وحدت امت

خلافت مناره‌ی گم‌شده امت اسلامی!
خلافت چی اهمیت داشت؟!
آیا نبود آن احساس می‌شود؟!
امت در نبود آن در چی حال و روزی افتاده است؟!

پاسخ این پرسش‌ها در همین ویدیو است، لطفا ببینید!!!

Channel name was changed to «وحدت امت»

Channel photo updated

مسئولیت اهل قدرت ما چیست؟!
پیام سلامتی اسلام باید به بشر رسانده شود، اما توسط چی‌ کسانی؟!
یاری و کمک رساندن به مظلومین و مستضعفین این امت، مکلفیت کیست؟!
آیا اهل قدرت ما، میثاق شان با الله سبحانه و تعالی را فراموش نکرده اند؟!

لطفا این ویدیو را تا اخیر ببینید!

نقش زنان در دولت خلافت چیست؟
الف) زنان باید فقط در خانه بمانند.
ب) زنان نقش فعال در جامعه دارند و از حقوق اسلامی برخوردارند.
ج) زنان اجازه مشارکت در امور اجتماعی را ندارند.

مرگ تدریجی یک امت!
سال ۱۸۵۶م؛ سالی‌که مسلمانان با دستان خویش مرگ شان را تصویب کردند.
توسط فشارهای زیاد اروپا خصوصا انگلیس، خلافت عثمانی تصمیم می‌گیرد تا جهاد را از قانون اساسی خود حذف کند.
این تصمیم بیانگر آن بود که مسلمانان از حاکم ساختن اسلام بر سایر ادیان و نظام‌ها باید دست بکشند. با این حال جهاد از سر لوحه سیاست خارجی خلافت عثمانی حذف شد.

این اقدام بیانگر آغاز مرگ تدریجی یک امت باشکوه بود!
...

ما امتی هستیم که به «امت خیر» مسمی شده‌ایم تا بشر را بر اساس آموزه‌های اسلام رهبری کنیم. به همین دلیل است که الله متعال ما را با اسلام عزیز کرده است، مادامی که به آن چنگ زنیم و در بیعت با خلیفه‌ای واحد این رسالت جهانی را به سرانجام برسانیم.

فرضیت خلافت!
اسلام منحیث یک بسته‌ی کامل زندگی که از وحی سرچشمه می‌گیرد در تمام بخش‌های فردی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی دخالت داشته و آن‌را بر وفق احکام خالق کایینات تنظیم نموده است. همچنان اسلام بر پیروانش لازم گردانیده این احکام را تنها برای خود نگه نداشته، بلکه در پهلوی مراقبت و محافظت از اسلام آن‌را برای جهانیان نیز ابلاغ و نظام اسلام را اظهار نمایند.
اما این هدف تحقق نمی‌یابد مگر اینکه مسلمانان منحیث امت واحد و حمل کننده گان پیام وحی؛ زیر چتر یک امیر واحد درآمده و این احادیث پیامبر علیه السلام را تصدیق نمایند:
"پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وسلم) فرموده اند: «هرکس از جماعت مسلمانان خارج شود، گویا از اسلام جدا شده است. و اگر در این حالت بمیرد، مرگ او همچون مرگ جاهلیت است.» (حاکم)"
همچنان در حدیث دیگری، پیامبر (صلی‌الله علیه وسلم) می‌فرمایند: «هرکس بمیرد و در گردنش بیعت با رهبری اسلامی نباشد، به مرگ جاهلیت مرده است.» (مسلم)"
تأسیس خلافت اساساً با توجه به این قاعده‌ی فقهی "آنچه واجب جز به وسیله
آن انجام نمی‌شود، خود واجب است "واجب و فرض می‌باشد. لذا از اینکه در حدیث فوق لفظ
"من"( کسی) به کار رفته است، تأسیس خلافت از وجیبه‌های است که وجوب آن تمام
مسلمانان را در بر می‌گیرد.
همچنان اصطلاح "به اندازه یک وجب" در حدیث دوم نشان دهنده آن است که هرگونه اختلاف و عدم وحدت سیاسی هرچند که اندک هم باشد،جائز نیست.

ای مسلمانان! مگر عقل نیز این را حکم نمی‌کند که برای رسیدن به نهضت و در هم کوبیدن دشمن؛ مسلمانان تحت قیادت یک امیر واحد در آمده و جماعت مسلمین را متحد و محکم سازیم؟ مگر در تاریخ کم بوده اقوام کوچک غیر مسلمان که بخاطر متحد شدن و اطاعت از رهبری واحد شان، پیروزی‌های پی در پی را بنام خود رقم زده اند؟
پس ما را چه شده که با وجود این حالت بد امت، هنوز هم این فرض بزرگ الهی را که همانا خلافت راشده ثانی است تعطیل نموده و در نبود آن؛ دنیا و آخرت خود را بر لبه‌ی پرتگاه نابودی قرار داده ایم؟!
بدانید که اگر خلیفه‌ی که مسلمین را متحد ساخته، احکام را تطبیق و اسلام را بوسیله‌ی دعوت و جهاد به جهانیان عرضه کند فعلاً موجود نیست تا با وی بیعت صورت گیرد؛ پس بر ما لازم و فرض است تا با تکیه بر سیرت رسول الله (صلی‌الله علیه وسلم) و منهج ایشان، دولت اسلام را که همانا خلافت هست، دوباره تاسیس نماییم تا شاید در آخرت سرخ رو و سرفراز گشته و مرگ مان مرگ جاهلیت نباشد!

تفاوت خلافت با سایر نظام‌ها
قسمت هفتم: خلافت دولت پولیسی و استخباراتی نیست
بر دولت خلافت حرام است که در امور مسلمانان جاسوسی نموده و یا آنها را تعذیب و اذیت کند.
تحت سایه دولت خلافت شکنجه، جاسوسی، دستگیری و زندانی کردن خود سرانه ممنوع میباشد.

خلیفه‌لیک حقیده‌گی ناتوغری توشینیش‌لر

بیشینچی رقم
خلافت نظامی اسکی(کهنه) بیر نظام دور:

تفاوت خلافت با سایر نظام‌ها
قسمت ششم: خلافت دولت فدرالی یا اتحادی نیست
در دولت خلافت، همه جغرافیای شامل قلمرو واحد بوده و توسط خليفه واحد رهبری میشود.
اما در دولت فدرالی هر ایالت در امور داخلی خود مستقل می‌باشد ، مثل ایالات متحده آمریکا و در اتحاد دولت های متعددی به اساس منافع مشترک شان با هم جمع می‌شوند، مثل اتحادیه اروپا.

خلیفه‌لیک حقیده‌گی ناتوغری توشینیش‌لر

تورتینچی رقم
اسلام دولت‌نی مدینه‌ی منوره‌گه قیسی بیر مشخص تشکیلاتی یوق ایدی:

دین بی دولت نمی‌گردد تمام
دولت احمد مگر معیار نیست؟!

این همه نابسامانی‌های ما که در فلسطین، سودان، ایغور‌ها، کشمیر و در تمام دنیای اسلام داریم با سقوط دولت واحد خلافت پدیدار شدند؛ برای بیرون شدن از این همه، تنها راه حل ایجاد دوباره همان دولت بوده که اظهار و غالب کردن دوباره اسلام وابسته به آن می‌باشد.

سلسله‌ی قصه اسلام
قسمت چهارم: معرفی قریش(عبد دار و عبد مناف)

#وحدت_پادکست

هدف خلقت و مسؤلیت های انسان

«تَكُونُ النُّبُوَّةُ فِيكُمْ مَاشَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُوْنَ ثُمَّ يرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُوْنُ خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ فَتَكُونُ مَاشَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا عَاضًّا فَيكُونُ مَاشَاءَ اللَّهُ أَنْ يكُونَ ثُمَّ يرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا جَبْرِيةً فَتَكُونُ مَاشَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ ثُمَّ سَكَتَ» (رواه احمد)
ترجمه: تا زمانی‌که الله سبحانه وتعالی بخواهد در میان شما نبوت و پیامبری باقی خواهد ماند و هنگامی الله سبحانه وتعالی خواست آن را از میان بر می‏دارد. بعد از آن خلافت بر روش و منهاج نبوت خواهد بود. آن هم تاهنگامی الله سبحانه وتعالی خواسته باشد ادامه می‏یابد. سپس وقتی الله سبحانه وتعالی خواست آن را برداشته پادشاهی با دندان گیرنده می‏آید، تا وقتی الله سبحانه وتعالی خواسته باشد دوام می‏کند. سپس هنگامی الله سبحانه وتعالی خواست آن را برداشته پادشاهی جبر و ستم خواهد آمد، تا وقتی الله سبحانه وتعالی خواست دوام می‏یابد، بعد از آن هنگامی الله سبحانه وتعالی خواست آن را دور کرده بار دیگر خلافت بر روش و منهاج نبوت می‏آید.
تبصره:
با بررسی تاریخ سیاسی امت اسلامی در می‌یابیم که مسلمانان بعد از رحلت پیامبر صلی الله علیه وسلم و ختم نبوت، در بُعد سیاسی، یکی پس از دیگر، مراحل مختلفی که در ‌این حدیث تقسیم‌بندی شده را شاهد بوده‌اند. دوره‌ی خلافت خلفای راشدین که مدت ۳۰ سال به طول انجامید، در زمره‌ی دوره‌ی خلافت بر منهاج نبوت می‌باشد. این مرحله در روایت دیگری از پیامبر صلی الله علیه وسلم مشخص گردیده است، طوری که می‌فرماید:
«خِلاَفَةُ النّبُوَّةِ ثَلاَثُونَ سَنَةً ثُمّ يُؤْتِي اللهُ المُلْكَ مَنْ يَشَاءُ، أوْ مُلْكَهُ مَنْ يَشَاءُ» (سُنَنُ أبي دَاوُد)
خلافت سی سال است، سپس خداوند به هر که بخواهد یا به هر که بخواهد حکومت می دهد.
اما بعد از خلفای راشدین طریقه گرفتن بیعت تغییر کرد و از مردم به جبر و اکراه بیعت گرفته شد که پیامبر صلی الله علیه وسلم این زمان را «مُلْكًا عَاضًّا» یا پادشاهی با دندان گیرنده خوانده است که حاکمیت خلفای اموی، عباسی و عثمانی به همین منوال تا سال 1924میلادی از یک خلیفه به خلیفه دیگر به‌شکل میراثی ادامه داشت؛ درحالی‌که بیعت با رضایت و بدون جبر از مردم گرفته می‌شود که مثال واضح آن دولت پیامبر صلی الله علیه وسلم و خلفای راشدین می‌باشد.
با سقوط خلافت عثمانی در سال 1924م دوره‌ی حکومت‌های استعماری و استبدادی آغاز می‌شود که پیامبر صلی الله علیه وسلم آن را «ملکاً جبریه» یا پادشاهی جبر و ستم گفته است. حکام این دوره با اتکا به ظلم و جبر بالای امت اسلامی تحمیل می‌شوند و برای بقای سلطه خود به تطبیق پالیسی‌های کفار و استعمارگران راضی می‌شوند. امور مردم را به اساس غیر اسلام تنظیم کرده و قوانین بشری را بر احکام اسلام ترجیح می‌دهند. اگر به وضعیت فعلی امت اسلامی نظر انداخته شود، می‌بینیم که ما درست در همین مقطعِ زمانی زندگی می‌کنیم.
بعد از دوره‌ی حکام جبّریه، پیامبر صلی الله علیه وسلم در آخر دوباره به روی کار آمدن نظام خلافت بر منهج نبوت اشاره می‌کند که مژده‌‌ی بس بزرگی برای امت اسلامی است. این سخن پیامبر گرامی مثل چراغ روشنی است که به تاریکی‌های یأس و نامیدی‌ مسلمانان نقطه‌ی پایان گذاشته و قلب مومنان را مملو از خوشحالی و امید می‌گرداند. مسلمان هوشیار و متقی کسی است که از این فرصت طلایی استفاده کرده و برای کسب درجات بلند بهشت در برگرداندن اسلام بر صفحه‌ی زندگی بشر سهم خود را ایفا نماید.