. Унга ўқитилган совун, атир каби нарсаларни совға қилардим, кейинчалик тушликка турли баҳоналар билан иссиқ овқат кўтариб борадиган бўлдим. Лекин банк ходимлари аллақачон бизни гап-сўз қилишган, ошиқ-маъшуққа чиқаришганди. У билан яқиндан алоқада бўлишни истасам ҳам йигитда мен томонга оғиш сезилмасди. Фолбинга айтиб кучлироқ дам солишини сўрадим. У кийимини топиб келишимни айтди. Йигитнинг уйига бориб, ҳеч ким сўрамаса ҳам, хотини рози бўлмаса ҳам уй хизматини қилдим, бирма-бир кўйлакларини ўғирлаб, ўқитиб чиқдим. Ана энди, иссиқ-cовуқнинг кучи билинди, йигит менга батамом оғиб, нима айтсам, шуни қиладиган даражага етди. Бундай лаққа балиқни ким ҳам қўлдан чиқаргиси келарди. Хотини, онаси билан кўп марта жанжаллашиб, барибир ўзимники қилишимни баралла айтдим. Шу орада понани пона билан чиқаради, деганларидек хотини ҳам худди менинг йўлимдан юриб, иссиқ-cовуқларимга қайтарма қилишни бошлади. Биров ишонар, биров умуман ишонмас, йигит бундай қора кучларнинг ҳар томонга тортқилашидан қаттиқ бетоб бўлиб ётиб қолди. Мансабидан бўшаб, даволанди. Оиласидагилар уни менга кўрсатмай беш ой уй ичида сақлашди, ишга қайтганида эса одамларга совуққон ва эҳтиёткор муомала қиладиган одамга айланди, мени эса кўришни умуман истамади.

1,405

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

19 Oct, 06:44

Кун давомида:
Қалбингизни гўзаллик,
Юрагингизни хотирижамлик,
Қадамингизни омад,
Лабингизни табассум,
Юзингизни нур,
Ниятларингизни поклик,
Тарк этмасин дилга якинларим.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,351

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

19 Oct, 05:57

✒️Қадр ҳақида...

Қадрлаш илмини биладиган одам ҳамма нарсани қадрлайди.

Оддий пол артадиган латтасини ҳам ювиб, қуритиб, бир четга таҳлаб қўяди.

Ўзи аслида у ҳар кийимни ҳам "пол артувчи латта" қилавермайди.

Масалан оталар кийими, оналар кўйлаги, эрининг йиртилиб, ҳеч нимага ярамай қолган жемпфери ҳам унинг қўллари билан тикилган- ёстиқ ичига киради.

Бизларга шундай ўргатишганди.

Отамиз ҳиди келиб турадигандек туюлган тошдек ёстиқларда- ажойиб тушлар кўрганмиз...

Қадрлаш илмини билмаган - валломати бўлсаям қадрини билмайди.

Туз еган жойларига бир-бир тупуриб, юзига ёпилмаган ҳар эшикларни тепиб - синдиради, оғирини кўтарган устунларни юзсиз - қуртдек кемиради, елка тутганларининг фойдаси тегмай қолса - осонликча баҳридан ўтади...

Қадрлаш илми-шунақа ҳар ким ҳам уқолмайдиган фан, ҳар одам ҳам - адо этолмайдиган русумдир...

Умму Зайнаб.

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,348

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

19 Oct, 04:33

Кимнм расмини чизиб берай...?😂

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,344

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

19 Oct, 04:15

Аёл кишининг анча-мунча хатоси кечирилмайди ва бу хатолар келгусида фарзандлар тақдирига ҳам дахл қилади. Оилада эридан севги-муҳаббат, ошиқ-маъшуқлик ўйинларини талаб қиладиган хотинлар эса, оила масъулиятини ва шарму ҳаё ҳиссини тамоман унутганлардандир. Ундайларга оила шаъни, эркакнинг номуси, ори, фарзандлар келажаги бир пул. Ўзларининг худбинлиги, беҳаёлиги, тийиқсизлигини меҳрталаблик билан изоҳлашади. Аёл кишининг хиёнатини ҳеч нарса билан оқлаб бўлмайди ва кечириб бўлмайди.
Айримлар, “интернет орқали собиқ синфдошлари, курсдошларини излаб топиш, улар билан гаплашиш, муносабат ўрнатиш ҳам зинога кирар эканми?” деб энса қотиришлари мумкин. Шу ўринда таъкидлаш ўринлики, жуфти ҳалолининг никоҳида бўла туриб, ўзига номаҳрам эркакка ширин сўзлардан тизиб мактуб йўллаш ё у билан мулоқотда бўлиш, ундан илтифот кутиш, атайлаб эҳтиросни қитиқлайдиган гап-сўзлар билан нимагадир шама қилиш ҳам — ЗИНОНИНГ БИР ТУРИ! Мақсад — кимгадир ёқиш, ким биландир шаҳвоний истак йўлида мулоқотда бўлиш. Аёл кишининг эса номаҳрам эркакларни зинога жалб этиши — фоҳишалик. Оилали фоҳишаларнинг қилмишлари ҳеч қандай ҳолатда оқланмайди!

“Оила ва фарзандлар ўйинчоқ эмас!”

— Ёшлар оилага енгил-елпи қараб, арзимаган баҳоналарни рўкач қилиб оиласини бузиб юборишяпти, — дейди Тошкент шаҳридан қўнғироқ қилган онахон муштарийимиз. — Айримлари оиласининг бузилганини эрининг хиёнаткорлиги билан изоҳлашади. “Эрим хиёнат қилди, бошқаси билан уни тутиб олгандим, мен ҳам ўчимни олдиму бошқаси билан юриб, ажрашиб кетдим” дейди, гўёки қилмишидан фахрлангандек. Шундайларни кўрганимда, улар ҳақида эшитганимда ўзимнинг ҳаётимни кўз олдимга келтираман. Чолим ёшлигида кўп куйдирган мени. Яширинча хиёнат қилиш нари турсин, бузуқ аёлларни уйга олиб келарди... Ўч олиш қайда, ундай нарсаларни хаёлга келтириш қайда, ҳаттоки ажрашиб кетишга ҳам ор қилганман. Турмушидан ажраган аёлга ҳамма ёмон кўз билан қарайди. Ота-онамнинг, жигарларимнинг обрўси нима бўлади, болаларим улғайиб одамларга қўшилиши керак, деб эримнинг ҳар қандай қилиғига чидагандим. Ҳозиргиларга нима бўляпти, ҳайронман, оила, турмуш, фарзандлар тақдири замонамиз ёшлари учун ўйинчоққа айландиёв...
Интернет, мобил алоқа каби узоқни яқин қиладиган нарсаларнинг борлиги яхши, албатта. Тараққиёт, ривожланиш маҳсули ҳисобланади бу каби “мўъжиза”лар. Аммо дунё тамаддунининг бундай маҳсулотларига луғатимиздан “одоб”, “андиша”, “вафо”, “садоқат”, “инсоний фазилатлар” деган сўзларни ҳайдаб чиқариш, айрим юртдошларимизнинг ўзлигини унуттириш ваколати берилмаган-да. Ё сиз бошқача ўйлайсизми?

༺🌺༻🌸༺🌺༻

https://t.me/xayotiy_xikoyalari

1,304

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

Hayotiy Hikoyalar (Uzbek)

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀

🌹 Hayotiy Hikoyalar 🥀