( كَالَّذِينَ =مانند کسانی ک
مِن قَبْلِكُمْ =پیش از شما
كَانُوا=بودند
أَشَدَّ =سخت تر
مِنكُمْ قُوَّةً= از شما ب نیرو
وَأَكْثَرَ =و زیاد تر
أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا=از جهت اموال و فرزندان
فَاسْتَمْتَعُوا=پس بر خوردار شدند
بِخَلَاقِهِمْ =ب نصیب خویش
فَاسْتَمْتَعْتُم=پس بر خوردارشدید شما
بِخَلَاقِكُمْ=ب نصیب خود
كَمَا اسْتَمْتَعَ =چنان ک
بهره گرفته بودند
الَّذِينَ مِن قَبْلِكُم =آنان از قبل شما
بِخَلَاقِهِمْ =ب نصیب خود
وَخُضْتُمْ=و فرورفتید در باطل
كَالَّذِي=مانند کسانی ک
خَاضُوا ۚ=فرو رفتند
أُولَٰئِكَ= آنان
حَبِطَتْ =نابود شد
أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۖ= کردارهایشان در دنیا و آخرت
وَأُولَٰئِكَ هُمُ=و آنها خودشان
الْخَاسِرُونَ )=زیانکارانند
التوبة (69) At-Tawba
(شما منافقان) همانند کسانی که پیش از شما بودند, (هستید, بلکه) آنها از شما نیرومندتر, واموال وفرزندانشان بیشتر بود, آنها از نصیب خود بهره مند شدند, پس شما نیز از نصیب خود بهره مند شده اید, همچنانکه کسانی که پیش از شما بوده اند, از نصیب خویش بهره مند شده بودند, وشما (در سخنان ناپسند) فرورفتید, همان گونه که آنها فرورفتند؛ آنان اعمالشان در دنیا وآخرت نابود شد, وآنان همان زیانکارانند.
( أَلَمْ يَأْتِهِمْ=ایا نیامد برایشان
نَبَأُ =خبر
الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ=کسانی از قبل آنها
قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ=قوم نوح و عاد و ثمود
وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ=و قوم ابراهیم
وَأَصْحَابِ مَدْيَنَ= و اهل مدین
وَالْمُؤْتَفِكَاتِ ۚ=و اهالی آبادی های زیر و زبر شده (آبادی های قوم لوط )
أَتَتْهُمْ= آمدند ب نزد آنها
رُسُلُهُم= پیامبرانشان
بِالْبَيِّنَاتِ ۖ= با دلایل های روشن
فَمَا كَانَ اللَّهُ= پس بر آن نبود ک الله
لِيَظْلِمَهُمْ= ستم کند ب آنها
وَلَٰكِن كَانُوا=و لیکن ایشان بر
أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ )=خودشان ستم کردند
التوبة (70) At-Tawba
آیا خبر کسانی که پیش از آنها بودند, (چون) قوم نوح, وعاد وثمود, وقوم ابراهیم, واصحاب مدین (= قوم شعیب) وشهرهای زیر ورو شده (قوم لوط) به آنها نرسیده است, که پیامبرانشان با دلایل روشن به (سوی) آنها آمدند, (ولی نپذیرفتند) پس خداوند (با هلاکشان) به آنها ستم نکرد, ولیکن خودشان بر خویشتن ستم می کردند.
( وَالْمُؤْمِنُونَ=و مردان مومن
وَالْمُؤْمِنَاتُ= و زنان مومن
بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ =برخی از آنها دوستان برخی دیگر هستند
يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ =فرمان می دهند ب کارهای خوب
وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ=و بازمی دارند از کار زشت
وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ=و ب پا می دارند نماز
وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ =و می پردازند زکات
وَيُطِيعُونَ=و اطاعت می کنند
اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ= الله و پیامبرش را
أُولَٰئِكَ= آنان
سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ ۗ= ب زودی رحم کند برایشان الله
إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ )=و همانا الله پیروزمند سنجیده کار است
التوبة (71) At-Tawba
ومردان مؤمن وزنان مؤمن دوستان (و یاور) یکدیگرند, امر به معروف ونهی از منکر می کنند, ونماز را بر پا می دارند, وزکات را می پردازند, وخدا وپیامبرش را اطاعت می کنند, اینانند که خداوند به زودی آنها را مورد رحمت قرار می دهد, بی گمان خداوند پیروزمند حکیم است.
( وَعَدَ اللَّهُ=و عده داده است الله
الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ=ب مردان مومن و زنان مومن
جَنَّاتٍ تَجْرِي =بهشت هایی ک جاری است
مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ=از زیر آنها رودها
خَالِدِينَ فِيهَا= جاودانند در آن
وَمَسَاكِنَ =و جایگاه هایی
طَيِّبَةً =پاکیزه ای
فِي جَنَّاتِ =در بهشت
عَدْنٍ ۚ= جاویدان
وَرِضْوَانٌ= و خشنودیی
مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ=از الله بزرگ تر از همه است
ذَٰلِكَ هُوَ=این همان
الْفَوْزُ= کامیابی
الْعَظِيمُ )بزرگ است
التوبة (72) At-Tawba
خداوند به مردان مؤمن وزنان مؤمن, باغهایی (از بهشت) وعده داده که نهرها از زیر (درختان) آن جاری است, جاودانه در آن خواهند ماند, و(نیز) خانه های پاکیزه ای در بهشتهای جاوید (نصیب شان فرموده) وخشنودی خداوند (از همۀ اینها) برتراست, این, همان کامیابی بزرگ است.