سودابه قیصری

برهم خوردن «شقشقیه» پزشکیان و اعتراض او به خبرنگار صداوسیما در اهواز: پس تو بیا حرف بزن!
@VahidHeadline

📡 @VahidOnline

دونالد ترامپ رئیس جمهوری جدید ایالات متحده از حزب جمهوری‌خواه، در نخستین ساعات حضور دوباره خود در کاخ سفید، ده‌ها فرمان اجرایی در حوزه‌های مختلف امضا کرد.

برخی از این فرمان‌ها با هدف بازگرداندن تصمیم‌های جو بایدن رئیس جمهوری قبلی از حزب دموکرات، و برخی هم در راستای سیاست‌‌های داخلی و خارجی ترامپ تنظیم شده‌‌اند.

برخی از مهم‌ترین فرمان‌‌هایی که ترامپ روز دوشنبه اول بهمن امضا کرد عبارتند از:

• مهاجرت غیرقانونی و اعلام وضعیت اضطراری ملی در مرز مشترک با مکزیک

• بازگرداندن دوباره کوبا به فهرست دولت آمریکا از حامیان حکومتی تروریسم

• توقف روند استخدامی در دولت فدرال و پایان دورکاری کارمندان دولت فدرال

• تشکیل «سازمان بهره‌وری دولت» برای کاهش اندازه و افزایش کارایی دولت

• اعلام وضعیت اضطراری ملی در حوزه انرژی، تکمیل ذخایر استراتژیک نفتی

• ازسرگیری بررسی تقاضاهای مرتبط با پروژه‌های صادرات گاز مایع در وزارت انرژی

• عفو حدود ۱۵۰۰ نفر در پرونده یورش ۶ ژانویه ۲۰۲۱ به کنگره آمریکا

• خروج ایالات متحده از توافق اقلیمی پاریس

• خروج ایالات متحده از سازمان بهداشت جهانی

• تعلیق ارائه کمک‌های توسعه خارجی به مدت ۹۰ روز برای مرور سیاست‌ها

• فرمان به وزارت دادگستری درباره استفاده از مجازات مرگ برای جرائم فجیع

ترامپ در نخستین دوره ریاست ‌جمهوری خود ۲۲۰ فرمان اجرایی امضا کرده بود. جو بایدن، رئیس‌ جمهوری دموکرات، تا یک ماه پیش ۱۶۰ فرمان اجرایی صادر کرده است.
@VahidHeadline

کاخ سفید اعلام کرد که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، دستور اجرایی جو بایدن، رئیس‌جمهور پیشین، را که امکان تحریم «شهرک‌نشینان اسرائیلی متهم به خشونت» در کرانه باختری را فراهم کرده بود، لغو کرده است.
@VahidHeadline

در بخشی از متن بیانیه کاخ سفید آمده است که دولت فدرال آمریکا (دولت مرکزی) «مجازات اعدام برای جنایات فجیع» درخواست خواهد کرد.
این متن می‌‌گوید «وزارت دادگستری مجازات اعدام را به‌عنوان مجازات مناسب برای جنایات فجیع علیه بشریت در نظر خواهد گرفت، از جمله برای افرادی که ماموران اعمال قانون (ماموران پلیس) را به قتل می‌رسانند و [یا] مهاجران غیرقانونی که به آمریکایی‌ها آسیب می‌زنند و آن‌ها را به قتل می‌رسانند.»
در این متن همچنین آمده است که دولت فدرال اقدامات قاطع را برای تأمین امنیت مرزها و محافظت از محلات آمریکا انجام خواهد داد.
@VahidHeadline

📡 @VahidOnline

«من، دانلد جان ترامپ، رسماً سوگند یاد می‌کنم ادارۀ ریاست‌جمهوری ایالات متحد را وفادارانه انجام دهم و با نهایت توانم در حراست، محافظت و دفاع از قانون‌اساسی ایالات متحد بکوشم»

ترامپ آمد. بیراه نیست اگر بگوییم تأثیر انتخابات آمریکا بر شهروند ایرانی بیشتر است تا بر شهروند آمریکایی. او اظهارنظر روشنی نکرده که در مواجهه با جمهوری اسلامی چه خواهد کرد.

اما نشانه‌ها:

یک: ادارۀ امور را به کسانی واگذار کرده که بی‌پروا اهل مقابله با جمهوری اسلامی و دفاع از اسرائیلند. دو: دورۀ اول ریاست او ابهامی دربارۀ خط‌مشی او نمی‌گذارد. سه: دسترسی کشورهای دوست و رقیبِ آمریکا به ترامپ بیشتر از ایران است و بعید نیست روسیه هم برای رهایی از اوکراین از ایران هزینه کند. چهار: اروپا که قبلاً در مورد ایران حاضر به همکاری با ترامپ نبود، اخیراً تغییر رویه داده. پنج: اصرار اسرائیل بر تداوم جنگ با محورهای منتهی به تهران.

بنابراین، فشار حداکثری بازخواهد گشت و دو گزینه بیشتر نمی‌ماند: جنگ سردی بسیار پرفشار با لطمات اقتصادی نامعلوم؛ یا مذاکره و حصول توافقی که نیازمند دادن امتیازاتی بیش از برجام است.

@tarikhandishi | تاریخ‌اندیشی

هواداران ترامپ که مراسم تحلیف را از طریق پرده نمایش در فضای باز تماشا می‌کردند، بایدن، کامالا هریس، مایک پنس، هیلاری و بیل کلینتون را هو کردند. رساترین "هو" نصیب اوباما شد!


@Soudabeh_Qaisari

ترامپ رسما رئیس‌جمهور شد.

‏تالار نمایش چپگرای فرانسوی ۲۵۰ مهاجر افریقایی را برای نمایشی رایگان دعوت کرد و پس از پایان نمایش، مهاجران حاضر به ترک تالار نشدند! ۵ هفته از اقامت آنان می‌گذرد و این سالن با ورشکستگی روبروست!


@Soudabeh_Qaisari

‏مرحله اول شامل آزادی ۳۳ گروگان است اما هنوز مشخص نیست چه تعداد از آنها زنده‌اند. اولین گروگانها در روزهای آغازین آزاد خواهند شد. در روز شانزدهم مذاکرات برای آزادی سایرین آغاز خواهد شد.

‏اسرائیل براساس تعداد گروگان زنده ای که آزاد شود در برابر زندانیان فلسطینی را آزاد می‌کند که بر اساس برخی گزارشات احتمالاً ۳۰ زندانی دربرابر هر گروگان خواهد بود.
برخی از زندانیان آزاد شده اجازه ورود به سرزمین‌های فلسطینی را نداشته و احتمالاً به مصر، قطر یا ترکیه فرستاده خواهند شد.

‏مصر و قطر متعهد شدند که حماس دیگر بر نوار غزه حکومت نخواهد کرد و مکانیسم متفاوتی برای مدیریت نوار غزه در دوره آینده وجود خواهد داشت. چنین مکانیسمی پس از انجام مذاکرات بین فلسطینی‌ها یعنی حماس و دولت خودگردان مشخص خواهد شد.

‏این توافقنامه «خروج تاکتیکی» اسراییل را از چندین نقطه در نوار غزه تصریح می‌کند ولی به ارتش اسرائیل اجازه می‌دهد تا هر گونه فعالیتی را که تصور می‌شود ماهیت نظامی دارد، هدف قرار دهد.

‏رهبری حماس در سطوح سیاسی و نظامی دستورات اکیدی صادر کرده که فرماندهان میدانی و نیروهای نظامی که هدف اسرائیل تلقی می‌شوند، در انظار عمومی ظاهر نشوند و تحرکات را کاهش دهند تا رویدادهای ناگهانی مثل ترور منجر به برهم خوردن مذاکرات نشود.

@Khashateria_Cata

بحران دموکراسی، در واقع بحرانی برای چپ است
فرید زکریا (منتشر شده در واشنگتن پست)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
بخش اول: https://t.me/yusefmasoud/804
بخش دوم
*
آزمون نهایی البته این است که مردم چگونه با پاهایشان رأی می‌دهند. سال‌هاست که نیویورک جمعیتش را به ایالت‌هایی مانند فلوریدا می‌بازد. همین داستان را می‌توان با تغییراتی جزئی دربارۀ کالیفرنیا و تگزاس روایت کرد. اساساً، ایالت‌های بزرگ جمهوری‌خواه در حال رشد هستند و ایالت‌های بزرگ دموکرات در حال افول؛ این روند به‌لحاظ سیاسی به نمایندگان جمهوری‌خواه بیشتر در کنگره و آرای الکترال بیشتری برای آن‌ها منجر خواهد شد.
اکنون تلاشی جالب از سوی افرادی مانند ایلان ماسک و ویوک راماسوامی در جریان است تا محافظه‌کاری فرهنگی و ملی‌گرایی اقتصادی را با اصلاحات رادیکال دولت ترکیب کنند. این ایدئولوژی می‌تواند برای بسیاری از رأی‌دهندگانی جذاب باشد که از دولتی ناامید شده‌اند که به نظر می‌رسد هیچ چیزش آن‌طور که باید، کار نمی‌کند.
از سوی دیگر، اگر دموکرات‌ها از ناکارآمدی در بسیاری از شهرها و ایالت‌های آبی درس‌های سختی نگیرند، به عنوان مدافع نخبگانِ فرهنگی، ایدئولوژی بیداری (woke) و حکمرانی متورم و ناکارآمد دیده خواهند شد. این ممکن است فرمول رسیدن به جایگاه دائمی در اقلیت بودن باشد. {پایان}
https://t.me/yusefmasoud

بحران دموکراسی، در واقع بحرانی برای چپ است
فرید زکریا (منتشر شده در واشنگتن پست)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
بخش اول
*
سال گذشته، کشورهایی با بیش از نیمی از جمعیت جهان پای صندوق‌های رأی رفتند. و پیام اصلی که به دولت‌های خود فرستادند، عدم رضایت و خشم از وضع موجود بود. به نظر می‌رسد که ناامیدی آن‌ها به‌ویژه متوجه جناحی است که به صورت سنتی با دولت بزرگ شناخته می‌شود: جناح چپ.
تقریباً هر جایی را که نگاه کنید، جناح چپ در حال فروپاشی است. از میان ۲۷ کشور اتحادیه اروپا، تنها تعداد انگشت‌شماری از احزاب چپ‌گرای میانه در رأس ائتلاف‌های دولتی قرار دارند. حزب اصلی چپ‌گرای میانه در پارلمان اروپا اکنون تنها ۱۳۶ کرسی در پارلمانی با ۷۲۰ کرسی دارد. حتی در کشورهایی مانند لهستان که توانسته‌اند جلوی رشد پوپولیسم راست‌گرا را بگیرند، این جناح راست میانه است که شکوفا می‌شود، نه جناح چپ. و در ایالات متحده، گستردگی پیروزی دونالد ترامپ ــ‌تقریباً ۹۰ درصد از شهرستان‌های آمریکا به سمت راست حرکت کردند‌ــ نشان می‌دهد که این مسئله بخشی از یک روند بزرگ‌تر است.
بحران دولت دموکراتیک در واقع بحران دولت مترقی است. به نظر می‌رسد مردم احساس می‌کنند که دهه‌هاست سیاستمداران چپ‌گرا از آن‌ها مالیات می‌گیرند، بر آن‌ها مقررات تحمیل می‌کنند، به آن‌ها زور می‌گویند و مرعوبشان می‌کنند ــ‌اما نتایج بد بوده‌اند و دارند بدتر هم می‌شوند.
با مقایسۀ نیویورک، جایی که من زندگی می‌کنم، و فلوریدا، جایی که اغلب به آنجا سفر می‌کنم، می‌توان نتایج جالبی گرفت.
جمعیت آن‌ها قابل مقایسه است ــ‌نیویورک حدود ۲۰ میلیون نفر جمعیت دارد و فلوریدا ۲۳ میلیون. اما بودجۀ ایالت نیویورک بیش از دو برابر بودجۀ فلوریدا است (۲۳۹ میلیارد دلار در برابر تقریباً ۱۱۶ میلیارد دلار). بودجۀ شهر نیویورک، که اندازه‌اش اندکی بیش از سه برابر شهرستان میامی‌دید است، بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار است، یعنی تقریباً ۱۰ برابر بودجه میامی‌دید. هزینه‌های شهر نیویورک از ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۹، ۴۰ درصد افزایش یافت که چهار برابر نرخ تورم بود. آیا هیچ نیویورکی احساس می‌کند که خدمات دریافتی‌اش در این مدت، ۴۰ درصد بهتر شده است؟
نیویورکی‌ها در ازای این مبالغ هنگفت، که از طریق بالاترین نرخ مالیات در کشور تأمین می‌شود، چه چیزی به دست می‌آورند؟ (اگر در نیویورک ثروتمند باشید، تقریباً به‌اندازه لندن، پاریس یا برلین مالیات بر درآمد می‌پردازید ــ‌بدون دریافت آموزش عالی یا مراقبت‌های بهداشتی رایگان.) نرخ فقر در نیویورک بالاتر از فلوریداست. نرخ مالکیت خانه در نیویورک کمی کمتر و نرخ بی‌خانمانی بسیار بیشتر است. با وجود هزینه‌کرد بیش از دو برابری برای آموزش هر دانش‌آموز، نتایج نیویورک در زمینۀ آموزش ــ‌نرخ فارغ‌التحصیلی و نمرات آزمون کلاس هشتم‌ــ شبیه فلوریدا است.
به راحتی می‌توان خود را با این تصور تسکین داد که این نرخ‌های مالیاتی سرسام‌آور و درآمدهای فزایندۀ دولتی، عناصر حیاتی یک دولت مترقی را تأمین می‌کنند. اما اغلب، آن‌ها صرفاً هدر می‌روند و خرج سوءمدیریت می‌شوند. مرحلۀ اول ساخت خط متروی خیابان دوم، با هزینه بیش از یک و نیم میلیارد دلار به ازای هر کیلومتر، هشت تا دوازده برابر گران‌تر از پروژه‌های مشابه در کشورهایی مانند ایتالیا، سوئد، پاریس و برلین بوده است. بخش بزرگی از درآمدهای مالیاتی ایالتی و شهری صرف تأمین مستمری بازنشستگی می‌شود. در ایالت ایلینوی، بیش از ۸ درصد از بودجه به مستمری بازنشستگی اختصاص می‌یابد. در شهر نیویورک، نزدیک به ۲۲ درصد از بودجه صرف تأمین مستمری بازنشستگی و مزایای کارکنان دولت می‌شود. وعدۀ بازنشستگی سخاوتمندانه به کارکنان دولتی، راهی آسان برای جلب حمایت یک بلوک رأی‌دهندۀ حیاتی بوده است، در حالی که این هزینه‌ها تا سال‌ها بعد خود را در بودجه‌ها نشان نمی‌دهند.
شهرهای بزرگ ایالات متحده مراکز رشد، سرزندگی و انرژی هستند. به همین دلیل است که به آن‌ها و نحوه اداره‌شان توجه می‌شود. و چیزی که مردم اخیراً دیده‌اند، این است که مترقی‌ها از کنترل خارج شده‌اند. سال‌هاست به دلیل قوانین ضعیف مربوط به سرقت از مغازه‌ها، دزدی در شهرهای کالیفرنیا رایج است. بی‌خانمان‌های شهر نیویورک ــ‌که برخی از آن‌ها معتاد به مواد مخدر یا مبتلا به بیماری روانی هستند‌ــ رها شده‌اند تا مردم را در خیابان‌ها و متروها بترسانند و آزار دهند. مردی که این هفته پس از آنکه ظاهراً مردی را به جلوی قطار مترو هل داد، به تلاش برای قتل متهم شد، قبلاً چندین بار دستگیر شده بود. {ادامه در بخش دوم}
https://t.me/yusefmasoud

پاریس بعد از آزادسازی فرانسه و شکست آلمان نازی، فرانسوی‌ها در حال تحقیر خیابانی زنانی هستند که متهم به همخوابگی با آلمانی‌ها شده‌اند. زنانی که بسیاری از آن‌ها برای زنده ماندن احتمالا راهی به جز این نداشتند. می‌گویند تا ۲۰ هزار زن به این شکل به جرم خیانت! تحقیر شدند.
در همین فرانسه، زمانی ‌که استالین پیمان عدم تجاوزش را با هیتلر امضا کرد، ناگهان کمونیست‌های فرانسوی صلح‌طلب شدند. می‌گویند حزب کمونیست یک شبه به صلح‌طلبی روی آورد و اعضایش در ایستگاه‌های قطار رو به سربازان فریاد می‌زدند "نروید، نروید، صلح، صلح" اما این گویا خیانت به کشور نبود.

@mohammadaleph

نصف لس آنجلس سوخته، هنوز آلودگیش از تهران کمتره :)

Arashghafari8
@mamlekate

با انتخاب شدن ژنرال جوزف عون به عنوان رئیس جمهور لبنان برای اولین بار پس از سالها تاثیر گذاری حزب الله در تعیین رئیس جمهور لبنان از بین رفت.


@samueltarikh

«اشغال و تخریب خانۀ فرهنگ ایران»


۲۴ دی ۱۳۵۷، هند، خانۀ فرهنگ ایران.

تعدادی دانشجوی ایرانی که مشخص است وابسته به چریک‌های فدایی و مجاهدین خلق بوده‌اند، ساختمان خانۀ فرهنگی ایران را در دهلی اشغال و تخریب کرده‌اند. بر دیوارهای داخل و خارج ساختمان شعار نوشته‌اند: «مرگ بر رژیم فاشیستی شاه خائن، سگ زنجیری امپریالیسم»؛ «زنده باد مبارزۀ مسلحانه»؛ «تنها راه رهایی جنگ مسلحانه است»... جوانی که گویا سخنگویشان است، کشتار ۲۵ هزار شبه‌نظامی را در ماه‌های اخیر در ایران محکوم می‌کند.

البته این اتفاق پربسامدی بود و این دست تشکل‌های دانشجویی در کشورهای مختلف به سفارت‌ها و مراکز دولت ایران یا به پرسنل آن حمله می‌کردند. برای مثال خانم مهرانگیز دولتشاهی، سفیر وقت ایران در دانمارک، بر حسب تجربیات خودش روایتی دست‌اول از این حملات ارائه می‌دهد.

#مستند، #چریکهای_فدایی، #انقلاب

@tarikhandishi | تاریخ‌اندیشی

«تهران، یگانه ایرانشهر»

در مخالفت با ایدۀ تغییر پایتخت

در طول مدتی که دولت جدید مستقر شده است، بارها از زبان رئیس‌جمهور شنیده‌ایم که مؤکداً بر لزوم تغییر پایتخت ایران صحبت می‌کنند. در این کلاف هزارگرهِ موجود، صحبت دربارۀ تغییر پایتخت نشانی از واقع‌بینی ندارد و آدرس غلط است؛ به ویژه وقتی می‌بینیم انبوهی از معضلات روی زمین مانده است و امید به رفع آنها نمی‌رود و فقط باید کوشید این معضلات عمیق‌تر و خطرناک‌تر نشود. اما مسئله این است که اساساً بحث دربارۀ تغییر پایتخت را بیراه می‌دانم. بگذارید اول در ستایش تهران ــ آری همین تهران گرفتار ــ نکاتی بگویم.

تهران هم از آن دست واقعیت‌های زیبا و سترگ ایران است که هیچ مدافعی ندارد؛ از آن داشته‌هاست که کسی قدرش را نمی‌داند. کسانی که در آن نشسته‌اند مشکلاتش را می‌بینند و کسانی هم که بیرون آنند به آن به منزلۀ دیگی می‌نگرند که برایشان نمی‌جوشد ــ اما دیگ تهران هم برای کل ایران می‌جوشد و هم حتی می‌توانم ادعا کنم این دیگ برای کل خاورمیانه در جوش است و هر آشی در آن پخته شود اول همۀ ایران و بعد کل خاورمیانه به سهم خود باید از آن بخورد.

تهران برلین و پاریس نیست، لندن و توکیو نیست که قدمت و هویت مستقلی داشته باشد. تهران تا همین اواخر قاجار یک روستای بزرگ بود و اتفاقاً به همین دلیل به «شیرازۀ ایران جدید» بدل شد. کسی که در روستاهای خوزستان و خراسان شمالی، آذربایجان غربی و سیستان نشسته است، بدون اینکه بداند متأثر از اتفاقاتی است که در دیگِ اجتماعی تهران رقم می‌خورد؛ به عنوان کانون مدرنیزاسیون و سکولاریزاسیون اجتماعی در ایران و در خاورمیانه. روشن‌ترین نشان همین‌که تهران سرآغاز اسلام‌گرایی در خاورمیانه بود و سایر نقاط خاورمیانه یا بعد از ما به آن رسیدند یا حتی هنوز جرئت نکرده‌اند درِ جعبۀ پاندورای دموکراسی را باز کنند تا ببینند چه چیزهایی قرار است از آن درآید ــ که قطعاً گزینۀ اول آنها هم اسلام‌گرایی است.

اما در این نوشتار می‌خواهم به بُعد دیگری از تهران اشاره کنم. با خاطره‌ای منظورم را بیان می‌کنم. روزی از دوستی پرسیدم: «شما تهرانی هستید؟» پاسخ داد: «نه! ما از همه‌جا هستیم جز تهران» و بعد توضیح داد که خانوادۀ پدر و مادرش یکی اهل یاسوج و مشهد، دیگری هم اهل ارومیه و قم بوده است. به او گفتم «شما اتفاقاً دقیقاً تهرانی هستید»؛ زیرا تهران دقیقاً همین درهم‌شدگی است. ارزش و اهمیت تهران در همین هویت آمیزشی آن است. تهران بی‌هویت نیست، بلکه هویت آن «آمیزش» است؛ تهران جایی است که غلیظ‌ترین، متنوع‌ترین و پیچیده‌ترین آمیزش مردمیِ ایران در آن صورت گرفته است و تهرانی کسی است که متعلق به این «آمیزه» است.

تهران تنها «ایرانشهر» واقعی است؛ اگر چیزی تحت عنوان «ایرانشهر» وجود داشته باشد، همین تهران است. به همین دلیل تهران به کوره‌ای برای «شهروندسازی» تبدیل شده است؛ جایی که فرد از عضوی از طایفه، قوم و شهر، تبدیل می‌شود به شهروند یک کشور؛ عناصر بومی و محلی میان هویت فردی و هویت ملی در تهران از میان رفته است. البته منظور این نیست که شهروندسازی در جای دیگری رخ نمی‌دهد، بلکه یعنی هویت فرد بیش از هر چیز متأثر از شهروند بودنش است، نه تعلقات دیگر.

مدرنیزاسیون در دوران پهلوی اول و بعد به ویژه در پهلوی دوم از دهۀ ۱۳۳۰ به بعد به تهران امکان داد به کانون اصلی مهاجرپذیری ایران بدل شود. هویت جدید تهران در نیمۀ اول قرن خورشیدی پیشین شکل گرفت و در نیمۀ دوم قرن بر همان ریل‌ها به مسیر خود ادامه داد. در تهران، مردمی که زادگاهشان یک تا دو هزار کیلومتر از هم فاصله داشت، همسایۀ دیواربه‌دیوار شدند. متولد کردستان، همسایۀ یزدی داشت، متولد مازندران همسایۀ شیرازی، متولد آبادان همسایۀ مشهدی و همین را ضرب کنید در چندین میلیون. در کدام نقطۀ دیگری از ایران چنین آمیزۀ زیبا، بزرگ و ایرانسازی می‌توانید پیدا کنید؟ هویت‌های جدید از همنشینی در کنار هم، از افتادن در کوره‌های اجتماعی جدید پدید می‌آید و اگر بخواهیم چگال‌ترین و فشرده‌ترین هویت ایرانی را بیابیم، کانونش تهران است. همین آمیزه باعث شده است تهران و شهروند آن خود را مستقیماً مدافع ایران ببیند؛ چون او خودآگاه‌ـ‌ناخودآگاه عمیق‌ترین پیوندِ وجودی و هویتی را با ایران دارد.


(ادامه در پست بعدی)

@tarikhandishi  |  تاریخ‌اندیشی

(ادامه از پست پیشین)

از دیگر سو، دقیقاً به دلیل سرازیر شدن هویت‌های متنوع به تهران و ذوب شدن آنها در هم، تهران به کانون مدرنیتۀ ایرانی بدل شده است. «دیگری‌پذیری» در تهران بیش از هر جای دیگری بر «دیگری‌ستیزی» می‌چربد، زیرا هر کس خود کمتر یا بیشتر «یک دیگریِ ذوب‌شده در کل» است. امور مدرن همه‌جای ایران می‌تواند پدید آید و وجود داشته باشد، اما نقطه‌ای که امور مدرن پشتوانۀ اجتماعی نیرومند دارد و می‌تواند پا بگیرد، تهران است، و در نتیجه تهران به صادرکنندۀ مدرنیته به دورترین نقاط ایران بدل می‌شود. همین تهران آبستن ایران نوین است ــ چنان‌که همیشه دائم در حال زایش فردای ایران بوده است. تهران شهر تهرانی‌ها نیست، شهر ایرانی‌هاست. به همین دلیل ایدۀ جابجایی پایتخت اگر به تضعیف این شیرازۀ ملی آسیب زند، آسیب به کل ایران است.

بنابراین، دفاع از تهران، دفاع از یک شهر نیست. تهران قومیت و عشیره ندارد، تبار و نژاد ندارد، بلکه دفاع از تهران دفاع از هویت مدرن ایرانی و آینده‌ای مدرن‌تر و آزادی‌خواهانه‌تر از امروز است. تخریب جایگاه تهران، آسیب زدن به همۀ این ویژگی‌های حیاتی و آینده‌ساز است. در دهه‌های چهل و پنجاه و شصت که نوستالژی روستا هنوز در دل تهرانی‌ها زنده بود، تهران در هنر و ادبیات مکانی سرد و بی‌صفا قلمداد می‌شد و قطعاً بخشی از انقلاب ۵۷ نیز نتیجۀ همین مدرنیته‌ستیزی کلانشهری بود. در واقع این هویت آمیزشی در میانۀ قرن علیه خود قیام کرد؛ مدرنیته‌ستیزی که در اسب تروا به تهران آمده بود، در قامت مارکسیسم و سنت‌گرایی علیه تهران شورید.

اما اگر از بُعد فنی بنگریم، پوچ بودن ایدۀ تغییر پایتخت روشن‌تر می‌شود. اگر تهران به دلیل اضافه‌بار دچار معضلات حل‌ناشدنی شده است، راه‌حلش گشایش اقتصادی است، نه جابجایی دفتر و دستک دولت! با گشایش اقتصادی مراکز صنعتی و تجاری نیرومند دیگری در ایران شکل می‌گیرد و به نقاط جاذبه تبدیل می‌شود. چیزی که تهران را به مقصد جذابی برای مهاجرت و زندگی ایرانیان تبدیل کرده است، فرصت‌‍‌های کاری و زیستی آن است. راه‌حل تهران و ایران روشن است: «متروپولیزاسیون»؛ کلانشهرسازی. با این سیاست‌های کلان که همیشه وجود داشته است هیچ مشکلی حل نمی‌شود. درمان وضع تهران با درمان وضع سایر نقاط ایران یکسان است. سیاست باید خنجرش را از پهلوی اقتصاد درآورد. کشوری که چند دهه در جنگ و تحریم و انواع نزاع‌های سرمایه‌سوز به سر برده است، از فرایند متروپولیزاسیون بازمی‌ماند. در نتیجۀ این راه سنگلاخی، فقط چند مرکز صنعتی و تجاری جذاب ــ مانند تهران ــ باقی می‌ماند و طبیعی است اضافه‌بار آزاردهنده‌ای پیدا می‌کند.

راه‌حل تهران و ایران «آزادی» است و آزادی یعنی کوچک‌شدن دایرۀ اختیارات دولت و انتقال اختیارات حداکثری به جامعه. سیاست فقط باید تسهیل‌کنندۀ اقتصاد باشد. درهای کشور اگر به روی جهان باز باشد (نه در شعار، بلکه در عمل)، ایران به مسیر معقول و صلح‌آمیز توسعه بازمی‌گردد و متروپل‌های جدید در موازات تهران رشد می‌کند. وسعت جزیرۀ کیش اندکی کمتر از هنگ‌کنگ است و قشم تقریباً یک‌ونیم برابر هنگ‌کنگ است. صحبت از این می‌کنند که پایتخت باید در کنار دریا باشد (البته متعجبم چطور ممکن است وقتی در همه چیز نگاه امنیتی غلبه دارد، ناگهان ناامن‌ترین جای ممکن را مناسب پایتخت تشخیص می‌دهند!). نیازی نیست پایتخت جابجا شود، از کیش و قشم می‌توان دو هنگ‌کنگ ساخت! البته نه با این سیاست‌های کلان سرمایه‌سوز که سرمایه‌های مادی و انسانی را فراری می‌دهد.

چرا کیش دوبی نشد؟ مقصر این درجا زدن چه کسان و چه افکاری هستند؟ البته از نظر من، همیشه در ردیف اول مقصران چپ‌هایی هستند که ایدۀ امپریالیسم‌ستیزی و ضدیت با غرب را مانند کالایی وارداتی از بلوک شرق وارد ایران کردند و برای رسیدن به اهدافشان در ذهن و دهان قشر سنتی و مذهبی کاشتند. نه گذاشتند کسی ایران را بسازد و نه خود بلد بودند آن را بسازند. روزی که از این ایده‌ها رها شویم، ایران را دوباره به جایی می‌رسانیم که باید می‌رسید...

مهدی تدینی

@tarikhandishi  |  تاریخ‌اندیشی

ارزش صد هزار ریال در ج.او کشورهای همسایه ‼️

100 هزار ریال عمان، یک دستگاه آپارتمان
100هزار درهم امارات؛ لندکروز 2014
100 هزار دینار بحرین ؛ لامبورگینی GL
100 هزار ریال عربستان : BMW سریX
100 هزار دینار کویت، به روزترین مدل بنز

100 هزار ریال ج.ا ، تنظیم باد خودرو


@samueltarikh

پلنگا اینجا، پلنگا اونجا، پلنگا همه جا

داگلاس سیسیل نورث، اقتصاددان آمریکایی و برندۀ جایزۀ نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۳می‌گوید: «اگر می‌خواهید بدانید کشوری توسعه می‌یابد یا نه، سراغ صنایع و کارخانه‌های آن کشور نروید. اینها را به‌راحتی می‌توان خرید یا دزدید یا کپی کرد. می‌توان نفت فروخت و همۀ اینها را وارد کرد. برای اینکه بتوانید آیندۀ کشوری را پیش‌بینی کنید، بروید در دبستان‌ها؛ ببینید آنجا چگونه بچه‌ها را آموزش می‌دهند. مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند؛ ببینید چگونه آموزش می‌دهند. اگر کودکانشان را پرسشگر، خلاق، صبور، نظم‌پذیر، خطر‌پذیر، اهل گفتگو و تعامل و برخوردار از روحیۀ مشارکت جمعی و همکاری گروهی تربیت می‌کنند، مطمئن باشید که آن کشور در چند قدمی توسعۀ پایدار و گسترده است.»



@samueltarikh

⭕️تهران رتبه سوم بدترین شهر جهان در کیفیت زندگی شد

هم دنیا را آباد کردید هم آخرت را


@samueltarikh

‏🔺️انفجار یک تسلا سایبرتراک جلوی هتل ترامپ در لاس‌وگاس!
* اف‌بی‌آی اعلام کرده علاوه بر حمله تروریستی به جشن کریسمس نئواورلئان چند بمبگذاری هم در این شهر انجام شده که ۳ مرد و یک زن در آن دخیل بودند.


@Soudabeh_Qaisari

‏این آقا، شمس‌الدین جابر، متولد و بزرگ‌شده تگزاس که قبلا در ارتش امریکا هم خدمت کرده، راننده‌ایست که در نئواورلئان مردم را زیر گرفت و عامل مرگ ۱۰ نفر و زخمی‌شدن عده‌ای دیگر شد.
‏🔺️ده سال در ارتش خدمت کرده و کارشناس آی‌تی بوده‌😳
‏🔺️پلیس اعلام کرده چهار تا پنج مظنون دیگر نیز در این ترور دست داشتند.


@Soudabeh_Qaisari

جالبه که برای رضا شاه و محمدرضا شاه ظرف زمان کاربرد نداره. در ضمن تو اون زمان باباهای عادی، کم‌سواد و بی‌سواد ما فکر بازتری از ساعدی و شاملو داشتند.

پیشنهاد تماشای یک فیلم خوب از زندگی مردم رومانی در آستانه‌ی سقوط چائوشسکو یا
"خورشید سوسیالیسم".
فیلم "سال نویی که هرگز از راه نرسید!"

حرف حق

هر چند هیچوقت از مدیری خوشم نیومده ولی این کلیپ منو یاد سخنرانی اون گیج و گول پنجاه و هفتی انداخت.


@Soudabeh_Qaisari

این زبون‌بسته چی میگه/ می‌خواست بگه؟!🙄


@Soudabeh_Qaisari

نفرین ابدی بدرقه راهت😡


@Soudabeh_Qaisari

چریک‌های فدایی خلق با چپیه دور گردن و نواختنِ دف منقش به تصویر چگوارا بالای قبر ساعدی، مشت محکمی بر دهان شاشوها کوبیدند.


@Soudabeh_Qaisari

دستکم تا دو سال پس از پنجاه‌ و هفت، مدام در روزنامه‌ها و مجلات با این دسته از شعرا و نویسندگان به اصطلاح مبارز مصاحبه می‌شد و خاضعانه از آنها تقاضا می‌‌کردند که نظام‌ سیاسی و اقتصادی مطلوب برای آینده کشور و رویکرد مناسب برای رابطه با جهان را مشخص نمایند! این موضوع به روشنی نشان می‌داد که آنها یک گروه مرجع نیرومند در جامعه ایران آن روزها و همچنین با توجه به ضعف و انزوای شاخه‌های تخصصی علوم انسانی و سیاسی، نیرومندترین بخش از جریان روشنفکری و تنها گروه موثر آن به شمار می‌رفتند. در غیر این صورت و اگر این شرایط ویژه پنجاه و هفتی بر ایران حاکم نبود، هیچ دلیل عقلانی وجود نداشت که اخوان ثالث، هوشنگ ابتهاج و غلامحسین ساعدی، مدام در روزنامه‌ها درباره الگوی مطلوب نظام اقتصادی یا روابط خارجی کشور سخن بگویند! سیطره این دسته از "ادبای مبارز" بر جریان روشنفکری ایران، بخش مهمی از شرایطی را ایجاد می‌کرد که در آن بطور مثال صدای غلامحسین صدیقی شنیده نمی‌شد و صدایی علیه اعدام روشنفکرانی نظیر محمود جعفریان و پرویز نیکخواه برنمی‌خاست. گرایش سیاسی این "ادبای مبارز" ترکیبی از چپ‌گرایی مارکسیستی و غرب ستیزی حقیرانه جهان سومی بود. آنها در تناقض‌ها و تضاد‌های عمیق درونی خود در ارتباط با تجدد و جامعه تکان خورده و در حال تحول آن روز ایران غرق بودند و طبعا چیزی نداشتند که به پروسه پیشرفت کشور و خوشبختی مردم هدیه کنند. برای همین است که می‌بینید مثلا غلامحسین ساعدی از یک طرف از مطب روانپزشکی خود برای رابطه جنسی خارج از عرف با زنان و حتی همسر دوست نزدیکش سوءاستفاده می‌کند و از طرف دیگر از معشوقش می‌خواهد که چادر سیاه بر سر کرده، ترک تحصیل کند و با مردان غریبه سخن نگوید. این روشن‌ترین بیان برای آن تناقض، سردرگمی و عقده‌های فروخورده است که اشاره کردم و به هیچ وجه منحصر به شخص ساعدی نبود و غالب این به اصطلاح روشنفکران مبارز را در بر می‌گرفت. برخی دیگر به قدری در مصرف هروئین افراط می‌کردند که می‌بایست چند وقت یکبار عملا آنها را از جوب خیابان جمع کنند، دیگری در حالی تئورسین الگوی نوین زن مسلمان انقلابی به شمار می‌رفت، یک معتاد الکلی افسار گسیخته بود که دائما مرتکب خشونت خانگی می‌شد. استعداد فکری و ذهنی آنها صرف تشفی آن عقده‌ها و تناقض‌ها و گرفتن انتقام از جامعه در حال پیشرفت آن روز می‌گردید. برای ارضای کینه‌ی افسار گسیخته‌‌ی خود از تجدد و پهلوی، از آوار کردن بدترین مصیبت‌های ممکن بر سر ملت ایران ابا نداشتند. امروز ایران در آستانه یک انقلاب بزرگ تمدنی است. اگرچه از سرمایه اجتماعی و نفوذ این "ادبای مبارز" میزان بسیار ناچیزی باقی مانده، اما این موج بزرگ انقلاب تمدنی در راه، همین میزان ناچیز را همچون پسمانده کوچکی از برف زمستان روبیده و نابود خواهد کرد. موج بزرگ انقلاب فرهنگی ایران برای تضمین پیروزی تمام عیارش، هیچ بت کوچک و نیمه شکسته‌ای را برای مراسم جادوگری اصحاب ۵۷ باقی نخواهد گذاشت.

🔺️عبدالله اوجالان رهبر محبوس پ‌ک‌ک در پیامی از زندان از احتمال گفتگو با دولت ترکیه درباره خلع‌سلاح خبر داد.
*من از صلاحیت لازم و عزم جدی برای مشارکت مثبت در پارادایم جدیدی که آقایان باغچلی و اردوغان مطرح و از آن پشتیبانی می‌کنند برخوردارم. 
*با توجه به این رویداد، برای برداشتن گام‌های مثبت و اعلام تصمیم آماده‌ام.
*همه این تلاش‌ها کشور را به سطحی که سزاوار آن است می‌رساند و همچنین سرمشق و راهنمایی بسیار ارزشمند برای انتقالی دموکراتیک است. این روند نقطه‌ی عطفی از صلح، دموکراسی و برادری برای ترکیه و منطقه است.
*تحکیم برادری ترک-کرد مسئولیتی تاریخی است و برای همه‌ی مردم اهمیت و فوریتی سرنوشت‌ساز دارد.
*برای موفقیت این روند، ضروریست که همه حلقه‌های سیاسی در ترکیه پیشقدم شوند و بدون چسبیدن به حسابگری‌های مقطعی و تنگ‌نظرانه، مصلحانه و سازنده رفتار کنند. مجلس ملی ترکیه بدون تردید یکی از مهم‌ترین ارکان برای چنین مساعدت‌هایی خواهد بود.
*رویدادهای غزه و سوریه راه‌حل این مشکل را نشان داده‌اند. دخالت‌های خارجی وضعیت را تباه‌تر کرده و نمی‌توان چاره را به وقتی دیگر موکول کرد. برای دستیابی به موفقیت در کاری که به این جدیت، مساعدت و راهکارهای پیشنهادی اپوزیسیون نیز ارزشمند است.

منبع:
https://x.com/ragipsoylu/status/1873285607096476025?t=Um2rlv1t0Hh0J3woxPBu9A&s=19

@Soudabeh_Qaisari

🔺️عبدالله اوجالان رهبر محبوس پ‌ک‌ک در پیامی از زندان از احتمال گفتگو با دولت ترکیه درباره خلع‌سلاح خبر داد.

ادامه در
⬇️⬇️⬇️⬇️

@Soudabeh_Qaisari

بیضایی گفتنی‌ای باقی نگذاشت! خلاص
آبان ۹۹ کنفرانس درمورد مسکوب در دانشگاه استنفورد

اکبر معصوم بیگی هستند، عضو کانون نویسندگان ایران و یکی از به اصطلاح روشنفکرانی که همین چند روز پیش همراه با جمعی دیگر از روشنفکران (خودشان به خودشان می‌گویند البته و خنده‌شان هم نمی‌گیرد) پای بیانیه‌ی جمعی را امضا کردند و هشدار دادند که واویلا صدای پای فاشیسم می‌آید.

@mohammadaleph

خشم و انزجار بخش عظیمی از ملت رنج‌کشیده ایران از روشنفکران و ادبای پنجاه و هفتی که نقش بزرگ و غیرقابل انکاری در سقوط ایران به چاه نابودی و هلاکت داشتند، کاملا برحق و مشروع است. این خشم مشروع یک پژواک پویا و ماندگار تاریخی در ابعاد کلان است. ارتجاع عریان بدون خلع‌سلاح ذهنی و گمراهی عاطفی روانی طبقات اجتماعی مدرن در دهه‌های چهل و پنجاه شمسی نمی‌توانست به پبروزی دست یابد. برای این پیروزی سیاه لزوما می‌بایست دانشجویان، تحصیل‌کردگان و طبقه متوسط جدید، منافع عینی و ملموس خود را گم کنند و به دام یک هپروت دو بنی سقوط نمایند: رادیکالیسم ارتجاعی! این خطرناک‌ترین دام کلاسیک برای جوامع جهان سوم و به خصوص خاورمیانه بود که به تازگی حرکت به سوی مدرنیزاسیون و تجدد را آغاز کرده بودند: در این جوامع بسیاری از سوژه‌ها نه کاملا قادر به زیست در سنت‌اند و نه قادر به رهایی ذهنی کامل از آن و از سمت دیگر تاب و رغبت صبر و پشتکار برای پیمودن تنها مسیر معقول برای توسعه و تجدد را ندارند. بنابراین بسیار مستعد اوهام سیاسی و چشم‌اندازهای اجتماعی تغزلی‌اند که نوید وحدت تام تمنای ذهن با واقعیت بیرونی و رفع تمام شکاف‌ها و تضادها را می‌دهند. در خاورمیانه نیروهای سیاسی مشخصی از قبیل بعثی‌ها، ملی‌مذهبی‌ها، سوسیالیست‌های خدا پرست، ناسیونالیست‌های چپ‌گرای غرب ستیز، روشنفکران دینی و حتی خود مارکسیست لنینیست‌ها این وظیفه شوم را بر عهده گرفتند که برای این اقشار نوپا، بی‌تاب و مضطرب، نقش روانگردان را ایفا کرده، بطوریکه دیگر راه خانه‌شان را هم پیدا نکنند و دشمن جان و مال‌شان را به سان حضرت دوست بشناسند. در این میان با توجه به روانشناسی اجتماعی و تاریخ و فرهنگ ایران و خاورمیانه، به طور طبیعی برنده‌ترین سلاح برای این رستاخیز معکوس شعر و ادبیات بود. در خاورمیانه فرهنگ مکتوب بسیار ضعیف و فرهنگ شفاهی غالب است و زبان شعر و عاطفه همواره بسیار نیرومندتر از زبان استدلال بوده‌است. از آنجا هم که انباشت منظم تاریخی مکتوب وجود ندارد، فرار از مواجه شدن با سوالات بنیادی و مسئولیت پیامدهای ناگزیر این قبیل شبه‌اندیشه‌های تغزلی و منظوم بسیار آسان است. احمقانه‌تر و جاهلانه‌تر از این سخن وجود ندارد که برخی می‌گویند جمعی روشنفکر و شاعر بینوا و بی‌قدرت چه نقشی می‌توانستند در حوادثی بزرگ نظیر انقلاب داشته باشند؟" گویندگان چنین سخنانی هیچ درکی از مکانیسم چند وجهی و دراز مدت تحولات بزرگ تاریخی ندارند. رسوبات درازمدت فرهنگی، روانی و عاطفی می‌تواند در لحظه‌ حساس یک تحول بزرگ تاریخی، یک طبقه اجتماعی را گیج کند، فلج کند و حتی او را از منافع حیاتی‌اش متنفر و منزجر نماید. اسطوره سازی‌ها و دیوتراشی‌های هپروتی می‌توانند تا دهه‌ها پس از مرگ آفرینندگانشان به حیات خود ادامه دهند و همچنان با توان کم یا زیاد در مسیر خوشبختی یک ملت دست انداز و مانع بسازند. پس این ادعا که این بحث‌ها قدیمی و بی فایده است، کاملا نادرست و خطرناک است. ما در آستانه یک انقلاب تمدنی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در جهت معکوس ۵۷ هستیم. این انقلاب بزرگ تمدنی بدون رسوا نمودن و پاک کردن آخرین رسوبات فرهنگی و عاطفی به ظاهر موجه موج تاریخی پیشین به انجام نمی‌رسد.

کاش می‌شد همین قدر رها خندید. 🥰

«ایران، ۱۳۵۳»

ویدئویی باکیفیت از ایرانِ ۵۳. تصویری کاملاً مدرن که همهٔ نشانه‌های اوایل دههٔ ۱۹۷۰ را در خود دارد. در نگاه به گذشته تنها می‌توان از شکاف‌هایی که میان ظاهر و باطن این جامعه وجود داشت حیرت کرد. هیچ منجمی نمی‌توانست پیشگویی کند این جامعه یک دههٔ بعد چه شکل و شمایلی خواهد داشت. امروز هم چنین شکافی در ظاهر و باطن جامعه — البته به نحوی معکوس — وجود دارد. و چه کسی می‌تواند بگوید ایرانِ ۱۴۱۳ چگونه خواهد بود... گرچه می‌توان بو کشید. درست مانند وقتی بوی دریا به مشام می‌رسد، اما هنوز یکی دو کوه مانده تا لاجورد دریا نمایان شود...

دیدن این پنج دقیقه را بسیار توصیه می‌کنم. امیدوارم در انتخاب موسیقی و ادیت چندان بدسلیقگی نکرده باشم.

#مستند

@tarikhandishi  |  تاریخ‌اندیشی

⚜ابو محمد جولانی فرمانده گروه هیئت تحریر الشام نیز وارد شهر حلب شده است.

✒️#LT
📃@Cataphract1

🔰تحریر الشام سوریه چه کسانی هستند؟

▫️تحریر الشام، که به طور کامل به عنوان "هیئة تحریر الشام" شناخته می‌شود، یک گروه مسلح در سوریه است که در سال ۲۰۱۷ تأسیس شد. این گروه از ادغام چندین گروه مسلح دیگر، از جمله جبهه النصره، تشکیل شد.

▫️جبهه النصره که خود شاخه‌ای از القاعده در سوریه بود، در سال‌های گذشته برای فاصله گرفتن از این سازمان مادر و جلب حمایت‌های بیشتر داخلی و بین‌المللی، تغییراتی در نام و ساختار خود ایجاد کرد.

▫️تحریر الشام در مناطق شمال غربی سوریه، به ویژه در استان ادلب، فعال است و یکی از بازیگران اصلی جنگ داخلی سوریه به شمار می‌آید.

▪️▪️تاریخچه و تشکیل

تحریر الشام به عنوان تلاشی برای ادغام گروه‌های مسلح اسلام‌گرا و ایجاد یک جبهه واحد علیه دولت سوریه تأسیس شد.

▫️این گروه شامل اعضای چندین سازمان دیگر مانند نورالدین زنکی، جیش‌الاسلام و احرار الشام بود. با این حال، بسیاری از این گروه‌ها پس از مدتی از تحریر الشام جدا شدند یا منحل گردیدند.

▪️▪️ایدئولوژی

▫️تحریر الشام ایدئولوژی سلفی-جهادی را دنبال می‌کند، اما تلاش کرده است که تصویری مستقل از القاعده و دیگر گروه‌های مشابه ارائه دهد.

▫️ این گروه هدف خود را برپایی یک حکومت اسلامی بر اساس شریعت در سوریه اعلام کرده است، هرچند که در برخی موارد برای جلب حمایت‌های مردمی، مواضع خود را تعدیل کرده است.

▪️▪️ساختار و رهبری

▫️رهبر اصلی تحریر الشام "ابومحمد الجولانی" است که پیشتر به عنوان فرمانده جبهه النصره شناخته می‌شد. الجولانی نقش کلیدی در هدایت این گروه و حفظ قدرت آن در برابر چالش‌های داخلی و خارجی ایفا کرده است.

▫️ ساختار تحریر الشام شامل بخش‌های نظامی، امنیتی و اداری است و تلاش می‌کند تا کنترل مناطق تحت سلطه خود را به صورت سیستماتیک حفظ کند.

▪️▪️عملکرد در جنگ داخلی سوریه

▫️تحریر الشام یکی از قوی‌ترین گروه‌های مخالف دولت سوریه است که در جریان جنگ داخلی این کشور نقش مهمی ایفا کرده است.

▫️این گروه علاوه بر نبرد با نیروهای دولتی، با گروه‌های مسلح دیگر نیز وارد درگیری شده است. به ویژه، تنش‌ها میان تحریر الشام و سایر گروه‌های مخالف مانند داعش و ارتش آزاد سوریه، از چالش‌های اصلی این گروه به شمار می‌آید.

▪️▪️واکنش‌ها و جایگاه بین‌المللی

▫️تحریر الشام از سوی بسیاری از کشورها، از جمله ایالات متحده و روسیه، به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته شده است. این موضوع باعث شده تا این گروه در تأمین منابع مالی و تسلیحاتی با مشکلاتی مواجه باشد.

▫️ با این حال، تحریر الشام توانسته است از طریق کنترل منابع محلی، جمع‌آوری مالیات و دریافت کمک‌های غیرمستقیم، فعالیت‌های خود را ادامه دهد.

@samueltarikh

🖥 گفت‌وگوی بروکرات‌های اصولگرا و اصلاحطلب درباره نحوه ایجاد وفاق ملی

◽️@utfinance◽️

خاورمیانه هیچ‌وقت ناامیدت نمی‌کند. هرگوشه‌اش کسانی هستند که یا برای رضای خدا، یا قوم، یا طبقه، یا نفت، یا تریاک بقیه را سلاخی کنند. هرکسی که در این میان سعی می‌کرد/می‌کند کشورش را اندکی متمدن کند که بتوان در آن مهمانی و جشن گرفت باید روی سر گذاشت.

@mohammadaleph

به تعداد نشانه‌های کنار جنگنده دقت کنید، ۱۷ عدد. استانسیلاو اسکالسکی Stanisław Skalski از برترین خلبانان لهستانی بود که در طول جنگ دوم جهانی به عنوان خلبان تک‌خال (خلبانی که بیشتر از ۵ پیروزی هوایی دارد) در ارتش سلطنتی بریتانیا و لهستان خدمت کرد. او خود به تنهایی بیش از ۱۸ جنگنده آلمان نازی را در طول جنگ دوم جهانی ساقط کرد. بعد از جنگ و با بازگشت به لهستان توسط حکومت کمونیستی وقت به رغم آن سابقه درخشانش به عنوان دشمن خلق و جاسوس بریتانیا دستگیر و ابتدا به اعدام و سپس با تخفیف به حبس ابد محکوم شد. مانند همیشه بعد از مرگ استالین از او اعاده حیثیت شد.

@mohammadaleph

استانیسلاو بعد از آزادی و اعاده حیثیت تا سال ۲۰۰۴ زنده ماند. یکی از کاربران لهستانی که او را از نزدیک دیده است می‌گوید "دادگاه در روزی که او به اعدام محکوم شد چنان سریع برگزار شد که پیش از دادگاه یک کاسه سوپ داغ به او دادند، بعد از اینکه از دادگاه بیرون آمد کاسه هنوز داغ بود."

@mohammadaleph

بازاندیشی مفاهیم فرهنگی

میانمایگان بسیارادا

ادایی احتمالاً معادلی است ناخودآگاه برای اسنوب ساخته. شخصی است با جایگاه و ذهنیتی برزخی. از سویی می‌کوشد هرطور شده خود را از آنان که پایین‌ترند متمایز کند، از سوی دیگر می‌کوشد هرطور شده با آنان که بالاترند تداعی شود و جزوشان قرار بگیرد. اما نکته‌ی بسیار مهم این است که ادایی برای متمایز شدن از پایینی‌ها و رفتن در جمع بالایی‌ها تلاش واقعی نمی‌کند، بلکه ادا درمی‌آورد.

در مسائل مادی افشای این اشخاص کار ساده‌ای است. فرض کنید شخصی بخواهد وارد مهمانیی شود که فقط صاحبان مرسدس به آن راه دارند. او ممکن است مرسدسی قرض یا اجاره کند و به آن مهمانی برود. در آنجا با زن جذابی هم آشنا بشود و او را برساند. برای قرار دوم با آن زن چه خواهد کرد؟

از این رو، ادایی‌ها انگلی است که در حوزه‌ی فرهنگ رشد می‌کند. چون افشا در آنجا کار سختی است. اگر در همان مهمانی ادایی خودش را نقاش یا شاعر آوانگاردی جا بزند که هنرش توسط دولت سانسور و توسط توده‌ی نادان تخطئه می‌شود، همین ژست مهمل را می‌تواند در قرار دوم و دهم و صدم هم حفظ کند.

اگر شخصی واقعاً بکوشد از راه شرافتمندانه پول درآورد و مرسدس بخرد (یا حتی ارث ببرد، به شرط اینکه پدرش قاچاقچی و رانتی نباشد) او ادایی نیست. اگر کسی واقعاً جان بکند که در حوزه‌ای از علم یا هنر به تعالی برسد، حتی اگر از طبقه‌ی پست آمده باشد، او ادایی نیست، کوشا و قهرمان است.

ادایی آنی است که وقت خود را به جای خواندن درس در شب امتحان و گرفتن نمره‌ی پانزده به نوشتن تقلب برای گرفتن نمره‌ی بیست می‌گذراند. لذا در حالی که به عالی بودن وانمود می‌کند، از متوسط هم پایین‌تر است. آدم متوسط ممکن است میلی برنینگزید. ولی ادایی به واسطه‌ی ریا و تناقض وجودی خود نفرت‌انگیز است.

از این رو ادایی به علت ذات برزخی خود نسبت آشکاری با طبقه‌ی متوسط (فرهنگی) دارد، یعنی جماعتی که من آنها را قبلاً "میانمایگان بسیارادا" نامیده‌ام: حالا که پولی به دست آمده، می‌خواهند به نسبت پول خود فرهنگی هم بنمایند. ولی چون فرهنگ حاصل تربیت کودکی و سال‌ها زحمت است، نمی‌شود.

در ایران بعد اقتصادی و فرهنگی مساله به نحو خیلی جالبی به هم گره می‌خورند. طبقه‌ی اشراف سنتی با انقلاب نابود شده. طبقه‌ی متوسط زیر فشار بحران چند دهه‌ای اقتصادی له شده. اغلب ترقی‌های اقتصادی از روش‌های یک‌شبه است. آنی که از راه یک‌‌شبه می‌خواهد پول دراورد، در فرهنگ هم دنبال راه یک‌شبه است.

نمی‌تواند نباشد، چون ذهنش اصلاً او را به سمت راه‌های دررو و دغلی سوق می‌دهد. وقتی دید که می‌شود یک‌شبه یا در مدت کوتاه و بدون کار سخت و با زد و بند خانه و ماشین و غیره را عوض کرد، به خود می‌گوید چرا همین کار را با فرهنگ نکنم؟ پس می‌خواهد یک‌شبه بشود مخاطب موسیقی و سینمای کلاسیک.

این وسط در جامعه‌ی ما گروه سلبریتی رانتی هم هستند که کارشان تولید محتوا برای همین افراد است. محتوای ژرف‌نما، چیزی که بتوانند با آن خود را از دیگران که پایین‌ترند متمایز جلوه بدهند، ولی لازم نباشد برای فهمش زحمتی هم بکشند. کسی که ساعت رلکس تقلبی ببندد گیر می‌افتد، ولی اینها نه.

آنی که می‌خواهد بگوید من شهرام شب‌پره گوش نمی‌دهم، ولی دوتار حاج قربان سلیمانی را هم نمی‌تواند بشوند چه می‌کند؟ آنی که می‌خواهد بگوید من بتمن و اسپایدر من نمی‌بنیم، ولی سینمای دریر یا برگمان هم حوصله‌اش را سر می‌برد چه می‌کند؟ سلبریتی رانتی مشغول تولید محتوا برای این جماعت است.

چرا گیر نمی‌افتند؟ چرا این لجن تا بی‌نهایت جاری می‌شود؟ چون تمدن اروپا در حال زوال و انحطاط خود چیزهایی از قبیل آوانگاردیسم و پست‌مدرنیسم را به وجود آورده. معیارهای تشخیص هنر خوب و بد و زشتی و زیبایی را از بین برده. همه چیز را نسبی و سلیقه‌ای و سلیقه‌ی همه‌ی اراذل را لازم الاحترام کرده.

لیبرالیسم بیمار به اینها یاد داده به عنوان فرد رای دارند. (در سیاست ایران که البته رای ندارند) لذا رای خود را در جاهای دیگری که از آن سردرنمی‌آورند برجسته می‌کنند. سواران شاسی‌بلندهای چینی در مقابل صاحبان ماشین آلمانی و ایتالیایی و ژاپنی سرشان پایین است. اینها سرشان همیشه بالاست.

در وضع بیمار کنونی ایران بهانه‌ی دیگری هم دارند. همین‌که بگویی فلان فیلمساز یا خواننده یا شاعر یا آب‌حوض‌کش مورد علاقه‌ی آنها دوزاری است، پرخاش می‌کنند، هار می‌شوند و می‌گویند «آره، ریشه‌ی همین را هم بزنید تا هیچی نماند. تمام مملکت بیفتد دست روضه‌خوان‌ها و....»

این رتوریک کیست؟ رتوریک صنف برزخی اصلاحات: اگر به همین انتخابات ناقص نچسبید جمهوریت از دست می‌رود. اگر به موسیقی و سینمای همین خر و آن سگ نچسبید، هنر از دست می‌رود... بله، اما آیا واقعاً ترجیح با این نیست که هنر در ایران از دست برود و نابود شود؟ اگر بمیرد لااقل انگل دیگر در آن رشد نمی‌کند!

#بازاندیشی_مفاهیم_فرهنگی
سپاس ریوندی

‏دیشب بالاخره تماشای فیلم انگلیسی :خانم مینی‌ور" به کارگردانی ویلیام وایلر، ساخت ۱۹۴۲ درباره عملیات نجات دانکرک، مزخرفات بلیتز ۲۰۲۴ را شست و برد.
با وجودی که این فیلم دو سال پس از عملیات واقعی داینامو ساخته شده، به زیبایی توانست شرایط جنگ در انگلستان ۱۹۴۰ را به تصویر بکشد و نسبت به امکانات زمان ساخت، صحنه‌هایی شگفت از جنگ بویژه اعزام قایق‌های غیرنظامی برای تخلیه‌ ۳۳۸ هزار سرباز انگلیسی و فرانسوی از دانکرک طی روزهای ۲۶ مه تا ۴ ژوئن ۱۹۴۰ دارد.
🔺️و البته هیچ‌کدام از شخصیت‌ها از کشورشان متنفر نیستند و همه برای دفاع از میهن‌شان به هر طریق ممکن آماده‌اند.


@Soudabeh_Qaisari

‏در فیلم‌های ۲۰۲۴ هر چی آدم مزخرف، ظالم، بیشعور و کَلاشه، حتما سفیدپوست‌اند و سیاه‌پوست‌ها همگی مظلوم، مهربون و خیرخواه‌! بی‌تردید سفید بیشعور هست، بی‌تردید سیاه مهربون زیاده ولی لامصب نمیشه که کل فیلم‌ها از یک قاعده پیروی کنند! حتی به "بلیتز" لندن رحم نکردند! تف تو فیلمت کارگردان!‏
تقریبا تمام فیلم‌ها کسل‌کننده و قابل پیش‌بینی‌اند. باید به فیلم‌های قدیمی پناه ببریم.


@Soudabeh_Qaisari

‏همشهری نوشته این ۶ نفر اتباع خارجی بودند!
به نظرتون سوئیسی بودند یا دانمارکی؟!

دستگیری اعضا و متلاشی‌شدن باندِ گروگان‌گیری

مرکز اطلاع‌رسانی فاتب:
گروگان‌گیرها با قطع یک بند از انگشت دست گروگان، سوزاندن نقاطی از بدن وی، تهیه فیلم از این اقدام جنایتکارانه و ارسال به خانواده وی، درصدد باج‌گیری بودند. ‏در یک اقدام ضربتی با هماهنگی‌های انجام شده ۶ نفر گروگان‌گیر که همگی از اتباع خارجی بودند، دستگیر و به همراه آلات مکشوفه اقدام مجرمانه‌شان، شامل قمه و قداره، تحویل مقام قضایی شدند.

گروگان آزاد و به خانواده تحویل داده شد.

ولادیمیر اشکلیروف ستاره مشهور باله، روس، در سن ۳۹ سالگی پس از سقوط از  ساختمانی بلند جان باخت. سخنگوی تاتر مارینسکی سنت‌پترزبورگ اعلام کرده که او به خاطر آسیبی که قبلا دیده بود مُسکن می‌خورد و از پنجره طبقه پنجم سقوط کرده است!
🔺️او از مخالفین حمله به اوکراین بود و در ابتدای جنگ در پستی در اینستاگرام خود (که حالا حذف شده) نوشته بود: امکان ندارد بدون اشک‌ریختن آنچه روی می‌دهد را نظاره کرد.


@Soudabeh_Qaisari

🖌 نئوکمونیسم

برخی از دوستان از من تقاضای صحبتی دربارۀ انتخابات اخیر امریکا داشتند. حقیقتاً من چیز چندانی برای گفتن نداشتم. به‌ویژه که کفایت بحث در اطراف این گسل به نظرم بدیهی می‌رسید. البته این هم هست که چه بسا حرفی هم اگر داشته باشم شاید چندان خوشحال‌کننده نباشد.

من اگر شهروند امریکا بودم، اگر کاندیدای ریپابلیکن‌ها یک آدمک هم بود، به او رأی می‌دادم. بنابراین روشن است که از نتیجۀ این انتخابات هم خوشحالم. حالا هر چقدر هم روی شخصیت کاندیدای برنده حرف و نقل باشد یا چنانکه مشهور است، رأی‌دهندگان به او بیشتر از نواحی کمتر پیشرفته و کم‌سوادتر باشند یا اینکه در شعارهایشان سخنانی مثل مخالفت با ابورشن باشد که امروزه دیگر کمتر عقل سلیمی زیر بار آن می‌رود.

از سوی دیگر خودم، در فضای دانشگاهی نیواینگلند، با امریکایی‌هایی حشر و نشر داشتم که گرایش دمکرات داشتند و بعضاً انسان‌هایی فرهیخته، دلسوز و دوست‌داشتنی بودند. همه این را می‌دانند که هر حزبی جناح رادیکال دارد و جناح معتدل. و اصلاً گاهی ممکن است یک رأی‌دهنده احساس کند با نیمی از شعارهای یک حزب موافق است و نیمی از شعارهای حزب رقیب. با این‌ همه، بسته به حساسیت‌ها، برخی ممکن است یک حزب را به‌ طور بنیادی برای آیندۀ کشور (امریکا) و دنیا پرخطر و پرخسارت ببینند. برای من حزب دمکرات چنین حزبی است.

در طول دو دهۀ بین دو جنگ جهانی و نیز پس از آن، کمونيسم بخش‌های مهمی از آسیا، افریقا و امریکای جنوبی را کشور به کشور فتح کرد و پیش آمد، و جریان‌های روشنفکری، دقیقاً مثل ستون پنجم، با تبلیغ «صلح‌گرایی» و ضدیت با جنگ، غرب و امریکا را در مقابل آن‌پیشروی‌ها متزلزل کردند. حزب دمکرات پناهگاه و پشتیبان اغلب اینان بود که برخی حتی جاسوس شوروی بودند و در مهمترین پست‌ها نفوذ کرده بودند. صلح‌طلبی و جنگ‌ستیزی از نوعی که در زمان پیروزی‌ کمونیست‌ها در چین، ویتنام و کره تبلیغ می‌شد، دقیقاً شبیه این بود که در دعوای میان دو نفر یک نفر را به بهانۀ اینکه دعوا خوب نیست، دست‌هایش را بگیرند و طرف دیگر از این فرصت استفاده کند و ضربه‌هایش را وارد کند.

آن زمانه اینک گذشته است. ولی کمونیست‌ها و دیگر کسانی که نظم مدرن لیبرال دمکراسی و توسعه‌گرا را دوست ندارند، پشت ماسک‌های گوناگونی از محیط زیست تا حقوق بشر پنهان شده‌اند تا از تمدن غربی انتقام بگیرند و آن را زمین بزنند. و این کار را با جابه‌جایی دشمن واقعی و دشمن فرضی انجام می‌دهند. برایشان تروريسم، توتالیتاریسم، مهاجرت انبوه، چین، روسیه، حکومت‌های شبیه کوبا و کرۀ شمالی دشمن نیستند و ابداً خطری ندارند. خطر کجاست؟ اسلام‌هراسی، تبعیض نژادی، تبعیض جنسیتی، یکسان‌سازی فرهنگی، پیشرفت تکنولوژیک، مشکل محیط زیست و یک مشت شبه‌مسألۀ دیگر. این نشانیِ غلط دادن دقیقاً مثل تاک‌تیک‌های جنگی است که شاخۀ فرعی سپاه را به سمتی می‌رانند تا حریف در پی تعقیب آن برآید و سپس دستۀ اصلی از پشت حمله کند و کار را تمام. حزب دمکرات هم اردوگاه اصلیِ این عملیات است.

حزب دمکرات تقریباً آماج همۀ انتقادهایی است که به جریان‌های روشنفکری عقل‌گریز و تمدن‌ستیز وارد است. همان‌هایی که یکی از دستاوردهایشان همین بدبختی است که دهه‌هاست گریبان ما را گرفته. در واقع، همان دست‌بستگی پیشین در مقابل کمونیسم، اینکه در برابر پیشروی استبداد آیینی در حال تکرار است.

اما در خصوص آقای ترامپ، گمان نمی‌کنم به خصوص برای ما ایرانیان از برکت ایشان مشکلی حل شود. شاید بعضی موضع‌گیری‌های بی‌رودربایست ایشان دل برخی را خنک کند، ولی بیش از این، گمان نمی‌کنم.

@mardihamorteza

زمستان سخت!
فرق می‌کنه کی رئیس‌جمهور باشه؟!

این هم از پوتین

‏گفته می‌شود دولت قطر از مقامات حماس مستقر در این کشور خواسته فورا آماده خروج از قطر شوند.‌
مکرون نیز در نشست اتحادیه اروپا گفت اروپا باید آماده دفاع از خود شود و خرج ناتو هم پای اروپاست زیرا ترامپ به منافع مردم امریکا اهمیت می‌دهد.
🔺️ترامپ هنوز در کاخ مستقر نشده

@Soudabeh_Qaisari!

زنان لیبرال و چپ امریکایی واقعا داغونند!
موهاشون رو در اعتراض به انتخاب ترامپ از ته تراشیدند، جلوی دوربین جیغ‌زدند و گریه و زاری کردند، فرمانِ زدن و کشتن طرفداران ترامپ رو صادر کردند. حالا ایشون هم امر کرده باید قانونی وضع بشه که مشخصه‌ای در خیابان داشته باشند تا همه حواس‌شون باشه و ازشون دوری کنند چون خیلی
خطرناکند! آخرین بار نازی‌ها دستور داده بودند یهودی‌ها ستاره زرد به لباس‌شون بزنند! قدرت خدا! همین‌ها به بقیه میگن فاشیست و نازی!

@Soudabeh_Qaisari

‏🔺️دستورالعمل گندزدن به حرکت زن ایرانی (آن‌هم از سر استیصال) در فضای خفه و پلیسی داخل!
🔺️خرید یک سوتین و شورت راه‌راه و پوشیدن آن در فضای کاملا آزاد لندن!
🔺️چرا اینا بی‌خیال داخل نمیشن؟

@Soudabeh_Qaisari

گزارش آرش علایی را به دقت گوش کنید و ببینید چگونه غول‌های رسانه‌ای و مطبوعات با آمارسازی در جهت فریب مردم تلاش کردند! نقش رسانه‌های سانسورگر در جهت‌دهی به افکار عمومی به مرحله‌ای ترسناک رسیده. اگر شبکه ایکس و حس میهن‌دوستی امریکایی‌ها نبود، شک نکنید نتیجه انتخابات متفاوت می‌شد.

@Soudabeh_Qaisari

وقتی جعلی باشی، همین میشه!
دهها هزار طرفدار کامالا هریس ساعت‌ها منتظر بودند تا جشن پیروزی بگیرند ولی با اعلام نتیجه، این خانم حتی حاضر نشد میان هوادارانش حاضر شود و از آن‌ها تشکر کند. فکر کنید ایشون قرار بود نماینده قدرتمندترین کشور دنیا باشد.


@Soudabeh_Qaisari

☝️☝️☝️
🔺️پوزش و تصحیح:
سیکورسکی وزیر امورخارجه لهستان است.

چیزی که مرا بسیار خوشحال می‌کند سرگشتگی اتحادیه اروپا(بخوان چپ افراطی)از پیروزی ترامپ است. اروپایی‌ها امید داشتند با کمکِ به اصطلاح الیت، دانشگاهیان و سلبریتی‌های امریکایی، ایالات متحد را به رنگ اروپا درآورند و خب، حالا زانوی غم به بغل گرفته‌اند و چه خجسته روزیست دیدن استیصال‌شان!


@Soudabeh_Qaisari

جالب‌ترین تبریک به ترامپ از آنِ دیوید لمی وزیر خارجه بریتانیاست که در ۲۰۱۷ گفته بود اگر ترامپ به بریتانیا برود، حتما در خیابان اعتراض خواهد کرد چون ترامپ نژادپرست کوکلس‌کلن و طرفدار نازی‌هاست و در زمان لیز تراس هم‌ توییت کرد که ترامپ خودشیفته، بیگانه‌هراس و دغلبازه دوست بریتانیا نیست و نه تنها نباید رئیس‌جمهور بشه بلکه لیاقت نشست رسمی با ملکه رو هم نداره و...
حالا در پیام تبریک غرا درباره روابط خوب امریکا و بریتانیا نوشته و گفته بی‌صبرانه منتظر همکاری با ترامپ و جی‌دی ونس است. کامنت‌های زیر این تبریک بسیار خواندنی‌اند.


@Soudabeh_Qaisari

ترامپ ۲۶۵
هریس ۱۸۷
ترامپ آماده سخنرانی

☝️☝️☝️☝️☝️☝️

🔺️‏قشنگ از ترس از دست دادن شغل‌های بیخودی مثل مشاوران دولتی و کارشناس x و y که حقوق مفت می‌گیرند، وحشت کردند. کاری که خاویار میلی در آرژانتین انجام داد و وزارت‌خانه‌های عاطل و باطل رو تعطیل، کسری همیشگی بودجه را رفع و تورم را کنترل کرد.


@Soudabeh_Qaisari

بی‌بی‌سی در یک نظرسنجی از مخاطبانش پرسیده آیا سیاست چند فرهنگی در بریتانیا موفق بوده یا نه؟
۵ درصد گفته‌اند موفق بوده و ۹۵ درصد پاسخ منفی داده‌اند.
🔺️ظاهرا مارکسیسم فرهنگی در همه جا دارد با شکست مواجه می‌شود.هیچ چیز به قدر تجربه عملی نمی‌توانست مزخرف‌بودن این ایده را ثابت کند.


@Soudabeh_Qaisari

این هم واکنش حامیان ترامپ به آشغال خوانده شدن از سوی بایدن!

واااای...
بعد از این که جو بایدن حامیان ترامپ را آشغال خطاب کرد، ترامپ با ماشین جمع‌آوری آشغال به محل سخنرانی تبلیغاتی جمهوریخواهان رفت و تمام مدت با روپوش سپوران شهرداری سخنرانی کرد! 🤭
‏رسانه‌ها مجبور شدند با همین وضعیت اون رو پوشش بدن.

@Soudabeh_Qaisari

تقلب آشکار در انتخابات گرجستان که قراره زیر نظرِ ناظران بین‌المللی انجام بشه!!!


@Soudabeh_Qaisari

بدنام‌ترین سازمان‌ ملل از روز آغاز به کار تا کنون!
گوترش امروز در اجلاس بریکس با پوتین، که حکم بازداشت جهانی او به دلیل نسل‌کشی توسط لاهه صادر شده، و لاوروف دست داد و لوکاشنکوی دیکتاتور و قاتل را در آغوش گرفت.
ظاهرا کشتن فلسطینی‌ها نسل‌کشی است ولی کشتن اوکراینی‌ها واجب است!


@Soudabeh_Qaisari

چاپ دوم کتاب "جنگ‌ها چگونه ما را تغییر دادند؟" منتشر شد.
لینک خرید با تخفیف
https://www.bennubook.com/book/1525154/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D9%87%D8%A7-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D9%85%D8%A7-%D8%B1%D8%A7-%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D9%86%D8%AF-%D8%A7%D8%AB%D8%B1-%D9%85%D8%A7%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D9%85%DA%A9-%D9%85%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%A7%D8%B4%D8%B1-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D8%B3%D9%87

چهار روز است که شبکه برق کوبا از کار افتاده و سراسر کشور در خاموشی فرو رفته است. مردم کوبا دهه‌ها است که زندگی وحشتناک و غیر قابل تصوری را سپری می‌کنند. اکثر مردم غالبا گرسنه‌اند و خوردن پوست و ریشه گیاهان رایج است. تعداد گاری‌هایی که با اسب و الاغ کشیده می‌شوند از اتومبیل‌هایی که آنها هم مدل هفتاد تا هشتاد سال قبل هستند، بیشتر است. اکثر مناطق شهری همچون بیغوله‌هایی پوسیده و رها شده است. دستکم تا همین هشت سال پیش استفاده از اینترنت و موبایل ممنوع بود. فضای بیمارستان‌ها و مراکز درمانی شبیه خرابه‌هایی است که به زباله‌دانی تبدیل شده‌اند. حتی برخی از زنانی که پزشک یا استاد دانشگاه هستند، مجبورند برای تامین مخارج خود به روسپی‌گری تن دهند. حکومت برای تامین مخارجش شهروندان را همچون بردگان بی مزد برای کار یا جنگ به کشورهایی نظیر روسیه می‌فرستد و مزد آنها را خودش دریافت می‌کند. تعداد زندانیان سیاسی از کل کشورهای آمریکای مرکزی بیشتر است. کوبا تنها کشور قاره آمریکا است که در آن اردوگاه‌های بازپروری سیاسی وجود دارد که در آنها ده‌ها هزار نفر زندانی‌اند.
چرا مردم کوبا باید چنین روزگار بگذرانند؟ آنان چه گناهی مرتکب شده‌اند که باید سهمشان از زندگی این باشد؟ پاسخ را باید در تصمیم‌گیری و انتخاب در برهه‌های حساس تاریخی جستجو کرد. کوبا پیش از انقلاب شوم کاسترو و چه‌گوارا برترین اقتصاد آمریکای مرکزی را داشت و یکی از پر رونق‌ترین مراکز توریسم جهانی بود.
در دهه شصت میلادی، ژان پل سارتر فیلسوف شهیر و چپگرای فرانسوی به کوبا سفر می‌کرد و در ستایش افکار و برنامه‌های کاسترو و چه‌گوارا کتاب می‌نوشت و از شور و هیجان سر از پا نمی‌شناخت. در آن دوره روشنفکر چپگرا یا نیمه چپگرایی را نمی‌توان یافت که تحسین‌گر کوبای سوسیالیستی نبوده باشد. اگر سازمان سیا این خدمت بزرگ را به مردم قاره آمریکا نکرده بود که ارنستو چه‌گوارا این آدم‌کش متعصب و دیوانه را همچون موش فاضلاب از گودالی در جنگل‌های بولیوی بیرون کشیده و به درک واصل کند، چند کشور دیگر در این قاره به سرنوشت کوبا دچار شده بودند.
آنچه امروز برای ما مردم ایران اهمیت اساسی دارد، حساسیت و هشیاری کامل نسبت به فریب‌ها و ترفند‌های روانی فعالین و روشنفکران چپگرا است. این هشیاری می‌تواند و باید مانع از آن شود که اسمائیل بخشی‌ها، فرج سرکوهی‌ها، یوسف اباذری‌ها و کامران متین‌ها نقشی در ساختن آینده ما داشته باشند.

«اروپا و جزایر سه‌گانه»


جنگ روسیه در اوکراین باعث شد ایران خنجر دیگری بخورد. اروپا ایران را در مورد جزایر سه‌گانه «اشغالگر» خوانده است. درست است که امارات با عصای موسای تجارت و اقتصاد و با بازی‌های بُردـ‌بُرد به خوبی یاد گرفته است کار خود را از پیش برد (کاری که البته هیچ مهارت شگرفی نیست، فقط لازم است ایدئولوژی چپ عقل سلیم را فلج نکرده باشد)، اما این فقره، یعنی این همراهی عجیب اروپا با امارات و غش کردن اروپایی‌ها در آغوش امارات بیشتر پیامد جنگ اوکراین و دوستی خاله‌خرسۀ روسیه با ایران است تا نتیجۀ مهارت عقل‌سلیمِ اماراتی. برویم عقب‌تر...

اوایل سال ۲۰۲۲ ــ زمستان ۱۴۰۰ ــ اولیانوف، نمایندۀ روسیه در مذاکرات هسته‌ای، مَرد پرحرفِ مذاکرات که همیشه دست‌به‌توئیت بود و بر اساس تعداد بطری‌ها روی میز مذاکرات هسته‌ای خبرهای خوش توئیت می‌کرد، در توئیتی نوشت «فقط پنج دقیقه تا توافق هسته‌ای با ایران مانده است». درست می‌گفت! فقط پنج دقیقه مانده بود، منتها این شعرِ او مصرع دومی هم داشت! نگفته بود که رئیسش، پوتین، قصد دارد در دقیقۀ چهارم به اوکراین حمله کند. لشکرهای روسیه وارد خاک اوکراین شدند و اولیانوف هم که دیگر کاری در ژنو نداشت دفترـ‌دستکش را جمع کرد و کلاً رفت که رفت!

ساعت مذاکرات در همان دقیقۀ چهارم برای همیشه به خواب رفت. در جنگ روسیه و غرب توافق هسته‌ای قطعاً به ضرر روسیه بود، زیرا روسیه می‌خواست از اهرم انرژی علیه غرب استفاده کند ــ همان تئوری پوچ و بی‌نتیجۀ «زمستان سخت» که روس‌دوستان در ایران نیز از «راشاتودی» یاد گرفته بودند و تأمل‌نشده تکرار می‌کرد... وینتر ایز کامینگ! وینتر ایز کامینگ! زمستان‌ها آمدند و رفتند و از انرژی اهرمی برای روسیه درنیامد، اما بازندۀ بازیِ روسیه با کارت انرژی که بود؟ ایران! در حالی که ایران می‌توانست دریچۀ امید اروپا باشد، روسیه جلوی مذاکرات را سد کرد و ایران را به بخشی از کابوس اوکراین بدل کرد.

این اقدام امروز اروپا را نیز باید یکی دیگر از ترکش‌های جنگ اوکراین بدانیم. اگر روسیه در جنگ با اوکراین واقعاً به کمک ایران نیاز دارد، یعنی از این پس نیز فقط برای ایران هزینه دارد! وقتی خود روسیه نمی‌تواند گلیم خود را در برابر غرب از آب بیرون کشد، چه گلی قرار است سر دیگران بزند؟ کَل اگر طبیب بودی، سر خود دوا نمودی! اروپایی که با مدل اقتصادیِ سوسیال دهه به دهه ضعیف‌تر، و به جیب مالیات‌دهندگانِ اقتصاد «نئولیبرالِ» آمریکا محتاج‌تر می‌شود، مجبور شده است برای اوکراین خرج کند. امارات وارد بازی بُردـ‌بُرد با اروپا می‌شود، در حالی که روسیه ایران را درون جنگی می‌کشد که برای اروپا فقط ضرر است. پس باید منتظر ضربه‌های دیگری از جانب اروپا باشیم. اما وقتی خود چین و روسیه که ــ به خیال ما ــ طرف ما هستند پای بیانیه‌ای را امضا می‌کنند که به نفع امارات است، از اروپا چه انتظاری می‌رود؟

دولت پزشکیان هم حتی قبل از تشکیل کابینه‌اش مشخص بود قرار نیست در این معادلات دیپلماتیک تغییری دهد. وزیر خارجه روز اول آب پاک را روی دست همه ریخت و گفت ما با آمریکا مشکل مبنایی داریم. پس مسئله فقط کاستن از هزینه‌های احتمالی است (اما مگر دولت‌های قبل چنین نکردند؟). این دنیا محل بده‌بستان است. طرفداران رابطۀ اقتصادی با چین در توجیه چین‌دوستی خود می‌گویند: چین دومین اقتصاد دنیاست! یعنی شگفت‌انگیزترین و البته عصبانی‌کننده‌ترین جواب ممکن را می‌دهند! استدلال کلان ما را خُرد می‌کنند و یک تکه از آن تحویل خود ما می‌دهند! اگر ارتباط با دومین اقتصاد بزرگ دنیا مفید است، پس تخریب رابطه با اقتصادهای اول، سوم، چهارم، پنجم، ششم، هفتم، هشتم و نهمِ دنیا مطلقاً ضرر است! اتفاقاً رابطۀ اقتصادی با همان اقتصاد دوم هم زمانی واقعاً مفید است و به بهره‌کشی یک‌طرفه منجر نمی‌شود که همزمان ایران با سایر قدرت‌ها هم روابط اقتصادی داشته باشد. با هیچ پاک‌کن، با هیچ سمباده و با هیچ اسیدی نمی‌توان این اصل را از دفتر واقعیات این جهان پاک کرد! با شعار صخره‌ها جابجا نمی‌شوند. با فریاد کوه‌ها نمی‌گریزند. پس با تبلیغات صداوسیما هم نمی‌توان هزینه‌های بی‌کران انزوای ایران را انکار کرد.

نفت و گاز ما زیر خاک می‌ماند، استعداد جوانان ما هدر می‌رود و نخبگان ناامید می‌شوند، سرمایه‌هایی که باید به شمال خلیج فارس سرازیر شود، به جنوب آن می‌رود، انواع سرمایه از ایران می‌گریزد، از صادرکنندۀ گاز به واردکنندۀ آن تبدیل می‌شویم، مردمی که شصت سال پیش سوار خودروی آمریکایی، آلمانی و ژاپنی بودند، پرایدسوار می‌شوند، امید به خرید مسکن یک‌قرنی می‌شود و کشوری که آینده‌دارترین قدرت غرب آسیا به نظر می‌رسید، در برابر امارات توان دیپلماتیک لازم را برای دفاع از خود ندارد. ادامۀ این راه نیز چیزی مگر سرمایه‌سوزی در بر ندارد! والسلام!


▪️«داستان جزایر سه‌گانه»

مهدی تدینی

@tarikhandishi  |  تاریخ‌اندیشی

اسراییل ادعا می‌کند در حمله‌ای، یحیی سینوار را کشته است.

خبرنگاری جدید وارد مرحله خطرناکی شده!

خبرنگاران بدون هیچ تحقیقی مقاله و خبر می‌نویسند و در عین‌حال، نسبت به خطر رشد راست افراطی و انتشار اخبار جعلی در فضای مجازی هشدار می‌دهند.
خبرنگار گاردین در یادداشتی می‌نویسد که کتاب تامی رابینسون، بریتانیایی مخالف مهاجران غیرقانونی، به رتبه یک فروش سایت آمازون دست یافته و فقط با خواندن نظرات مردم! به این نتیجه رسیده که خطر راست افراطی و رابینسون زیاد است. یعنی حتی به خود زحمت نداده برای تحلیل، یک بار کتاب را بخواند!
وقتی به اصطلاح الیت جامعه به راحتی حتی در تیتر یادداشت اعتراف می‌کند بدون مطالعه کتاب درباره خطر آن هشدار می‌دهد، یعنی خیالش راحت است که مخاطبش چون خود او از قبل تصمیمش را برای محکوم کردن طرف مقابل گرفته و نیازی به تحقیق و راستی‌آزمایی ندارد.
کُنشی که به وضوح در غالب خبرنگاران چپ و در رسانه‌های به اصطلاح جریان اصلی مشاهده می‌کنیم.
🔺️ایراد چنین کنشی اینست که خبرهای درست و واقعی در دریایی از دروغ گم می‌شوند.

@Soudabeh_Qaisari

کامیابی آزمایش دیروز شرکت اسپیس ایکس در بازگرداندن بوستر یا پیشران موشک به سکوی پرتاب، تحولی بزرگ در راه تحقق دوره تاریخی جدیدی در زندگی چند هزار ساله بشر یعنی گذر از جهان تک سیاره‌ای به جهان چند سیاره‌ای است. دور نیست که در دو الی چهار دهه آینده شاهد شکل‌گیری کولونی‌های انسانی در مریخ یا سیارات دیگر باشیم و روند عظیم استخراج منابع و انرژی از کرات دیگر زندگی بشر را به گونه‌ای دگرگون کند که امروز حتی تصورش هم محال باشد.
مهمترین جنبه کامیابی آزمایش دیروز ایلان ماسک و همکارانش، برداشتن گامی بسیار بلند در جهت اقتصادی کردن و آسان کردن سفر به فضا است‌. به بیانی دیگر ایلان ماسک در حال رساندن عرصه فضانوردی و خدمات فضایی به مرحله تولید انبوه است و این شرط اول تسخیر و بهره‌برداری از کرات دیگر است.
رویای همیشگی ماسک امکان پذیر کردن حیات بر روی دیگر کرات بود. او در آغاز این مسیر دریافت که اولین مانع بزرگ، دشواری و هزینه سرسام آور سفر به فضا است. برای از میان برداشتن این مانع او در گام اول ساختار تولید موشک‌های فضایی را تغییر داد و موشک‌هایی بسیار ارزان‌تر تولید کرد. این تحولی درخشان بود اما کافی نبود. ماسک با نیروی تخیل مخصوص به خودش، این ایده حیرت آور را مطرح کرد که چقدر عالی می‌شود که بتوانیم از هر موشک بارها استفاده کنیم! بدین ترتیب امکان برگرداندن قسمت اول موشک یا پیشران آنها را فراهم کرد. در مرحله بعد چون مشاهده شد که موشک ممکن است در نقاط دوردست فرود آید و هزینه یافتن و حمل آن به پایگاه زیاد است، دست به کار پروژه‌ای شد که بازگشت موشک به سکوی پرتاب را ممکن سازد!
حتی ده سال پیش تصور این که موشک به فضا برود، محموله را تحویل داده و سپس به سکوی پرتاب خود در زمین بازگردد، ناممکن بود، اما امروز این امر محقق شده و این آغاز حرکت به سمت جهان چند سیاره‌ای است.
ایلان ماسک مسیر خود را در آغاز از راه شکستن انحصار دولتی در تولید موشک‌های فضایی آغاز کرد. او مناسبات بازار و سرمایه‌داری را به قلب صنعت فضانوردی برد. بدون این کار بزرگ تحول امروز ناممکن بود. ماسک همین امسال در پروژه دیگرش درمان نابینایی و فلج مغزی را از راه کاشتن تراشه‌های بسیار کوچک نورالینک در مغز انسان ممکن کرد. در سال‌های اخیر هیچ فرد، نهاد یا مجموعه انسانی به قدر ایلان ماسک زندگی بشر را متحول نکرده است.
بشر امروز این تحولات را مدیون سرمایه‌داری آمریکایی و منطق مخصوص آن است. چپگرایانی نظیر چامسکی پروژه‌های ماسک را ادا و اطوار، خودنمایی پوچ و اتلاف پول می‌خواندند. آنها و نظایرشان امروز کجا ایستاده‌اند؟

🔺️لجبازی کودکانه دولت بریتانیا در انتخاب سرمایه‌گذاران خارجی
سودابه قیصری

ایلان ماسک ثروتمندترین فرد جهان، رسما اعلام کرد مایل است در بریتانیا سرمایه‌گذاری کند اما به دلیل دلخوری وزیر بازرگانی دولت کارگر از پستی در فضای مجازی، از دعوت او برای اجلاس سرمایه‌گذاری در بریتانیا اجتناب کردند. رفتارهای کودکانه و لجبازی مسئولان به قیمت از بین رفتن فرصت‌ها، فقط مختص کشور ما نیست.

🔺️جاناتان رینولدز، وزیر بازرگانی بریتانیا، در مصاحبه با شبکه‌ اسکای مرتبا از پاسخ صریح به خبرنگار شانه خالی کرد:

🔺️خبرنگار: چرا از ایلان ماسک دعوت نکردید؟ شما برای جلب شرکتی که کارکنانش را غیابا و از طریق زوم اخراج کرد تقلا می‌کنید، اما برای دعوت از بزرگ‌ترین تولیدکننده اتومبیل سخت می‌گیرید چون مطلبی در شبکه اجتماعی پست کرد که شما دوست نداشتید؟
🔺️رینولدز: ببین، نمی‌خوام درباره دعوتی خاص از فردی خاص نظر بدم.
🔺️دست‌ بردارید، ایلان ماسک هر کسی نیست که دعوت کردنش مهم نباشد. ایلان ماسک بزرگ‌ترین تولیدکننده اتومبیل و ثروتمندترین فرد جهان است. چرا دعوتش نکردید؟
🔺️قصد ندارم از دلایل عدم دعوت شخصی خاص بگویم اما می‌توانم بگویم که ما ۳۰۰ نفر از شاخص‌ترین سرمایه‌گذاران، چهره‌های مهم حوزه‌ کسب‌و‌کار داریم که مقادیر قابل‌توجهی سرمایه را به بریتانیا می‌آورند. نام‌هایی بزرگ که تفاوتی بزرگ در زندگی کارگران ایجاد می‌کنند.
🔺️شما با حرف‌زدن درباره DP World که کارگرانش را اخراج کرده، راحتی. با خوشحالی از دعوت سعودی‌ها که فرمان قتل جمال خاشقچی را صادر کردند، می‌گویی و برایشان فرش قرمز پهن می‌کنی اما چرا ایلان ماسک دعوت نشده؟ چون خودت با او مخالفی، درسته؟
🔺️ابدا، مساله اینست که چی کسی می‌تواند نوعی از سرمایه را بیاورد که بزرگ‌ترین تغییر را در بریتانیا و در زندگی کارگران ایجاد کند. در حقیقت، فکر می‌کنم ما ۱۰۰ روز داریم...
🔺️ولی ماسک سرمایه کمی ندارد! که یکی دو تا خرت و پرت به بریتانیا بیاورد!
🔺️ببین، ملاک‌ها و انتخاب‌هایی تعیین شده. درک می‌کنم که همه می‌خواهند به این اجلاس بیایند، اما همه نمی‌توانند. فکر نمی‌کنم درست باشد که برای افراد خاص، تصمیمات ویژه بگیریم. مهم ایجاد تغییرات بزرگ است.
🔺️متوجهید چقدر عجیب به نظر می‌رسد که شما می‌خواهی مردم بیایند در بریتانیا سرمایه‌گذاری کنند، می‌خواهی مردم پولشان را بیاورند، با این وجود، شخصی که پول بیشتری برای سرمایه‌گذاری دارد و طبق حرفی که خودش علنا در شبکه‌های مجازی گفته، علاقه دارد در بریتانیا سرمایه‌گذاری کند، دعوت نمی‌شود! شما شخصا داری تصمیم می‌گیری که او به قدر کافی خوب نیست؟ دلیل‌تان برای رد او چیست؟
🔺️نه ببین، اگر افرادی برای سرمایه‌گذاری در بریتانیا پیشنهادی داشته باشند، البته که من با آنها صحبت می‌کنم. هزاران نفر خواهان آمدن به این اجلاس‌ بودند.
🔺️دست بردارید، البته که می‌خواهند بیایند. اما ایلان ماسک مثل آن هزاران نفر نیست!
🔺️ساده می‌گویم؛ افراد دارند می‌آیند. شما میزان سرمایه‌گذاری را خواهید دید، شاهد فرصت‌ها برای بریتانیا خواهید بود. کیفیت و عمق تلاش‌های دولت جدید را خواهید دید. و فکر می‌کنم صحبت از شخصی خاص کار درستی نیست...


@Soudabeh_Qaisari

🔺️لجبازی کودکانه دولت بریتانیا در انتخاب سرمایه‌گذاران خارجی

سودابه قیصری

ایلان ماسک ثروتمندترین فرد جهان، رسما اعلام کرد مایل است در بریتانیا سرمایه‌گذاری کند اما به دلیل دلخوری وزیر بازرگانی دولت کارگر از پستی در فضای مجازی، از دعوت او برای اجلاس سرمایه‌گذاری در بریتانیا اجتناب کردند. رفتارهای کودکانه و لجبازی مسئولان به قیمت از بین رفتن فرصت‌ها، فقط مختص کشور ما نیست.

@Soudabeh_Qaisari

ادامه در
⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️

آدم باحال این‌طوریه 🥰
درست مثل شهردار ما!!!

معجزه‌ی تکنولوژی و سرمایه!
بی‌نظیر و شگفت‌انگیز
زنده باد علم!

وزارت دفاع روسیه خبر داده که ویکتوریا رُشچینا، روزنامه‌نگار ۲۷ سالهٔ اوکراینی در زندانی در روسیه جان داده است. او ۱۳ ماه پیش در حال تهیهٔ گزارشی در مناطق تحت اشغال روسیه ناپدید شد و ۹ ماه بعد مقام‌های روسیه اسارت او را تأیید کردند. وزارت دفاع روسیه گفته که جسد رُشچینا «در چارچوب برنامهٔ تبادل اجساد زندانیان» به اوکراین تحویل داده خواهد شد.

عجب! قبل انتخابات مغز ما رو خوردید که "فرق می‌کنه کی رئیس‌جمهور باشه و پزشکیان مثل قیصر راه میره و مردیست که وعده الکی نمی‌ده!"
حالا فهمیدید که فیلترینگ در ید قدرت ایشون و وزیرش نیست؟ ما که قبل انتخابات همین رو می‌گفتیم ولی از نظر شما خائن و تفرقه‌انداز بودیم!!


@Soudabeh_Qaisari

بهترین نظری که درباره انتخابات پیش رو و فرقه دموکرات، چپ و پروگرسیو امریکایی خواندم:
"کاش می‌تونستم قبول کنم که با این مصاحبه فاتحه‌ی هریس خوانده است، اما نمی‌تونم. چرا؟ چون حامیان هریس ابدا اهمیتی نمی‌دن که چرت و پرت میگه و حرف‌‌هاش مفهومی نداره. تنها چیزی که براشون مهمه نفرت‌شون از ترامپه و لاغیر. و تا وقتی چنین حسی دارند، هریس، حتی اگر کانگارو هم باشه، باز هم بهش رای میدن.
🔺️به عبارتی میگه کامالا هریس بی‌بته است ولی نفرت از ترامپ در چپ‌ها قوی‌تره.



@Soudabeh_Qaisari

استعمارگر بودند وقتی استعمارگری مُد نبود!

گزارش‌ها حاکی است که دولت ایالات متحده «بسته‌ای جبرانی» به اسرائیل پیشنهاد کرده است تا اگر از حمله به «اهدافی مشخص» در داخل ایران خودداری کند، آن را دریافت خواهد کرد

به گزارش جروزالم پست، طبق این گزارش یک خبرنگار اسرائيلی از مقامات آمریکایی گزارش‌هایی دریافت کرده که واشنگتن این بسته جبرانی را به اسرائیل پیشنهاد داده تا در صورت خودداری از حمله به اهداف مشخص در ایران، این بسته را به دست آورد.

بر اساس این گزارش، بسته شامل ضمانت کامل دریافت حمایت دیپلماتیک و همچنین یک بسته تسلیحاتی است و به‌طور مستقیم در ازای خودداری از حمله به اهداف خاصی در ایران پیشنهاد شده است.

طبق گزارش جروزالم پست، مقامات اسرائیلی در پاسخ گفته‌اند «ما نظرات ایالات متحده را مد نظر داریم و به آن‌ها گوش می‌دهیم، اما هر کاری برای حفاظت از شهروندان و امنیت اسرائیل لازم باشد، انجام می‌دهیم.»

ارتش اسرائیل همچنان در حال مشورت با ایالات متحده، از جمله ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا، سنتکام، در مورد چگونگی پاسخ به حمله موشکی دوم حکومت ایران به اسرائیل است که دهم مهر ماه انجام شد.
@VahidHeadline

📡 @VahidOnline

فروشگاه زنجیره‌ای والمارت کتابی با عنوان "دستاوردهای کاملا هریس" را برای فروش گذاشته که تمام ۱۹۱ صفحه‌اش خالیست! 🤣
آمازون نیز این کتاب را در ژانر طنز سیاسی با قیمت ۱۶/۹۵ دلار برای فروش گذاشته و بخش نظرات بسیار بامزه است. نویسنده در آمازون نوشته به دلیل وجود وکلای چپ، باید اعلام کنم که غالب صفحات کتاب خالیست.


@Soudabeh_Qaisari