💕نور💕

🔋تبادلات ليستي عبدالله
           https://t.me/asLam9196
🛢 تفسير جامع
                   https://t.me/tfsir61
🔋تفسير مبين  
                https://t.me/Qoran61
🛢الصابرین
     https://t.me/Nashratislami9
🔋   حصن مسلم
        https://t.me/PanA313361
🛢صحیح مسلم  
         https://t.me/moslm6133
🔋تفسیر قر آن  
          https://t.me/klamalah33
🛢 سیرت النبی
         https://t.me/NABE61122
🔋فقه اهل سنت
              https://t.me/FAQ6133
🛢تلاوت های ناب
                https://t.me/tlaut61
🔋القانتین  
          https://t.me/QRanaiman
🛢احادیث قدسی
          https://t.me/QDSihaDis
🔋اربعیین نووی
   https://t.me/AlloloMRJAN61
🛢طب سنتی
   https://t.me/Seventy_sevenshop
🔋آرامش
         https://t.me/AZKAR1390
🛢کلیپ های نایاب
            https://t.me/skot1402
🔋احادیث صحیح
      https://t.me/BKHARE1402
🛢قر آن و اسلام https://t.me/Aziz101215

🔋اشعار https://t.me/Ranjoorejam

🛢اناشید های ناب
        https://t.me/NSHED1390
🔋لولو المر جان  
     https://t.me/kTABKOLAT61
🛢ریاض الصالحین
  https://t.me/RWAZalsalhEn61
🔋  احکام اهل سنت
          https://t.me/faQa61122
🛢قانتین
         https://t.me/QranasLam
🔋صحیح بخاری
                   https://t.me/shih61
    
🛢  تفسیر نور
               https://t.me/QRAN61
🔋الذاکرین  
              https://t.me/towhid_1
🛢 الصادقین
https://t.me/Ahmedfirouzahmadi
🔋سرود های دلنشین
        https://t.me/url_is_not_val

( أَفَرَأَيْتَ=آیادیدی
إِن مَّتَّعْنَاهُمْ=اگر بهره مند گر دانیم آنان را
سِنِينَ )سالها

الشعراء (205) Ash-Shu'araa

آیا دیدی که اگر سالیانی آنها را (از این زندگی دنیا) بهره مند سازیم.

( ثُمَّ جَاءَهُم =پس بیایید بر آنها
مَّا كَانُوا =آن (عذابی ک
يُوعَدُونَ )وعده داده شدند

الشعراء (206) Ash-Shu'araa

سپس آنچه که به آنها وعده داده شده است به سراغشان بیاید.

( وَاتَّقُوا الَّذِي =و پروا کنید
از کسی ک
خَلَقَكُمْ =خلق شما را
وَالْجِبِلَّةَ=و نسل های
الْأَوَّلِينَ )پیشین را

الشعراء (184) Ash-Shu'araa

و از کسی که شما و آفریدگان نخستین را آفرید بترسید.

( قَالُوا إِنَّمَا=گفتند جز این نیست ک
أَنتَ مِنَ=تو ا ز
الْمُسَحَّرِينَ )سحر شد گانی

الشعراء (185) Ash-Shu'araa

گفتند :«(ای شعیب!) جز این نیست که تو از جادو شدگانی،

( وَمَا أَنتَ=و نیستی تو
إِلَّا بَشَرٌ =مگر آدمی
مِّثْلُنَا= مانند ما
وَإِن= و همانا
نَّظُنُّكَ= می پنداریم تورا
لَمِنَ =از
الْكَاذِبِينَ )دروغ گویان

الشعراء (186) Ash-Shu'araa

تو جز بشری همانند ما نیستی، و تو را از دروغگویان می پنداریم.

( فَأَسْقِطْ =پس بیفکن
عَلَيْنَا =بر ما
كِسَفًا =پاره ای
مِّنَ السَّمَاءِ=از آسمان
إِن كُنتَ =اگر هستی
مِنَ الصَّادِقِينَ )از راستگویان

الشعراء (187) Ash-Shu'araa

پس اگر از راستگویانی، پاره ی از آسمان را بر (سر) ما بینداز»

( قَالَ رَبِّي=گفت پرودگارم
أَعْلَمُ =داناتر است
بِمَا تَعْمَلُونَ )ب آنچه میکنید

الشعراء (188) Ash-Shu'araa

(شعیب) گفت :«پروردگارم ! به آنچه انجام می دهید؛ داناتر است.

( فَكَذَّبُوهُ= پس تکذیب کردند اورا
فَأَخَذَهُمْ =پس گرفت آنها را
عَذَابُ يَوْمِ=عذاب روز
الظُّلَّةِ ۚ=ابر (آتشبار
إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ =همانا آن بود
عذاب
يَوْمٍ عَظِيمٍ )روز بزرگ‌

الشعراء (189) Ash-Shu'araa

پس او را تکذیب کردند، آنگاه عذاب روز سایه آنها را فرو گرفت، بی گمان آن عذاب روز بزرگی بود.

( إِنَّ فِي= همانا در
ذَٰلِكَ لَآيَةً= ۖاین نشانه هایی ست
وَمَا كَانَ= و نبودند
أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ )بیشتر شان مومنان

الشعراء (190) Ash-Shu'araa

بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.

( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرودگارت
لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ )او پیروزمند و مهر بان است

الشعراء (191) Ash-Shu'araa

و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.

( وَإِنَّهُ =و همانا او (قران
لَتَنزِيلُ=قطعا فرستاده ی
رَبِّ الْعَالَمِينَ )پرودگا ر جهانیان است

الشعراء (192) Ash-Shu'araa

و همانا این (قرآن) نازل شده (از جانب) پروردگار جهانیان است .

( نَزَلَ بِهِ=فروآورده است
الرُّوحُ =فرشته
الْأَمِينُ )امانتدار

الشعراء (193) Ash-Shu'araa

روح الامین (= جبرئیل) آن را فرود آورده است.

( عَلَىٰ قَلْبِكَ=بر دل تو
لِتَكُونَ=تا شوی
مِنَ الْمُنذِرِينَ )از بیم دهند گان

الشعراء (194) Ash-Shu'araa

بر قلب تو، تا از هشدار دهندگان باشی.

( بِلِسَانٍ=ب زبان
عَرَبِيٍّ =عربی
مُّبِينٍ )روشن

الشعراء (195) Ash-Shu'araa

(آن را) به زبان عربی روشن (نازل کرد).

( وَإِنَّهُ لَفِي=وهمانا در آن (قر آن
زُبُرِ =در کتابهای
الْأَوَّلِينَ )پیشینیان است

الشعراء (196) Ash-Shu'araa

و همانا (توصیف) آن در کتابهای پیشینیان (نیز آمده) است.

( أَوَلَمْ يَكُن=آیا نیست
لَّهُمْ آيَةً=برای شان نشانه ای (مشرکان قریش
أَن يَعْلَمَهُ =اینکه می دانند
عُلَمَاءُ =علمای
بَنِي إِسْرَائِيلَ )بنی اسرائیل

الشعراء (197) Ash-Shu'araa

آیا همین نشانه برای آنها کافی نیست که علمای بنی اسرائیل از آن آگاهند؟!

( وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ=و اگر نازل می کردیم آن را
عَلَىٰ بَعْضِ=بر یکی از
الْأَعْجَمِينَ )غیر عرب زبانان

الشعراء (198) Ash-Shu'araa

و اگر آن را بر بعضی از عجمیان (= غیر عربها) نازل می کردیم.

( فَقَرَأَهُ=پس میخواند آن را
عَلَيْهِم=بر آنها
مَّا كَانُوا بِهِ =نمیشدند
ب آن
مُؤْمِنِينَ )مومن

الشعراء (199) Ash-Shu'araa

پس او آن را برایشان می خواند، به آن ایمان نمی آورند.

( كَذَٰلِكَ =این چنین
سَلَكْنَاهُ =راه دادیم آن را
فِي قُلُوبِ=در دلها ی
الْمُجْرِمِينَ )مجرمان

الشعراء (200) Ash-Shu'araa

(آری) این گونه آن (تکذیب) را در دلهای مجرمان در آوردیم.

( لَا يُؤْمِنُونَ=ایمان نمی آورند
بِهِ حَتَّىٰ =ب آن (قر آن )تا
يَرَوُا =ببینند
الْعَذَابَ الْأَلِيمَ )عذاب درد ناک را

الشعراء (201) Ash-Shu'araa

به آن ایمان نمی آورند تا عذاب دردناک را (با چشم خود) ببینند.

( فَيَأْتِيَهُم =پس آید ب آنان
بَغْتَةً=ناگهان
وَهُمْ=و ایشان
لَا يَشْعُرُونَ )در نیابند (بی خبر باشند

الشعراء (202) Ash-Shu'araa

پس ناگهان در حالی که بی خبرند به سراغ آنها می آید .

( فَيَقُولُوا =پس میگویند
هَلْ نَحْنُ =آیا هستیم
ما
مُنظَرُونَ )مهلت داده شد گان

الشعراء (203) Ash-Shu'araa

آنگاه می گویند:«آیا مهلتی به ما داده خواهد شد؟!»

( أَفَبِعَذَابِنَا=آیا عذاب ما را
يَسْتَعْجِلُونَ )ب شتاب می طلبند

الشعراء (204) Ash-Shu'araa

آیا برای عذاب ما شتاب می کنند؟!

صفحه ⇔375

( أَفَرَأَيْتَ=آیادیدی
إِن مَّتَّعْنَاهُمْ=اگر بهره مند گر دانیم آنان را
سِنِينَ )سالها

الشعراء (205) Ash-Shu'araa

آیا دیدی که اگر سالیانی آنها را (از این زندگی دنیا) بهره مند سازیم.

( ثُمَّ جَاءَهُم =پس بیایید بر آنها
مَّا كَانُوا =آن (عذابی ک
يُوعَدُونَ )وعده داده شدند

الشعراء (206) Ash-Shu'araa

سپس آنچه که به آنها وعده داده شده است به سراغشان بیاید.

( وَاتَّقُوا الَّذِي =و پروا کنید
از کسی ک
خَلَقَكُمْ =خلق شما را
وَالْجِبِلَّةَ=و نسل های
الْأَوَّلِينَ )پیشین را

الشعراء (184) Ash-Shu'araa

و از کسی که شما و آفریدگان نخستین را آفرید بترسید.

( قَالُوا إِنَّمَا=گفتند جز این نیست ک
أَنتَ مِنَ=تو ا ز
الْمُسَحَّرِينَ )سحر شد گانی

الشعراء (185) Ash-Shu'araa

گفتند :«(ای شعیب!) جز این نیست که تو از جادو شدگانی،

( وَمَا أَنتَ=و نیستی تو
إِلَّا بَشَرٌ =مگر آدمی
مِّثْلُنَا= مانند ما
وَإِن= و همانا
نَّظُنُّكَ= می پنداریم تورا
لَمِنَ =از
الْكَاذِبِينَ )دروغ گویان

الشعراء (186) Ash-Shu'araa

تو جز بشری همانند ما نیستی، و تو را از دروغگویان می پنداریم.

( فَأَسْقِطْ =پس بیفکن
عَلَيْنَا =بر ما
كِسَفًا =پاره ای
مِّنَ السَّمَاءِ=از آسمان
إِن كُنتَ =اگر هستی
مِنَ الصَّادِقِينَ )از راستگویان

الشعراء (187) Ash-Shu'araa

پس اگر از راستگویانی، پاره ی از آسمان را بر (سر) ما بینداز»

( قَالَ رَبِّي=گفت پرودگارم
أَعْلَمُ =داناتر است
بِمَا تَعْمَلُونَ )ب آنچه میکنید

الشعراء (188) Ash-Shu'araa

(شعیب) گفت :«پروردگارم ! به آنچه انجام می دهید؛ داناتر است.

( فَكَذَّبُوهُ= پس تکذیب کردند اورا
فَأَخَذَهُمْ =پس گرفت آنها را
عَذَابُ يَوْمِ=عذاب روز
الظُّلَّةِ ۚ=ابر (آتشبار
إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ =همانا آن بود
عذاب
يَوْمٍ عَظِيمٍ )روز بزرگ‌

الشعراء (189) Ash-Shu'araa

پس او را تکذیب کردند، آنگاه عذاب روز سایه آنها را فرو گرفت، بی گمان آن عذاب روز بزرگی بود.

( إِنَّ فِي= همانا در
ذَٰلِكَ لَآيَةً= ۖاین نشانه هایی ست
وَمَا كَانَ= و نبودند
أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ )بیشتر شان مومنان

الشعراء (190) Ash-Shu'araa

بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.

( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرودگارت
لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ )او پیروزمند و مهر بان است

الشعراء (191) Ash-Shu'araa

و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.

( وَإِنَّهُ =و همانا او (قران
لَتَنزِيلُ=قطعا فرستاده ی
رَبِّ الْعَالَمِينَ )پرودگا ر جهانیان است

الشعراء (192) Ash-Shu'araa

و همانا این (قرآن) نازل شده (از جانب) پروردگار جهانیان است .

( نَزَلَ بِهِ=فروآورده است
الرُّوحُ =فرشته
الْأَمِينُ )امانتدار

الشعراء (193) Ash-Shu'araa

روح الامین (= جبرئیل) آن را فرود آورده است.

( عَلَىٰ قَلْبِكَ=بر دل تو
لِتَكُونَ=تا شوی
مِنَ الْمُنذِرِينَ )از بیم دهند گان

الشعراء (194) Ash-Shu'araa

بر قلب تو، تا از هشدار دهندگان باشی.

( بِلِسَانٍ=ب زبان
عَرَبِيٍّ =عربی
مُّبِينٍ )روشن

الشعراء (195) Ash-Shu'araa

(آن را) به زبان عربی روشن (نازل کرد).

( وَإِنَّهُ لَفِي=وهمانا در آن (قر آن
زُبُرِ =در کتابهای
الْأَوَّلِينَ )پیشینیان است

الشعراء (196) Ash-Shu'araa

و همانا (توصیف) آن در کتابهای پیشینیان (نیز آمده) است.

( أَوَلَمْ يَكُن=آیا نیست
لَّهُمْ آيَةً=برای شان نشانه ای (مشرکان قریش
أَن يَعْلَمَهُ =اینکه می دانند
عُلَمَاءُ =علمای
بَنِي إِسْرَائِيلَ )بنی اسرائیل

الشعراء (197) Ash-Shu'araa

آیا همین نشانه برای آنها کافی نیست که علمای بنی اسرائیل از آن آگاهند؟!

( وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ=و اگر نازل می کردیم آن را
عَلَىٰ بَعْضِ=بر یکی از
الْأَعْجَمِينَ )غیر عرب زبانان

الشعراء (198) Ash-Shu'araa

و اگر آن را بر بعضی از عجمیان (= غیر عربها) نازل می کردیم.

( فَقَرَأَهُ=پس میخواند آن را
عَلَيْهِم=بر آنها
مَّا كَانُوا بِهِ =نمیشدند
ب آن
مُؤْمِنِينَ )مومن

الشعراء (199) Ash-Shu'araa

پس او آن را برایشان می خواند، به آن ایمان نمی آورند.

( كَذَٰلِكَ =این چنین
سَلَكْنَاهُ =راه دادیم آن را
فِي قُلُوبِ=در دلها ی
الْمُجْرِمِينَ )مجرمان

الشعراء (200) Ash-Shu'araa

(آری) این گونه آن (تکذیب) را در دلهای مجرمان در آوردیم.

( لَا يُؤْمِنُونَ=ایمان نمی آورند
بِهِ حَتَّىٰ =ب آن (قر آن )تا
يَرَوُا =ببینند
الْعَذَابَ الْأَلِيمَ )عذاب درد ناک را

الشعراء (201) Ash-Shu'araa

به آن ایمان نمی آورند تا عذاب دردناک را (با چشم خود) ببینند.

( فَيَأْتِيَهُم =پس آید ب آنان
بَغْتَةً=ناگهان
وَهُمْ=و ایشان
لَا يَشْعُرُونَ )در نیابند (بی خبر باشند

الشعراء (202) Ash-Shu'araa

پس ناگهان در حالی که بی خبرند به سراغ آنها می آید .

( فَيَقُولُوا =پس میگویند
هَلْ نَحْنُ =آیا هستیم
ما
مُنظَرُونَ )مهلت داده شد گان

الشعراء (203) Ash-Shu'araa

آنگاه می گویند:«آیا مهلتی به ما داده خواهد شد؟!»

( أَفَبِعَذَابِنَا=آیا عذاب ما را
يَسْتَعْجِلُونَ )ب شتاب می طلبند

الشعراء (204) Ash-Shu'araa

آیا برای عذاب ما شتاب می کنند؟!

صفحه ⇔375

( أَوْفُوا=پر کرده دهید
الْكَيْلَ =پیمانه را
وَلَا تَكُونُوا= و نباشید
مِنَ الْمُخْسِرِينَ )از کم‌کند گان

الشعراء (181) Ash-Shu'araa

پیمانه را تمام بدهید، و از کاهندگان (و کم فروشان) نباشید.

( وَزِنُوا=ووزن کنید
بِالْقِسْطَاسِ=ب ترازوی
الْمُسْتَقِيمِ )راست

الشعراء (182) Ash-Shu'araa

و با ترازوی درست وزن کنید.

( وَلَا تَبْخَسُوا =و کم مگیرید
النَّاسَ=برای مردمان
أَشْيَاءَهُمْ=چیز هایشان را
وَلَا تَعْثَوْا=و فساد میکنید
فِي الْأَرْضِ =در زمین
مُفْسِدِينَ )تبهکارانه

الشعراء (183) Ash-Shu'araa

و چیزهای مردم را کم ندهید (و حق آنها را ضایع نکنید) و در زمین به فساد نکوشید.

( كَذَّبَتْ قَوْمُ=تکذیب کردند قوم
لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ )لوط پیامبران را

الشعراء (160) Ash-Shu'araa

قوم لوط (نیز) پیامبران (خدا) را تکذیب کردند.

( إِذْ قَالَ لَهُمْ =هنگامی ک گفت برایشان
أَخُوهُمْ لُوطٌ=برادر شان لوط
أَلَا تَتَّقُونَ )آیا پروانمیکنید

الشعراء (161) Ash-Shu'araa

هنگامی که برادرشان لوط به آنها گفت :«آیا (از خدا) نمی ترسید ؟!

( إِنِّي لَكُمْ =همانا من برایتان
رَسُولٌ أَمِينٌ )پیامبری امین ام

الشعراء (162) Ash-Shu'araa

بی گمان من برای شما پیامبری امین هستم.

( فَاتَّقُوا اللَّهَ=پس پر واکنید از الله
وَأَطِيعُونِ )و اطاعت کنید من را

الشعراء (163) Ash-Shu'araa

پس از خدا بترسید، و مرا اطاعت کنید.

( وَمَا أَسْأَلُكُمْ =و نمی خواهم از شما
عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ=هیچ مزدی
إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا =نیست مزدم مگر
عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ )بر الله جهانیان

الشعراء (164) Ash-Shu'araa

و من بر (رساندن) این (دعوت) هیچ مزدی از شما نمی طلبم، مزد من تنها بر (عهده ی) پروردگار جهانیان است.

( أَتَأْتُونَ=آیا در می آمیزید
الذُّكْرَانَ=با مردان
مِنَ الْعَالَمِينَ )در میان مردمان جهان

الشعراء (165) Ash-Shu'araa

آیا در میان جهانیان شما به سراغ مردان می روید ؟!

( وَتَذَرُونَ =و می گذارید
مَا خَلَقَ =آنچه را ک
آفر یده است
لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ=بر شما پرودگارتان
از
أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ=زنان شما
بلکه
أَنتُمْ قَوْمٌ =شما قومی
عَادُونَ )تجاوز کارید

الشعراء (166) Ash-Shu'araa

و همسرانی که خدا برای شما آفریده است؛ رها می کنید، بلکه شما قومی متجاوز هستید.

( قَالُوا=گفتند
لَئِن لَّمْ تَنتَهِ =اگر (از این تبلیغ )باز ن ایستی
يَا لُوطُ =ای لوط
لَتَكُونَنَّ مِنَ=هر آیینه باشی از
الْمُخْرَجِينَ )اخراج شد گان

الشعراء (167) Ash-Shu'araa

گفتند :«ای لوط، اگر دست بر نداری، یقیناً از اخراج شدگان خواهی بود».

( قَالَ إِنِّي=گفت همانا من
لِعَمَلِكُم =از کردار شما
مِّنَ الْقَالِينَ )از بیزاران هستم
(و دشمن عمل شما

الشعراء (168) Ash-Shu'araa

(لوط) گفت : «من دشمن سر سخت عمل شما هستم.

( رَبِّ نَجِّنِي= پر ود گارم
نجات بده مرا
وَأَهْلِي=و اهل من را
مِمَّا يَعْمَلُونَ )از آنچه ک می کنند

الشعراء (169) Ash-Shu'araa

پروردگارا ! من و خانواده ام را از (عاقبت) آنچه (اینها) انجام می دهند، نجات بده».

( فَنَجَّيْنَاهُ=پس نجات دادیم اورا
وَأَهْلَهُ =و اهل اورا
أَجْمَعِينَ )و همگی

الشعراء (170) Ash-Shu'araa

پس او وخانواده اش را همگی نجات دادیم.

( إِلَّا عَجُوزًا=مگر پیرزنی
فِي الْغَابِرِينَ )در (زمره ی
باقی ماندگان

الشعراء (171) Ash-Shu'araa

مگر پیرزنی که در میان بازماندگان بود.

( ثُمَّ دَمَّرْنَا =پس هلاک ساختیم
الْآخَرِينَ )دیگران را

الشعراء (172) Ash-Shu'araa

سپس دیگران را نابود ساختیم.

( وَأَمْطَرْنَا=و باراندیم
عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ=بر آنان
بارانی (سخت را
فَسَاءَ =پس بد بو د
مَطَرُ =باران
الْمُنذَرِينَ )بیم داده شد گان

الشعراء (173) Ash-Shu'araa

و بر آنها بارانی (از سنگ) بارانیدیم، پس باران بیم داده شدگان چه بد بود.

( إِنَّ فِي ذَٰلِكَ=همانا در این
لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ=نشانه هایی ست
و نبودند
أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ )بیشترشان از مومنان

الشعراء (174) Ash-Shu'araa

بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.

( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرودگارت
لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ )او پیروز مند و مهر بان است

الشعراء (175) Ash-Shu'araa

و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.

( كَذَّبَ أَصْحَابُ=دروغ پنداشتند یاران
الْأَيْكَةِ=ایکه
الْمُرْسَلِينَ )پیامبران را

الشعراء (176) Ash-Shu'araa

اصحاب ایکه (= قوم شعیب) پیامبران (خدا) را تکذیب کردند.

( إِذْ قَالَ لَهُمْ=هنگامی ک گفت برایشان
شُعَيْبٌ =شعیب
أَلَا تَتَّقُونَ )آیا پر وانمی کنید

الشعراء (177) Ash-Shu'araa

هنگامی که شعیب به آنها گفت :«آیا (از خدا) نمی ترسید ؟!

( إِنِّي لَكُمْ =همانا من برای شما
رَسُولٌ أَمِينٌ )پیامبری امین هستم

الشعراء (178) Ash-Shu'araa

همانا من برای شما پیامبری امین هستم.

( فَاتَّقُوا اللَّهَ=پس تقوا الله پیشه کنید
وَأَطِيعُونِ )و اطاعت کنید مرا

الشعراء (179) Ash-Shu'araa

پس از خدا بترسید، و مرا اطاعت کنید.

( وَمَا أَسْأَلُكُمْ=و نمی خواهم از شما
عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ=هیچ مزدی را
إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا =نیست مزد من مگر
عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ )بر پرودگار جهانیان

الشعراء (180) Ash-Shu'araa

و من بر (رساندن) این (دعوت) هیچ مزدی از شما نمی طلبم، مزد من تنها بر (عهده ی) پروردگار جهانیان است.

صفحه ⇔374

الشعراء (157) Ash-Shu'araa

پس آن را پی کردند، آنگاه (از کرده ی خود) پشیمان شدند.

( فَأَخَذَهُمُ= پس گرفت آنها را
الْعَذَابُ ۗ إِنَّ= عذاب همانا
فِي ذَٰلِكَ= در این
لَآيَةً ۖ وَ=نشانه هایی است
مَا كَانَ=و نبودند
أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ )بیشترشان مومنان

الشعراء (158) Ash-Shu'araa

پس عذاب (الهی) آنها را فرو گرفت، بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.

( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرودگارت
لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ )او پیروز مند و مهر بان است

الشعراء (159) Ash-Shu'araa

و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.

( إِنْ هَٰذَا =این‌است
إِلَّا خُلُقُ =مگر خوی و روش
الْأَوَّلِينَ )پیشینیان

الشعراء (137) Ash-Shu'araa

این جز (همان) روش پیشینیان نیست.

( وَمَا نَحْنُ=ما نیستیم ما
بِمُعَذَّبِينَ )عذاب شد گان

الشعراء (138) Ash-Shu'araa

و ما (هرگز) عذاب نخواهیم شد».

( فَكَذَّبُوهُ=پس تکذیب کردند او را
فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ=پس هلاک کردیم آنان را
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ=همانا در این
لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ= نشانه هایی است
و نبودند
أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ )بیشتر شان مومنان

الشعراء (139) Ash-Shu'araa

پس او (= هود) را تکذیب کردند، در نتیجه ما آنها را هلاک کردیم، بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.

( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرودگارت
لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ )او پیروزمند و مهر بان است

الشعراء (140) Ash-Shu'araa

و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.

( كَذَّبَتْ ثَمُودُ=تکذیب کردند (قوم ثمود
الْمُرْسَلِينَ )پیامبران را

الشعراء (141) Ash-Shu'araa

(قوم) ثمود پیامبران (خدا) را تکذیب کردند.

( إِذْ قَالَ لَهُمْ=هنگامی ک گفت برایشان
أَخُوهُمْ صَالِحٌ=برادرشان صالح
أَلَا تَتَّقُونَ )آیا پروا نمیکنید

الشعراء (142) Ash-Shu'araa

هنگامی که برادرشان صالح به آنها گفت :«آیا (از خدا) نمی ترسید ؟!

( إِنِّي لَكُمْ =همانا من برای شما
رَسُولٌ أَمِينٌ )پیامبری امین هستم

الشعراء (143) Ash-Shu'araa

بی گمان من برای شما پیامبری امین هستم.

( فَاتَّقُوا اللَّهَ =پس تقوا الله پیشه کنید
وَأَطِيعُونِ )و اطاعت کنید من را

الشعراء (144) Ash-Shu'araa

پس از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید.

( وَمَا أَسْأَلُكُمْ=و نمی خواهم از شما
عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ= براین (تبلیغ رسالت )
هیچ مزدی را
إِنْ أَجْرِيَ =نیست مزد من
إِلَّا عَلَىٰ =مگر بر
رَبِّ الْعَالَمِينَ )پرودگار جهانیان

الشعراء (145) Ash-Shu'araa

و من بر (رساندن) این (دعوت) هیچ مزدی از شما نمی طلبم، مزد من تنها بر (عهده ی) پروردگار جهانیان است.

( أَتُتْرَكُونَ =آیا رها گذاشته می شوید
فِي مَا =در آنچه
هَاهُنَا=ک اینجاست
آمِنِينَ )حال آنکه در امان باشید

الشعراء (146) Ash-Shu'araa

آیا (می پندارید که) شما در (نعمتهایی) اینجا ایمن رها می کنند ؟!

( فِي جَنَّاتٍ=در باغ ها
وَعُيُونٍ )و چشمه ساران

الشعراء (147) Ash-Shu'araa

در (این) باغها و چشمه ها.

( وَزُرُوعٍ=و کشت ها
وَنَخْلٍ=و نخلی ک
طَلْعُهَا=خو شه اش
هَضِيمٌ )در هم فرو رفته است

الشعراء (148) Ash-Shu'araa

و (در این) زراعتها و نخلهایی که شکوفه هایش (نرم و) رسیده است ؟!

( وَتَنْحِتُونَ= و می تراشید
مِنَ الْجِبَالِ =از کوه ها
بُيُوتًا=خانه هایی را
فَارِهِينَ )ماهرانه

الشعراء (149) Ash-Shu'araa

و شادمانه از کوهها خانه هایی می تراشید؟

( فَاتَّقُوا اللَّهَ=پس تقوا الله پیشه کنید
وَأَطِيعُونِ )و اطاعت کنید من را

الشعراء (150) Ash-Shu'araa

پس از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید .

( وَلَا تُطِيعُوا=و اطاعت نکنید
أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ )فر مان اسراف کاران را

الشعراء (151) Ash-Shu'araa

و فرمان اسراف کاران را اطاعت نکنید.

( وَلَا تُطِيعُوا=
أَمْرَ=
الْمُسْرِفِينَ )

الشعراء (151) Ash-Shu'araa

و فرمان اسراف کاران را اطاعت نکنید.

( الَّذِينَ يُفْسِدُونَ=کسانی ک
فساد می کنند
فِي الْأَرْضِ=در زمین
وَلَا يُصْلِحُونَ )و اصلاح نمی کنند

الشعراء (152) Ash-Shu'araa

(همان) کسانی که در زمین فساد می کنند و اصلاح نمی کنند».

( قَالُوا إِنَّمَا=گفتند جز این نیست ک
أَنتَ مِنَ =تو از
الْمُسَحَّرِينَ )جا دوشدگانی

الشعراء (153) Ash-Shu'araa

گفتند :«(ای صالح) جز این نیست که تو از جادوشدگانی.

( مَا أَنتَ =و نیستی تو
إِلَّا بَشَرٌ=مگر بشری
مِّثْلُنَا= مثل ما
فَأْتِ =پس بیاور
بِآيَةٍ إِن كُنتَ=نشانه ای را اگر هستی
مِنَ الصَّادِقِينَ )از راستگویان

الشعراء (154) Ash-Shu'araa

تو جز بشری همانند ما نیستی، پس اگر از راستگویانی نشانه ای بیاور».

( قَالَ هَٰذِهِ=گفت این
نَاقَةٌ لَّهَا =ماده شتر ی است
برای آن
شِرْبٌ =نوبت نوشیدن آب
وَلَكُمْ=و برای شما
شِرْبُ=نوبت نوشیدن
يَوْمٍ=روز
مَّعْلُومٍ )معینی

الشعراء (155) Ash-Shu'araa

(صالح) گفت :«این ماده شتری است، که برای او یک نوبت آب خوردن، و برای شما (نیز) نوبت روز معینی است.

( وَلَا تَمَسُّوهَا=و مس مکنید اورا
بِسُوءٍ =ب بدی (ب او بدی نرسانید
فَيَأْخُذَكُمْ =پس بگیرد شما را
عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ )عذابی روز بزرگ

الشعراء (156) Ash-Shu'araa

و (کمترین) آزاری به آن نرسانید، که عذاب روزی بزرگ شما را فرو می گیرد».

( فَعَقَرُوهَا=پس پی کردند آن را
فَأَصْبَحُوا=پس گشتند
نَادِمِينَ )از پشیمانان