در مورد جزایر سه گانه، تا وقتی که ایران حاضر به مذاکره با طرف مدعی یا حضور در دادگاههای بینالمللی نشود، پرونده اختلاف در هیچ محکمهای توسط امارات قابل طرح و بازگشایی نیست و امکان صدور هیچ حکمی علیه ایران وجود ندارد.
بنابراین تمام این بیانیههایی که روسیه و چین و اتحادیه اروپا و اتحادیه عرب پای آن را امضا میکنند فاقد هرگونه ارزش حقوقی و حقیقی هستند و هیچ تهدیدی محسوب نمیشوند.
پس اگر دیدید یا شنیدید که یک دادگاهی یک نهاد بینالمللی یک دستخری چیزی پیدا شد و حکمی داد و قضیه جدی شد بدانید و آگاه باشید که افرادی از داخل خود جمهوریاسلامی با تن دادن به مذاکره و حضور در دادگاه و… دست امارات را پر کردهاند و قطعا معاملهای در کار بوده است.
البته که با توجه به اقتصاد دستوری و رانتی و وجود اصلاحطلبان و اصولگرایان چنین خیانت و حماقتی هیچ بعید نیست؛
بخصوص اینکه اساس حکمرانی اقتصادی و تفکر اقتصادی حاکم بر ایران چه از نوع اصلاحطلب و چه از نوع اصولگرایش بر فروش منابع و فرصتها استوار بوده و هست و بعید نیست عاقبت کار به جزیره فروشی بکشد «اینجا» و برای این منظور هم امثال زیباکلام را برای مالهکشی و توجیه جلو بفرستند که:
«اگر نفروشیم بهانه دست امارات و عربستان میافتد و یک تیر چراغبرق سالم نمیگذارند و اگر بفروشیم با پول آن میتوان سفره مردم را فلان کرد و حقوق بازنشستگان را بهمان کرد و اصلا جزیره به چه درد ما میخورد و جز دردسر چه دارد و…»
خلاصه نگران خارجیها نباشید، از کرمهای داخلی بترسید.