هفته‌نامه صدای آزادی

✅♦️شماره‌ی تازه‌ای از صدای آزادی،
ویژه‌ی ادبیات کوردی آماده‌ی انتشار شد

«علی حاتمی» زاده‌‌ی اسلام آباد غرب است. وی سال‌هاست در عرصه‌های شعر و داستان کوردی به فعالیت مشغول است و تاکنون مجموعه شعر «ئێواره‌ێ تاوسان»، رُمان «نۊر سییه‌» و مجموعه‌ داستان کوتاه‌ «مامرخوه‌ره‌یل» از او منتشر شده‌ است. یک گفتگوی خوب و چند یادداشت در این ویژه‌نامه‌ می‌توانند شما را با این چهره‌ی ادبیات کوردی آشناتر نمایند.

🔸صدای آزادی را در فیدیبو هم می‌توانید تهیه کنید
♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️با حضور جمعی از فعالان فرهنگی-اجتماعی؛
از همسر زنده‌یاد استاد منصور یاقوتی تجلیل شد

جمعی از فعالان فرهنگی_اجتماعی کرماشان، شب گذشته( ۱۹ بهمن ۱۴۰۳) در منزل زنده یاد منصور یاقوتی گرد آمدند تا ضمن گرامیداشت یاد استاد، از همسر گرامی ایشان تجلیل نمایند.

در این نشست که بانی آن «پرویندخت داودیان کلهر» و مدیریت برنامه بر عهده‌ی «فریبرز عباسیان» فعال فرهنگی و مدرس دانشگاه بود، بخشی از حاضران به ذکر خاطراتی از استاد یاقوتی پرداختند و برخی دیگر از توانمندی‌های قلمی و آثار ارزشمند این نویسنده‌ی نامدار کرماشانی گفتند.

در پایان این نشست که آمیخته با اشک و آه و اندوه بود، با اهدای لوحی به سرکار خانم طهماسبی همسر استاد یاقوتی که به قلم استاد «عبدالله جواری» زینت یافته بود، از وی تجلیل به عمل آمد


♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️مهلت ارسال آثار به جایزه قلم هژار  تمدید شد

درێژکردنەوەی وادەی ناردنی بەرهەم بۆ خەڵاتی قەڵەمی هەژار هەتا ۱۰ی ڕەشەمەی ۱۴۰۳

hajar.uok.ac.ir
Insta: hajar.penaward
+988733624007
@ksi_uok_ac_ir
@UoKurdistan98


♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️تصویری از یک بنر متفاوت!

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️چهلمین روز درگذشت استاد یاقوتی هم اینگونه برگزار شد

باران بود و پنج شنبه‌ای که خیس شده بود... آن هم پس از مدتها!. آرامستان باغ فردوس کرماشان بود و جمعی حدوداً هفتاد نفره که به احترام استاد منصور یاقوتی بر سر مزارش گرد آمده بودند.

هیچ مدیری پرسه نمی‌زد. چند نفر، پشت تریبونی نادیده رفتند. بعضی آد‌م‌های خوب را دیدیم که در این زمستان اندوه، نور شادی را بر چهره‌های خاموش می‌نشاندند. معدودی از آدم‌های فضاهای رخوت‌آمیز فرهنگی کرماشان را هم دیدیم. آن هم پس از مدتها!.

برخی‌ها چتر داشتند. برخی‌ها زیر چتر دیگران ‌می‌رفتند. اما چتری بر مزار «منصور یاقوتی» نبود. یعنی او را با چتر ندیده بودم. حتی زمستان‌هایی که باران با شهر و برف با قله‌ها دوستی بیشتری داشت. چتر بر سر نداشت. مثل بسیاری از مردم عادی این شهر تاریخی.

ما هم باید خیس می‌شدیم. مثل: پنج شنبه!. مثل صدای چند یارسانی گرامی، وقتی که «...حقن ...حقن»می‌خواندند. مثل تنبورهایشان. مثل درختان کاجی که در سکوتی دلگیر، شاهد یادبود ساده‌ای برای زنده یاد منصور یاقوتی بودند و انگار آنها هم غمی ناگفته داشتند.



♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️پروژه آناهیتای کرماشان و غفلت وزارت نفت
  
✍️بهزاد خالوندی
حدود 90 سال از آغاز به کار پالایشگاه قدیمی کرمانشاه در حاشیه رودخانه قره سو می گذرد. و این اولین و آخرین پالایشگاهی بود که در غرب کشور ساخته شد و تمامی تلاش های صورت گرفته برای ساخت پالایشگاه دوم، از جمله طرح احداث پالایشگاه آناهیتا تاکنون ره به جایی نبرده است. با گذشت 16 سال از آغاز عملیات اجرایی این پروژه بزرگ با ظرفیت 150 هزار بشکه در روز، پیشرفت فیزیکی این پالایشگاه هنوز در حد یک زمین فنس کشی شده در چند کیلومتری شهر کرمانشاه است.
در کنار کم کاری های سهام داران، بخش مهمی از دلایل این ناکامی ها را باید در وزارت نفت به عنوان متولی رسمی پروژه های این حوزه جستجو کرد. طبق مصوبه هیئت دولت در شب یلدای سال 85 ، وزارت نفت مکلف شد پالایشگاه آناهیتا را با مشارکت سازمان تامین اجتماعی و بخش غیردولتی احداث کند. ولی وزارتخانه از همان ابتدای راه، بار گران این مسئولیت را بر دوش وزارت کار و امور اجتماعی دیگر سهام دار عمده این پروژه (با دراختیار داشتن 67 درصد سهام) انداخت.
اولین عملیات اجرایی پالایشگاه آناهیتا در 17 شهریور 1387 با کلنگ زنی وزیر وقت کار و رفاه اجتماعی آغاز شد و وزارت نفت در این مراسم در سطح معاون وزیر حضور پیدا کرد.
 در دومین مراسم آغاز عملیات اجرایی پالایشگاه در 10 شهریور 94 باز هم این وزیر وقت کار و رفاه اجتماعی بود که پشت بلدوزر نشست و خبر از دور جدیدی تلاش های این وزارتخانه برای اجرای پروژه داد. و جالب اینکه اینبار وزارت نفت حتی در حد معاون وزیر هم در این مراسم حضور پیدا نکرد.
وزارت نفت طی این سال ها حتی تمایلی به حفظ سهام 33 درصدی خود و ماندن در پروژه پالایشگاه آناهیتا هم نداشته و در اواخر دولت دوازدهم _ که تلاش دوباره ای برای اجرای پروژه آغاز شده بود _ با دستور معاون اول وقت رئیس جمهور به تداوم حضور در پروژه رضایت داده بود.
در اواخر آبان سال 99 با پیگیری هایی که صورت گرفت، سهام زیر مجموعه های وزارت کار رفاه و امور اجتماعی شامل ۳۳.۳ درصد سهام شرکت سرمایه‌گذاری نفت و گاز و پتروشیمی تأمین (تاپیکو) وابسته به شستا و ۳۳.۳ درصد سهام صندوق بازنشستگی کشوری، به هلدینگ نفت و گاز قرارگاه خاتم واگذار شد و 33 درصد بعدی همچنان در اختیار زیرمجموعه های وزارت نفت باقی ماند.
 در اینکه هلدینگ نفت و گاز قرارگاه خاتم یکی از توانمندترین مجموعه های ساخت پالایشگاه در دنیاست، هیچ شکی نیست. این هلدینگ در دهه 90 ساخت پالایشگاه بزرگ ستاره خلیج فارس را به اتمام رساند که بزرگترین تولیدکننده بنزین یورو 5 در دنیاست و بیش از 40 درصد بنزین کشور را هم تامین می کند. و همین مجموعه در حال ساخت پالایشگاه مهر خلیج فارس با  ظرفیت 120 هزار بشکه در روز، در بندرعباس است که احتمالا سال آینده به بهره برداری می رسد.
حلقه مفقوده ناکامی آناهیتا را نه در تغییر سهامداران، بلکه باید در حوزه سرمایه گذاری و تأمین منابع مالی جستجو کرد. طبق قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت مصوب 19 اردیبهشت ماه 1391 ، این وزارتخانه در امور سرمایه گذاری و تأمین منابع مالی موظف به ایجاد ساز و کار مؤثر برای جذب منابع مالی موردنیاز داخلی و خارجی به منظور اجرای طرحهای توسعه ای و جذب و هدایت سرمایه های داخلی و خارجی در پروژه های حوزه نفت و گاز است.
افزایش تولید فرآورده های نفتی به ویژه بنزین هم یکی از نیازهای جدی کشور است و در این شرایط احداث پالایشگاه آناهیتا با ظرفیت 150 هزار بشکه در روز _که یکی از مصوبات مهم سفر رهبر انقلاب به کرمانشاه است _ یک اولویت مهم توسعه ای برای کشور محسوب می شود. انتظار می رود وزارت نفت در اولین گام تلاش برای فروش بخشی از سهام این وزارتخانه از طریق سازمان خصوصی سازی، که هر سرمایه گذاری را طرح دچار تردید جدی می کند، را سریع تر متوقف کند. و در گام دوم این وزارتخانه ساز و کار مؤثری برای جذب منابع مالی موردنیاز داخلی و خارجی به منظور اجرایی شدن این طرح ارایه دهد.
ارایه ساز و کار مناسب برای تامین مالی پروژه ها یک فرایند روزمره در وزارت نفت برای اجرای طرح های نفت و گاز کشور است و کرمانشاهی ها انتظار دارند اگر عملیات اجرایی پالایشگاه آناهیتا برای بار سوم شروع شد، اینبار وزیر محترم نفت آغازگر آن باشد و این بار گران را بر دوش دیگر سهام داران نیندازد.

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️تلاش برای منافع در نهاد فرهنگ‌ساز کرماشان

✍️رضا منتظریانی
برخی اعتقاد دارند تا فرهنگ در این دیار ارتقا پیدا نکند، صحبت از رشد و توسعه استان فقط لقلقه زبان است. با وجود حساسیت این اداره و نقش کارساز آن در شورای فرهنگ عمومی، متاسفانه آن‌گونه که شایسته جایگاه فرهنگ است، به آن توجه نمی‌شود و این اداره نیز مثل برخی دیگر از ادارات دستخوش لابی‌گری نمایندگان یا گروه‌های خاص بوده است.
سوالی همواره مطرح بوده این است که فرهنگ و هنر در فرهنگی‌ترین استان ایران، با سابقه دیرینه و‌چهره‌های مطرح در این حوزه چرا همیشه مطرود و منزوی بوده است ؟
این سوالی است که در هفته ها و‌ماه های اخیر با امکان تغییر مدیریت در فرهنگ و ارشاد اسلامی  اذهان بسیاری که دل در گرو رشد و توسعه کرمانشاه دارند، را به خود مشغول کرده است. اینکه مدیر مجموعه چه خصوصیاتی می بایست داشته باشد تا هم مجری سیاستهای کلان دولت و حاکمیت باشد و هم بتواند انتظارات جامعه فرهنگ و هنر استان را برآورده  سازد و هم خوراک مناسب فرهنگی و هنری را برای جامعه کرمانشاه تدارک ببیند؟
آیا مدیر بعد از انتصاب وامدار دیگران و یا جریانها خواهد شد؟ آیا مدیر در این مجموعه پاسخگو خواهد بود؟ یا اینکه همانند برخی ادارات شروع به آمارسازی کاذب و سفید نمایی می کند؟ آیا این حوزه به مدیری خلاق و‌ متخصص تحویل داده خواهدشد؟
🔸هم اکنون این اتومبیل کهنه‌ی زنگ زده با وجود پرداخت حقوق و اعتبارات و دستگاه عریض و طویل ناکارآمد است و با تغییر راننده ناشی نمی تواند گردنه‌های پرپیچ و خم رانت و سوءاستفاده باندهای موثر در این مجموعه را به سلامت پشت سر بگذارد .اگر مدیریت کلان استان به داد فرهنگ نرسد، خلاق‌ترین مدیر هم ناکارآمد خواهد شد و برونداد کارهایش را بی نتیجه خواهد کرد.
در نگاهی اجمالی فضاهای فرهنگی کرمانشاه اغلب با مشکلات و آسیب‌های متعددی رو برو هستند، ساخت و سازهای غیر اصولی ، تغییر کاربری های غیر ضروری و بی فایده، و پرت شدن اعتبارات عمرانی ،تخریب و اضمحلال فضاهای فرهنگی آشکار است و در مقاطعی از عمر این اداره فقط شاهد رزومه ها و‌ گزارش‌های سطحی و بی ارزش یا کم ارزش و سفیدنمایی دلخوش بوده‌ایم.
اعتبارات طرح‌هایی مانند آسیبهای اجتماعی و شهید آوینی نه تنها موثر و صحیح هزینه نشده بلکه با هدایت رانت و سفارش در اختیار موسسات و منافع افرادی قرار گرفته که مطلعان این اعتبارات از کارمندان و ذی‌نفعان همین دستگاه هستند .

🔸تسهیلات اعطایی برای هنرمندان و اهالی فرهنگ مدتها است که به عنوان کمک در اختیار مطلعان، مسئولان و وابستکان ایشان قرار گرفته است. سهمیه هایی مانند بیمه تکمیلی، کارت هنر و مساعده برای هنرمندان اغلب بیراهه رفته و در اختیار افرادی قرار گرفته است که شامل این تعریف نمی‌شوند. این اداره کدام برنامه شاخص و خلاق را در تمام این سالها توانسته به سکوی پرتاب فعالیتهای فرهنگ و‌ هنر استان کرمانشاه تبدیل کند؟!
کدام حرکت در حوزه برگزاری جشنواره‌های ملی و بین المللی توانسته با استان‌های همجوار مانند همدان و کردستان و حتی ایلام رقابت کند؟ شهرستان مریوان جشنواره ای بین المللی و سالیانه دارد. همدان همچنین و ایلام برنامه‌های کشوری مانند جشنواره تجسمی جوانان را یک بار جذب و برگزار کرده است . کرمانشاه با حضور نامداران بسیار هیچ سهمی در برگزاری برنامه های فرهنگی و هنری در  کشور ندارد.
با این اوصاف، حضراتی که این روزها با سفارش و عرض ارادت به نمایندگان و افراد با نفوذ و یا منصوب نمودن خود به جریان پیروز انتخابات، در پی تصدی پست مدیریت فرهنگ و هنر استان هستند آیا از چالش‌های  این دستگاه و واقعیت جریان مطلعند؟ یا اینکه فقط می‌خواهند مدیر باشند و مدیریت کنند! فرقی هم برایشان ندارد در اداره آب و فاضلاب باشد یا اداره فرهنگ.
واضح است برخی از این حضرات که رزومه فعالیت در دستگاه فرهنگ و هنر استان را دارند، خود از مسببان وضع موجودند... شفافیت و اشراف به آنچه در گذشته رخ داده است، گام نخست و مطالبه اساسی جامعه فرهنگ و هنر است. مدیر جدید باید آنچه که رخ داده است برای اجتناب از تکرار ، با رسانه ها و جامعه فرهنگ  و هنر در میان بگذارد و دست رانت‌خواران کوتاه و انحصارطلبی برخی  موسسات قطع  و منابعی که به هدر رفته را افشا کند.

اگر مدیریت جدید در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی از این مطالبات بنابه هر ملاحظه‌ای طفره رود، گامی در جهت ناامیدی و تکثیر بذر بدبینی و یاس برداشته و در کوتاه مدت یا بلند مدت نمی‌تواند دامان خود را پاکیزه نگاه دارد. امیدواریم با هر انتصابی نظارت دقیق و شفاف بر عملکرد اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اعمال شود و استاندار محترم و دستگاه‌های نظارتی چشم خود را بر حوزه زیرساختی و حساس فرهنگ و‌ هنر نبندند / حیات غرب


🔸صدای آزادی را در فیدیبو هم می‌توانید تهیه کنید
♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️چاپ یک مجموعه شعر کوردی خواندنی
«نارنجیه‌گان...» به‌ بازار کتاب آمد

مجموعه‌ شعر «نارنجیه‌گان له‌ له‌شما دانه‌سه‌ ده‌یشت»، تازه‌ترین اثر شاعر کرماشانی: «فرزاد صفره» به اهتمام انتشارات دیباچه روانه بازار چاپ و نشر شد.
این کتاب که بی‌شک یکی از بهترین کتاب‌های کوردی چاپ شده در سال 1403 در کرماشان محسوب می‌شود، با تیراژ 300 و با قیمت یکصد و بیست هزار تومان در اختیار دوستداران کتاب‌های کوردی قرار گرفته است. علاقمندان می توانند این اثر را از کتابفروشی‌های معتبر تهیه نمایند.




♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️استاندار باید، استاندار باشد!

✍️مهدی نوروزی
چندی پیش حبیبی استاندار محترم، نشست و دیداری با تعدادی از استانداران سابق (به نظرم ۶ استاندار کرمانشاه طی تقریبا سه ده گذشته) داشت. کاری خوب، برای کسب تجربیات از آنها بود!

اما در پایان دیدار، یکی از استانداران گفته بود: «استاندار باید استاندار باشد.» حالا این استاندار که از سابقون بوده، یا با اطلاع و یا فی البداهه و یا با بررسی مقدماتی از وضعیت فعلی استان، چنین سخن صحیحی گفتە بود.

منظورش هم این بوده که استاندار با استقلال، عمل کند!. حال پیشنهاد من، به جناب استاندار این است که این سخن همکار قدیمی را هر روز برای خود یادآوری کند و به آن عمل نماید. یعنی یادآوری قدرت قانونی استاندار!

قدرت استاندار باید آن‌چنان باشد که  هم بتواند نمایندگان مجلس را به درستی« مدیریت» کند و از وجود آنها در راستای توسعه استان استفاده نماید و هم به‌درستی و مستقل از نمایندگان در عزل و نصب ها عمل کند! و اجازه دخالت به آنها ندهد!

استاندار قدرتمند می‌تواند چاک دهن هر نماینده‌ای که خواستی در راستای منافع خود و وابستگان خود دارد و منافع مردم استان را قربانی مطامع زیاده خواهی شخصی خود می‌کند با ابزار منطق و تکیه بر اقتدار خود ببندد.

کاربلدی استاندار ، شرط لازم است اما کافی نیست!. شجاعت، اقتدار و مستقل از نمایندگان عمل کردن، نشان « توانایی» استاندار است که متاسفانه شواهد، نشان از ضعف وی در این خصوص دارد!.

بدبختی استان این است که پاچه‌خواران در استان، (به نظرم) روی چاپلوسان دوران قاجاری و ملیجک‌های ناصرالدین‌شاهی را سفید کرده‌اند!.

استاندار خوب، نیاز نیست همیشه بدود و شب و روز در حرکت باشد! !.نیاز نیست مدیران پشت سرش،« کفش بی بند» به پا کنند!.

استاندار خوب بباید با ابتکار، خلاقیت، توان مدیریتی و با کمک اساتید دانشگاه و کارشناسان و... با کشف راهکارها  و راه حل ها، بن‌بست شکنی کند! با جلسات تخصصی با کاربلدان، بعد از هر دو یا سه ماه اعلام کند: مردم ! برنامه این است. راهکارها هم این است. راهکار پویایی سیستم مدیریتی این است. بستر برای بخش خصوصی آماده است! راه جذب سرمایه گذار نیز با این روش هموار است.

مدیران این سیستم در کل، علم و دانش درست و حسابی ندارند. آن اندک دانش کهنه را نیز باید صرف  «کفش بی بند» کنند تا به استاندار برسند! بدبختی استان تمامی ندارد!


♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️پرتوکرماشانی‌نامی‌معتبر در ادبیات‌کوردی
به بهانه‌ی سومین سال کوچ ابدی‌اش

✍️جلیل آهنگرنژاد
جهان، مجموعه‌ای پیچیده از «ادامه داشتن»هاست. عرصه‌ی ادبیات نیز نگاه پوزیتیویستی را برنمی‌تابد. تافته‌ای جدابافته از گذشته نیست و سیم اتصالات زبانی و زیبایی‌شناختی‌اش با مکانیسم‌های تعریف‌پذیر، به آینده متصل است. هیچ متنی در ادبیات تولید نمی‌شود مگر آنکه بر اساس نظریه‌هایی همچون: «بینامتنیت»، «تأثیر» و یا «توازی»، طیفی از انوار «منشور گذشته‌گانی» بر آن نتابیده باشد.

چنین تابشی هم در دورن مرزهای زبانی اتفاق می‌افتد و هم انوار برون‌مرزی جمهوری جهانی ادبیات، چنین خصیصه‌ای را به ساحت ادبیت آن زبان ارزانی می‌دارد.

هر شاعر پایدار و ماندگاری در خطوط عبور تاریخی ادبیات، داده‌هایی بر داشته‌ها افزوده است. گاه این رد تاریخی، چنان برجسته است که به قولی«حتی در کابوس‌های شبانه‌»ی هیچ طوفانی، توانی برای زدودن برگی از درختستان آثارش وجود ندارد. از شیرکو و پشیو و شاملو گرفته تا هر نام معتبری که در دنیای ادبیات، تکیه‌گاه جان‌های شورشگرند، در چنین دایره‌ای جای می‌گیرند.

کوردی جنوبی هم با تفاوت‌های ذاتی و تاریخی خود، از این پیوستار همزمانی و درزمانی ادبیات، بی‌نصیب نیست. «پرتو کرماشانی» یکی از نمونه‌های این ماندگاران ادبیات ماست که کارهای کیفی قابلی به دفتر ادبیات کوردی افزوده و با چنین تولیداتی، رانه‌ی حیاتبخشی را از یک سو به نوجویان ادبیات ذوقی کوردی و از سوی دیگر به جامعه‌ی فرهنگی و اجتماعی هدف در جغرافیای کرماشان بخشیده است.

اگر با سنجه‌های دانشورانه، بر «امر اجتماعی» ادبیات کوردی نگاهی گذرا افکنده شود، می توان نقش ماندگارش را حتی در کوچه پس کوچه‌های زندگی مردمان کف این جامعه‌ی زبانی دید.

فیلولوژی یا خصلت زبانی فرهنگ با آثار چنین بزرگانی، راه را برای بازیابی هویت زبانی بر روی مردمانی می‌گشاید که سال‌هاست دستان زمخت قدرت، آنها را بالاجبار به «همگون‌سازی» فراخوانده است. «پرتو» قطعاً قطعه‌ای جداافتاده از ادبیات و فرهنگ این سامان نیست. بلکه این نام معتبر در مقطعی چراغداری کرد که ادبیات کوردی جنوبی تقریباً در «وضعیت تعلیق» قرار داشت اما با غزل‌های شورآفرین‌اش که با هم‌افزایی موسیقی کرماشان همراه شد، توانست جانی دوباره به شعر کوردی کرماشانی ببخشد تا سهمی در «ادامه‌یافتن»ها داشته باشد.

راهش پر رهرو و یادش گرامی باد.
کرماشان/ 5 بهمن 1403




🔸صدای آزادی را در فیدیبو هم می‌توانید تهیه کنید

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️ئەوەڵ وەهار کوردی بمارکدان بوو

با همراهی شما خوبان،
هفته‌نامه صدای آزادی
در آغاز بهار کوردی
۲۱ ساله شد





🔸صدای آزادی را در فیدیبو هم می‌توانید تهیه کنید

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️کرمانشاه‌و فقر بلندپروازی‌های توسعه‌گرایانه

✍️ بهزاد خالوندی
بخش زیادی از اتفاقات مهم توسعه‌ای در دنیا محصول رویاپردازی‌ها و بلندپروازی‌های توسعه گرایانه بوده و در کرمانشاه ما هم از این قاعده دور نیست.

بر اساس یکی از افسانه‌های قدیمی مردم منطقه کرمانشاهان، بقایای «فرهادتراش» متعلق به طرح احداث یک کانال سنگی توسط فرهاد، برای انتقال آب شرب از سراب بیستون به دشت‌های واقع در شرق شهر کنونی کرمانشاه بوده است. و از این کار به عنوان شرط بزرگ و به ظاهر غیر قابل انجام خسرو ساسانی برای این سنگ تراش افسانه‌ای یاد شده است. ولی با همه دشواری‌ها فرهاد عاشق در انجام تردید نکرده است.

پدید آمدن «تاق بستان» اولین نقاشی متحرک سنگی دنیا و «کتیبه بیستون» بزرگ‌ترین سنگ‌نوشتهٔ جهان به عنوان دو اثر شگفت انگیز در غرب کشور در واقع محصول یک بلندپروازی و رویاپردازی برای نمایاندن عظمت و شکوه حکومت‌های وقت ایران به مسافران و تاجران دیگر کشورها هنگام عبور از جاده بین المللی ابریشم بوده است‌.

و یا معماری سنگی منطقه هورامان و ایجاد باغات مثمر و آباد در دامنه‌های شیب دار و سنگلاخی کوهستان شاهو، محصول جسارت و بلندپروازی انسان‌هایی بوده که تسلیم جبر طبیعت نشده‌اند و آن ها در این مسیر موفق شده اند یک کانون بزرگ تمدنی مهم و بی مانند را در دل کوهای بکر و صعب العبور زاگرس شکل دهند.

احداث کاروانسراهای بیستون، ماهیدشت، اسلام آباد و قصرشیرین در دوران صفوی با رویای فراهم کردن زیرساخت ها برای ایجاد پررونق ترین مسیر تجاری و زیارتی غرب آسیا بنا شده اند. احداث بازار سرپوشیده کرمانشاه که در دوران قاجاریه بزرگترین و پرورنق ترین بازار غرب ایران بود، محصول همین نوع دغدغه‌های توسعه گرایانه است.

و یا در دوران دولت مدرن، داستان ایجاد بیمارستان بزرگ و مجهز قرنطینه قصرشیرین برای کنترل بیماری های واگیردار در ورودی غربی ایران، احداث بیمارستان مسیح دومی بیمارستان مدرن تاریخ ایران و اجرای طرح لوله کشی آب شرب کرمانشاه در دهه سی به عنوان سومین شهر ایران، معجزه‌ رویاپردازی ها برای حفظ سلامت و تامین آب شرب سالم برای مردم است. در کنار این ها احداث اولین سینما، اولین استادیوم، اولین فرودگاه، اولین شهربازی، اولین دانشگاه و ... در تاریخ غرب کشور هم در کرمانشاه رقم خورده است.

در حوزه صنعت هم پالایشگاه کرمانشاه اولین مجموعه صنعتی در تاریخ غرب کشور است. و علاوهدبر آن؛ کارخانه های‌ قند اسلام آباد، الکل سازی باختر، سیلو کرمانشاه، شیر بیستون، پشم بافی‌ کشمیر (بزرگترین کارخانه پشم بافی خاورمیانه)، نوشابه سازی زمزم، سیمان غرب، پارس تحریر، کاشی بیستون، چینی کُرد، نازگل، روژین تاک، پتروشیمی بیستون، پتروشیمی کرمانشاه، جهان فولاد غرب، پتروشیمی پلیمر، قوطی سازی سینا، کاغذ سنگی خسروی و ... در زمان بهره برداری جزو اولین مجموعه های غرب کشور در آن حوزه خود بوده‌اند.

با وجود همه این برش‌های زیبا از تاریخ این منطقه، طی این سال ها، بلندپروازی‌ها و رویاپردازی های توسعه گرایانه در کرمانشاه، بسیار کمرنگ شده است و با افسوس بسیار باید گفت، تعدادی از مجموعه هایی که در بالا از آن ها یاد شد، اکنون دیگر وجود فیزیکی ندارند.

رمز دستیابی به توسعه، تن ندادن و عادت نکردن به روزمرگی‌ها و بیهودگی‌ها و برخورداری از جسارت، برای گام برداشتن به سوی رویاپردازی ها و بلندپروازی های توسعه گرایانه است. شاید اگر این بلندپروازی ها نبود بسیاری این مجموعه هایی که از آن ها سخن به میان آمد، هم شکل نمی گرفت.

کرمانشاه امروز برای گذر از چالش توسعه نیافتگی احتیاج به کسانی دارد که مدام به ایجاد اولین‌ها، بزرگترین‌ها، پیشرفته‌ترین‌ها، وسیع‌ترین‌ها، نزدیک‌ترین دسترسی ها و ... فکر کنند و در پی انجام آن برآیند. تجربه این سال ها ثابت کرده با مدیران ناتوان، معمولی، سفارشی و فاقد خلاقیت نمی توان تغییری در وضعیت فعلی ایجاد کرد و وضع از این هم بدتر می‌شود

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️ویژه‌نامه‌ی استاد منصور یاقوتی
هفته‌نامه‌ێ صدای آزادی


♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️آغاز ثبت نام و انتخاب رشته تکمیل ظرفیت پذیرش دانشجو صرفاً بر اساس سوابق تحصیلی(نیمسال دوم) در مقاطع کاردانی ناپیوسته و کارشناسی پیوسته دانشگاه آزاد اسلامی


🔹ثبت نام و انتخاب رشته تکمیل ظرفیت پذیرش بر اساس سوابق تحصیلی ( نیمسال دوم ) در مقاطع کاردانی ناپیوسته و کارشناسی پیوسته دانشگاه آزاد اسلامی  آغاز شد .
🔹ثبت نام و انتخاب رشته تکمیل ظرفیت پذیرش بر اساس سوابق تحصیلی (نیمسال دوم) در مقاطع کاردانی ناپیوسته و کارشناسی پیوسته دانشگاه آزاد اسلامی، در سامانه azmoon.org  از امروز پنجشنبه ۲۰ دی ماه  آغاز  و تا  روز  شنبه ۲۹ دی ماه ادامه خواهد داشت.
🔹داوطلبان می توانند  بعد از مطالعه دفترچه راهنمای ثبت نام کسب آگاهی ، در صورت تمایل و داشتن شرایط با  تهیه کارت اعتباری نسبت به ثبت نام و انتخاب رشته اقدام نمایند.
🔹گفتنی است زمان ثبت نام کارشناسی ناپیوسته و کاردانی پیوسته روز شنبه ۲۲ دی از طریق همین سامانه اطلاع رسانی می شود.



روابط عمومی و ارتباطات اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه


♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️آن یاغی الهام‌بخش
نگاهی به وجه کوردی منصور یاقوتی

✍️جلیل آهنگرنژاد
به دنبال «پدروپارامو»ی «خوان رولفو» نمی‌گردم که چون او با سه‌گانه‌ای از «جباریت»، «تنهایی» و «اسطوره»، تصویر تکینه‌ای از «یاقوتی» بسازم. اما در این روزها که برای بدرقه‌ی آخرینش صف بسته‌ایم، از دنیای «سلین» و «سفر به انتهای شب»‌ دریچه‌ای می‌گشایم: «آدم به جایی می‌رسد که با کمترین تسلایی که زندگی برایش باقی می‌گذارد، سرِ کیف می‌آید.»

استاد منصور یاقوتی در دو دوره‌ی کوتاه و بلند در صدای آزادی قلم زد. ابتدا در سال 1384 و سپس در تمام سالهای دهه‌ی نود، در هفته یکی دو روز می‌آمد و گوشه‌ای خاص از دفتر نشریه، پاتوق او و دوستانش بود. گاه تعداد دوستدارانش دو رقمی می‌شد و روزهایی خاطره‌انگیزتر را برایمان به یادگار می‌گذاشت.

گر چه داستان، نام او را در این فلات تاریخی ماندگار کرد. اما تنها به آن بسنده نکرد. تجربه‌ی سال‌ها همراهی با استاد به ما آموخت که بر یک فعال فرهنگی، واجب است که دلش در گرو داشته‌های دیگر هم باشد. زمزمه‌های شنیدنی‌اش به زبان مادری و بازخوانی ترانه‌های عامیانه‌، لایه‌ی دیگری از شخصیت هنری او را برای ما گشود. برزونامه کوردی را به فارسی ترجمه کرد. به گردآوری ادبیات شفاهی کوردی پرداخت و متل‌هایی را که از دایگش(مادرش) شنیده بود، با همان لهجه‌ی کلیایی به شیوایی روایت می‌کرد.

در یادداشت‌های رسانه‌ای با یک پارادایم‌شیفت، از ادبیات به نقدهای اجتماعی روی آورد و با نگاهی منتقدانه، تصاویری واقع‌بینانه را از کف جامعه به مخاطب می‌داد. این نوشته‌ها با بازخوردهای مثبتی روبرو می‌شد و همین بس بود برای نویسنده‌ای که با چنین واکنش‌هایی، «سرِ کَیف» بیاید. البته «ادبی‌نویسی» را رها نکرد و نقدها و آثار ذوقی‌اش گهگاه در روزنامه منتشر می‌شد.

همچنان که به «وطن» عشق می‌ورزید، مواجهه‌ی او با امر زیسته‌ی کوردی، متفاوت‌ترین برخوردی بود که در این همه سال از او می‌دیدیم. هم‌حسی با روایات تاریخی و ترانه ها و ادبیات شفاهی کوردی، بخشی مهم از لایه‌های عمیق درونی او بود که گاه سرشار از شوقش می‌کرد و گاه لبریز از اشک!. دنیای پیرامون را با همین عینک می‌دید. حتی در آخرین اثرش، «بابک خرمدین» را از کُردان یارسان می‌دانست.

اشتراک نگاه او و علی اشرف درویشیان به مؤلفه‌های امر فرهنگی کوردی، آنها را همنشین یک «قاب تکین» کرد. درویشیان همانطور که خودش می‌گوید: پای قصه‌های مادربزرگ، بزرگ شد و یاقوتی هر گاه می‌خواست بر سمند سرکش روایت بنشیند، گریزی به شط خاطرات «دایگ» می‌زد. کام ذوق اینان از چشمه‌های فرهنگ کُردی سیراب شده‌بود.

یاقوتی در گفتگو با صدای آزادی درباره‌ی الهام‌گیری داستان معروفش:«چراغی بر فراز مادیان کوه» می‌گوید:«سال 1354 خورشیدی در روستای میدان از کلیایی کرماشان، معلم بودم. روزی از یک پیرمرد حدوداً 90 ساله شنیدم که: در زمان کودکی‌ام، یک یاغی در این کوه (مادیان‌کوه) زندگی می‌کرد به نام «حاجی باجلان». او هر روزه به سُنقُر می رفت. از ثروتمندان پول و مواد غذایی می‌گرفت و در بین مردم فقیر، قسمت می‌کرد و...». این شخصیت، الهام بخش من شد. اما نامش را به «چراغ» تغییر دادم...»

جدا از شخصیت‌های کورد اینچنینی، آداب، سنن و بسیاری از داده‌های زبانی و فرهنگی آثار یاقوتی، درویشیان و یکی دو تن دیگر که در سایه ماندند، از فرهنگی ملهم می‌شد که خون‌شان در رگ‌های ما زاگرس‌نشینان همواره جاریست. فراتر از داستان، این دو در گردآوری ادبیات شفاهی کوردی نیز اهتمامی ویژه داشتند تا «وجه کوردی» آثارشان نمودی عینی‌تر یافته باشد.

اگر با رویکرد مطالعات پسااستعماری، آثار این دو نام‌آور کرماشانی را بازخوانی کنیم، تعاریف و رویکردهای مرکزگرایانه‌ی تئوریسین‌های ادبیات داستانی با تشکیک‌هایی جدی روبرو خواهد شد. این نوع تولیدات ادبی، پیش از آن که با نگاهی فروکاستگرانه‌ در کتگوری «ادبیات روستایی» قرار گیرند، به عنوان تولیدات زبانی و فرهنگی فاخر کوردی محسوب می‌شوند که مجال آفرینش دوباره‌ در زبانی دیگر را یافته‌اند.

این امر هم دلایل متعدد داشته است. درویشیان در گفتگو با «بی‌بی‌سی» می‌گوید: «به دلیل محدودیت‌هایی که در آن زمان برای زبان کُردی قائل می‌شدند، دیگر نتوانستم نوشتن به کُردی را ادامه بدهم.» اما یاقوتی در این اواخر، گام‌های بیشتری را برای تجربه به زبان مادری برداشت که در آن میان می‌توان به چند داستان کوتاه کوردی از جمله داستان «چاڵ» اشاره کرد.

حرف‌ آخر اینکه آن یاغی الهام‌بخش در نوشته‌هایش هیچ‌گاه سبزی‌فروش «واتسلاف هاول» در «قدرت بی‌قدرتان» نشد که «شعارنوشته»های قدرت را بر پنجره‌های اتاق قلمش بچسباند. بلکه پژواک صدای فرودستان کف جامعه بود و با چنین عینکی، برگ‌های ماندگاری را به آرشیو فرهنگی کرماشان افزود تا نامش جاودان‌تر از پیش باشد.


https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️تەنیا دەنگە ک مینێدەێ!...
استاد منصور یاقوتی
سال ١٣٩٦/دفتر صدای آزادی

https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️استاد یاقوتی انسانی شرافتمند و متعهد بود

یاقوتی پایان داستانهایش را رقم زد. چراغی بر فراز مادیان کوه، رامونا، گل خاص، سال کورپە، تنهاتر از ماه، افعی، کلاغ ها، گزارش، اعتصاب، گیوتین، آخر خط و... همگی این داستانهای او پایانی تلخ دارند. واقعیت های تلخ و دردناک جامعە، بن مایەهای اصلی آثار منصور یاقوتی هستند. در داستانهایش با افراد واقعی و فرودست جامعە که تلخی زندگی نکبت بار را چشیدەاند، همنوا و همساز و قلمش، طغیان علیه جامعە بحران زدە و بی اندیشە،  تحریک حس نوعدوستی و رسیدن بە جامعە آرمانی بود. منصور یاقوتی از جملەی انسانهای شرافتمند و متعهدی بود کە تمام عمر خود را صرف نوشتن برای مردم کرد.

یادش جاودانەاست جاودانەتر باد
علیرضا خانی/ هشتم دیماە/ ١٤٠٣


.
♦️https://t.me/wsedayeazadi

☑️▪️استاد منصور یاقوتی ، داستان نویس برجسته و روزنامه نگار توانا پس از تحمل یک دوره‌ی سخت بیماری، امروز در کرماشان به ابدیت پیوست.



♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️کرمانشاه و حکایت کشاندن استانداران به پیچ‌ اشتباه

✍️بهزاد خالوندی
در دو دهه اخیر یک سنت عجیب در کرمانشاه باب شده و آن مشغول کردن استانداران جدید با پروژه های زمین گیر، اشتباهی و یا ورشکسته‌ای است که بیش از دو دهه از آغاز عملیات اجرایی آن ها می گذرد و هنوز تکمیل نشده اند.

در این میان اگر استاندار جدید دارای علایق فرهنگی، اجتماعی و ورزشی بوده، او را با برنامه‌هایی مانند ساماندهی محلات حاشیه ای کلانشهر کرمانشاه، انتقال شهرک مشاغل، تکمیل بیمارستان 540 تخت خوابی، تکمیل دهکده المپیک، تکمیل موزه منطقه‌ای، تکمیل کتابخانه مرکزی و مشغول کرده اند و اگر پی برده اند که اولویت مدیر ارشد استان، گردشگری است وی را به پیگیری پروژه هایی مانند احداث تله کابین، کریدور گردشگری کرمانشاه _ بیستون، شهربازی کرمانشاه و ترغیب کرده اند.

و یا اگر او را مردی طالب توسعه صنعتی، یافته‌اند او را درگیر احداث پروژه پتروپالایش آناهیتا، راه اندازی بیواتانول و بیوایمپلنت و ... کرده اند و استانداران عمرانی هم اغلب با تکمیل قطار شهری، تکمیل تصفیه خانه شهر کرمانشاه، جابجایی میدان بار، آزادراه کرمانشاه _ حمیل و ... سرگرم شده اند. اگر استانداری هم مدعی توسعه همه جانبه و متوازن بوده، رنج پیگیری تمامی این پروژه ها را بر او بار کرده اند.

این پروژه‌ها در قالب شعارهای زیبایی مانند تکمیل پروژه های ناتمام و راکد و اشتغال زایی و رونق تولید، به عنوان اولویت های توسعه ای به مدیران ارشد عرضه شده اند و اغلب آن ها مانند تله کابین و قطار شهری به دلیل جانمایی های غلط، فقر منابع اعتباری، ایجاد مانع در مسیر ثبت جهانی و ... سال هاست زمین گیر شده اند.

برخی از آن ها هم مانند دهکده المپیک، کتابخانه مرکزی، پتروپالایش آناهیتا و ... محصول بلندپروازی های دهه 80 و نفت بشکه ای120 دلار هستند و تکمیل آن ها در شرایط فعلی اقتصادی کشور بسیار سخت است.

حاصل این سنت سرگرمی سازی این بوده که طی این سال‌ها نه آن پروژه ها تکمیل و به سرانجام رسیده‌اند و نه فرصتی برای تعریف پروژه‌های جدید و تحول آفرین در کرمانشاه فراهم شده است.

متاسفانه استانداران هم بعد از دو سال پیگیری تازه درمی‌یابند که دوستان او را پی نخود سیاه فرستاده اند و رفتن در این مسیر به نوعی حواله دادن به ناکجاآباد و غافل شدن از دیگر اولویت ها بوده است.

کرمانشاه با فرض تکمیل تمامی این پروژه‌ها هم فاصله محسوس و پایداری با صدر جدول بیکاری و شاخص فلاکت پیدا نمی کند و هرگونه تغییر مثبت در وضع کنونی استان، نیازمند برنامه ریزی و هدف گذاری و اولویت بندی های مناسب است.

فارغ از هر چیز، استاندار جدید باید با کمک یک تیم بادغدغه و توانمند، به بررسی همه جانبه ظرفیت ها و فرصت های توسعه ای و اشتغالزای استان در حوزه های مختلف بپردازند و با همفکری کارشناسان بر سر یک پلان و الگوی توسعه ای مناسب برای کرمانشاه، به یک اجماع و وفاق پایدار برسد. برنامه ای که با اولویت ارتقای منطقه ای کرمانشاه در حوزه های گردشگری، تجاری، مبادلاتی، خدماتی، اقتصادی، صنعتی طرح ریزی شده باشد و با توجه به محدود بودن منابع، در هر حوزه به بروزرسانی. تکمیل و یا تعریف پروژه های تحول آفرین و پیشران بپردازند.

پروژه‌های تحول آفرینی مانند؛ احداث بندر خشک، اتصال بزرگراهی و ریلی به شهرهای سنندج، ایلام، خرم آباد، همدان و اصفهان، اتصال ریلی و بزرگراهی به شهرهای بغداد و سلیمانیه، توسعه فرودگاه فعلی در مقیاس هاب منطقه ای و جانمایی و فرودگاه دوم استان، پیگیری کردن اجرای پروژه های بسیار مهم سند توسعه نفت و گاز در سطح استان، فعال کردن ظرفیت های توسعه ای منطقه آزاد قصرشیرین و منطقه ویژه اسلام آباد، تدوین یک طرح جامع و همه جانبه برای فراهم شدن امکان بهره گیری از ظرفیت های اقتصادی و اشتغال زای جهانشهر شهر خلاق خوراک، منظر جهانی اورامان، پایگاه جهانی بیستون و پایگاه ملی تاق بستان، احداث کریدور گردشگری اورامان با همکاری کردستان، توسعه گردشگری سلامت در قالب یک برنامه مدون، ایجاد شهرک های صنایع دستی، استانداردسازی زیرساخت های گمرکات خسروی و پرویزخان و بازارچه های شوشمی، سومار و شیخ صله، برنامه ریزی برای استفاده از ظرفیت های تحول آفرین فن آوری های نوین و هوش مصنوعی و ... از جمله برنامه هایی هستند که می توانند در قالب این برنامه توسعه ای دنبال شوند.






♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️جاده‌یل بێ‌خاون کرماشان
مردم شدیداً پیگیر سامان‌بخشی مسیر اسلام آباد به گیلان غرب هستند

▫️گفتگویی خواندنی با
پرویندخت داودیان کلهر، فعال فرهنگی-اجتماعی کرماشان و ده‌‌ها مطلب خواندنی دیگر به زبانهای کوردی و فارسی


⬅️صدای آزادی را از اپلیکیشن فیدیبو هم می‌توانید تهیه کنید
♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️«داوڵ»ها و بازی در نقش‌های تکراری
سرمقاله هفته نامه صدای آزادی
به‌ بهانه‌ی تغییرات مدیریتی در کرماشان


✍️جلیل آهنگرنژاد
«فرانسیس آلیس»، در یکی از ساخته‌های هنری‌اش مردی را به تصویر می‌کشد که بیهودە یک قالب بزرگ یخ را ساعت‌ها در خیابانهای شهر هُل می‌دهد و قالب یخ هر ساعت کوچک‌تر و در نهایت کاملاً آب می‌شود! بدون آن که نتیجه‌ی خاصی داشته باشد. این اثرِ مفهومیِ پوچ، دلالت‌های سیاسی-اجتماعی خاصی را نشان می‌دهد که می‌توانیم آن را در روابط دولت-ملت ایران امروز ببینیم.

در چنین سال‌هایی «مدیریت مردم‌پسند» می‌توانست به عنوان یک فرصت همگراساز، مد نظر سیاست‌سازان دولتی قرار گیرد اما هوش پایین سیاسیِ مؤثران با چنین «انتخاب»هایی، فرصت‌های محدود همگرایی را از دولتمردان گرفته و با عدم درک سیاسی، به رانه‌های گریز از قدرت در بین مردم کمک کرده است.

گزینش مدیران بر خلاف آرای نمایندگان مدنی مردم، بیش از هر چیز به داول(مترسک)هایی شباهت دارد که انگار ابر و باد و مه و خورشید و فلک، دست به کار شده‌اند تا حیثیت ظاهری آنها را بیش از پیش خدشه‌دار کنند و قبای تن «داول مدیریت» نیز رنگ و رو رفته‌تر از همیشه، مسیری فروکاستگرانه را طی نماید.

چرا آن قالب یخ مدیریت استانی که از حوالی 4 دهه‌ی پیش در این خاک تاریخی، خیابان‌گردی می‌کند، امروز اعتبارش آب شده است؟ پاسخ کاملاً روشن است: همواره در غیاب مردم، دولتمردان چپ و راست، برای چنین فرصت‌هایی خواب‌هایی آشفته دیده‌اند. آنان به جای اینکه با همدلی با مردم، «استاندار» را انتخاب نمایند، هر میزی را فرصتی برای خود و سایر بستگان سیاسی دیده‌اند. به قولی، دولتها تعدادی از افراد همفکر دارند که آنها را بر اساس رفاقت‌اندیشیِ ستادی، به خوانِ میزهای بالا و پایین دعوت می‌کنند!.

گزاره‌ی «دیگری‌ساز» دیگری که هیچ بویی از همسویی با مردم ندارد، این است که بنا به صلاحدیدهای سیاسی، امنیتی و... کسی بر مسند یک استان مرزی نشانده می‌شود که مأمور «آرام‌کردن» باشد نه مسئول آباد کردن!. خروجی کار هم مشخص است. مثلاً همین کرماشان ما همیشه بر قله‌ می‌نشیند! اما قُله‌ی فلاکت، قُله‌ی بیکاری و ...

دردآورتر آنکه مدت‌ها، فعالان سیاسی و رسانه‌ای برای «بهترین انتخاب»، چانه‌زنی کردند تا شاید چنین چالشی، خروجی مقبول‌تری داشته‌باشد. اما آش همان آش بی‌نمک و کاسه همان کاسه‌ی رنگ و رو رفته‌ی تکراری بود. فردی که امروز بر صندلی ارشد استان نشسته است، 6 ماه فرصت می‌خواهد که استان را بشناسد. صد البته اگر در گرداب دولت پنهان جناحی استان نیفتد و یا اینکه هوای بازارهای مرزی «خسروی» و «پرویزخان» و... «هوایی»‌اش نکند!...

شأن مدیریت در این استان همان قالب یخ است که از 40 سال پیش در خیابان‌ها کشان‌کشان می‌آید. آیا پس از این همه سال، چیزی از آن باقی مانده است؟ آیا مردم به چنین سَیر مدیریتی که تنها فلاکت را نصیبشان کرده، اعتماد تازه‌ای خواهند کرد؟ آیا چینش مدیران تازه‌ی استانی بر همان روال «دولت پنهان زد و بند»ی صورت می‌گیرد که از دانشگاه و ادارات فرهنگی گرفته تا صنعت و اقتصاد! لیست بلندبالایی از مدیران نالایق را بر مسند ادارات استان گماشته است؟!

آیا مدیر ارشد تازه هم مثل قبلی‌ها برای بازی در همان «نقش‌های تکراری» آمده است؟ اینکه هفته‌های اول با حرکات نمایشی از صبح علی الطلوع تا نیمه‌های شب، جلسه و دید و بازدید بگذارند و پس از مدتی همان مسیر رخوت‌آلود را طی کنند؟... حضور بامدادیِ استاندار اشتباهی قبلی را در محله آقاجان به یاد بیاورید! که قرار شد اتفاقات مهمی در آنجا بیفتد اما...

یا اینکه از تمام خواست‌ها، محرومیت‌ها و رنج‌های اندوهبار و استخوان‌سوز ما کوردها تنها پوشش نمادین لباس کوردی را در مراسمی خاص ببینند و فکر کنند با چنین نمایشی، دل مردمان ساده‌ی ما را به دست آورده‌اند و همه مشکلات را حل کرده اند؟ پوشش لباس کوردی، فخر ماست. اما در کنار آن باید بسیاری از مسائل دیگر دیده شود. از سامان‌بخشی کولبری گرفته تا ده‌ها خواست بحق دیگر.
راستی از آن قالب یخ، چیزی مانده هنوز؟! شما چطور فکر می کنید؟!




♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️کارزاری برای رسیدگی به جاده مرگ گیلانغرب به اسلام آباد


کارزار  درخواست از رئیس جمهور محترم برای دستور رسیدگی فوری به وضعیت نامناسب جاده های اسلام آبادغرب و گیلانغرب تایید و با موفقیت منتشر شد.
به اطلاع مردم شریف و دغدغه‌مند منطقه می‌رسانیم که به منظور درخواست از رئیس‌جمهور محترم و مقامات مسئول برای رسیدگی فوری به وضعیت نامناسب جاده های اسلام‌آباد غرب و گیلانغرب، کارزاری برای جمع‌آوری امضا آغاز شده است.
جاده مذکور، به عنوان یکی از مسیرهای پرتردد و حیاتی منطقه، در وضعیت نامطلوبی قرار دارد که باعث وقوع حوادث متعدد و خطرات جدی برای جان و مال مردم شده است. با همراهی و همبستگی شما عزیزان، می‌توانیم صدایمان را به مسئولان برسانیم و خواستار اقدام سریع و موثر در این زمینه باشیم.
لطفاً با امضای خود در این کارزار شرکت کنید و این اطلاعیه را با دیگران به اشتراک بگذارید.
✅ نحوه مشارکت:
مراجعه به لینک کارزار: [https://www.karzar.net/171339]
ثبت امضا و حمایت از درخواست.
با اتحاد و همدلی می‌توانیم برای بهبود شرایط گامی موثر برداریم. پیشاپیش از حمایت شما سپاسگزاریم.




♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️شعرخوانی سعید عبادتیان
در سومين دوره‌ی جایزه‌ی گویندگی کوردی نرمه‌واران که به اهتمام هفته نامه صدای آزادی برگزار شد

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️صدای آزادی ویژه‌ی کریم تمکین


🔸وی از شاعران خوب کرماشانی بود که در سال 1357 زندگی را بدرود گفت. تمکین در عرصه‌ی ادبیات کوردی هم آثار قابل توجهی از جهت کیفی دارد.

🔸در این ویژه نامه ضمن آشنایی خوانندگان با شخصیت شاعر، دریچه‌ای نیز بر شعر پیشامُدرن کوردی کلهری و «وجه‌ کوردی تمکین» نیز گشوده‌ایم که به قول بیهقی : « به یک بار خواندن می‌ارزد»

🔸گفتنی است که در مطلب "شعر پیشامدرن کوردی کرماشانی" تنها دوره‌ی کوتاه ۶۰ ساله‌ای از تاریخ ادبی کوردی به اختصار مورد بحث قرار گرفته است که زمینه‌ساز جریان‌ شعر مدرن کوردی در جغرافیای زبانی و گویشی مورد بحث است و پیش و پس چنین مقطعی از تاریخ ادبی کوردی در فورمت‌ها و فرصت‌هایی دیگر منتشر خواهد شد.

♦️https://t.me/ahangarnezhad

✅♦️مرگ غیر منتظره یک فعال رسانه‌ای

فرامرز کرمی از فعالان عرصه‌ی رسانه و مطبوعاتی نام‌آشنا و شیرین زبان در کمال ناباوری تسلیم مرگ شد. کرمی سالهای جوانی علاوه بر کار رسانه از فعالان فرهنگی اسلام آباد غرب نیز به حساب می آمد و در انجمنهای ادبی و هنری حضوری فعال داشت. در این سالها با دکتر فاطمه آتش پیکر، نشریه‌ی عصر باختر را منتشر می کردند. وی چند سالی نیز با هفته نامه صدای آزادی همکاری داشت. این مصیبت را به خانم آتش پیکر، بستگان آن مرحوم و جامعه‌ی رسانه‌ای کرماشان تسلیت می‌گوییم.

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️اتفاق خوبی که خواست عمومی کرماشانی‌ها هم هست!👇



‍ 🔸دوزبانه‌ شدن تابلوی روستاهای مریوان

نخستین بار در مریوان با هدف تکریم و احترام ذائقه فرهنگی‌ مردم و تقویت زبان و فرهنگ کوردی، در اقدامی مدنی ، تمامی تابلوهای ورودی و معرفی روستاهای این شهرستان به دو زبان کوردی و فارسی بازسازی شدند که تعمیم آن به عموم استان می‌تواند در ایجاد رضایت و امید‌آفرینی اجتماعی موثر باشد.
این اقدام امیدبخش به‌ گفته‌‌ی فرماندار این شهرستان، با هدف تثبیت هویت فرهنگی منطقه و پاسداشت زبان مادری انجام گرفته و مورد استقبال مردم و فعالان فرهنگی قرار گرفته است.

اسماعیل احمدی گفته‌ است: این طرح در شورای فرهنگ عمومی مریوان تصویب و با هدف حفظ و ارتقای جایگاه زبان کوردی در کنار زبان رسمی کشور اجرا شده، به گونه‌ای که هم اصالت فرهنگی منطقه حفظ شود و هم ارتباطات رسمی و عمومی تسهیل گردد.
همچنین گزارش شده که دهیاری‌ها، بخشداری‌ها، انجمن ادبی‌ و راهداری شهرستان در اجرای این طرح مشارکت داشته‌اند.
فرماندار مریوان نیز تاکید کرد که زبان کوردی بخش جدایی‌ناپذیری از فرهنگ و تاریخ مردم این سرزمین است و ما موظفیم برای حفظ این میراث ارزشمند تمام تلاش خود را انجام دهیم.
آن گونه که احمدی گفته، این تنها یک گام اولیه است و برنامه‌های بیشتری برای ترویج و آموزش زبان کردی در دست اجرا داریم./سیروان

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️صدای شنیدنی شامی کرماشانی

دوم آذر سالروز تولد شاعر مردمی کرماشان؛ شامی کرماشانی است.‌ فایل کوتاهی از صدای او که به تولدش اشاره دارد، شنیدنی است

🔸این فایل صوتی را استاد ماجد مردوخ روحانی در اختیار صدای آزادی قرار داده است

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️ویژه‌نامه‌ای برای کریم تمکین
شاعر کورد کرماشان
تولد: 1299 مرگ: 1357
یکی از مهمترین کارکردهای رسانه، آگاهی‌بخشی به مخاطبان از بخش فراموش شده‌ی تاریخ فرهنگی، سیاسی واجتماعیِ جغرافیایی است که در آن به فعالیت می پردازد. سال‌ها در صدای آزادی و سایت بلوط بر آن بوده‌ایم که بتوانیم نورافکن‌هایی بر اینچنین بخش‌هایی از تاریخ فرهنگی کرماشان بتابانیم و داشته‌های معفول خود را بار دیگر بازنمایی کنیم تا نسل های تازه‌تر بتوانند با شناختی نسبی از گذشته‌های دور و نزدیک این سامان بی‌سامان، شناسنامه‌ی جمعی خود را بازشناسند.
این بار نیز دریچه‌ای بر شناخت کریم تمکین کرماشانی گشوده‌ایم و وجه کوردی او را در نمایی تازه به مخاطبان مشتاق فرهنگ نشان داده‌ایم


#منوچهر_طاهرزاده
#کریم_تمکین
#فرشید_یوسفی
#جلیل_آهنگرنژاد
#میلاد_کلوند



♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️شیرین گیان تا یلدا آماده اکران می شود

«کیوان مهرگان» مستندساز اسلام آبادی از اکران آخرین کار خود به نام «شیرین گیان» تا شب یلدا خبر داد.
او در این اثر بیش از 21 نفر از موسیقیدانان، نوازندگان، شاعران و منتقدان هنری را گرد هم آورده تا درباره این ترانه کردی سخن بگویند. مهرگان درباره‌ی کار تازه‌اش گفت: ساخت این مستند تقریبا یکسال و نیم زمان برده و امیدوارم تا شب یلدا آماده اکران شود.
ترانه شیرین گیان از قدیمی ترین ترانه های خطه زاگرس است که 53 سال پیش ساخته شده و تا به امروز بیش از 16 خواننده مطرح ایرانی، عراقی و ترک زبان آنرا بازخوانی کرده اند.
تجلیل از «محمدهاشم ربیعی» شاعر و آهنگ ساز این اثر بخشی از برنامه اکران عمومی این مستند خواهد بود. مهرگان تا به امروز 50 مستند کوتاه و بلند ساخته که محور همه آنها تاریخ معاصر ایران است./ لیلا سعدوندی


♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️«گُلوَنی‌هایی در آوار»
بە یاد زلزله آبان کرماشان

درد سنگین بود، در هم ریخت مهر و ماه را
روی لب‌های زمین بنشاند نقش آه را

بیستون لرزیدو شیرین را به کام خود کشاند
دید از نزدیک فرهاد، این غم جانکاه را

گُلوَنی‌هایی که در آوارها جامانده‌اند
شَروه می خوانند با هم داغ کرمانشاه را

مادری دارد به دنبال چه می‌گردد هنوز؟
این چنین می‌کاود او هرسوی قربانگاه را

عاشقی گمنام، می‌گردد میان کوچه‌ها،
تا مگر در گوشه‌ای پیدا کند «گلشاه» را

چشم‌های قصرشیرین را مجال گریه نیست
بغض‌ها سد کرده‌اند از بس مسیر آه را

ضَجّه‌های تاق‌بستان تا سرِ پل می‌رود
رود رودِ مادران، پرکرده این درگاه را

دردها آن قدر سنگین است روی شانه‌ها
برده از این شهر، حتی خنده‌ای کوتاه را

در بیابان، در مسیری  سنگلاخ، افتاده‌ایم
ای خدای درد! خود هموار کن این راه را !

دیرگاهی می‌شود آیینه‌ها افسرده‌اند
تا کجا بایدتحمل... این همه ناگاه را !

🔸خدابخش صفادل

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️ آخرین روزهای آبان ١٤٠٣
منطقه حفاظت شده بیستون _ کرمانشاه
عکس: وحید محمدی


♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️خالق «گرەوی بەختی هەڵالە»،مهمان کرماشانی‌ها

عطا نهایی رمان‌نویس نامدار کورد در یک نشست ادبی با حضور جمعی از فعالان فڕهنگ کوردی در شهر کرماشان مورد تجلیل قرار گرفت. در این نشست، چند تن از صاحبنظران، دیدگاه‌های خود را درباره آثارش بیان کردند و معروف‌ترین اثر داستانی این نویسنده را با نام «گرەوی بەختی هەڵاڵە» مورد تحلیل و بازنمایی قرار دادند.

وی در سال 1339 در شهر بانه متولد شده و مجموعه داستان‌های کوتاه و رمان‌هایی به زبان کوردی نوشته است و نیز آثاری از داستان نویسان ایرانی و دیگر ملل به زبان کوردی ترجمه کرده است. «زریکە»، «تەنگانە»، «ئەو باڵندە بریندارە‌کە منم » و سه مجموعه داستان و «گوڵی شۆڕان»، «باڵندەکانی دەم با» و «گرەوی بەختی هەڵالە» سه رمان عطا نهایی است.

این جلسه با همکاری موسسه‌ی دادگر، به دعوت کارگروه ادبیات کوردی و مدیریت رضا جمشیدی شاعر و فعال فرهنگی کورد کرماشان شکل گرفت.

📸 فرزانه‌ درویش‌پناه‌


⬅️صدای آزادی را از اپلیکیشن فیدیبو هم می‌توانید تهیه کنید
♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️کرماشانی‌ها در انتظار گودو
سرمقاله هفته نامه صدای آزادی

✍️جلیل آهنگرنژاد
ساموئل بکت در نمایشنامه‌ی معروفش:«در انتظار گودو» فضایی بی‌مفهوم را تصویر می‌کند که در آن شخصیت‌های اصلی نمایش در انتظار کسی نشسته‌اند. اما آن شخص موهوم، هرگز از راه نمی‌رسد.
روایتی که معناگریزی عجیبی دارد و کم‌شباهت به بسیاری از وقایع اطراف ما نیست. پس از انتخاب رئیس جمهور، کمتر چشمی از فعالان انتخاباتی هست که در حال و هوای تغییرات مدیریتی باشد و انتظار یک استاندار منحصربفرد را نکشد.
کسی که پس از این همه سال شعارهای بی پایه، برای تغییر حال دل خودش و همفکرانش از راه برسد و درمانگری کند و مرهمی بر زخم‌هایشان باشد.
چە اتفاقی قرار است بیفتد؟ و جدا از انتظار عام، چه کسانی بیش از دیگران انتظار می‌کشند؟ واقعیت این است که آن «حس انتظار هیجانی» که دو گروه چپ و راست دارند، در هیچ جایی از جامعه دیده نمی‌شود. پس همه‌ی خواست‌ها و گمانه‌هایی که این ماه‌ها در برخی ازمحافل دیده وشنیده می‌شود، هیچ رنگ و بویی از دغدغه‌های مردم‌ ندارند و تنها حالِ دلِ قلیلی را خوب می‌کند که در انتظار طلب جناحی و گروهی محدود خود هستند.
ستادی‌های چپ که خود را صاحب حق می‌دانند، دچار انشقاقی عجیب شده‌اند و به قول معروف هر کسی ساز خودش را می‌زند. اما حکایت آن سوی ماجرا جالب‌تر است؛ اصول‌گرایان که این دوره عملاً شیرینی غیر قابل توصیفی نصیب کامشان شده و هم‌اکنون پس از ماه‌ها که از مدیریت دولت جدید می‌گذرد، کرماشان کاملا تحت مدیریت آنها می‌چرخد، با انتشار بیانیه و ... سعی در حفظ صندلی‌های مدیریت استان دارند. صد البته مرام نرمش‌پذیر دولت پزشکیان کاملا آمادگی آن را دارد که همین وضعیت موجود را حفظ کند.(اگر بگذارند).
واقعیت این است که در هر صورت، اتفاق مهمی در عرصه‌ی مدیریت استانی نمی‌افتد. هر مهره‌ای بر صندلی ارشد استان بنشیند، همین روند ویرانی مدیریت را با تدبیر بالا نشینان ادامه خواهد داد.
چون عملاً در گذشته ثابت شده که هر کسی قرار است مدیریت استانی را بپذیرد، باید نماینده‌ی قدرت مرکزی در اینجا باشد نه منتخب مردم فلاکت‌زده‌ای که به دنبال حل مشکلات ریز و درشت زندگی در امور فردی و اجتماعی باشند.
کرماشان، امروز نالایق‌ترین مدیران تاریخ خود را تجربه می‌کند. از مدیر ارشد گرفته تا مدیران فرهنگی، سیاسی و اقتصادی، همه و همه خواسته یا ناخواسته کرماشان را به پرتگاه سقوط نزدیک و نزدیک‌تر کرده‌اند. آمارهای پیاپی فلاکت‌زدگی کرماشان، تنها گوشه‌ای از بی‌لیاقتی و بی‌عُرضگی آنهاست.
قسمت تلخ ماجرا اینجاست که در این میان، مردم بی‌خیال‌تر از همیشه، حس مطالبه‌گری را در وجود خود کُشته‌اند و هیچ کسی نمی‌خواهد در مسیری قرار گیرد که غصب‌کنندگان صندلی‌های مدیریت استان را پاسخگو نماید.
همیشه منتظریم کسی بیاید و کاری بکند. براستی که «در انتظار گودو» نشسته‌ایم. مثل: ولادیمیر و استراگون در نمایشنامه‌ی معروف "بکت" که انتظار پوچ آنها به هیچ نتیجه‌ای ختم نشد و این اتفاق برای ما هم از همین رنگ خواهد بود. چون فرستاده‌ای هم اگر از راه برسد، گره‌گُشای کار خلق نخواهد بود...




⬅️صدای آزادی را از اپلیکیشن فیدیبو هم می‌توانید تهیه کنید
♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️در سایت فیدیبو ببینید
هفته نامه صدای آزادی شماره 701
https://fidibo.com/book/175864-هفته-نامه-صدای-آزادی-شماره-701

✅♦️ده‌نگ نه‌رمه‌واران له خاک زێڕین کرماشان
‌تازه‌ترین شماره صدای آزادی آماده انتشار شد


⬅️صدای آزادی را از اپلیکیشن فیدیبو هم می‌توانید تهیه کنید
♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️له‌ ناو رووژه‌یل وارانی!
گزارشی از سومین دوره جایزه گویندگی کوردی نرمه واران

✍️جلیل آهنگرنژاد
بخش دوم: ...و تصویر دختری خُردسال با مقنعه‌ای سفید را در ذهن مخاطبان زنده می‌کند که سال‌ها از تفریحاتش زده تا در انجمن های ادبی و هنری کرماشان حاضر باشد.

حالا نوبت یک اتفاق تازه است. یک دختر نوجوان که به قول مربی‌اش کمی زبانش «فارسیولکی» است، با شهامتی مثال‌زدنی در مقابل جمع می‌ایستد و داستانش را شروع می‌کند. او آرینا رحیمی است. داستان بیژن و منیژه را از شاهنامه‌ی کوردی نقالی می‌کند. همه چشم شده‌اند و او زبان. حرکات و سکناتش شیرین است و دارد حرفه‌ای می‌شود.

همه جا سکوت حاکم است تا صدای او رساتر از همیشه با تمام وجود حس شود. مادرش با حسی سرشار او را می‌پاید. مربی‌اش هم همچنین. و ما همه مات یک اجرای خوب که نویدبخش یک جریانسازی ارزنده‌ی فرهنگی در خاکی است که از تمام سلول‌های وجودی‌اش عطر ناب کوردی جاریست. یک تشویق جانانه از سوی همه‌ی بینندگان و شنوندگان، نشان از یک اجرای دلچسب دارد. آرینا می‌رود که در سایه‌ی مادر بنشیند و نظاره‌گر دنباله‌ی کار باشد.

اینجا کرماشان است و ما داریم یک برنامه‌ی خوب فرهنگی کوردی را دنبال می‌کنیم. آدم‌ها هم مثل خانه‌ها پنجره دارند. برای شناخت‌شان لازم است من و تو هم توهم نداشته باشیم و از پنجره‌های باز همدیگر را ببینیم. لحظاتی دیگر شاعری ایلامی در مقابل جمع قرار می‌گیرد. او هم پنجره‌های بازِ متفاوتی دارد. شاعر است. نوشته ها و سروده‌هایش تنها بخشی از وجود شاعری او هستند.

محمدرضا رستم‌پور در گوشه‌ی خانه‌‌اش با «هاوژین» خوبش، شاعرتر است. وقتی که عطر وجود دخترشان: مریم را 20 سال است استشمام می‌کنند. ساده‌‌تر بگویم: مریم با آن همه معصومیت، زبان ندارد؛ توان راه رفتن ندارد. او دختر 20 ساله‌ای است که با لبخندهای کوردی‌اش همچنان عطر گل مریم می‌پراکند. اما با تأسف، امروزه برخی از دختران سرزمینم از زبان مادری فراری‌اند. آیا «هان‌کانگ» گیاهخوار، می‌تواند در رمانی دیگر «یئونگ هه‌ی»هایی را از مرگ نجات دهد؟! حتی مرگ از زبان مادری؟!.

او یکی از داوران جایزه‌ی نرمه‌واران است که در کنار رؤیا صنعتی، رضا موزونی و داریوش همتی کار داوری را در دو مرحله به بهترین وجه انجام داده‌اند. شعری کوردی می‌خواند برای کودکان رنج در هر جای جهان: «ئاسمانه‌گه‌ت چته‌وره؟...» و اشاره می‌کند که همین مصراع نام یک بازی کودکانه‌ی کوردی است. و من ‌همچنان مبهوت آسمانی هستم که در سؤال شاعر نشسته است!.

داریوش با کلام شیوایش نه یک مجری ساده، بلکه کارشناسی کاربلد نیز هست. در بین رفت و آمد مهمانان، نکته های نغزی می‌گوید و مخاطبان ساعتشان را به وقت کلام او نه تنظیم، بلکه فراموش کرده‌اند. سعید عبادتیان را به جایگاه دعوت می‌کند. کیست که از شعر سعید بارها لذت نبرده باشد؟! حسی که در کلام اوست، می‌تواند گستره‌ای را از دیروزهای تلخ و شیرین به یاد مخاطب بیاورد. آن صدای ناب با مثنوی‌هایی دل‌انگیز درمی‌آمیزند تا مخاطب هم‌حسی شیرینی را تجربه نماید.

با خاطره‌ی شیرین اولین تجربه‌ی شاعرانه‌اش شروع می‌کند: «شه‌وان خه‌و دۊنم/ خه‌و جی/ خه‌و راحه‌تی/ خه‌و نان / خه‌و ئازادی گشتمان» که‌ در 11 سالگی سروده‌ و از معلمش که‌ داستان‌های درویشیان را برایشان خوانده، الهام گرفته است. دو شعر بعدی را از مجموعه‌ی «باوانه‌گه‌م» به مخاطبان پیشکش می‌کند و با تشویق حاضران، جای خود را به «مسعود قنبری» می‌دهد.

به یاد روزهایی پر استرس از اواخر دهه‌ی هفتاد خورشیدی در انجمن ادبی سروه می‌افتم که با او و چند تن از یاران همراه، مثل: چنگیز اقبالی، علی رسولی، کیومرث رضایی، محمود محمودی، جواد شریفی و... جشنواره‌های ماندگاری را برای شعر کوردی در اسلام آباد برپا کردیم و او هم با تمام وجودش برای شکوه چنان کارهایی کوشید.

مسعود در یک نگاه کوتاه گذرا به «دکلمه» و سطح کارهای ارائه شده در فضای مجازی می‌پردازد و سپس یکی از بهترین شعرهای روز اختتامیه‌ی جشنواره‌ی نرمه‌واران به نام خوب او ثبت می‌شود. او علاوه بر شاعرانه‌هایش، یکی از داستان‌نویسان برجسته‌ی عرصه‌ی ادبیات کوردی جنوبی است و در داستان فارسی هم کارهای قابل اعتنایی دارد.

اکبر رضایی با آن ظاهر متفاوت و ریش بلند که ربطی به ظاهرسازان کسادبازار روزگارمان ندارد، با دعوت مجری برنامه در مقابل جمع می‌نشیند...
ادامه دارد


♦️https://t.me/ahangarnezhad

✅♦️له‌ ناو رووژه‌یل وارانی!
گزارشی از سومین دوره جایزه گویندگی کوردی نرمه واران

✍️جلیل آهنگرنژاد
بخش پایانی: کلامش متفاوت است. بدون شک آنچه بر زبان جاری می‌کند، کوردی خالص است. حالا مخاطب، معانی را درک کند یا نه؟! بحث دیگری است. اما چنین بهره‌مندی ویژه‌ای از زبان را یک غنیمت می‌دانم. اکبر پس از لحظاتی شیرین‌کلامی، دو شعر خوب از کتاب «مخابن» می‌خواند. کتابی که همین روزها به چاپ دوم هم رسیده است.

سید قاسم ارژنگ هم نامی آشنا برای شعر لکی در کرماشان و فراتر از آن است. سال‌هاست که در عرصه‌ی ادبیات به تلاش‌هایی چشمگیر مشغول است و چند مجموعه شعر فارسی و کوردی دارد. او این بار ترجیح می‌دهد به جای شعرخوانی به بحث‌هایی در حوزه‌های فرهنگی بپردازد. او کار فرهنگی را برتر از همه چیز می‌داند و به زیبایی درباره اهمیت صدا می‌گوید: «شاعر می خواهد صدایش را به همگان برساند. تا همه بیاموزند که صدا می تواند معجزه گر باشد. تا برادر صدای برادر را بشنود و دیوارهای دشمنی فرو ریزد.» او با آوردن شاهد مثال‌هایی از تاریخ، کلامش را شنیدنی‌تر می‌کند.

جلسه گاه حالت پینگ پنگی به خودش می‌گیرد و بین مخاطبان و شاعران دیالوگ‌هایی برقرار می‌شود که به پویایی نشست، یاری می‌رساند. حالا نوبت نماینده‌ی هیئت داوران است که پشت تریبون برود و از روند کار داوری بگوید.

رضا موزونی نیازی به معرفی ندارد؛ شاعر و نویسنده‌ و کارشناس_مجری خوشنامی که سهمی بسزا در جریانسازی فرهنگی کوردی و آشتی عام جامعه با ریشه‌های فرهنگی و زبانی‌شان در کرماشان دارد، این بار هم مثل دوره‌های پیشین برای جایزه‌ی نرمه‌واران تلاش کرده است.
او در بخشی از سخنانش می‌گوید: «بیش از یکصد و سی اثر به دبیرخانه جایزه ارسال شد و داوران در دو مرحله به داوری پرداختند. در مرحله اول هشت نفر برگزیده و به دور نهایی راه یافتند و در نهایت از بین این افراد سه نفر برگزیده‌ی اصلی جشنواره شدند.»

پس از پایان توضیحات، او هم به ذکر خاطراتی می‌پردازد. خاطراتی از روزهای کودکی و فداکارهای مادر مهربانش که همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به گونه‌ای که می‌شود جوشش اشک را در چشم عده‌ای از مهمانان دید. سپس غزلی اجتماعی می‌خواند که نشان از رویکرد فکری تازه‌ای برای اوست:
ت زه‌خمێگی له‌ کوردستان، م داخێگم له‌ کرماشان
من و ژانەیل بێ ئامان، تن و دەردەیل بێ دەرمان
چەنێ زەخمەیلمان تازە، چەن ژانەیلمان چۊ یەک
پەژارەیگی لە کووبانی حەڵەبچەێگم لە کوردستان...

اینجا کرماشان است و ما داریم به پایان یک برنامه‌ی خوب فرهنگی کوردی می‌رسیم. پرویندخت داودیان، مهمان ویژه‌ی مراسم است. از او دعوت می‌شود که برای اهدای تندیس و جایزه به برگزیدگان در مقابل جمع قرار گیرد. از چهره‌های قابل احترام فرهنگی_اجتماعی کرماشان است و سال‌ها توانش را برای خدمت به محرومان گذاشته است. نام برگزیدگان خوانده می‌شود: نفر اول: دنیا شهیدی، نفر دوم: علی اصغر کاکایی و نفر سوم: عباس هوشمند که تنها غایب اختتامیه است.

از سعید شرافتی زنگنه مدیر انتشارات دیباچه به پاس سال‌ها تلاش در عرصه‌ی چاپ کتاب‌های کوردی تقدیر می‌شود و همچنین آرینا رحیمی(عضو گروه سفیران سیمرغ) نوجوان هنرمندی که نقالی شنیدنی کوردی‌اش با تحسین حاضران روبرو می‌شود، با دستان پر مهر سرکار خانم پرویندخت داودیان مورد قدردانی قرار می‌گیرد.

یکی از شیرین‌ترین بخش‌های این نشست، دیدارها و خوش و بش‌ها و عکس‌های یادگاری پایانی است. همه خوشحالند. روبوسی‌ها، خداحافظی‌ها و امیدواری برای دیدارهایی دیگر در چنین نشست‌هایی مدام تکرار می‌شوند. سالن، خالی می‌شود. با چند مهمان خوب ایلامی ساعاتی را در گوشه‌ای از بخش تاریخی کرماشان می‌گذرانیم. با «مریم» بیشتر آشنا می‌شویم و چهره‌ی صمیمی او را به خاطر می‌سپاریم و به امید روزهای روشن، غزل خداحافظی خوانده می‌شود.

هشتم آبان آخرین نفس‌هایش را می‌کشد. تاریک است. از دریچه‌ی ذهن «یون فوسه» ساعتی تنها می‌شوم. پنجره را باز می کنم. حالا دیگر «آلیس پای آتش» نیست. آن همه شیرینی یک روز خوب را به بایگانی خاطرات می‌سپارم تا فردای دیگر که خورشید را از همین آسمان ساده‌ی خودمان به بام آسمان دعوت کنیم. راستی «ئاسمانه‌گه‌د چته‌وره‌؟ ...»


♦️https://t.me/ahangarnezhad

✅♦️له‌ ناو رووژه‌یل وارانی!
گزارشی از سومین دوره جایزه گویندگی کوردی نرمه واران

✍️جلیل آهنگرنژاد
بخش اول: اگر تقویم‌ها پاییز را نشان دهند و حتی اگر شب ببارد! و باد و بوران بیاید، عشق، کار خودش را می‌کند و عشق به زبان مادری، گل مریمی است که باید عطرش جاری باشد و فراتر از آن، عمیق‌ترین حسی است که یک انسان آگاه می‌تواند داشته باشد. چون بخش مهمی از تعریف«بودن»اش در همین زبان مادری است.
سه‌شنبه‌ای از آبان است و در پاساژ «اردیبهشت» کرماشان، بوی بهار می‌آید. پناهنده‌ی زیر سقف دولت نشده‌ایم و مراسم در سالن نشر دیباچه برگزار می‌شود. جمعی از تلاشگران زبان و فرهنگ کوردی گرد آمده‌اند تا در بزمی دلکش در شط شیرین شعر شنا کنند و نقالی کوردی بشنوند و در آیین اختتامیه سومین دوره‌ی گویندگی کوردی نرمه‌واران، برگزیدگان را با دستان پر مهرشان تشویق نمایند.
مُجری، داریوش همتی است. از شهر شاکه وخان منصور؛ ایوان غرب. با سابقه‌ای روشن در مجری‌گری کوردی که علاوه بر اجرا، دستی در ادبیات کودک کوردی دارد. با مهمان دیگری از استان ایلام آمده‌اند. محمدررضا رستم‌پور شاعر خوب این سال‌های ایلام که به دو زبان کوردی و فارسی شعرهایی شنیدنی دارد.
نه «ولادیمیر»ی حضور دارد و نه کسی «در انتظار گودو» است. سالن کم‌کم دارد به یکی از متفاوت‌ترین روزهایش می‌رسد و هر چند دقیقه یک بار گروهی از مهمانان را با آغوش باز می‌پذیرد. نه از «دون ژوان»های «مولیر» و «موسارت» که در محافل فرهنگی این کشور لبریزند، خبری هست و نه از «دون ژوان پیتر هانتکه» که کسی از روی دیوار به باغ محفل ما پریده باشد!.
با رضا موزونی و یکی دو تن از همکارانم زودتر به سالن رسیده‌ایم که از مهمانان استقبال کنیم. کرم‌رضا کرمی شاعر پیشکسوت اسلام آبادی یکی از این اولین مهمانان است و همچنین فؤاد گودرزی؛ عکاس خوب این سال‌های کرماشان. بی شک او یکی از بهترین شاعران طنزپرداز کوردی کلهری است. اما دریغ که طنزها و مطایبه‌هایش هنوز «کتاب» نشده‌اند!.
اینجا کرماشان است و ما داریم برای یک برنامه‌ی خوب فرهنگی کوردی آماده می‌شویم. لحظه‌ای به گذشته‌ی نه چندان دور برمی‌گردم. سال‌های اول دهه‌ی هفتاد خورشیدی که اگر نامی از فعالیتهای کوردی در این شهر برده می‌شد، مثل «بچه‌های سبز» اولگاتوکارچوک نگاهی معنی‌دار نصیبمان می‌کردند و ما با «اندوهی فراتر از رؤیا» روبرو می‌شدیم.
چینش برنامه‌ی اجرا بر عهده‌ی رضا موزونی است. این گونه برنامه‌ها باید و نباید و بنشین پا شو! ندارند و مثل «صید قزل آلا»ی براتیگان، می‌شود از هر جایی شروع کرد. بویژه آن که مجری، حرفه‌ای باشد و جمع هم اهل دل!. مصرعی از شاکه و خان منصور عطر «شُکرانه‌»ای در دل می‌پاشد و کلام کوردی«داریوش» در دیار «بیستون» و یاران «دالاهو» آغازگر یک نشست سه ساعته است.
وظیفه دارم به مهمانان، خیر مقدم بگویم و کلامی مختصر در اهمیت برگزیدگی. و اینکه هر برگزیده‌ای در عرصه‌های فرهنگی و هنری، بر سکوی بلندی می‌ایستد تا از آن جایگاهِ قابل اعتنا، خادم فرهنگ و هنر کوردی در این سامان تاریخی باشد.
کرم‌رضا کرمی، با زبانی آمیخته به شهد طنز، دقایقی از حواشی فرهنگی می‌گوید و لحظاتی به متن یک شعر کوردی شنیدنی برمی‌گردد تا مخاطبان، دقایق آغازین را با شوق پشت سر بگذارند. اولین کتاب کوردی او 37 سال پیش در عراق با عنوان «هونراوه‌کانی که‌لهوری لوری» چاپ شده و گردآورنده‌اش که «خانقینی» است، درباره‌ی شاعرش نوشته:«به‌داخه‌وه‌ کوچی دوایی کردوه‌». ذکر این نکات از زبان شاعر کتاب، شنیدنی است.
از علی سهامی که با تأخیر به آیین اختتامیه رسیده است، دعوت می‌شود که هم سخنش را و هم شعرش را مخاطبان بشنوند. او با نگاهی گذرا به تاریخ «دکلمه» به نکات قابل توجهی می‌پردازد. وی با گذری کوتاه به تاریخ ادبی فارسی، از شگردهایی می‌گوید که به عنوان یک سُنت فرهنگی_ادبی در دوره هایی رایج بوده است. از جمله اینکه برخی شاعران، برای قرائت شعرشان از افرادی خوش‌صدا بهره می‌جستند. توصیه‌ی دکتر سهامی به دکلماتورها توجه جدی به فهم ادبی است. چرا که با چنین فهمی می‌توان به جای شاعر نشست و شعرش را با همان عینک ادراکیِ شاعر به مخاطب رساند.
مخاطبان پس از شنیدن دو غزل خوب از علی سهامی، «صبا عباسی» را پشت تریبون می‌بینند و سخنان امیدبخش او را درباره‌ی گروه «سفیران سیمرغ» می‌شنوند. می‌گوید: در کارگاه‌های آموزشی‌اش به بیش از سیصد کودک و نوجوان حماسه‌خوانی و اجرای داستان‌های حماسی کوردی آموزش داده و دارد نقالی کوردی را هم به کارنامه‌ی خوبش پیوست می‌کند. گویی فضا سرشار از حس خاطره است. او هم به یاد کودکی‌هایش می‌افتد
ادامه دارد


♦️https://t.me/ahangarnezhad

✅♦️گزارش تصویری (2)
سومین دوره‌ جایزه‌ گویندگی کوردی نرمه‌واران


🔸عکس: فؤاد گودرزی


♦️https://t.me/ahangarnezhad

✅♦️برگزیدگان نهایی سومین دوره‌ی جایزه نرمه‌واران معرفی شدند

مدیرمسئول هفته نامه‌ی صدای آزادی از برپایی مراسم پایانی سومین دوره جایزه نرمه واران در هشتم آبان ماه جاری و در سالن نشر دیباچه کرماشان با حضور چهره‌های نام‌آشنای فرهنگ و هنر کوردی خبر داد. 
جلیل آهنگرنژاد افزود: این جایزه که با هدف شنیده‌شدن کَیفی‌ترِ صدای ادبیات کوردی جنوبی، هر ساله از سوی هفته نامه صدای آزادی و سایت فرهنگی بلوط برگزار می‌شود، این بار به سه هنرمند کرماشانی و ایلامی تعلق گرفته است.
این نشست صمیمی فرهنگی، با سخنان و شعرخوانی شاعرانی همچون: کرم‌رضا کرمی، علی سهامی، سیدقاسم ارژنگ، محمدرضا رستم‌پور، سعید عبادتیان، اکبر رضایی کلهر، مسعود قنبری، صبا عباسی و رضا موزونی ادامه یافت. 
بر اساس رأی هیئت داوران، دنیا شهیدی از کرماشان به عنوان نفر اول این جایزه معرفی شد. همچنین علی اصغر کاکایی از کرماشان و عباس هوشمند از ایلام به عنوان نفرات دوم و سوم انتخاب شدند.
در این مراسم از سعید شرافتی زنگنه مدیر انتشارات دیباچه به پاس سال‌ها تلاش در عرصه‌ی چاپ کتاب‌های کوردی تقدیر شد و همچنین آرینا رحیمی(عضو گروه سفیران سیمرغ) نوجوان هنرمندی که نقالی شنیدنی کوردی‌اش با تحسین حاضران روبرو شد، با دستان پر مهر سرکار خانم پرویندخت داودیان مورد قدردانی قرار گرفت 
گفتنی است داوران این جایزه در دور سوم بر اساس الفبا عبارت بودند از: محمدرضا رستم‌پور، رؤیا صنعتی، رضا موزونی و داریوش همتی. دکتر موزونی به عنوان نماینده هیئت داوران با توضیح مراحل انتخاب نفرات برگزیده، حضار را در جریان روند انتخاب نفرات برتر قرار داد.



♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️تفرقەی نخبگان عامل عقب‌ماندگی کرماشان

✍️بهزاد خالوندی
تفرقه و واگرایی میان فعالان و گروه‌های سیاسی حامی دولت در کرمانشاه بر سر انتخاب گزینه استانداری، یک درد مزمن است که نقش مهمی در توسعه نیافتگی این استان داشته است. این یادداشت به این موضوع پرداخته است.
خبرگزاری کردپرس _ کسانی که در ایام پس از انتخابات ریاست جمهوری، گذارشان به گروهای سیاسی فعال در فضای مجازی کرمانشاه افتاده است با صحنه های آشنایی روبرو شده‌اند. افرادی که در قالب صف‌بندی های چند نفره و گاهی تک نفره، هر شب مشغول طرفداری و دفاع از گزینه و یا گزینه‌های مورد نظر خود برای تصدی استانداری کرمانشاه هستند. در اغلب این گروه‌ها، فضایی سرشار از اختلاف و تخریب های دوسویه و چند سویه حول محور گزینه‌های تصدی استانداری حکم فرما است.
متاسفانه این مجادله‌های نه چندان خوشایند برای مجاب کردن طرف مقابل، پس سه ماه تلاش، با توفیق خاصی هم روبرو نشده است. 
فارغ از اینکه از میان سه گزینه فریبرز محمودیان، حسین بی غم و حسین خوش اقبال، چه کسی استاندار کرمانشاه شود،  باید برای فردای انتخاب استاندار سخت نگران بود. 
این‌ حجم از کشمکش‌ و تفرقه میان نخبگان و فعالان حامی دولت وفاق، امکان هرگونه همگرایی برای توافق‌های توسعه آفرین و برنامه‌ریزی‌های تحول آفرین را غیرممکن می‌کند. همانگونه که سالیان گذشته این وضعیت واگرایی و کشمکش در دولت های مختلف اصولگرا، اعتدال گرا و مردمی مانع هرگونه اجماع و توافق فراگیر بوده است. در واقع این درد مزمن نقش مهمی در توسعه نیافتگی این سال‌های استان داشته است. 
کرمانشاه سرشار از ظرفیت‌های ثروت آفرین و تحول آفرین است ولی لازمه بهره‌گیری از این ظرفیت‌ها، تعامل و گفتگوی سازنده میان نخبگان است.
نخبگان و فعالان کلان نگر و توسعه گرای کرمانشاه می بایست فارغ از همه تفاوت‌ها در سلیقه‌ها و علایق سیاسی، به یک اجماع و توافق پایدار برای توسعه استان دست یابند. شکل گیری گروه‌هایی با این ویژگی در استان کرمانشاه دور از دسترس نیست به شرطی که افراد کرمانشاه را دوست داشته باشند و به خاطر آن از منافع شخصی و محفلی خویش گذر کنند

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️دوران پساانحلال شورای شهر


✍️بازنشر یادداشتی از حسنعلی مهدوی
فرماندار محترم کرمانشاه اعلام کرده‌اند که: از دیدگاه ما شورای شهر کرمانشاه منحل است. یا به تعبیر دیگری، فرمانداری کرمانشاه پرونده‌ی شورای شهر را برای انحلال به وزارت کشور ارسال کرده است. مبارکه انشاءالله.
مسئولان ما که طی این دهه‌ها نشان داده‌اند غیر از پاک کردن صورت مسئله، کار دیگری نمی‌توانند انجام دهند. این یکی هم بالای بقیه!...
مردم هم که سال‌هاست  با مقولات سیاسی، طلاق عاطفی گرفته‌اند. اصلا هم کاری به این ندارند که شورای شهر کرمانشاه منحل بشود یا نشود؟مردمی که برایشان مهم نیست چه کسی استاندار استان شان بشود؟، شورا دیگر پیشکش.
آقای زرافشانی رئیس سلب عضویت‌شده‌ی شورای شهر هم فرموده بودند: اگر شورای شهر منحل شود، شهرداری کرمانشاه غارت می شود!. البته ایشان جمله را کامل نفرموده بودند که دقیقش این بود: اگر شورای شهر کرمانشاه منحل شود، شهرداری کرمانشاه به تنهایی، غارت می‌شود!.
به عقیده‌ی بنده، اگر شورا هم منحل شود، تفاوت زیادی نمی‌کند. چون تنها متولیان این دکان و بنگاه تغییر پیدا می‌کنند و اصل موضوع، سر جای خودش باقی می‌ماند.
فرض کنید فردا شورای شهر کرمانشاه منحل شود؛جناب استاندار محترم، به عنوان قائم مقام شورای شهر، فورا یکی از برادران مهدیون را به عنوان شهردار جدید کرمانشاه منصوب می‌کند و آن شیخ جوان هم به عنوان معاون خدمات شهری و یا معاونت ترافیک شهرداری و برادر دیگری از مهدیون نیز به عنوان معاونت  اقتصادی و مالی مشغول به کار می شوند.
هرکدام از شهرداران فعلی مناطق هشت گانه کرمانشاه نیز که اندک سواد و تجربه ای داشته باشند، از کار برکنار می‌کنند و تعدادی مداح و نوحه‌خوان از هیئت‌های عزاداری می‌آورند و حکم شهرداری مناطق برایشان می‌زنند "علی برکه الله"
آقایان هم به جای تلاش برای حل مشکلات شهر، مثل احداث بلوار و ایجاد معبر و خیابان و جذب سرمایه‌گذار برای پروژه شهربازی  و تله کابین طاقبستان و این قبیل کارها، از همین حالا می‌روند و یک ستادی برای برگزاری هرچه بهتر مراسم اربعین سال آینده در شهرداری تشکیل می‌دهند و تمام سعی و "هم و غم "خود را صرف اربعین و زدن موکب در سطح شهر می‌نمایند.
از لحاظ برنامه‌های فرهنگی هم به‌جای تقویت فرهنگسرا و سرای محله و از این قبیل عناوین غیر انقلابی، تا می‌توانند، هیئت‌های عزاداری را با پول شهرداری در سطح محلات و کوچه‌های شهر افرایش می‌دهند و هرچه آدم بیکار و بیسواد هم که دورو برشان هست نیز به استخدام شهرداری درمی آورند تا بدنه این نهاد شهری از جوانان انقلابی پر شود.
در سطح خیابان‌های شهر نیز هر زمین بی‌صاحب و پیاده‌رو و پارک فراموش شده‌ای را پیدا کنند، به نام "برادران انقلابی" برای ایجاد حسینیه و فاطمیه و عباسیه و محسنیه سند می‌زنند تا خیابان‌ها و کوچه‌ها بیشتر رنگ مذهبی به‌خود بگیرد!
در راستای اسلامیزه‌کردن هر چه بیشتر،  بین پارک‌ها نیز دیوار می‌زنند و قسمت خواهران و برادران را از هم جدا کرده و پارک شرقی طاقبستان هم روزهای زوج مخصوص برادران و روزهای فرد مخصوص خواهران می شود.
همین چند فرهنگسرای موجود سطح شهر را هم به دلیل حضور جوانان غیر انقلابی و غربزده تعطیل می‌کنند و آن را اگر در اختیار هیئت‌های مذهبی قرار ندهند، به مزایده می‌گذارند تا درآمدهای شهرداری برای پرداخت حقوق برادران تکمیل شود .
و اما از نظر کار عمرانی نیز چون سواد و تخصص آن را ندارند، نهایت کاری که بکنند، روکش‌کردن آسفالت خیابان‌های سطح شهر و رنگ گاری جدول‌ها و آبیاری درختان و حمل زباله‌های شهروندان است که از عهده‌ی عزیزان برخواهد آمد.


♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️ یکصد کتابی که راه‌ نوین شعر کوردی کرماشانی را هموار کرد

نزدیک به چهل سال است که ده‌ها تن از تلاشگران عرصه‌ی فرهنگ و ادبیات کوردی کلهری در کنار سایر گویش‌ها در کرماشان به تلاشی چشمگیر و حرفه‌ای مشغولند و اکثراً به دور از حاشیه‌ای در پنج عرصه‌ی پژوهش، ادبیات داستانی، شعر، روزنامه‌نگاری و ترجمه گام‌های بلندی برداشته‌اند.
راهی که دشواری‌های ویژه‌ای پیش روی روندگان گسترد تا آنهایی که مردد بودند، از قطار پیاده شوند. اما سخت‌جانیِ ده‌ها شورشی عرصه‌ی فرهنگ کوردی علیه سنت‌های ادبی کم رمق دیروزین توانست چنین راه نوینی را هموار نماید و امروزه تولیدات ادبی چهل ساله، برگ‌ه‌ایی زرین برای زبان کوردی در این جغرافیا به حساب می‌آید...( به‌ نقل از کتاب ریه‌گه‌ێ کاوه‌، چاپ سوم)

سال1363
چه‌پگه‌گوڵ، شامی کرماشانی
سال1377
کوچه‌باغی‌ها، پرتو کرماشانی
سال 1387
لاوار، ایرج قبادی
سال 1380
نه‌رمه‌واران، جلیل آهنگرنژاد
سال 1381
یه‌ێ شه‌و ئه‌گه‌ر بچیدن، رضا موزونی
سال 1382
گوڵ بێ واران، محمد حیدر
سال 1383
ئالووده‌! وهار ئالووده‌ نه‌که‌ی! اسد چراغی
میمگه‌ جاروو به‌رقی، رضا موزونی
سال 1384
وه‌ سقانم بنۊسن، صلاح الدین قره‌تپه‌
سال 1386
دواره‌ چۊزه‌ ده‌یم، رضا جمشیدی
رووژه‌یل لیخن، رضا جمشیدی
چووپی چناران، محمد حیدر
حوسن خه‌تام، عباسی قصری
سال 1387
گه‌رمه‌شین، علی الفتی
هساره‌گه‌ێ خوه‌م، کیومرث بلده‌
سال 1388
ته‌م، جلیل آهنگرنژاد
خفتانێگ له‌ ره‌نگ، بهروز ابراهیمی
گیان، علی الفتی
له‌ ئێ شێعره‌ بێزارم ک شه‌مسییه‌، شیردل ایل پور
شنه‌ێ شه‌ماڵ، پرویز بنفشی
په‌ژاره‌، صیدمحمد پرور
یه‌ێ داوان هساره‌، رضا جمشیدی
هه‌ له‌ لام بۊد گومد کردم، سعید عبادتیان
گوورانییه‌یل وا، مسعود قنبری
هۊر کاێه‌و بۊ، منوچهر کمری
سال 1389
ده‌نگ دڵ، پرویز بنفشی
زه‌لان، اکبر رضایی
تاتی، رضا موزونی
چراخ، رضا موزونی
سانه‌ناو، علی الفتی
سال 1390
له‌مستر له‌ ره‌نگ، شیردل ایلپور
گه‌رده‌لۊل، اکبر رضایی
له‌ مانگ ته‌نیاترم، فریاد شیری
هساره‌گه‌ێ خه‌یاڵ، کرم رضا فتاحیان
سه‌ێرانا و په‌ریی په‌ریانی، احسان نجفی
سال 1391
سزیان وه‌فر، علی الفتی
وه‌ ئه‌و دۊره‌ نه‌نیش، سید یونش هاشمی
سال 1392
رووژ، جلیل آهنگرنژاد
ئاگر له‌ سه‌رم چووپی کیشێ، عزت الله‌ پرون
خاتوون، اکبر رضایی
په‌ژاره‌یل کاڵ، مهوش سلیمانپور
ساڵه‌یل له‌ کیس چێ، سعید عبادتیان
سال 1393
سرزگه‌، معین شاویسی
هناس، حامد شبابی
سال 1394
گرمییان، علی الفتی
ناو ئێ کتاوه‌ بگووڕنن، احسان نجفی
سال 1395
نم ناز، کرم رضا فتاحیان
هۊرد که‌م، مهوش سلیمانپور
زمزمه‌ێ نار و نه‌ی، کیومرث عباسی قصری
هاوار، مرتضی مطاعی، تاقبستان
سال 1396
سرۊت باشور، علی الفتی
له‌ په‌رد خوه‌ر، شیردل ایل پور
ده‌نگ چه‌وه‌یلد تێ، رضا جمشیدی
شرین خه‌و، علی اکرم خسروی
من و به‌ڕۊ، نسرین شفیعی
ساێه‌ڕه‌یل که‌ل، احسان نجفی
سال 1397
له‌ چیمنه‌ ڕێیه‌و چیمنه‌ ڕێیه‌و، علی الفتی
میلکان خه‌ێاڵ، علی سهامی
سال 1398
شوون، محمدجواد جلیلیان
ئێواره‌ێ تاوسان، علی حاتمی
شاخه‌ێ سه‌د په‌ێوه‌ن، محمد حیدر
ده‌زۊنگ، نسرین شفیعی
خاڵێگ و شوون سێ زام(ترجمه‌) سعید عبادتیان
باخ عه‌زه‌ڵ، کرم رضا کرمی، ژیار
سال 1399
شوون میلکان، احمد عزیزی
خه‌و، بابک دولتی
ئاوه‌خت، کیومرث رضایی
سا، علی سهامی
ئه‌ورێشم و زامه‌گان، سعید عبادتیان
وا دره‌و که‌ن ده‌سه‌یل م، سعید عبادتیان
سال 1400
وه‌فرینه‌گان، جلیل آهنگرنژاد
شیرین خه‌و، بیژن ارژن
ستران، علی الفتی
بالووره‌ێ خاک لە گوش گیا، شیردل ایل‌پور
هساره‌ێ ئاسوو، محمد حسنی نیا
خان، بابک دولتی
که‌مووته‌رانه‌، رضا جمشیدی
شێعر کاڵاێگه‌ ئڕا ئمڕوو، صادق سامره‌ای
شیرین شاره‌گه‌ێ قه‌سر،کیومرث عباسی قصری
ئاگرێگم، مه‌کوشه‌مه‌و، رضا کرمی
چۊره‌ێ خه‌ێاڵ، کرمرضا کرمی
کوومه‌ێ په‌ژاره‌، اشکان ناصری
جامک، رضا موزونی
سال 1401
له‌ش شه‌شم، جلیل آهنگرنژاد
ئافراندن، علی الفتی
گوڵه‌م ده‌رۊنم، الله‌ مراد جباریان
مخابن، اکبر رضایی
پا وه‌ گه‌ز دان له‌ دوون ئه‌نار، احسان نجفی
گه‌ل کردن ئڕا کووچ، احسان نجفی
لێ، احسان نجفی
په‌ری خه‌و، سیامک نجفی
چه‌م، آرش یاری
سال 1402
کلیل کۊه‌سان گوم کردمه‌، علی الفتی
له‌ ده‌روه‌چه‌یل ئازادی مینه‌ی تو که‌م، کاوه‌ خوسره‌وی
سان و سێف، رضا موزونی
سال 1403
دوون هزار و یه‌کم، مسعود قنبری
وڕاوه‌ێ ژنڕاڵ، رضا موزونی
ژاو، محمدجواد مهری
رێ، بابک دولتی
و...



♦️https://t.me/ahangarnezhad

✅♦️داوڵ نیه‌توایم!
گزارشی درباره‌ چالشهای انتخاب استاندار کرماشان

▫️گفتگو با امین شیرزادی شاعر و منتقد درباره‌ ادبیات کوردی در کرماشان و ده‌ها مطلب خواندنی دیگر


⬅️صدای آزادی را از اپلیکیشن فیدیبو هم می‌توانید تهیه کنید

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️فرصتی که از دست کرماشان رفت
حسینعلی امیری استاندار فارس شد


✍️سرویس اجتماعی
مردم هیچ شکی ندارند که نه اصولگرا برای آنها سینه چاک می کند و نه اصلاح طلب به منافعشان می‌اندیشد. داستان تمامیت‌خواهی اصولگرایان کاملاً شفاف است ولی تلخی ماجرا اینجاست که اصلاح طلبان با شعار همراهی مردم همواره به صحنه می‌آیند و در عمل، کوچکترین نقشی در رفع مشکلات جامعه نداشته‌اند. بعلاوه آنکه عامل انتصاب بسیاری از تیم‌های مدیریت ناتوان در این استان بوده‌اند.
این ماه‌ها بازی‌های تلخی برای انتخاب استاندار کرماشان در جریان است. یکی دو چهره از میان ده‌ها نفری که در بوق و کرنا دمیده شده‌اند، خیر الموجودین بودند. یکی از آنها حسینعلی امیری بود. امیری، بهترین نبود اما به دلایلی می‌توانست به سود این استان باشد. کارنامه قابل دفاعش در مسئولیت‌های دولتی از جمله معاونت پارلمانی دولت روحانی، گواه روشنی بر این مدعاست.
آنهایی که صدایشان به جایی می‌رسد، لطفاً تنها یکبار به فکر رهایی مردم این استان فلاکت‌زده از این همه مصیبت باشند و کاسبکاران انتصابات نابجا را آشکارا به مردم معرفی نمایند.


♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️دیداری با استاد منصور یاقوتی
فریبرز عباسیان: یاقوت داستان نویسی کرماشان، استاد منصور یاقوتی در کانون توجه خوبان این دیار قرار گرفت، تا آرامی بر رنج‌های بُرده‌ی دوران و آلامی بر بیماری این چند ماهه‌اش باشد....



♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️مکث!
فلاحت پیشه :اگر دنبال سرنخ ⁧ نفوذ⁩ هستید،پیداکنید کسانی را که؛دستورحمله به سفارتخانه ها را دادند. ‏به اسم دور زدن تحریم،شرکتهای خانوادگی تاسیس کردند. ‏نخبگان کشور را حاشیه نشین کردند.‏با نقض آزادی و جلوگیری از تغییر،روی اعصاب مردم راه میروند ‏و ازپاکستان تا آمریکا،بارها کشور را به جنگ نزدیک کردند


♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️ششم مهر‌ماه زادروز استاد پرتو کرماشانی گرامی باد

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️بی‌مهری نسبت به نیروهای شایسته‌ی کرماشان

✍️بهزاد خالوندی
کرمانشاهی‌ها در دور اول و دوم انتخابات ریاست جمهوری برای پزشکیان سنگ تمام گذاشتند و به ترتیب با ۶۰ درصد آراء در دور اول و ۷۰ درصد آراء در دور دوم، حمایت قاطع خود را از پزشکیان اعلام کردند.

انتطار این بود که دکتر پزشکیان و تیم همراه وی با نگاهی ویژه، عرصه را برای نقش آفرینی نیروهای توانمند کرمانشاهی فراهم کنند ولی با کمال تاسف و تعجب نام هیچ کرمانشاهی در لیست پیشنهادی وزرای کابینه نبود. و نکته تلخ تر اینکه در چند دهه اخیر و از سال ۶۸ تاکنون (جز دولت دهم) کرمانشاهی ها در جمع وزرای کابینه حضور داشته‌اند ولی با کمال تعجب در دولت چهاردهم ناکام ماندند.

بیژن نامدار زنگنه در دولت های پنجم و ششم مرحوم اکبر هاشمی رفسنجانی وزیر نیرو بود و در دولت های هفتم و هشتم سیدمحمد خاتمی هم عهده وزارت نفت گردید. عبدالرضا مصری هم در دولت نهم احمدی نژاد وزیر رفاه شد.

و در دولت های یازدهم و دوازدهم حسن روحانی باز دوباره بیژن نامدار زنگنه عهده دار وزارت نفت شد و عیسی زارع پور هم در دولت سیزدهم شهید ابراهیم رئیسی در مسند وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات قرار گرفت.

بی مهری دولت چهاردهم به نخبگان کرمانشاهی در حالی رخ داد که تعدادی از این افراد ظرفیت و توانمندی عهده دارشدن اغلب وزارتخانه‌ها مانند وزارت نیرو، وزارت اقتصاد، وزارت خارجه و ... را داشتند. این ناکامی جدای از کم لطفی دولت چهاردهم به کرمانشاه، به انفعال و ضعف جدی مجمع نمایندگان استان و ستاد دکتر پزشکیان در کرمانشاه نیز بازمی گردد که این مجموعه‌ها هیچ کدام نتوانستند در گنجاندن نام کرمانشاهی ها در لیست وزارت خانه ها و حتی در ادامه و در سطح انتصاب معاونت‌های وزارتخانه‌ها هم توفیقی داشته باشند. و کاملا سرگرم انتخاب استاندار برای کرمانشاه هستند.

متاسفانه ستاد آقای پزشکیان در کرمانشاه علی رغم تمامی ادعاها در مورد رابطه ویژه با رئیس جمهور تاکنون توفیقی در به کارگیری نخبگان کرمانشاهی در سطح ملی نداشته اند و در معرفی لیست استانداران هم ضعیف و پر انتقاد ظاهر شده است.

عدم حضور نیروی‌های انسانی توانمند یک استان در فرایند تصمیم گیری و تصمیم سازی در سطح ملی، آسیب های بسیار جدی برای توسعه استان در همه ابعاد در پی خواهد خواهد داشت.

کرمانشاهی ها انتظار بیشتری از دکتر پزشکیان و تیم وی داشتند که تاکنون برآورده نشده است و بی گمان این وضعیت موجب دلسردی مردم کرمانشاه از دولت وفاق شده است.

ناکامی‌های اخیر نشان می دهد که کرمانشاهی ها برای نقش آفرینی در سطح ملی باید به شکل جدی به سمت تشکیل مجموعه های همگرا و دغدغه‌مند گام بردارند. مجموعه هایی که در کنار فعالان سیاسی موجود و مجمع نمایندگان به رایزنی و معرفی نیروهای توانمند در سطح ملی بپردازد.(کردپرس)


https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️صدای ماندگار یدالله رحمانی
ترانه سرا و خواننده کورد کرماشان

♦️ https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️پایان دوران مدیران اشتباهی
آیا مردم کرماشان می توانند چشم به راه تغییرات گسترده باشند؟
آیا سوت پایان فلاکت شنیده خواهد شد؟


⬅️صدای آزادی را از اپلیکیشن فیدیبو هم می‌توانید تهیه کنید

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️تازه‌ترین‌ گزینه‌های استانداری کرماشان چه کسانی هستند؟

آنچه که از طیف‌ها و گروههای فعال در ستادهای انتخاباتی دکتر پزشکیان رصد می‌شود، می‌توان به نامهایی همچون: حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، فرهاد تجری، حسینعلی امیری، محمدصادق معتمدیان و
اصغر میرزایی اشاره کرد. قطعا نقش نمایندگان کنونی مجلس در انتخاب نهایی بسیار موًثر خواهد بود



♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️فکر مات نام تازه ترین مجموعه شعر حیدر حیدری راد است. این کتاب به اهتمام انتشارات آون منتشر شده و دربرگیرنده‌ی هفتاد شعر کوتاه و بلند است و به نوعی ملهم از نمادها و استعارات آیین یارسان است. شاعر این مجموعه نوشته است که این کتاب حاصل شاعرانگی هایش در دو سال اخیر است.
علاقمندان می توانند این کتاب را از کتابفروشی های معتبر تهیه نمایند


♦️https://t.me/wsedayeazadi

☑️♦️هۊچ به‌قا نه‌ێرێ ئێ دنیاێ فانی

خانم دکتر فاتمه‌ێ ئاته‌ش په‌یکه‌ر
شاعر، رووژنامه‌نۊس و به‌رپرس هه‌فته‌نامه‌ێ عه‌سر باخته‌ر

خه‌وه‌ردار بۊمن ک داڵگ هه‌نیندان ئمر خودا کردێیه‌. ئێ موسیبه‌ته‌ وه‌ ئۊه‌ و بنه‌ماڵه‌ێ عه‌زیزدان ته‌سلییه‌ت ئۊشیم. رووحێ شاد

▫️هه‌فته‌نامه‌ێ سداێ ئازادی


♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️حسینعلی امیری و استانداری کرماشان

مهدی نوروزی فعال سیاسی نوشته است: "زمانی بود که «راستگویی» هم تا حدی پیشرفت داشت و هم کم و بیش قابل اغماض بود. اما امروز دیگر اصلا بازار ندارد. ...آن را یک کالای بدوی و بسیار پر خرج می دانند . در صورتی که «دروغ و ریا»کالایی است به نرمی مخمل و همیشه رایج! و نه تنها ارزان بلکه مفید هم هست."
این را پیرو گفتار و رفتار کسانی نوشتم که در گروهها موضوع «حسینعلی امیری» را تکذیب می کنند اما امروز از ستاد دکتر پزشکیان در شهرستانها خواسته اند که رسما حسینعلی امیری را برای استانداری کرمانشاه با صورتجلسه اعلام کنند تا بر اعتراضات صورت گرفته علیه حسینعلی امیری سرپوش بگذارند و به وزیر کشور و قائم پناه و..بگویند همه ستاد شهرستانها ایشان را خواستارند. یعنی دارند هم به مردم استان دروغ می گویند هم به تصمیم گیرندگان! و اگر هم این اتفاق ناگواری بی افتد «ظلمی نابخشودنی» در حق مردم استان صورت گرفته است.

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️تازەترین شمارە صدای آزادی

🔸بە یاد استاد علی اشرف درویشیان
با نگاەهایی بە آثار ماندگارش



⬅️صدای آزادی را از اپلیکیشن فیدیبو هم می‌توانید تهیه کنید

♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️تهدید به قصد باج‌خواهی!

✍️ احمد زیدآبادی
گویا یک نفر از موضع "سوپرانقلابی" در مقام اعتراض به رأی اعتماد مجلس به وزیران کابینۀ دکتر پزشکیان نوشته است: "بگذار اغتشاشات شروع بشه، ببینم کی میاد کف خیابون برای حفظ نظام؟"
پیش از این نیز یکی از مجریان صدا و سیما تهدید مشابهی کرده بود.
معنی صریح‌تر این نوع تهدیدها چیست؟ معنی‌اش این است که "نظام برای مقابله با مردم معترض یا عاصی به ما نیاز دارد پس باید دربست تابع علایقِ سیاسی و تأمین‌کننده منافع ما به هر قیمت باشد!" این نوع باج‌خواهی‌های زننده، اولاً روشن می‌سازد که کل آن ادعاهای "ولایت‌پذیری" از سر نفاق و ریا و به محض سودجویی و حذف رقبا از صحنۀ مدیریت و سیاست کشور بوده است. ثانیاً، اعترافی است به این مسئله که این جماعت "بحران‌زی" و یا به بیان دیگر "اغتشاش‌زی" است و موقعیت و کارکردش وابسته به بی‌ثبات کردن کشور است.
آنها ظاهراً این نکته را فراموش می‌کنند که اعتراض و عصیان مردم، نتیجۀ میدان دادن به این قبیل نیروهای تندرو و ستیزه‌جو و خشن و انحصارگرا و تبعیت از امیال آنان است و اگر حکومت از آنها فاصله بگیرد و به مطالبات عموم مردم توجه نشان دهد، اصولاٌ اعتراض و یا به تعبیر آنها، "اغتشاشی" صورت نمی‌گیرد که لزومی به "حضور آنان در کف خیابان برای حفظ نظام" باشد!
اینکه من در سال‌های اخیر به تکرار هشدار داده بودم که اولاً هر نوع تحرک خیابانی معطوف به بی‌ثباتی" به نفع این جماعت است و سبب ارتقاء و تقویت آنان می‌شود و ثانیاً این طیف، در صدد به گروگان گرفتن نظام سیاسی است تا آن را به طور کامل به خدمت خود در آورد و مانع کوچکترین انعطافی از سوی آن برای تطبیق با شرایط دائماً متحول درونی و بیرونی شود، بنا به همین ملاحظات بود./بازنشر


♦️https://t.me/wsedayeazadi

✅♦️تازه‌ترین اثر محمدجواد جلیلیان منتشر شد:
زیبایی‌ات کودتایی‌است علیه تاریکی جهان


✍️تازەهای نشر
محمدجوادجلیلیان، شاعر و دندانپزشک جوان اسلام آبادی از انتشار گزیده‌ی اشعارش با عنوان «زیبایی‌ات کودتایی‌است علیه تاریکی جهان» به اهتمام انتشارات دیباچه خبر داد.
به گفته‌ی وی این کتاب، شامل گزیده‌ای از اشعار فارسی و کوردی در قالب‌های کلاسیک و آزاد است که برخی از آن‌ها برای نخستین‌بار در این کتاب انتشار یافته است.
گفتنی است که از این شاعر، کتاب‌هایی منتشر شده. از جمله: «شوون» که مجموعه ای از شعرهای آزاد کوردی اوست. همچنین گزیده‌ای از اشعار شیرکو بی‌کس را نیز با نام: «به مرگ بگو!» ترجمه و روانه باز نشر نموده است.

علاقمندان می توانند کتاب را از نشانی زیر تهیه نمایند و یا با تماس با شماره‌ی زیر، سفارش بدهند: کرماشان، میدان شهرداری، روبه‌روی شهر عینک، پاساژ اردیبهشت، طبقه اول، کتابفروشی دیباچه.
سفارش کتاب از نشر دیباچه: 09029331033

#شعر
#ادبیات_کوردی
#کرماشان
#کرمانشاه
#شێعر_کوردی



♦️https://t.me/wsedayeazadi