کورش سلیمی

بدحالی
یعنی در تلاشی
جایی که نمی توانی کاری انجام دهی،

کاری انجام دهی.


کورش سلیمی



https://t.me/kooroshsalimi

وقتی بدحال می شوم ،
تنها کار مفیدی که دارم رسیدگی به حالم است، خدا به جهان رسیدگی خواهد کرد.

وقتی بدحال هستم
فقط یک چیز در کل جهان نیاز به رسیدگی از سمت من دارد:
خودم ،
چون در حال حاضر من خودم مشکل جهان هستم.

کورش سلیمی


https://t.me/kooroshsalimi

اگر خواستم سیلی در گوش کودکی زباله گرد بزنم، دستم را بگیر

چون اینگونه بودن، تو را از بی تفاوت بودن قشنگ تر می کند.

اما به این خاطر اینکار را نکن که چنین کاری تو را از من قشنگ تر می کند.

آیا با این کار از من قشنگ تر می شوی؟


این را خدا می داند.
من نمی دانم
تو نمی دانی

و تو را بخدا بیا نخواهیم که بدانیم،
تا ابد

کورش سلیمی


https://t.me/kooroshsalimi

https://t.me/kooroshsalimi

روزهای بد


وقتی در مسیر باشی- هر مسیری- روزهای بد، بد نیستند.

در مسیر زندگی، زندگی به روزهای خوب و بد تقسیم نمی شود، فقط روزهای آسان و سخت خواهیم داشت.

ممکن است روزهای سخت پربارتر هم باشند. در هرصورت زندگی در همه حال به دنبال ممکن تر کردن خودش است. در این مسیر بعضی روزها به آسانی روزهای دیگر نیست.

چه باید کرد؟


۱- وحشت نکن
۲- ناامید نشو
۳- عصبانی نشو


در واقع یعنی هیچ کاری نکن،
زندگی درحال پیش بردن خودش است و نه از دست دادن خودش .

به زندگی اعتماد کن، چیزی فراتر از اعتماد ممکن نیست.

از آن پاسخ خواهی گرفت و نتیجه را که می بینی دفعه بعد اعتماد آسان تر خواهد شد.

بی اعتمادی رشته هایی که تو را در مسیر نگه داشته بودند پاره می کند و بازسازی آنها زمان خواهد برد.

ناامیدی، وحشت و‌خشم نسبت به آنچه که تاکنون در زمین ممکن شده مثل زیر رو کردن خاک گلدانی از جوانه های نو رسیده از سر بی تابی است.

آهنگ جان

کورش سلیمی


https://t.me/kooroshsalimi

آری جان جهان می شود
جان همه جهان می شود

اما نمی تواند در تمام جهان، جهان شود. دست کم هنوز نمی تواند.

اگر چنین امکانی می داشت حیات همه سیاره ها و ستاره ها را مانند زمین در بر می گرفت.

جان در دلخوری و دغدغه کمتر جهان می شود و در دلشکستگی و ناامیدی تمام می شود.

در محدوده ای بمانید که زندگی برای خود ممکن کرده است.

محدوده زندگی، همان جایی است که بخشش و اعتماد آسان است. هرچه از شاهراه حیات دورتر می شویم، بخشش و اعتماد سخت تر می شود.

شاهراه راه زندگی همان جایی است که بخشیدن و اعتماد کردن طبیعی ترین شکل بودن است. درست همانگونه که جوانه های بهاری انجامش می دهند.

در قلب شاهراه حیات، خودِ بخشش، خودِ اعتماد می شویم.

دیگر به چه آدرس دهی بیشتری نیاز داریم؟

آنگاه که نمی توانیم انجامش دهیم، فقط یعنی خیلی دور شده ایم. سخت است چون مدت ها پیش مرزهای زندگی را رد کرده ایم.

باید بازگردیم.
هرچقدر هم که سخت باشد باید با گام های هرچند کوچک بازگردیم. با برداشتن هر قدم، قدم بدی آسان تر می شود.

کورش سلیمی


https://t.me/kooroshsalimi

معلم بزرگ


بدحالی معلم حقیقی زندگی است.

بدحالی به زندگی یاد می دهد که شاهراه حیاتی را پیداکند و خود را در آن نگاه دارد.

فقط کافی است که آن را درست بخوانیم. همانطور که زندگی در سراسر ابدیت در طی صدها میلیون سال پش از آغاز حیات آن را یادگرفت.

مهارتی که ما امروز وارث آن هستیم و درحال توسعه دادن آن به سمت شکوفایی لطیف تر هستیم.

اگر بدانیم این جان ماست که تجربه هستی و نیستی می شود، یاد خواهیم گرفت چگونه بدحالی را بخوانیم.

بدحالی به ما نمی گوید چه چیزی بد است،
بلکه می گوید در چیزها چگونه تمام می شویم.
محدوده بقا را به ما نشان می دهد و نشان می دهد کی و کجا مرزهای حیاتی بخشش و اعتماد را رد کردیم.


باید یا بگیریم بجای بدگفتن به مهتاب به گاه تب،
به فضایی که زندگی در آن برای من ممکن می شوم بازگردم.


کورش سلیمی


https://t.me/kooroshsalimi

پرسش:
چقدر می توان با قدرت فکر و جذب در زندگی مشترک بهبود ایجاد کرد ؟

من:
چه چیزی را می خواهید با کمک تغییر در زبان، جذب کنی؟

پرسش:
چیزی که بتواند زندگی مشترک ما را نجات دهد.

من:
اگر می توانی زبان خود را برای جذب وقایع مطلوب به امید تغییر اوضاع زندگی مشترک تغییر دهی چرا مستقیما خود زندگی مشترک یعنی همان گفتگوی مشترک در جهان-زبان را تغییر نمی دهی؟!

نگاه کن، زبان و گفتگو، همان چیزی است که به آن می گویی زندگی مشترک.


کورش سلیمی


https://t.me/kooroshsalimi

- بیا دیگه رسیدیم.

کجا؟

- به سعادت

اما حال من که بده

-خوبه ، گفتم رسیدم .

چطور؟ می گم حالم بده

-برای داشتن حال باید جان داشت.
از جان نداشتن تا جان داشتن چند صد میلیون سال راهه که اومدیم،

از بد تا خوبش یک قدم فاصله بیشتر نیست.


کورش سلیمی


https://t.me/kooroshsalimi

ظرفیت سعادت

در بدن من، در رابطه های من، در دارایی های من، در شهر من...ظرفیتی برای سعادت وجود دارد.

ظرفیتی برای شادی، عشق، شهامت و آزادی
شاید چیز نباشد،
اما کم یا زیاد ظرفیتی برای آن هست.


نمی گویم چیزی را عوض نکن یا تغییر نده، می گویم ابتدا ظرفیت های فعال نشده سعادت را در همان چیزی که هست فعال کن
قبل از اینکه از آن بگریزی.


آنگاه احساس کفایت تو را در بر می گیرد.

رشد نیازی به احساس عدم کفایت ندارد.

کورش سلیمی



https://t.me/kooroshsalimi

براکا دوره تعالی نیست، دوره توالی است

شما بی هیچ وقفه و مکثی، توالی آن جنبش آغازین حیات هستید که هستی را به تماشا نشسته است


این اتفاقی است که قبلا خود را ممکن کرده است، اما ما سرگردان به چیزی در آینده دل بسته ایم. چیزی که حتی نمی دانیم چه می تواند باشد!

کاش قبول می کردیم آنچه که هم اینک و از پیش محقق شده را دریابیم و اگر آن کافی نبود آنگاه به دنبال غایت فرا نرسیده می گشتیم.

کورش سلیمی



https://t.me/kooroshsalimi

شاید شایسته بخشیده شدن نباشد، اما موضوع شایستگی نیست . هیچ چیز در زندگی نمی تواند وجود داشته باشد که ارزش بخشیده نشدن را داشته باشد، که بتواند از پس قیمتی که برای ان پرداخت می کنی برآید.

چون نبخشیدن به شکل هولناکی گران است.

به زندگی به شکل یک رویا نگاه کنید ،
نمی دانم چه اتفاقی برای رویا بین رخ داده است اما هرچه که باشد بی شک به این نمی ارزد که رویا بین جان خود را در یک نقطه گرفتار کند و نیرویی که رویابینی را ممکن می کند صرف تکرار کابوس وار یک حالت شود.

هیچ ماجرایی رویا را کابوس نمی کند غیر از گیر افتادن در حالتی تکرار شونده.

چیزی در رویا هزینه کابوس را توجیه نمی‌کند و هیچ ماجرایی در زندگی هزینه عدم بخشش را توجیه نمی کند چرا که جانی که زندگی
می شود در
نقطه عدم بخشش متوقف می شود.

کورش سلیمی

https://t.me/kooroshsalimi

نگاه کن هیچ گاه پیش از این چنین چیزی نبوده است،
یا حتی چیزی شبیه به آن .

- اما قبلا بارها در این مسیر قدم زده ای

من‌ آری،
اما نه جانی که آن می شود.

هرگاه احساس کردی جهان پیش رو تکراری است،
جانت به اندازه کافی تازه نیست.

کورش سلیمی


https://t.me/kooroshsalimi

#پرسش و پاسخ


پرسش:
چرا غيبت کردن بد است؟


پاسخ:
آنچه انجام مي دهيم يا هوشمندانه است يا احمقانه.

رفتار هوشمندانه رفتاري است كه حاصل آن به حال همگان سودمند است.
و خردمندي خود را در تشخيص سود از زيان نشان مي دهد.

آنكه سود را انتخاب مي كند هوشمند است و فراتر از او آن كه سود را به درستي تشخيص مي دهد خردمند است.

كسي كه نمي داند سود حقيقي در چه انتخابي قرار دارد و سودش را به درستي تشخيص نمي دهد هنوز خردمند نشده است.

اما آنكه اصلا به دنبال سود خود نيست و آگاهانه زيان را انتخاب مي كند هوشمند هم نيست، احمق است.

غيبت كردن يك حماقت خنده دار است.
غيبت كردن آشكارا هيچ سودي براي هيچ كس ندارد.
وقت و انرژي قابل توجه اي صرف كاري مي شود كه هيچ نفعي ندارد.

حماقت حاصل بستن چشمهاست.

يك بار به فرايند غيبت كردن نگاه كن.
ببين در ازاي مصرف كردن وقت و انرژي خود و ديگران چه چيزي داري بدست مي آوري؟

آزردگي! ...
هرزمان كه آن را ببيني خود به خود متوقف مي شود و هوشمندي آغازميشود.


کورش سلیمی


https://t.me/kooroshsalimi

حیرت تازه دیدن جهان است. گویی هیچگاه پیش از این آن را ندیده ای.

اما؛
تازگی جهان به جهان نیست، به تازگی جانی است که آن را در می یابد.


کورش سلیمی

https://t.me/kooroshsalimi

دوره آهنگ جان چه فایده ای دارد؟

این دوره درباره حال خوب و بد است و‌ مهارت بهبود‌‌حال در
هر سه سطح
رویدادی، کلی و بنیادین را دنبال می کند.



کورش سلیمی


https://t.me/kooroshsalimi

برای دست یافتن
به
شادی در جهان بیرون،

از کشف شادی در
درون آغاز کن
و در تمام مسیر
با آن هماهنگ بمان

هیچ راه دیگری
به مقصد نمی رسد.




آهنگ جان
کورش سلیمی

https://t.me/kooroshsalimi

سکوت
هنر رازآلود



عبارت ((سکوت ذهن)) به چه وضعیتی اشاره می کند؟

چه فایده ای دارد؟
و چگونه ممکن می شود؟

پیدا کردن سکوت یعنی پیدا کردن بیکرانه های دست نخورده و بکر در ساحت وجود


عبارت ((سکوت ذهن)) به چه وضعیتی اشاره می کند؟

چه فایده ای دارد؟
و چگونه ممکن می شود؟

پیدا کردن سکوت یعنی پیدا کردن بیکرانه های دست نخورده و بکر در ساحت وجود


کورش سلیمی



https://t.me/kooroshsalimi

دوستی

رابطه هایی خوب هستند و رابطه هایی بد ،
رابطه هایی هستند که می توانیم آنها را ترک کنیم، رابطه هایی هستند که نمی توانیم یا نمی خواهیم ترک شان کنیم.
وقتی رابطه ای بد اما ترک ناشدنی را تجربه می کنیم، جهنم آغاز شده است.

چگونه می توان رابطه ی عاطفی خود را نجات داد؟ چگونه می توان مانع از مرگ عشق و دوستی در رابطه شد؟

با ما در دوره دوستی همراه شوید تا سفر به بینش ها و باورهای ذهنی را تجربه کنید. سفری با لحظه های شگفت انگیز و دور از انتظار، سفری به سوی دنیایی تازه که دوست بودن را به یک انتخاب تبدیل می کند.

ما روابط زیادی با دنیای اطراف خود داریم: روابط عاطفی، خانوادگی و اجتماعی. برای حفظ و تداوم روابط اجتماعی یا روابط دور همین قدر کافی است که رابطه کم تنش و پر بازده باشد.
به دلیل اهمیتی که روابط کاری و اجتماعی در زندگی ما دارند ، حفظ و پایداری آنها الویت اول می تواند باشد.

اما در رابطه های خانوادگی و عاطفی اگر رابطه ی خود را دوست نداشته باشیم ، احساس خوشبختی آسان نخواهد بود. می توان گفت رابطه ی دوست داشتنی لازمه ی هر رابطه ی سعادت بخش است.

کورش سلیمی

دوستی
https://t.me/kooroshsalimi

کورش سلیمی


https://t.me/kooroshsalimi

همیشه نسبت به ارزش زندگی احساسی دارم.
زندگی گاهی عمیقا نامید کننده می نماید، به دلایل زیادی و گاهی باشکوه و شاد است.

نمی دانم کدام سویه به حقیقت نزدیک تر است، اما می دانم هر تشخیصی که داشته باشم فاقد اعتبار است.

می توانم زندگی را اندوه بار درک کنم اما در عین حال می دانم این حسی است که خود زندگی فراهم کرده است.
هیچ حسی از زندگی ناظر به زندگی نیست. نمی توانم به شکل معتبری زندگی را قضاوت کنم فقط می توانم چنین حسی داشته باشم.
چون زندگی این امکان را فراهم کرده است که نسبت تمامیت آن حسی داشته باشم. ولی اشتباه است که فکر کنم این حس
می تواند حرفی درباره زندگی زده باشد.

احساس و ادراک من نسبت به زندگی ، کاریست که با زندگی می توانم انجام دهم بی آنکه توانسته باشد چیزی درباره آن به من گفته باشد.

‌اگر زمانی حس کردی زندگی چیز بدی است، وحشت نکن .
هیچ چیز را کشف نکرده ای.
تنها چیزی که می شود گفت این است که کار بدی با جان کرده ای.
کار بد خود همان قضاوت بد است.

قبل از آنکه منهدم شوی قضاوت خوب را پیدا کن.

کورش سلیمی



https://t.me/kooroshsalimi

آهنگ جان

آهنگ جان مهارت عبوراست از حس و حالی که داریم به سوی حس و حالی که می خواهیم داشته باشیم و تفاوتی نمی کند بنای حرکت از چه حالی به چه حالی را داریم.

حس و حالی که تجربه می شود آهنگ جان ماست و تغییر آن سفر جان است،
سفری شگفت انگیز در گستره شبکه ادراک.

علاوه بر یادگرفتن چگونه سفر کردن،
از میان بی شمار مقصدی که برای سفر وجود دارد
سرزمین های حیرت،شهامت،
شادی و آرامش
کشف و آدرس دهی می شوند.

کورش سلیمی

آهنگ جان


https://t.me/kooroshsalimi

رفاقت

مرزهایی دارد
که نه از سر بی میلی یا ترس
بلکه
از سر احترام رعایت می شوند.


کورش سلیمی



https://t.me/kooroshsalimi

مارمولک مریخی


تصور کنید که مریخ نورد ناسا عکسی از سطح مریخ ارسال می کند که وجود یک مارمولک کوچک را نشان می دهد.

بی گمان دنیای دانش ابتدا شکه می شود و سپس در شعفی وصف ناپذیر فرو می رود.

آنها سال ها به دنبال مقدمات حیات در سیاره های دیگر گشته اند، خواب شانس دیدن حیات مقدماتی نظیر آثار پلانگتون یا باکتری راهم نمی دیدند.

و حالا یک مارمولک!!!

این بزرگترین کشف تاریخ علم تا به این لحظه است، اما چرا؟

مگر مارمولک کوچک چه ارزشی دارد؟

برای تو‌ چنین کشفی چه معنی دارد؟ چرا این خبر مهم است؟ وجود مارمولک در مریخ چه چیزهای دیگری را نشان می دهد؟

این پرسش کندوکاوی است در باب ارزش
ذاتی زندگی .

به آن پاسخ خودت را بده.

اجازه بده به آن فکر کنی. با آن درگیر شو. این سوال درباره مارمولک مریخی نیست،

درباره خود ماست.


کورش سلیمی


https://t.me/kooroshsalimi

دانه ای در جنگل جوانه می زند،
جوانه به درخت های سر به فلک کشیده نگاه می کند و می اندیشد که در رقابتی نابرابر برای زندگی قرار گرفته است.
او می باید زندگی خود را در انبوهی از زندگی ممکن کند که از او تواناتر و آموخته تر هستند.

البته این قضاوت خط به خط درست است. فقط کامل نیست.
بیاید به این فکر کنیم که دانه در بیابان یا صحرا افناده بود.
چه می شد؟
آیا شانس بیشتری برای روییدن داشت؟

انبوه زندگی در جنگل ، جوانه زدن او را ممکن کرده است.

رقابت در دریای زندگی ،
رقابتی در جهت بردن امکان زندگی نیست. بلکه رقابتی است در جهت پیشرفت مهارت بقا.

مهارت ورزی ای که برای دانه داخل جنگل مقدور تر و سهل تر است تا خارج آن.



آهنگ جان

کورش سلیمی


https://t.me/kooroshsalimi

زندگی، حس و حال زندگی است.

فرزندم بازی کامپیوتری می کند.
بازی ها فرق کرده اند. دیگر به سادگی بازی هایی که من می شناختم نیستند. در بازی اتفاق های رخ می دهد. دارایی های زیاد و متنوعی در آنها تعریف شده و موقعیت های بسیار.

اما چه دارایی در یک بازی مجازی
می تواند وقت و هزینه حقیقی که برای آن پرداخت شده است را جبران کند؟

می توانی امتیازهای زیادی بدست بیاوری، متریال زیادی جمع کنی، اسلحه های فراوان، املاک، الماس، طلا و پول مجازی بازی.


برای درک موقعیت بازیکن را در یک گیم نت که بصورت دقیقه ای او را شارژ می کند تصور کنید. بازیکن برای بدست آوردن هر دارایی باید زمانی را صرف کند و این او را با پول حقیقی شارژ می کند.

بازیکن چه مقدار الماس یا طلا باید جمع کند که پولش جبران شود؟
او می داند در ازای کوهی از آن الماس ها هم یک ریال به او بر نخواهند کرداند.

اما نکته جالب تر این است که برای خرج کردن طلا و الماس هایی که بدست آورده هم باید پول حقیقی خرج کند.
یعنی خرج کردن هم زمانی می برد و او برای آن هم با پول حقیقی شارژ می شود.

در نهایت چه چیزی در این بازی
می تواند بدست آورد که ارزش پولی که هزینه کرده است را سر کند؟ آیا چیزی وجود دارد؟

بله، حتما وجود دارد. مگر این همه بازیکن مشتاق را نمی بینی؟ این اشتیاق حکایت از سری دارد.

چیزی وجود دارد که پرداخت برای بازی را توجیه و بصرفه می کند، اما مسلما نه چیزی در بازی، بلکه آن خود بازی است.

بازیکن برای الماس ها، املاک و اسلحه ها... پول پرداخت نکرده است بلکه برای رسیدن به حس و حال بازی پول پرداخت می کند.

بازی حالی دارد که به پول حقیقی که پرداخت می‌شود می ارزد. البته برای کسی که حال بازی را گم نمی کند نه برای کسی که بازی کردن را با جمع آوری الماس ها اشتباه گرفته می خواهد مبلغی را که شارژ شده اینگونه جبران کند.


نمی توانید آنچه که با گذر عمر از دست می رود را با بدست آوردن چیزی در زندگی جبران کنید. زندگی گران است و هیچ چیز جبران عمر از دست رفته را نمی کند. نه موفقیت، نه افتخار و نه حتی رابطه و محبت.

زندگی، حس زندگی است و این تنها چیزیست که می تواند زندگی را توجیه کند.

الماس های داخل بازی زمانی ارزشمند هستند که حس بازی را گرفته باشی و گرنه هیچ مقدار از آن چنین حسی را ایجاد نمی کند. همیشه بدست آوردن کدهای تقلب آغاز پایان دوران بازی است.

به همین سان هر موفقیت و رابطه ای زمانی ارزش خود را نشان می دهد که پیش از آن زندگی حس شده باشد.


کورش سلیمی



https://t.me/kooroshsalimi