من دلت را برده ام اما تو جانم برده ای
با نگاهی آتشین ، روح و روانم برده ای
بس که در باغ و چمن ها دلبری ها میکنی
گل به گل باغ و بهار و ، بوستانم برده ای
درد بی درمان من بودی همیشه حال هم!
با سیاست ، بند بند استخوانم برده ای
میزبانت بوده ام در عشق ای آرام جان؛
خون دل خوردم بسی ، اما تو خوانم برده ای
بی قراری های من را بی تفاوت رد شدی
از توان انداختی من را ، امانم برده ای
قطره قطره اشک از چشمم روان شد در پِیَت
ساحلی را از کران ، تا بیکرانم برده ای
تیر و مرداد و بهارِ عمرم از دوریِ تو؛
در نبودت شد خزان ، کل جهانم برده ای
با دو چشم مستت آشوبی به پا شد در دلم
با همین مستی همه نام و نشانم برده ای
آشنایت بودم و حالا شدم دردی غریب !
تلخ کامی شد نصیب ، قند دهانم برده ای
آخر از هر چه بلا آمد سرم خندیدی و ؛
آنچه مانده قد خمیده در کمانم برده ای
#افسانه_احمدی_پونه
Ман дилатро бурдаам , аммо ту ҷонам бурдаӣ,
Бо нигоҳи оташин , рӯҳу равонам бурдаӣ.
Бас ки дар боғу чаманҳо дилбариҳо мекунӣ,
Гул ба гул, боғу баҳору бӯстонам бурдаӣ.
Дарди бедармони ман буди ҳамеша, ҳол ҳам,
Бо сиёсат банд банди устухонам бурдаӣ.
Мезбонат будаам , дар ишқ , эй ороми ҷон,
Хуни дил хӯрдам басе , аммо ту хонам бурдаӣ.
Беқарориҳои манро бетафовут рад шудӣ,
Аз тавон андохти манро, амонам бурдаӣ.
Қатра қатра ашк аз чашмам равон шуд дар паят,
Соҳилеро аз карон , то бекаронам бурдаӣ.
Тиру мардоду баҳори умрам аз дури ту,
Дар набудат шуд хазон, кулли ҷаҳонам бурдаӣ.
Бо ду чашми мастат ошӯбе ба по шуд, дар дилам,
Бо ҳамин масти ҳама ному нишонам бурдаӣ.
Ошноят будаму ҳоло шудам дарде, ғариб,
Талхкомӣ шуд насиб, қанди даҳонам бурдаӣ.
Охар аз ҳар чи бало омад сарам , хандидиву,
Ончи монда қадхамида, дар камонам бурдаӣ....
#Афсона_Аҳмади_Пуна
با نگاهی آتشین ، روح و روانم برده ای
بس که در باغ و چمن ها دلبری ها میکنی
گل به گل باغ و بهار و ، بوستانم برده ای
درد بی درمان من بودی همیشه حال هم!
با سیاست ، بند بند استخوانم برده ای
میزبانت بوده ام در عشق ای آرام جان؛
خون دل خوردم بسی ، اما تو خوانم برده ای
بی قراری های من را بی تفاوت رد شدی
از توان انداختی من را ، امانم برده ای
قطره قطره اشک از چشمم روان شد در پِیَت
ساحلی را از کران ، تا بیکرانم برده ای
تیر و مرداد و بهارِ عمرم از دوریِ تو؛
در نبودت شد خزان ، کل جهانم برده ای
با دو چشم مستت آشوبی به پا شد در دلم
با همین مستی همه نام و نشانم برده ای
آشنایت بودم و حالا شدم دردی غریب !
تلخ کامی شد نصیب ، قند دهانم برده ای
آخر از هر چه بلا آمد سرم خندیدی و ؛
آنچه مانده قد خمیده در کمانم برده ای
#افسانه_احمدی_پونه
Ман дилатро бурдаам , аммо ту ҷонам бурдаӣ,
Бо нигоҳи оташин , рӯҳу равонам бурдаӣ.
Бас ки дар боғу чаманҳо дилбариҳо мекунӣ,
Гул ба гул, боғу баҳору бӯстонам бурдаӣ.
Дарди бедармони ман буди ҳамеша, ҳол ҳам,
Бо сиёсат банд банди устухонам бурдаӣ.
Мезбонат будаам , дар ишқ , эй ороми ҷон,
Хуни дил хӯрдам басе , аммо ту хонам бурдаӣ.
Беқарориҳои манро бетафовут рад шудӣ,
Аз тавон андохти манро, амонам бурдаӣ.
Қатра қатра ашк аз чашмам равон шуд дар паят,
Соҳилеро аз карон , то бекаронам бурдаӣ.
Тиру мардоду баҳори умрам аз дури ту,
Дар набудат шуд хазон, кулли ҷаҳонам бурдаӣ.
Бо ду чашми мастат ошӯбе ба по шуд, дар дилам,
Бо ҳамин масти ҳама ному нишонам бурдаӣ.
Ошноят будаму ҳоло шудам дарде, ғариб,
Талхкомӣ шуд насиб, қанди даҳонам бурдаӣ.
Охар аз ҳар чи бало омад сарам , хандидиву,
Ончи монда қадхамида, дар камонам бурдаӣ....
#Афсона_Аҳмади_Пуна
