💕نور💕

«أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ﷺ : مَنْ حَلَفَ فَقَالَ فِي حَلِفِهِ وَالَّلاتِ وَالْعُزَّى، فَلْيَقُلْ، لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ؛ وَمَنْ قَالَ لِصَاحِبِهِ، تَعَالَ أُقَامِرْك، فَلْيَتَصَدَّقْ»

«ابو هریره رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ گوید: پیغمبر ﷺ گفت: کسى که قسم به لات و عزى (که اسم دو بت بودند) بخورد باید فوراً (براى جبران این گناه که نشانه شرک است اعتراف به وحدانیت خدا نماید) بگوید: لا اله الّا الله؛ و کسى که به رفیقش بگوید بیا با هم قمار کنیم (چون تصمیم به کار گناهى گرفته است) باید صدقه بدهد».

https://t.me/asLam9196

صفحه ⇔379

( وَإِنِّي=و همانا من
مُرْسِلَةٌ= فر ستنده ام
إِلَيْهِم =ب سوی ایشان
بِهَدِيَّةٍ =هدیه ای را
فَنَاظِرَةٌ=پس منتظر خواهم ماند
بِمَ =با چ پاسخی
يَرْجِعُ= بر می گردند
الْمُرْسَلُونَ )فر ستاد گانم

النمل (35) An-Naml

و همانا من هدیه ای برای آنها می فرستم، پس می نگرم که فرستادگان چه جواب می آورند» .

( إِنِّي=همانا من
وَجَدتُّ=یافتم
امْرَأَةً=زنی را
تَمْلِكُهُمْ =ک پا دشاهی می کند بر ایشان
وَأُوتِيَتْ =و داده شده است
مِن كُلِّ شَيْءٍ=از هر چیزی
وَلَهَا =و برای اوست
عَرْشٌ عَظِيمٌ )تختی بزرگ

النمل (23) An-Naml

من زنی را یافتم که بر آنها فرمانروایی می کند ، و (به او) از هر گونه نعمتی داده شده است، و تخت عظیمی دارد.

( وَجَدتُّهَا=یافتم او
وَقَوْمَهَا =و قومش
يَسْجُدُونَ=ک سجده میکنند
لِلشَّمْسِ=برای خورشید
مِن دُونِ اللَّهِ= ب جای الله
وَزَيَّنَ لَهُمُ=و آراسته است برایشان
الشَّيْطَانُ=شیطان
أَعْمَالَهُمْ= اعمالشان
فَصَدَّهُمْ=پس باز داشته آنها را
عَنِ السَّبِيلِ=از راه (حق
فَهُمْ=پس آنان
لَا يَهْتَدُونَ )راه نمی یابند

النمل (24) An-Naml

او وقومش را دیدم که به جای خدا برای خورشید سجده می کنند، و شیطان اعمال آنها را در نظرشان آراسته پس آنها را از راه (خدا) باز داشته است، از این رو آنها هدایت نمی شوند».

( أَلَّا=تا اینکه
يَسْجُدُوا لِلَّهِ =سجده کنند برای الله
الَّذِي =کسی ک
يُخْرِجُ =خارج می کند
الْخَبْءَ= نهان را
فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ=در آسمانها و زمین
وَيَعْلَمُ=و می داند
مَا تُخْفُونَ= آنچه را ک پنهان می دارید
وَمَا تُعْلِنُونَ )و آنچه ک آشکار می کنید

النمل (25) An-Naml

چرا برای خداوندی سجده نمی کنند که آنچه را در آسمانها و زمین پنهان است بیرون می آورد، و آنچه را پنهان می دارید و آنچه را آشکار می کنید (همه) می داند.

( اللَّهُ لَا= الله نیست
إِلَٰهَ إِلَّا=معبودی مگر
هُوَ رَبُّ =او پرودگار
الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ۩ )تخت بزرگ

النمل (26) An-Naml

خداوندی که جز او معبودی نیست، پروردگار عرش عظیم است .

( قَالَ سَنَنظُرُ =گفت
اکنون میبینم
أَصَدَقْتَ=ک آیا راست گفتی
أَمْ كُنتَ =یا هستی
مِنَ الْكَاذِبِينَ )از دروغ گویان

النمل (27) An-Naml

(سلیمان) گفت :«اکنون خواهیم دید که آیا راست گفته ای یا از دروغگویان هستی.

( اذْهَب= ببر
بِّكِتَابِي=این نامه
هَٰذَا =مرا
فَأَلْقِهْ =پس بینداز آن را
إِلَيْهِمْ= ب سوی آنها
ثُمَّ تَوَلَّ =پس کناره گیر
عَنْهُمْ= از آنها
فَانظُرْ =پس بنگر
مَاذَا =چ
يَرْجِعُونَ )پاسخی می دهند

النمل (28) An-Naml

این نامه ی مرا ببر، و بر آنها بیفکن، سپس از آنها روی بگردان ، پس (در گوشه ای توقف کن) بنگر که چه جواب می دهند».

( قَالَتْ=(بلقیس )گفت
يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ=ای بزرگان (در بار
إِنِّي=همانا من
أُلْقِيَ =انداخته شده
إِلَيَّ=ب سوی من
كِتَابٌ =نامه ای
كَرِيمٌ )ار جمند

النمل (29) An-Naml

(ملکه ی سبا) گفت :«ای بزرگان، به راستی نامه ی پر ارزشی به سوی من افکنده شده!

( إِنَّهُ مِن سُلَيْمَانَ=همانا او از سلیمان است
وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ= و همانا آن( این است )ب نام خدا
الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ) بخشنده و مهر بان

النمل (30) An-Naml

همانا آن (نامه) از سلیمان است، و چنین است : به نام خداوند بخشنده ی مهربان.

( أَلَّا =ک
تَعْلُوا =بر تر مجو یید
عَلَيَّ=بر من
وَأْتُونِي=و بیایید
پیش من
= مُسْلِمِينَ )تسلیم شد گان

النمل (31) An-Naml

بر من برتری مجویید، و تسلیم شده نزد من بیایید »

( قَالَتْ يَا أَيُّهَا=گفت ای
الْمَلَأُ =بزرگان
أَفْتُونِي=نظر دهید ب من
فِي أَمْرِي=در کار من
مَا كُنتُ=نبوده ام
قَاطِعَةً =تصمیم گیر نده
أَمْرًا حَتَّىٰ=در هیچ کاری تا
تَشْهَدُونِ )حضور یابید (در نزدم برای مشورت

النمل (32) An-Naml

(ملکه) گفت :« ای بزرگان ، در کار من رأی دهید، که من هیچ کار مهمی را بدون حضور (و مشورت) شما تصمیم نگرفته ام (و انجام نداده ام)»

( قَالُوا= گفتند
نَحْنُ=ما
أُولُو=صاحبان
قُوَّةٍ =نیرویی (بزرگ
وَأُولُو =و صاحبان
بَأْسٍ=رزم آورانی
شَدِيدٍ=دلیریم
وَالْأَمْرُ=و فر مان
إِلَيْكِ =باتوست
فَانظُرِي=پس ببین
مَاذَا =چ
تَأْمُرِينَ )فر مان میدهی

النمل (33) An-Naml

گفتند :« ما دارای نیروی کافی و جنگجویان با قدرتی هستیم، و اختیار (و تصمیم نهایی) با توست، پس بنگر که چه فرمان می دهی».

( قَالَتْ=گفت (بلقیس
إِنَّ الْمُلُوكَ= ک همانا پاد شاهان
إِذَا دَخَلُوا =چون در آیند
قَرْيَةً= ب آبادی ای
أَفْسَدُوهَا =وَ=تباه کنند آن را
جَعَلُوا=و می گر دانند
أَعِزَّةَ =عزتمندان
أَهْلِهَا =اهل آن را
أَذِلَّةً ۖ=ذلیلان
وَكَذَٰلِكَ =و اینچنین
يَفْعَلُونَ )میکنند

النمل (34) An-Naml

گفت : « بی تردید پادشاهان هنگامی که وارد قریه ای شوند آن را ویران (و تباه) سازند، و عزیزانش را ذلیل می کنند، و این گونه رفتار می کنند.

صفحه ⇔378

( فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ= پس چون آمد برایشان
آيَاتُنَا =نشانه های ما
مُبْصِرَةً =روشنگرانه
قَالُوا=گفتند
هَٰذَا= این
سِحْرٌ= جادویی
مُّبِينٌ )آشکار است

النمل (13) An-Naml

پس چون آیات روشن (و کاملاً آشکار) ما به سراغ آنها آمد؛ گفتند : «این جادویی آشکار است».

( وَجَحَدُوا=و انکار کردند
بِهَا =آنها را
وَاسْتَيْقَنَتْهَا =و در حالی ک یقین کردند آن را
أَنفُسُهُمْ= دلهایشان
ظُلْمًا= از روی ستمکاری
وَعُلُوًّا ۚ=و برتری جویی
فَانظُرْ =پس بنگر
كَيْفَ كَانَ=چگونه بود
عَاقِبَةُ=عاقبت
الْمُفْسِدِينَ )تبهکاران

النمل (14) An-Naml

و آن را از روی ستم و سرکشی انکار کردند، در حالی که دلهایشان به آن یقین داشت، پس بنگر عاقبت مفسدان چگونه بود.

( وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ =و همانا دادیم
داوود
وَسُلَيْمَانَ=و سلیمان را
عِلْمًا=دانش
ۖ وَقَالَا=و گفتند
الْحَمْدُ لِلَّهِ =حمد و ستایش فقط مخصوص الله است
الَّذِي=کسی ک
فَضَّلَنَا =برتری داد ما را
عَلَىٰ كَثِيرٍ=بر بسیاری
مِّنْ عِبَادِهِ =از بند گان
الْمُؤْمِنِينَ )مو من خود

النمل (15) An-Naml

و به راستی به داوود و سلیمان دانش (عظیمی) دادیم، و (آنان) گفتند :« ستایش از آن خدایی است که ما را بر بسیاری از بندگان مؤمن خود برتری بخشید».

( وَوَرِثَ =و ارث برد
سُلَيْمَانُ دَاوُودَ=سلیمان از داوود
ۖ وَقَالَ يَا أَيُّهَا=و گفت ای
النَّاسُ =مردم
عُلِّمْنَا =ب ما آموخته شده است
مَنطِقَ=گفتار
الطَّيْرِ=پر ند گان
وَأُوتِينَا= و داده شده ب ما
مِن كُلِّ شَيْءٍ= ۖاز هر چیزی
إِنَّ هَٰذَا =همانا این
لَهُوَ الْفَضْلُ=آن برتری
الْمُبِينُ )آشکار است

النمل (16) An-Naml

و سلیمان وارث داوود شد، و گفت :«ای مردم ! زبان پرندگان به ما آموخته اند، و از هر چیز به ما عطا شده، بی تردید این فضل آشکاری است».

( وَحُشِرَ= و گرد آوری شدند
لِسُلَيْمَانَ =برای سلیمان
جُنُودُهُ =لشکر هایی
مِنَ الْجِنِّ= از جن
وَالْإِنسِ=و انسان
وَالطَّيْرِ =و پرند گان
فَهُمْ=پس آنها
يُوزَعُونَ )باز داشته می شدند (از پرا کندگی

النمل (17) An-Naml

و برای سلیمان لشکریانش از جن و انس و پرندگان گرد آورده شدند، آنگاه نگاه داشته شدند (تا همه آنها به یکدیگر بپیوندند).

( حَتَّىٰ=(رفتند )تا
إِذَا أَتَوْا=آنگاه ک
رسید ند
عَلَىٰ وَادِ =بر دره ی
النَّمْلِ =مو رچه گان
قَالَتْ=گفتند
نَمْلَةٌ=مورچه گان
يَا أَيُّهَا=ای
النَّمْلُ =مور چه گان
ادْخُلُوا =داخل شوید
مَسَاكِنَكُمْ =در خانه هایتان ک
لَا يَحْطِمَنَّكُمْ=تا پایمال نکنند شما را
سُلَيْمَانُ=سلیمان
وَجُنُودُهُ وَ=و لشکر یا نش و
هُمْ لَا يَشْعُرُونَ )آنها نداند (و نا آگاهانه شما را در هم نکوبند

النمل (18) An-Naml

(بعد حرکت کردند) تا هنگامی که به وادی مورچگان رسیدند، مورچه ای گفت:«ای مورچگان ! به لانه های خود بروید تا سلیمان و لشکریانش شما را پایمال نکنند در حالی که نمی فهمند».

( فَتَبَسَّمَ=پس لبخند زد
ضَاحِكًا =شا دمانه
مِّن قَوْلِهَا =از سخن (مورچه
وَقَالَ رَبِّ=و گفت پرودگار م
أَوْزِعْنِي=در دلم افکن
أَنْ أَشْكُرَ= ک شکر کنم
نِعْمَتَكَ =نعمتت را
الَّتِي=ک
أَنْعَمْتَ=نعمت دادی
عَلَيَّ= بر من
وَعَلَىٰ =و بر
وَالِدَيَّ=پدر من
وَأَنْ أَعْمَلَ=و اینکه بکنم
صَالِحًا =کار شا یسته
تَرْضَاهُ=ک میپسندی آن را
وَأَدْخِلْنِي=و داخل کن من را
بِرَحْمَتِكَ =در رحمتت
فِي عِبَادِكَ=در زمره ی
بند گان
الصَّالِحِينَ )صالح ت

النمل (19) An-Naml

پس (سلیمان) از سخن آن (مورچه) تبسمی کرد (و) خندید، گفت :« پروردگارا ! به من توفیق ده تا شکر نعمتهایی را که بر من وبر پدر و مادرم ارزانی داشته ای بجای آورم، و (توفیق عطا فرما تا) کار(های) شایسته ای که تو خشنود شوی، انجام دهم، ومرا به رحمت خود در( زمره ی) بندگان صالحت در آور ».

( وَتَفَقَّدَ=و جو یا شد
الطَّيْرَ =(حال )پر ند گان را
فَقَالَ =پس گفت
مَا لِيَ=چ شده است
مرا
لَا أَرَى=ک نمیبینم
الْهُدْهُدَ=هد هد را
أَمْ كَانَ مِنَ=یا هست از
الْغَائِبِينَ )غائبان

النمل (20) An-Naml

و (سلیمان) از حال پرندگان جویا شد، و گفت : «مرا چه شده است که هدهد را نمی بینم، یا اینکه او از غایبان است ؟!

( لَأُعَذِّبَنَّهُ=هر آینه عذاب کنم اورا
عَذَابًا =عذابی
شَدِيدًا =سخت
أَوْ لَأَذْبَحَنَّهُ= یا ذبح کنم او را
أَوْ لَيَأْتِيَنِّي =یا بیاورد برای من
بِسُلْطَانٍ=دلیلی
مُّبِينٍ )روشن را

النمل (21) An-Naml

قطعاً او را به کیفر شدید کیفر خواهم داد، یا او را ذبح خواهم کرد، یا (باید) دلیلی روشن (برای غیبتش) برای من بیاورد » .

( فَمَكَثَ=پس (هد هد )درنگ‌کرد
غَيْرَ بَعِيدٍ= ن چندان دور
فَقَالَ=پس(حاضر شد ) گفت
أَحَطتُ=آگاهی یافتم
بِمَا لَمْ تُحِطْ=ب چیزی ک
آگاهی نیافته ای
بِهِ وَجِئْتُكَ =ب آن
آورده ام برایت
مِن سَبَإٍ =از سبا
بِنَبَإٍ =خبری
يَقِينٍ )قطعی را

النمل (22) An-Naml

پس درنگش چندان طول نکشید (که هدهد آمد) آنگاه گفت : « من به چیزی دست یافته ام که تو به آن دست نیافته ای، و از (سرزمین) سبا برایت خبر قطعی آورده ام.

بزن رو تسبیح ببین کجا وارد میشی

                              🌾
                             ⚪️
                          ⚪️⚪️
                         ⚪️     ⚪️  
                         ⚪️      ⚪️  
                        ⚪️        ⚪️
                       ⚪️           ⚪️   
                       ⚪️             ⚪️
                       ⚪️             ⚪️ 
                       ⚪️             ⚪️
                          ⚪️        ⚪️
                              ⚪️⚪️

صفحه ⇔377

( طس ۚ =طا سین
تِلْكَ آيَاتُ =این آیات
الْقُرْآنِ وَكِتَابٍ=قر آن کتابی
مُّبِينٍ )روشن است

النمل (1) An-Naml

طس (طا. سین) این آیات قرآن و کتاب مبین است.

( هُدًى=هدایتی
وَبُشْرَىٰ=و بشارتی
لِلْمُؤْمِنِينَ )برای مومنان

النمل (2) An-Naml

که هدایت و بشارت برای مؤمنان است.

( الَّذِينَ يُقِيمُونَ=کسانی ک
بر پا می دارند
الصَّلَاةَ =نماز
وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ =و می پر دازندزکات
وَهُم بِالْآخِرَةِ=و آنها ب آخرت
هُمْ يُوقِنُونَ )خودشان یقین دارند

النمل (3) An-Naml

(همان) کسانی که نماز را بر پا می دارند، و زکات را ادا می کنند، و آنان به آخرت یقین دارند.

( إِنَّ الَّذِينَ= همانا کسانی ک
لَا يُؤْمِنُونَ=ایمان ندارند
بِالْآخِرَةِ زَيَّنَّا=ب آخرت
زیبا ساخته ایم
لَهُمْ أَعْمَالَهُمْ=برایشان کار هایشان
فَهُمْ= پس آنان
يَعْمَهُونَ )سر گر دانند

النمل (4) An-Naml

بی گمان کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند،اعمال شان را برای آنها زینت داده ایم، پس آنها سر گردان می شوند.

( أُولَٰئِكَ الَّذِينَ=آنان کسانی اند ک
لَهُمْ سُوءُ =برای شان بدی
الْعَذَابِ وَهُمْ=عذاب و آنان
فِي الْآخِرَةِ هُمُ=در آخرت خودشان
الْأَخْسَرُونَ )زیان کارانند

النمل (5) An-Naml

آنها کسانی هستند که عذاب بد (و درد ناک) برای شان است،و آنها در آخرت زیانکارترینند.

( وَإِنَّكَ=و ب درستی ک ب تو
لَتُلَقَّى=القاء و آمو خته می شود
الْقُرْآنَ مِن =قر آن را از
لَّدُنْ= نزد
حَكِيمٍ عَلِيمٍ )(الله )سنجیده کار دانا

النمل (6) An-Naml

و بی تردید تو (این) قرآن را از سوی (خداوند) حکیم دانا دریافت می داری.

( إِذْ قَالَ =هنگامی ک گفت
مُوسَىٰ لِأَهْلِهِ=موسی ب خانواده خود
إِنِّي=همانا من
آنَسْتُ= دیدم
نَارًا =آتشی را
سَآتِيكُم=بزودی می آورم برای شما
مِّنْهَا =از آن
بِخَبَرٍ =خبری را
أَوْ آتِيكُم=یا بیاورم برای شما
بِشِهَابٍ =شعله ای
قَبَسٍ =افروخته را
لَّعَلَّكُمْ =باشد ک شما
تَصْطَلُونَ )گرم شوید

النمل (7) An-Naml

(به یاد بیاور) هنگامی را که موسی به خانواده ی خود گفت : «(بایستید) همانا من آتشی (از دور) دیده ام، به زودی خبری از آن برای شما می آورم یا شعله ی آتشی از آن می آورم تا گرم شوید».

( فَلَمَّا جَاءَهَا =پس چون آمد نزد آن (آتش
نُودِيَ= ندا کرده شد
أَن بُورِكَ=ک برکت داده شد کسی را ک
مَن فِي النَّارِ=در آن آتش است
وَمَنْ حَوْلَهَا=و کسی ک گر دا گرد آن است
وَسُبْحَانَ اللَّهِ=و پاک است الله
رَبِّ الْعَالَمِينَ )پرودگار جهانیان

النمل (8) An-Naml

پس چون به آن (آتش) رسید، ندا داده شد که :«مبارک باد کسی که در آتش است و کسی که پیرامون آن است. و منزه است خداوندی که پروردگار جهانیان است.

( يَا مُوسَىٰ= ای موسی
إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ =همانا منم الله
الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ )پیروزمند حکیم

النمل (9) An-Naml

ای موسی! همانا من خداوند پیروزمند حکیم هستم.

( وَأَلْقِ =و بیفکن
عَصَاكَ ۚ=عصایت را
فَلَمَّا =پس چون
رَآهَا= دیدآن را
تَهْتَزُّ= ک حرکت میکند
كَأَنَّهَا =گویا آن
جَانٌّ= ماری است
وَلَّىٰ =روی گردانید
مُدْبِرًا =و پشت کنان
وَلَمْ يُعَقِّبْ ۚ=و ب عقب بر کشت
يَا مُوسَىٰ=(الله گفت )
ای موسی
لَا تَخَفْ =نترس
إِنِّي لَا يَخَافُ=همانا من
نمی ترسند
لَدَيَّ= نزد من
الْمُرْسَلُونَ )پیامبران

النمل (10) An-Naml

و عصایت را بیفکن- پس چون آن را دید که (با سرعت) می جنبد، گویی که آن ماری است،(ترسید و) به عقب برگشت،و پشت سر خود نگاه نکرد- ای موسی ! نترس، که پیامبران در نزد من نمی ترسند.

( إِلَّا مَن ظَلَمَ=مگر کسی ک
ستم‌ کرد
ثُمَّ=پس
بَدَّلَ= جا یگزین کرد
حُسْنًا بَعْدَ= نیکی را
پس از
سُوءٍ= بدی
فَإِنِّي=همانا من
غَفُورٌ رَّحِيمٌ )آمرزنده ای مهر بانم‌

النمل (11) An-Naml

مگر کسی که ستم کند، پس (توبه کند و) بدی را به نیکی تبدیل نماید، پس بی گمان من آمرزنده ی مهربان هستم.

( وَأَدْخِلْ =و داخل کن
يَدَكَ =دستت را
فِي جَيْبِكَ=در گریبانت
تَخْرُجْ=ک بیرون می اید
بَيْضَاءَ=سفید
مِنْ غَيْرِ سُوءٍ ۖ =بدون هیچ
آسیبی (و این نشانه هایی )
فِي تِسْعِ =درنه
آيَاتٍ إِلَىٰ= معجزه ای ک
ب سوی
فِرْعَوْنَ وَقَوْمِهِ=فرعون و قومش (میروی
ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا =همانا آنها هستند قومی
فَاسِقِينَ )نا فر مان

النمل (12) An-Naml

و دستت در گریبانت فرو کن، که سفید (و در خشنده ی) بی عیب بیرون بیاید، (این معجزه) در زمره ی معجزات نه گانه است، به سوی فرعون و قومش (برو) که آنها قومی فاسقند».

«أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ﷺ : مَنْ حَلَفَ فَقَالَ فِي حَلِفِهِ وَالَّلاتِ وَالْعُزَّى، فَلْيَقُلْ، لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ؛ وَمَنْ قَالَ لِصَاحِبِهِ، تَعَالَ أُقَامِرْك، فَلْيَتَصَدَّقْ»

«ابو هریره رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ گوید: پیغمبر ﷺ گفت: کسى که قسم به لات و عزى (که اسم دو بت بودند) بخورد باید فوراً (براى جبران این گناه که نشانه شرک است اعتراف به وحدانیت خدا نماید) بگوید: لا اله الّا الله؛ و کسى که به رفیقش بگوید بیا با هم قمار کنیم (چون تصمیم به کار گناهى گرفته است) باید صدقه بدهد».

https://t.me/asLam9196

الشعراء (227) Ash-Shu'araa

مگر کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند و خدا را بسیار یاد کردند، و بعد از آن که ستم دیدند، انتقام گرفتند،(و با شعر خود از اسلام و مسلمین دفاع نمودند)، و کسانی که ستم کردند؛ به زودی خواهند دانست به چه بازگشتگاهی باز می گردند.

( مَا أَغْنَىٰ=بی نیاز نسازد
عَنْهُم=از آنها
مَّا =آنچه
كَانُوا يُمَتَّعُونَ )بهره گرفتند

الشعراء (207) Ash-Shu'araa

این بهره مندیشان (از دنیا) سودی برای آنها نخواهد داشت.

( وَمَا أَهْلَكْنَا =و هلاک نکردیم
مِن قَرْيَةٍ=هیچ آبادی
إِلَّا لَهَا =مگر بود برای آنها
مُنذِرُونَ )بیم دهندگانی

الشعراء (208) Ash-Shu'araa

و هیچ قریه ای را هلاک نکردیم؛ مگراین که هشدار دهندگانی (از پیامبران) داشتند.

( ذِكْرَىٰ=و برای پند دادن
وَمَا=و
كُنَّا ظَالِمِينَ )نبودیم ستمکاران

الشعراء (209) Ash-Shu'araa

برای پند دادن، و ما هرگز ستمکار نبودیم.

( وَمَا تَنَزَّلَتْ=و فرود نیاورده اند
بِهِ الشَّيَاطِينُ )قر آن را
شیاطین

الشعراء (210) Ash-Shu'araa

و شیطانها (هرگز) این (قرآن) را نازل نکرده اند.

( وَمَا يَنبَغِي=و سزاوار نیست
لَهُمْ وَ=برایشان و
مَا يَسْتَطِيعُونَ )نمی توانند

الشعراء (211) Ash-Shu'araa

و برای آنها سزاوار نیست؛ و نمی توانند.

( إِنَّهُمْ=همانا آنها
عَنِ السَّمْعِ=از شنیدن (کلام فر شتگان
لَمَعْزُولُونَ )بر کنارند

الشعراء (212) Ash-Shu'araa

بی گمان آنها از شنیدن (وحی، و استراق سمع) برکنارند.

( فَلَا تَدْعُ=پس مخوان
مَعَ اللَّهِ =همراه الله
إِلَٰهًا آخَرَ=خدایی دیگر را
فَتَكُونَ مِنَ=پس میشو ی
الْمُعَذَّبِينَ )از عذاب شد گان

الشعراء (213) Ash-Shu'araa

پس (ای پیامبر!) هیچ معبودی را با الله مخوان، که از عذاب شدگان خواهی بود.

( وَأَنذِرْ=و بیم ده
عَشِيرَتَكَ =قبیله
الْأَقْرَبِينَ )و نزدیک تر خودرا

الشعراء (214) Ash-Shu'araa

و خویشاوندان نزدیکت را هشدار بده.

( وَاخْفِضْ =فرود آور
جَنَاحَكَ = بال فروتنی خود را
لِمَنِ اتَّبَعَكَ =برای آنان ک پیروی میکنند تورا
مِنَ الْمُؤْمِنِينَ )از مومنان

الشعراء (215) Ash-Shu'araa

و بال (رحمت و فروتنی) خود را برای مؤمنانی که از تو پیروی می کنند؛ بگستر.

( فَإِنْ =پس اگر
عَصَوْكَ= نافرمانی کردند ب تو
فَقُلْ إِنِّي= پس بگو همانا من
بَرِيءٌ=بیزارم
مِّمَّا تَعْمَلُونَ )از آنچه انجام میدهید

الشعراء (216) Ash-Shu'araa

پس اگر از (فرمان) تو سرپیچی کردند، بگو :«همانا من از آنچه انجام می دهید؛ بیزارم».

( وَتَوَكَّلْ=و توکل کن
عَلَى الْعَزِيزِ=بر الله پیروزمند
الرَّحِيمِ )و مهر بان

الشعراء (217) Ash-Shu'araa

و بر خداوند پیروزمند مهربان توکل کن.

( الَّذِي =کسی ک
يَرَاكَ =میبیند تورا
حِينَ =وقتی ک
تَقُومُ )بر می خیزی (برای عبادت

الشعراء (218) Ash-Shu'araa

(همان) کسی که تو را به هنگامی که (برای عبادت) بر می خیزی می بیند.

( وَتَقَلُّبَكَ =و حرکت تورا
فِي السَّاجِدِينَ )در میان سجده کنند گان

الشعراء (219) Ash-Shu'araa

و (نیز) حرکت (و نشست و بر خاست) تو را میان سجده کنندگان (را می بیند).

( إِنَّهُ هُوَ=همانا او او
السَّمِيعُ الْعَلِيمُ )شنوایی داناست

الشعراء (220) Ash-Shu'araa

همانا او شنوای داناست.

( هَلْ أُنَبِّئُكُمْ=آیا خبر دهم شما را
عَلَىٰ مَن=بر کسی ک
تَنَزَّلُ=فرود می آیند( بر او
الشَّيَاطِينُ )شیا طین

الشعراء (221) Ash-Shu'araa

آیا به شما خبردهم که شیاطین بر چه کسی نازل می شوند؟!

( تَنَزَّلُ =فرود می آید (شیطان
عَلَىٰ كُلِّ=بر هر
أَفَّاكٍ=دروغ گوی
أَثِيمٍ )گناهکار

الشعراء (222) Ash-Shu'araa

بر هر دروغگوی گنهکار نازل می گردند.

( يُلْقُونَ=القا میکنند
السَّمْعَ =(سخن )شنیده را (ب هم نوعان خود
وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ )و بیشتر شان دروغ گویانند

الشعراء (223) Ash-Shu'araa

(به شیاطین) گوش فرا می دهند و بیشترشان دروغگو هستند.

( وَالشُّعَرَاءُ=و شاعران
يَتَّبِعُهُمُ =پیروی می کنند از آنها
الْغَاوُونَ )گمراهان

الشعراء (224) Ash-Shu'araa

و شاعران (کسانی) هستند که گمراهان از آنها پیروی می کنند.

( أَلَمْ تَرَ=آیا ندیدی
أَنَّهُمْ=همانا آنها
فِي كُلِّ =در هر
وَادٍ=وادیی
يَهِيمُونَ )سر گر دانند

الشعراء (225) Ash-Shu'araa

آیا ندیدی که آنها درهر وادیی سرگشته (و حیران) هستند ؟!

( وَأَنَّهُمْ =و همانا آنها
يَقُولُونَ= می گویند
مَا لَا يَفْعَلُونَ )چیز هایی را ک
خود عمل نمیکنند

الشعراء (226) Ash-Shu'araa

و بی گمان آنها چیزی می گویند که (خود به آن) عمل نمی کنند ؟!

( إِلَّا الَّذِينَ=مگر کسانی ک
آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ=ایمان آوردند و انجام دادند کارهای نیک
وَذَكَرُوا اللَّهَ=و یاد کردند الله را
كَثِيرًا =(یادی )بسیار
وَانتَصَرُوا =و انتقام گرفتند
مِن بَعْدِ= پس از آنکه
مَا ظُلِمُوا= ۗمورد ستم قرار گرفتند
وَسَيَعْلَمُ =و ب زودی خواهند دانست
الَّذِينَ ظَلَمُوا =کسانی ک ظلم کردند
أَيَّ= ب کدام
مُنقَلَبٍ=باز گشت گاهی
يَنقَلِبُونَ )باز خواهند گشت

صفحه ⇔376✅سوره #النمل

🔋تبادلات ليستي عبدالله
           https://t.me/asLam9196
🛢 تفسير جامع
                   https://t.me/tfsir61
🔋تفسير مبين  
                https://t.me/Qoran61
🛢الصابرین
     https://t.me/Nashratislami9
🔋   حصن مسلم
        https://t.me/PanA313361
🛢صحیح مسلم  
         https://t.me/moslm6133
🔋تفسیر قر آن  
          https://t.me/klamalah33
🛢 سیرت النبی
         https://t.me/NABE61122
🔋فقه اهل سنت
              https://t.me/FAQ6133
🛢تلاوت های ناب
                https://t.me/tlaut61
🔋القانتین  
          https://t.me/QRanaiman
🛢احادیث قدسی
          https://t.me/QDSihaDis
🔋اربعیین نووی
   https://t.me/AlloloMRJAN61
🛢طب سنتی
   https://t.me/Seventy_sevenshop
🔋آرامش
         https://t.me/AZKAR1390
🛢کلیپ های نایاب
            https://t.me/skot1402
🔋احادیث صحیح
      https://t.me/BKHARE1402
🛢قر آن و اسلام https://t.me/Aziz101215

🔋اشعار https://t.me/Ranjoorejam

🛢اناشید های ناب
        https://t.me/NSHED1390
🔋لولو المر جان  
     https://t.me/kTABKOLAT61
🛢ریاض الصالحین
  https://t.me/RWAZalsalhEn61
🔋  احکام اهل سنت
          https://t.me/faQa61122
🛢قانتین
         https://t.me/QranasLam
🔋صحیح بخاری
                   https://t.me/shih61
    
🛢  تفسیر نور
               https://t.me/QRAN61
🔋الذاکرین  
              https://t.me/towhid_1
🛢 الصادقین
https://t.me/Ahmedfirouzahmadi
🔋سرود های دلنشین
        https://t.me/url_is_not_val

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

ليستى از بهترين و پرطرفدار ترین ڪانال هاى تلگرام خدمت شما عزیزان❗

#گروه‌انس
‍‌𖠇𖠇♥️࿐ྀུ༅࿇༅═‎┅─
@tab_ahlesunnat
@Motakhallefin_channel
‍‌𖠇𖠇♥️࿐ྀུ༅࿇༅═‎┅─

برای عضویت در هر ڪدام از ڪانال ها لطفا روی اسم شان ڪلیڪ نمائید....

( أَفَرَأَيْتَ=آیادیدی
إِن مَّتَّعْنَاهُمْ=اگر بهره مند گر دانیم آنان را
سِنِينَ )سالها

الشعراء (205) Ash-Shu'araa

آیا دیدی که اگر سالیانی آنها را (از این زندگی دنیا) بهره مند سازیم.

( ثُمَّ جَاءَهُم =پس بیایید بر آنها
مَّا كَانُوا =آن (عذابی ک
يُوعَدُونَ )وعده داده شدند

الشعراء (206) Ash-Shu'araa

سپس آنچه که به آنها وعده داده شده است به سراغشان بیاید.

( وَاتَّقُوا الَّذِي =و پروا کنید
از کسی ک
خَلَقَكُمْ =خلق شما را
وَالْجِبِلَّةَ=و نسل های
الْأَوَّلِينَ )پیشین را

الشعراء (184) Ash-Shu'araa

و از کسی که شما و آفریدگان نخستین را آفرید بترسید.

( قَالُوا إِنَّمَا=گفتند جز این نیست ک
أَنتَ مِنَ=تو ا ز
الْمُسَحَّرِينَ )سحر شد گانی

الشعراء (185) Ash-Shu'araa

گفتند :«(ای شعیب!) جز این نیست که تو از جادو شدگانی،

( وَمَا أَنتَ=و نیستی تو
إِلَّا بَشَرٌ =مگر آدمی
مِّثْلُنَا= مانند ما
وَإِن= و همانا
نَّظُنُّكَ= می پنداریم تورا
لَمِنَ =از
الْكَاذِبِينَ )دروغ گویان

الشعراء (186) Ash-Shu'araa

تو جز بشری همانند ما نیستی، و تو را از دروغگویان می پنداریم.

( فَأَسْقِطْ =پس بیفکن
عَلَيْنَا =بر ما
كِسَفًا =پاره ای
مِّنَ السَّمَاءِ=از آسمان
إِن كُنتَ =اگر هستی
مِنَ الصَّادِقِينَ )از راستگویان

الشعراء (187) Ash-Shu'araa

پس اگر از راستگویانی، پاره ی از آسمان را بر (سر) ما بینداز»

( قَالَ رَبِّي=گفت پرودگارم
أَعْلَمُ =داناتر است
بِمَا تَعْمَلُونَ )ب آنچه میکنید

الشعراء (188) Ash-Shu'araa

(شعیب) گفت :«پروردگارم ! به آنچه انجام می دهید؛ داناتر است.

( فَكَذَّبُوهُ= پس تکذیب کردند اورا
فَأَخَذَهُمْ =پس گرفت آنها را
عَذَابُ يَوْمِ=عذاب روز
الظُّلَّةِ ۚ=ابر (آتشبار
إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ =همانا آن بود
عذاب
يَوْمٍ عَظِيمٍ )روز بزرگ‌

الشعراء (189) Ash-Shu'araa

پس او را تکذیب کردند، آنگاه عذاب روز سایه آنها را فرو گرفت، بی گمان آن عذاب روز بزرگی بود.

( إِنَّ فِي= همانا در
ذَٰلِكَ لَآيَةً= ۖاین نشانه هایی ست
وَمَا كَانَ= و نبودند
أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ )بیشتر شان مومنان

الشعراء (190) Ash-Shu'araa

بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.

( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرودگارت
لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ )او پیروزمند و مهر بان است

الشعراء (191) Ash-Shu'araa

و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.

( وَإِنَّهُ =و همانا او (قران
لَتَنزِيلُ=قطعا فرستاده ی
رَبِّ الْعَالَمِينَ )پرودگا ر جهانیان است

الشعراء (192) Ash-Shu'araa

و همانا این (قرآن) نازل شده (از جانب) پروردگار جهانیان است .

( نَزَلَ بِهِ=فروآورده است
الرُّوحُ =فرشته
الْأَمِينُ )امانتدار

الشعراء (193) Ash-Shu'araa

روح الامین (= جبرئیل) آن را فرود آورده است.

( عَلَىٰ قَلْبِكَ=بر دل تو
لِتَكُونَ=تا شوی
مِنَ الْمُنذِرِينَ )از بیم دهند گان

الشعراء (194) Ash-Shu'araa

بر قلب تو، تا از هشدار دهندگان باشی.

( بِلِسَانٍ=ب زبان
عَرَبِيٍّ =عربی
مُّبِينٍ )روشن

الشعراء (195) Ash-Shu'araa

(آن را) به زبان عربی روشن (نازل کرد).

( وَإِنَّهُ لَفِي=وهمانا در آن (قر آن
زُبُرِ =در کتابهای
الْأَوَّلِينَ )پیشینیان است

الشعراء (196) Ash-Shu'araa

و همانا (توصیف) آن در کتابهای پیشینیان (نیز آمده) است.

( أَوَلَمْ يَكُن=آیا نیست
لَّهُمْ آيَةً=برای شان نشانه ای (مشرکان قریش
أَن يَعْلَمَهُ =اینکه می دانند
عُلَمَاءُ =علمای
بَنِي إِسْرَائِيلَ )بنی اسرائیل

الشعراء (197) Ash-Shu'araa

آیا همین نشانه برای آنها کافی نیست که علمای بنی اسرائیل از آن آگاهند؟!

( وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ=و اگر نازل می کردیم آن را
عَلَىٰ بَعْضِ=بر یکی از
الْأَعْجَمِينَ )غیر عرب زبانان

الشعراء (198) Ash-Shu'araa

و اگر آن را بر بعضی از عجمیان (= غیر عربها) نازل می کردیم.

( فَقَرَأَهُ=پس میخواند آن را
عَلَيْهِم=بر آنها
مَّا كَانُوا بِهِ =نمیشدند
ب آن
مُؤْمِنِينَ )مومن

الشعراء (199) Ash-Shu'araa

پس او آن را برایشان می خواند، به آن ایمان نمی آورند.

( كَذَٰلِكَ =این چنین
سَلَكْنَاهُ =راه دادیم آن را
فِي قُلُوبِ=در دلها ی
الْمُجْرِمِينَ )مجرمان

الشعراء (200) Ash-Shu'araa

(آری) این گونه آن (تکذیب) را در دلهای مجرمان در آوردیم.

( لَا يُؤْمِنُونَ=ایمان نمی آورند
بِهِ حَتَّىٰ =ب آن (قر آن )تا
يَرَوُا =ببینند
الْعَذَابَ الْأَلِيمَ )عذاب درد ناک را

الشعراء (201) Ash-Shu'araa

به آن ایمان نمی آورند تا عذاب دردناک را (با چشم خود) ببینند.

( فَيَأْتِيَهُم =پس آید ب آنان
بَغْتَةً=ناگهان
وَهُمْ=و ایشان
لَا يَشْعُرُونَ )در نیابند (بی خبر باشند

الشعراء (202) Ash-Shu'araa

پس ناگهان در حالی که بی خبرند به سراغ آنها می آید .

( فَيَقُولُوا =پس میگویند
هَلْ نَحْنُ =آیا هستیم
ما
مُنظَرُونَ )مهلت داده شد گان

الشعراء (203) Ash-Shu'araa

آنگاه می گویند:«آیا مهلتی به ما داده خواهد شد؟!»

( أَفَبِعَذَابِنَا=آیا عذاب ما را
يَسْتَعْجِلُونَ )ب شتاب می طلبند

الشعراء (204) Ash-Shu'araa

آیا برای عذاب ما شتاب می کنند؟!

صفحه ⇔375

( أَفَرَأَيْتَ=آیادیدی
إِن مَّتَّعْنَاهُمْ=اگر بهره مند گر دانیم آنان را
سِنِينَ )سالها

الشعراء (205) Ash-Shu'araa

آیا دیدی که اگر سالیانی آنها را (از این زندگی دنیا) بهره مند سازیم.

( ثُمَّ جَاءَهُم =پس بیایید بر آنها
مَّا كَانُوا =آن (عذابی ک
يُوعَدُونَ )وعده داده شدند

الشعراء (206) Ash-Shu'araa

سپس آنچه که به آنها وعده داده شده است به سراغشان بیاید.

( وَاتَّقُوا الَّذِي =و پروا کنید
از کسی ک
خَلَقَكُمْ =خلق شما را
وَالْجِبِلَّةَ=و نسل های
الْأَوَّلِينَ )پیشین را

الشعراء (184) Ash-Shu'araa

و از کسی که شما و آفریدگان نخستین را آفرید بترسید.

( قَالُوا إِنَّمَا=گفتند جز این نیست ک
أَنتَ مِنَ=تو ا ز
الْمُسَحَّرِينَ )سحر شد گانی

الشعراء (185) Ash-Shu'araa

گفتند :«(ای شعیب!) جز این نیست که تو از جادو شدگانی،

( وَمَا أَنتَ=و نیستی تو
إِلَّا بَشَرٌ =مگر آدمی
مِّثْلُنَا= مانند ما
وَإِن= و همانا
نَّظُنُّكَ= می پنداریم تورا
لَمِنَ =از
الْكَاذِبِينَ )دروغ گویان

الشعراء (186) Ash-Shu'araa

تو جز بشری همانند ما نیستی، و تو را از دروغگویان می پنداریم.

( فَأَسْقِطْ =پس بیفکن
عَلَيْنَا =بر ما
كِسَفًا =پاره ای
مِّنَ السَّمَاءِ=از آسمان
إِن كُنتَ =اگر هستی
مِنَ الصَّادِقِينَ )از راستگویان

الشعراء (187) Ash-Shu'araa

پس اگر از راستگویانی، پاره ی از آسمان را بر (سر) ما بینداز»

( قَالَ رَبِّي=گفت پرودگارم
أَعْلَمُ =داناتر است
بِمَا تَعْمَلُونَ )ب آنچه میکنید

الشعراء (188) Ash-Shu'araa

(شعیب) گفت :«پروردگارم ! به آنچه انجام می دهید؛ داناتر است.

( فَكَذَّبُوهُ= پس تکذیب کردند اورا
فَأَخَذَهُمْ =پس گرفت آنها را
عَذَابُ يَوْمِ=عذاب روز
الظُّلَّةِ ۚ=ابر (آتشبار
إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ =همانا آن بود
عذاب
يَوْمٍ عَظِيمٍ )روز بزرگ‌

الشعراء (189) Ash-Shu'araa

پس او را تکذیب کردند، آنگاه عذاب روز سایه آنها را فرو گرفت، بی گمان آن عذاب روز بزرگی بود.

( إِنَّ فِي= همانا در
ذَٰلِكَ لَآيَةً= ۖاین نشانه هایی ست
وَمَا كَانَ= و نبودند
أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ )بیشتر شان مومنان

الشعراء (190) Ash-Shu'araa

بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.

( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرودگارت
لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ )او پیروزمند و مهر بان است

الشعراء (191) Ash-Shu'araa

و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.

( وَإِنَّهُ =و همانا او (قران
لَتَنزِيلُ=قطعا فرستاده ی
رَبِّ الْعَالَمِينَ )پرودگا ر جهانیان است

الشعراء (192) Ash-Shu'araa

و همانا این (قرآن) نازل شده (از جانب) پروردگار جهانیان است .

( نَزَلَ بِهِ=فروآورده است
الرُّوحُ =فرشته
الْأَمِينُ )امانتدار

الشعراء (193) Ash-Shu'araa

روح الامین (= جبرئیل) آن را فرود آورده است.

( عَلَىٰ قَلْبِكَ=بر دل تو
لِتَكُونَ=تا شوی
مِنَ الْمُنذِرِينَ )از بیم دهند گان

الشعراء (194) Ash-Shu'araa

بر قلب تو، تا از هشدار دهندگان باشی.

( بِلِسَانٍ=ب زبان
عَرَبِيٍّ =عربی
مُّبِينٍ )روشن

الشعراء (195) Ash-Shu'araa

(آن را) به زبان عربی روشن (نازل کرد).

( وَإِنَّهُ لَفِي=وهمانا در آن (قر آن
زُبُرِ =در کتابهای
الْأَوَّلِينَ )پیشینیان است

الشعراء (196) Ash-Shu'araa

و همانا (توصیف) آن در کتابهای پیشینیان (نیز آمده) است.

( أَوَلَمْ يَكُن=آیا نیست
لَّهُمْ آيَةً=برای شان نشانه ای (مشرکان قریش
أَن يَعْلَمَهُ =اینکه می دانند
عُلَمَاءُ =علمای
بَنِي إِسْرَائِيلَ )بنی اسرائیل

الشعراء (197) Ash-Shu'araa

آیا همین نشانه برای آنها کافی نیست که علمای بنی اسرائیل از آن آگاهند؟!

( وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ=و اگر نازل می کردیم آن را
عَلَىٰ بَعْضِ=بر یکی از
الْأَعْجَمِينَ )غیر عرب زبانان

الشعراء (198) Ash-Shu'araa

و اگر آن را بر بعضی از عجمیان (= غیر عربها) نازل می کردیم.

( فَقَرَأَهُ=پس میخواند آن را
عَلَيْهِم=بر آنها
مَّا كَانُوا بِهِ =نمیشدند
ب آن
مُؤْمِنِينَ )مومن

الشعراء (199) Ash-Shu'araa

پس او آن را برایشان می خواند، به آن ایمان نمی آورند.

( كَذَٰلِكَ =این چنین
سَلَكْنَاهُ =راه دادیم آن را
فِي قُلُوبِ=در دلها ی
الْمُجْرِمِينَ )مجرمان

الشعراء (200) Ash-Shu'araa

(آری) این گونه آن (تکذیب) را در دلهای مجرمان در آوردیم.

( لَا يُؤْمِنُونَ=ایمان نمی آورند
بِهِ حَتَّىٰ =ب آن (قر آن )تا
يَرَوُا =ببینند
الْعَذَابَ الْأَلِيمَ )عذاب درد ناک را

الشعراء (201) Ash-Shu'araa

به آن ایمان نمی آورند تا عذاب دردناک را (با چشم خود) ببینند.

( فَيَأْتِيَهُم =پس آید ب آنان
بَغْتَةً=ناگهان
وَهُمْ=و ایشان
لَا يَشْعُرُونَ )در نیابند (بی خبر باشند

الشعراء (202) Ash-Shu'araa

پس ناگهان در حالی که بی خبرند به سراغ آنها می آید .

( فَيَقُولُوا =پس میگویند
هَلْ نَحْنُ =آیا هستیم
ما
مُنظَرُونَ )مهلت داده شد گان

الشعراء (203) Ash-Shu'araa

آنگاه می گویند:«آیا مهلتی به ما داده خواهد شد؟!»

( أَفَبِعَذَابِنَا=آیا عذاب ما را
يَسْتَعْجِلُونَ )ب شتاب می طلبند

الشعراء (204) Ash-Shu'araa

آیا برای عذاب ما شتاب می کنند؟!

صفحه ⇔375

( أَوْفُوا=پر کرده دهید
الْكَيْلَ =پیمانه را
وَلَا تَكُونُوا= و نباشید
مِنَ الْمُخْسِرِينَ )از کم‌کند گان

الشعراء (181) Ash-Shu'araa

پیمانه را تمام بدهید، و از کاهندگان (و کم فروشان) نباشید.

( وَزِنُوا=ووزن کنید
بِالْقِسْطَاسِ=ب ترازوی
الْمُسْتَقِيمِ )راست

الشعراء (182) Ash-Shu'araa

و با ترازوی درست وزن کنید.

( وَلَا تَبْخَسُوا =و کم مگیرید
النَّاسَ=برای مردمان
أَشْيَاءَهُمْ=چیز هایشان را
وَلَا تَعْثَوْا=و فساد میکنید
فِي الْأَرْضِ =در زمین
مُفْسِدِينَ )تبهکارانه

الشعراء (183) Ash-Shu'araa

و چیزهای مردم را کم ندهید (و حق آنها را ضایع نکنید) و در زمین به فساد نکوشید.

( كَذَّبَتْ قَوْمُ=تکذیب کردند قوم
لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ )لوط پیامبران را

الشعراء (160) Ash-Shu'araa

قوم لوط (نیز) پیامبران (خدا) را تکذیب کردند.

( إِذْ قَالَ لَهُمْ =هنگامی ک گفت برایشان
أَخُوهُمْ لُوطٌ=برادر شان لوط
أَلَا تَتَّقُونَ )آیا پروانمیکنید

الشعراء (161) Ash-Shu'araa

هنگامی که برادرشان لوط به آنها گفت :«آیا (از خدا) نمی ترسید ؟!

( إِنِّي لَكُمْ =همانا من برایتان
رَسُولٌ أَمِينٌ )پیامبری امین ام

الشعراء (162) Ash-Shu'araa

بی گمان من برای شما پیامبری امین هستم.

( فَاتَّقُوا اللَّهَ=پس پر واکنید از الله
وَأَطِيعُونِ )و اطاعت کنید من را

الشعراء (163) Ash-Shu'araa

پس از خدا بترسید، و مرا اطاعت کنید.

( وَمَا أَسْأَلُكُمْ =و نمی خواهم از شما
عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ=هیچ مزدی
إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا =نیست مزدم مگر
عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ )بر الله جهانیان

الشعراء (164) Ash-Shu'araa

و من بر (رساندن) این (دعوت) هیچ مزدی از شما نمی طلبم، مزد من تنها بر (عهده ی) پروردگار جهانیان است.

( أَتَأْتُونَ=آیا در می آمیزید
الذُّكْرَانَ=با مردان
مِنَ الْعَالَمِينَ )در میان مردمان جهان

الشعراء (165) Ash-Shu'araa

آیا در میان جهانیان شما به سراغ مردان می روید ؟!

( وَتَذَرُونَ =و می گذارید
مَا خَلَقَ =آنچه را ک
آفر یده است
لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ=بر شما پرودگارتان
از
أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ=زنان شما
بلکه
أَنتُمْ قَوْمٌ =شما قومی
عَادُونَ )تجاوز کارید

الشعراء (166) Ash-Shu'araa

و همسرانی که خدا برای شما آفریده است؛ رها می کنید، بلکه شما قومی متجاوز هستید.

( قَالُوا=گفتند
لَئِن لَّمْ تَنتَهِ =اگر (از این تبلیغ )باز ن ایستی
يَا لُوطُ =ای لوط
لَتَكُونَنَّ مِنَ=هر آیینه باشی از
الْمُخْرَجِينَ )اخراج شد گان

الشعراء (167) Ash-Shu'araa

گفتند :«ای لوط، اگر دست بر نداری، یقیناً از اخراج شدگان خواهی بود».

( قَالَ إِنِّي=گفت همانا من
لِعَمَلِكُم =از کردار شما
مِّنَ الْقَالِينَ )از بیزاران هستم
(و دشمن عمل شما

الشعراء (168) Ash-Shu'araa

(لوط) گفت : «من دشمن سر سخت عمل شما هستم.

( رَبِّ نَجِّنِي= پر ود گارم
نجات بده مرا
وَأَهْلِي=و اهل من را
مِمَّا يَعْمَلُونَ )از آنچه ک می کنند

الشعراء (169) Ash-Shu'araa

پروردگارا ! من و خانواده ام را از (عاقبت) آنچه (اینها) انجام می دهند، نجات بده».

( فَنَجَّيْنَاهُ=پس نجات دادیم اورا
وَأَهْلَهُ =و اهل اورا
أَجْمَعِينَ )و همگی

الشعراء (170) Ash-Shu'araa

پس او وخانواده اش را همگی نجات دادیم.

( إِلَّا عَجُوزًا=مگر پیرزنی
فِي الْغَابِرِينَ )در (زمره ی
باقی ماندگان

الشعراء (171) Ash-Shu'araa

مگر پیرزنی که در میان بازماندگان بود.

( ثُمَّ دَمَّرْنَا =پس هلاک ساختیم
الْآخَرِينَ )دیگران را

الشعراء (172) Ash-Shu'araa

سپس دیگران را نابود ساختیم.

( وَأَمْطَرْنَا=و باراندیم
عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ=بر آنان
بارانی (سخت را
فَسَاءَ =پس بد بو د
مَطَرُ =باران
الْمُنذَرِينَ )بیم داده شد گان

الشعراء (173) Ash-Shu'araa

و بر آنها بارانی (از سنگ) بارانیدیم، پس باران بیم داده شدگان چه بد بود.

( إِنَّ فِي ذَٰلِكَ=همانا در این
لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ=نشانه هایی ست
و نبودند
أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ )بیشترشان از مومنان

الشعراء (174) Ash-Shu'araa

بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.

( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرودگارت
لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ )او پیروز مند و مهر بان است

الشعراء (175) Ash-Shu'araa

و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.

( كَذَّبَ أَصْحَابُ=دروغ پنداشتند یاران
الْأَيْكَةِ=ایکه
الْمُرْسَلِينَ )پیامبران را

الشعراء (176) Ash-Shu'araa

اصحاب ایکه (= قوم شعیب) پیامبران (خدا) را تکذیب کردند.

( إِذْ قَالَ لَهُمْ=هنگامی ک گفت برایشان
شُعَيْبٌ =شعیب
أَلَا تَتَّقُونَ )آیا پر وانمی کنید

الشعراء (177) Ash-Shu'araa

هنگامی که شعیب به آنها گفت :«آیا (از خدا) نمی ترسید ؟!

( إِنِّي لَكُمْ =همانا من برای شما
رَسُولٌ أَمِينٌ )پیامبری امین هستم

الشعراء (178) Ash-Shu'araa

همانا من برای شما پیامبری امین هستم.

( فَاتَّقُوا اللَّهَ=پس تقوا الله پیشه کنید
وَأَطِيعُونِ )و اطاعت کنید مرا

الشعراء (179) Ash-Shu'araa

پس از خدا بترسید، و مرا اطاعت کنید.

( وَمَا أَسْأَلُكُمْ=و نمی خواهم از شما
عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ=هیچ مزدی را
إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا =نیست مزد من مگر
عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ )بر پرودگار جهانیان

الشعراء (180) Ash-Shu'araa

و من بر (رساندن) این (دعوت) هیچ مزدی از شما نمی طلبم، مزد من تنها بر (عهده ی) پروردگار جهانیان است.

صفحه ⇔374

( إِنْ هَٰذَا =این‌است
إِلَّا خُلُقُ =مگر خوی و روش
الْأَوَّلِينَ )پیشینیان

الشعراء (137) Ash-Shu'araa

این جز (همان) روش پیشینیان نیست.

( وَمَا نَحْنُ=ما نیستیم ما
بِمُعَذَّبِينَ )عذاب شد گان

الشعراء (138) Ash-Shu'araa

و ما (هرگز) عذاب نخواهیم شد».

( فَكَذَّبُوهُ=پس تکذیب کردند او را
فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ=پس هلاک کردیم آنان را
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ=همانا در این
لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ= نشانه هایی است
و نبودند
أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ )بیشتر شان مومنان

الشعراء (139) Ash-Shu'araa

پس او (= هود) را تکذیب کردند، در نتیجه ما آنها را هلاک کردیم، بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.

( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرودگارت
لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ )او پیروزمند و مهر بان است

الشعراء (140) Ash-Shu'araa

و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.

( كَذَّبَتْ ثَمُودُ=تکذیب کردند (قوم ثمود
الْمُرْسَلِينَ )پیامبران را

الشعراء (141) Ash-Shu'araa

(قوم) ثمود پیامبران (خدا) را تکذیب کردند.

( إِذْ قَالَ لَهُمْ=هنگامی ک گفت برایشان
أَخُوهُمْ صَالِحٌ=برادرشان صالح
أَلَا تَتَّقُونَ )آیا پروا نمیکنید

الشعراء (142) Ash-Shu'araa

هنگامی که برادرشان صالح به آنها گفت :«آیا (از خدا) نمی ترسید ؟!

( إِنِّي لَكُمْ =همانا من برای شما
رَسُولٌ أَمِينٌ )پیامبری امین هستم

الشعراء (143) Ash-Shu'araa

بی گمان من برای شما پیامبری امین هستم.

( فَاتَّقُوا اللَّهَ =پس تقوا الله پیشه کنید
وَأَطِيعُونِ )و اطاعت کنید من را

الشعراء (144) Ash-Shu'araa

پس از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید.

( وَمَا أَسْأَلُكُمْ=و نمی خواهم از شما
عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ= براین (تبلیغ رسالت )
هیچ مزدی را
إِنْ أَجْرِيَ =نیست مزد من
إِلَّا عَلَىٰ =مگر بر
رَبِّ الْعَالَمِينَ )پرودگار جهانیان

الشعراء (145) Ash-Shu'araa

و من بر (رساندن) این (دعوت) هیچ مزدی از شما نمی طلبم، مزد من تنها بر (عهده ی) پروردگار جهانیان است.

( أَتُتْرَكُونَ =آیا رها گذاشته می شوید
فِي مَا =در آنچه
هَاهُنَا=ک اینجاست
آمِنِينَ )حال آنکه در امان باشید

الشعراء (146) Ash-Shu'araa

آیا (می پندارید که) شما در (نعمتهایی) اینجا ایمن رها می کنند ؟!

( فِي جَنَّاتٍ=در باغ ها
وَعُيُونٍ )و چشمه ساران

الشعراء (147) Ash-Shu'araa

در (این) باغها و چشمه ها.

( وَزُرُوعٍ=و کشت ها
وَنَخْلٍ=و نخلی ک
طَلْعُهَا=خو شه اش
هَضِيمٌ )در هم فرو رفته است

الشعراء (148) Ash-Shu'araa

و (در این) زراعتها و نخلهایی که شکوفه هایش (نرم و) رسیده است ؟!

( وَتَنْحِتُونَ= و می تراشید
مِنَ الْجِبَالِ =از کوه ها
بُيُوتًا=خانه هایی را
فَارِهِينَ )ماهرانه

الشعراء (149) Ash-Shu'araa

و شادمانه از کوهها خانه هایی می تراشید؟

( فَاتَّقُوا اللَّهَ=پس تقوا الله پیشه کنید
وَأَطِيعُونِ )و اطاعت کنید من را

الشعراء (150) Ash-Shu'araa

پس از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید .

( وَلَا تُطِيعُوا=و اطاعت نکنید
أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ )فر مان اسراف کاران را

الشعراء (151) Ash-Shu'araa

و فرمان اسراف کاران را اطاعت نکنید.

( وَلَا تُطِيعُوا=
أَمْرَ=
الْمُسْرِفِينَ )

الشعراء (151) Ash-Shu'araa

و فرمان اسراف کاران را اطاعت نکنید.

( الَّذِينَ يُفْسِدُونَ=کسانی ک
فساد می کنند
فِي الْأَرْضِ=در زمین
وَلَا يُصْلِحُونَ )و اصلاح نمی کنند

الشعراء (152) Ash-Shu'araa

(همان) کسانی که در زمین فساد می کنند و اصلاح نمی کنند».

( قَالُوا إِنَّمَا=گفتند جز این نیست ک
أَنتَ مِنَ =تو از
الْمُسَحَّرِينَ )جا دوشدگانی

الشعراء (153) Ash-Shu'araa

گفتند :«(ای صالح) جز این نیست که تو از جادوشدگانی.

( مَا أَنتَ =و نیستی تو
إِلَّا بَشَرٌ=مگر بشری
مِّثْلُنَا= مثل ما
فَأْتِ =پس بیاور
بِآيَةٍ إِن كُنتَ=نشانه ای را اگر هستی
مِنَ الصَّادِقِينَ )از راستگویان

الشعراء (154) Ash-Shu'araa

تو جز بشری همانند ما نیستی، پس اگر از راستگویانی نشانه ای بیاور».

( قَالَ هَٰذِهِ=گفت این
نَاقَةٌ لَّهَا =ماده شتر ی است
برای آن
شِرْبٌ =نوبت نوشیدن آب
وَلَكُمْ=و برای شما
شِرْبُ=نوبت نوشیدن
يَوْمٍ=روز
مَّعْلُومٍ )معینی

الشعراء (155) Ash-Shu'araa

(صالح) گفت :«این ماده شتری است، که برای او یک نوبت آب خوردن، و برای شما (نیز) نوبت روز معینی است.

( وَلَا تَمَسُّوهَا=و مس مکنید اورا
بِسُوءٍ =ب بدی (ب او بدی نرسانید
فَيَأْخُذَكُمْ =پس بگیرد شما را
عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ )عذابی روز بزرگ

الشعراء (156) Ash-Shu'araa

و (کمترین) آزاری به آن نرسانید، که عذاب روزی بزرگ شما را فرو می گیرد».

( فَعَقَرُوهَا=پس پی کردند آن را
فَأَصْبَحُوا=پس گشتند
نَادِمِينَ )از پشیمانان

الشعراء (157) Ash-Shu'araa

پس آن را پی کردند، آنگاه (از کرده ی خود) پشیمان شدند.

( فَأَخَذَهُمُ= پس گرفت آنها را
الْعَذَابُ ۗ إِنَّ= عذاب همانا
فِي ذَٰلِكَ= در این
لَآيَةً ۖ وَ=نشانه هایی است
مَا كَانَ=و نبودند
أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ )بیشترشان مومنان

الشعراء (158) Ash-Shu'araa

پس عذاب (الهی) آنها را فرو گرفت، بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.

( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرودگارت
لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ )او پیروز مند و مهر بان است

الشعراء (159) Ash-Shu'araa

و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.

صفحه ⇔373

( قَالَ =گفت نوح
وَمَا عِلْمِي =چ می دانم
بِمَا كَانُوا =ب آنچه
يَعْمَلُونَ )می کنند

الشعراء (112) Ash-Shu'araa

(نوح) گفت :« من چه می دانم آنها چه کارها کرده اند !

( إِنْ حِسَابُهُمْ=نیست حساب شان
إِلَّا عَلَىٰ =مگر بر
رَبِّي ۖ =پرودگار من
لَوْ تَشْعُرُونَ )اگر در یابند

الشعراء (113) Ash-Shu'araa

اگر می فهمید، حساب آنها تنها با پروردگار من است.

( وَمَا أَنَا =و نیستم من
بِطَارِدِ=طرد کننده ی
الْمُؤْمِنِينَ )مومنان

الشعراء (114) Ash-Shu'araa

و من (هرگز) مؤمنان را طرد نخواهم کرد.

( إِنْ أَنَا=نیستم من
إِلَّا نَذِيرٌ=مگر بیم دهنده ای
مُّبِينٌ )آشکار

الشعراء (115) Ash-Shu'araa

من جز بیم دهنده ای آشکار نیستم».

( قَالُوا =گفتند
لَئِن لَّمْ تَنتَهِ=اگر باز ن ایستی
يَا نُوحُ =ای نوح
لَتَكُونَنَّ =همانا می شوی
مِنَ الْمَرْجُومِينَ )از سنگ سار شد گان

الشعراء (116) Ash-Shu'araa

گفتند :«ای نوح ! اگر (از دعوتت) دست بر نداری، حتماً سنگسار خواهی شد».

( قَالَ رَبِّ=گفت پرودگار من
إِنَّ قَوْمِي =همانا قوم من
كَذَّبُونِ )تکذیب کردند مرا

الشعراء (117) Ash-Shu'araa

(نوح) گفت :«پروردگارا ! همانا قوم من، مرا تکذیب کردند.

( فَافْتَحْ=پس داوری کن
بَيْنِي =بین من
وَبَيْنَهُمْ=و بین آنها
فَتْحًا =داوری
وَنَجِّنِي =و نجات بده مرا
وَمَن مَّعِيَ=و آنانی ک همراه من هستند
مِنَ الْمُؤْمِنِينَ )از مومنان

الشعراء (118) Ash-Shu'araa

پس میان من وآنها داوری کن، و مرا و مؤمنانی را که با من هستند؛ نجات بده».

( فَأَنجَيْنَاهُ =پس نجات دادیم اورا
وَمَن مَّعَهُ=و کسانی ک همراه او بودند
فِي الْفُلْكِ =در کشتی
الْمَشْحُونِ )پر بار

الشعراء (119) Ash-Shu'araa

پس او و کسانی را که همراه او بودند، در (آن) کشتی پر (و انباشته) نجات دادیم.

( ثُمَّ أَغْرَقْنَا=پس غر ق کردیم
بَعْدُ =پس از آن
الْبَاقِينَ )باقی ماند گان را

الشعراء (120) Ash-Shu'araa

سپس بقیه را غرق کردیم.

( إِنَّ فِي ذَٰلِكَ=همانا در این
لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ=نشا نه هایی است
و نیستند
أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ )بیشتر شان مومنان

الشعراء (121) Ash-Shu'araa

بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای (روشن) است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.

( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرو دگارت
لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ )همان پیروز مند و مهر بان

الشعراء (122) Ash-Shu'araa

و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.

( كَذَّبَتْ =دروغ پنداشتند
عَادٌ =قوم عاد
الْمُرْسَلِينَ )پیامبران را

الشعراء (123) Ash-Shu'araa

(قوم) عاد (نیز) پیامبران (خدا) را تکذیب کردند.

( إِذْ قَالَ=هنگامی ک گفت
لَهُمْ أَخُوهُمْ=برایشان برادرشان
هُودٌ =هود
أَلَا تَتَّقُونَ )آیا پروا نمیکنید

الشعراء (124) Ash-Shu'araa

هنگامی که برادرشان هود به آنها گفت :«آیا (از خدا) نمی ترسید ؟!»

( إِنِّي لَكُمْ =همانا من برای شما
رَسُولٌ أَمِينٌ )پیامبری امین هستم

الشعراء (125) Ash-Shu'araa

به راستی من برای شما پیامبری امین هستم.

( فَاتَّقُوا اللَّهَ=پس بترسید از الله
وَأَطِيعُونِ )و اطاعت کنید مرا

الشعراء (126) Ash-Shu'araa

پس از خدا بترسید، و مرا اطاعت کنید.

( وَمَا أَسْأَلُكُمْ=و نمی خواهم از شما
عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ=بر این هیچ مزدی
إِنْ أَجْرِيَ =نیست مزد من
إِلَّا عَلَىٰ =مگر بر
رَبِّ الْعَالَمِينَ )پرودگار جهانیان

الشعراء (127) Ash-Shu'araa

و من بر (رساندن) این (دعوت) هیچ مزدی از شما نمی طلبم، مزد من تنها بر (عهده ی) پرودگار جهانیان است.

( أَتَبْنُونَ=آیا بنا می کنید
بِكُلِّ =ب هر
رِيعٍ =جای بلندی
آيَةً =نشانه ای را
تَعْبَثُونَ )بیهوده کاری می کنید

الشعراء (128) Ash-Shu'araa

آیا بر هر مکان مرتفعی نشانه ای (از روی هوا و هوس و) بیهوده می سازید ؟!

( وَتَتَّخِذُونَ=و می سازید
مَصَانِعَ=قصر های استوار را
لَعَلَّكُمْ =شاید ک شما
تَخْلُدُونَ )جاویدان بمانید

الشعراء (129) Ash-Shu'araa

و قصرها (و قلعه ها) محکم و استوار بنا می کنید، گویی که (در دنیا) جاودانه می مانید.

( وَإِذَا =و چون
بَطَشْتُم =ب کیفر دست می گشایید
بَطَشْتُمْ =دست می گشایید
جَبَّارِينَ )زور مندانه

الشعراء (130) Ash-Shu'araa

و چون (کسی را) کیفر دهید، همچون جباران کیفر می دهید.

( فَاتَّقُوا اللَّهَ =پس پروا کنید الله را
وَأَطِيعُونِ )و فر مان ببر ید مرا

الشعراء (131) Ash-Shu'araa

پس از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید.

( وَاتَّقُوا=و تقوا پیشه کنید
الَّذِي أَمَدَّكُم=آن کسی را ک
یاری داده شما را
بِمَا تَعْلَمُونَ )ب آنچه می دانید

الشعراء (132) Ash-Shu'araa

و از کسی بترسید که شما را به آنچه می دانید مدد کرده است.

صفحه ⇔372

( أَمَدَّكُم =یاری داده شما را
بِأَنْعَامٍ =با چهار پایان
وَبَنِينَ )و فرزندان

الشعراء (133) Ash-Shu'araa

شما را به چهارپایان و فرزندان مدد (و یاری) فرموده است.

( وَجَنَّاتٍ =و باغ ها
وَعُيُونٍ )و چشمه ساران

الشعراء (134) Ash-Shu'araa

و (همچنین به) باغها و چشمه ها.

( إِنِّي أَخَافُ=همانا من می ترسم
عَلَيْكُمْ عَذَابَ=برای شما ا ز عذاب
يَوْمٍ عَظِيمٍ )روز بزرگ

الشعراء (135) Ash-Shu'araa

همانا من از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم! »

( قَالُوا =گفتند
سَوَاءٌ= یکسان است
عَلَيْنَا=بر ما
أَوَعَظْتَ=چ پند دهی مارا
أَمْ لَمْ تَكُن =یا نباشی
مِّنَ الْوَاعِظِينَ )از پند دهند گان

الشعراء (136) Ash-Shu'araa

گفتند :« برای ما یکسان است، چه ما را پند دهی یا پند ندهی.

( لَعَلَّنَا =باشد ک ما
نَتَّبِعُ =پیروی کنیم
السَّحَرَةَ=ساحران را
إِن كَانُوا =اگر باشند
هُمُ الْغَالِبِينَ )ایشان غلبه کنند گان

الشعراء (40) Ash-Shu'araa

تا اگر ساحران پیروز شدند، ما از آنها پیروی کنیم؟!»

( فَلَمَّا=پس چون
جَاءَ السَّحَرَةُ=آمدند ساحران
قَالُوا لِفِرْعَوْنَ=گفتند ب فرعون
= أَئِنَّ =ب تحقیق باشد
لَنَا لَأَجْرًا =برای ما پاداشی
إِن كُنَّا =اگر باشیم
نَحْنُ الْغَالِبِينَ )ما غلبه کنند گان

الشعراء (41) Ash-Shu'araa

پس هنگامی که ساحران آمدند، به فرعون گفتند : «اگر ما پیروز شویم، آیا ما پاداشی خواهیم داشت ؟!»

( قَالَ نَعَمْ =گفت فرعون بله
وَإِنَّكُمْ= و همانا شما
إِذًا لَّمِنَ=آن وقت از
الْمُقَرَّبِينَ )نزدیکانم باشید

الشعراء (42) Ash-Shu'araa

گفت :«آری، و بی گمان آنگاه شما از مقربان خواهید بود».

( قَالَ لَهُم =گفت برایشان
مُّوسَىٰ أَلْقُوا=موسی بیفکنید
مَا أَنتُم=آنچه را ک شما
مُّلْقُونَ )افکند گانید

الشعراء (43) Ash-Shu'araa

موسی به آنها گفت :«هر چه می خواهید بیفکنید، بیفکنید»

( فَأَلْقَوْا =پس افکندن
حِبَالَهُمْ وَ=ریسمان هایشان را
عِصِيَّهُمْ =و عصاهای خودرا
وَقَالُوا= و گفتند
بِعِزَّةِ =ب عزت
فِرْعَوْنَ إِنَّا=فرعون سوگند
لَنَحْنُ =همانا ما
الْغَالِبُونَ )غالبیم

الشعراء (44) Ash-Shu'araa

پس آنها ریسمانها و عصاهای خود را افکندند، و گفتند:« به عزت فرعون، قطعاً ما پیروزیم».

( فَأَلْقَىٰ=پس انداخت
مُوسَىٰ=موسی
عَصَاهُ =عصایش را
فَإِذَا هِيَ= پس ناگهان آن
تَلْقَفُ=فرو برد
مَا يَأْفِكُونَ )آنچه را ک ساخته بودند

الشعراء (45) Ash-Shu'araa

پس موسی عصایش را افکند، ناگهان آنچه را به دروغ بر ساخته بودند، بلعید.

( فَأُلْقِيَ=و بر روی افتادند
السَّحَرَةُ= جادوگران
سَاجِدِينَ )سجده کنان

الشعراء (46) Ash-Shu'araa

پس ساحران سجده کنان (به زمین) افتادند.

( قَالُوا آمَنَّا=گفتند ایمان آوردیم
بِرَبِّ الْعَالَمِينَ )ب پرودگار جهانیان

الشعراء (47) Ash-Shu'araa

گفتند :« ما به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم،

( رَبِّ مُوسَىٰ=پرودگار موسی
وَهَارُونَ )و هارون

الشعراء (48) Ash-Shu'araa

پروردگار موسی و هارون».

( قَالَ آمَنتُمْ=گفتند ایمان آوردیم
لَهُ قَبْلَ =ب او پیش از
أَنْ =اینکه
آذَنَ =اجازه دهم
لَكُمْ ۖ إِنَّهُ=ب شما همانا من
لَكَبِيرُكُمُ =بزرگ شماهستم
الَّذِي =ک
عَلَّمَكُمُ =تعلیم داده است ب شما
السِّحْرَ=جادو را
فَلَسَوْفَ=پس ب زودی
تَعْلَمُونَ ۚ=خواهید دانست
لَأُقَطِّعَنَّ =همانا قطع کنم
أَيْدِيَكُمْ= دست های شما را
وَأَرْجُلَكُم=و پاهایتان را
مِّنْ خِلَافٍ=از خلاف یکدیگر
وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ=و قطعا بر دار کشم شما را
أَجْمَعِينَ )همه ی شما

الشعراء (49) Ash-Shu'araa

(فرعون) گفت:«آیا پیش از آن که به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید ؟! مسلماً او بزرگتر شماست که سحر را به شما یاد داده است، پس به زودی خواهید دانست ! دستانتان و پاهایتان را به عکس یکدیگر قطع می کنم، و همه ی شما را به دار می آویزم».

( قَالُوا=گفتند
لَا ضَيْرَ ۖ=باکی نیست
إِنَّا إِلَىٰ=هما نا ما ب سوی
رَبِّنَا= پرودگار خود
مُنقَلِبُونَ )باز گرد ند گانیم

الشعراء (50) Ash-Shu'araa

گفتند :« با کی نیست، ما به سوی پروردگار مان باز می گردیم.

( إِنَّا نَطْمَعُ=همانا ما امید داریم
أَن يَغْفِرَ =ک بیامرزد
لَنَا=برای ما
رَبُّنَا =پرودگار ما
خَطَايَانَا=خطاهای ما را
أَن كُنَّا =زیرا ک بودیم
أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ )از نخستین مسلمانان

الشعراء (51) Ash-Shu'araa

ما امیدواریم که پروردگارمان خطاهای ما را ببخشد، که ما از نخستین ایمان آورندگان بودیم».

( وَأَوْحَيْنَا=ووحی فرستادیم
إِلَىٰ مُوسَىٰ=ب سوی موسی
أَنْ أَسْرِ =ک‌ شبانه کوچ بده
بِعِبَادِي=بند گانم را
إِنَّكُم =همانا شما
مُّتَّبَعُونَ )تعقیب شوید

الشعراء (52) Ash-Shu'araa

و به موسی وحی کردیم که : « شبانه بندگانم را (از مصر) بیرون ببر، بی گمان شما تعقیب می شوید» .

( فَأَرْسَلَ =پس فرستاد
فِرْعَوْنُ =فرعون
فِي الْمَدَائِنِ=در شهر ها
حَاشِرِينَ )گر د آورانی

الشعراء (53) Ash-Shu'araa

پس فرعون (چون از ماجرا آگاه گردید) گرد آورندگان (نیرو) را به شهرها فرستاد.

( إِنَّ هَٰؤُلَاءِ=(گفت فرعون )ک ب درستی ک‌اینان
لَشِرْذِمَةٌ =گروهی
قَلِيلُونَ )اندک ند

الشعراء (54) Ash-Shu'araa

(و گفت:) اینها (= بنی اسرائیل) گروهی اندک (و ناچیز) هستند،

( وَإِنَّهُمْ لَنَا =و همانا آنان مارا
لَغَائِظُونَ )ب خشم آورده اند

الشعراء (55) Ash-Shu'araa

و اینها ما را به خشم آورده اند،

( وَإِنَّا لَجَمِيعٌ =و همانا ما همه (گروهی
حَاذِرُونَ )آماده ایم (برای جنگ

الشعراء (56) Ash-Shu'araa

و ما همگی آماده (و بیدار) هستیم».

( فَأَخْرَجْنَاهُم=پس بیرون راندیم آنان را
مِّن جَنَّاتٍ=از باغ ها
وَعُيُونٍ )و چشمه ساران

الشعراء (57) Ash-Shu'araa

پس آنها را از باغها و چشمه ها بیرون کردیم.

( وَكُنُوزٍ=و گنج ها
وَمَقَامٍ كَرِيمٍ )و جایگاهی نیکو

الشعراء (58) Ash-Shu'araa

و (نیز) از گنجها و منزلگاه نیکو (و قصرهای مجلل بیرون راندیم) .

( كَذَٰلِكَ= این گونه (نعمت ها را از آنان گرفتیم
وَأَوْرَثْنَاهَا=و میراث دادیم آن را
بَنِي إِسْرَائِيلَ )ب بنی اسرائیل

الشعراء (59) Ash-Shu'araa

(آری) این چنین (کردیم) و بنی اسرائیل را وارث آنها ساختیم.

( فَأَتْبَعُوهُم=پس تعقیب کردند ایشان را
مُّشْرِقِينَ )هنگام بر آمدن آفتاب

الشعراء (60) Ash-Shu'araa

پس آنها (صبحگاهان به) هنگام طلوع آفتاب به تعقیبشان پرداختند.

صفحه ⇔369

(فرعون) گفت : «آیا ما تو را در کوکی نزد خود پرورش ندادیم، و سالهایی از عمرت را در میان ما نگذراندی؟!

( قَالُوا أَرْجِهْ= گفتند
ب تاخیر بینداز کار اورا
وَأَخَاهُ= و برادرش را
وَابْعَثْ=و بفرست
فِي الْمَدَائِنِ =در شهر ها
حَاشِرِينَ )گر د آورانی را

الشعراء (36) Ash-Shu'araa

گفتند :«(کار) او و برادرش را به تأخیر انداز، و جمع آوری کنندگان را در (همه ی) شهرها بفرست».

( يَأْتُوكَ =بیاورند نزد تو
بِكُلِّ=هر
سَحَّارٍ=جادوگر
عَلِيمٍ )دانایی را

الشعراء (37) Ash-Shu'araa

تا هر جادوگر ماهر (و) دانایی را نزد تو آورند» .

( فَجُمِعَ= پس گرد آوری شوند
السَّحَرَةُ =جادوگران
لِمِيقَاتِ =در موعد
يَوْمٍ مَّعْلُومٍ )روزی معین شده

الشعراء (38) Ash-Shu'araa

پس (سرانجام) جادوگران برای وعده گاه روز معینی گرد آورده شدند.

( وَقِيلَ=و گفته شد
لِلنَّاسِ =ب مردم
هَلْ أَنتُم =آیا شما
مُّجْتَمِعُونَ )گرد هم می آیید

الشعراء (39) Ash-Shu'araa

و به مردم گفته شد :«آیا شما (نیز) جمع می شوید،

( وَفَعَلْتَ =و کردی
فَعْلَتَكَ= کارت را
الَّتِي فَعَلْتَ= ک کردی
وَأَنتَ مِنَ=حال آنکه تو از
الْكَافِرِينَ )ناسپاسانی

الشعراء (19) Ash-Shu'araa

و (بالآخره) آن کارت را (که نبایست انجام می دادی) انجام دادی، و تو از ناسپاسانی».

( قَالَ فَعَلْتُهَا=گفت موسی کردم آن کار را
إِذًا وَأَنَا= در آن هنگام
در حالی ک من

مِنَ الضَّالِّينَ )از گمراهان بود (و از نتیجه کارم خبر نداشتم‌

الشعراء (20) Ash-Shu'araa

(موسی) گفت : «(من) آن (کار) را آنگاه انجام دادم که من از بی خبران بودم.

( فَفَرَرْتُ=پس گریختم
مِنكُمْ=از شما
لَمَّا خِفْتُكُمْ= چون ترسید م از شما
فَوَهَبَ=پس بخشید
لِي رَبِّي=بر من پرودگارمن
حُكْمًا وَ=حکمتی را و
جَعَلَنِي مِنَ =قرار داد من را از
الْمُرْسَلِينَ )پیامبران

الشعراء (21) Ash-Shu'araa

پس چون از شما ترسیدم از شما فرار کردم، آنگاه پروردگارم به من دانش (و نبوت) بخشید و مرا از پیامبران قرار داد.

( وَتِلْكَ =و این
نِعْمَةٌ =نعمتی است ک
تَمُنُّهَا =منتی می گذاری
عَلَيَّ أَنْ =بر من ک
عَبَّدتَّ=بر ده خود ساخته ای
بَنِي إِسْرَائِيلَ )بنی اسرائیل را

الشعراء (22) Ash-Shu'araa

و آیا این نعمتی است که تو بر من منت می گذاری که بنی اسرائیل را برده ی خود ساخته ای؟!»

( قَالَ فِرْعَوْنُ=گفت فرعون
وَمَا رَبُّ=وکیست پرودگار
الْعَالَمِينَ )جهانیان

الشعراء (23) Ash-Shu'araa

فرعون گفت :«پروردگار جهانیان چیست؟!»

( قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ=گفت موسی
پرودگار آسمان ها و زمین
وَمَا بَيْنَهُمَا=و آنچه بین آن دواست
ۖ إِن كُنتُم =اگر هستید
مُّوقِنِينَ )باور کنند گان

الشعراء (24) Ash-Shu'araa

(موسی) گفت :« پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است، اگر اهل یقین هستید».

( قَالَ لِمَنْ=گفت ب آنان ک
حَوْلَهُ=در گرد اگردش بودند
أَلَا تَسْتَمِعُونَ )آیا نمی شنویید

الشعراء (25) Ash-Shu'araa

(فرعون) به آنهای که در اطرافش بودند؛ گفت :«آیا نمی شنوید ؟»

( قَالَ رَبُّكُمْ=موسی گفت
پرودگار شما
وَرَبُّ آبَائِكُمُ=و پرودگار پدران
الْأَوَّلِينَ )پیشین شما ست

الشعراء (26) Ash-Shu'araa

(موسی) گفت :«( او) پروردگار شما و پروردگار نیاکان پیشین شماست.

( قَالَ إِنَّ=فرعون گفت همانا
رَسُولَكُمُ= پیامبر شما
الَّذِي أُرْسِلَ =ک فرستاده شده
=إِلَيْكُمْ=ب سوی شما
لَمَجْنُونٌ )دیوانه است

الشعراء (27) Ash-Shu'araa

(فرعون) گفت :« بی تردید پیامبرتان که به سوی شما فرستاده شده دیوانه است».

( قَالَ رَبُّ=موسی گفت پرودگار
الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ =مشرق و مغرب
وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ =و آنچه بین آن دواست
إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ )اگر هستید ایمان آورندگان

الشعراء (28) Ash-Shu'araa

(موسی) گفت :«(او) پروردگار مشرق و مغرب و آنچه میان آن دو است، اگر بیندیشید».

( قَالَ=گفت فرعون
لَئِنِ اتَّخَذْتَ=اگر بگیرید
إِلَٰهًا غَيْرِي=خدایی غیر از من
لَأَجْعَلَنَّكَ=همانا قرار می دهم تورا
مِنَ الْمَسْجُونِينَ )از زندانیان

الشعراء (29) Ash-Shu'araa

(فرعون) گفت :«اگر معبودی جز من برگزینی، البته تو را از زندانیان قرار خواهم داد».

( قَالَ=گفت موسی
أَوَلَوْ=آیا اگر
جِئْتُكَ =بیاورم برای تو
بِشَيْءٍ =چیزی
مُّبِينٍ )آشکار را

الشعراء (30) Ash-Shu'araa

(موسی) گفت :« حتی اگر معجزه ای روشنی برای تو آورده باشم ؟!»

( قَالَ فَأْتِ =گفت فرعون
بیاور
بِهِ إِن كُنتَ=آن را اگر هستی
مِنَ الصَّادِقِينَ )از راست گویان

الشعراء (31) Ash-Shu'araa

(فرعون) گفت :« پس اگر از راستگویانی، آن را بیاور».

( فَأَلْقَىٰ=پس انداخت
عَصَاهُ=عصایش را
فَإِذَا =پس ناگهان
هِيَ =آن
ثُعْبَانٌ=اژدهایی
مُّبِينٌ )آشکار شد

الشعراء (32) Ash-Shu'araa

پس (موسی) عصای خود را افکند، که ناگهان آن اژدهایی آشکار شد.

( وَنَزَعَ =و بر آورد
يَدَهُ=دست خود(را در گریبانش
فَإِذَا=پس ناگهان
هِيَ بَيْضَاءُ=آن سفید و درخشان بود
لِلنَّاظِرِينَ )برای بینند گان

الشعراء (33) Ash-Shu'araa

و دست خود را (در گریبان فرو برد و) بیرون آورد که ناگهان در برابر بینندگان سفید (و روشن) بود.

( قَالَ=فرعون گفت
لِلْمَلَإِ =ب بزرگان خود
حَوْلَهُ=ک گرداگرد او بودند
إِنَّ هَٰذَا=همانا این
لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ )جادوگری داناست

الشعراء (34) Ash-Shu'araa

(فرعون) به اشرافی که اطراف او بودند؛ گفت :« بی گمان این (مرد) جادوگر دانایی است .

( يُرِيدُ=می خواهد
أَن يُخْرِجَكُم=ک بیرون کند شما را
مِّنْ أَرْضِكُم=از سر زمین تان
بِسِحْرِهِ=باجادوی خود
فَمَاذَا=پس چ
تَأْمُرُونَ )دستو ر می دهید

الشعراء (35) Ash-Shu'araa

(او) می خواهد با سحرش شما را از سرزمینتان بیرون کند، پس شما چه نظر می دهید ؟!»

صفحه ⇔368

( طسم )

الشعراء (1) Ash-Shu'araa

طسم (طا. سین. میم)

( تِلْكَ آيَاتُ =این آیات های
الْكِتَابِ=کتاب
الْمُبِينِ )روشنگر

الشعراء (2) Ash-Shu'araa

این آیات کتاب روشن است.

( لَعَلَّكَ =مباداتو
بَاخِعٌ=هلاک کننده باشی
نَّفْسَكَ أَلَّا =خویشتن را ک
يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ )نمی شوند مومنان

الشعراء (3) Ash-Shu'araa

گویی می خواهی از (شدت غم واندوه) این که آنها ایمان نمی آورند؛ خود را هلاک کنی !

( إِن نَّشَأْ=اگر خواهیم
نُنَزِّلْ =فرو د می آوریم
عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ =بر شما از آسمان
آيَةً=نشا نه ای را
فَظَلَّتْ=پس گردد
أَعْنَاقُهُمْ =گر دن هایتان
لَهَا خَاضِعِينَ )پیش آن فر و تنان

الشعراء (4) Ash-Shu'araa

اگر بخواهیم از آسمان بر آنها نشانه ای نازل می کنیم که گردنهایشان در برابر آن تسلیم (و خاضع) گردد.

( وَمَا يَأْتِيهِم=و نمی آید برایشان
مِّن ذِكْرٍ =هیچ پندی
مِّنَ الرَّحْمَٰنِ=از الله مهربان
مُحْدَثٍ =(پندی )نو
إِلَّا كَانُوا =مگر باشند
عَنْهُ =از آن
مُعْرِضِينَ )روی گر دان

الشعراء (5) Ash-Shu'araa

و هیچ پند تازه ای از سوی (خداوند) رحمان برای آنها نمی آید؛ مگر این که از آن روی گردان هستند.

( فَقَدْ كَذَّبُوا= پس همانا دروغ پنداشتند
فَسَيَأْتِيهِمْ=پس زود آید ب آنها
أَنبَاءُ =خبر ها ی
مَا كَانُوا بِهِ =آنچه آنان ب آن
يَسْتَهْزِئُونَ )ریشخند می کردند

الشعراء (6) Ash-Shu'araa

به راستی آنها تکذیب کردند، پس به زودی اخبار آنچه را که به آن استهزاء (و تمسخر) می کردند؛ به آنها خواهد رسید.

( أَوَلَمْ يَرَوْا =آیا ننگریستند
إِلَى الْأَرْضِ=ب زمین
كَمْ أَنبَتْنَا =ک چقدر
رویانیدیم
فِيهَا مِن كُلِّ =در آن از هر
زَوْجٍ =گونه (گیاه )
كَرِيمٍ )ارزشمندی را

الشعراء (7) Ash-Shu'araa

آیا به زمین ننگریسته اند که چه قدر از هر گونه گیاهان (نیکو و) پر ارزش در آن رویانده ایم ؟!

( إِنَّ فِي ذَٰلِكَ=همانا در این
لَآيَةً ۖ =نشانه هایی ست
وَمَا كَانَ =و نیستند
أَكْثَرُهُم=بیشتر شان
مُّؤْمِنِينَ )ایمان آورند گان

الشعراء (8) Ash-Shu'araa

بی گمان در این نشانه ی (بزرگی) است، و بیشتر آنها مؤمن نیستند.

( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرودگارت
لَهُوَ الْعَزِيزُ =همان پیروز مند
الرَّحِيمُ )مهربان است

الشعراء (9) Ash-Shu'araa

و به راستی پروردگارتو پیروزمند مهربان است.

( وَإِذْ نَادَىٰ =و هنگامی ک ندا کرد
رَبُّكَ مُوسَىٰ=پرودگارت ب موسی
أَنِ ائْتِ=ک بیا
الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ )پیش این قوم
ستمکار

الشعراء (10) Ash-Shu'araa

و (به یاد بیاور) هنگامی را که پروردگارت موسی را ندا داد که به سوی قوم ستمکار برو،

( قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ=قوم فرعون
أَلَا يَتَّقُونَ )ک پرهیز کاری نمیکنند

الشعراء (11) Ash-Shu'araa

قوم فرعون، آیا آنها نمی ترسند ؟!

( قَالَ رَبِّ إِنِّي=گفت پرودگارم
همانا من
أَخَافُ=میترسم
أَن يُكَذِّبُونِ )از اینکه تکذیب کنند مرا

الشعراء (12) Ash-Shu'araa

(موسی) گفت :« پروردگارا ! من می ترسم که مرا تکذیب کنند !

( وَيَضِيقُ =و تنگ می شود
صَدْرِي=قلب من
وَلَا يَنطَلِقُ=و روانی ندارد
لِسَانِي=زبانم
فَأَرْسِلْ=پس بفرست
إِلَىٰ هَارُونَ )ب سوی هارون (ک همراه من باشد

الشعراء (13) Ash-Shu'araa

و سینه ام تنگ گردد و زبانم باز نشود، پس (برادرم) هارون را (نیز) رسالت ده (تا مرا یاری کند) .

( وَلَهُمْ عَلَيَّ =و هست برای ایشان
بر من
ذَنبٌ=گناهی
فَأَخَافُ=پس میترسم
أَن يَقْتُلُونِ )ک بکشند مرا

الشعراء (14) Ash-Shu'araa

و آنها بر (گردن) من (ادعای) گناهی دارند، پس می ترسم که مرا بکشند».

( قَالَ كَلَّا ۖ=گفت ن چنین نیست
فَاذْهَبَا=پس بروید هر دویتان
بِآيَاتِنَا ۖ=با نشانه های ما
إِنَّا مَعَكُم=همانا ما همراه شماییم
مُّسْتَمِعُونَ )و شنونده ی (گفتار شماییم

الشعراء (15) Ash-Shu'araa

(خداوند) فرمود:«چنین نیست، پس شما هر دو با آیات ما بروید، یقیناً ما با شما شنوندگان هستیم.

( فَأْتِيَا=پس آیید هر دو
فِرْعَوْنَ=نزد فرعون
فَقُولَا =پس بگویید
إِنَّا رَسُولُ= همانا ما فرستاده ی
رَبِّ الْعَالَمِينَ )پرودگار جهانیانیم

الشعراء (16) Ash-Shu'araa

پس (به نزد) فرعون بروید، و بگویید:«ما فرستاده ی پروردگار جهانیان هستیم،

( أَنْ أَرْسِلْ =ب اینکه بفرست
مَعَنَا=با ما
بَنِي إِسْرَائِيلَ )بنی اسرائیل را

الشعراء (17) Ash-Shu'araa

که بنی اسرائیل را با ما بفرست».

( قَالَ=گفت (فرعون
أَلَمْ نُرَبِّكَ =آیا نپروریدم تورا
فِينَا=در میان خود
وَلِيدًا= در کودکی
وَلَبِثْتَ=و درنگ کردی
فِينَا =در میان ما
مِنْ عُمُرِكَ=از عمرت
سِنِينَ )چند سال

الشعراء (18) Ash-Shu'araa

دعاء . فهد واصل

( وَلَا يَأْتُونَكَ=نمی آورند (کافران )برای تو
بِمَثَلٍ =مثلی را
=إِلَّا جِئْنَاكَ=مگر
می آوریم برای تو
بِالْحَقِّ=(پاسخی )حق را
وَأَحْسَنَ =و نیکوترین
تَفْسِيرًا )تفسیر را

الفرقان (33) Al-Furqaan

و (کافران) هیچ (اعتراض و) مثلی برای تو نمی آورند؛ مگر آن که برای تو حق و (پاسخی) نیک بیان تر می آوریم.

( الَّذِينَ= کسانی ک
يُحْشَرُونَ=محشورمی شوند
عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ= بر روی هایشان
إِلَىٰ جَهَنَّمَ=ب سوی جهنم
أُولَٰئِكَ شَرٌّ =آنان بدترین
مَّكَانًا=جایگاه را دارند
وَأَضَلُّ =و در گمراهی
سَبِيلًا )را ه اند

الفرقان (34) Al-Furqaan

کسانی که بر چهره هایشان به سوی جهنم محشور می شوند، اینان بد جایگاه تر و گمراه تر هستند.

( وَلَقَدْ=و همانا
آتَيْنَا مُوسَى=دادیم ب موسی
الْكِتَابَ =کتاب را
وَجَعَلْنَا =و قرار دادیم
مَعَهُ أَخَاهُ =همراه او
برادرش
هَارُونَ وَزِيرًا )هارون همراه و یاور او

الفرقان (35) Al-Furqaan

و به راستی (ما) به موسی کتاب (تورات) دادیم، و برادرش هارون را همراه او مدد کار (او) قرار دادیم.

( فَقُلْنَا =پس گفتیم
اذْهَبَا =بروید
إِلَى الْقَوْمِ الَّذِينَ =ب سوی قومی ک
كَذَّبُوا =تکذیب کردند
بِآيَاتِنَا =آیات ما را
فَدَمَّرْنَاهُمْ=پس هلاک ساختیم آنها را
تَدْمِيرًا )هلاک‌ کردنی

الفرقان (36) Al-Furqaan

آنگاه گفتیم :« شما دو نفر سوی قومی که آیات ما را تکذیب کردند، بروید» پس آنها را بشدت (هلاک و) نابود کردیم.

( وَقَوْمَ نُوحٍ =و قوم نوح
لَّمَّا كَذَّبُوا =هنگامی ک تکذیب کردند
الرُّسُلَ=پیامبر شان را
أَغْرَقْنَاهُمْ =غرق کردیم آنها را
وَجَعَلْنَاهُمْ=و قرار دادیم آنها را
لِلنَّاسِ =برای مردم
آيَةً ۖ=نشانه
وَأَعْتَدْنَا =و آماده کردیم
لِلظَّالِمِينَ=برای ستم کاران
عَذَابًا أَلِيمًا )عذابی درد ناک را

الفرقان (37) Al-Furqaan

وقوم نوح را هنگامی که پیامبران را تکذیب کردند، آنها را غرق کردیم، و آنها را برای مردم (نشانه و) عبرت قرار دادیم، و برای ستمکاران عذاب درد ناکی آماده کرده ایم.

( وَعَادًا =و قوم عاد
وَثَمُودَ وَ=و ثمود و
أَصْحَابَ=قوم
الرَّسِّ=اهل چاه را
وَقُرُونًا=و نسل های
بَيْنَ ذَٰلِكَ =از بیین آنها
كَثِيرًا )و بسیاری را

الفرقان (38) Al-Furqaan

و (همچنین) عاد و ثمود و اصحاب رس و نسلهای بسیار را که بین آنها بودند (هلاک کردیم).

( وَكُلًّا =وبرای هر یک (از آنها )
ضَرَبْنَا=زدیم
لَهُ الْأَمْثَالَ=برای آن
مثل هایی (عبرت آمیز را
ۖ وَكُلًّا=و همه را
تَبَّرْنَا =درهم شکستیم
تَتْبِيرًا )در هم شکستنی

الفرقان (39) Al-Furqaan

و برای هر یک از آنها مثلها زدیم، و همگی (آنها) را سخت نابود (و هلاک) کردیم.

( وَلَقَدْ=و همانا
أَتَوْا=گذشتند
عَلَى الْقَرْيَةِ=بر آن
آبادی
الَّتِي= ک
أُمْطِرَتْ =بارانده شده بود بر آن
مَطَرَ =باران
السَّوْءِ= ۚبد
أَفَلَمْ يَكُونُوا=آیا نمی دید ند
يَرَوْنَهَا ۚ= آن ها را
بَلْ كَانُوا= بلکه
لَا يَرْجُونَ=امید نداشتند
نُشُورًا )بر انگیختن را

الفرقان (40) Al-Furqaan

و به راستی آنها (= مشرکان مکه) بر قریه ای که باران بلا بر آن باریده بود، گذشتند، آیا آن را نمی دیدند ؟! (آری، می دیدند) بلکه به (قیامت و) زنده شدن امید (و ایمان) ندارند.

( وَإِذَا =و چون
رَأَوْكَ =ببینند تورا
إِن يَتَّخِذُونَكَ=نمی گیرند تورا
إِلَّا هُزُوًا=مگر ب ریشخند
أَهَٰذَا= آیا این
الَّذِي=آن کسی است ک
بَعَثَ اللَّهُ=بر انگیخته است
الله اورا
رَسُولًا )ب پیامبری

الفرقان (41) Al-Furqaan

و هنگامی که تو را ببینند، فقط تو را به ریشخند (و مسخره) می گیرند، (و می گویند:) آیا این همان کسی است که خداوند او را به پیامبری فرستاده است ؟!

( إِن كَادَ=همانا نزدیک بود
لَيُضِلُّنَا =ک گمراه کند ما را
عَنْ آلِهَتِنَا =از اله هایمان
لَوْلَا=اگر شکیبایی
أَن صَبَرْنَا =نمی کردیم
عَلَيْهَا ۚ =بر آنها
وَسَوْفَ=و ب زودی خواهند
يَعْلَمُونَ=دانست
حِينَ= وقتی ک
يَرَوْنَ=ببیند
الْعَذَابَ =عذاب
مَنْ أَضَلُّ=ک چ کسی
در گمراهی
سَبِيلًا )راه است

الفرقان (42) Al-Furqaan

اگر ما بر (پرستش) خدایان مان استقامت نمی کردیم، نزدیک بود که ما را از (پرستش) آنها گمراه کند! و چون عذاب (الهی) را ببینند؛ به زودی خواهند دانست چه کسی گمراه تر (بوده) است.

( أَرَأَيْتَ =آیا دیدی
مَنِ اتَّخَذَ=آن کسی را ک
گرفته است
إِلَٰهَهُ =الهش را
هَوَاهُ=هوای خویش
أَفَأَنتَ=آیا تو
تَكُونُ =هستی
عَلَيْهِ =بر وی
وَكِيلًا )مراقب و نگهبان (ک او را هدایت کنی

الفرقان (43) Al-Furqaan

آیا دیدی کسی را که هوای (نفس) خود را معبود خود برگزیده است ؟! آیا تو می توانی بر او (وکیل و) نگهبان باشی؟ !

صفحه ⇔363