سلیس

«مادربزرگم من را بزرگ كرد كه برايم مثل مادر بود. وقتي ۱۵ سالم بود او مبتلا به بيماري زوال عقل شد. خيلي زود در همان اوايل بيماري كه خيال مي‌كردم ارتباطي به ‌شدت شخصي با اين مساله دارم، فهميدم ديگران هم با اين موضوع ارتباط برقراركرده‌اند. وقتي اين نمايشنامه در پاريس و فرانسه و كشورهاي ديگر روي صحنه بود با ديدن واكنش مشابه تماشاگران در هر جايي تكان خوردم خيلي غافلگير شدم. مردم پس از هر اجرايي مي‌آمدند تا داستان خودشان را با ما در ميان بگذارند و اين‌گونه فهميدم چيزي روان‌پالا در اين موضوع وجود دارد. هنر قدرت اين را دارد تا حس كنيد بخشي از چيزي بزرگ‌تر از خودتان هستيد».( فلوريان زلر، کارگردان فيلم «پدر»

💢 فلورین زِلِر به خاطر نگارش فيلمنامه «پدر» توانست جايزه بهترين فيلمنامه اقتباسي را در مراسم اهداي جوايز اسكار ۲۰۲۱ بگيرد. آنتوني هاپكينز و اليويا كلمن نيز نامزد جايزه اسكار در بخش بازيگري بودند كه البته تنها هاپكينز توانست اين جايزه را براي دوم به خانه ببرد.

✅ در سلیس بخوانید:
نگاهی به فيلم «پدر» ساخته «فلورين زلر»/واگويه‌های ذهنی يك پدر...
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢معروفترین پدرهای دنیای ادبیات

🔸برخلاف شخصیت مادرها، تصویر پدرها در دنیای ادبیات تنوع زیادی دارد و نویسندگان نگاه‌های متفاوتی به رابطه پدر و فرزندی دارند. این، فهرستی است که من (احسان رضایی) از پدرهای خیالی در داستان‌هایی که خوانده‌ام، در ذهن داشتم و آنها را طبق الگوهای متفاوت رابطه با فرزندان، در چند دسته تقسیم کردم. قاعدتا به این سیاهه می‌شود اسم‌های دیگر هم اضافه کرد و آن فهرست کاملتر را برای مطالعات بعدی استفاده کرد.
🔴 @salissweb
فعلا همین را داشته باشید:

🔹پدرهای کشته به دست پسر: ادیپ، پدرش (لایوس) را می‌کشد/ ضحاک پدرش (مرداس) را می‌کشد/ «برادران کارامازوف» (جز آلیوشا) پدرشان را می‌کشند/ در «آتش بدون دود» یک مورد پدرکشی هست/ ولدمورت «هری پاتر» پدر ماگلش را کشته

🔹پدرهایی که پسرشان را کشتند: اودیسه و تلگونوس/ رستم و سهراب (داستان دنباله‌هایی در مورد برزو، پسر سهراب و شهریار، پسر برزو هم دارد که با رستم می‌جنگند)/ گشتاسپ، اسفندیار را به جنگ رستم می‌فرستد و عملاً او را به کشتن می‌دهد/  پدر نیل در «انجمن شاعران مرده» (ن. اچ. کلاین‌بام) آن‌قدر فشار می‌آورد که نیل خودکشی می‌کند.

🔹پدرهای ناکام و خیرندیده از فرزند
پریام، پادشاه تروا/ فریدون در «شاهنامه»/ «شاه لیر» و دخترهایش (شکسپیر)/ پدر مقتولِ «هملت» (شکسپیر)/ «باباگوریو» و دو دخترش (بالزاک)/ «پدر خانواده» (دنیس دیدرو)/ بابای بازاروفِ جوان در «پدران و پسران» (تورگنیف)/ پدر رمان «ماهی بزرگ» (دانیل والاس) که بچه‌ها هیچوقت حرفهایش را باور نمی‌کنند/ اغلب پدرهای «آتش بدون دود» (نادر ابراهیمی)

🔴 @salissweb
🔹پدرهای قدرتمند. «پدرخوانده»های ماریو پوزو/ پدر سارا کرو (فرانسیس هادسن بارنت) که خیلی خرپول است/ بابای جسی در «خداحافظ گری کوپر» (رومن گاری)/ لرد عزریل در «نیروی اهریمنی اش» (فیلیپ پولمن)

🔹پدرهای زیادی گیر: پدر تام (گدا) در «شاهزاده و گدا» (مارک تواین)/ دنتور و پسرهایش در «ارباب حلقه‌ها» (تالکین)/ پدر «خانواده تیبو» (روژه مارتن دوگار)

🔹پدرهای بی‌مسئولیت: تناردیه پدر در «بینوایان» (ویکتور هوگو)/ بابای اسکارلت «بربادرفته» (مارگارت میچل)/ هنچارد که «شهردار کاستربریج» هم می‌شود ولی فکر فروختن بچه‌اش رهایش نمی‌کند (تامس هاردی)/ دکتر هورنیکور «گهواره گربه» (کورت ونه‌گات)

🔹پدرهای بی‌عرضه: پدر مومو در «زندگی در پیش رو» (رومن گاری)/ پدر مخترع بوگیر کفش در «گودال‌ها» (لوییس ساکار)

🔹پدرهای مؤثر در تربیت بچه
بابای کیتی در «آنا کارنینا» و باقی کارهای تولستوی/ سروانِ «دختر سروان» (پوشکین)/ آتیکوس فینچ در «کشتن مرغ مینا» (هارپر لی) که خیلی از منتقدها او را بهترین تصویر پدر در دنیای ادبیات می‌دانند/ پدر راوی در «راستی آخرین بار پدرت را کی دیدی؟» (بلیک ماریسن)
🔴 @salissweb
🔹پدرهای با شخصیت پیچیده: پراپسرو در نمایشنامه «طوفان» (شکسپیر)/ پدر سونیا در «جنایت و مکافات» (داستایوسکی)/ پدر نیک در قصۀ «پدرها و پسرها» (همینگوی)/ قصه‌های دن چاون/ «گاوخونی» (جعفر مدرس صادقی)

🔹پدرهای بامزه: «قصه‌های بابام» (ارسکین کالدول)/ کمیک «قصه‌های من و بابام» (اریش اُزِر)/ داستان جراحی «زبان کوچک بابام» در «شلوارهای وصله‌دار» (رسول پرویزی)/ پدر سعید در «دایی‌جان ناپلئون» (پزشکزاد)/ پدر مهاجرت‌کردۀ «عطر سنبل، بوی کاج» (فیروزه جزایری دوما)

🔹پدرخوانده‌ها: پدر ژپتو در «پینوکیو» (کارلو کلودی)/ ژان والژان در «بینوایان» (ویکتور هوگو)/ «بابا لنگ‌دراز»ِ جودی ابوت (جین وبستر)

🔹پدربزرگ‌های حامی: بابابزرگ نل (قصه «جعبه جواهر» چارلز دیکنز)/بابابزرگ «هایدی» (جوانا اسپیری)/ پدربزرگ سوفی در «راز داوینچی» (دن براون)/ باباجونِ علی فتاح در «من او» (رضا امیرخانی)
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢كي مي‌دونه؟

🔸تاكسي پيچيد توي يك كوچه؛، مردي كه جلوي تاكسي نشسته بود، گفت: «واي اينجا محله جواني‌هاي منه، چقدر خاطره از اين كوچه‌ها دارم.»
راننده پرسيد: «خاطره تلخ يا شيرين؟»
مرد كمي فكر كرد و گفت‌: «خاطره مثل خميره، قر و قاطيه، يه تيكه است.»
زني كه عقب تاكسي نشسته بود، گفت: «براي اينكه وقتي مي‌گذره ديگه نه بدي‌ها اونقدر كه فكر مي‌كرديم بد هستن نه خوبي‌ها، اونقدر كه فكر مي‌كرديم خوبن خاطرات خوب يه غمي هم توش داره، خاطرات بد هم يه حس دلتنگي و حسرت  داره.»
مرد گفت: «شايد چون هيچي اونقدر بد نيست، هيچي هم خيلي خوب نيست.»
راننده گفت: «اصلا چي خوبه، چي بد؟»

✅سروش صحت
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

ای ابرِ خوش باران بیا
وِیْ مَستیِ یاران بیا

وِیْ شاهِ طَرّاران بیا
مَستان سَلامَت می‌کنند

💢مولانا
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

هیچ‌کس جز خود آدمی چیزی به خود نمی‌دهد و هیچ‌کس جز خود آدمی چیزی را از خود دریغ نمی‌دارد. تنها راهزنی که دار و ندار آدمی را به یغما می‌برد اندیشه‌های منفی اوست.
تردیدها، ترس‌ها، نفرت‌ها و حسرت‌ها، دشمنان انسان در درون خود اوست، ترس توست که شیر را درنده می‌کند، بر شیر بتاز تا ناپدید شود.
بازی زندگی، یک بازی انفرادی‌ست.
اگر خودتان عوض شوید، همه اوضاع و شرایط عوض خواهد شد.

💢اسکاول شین، چهار اثر
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

پایان نه‌چندان درخورِ یکی از بهترین سریال‌های دهه -نگویم بهترین‌شان؟- نباید ما را از این سفر ۶ساله‌ی شگرف غافل کند.

«یلو استون» به‌شکل مطلق، یک سفر به سرزمین ناشناخته‌ها، در عمیق‌ترین شکل خود بود، و به‌شخصه، آموخته‌هام از آن و آن تأثیری که یک اثر هنری می‌تواند بر روح تو بگذارد، چنان بود که مدت‌هاست نمونه‌ای چنین در نسبت با خود سراغ ندارم.

این کلاس درسِ «آمریکاشناسی» -آمریکایی که واقعن هست و نه چنان که می‌نمایند- به تو می‌گوید چرا آمریکا به‌عنوان نماد سرزمین فرصت‌های طلایی، هم‌زمان محل به‌دست‌آوردن است؛ و هم‌زمان در یک بدویت محض نسبت به سنتی‌ترین ارزش‌ها، هم‌چنان پای‌دار. برای من فراتر از این، «یلو استون» نخستین محل تشکیک در ارزش‌های پای‌دار سالیان‌م نسبت به سرزمینی دیگر بود. برای نسلی که اصلاحات داخلی کشور خودش و رویکردهای دموکرات‌های آمریکا هم‌معنا بود، که یاد گرفته بود آدم‌خوب‌ها این‌ها هستند و جمهوری‌خواهان دارودسته‌ی عوضی‌ها، اما هم‌زمان هم، دل در گروی قهرمانان تک‌روی خسته‌ی ملی‌گرایی داشت که زمین و خاک ارزش‌شان است و خشونت بیرون از قانون، گاه تنها راه حفظ مردانه‌گی و حفظ اصول (به‌سان قهرمانان سینمای کیمیایی که خود متأثر از وسترن‌ها بود)، «یلو استون» تصویر تمام این تناقض‌ها و چالش‌هاست.

گاوچران تنهای اصول‌گرایی دارد میراث‌دار پدران‌ش -به‌معنای دقیق کلمه- که حافظ سرزمینی به‌غارت گرفته‌شده از سرخ‌پوست‌هاست و خشونت را هم برای بقا به ارث برده. او فرزندانی تربیت کرده هرکدام در یک مسیر گاه سنتی و گاه مدرن اما همه‌ی تخصص‌هاشان در جهت بقای همین مرتع بزرگِ میراث. او پدرسالاری‌ست که دغدغه‌ی میز ناهارخوری مهمان‌سراش را دارد که خانواده باید سر آن جمع شود به هر حرفی جز کار؛ و رفتارش با زنان هیچ تأثیری نگرفته از تغییرات زمانه. چنان که ادب کردن معترض گیاه‌خواری که او را عاشق خود می‌کند، چنان است که رام کردن یکی از رمه‌هاش.

در این بدویت اما، این ارزش‌ها و اصول هستند که خود را به رخ می‌کشند و جهان مدرن است که علیه طبیعت می‌ایستد. طبیعتی که در گذر ۵ فصل، تو دل‌باخته‌اش می‌شوی، و هم‌راه و هم‌مسیر قهرمان در حفظ‌ش. این سریالی‌ست علیه تمام ارزش‌های مدرن و هنر تیلور شریدان این است که چنان با ایمان پای ارزش‌هاش می‌ایستد که تو چاره‌ای جز پذیرش ارزش‌های مشترک‌ت با او نداری. درست همان کاری که وسترن‌های کلاسیک می‌کردند و حالا موجب شرم بخشی از جامعه‌ی آمریکایی هستند، بدون آن که مسیر طی‌شده را در نظر بگیرند.

پراکنده و متناقض حرف می‌زنم؟ چون «یلو استون» چنین است. نمی‌گوید تکلیف جهان این است و خوب و بد کدام. تو را می‌گذارد وسط همه‌ی تناقض‌هات و بدوی‌ترین روی خودت را نشان‌ت می‌دهد، تشنه‌ی اصول و خشونت و پنجه کشیدن به صورت مخالف‌ت، جای لبخند از سر اجبار زدن.

«یلو استون» از تمام این‌ها حرف می‌زند و تمام این‌ها را می‌کاود بی راه‌حل نهایی. شاید نخستین اثری که هم‌زمان هم وسترنر و اصول‌ش را ارج می‌گذارد و هم سرخ‌پوستان صاحب سرزمین را. تمام موج‌های روز را در بدویت خود به سخره می‌گیرد بی‌آن‌که برای آن‌ها تعیین تکلیف کند. فقط می‌گوید ببینید بر چه زمینی دارید این حرف‌ها را می‌زنید. میان کدام مردم با چه فرهنگی.

«یلو استون» علیه نسخه‌پیچی‌های عمومی‌ست و دائم یادت می‌اندازد همه‌چیز چه اندازه می‌تواند تقریبی باشد. به یاد بیاورید آن سخن‌رانی بی‌نظیر جان داتون را:
"If it's progress you want, then don't vote for me. I am the opposite of progress. I am the wall it bashes against, and I will not be the one who breaks."

و همه‌ی این جهان‌بینی سریال، این چالش‌های مدام اخلاقی و جهان‌شمول، در زیباترین لنداسکیپ‌های ممکن، با بهترین گروه بازی‌گری ممکن، موسیقی گوش‌نواز و دیالوگ‌های در گوش تکرار‌شونده ساخته شده است.

سریالی که شش سال مداوم هر هفته در شب پخش تماشاش کردم و هربار که تیتراژ ابتدایی‌اش پخش شد، بی‌که حتا یک قسمت ردش کنم، موسیقی‌اش جان‌م را تکان داد.
در بزرگ‌داشت چنین سریالی چه می‌توان نوشت؟

کوین کاستنر و کلی رایلی، پدر و دختری که یکی از بهترین پدر-دخترهای تاریخ را ساختند و بارها در سال‌های مختلف چشم‌م را تر کردند؛ حتا در آن سکانس پایانی وقتی دیگر کاستنری نبود اما رایلی -چه درست گفت منتقدی که بث داتون او را لیدی مکبث قرن ۲۱ خواند- با یک تابوت، باز هم شکوه این رابطه را به جا آورد. بله آقای شریدان، این واقعن قصه‌ای بود که ارزش گفته‌شدن داشت*.

*این یکی از واپسین دیالوگ‌های سریال است.

✅ خسرو نقیبی

💢در سلیس نیوز بخوانید:
نگاهی به سریال «یلواستون» ساخته تیلور شریدان

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

اغلب نویسندگان مشهور جهان دستور عمل یا توصیه‌هایی برای نویسندگان جوان دارند. «استفن کینگ» یکی از این نویسندگان بلندآوازه است که با داستان‌هایش میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان مسحور خودساخته و به‌طور میانگین سالانه از این راه، ۱۷ میلیون دلار درآمد کسب می‌کند. او خالق بیش از ‌۲۰۰ اثر ادبی در ژانرهای وحشت و خیال‌پردازی است. کارگردانان مطرح با اقتباس از رمان‌های او فیلم‌های بسیاری ساخته‌اند؛ «مسیر سبز»، «رهایی از شائوشنگ» و «مه» به کارگردانی «فرانک دارابونت»، «میزری» به کارگردانی «راب راینر» و «۱۴۰۸» به کارگردانی «مایکل هاف استروم»، برخی از محبوب‌ترین آثار اوست. «کینگ» در کتاب خاطراتش با عنوان «درباره‌ی نویسندگی» مطالب ارزشمندی را درباره‌ی این‌که چطور می‌شود نویسنده‌ای خوب و موفق شد، نوشته است. او در این زمینه تعارف هم ندارد و می‌نویسد: «نمی‌توانم دروغ بگویم که نویسنده‌های بد وجود ندارند. متأسفانه هستند و تعدادشان هم زیاد است.» اگر نمی‌خواهید یکی از آن‌ها باشید، این ۲۲ نکته را از استاد ادبیات جنایی آمریکا به یادگار داشته باشید...

در سلیس بخوانید:
راز و رمزهای داستان نویسی استفن کینگ

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢راهنمای فیلم‌: عضو شماره ۲ هیئت منصفه ۲۰۲۴ ساخته کلینت ایستوود

فیلم تازه‌ی کلینت ایستوود با عنوان عضو شماره ۲ هیئت منصفه درباره‌ی مرد جوانی است که می‌خواهد هرچه سریع‌تر کار یک محاکمه و اعلام رأی نهایی را تمام کند تا بتواند کنار همسر در آستانه‌ی زایمانش باشد، ولی ناگهان متوجه می‌شود در موقعیت غیرمنتظره‌ای قرار گرفته و نمی‌تواند به‌سادگی از این پرونده خلاص شود.

آقای ایستوود در دهمین دهه‌ی زندگی‌اش کماکان دغدغه‌ی عدالت دارد؛ درگیر این پرسش که آیا عدالت مفهومی قطعی است و باید به یکسان شامل همه شود، یا استثناهایی باعث می‌شود در تعریف‌های قطعی‌مان تجدید نظر کنیم.
پیرمرد هم‌چنان نگران تأثیر مهلک قضاوت‌های شتاب‌زده‌ی مردم است و تأثیرش بر سرنوشت یک انسان. همان وضعیت تراژیک کاراکتر دِیو بویل (تیم رابینز) در میستیک ریور که بی‌گناه بود ولی همه‌ی شواهد علیه او ردیف شده بود. یک قربانی مظلوم که بی‌دلیل هیولا پنداشته شده بود.
ایستوود وسوسه‌ی این داستان خاص را دارد: مرگ دختری جوان و بعد، متهم‌شدن کسی به قتل که بی‌گناه است ولی همه باور دارند به این آدم «می‌آید» که قاتل باشد.

ایستوود در وسترن‌هایش، در فیلم‌های جنگی‌ و حتی در درام‌های عاشقانه‌اش هم به این دست‌مایه علاقه نشان داده. تعریف مردم از گناهکار و بی‌گناه، و پاداش و کیفری که با قاطعیت تعیین می‌کنند برایش مسئله است. دست از سرش برنمی‌دارد.

این فیلم تازه اما فقط یک درام استاندارد دادگاهی است با همان مصالح آشنا. قصه‌ی نامحتملی را روایت می‌کند که ناچاریم فرض اولیه‌اش را بپذیریم چون قرارداد ابتدایی داستان است و همه چیز بر آن استوار شده. ارجاع‌هایی به دیگر درام‌های دادگاهی مشهور تاریخ سینما مثل دوازده مرد خشمگین هم دارد.

عضو شماره ۲ هیئت منصفه فیلم حرفه‌ایِ تر و تمیزِ خوب ساخته‌شده‌ای است که به دیدن می‌ارزد ولی فقط برای یک بار.

⭐️ امتیاز از ۵ ستاره: ۳

✅حسین معززی‌نیا
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢ادبیات وحشت یا داستان ترسناک، روایتی است که خواننده را تکان دهد و در او احساس ترس، تنفر یا انزجار را برانگیزد. این ژانر شامل داستان کوتاه و رمان‌های بلندی است که موضوعات متنوعی مثل قتل، خودکشی، شکنجه، آشفتگی‌های روانی، حضور ارواح، انسان‌های خون‌آشام، بختک، جن‌گیری، جادوگری و... را شامل می‌شود و با اعمال اسرارآمیزی مثل قدرت نفوذ به ارواح در انسان و حرف زدن اشیا، آن بخش از تخیل که نیروهای بازدارنده‌ی ضمیر خودآگاه را تحت اختیار خود دارد، آشکار می‌کند.

✅ بیشتر بخوانید:
همه‌ی آنچه باید درباره سینمای وحشت بدانید!/کابوس‌های تمام‌نشدنی
🔴 www.salisnews.ir
🔴 @salissweb
🔴 instagram salisnews

💢نوشتن درباره بچه‌ها و نوشتن برای بچه‌ها با هم متفاوت است. هر دو خوب است و کاری هست برای خودش؛ اما من فکر می‌کنم دومی بهتر است: نوشتن برای بچه‌ها.
ماجرای این نوع روزنامه‌نگاری برای من از دوران کودکی‌ام و زندگی با کیهان بچه‌ها آغاز می‌شود؛ نشریه‌ای که هنوز منتشر می‌شود و شاید یاد هیچ نشریه دیگری تا آن اندازه که هر هفته کیهان بچه‌ها را با هیجان به دست می‌گرفتم و همه‌جایش را می‌خواندم؛ در من ماندگار نشده است.

✅ بیشتر بخوانید:
روزنامه‌نگاری برای کودکان

🔴 www.salisnews.ir
🔴 @salissweb
🔴 instagram salisnews

💢برندگان جایزه سینمایی گلدن گلوب معرفی شدند؛ بازگشت سربلند دمی مور به هالیوود

▪️هشتاد و دومین مراسم جوایز سینمایی گلدن گلوب در شهر لس‌آنجلس آمریکا برگزار شد و در میان برندگان آن دمی مور، هنرپیشه سرشناس هالیوود روی صحنه رفت تا بازگشتی موفقیت‌آمیز به سینما را جشن بگیرد و شاید هم منتظر نامزدی جایزه اسکار شود.

🔸دمی مور که بازی او در فیلم سینمایی «روح» (۱۹۹۰) برایش شهرت فراوانی کسب کرد، یکشنبه شب جایزه بهترین هنرپیشه زن را برای ایفای نفش در فیلم «ماده» دریافت کرد.
او در سخنرانی دریافت جایزه خود گفت که بر اثر «تلقین» دیگران سال‌ها باور کرده بود که شایسته تقدیر و دریافت جوایز معتبر سینمایی نیست.

🔸بزرگ‌ترین برنده این شب، فیلم "بروتالیست" ساخته کارگردان امریکایی؛ "بردی کوربت" بود. این فیلم جایزه بهترین فیلم در ژانر دارم را دریافت کرد و کارگردان آن نیز برنده جایزه بهترین کارگردان دارم شد.

🔸جایزه بهترین بازیگر مرد در بخش درام نیز به "آدریان برودی" هنرپیشه ۵۱ ساله به خاطر بازی در همین فیلم اهدا شد.

🔸گلدن گلوب برای بهترین بازیگر نقش اول زن در ژانر درام به "فرناندا تورس" به خاطر بازی در فیلم "من هنوز اینجا هستم" رسید.

🔸فیلم «امیلیا پرز» با نامزدی در ۱۰ رشته موفق‌ترین فیلم گلدن گلوب امسال بود.

🔸زوئی سالدانا که پیش‌تر با بازی در آواتار هم ستایش شده بود امشب جایزه بهترین هنرپیشه زن مکمل را برای بازی در «امیلیا پرز» دریافت کرد.

✅هشتاد و دومین مراسم سالانه گلدن گلوب اولین مراسم مهم فصل جوایز فیلم‌های سینمایی ۲۰۲۵ است که با اعطای جوایز اسکار در دوم مارس امسال به اوج خود می‌رسد.
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢راهنمای فیلم‌: بروتالیست ۲۰۲۴

بروتالیست فیلم تازه‌ی بِریدی کوربت که در جشنواره‌ی ونیز جایزه‌ی بهترین کارگردانی و هم‌چنین جایزه‌ی انجمن منتقدان بین‌المللی را دریافت کرد درباره‌ی یک معمار یهودی اهل مجارستان است که بعد از جنگ دوم به آمریکا مهاجرت می‌کند. قصه‌ی هنرمند سرگردان در غربت که باید از خاکستر جنگ برخیزد و استعداد ذهنی‌اش را به غریبه‌ها اثبات کند.

فیلم بسیار جاه‌طلبانه ساخته شده: بیش از سه‌ساعت‌ونیم زمان دارد، در قطع هفتاد میلی‌متری نمایش داده می‌شود، در ابتدا یک مقدمه (اوورتور) دارد، بعد از ۹۰ دقیقه آنتراکت ۱۴ دقیقه‌ای داشتیم تا از سالن بیرون برویم و دوباره برگردیم، در انتها هم با یک کپشن مستقل وارد اپیلوگ می‌شویم تا پایان‌بندی در فضا و مکانی متفاوت شکل بگیرد؛ همه‌ی ویژگی‌هایی که فیلم‌های حماسی تاریخ سینما در دهه‌‌های میانی داشتند و داستان مفصل و پرجزئیات یک سفر شخصی را روایت می‌کردند، از اسکارلت بربادرفته تا لارنس عربستان.

امتیازهای بروتالیست از همین جاه‌طلبی می‌آید، کمبودهایش هم. در سکانس‌هایی که درگیر وسواس‌های ذهنی معمار (با بازی آدرین برودی) شده‌ایم و رابطه‌ی پیچیده‌اش با کارفرما (با بازی گای پیرس) را دنبال می‌کنیم، اطمینان داریم فیلم از بستری که فراهم کرده با هوشیاری استفاده می‌کند، ولی وقتی به سکانس‌های معمولی‌تر می‌رسیم ـ که یکی دوتایش حتی قابل حذف به نظر می‌رسد ـ از فیلم فاصله می‌گیریم و بعضی تصمیم‌های کارگردان در استفاده از برداشت بلند یا حرکت دوربین‌های پیچیده، خودنمایانه به نظر می‌رسد. انگار کارکردشان فقط این است که ما را متقاعد کنند این لحظه‌ی کم‌نظیری است.

بسیاری از اجزای فیلم از بازی‌ها گرفته تا کارکرد صدا و موسیقی، ریزه‌کاری‌های طراحی صحنه و غافلگیری‌های روایی قابل تحسین است ولی به نظر می‌رسد فیلمساز دوست دارد با ترکیب این‌ها به نمونه‌ای شبیه خون به پا خواهد شد (پل تامس اندرسن) نزدیک شود و درنهایت، سخت است بروتالیست را در این حد جدی بگیریم.

⭐️ امتیاز از ۵ ستاره: ۳

✅حسین معززی‌نیا

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢هفتک به جای تیک

فرهنگستان زبان و ادب پارسی در آخرین مصوبه خود پیشنهاد کرده است که برای واژه «تیک» از معادل فارسی «هفتک» به معنای هفت کوچک استفاده شود.

به گفته نسرین پرویزی،‌ معاون واژه‌گزینی فرهنگستان، شباهت ظاهری علامت تیک به عدد هفت فارسی ملاک این انتخاب بوده است.

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢معرفی رمان‌های برتر سال ۲۰۲۴ به انتخاب گاردین

۱. «جاده‌ی کالدونیان» | اندرو اوهاگان
یک رمان اجتماعی بزرگ با موضوع سقوط حماسیِ یک مرد مورخ هنری مشهور.

۲. «نغمه‌های عشق گمشده‌ی بویزی سینگ» | اینگرید پرسو
داستانی درباره‌ی چهار زن که مجذوب بویزی سینگ، گانگستر مشهور اهل ترینیداد می‌شوند.

۳. «جیمز» | پرسیوال اوِرِت
بازگویی قدرتمند و دل‌خراش ماجراهای هاکلبری‌فین، از زاویه دید دوست هاک یعنی جیم که یک برده‌اس.

۴. «جزیره‌ی طولانی» | کولم تویبین
بهترین کتاب منتخب تایمز و مورد تحسین منتقدان نیویورک تایمز. رمانی بسیار تکان‌دهنده درباره‌ی پنهان‌کاری، سوءتفاهم و عشق. آیلیس که اصالتا ایرلندیه، در آستانه‌ی چهل سالگی با همسر و دو فرزند نوجوان خودش در امریکا زندگی می‌کنه. یک روز که همسرش سر کاره، مردی ایرلندی درِ خونه رو می‌زنه و می‌گه که همسرش از شوهرِ آیلیس بارداره. مرد می‌گه  وقتی بچه به‌دنیا بیاد اون رو بزرگ نمی‌کنه و بچه رو درِ خونه‌ی آیلیس می‌ذاره.

۵. «قلب در زمستان» | کوین بَری
رمانی عاشقانه اما به سبک تارانتینو که حوادث‌اش در یک شهر معدنی امریکا در ۱۸۹۰ اتفاق می‌افته.

The best fiction of 2024

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

پر کن از باده‌ی چشمت
قدح صبحِ مرا...
خود بگو
من ز ِ تو سرمست شوم
یا خورشيد...؟

💢مولانا
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢نیما یوشیج
( ۲۱ آبان ۱۲۷۶- ۱۳ دی ۱۳۳۸)

علی اسفندیاری مشهور به نیما یوشیج شاعر معاصر ایران و بنیان‌گذار شعر نوین و ملقب به پدر شعر نو فارسی بود.

او ۶۲ سال زندگی کرد و اگر چه سراسر عمرش در سایهٔ مرگ مدام و سختی سپری شد اما توانست معیارهای هزار سالهٔ شعر فارسی را که تغییر ناپذیر می‌نمود، با شعرش تحول بخشد.

نیما تا ۱۲ سالگی در روستا بود و خواندن و نوشتن را نزد آخوند ده یاد گرفت. در این سن به همراه خانواده به تهران کوچ کرد.

پس از مدتی با تشویق یکی از معلم‌هایش به نام نظام وفا به شعر گفتن تشویق شد. نخستین شعرش را در ۲۳ سالگی نوشت. در سال ۱۲۹۸ به استخدام وزارت مالیه در آمد.

نوشته‌های نیما را میتوان به چند بخش مورد بررسی قرار داد. شعرهای نیما، مقاله‌های او و نامه هایی است که از نیما باقی مانده است.

وی در سال ۱۳۰۱ افسانه را می سراید و در مجلهٔ قرن بیستم به سردبیری میرزاده عشقی به چاپ می‌رساند.

آثار نیما : حرف‌های همسایه، شعر من، مانلی، مجموعه کامل اشعار نیما یوشیج و نامه‌هایش که از جمله: نامه‌های نیما به همسرش عالیه می‌باشد.

وی در تاریخ ۱۳ دی ۱۳۳۸  درگذشت.

💢تقی عطایی

✅بیشتر بخوانید:
درباره نیما یوشیج و منظومه «کار شب پا»

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

برانژه: زندگی‌کردن امری غیرعادی‌ست.
ژان: برعکس، هیچی طبیعی‌تر از این نیست. دلیلش هم اینکه همه‌ی مردم زندگی می‌کنند.
برانژه: تعداد مُرده‌ها بیشتر از زنده‌هاست. تعداد اونها روزبه‌روز بیشتر می‌شه، زنده‌ها کمیابن.
ژان: مُرده‌ها، باید گفت چنین چیزی وجود نداره! هاه! هاه!... (خنده‌ی بلند) اونها هم به شما فشار می‌آرند؟ چیزی که نیست، چطوری می‌تونه فشار بیاره؟
برانژه: من خودم از خودم می‌پرسم که آیا هستم یا نه!
ژان: (به برانژه) شما نیستید، عزیز من، برای اینکه نمی‌اندیشید! بیندیشید، آن‌وقت خواهید بود.

💢 بخشی از نمایشنامه "کرگدن" نوشته  اوژن یونسکو
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

پرنده رفته است
و من چشم به راهم
که شاید دوباره برگردد

سری به درخت می‌زنم
و دستی به لانه‌ می‌کشم

روزها می‌گذرند
و ما دو تن -درخت و من-
پیر می‌شویم
در این سال‌های انتظار

پرنده رفته است
پرنده رفته است
می‌دانم

💢حسین مختاری
🔴 www.salisnews.ir
🔴 @salissweb
🔴 instagram salisnews

«مسیح، همۀ کسانی را که به او می‌گویند "ای عیسی مسیح، ای عیسی مسیح"، نجات نمی‌دهد؛ اما همۀ کسانی را که به حکم قلبی پاک، قطعه‌نانی به گرسنه‌ای می‌دهند، بی‌آن‌که حتی سر سوزنی در فکر مسیح باشند، نجات می‌دهد...
بنابراین یک ملحد یا کافر نیز که می‌تواند شفقت بی‌شائبه داشته باشد، درست به اندازۀ یک مسیحی [واقعی] به خدا نزدیک است و در نتیجه او را به همان اندازه می‌شناسد؛ گرچه شناختش به عبارات دیگری بیان شود، یا ناگفته بماند.»

  💢سیمون وی، نامه به یک کشیش

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢هرسال پاییز و زمستان یکی از مهم‌ترین مشکلات در تهران و بسیاری از شهرهای بزرگ، بحث آلودگی هوا است. یکی از راه‌ها برای کمتر کردن آلودگی هوا در خانه، استفاده از گیاهانی است که به پاک‌سازی هوای داخل خانه کمک می‌کنند.
هرچند که گزینه‌های زیادی برای این انتخاب موجود است، اما بد نیست جزئیات بیشتری در مورد نحوه عملکرد هرکدام از گیاهان بدانید تا انتخاب بهتری داشته باشید.
برای این منظور شما فقط به فضایی برای گیاهان آپارتمانی نیاز دارید تا هم حال و هوای ظاهری خانه را تغییر دهند، هم هوای تنفسی را تمیز کنند. در ادامه با برخی از بهترین گیاهانی که به تصفیه هوای منزل کمک می‌کنند آشنا می‌شویم.

✅در سلیس نیوز بخوانید:
استفاده از گیاهان آپارتمانی برای مقابله با آلودگی هوا
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

یک ته‌سیگار، چیزِ قشنگی نیست.
مثلِ درخت‌های سربه‌فلک‌کشیده نیست،
مثل علف‌زارِ سبز یا گل‌های جنگلی.
مثلِ یک آهوبره نجیب نیست،
مثلِ یک پرنده‌ی آوازه‌خوان یا یک خرگوشِ چالاک.
اما حالا هیچ‌یک از این‌ها نیستند
و به جای جنگل/دنیایی سیاه‌مانده
از درخت‌های نیم‌سوز و لاشه‌های گندیده
بقایای یک جنگل‌سوزی دیگر.
یک ته‌سیگار، چیزِ قشنگی نیست.

💢ته‌سیگار، ریچارد براتیگان

✅ در سلیس بخوانید:
ريچارد براتيگان، هيپي غمگين ادبيات

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

می‌گویند در آغاز کلمه بود، امّا برای من آغاز همیشه یک تصویر بوده است. وقتی به یک مکالمه فکر می‌کنم، می‌بینم همیشه با تصاویر شروع می‌شود. آنچه مرا عاشق عکاسی می‌کند ثبت یک لحظه است؛ چیزی بسیار زودگذر. شما عکس را می‌گیرید و یک ثانیه بعد، همه چیز تغییر کرده است.

💢 عباس کیارستمی، گاردین

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢اگر داستان نبود...

داستان‌ها به‌وجود آمدند و گفته شدند برای تقسیم لذت، انتقال تجربه و به‌اشتراک‌گذاشتن دانش بشری در قالب حکایتی ساده و جذاب.
اگر داستان نبود ما مجبور می‌شدیم هرچیزی را بارها و بارها تجربه کنیم، ضمن آنکه نه عمرمان کفاف می‌داد، نه وقت‌مان و نه توان‌مان که بخواهیم به‌جای دیگران زندگی کنیم، یا در جریان تجربه‌هایشان باشیم و از قبال این تصمیم‌ها لذتی هم نثار جسم و روح‌مان شود. اما داستان تمام این‌ کارها را می‌کند و اجازه می‌دهد که ما به جای خیلی‌ها زندگی کنیم، به جای خیلی‌ها تصمیم بگیریم، عمل کنیم و تجربه کنیم.
اصل لذتش هم در این است که چون با شکلی سرگرم‌کننده، صمیمانه و همدلانه نوشته می‌شود، به راحتی پیامش را می‌تواند منتقل کند. حتی سخت‌ترین داستان‌های جهان هم خیلی خیلی راحت‌تر و آسان‌تر از فرضاً یک کتاب علمی یا یک مقاله نظری می‌توانند مخاطب‌ را با خود شریک کنند و حرف‌شان را بزنند. درواقع داستان‌ها ترکیبی از ایجاد حس هم‌ذات‌پنداری به‌ اضافه‌ی انتقال مفاهیم و پیام‌های موردنظر نویسندگان‌شان هستند. یعنی ظرفی هستند که دانش بشری در آن ریخته می‌شود و با جذاب‌ترین شکل ممکن در اختیار انسان‌های دیگر قرار می‌گیرد.
به نظر من یک داستان خوب باید ترکیبی باشد از ایجاد لذت در خواننده به اضافه‌ی حرکت‌دادن ذهن و روحش به جلو. خیلی داستان‌ها وجود دارد که خوانده می‌شود و در حین خواندن هم جذاب است و جالب، ولی وقتی تمام می‌شود برای ابد تمام می‌شود و ما احتمالا دیگر هرگز آن‌ها را به یاد نمی‌آوریم و یکی می‌شوند مثل صدها و صدها داستان دیگر. اما داستان خوب داستانی‌ست که طوری ما را تکان دهد و روح‌مان را غلغلک دهد که از آن‌جایی که هستیم یک‌قدم حرکت کنیم و جلوتر بیاییم. افق دیدمان را باز کنیم. به ما چشم‌اندازهای نویی نشان دهد، راه‌های تازه‌ای پیش پای‌مان بگذارد. یعنی هرکدام از این دوتا اگر نباشد داستان می‌لنگد. اگر داستانی صرفاً بخواهد پندواندرز بدهد و آن افق و چشم‌انداز را بدون هنر و بدون زیبایی ادبی به ما نشان دهد ادبیات نیست. صرفاً شعار است، شعارهای زیبایی که ممکن است هرجای دیگری پیدا شود و اگر داستانی هم صرفاً بخواهد براساس یک‌سری بازی‌های زبانی روایت شود و هیچ ایده‌ مهم‌تری در پسِ آن بازی‌ها نداشته باشد باز هم ماندگار نخواهد شد. تعریف من از یک داستان خوب این‌گونه است.(شیوا مقانلو)

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

موقعی که آدم می‌میرد، این مردم خوب آدم را از چهار طرف محاصره می کنند. من امیدوارم که وقتی مُردم، یک آدم با فهم و شعوری پیدا بشود و جنازه‌ی مرا توی رودخانه‌ای، جایی بیندازد!
هر جا که می‌خواهد باشد، ولی فقط توی قبرستان، وسط مرده‌ها، چالم نکنند. روزهای یکشنبه می‌آیند و روی شکم آدم دسته گل می‌گذارند، و از این جور کارهای مسخره.
وقتی که آدم زنده نباشد، گل را می‌خواهد چه کار؟ مرده که به گل احتیاجی ندارد، آدم تا زنده است باید از کسی که دوستش دارد گل هدیه بگیرد...!

💢جروم دیوید سلینجر، ناتور دشت

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢فیلم‌های محبوب کارگردان‌های سرشناس سینما

🔸«بهترین فیلم همه عمر شما کدام اثر سینمایی است؟» این پرسشی است که نشریه ورایتی با تعدادی از کارگردان‌ها در میان گذاشته است. آنچه می‌خوانید نظر این کارگردان‌ها درباره فیلم‌های محبوب‌شان است.


❇️ ۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی(۱۹۶۸)

🔹کارگردان: استنلی کوبریک‌

🔹بازیگران: کایر دویلی، گری لاک وود، ویلیام سیلوستر، آلن گیفورد و دانیل ریختر.

◽️تاد فیلد: در نخستین نمایش۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی در نیویورک حدود ۲۵۰نفر از سالن سینما بیرون آمدند و بسیاری از منتقدان نتوانستند با آن ارتباط برقرار کنند. کوبریک می‌دانست نیاز دارد تا فیلمش باز هم دیده شود و با اراده‌ای محض توانست متروگلدوین مایر را راضی کند که آن را در سینماها نگه دارد. پس از چند ماه، مردم بارها و بارها برای تماشای آن ‌رفتند. حالا نوبت آن شده بود تا همه درباره این فیلم حرف بزنند. منتقدان فیلم را دوباره ارزیابی کردند و سرانجام در گیشه نیز موفقیت بزرگی حاصل شد. «۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی» کوبریک در نهایت به مخاطبان و فیلمسازان این امکان را داد تا دیدگاه ایکاروس وار وی از دنیای سینما، چیزی که هرگز تجربه نکرده بودند، را تجربه کنند. مانند «اولیس» جویس که انقلابی در ادبیات پدید آورد، ابداعات سبکی و تکنیکی کوبریک هم برای همیشه شکل سینما را تغییر داد.

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

حالا انسان  چه چیز را می‌تواند جشن بگیرد!
کدام شادی؟ کدام شور؟

هر جشنی اما مبارزه‌ای است که آدم آن را آفریده است برای اینکه در جنگ با مصیبت‌ها از پا نیفتد.
هر آدمی در برابر خودش مسؤول است، باید که از اندک توانش حفاظت کند. هر آدمی باید هر گونه که می‌تواند خودش را پاس بدارد؛ خودش را و امیدش را و تاب آوردنش را...

🌺سال نو میلادی مبارک
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢برای بعضی‌ها مطالعه بهترین سرگرمی است و امکان ندارد بتوانند بدون کتاب خواندن روزگار بگذرانند. برای بعضی‌ها هم مطالعه کاری ملال‌آور است و هر کاری را به کتاب‌ خواندن ترجیح می‌دهند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که کتاب خواندن یکی از بهترین راه‌های کاهش استرس است.
در نظر‌سنجی عظیم جهانی به نام «رست‌تست» دریافتند که مطالعه بهترین راه  فراغت از فشار‌های دنیای امروز است و از همه فعالیت‌های آرامش‌بخش دیگر مانند بودن در طبیعت، خلوت‌گزینی  و شنیدن موسیقی و هیچ کاری نکردن مؤثر‌تر است.
پروفسور ریموند مار از دانشگاه یورک کانادا معتقد است که مطالعه به کاهش استرس و اضطراب کمک می‌کند و باعث می‌شود توجه فرد بر بیرون از خودش متمرکز شود. پروفسور مار می‌گوید: «کتاب خواندن تجربه‌ای آرامش‌بخش و مراقبه مانند است.»

✅در سلیس نیوز بخوانید:
آیا بین کتاب خواندن و طول عمر رابطه‌ای وجود دارد؟
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

‍ دون خوان گفت سالکان یک فهرست استراتژی تهیه می کنند. تمام کارهایشان را فهرست می کنند و بعد تصمیم می گیرند که کدامیک از این کارها را تغییر دهند تا در مصرف انرژیشان صرفه جویی شود. فهرست استراتژی تنها شامل الگوهای رفتاری می شود که برای بقا و سلامتی ما ضروری است.

در فهرست استراتژی یک سالک مبارز، "خودبزرگ بینی" تنها چیزی است که انرژی زیادی می گیرد، به همین علت باید آن را از خود دور کنیم. ادامه داد:

یکی از دلواپسی های سالکان مبارز، رها ساختن این انرژی به منظور مواجه شدن با ناشناخته است. به جریان انداختن این انرژی یعنی بی عیب و نقصی.

«خویشتن داری، انضباط، شکیبایی، زمانبندی و وقت شناسی، اراده». اینها متعلق به دنیای سالکانی است که برای رهایی از خودبزرگ بینی مبارزه می کنند. ششمین رکن و احتمالا مهمترین آن متعلق به دنیای بیرونی است و «خرده ستمگر» نامیده می شود.

💢 آتشی از درون، کارلوس کاستاندا

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢از هیچ‌چی نمی‌ترسم...

‌‌ارنست همینگوی همه‌ی عمر به‌ناچار در جست‌و‌جوی خطر و غلبه بر آن بود و این شیوه‌ای عجیب‌ بود برای اثبات اینکه خطری در کار نیست.
مادر همینگوی گفته است یکی از نخستین جملاتی که ارنست به زبان آورد، این بود: «از هیچ‌چی نمی‌ترسم.» طنز ماجرا در این است که او دقیقاً از چیزی نمی‌ترسید، زیرا مانند همه‌ی ما، از هیچی و نیستی می‌ترسید. بنابراین قهرمان همینگوی، مظهر لگام‌گسیختگیِ راه حل فردی و مستقلی‌ست برای کنار آمدن با موقعیت انسانی.
این قهرمان انتخاب نمی‌کند؛ اعمالش سائق‌وار و وسواس‌گونه است؛ از تجربیات جدیدش چیزی نمی‌آموزد. حتی نزدیک شدن مرگ نگاهش را به درون برنمی‌گردانَد یا بر درایتش نمی‌افزاید. در راه‌ورسم همینگوی جایی برای پیری و نقصان نیست، چون این‌ها رنگ و بوی روزمَرِگی دارند. در پیرمرد و دریا، سانتیاگو با مرگ قریب‌الوقوعش به شیوه‌ای کلیشه‌ای و قالبی روبه‌رو می‌شود ــ شیوه‌ای که در رویارویی با سایر خطرات اساسی زندگی‌اش هم در پیش گرفته است ــ در جست‌وجوی ماهی بزرگ ‌تنها به دریا می‌زند.
خود همینگوی نتوانست از فروپاشی اسطوره‌ی گزندناپذیری شخصی‌اش جان سالم به‌در بَرَد. وقتی سلامتی و چالاکی جسمانی‌اش رو به افول نهاد، وقتی «روزمرگی»اش (به این معنا که او هم مانند دیگران باید با موقعیت بشری رودررو شود) به طرز دردناکی آشکار شد، به‌تدریج ماتم گرفت و بالاخره به افسردگی عمیقی مبتلا شد. بیماری واپسینَش، روان‌پریشی پارانوئید با هذیان‌های گزندوآسیب و افکار انتساب، موقتاً اسطوره‌ی استثنابودنش را تقویت کرد. در نهایت، راه حل پارانوئید شکست خورد؛ و همینگویِ بی‌دفاع در برابر ترس از مرگ، دست به خودکشی زد.
با اینکه اقدام به خودکشی به‌دلیل ترس از مرگ، یک پارادوکس است، چندان ناشایع نیست. خیلی‌ها گفته‌ای با این مضمون داشته‌اند: «آن قدر از مرگ می‌ترسم که به‌سمت خودکشی رانده می‌شوم.»

✅روان‌درمانی اگزیستانسیال، اروین یالوم

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢راهنمای فیلم‌: "جریان" ۲۰۲۴

جریان که دومین فیلم بلند گین زیبلادویس، انیماتور اهل لتونی است (و شاید بهتر باشد معادل دیگری برای نام فیلم انتخاب کنیم، مثلاً غوطه‌ور) داستان گربه‌ی سیاهی است که کاری به کار کسی ندارد و ترجیح می‌دهد یک گوشه زندگی‌اش را بکند، ولی وقتی دنیا را آب می‌برد و دیگر نمی‌شود در خانه‌ای امن لم داد، انتخابی جز زندگی میان دیگران ندارد. حالا دیگر غیر از حیوانات بالدار و ماهی‌ها، بقیه ناچارند راهی برای زندگی تازه وسط این همه آب پیدا کنند.
آبی که شاید هم شبیه خیالی گذرا یا یک کابوس می‌آید و می‌رود.

این بی‌تردید یکی از عجیب‌ترین انیمیشن‌های تاریخ سینماست که با کنار گذاشتن دیالوگ یا هر نوع توضیح متکی به کلمه، ما را وارد مناسبات حیواناتی می‌کند که در مقایسه با دیگر کاراکترهای انیمیشنی که تا قبل از این دیده‌ایم حیوان‌ترند! باورپذیرترند، و به نمونه‌های واقعی نزدیک‌تر.

بعضی از سکانس‌های فیلم با پرسپکتیو نامتعارف و ترکیب رنگی فوق‌العاده‌شان حتماً روی پرده‌ی بزرگ جلوه‌ی دیگری خواهند یافت.

⭐️ امتیاز از ۵ ستاره: ۳ و نیم

✅حسین معززی‌نیا
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

بابا لنگ دراز عزیزم!

بعضی آدم‌ها را نمي شود داشت...
فقط مي شود يک جور خاصی دوستشان داشت... بعضی آدم‌ها اصلا برای اين نيستند که برای تو باشند يا تو برای آن‌ها!
اصلا به آخرش فکر نمي کنی، آن‌ها برای اينند که دوستشان بداری! آن هم نه دوست داشتن معمولی، نه حتی عشق، يک جور خاصی دوست داشتن که اصلا هم کم نيست...
اين آدم‌ها حتی وقتی که ديگر نيستند هم در کنج دلت تا ابد يه جور خاص دوست داشته خواهند شد...

💢 جین وبستر
🔴 www.salisnews.ir
🔴 @salissweb
🔴 instagram salisnews

فقط انسان زمان را اندازه می‌گیرد، فقط انسان ساعت را اعلام می‌کند و به همین دلیل فقط انسان از ترسی فلج‌کننده رنج می‌برد که هیچ موجود دیگری تحمل نمی‌کند: ترسِ تمام‌شدنِ وقت!

💢میچ آلبوم، ارباب زمان
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢کیم کی دوک، شناخته‌شده‌ترین فیلم‌ساز کره جنوبی که شاهکارهایی چون «بهار، تابستان، پائیز، زمستان… و بهار» و «چوب گلف» را در کارنامه دارد استاد سکوت بود؛ این قابلیت حیرت‌انگیز را داشت که تنها با زبان تصویر داستان‌های جذابش را پیش ببرد. شخصیت‌های اصلی فیلم‌های او حرف نمی‌زنند و در قبال خشونت و بلاهت جهان، سکوت اختیار کرده‌اند، از این رو همه‌چیز مهیا بود تا یکی از خلاق‌ترین سینماگران جهان، با زبان سینمایی خالص، نگاهش را به جهان تلخ اطرافش با ما قسمت کند.
جهان‌بینی حاکم بر آثار او- مشخصاً در دو فیلم شاخص‌ترش: بهار تابستان و چوب گلف- ریشه‌هایی اسطوره‌ای، تاریخی و مذهبی شرقی دارد که در آن طبیعت به اعمال خوب و بد انسان‌ها پاسخ می‌دهد و هر کنشی از سوی انسان به او باز می‌گردد.

✅ در سلیس بخوانید:
«بهار، تابستان، پاییز، زمستان ... و بهار» به روایت اسلاوی ژیژک/
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

چرا، من هم فیلم‌هایی ساخته‌ام که «گاف» از کار درآمده‌اند. گاهی آدم دست‌به‌کاری می‌زند که بعدش ملت می‌گویند «وقتش نبود. مردم آمادگی آن را نداشتند» که حرفِ مُفت است، چون اگر فیلمی خوب باشد، خوب است و اگر بد باشد، بد است. تمام شد و رفت. تراژدیِ فیلم‌ساز، در مقایسه با نمایشنامه‌نویس، این است که نمایشنامه‌نویس کارش را ابتدا دریکی از شهرهای کوچک ماساچوست روی صحنه می‌آورد و بعد آن را به پیتزبرگ اجرا می‌کند. اگر با استقبال روبرو نشد، دفنش می‌کند.
اما اگر فیلمی خوب از آب درنیاید، حتی اگر فیلم احمقانه‌ای هم بود، تهیه‌کننده‌ها هر طور شده سعی می‌کنند به نمایش درآید و یکی دو پنی عایدشان کند. آدم شب می‌رود به خانه‌اش، تلویزیون را روشن می‌کند و چه می‌بیند؟ فلان فیلم بدی را که سال‌ها پیش‌ساخته است دارند نمایش می‌دهند! ما سینمایی‌ها مرده‌هایمان را دفن نمی‌کنیم، دوروبر خودمان نگه‌شان می‌داریم، هرچقدر هم که بوی تعفنشان خفه‌مان کند.

✅در سلیس بخوانید:
رازهای فیلم‌نامه نویسی بیلی وایلدر
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

اما آن سوی این واژه‌ها
همه‌ی دریاهای جهان
با موج‌هایی زنده و سرکش
به سمت ساحل فردا
خیز برمی‌دارند.

💢پروین سلاجقه⁩
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢کاریکاتور

🔸سال "۲۰۲۵"
🔹اثر انجل بولیگان
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢راهنمای فیلم‌ "ورمیلیو" ۲۰۲۴

ورمیلیو حکایت محزون دهکده‌ای کوچک و دورافتاده در ایتالیای سال‌های جنگ جهانی دوم است.
فیلم متمرکز است بر خانواده‌ای پرجمعیت که پدر، معلم دهکده است، هم به بچه‌ها درس می‌دهد و هم به بزرگسالان، هم به بچه‌های دیگران هم به بچه‌های خودش. ترکیب دختر و پسرهای عضو این خانواده تصویری از جمعیت ساکن دهکده می‌سازد، تصویری از دیگر مردم ساکن روستاهای آن دهه نیز.
فیلم‌های شهری از ایتالیای سال‌های جنگ زیاد دیده‌ایم، فیلم‌های روستایی هم کم ساخته نشده ولی این روایت و این آدم‌ها تازگی دارد.

ورمیلیو موفق می‌شود از تصویر محدود مردم یک منطقه‌ی کوچک، به شرحی از رویارویی ایتالیایی‌ها با جنگ و عواقبش برسد، همزمان، سبک زندگی این آدم‌های خاص در این مقطع تاریخی را ثبت کند.

اما ویژگی غافلگیرکننده‌ی فیلم، ترکیب‌بندی‌های بصری فوق‌العاده‌ای است که با اعتماد به نفس کنار هم چیده شده‌اند تا ریتمی کنترل‌شده و ظریف را بر روایت حاکم کنند. ترکیب‌‌بندی‌هایی که روایت‌گرند و تابلویی پرجزئیات از این نحوه‌ی زیست را شکل می‌دهند.

ورمیلیو بعد از دریافت جایزه‌ی بزرگ جشنواره‌ی ونیز، در گلدن‌گلوب به‌عنوان یکی از پنج نامزد بهترین فیلم غیرانگلیسی‌‌زبان انتخاب شده، در فهرست ۱۵تایی همین رشته در اسکار هم حضور دارد.

⭐️ امتیاز از ۵ ستاره: ۳ و نیم

✅حسین معززی‌نیا
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

اگر این دنیا غریبه پرور است،
تو آشنا بمان
تو پای خوبی‌هایت بمان.
مردم حرف می زنند،
حرف باد می‌شود می‌وزد در هوا و تو را دورتر می کند از تمام کسانی که «باور» برایشان یک چهار حرفی نا آشناست.
اگر کسی معنای عاشقانه‌هایت را نفهمید؛ بر روی عشق خط نکش!
عاشقانه‌هایت را محکم در آغوش بگیر و بگذار برای داشتنش آغوشت را بفهمند.
دنیا خوب، بد، زشت، زیبا فراوان دارد.
تو خوب باش...
تو زیبا بمان
و بگذار با دیدنت هر رهگذر نا امیدی لبخند بزند،
رو به آسمان نگاه کند
و زیر لب بگوید:
هنوز هم عشق پیدا می شود.

💢 نادر ابراهیمی، یک عاشقانه‌ی آرام

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

زندگی در دنیایی مملو از عدم قطعیت و نظرات متضارب مستلزم شجاعتی است که واجد سه شاخۀ درهم تنیده باشد. نخست، ما به شجاعتی برای دنبال کردن اهداف نیاز داریم، هرچند که بدانیم آن اهداف ممکن است اشتباه از آب دربیایند. دوم، باید آن‌قدر شجاع باشیم که بتوانیم در برابر جذابیت‌های وسوسه‌انگیز جزم‌اندیشی مقاومت کنیم و باورهای خود را فعالانه در معرض چالش‌های بیرونی قرار دهیم تا فرصتی برای اثبات ارزشمند یا بی‌ارزش بودن نسبی آن باورها فراهم شود. سوم، ما در دنیایی که مفهوم خوبی مشخصاً و به طور آزارنده‌ای مشمول اختلاف نظر است، به شجاعتی برای زندگی آرام (نه به مفهوم تن‌آسایی) در کنار اختلاف نظر نیاز داریم. این شجاعتی است برای دنبال کردن مسیر خودمان و برای ابراز نظرات خودمان، هرچند منحصربه‌فرد یا نامحبوب، و برای تحمل همین عمل از سوی دیگران، حتی اگر کلمات یا کارهایشان ما را آزار دهد.

💢در باب شجاعت، جفری اسکار، ترجمۀ رسول سعدونی
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

سرانجام همه‌ی ما خاطره می‌شویم...

💢دیوار نوشته
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢راهنمای فیلم‌: آنورا ۲۰۲۴

یک: قواعد بازی را که ندانیم می‌نشینیم مقابل آنورا تا قانع‌مان کند چرا نخل طلا گرفته، آن‌وقت به‌جای تماشای همان چیزی که جلوی چشم‌مان شکل می‌گیرد دنبال جمع کردن مدرک برای «لایق دریافت جایزه بودن» می‌رویم.
وقتی نقد فیلم در سطح استوری‌های «خوشم اومد/خوشم نیومد» تقلیل پیدا می‌کند آن‌وقت تصور می‌کنیم فیلمی که درباره‌ی سبک‌سری‌های یک مشت خل‌وچل است «محتوا» ندارد چون این جلف‌بازی‌ها را قبلاً دیده‌ایم و کارگردان وظیفه دارد لحظاتی «متعالی» از میان این‌ها بیرون بکشد ـ که البته بیرون می‌کشد ولی نمی‌بینیم، چون جای دیگری دنبالش می‌گردیم.

دو: آنورا داستان درآمیختگی رؤیای آمریکایی است با شتاب و جنون نوجوانانه؛ پسربچه‌‌ی توریست روس که لم داده در عمارت نیویورکی‌‌اش، در محاصره‌ی هورمون‌ها، پول کثیف پدر و مادر قاچاق‌چی‌اش را صرف دود و الکل و دختر می‌کند، حتی نیاموخته رفتاری را که با دسته‌ی پلی‌استیشن می‌کند با دخترها نکند، کمی آرام‌تر پیش برود. پدر و مادر در سطح بین‌المللی «بازی» می‌کنند، پسر در لیگ کوچک‌تر: خانه‌‌ای مجلل و تخت‌خواب پدر و مادر که برایش خالی گذاشته‌‌اند.
آنورا از دنیای متفاوتی می‌آید ولی مثل بقیه، جست‌و‌جوگر رؤیای آمریکایی است؛ انتظار می‌کشد معجزه‌ از راه برسد، در جنون پسرک شریک می‌شود و تصور می‌کند شاید مرد زندگی‌اش را پیدا کرده. فکر می‌کند بازی در این خانه‌ی اعیانی شاید فرق دارد با پیچ‌و‌تاب در اتاق‌های تنگ استریپ‌کلاب.
دو دنیای زیرزمینی به هم گره می‌خورد: از دنیای نیمه‌تاریک اتاق‌های خصوصی استریپ‌کلاب تونلی باز می‌شود به دنیای تاریک گنگسترهای سرشناسی که گاهی ناچارند سر جِت‌ شخصی‌شان را سمت وگاس بچرخانند تا عواقب عیاشی پسربچه‌ی تخس‌شان را راست‌وریس کنند. میل شهوانی پسرک به پلی‌استیشن و دخترها تداوم میل پدر و مادر به بازی با اسلحه و نفت و پول است؛ حجم و ابعاد اسباب‌بازی‌هاست که فرق دارد.
اما دنیای کوچک آنورا و ایگور، همان ماشین‌ قراضه‌ی مادربزرگ است که وقتی فیلم تمام می‌شود هنوز پِت‌پت می‌کند. سهم این زن و مرد کارگر از دنیای گردن‌کلفت‌ها، حلقه‌ای است که جا مانده. آنورا آن دستمال سرخ را که ایگور دستش داد و به‌رنگ غروب بود پس داد، عاقبت این حلقه برایش باقی مانده.

سه: بازیگرگزینی بی‌نقص و کارگردانی درخشان فیلم، نشان‌دهنده‌ی هوش فیلم‌سازی است که توانایی دارد قراردادهای صد‌وچندساله‌ی کمدی‌سازی را از اسلپ‌استیک‌ها و اسکروبال‌ها تا یک، دو، سه (بیلی وایلدر) و کمدی‌های ابسورد دهه‌‌ی ۹۰ به خدمت استراتژی روایی و سبکی فیلم خودش درآورد. اهمیت آنورا در ریزه‌کاری‌ها و لحظات کوچکی است که تسلط شان بیکر در از آنِ خود کردنِ این قراردادها را به رخ می‌کشد.

⭐️ امتیاز از ۵ ستاره: ۴ و نیم

✅حسین معززی‌نیا
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

هنوز با همه دردم امید درمان‌ست
که آخری بُوَد آخر، شبان یلدا را

💢سعدی
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

‏خورشید گر از بام فلک عشق فشاند
خورشید شما، عشق شما، بام شمایید

💢مولانا
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

فیلیپس می گوید: "مردم به‌اشتباه تصور می‌کنند که جدیت برعکس بامزگی است و بنابراین اگر طناز باشید، نمی‌توانید جدی باشید و بالعکس. نقیض بامزگی، البته جدیت نیست؛ برعکس بامزگی بی‌مزگی است. طنز و جدیت همزیستی دارند، زیرا شوخ‌طبعی تنها مصداق هوشمندی نیست، بلکه خود نوعی هوش به‌ شمار می‌آید. برای کاربست چنین شیوه‌ای باید به‌گونه‌ای متفاوت اندیشید و موارد غیر متعارف را در نظر گرفت؛ همیشه باید یک‌گام از خواننده جلوتر باشید. یکی دیگر از برندگان جایزه بوکر، جورج ساندرز می‌گوید: "طنز، برای من به این‌معنا است که همیشه میان تصورمان از خود و آن‌چه واقعا هستیم، فاصله و نقصانی وجود دارد." به تعبیر او، این از درون شخصیت‌های داستانی نشات می‌گیرد.

✅ ادامه این نوشتار را در سلیس بخوانید:
چرا داستان‌های طنز جدی‌ گرفته نمی شوند!

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

از شب ِ پاییز
جز باران و
کمی دلتنگی
چه انتظاری داری؟

💢 عباس حسین نژاد

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

زمانی که احساسِ نوستالژی می‌کنیم، عکس می‌گیریم. زمانه‌ی حاضر زمانه‌ای نوستالژی‌زده است و عکس‌ها فعالانه به نوستالژی بال‌ و پَر می‌دهند. عکاسی هنری سوگوار است، هنرِ شامگاهان، غالبِ موضوعاتی که عکاسی می‌شوند، دقیقاً به‌خاطر عکاسی‌شدن، در نوعی اندوه پوشیده می‌شوند. عکس گرفتن به معنای مشارکت در میراییِ زمان، شخص یا شیئی دیگر است. تمامی عکس‌ها دقیقاً با بُرش زدنِ این لحظه و ثابت کردنِ آن، گواهِ تبخیرِ بی‌وقفه‌ی زمان‌اند...

💢سوزان سانتاگ، درباره‌ی عکاسی

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @@salissweb

💢راهنمای فیلم‌: "مجمع کاردینال‌ها" ۲۰۲۴

مجمع کاردینال‌ها فیلم تازه‌ی ادوارد برگر است. همان کارگردان آلمانی فیلم تحسین‌شده‌ی در جبهه‌ی غرب خبری نیست که دو سال پیش نمایش داده شد.
فیلم تازه‌اش را هم می‌شود تحسین کرد: خوب ساخته شده، شکل پیشرفت روایت ماهرانه است، بازی‌های خوب، طراحی صحنه‌ی دقیق و درست، قاب‌های دیدنی که ایزوله‌شدن کاردینال‌ها برای انتخابی حساس را با تقارن‌های گرافیکی به یک مبارزه‌جویی پیچیده تبدیل می‌کند، موسیقی عالی، و کارگردانی ظریفی که ریتم را کنترل می‌کند تا غافلگیری‌ها محدود به چند شوک باقی نمانند و به درون‌مایه‌ی اصلی پیوند بخورند.
اما مجمع کاردینال‌ها یکی دیگر از مجموعه فیلم‌های این سال‌هاست که انگار ایده‌اش در یکی از اتاق فکرهایی گسترش یافته شبیه همین سیمافیلم، عروج فیلم و چی‌چی فیلم خودمان. شبیه سازمان اوج، بنیاد فلان و نهاد بهمان. همه‌ی مراکزی که تحت حمایت دولت‌‌ها یا آدم‌هایی ناپیدا قرار دارند تا باید/نبایدها و درست/غلط‌هایی را بچپانند توی فیلم‌ها و منتظر بمانند فرو برود توی کله‌‌ی ما.
هر کدام از نقطه عطف‌های این فیلم انطباق دارد بر یکی از مسائل «مهم» جامعه‌ی جهانی. هر کاردینال قدرت‌طلب نمونه‌ای است از یکی از گرایش‌های سیاسی اجتماعی انحراف‌آلود که قدرت‌طلبی و خودشیفتگی را جایگزین خدمت به انسان‌ها کرده. در مسیر پیشرفت داستان هرچه دایره‌ی انتخاب تنگ‌تر می‌شود انحراف‌های خطرناک‌ حذف می‌شود تا عاقبت کسی به‌عنوان پاپ انتخاب شود که از بیخ‌وبن شامل یک قاعده‌شکنی بی‌سابقه است، مرزهای جنسیتی را هم به‌طور مطلق حذف می‌کند تا هیچ معضل مهمی باقی نمانده باشد که فیلم به آن نپرداخته باشد.
از تولید پی در پی فیلم‌های یک‌سویه‌ی «اصلاح‌گر» که می‌خواهند در دو ساعت برای حل مشکلات دنیا نسخه بپیچند آزرده و کلافه شده‌ام.

⭐️ امتیاز از ۵ ستاره: ۲ و نیم

✅حسین معززی‌نیا
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

بودن یا نبودن؟ مسئله این است:
آیا شریف‌تر آنست که ضربات و لطمات روزگار نامساعد را متحمل شویم
و یا آنکه سلاح نبرد به دست گرفته با دریای مشکلات بجنگیم
تا آن ناگواری‌ها را از میان برداریم؟
مردن ... خفتن ... همین و بس؟
اگر خواب مرگ دردهای قلب ما و هزاران آلام دیگر را که طبیعت برجسم ما مستولی می‌کند پایان بخشد، غایتی است که بایستی البته البته آرزومند آن بود.
مردن ... خفتن ... خفتن [و شاید خواب دیدن. آه، مانع همین جاست].

💢اجرای اندرو اسکات، هملت شکسپیر، ترجمه‌ی مسعود فرزاد

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

به امروز بنگر...
زیرا زندگی همین است، همه زندگى در امروز است.
همه واقعیت‌های وجودی تو در امروز نهفته است: موهبتِ رشد، شکوه اعمال و کردارهایت و افتخار پیروزی‌های تو.
دیروز رؤیایی بیش نیست و فردا یک توهم است. اگر امروز را خوب بگذرانی فردای تو شادی‌بخش می‌شود و فردای تو امیدبخش؛ بنابراین به امروز خود خوب بنگر و به سپیده‌دم سلام کن!

💢دیل کارنگی، آیین زندگی

✅در سلیس بخوانید:
دیل كارنگی و مقوله مثبت‌انديشی و انگيزه درمانی

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

کودکان نه گذشته دارند نه آینده.
آن‌ها فقط از زمانِ حالِ خود لذت می‌برند،
برعکسِ ما بزرگ‌سالان.

💢ژان دو لا برویر

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢شاید «دیوار و گروه پینک فلوید در جهان غرب به‌عنوان اثر و گروهی شناخته شوند که دوران آن‌ها دیگر تمام‌شده و کمتر کسی نگاهی، غیر از نگاه موزه‌ای به آن‌ها داشته باشد، اما در بسیاری از کشورها آلبوم «دیوار» به دلیل محتوای سیاسی-اجتماعی آن، هیچ‌وقت از مرکز توجه موسیقی دوستان خارج نشد. البته دلایل دیگری هم برای ماندگار شدن آلبوم «دیوار» مطرح است که بیشتر به همان نگاه غربی برای سنجش موفقیت این اثر مربوط می‌شود؛ دلایلی مانند قرار گرفتن آن در صدر جدول فروش برای ۱۵ هفته، فروش بیش از ۲۵ میلیون نسخه از آن در سراسر جهان و قرار گرفتن آن در رتبه هشتاد و هفتم فهرست ۵۰۰ آلبوم برتر تمام دوران در مجله رولینگ استونز.

✅در سلیس نیوز بخوانید:
پینک فلوید و دیواری که همچنان بلند است!

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢کاریکاتور

🔸"گفت‌وگو"
🔹اثر آرکادیو اسکوئی‌ول
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢چگونه شروع به نوشتن کنیم؟

اول خاطره‌نویسی و بعد داستان‌نویسی

داستان نوشتن، کار ترسناکی است؛ نوعی خدا شدن است. اغلب نویسنده‌ها ابتدا به خاطره‌نویسی و بیان سرگذشت خود روی می‌آورند. دلیلش هم این است که آن‌ها خاطره‌های‌شان را می‌نویسند و وقتی ترس‌شان ریخت، می‌توانند داستان بنویسند. داستان‌نویسی برای من هم سخت بود. وقتی در ۱۹۷۶ «سگ و زمستان بلند» را نوشتم، احساس کردم که تهی شده‌ام. وقتی «طوبی» را تمام کردم، تمام وجودم می‌لرزید و وقتی «عقل آبی» را نوشتم، باورم نمی‌شد که کار من بوده است.

✅شهرنوش پارسی‌پور
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢راهنمای فیلم:  «خاطرات یک حلزون» 2024

«آدام الیوت» حداقل تاکنون خود را یکی از جواهرهای سینما در قرن ۲۱ نشان داده است و امیدواریم همین مسیر هموار و گزیده گو را ادامه دهد. آثار او را که از سر می‌گذرانیم شاید در ابتدا با استاپ‌موشن‌های خمیری از جنس پلاستی‌سین مواجه شویم که نمونه‌های آن‌ را در بسیاری دیگر از آثار شاهد بوده‌ایم؛ اما زمانی که این انیمیشن‌های خمیری را با تکه‌های زندگی آقای الیوت در هم می‌آمیزیم با اصطلاحی جدید با نام «کلیاگرفی» مواجه می‌شویم که امضای اوست.

آقای الیوت در کارهای کوتاه خود و دو اثر بلندی که اکنون در حال ریویوی جدیدترین آن هستیم بخشی از زندگی‌اش را قرار می‌دهد و در ترکیب با عناصر داستانی تراژدی، روزمرگی، انزوا، تعریف عشق و حسرت را ارائه می‌دهد.

آقای الیوت در اثر جدید خود گویی سعی دارد مخاطب را از دنیای «مری و مکس» دور نکند و با حفظ برخی از المان‌های آن‌ اثر مانند دهه‌ی تولد مری و «گریس» در این فیلم، انزوای اجباری آن‌ها، جست‌و‌جوی عشق و درنهایت یافتن مسیر زندگی از میان شکست و ناامیدی بهره ببرد.

مخاطب در لحظه‌ای وارد زندگی گریس می‌شود که او بر بالین مرگ پیرزنی با نام «پینکی» قرار دارد. پینکی از دنیا می‌رود و گریس با در دست داشتن شیشه‌ای از حلزون‌ها به حیاط خانه می‌رود. او قبل از شروع روایت زندگی خود یکی از حلزون‌ها با نام «سیلویا» را از شیشه بیرون می‌آورد و حال کل زندگی‌اش را خطاب به سیلویایی که در حال خزیدن به سویی دیگر است روایت می‌کند.

آقای الیوت در فیلم قبلی نیز نشان داد که قدرت قصه‌گویی او همگام با فرم بی‌‌نقص‌اش می‌تواند مخاطب را ساعت‌ها درگیر روایتی کند که حتی نمی‌داند چه زمان به انتهای آن رسیده است. گریس در این روایت آن‌قدر مستقیم و ساده از خود، خانواده، انزوا، نقص فیزیکی و درنهایت ترس از برقراری رابطه با دیگران می‌گوید که به مخاطب حتی اجازه نمی‌دهد برای لحظاتی اسیر هیجان یا احساس غلوشده شود. او ساده از خود می‌گوید؛‌ از زمان تولد تا نقطه‌ای که در آن قرار دارد.

گریس این روایت خود را همچون حلزونی می‌پندارد که برای حفاظت از رنج دیگران دائم درون لاک‌اش پنهان می‌شود. او هم‌زمان برادر را نیز به‌طور موازی و از طریق نامه‌نگاری‌هایی شبیه مری و مکس وارد روایت می‌کند؛ «گیلبرت» پس از مرگ پدر فرسنگ‌ها دور از گریس و نزد خانواده‌ای دیگر در حال زندگی است.

فاصله‌ی کانبرا و پرث نه صرفاً فاصله‌ای فیزیکی بین این خواهر و برادر دوقلو، بلکه فاصله‌ای به‌اندازه‌ی دو زندگی است. آقای الیوت از طریق روایت گیلبرت مخاطب را درگیر رها شدن از بند مذهب و سنتی می‌کند که منطق را از انسان می‌گیرد. او گیلبرت را همچون فردی عاصی تصویر می‌کند که سعی دارد به هر نحوی که شده خود را رها کند؛ اما باز هم نباید فراموش کرد که گریس گویی بار دیگر تکه‌ای از وجود این فیلم‌ساز را در خود دارد. کار خوب آقای الیوت در روایت‌هایش این است که مخاطب را صرفاً درگیر زندگی خود نمی‌کند، اما کاراکترها را به‌گونه‌ای شخصیت‌پردازی می‌کند و موقعیت‌های روایی را به نحوی مقابل این کاراکترها قرار می‌دهد که در اقتصادی‌ترین شکل ممکن بخشی از خود او و خطرات زندگی‌اش با آن‌ها آمیخته شود.

روایت «خاطرات یک حلزون» تراژدی را در میانه‌ی خود به همراه دارد؛‌ زمانی که گریس بین خود و «من» حقیقی‌اش پرده‌ای ضخیم کشیده است؛ اما این تراژدی که گویی همچون سنگ‌قبرهای حیاط خانه‌ی پینکی او را در برگرفته‌ است، خود تبدیل به محرکی می‌شود برای صعود گریس به مسیر جدید زندگی‌اش. آقای الیوت بی‌آنکه خود را درگیر محدودیت‌های سینمای تجاری کند، مخاطب را در برابر زیسته‌هایی قرار می‌دهد که شاید بخشی از آن‌ها خود مخاطب و تجربه‌هایش باشند؛ قصه‌هایی سرراست برای مرور دوباره‌ی «من»های پنهان ما که شاید سال‌هاست آن را به سبب ترسی ناخواسته پنهان کرده‌ایم.

✅محمدرضا دلیر
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢«زودپز»؛ فیلم توخالی

بازی با دوران ترسناکی که ما در دهه شصت و اوج جنگ ایران و عراق همگی تجربه کرده‌ایم و حالا باید در قالب یک تصویر کمدی بر سر در سینما ببینیم به نظر شما اگر جنایت نیست، پس چیست؟
فیلم سینمایی «زودپز» که از ۱۷ مهرماه سال جاری به کارگردانی رامبد جوان اکران شد از همان پوسترش نشان از آن می‌داد که ما دوباره با فیلمی طنز در دوران شصت رو‌به‌رو هستیم که آمار فروش را در سینما جابه‌جا می‌کند.
همان مسیری که نهنگ عنبر ۱ و ۲، هزارپا و فسیل پیش رفتند و جوان برای اینکه عقب نماند همان راه را در پیش گرفت، اما کارگردان با خود فکر کرد اگر یک زوج هنری جدید را رو ‌کند، دیگر کسی به آن خرده نمی‌گیرد و این زوج هنری شامل محسن تنابنده و نوید محمد‌زاده بود، زوج‌های کمدی که یکی از یکی در آثار طنز عقب‌ترند.

✅ادامه این نوشتار را در سلیس نیوز بخوانید:
نگاهی به فیلم «زودپز» ساخته رامبد جوان

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢به گزارش نیویورک‌پست، لوسی بلیک، تولید کننده محتوا در شبکه اجتماعی تیک‌تاک، اخیرا ویدیویی «تکان‌دهنده» از «الکسا»، دستیار صوتی آمازون را به اشتراک گذاشت که با واکنش گسترده کاربران شبکه‌های اجتماعی مواجه شد.

الکسا در این ویدیو می‌گوید: «در ۲۰ فوریه ۲۰۳۱، ایالات متحده آمریکا دیگر وجود نخواهد داشت». به ادعای دستیار صوتی آمازون «این تاریخ نقطه اوج فرآیند اتحاد بین چند دولت است که مورد تایید بیشتر مردم نبوده است».

این ویدیو که اوایل ماه نوامبر منتشر شد، تاکنون بیش از دو میلیون بازدید گرفته است. تاریخ ثبت شده روی ویدیو چهارم ژانویه سال جاری را نشان می‌دهد.
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

هر سخنی عادی‌ست، جز یک سخن
هر اسمی ساده است، جز یک اسم
همه‌ی روزها تکراری‌اند
جز یک روز
همەی مکان‌ها شبیه هم‌اند
جز یک مکان

عشقت و اسمت
و روزی که همدیگر را در میعادگاه دیدیم!

💢شیرکو بیکس
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢کاریکاتور

🔸"فقر"
🔹اثر علی درخشی
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢راهنمای فیلم: «ایستگاه ارواح» 2022

در لابه‌لای زیرژانرهای دلهره شاید هیچ‌کدام به‌اندازه‌ی افسانه‌های محلی از همان ابتدا مخاطب را وارد اضطراب ترس نکنند. افسانه‌های محلی همان‌هایی هستند که تک‌تک ما از کودکی در معرض آن‌ها قرار داشته‌ایم و همین باعث شده آثاری بر اساس این ساختار روایی ما را پیش از وقوع رخدادهای فیلم به درون اضطرابی نوستالژی‌گونه ببرند.

داستان جدید آقای «جئونگ یونگ-کی» که تقریباً در کارنامه‌ی هنری او بی‌سابقه است مخاطب را به درون یک ایستگاه در شهر سئول می‌برد. این کارگردان کره‌ای در طول دوران حرفه‌ای خود حول روایت‌های اکشن-کمدی یا ملودرام فعالیت کرده است و همین باعث می‌شود زمانی که در برابر اثر او قرار بگیریم تازگی و طراوت را درون داستان حس کنیم.

افتتاحیه‌ی فیلم همان تلنگری را که انتظار داریم به ما می‌زند؛ پسری جوان در ایستگاهی با نام «اکسو» منتظر رسیدن قطار است. در حین انتظار با زنی لنگ‌لنگان مواجه می‌شود که سر خود را به ستون می‌زند و همین امر باعث ترس او می‌شود. سپس دوربین روی چهره‌ی این جوان و تلفن همراه‌اش که توسط آن عکس این زن جوان را به اشتراک گذاشته بسته می‌شود و با برش بعدی دیگر خبری از این زن نیست. مرد جوان از میان درهای محافظ به ریل نگاهی می‌اندازد که به‌یک‌باره در بسته شده و از نمای پشتی بدن بدون سر او مخاطب را به درون روایت و رخدادهای یک ماه قبل از این حادثه می‌برد؛ جایی که خبرنگاری جوان با نام «نا یونگ» در تلاش است برای سایت خبری خود مقاله‌ای جنجالی را تهیه کند و هر بار با شکست مواجه می‌شود.

جئونگ از همان ۱۰ دقیقه‌ی ابتدایی نهایت بهره را می‌برد و مخاطب را درگیر روایت می‌کند. شاید اگر پلات را پس از پایان فیلم از سر بگذرانیم با اثری مواجه شویم که نمونه‌های آن را در سینمای دلهره شاهد بوده‌ایم، اما بیشتر آن‌ها آثار صرفاً آنتولوژی‌‌ای بوده‌اند که در داستان‌هایی ۱۰ تا ۱۵ دقیقه‌ای شروع و میانه و اختتامیه را در اختیار مخاطب قرار داده‌اند.
اما در اینجا با اثری مواجه هستیم که کارگردان شخصیت‌های‌اش را در کمال آرامش پرداخت می‌کند، روح افسانه‌های محلی و شکل گرفتن یکی از آن‌ها را به درون روایت می‌دمد و در نهایت استفاده‌‌های اقتصادی او از جامپ‌اسکر و بازی با نور و تاریکی دلهره را کلید می‌زند.

این روایت صرفاً قرار نیست مخاطب را درون یکی از افسانه‌های محلی در باب یک مکان مشخص قرار دهد، بلکه خودش آن را می‌سازد و از این طریق مخاطب درگیر داستان می‌شود. روایت او حول ایستگاهی معمولی در یک شهر شکل می‌گیرد، خبرنگاری نسبت به چند اتفاق در آنجا مشکوک می‌شود، داستانی را وایرال می‌کند و سپس روند رخدادها بر اساس این حساسیت‌ها شکل می‌گیرند. در این فیلم ۸۰ دقیقه‌ای درک درست کارگردان از موقعیت‌هایی را می‌بینیم که در جای درست باعث ایجاد دلهره‌ی مد نظر مخاطب می‌شود.
شاید اگر شمنیسم موجود در اثر این‌قدر به حاشیه برده نمی‌شد و کارگردان می‌توانست از آن به موازات داستان نا-یونگ در باب حادثه‌ی ایستگاه اکسو بهره ببرد، اکنون با یکی از دلهره‌های کامل شهری مواجه بودیم که مخاطب را از دل فرنچایزی چون «حلقه» به درون داستانی مجزا می‌برد.

✅محمدرضا دلیر
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢معرفی رمان «تماما‍ً مدرن‌ها» نوشته ژِروم مِزو

«موقع حركت، با ساك‌هامان كه برای یك‌ هفته پر بودند، جلوی مادرهای جمع ‌شده پای اتوبوس كمی گریه می‌كردیم. معلم‌ها این ‌اشك‌ها را دوست نداشتند؛ به نظرشان غم ما شكل دیگری از تنبلی بود یا نشانه ایمان متزلزل. همین آینده ما را به حبس می‌كشید. همه ما باید اسكی یاد می‌گرفتیم. ایستگاه‌های مرتفع منتظر نسل تازه بودند. فعلا دندان‌های بچه‌ها به هم می‌خورد، كشیش/راهنما سفارش‌هایش را می‌كرد. ستون ما خیلی آهسته جلو می‌رفت، روی فلاتی برفی. آن بالا كه رسیدیم، روی صخره‌ها، عشای ربانی را خواهم خواند. بعد رویایش را با صدای بلند از سر می‌گرفت. بچه‌های من، بدانید كه تلاش تقدیس می‌بخشد... شما فرستادگان كلیسا در دنیا خواهید شد... رنج‌های ما به بزرگ‌تر از خودمان پیشكش می‌شد. در برابر خداوند، غرور مدرن به ‌یك‌باره خرد می‌شود... و اضافه می‌كرد كه ما اكنون فروتن و بینوا هستیم.»

رمان «تماما‍ً مدرن‌ها» نوشته ژِروم مِزو با ترجمه اصغر نوری در نشر افق منتشر شده است. ژروم مزو نویسنده سوییسی متولد ۱۹۶۷ است. در ناحیه‌ ولِه كه فرانسوی‌زبان است به دنیا آمده با جمعیتی كاتولیك مذهب و به‌ شدت متعصب. شغل غالب مردم این ‌ناحیه هم كشاورزی و دامداری و تولید پنیر است.

ژروم در خانواده‌ای كارگر و چپ‌ بزرگ شده. در دانشگاه‌های زوریخ و ژنو تدریس كرده و حالا در لوزان درس می‌دهد. زبان ژروم مزو زبانی صیقل‌ خورده است كه در عین شاعرانگی به زبان گفتار نزدیك است. این رمان در سیزده گاه‌شمار در پی آن است تا روایتی از روند مدرن ‌شدن یا به ‌عبارتی مدرنیزاسیون سوییس به دست دهد و در این حین، راوی به شرح وضعیت خانواده خود می‌پردازد و می‌خواهد بفهمد این مدرن شدن چه تاثیری بر او و خانواده‌اش داشته است.

راوی از نقطه‌ای شروع می‌كند كه جرقه مدرنیته در روستاها و شهرهای دورافتاده سوییس زده شد و این جرقه كم‌كم تبدیل به شعله‌ای شد كه از خود بزرگراه‌ها و كارخانه‌ها و نیروگاه‌ها برجا گذاشت. هر گاه‌شمار در بخش‌های كم‌وبیش كوتاه ده قسمتی روایت می‌شود و درست پس از هر كدام روایتی هست از شخصیتی كه راوی می‌شناسد و می‌داند این روند مدرنیته چه تاثیری بر او داشته و زندگی‌اش را تا چه اندازه عوض كرده است.

ژروم مزو در طول رمان از نقل‌قول‌ها و اسناد تاریخی بسیاری استفاده می‌كند تا مفهومش را برساند و همچنین به روند مدرن‌ شدن سوییس جنبه‌ای مستدل و تاریخ‌مند بدهد. پس از مدرنیته چه می‌آید؟ پس از آنكه همه نیروگاه‌ها ساخته شدند، همه كالاها تولید و مصرف شدند، منابع به پایان رسیدند و پیشرفت- آن‌طور كه مترقیان مدام تبلیغ می‌كنند- به واپسین حد خود رسید؛ پس از آن سرنوشت انسان سوییسی چه می‌شود؟ در پایان رمان مصاحبه‌ای از نویسنده هم ضمیمه شده كه در آن به موضوعاتی نظیر رسالت رمان و نویسنده، دغدغه‌های اجتماعی، زبان فرانسه و... پرداخته شده است.

✅اسدالله امرایی

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢نمایشگاه گردی: «زر» محمود مكتبی در گالری شریف

روییدن واژه

محمود مكتبی مبتكرانه و بدیع سراغ عنصری می‌رود كه دیگر در زندگی روزمره ما یادآور نمی‌شود چه بسا حیات و بقای ما به بسیاری از آنها وابسته باشد. او شعر مجسمه‌هایی  را طراحی كرده است. از گیاه و فلز و نام آن را زر گذاشته است زر به معنای عاشقانه نخست به تعبیر هنرمند «تعقیب حقیقت از یك بیراهه» است.

در این نمایشگاه تكنیك، لحن و آثار مكتبی متفاوت به جای عصیان، عناصر لطیفی مانند شعر و گیاه را با هم پیوند داده است و به سراغ زر رفته است. در رساله ضیافت افلاطون در خطابه‌اش درباره عشق چنین می‌گوید كه مستبدان عشق را بین آدمیان بر نمی‌تابند، زیرا عشق شهامت می‌بخشد. هنرمند اشاره دارد گاهی برای زنده بودن باید از پهنه گستره مرگ استفاده كرد. او اكثر آثارش را به شكل قاب‌هایی كه شعری كنارشان نوشته شده و گل احتمالا با خواص دارویی و...چسبانده است.

در گستره مرگ، تقابل و رویارویی صورت می‌گیرد در شهامت در كنكاش است كه راه‌ها از بیراهه‌ها تفكیك می‌شوند. هنرمند عصاره گیاه‌ها را گرفته تا زهر بیابد یا اكسیر جاودانگی و او در این درنگ در پی آن است كه در هر صورت تعقیب راه نجات است ولو به بیراهه ولو به مرگ و نیست، ما عصاره گیاه را می‌گیریم و با آزمون و خطا به خاصیت آن پی می‌بریم. هنرمند در مجموع بخش‌هایی از یك شعر واحد را كه ارتباط درونی خاصی با آن دارد در كنار گل‌ها نوشته است، برخی هم، همزمانی سرودن‌شان و تجسم گل‌ها.شاید زمانه آن شده است كه دیگر توپ و تفنگ و فریاد پاسخگو نیست، بنشین كمی خستگی در كنیم شاید یكی از همین گل‌ها زر باشد، شاید به جادوی عشق ما را گرفت و تنگنای زهرهای تلخِ و بی‌مرهم به شفای آسودگی رسیدیم، شاید شفا در دشتی پشت بغض و كینه در كلاله گیاهی باشد.

هنرمند با فلز شیشه‌هایی كه عصاره دارو را در آن نگه می‌دارند. این شعری سروده خود را در میان آثار تقسیم كرده است. «گر روزی دختری می‌داشتم اسمش را می‌گذاشتم ایران/همینقدر نچسب و وطن‌پرستانه لابد/ اگر روباهی داشتم بازهم اسمش ایران بود/دغل، می‌نشستیم و ورق بازی می‌كردیم/ اگر پرنده داشتم، باز هم با هم به مهاجرت فكر می‌كردیم، تابستان نشده برمی‌گشتیم ایران/ اگر كوچه داشتم، باز نامش همان بود و... این شعر و مضمون آن محوریت تفكر هنرمند در خلق و چیدمان این نمایشگاه است. نوعی اشاره به بازگشت به خویشتن ما هرآنچه كه به دنبالش هستیم در خودمان یا كنارمان است و این گیاه‌های شفابخش نماد یافتن علاج دردهای بی‌شمارمان است كه باید در دكان عطار تعقل و تفكر بازجوییم.

در مجموع نمایشگاه محمود مكتبی، كاملا رویداد شاعرانه و برخاسته از احساس بود، اگرچه بخش‌های زیادی از آن را می‌توان به جامعه تعمیم داد اما به نظر می‌رسد، مكتبی تمام كلمات را زندگی كرده است و این چیدمان بخشی از تجربه زیسته اوست.

✅ساراكریمان
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢در دنیای مد، رنگ‌ها همیشه نقش برجسته‌ای داشته‌اند اما در سال‌های اخیر با کمک فضای مجازی و تبلیغات هوشمندانه، برخی از آن‌ها به‌سرعت به جریان‌های فراگیر تبدیل‌شده‌اند. پاییز ۲۰۲۴ نیز از این قاعده مستثنی نیست و رنگ‌هایی که ابتدا در نمایش‌های مد در نیویورک، لندن، میلان و پاریس دیده شدند، اکنون به شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام و تیک‌تاک نیز راه یافته‌اند.

این رنگ‌ها، از صورتی کمرنگ تا طوسی‌های خنثی و سبزهای تیره، نه‌تنها در فضای مجازی بلکه در کمد لباس روزمره افراد نیز جای خود را بازکرده‌اند.

رنگ‌های پاییز ۲۰۲۴ علاوه بر زیبایی دیجیتال، کاملاً برای دنیای واقعی طراحی‌شده‌اند. این سایه‌ها هم برای مناسبت‌های روزمره و هم برای جلوه در شبکه‌های اجتماعی مناسب‌اند و به‌زودی به بخش ثابت سبک پاییزه تبدیل خواهند شد.

مجله مد ماری کلر در مقاله‌ای رنگ‌هایی را که پاییز امسال بیشتر خواهیم دید، بررسی کرده است که در لینک زیر با آن‌ها آشنا می‌شود:

✅پرطرفدارترین رنگ‌های پاییز امسال ۲۰۲۴ کدام‌اند؟
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢فیلم «لی» ساخته الن كوراس و با بازی درخشان كیت وینسلت، زندگی لی میلر مدل، عكاس و خبرنگار جنگی معروف را به تصویر می‌كشد

شاید كمتر نمونه‌ای از نقش‌آفرینی شخصیت سینمایی زن به یاد داشته باشیم كه ذات اصلی و درونی‌اش بچربد به زنانگی موجود در فیلم. آن هم زنی كه بنا بر دیالوگی در فیلم «سیگار و...» ذاتی كاراكتر واقعی‌اش بوده است. كیت وینسلت در جدید‌ترین اثر سینمایی‌اش نقشی را بازی می‌كند كه با مناسبات جهان كنونی و آوردگاه جنگی‌اش از اوكراین تا غزه و لبنان؛ همذات‌پنداری دارد.
لی میلر، عكاس و روزنامه‌نگاری است كه وقایع جنگ دوم بین‌الملل را به تصویر می‌كشد. سرخورده از حجم ویرانی روحی و روانی است. میزانسن و دكوپاژ تصاویرش را تا آنجا كه توان دارد؛ خود انجام می‌دهد.

✅ادامه این نوشتار را در سلیس نیوز بخوانید:
به بهانه نمایش فیلم «لی» ساخته الن كوراس

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢راهنمای فیلم‌: "مگالوپولیس" ۲۰۲۴

به‌گمانم تنها راه ما برای درک مگالوپولیس در نظر گرفتن ایده‌های اولیه‌ است. یعنی تصور کردن آن‌چه قرار بوده این فیلم تبدیل به آن شود: روایت نبرد ذهنیتی ایده‌آلیست که چشم به آینده دارد با ذهنیتی محافظه‌کار که چیزی جز اکنون نمی‌خواهد، و سوءاستفاده‌ی چند فرصت‌طلب‌ که از این آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند و در این نزاع، منفعت خودشان را می‌برند.
این تقابل در بستر جامعه‌ای رخ می‌دهد که هم آمریکای معاصر است هم آمریکای گذشته ـ آینده که پایه‌هایش بر یکی از کهن‌ترین امپراتوری‌های اروپایی یعنی روم باستان بنا شده.

شیوه‌ی روایت قرار است از یک‌سو بسیار آشنا به نظر برسد و استوار بر کهن‌الگوهای کلاسیک، از سوی دیگر فاصله‌اش را با قواعد رایج حفظ کند، نه یادآور سینمای داستان‌گوی دهه‌های سی و چهل باشد نه دقیقاً منطبق بر کولاژهای پست‌مدرنیستی دهه‌ی نود.

فیلم قرار است هم درباره‌ی شهر باشد و مکان فیزیکی زیست آدم‌ها، هم به‌طور آشکار سراغ تصویر یکپارچه‌ای از شهر نرود تا خودمان تجسمی از اتوپیای سزار (معمار دنیایی که خواهد آمد) در ذهن‌مان شکل دهیم.

فیلم می‌خواهد شخصیت‌هایش یک پا در دنیای امروز داشته باشند، یک پا در افسانه‌های کهن، رخدادهایش از یک‌سو معاصر به نظر برسند و از سوی دیگر وابسته به پیشینه‌ی دنیای روایت‌گری از هومر تا هالیوود کلاسیک.

سرانجام هم دشمن اصلی (شهردار سیسرو) که زنی را از سزار گرفته با دادن زنی به او (دخترش) و تماشای فرزندشان که با وجود توقف زمان، به حرکتش ادامه می‌دهد، گذشته و آینده را به هم پیوند بزند.

این ایده‌ی پیچیده و چندوجهی، سال‌ها کاپولا را امیدوار و دلگرم نگه داشته تا عاقبت در دهه‌ی هشتاد زندگی، سرمایه‌‌ی شخصی‌اش را پای این پروژه بگذارد، یک بار دیگر مثل ماه‌هایی که اینک آخرالزمان را در جنگل‌های فیلیپین می‌ساخت، خودش را غرق هیجان معلق ماندن روی مرز باریک پیروزی و شکست کند.

کلاه‌مان را به افتخار یک عمر جاه‌طلبی سیری‌ناپذیر و شیدایی رشک‌برانگیز استاد برمی‌داریم ولی به‌سختی می‌شود نتیجه‌ی به‌دست‌آمده را منطبق بر ایده‌های اولیه دانست. مگالوپولیس می‌خواهد با بهره‌گرفتن از یک جور ساختار اپرایی خودش را از شر آداب رایج قصه‌گویی برهاند، با ارجاع به کهن‌الگوها ما را وادار به پر کردن حفره‌های روایی کند، ولی فیلم بالاخره باید بتواند استقلال پیدا کند و دنیای خودش را بسازد.

تمایلی ندارم این متن، چندین و چند پاراگراف به خودش بیفزاید در شرح فاصله‌ی چشمگیر میان ایده‌های آقای کاپولا با فیلمی که امروز مقابل روی ما قرار گرفته. فهرست کردن این نارسایی‌ها دردی را درمان نمی‌کند.

ترجیح می‌دهم فیلمساز را ایستاده کنار قهرمان فیلمش تجسم کنم که چنان بابت آن دنیای وعده‌داده‌شده و محقق‌نشده سودایی است که انگار به خودش گفته: «من برآنم که اگر سازِ من آوازِ ناهنجار دهد، و اگر بیشتر مردمان روی زمین با من بستیزند بهتر از آن است که خود با خویشتن هم‌داستان نباشم» و بعد، به هر مشقت بوده فیلمش را ساخته، و حالا پایش ایستاده.

⭐️ امتیاز از ۵ ستاره: ۲

✅حسین معززی‌نیا

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢آندره مالرو، نوشته‌ها و اندیشه‌ها

خاطراتش بسیار خواندنی‌اند. در «ضد خاطرات» (۱۹۶۷) بخش‌هایی از آنها را روایت می‌كند. می‌شود بارها و بارها آنها را خواند و هر بار بیشتر از قبل درگیرشان شد.

«همه پذیرفته‌اند كه حقیقت هر كس را نخست در آنچه پنهان می‌كند باید جست. این جمله را كه یكی از شخصیت‌های آثارم می‌گوید به خود من نسبت داده‌اند: انسان عبارت است از آنچه می‌كند. البته انسان فقط این نیست و شخصیت اثر من با این جمله به كس دیگری جواب می‌داد كه گفته بود: انسان چیست؟ انبان كوچك و حقیری از رازها... غیبت و ولنگاری، انتظاری را كه از وصف جنبه‌های نامعقول داریم به بهای ارزان برآورده می‌كند؛ سپس به مدد روانشناسی ضمیر ناهوشیار، آنچه را انسان در خود پنهان می‌دارد و غالبا حقیر و رقت‌انگیز است جانشین غفلتی می‌كنند كه انسان از وجود خود دارد.»

اینجا بر شماری از مشهورترین آثار و نیز گوشه‌هایی از مهم‌ترین تجربیات زندگی‌اش درنگ می‌كند، از جمله صحبت با یكی از دوستان كشیش خود:

ـ چند وقت است به اعتراف گوش می‌كنید؟
ـ ده، پانزده سال.
ـ اعتراف آدم‌ها چه چیز درباره آنها به شما یاد داده است؟
ـ راستش را بخواهید، اعتراف هیچ‌چیز یاد نمی‌دهد، چون وقتی كه به اعتراف گوش می‌كنید آدم دیگری می‌شوید. آخر بخشایش الهی در میان شماست. ولی با این وجود... اولا آدم‌ها از آنچه ما تصور می‌كنیم بسیار بدبخت‌ترند... ثانیا…
دست‌های هیزم‌شكننانه‌اش را در شب پرستاره بالا برد:
ـ ثانیا، جان كلام اینجاست كه آدم بزرگ وجود ندارد...

خودم مالرو را نه با «ضد خاطرات» كه با رمان «امید» (۱۹۳۷) كشف كردم و بعد با «دوران تحقیر» (۱۹۳۵) و «راه شاهی» (۱۹۳۰) و «فاتحان» (۱۹۲۸) و «سرنوشت بشر» (۱۹۳۳) به میان نوشته‌هایش رفتم. همه این كتاب‌ها نیز خواندنی‌اند و ترغیب‌مان می‌كنند كه به برخی چیزها، دوباره، عمیق‌تر و از زاویه‌ای متفاوت نگاه كنیم.

«جنگ پرسش‌هایش را با بلاهت مطرح می‌كند و صلح با معما و بعید نیست كه در قلمرو سرنوشت، ارزش انسان بیشتر وابسته به عمق پرسش‌هایش باشد تا به نوع پاسخ‌هایش.»

آندره مالرو در پاریس متولد شد. زندگی خانوادگی‌اش چندان روبه‌راه نبود. پراكنده تحصیل كرد. به هنر دل بست و بعد به نوشتن روی آورد. بعدتر، گوشه و كنار دنیا را هم زیر پا گذاشت و زندگی را در هم‌زیستی با مردم مختلف تجربه كرد. در آن سال‌های جوانی، چندی هم در ایران زندگی كرد.

در سی‌وچند سالگی در نویسندگی به شهرت رسید. جایزه گنكور را هم برد. از شهرتش برای مبارزه با فاشیسم كه هیتلر در آلمان نمایندگی‌اش می‌كرد استفاده كرد. حتی به اسپانیا رفت و آنجا در جبهه جمهوری‌خواهان با فاشیست‌ها جنگید. در جنگ دوم جهانی نیز، با نام مستعار ونسان برژه به نهضت مقاومت فرانسه پیوست. فرمانده یكی از شاخه‌های نظامی این نهضت شد. زخم برداشت و به اسارت افتاد. تا یك‌قدمی مرگ رفت. اما آلمانی‌ها شكست خوردند و عقب نشستند. آزاد شد و آنچه از دستش برمی‌آمد برای فرانسه بعد از جنگ به كار بست. با دوگل همكاری كرد و چند سالی عضوی از اعضای دولت او بود.

در رمان‌هایش از ستم و مبارزه، از ایدئولوژی‌هایی كه انسان را چیزی پست‌تر می‌خواستند، از شكنجه و سركوب و از امیدهای فروشكسته نوشت. همه اینها واقعیت‌های زمانه‌اش بود. واقعیت‌های قرنی كه هرچه جلوتر رفت، بیشتر و بیشتر چهره‌اش را-كه بسیار به نوشته‌های مالرو شباهت داشت- نشان داد. به قول خود مالرو «جهان روزی شروع كرد كه هرچه بیشتر شبیه رمان‌های من شود.»

هفتاد‌وپنج سال عمر كرد و در چنین روزی از سال ۱۹۷۳ درگذشت.

✅مرتضی میرحسینی

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢یادی از «گوهرمراد» كه غمگنانه پاییز زده شد

شب‌نشینی باشكوه در پرلاشز!

همین چند روز پیش كه دوستداران او فراموشش نكردند و زیر رگبار پاریس در گورستان پرلاشز جمع شدند و برایش شمع روشن كردند، بوی پیراهنش همچنان در مریضخانه سن آنتوان از اتاق ۲٠۴ رخت برنبسته بود و زمین با قطره اشكی سراغ چشمانِ پركلاغی‌اش را می‌گرفت.

حتی اگر سی‌وهشت سال از مفارقت و مهجوری گوهرمراد از زندان تن گذشته باشد، بازهم عزاداران بیل برای بهترین بابای دنیا مرثیه می‌خوانند و چوب به دست‌های ورزیل سراغ «آی باكلاه، ‌آی بی‌كلاه» را در انتهای برگ‌ریزان از غلامحسین ساعدی می‌گیرند.

روان‌پزشک ژورنالیست كه با جستارهایش در صفحات «الفبا» اتفاقات ویژه‌ای را در عرصه روزنامه‌نگاری رقم زد، بعدها در آثار ماندگارش به حدیث نفس جامعه تب‌داری پرداخت كه در تشویش فصل‌ها با خوف‌ورجا دست‌وپنجه نرم می‌كرد.

نویسنده و نمایشنامه‌نویس عصیانگری كه چشمه‌های خونین‌دلش، به روان‌خسته‌اش شتك می‌زد، با نگاه رئالیستی و گاه تمثیلی جان تازه‌ای به سطرهای سُكرآور بخشید و با محظوظ گشتن از افسانه‌های زیرخاكی، اتمسفری دل‌انگیز را در تاروپود داستان‌هایش حاكم كرد.

در این میان «گاو» شاهكار ادبی روان‌پزشک برخاسته از دامنه‌های سهند، دستمایه فیلم ماندگار داریوش مهرجویی قرار گرفت تا در پس سال‌ها، صدای مشهدی حسن همچنان از درون اپیزودهای خاكستری به گوش برسد.

آدم‌های غریبِ قصه‌های گوهرمراد همواره به جست‌وجوی مأمنی امن می‌گشتند، غافل از آنكه نجات‌دهندگان به جبر زمانه در روندی استحاله گونه رنگ می‌بازند و رخت جدیدی بر تن خویش پرو می‌كنند. طرفه اینكه اندوه ابدی یك عشقِ پرپر تا آخرین دم از گریبان پزشكی كه پاپتی‌ها را مفت و مجانی ویزیت می‌كرد، دست نكشید و قصه جاودانه دلدادگی او و بانویی به نام طاهره تا گورستان سرد «وارلان» تبریز امتداد یافت.

غلامحسین ساعدی پیش از آنكه طعم پنجاه‌سالگی را بچشد به عالم ناز بال گشود و جان تازه‌ای به خاك سترون پرلاشز بخشید. همو كه ظن و زعم و وهم مردمان خانه پدری را به‌خوبی در نمایشنامه‌ها و داستان‌هایش ترسیم كرد، ناگهان در بعدازظهری نفرین‌شده، به زورقی بی‌هنگام در بخار فلق بدل شد تا در منطقه بیست پاریس همسایه دیواربه‌دیوار صادق هدایت، مارسل پروست و فردریك شوپن لقب بگیرد و در نشیبِ خیابان‌های روشن به‌یقین برسد كه مرگ با همه پیچیدگی‌اش در ذات شب دهكده از صبح سخن می‌گوید. بله مردی كه شاه گلی را بیشتر از شانزه لیزه دوست داشت، به طرز دل‌خراشی در پیچ آخر یک‌فصل معزول، پاییز زده شد و كلمات شورانگیز ذهنِ محشرش را از جوهر خودنویسِ «پاركر» به‌رسم امانت به سپیدی مطهر كاغذها سپرد.

رفیق شفیقِ شاملو كه خود روزگاری در مذمت و نكوهش زندگی چنین نگاشته بود:

«همه‌چیز تعطیل است. رفت‌وآمد تعطیل است، دیدار دوستان تعطیل است، كتاب تعطیل است، خنده، خنده واقعی تعطیل است، گریه هم تعطیل است. روده‌درازی چرا، زندگی تعطیل است.»...

✅امید مافی
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢راهنمای فیلم‌: امیلیا پرز  ۲۰۲۴

نمی‌دانم اگر عصای دغدغه‌های امروزی، رونق پرداختن به تقابل‌های جنسیتی را از زیر بغل فیلم‌هایی مثل امیلیا پرز برداریم دیگر چه باقی می‌ماند. بعید است چند سال دیگر حتی اسم چنین فیلم‌هایی یادمان بیاید هرچند جایزه‌ی بزرگ کن، جایزه‌ی دوم جشنواره‌ی تورنتو و [احتمالش جدی است] جایزه‌ی بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان اسکار نصیب‌شان شده باشد.
نمی‌دانم اگر دائم به خودمان یادآوری نکنیم تغییر جنسیت سردسته‌ی خشن و ترسناک گنگسترها بهانه‌ای است برای نمایش انقلاب درونی یک آدم علیه مردانگی‌اش و آزاد کردن زنانگی اسیرشده در بدن قبلی، چه توضیحی می‌توانیم پیدا کنیم که این داستان اصلاً چرا باید روایت شود، این شخصیت‌ها و مسائل‌شان چه جذابیتی دارد و ما چرا داریم این فیلم را تماشا می‌کنیم.
بله، فیلم چند صحنه‌ی موزیکال خوب دارد با ریزه‌کاری‌های قابل تحسین ولی مگر فیلم موزیکال کم دیده‌ایم؟ مگر سکانس‌های درجه یک رقص در تاریخ سینما کم ساخته شده که این یکی بخواهد یکه و یگانه جلوه کند؟
امیلیا پرز را تا آخر تحمل کردم بلکه در ادامه تبدیل به فیلمی شود که از سازنده‌اش انتظار داریم، ولی پایان‌بندی نه تنها نجاتش نداد بلکه باعث شد همان چند سکانس خوب نیمه‌ی اول را هم فراموش کنم.

⭐️ امتیاز از ۵ ستاره: یک و نیم

✅حسین معززی‌نیا

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

✅خالق «موز ۶.۲ میلیون دلاری»: این بازار است که تصمیم گرفته یک موز چسبیده به دیوار را این‌قدر جدی بگیرد!

💢کاریکاتور
🔸"بدون شرح"
🔹اثر علیرضا کریمی مقدم

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

ای در دل من اصل تمنا همه تو
وی در سر من مایهٔ سودا همه تو

هر چند به روزگار در می‌نگرم
امروز همه تویی و فردا همه تو

💢ابوسعید ابوالخیر

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢یک تکه هنر مفهومی که موزی است که با یک تکه چسب بسته‌بندی به دیوار چسبانده شده است در یک حراجی در نیویورک شش میلیون و ۲۰۰ هزار دلار فروش رفته است.

خریدار این اثر یک سرمایه‌گذار معروف رمزارز است. 

این اثر به نام «کمدین» کار موریزیو کاتلان هنرمند ایتالیایی، زمانی که ابتدا در سال ۲۰۱۹ در نمایشگاه هنری باسل در میامی بیچ فلوریدا نمایش داده شد جلب توجه زیادی کرد. 

بسیاری از شرکت کنندگان در آن جشنواره سعی کردند دریابند که آیا این یک شوخی یا طعنه‌ای به استانداردهای سوال‌برانگیز گردآورندگان آثار هنری است. 

در آن زمان یک هنرمند دیگر موز را از دیوار کند و خورد.

به گفته گالری عرضه‌کننده، سه نمونه از این کار در آن سال از ۱۲۰ هزار تا ۱۵۰ هزار دلار فروش رفت.
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢سال ۱۹۴۷ مارلون براندو به دعوت الیا کازان به منزل تنسی ویلیامز رفت که آن زمان، نگارش نمایشنامۀ «اتوبوسی به نام هوس» را تازه به پایان رسانده بود. مارلون بخش‌های مربوط به استنلی کووالسکی را خواند و از نقش خیلی خوشش آمد. ویلیامز بعدها گفت: «آن جوان قشنگ و قدبلند، همان استنلی کووالسکی است که در نمایشنامه تصورش را کرده بودم». همان سال، وقتی کازان و ویلیامز تصمیم گرفتند نخستین اجرای نمایشنامۀ «اتوبوسی به‌ نام هوس» را روی صحنه ببرند، هر دو در یک مورد با هم اتفاق‌نظر داشتند و آن سپردن نقش استنلی کووالسکی به مارلون براندو بود. آن ۸۵۵ شبی که نمایش ویلیامز در برادویِ شهر نیویورک روی صحنه رفت، درواقع مقدمه‌ای درخشان بود برای ظهور تأثیرگذار‌ترین بازیگر تاریخ سینما.

✅  ادامه این نوشتار را در سلیس بخوانید!
شخصیتِ هیولاوار، تحلیلی بر نقش استنلی کووالسکی در فیلم «اتوبوسی به نام هوس»

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢وقتي بكت در رمان «نام ناپذیر» مي‌گويد: «پس آيا اميدي در كار نيست؟ خداي من، نه، واي، عجب فكري! شايد اميدي محو، اما اميدي كه هرگز تحقق نخواهد يافت.» اين نكته عدم ناسازگاري آثار بكت با نظام حاكم برجهان را نشان مي‌دهد و در آخر همان‌طور که آدورنو مي‌گويد: «سطل آشغال‌هاي بكت مظاهر آن فرهنگي هستند كه پس از آشويتس دوباره ساخته‌شده‌اند.» اينجاست كه مي‌فهميم چرا بكت مي‌خواهد «مردن را تمام كند.»

✅ ادامه این نوشتار را در سلیس بخوانید.
ساموئل بكت، دور از اجتماع خشمگین/شما روی زمین هستید بدون هیچ چاره‌­ای!

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

کلید صبح
در پلک‌های توست
دست مرا بگیر
از چارراه خواب گذر کن
بگذار و بگذریم زین خیل خفتگان!
دست مرا بگیر
تا بسرایم
در دست‌های من
بال کبوتری است...

💢نصرت رحمانی

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢فیلم وسترن «راست» (زنگار) سه سال پس از کشته شدن فیلمبردار اولیه آن، در نخستین اکران جهانی خود امروز در جشنواره‌ای در لهستان به نمایش درآمد.

در اکتبر ۲۰۲۱ حین تمرین فیلمبرداری فیلم زنگار، شلیک گلوله از  تفنگی که در دست الک بالدوین بود، باعث مرگ هالینا هاچینز، مدیر فیلمبرداری شد.

الک بالدوین، بازیگر اصلی فیلم سرانجام در ماه ژوئیه سال جاری میلادی از سوی دادگاهی در آمریکا از قتل غیر‌عمد تبرئه و بی‌گناه شناخته شد.

برگزارکنندگان جشنواره «کامریمج» در لهستان گفته‌اند که نمایش این فیلم ادای احترامی است به خانم هاچینز.

مادر خانم هایچینز می‌گوید الک بالدوین عذرخواهی نکرده است و او را به سودجویی ناعادلانه از مرگ دخترش متهم کرده  است.

مادر خانم هایچینز در مراسم اکران فیلم حضور نخواهد داشت و از الک بالدوین نیز برای حضور در این نمایش دعوت نشده است.

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢یک نقاشی رنه ماگریت، هنرمند بلژیکی در حراجی در نیویورک بیش از ۱۲۰ میلیون دلار فروش رفته است که برای یک شاهکار سوررئالیستی رکورد به شمار می‌رود.

این نقاشی که «امپراتوری نور» نام دارد و در سال ۱۹۵۴ خلق شده است، به قیمتی بالاتر از انتظار فروش رفت و رکورد قبلی فروش اثری از ماگریت را که ۷۹ میلیون دلار بود شکست. آن اثر در سال ۲۰۲۲ به فروش رفته بود.

«امپراتوری نور» جزو مجموعه‌ای از آثار ماگریت است که حراجی کریستی به فروش گذاشته است. تصور می‌شود که خریدار این نقاشی خارج از آمریکا است.
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

میاز و متاز و مناز و مرنج
چه یازی به کین و چه نازی به گنج!

که بهر تو اینست ازین تیره گوی
هنر جوی و راز جهان را مجوی!

که گر باز یابی، بپیچی ز درد
پژوهش مکن، گرد رازش مگرد!

💢فردوسی
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢بی‌گمان خواب نیرومندترین و طبیعی‌ترین روش حفظ سلامتی است. اگر می‌خواهیم ازنظر ذهنی عملکرد خوبی داشته باشیم، باید خوب بخوابیم. خوب خوابیدن توجه و تمرکز ما را در زندگی بالا می‌برد و باعث می‌شود حافظه خوبی داشته و خلاق و باانگیزه باشیم.

🔸دکتر گای میدوز می‌گوید: «یکی از مهم‌ترین عواملی که باعث می‌شود مردم در شب بیدار بمانند، تلاش آن‌ها برای خوابیدن است.» او سعی می‌کند تمایل افراد برای بیدار ماندن را افزایش دهد: «اگر به مردم یاد دهید به خودشان بقبولانند که بیدار بودن اشکالی ندارد، فضایی ذهنی و جسمی‌ پدید می‌آید که در آن خواب می‌تواند پدیدار شود.»

✅در سلیس نیوز بخوانید:
چگونه بر بی‌خوابی و اضطراب غلبه کنیم؟

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

فقط یک بار در عمرم به درگاهِ خدا دعا کردم، آن هم بسیار کوتاه و مختصر: «خدایا، دشمنانم را مضحک کن».
خدا هم دعایم را مستجاب کرد.

💢ولتر
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢روانی (Psycho) ۱۹۶۰

🔸کاراکتر مخوف «نورمن بیتس» با بازی فراموش‌نشدنی آنتونی پرکینز و کارهای هولناک او در قلب فیلم «روانی» این کار سال ۱۹۶۰ آلفرد هیچکاک را تبدیل به یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما کرده و شش دهه متوالی است که ناظران در پیدا کردن عباراتی که حق مطلب را درباره این شاهکار استاد بی‌بدیل ژانر تریلر (دلهره‌آ‌ور) ادا کند، احساس عجز می‌کنند.
بیتس پسر ناخلف و چند شخصیتی مالک یک هتل بین‌راهی در حومه یک شهر کوچک در گوشه‌ای از آمریکا است که براثر اسکیزوفرنی و تبعات این بیماری روحی اقدام به حذف مادرش از صحنه زندگی می‌کند و پس‌ازآن مالک مطلق آن هتل و عمارتی می‌شود که در مجاورت آن قرار دارد و محل سکونت وی و مادرش بوده است، یک‌شب یک منشی زن جوان (با بازی جنت لی) که پس از سرقت مقداری پول از محل کارش از شهر گریخته، وارد هتل بیتس می‌شود و اتاقی را اجاره می‌کند اما بیتس که تعادل روانی ندارد و...

❇️ ادامه این نوشتار را در سلیس نیوز بخوانید:
معرفی بهترین «فیلم نوآر» های تاریخ سینما

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

‌
چیزهایِ خیلی بدتری هم از تنها بودن هست، ولی معمولا ده‌ها سال طول می‌کشه تا آدم اینو بفهمه و خیلی اوقات وقتی دو زاریت می‌افته که دیگه خیلی دیر شده و هیچ چیز بدتر از خیلی دیر شدن نیست.

💢چارلز بوکوفسکی
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢 «چشم در چشم» با هنرمندان بزرگ جهان؛ صف‌های طولای برای دیدن آثار فاخر هنری در تهران

نمایشگاه «چشم در چشم» با صف‌های طولانی که مقابل موزه هنرهای معاصر تهران به راه انداخته در مرکز توجه هنردوستان قرار گرفته است. این نمایشگاه که در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار می‌شود، آثاری از هنرمندان برجسته جهان از جمله پابلو پیکاسو، ونسان ونگوگ، اندی وارهول و دیگران را به نمایش گذاشته است.

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

روزی حضرت مسيح به حواریون خویش گفت: مرا با شما حاجتی است.
گفتند: ای پیامر! بگوی.
عیسی مسیح فرمود: می خواهم پای شما را بشویم و با اصرار شروع به شستن پای حواریون کرد.
آنها گفتند: ای پیامبر خدا! ما سزاوارتریم که پای تو را بشوییم.

فرمود:
انسانیت به تواضع و خدمت به مردم است. این کار را کردم تا تواضع کرده باشم و شما هم تواضع را فرا بگیرید و در بین مردم فروتنی کنید که: حکمت با تواضع رشد میکند نه با تکبر، چنان که گیاه در زمین نرم می روید نه در زمین سخت....

🔴 @salissweb
🔴 www.saliss.com
🔴 www.salisnews.ir

💢کاریکاتور

🔸"کتاب"
🔹اثر ولادیمیر خاخانوف

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢نخستین بار در ۱۷ سالگی از کیت وینسلت تست بازیگری گرفتم. فکر می‌کردم ۲۵ ساله است. متانت، حضور و تمرکز او در اتاق چنین چیزی را متبادر می‌کرد. وقتی از در خارج شد، رو به مسئول انتخاب بازیگری با اطمینان گفتم: "ما به با یک ستاره آشنا شده ایم."

🔸سه سال بعد، من او را در نقش اوفلیا در فیلمی براساس هملت شکسپیر انتخاب کردم، از کیت نخواستم تست بدهد. او نیروی کنجکاوی کارآگاهی را برای تمرین به ارمغان آورد. با تیزهوشی فوق بشری گوش می داد و عمق شخصیت را بی زحمت بیان می‌کرد. او کاملاً طبیعی با شکسپیر ارتباط برقرار کرد.

🔸در سریال «مر از ایست تاون» محصول شبکه اچ بی او، همین ویژگی‌ها درخشان اند، و اکنون به یک تکنیک بازیگری واقعاً عالی تبدیل شده اند.

🔸فقط در حال حاضر، هنری است که هنرمند را کاملاً پنهان می‌کند. کیت وینسلت ناپدید می شود و شخصیت "مر" کامل ظهور پیدا می‌کند بدون غرور و ترفند. (دیدن او) تماشایی فوق العاده است. من هنوز او را ۲۵۵ساله می بینم اما اکنون به عنوان استاد هنر خود.

✅ در سلیس بخوانید:
پروند یک سریال: «مر اهل ایست‌تاون»/یک قصه‌ی پلیسی درخشان
🔴 @salissweb
🔴 www.saliss.com
🔴 www.salisnews.ir

مرثیه‌ای نوشتم
بادهای پاییز
تکرارش کردند:
پاییز به‌ما یاد می‌دهد
چگونه زنده باشیم!

💢أدونيس
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

‌ ‌ ‌ ‌ ‌
💢فیلم «مجمع کاردینال‌ها» که بر اساس رمان پرفروش رابرت هریس ساخته شده و نامش برای نامزدی اسکار مطرح است، درباره وقایع پشت پرده انتخاب پاپ است، با تمام دسیسه‌ها، تخریب‌ها و افشاگری‌های آن.

وقتی که جناح‌های رقیب کاردینال‌ها برای انتخاب پاپ بعدی دست به کار می‌شوند، کاردینال بلینی آمریکایی (با بازی استنلی توچی) پیشنهاد استفاده از اسناد دزدیده‌ شده برای تخریب یک رقیب دیگر را رد می‌کند. دلیل این تصمیم او کاملا اخلاقی نیست. او در صحنه‌ای که هوشمندی و طنز داستان مجمع کاردینال‌ها را به نمایش می‌گذارد، می‌گوید: «من با این کار نیکسون پاپ‌ها خواهم شد.»

فیلم ما را به پشت صحنه‌ فرآیندی مرموز و آیینی می‌برد که پس از مرگ یک پاپ در واتیکان رخ می‌دهد، اما آن را به شکل یک داستان سیاسی معاصر و هیجان‌انگیز به تصویر می‌کشد.

ادوارد برگر، که با فیلم «در جبهه غرب خبری نیست» محصول سال ۲۰۲۲ برنده‌ اسکار بهترین فیلم بین‌المللی شد.
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢کلاس‌‌های درس در «متاورس»؛ در مدارس و دانشگاه‌های اروپایی آغاز شد

شرکت متا، مالک شبکه‌های اجتماعی فیسبوک و اینستاگرام، روز دوشنبه ۱۱ نوامبر (۲۱ آبان) از راه‌اندازی نخستین «متاورسیته‌های دیجیتال» موازی در اروپا خبر داد.

در متاورس، به‌جای استفاده از کامپیوتر با یک هدست واقعیت مجازی، وارد دنیایی می‌شوید که شما را به انواع فضاهای مجازی متصل می‌کند. برخلاف وی آرهای امروزی که بیشتر برای بازی استفاده می‌شوند، این دنیای مجازی می‌تواند برای همه‌چیز مانند کار، بازی، کنسرت، سینمای رفتن یا معاشرت‌های عادی استفاده شود.

✅در سلیس نیوز بخوانید:
همه‌ی آنچه که باید درباره متاورس بدانید

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢فیلم‌های آنتونیونی، بیشتر درباره غیاب‌اند تا حضور و همانند زندگی‌های پیچیده امروز، غیرقابل‌پیش‌بینی و پر از رمز و رازند. ایده در رفتن و رها کردن، ایده مرکزی فیلم‌های اوست. شخصیت‌هایی که به‌جای حل مسائل و تنش‌هایشان از معرکه می‌گریزند. مثلاً لیدیا (ژان مورو) در فیلم «شب» به طبیعت یا حومه شهر پناه می‌برد یا جیلیانا در «صحرا سرخ»، در اطراف کارخانه شوهرش و محیط صنعتی خارج از شهر پرسه می‌زند یا آنا در فیلم «ماجرا» که ناپدید می‌شود.

✅در سلیس نیوز بخوانید:
میکل آنجلو آنتونیونی، روایتگر تنهایی آدم‌ها

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

آنچه ما را گرد هم می‌آورد نه یک مکان، زادگاه، قانون، یا رهبر مشترک، بلکه کوشش مشترک ما برای فهمیدن است. توانایی آدم‌ها به سهیم شدن در تجربۀ یکسان تفکر، شریک شدن در پذیرندگی یا حسانیت یکسان، و پیروی از عقل یکسان، همان چیزی است که آنها را به زیستن در همبودگی آیندۀ اسپینوزا توانا می‌کند. فکر کردن، خرد ورزیدن، و فهمیدنْ قوه‌هایی نه صرفاً معرفت‌شناسانه بلکه اخلاقی-سیاسی هستند. اگرچه در فلسفۀ اسپینوزا یک فکر نمی‌تواند بر یک بدن تأثیر بگذارد و یک بدن نمی‌تواند بر یک فکر اثر بگذارد، یک فکر به‌یقین می‌تواند فکرهای دیگری را پدید بیاورد، که ضرورتاً خودشان را در جهان مادی –و نه‌فقط در قلمرو ایده‌ها– آشکار می‌کنند. شاید این همان چیزی باشد که در پس آن دعوی برتولت برشت نهفته است، اینکه سیاست هیچ‌چیز نیست غیر از «هنر فکر کردن درون سرهای آدم‌های دیگر.»

💢قدرت زندگی: آگامبن و سیاست آینده، دیوید کیشیک، ترجمۀ مجتبا گل‌محمدی

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

هزارپایی بود وقتی می‌رقصید جانوران جنگل گرد او جمع می‌شدند تا او را تحسین کنند؛ همه، به‌استثنای یکی که ابداً رقص هزارپا را دوست نداشت.
یک لاک‌پشت حسود ...
او یک روز نامه‌ای به هزارپا نوشت:

ای هزارپای بی‌نظیر! من یکی از تحسین‌کنندگان بی‌قیدوشرط رقص شماهستم. و می‌خواهم بپرسم چگونه می‌رقصید. آیا اول پای ۲۲۸ را بلند می‌کنید و بعد پای شماره ۵۹ را؟ یا رقص را ابتدا با بلند کردن پای شماره ۴۹۹ آغاز می‌کنید؟
در انتظار پاسخ هستم.
با احترام تمام، لاک‌پشت.

هزارپا پس از دریافت نامه در این اندیشه فرورفت که بداند واقعاً هنگام رقصیدن چه می‌کند؟ و کدام‌یک از پاهای خود را قبل از همه بلند می‌کند؟
و بعدازآن کدام پا را؟ متأسفانه هزارپا بعد از دریافت این نامه دیگر هرگز موفق به رقصیدن نشد.

سخنان بیهوده دیگران از روی بدخواهی و حسادت؛ می‌تواند بر نیروی تخیل ما غلبه کرده و مانع پیشرفت و بلندپروازی ما شود.

💢 یوستین گردر، دنیای سوفی

🔴 @salissweb
🔴 www.saliss.com
🔴 www.salisnews.ir

نامه‌ای از یه بیمارستان تو ایالت ارگان به دستم رسید: "تو تنها کسی هستی که زندانی‌ها می‌تونن کارهاشو بخونن.
کتاب‌هات از سلولی به سلول دیگه دست به دست میشه..."
هرگز به عنوان یک نویسنده چنین ستایشی نصیبم نشده بود. سخت‌ترین کسانی که میشه فریب داد اون‌هایی هستند که در جهنم به سر می‌برند.

💢چارلز بوکفسکی
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢چند هفته پس از برگزاری مراسم اسکار ۲۰۱۴ خبر تکان‌دهنده مرگ «فیلپ سیمور هافمن» در اثر مصرف بیش‌ازحد مواد مخدر منتشر شد و پیکر بی‌جان او در آپارتمانش واقع در وست ویلج نیویورک پیدا کردند. وقتی مأموران وارد آپارتمان او شدند، هنوز سرنگ تزریق روی بازویش بود.
یک سال قبل گفته بود که از طریق یکی از کلینیک‌های درمانی، شروع به ترک هروئین کرده است. او به هنگام مرگ ۴۷ سال داشت و دو هفته از اکران آخرین فیلمش «جیب خدا» می‌گذشت. هافمن دو فیلم دیگر را به پایان رسانده بود و در حال بازی در سومین بخش از سه‌گانه «بازی‌های گرسنگی» بود.

✅در سلیس نیوز بخوانید:
پرونده‌ای برای مرگ‌های نابهنگام ستارگان هالیوود

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢«اولیس» اثر «جیمز جویس» محصول دوران اسطوره‌ای زندگی و حضور نویسندگان و ناشران انگلیسی‌زبان اروپایی و آمریکایی در پاریس، پایتخت هنری جهان پس از جنگ جهانی اول است.
🔸وقتی اولیس سرانجام به‌صورت کتاب در پاریس منتشر شد، ویلیام باتلر ییتس یکی از بزرگ‌ترین شاعران و نمایشنامه‌نویسان ایرلندی از این رمان بسیار تعریف کرد، اما جورج برناردشاو از توصیفات «بی‌بندوباری» در این رمان انتقاد کرد؛ اما در نشریات فرانسوی، به‌غیراز یک مقاله در «نوول روو فرانسز»، چندان از جویس سخن گفته نمی‌شد.

✅ ادامه این نوشتار را در سلیس نیوز بخوانید:
همه‌ی آنچه باید درباره «اولیس» اثر جیمز جویس بدانید!
🔴 @salissweb
🔴 www.saliss.com
🔴 www.salisnews.ir

روشنگری یعنی خودمان بیندیشیم به جای این که اجازه دهیم دیگران به جای ما بیندیشند.

💢 کانت
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢یکی از چند چیزی که من درباره‌ی نوشتن می‌دانم این است: به‌تمامی مصرفش کن، پرتابش کن، به بازی‌اش بگذار، آن را بباز، هم‌اکنون، هماره. آن چیزی را که به نظر می‌رسد برای جایی بعدتر در کتاب، یا در یک کتاب دیگر، بهتر است، ذخیره نکن؛ هم‌اکنون به کارش گیر، به‌تمامی مصرفش کن. انگیزه‌ی اندوختن چیزی خوب برای جایی بهتر در آینده نشانه‌ی آن باشد که همین حالا مصرفش کنی. بعدتر، چیزی بیشتر سر برمی‌زند، چیزی بهتر. این چیزها از پشت، از زیر می‌بالند و می‌آلامند، مانند آب. به همین شکل، انگیزه‌ی برای خود نگهداریِ آنچه خودآموخته‌ای فقط شرم‌آور نیست؛ در ضمن، ویرانگر است. هرچه نتوانی آزادانه و به‌وفور ببخشی، تبدیل به چیزی ازدست‌رفته در تو می‌شود. باز می‌کنی گاوصندوقت را و چیزی جز خاکستر نمی‌یابی.

✅ ادامه این نوشتار را در سلیس بخوانید!
عشق به طبیعت در آثار آنی دیلارد/اشراق در طبیعت

🔴 @salissweb
🔴 www.saliss.com
🔴 www.salisnews.ir

💢نوشتن به‌منزله درمان

❇️۵ دلیل که نوشتن به‌سلامت روان ما کمک می‌کند!

🔸نوشتن رویداد‌های زندگی به گفته جولیا ساموئل، نویسنده و روان‌درمانگر، شیوه‌ای برای روان‌درمانی است و تأثیر مثبتی روی افراد می‌گذارد. در ادامه به‌تدریج به پنج دلیل که نوشتن اثر مثبتی بر تندرستی و سلامت روان می‌گذارد، می‌پردازیم:

✅چهار. نوشتن توانایی مدیریت احساسات و افکار را می‌دهد.

مهم‌ترین فایده درمانی نوشتن این است که فعالیتی رها و آزاد است و پیشرفت در آن فقط به خودمان و توانایی‌هایی که داریم بستگی دارد. امور بسیاری در زندگی خارج از کنترل ما هستند یا فراتر از توان اقتصادی ما قرار دارند درنتیجه امکان انجام آن‌ها را نداریم اما خریدن قلم و دفترچه کوچکی به‌راحتی ممکن است و می‌تواند به ما احساس رهایی بدهد تا بتوانیم احساسات خود را مدیریت کنیم.

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢راهنمای فیلم: "ربات وحشی"

Wild Robot 2024

یک فیلم سرحالِ خوش‌ذوقِ دل‌انگیز با کلی شوخی‌های بامزه که باعث شد بعد از مدت‌ها حسابی بخندم.
کاراکتر روباه (فینک) عالی است و ظرافت لحن پدرو پاسکال در دیالوگ‌های رفت‌و‌برگشتی با لوپیتا نیونگو (راز) یکی از برجسته‌ترین صداپیشگی‌های انیمیشن‌های سال‌های اخیر را شکل داده.
موسیقی فیلم و ترانه‌ی «به آسمان بوسه بزن» به‌یادماندنی است.

ارجاع‌هایی به شازده کوچولو (اگزوپری) و شوخی‌ با علمی‌خیالی‌های ترسناک مثل موجود (جان کارپنتر ـ ۱۹۸۲) و غارتگر (جان مک‌‌تی‌یرنان ـ ۱۹۸۷) هم لایه‌های دیگری به فیلم اضافه کرده.

اگر بچه دارید، یک جور دیگر با این فیلم درگیر می‌شوید.

⭐️ امتیاز از ۵ ستاره: ۴

✅حسین معززی‌نیا

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

در کنار تو صبحی است
که رنج شبان را
از یاد می‌برد
بگذار صبحم را به نام تو بیاغازم
تا پریشانی دوشینم
از یاد برده شود

💢شمس لنگرودی

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢از تیلدا سوئینتن درباره اجراهای موردعلاقه‌اش سؤال کردند و پاسخ او شگفت‌انگیز بود: زمانی که از من درباره اجراهای موردعلاقه‌ام در بازیگری می‌پرسند، علاوه بر بازی باستر کیتون، می‌توانم به بازی یک خر یا بازی تعدادی از خرهای فیلم «ناگهان بالتازار» (۱۹۶۶) ساخته روبر برسون اشاره‌کنم. بی‌شوخی، من اجرای آن خر را دوست داشتم و شیوه نشان دادن این موجود زنده در این فیلم را بسیار دوست داشتم. بازی این خر و تعدادی دیگر از خرها در این فیلم، جنبه آموزشی استادانه‌ای برای ایفای نقش‌های انسانی دارد. چراکه شما در هرلحظه از این فیلم این خر را همراهی می‌کنید و این فیلم به ما بسیار درباره خرها و خصوصیات این حیوان می‌آموزد. در این فیلم درواقع خریت نیز فریم به فریم نمایش داده می‌شود. یکی از دیگر چیزهایی که من را به خر علاقه‌مند می‌کند این است که این حیوان در هیچ فیلم دیگری جز ناگهان بالتازار بازی نکرده است.

✅ در زادروز تیلدا سوئینتن در سلیس نیوز بخوانید:
تیلدا سوئینتن؛ سیمای بازیگری هنرآفرین

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

بی‌آن‌که دیده بیند،
                              در باغ
احساس می‌توان کرد
در طرحِ پیچ‌پیچِ مخالف‌سرای باد
یأسِ موقرانه‌ی برگی که
                                   بی‌شتاب
بر خاک می‌نشیند.

ـ□ 

بر شیشه‌های پنجره
                               آشوبِ شبنم است.
ره بر نگاه نیست
تا با درون درآیی و در خویش بنگری.

با آفتاب و آتش
                         دیگر
گرمی و نور نیست،
تا هیمه‌خاکِ سرد بکاوی
                                       در
                                           رؤیای اخگری.

ـ□

این
     فصلِ دیگری‌ست
که سرمایش
                     از درون
درکِ صریحِ زیبایی را
                                پیچیده می‌کند. 

یادش به خیر پاییز
                             با آن
توفانِ رنگ و رنگ
                            که برپا
در دیده می‌کند!

 ـ□

هم برقرارِ منقلِ اَرزیزِ آفتاب،
خاموش نیست کوره
                                چو دی‌سال: 

خاموش
خود
منم!

مطلب از این قرار است:
چیزی فسرده است و نمی‌سوزد
                                                  امسال
در سینه
در تنم!


 ‏۱۳۴۹

💢 احمد شاملو
🔴 @salissweb

💢کاریکاتور

🔸"دستاورد دنیای امروز"
🔹اثر واسکو گارگالو

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢راهنمای فیلم: "کارآموز" ساخته علی عباسی ۲۰۲۴
The Apprentice

در ظاهر با یک فیلم زندگی نامه‌ای کاملا استاندارد مواجهیم که تلاش می‌کند با تمرکز به مقطع مهمی از زندگی سوژه خود تصویری دقیق از باطن روزگار امروز او به دست بدهد.

در قدم نخست فیلم در انتخاب برش تاریخی از زندگی دونالد ترامپ درست عمل می‌کند. فیلم با این ایده پیش می‌رود که یک مرد جوان جاه طلب چطور در بستر سیاست و تجارت آمریکا می‌تواند به دونالد ترامپ امروز بدل شود.

فیلم با شکل دادن به زوج شخصیت‌های روی کوهن و دونالد ترامپ موفق می‌شود ابتدا قواعد بازی‌های پنهانی سیاست و اقتصاد آمریکا را در روایتی جذاب با بازی خوب جرمی استرانگ در نقش روی کوهن طرح کند.

بازی‌هایی که نشان می‌دهد چطور آزادی و عدالت را می‌شود بازیچه قرار داد و از درون این بازی محصولی کاملا متناقض به دست آورد. اما از نیمه فیلم به آن طرف وقتی ایده اصلی فیلم آشکار می‌شود و معادله استاد و کارآموزش به هم می‌خورد به خوبی می‌فهمیم که هر بار در این سیکل باطل چطور هیولایی بزرگ‌تر و خطرناک‌تر زاده می‌شود که حتی نزدیک‌ترین آدم‌های زندگی‌اش را می‌بلعد و در ادامه جهان را یک قدم بیشتر به سمت تاریکی سوق می‌دهد.

آن تسلیم پایانی روی کوهن در برابر دونالد ترامپ لحظه نمادین مهمی ست که هر بار دیر درک می‌شود. آنجا که متوجه می‌شویم نه تنها خودمان هیولا بودیم که هیولایی بس ترسناک‌تر از خودمان را زاده‌ایم. دقیقا در این لحظه است که بلاخره ماهیت واقعی فیلم نیز عیان می‌شود.

فیلمی که سعی دارد تصویری از وضعیت جهان امروز به دست دهد و بر این موضوع تکیه کند که آنها که جهان را به اینجا رسانده‌اند چطور و چگونه درون چه دستگاه و ساختمانی ساخته می‌شوند.

✅هادی علی‌پناه
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

ای مهربان‌تر از برگ در بوسه‌های باران
بیداریِ ستاره در چشم جویباران

آیینهٔ نگاهت پیوند صبح و ساحل
لبخند گاه‌گاهت صبحِ ستاره باران

💢شفیعی‌کدکنی
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢پیشنهاد چند نمایشگاه از هنرمندانی درجه یك

پیكاسو در تهران

من هم مثل خیلی از شما آن قدر پول ندارم به پاریس و لندن كه پیشكش، حتی به تركیه و ارمنستان سفر كنم و آثار هنری را در موزه‌های لوور و بریتانیا كه هیچ، در موزه‌های همین كشورهای همسایه ببینم. این كارها برای ما‌ از ‌بهتران است، ژن‌های خوب و برخورداران عزیز، همان‌ها كه اینجا خیلی خوب در می‌آورند و جاهای دیگر بهتر خرج می‌كنند، آخرش هم‌ زبان‌شان سر ما دراز است كه همین است كه هست، دوست ندارید از این مملكت بروید! یكی نیست به ایشان بگوید، چشم، منتظر دستور شما بودیم، اما با كدام پول؟!

الغرض. با این وضعیت گل و بلبل، باید آرزوی دیدن حضوری آثار هنری بزرگان جهان را با خود به ... نه. این طور نیست. خدا نكند. شما را نمی‌دانم، اما من كمی تا حدودی سعی می‌كنم گالری گردی كنم و هر از گاهی كه نمایشگاهی از آثار یك نقاش یا مجسمه‌ساز یا عكاس (ترجیحا مطرح) برگزار می‌شود، می‌كوشم لابه‌لای كارها حتما برای آن هم وقتی اختصاص دهم. به قول حافظ بزرگوار، هر وقتِ خوش كه دست دهد مغتنم شمار/ كس را وقوف نیست كه انجامِ كار چیست...

مثلا سه روز پیش با خبر شدم كه از ۲۷ مهرماه نمایشگاهی از مجموعه آثار فرشید مثقالی، نقاش، مجسمه‌ساز و تصویرگر برجسته ایرانی در گالری اعتماد واقع در خیابان مفتح جنوبی در حال برگزاری است و تا ۲۲ آبان، یعنی سه‌شنبه هفته دیگر تمام می‌شود. واقعا فرصت مغتنمی است و نباید از دست داد. تمام فكر و ذكرم این است كه لابه‌لای كار و بارهایم وقتی را خالی كنم و به تماشای آن بروم. غیر از دوشنبه‌ها كه تعطیل است، هر روز از ساعت ۱۲ ظهر تا ۸ شب هست، جمعه‌ها از ۳ عصر.

یك فرصت مغتنم دیگر هم تماشای عكس‌های نصرالله كسراییان، عكاس و مردم نگار شناخته شده است، در نمایشگاهی با عنوان «چنان كه من دیده‌ام» در گالری یافته، واقع در دروس، انتهای خیابان یارمحمدی، بن‌بست طالقانی. این یكی هم از یازده آبان شروع شده و تا ۲۵ آبان یعنی جمعه دیگر ادامه دارد، هر روز از ساعت ۱۶ تا ۲۰. این یكی را نیز، خودم هم نرفته‌ام و دنبال یك زمان خالی می‌گردم.

اما علت اصلی نگارش این یادداشت و مهم‌تر از آن شكل شروعش، پیشنهاد تماشای یك نمایشگاه دیگر بود كه از آن هم‌ زمان زیادی نمانده، منظورم نمایشگاه «چشم در چشم: پرتره در هنر مدرن و معاصر» است كه این روزها در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار می‌شود و هر روز غیر از دوشنبه‌ها، از ساعت ۹ صبح تا ۱۷ عصر می‌توان از آن بازدید كرد، تا ۲۷ آبان، یعنی یازده-دوازده روز دیگر. در این نمایشگاه می‌توان حدود ۱۲۰ اثر در قالب‌هایی مثل نقاشی، مجسمه و عكس از بزرگ‌ترین هنرمندان معاصر جهان و ایران دید، از هنرمندان جهانی نام‌های ماندگاری چون ونسان ونگوگ، پابلو پیكاسو، اندی وارهول، فرانسیس بیكن، آلبرتو جیاكومتی، ادوارد مونه، خوان میرو و ... و از هنرمندان ایرانی چهره‌هایی چون كمال‌الملك، بهمن محصص، ژازه تباتبایی، كامبیز درم‌بخش، مهدی سحابی و ... موضوع این آثار پرتره است و جمال عرب‌زاده نمایشگاه‌گردانی آنها را به عهده گرفته. یعنی از مجموعه آثار مشهور موزه هنرهای معاصر كه تاكنون چندین بار به نمایش در آمده، كارهایی را كه موضوع شان پرتره بوده، برگزیده و به صورت دسته‌بندی شده به نمایش گذاشته است.

تماشای حضوری آثار این هنرمندان بزرگ خیلی حس و احساس خوبی به آدم می‌دهد، به خصوص كه دسته‌بندی آثار به خوبی صورت گرفته و اطلاعات و نوشته‌های خوبی در توضیح و توصیف آنها روی دیوارهای موزه نصب شده. خلاصه اینكه خواستم بنویسم كه در همین تهران هم می‌توان نقاشی‌های پیكاسو و ونگوگ را دید.

مهم این است كه به حرف حافظ گوش كنیم و فرصت را غنیمت بشمریم. پیوندِ عمر بسته به مویی است هوش‌ دار/ غمخوارِ خویش باش، غم روزگار چیست؟

محسن آزموده
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢شروع ضعیف مهران مدیری با قهوه پدری

متاسفانه شایعات درباره کیفیت پایین «قهوه پدری» محصول فیلم‌نت درست بود و خیلی‌ها با تماشای سریال مهران مدیری سرخورده شدند! علاوه بر نقدهایی که رسانه‌های رسمی درباره ضعف‌های این اثر کمدی منتشر کردند، کامنت‌های فراوانی توسط کاربران به اشتراک گذاشته شد که وجه مشترک آنها شروع بد و توام با ناامیدی «قهوه پدری» است. مهران مدیری سال‌ها سریال نساخته بود و بر اجرای «دورهمی»‌، «اسکار» و «گل یا پوچ» تمرکز داشت.

انتظار می‌رفت بعد از یک دوره غیبت طولانی، اثری خاص تحویل‌مان دهد ولی افسوس که ایده‌های کلیشه‌ای قبلی را به بدترین شکل تکرار کرده است. با این همه آرزو می‌کنیم «قهوه پدری» در قسمت‌های بعد کامبک بزند؛ چون در برهوت محصولات خوب کمدی و نیاز مبرم مخاطب به خنده و نشاط، ضعف سریال جدید مدیری، دوچندان مایه تاسف است.

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢رسانه

نخستین واکنش رسانه‌های مکتوب به پیروزی ترامپ

نیویورک‌پست: او دوباره انجامش داد!

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salisswe

💢کاریکاتور

🔸"در امریکا خبرهایی‌ست!"
🔹اثر آرس
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salisswe

وقتی نیست، زندگی بسی کوتاه است؛ برای بحث‌کردن‌ها، عذرخواهی‌ها، دل‌شکستن‌ها و بازخواست‌کردن‌ها.

فقط برای دوست داشتن وقت هست، پس برای یک لحظه هم دربارهٔ آن حرف بزنید.
 

💢مارک تواین
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salisswe

💢کاریکاتور

🔸"زمان ما را خواهد بلعید"
🔹اثر امراه آریکان 

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salisswe

💢کمال داود با رمانی درباره «دهه سیاه» الجزایر باز هم برنده جایزه ادبی گنکور شد

داوران گنکور روز دوشنبه ۴ نوامبر (۱۴ آبان) در رستوران دروان پاریس گرد هم آمدند تا نام برنده این بزرگترین جایزه ادبی فرانسه را اعلام کنند و در پی آن کمال داود با شش رأی در نخستین مرحله موفق به کسب این جایزه معتبر شد.

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salisswe

💢دل‌گرفتگی

آفتاب داشت غروب مي‌كرد و ترافيك سنگين بود. به راننده گفتم: «خيلي دلم گرفته.»
راننده تاكسي نگاهم كرد ولي چيزي نگفت.
پرسيدم: «شما وقتي دل‌تون مي‌گيره چي كار مي‌كنيد؟»
راننده گفت: «دل گرفتن چي هست؟»
گفتم «شما هیچ‌وقت دل‌تون نمي‌گيره؟»
راننده گفت: «نه... وقتش رو نداريم.»
پرسيدم: «يعني چه؟»
راننده گفت: «يعني این‌قدر كار و گرفتاري دارم كه ديگه وقت دل‌گرفته شدن ندارم.» كمي كه گذشت راننده پرسيد: «دل گرفتن چه جوريه؟»
گفتم: «يه جوريه انگار آدم يه ذره ناراحته ولي دقيق نمي‌دونه از چي ناراحته، يه ذره نگرانه ولي نمي‌دونه نگران چيه، حال و حوصله نداره. آدم دلش يه چيزي مي‌خواد كه درست نمي‌دونه چيه. يه ذره گريه‌اش مي‌ياد اما اشكش درنمي‌ياد، خلاصه يه جور  عجيب و غريبيه.»
راننده گفت: «اگه اينه پس من يه عمره دلم گرفته.»
زني كه عقب تاكسي نشسته بود، گفت: «من هم».

✅سروش صحت

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢نوشتن به‌منزله درمان

❇️ ۵ دلیل که نوشتن به‌سلامت روان ما کمک می‌کند!

🔸نوشتن رویداد‌های زندگی به گفته جولیا ساموئل، نویسنده و روان‌درمانگر، شیوه‌ای برای روان‌درمانی است و تأثیر مثبتی روی افراد می‌گذارد. در ادامه به‌تدریج به پنج دلیل که نوشتن اثر مثبتی بر تندرستی و سلامت روان می‌گذارد، می‌پردازیم:

🔴دو. روزنگاری یا نوشتن خاطرات روزانه باعث می‌شود روز پر‌بارتری داشته باشید.
در دوران سختی‌ها، بیشتر اوقات بااحساس نه‌چندان خوشایندی از خواب بیدار می‌شویم. روزِ پیش رو هول‌انگیز به نظر می‌رسد. «روز‌نگاری» نوعی جریان سیال ذهن است.
هر فکری که از ذهن می‌گذرد را بنویسید بی‌دغدغه بی‌معنی بودن یا درست و غلط بودن‌های زبانی؛ فقط هرچه از ذهنتان می‌گذرد بنویسید، ذهن خود را آزاد کنید تا شاید افکار امید‌بخش‌تری بتواند در آن جای گیرد. بهتر است سه صفحه در روز بنویسید که حدود ۳۰ دقیقه زمان می‌برد. این نظریه معتقد است با داشتن روزی پر‌بارتر، نتیجه‌ زمانی که صرف نوشتن کردید را خواهید دید.

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

شعری بگو رضا
شعری بلند
آنقدر که حال من خوب شود
بلند شوم
ظرف‌ها را بشویم
دستی به سر خانه بکشم
و جورابت را رفو کنم.
می‌خواهم آنقدر شعر بگویم
که اگر فردا مردم
نتوانی انکارم کنی
می‌خواهم شعرم
چون شایعه‌ای در شهر بپیچد
و زنان
هربار چیزی به آن اضافه کنند...

💢الهام اسلامی
🔴 @salissweb
🔴 www.saliss.com
🔴 www.salisnews.ir

💢عناصر تشکیل‌دهنده گزارش (تصویر، صدا، مصاحبه، گرافیک، روایت) باید با یکدیگر توالی و رابطه مناسب داشته باشند و هر یک در جای درست قرارگرفته باشند. گاهی اوقات موضوع گزارش را نمی‌توان در تصویر گنجاند. در این موارد می‌توان از عناصری مانند گرافیک کمک گرفت. مثلاً اگر میزان توجه مردم به موضوع اشتغال را در بازه‌های مختلف زمانی بخواهید مطرح کنید، می‌توانید از گرافیک کمک بگیرید.

✅بیشتر بخوانید:
راهنمایی برای نگارش گزارش‌های تلویزیونی

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢تحقیقات فراوان نشان می‌دهد که خطای شناختی فاجعه سازی می‌تواند تهدیدی جدی برای سلامت روان باشد و همچنین ممکن است احساس ناآرامی همراه با درد مزمن را تشدید کند. فاجعه سازی و فاجعه اندیشی می‌تواند در هر مقطعی از زندگی ما اتفاق بیفتد؛ اما ترس‌های ماندگار همراه با فشار آینده سیاسی اقتصادی نامشخص، می‌تواند این گرایش را شدت دهد. بنابراین یافتن راه‌هایی برای شکستن این چرخه‌های تفکر سمی انعطاف‌پذیری هر شخصی را تقویت می‌کند؛ و چه زمانی بهتر از الآن برای یادگیری این راه‌ها.

✅در سلیس نیوز بخوانید:
چگونه فاجعه اندیشی سلامت روان ما را تهدید می‌کند
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

مرگ را دیده‌ام من

در دیداری غمناک، من مرگ را به دست
سوده‌ام

من مرگ را زیسته‌ام
با آوازی غمناک
غمناک
و به عمری سخت دراز و سخت فرساینده.


💢زنده‌یاد احمد شاملو

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salisswe

💢راهنمای فیلم: «لبخند ۲»

«لبخند ۲»، دنباله فیلم ترسناک محبوبی به همین نام که در سال ۲۰۲۲ منتشر شد، از اواسط اکتبر روی پرده سینماهای آمریکا رفته و موفقیت چشمگیری کسب کرده است.

موضوع این فیلم حول محور یک لبخند ترسناک می‌گردد که قربانیانش را دیوانه می‌کند و آن‌ها را به خودکشی وامی دارد.

پارکر فین، کارگردان فیلم، می گوید ری نیکلسون، پسر جک نیکلسون، بازیگر بزرگ آمریکایی، را برای ایفای نقش در این فیلم برگزیده است، چرا که ری در تست بازیگری توانسته بود نقشی بازی کند که بسیار یادآور نقش به یادماندنی پدرش در فیلم ترسناک کلاسیک استنلی کوبریک به نام «درخشش» است.

به گفته فین، ری در جریان تست بازیگری موفق شد تصویری تاثیرگذار از لبخند دیوانه وار پدرش در درخشش ارائه کند، که دقیقا همان چیزی بود که برای فیلم لبخند لازم بود. اگرچه فین نقش مذکور را با نیت اولیه  برای ری ننوشته بود، اما انتخاب ری به گفته کارگردان «تصادفی شگفت انگیز» بود.

شباهت های بین پدر و پسر آشکار است، و ری نیز تأیید می کند که پدرش الهام بخش او بوده و از نزدیک مورد مطالعه وی قرار گرفته است. فین همچنین در لبخند به درخشش ادای احترام کرده و برخی عناصر بصری «هتل اُوِرلوک» مشهور این فیلم را در فیلم خودش جای داده است.

لبخند ۲ داستان یک ستاره جهانی موسیقی پاپ را روایت می‌کند که مورد هجوم یک چهره لبخندزده ترسناک قرار می‌گیرد که او را تعقیب می‌کند و دست از سرش برنمی‌دارد.

فین می‌گوید از داستان‌های واقعی زنانی که در معرض فشارهای شدید عمومی قرار گرفته‌اند، مثل ایمی واینهاوس، ویتنی هیوستون، و بریتنی اسپیرز، برای ساخت این فیلم الهام گرفته است.

لبخند ۲ نه‌تنها به‌خاطر داستان ترسناک موثرش بلکه به‌خاطر ارجاعات چندلایه به یکی از ماندگارترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما مورد توجه منتقدان و مخاطبان قرار گرفته است.
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢پیشنهاد فیلم «جوکر: جنون مشترک»

آرتور از ابتدا یک رابطی عاطفی و یک زندگی ساده می‌خواهد. حتی تمایل او در پذیرش داستان مادرش، اینکه توماس وین تاجر و سیاستمدار نامدار شهر پدر اوست، نه برای دست یافتن به ثروت که برای شکل دادن خانواده‌ای ست که هرگز نداشته. برای همین هم یک لبخند کوتاه زن مجرد همسایه برای او کافی ست که رابطه‌ای را برای خودش تخیل بکند.

اما ماشینی بزرگ آن بیرون وجود دارد که دنبال نقش‌هایی کلیشه‌ای ست برای تامین ساز و کار خودش. که نظم آن نه در رهایی و زندگی روزمره که در تقابل دائم قطبی منفی علیه وجهه‌ای مثبت از ساختمانش معنا می‌یابد.

فیلم نخست به سادگی با تن دادن به همین نمایش همیشگی ست که بعد از نیمه دوم به یک داستان کلیشه‌ای از پیدایش یک شخصیت منفی بدل می‌شود. سیاستمدار ثروتمند از همه چیز مبرا می‌شود تا بعدتر پسرش شوالیه شهر باشد و آرتور طرد می‌شود تا آدم بد داستان بشود.

فیلم دوم اما اشتباه فیلم قبلی را تکرار نمی‌کند. دیگر با یک داستان کمیک بوکی طرف نیستیم. در عوض این فیلمی ست که همه چیز را به بازی می‌گیرد. نه اجرای فالش ترانه‌هایش یک موزیکال را شکل می‌دهند و نه قهرمان بزدل و ترسویش بنیه تبدیل شدن به نیروی شر بزرگ را دارد. حتی ریتم روایی فیلم دائم از مولفه‌های ژانر دور و دورتر می‌شود.

آرتور صرفا به دنبال بازگشتن پیش محبوب خود است. اما در دنیای امروز نه دیگر عشق رهایی بخش است و نه شکستن ساختارها. هویت را هم معامله می‌کنند و عجیب هم نیست که در انتهای فیلم هویت جوکر را فردی دیگر می‌دزدد تا ماشین فانتزی جمعی به کار خود ادامه بدهد.

با مرگ آرتور در پایان فیلم، و شاید با همان ارجاع مفصل در ابتدای فیلم به «سه قلوهای بلویل» سیلوین چومه و حتی با حضور باشکوه خواکین فینیکس که حالا کاملا یادآور شخصیت خودش در «مرشد» پال تامس اندرسون است، طرفداران ساده انگار فیلم‌های سوپر قهرمانی رو دست بزرگی می‌خورند و عجیب هم نیست که اینقدر به این فیلم بی‌مهری نشان بدهند.

چیزی که آنها از قسمت دوم جوکر می‌خواستند همان کلیشه‌ای ست که بارها در فیلم‌های دیگری که هر بار بازسازی و دوباره‌سازی می‌شوند دیده‌اند. چیزی که پیش روی‌شان است فیلمی ست که دیگر حتی درباره جوکر هم نیست. درباره مرد تنها و رنجوری ست که به دنبال عشق می‌گشته ولی به دست همین طرفدارها و ماشینی که سیکلی ملال آور دارد روزگارش سیاه و سیاه‌تر می‌شود تا جایی که دیگر چیزی جز مرگش نتواند داستان را تمام کند. هویتی مصرف می‌شود و فیلمی دور ریخته می‌شود.

اما این فیلمی ست که بعدتر قدر خواهد دید. فیلمی که علیه خودش شورید و حاصل شوریدنش شکستی شکوه‌مند است.

✅هادی علی‌پناه
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

یکی گفت که: اینجا چیزی فراموش کرده‌ام.

(خداوندگار) فرمود که: در عالم یک چیز است که آن فراموش کردنی نیست. اگر جمله چیزها را فراموش کنی و آن را فراموش نکنی باک نیست و اگر جمله را به جای آری و یاد داری و فراموش نکنی و آن را فراموش کنی هیچ نکرده باشی. همچنانکه پادشاهی تو را به ده فرستاد برای کاری معین، تو رفتی و صد کار دیگر گزاردی چون آن کار را که برای آن رفته بودی نگزاردی چنان است که هیچ نگزاردی، پس آدمی در این عالم برای کاری آمده است و مقصود آن است، چون آن نمی‌گزارد پس هیچ نکرده باشد.

💢مولانا فیه مافیه

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢نوشتن به‌منزله درمان

❇️ ۵ دلیل که نوشتن به‌سلامت روان ما کمک می‌کند!

🔸نوشتن رویداد‌های زندگی به گفته جولیا ساموئل، نویسنده و روان‌درمانگر، شیوه‌ای برای روان‌درمانی است و تأثیر مثبتی روی افراد می‌گذارد. در ادامه به‌تدریج به پنج دلیل که نوشتن اثر مثبتی بر تندرستی و سلامت روان می‌گذارد، می‌پردازیم:

🔹پنج. روزنگاری دگرگونی مثبتی در پیام‌های ذهنی ما ایجاد می‌کند
یکی از بی‌رحمانه‌ترین رنج‌ها حمله به خود و خود‌سرزنش‌گری است. با روزنگاری می‌توانیم آنچه که در ذهنمان می‌گذرد و به خودمان می‌گوییم به‌روشنی ببینیم و دریابیم که ما با هیچ‌کس این‌طور برخورد نمی‌کنیم چه برسد به کسی که دوستش داریم. می‌توانیم این پیام‌های منفی ذهنی را تغییر دهیم، با خودمان مهربان‌تر باشیم و با کاستن از اضطراب و استرس روابط خوب با دیگران هم شکل می‌گیرد و رشد می‌کند.

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

جنگل د‌‌ل‌فریبانه تاریک بود و ژرف
اما پیمان به رفتن بسته بودم
فرسخ‌ها راه در پیش رو بود پیش از آنکه به خواب روم
و فرسخ‌ها راه در پیش رو بود پیش از آنکه به خواب روم.

رابرت فراست


💢تئودور آدورنو برای همیشه ساکن هتل باقی ماند؛ هر مکانی را که به آن وارد می‌شد، به هتل تبدیل می‌کرد. لوکاچ این هتل را «گراند هتل بر لبه‌ی پرتگاه» نامید: «هتلی زیبا و مجهّز به انواع امکانات رفاهی. این هتل در لبه‌ی پرتگاه، بر لبه‌ی نیستی و پوچی ساخته‌شده است. مهمانان هتل در فاصله‌ی بین ناهار و شام، در اوقات فراغت خود بین گفت‌وگوهای هنری‌شان صخره را تماشا می‌کنند. این منظره، طعمِ لوکس و تجمّلی را که به آنان ارائه‌شده، بیشتر می‌کند.

✅در سلیس نیوز بخوانید:
درباره تئودور آدورنو و ریشه‌های سبک او

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢عکاسی که سوژه‌هایش را پلاستیک پیچ می‌کند!

🔸اگر بخواهید عکاسی به نام «هاروهیکو کاواگوچی» پرتره خانوادگی شما را ثبت کند، با یک شرط نامعمول همراه می‌شوید؛ اینکه او تمام خانه شما را در پلاستیک بپیچد و سپس خودتان را هم با جاروبرقی در یک کیسه جمع کند.

🔸ایده عکاسی فشرده از انسان‌ها زمانی به ذهن کاواگوچی خطور کرد که در کنسرت‌ها و باشگاه‌های شبانه از زوج‌های جوان عکس می‌گرفت. او دراین‌باره می‌گوید: «وقتی می‌خواستم از زوج‌ها عکاسی کنم، احساس می‌کردم که بین فاصله فیزیکی و عاطفی میان دو نفر، رابطه‌ای وجود دارد؛ بنابراین، از دوستانم خواستم داوطلب شوند که در پروژه «عشق جسمی»، آن‌ها را در پلاستیک به هم فشرده کنم و عکس بگیرم. این کار را نوعی تجسم صمیمیت و عشق میان زوج‌ها در نظر گرفتم.»

✅بیشتر بخوانید:
عکاسی از ارتباط‌های انسانی در شکل‌های مختلف

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢راهنمای فیلم: «کیک محبوب من» ساختۀ مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها

کیک محبوب من ساختۀ مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها با موضوعی اجتماعی و روایتی شفاف از مسائل پیچیدۀ زندگی میانسالی پرده برمی‌دارد. این فیلم، با بازی لی‌لی فرهادپور و اسماعیل محرابی، داستان زندگی زنی ۷۰ ساله به نام مهین است که در میانسالی با فقدان و تنهایی دست و پنجه نرم می‌کند. او که سال‌ها پیش همسرش را از دست داده و فرزندش به خارج از کشور مهاجرت کرده، در تلاش است برای خلاصی از یکنواختی زندگی روزمره‌اش با پیدا کردن یک همنشین، وقتی را مطابق خواسته و علاقه‌اش با مردی همسن خود در خانه‌اش بگذراند. تلاش‌های مهین، قهرمان داستان، برای مبارزه با واقعیت تلخ تنهایی و یافتن آرامش و عشق در زندگی در نهایت منجر به دیدار با مردی می‌شود که او نیز وضعیتی تلخ شبیه به او دارد و دعوت از او به خانه‌اش، شبی فراموش‌نشدنی را برای مهین می‌سازد.

کیک محبوب من، با موضوعی جذاب و روایتی معصومانه، تلاش دارد با ترکیب مسائل فردی و مسائل جهانی، تنهایی و عدم تمایل به قبول این وضعیت تلخ را در زندگی افراد میانسال بررسی کند. اما آنچه این روایت را ویژه می‌سازد، تمرکز بر روابط انسانی و ارتباطات عمیق بین افراد است. فیلم بیش از آنکه بر روابط جنسی تمرکز داشته باشد، بر اهمیت ارتباط عاطفی و درک متقابل از طریق خلق لحظات لطیف و جذاب و موسیقی نوستالژیک و کیک پختن زن و مرد تأکید دارد. در این فیلم شخصیت‌ها سعی دارند جاهای خالی زندگی یکدیگر را پر کنند و کارگردانان توانسته‌اند احساسات انسانی و حس صمیمیت و اصالت را در روایتشان با ظرافت به مخاطب القا کنند.

کارنامۀ سینمایی مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها نشان از تلاش مداوم آنها در جایگاه نویسنده، بازیگر و کارگردان برای ارائۀ واقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی در ایران با وجود محدودیت‌های فراوان دارد. از اولین فیلمی که در کنار هم ساختند (احتمال بارش باران اسیدی) تا فیلم آخر آنها، کیک محبوب من، می‌توان به‌وضوح نگاه جسورانه‌شان به سینما را مشاهده کرد. آنها همواره به دنبال ارائۀ تصویری درست و واقعی از حقوق افراد کم‌برخوردار و زنان و نیز تنهایی انسان در جهان مدرن بوده‌اند و واقعیت‌های پنهان و چالش‌های اجتماعی و فرهنگی در ایران را به نمایش می‌گذارند. فیلمسازی برای آنها فقط یک فعالیت هنری نیست، بلکه ابزاری برای ارتقای فرهنگ و ترویج ارزش‌های انسانی است.

دو وجه‌ دیگر نیز در فیلم کیک محبوب من  قابل توجه است. اول، روایت این فیلم از زاویۀ نگاه زنی به‌عنوان شخصیت اصلی است که فاقد ویژگی‌های ستارگان و قهرمانان زن در سینمای جریان اصلی است. او جوان نیست، میانسال و چاق است، راه رفتنش کند و با درد است، چندان به سر و وضع خودش نمی‌رسد، موهایش سفید است و آرایش نمی‌کند. اما جسارت و شجاعتش در برخورد با تنهایی و ادامۀ زندگی با اصول خود، او را به شخصیتی با رفتار قهرمانانه تبدیل می‌کند. مهین تصمیم می‌گیرد از رفتارهایی که جامعه از یک مادربزرگ انتظار دارد تخطی کند. جلوی آینه می‌رود، خود را می‌آراید و سایۀ سبز می‌زند، منتظر درخواست از سوی یک مرد در خانه نمی‌ماند و برای نیاز عاطفی‌اش به عشق، از خانه بیرون می‌رود و سفری را آغاز می‌کند.

وجه دیگر فیلم، جسارت لی‌لی فرهادپور در پذیرش بازی در فیلمی است که به روشی تازه و بی‌تعارف، اولین بار تصویری واقعی از زندگی زنان در ایران را نشان می‌دهد، تصویری برخلاف تصاویر ایده‌آلِ قبلی مدیران سینمایی. لی‌لی فرهادپور، با کمک به کارگردانان این فیلم، تحریفی بزرگ را برملا می‌کند و با پیام اجتماعی و فرهنگی که تصویری واقعی از زنان طبقۀ متوسط ایرانی را به جهان نشان می‌دهد، به فیلم و بازی خود ارزشی فراتر از هنر سینما و بازیگری می‌بخشد. او نه‌تنها نمایندۀ هنر سینمایی، بلکه نمایندۀ شجاع روزنامه‌نگاران و فعالان فرهنگی در ایران است.

✅مینا اکبری
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

شب از شب‌های پاییزی‌ست.
از آن همدرد و با من مهربانْ شب‌های شک‌آور،
ملول و خسته‌دل، گریان و طولانی.

شبی که در گمانم من که آیا بر شبم گِریَد، چنین همدرد،
و یا بر بامدادم گِریَد، از من نیز پنهانی.
و اینک (خیره در من مهربان) بینم
که دست سرد و خیسش را
چو بالشتی سیه زیر سرم -بالین سوداها-گذارد شب.
من این می‌گویم و دنباله دارد شب.

خموش و مهربان با من
به کردار پرستاری سیه‌پوشیده
پیشاپیش،‌ دل برکَنده از بیمار
نشسته در کنارم، اشک بارد شب.
من این‌ می‌گویم و دنباله دارد شب...

▪️مهدی اخوان ثالث

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢حکایت

آورده‌اند که بشربن منصور از عابدان سرشناس، روزی نمازش به درازا کشید و چون نگریست مردی را دید که به نشانه‌ی خشنودی در وی می نگرد.
بشر او را گفت: "آنچه از من دیدی، تو را به شگفتی نیاورد که ابلیس نیز روزگاری دراز، با دیگر فرشتگان به پرستش خدا مشغول بود و سپس چنان شد که شد."

✅ کشکول شیخ بهایی

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢پیشنهاد فیلم: «جزیره‌ی برگمان» ۲۰۲۱

🔸«جزیره‌ی برگمان» ابتدا فیلم ساده‌ای به نظر می‌رسد: یک زن و مرد سینماگر که اختلاف سنی محسوسی دارند به جزیره‌ی فارو آمده‌اند تا در یک تور سینمایی شرکت کنند، گشتی در لوکیشن و محل زندگی سینماگری بزرگ (اینگمار برگمان) بزنند، هم‌زمان ایده‌هایشان را کامل کنند و فیلم‌نامه‌هایی را به نتیجه برسانند.

🔸شبیه مؤمنانی که در مکانی مقدس اعتکاف می‌کنند تا حاجت بگیرند! همین موقعیت ابتدایی هم البته چندان سرراست نیست چون کریس (زن داستان) رابطه‌ای دوگانه با فیلم‌های برگمان دارد؛ هم دوستشان دارد، هم از تماشایشان آزار می‌‌بیند.

🔸به همین دلیل «زائر»ی مطیع و قراردادی نیست. هرچه تونی (مرد داستان) تن به قواعد رایج تورهای جزیره می‌دهد، کریس تک‌روی‌های خودش را دارد و دنبال یک‌جور کشف شخصی است. در پرسه‌زنی‌هایش با پسر دانشجویی آشنا می‌شود که راهنمای متفاوتی است برای سیاحت در این جزیره.

🔸حالا از یک‌‌سو ناسازگاری میان برنامه‌ی روزانه‌ی زن و مردی را می‌بینیم که قرار بوده باهم این سفر را تجربه کنند، کم‌کم ناسازگاری ذهنی هم‌شکل می‌گیرد؛ شریک ایده‌های‌ همدیگر برای فیلم‌نامه‌های تازه‌شان نمی‌شوند.
کمی که پیش می‌رویم قصه‌ی تازه‌ی کریس در همان حال که شفاهی بیان می‌شود، جان می‌گیرد و قهرمانش امی، مقابل چشم ما قرار داده می‌شود،‌ اما روایت شفاهی کریس همراه نیست با تصاویری که می‌بینیم، هر وقت تونی حواسش نیست و به تلفنش جواب می‌دهد ما در قصه جلو می‌رویم، او بیرون می‌ماند.

🔸فیلم‌نامه‌ی تازه‌ی کریس به‌وضوح جنبه‌های شخصی دارد و در این فکریم آیا ارجاعش به تجربیات همین روزها را باید جدی بگیریم یا در اصل، بازتابی است از گذشته‌اش با تونی؛ اما ناگهان وارد لایه‌ای تازه می‌شویم: فیلم‌‌برداری همین فیلم‌نامه در جزیره‌ی فارو به پایان رسیده و جوزف آن قصه، حالا بازیگر مردی است که مقابل کریس قرارگرفته.

🔸چندلایه‌ی دیگر هم به این بازی واقعیت/خیال اضافه می‌شود: جزیره‌ی فارو برای این جماعت، مکانی است خیالی/واقعی که هر تکه‌اش می‌تواند یادآور لحظاتی از فیلم‌های برگمان یا زندگی‌اش باشد (رابطه‌ی زندگی و هنر برگمان هم یکی از تم‌های فرعی است)، اما برای مردم عادی و ساکنان جزیره، تکه‌ای از دنیاست و خیلی‌هایشان اصلاً نمی‌دانند برگمان که بوده و چه اهمیتی داشته.

🔸پس در خود فیلمی که می‌بینیم هم گاهی این جزیره بخشی از لوکیشن فیلم جزیره‌ی برگمان به نظر می‌رسد، گاهی یکی از میزانسن‌های مشهور فیلم‌های اینگمار برگمان (مثلاً حرکت هریت اندرسن کنار ساحل در همچون در آینه) با حضور کاراکترهایی امروزی جان می‌گیرد.

🔸به این‌ها اضافه کنیم که میا هنسن لاو (نویسنده و کارگردان فیلم) در واقعیت، سال‌ها با یک سینماگر (الیویه آسایاس) زندگی کرده، ۲۶ سال اختلاف سن داشته‌اند، ‌ازدواج نکرده‌اند و یک دختر دارند. پایان‌بندی فیلم، این ارجاع به زندگی شخصی فیلم‌‌ساز را جدی‌تر از قبل می‌کند.

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢معرفی کتاب: «آمیخته به بوی ادویه‌ها»

نیم‌خیز شد روی مبل و پرسید: «تو از همه كاراش خبر داشتی؟» گفتم: «شاید پاش لغزیده و افتاده.» گفت: «خدا كنه. ولی پلیس گفت خودكشی بوده.» بعد با لكنت و كمرویی ادامه داد: «با كسی ارتباط نداشت؟» نگاهش كردم و از زیردلم شروع كردم لرزیدن. از خودم تعجب می‌كردم. نمی‌توانستم‌ تصمیم بگیرم برای چه چیزی خودش را كشته باشد، بهتر است. زن دیگری؟ اگر زن دیگری هم توی این شهر باشد كه عزادار عبد نشسته باشد گوشه‌ای، من باید چه حالی داشته باشم؟ من عاشق عبد بودم. سی‌ساله بودم كه عاشقش شدم. پنج سال پیش. سربالایی گیشا را آرام آرام می‌رفتم بالا و برف می‌بارید. آخرهای پاییز بود كه عاشقش شدم. خانه‌ام توی یكی از كوچه‌های فرعی گیشا بود. صبح زود می‌خواستم بروم سر كار كه چشم مان افتاد به هم.»

مجموعه داستان آمیخته به بوی ادویه‌ها اثر مریم منوچهری‌ است كه نشر ثالث منتشر كرده و چاپ چهارم آن را به بازار داده. داستان‌های این مجموعه در فضایی امروزی و با لحن روایی روان و شیرین اتفاق می‌افتند و با فرهنگ و حال و هوای مردم جنوب ایران عجین شده و قسمت‌هایی از كتاب كه با لهجه این مردم خونگرم به نگارش درآمده، به مخاطب در فضاسازی بهتر داستان كمك می‌كند. هر كدام از داستان‌ها به نحوی به جنوب مربوط هستند و با وجود اینكه فضای حاكم بر غالب قصه‌ها، غمناك و تامل‌برانگیز است، اما توصیفات خانم منوچهری از طعم و مزه غذاهای جنوب، كوچه‌ها و كافه‌های آن دیار، سبب شده تا خاطره‌بازی‌های كتاب جلوه‌ زیباتری داشته باشد و حس جاافتاده و شیرینی را برای‌ مخاطب تدارك ببیند و در عین حال سعی می‌كند تا جایی كه در توان دارد از رمانتیسیسم زیبا‌دیدن‌های توریستی دوری كند و واقعیات را ملموس‌تر بیان كند.

تكه‌های پنهان قصه‌ها، در عین‌ سادگی روایت، خواننده را شگفت‌زده می‌كنند و شخصیت‌های داستان‌ها در عین سادگی و صمیمیت، باصلابت جلوه می‌كنند. آمیخته به بوی ادویه‌ها نام یكی از هشت داستان مجموعه است. دقیقه هشتاد و یك، ننه مملكت، این شط كوسه دارد، كافه حاج رییس، لنج ابوفواد، یك‌روز تابستانی عبد مرد و چهار ثانیه به پایان. آمیخته به بوی ادویه‌ها داستان دوری دو عاشق است، یكی ایرانی و آن دیگری اهل قاهره مصر كه به وطن دل بسته‌اند و ناچار، عشق‌شان محكوم به فاصله است.

«خانه‌های قدیمی كه خراب شدند و هر كدام مان صاحب زمین‌شدیم، علی و ننه‌اش خانه خودشان را ساختند. ننه علی زن جانداری بود. همیشه سرش را بالا می‌گرفت و با شانه صاف راه می‌رفت. هیچ مردی زهره نداشت به او نگاه چپ كند. صاف زل می‌زد كه «چی می‌خید؟» از هیچ مردی خوف نمی‌كرد. زن‌ها هم دوستش داشتند. می‌دیدند چطور مردش كه رفت، وانماند و ایستاد روی دو تا پاهاش. بعدها نقل زن‌ها بود كه حتی چند صباحی دلش رفت پی مردی كه هیچ كس نامش را نمی‌دانست. یكی از شب‌ها كه به عادت همیشه یك گوشه حیاط دور هم می‌پلكیدند و پك به قلیان می‌زدند، از دهان ننه گذشته بود كه كاش بختم یك طور دیگر بود. بعدها زن‌ها می‌گفتند درست است كه آفتاب بدجور دودش داده بود اما خوب بلد بود از پس مرد، اگر مردی داشت، بربیاید. زن‌ها توی‌گوشش خوانده بودند، علی قد می‌كشد و می‌رود. فكرت پی‌وقتی باشد كه تنها می‌مانی. اما ننه‌علی همیشه آهی‌ می‌كشید و می‌گفت بسوزد بی‌بختی و توی خیال‌های دور و درازش فقط همان علی می‌ماند و بس.»

✅اسدالله امرایی
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

وزن جهان عشق است.
زیرِ بارِ تنهایی
زیرِ بارِ ناخرسندی.

سلام صبح بخیر!
روزتان نیکو
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

‏ﺷﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ
ﯾﮏ ﺟﻮﺭﯼ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ
ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺶ
ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺣﺘﯽﻫﺎ
ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺸﻮﺩ...

«سیلویا پلات» شاعر و رمان‌نویس برجستۀ آمریکایی، کسی که با اشعار اعتراف گونه و روایت سراسر درد و رنج زندگی کوتاه و سرانجام تراژیک حیاتش، شمایلی ماندگار در ادبیات پیشروی جهان از خود به یادگار گذاشته است.
سیلویا پلات را پس از ویرجینیا ولف، تأثیرگذارترین زن در دنیای ادبیات می‌شناسند. سیلویا برخلاف بسیاری از مشاهیر دنیای هنر و ادبیات که در اوج شهرت و محبوبیت دست به خودکشی زدند، پس از مرگ خودخواسته‌اش بود که به افسانه‌ای بر سر زبان‌ها بدل شد.

سیلویا پلات اگر زنده بود امروز ۹۲ ساله می‌شد.

✅در سلیس نیوز بخوانید:
سیلویا پلات؛ معمایی ناگشوده

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

مگر چند بار دیگر به دنیا می‌آیم
که یکی را بدون تو
بدون لبخندت
برسانم به انتها
و بارهای دیگر
با دست‌هایی که خاک شده‌اند
دوباره برویم به روی زمینی که رد می‌شوی
و باد که می‌آید
برساند به ‍‍‍‍‍‍‍پیراهنت
که این گرد و خاک
چقدر عاشق آغوش تو بوده است
یک بار منصفانه نیست زندگی
کم است برای من که گم‌ات کردم
در اولین نشانه که داشتم
و آن لحن صدایت بود
که در ازدحام خیابان
در لحظه محو شد
و رهگذران
روی لحن تو
آن قدر در آمد و شد بودند
که گم کردن‌ات بدیهی بود
درست مثل این که بدیهی است
تو گم شده‌ای
من پیر می‌شوم
و مرگ که می‌رسد
فکر می‌کند
چقدر شبیه حرف‌های ناتمام
باز مانده است دهانم

💢ناهید عرجونی

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢راهنمای فیلم: «یادگار جنوب» ساخته حسین دوماری و پدرام پورامیری

یك ملودرام بی‌رمق

شیدایی شیدا و وحید در یادگار جنوب جان نداشت، قصه‌ای كه اگرچه نویسنده تلاش كرده بود منسجم به یك ملودرام عاشقانه دهه هفتادی ختم شود، اما رنگ نداشت؛ فیلمنامه غیرخطی به درستی روایت نشد مسیر عاشقانه و انتقام این قصه، مخاطب را به گیجی هوشمندانه نمی‌رساند، بلكه قصه مقطع مقطع روایت شده تا صرفا نام فیلمنامه غیرخطی را یدك بكشد.

دیگر دور دورِ قهرمان قصه و انتقام همچون انتهای دهه شصت و ‌ابتدای دهه هفتاد نیست، عشقی كه حتی ساخته هم نمی‌شود و تنها كاراكتر وحید با بازی وحید رهبانی در مقام قهرمان داستان، تمام بار اشتباهات فیلمنامه و نقطه‌گذاری غلط داستان را به تنهایی به دوش می‌كشد، بازیگری كه در مدیوم‌های دیگر نظیر تئاتر و تلویزیون ثابت كرده كه توانایی تكنیكی، شخصیت‌پردازی و تیپ‌سازی را دارد، حالا در این قصه بی‌رمق و سرگردان، جنگجویانه در تلاش است فیلم را نجات دهد هر چند به‌رغم همه ویژگی‌های یك مرد عاشق‌پیشه نتوانسته موفق عمل كند، چراكه نویسنده عشق را تا مرز جنون و بیماری در روند داستان تنزل داده و دست بازیگر با این توانایی را اینچنین بسته است.

یادگار جنوب فیلم كندی است كه از اتفاقات مهم سریع عبور می‌كند و حتی فرصت درستی به تماشاگر از درك گره‌های فیلمنامه برای كشف ‌و ‌شهود نمی‌دهد، عشقی كه شكل نگرفته حتی باورپذیری مقطعی‌اش را هم از دست می‌دهد. استفاده اشتباه از بازیگران بنام فیلم را بی‌رمق‌تر می‌كند، بازی پراشتباه سحر دولتشاهی با لهجه ضعیف جنوبی، یك الناز شاكردوست معمولی با بازی تلویزیونی در قاب سینما و در بازیگری پژمان جمشیدی به وفور دیده می‌شود، تنها صابر ابر با گریم، لحن و لباس، اتود بازیگری تمیز در شلوغی فیلم می‌زند و بدون آنكه شخصیت‌پردازی كاملی از كاراكتر شكل بگیرد قاب تصویر را ترك می‌كند؛ وحید رهبانی اما قبراق و سرپا در تلاش است مردی جنون‌زده، عاشق و قوی را در چشم مخاطب بسازد اما هم‌بازیان بد، قصه درنیامده، قاب‌بندی و تصویربرداری پر ایراد او را نیز ناتوان نشان می‌دهد؛ اما بیایید پلان‌های زیادی را از فیلم حذف كنیم، فیلمی بدون حضور صابر ابر، سحر دولتشاهی، مسعود كرامتی هم همین فیلم بی‌جانی كه هست، بود.

«یادگار جنوب» اگرچه می‌توانست با كلیت ایده، فیلمنامه‌ای متوسط باشد اما با نحوه دیالوگ‌نویسی، انتخاب بازیگر، طراحی صحنه اغراق شده، لباس و گریم متوسط، فیلمی گیج و ضعیف محسوب می‌شود.  شاید باید در انتها گفت آقایان كارگردان حسین امیری دوماری و پدرام پورامیری، هیچ یادگاری در انتهای فیلم نصیب تماشاگر حتی از جنوب هم نمی‌شود.

✅سارا حدادی
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢هراس‌آورترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما بر اساس تحقیقی علمی

دانشمندان در یک تحقیق علمی تلاش کردند تا با بررسی میزان افزایش تپش قلب تماشاگران ترسناک‌ترین فیلم تاریخ سینما را مشخص کنند.

محققان در جریان این پژوهش افزایش تپش قلب صدها تماشاگر داوطلب را که به تماشای فیلم‌های ترسناک نشستند بررسی کردند. در این تحقیق هم افزایش میزان تپش قلب تماشاگران و هم فاصله بین تپش‌‌ها مورد اندازه‌گیری قرار گرفت.
نتیجه این پژوهش نشان می‌دهد که فیلم «شوم» که در سال ۲۰۱۲ اکران شد ترسناک‌ترین فیلم تاریخ سینما محسوب می‌شود. تماشاگران این فیلم که اسکات دریکسون کارگردانی کرده است به طور میانگین افزایش ۳۴ درصدی میزان تپش قلب را تجربه کردند.
این در حالی است که فاصله زمانی بین هر تپش قلب تماشاگران این فیلم نیز ۲۱ درصد کاهش یافت.
به این ترتیب فیلم «شوم» از نظر میزان ترسناک بودن امتیاز ۹۶ را از ۱۰۰ کسب کرد.

در اینجا فهرست۱۰ فیلم ترسناک بر اساس این پژوهش آورده شده است:

۱. شوم (Sinister)
۳. اسکینامارینک (Skinamarink)
۴. توطئه‌آمیز (Insidious)
۵. احضار (The Conjuring)
۶. موروثی (Hereditary)
۷. لبخند (Smile)
۸. جن‌گیری امیلی رز (The Exorcism of Emily Rose)
۹. با من حرف بزن (Talk To Me)
۱۰. هل هاوس ال ال سی (Hell House LLC)
اکثر فیلم‌هایی که در فهرست ترسناک‌ترین فیلم‌ها قرار گرفته‌اند فیلم‌هایی مدرن و ساخت دوران معاصر هستند.
دانشمندان در تحقیق خود همچنین ترسناک‌ترین صحنه‌ها را که منجر به از جا پریدن تماشاگر می‌شوند نیز بررسی کردند. هرچند طرفداران فیلم‌های ترسناک اغلب این صحنه‌ها را روشی آسان برای ترساندن تماشاگر می‌دانند و چندان هوادار چنین صحنه‌هایی نیستند.
صحنه‌های ترسناکی که منجر به پرش تماشاگر از جای خود می‌شوند اغلب پس از لحظاتی آرام و بی‌صدا و در پی حضور ناگهانی شخصیت و موجودی ترسناک در برابر دوربین رقم می‌خورند. کارگردان‌ها برای تاثیر بیشتر این صحنه‌ها اغلب از جلوه‌های صوتی ناگهانی نیز استفاده می‌کنند.
هرچند این صحنه‌ها در زمینه افزایش ناگهانی آدرنالین در بدن تماشاگران موفق عمل می‌کنند اما در مجموع با ترساندن واقعی تماشاگر فرق دارند.

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢نمایشگاه گردی: «بدن» آثار نرگس رفیعی‌جو

زنانگی و مهر و زایش

بدن فراموش نمی‌كند. وقتی كلامی، رفتاری، حركتی با بدن اصابت می‌كند. بدن در خود ذخیره می‌كند و در جایی كه ذهنت متوجهش نیست از آن به نفع خودش و در حمایت از بدنت استفاده می‌كند. ما هر روز در مقابل این كلمات، رفتارها، حركات قرار می‌گیریم؛ به نوعی می‌شود گفت محدود‌كننده‌های ذهن. كلام ما جادوی ماست. كلام چطور می‌تواند شكوفا كند و چطور می‌تواند تخریبت كند. چطور ما از كلام‌مان استفاده می‌كنیم. نجف دریابندری جایی؛ زنان را نیمه برتر بشریت می‌نامد.

نرگس، مجموعه‌ای است از فن‌ها و هنرها، كنجكاوی او در عرصه‌های متعدد از او آدمی متفاوت و خاص ساخته، كسی كه دغدغه رشد و سلامت و آرامش برای خود و دیگران در حد تام و تمام دارد، بماند كه در این زمینه‌ها صاحب سبك و حرف هم هست، گذشته از اینها او در وادی هنر كه بسیار پر پیچ و خم است، سرگردان نیست، می‌نویسد، عكس می‌گیرد، نقش می‌اندازد و نقاشی می‌كند، می‌دوزد و... دوختن خود به تنهایی عرصه و مدیایی عجیب است، تا كارهای متعدد او را نبینید شاید ذهن‌تان به سمت تكستایل برود ولی نه، نخ و سوزن، پارچه‌ای با مهر برای بوم انتخاب شده، چنان شاعرانه در هم آمیخته‌اند كه حتا فكرش را هم نمی‌شود كرد، نرگس، سوزن، نخ و انگشتان كیمیاگرش، چنان پارچه و دوخت را به هنر مبدل كرده كه تصورش هم تا كارها را نبینید سخت است. 

به هر حال تابلوها همان‌طور كه از دور خودنمایی می‌كنند، از نزدیك هم با متنی كه با دقت انتخاب شدند و در ایشان نقش بسته، شما را مجذوب خواهند كرد.  نرگس -در این نمایشگاه كه - بدن- نام دارد- دوختن را و نخ را و سوزن را به زایش و زنانگی پیوند زده.  از او طرح و دوخت‌های دیگری كه دلم را برده‌اند نیز دیده‌ام كه در این نمایشگاه نیستند.  این كارها را با اندكی تأمل ببینید تا عمق و حس‌شان نمایان شود، می‌دانم كه دلنشین خواهد بود.  در تمام آنچه از او دیده‌ام، زنانگی و مهر و زایشی لطیف وجود دارد. تابلوها علاوه بر جذابیت‌های دیداری، متن و محتوایی مملو از مهر دارند، باشد كه زینت خانه‌های‌مان باشند.

✅روزبه زهرایی
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢رسانه: چگونه در فضای مجازی جعل وشایعه را از واقعیت تشخیص دهیم؟

🔸«منبع معتبر»:
اگر مطلبی منبع معتبر نداشت به راحتی باور نکنید. داشتن یک لینک اینترنتی به عنوان منبع، ساده‌ترین کاری است که انتشار دهنده‌ خبر می‌تواند برای اعتباربخشی به خبرش در متن بگذارد.

🔸قطعه فیلم و تکه عکس اصلی‌ترین ابزار شایعه‌سازها:
زاویه‌ خاص فیلمبرداری یا عکسبرداری، مشخص نبودن اتفاقات قبل و بعد از آن تکه‌ جدا شده از فیلم، ربط دادن عکس به مطلب نامرتبط، دستکاری عکس و فیلم،کیفیت‌های پایین و نامشخص بودن جزئیات و… فرصت را برای داستان‌سرایی و شایعه‌پردازی روی آن ایجاد می‌کند.

🔸قسم دادن، التماس کردن، وعده‌دادن، ارعاب یا تهدید برای انتشار مطلب.

🔸اعلام زمان‌های نسبی به جای ذکر تاریخ مشخص.

🔸عباراتی که نشان می‌دهد رازی مخوف یا سندی فوق‌محرمانه کشف شده است.

🔸جملات خبری شبه‌علمی و مبهم: دانشمندان کشف کرده‌اند، آخرین دستاوردهای پزشکی نشان می‌دهد و... کدام پزشکان؟ کدام دانشمندان؟ عرفان کوانتومی، قانون راز،‌ شعور آب و … نمونه‌هایی از این ادعا هستند.

🔸ارجاع به منابع غیرواقعی با اسم های عجیب و غریب و پرابهت شبکه‌ خبری

🔸تبلیغ یا ضدتبلیغ عقیدتی و نژادپرستانه برای یک فرقه‌ خاص

🔸عدم ارتباط منطقی و تخصصی منبع با متن:
رئیس مرکز «قلب» ژاپن گفته است سیگنال موبایل برای «مغز» مضر است.

🔸اینترنت و گوگل منبع نیستند:
اینها ابزارهای ارتباطی و جستجو هستند. هر چیزی در آن پیدا شود درست نیست حتی اگر در چندین جای آن تکرار شده بود.

🔸آیا می دانیدها.

🔸توصیه های اکید و هشدارهای عجیب.

🔸تعدد انتساب مطالب به یک شخصیت معروف.

✅ دقت کنید! قبل از کپی و ارسال، مکث، فکر و سپس منتشر کنید.

🟡 اگر علاقه مند به مطالعه در این زمینه هستید، در سلیس نیوز بخوانید:

۱۰ روش شناسایی خبرهای جعلی (فیک‌ نیوز)

و

«فیک نیوز» («دروغ‌پراکنی») دقیقاً چیست؟

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢آخرین فصل «بهتره به سال زنگ بزنی» آن‌قدر که انتظارش را داشتم شگفت‌زده‌ام نکرد، که البته تا همین لحظه دچار تردیدم توقعم بیش‌ازحد بوده یا فصل آخر واقعاً آن چیزی نشده که انتظارش را می‌کشیدم.
مشکل اصلی این است که این فصل، فقط یک «جمع‌بندی» است و نه چیزی بیشتر. می‌دانم با بی‌انصافی نوشتم «و نه چیزی بیشتر»، اما موقع تماشای همه‌ی اپیزودها حواسم بود که مشغول جمع‌بندی دست‌مایه‌های فصل‌های قبل شده‌ایم. خب ایرادی ندارد، هر سریال چند فصلی، باید در فصل آخر جمع‌بندی کند و همه‌چیز را به نتیجه برساند، ولی کافی است به یاد بیاوریم مثلاً در برکینگ بد این جمع‌بندی ترکیب‌شده بود با گسترش دست‌مایه‌ها و عمیق‌تر کردن آن‌ها. فصل ‌آخر برکینگ بد هرچه به پایان نزدیک‌تر می‌شد به شکل درخشانی هم تعلیق برای تعیین تکلیف بحران‌های اصلی را تشدید می‌کرد، هم فاش می‌کرد والتر وایت واقعاً کیست، دغدغه‌ی آدم‌های سریال چیست و مسئله‌ی اصلی کل درام چه بوده. اما فصل آخر بهتره به سال زنگ بزنی اندکی آشفته و چندپاره به نظر می‌رسد.

✅در سلیس نیوز بخوانید:
یادداشتی درباره سریال «بهتره به سال زنگ بزنی»
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

صدای پاها در حافظه می‌پیچد
در دالانی که از آن عبور نکرده‌ایم
به سمتِ دری که هرگز نگشوده‌ایم
دری به‌سوی باغِ گلِ سرخ.

💢تی اس الیوت، بخشی از شعر «چهار کوارتت»

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢راهنمای سریال: "سلب مسئولیت" ۲۰۲۴
Disclaimer

سایه‌ی شوم سرنوشت

مینی‌سریال آلفونسو کوارون را تا این‌جا که دیده‌ام (چهار قسمت از هفت قسمت) دوست دارم.

یک تریلر اروتیک است که با حرکت میان زیرژانرهای متفاوت، پیش‌فرض‌ها و توقعات ما را به بازی می‌گیرد.

در سکانس‌هایی یک ملودرام خانوادگی به نظر می‌رسد که می‌خواهد با دست‌مایه‌ی خیانت و وفاداری کار کند، گاهی وعده‌ی یک تریلر جنایی پلیسی را می‌دهد و گاهی درامی روان‌شناسانه به نظر می‌رسد که بر وسواس‌های درونی و سرکوب‌های ذهنی کاراکتر اصلی تکیه کرده.

یک مرگ، یک جابه‌جایی و یک آشنایی تصادفی آغازگر رخدادها به نظر می‌رسد، پرسش اصلی این است که شخصیت‌ها بازیچه‌ی سرنوشتی شوم شده‌اند یا خودشان در آن‌چه بر سرشان آمده نقش داشته‌اند.

شیوه‌ی روایت سریال متکی به نبرد روایت‌های ذهنی است؛ چند روایت از یک واقعه به‌طور موازی ارا‌ئه می‌شود، هر کدام تعدادی از سکانس‌ها را پی‌ریزی می‌کند و تا این‌جای کار هنوز معلوم نشده هر روایت تا چه اندازه معتبر است.

حضور ساشا بارون کوهن در نقشی غیرمنتظره از غافلگیری‌های سریال است، همکاری امانوئل لوبسکی و کوارون مثل همیشه دلپذیر است و زمینه‌‌ساز خلق موتیف‌های تاثیرگذار بصری.

مشتاقم ببینم سه قسمت باقی‌مانده به چه ترتیب ما را برای قضاوت درباره‌ی کاراکتر اصلی (کیت بلانشت در نقش کاترین) بازی خواهد داد.

✅حسین معززی‌نیا
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢حرف

جلوي تاكسي نشسته بودم. مردي كه عقب تاكسي نشسته بود، سرش تو موبايلش بود و راننده هم جلو را نگاه مي‌كرد و لام تا كام حرف نمي‌زد.
گفتم: «يواش يواش هوا داره خنك مي‌شه.» مي‌خواستم سر صحبت را باز كنم تا خوراكي براي يادداشت اين هفته پيدا كنم. اما نه مرد و نه راننده هيچكدام جوابي ندادند.
گفتم: «يه موقعي تاكسي سوار شدن صفايي داشت سه نفر عقب مي‌نشستند و دو تا مسافر هم روي صندلي جلو سوار مي‌شدند با راننده شش نفري تا مقصد گل مي‌گفتن و گل مي‌شنيدن.» هيچ كدام چيزي نگفتند.
گفتم: «يادش به خير.» سه جوان كنار خيابان ايستاده بودند.
راننده ترمز كرد و پرسيد: «كجا؟» يكي از جوان‌ها گفت: «مستقيم مي‌ريم ولي شما كه جا نداريد.» راننده گفت: «دو تا عقب بشينيد، يكي هم بياد جلو پهلوي اين آقا بشينه.»
گفتم: «نمي‌شه كه، دو نفر جلو له مي‌شيم.»
راننده گفت: «خودت الان گفتي.»
گفتم: «حالا يه چيزي گفتيم.»

✅سروش صحت

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

‏بخند ‏که جهان
با اندوهِ تو دگرگون نمی‌شود...

💢جبران خلیل جبران

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

منتظرِ باران و بابونه نباش
گاهی در انتهای خارهای يک کاکتوس
به غنچه‌ای می‌رسی که
زندگی‌ات را روشن می‌کند

خورخه لوئیس بورخس

💢خواندن آثار خورخه لوئیس بورخس برای اولین بار مثل کشف حرفی جدید در الفبا و یا نتی تازه در ردیف موسیقی است. آدولفو بیوئی کاسارس نویسنده آرژانتینی میانه قرن بیستم و از دوستان بورخس، آثار او را «منزلگاه‌هایی بین مقاله و داستان» توصیف کرده است.
آثار نثر بورخس داستان‌هایی هستند مملو از لطیفه‌های خصوصی و باطنی، تاریخ‌نگاری و پانویس‌های طعنه‌آمیز و پر کنایه. اکثر آن‌ها بسیار کوتاه‌اند و شروع ناگهانی و غیرمنتظره‌ای دارند.

✅در سلیس‌نیوز بخوانید:
واکاوی جهان ادبی خورخه لوئیس بورخس

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢کیلیان مورفی را شاید بتوان گوشه‌گیرترین هنرپیشه این روزهای سینما نامید. این بازیگر ایرلندی که در سال‌های اخیر بیشتر با سریال گانگستری پرطرفدارش، «پیکی بلایندرز»، شناخته‌شده، فعالیت هنری‌اش را با موسیقی و خوانندگی آغاز کرد و هر چه شهرت بیشتری به دست آورد، بیشتر خود را از دید عموم پنهان کرد.
بخش بزرگی از شهرت سینمایی کیلیان مورفی مدیون همکاری او با  سینماگر هم‌وطنش، کریستوفر نولان، است.  او در سه‌گانه فیلم‌های ابرقهرمانی «شوالیه تاریکی» محصول ۲۰۰۵ – ۲۰۱۲ و فیلم حادثه‌ای علمی-تخیلی «سرآغاز» محصول ۲۰۱۰ و  فیلم جنگی «دانکرک»‌ محصول ۲۰۱۷،  و نیز  در آخرین فیلم در دست تولید این کارگردان با نام «اوپنهایمر» که قرار است در  ۲۰۲۳ اکران شود، نقش‌آفرینی کرده است.

✅در سلیس نیوز بخوانید:
کیلیان مورفی؛ ستاره این روزهای هالیوود
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢نوشتن به‌منزله درمان

❇️نوشتن رویداد‌های زندگی به گفته جولیا ساموئل، نویسنده و روان‌درمانگر، شیوه‌ای برای روان‌درمانی است و تأثیر مثبتی روی افراد می‌گذارد. در ادامه به‌تدریج به پنج دلیل که نوشتن اثر مثبتی بر تندرستی و سلامت روان می‌گذارد، می‌پردازیم:

🔴یک: نوشتن علاوه بر تقویت قوای ذهنی، سیستم ایمنی را هم تقویت می‌کند!

🔸جیمز دبلیو پنه‌بکر، استاد و روان‌شناس اجتماعی در پژوهش خود دریافت افرادی که اندیشه‌ها و افکار و احساسات خود را می‌نویسند وضعیت جسمی و روانی سالم‌تری دارند. نوشتن به آن‌ها کمک می‌کند تا بتوانند به تجربه‌های زیسته خود نظم ببخشند و از آن بیاموزند. نوشتن علاوه بر تقویت قوای ذهنی، سیستم ایمنی افراد را هم تقویت می‌کند. یکی از دلایل آن این است که در نوشتن از احساسات درونی از ضمیر «من» برای تأکید بر دیدگاه خود استفاده می‌کنید. با این کار با احساسات و عواطف خود مرتبط می‌شوید و می‌توانید روشن‌تر درباره آن‌ها فکر کنید و درنتیجه بهتر می‌توانید این احساسات را به دیگران منتقل کنید تا حمایت و کمک‌هایی که نیاز دارید، دریافت کنید.

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

آدم‌ها
می‌آیند
خاطره‌هایشان را جا می‌گذارند
و می‌روند‌‌!

آدم‌ها
روزی می‌آیند،
تمام برگ‌های تقویم، بهار می‌شود...
روزی می‌روند
و چهارفصل پاییز را
با خود نمی‌برند‌‌!

آدم‌ها
وقتی می‌آيند
موسيقی‌شان را هم با خودشان می‌آورند...
ولی وقتی می‌روند
با خود نمی‌برند‌‌!

آدم‌ها
می‌آيند
و می‌روند،
ولی
در دل‌‌تنگی‌هايمان‌‌...
شعرهایمان...
رؤیاهای خيس شبانه‌مان... می‌مانند‌‌‌!

جا نگذاريد!
هر چه را که روزی می‌آوريد را با خودتان ببريد‌!
وقتی‌که می‌روید
دیگر
به خواب و خاطره‌ی آدم برنگرديد...

💢 هرتا مولر

🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb
🔴 www.salisnews.ir

💢راهنمای فیلم: "رکسانا" فیلم پرویز شهبازی

رکسانا هشتمین فیلم پرویز شهبازی است که یک بار دیگر دست‌مایه‌ها و شگردهای استفاده‌شده در نفس عمیق را به یاد می‌آورد.
شهبازی با مسافر جنوب (۱۳۷۵) و نجوا (۱۳۷۸) شروع کرد که به سینمای کانونی و آن نوع واقع‌گرایی نزدیکی‌هایی داشتند ولی بعد از موفقیت و محبوبیت نفس عمیق (۱۳۸۱) مسیر دیگری پی گرفت؛ سرنوشت جوان‌هایی که از قواعد «شهر بی‌رحم» به تنگ آمده‌اند، بی‌هدف پرسه می‌زنند، دنبال فرصتی می‌گردند پولی به جیب بزنند تا دست جلوی پدر و مادر یا صاحب‌کار، صاحب‌خانه و طلبکار قلدر دراز نکنند، هر کس که اطراف‌شان می‌پلکد یا ظالم است یا زخم‌خورده‌ای که ممکن است غرامت بلایی را که سرش آمده از این جوان‌ها بگیرد.

رکسانا در همین دنیا شکل گرفته و بیش از دربند (۱۳۹۱) و مالاریا (۱۳۹۴) به حال‌و‌هوای نفس عمیق نزدیک شده. کاراکتر اصلی که اسمش فرد است و یسنا میرطهماسب بازی‌اش می‌کند ول می‌گردد تا روزش را شب کند و شبش را روز، دلبسته‌ی دختری شده به نام رکسانا که عکاس و فیلمبردار عروسی است.

فیلم چند صحنه‌ی تأثیرگذار دارد با امضای شهبازی، از همان موقعیت‌های جفنگ طنزآمیز که همزمان تلخ‌اند چون در‌به‌دری و پریشان‌حالی نسل امروز را جلوی چشم‌مان می‌گذارد، اما ساختار پرسه‌زن فیلم موفق نمی‌شود به انسجام برسد و رها کردن بعضی شخصیت‌ها و خرده‌قصه‌ها توجیه‌پذیر نیست.

مشکل اصلی‌تر بلاتکلیفی کاراکتر رکساناست که پیش از آن‌که سردربیاوریم چه می‌کند و چه می‌خواهد به سرانجامی قابل پیش‌‌بینی می‌رسد. طراحی شخصیت بلاتکلیف با بلاتکلیفی در شخصیت‌پردازی تفاوت دارد و این دختر که اسمش را به فیلم داده وضوح دراماتیک پیدا نمی‌کند، بازی بازیگرش هم کمک نکرده تا حفره‌های فیلمنامه به چشم نیاید. کاراکتر و بازی مریم پالیزبان در نفس عمیق نمونه‌ی خوبی برای مقایسه است تا یادمان بیاید رکسانا چه کم دارد. 

⭐️ امتیاز از ۵ ستاره: ۲ و نیم

✅حسین معززی‌نیا
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢تیترهایی که حاوی کلمات رایج‌تر — کلمات ساده‌ای مثل «کار» به‌جای «شغل» — تیترهای کوتاه‌تر و آن‌هایی که به‌صورت روایی نوشته‌شده بودند و تعداد ضمایرشان  بیشتر بود، بیشتر کلیک‌ خوردند (موردتوجه قرار گرفتند.) بیشتری دریافت کردند.
برای مثال، در روزنامه واشنگتن‌پست، از بین دو تیتر «مگان و هری با اوپرا (مجری آمریکایی) گفتگو می‌کنند. اینجا بخوانید که چرا نباید زیاد حرف بزنند» و «آیا مگان و هری برای اوپرا چای سلطنتی خواهند ریخت؟ روی آن شرط‌بندی نکنید». (ریختن چای در زبان انگلیسی، کنایه‌ای است از بازگویی همه حقایق یا واقعیت اتفاقاتی که افتاده یا صحبت‌هایی که شده است.) تیتر اولی، عمل‌کرد بسیار بهتری داشت. این مثال، نشان می‌دهد که برخی اوقات، یک تیتر ساده و صریح، چگونه می‌تواند علاقه مردم را جلب کند.

✅ادامه این نوشتار را در سلیس‌نیوز بخوانید:
چرا خبرنگاران باید تیترهای ساده و صریح بنویسند؟

🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢کاریکاتور

🔸"گرماگرم خبر!"
🔹اثر تیرد رویاردز
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

💢راهنمای فیلم‌: "ماده" ۲۰۲۴

برایم بسیار غافلگیرکننده بود که درست چند روز بعد از اشاره‌ام به غم‌انگیز بودن تماشای پیرشدن ستاره‌های سینما (در پایان یادداشتی درباره‌ی فیلم تازه تیم برتون) به فیلمی برخوردم که درباره‌ی غم‌انگیز بودن پیرشدن ستاره‌های سینماست!

دومین فیلم بلند خانم کورالی فارژا از طرفی یک فیلم علمی ـ خیالی ترسناک است بر مبنای پیکار ذهن و بدن که به متلاشی‌شدن جسم و اضمحلال روان می‌انجامد، از سوی دیگر فیلمی است درباره‌ی سینما؛ سینما در جایگاه یک رسانه، و رابطه‌ای که میان تصویری مجازی از یک انسان (ستاره) و شیفتگانش می‌سازد. رابطه‌ای که اوج و فرودش وابسته به طراوت جسم است اما پایگاهش درون ذهن برپا می‌شود با میل مخاطب به جاودانگی ستاره‌ها.

این فیلم هم درباره‌ی ذات سینما و تصویر سینمایی است، هم درباره‌ی تاریخ سینما و فیلم‌های بزرگی که بر همین جنبه از سینما خصوصاً قدرت افسون‌گر زنانگی و ستاره‌های زن متمرکز بوده‌اند.

اگر مشغله‌ها اجازه دهد دوست دارم در یک ویدئو به چند نکته درباره‌ی رابطه‌ی این فیلم با تاریخ سینما اشاره کنم.

⭐️ امتیاز از ۵ ستاره: ۳ و نیم

✅حسین معززی‌نیا
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb

‌
‌من شجاع نیستم. تصمیم‌های مهم زندگی‌ام را که ممکن است به غلط شجاعت تصور شوند (ازدواج، طلاق، بچۀ غیرقانونی آوردن، زندگی در غربت) به نظرم باید بیشتر به هیجان شدید عصبی یا بزدلی نسبت داد. اگر در زندگی‌، آن‌طور که آن فیلسوف حکم داده، بعضی چیزها دست ماست و بعضی چیزها دست ما نیست و آزادی و خوشبختی وابسته به شناخت تفاوت این دو مقوله است، در این صورت زندگی من یکسره غیرفلسفی بوده است. من تمام عمر بین دو فکر در نوسان بوده‌ام و قیقاج رفته‌ام، یکی این‌که افسارم دست خودم است و دیگری فهم این نکته که همه چیز ناامیدکننده است و زندگی ورای توان من است، چه درکش و چه زیستنش. خب، به گمانم مثل اکثر آدم‌ها.

💢«الیزابت فینچ»، جولین بارنز
🔴 www.salisnews.ir
🔴 instagram salisnews
🔴 @salissweb