کفش‌های آهنی

بن‌بست مسدود شد اما نرخ دلار 82900 را لمس کرد!

یکی دو هفته است که وب‌سایت بن‌بست از دسترس خارج شده، دیگر پهپادی در آسمان نیوجرسی پرواز نمی‌کند، تنش در سوریه کاهش پیدا کرده و غزه هم با اسراییل قرارداد آتش‌بس بسته؛ پس آقایان همتی و فرزبن این‌بار چه پاسخی دارند که چرا نرخ دلار، رکورد 82900تومان را زده؟!

چند روز بعد از اینکه رییس بانک‌مرکزی جمهوری‌اسلامی با نام بردن از سایت بن‌بست، افزایش نرخ ارز را مربوط به توطئه این وبسایت دانست «اینجا» و تمام تشکیلات پولی و مالی جمهوری‌اسلامی را عاجز در برابر یک وب‌سایت که سرور آن در آمریکاست نشان داد، این وبسایت مسدود شد و الان یکی دو هفته است که به روزرسانی نمی‌شود؛ اما با این حال نه تنها نرخ ارز کاهش پیدا نکرد بلکه رکورد 82900تومان را هم شکست.

البته فرزین در این جهاد حماقت، تنها نیست. همه وزیران و مدیران دولت‌های روحانی و رییسی هم عامل افزایش قیمت‌ها را وبسایت‌ها و آگهی‌های فروش می‌دانستند و آنها را مسدود کردند تا خودرو و خانه ارزان بشود. اینکه چنین ترکیب یکدستی از جهالت، همیشه در رأس کار قرار می‌گیرند شاید تصادفی نیست.

با توجه به پست «ترامپ معامله‌گر است اما جنده‌باز نیست» این پرسش مطرح می‌شود که تعریف جندگی یا فاحشگی چیست؟

فاحشه یا جنده به مرد یا زنی می‌گویند که درامدش از طریق تن‌فروشی است. تن‌فروشی به این معنی که فرد بدون اینکه احساس و نیاز و کشش طبیعی‌ خود را در نظر بگیرد فقط بخاطر بدست آوردن امکانات مادی وارد یک رابطه می‌شود و به قول معروف جسم و روحش را می‌فروشد.

البته این لزوما چیز بدی نیست بخصوص اینکه اگر فرد خیلی صریح و بدون پرده‌پوشی و توجیه‌تراشی این کار را به عنوان ارائه خدمات جنسی انجام بدهد اما زمانی که این کار را در پوشش ازدواج و رابطه عاشقانه و… انجام بدهد نه تنها خود بلکه جامعه را به لجن می‌کشد زیرا با این تعریف در بسیاری از روابط قانونی و شرعی ازدواج یا روابط دوستی که در آن یک طرف بدون داشتن احساس مطلوب نسبت به خلقیات و خصوصیات طرف مقابل و حتی با وجود نفرت اما صرفا بخاطر مادیات ارتباط برقرار می‌کند، زن یا مرد مذکور جنده به حساب می‌آیند.

بنابراین جندگی نه یک ویژگی قانونی و فیزیکی و جنسیتی ملموس بلکه یک ویژگی انتزاعی و ذهنی و انسانی است. خیلی از ما در بسیاری از امور و مراودات روزمره خود ممکن است ذهنیتی فاحشه داشته باشیم.

با همین تعریف کسانی که معتقدند ایران باید برای حل مشکلات اقتصادی خود که ناشی از کژمنشی و کم‌کاری و کج‌اندیشی اقتصادی است به مذاکره و دیپلماسی متوسل بشود، دقیقا همانند مردان و زنانی هستند که بجای تلاش برای پیدا کردن راه‌حلی برای سیر کردن شکم خود و خانواده‌شان به دنبال دیپلماسی و مذاکره با بقال و‌ قصاب محل هستند. اینها ذاتا ذهن فاحشه دارند و احتمالا اگر در زندگی شخصی خودشان هم در شرایط سخت قرار بگیرند تن به تن‌فروشی یا قوادی هم بدهند، منتها به لطف جمهوری‌اسلامی از وضعیت مالی خوبی برخوردارند و فعلا فقط برای ملت ایران نسخه فاحشگی می‌پیچند.

مثلا حسن روحانی وقتی می‌گفت حتی مشکل آب خوردن ما هم با برجام حل می‌شود یا وقتی ظریف می‌گفت هر توافقی از بی‌توافقی بهتر است یا وقتی مسعود نیلی هر روز می‌گوید مشکل اقتصادی ما فقط و‌ تنها فقط از طریق آشتی با دنیا (بقال‌ها و قصاب‌های جهانی) حل می‌شود و قبل از آن، هر نوع اصلاح اقتصادی بی‌نتیجه و خطرناک است و… اینها یعنی چه؟

وقتی احمدی‌نژاد در دانشگاه کلمبیا گفت ما در ایران همجنس‌باز نداریم، روشنفکران غرب‌گدای وطنی بدون استثناء عرق شرم ریختند که ای وای! این حرف‌ها باعث خجالت ملت ایران در آمریکا شد.

حالا ترامپ دیشب در سخنرانی مراسم تحلیف با صدای بلند یک درجه شدیدتر همین حرف را گفت؛ اینکه ما در آمریکا فقط دو‌ جنس زن و مرد داریم.
یعنی آن روشی که در ایران برای دور زدن همجنس‌گرایی از طریق تغییر جنسیت انجام‌ می‌شود را بکل منتفی کرد.

حالا آیا روشنفکران وطنی سوخته در حسرت غرب، نظری ندارند؟

ترامپ، معامله‌گر است اما جنده‌باز نیست!

به بیان دیگر ترامپ با کسانی که نگاه‌شان به معامله از جنس تن‌فروشی است نمی‌تواند معامله کند. معامله درست از نگاه مردان واقعی یعنی ازدواج با عشق اما یک جنده حتی در معامله ازدواج، به دنبال فروش بخشی از جسم و روح و شرف است تا بجایش پول و امکانات بگیرد (تعریف جندگی دقیقا همین است و ربطی به مشروع یا نامشروع بودن رابطه ندارد) و یک مرد واقعی هرگز با یک تن‌فروش که فقط جذب پول و ثروت می‌شود معامله و معاشقه نمی‌کند و اگر بکند احساس کراهت و بیزاری به او دست می‌دهد.

حال شما ببینید گفتمان دولت روحانی و امثال ظریف و بوقچی‌ها و بدنه هواداران آنها به دیپلماسی چگونه است؟ آنها به صراحت ایران را در جایگاه یک تن‌فروش قرار می‌دهند که باید ناموسش را بخاطر شکم بفروشد؛ این در حالیست که شکم را باید با کار و زحمت و تدبیر و اصلاح امور تامین کرد نه تن‌فروشی.

حال پرسش اینکه دیپلماسی درست ایران در برابر آمریکا چگونه باید باشد؟

پاسخ من این است که اول باید این لباس فاحشگی را از تن دراورد؛ اینکه امثال روحانی و ظریف و پزشکیان و… هر روز پشت تریبون بروند و از گرسنگی مردم دم بزنند و تمنای پول در ازای دادن چیزهایی از آمریکا بکنند شاید مورد علاقه دموکرات‌های جنده‌باز باشد (که همان‌ها هم دیگر علاقه‌ای به این روسپیان پیر نشان ندادند) اما مورد علاقه ترامپ که اهل عشق‌بازی است نیست و او حتی یک پول سیاه هم جلوی جک و جنده‌ها نمی‌اندازد.

اینکه با اقتصاد دستوری و فساد سیستماتیک کشور را به ورشکستگی بکشانیم و بعد هم انتظار داشته باشیم از راه دیپلماسی، مشکل اقتصادی را حل کنیم به وضوح خود را در جایگاه تن‌فروشی قرار داده‌ایم.

این پیشنهاد فائزه هاشمی مبنی بر «بازگشایی سفارت‌خانه‌های ایران و آمریکا بدون مذاکره و ‌شرط و شروط» یعنی تعطیلی برجام و ظریف و این مذاکره‌بازی‌های بی‌سر و ته و بی‌سرانجام.

این همان عادی‌سازی است که من همیشه روی آن تاکید داشتم.

لطفا مطلب بسیار مهم زیر در مورد «علاقه دیرپای ترامپ به عادی‌سازی روابط با ایران» را که چند ماه قبل نوشتم بخوانید:

https://t.me/kafshhaye_aahani/6203

اگرچه فائزه هاشمی در تمام طول این‌ مصاحبه حرف مزخرف زد اما یک جمله بسیار طلایی و یک راهکار کلیدی در مورد رابطه و مذاکره با آمریکا گفت که من تا به حال از هیچ مسوول یا کارشناسی چنین نقطه‌نظر راهبردی و عملگرایانه و دقیق را نشنیده بودم.

آن جمله طلایی این بود:
«لزومی به مذاکره با آمریکا نیست بلکه باید سفارت‌خانه‌ها را در دو‌ کشور بازگشایی و ارتباط را مثل بقیه کشورها برقرار کنیم»

اگرچه فائزه بعد از این جمله و در ادامه با توضیحات بیشتر همین جمله طلایی را هم لوث کرد. منتها نکات بسیار راهبردی در پس این حرف وجود دارد و به نظرم بهترین و شرافتمندانه‌ترین کار برای ایران همین است:

اینکه بدون مذاکره در مواردی که خود موضوع مذاکره نفی شرافت و استقلال ایران است، طرف ایرانی پیشنهاد بازگشایی سفارتخانه‌ها را قبل از شروع مذاکرات مستقیم به آمریکا بدهد. این دست ایران را برای حفظ حقوق عادی‌اش بسیار قوی خواهد کرد و دست آمریکا را در پوست گردو می‌گذارد.

خوب به این حرف‌های فائزه هاشمی گوش کنید؛ این دختر چنان آتش‌پاره و جهنمی است که از لحظه‌ای آسوده نشستن مردمان سیستان‌وبلوچستان برآشفته و به آنها گیر داده که‌ چرا دور چهار راه‌ نشسته‌اید ‌آفتاب می‌گیرید؟!

فائزه هاشمی می‌گوید یارانه نقدی را نباید به مردم بلکه باید به سیاق سابق به مولد (بخش تولید) می‌دادند تا رشد و اشتغال ضربه نخورد.
(همان تز مشترک امثال مسعود نیلی از این سو و امثال یاسر جبراییلی از آن سو؛)

مجری آش‌مال هم یک کلمه ازو‌ نمی‌پرسد چطور اگر خود تو و مهدی و فاطمه و محسن کار نکنید و مفت بچرخید ضربه به تولید و اشتغال نیست اما دادن درصد کوچکی از سهم مردم سیستان‌وبلوچستان از منابع ملی به خودشان باعث گداپروری و بیماری و بی‌عاری است؟

بله! ترامپ اهل معامله است اما مشکل اینجاست که شما معامله بلد نیستید.

نمی‌دانم اولین بار چه کسی این جمله را که «ترامپ، تاجر و اهل معامله است» در دهان اصلاح‌طلبان گذاشت که آنها هر جا می‌نشینند همچون فیلسوفی که با افتخار از یک نظریه جدید پرده برمی‌دارد آن را تکرار می‌کنند و نسخه معامله می‌پیچند؟

خب حالا اوکی! قبول! ما هم تایید می‌کنیم که ترامپ اهل معامله است، اما مشکل اینجاست که شما معامله بلد نیستید وگرنه می‌فهمیدید قبل از نشستن پشت میز معامله نباید اینقدر شوق و ذوق و نیاز نشان بدهید.

قطعا اگر ترامپ معامله‌گر خوبی باشد که هست، هرگز به فروشنده‌هایی که قبل از معامله اشتیاق و اضطرار و نیاز خود برای معامله را فریاد می‌زنند و هر لحظه دم‌ تکان می‌دهند، امتیاز نمی‌دهد که ‌هیچ، حتی متاع آنها را به نصف قیمت هم نمی‌خرد.

جای سوال دارد که این اصلاح‌طلبان اگر ملک خودشان را هم‌ بخواهند بفروشند، همینطور رفتار می‌کنند؟
آیا قبل از معامله جلوی چشم خریدار بالا پایین می‌پرند و‌ بلند بلند طوری که طرف مقابل بشنود مثلا می‌گویند اگر نفروشیم، چکهای‌مان را چطور نقد کنیم؟ برای پرداخت اقساط فلان چه خاکی به سرمان بریزیم؟ هر معامله‌ای بهتر از معامله نکردن است چون‌اگر معامله نکنیم به زندان می‌افتیم و بچه‌هایمان از گرسنگی می‌میرند و….؟

در اینصورت آیا خریدار که چنین اضطراری در این معامله ببینید، حتی به نصف قیمت رضایت خواهد داد؟
بعید می‌دانم اینها ملک خودشان را اینطور معامله کنند.

خر خودتی مردک!

عبدالعلی‌زاده دوباره همان داستان بچه‌گانه و مضحک را که از ابتدا میرزابنویس‌های برجامی برای حمقا سر هم‌ کرده بودند، تکرار کرده و گفته:
«آمریکا از برجام بیرون آمد چون اجازه سرمایه‌گذاری در ایران را نداشت و در برجام فقط اروپایی‌ها می‌توانستند در ایران سرمایه‌گذاری کنند.»

این در حالیست که دولت‌های اروپایی برای ترغیب شرکت‌های کشورشان به سرمایه‌گذاری در ایران، بسته‌های تشویقی تعریف کرده بودند اما با این حال، شرکتها حاضر به سرمایه‌گذاری در ایران نبودند چون اقتصاد دستوری و رانتی ایران مناسب حتی سرمایه‌گذاری خود ایرانی‌ها نبود (در طول دوران برجام حدود 50میلیارد دلار تا سال 98 فرار سرمایه از ایران اتفاق افتاد)، چه برسد به سرمایه‌گذاری خارجی‌.

ضمنا این آمریکا بود که مانع فروش هواپیماهای بویینگ به ایران شد وگرنه دولت روحانی که مثل سگ التماس می‌کردند برای خریدن هواپیمای نوی آمریکایی.
در مورد خودرو هم این آمریکاست که ایران را برای واردات خودروی آمریکایی تحریم کرده حتی شرکت‌هایی مثل اپل هم فروش خدمات و محصولات‌شان را به ایران تحریم کردند و ایرانی‌ها با هزار جور شامورتی بازی تحریم آنها را دور می‌زدند تا بتوانند محصولات آمریکایی بخرند آن‌وقت این مردک الاغ می‌گوید چون نذاشتن از آمریکا محصول بخریم، ترامپ از برجام بیرون آمد.

بجای این التماس کردن‌ها، آزادسازی اقتصادی بکنید آنوقت خواهبد دید چقدر کشور برای سرمایه‌گذاری جذاب می‌شود طوری که شرکت‌های غربی به‌ دولت‌های‌شان فشار می‌آورند که تحریم‌ها برداشته شود؛
نه مثل الان که اقتصادی ساخته‌اید که نفع همه طرف‌های خارجی به تحریم آن است تا مواد خامش را در کوچه پس کوچه‌های دور زدن تحریم، نصف قیمت بخرند و ببرند چین و از آنجا تولید کنند.
در حالی که اگر اقتصاد سالم و آزاد بود بجای چین در همین ایران تولید می‌کردند و مهار چین را هم به این شکل می‌کشیدند.

هشدار داده بودم که پیروزی پزشکیان در انتخابات و آمدن اصلاح‌طلبان از طریق او به دولت، همچون افتادن بختک روی ملت است.

می‌بینیم که همه چیز روز به روز بدتر می‌شود اما آنها با رسانه‌ها و مزدوران‌شان هر روز ساز و دهل پیروزی می‌زنند و وضعیت ملت، مثل خواب‌زده‌ای است که بختک به روی‌اش افتاده، هرچه داد می‌کشد، صدای فریادش به هیچ‌جا نمی‌رسد.

این اگر بختک نیست پس چیست؟

https://t.me/kafshhaye_aahani/6083

کشورهایی که به شیوه برجام با فشار قدرت‌های خارجی مواجه شدند و بدون جنگ سر تسلیم فرود آوردند:
لیبی، عراق، ایران

کشورهایی که تا آخرین توان مقاومت کردند:
آلمان، ژاپن، چین، ویتنام

بنابراین تا دیر نشده ایران را از زیر پای جاکش‌هایی که می‌خواهند ایران را بدون جنگ تسلیم کنند تا چند صباحی بیشتر فرصت غارت کشور را داشته باشند رها کنیم.

تمام ساز و کارهای فساد سیستماتیک و غارت منابع کشور از محل اقتصاد دستوری را بدون استثناء بوروکرات‌های متعلق به جناح اصلاحات، همچون نیلی و همتی و طیب‌نیا و… طراحی و پایه‌گذاری کرده‌اند و بالادستی‌های همین‌ها هستند که از مسیر این ساز و کارها کشور را غارت می‌کنند و می‌خواهند با برجام‌بازی تا حد امکان برای خودشان فرصت بیشتری برای ادامه غارت بخرند و البته هیچ ابایی هم ندارند که ایران دست‌بسته را در نهایت به وسط آتش یک جنگ خانمان‌سوز بیاندازند و اصولگرایان هم قرفا دلقک‌های این معرکه‌اند.

اینها که نوشتم تحلیل نیست همه فکت‌های واضح و غیرقابل رد است که برای درکش نیاز به هوش بالایی ندارید؛ کافی است ذهن خود را از فریب ایران‌اینترنشنال و صداوسیما و اکانت‌های توییتری اجاره‌ای رها کنید و با چشم و گوش خودتان پیرامون را ببینید.

تقریبا هر بار که برای خرید به سوپر مارکت می‌روم یک کالایی گران‌تر از سری پیش شده است.

یک سوال اساسی در اقتصاد ایران این است که: اگر دولت می‌تواند بنزین را چند سال ثابت نگه دارد چرا از همان فرمول برای ثابت نگه داشتن قیمت کالاهای دیگر استفاده نمی‌کند؟

پرسش دقیق‌تر اینکه چرا دولت می‌تواند قیمت حامل‌های انرژی را برای چند سال تثبیت کند اما نمی‌تواند قیمت فقط تخم‌مرغ را برای تنها چند ماه تثبیت کند؟

هر کس جواب درست این پرسش را بفهمد مشکل اقتصاد ایران را فهمیده.

تجار ر‌وسیه هم قرار است سر سفره انقلاب بنشینند؟

اعلام فرزین در مورد راه‌اندازی بازار روبل توافقی، با ساز و کار فعلی یعنی سوبسید ایران به کارخانه‌ها و کشاورزان روسیه؛

با توجه به اینکه نسبت روبل به دلار، یک عدد مشخص و غیرقابل تغییر توسط ایران است بنابراین راه‌اندازی تابلوی روبل در مرکز مبادله بانک‌مرکزی ایران یا به معنای رسمیت بخشیدن به نرخ ارز آزاد و ملاک قرار دادن آن است که این یعنی یک راه تازه برای دور زدن نرخ توافقی و فروش دلار با نرخ آزاد از طریق تابلوی روبل فراهم می‌شود و این خودش را در افزایش فیک و غیر واقعی صادرات به روسیه نشان خواهد داد.

یا اینکه نرخ روبل به ریال متناسب با نرخ بازار دلار توافقی تعیین خواهد شد که در این صورت، مساله توافق تجار برای تعیین نرخ روبل بی‌معنی است و این یعنی یک رانت بزرگ برای صادرکنندگان از روسیه به ایران و افزایش حجم واردات از روسیه که در واقع نوعی رانت به تجار روس است.

می‌بینید عقب‌مانده‌هایی مثل فرزین و همتی چطور گند می‌زنند به هر نوع تجارتی که کشورهای دیگر با ایران انجام می‌دهند؟
آنوقت می‌گویند مشکل از تحریم‌هاست.

پروژه آتش‌بس از ماه‌ها پیش کلید خورد تا اینکه امروز بطور رسمی اعلام شد.

این یعنی پرونده هفت اکتبر و زنجیره وقایع و تبعات بعد از آن برای همیشه بسته شد و دیگر هیچ تهدید و برنامه و تقابلی از دل آن به بیرون امتداد نخواهد یافت؛ مگر اینکه پرونده‌ای با موضوعی تازه‌ از تنش و درگیری باز بشود که با توجه به بازگشت ترامپ (مسیح زمان) به کاخ سفید، هیچکدام از طرفین انگیزه‌ای برای چنین کاری ندارند.

ازین پس گرد و غبار فرو خواهد نشست و‌ چشم ملت‌های خاورمیانه دوباره به حقایق پیرامون خود همانطور که هست خواهد افتاد و این خبر بدی است برای رویافروشان و‌ بحران‌زیان.

بنابراین تحلیل‌هایی که مدام خبر از جنگ و بمباران در آینده نزدیک می‌دهند تا اطلاع ثانوی فاقد اعتبارند. تنش‌های نظامی کنار می‌روند و ازین به بعد تنش‌های سیاسی و اقتصادی پر رنگ می‌شوند.

روند اتفاقات با سرعت جلو می‌رود اما کسی نمی‌داند به کدام سمت و سو؟ دنیا با وجود دولت دوم ترامپ، خبرهای جذاب‌تری برای عرضه دارد و پیشبینی آینده از همیشه سخت‌تر است.

اصلاح‌طلبان به همراه مجاهدین خلق بی‌آبروترین و منفورترین جریان سیاسی در بین عامه مردم کف جامعه هستند اما طوری نبض رسانه‌های جریان اصلی و مجازی را از طریق پول‌پاشی در اختیار دارند که اینطور بنظر می‌رسد که آنها اکثریت مردم را نمایندگی می‌کنند، در حالی که این با حقیقت میدانی، فاصله بسیار دارد و توهم آن خیلی‌ها را فریب می‌دهد و به کرنش و باج‌دهی در برابر خواسته‌های باندی و ضد ملی این جریان می‌کشاند.

این دقیقا جایی است که قدرت سیاسی می‌تواند بدون نگرانی از تبعاتش با مشت آهنین وارد شود.
با حدود 100نفر اعدامی و 2000نفر بازداشتی می‌توان این سرطان را ریشه‌کن کرد طوری که اصلا انگار هیچ‌وقت نبوده.

در خبر زیر، بنظر شما این توله شیر در خانه امیرعلی ‌اکبری در امنیت‌ و آسایش و سلامت بیشتری است یا نزد سازمان محیط زیست جمهوری‌اسلامی؟

https://t.me/Khabar_Fouri/419067

بعد ازین همه سال، دوباره تاکید دارن روی تجربه شکست ‌خورده و احمقانه سبد معیشتی…!

خداوکیلی به این چهره خوب نگاه کنید؛ به قول یکی از دوستان، مشخصات سندروم داون رو‌ به وضوح میشه تشخیص داد.

بازی برد برد به این می‌گن:
هم این بنده خدا خودشو سر زبون‌ها میندازه و‌ شهوت دیده شدنش رو به عنوان یک آدم رادیکال و تندرو ارضا می‌کنه هم ادبیات سخیف و استدلال ضعیفش در مخالفت با یک امر مذموم (تسلیم و وطن‌فروشی برای بقای سیستم فاسد) به کار طرفداران اون امر مذموم میاد تا موضع مخالفان رو‌ در افکار عمومی تخریب کنن و مساله تسلیم و سازش برای بقای سیستم فاسد رو در افکار عمومی جا بندازن.

کسی که می‌خواهد برای منافع ملی مذاکره کند، مساله را به این شکل در رسانه‌ها ارائه نمی‌دهد.

این نوع طرح مساله مذاکره، فقط از نگاه کسانی است که می‌خواهند به هر قیمتی چیزهایی را بفروشند تا زمان بخرند برای اینکه مناسبات موجود را تا حد امکان، هر چه بیشتر ادامه بدهند و فرصت بیشتری برای نجات منافع شخصی از مهلکه بجورند.

اما این یک پرسش اساسی است که آیا جمهوری‌اسلامی در کلیت‌اش خود همین‌ها هستند یا اینکه اینها صرفا یک جناح و بخشی از آنند؟

برای پاسخ به این نکته دقت کنید که ظریف می‌توانست کنار جان‌کری راه برود و عکس عروس‌دامادی بگیرد اما دیپلمات‌های رییسی فقط در حد اتاق بغلی اجازه نزدیک شدن داشتند.

پس شاید بهتر باشد بگوییم اصل نظام همین عبدالعلی‌زاده است و‌ سایرین صرفا دلقکها و‌ کیسه‌بوکسها و دستما‌ل‌توالتها هستند.

اما می‌خواهم بگویم کور خوانده‌اند. بازی فرق کرده زیرا داستان ترامپ آنقدر با گذشتگان فرق دارد که هیچ‌کدام‌ از حتی اعضای خانواده‌شان در هیچ جای دنیا از پاسخگویی در امان نخواهند بود.

ارزش، همان سرمایه و ارزش‌مداری همان سرمایه‌داری است.

بنابراین کسی که خودش را «ارزشی» می‌داند نمی‌تواند با سرمایه‌داری مخالف باشد.

البته ارزش تفاوت دارد با پول و خیلی چیزها را شامل می‌شود که با پول قابل خریداری نیستند مگر فیک‌شان؛

چیزهایی مثل تکنولوژی، کاسبی، دانش، اعتبار، احترام، عشق و… همه‌شان نوعی سرمایه هستند که می‌توانند به پول هم تبدیل بشوند اما پول نمی‌تواند به اصل و واقعی آنها تبدیل بشود.

در واقع نظام سرمایه‌داری فرق دارد با «نظام پول‌داری».
سرمایه، یک پدیده باستانی است که ذره ذره و با تولید ارزش افزوده شکل می‌گیرد در حالیکه پول یک پدیده مدرن است که به راحتی خلق می‌شود بدون آنکه ارزش افزوده‌ای ایجاد کند.

بنابراین یک ارزشی واقعی، طرفدار سرمایه‌داری واقعی است و در مقابلش عرزشی یا ارزش‌ستیزان هستند که نحله‌های چپ را شکل می‌دهند از نوع چپ اسلامی یا چپ سکولار یا چپ لیبرال (لیبرال‌نماهای فیک وطنی).

سرمایه‌دار دست‌ساز

ایشان آیت‌الله میرباقری است که خیلی روی‌ جانشینی‌اش با نگاه مثبت یا منفی مانور می‌دهند.

تا بحال حتی به اندازه 5دقیقه هم حرف‌های‌ ایشان را گوش نداده‌ام اما استفاده کردن از این واژه «سرمایه‌‌دار دست‌ساز» می‌توان فهمید نوع نگاهش اصلا ربطی به جریانات کمونیست اسلامی ندارد زیرا در این واژه «سرمایه‌دار دست‌ساز» نکات بسیار مهمی نهفته است و کسی که به آنها مسلط نباشد نمی‌تواند چنین واژه‌ای را بسازد.

قبلا «اینجا» نوشتم که نظام سرمایه‌داری واقعی تفاوت دارد با نظام سرمایه‌دارها. در واقع پایه سرمایه‌داری بر مهار سرمایه‌دارها استوار است نه تن دادن به آنها و نه سازنده آنها.

از منظر اقتصاد سیاسی، اساس تفاوت در نگاه سرمایه‌داری با سوسیالیسم در این است که سرمایه‌داری بنا را بر تفکیک قدرت از ثروت می‌گذارد و سوسیالیسم برعکس، ثروت را بطور قانونی در آغوش قدرت قرار می‌دهد.

بنابراین استفاده از واژه «سرمایه‌دار دست‌ساز» به معنای اصالت بخشیدن به سرمایه‌دار واقعی است نه رد آن و البته اشاره به اینکه برای رسیدن به سرمایه‌داری واقعی راهی جز «عبور از نعش سرمایه‌داران رانتی» و‌ مزدوران‌شان نیست.

بفرض اگر ایران‌اینترنشنال موفق به براندازی شود، آنگاه چه تفکر اقتصادی و چه متخصصانی را سر کار می‌آورد؟

همانطور که در این ویدیو می‌بینید مراد ویسی به عنوان دبیر خبر این رسانه، نیلی و رنانی را به عنوان افراد عالم و تفکرات تراز خود اعلام می‌کند. (قبلا هم مجری و تحلیلگر اصلی این شبکه واو به واو مواضع نیلی را به عنوان تفکر اقتصادی مورد قبول «تکرار» کرد.)

در اینجا هم مراد ویسی با تکریم مسعود نیلی به یکی از سخنرانی‌های او ارجاع می‌دهد. «جلسه‌ای» که نیلی در تمام طول آن با ذکر دلایل، بطور صریح خواستار ادامه سیاست قیمت‌گذاری دستوری شد و تغییرات را منحصر و ملزم به آشتی با جهان و اصلاحات اجتماعی دانست. (همان خط فکری برجامیون که بشدت ایران‌اینترنشنال مبلغ آن است.)

حال اینکه ساختار بوروکراسی و تفکر اقتصادی ایران طی این چند دهه را دقیقا همین‌ها شکل داده‌اند و اگر کسی گمان می‌برد بوروکراسی این اقتصاد دستوری را نه امثال نیلی و همتی و طیب‌نیا، که امثال جبراییلی و صمصامی پایه‌گذاری کرده‌اند جدا از واقعیت‌های سیاسی ایران پرت است.

خلاصه که براندازی از این کانال یعنی دزد را از پنجره بیرون کردن و دوباره از در داخل آوردن.

طبق شنیده‌ها بانک‌مرکزی تصمیم دارد برای بازار تتر، دامنه نوسان بگذارد.

حال سوال این است که اگر چنین خبطی کنند، چه اتفاقی از نظر فنی در نرخ ارز می‌افتد؟

جواب من به سوال فوق این است:
اگر برای تتر دامنه نوسان بگذارند، شکاف قیمتی بین نرخ تتر با نرخ آزاد شکل می‌گیرد و طبیعتا، صف خرید به وجود می‌آید.
صف خرید به یک تقاضای القایی به اندازه چند برابر تقاضای فعلی دامن می‌زند؛ به این معنی که بسیاری از مردم که تا الان دنبال خرید تتر نبودند حالا هر روز شانس خود را امتحان می‌کنند و در صف خرید تتر، ثبت سفارش می‌کنند بلکه از این شکاف قیمتی سود بدست آورند.

این حجم از تقاضا در صف‌های خرید تتر، به یک روند تدریجی و تضمین شده صعودی دامن می‌زند (اثر کهربایی) و هر روز به اندازه دامنه نوسان به قیمت تتر اضافه می‌شود و این روند افزایشی، نرخ بازار آزاد را هم به سمت بالا هل می‌دهد؛ زیرا نرخ آزاد بخاطر عدم محدودیت و سهل‌الوصول بودن همواره از نرخ تتر مقداری بیشتر خواهد بود و اینگونه شکاف قیمتی حفظ می‌شود و‌ همینطور روند افزایشی تقاضا و قیمت ادامه می‌یابد و نقدینگی به بازار ارز هجوم می‌آورد؛ تا اینکه ظرف یک ماه نرخ دلار حداقل به بالای 100هزار تومان و تا عید حداقل به 150هزار تومان برسد!

پینوشت؛
در نظر داشته باشید که در بازار توافقی هم «دامنه نوسان» تعبیه کرده‌اند و همین پدیده به شکل محدودتری از آن مسیر هم در حال رخ دادن است‌ و اگر از این سیاست مخرب کوتاه نیایند و دامنه نوسان را از بازار توافقی حذف نکنند، قیمت دلار تا عید حتما 100هزار تومان را رد خواهد کرد.

عجیب اینکه اقتصادخوانده‌های مملکت از «همان افراد و همان تفکری» که مخترع دامنه نوسان در بورس! بوده‌اند حالا انتظار تک‌نرخی کردن ارز را دارند.

«هشتادمین حراج شمش طلای مرکز مبادله توسط بانک مرکزی در 16دی ماه برگزار خواهد شد.»

در همین رابطه به خاطر آورید فرزین اخیرا در گفتگوی ویژه خبری اعلام کرد که ایران طی یکسال اخیر جزو پنج کشور اول خریدار طلا بوده است؛

پرسش؛
بانک‌مرکزی این مقدار طلاهای خریداری شده را به عنوان پشتوانه خود ذخیره کرده است؟
پس این هشتاد حراج شمش طلا در نرخ‌های دلار 50 تا 60تومانی را با چه برگزار کرده؟

پرسش بعد اینکه آیا نرخ دلار و طلا را با تزریق بیشتر می‌توان بصورت پایدار تثبیت کرد؟
فقط احمق‌ها گمان می‌کنند با ریختن یخ در دیگ جوشانی که شعله‌های آتش زیر آن زبانه می‌کشد می‌توان دمای سیستم را پایین نگه داشت.

شمش‌پاشی برای پایین آوردن نرخ طلا دقیقا مثل گذاشتن یخ روی حسگر دیگ بخار است زیرا چند قالب یخ نمی‌تواند دمای آن همه بخار در دیگ را پایین بیاورد و چند کیلو شمش هم نمی‌تواند تاثیر آن حجم از نقدینگی را کاهش دهد.

در واقع بانک‌مرکزی بجای تمرکز روی وظیفه ذاتی‌اش یعنی مدیریت و کنترل ریال برای حفظ ارزش آن‌در برابر سایر ارزها، مشغول یخ ریختن روی نرخ سایر ارزها شده بلکه خرابکاری خود در حوزه ریال را با دستکاری سایر ارزها پوشش دهد.

دو مار چپ و راست بر شانه‌های ضحاک

اگر سال 97 جهانگیری آن دلار کذایی را اعلام نمی‌کرد و دولت و بانک مرکزی حسن روحانی بازار نیما و سیستم ترجیحی را به اقتصاد‌کشور تحمیل نمی‌کردند، الان نرخ ارز تک رقمی و حداکثر 20هزار تومان بود و البته همین‌ جبراییلی و صمصامی که الان رویای دلار 20هزار تومانی می‌فروشند آن موقع هم جیغ ‌و داد می‌کردند که دلار 20هزار تومانی گران است و عدم تثبیت دستوری ارز باعث جهش 5برابری شده است و…

و حالا خواهید دید که همتی و فرزین با همین سیاست چند نرخی (اینبار در پوشش توافقی به جای نیما) دلار را تا 200هزار تومان بالا خواهند برد و آن‌موقع هم دوباره جبراییلی و صمصامی فریاد خواهند زد که ما می‌توانیم دلار را 80هزار تومان بکنیم و یک عده هم در توییتر به حماقت آنها خواهند خندید.

این دو‌ گروه با هم دعوا می‌کنند اما نهایتا دو‌ مار چپ و راست بر شانه‌های ضحاک و‌ مافیای اقتصادی هستند.

آزادسازی قیمت‌ها نه معنای شوک اقتصادی است و نه به معنای ریاضت اقتصادی؛

با آزادسازی واقعی قیمت‌ها، هیچ شوکی به اقتصاد کشور وارد نمی‌شود زیرا قیمت‌ها متناسب با میانگین قدرت خرید متعادل می‌شوند نه بالاتر از آن.

مثلا اگر نرخ بنزین آزاد و شناور بشود، آنگاه قیمت نمی‌تواند ناگهان به فوب خلیج‌فارس یعنی مثلا 40هزار تومان برسد.

البته شاید بگویید تقاضای صادراتی می‌تواند قیمت را تا نزدیک قیمت فوب یا کشورهای همسایه بالا ببرد که می‌توان در پاسخ گفت اولا بنزین ایران بخاطر کیفیتش قابلیت صادراتی چندان بالایی ندارد و قاچاق بنزین در ایران هم غالبا همان بنزین با کیفیت وارداتی است که بدون ورود به داخل ایران،‌ مستقیما به کشورهای همسایه و حتی کشورهای دور و غیر همسایه (یک نمونه مشهورش سنگاپور) فروخته می‌شود و معادلش از تولید پالایشگاه‌های داخلی (که از طریق کم‌اظهاری بدست می‌آید) برای دولت فاکتور می‌کنند.

بنابراین با شناورسازی قیمت، عرضه و تقاضا شفاف می‌شوند و موارد پولشویی و قاچاق کنار می‌روند. در این حالت بخاطر میزان بالای تولید و از بین رفتن تقاضای القایی، قیمت بنزین حتما کمتر از قیمت کشورهای همسایه و فوب خلیج‌فارس احتمالا روی محدوده 12 تا 15هزار تومان متعادل خواهد شد که هم برای تولید کننده به صرفه است و هم مصرف‌کننده داخلی شوک چندانی را متحمل نمی‌شود و هم منابع قابل توجهی برای سازمان هدفمندی و یارانه نقدی بجا خواهد گذاشت و از همه مهمتر اینکه شناور بودن قیمت، در طولانی مدت مانع از افزایش بی‌رویه مصرف و به هم خوردن قیمت‌های نسبی خواهد شد.
(مهمترین هدف از اصلاح قیمت حامل‌های انرژی نه تامین کسری بودجه و نه کاهش مصرف و نه افزایش یارانه نقدی و نه حتی افزایش جذابیت سرمایه‌گذاری در انرژی بلکه ایجاد تناسب در قیمت‌های نسبی است.)

اما شاید شوک بزرگ‌تر مربوط به گازوییل باشد که قیمت آن در ایران برخلاف سایر کشورهای دنیا پایین‌تر از بنزین است و با شناورسازی، از 600تومان به حدود 15هزار تومان برسد اما همین مقدار افزایش هم تاثیر آنچنانی بر حمل و نقل و قیمت تمام شده کالاها نخواهد داشت.

هر دو طرف صورت مساله را غلط طرح می‌کنند تا نتیجه اشتباه بگیرند.

من هم در پاسخ به این نظرسنجی یاسر جبراییلی گزینه مخالفم را می‌زنم چون در آن گزاره قیمت جهانی و یارانه نقدی 10میلیونی به معنای ادامه همین سیاست قیمت‌گذاری دستوری است.

پرسش درست این بود:
«آیا با شناورسازی نرخ ارز و انرژی و پرداخت مابه‌تفاوت در قالب یارانه نقدی شناور به مردم موافقید؟»
بلی
خیر

وقتی می‌گویم اینها همه سر و ته یک کرباسند یعنی همین:

کیهان شریعتمداری خطاب به روحانی نوشته اینکه تورم را از 32درصد به 11درصد رساندی بخاطر بتن ریختن در راکتور اراک بوده!!

یعنی جناح حکومتی مخالف برجام هم باور دارد (یا سعی می‌کند اینطور القا کند) که علت تورم نه فساد و بی‌کفایتی مسوولان داخلی بلکه تحریم‌های آمریکا است.

به بیان دیگر هر دو طرف یکی آشکار و دیگری به زبان بی‌زبانی به مردم می‌گویند باید همه موشکی و هسته‌ای و‌ منطقه‌ای و… را بدهیم برود تا تورم و ارز و… کاهش یابد.


یکی نیست بگوید خب شما که می‌خواهید بدهید زودتر بدهید برود دیگر چرا اینقدر جان می‌کنید و با تورم و ارز و ناترازی خون به دل مردم می‌کنید؟

مزدوران سایبری از نوع اصلاح‌طلب و اصولگرا، مساله دلار 82000تومانی را تبدیل به دو قطبی موافقان و مخالفان تک‌نرخی‌سازی ارز کرده‌اند و از دل این دو قطبی، جریان جبراییلی و صمصامی و… در حال قد کشیدن هستند و البته مافیای ارز و انرژی هم بی سر و صدا رانت روی رانت می‌گذارد.

این در حالیست کاری که همتی و فرزین در حال انجام آن در بازار ارز هستند هرگز هیچ ارتباطی به تک‌نرخی کردن ارز ندارد و صرفا به افزایش حباب در قیمت ارز و‌ نهایتا جهش‌های بیشتر در قیمتها دامن می‌زند.

بوروکرات‌های اصلاح‌طلب همان افتضاحی که سال98 بر سر بنزین آوردند و اصلاحات در حوزه انرژی را تا یک دهه ناممکن ساختند را حالا دارند بر سر ارز می‌آورند طوری که ایده تک‌نرخی و شناورسازی ارز چنان بدنام شود که تا سال‌ها کسی جرات نزدیک شدن به آن را نداشته باشد.

اگر همتی و فرزین واقعا قصد تک نرخی کردن ارز را داشتند کافی بود با یک نامه، بازار نیما و سایر ارزهای ترجیحی را حذف کنند و تخصیص ارز را به شبکه صرافی‌ها بسپارند (مثل روالی که تا قبل از سال 97 و اعلام دلار جهانگیری برقرار بود) و دیگر نیازی به این همه کرم ریختن به اسم بازار توافقی و دامنه نوسان و… نبود.

شرکت خودروسازی سایپا در پاسخ به متقاضیان خودروی شاهین اعلام کرده:

«ظرفیت تولید شاهین به اندازه تقاضا نیست لذا امکان تحویل این خودرو به تمام متقاضیانی که در سامانه یکپارچه ثبت‌نام کرده‌اند وجود ندارد.»

حال به یاد آورید که دقیقا 2سال پیش یعنی در دی‌ماه1401 که 4000خودروی شاهین در بورس کالا با قیمت پایه 300میلیون تومان (30درصد ارزان‌تر از قیمت بازار) عرضه شد بدون مشتری ماند و فقط 1500خودرو فروش رفت.

اما «سازمان بازرسی» قوه که زیر مجموعه قوه قضاییه تحت ریاست آقای محسنی‌اژه‌ای است، حکم به تعلیق بورس کالا بخاطر دامن زدن به گرانی خودرو داد و این در عمل به معنای رای به ادامه قیمت‌گذاری دستوری توسط شورای رقابت بود و از آن تاریخ تا الان خودری شاهین حدود 70درصد بالا رفته و در همین قیمت هم با قرعه‌کشی فروخته می‌شود.

آیا سازمان بازرسی قوه قضاییه و آقای اژه‌ای به عنوان مقام بالاتر آن پاسخگوی این حکم خود و تبعات آن هستند یا خیر؟

استفاده از ریال و ارز و طلا برای پولشویی و رشوه و قاچاق و قمار و… در ایران از همه کشورهای دنیا آسان‌تر و در دسترس‌تر است.

ضعف شدید بانک‌مرکزی در کنترل و نظارت بر ریال نشان میدهد که بانک‌مرکزی همه وظایف ذاتی خود در حوزه پول ملی را کنار گذاشته و مشغول دلار بازی شده است.

در مملکتی با این همه محدودیت‌های اقتصادی، اما آزادترین گردش سیاه حساب وجود دارد. در اینجا شما نمی‌توانی برای کار تجاری و صنعتی و خدماتی قانونی به راحتی دلار بخری و بفروشی اما می‌توانی مثل آب خوردن و در سه سوت، برای رشوه و پول‌شویی و قاچاق و قمار، دلار تهیه کنی.

در واقع اقتصاد دستوری برای کار صنعتی و تجاری و خدماتی قانونی تعریف شده اما برای خلاف و مکیدن خون مردم، آزاد آزادیم.

https://t.me/kafshhaye_aahani/6452

دو‌ روز بعد جلسه فرزین با مدیران پتروشیمی‌ها! نرخ دلار دوباره 82000 تومان را رد کرد؛

گویا زور بانک‌مرکزی جمهوری اسلامی و همه پتروشیمی‌هایش روی هم بیشتر از یک روز به سایت بن‌بست نرسید!

به نظرم آقای فرزین اگر یک جلسه با بازیگران و فوتبالیست‌ها و بلاگرهای طنز اینستاگرام بگذارد شاید یکی دو روز بیشتر نتیجه بگیرد.

https://t.me/kafshhaye_aahani/6497

یکی از چرت‌ترین مطالبات سیاسی این چند دهه که توسط اصلاح‌طلبان و چپ‌ها پمپاژ می‌شود و یک مشت جماعت دنباله‌رو و کله‌پوک، طوطی‌وار تکرار می‌کنند، «رسانه آزاد» است: اینکه اگر رسانه آزاد باشد فساد از بین می‌رود و…

این در حالیست که ما در عصر شبکه‌های اجتماعی، در آزادترین و فراگیرترین شرایط آزادی‌بیان تاریخ هستیم و هر کسی در داخل می‌تواند تقریبا هر چه دلش خواست بگوید و بنویسد و خطوط قرمز هم صرفا روی مسائل دینی است که آن هم مساله کسی نیست.

حالا جماعت مغز فسیل که چند دهه مخ ملت را ساییدند که اگر رسانه آزاد و امکان افشاگری فراهم باشد، بساط فساد جمع می‌شود در این شرایطی که هرچه می‌خواهند می‌توانند بگویند نه تنها به مسایل جدی و اساسی نمی‌پردازند که یا مشغول لاپوشانی مناسبات فاسد هستند یا صرفا به بودجه‌های امنیتی گیر می‌دهند و نهایت افشاگری‌شان لو دادن موارد جزئی از جناح رقیب و پرداختن به مسائل فیکی است که در مقایسه با غارت سازمان‌یافته جاری و ساری در کشور هیچ محسوب می‌شوند.

تصور کنید رییس بانک‌مرکزی نظام جمهوری‌اسلامی، رسما و بطور واضح اعتراف می‌کند که تمام تشکیلات‌ پولی و مالی و اقتصادی کشور در برابر یک وب‌سایت ثبت شده در آمریکا به اسم «بن‌بست» عاجز و ناتوان است.

این را مقایسه کنید با «اقتدار بانک‌مرکزی آمریکا» که بدون حرف اضافه و فقط با چند دهم درصد تغییر نرخ بهره تمام بازارهای مالی جهان را هزاران میلیارد دلار بالا و پایین می‌کند.

علت آن اقتدار، درک درست از ماهیت بازار و حکمرانی اقتصادی است و علت این زبونی و عجز صرفا ناشی از نادانی و درک غلط است که فقط یک نمونه‌اش همین «جلسه» رییس بانک‌مرکزی با مدیران پتروشیمی برای چانه‌زنی در مورد نرخ ارز است.

صد رحمت به برره…

اصلا چیزی مضحک‌تر از «این» می‌توان در نظام حکمرانی و بوروکراسی جاری در آن متصور بود که رییس بانک‌مرکزی با شرکت‌های پتروشیمی جلسه بگذارد و در مورد قیمت فروش ارز به آنها توضیح بدهد و در مورد سود و زیان طرفین چانه بزند و برای‌شان توصیه‌نامه صادر کند؟

قبلا مطلبی با عنوان «بوروکراسی عجیب و منحصر به فرد بانک مرکزی» نوشته بودم که این صحنه‌ها ناشی از همان است.

نگاه نکنید به اقتصاددان‌های آبگوشتی و رسانه‌های مثلا تخصصی کشورمان که این صحنه‌ها برای‌شان عادیه و صدایی ازشون درنمیاد؛ خدا شاهده اگه یک شهروند آشنا به امور سیاسی و اقتصادی خارج از کشور، به این ویدیو و توضیحات آن نگاه کنه گمان می‌بره یک سریال طنزه.

در مورد پست قبلی با موضوع شوک درمانی چند سالی هست که از زوایای مختلف به آن پرداخته‌ام؛

نکته اینجاست که تمام نمونه‌های موفق برای این‌ منظور، رنگ و بوی نظامی داشته‌اند بجز مورد آلمان که آن هم در زمان اشغال نظامی انفاق افتاده است؛

بنابراین هرگز از دل بوروکراسی ‌و دموکراسی چنین اصلاحاتی بیرون نمی‌آید حتی اگر یک دولت منتخب و بسیار محبوب سر کار باشد.

اصولا نه تنها از دل دموکراسی چنین اصلاحاتی بیرون نمی‌آید بلکه عامل وضع موجود و شکل‌دهنده دولت رفاه فربه و ورشکسته، خود دموکراسی است.

اصلاحات واقعی همیشه نیازمند مشت آهنین است برخلاف توسعه، که نیاز به جوشش درونی و فرآیند طبیعی دارد.

به بیان دیگر، اصلاحات باید آمرانه و توسعه باید غیر آمرانه باشد.

لینک مطالب مرتبط:

تصمیم سخت هسته سخت قدرت و ایجاد مدل ایرانی پینوشه، سوهارتو، پارک، فرانکو:
https://t.me/kafshhaye_aahani/5617

ایران نیاز به یک پینوشه دارد نه یک بن‌سلمان:
https://t.me/kafshhaye_aahani/5538

روایت جالب غنی‌نژاد از آزادسازی اقتصادی در آلمان و غافلگیری اشغالگران
https://t.me/kafshhaye_aahani/5443

دیکتاتور پینوشه ایران شیلی نمیشه:
https://t.me/kafshhaye_aahani/5707

11سپتامبر سالروز قیام ملی پینوشه:
https://t.me/kafshhaye_aahani/5519

علت نفرت چپ‌ها و گلوبالیست‌ها و کمپانی‌های چند ملیتی از نام پینوشه:
https://t.me/kafshhaye_aahani/6255

راز قهرمان‌سازی گلوبالیست‌ها از چگوارا:
https://t.me/kafshhaye_aahani/3099

گلوبالیست‌ها چه منافعی دارند و چه کسانی هستند:
https://t.me/kafshhaye_aahani/4895

فایل صوتی محمد فاضلی علیه پینوشه
https://t.me/fazeli_mohammad/3666

این «مطلب» در مورد ضرورت شوک درمانی و اصلاحات دفعتی را خیلی پسندیدم و آن را بسیار درست و دقیق می‌دانم اما مشخص است که نویسنده مطلب نمی‌داند که همین دولت و افرادی که از آنها دفاع و برای‌شان تبلیغ می‌کند نه تنها هرگز به چنین اصلاحاتی تن نمی‌دهند بلکه تمام سوابق و سلول‌های‌شان‌ در مخالفت با این جور اصلاحات حتی از نوع تدریجی آن شکل گرفته است.

شاید جلیلی یا قالیباف به این نوع اصلاحات تن می‌دادند اما پزشکیان محال است.

سبد کالا در کوبا به روایت یک شاهد ایرانی

خنجر از پشت به طرفداران اقتصاد آزاد و منتقدان ارز چند نرخی توسط همتی و‌ طیب‌نیا

بدبختی بزرگ دلار 82هزار تومانی این است که مافیای اقتصاد دستوری، آن را به حساب آزادسازی و تک‌نرخی کردن ارز فاکتور خواهد کرد و تا سال‌ها این رسوایی را به چماقی سر منتقدان ارز چند نرخی تبدیل خواهند کرد و‌ این را به عنوان شکست آزادسازی اقتصادی به مسوولان ارشد (رییس‌جمهوری و رهبری) خواهند فروخت.

این در حالی است که از همان روز اول شروع به کار همتی، بطور میانگین روزی یک مطلب نوشتم که این کار همتی و فرزین در افزایش تدریجی نرخ نیما، به معنای گران‌سازی ارز است نه آزادسازی ارز و تغییر اسم سامانه نیما به بازار «توافقی»، به معنای حذف نیما نیست بلکه ادامه نیما در قیمت‌های بالاتر است.

این کار همتی و طیب‌نیا یک خنجر از پشت به طرفداران آزادسازی قیمت‌ها و منتقدان اقتصاد دستوری است که من آن را تعمدی می‌دانم چون بنیان و‌ اساس این ساختار معیوب ارزی، در دولت روحانی پایه‌ گذاشته شد و توسط همتی جلو رفت و حالا هم تیر خلاص را به منتقدانش زدند.

زنجیره درگیری‌های مرزی طالبان با پاکستان به نقطه بسیار بحرانی رسیده است.

به خاطر بیاورید واکنش رسانه‌ها و اشخاص را در آن روزی که با خروج آمریکا، طالبان بر افغانستان مسلط شد:
اینکه چطور همه یکصدا از پیروزی امنیتی پاکستان در افغانستان می‌گفتند و اصلاح‌طلبان و ایران‌اینترنشنال چه اشک تمساحی برای امنیت ملی ایران می‌ریختند😆😆

البته همان موقع در «مطلبی» با ذکر دلیل نوشتم طالبان بیش از ایران برای پاکستان خطر امنیتی و نظامی محسوب می‌شود.

همین قصه در بحث سقوط اسد هم برقرار هست. این روزها همه کارشناسان پفکی مسائل ژئوپلتیک از جماعت موسوم به ارزشی گرفته تا برانداز و اصلاح‌طلب در حال تشریح علل شکست امنیتی ایران از ترکیه در سوریه هستند و برای سپاه نسخه‌های آسیب‌شناسی و درمانی استراتژیک می‌نویسند اما عجیب اینکه حتی یک نفر از این مدعیان نمی‌تواند باتلاقی را که ترکیه بعد از خروج ناگهانی و‌ شاید «تاکتیکی» ایران از سوریه در آن افتاده ببیند.

به هر حال می‌خواهم بگویم مرعوب جار و جنجال رسانه‌ها و‌ چهره‌های معروف نشوید. آنها کارشان گمراه کردن شماست. به زندگی‌تان برسید و تا می‌توانید از اخبار دور باشید تا به آرامش برسید.

یکی از غلط‌های رایج اقتصاد خوانده‌های وطنی محدود کردن علت تورم به «کسری بودجه» است.

این در حالیست که تقریبا تمام دولت‌های دنیا کسری بودجه دارند اما به چنین تورم‌هایی دچار نیستند.

در واقع نه فقط دولت‌ها بلکه همه شرکت‌های بزرگ خصوصی بزرگ هم کسری بودجه دارند.

بنابراین کسری بودجه لزوما به معنای تورم‌زایی نیست زیرا این کسری اگر تبدیل به بدهی شود و این بدهی نکول نشود هیچ تورمی به وجود نمی‌آورد.

شاید خیلی‌ها ندانند که ماهیت پول همان بدهی است یعنی هر اسکناسی که در دست شماست معادل‌اش بانک‌مرکزی به شما بدهی دارد.

پس وقتی شرکتی از طریق وام یا فروش اوراق، کسری بودجه‌اش را تبدیل به بدهی می‌کند این بدهی در واقع بصورت پول در اقتصاد به کار می‌افتد.
در همین رابطه، دولت آمریکا با بیش از 30هزار میلیارد دلار بدهی، 3برابر پایه پولی فدرال رزرو پول به اقتصاد دنیا اضافه کرده و سایر دولت‌ها و شرکت‌های خصوصی و… نیز هر کدام ده‌ها میلیارد بدهی یا همان پول به این مقدار افزوده‌اند و اینگونه نقدینگی دلاری دنیا بیش از 80هزار میلیارد دلار شده است.

چین نیز با 14هزار میلیارد یوان معادل 2هزار میلیارد دلار خلق بدهی در رتبه بعدی قرار دارد و سایر کشورها…

حال آنکه دولت ایران با بدهی داخلی رسمی حدود 700هزار میلیارد تومان (بدون احتساب دیون به زیرمجموعه‌ها) حدود 10میلیارد دلار بدهی ایجاد کرده که در مقایسه با کشورهای دیگر تقریبا هیچ است.

به بیان دیگر اقتصاد جهانی با وجود این همه بدهی در حال حاضر تورم بسیار کمتری از ایران با کمترین بدهی دارد زیرا در اقتصاد جهانی فعلا نکول عمده‌ای اتفاق نیافتاده و بدهی‌ها یا با تولید کالا و خدمات و یا با بدهی‌های جدید پاسخ داده شده است.

بنابراین تاکید زیاد روی مساله کسری بودجه دولت (تا زمانی که می‌تواند به بدهی تبدیل شود) به عنوان عامل تورم اشتباه است نه اینکه کسری بودجه کاملا موجه باشد (قطعا از نگاه باورمندان به اقتصاد آزاد کسری بودجه دولت هرچه کمتر بهتر) اما کسری بودجه، علت اصلی تفاوت اندازه تورم در ایران با سایر کشورهای بدون تورم را توضیح نمی‌دهد.
(مگر اینکه نکول جهانی اتفاق بیافتد و ساختار بدهی بر اساس دلار فرو بریزد و ابرتورم جهانی شکل بگیرد؛ آنگاه می‌توانیم بگوییم کسری بودجه عامل تورم در ایران و سایر نقاط جهان است.)

ریشه اصلی تورم در ایران یک چیز است:
«فساد سیستماتیک از مسیر قیمت‌گذاری دستوری»

آقای همتی همین چند روز پیش وقتی می‌خواست قیمت فعلی دلار را توجیه کند، سال پایه را سال1401 قرار داد و با توجه به شاخص قیمت‌ها نتیجه گرفت عدد منطقی برای دلار 73هزار تومان است.

حال اینکه همین آقای همتی در «سخنرانی» چند هفته پیش که در آن می‌خواست چاپ 300همت پول برای مافیاهای اقتصادی را توجیه کند، سال پایه را سال96 قرار داد و بر اساس مقدار دلاری نقدینگی نتیجه گرفت که‌ مقدار نقدینگی الان به دلار نسبت به سال96 حدود یک سوم است و این یعنی کمبود نقدینگی داریم و باید پول چاپ کنیم؛
در حالی از همین محاسبه می‌توانست نتیجه بگیرد که قیمت دلار 3برابر قیمت واقعی است و نرخ درست 25هزار تومان است!

خلاصه استفاده‌ای که از «علم اقتصاد» در کشور ما می‌شود همین کثافتکاری‌هاست.
کافیست شما سال پایه یا نرخ ارز مبنا یا شیوه محاسبه را کمی این طرف آن طرف کنی تا نتیجه از زمین تا آسمان تفاوت کند.

خب! همانطور که می‌بینید تق بازار توافقی هم درامد و همانطور که «پیشبینی» می‌شد، بازار توافقی عینا شد همان نیمای سابق!
از اول هم مشخص بود که نمی‌توان از همان ذهن‌های مریضی که نیما را طراحی کردند انتظار داشت آن را حذف کنند.

اینها ذاتا با ماهیت بازار مشکل دارند و این مشکل با تغییر نام از نیما به توافقی حل نمی‌شود.

این دومین طرح شکست خرده همتی طی چند ماه اخیر در بازار ارز است:
شکست اول او افرایش تدریجی نرخ نیما و رساندنش به نرخ آزاد بود و شکست دوم هم که ایجاد بازار توافقی با دامنه نوسان و محدودیت سفارش و… برای رسیدن به نرخ آزاد است.
این شکست‌ها به خاطر این است که حاضر نیستند در برابر بازار که همان طبیعت و اراده پروردگار است، سر تعظیم فرود بیاورند و همیشه در فکر به بند‌ کشیدن آن هستند اما خود در بند می‌افتند.

26 شهریور در مطلبی که ویدیوی صمصامی در آن پیوست شده بود نوشتم منتظر جهش ارزی و دلار 80000تومانی باشید. «اینجا»

واقعیت این است تا وقتی شما یک بازار موازی در حاشیه بازار آزاد تعریف می‌کنید بخاطر شکاف قیمتی، یک تقاضای فیک در آن بازار شکل می‌گیرد که به افزایش قیمت واکنش نشان نمی‌دهد و کاهش نمی‌یابد چون چشمش به قیمت حاشیه بازار است و به شبکه بانکی هم دسترسی دارد.
‌
از آن طرف با کاهش عمق بازار آزاد (چون بخشی از عرضه‌ها به بازار موازی می‌رود) تقاضای غیر رسمی به راحتی نرخ را بالا می‌برد.
این افزایش نرخ آزاد به تقاضای فیک در بازار موازی سیگنال می‌دهد و همینطور این چرخه ادامه می‌یابد.

راهکار هم احترام به مفهوم بازار است یعنی دست برداشتن از همه محدودیت‌های عرضه و تقاضا و قیمت در بازار رسمی و سپردن تخصیص ارز به شبکه صرافی‌ها و خارج کردن آن از کنترل بانک مرکزی.

آقای پزشکیان هم کم کم داره‌ با این واقعیت که دستگاه اجرایی به شدت در فقر تکنوکرات‌های درست و‌ حسابی هست روبرو می‌شه که این نظر رو داده و‌ من بشدت کاملا باهاش موافقم.

آقای پزشکیان هم کم کم داره‌ با این واقعیت که دستگاه اجرایی به شدت در فقر تکنوکرات‌های درست و‌ حسابی هست روبرو می‌شه که این نظر رو داده و‌ من هم بشدت باهاش موافقم.

کم کم دارم به این نتیجه می‌رسم که صمصامی و یزدی‌زاده و جبراییلی یک درجه از همتی و نیلی و طیب‌نیا اقتصاددان‌تر هستن! حالا تو حساب کن دولت پزشکیان دست چه عتیقه‌هایی افتاده…

این آت و آشغال‌ها رو باید یکبار برای همیشه ریخت دور تا اقتصاد ایران بعد 4دهه نفسی بکشه.

من اگه رییس‌ جمهوری بودم همه پست‌های اقتصادی رده بالا و میانی رو با مدیران و اقتصاددان‌های خارجی پر می‌کردم؛

خدا شاهده مدیران و تکنوکرات‌های تربیت شده در جمهوری‌اسلامی همه‌شون مفت گرونن.
حیف این مملکت با این همه ثروت طبیعی و فرهنگی و تاریخی که گرفتار این قوم یاجوج و ماجوج شده.

احمق تویی عزیزم که فکر می‌کنی اونها که خودروی وارداتی رو با قرعه‌کشی به قیمت 2/700 تحویل گرفتن حالا اگه 10میلیارد تو‌ بازار بفروشن، احمقن!

احمق تویی که برای کثافتی مثل «رشیدی کوچی» هورا می‌کشی که برای واردات خودروی خارجی قرعه‌کشی میذاره تا جنس 10میلیاردی بازار رو که با ارز 30هزارتومانی وارد شده بصورت قطره‌چکانی با قیمت یک چهارم بازار بین رفیق‌هاش توزیع کنه.

این «بساط» رو از همون یک سال پیش گفته بودم به کجا می‌رسه اما احمق‌ها فک می‌کردن قراره با پول پراید تویوتا2023 سوار شن. حالا برو از تو آگهی با همون قیمت 10میلیارد بخر و لذت واردات خودرو به شیوه رشیدی کوچی رو ببر.

یک ضرب‌المثل قدیمی هست که می‌گه:
«دروغگو همیشه طمعکار رو بازی می‌ده»

جغرافیای سیاسی شکننده در خاورمیانه

اگر می‌خواهید بدانید عبدالناصر همتی چند روز پیش به چه کسانی وعده خلق 300همت نقدینگی بانکی داد، این «گزارش» فریبرز کلانتری در مورد مجموعه «گلرنگ» را ببینید که با در اختیار گرفتن‌ یا ساخت صدها شرکت، در پوشش آنها و به بهانه کار تولیدی و «حساب در گردش»، هزاران میلیارد تومان وام بانکی گرفته و البته بدهی‌اش را هم در چرخه تورم، مستهلک کرده و در مملکت امام زمان، حالش را برده است.

حالا بهتر می‌توانید دلیل آسمان ریسمان بافتن پادوهای حقیری همچون عبدالناصر «همتی» و یاسر «جبراییلی» برای اثبات کمبود نقدینگی و ضرورت چاپ بیشتر پول (در مملکتی که یکی از بیشترین رشد نقدینگی‌های تاریخ را داشته) را درک کنید.

باز هم گران‌سازی بجای آزادسازی؛ اینبار خودرو

ایران‌خودرو و سایپا بعد افزایش قیمت دستوری محصولات‌شان، با خوشحالی گفته‌اند:
«با افزایش قیمت فعلی دیگر خودروهایمان را با ضرر نمی‌فروشیم.»

عجیب است واقعا! یعنی اینها هنوز نمی‌دانند که خیلی زود و در آینده نزدیک دوباره در همین قیمت‌های جدید هم وارد ضرر خواهند شد؟
نمی‌دانند که هم خودرو گران‌تر می‌شود هم زیان خودروساز افزایش می‌یابد، در حالی که با آزادسازی قیمتی هم خودرو ارزان می‌شد هم خودروساز در روند سودآور قرار می‌گرفت.

یا می‌دانند و صرفا رانت‌ مدیریتی‌شان را می‌خورند و زیر لب می‌گویند: گور پدر خودروسازی…

https://t.me/kafshhaye_aahani/6293

بزرگنمایی قطع برق و گاز، جنگ روانی دولت است؛ گول نخورید!

زمستان امسال، هیچ قطعی برق و‌ گاز آنچنانی در کار نیست و این جدول خاموشی و قیل و قال صرفا برای آدرس غلط دادن به منتقدان و بازی روانی با مردم است؛

اما البته که مساله ناترازی بسیار جدی و سرجای خود باقی است.

وقتی صحبت از ناترازی می‌کنیم معنای آن قطعی و قحطی نیست. مثلا ما ناترازی بنزین داریم اما آیا کسی بی بنزین مانده؟ خیر! زیرا کمبود را با برداشت از منابع و فرصت‌های دیگر جبران‌می‌کنند و روی ناترازی را می‌پوشانند. بحث ناترازی گاز و برق و… نیز کم و بیش همین است. آنها را هم به قیمت برداشتن از جیب و سفره مردم می‌پوشانند.

خلاصه روی همه ناترازی‌ها را می‌پوشانند تا زمانی که ساختار زیر آن پوشش، پوک پوک بشود و ناگهان فرو بریزد.
البته هنوز تا ریزش ساختار فاصله داریم اما در حال حرکت به سمت آن هستیم:
«احتمال اشغال نظامی و تجزیه ایران بسیار جدی‌ و واقعی است.»

خلاصه که زمستان امسال نه قحطی بنزین داریم نه قطعی برق و گاز. در پایان فصل سرد هم این را به عنوان دستاورد در چشم‌مان فرو خواهند کرد.

جماعت اصلاح‌طلب حتی از خبر دیدار احتمالی ایلان ماسک و سفیر ایران هم سعی دارند دو قطبی جناحی درست کنند و برای خودشان دستاورد بسازند.

حالا پیروزی ترامپ و روی خوش نشان دادنش به ایران را چطور می‌توان دستاورد جریان اصلاح‌طلب (که آرزوی مرگ ترامپ را داشت) بحساب آورد خدا می‌داند!

یک لحظه خودتان را جای سیاستمداران آمریکایی بگذارید که قرار است با ایران به مذاکره بنشینید و وقتی که به فضای رسانه‌ای و سیاسی داخل ایران مراجعه می‌کنید با یک جماعت تا این‌حد هَوَل و هول توافق مواجه می‌شوید که اتفاقا دولت را هم در اختیار دارند.

خب طبیعی است که برای محاسبه چیزهایی که از میز مذاکره با چنین آدم‌هایی انتظار دارید دچار زیاده‌خواهی افراطی شوید.
آمریکایی‌ها خیلی نجیب هستند که به ایرانی‌ها در اتاق مذاکره نمی‌گویند خم شوید!

حسین شریعتمداری در یادداشتی که پس از انتشار، بلافاصله از وبسایت کیهان حذف شد شخص محسنی اژه‌ای را در مرگ کیانوش سنجری مسوول و مقصر دانست.

البته لحن شریعتمداری طبق معمول از جنس همان ادبیات سخت‌گیری بیشتر علیه متهمان امنیتی است، منتها اینطور بنظر می‌رسد که در بطن این یادداشت، به توطئه باند فاسد امنیتی برای به خودکشی کشاندن کیانوش سنجری در آخرین لحظات توسط فردی با نام مختصر ح.ر اشاره شده است.

ح.ر (حسین رونقی) از همان ابتدای مطرح شدن‌اش به عنوان زندانی سیاسی، با پروپاگاندای جریان رسانه‌ای و توییتری جریان اصلاحات (بازوی جنگ روانی باند فاسد امنیتی) و در دوران مدیریت محسنی اژه‌ای بر قوه قضاییه ناگهان در صدر مهمترین فعالان سیاسی در داخل قرار گرفت و در اوج شهرت از زندان آزاد شد و ازین لحاظ کاملا به عنوان یک اپوزوسیون فیک و بخشی از پروژه اپوزوسیون‌سازی‌ باندهای امنیتی شناخته میشد و حالا حضورش در ساعات پایانی حیات کیانوش در کنار او می‌تواند یک نشانه جدی از رد پای باند فاسد امنیتی در این موضوع باشد و حسین شریعتمداری در یادداشت مذکور احتمالا به آن اشاره کرده است.

در سکوت و تمسخر بوق چی های رسانه ای:
نان به خون جوانان ما زده و به راحتی می خورند!
آیا از این صحنه مخوف تر می توان یافت؟ از بخت برگشتگی ماست که مملکتی داریم که توانایی برخورد با چهار تا مفسد اقتصادی دهن دریده را ندارد و ما باید هر روز شاهد چنین صحنه های فجیعی باشیم که جوانانمان از شدت ناامیدی اینگونه خود را پرپر کنند. این تصویر پیکر بی جان #کیانوش_سنجری است. معترض به جان آمده از وضع موجودی که خود را از ساختمان چهارسو پایین می اندازد و پیکرش درست در مقابل فروشگاه جی پلاس قرار می گیرد. همان فروشگاهی که از زیرمجموعه های گلدیران است و مدیرعاملش نیز مفسد اقتصادی به نام حسین دیلمی است. در حالی که پیکر بی‌ جان کیانوش بر زمین افتاده است، همان کسانی که امید جوانان ما را دزدیده اند، در ویلایشان در پالم دبی مشغول برگزاری جشن آزادی خود هستند. چه تضاد غم‌انگیزی!
#حسابرسی_اجتماعی
@kalantarifariborz

ناترازی انرژی و همه دغدغه‌های یک آخوند مفت‌خور…

داستان ضحاک از جالب‌ترین افسانه‌های بجا مانده از دوران کهن است:

ضحاک پادشاه بدی نبود تا اینکه روزی شیطان در محضر او‌ حاضر شد و با تملق بر شانه‌های چپ و راستش بوسه زد و رفت؛

پس از چندی، در محل بوسه‌ها دو مار در دو سمت او رویید و مارها شروع به آزار ضحاک کردند.

شیطان دوباره بر ضحاک ظاهر شد و اینبار برای درمان به او گفت: تنها راه رهایی از آزار و عذاب مارهای گرسنه این است که هر روز مغز مردهای جوان را به آنها بدهی تا بخورند و سیر شوند و از آزار دست بکشند.

خلاصه که ضحاک لزوما آدم بدی نبود؛ آن مارهای چپ و راست هم اقتضای طبیعت‌شان همین بود. مشکل از بوسه شیطان شروع شد…

همه با همند:
یاسر جبراییلی اینبار در پوست ناصر همتی

همتی وعده چاپ 300همت (از جیب مردم طبقات پایین) برای حمایت از تولید (حق‌السکوت به گردن‌کلفتان) بخاطر کمبود نقدینگی (استدلال یاسر جبراییلی) داد.

توجیه او این است که سال96 اندازه نقدینگی کشور به دلار معادل 360میلیارد دلار بوده و حالا 140م.د است پس کمبود نقدینگی داریم و می‌خواهیم 300همت پول از جیب طبقات ضعیف بدبخت و خاموش چاپ کنیم و به عنوان حق‌السکوت در دهان گردن‌کلفتان و انگل‌های زبان‌درازی که در روده آنها زیست می‌کنند بگذاریم تا این قدرت ننگینی که در اختیار داریم به خطر نیافتد و استمرار یابد.

سال گذشته همین حرف را یاسر جبراییلی با مقایسه نسبت نقدینگی به تولید ناخالص زد و گفت «کمبود نقدینگی» داریم و باید برای تزریق به تولید پول بیشتر چاپ شود و بعد آن بود که اشخاص مثلا اقتصاددان و رسانه‌های مثلا اقتصادی شروع به حملات سنگین به او کردند و با هزار جور استدلال (که هیچکدام هم استدلال کامل و دقیقی نبود)

حالا می‌خواهم ببینم آیا همان اشخاص و رسانه‌ها برای ناصر همتی هم بلبل‌زبانی می‌کنند یا صرفا بخاطر استخوان دم تکان می‌دهند و پاچه می‌گیرند؛ جدا منتظرم.

تا دیروز هیچ آشنایی با شخصیت و طرز فکر کیانوش سنجری نداشتم و بعد خودکشی سری به صفحه توییترش زدم؛

انتظار داشتم با نوشته‌های سمی یک آدم متوهم غیرمتعادل روبرو شوم اما تعجب کردم وقتی دیدم، با چه متن‌های نرم و نجیب و موقری (فارغ از درست یا غلط بودن طرز فکرش) مواجه شدم؛
بسیار متفاوت با اکثریت اپوزوسیون،با کمترین عقده‌، نفرت‌پراکنی، گرایشات انحرافی و ضد ملی و…

بعد که چهره‌اش را دیدم انگار یک حقیقتی محکم به صورتم خورد و به خود آمدم:
یک دهه شصتی باهوش، ساده، مهربان و احتمالا خیلی بی‌آزار که در جامعه‌ای سراسر لجن‌گرفته از بالا تا پایین به چنان استیصال و ناامیدی از همگان رسیده که با تصمیم قبلی آن هم با تحمل چند روز تعلیق، بالای یک پل یا ساختمان بلند رفته و در تاریکی و هیاهوی غروب به پایین نگاه کرده و سفتی آسفالت را به جان خریده و پریده…

او قربانی نه فقط نظام ظالم که قربانی جامعه فاسد و اپوزوسیون خائن و در یک کلام دنیای بی‌رحم شد.
خدایش بیامرزد.

خبری خواندم که نوشته بود اعدام فردی در همدان که به 200نفر خانم تجاوز کرده است.

در شرح جزییات تجاوز هم اینکه مثلا به بهانه قرص سقط جنین آنها را به باغ برده یا در خانه بعد از صرف مشروب به آنها تعرض کرده و…
یا در لابد در حمام هنگامی که پشت‌شان را کیسه می‌کشیده کار بدی کرده و فلان و بهمان…

اولا چطور کسی طی 25سال بدون رضایت طرف مقابل و از طریق اعمال زور دست به 200 مورد تجاوز آن هم در یک شهر نسبتا کوچک زده و گیر نیافتاده؟ آیا این به شدت دستگاه انتظامی و قضایی و حتی کارایی خود قوانین موجود را زیر سوال نمی‌برد؟

اما اگر اینطور نباشد و قضیه صرفا در حد روابط نامشروع بوده باشد چه؟
اینکه مثلابا دامنه‌دار شدن پرونده خیلی از خانم‌ها به قصد رفع اتهام از خود و یا انتقام عاطفی و انگیزه‌های دیگر مساله تجاوز را مطرح کرده باشند و…؟

راستش نمی‌دانم! اما روایت فعلی را هم نمی‌توانم باور کنم و ناراحتم از اینکه به خاطر نوع اتهامی که این شخص بخاطرش مجازات شد هیچ فرد و گروهی از حق او دفاع نکرد و صدای التماس‌های آخرین لحظات زندگی‌اش را نشنید.

کسی چه می‌داند شاید او خیلی بی‌گناه‌تر از آن اعدامیانی باشد که روشنفکران وطنی برای‌شان مرثیه‌سرایی می‌کنند.

فراموش نکنیم که حتی دزدان و قاتلان و متجاوزان هم حق و حقوقی دارند. اینجاست که ژست فیک و ابزاری حقوق بشر با اصل آن قابل تشخیص است.

پینوشت:
ویدئوی زیر در مورد زیرپاگذاشتن حقوق یک مجرم و دفاع مردم و روشنفکران از این اتفاق:
https://t.me/kafshhaye_aahani/6261

دیدیم که آقای پزشکیان در یکی از جلسات، چراغ‌ها را خاموش و از نور مستقیم پنجره استفاده کرده تا به این طریق صرفه‌جویی را ترویج کند.

بیایید فرض کنیم که این امر محقق شود و مردم 20درصد صرفه‌جویی کنند، اما پرسش اینکه سال بعد را چه کنیم؟ آیا در زمستان سال بعد هم می‌شود 20درصد اضافه دیگر یعنی 40درصد صرفه‌جویی کرد؟ اصلا فرض کنیم بشود اما 2سال بعد چی؟ 3سال بعد؟

مساله کمبود برق، یک اتفاق پله‌ای نیست که با یک پله صرفه‌جویی یا یک پله افزایش تولید حل بشود. بلکه یک روند است که باید موتور آن خاموش بشود.

این دقیقا همان تفکر اشتباه از مساله تورم است که تمام مسوولان و بوروکرات‌های چپ و راست گمان می‌کنند با یک پله کاهش هزینه‌های تولید مانند تخصیص ارز ترجیحی و انرژی سوبسیدی و نیروی کار ارزان و مواد اولیه رایگان، می‌توانند تورم را مهار کنند در حالی که تورم یک روند است نه یک اتفاق. شما اگر امسال را هم ارزان کنید سال بعد با افزایش قیمت‌ها نسبت به امسال دوباره تورم شکل می‌گیرد.
بنابراین بجای یک پله ارزان کردن هزینه تولید باید موتور تورم را پیدا و خاموش کنید.

باور کنید این موضوع ساده و بدیهی را نه فقط مسوولان سیاسی که حتی اکثر بوروکرات‌های وطنی با دهه‌ها سابقه اجرایی و تحصیل در بهترین دانشگاه‌های غربی هم در عمل درک نمی‌کنند حتی اگر در حرف، مهر تایید به آن بزنند.

اقتصاد مثل یک موجود زنده یا دستگاه مکانیکی است و قیمت‌ها مانند سلسله اعصاب و سنسورهای این موجود یا دستگاه هستند که اگر از کار بیفتند دستگاه یا کار نمی‌کند یا منفجر می‌شود.

قیمت‌گذاری دستوری دقیقا ماموریت‌ش از کار انداختن سلسله اعصاب و سنسورها است.

https://t.me/kafshhaye_aahani/6168

مرگ غم‌انگیز یک فعال سیاسی با خودکشی در خیابان‌های تهران، میخ دیگری بود بر تابوت جنبش موسوم به زن زندگی آزادی.

جنبشی که بسیار قدرتمند بر محور ایدئولوژی‌گریزی و سرشار از شور زندگی و شادی و هیجان پا به عرصه گذاشت اما خیلی خیلی زود با تزریق غم و پرخاش و خشونت و ابتذال تبدیل به یک ایدئولوژی مریض و زشت و زننده شد و مردم را از خود فراری داد.

یک جمعیت و جنبش پر امید و شاد را نمی‌توان سرکوب و کنترل کرد اما گروه آلوده به غم و ناامیدی را می‌توان به راحتی افسار زد و به هر مسیر دلخواهی کشاند و اینجا بود که نقش رسانه‌های لندنی و فعالان نزدیک به جریان کثیف اصلاحات و سلبریتی‌های مزدور چند چهره پر رنگ شد و پروژه‌هایی کلید خورد با محوریت تزریق عصبانیت، ستایش غم، تقدیس ناامیدی و به انحراف کشاندن مطالبات عمومی به سمت شعارهای جناحی و صنفی و جنسیتی و ایجاد شکاف در بین مردم با هجمه به علایق مشترک مانند موج‌سازی علیه تیم ملی و حمله به کنسرت ساسی‌ و سایر رفتارها و کنش‌هایی که جامعه را دچار انفعال و چند دستگی کند.

و حالا آن موج ناامیدی و غم‌ستایی و نفرت‌پراکنی که توسط جریان چپ و خائنین همیشگی به همگان یعنی اصلاح‌طلبان راه افتاده بود دیشب دومین قربانی خودکشی سیاسی را هم گرفت تا میخ دیگری از جنس ناامیدی و انفعال بر تابوت زندگی وامید و شادمانی بکوبد.

درس بزرگی که می‌توان گرفت این است که با نفوذ جریان اصلاحات و دنبالچه‌های رسانه‌ای و سیاسی و فرهنگی آنها در هر جنبش و مطالبه‌گری اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، به معنای نابودی و فرو‌پاشاندن آن است.

https://t.me/kafshhaye_aahani/5144

یکی از بحث‌های فیک و سرکاری اقتصادی در کشور ما بحث مقایسه تولید ناخالص ایران در فلان زمان با فلان کشور و فلان دولت است.

در حالی که محاسبه مقدار تولید ناخالص بر حسب دلار بستگی دارد به اینکه دلار را با کدام نرخ در محاسبات وارد کرده باشند و چون ارز در ایران تک‌نرخی و شناور نیست و از دلار آزاد تا نیما و جهانگیری و برابری قدرت خرید و… متغیر است در نتیجه عددهای با تفاوت بسیار چشمگیر بدست می‌آید.

مثلا تصور کنید دولت یازدهم بعد برجام توانست برای چند سال نرخ ارز را سرکوب و در یک نرخ تثبیت کند در حالی که هر سال مقدار ریالی تولید ناخالص، متناسب با تورم افرایش پیدا می‌کرد. خب افزایش ریالی تولید ناخالص و ثابت ماندن نرخ ارز باعث می‌شود مقدار دلاری تولید ناخالص افزایش پیدا کند و در نمودار آن جهش دیده شود و همه این را به عنوان کامیابی اقتصادی بعد برجام قلمداد کنند در حالی که اصلا اینطور نیست زیرا این جهش در نمودار نه بخاطر عوامل مثبت که اتفاقا محصول دو فاکتور مخرب یعنی تورم و سرکوب نرخ ارز اتفاق افتاده است و تبعا خیلی زود باد آن می‌خوابد.

و با خروج آمریکا از برجام، امکان سرکوب ارزی زودتر از موعود از دولت سلب و فنر ارزی رها می‌شود و نرخ ارز به دو برابر افزایش می‌یابد. طبیعتا با دو برابر شدن نرخ ارز در مخرج کسر، اندازه دلاری تولید ناخالص نصف می‌شود و ناگهان یک سقوط آزاد در نمودار مربوطه به چشم می‌آید در حالی که اندازه اقتصاد ایران واقعا نصف نشده و صرفا به خاطر تغییر رقم اعلامی دلار تغییر کرده است.

همین الان اگر نرخ ارز برای محاسبه تولید ناخالص را دلار جهانگیری در نظر بگیریم اقتصاد ایران چند برابر عربستان و ترکیه می‌شود و اگر نیما در نظر بگیریم یک چندم آن. بنابراین اتکا به این نمودارها برای تحلیل و‌ استنتاج کاملا اشتباه است.

یکی از این نمودارهای فیک که سالهاست برای تبلیغ برجام و تاثیر آن بر اقتصاد ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد «نمودار» زیر است.

اگر فرض کنیم مصاحبه پالیزدار برای برندسازی از آیت‌الله مجتبی خامنه‌ای برای جانشینی بوده باشد، آنگاه آیا این مصاحبه موفق بوده و به نتیجه رسیده است؟

بنظر من پاسخ یک نه قاطع است.
شخصیتی که در پایان این مصاحبه از فرزند رهبری تصویر شد یک شخصیت ضعیف و اهل سازش با زورمندان بود در حالی که برای اصلاحات اساسی و حتی اصلاحات غیر اساسی در حد آزادی‌های اجتماعی نیاز به یک رهبر جنگنده مقتدر و سازش‌ناپذیر است نه کسی که برای نشستن در جایگاه رهبری سعی می‌کند با ستایش از امثال هاشمی و خاتمی و ناطق‌نوری دل مخالفانش را نرم کند.

آقا مجتبی یا باید همچنان وجوه مختلف شخصیتی خود را در هاله‌ای از ابهام قرار می‌داد یا اینکه تصویر یک شخصیت قاطع و مبارز را ترسیم می‌کرد اما پالیزدار از او همان چهره مذبذب منفعل پشیمانی را ارائه داد که خیلی‌ از مسوولان سابق نظام، قبل از این به آن متوسل شدند و نتیجه‌ای جز فراموشی از اذهان ملت نصیب‌شان نشد.

البته احتمالات دیگری هم هست که پالیزدار خودسرانه یا شاید حتی با سوءنیت دست به چنین کاری زده باشد و این را نمی‌توان با قاطعیت حدس زد ولی آنچه ازین‌ مصاحبه به وضوح می‌شد فهمید در مورد خود پالیزدار بود که اصلا آدم‌ صالحی بنظر نمی‌رسید.

https://t.me/kafshhaye_aahani/6375

قطعا دروغ می‌گویند که نگران پیری جمعیت هستند. جمعیت جوان برای اینها یک خطر محسوب می‌شود و برای پیر شدن‌ش لحظه‌شماری می‌کنند.

مدام از خطر پیری جمعیت و‌ ضرورت افزایش زاد و ولد دم می‌زنند اما سیاست‌های اقتصادی و فرهنگی‌شان در تمام این چند دهه متناسب با جامعه پیرمردها بوده و هست؛

اینها اساسا طی همه این سال‌ها در حال سرکوب روحیه جوانی و‌ مبارزه با استعداد و انرژی و جاه‌طلبی جوانی بوده‌اند و به جوان‌ها به چشم تهدید نگریسته‌اند.

حالا هم‌ به جای اینکه سیاست‌های‌شان را متناسب با جمعیت جوان تغییر دهند به دنبال وقت‌کشی هستند تا به هر قیمتی که شده یکی دو دهه دیگر هم بگذرد و جمعیت ایران پیر بشود تا با سیاست‌های آنها همخوانی پیدا کند.

وقتی مملکت را به شیوه دامداری اداره می‌کنند در نتیجه، جمعیت هرچه پیرتر باشد، آرام‌تر و کم‌ دردسرتر…

https://t.me/kafshhaye_aahani/5380

می‌گوید نیروی افغانی را بیمه کنید تا مشکل کمبود نیروی انسانی کار حل بشود!

البته که بکارگیری نیروی مهاجر و رسیدگی به حقوق آنها کار درستی است منتها پرسش اصلی اینکه آیا ما با این ترکیب جمعیتی هنوز جوان در کشورمان باید اینچنین مشکل نیروی کار داشته باشیم؟
چرا نیروی کار ایرانی تن به کار نمی‌دهد؟

پاسخ خیلی روشن است:
«بخاطر سرکوب دستمزد توسط دولت تحت همان ایده بی‌پایه مهار تورم از طریق کاهش هزینه تولید»!

همان تفکر احمقانه بوروکرات‌های قدیمی اصلاح‌طلب همچون مسعود نیلی و نواصولگرای تازه به دوران رسیده همچون یاسر جبراییلی که هر دو همچنان گمان می‌برند می‌توانند مشکل تورم را با کاهش هزینه تولید (از طریق سرکوب قیمتی و قیمت‌گذاری دستوری انرژی و ارز و مواد خام و دستمزد) حل کنند در حالی که برعکس، موتور تورم را با این سیاست‌ها روشن نگاه می‌دارند و با اصرارشان بر ادامه این تفکر، بیش از 4دهه است که ملت ایران را نحیف و یک عده معدود دور سفره انقلاب را پروار کرده‌اند.

مصاحبه پالیزدار در مورد فساد را گوش کردم.
درست است که به حجم و‌ عمق زیاد فساد در مقامات بالا اشاره کرد اما اینها هیچ ارزشی ندارد.
پرداختن به موارد بالا کشیدن زمین و‌ کارخانه و ارز و… بجای پرداختن به ساز و کار فاسدی که زمینه این مفاسد را فراهم می‌کند یعنی تقلیل مساله فساد سیستماتیک.

متهم ردیف اول فساد سیستماتیک در ایران، چای دبش نیست بلکه ارز جهانگیری است.

مبارزه واقعی با فساد یعنی تک‌نرخی کردن ارز، شناور سازی قیمت انرژی و‌ مواخذه روسای دولت‌ها و وزرای وزارتخانه‌ها و نمایندگان مجلس و…

وگرنه این دزدبگیری در ساختار فاسد یعنی محافظت از اموال دزدهای اصلی در مقابل دست درازی دله‌دزدها.

https://youtu.be/yVDUT2ZQsLQ?si=LlV5-4EFoAWyOvVY

انگیزه رشیدی کوچی از مخالفت با عرضه خودروی داخلی و وارداتی در بورس کالا آشکار شد:
«خودرو‌های وارداتی با قیمت آزاد در نمایشگاه‌های خودرو!»

این «گزارش میدانی» دنیای اقتصاد، مهر تایید محکمی است بر تحلیل‌هایی است که در مورد رانت عظیم قرعه‌کشی خودروی وارداتی داده بودم. «اینجا»

حتی یکسال پیش و همان موقع که بحث واردات خودرو و نحوه عرضه آن مطرح بود تنها کسی بوده و هستم که پیشبینی کردم‌ «اصرار رشیدی کوچی» برای مخالفت با عرضه خودروی داخلی و وارداتی در بورس کالا و دفاعش از قرعه‌کشی، با انگیزه خلق رانت برای مافیای خودرو است و حالا که بعد یک سال به مرحله اجرایی رسیده دنیای اقتصاد گزارشی تهیه کرده که در آن مشخص است عمده خودروهایی که از طریق قرعه‌کشی توزیع شده در بازار با قیمت آزاد فروخته می‌شوند و حتی این فروش توسط شخص انجام نمی‌شود، بلکه آگهی‌های فروش متعلق به نمایشگاه‌ها است که این یعنی خودروها در پوشش قرعه‌کشی با نصف قیمت در اختیار گروه‌های معدود سازمان‌یافته قرار گرفته است.

وزارت صمت اگر ریگی در کفش نداشت می‌بایست اعلام اسامی تمام برندگان قرعه‌کشی را «بطور شفاف» در یک سایت انجام می‌داد.

پینوشت؛
لازم به ذکر است که حدود یکسال پیش از یک نمایشگاه‌دار خودرو شنیدم رشیدی‌کوچی با یک شرکت بزرگ واردات خودرو شریک است اما چون سندی برای اثبات ادعا ندارم از آن شرکت نام نمی‌برم اما در هر صورت رشیدی‌کوچی مهمترین فرد سیاسی است که در زمان نمایندگی حامی این ساز و‌ کار رانت‌زا و فاسد بوده است.

به نکته جالبی اشاره شده اما حتی اگر هزینه ساخت پالایشگاه صفر باشد راه‌حل ناترازی بنزین، احداث پالایشگاه جدید نیست زیرا تبدیل نفت خام به بنزین و سوزاندن آن به بدترین شکل در خیابان‌ها فرقی با واردات بنزین ندارد.

ناترازی برق هم با احداث نیروگاه جدید برطرف نمی‌شود. چون نیروگاه، برق را از هیچ که تولید نمی‌کند بلکه گاز یا مازوت و… را تبدیل به برق می‌کند.

مشکل ناترازی در همه چیز و در همه مکان و در همه زمان، فقط و تنها فقط یک چیز است: «ناترازی قیمتی» ‌
تنها راهکار هم نه ارزان‌سازی و گران‌سازی بلکه شناورسازی قیمت است.

پینوشت؛
تصویر پیوست مربوط به نکته فنی جالبی است که محسن دهنوی (جایگزین یاسر جبراییلی در یکی از بخش‌های تشخیص مصلحت) به آن اشاره کرده و همین جای امیدواری دارد که چنین تغییرات مثبتی در انتصابات مدیران سایر بخش‌ها هم اتفاق بیافتد.

ریپلای شده به باز ارسال پست 3.5سال پیش (چند ماه بعد از امدن بایدن و انتهای دولت روحانی)

به لینک‌ داخل آن پست که در مورد پیام محرمانه دموکراتها به دولت روحانی برای‌ عدم مذاکره با ترامپ نگاه کنید:
https://t.me/kafshhaye_aahani/2883

همچنین لینکی که به برنامه اعلامی بایدن برای ایران بعد از ورود به کاخ سفید اشاره دارد:
https://t.me/kafshhaye_aahani/3972

و ریجکت کردن درخواست‌های ترامپ برای مذاکرات اساسی خارج از موضوع هسته‌ای و موشکی:
https://t.me/kafshhaye_aahani/2992

باز ارسال پست یکی دو ماه پیش در مورد نگاه ترامپ به ایران و تفاوت‌ نگاه جناح‌های ایرانی به دولت ترامپ برای درک چشم‌اندار پیش‌روی ایران در روابش با آمریکا

بسیار مهم؛

ترامپ دیروز گفته: «ایرانی‌ها عرب نیستند و می‌توانند دوست و متحد خوبی برای آمریکا باشند و من به دنبال ایجاد رابطه خوب با ایران بودم اما بایدن تقلب کرد و نگذاشت و اینبار اگر انتخاب شوم روابط با ایران را برقرار می‌کنم.» (نقل به مضمون)

اما نکته اینجاست ترامپ اصلا حرف جدیدی نزده و دوستانی که این کانال را از قدیم دنبال می‌کنند احتمالا بخاطر دارند که بعد خروج ترامپ از برجام، در مطالب متعددی به صراحت نوشتم که ترامپ به دنبال عادی‌سازی روابط با ایران است و علت خروجش از برجام هم این بود که برجام را سند غیرعادی‌سازی روابط ایران با آمریکا و عامل حفظ وضعیت نه جنگ نه صلح می‌دانست و خروجش از برجام یک فرصت برای مذاکرات عادی‌سازی بود و تاکید داشتم بر اینکه تیم حسن روحانی و برجامیون مانع و دشمن اصلی عادی‌سازی روابط هستند زیرا آنها پیرو خط دولت‌های اروپایی و دموکراتهای آمریکایند.

در همین اواخر چند بار نوشتم که تنها راه خروج مردم ایران از زیر آوار ظلم و فریبی که زنجیره آن از حلقه‌های داخلی تا حلقه‌هایی در آمریکا تشکیل شده بازگشت ترامپ است و این موضوع هم اصلاح‌طلبان هم عرزشی‌ها و هم براندازان را غافلگیر و نقره‌داغ خواهد کرد. «اینجا»

خیلی‌ها فکر کردند منظورم از بازگشت ترامپ یعنی براندازی در حالی لزوما اینطور نیست. تیم ترامپ به بازی کثیف نه صلح و نه جنگ و تخاصمات نمایشی و توافقات پشت‌پرده پایان خواهد داد و جمهوری اسلامی را از پایین تا بالا مجبور خواهد کرد بین صلح یا جنگ یکی را برگزیند.

کسانی که در داخل برای پیروزی کاملا هریس له‌له می‌زنند همان مزدوران بیگانه و منتفعان وضع موجودند. آنها را از همین نشانه بشناسید.

پینوشت:
برای اینکه ما حافظه سیاسی کوتاه‌مدتی داریم بد نیست نگاهی به مطالب زیر که طی 5سال گذشته و‌ به مناسبت وقایع روز نوشته شده بیاندازید تا وقایع این 5سال اخیر را مرور کنید و متوجه یک زنجیره پیوسته از فرآیندهایی بشوید که ذهن شما را در درک مسایل امروز و فردا روشن‌تر می‌کند:

افشاگری رهبری برای اولین بار از تلاش آمریکا برای عادی‌سازی روابط با ایران و‌ کارشکنی اصلاح‌طلبان در این مسیر (2019)
https://t.me/kafshhaye_aahani/2826

تلاش ترامپ برای شروع روند عادی‌سازی روابط با ایران کمی بعد از خروج از برجام (2019)
https://t.me/kafshhaye_aahani/2873

کارشکنی حسن روحانی برای شروع مذاکرات عادی‌سازی با گذاشتن شرط بازگشت به برجام (2019)
https://t.me/kafshhaye_aahani/2871

علت ترس اصلاح‌طلبان شاخص از عادی‌سازی روابط با آمریکا و عشق دیوانه‌وارشان به برجام (2019)
https://t.me/kafshhaye_aahani/2928

اظهار مخالفت عباس عبدی برای مذاکره ایران با ترامپ در گفتگو با بی‌بی‌سی (2019)
https://t.me/kafshhaye_aahani/2927

کارشکنی نایاک در روند شکل‌گیری مذاکرات بین دولت ترامپ و ایران(2020)
https://t.me/kafshhaye_aahani/2928

شکست ترامپ در انتخابات و از دست رفتن فرصت عادی‌سازی (2020)
https://t.me/kafshhaye_aahani/4022

روی کار آمدن بایدن و توقف پروژه عادی‌سازی روابط (2020)
https://t.me/kafshhaye_aahani/3972

چرا برجام و کوتاه آمدن از مواضع هسته‌ای و موشکی و منطقه‌ای امکان عادی‌سازی روابط با آمریکا را از بین می‌برد؟ (2020)
https://t.me/kafshhaye_aahani/4397

آیا می‌توان به عادی‌سازی روابط بین ایران و آمریکا خوشبین بود؟ (2022)
https://t.me/kafshhaye_aahani/4804

مذاکرات با آمریکا بدون چشم‌انداز عادی‌سازی‌ ‌روابط یعنی گرفتار ماندن در چرخه‌های مخرب داخلی و خارجی (2022)
https://t.me/kafshhaye_aahani/4872

فرم عادی‌سازی روابط با عربستان، الگویی مناسب برای عادی‌سازی روابط با آمریکا (2023)
https://t.me/kafshhaye_aahani/5353

فرصتی که با رفتن ترامپ از دست رفت.

@kafshhaye_aahani
ظریف امروز با نا امیدی گفته:
«دولت بایدن همان سیاست‌های ترامپ را دنبال می‌کند»!

خب حالا دیگر این مساله که در دولت ترامپ بیشتر از دولت بایدن، امکان حل ریشه‌ای مسایل ایران و آمریکا وجود داشت، برای همه اثبات شده است.

اما بد نیست در این شرایط یادی کنیم از توصیه‌های جان کری به ظریف در دیدارهای محرمانه که گفته بود آرام بمانید و دم به تله ترامپ ندهید (با ترامپ مذاکره نکنید) و همینطور سخنان چند هفته پیش روحانی در جلسه هیات دولت که با اعلام رد قاطعانه 8 بار درخواست ترامپ برای ملاقات حضوری در نیویورک ثابت کرد تا چه حد به توصیه‌ها و وعده‌های جان کری پایبند است.

🆔 @kafshhaye_aahani

پست قبل باز ارسال از 4سال پیش هست.
در زمانی که ظریف و روحانی بعد شکست ترامپ سر از پا نمی‌شناختند و این خوشحالی را در صورت حساب ترور سردار سلیمانی فاکتور می‌کردند و زینب سلیمانی هم در آن فضا این حرف‌ها را گفت.

https://t.me/kafshhaye_aahani/6367

آب پاکی دختر سردار سلیمانی روی دست ظریف و روحانی:

از نظر من در مساله شهادت پدرم تفاوتی میان ترامپ و بایدن نیست.
(نقل به مضمون)

🆔 @kafshhaye_aahani

ترامپ همون اتفاق خوبیه که بعد از دهه‌ها برای ایرانیان در عالم سیاست افتاده.

این اتفاق هیچ ربطی به براندازی و مذاکره و اصلاحات و عرزش‌ها نداره.

قبلا «اینجا» بهش اشاره کرده بودم منتها چیزی که فعلا محقق نشده دستیابی ایران به سلاح اتمی در دوران بایدن هست که اگرچه بعیده اما غیرممکن هم نیست طی این یکی دو ماه آخر بایدن اتفاق بیافته.

منظور از «اقتصاد ما» همون "سفره انقلاب" هست دیگه؟😄

وگرنه افزایش 5برابری صادرات نفت در دوران بایدن مگر جز شکستن رکورد تورمی 100ساله و 3برابر شدن نرخ ارز، چیز دیگه‌ای در سفره مردم عادی گذاشت؟

با این ساختار اقتصادی ارز ترجیحی و لاتاری خودرو و سرمایه‌سوزی رانتی همون بهتر که صادرات نفت ایران به صفر برسه؛
اینطوری حداقل یه مشت لاشخور و کفتار از دور «سفره انقلاب» پراکنده بشن، ملت نفسی بکشه.

یک فکت خیلی ساده و روشن در رد نظر کسانی که معتقدند: بازگشت ترامپ‌ به کاخ سفید به زیان معیشت و سفره مردم است:
👇👇👇👇👇👇👇👇

طبق اعلام صریح و رسمی مقامات جمهوری اسلامی، صادرات نفت ایران در دوران بایدن از 300هزار بشکه به 1500هزار بشکه رسیده، یعنی 5برابر شده، اما درست در همین بازه زمانی، قیمت دلار از 23هزار تومان به 69هزار تومان رسیده یعنی 3برابر شده است؛

این به وضوح نشان می‌دهد آن چیزی که معیشت و سفره مردم را نشانه رفته، ناکارامدی و فساد سیستماتیک است نه آمدن و رفتن ترامپ.

اما پس آن مقدار افزایش صادرات نفت از 300هزار بشکه به 1500هزار بشکه اگر در سفره مردم نرفته پس کجا رفته و چه شده؟!
پاسخ خیلی روشن است این 1200هزار بشکه نه در سفره مردم که در سفره موسوم به «سفره انقلاب» نشسته؛

بنابراین آمدن و رفتن ترامپ بیش از آنکه روی سفره مردم اثر بگذارد روی «سفره انقلاب» اثر گذاشته و دومی را بیشتر از اولی کوچک کرده. به خاطر همین است که با رفتن ترامپ در سال2020 خیلی‌ها در تهران و لندن و نیویورک علنا جشن گرفتند ‌و امروز با آمدنش نای حرف زدن ندارند و اندوهگین هستند.

مساله خیلی ساده و روشن است.

ایلان ماسک برای تولید تسلا و پرتاب فضاپیما وارد سیاست نشده. او پلن بزرگ‌تری در سر دارد. ا‌و‌ به دنبال چیست؟

من مدت‌هاست که از ایلان ماسک می‌نویسم اما نه در مورد تسلا و ماشین برقی‌‌هایش بلکه در مورد دوج‌کوین و تلاش‌هایش برای عملی کردن ایده «پول خصوصی».

این تلاش‌های ایلان ماسک برای ایجاد یک پول خصوصی تا وقتی که صرفا به عنوان یک سرمایه‌دار بخش خصوصی صورت می‌گرفت آنقدر اهمیت نداشت که حالا با حضورش در کنار یک سیاستمدار پیروز انتخابات آمریکا اهمیت پیدا می‌کند.

حالا ایده ایلان ماسک برای جا انداختن پول خصوصی بجای پول دولتی می‌تواند به برانداختن نهاد بانک‌مرکزی و تضعیف پول فیات منتهی بشود. البته که این اگر جدی بشود اصلا شوخی‌بردار نیست و ابعاد تحولاتی که ایجاد می‌کند چند برابر جنگ‌های جهانی اول و دوم است.

جمله ترامپ بعد از پیروزی‌اش در انتخابات2024 در مورد ایلان ماسک و اینکه او را یک ستاره نوظهور در عالم سیاست نامید، این احتمال را تقویت می‌کند که چنین ایده‌ای در دولت جدید آمریکا و توسط ماسک دنبال خواهد شد. همان چیزی که می‌تواند آمریکا را از خطر تضعیف جایگاه دلار محفوظ و دوباره در رأس نگاه دارد.

در واقع ماسک به دولت آمریکا نیامده تا تسلا تولید کند یا موشک به فضا بفرستد، او ایده بزرگ‌تری در سر دارد. چیزی در حد برانداختن بانک‌ها و بازگرداندن اقتصاد آمریکا از مسیر انحرافی «اقتصاد پول‌داری» به سمت اقتصاد سرمایه‌داری.

ترامپ بعد پیروزی گفته ایلان ماسک ستاره جدید دنیای سیاست خواهد بود.

اما پیروزی ترامپ از نظر تجاری کاملا به زیان تولید و تجارت ایلان ماسک در بحث خودروهای برقی بود چون دموکرات‌ها تزریق صدها میلیارد دلار سوبسید برای کاهش سوخت‌های فسیلی را دنبال می‌کردند.
پس ایلان ماسک چرا از ترامپ حمایت کرد و چرا ترامپ او را ستاره نوظهور دنیای سیاست نامید؟ برنامه چیست و چه اتفاقات بزرگی در راه هستند؟

به زودی برای‌تان خواهم نوشت که چه تحولات بزرگی در راه است.

سرانجام زنجیر پاره شد. با آمدن ترامپ، از این به بعد منتظر اتفاقات خوب برای مردم کوچه و بازار در برابر اتفاقات بد برای مزدوران رنگارنگ دولتها در سراسر دنیا و از جمله ایران باشید. این تغییرات خوب فراتر از آمدن و رفتن دولتها و حکومتها و... خواهد بود. در آینده بهتر درک خواهیم کرد که وقتی دست شیطان قطع شد چگونه دنیا زیباتر میشود.

به یاد بیاورید در انتخابات2020 در بین افراد و رسانه‌های فارسی زبان کدام‌ها بطور واضح از شکست ترامپ و پیروزی بایدن خوشحال بودند، طوری که حتی اصول حرفه‌ای بی‌طرفی رسانه‌ای و سیاسی را هم نتوانستند مراعات کنند؟

- در رسانه‌های فارسی زبان:
بی‌بی‌سی و ایران‌اینترنشنال بطور واضح طرفدار بایدن و ضد ترامپ بودند. (این دوره کمی محتاطانه و مزورانه عمل کردند اما همچنان ضدیت‌شان با ترامپ آشکار است.)

- در اپوزوسیون هم امثال مسیح علینژاد و سازگارا و گنجی و سایر افرادی که در گذشته به شکل آشکار در باند اصلاح‌طلبان بودند و حالا بطور مخفیانه در این باند قرار دارند.

- در بین سیاستمداران ایرانی:
روحانی و ظریف و… به شکل عجیبی مستقیما و صراحتا از پیروزی بایدن ابراز خوشحالی کردند و حتی تمام پروتوکل‌های جمهوری‌اسلامی را در این رابطه زیر پا گذاشتند.

از لحاظ گفتمانی هم جهان‌وطن‌های مخالف ملی‌گرایی، چپ‌ها، طرفداران همجنسگرایی، سانتی‌مانتال‌ها، دموکراسی‌پرست‌ها و مذهبی‌های غرب‌زده، تغذیه‌کنندگان از منابع مالی پیدا و پنهان دولتی و….

پینوشت:
با پیروزی ترامپ، جریاناتی احیا و متولد خواهند شد که اینبار ریشه خیلی‌ از علف‌های هرز را در جامعه فارسی‌زبان خواهند خشکاند.

تصویر ماسک در کنار ترامپ؛ لحظاتی پیش

از شرافت ایلان ماسک همین بس که با وجود اینکه پیروزی هریس و دموکرات‌ها به شدت به نفع کسب و کار تسلا و تولید ماشین‌های برقی بود، اما او به جبهه حق و حقیقت پیوست.

این را مقایسه کنید با رفتار انتخاباتی برخی پول‌دارهای تازه ‌به دوران رسیده وطنی که بخاطر دو زار رانت ارز و بنزین ارزان، هر دوره برای پیروزی اصلاح‌طلبان و بانیان اقتصاد دستوری قر می‌دهند.

کارشناسان، کلید انتخابات2024 را ایالت پنسیلوانیا می‌دانند.
در روند شمارش ارا ابتدا هریس به شدت جلو افتاد، اما با رسیدن به حدود 40درصد فاصله بسیار کم شد و رو به کاهش رفت (احتمالا آرای محله‌های گی‌ها و فاحشه‌ها را ابتدا شمردند) و در ساعت آتی شانس ترامپ برای جلو زدن از هریس بیشتر است.

از سال 2020 و پیروزی بایدن در آن انتخابات زشت، زنجیره کامیابی چپ‌ها و گلوبالیست‌ها و سیاستمداران فاسد و گرایشات ضد انسانی تا امروز و در سراسر جهان ادامه داشته است.
امیدوارم این زنجیر، از امروز پاره شود و مسیح زمان دوباره در راس ساختار بزرگ‌ترین قدرت نظامی و اقتصادی تاریخ قرار گیرد.

این یارو میگه مسایل اقتصاد ما راه‌حل اقتصادی نداره؛

جل‌الخالق! آیا ممکنه مساله ریاضی راه‌حل ریاضی نداشته باشه و در ادبیات و تاریخ دنبال راه‌حلش گشت؟

البته که بله! چرا نشه؟ خوب هم میشه منتها باید طرز فکر گوینده رو بفهمی؛

طرز فکری که از دوران کودکی درش نهادینه شده که برای حل هر مساله‌ای باید پارو نزد وا داد باید دل رو به دریا داد!

اینطور که فکر کنیم مساله ریاضی رو هم میشه با راهکار غیر ریاضی حل کرد، کافیه بتونی برای بچه زرنگ کلاس دلبری کنی.
این بنده خدا هم عادت به دلبری رو قشنگ از فرم حرکات و لحنش میشه تشخیص داد.

راهکارش برای اقتصادم همینه که بریم به خارجی‌ها وا بدیم و دل رو به دریا بدیم.

منتها به فرض که خارجیها پسندیدن و خیلی هم دست و دل باز بودن بعد چطور میخان مساله ناترازی‌های مارو حل کنن؟

یعنی مثلا میخان تا 30سال دیگه بنزین 1500تومانی بهمون بدن؟

یا با وجود نقدینگی 10هزار همتی و رشد 40درصدیش، دلارو برگردونن به 1000تومن و 30سال ثابت نگه دارن؟

با چقد افزایش دلارهای نفتی میشه مشکل ناترازی‌ها رو حل کرد؟

چی بدیم به شرکتای خارجی که حاضر به سرمایه‌گذاری در اقتصاد دستوری ما بشن؟

کارکرد‌ نهادهای متولی قیمت‌گذاری دستوری در ایران‌:
از اجبار به حذف گزینه «عجله دارم» تا اجبار به حذف «تخفیف کمیسیون»!

تپسی به شورای رقابت شکایت کرده که هولدینگ اسنپ با ارائه تخفیف به مراکز تهیه غذا (تخفیف در کمسیون بصورت مشروط) مانع ورود تپسی به این بازار شده است.

این در حالیست که تپسی هم می‌تواند با ارائه تخفیف بیشتر همه شروط اسنپ با رستوران‌ها را باطل کند و با رقابت قیمتی باعث کاهش در قیمت تمام شده برای مشتریان و رستوران‌ها بشود.

اما تپسی چون روی ماهیت ضد بازار و ضد رقابتی شورای رقابت حساب باز کرده، سعی دارد با راه انداختن دعوای حقوقی از طریق این شورا، وارد بازار بشود بدون اینکه تخفیف به رستوران‌ها بدهد.

این یعنی شورای رقابت عملا مانع رقابت و کاهش قیمت‌هاست و نهایتا به محل تبانی شرکت‌ها بر سر تعیین نرخ با دور زدن بازار و مردم تبدیل شده است.

پینوشت:
همین چند ماه پیش، تعزیرات به بهانه جلوگیری از افزایش قیمت، گزینه «عجله دارم» تاکسی‌های تلفنی را حذف کرد تا مثلا مانع افزایش قیمتها بشود.

کارکرد اصلی نهادهای متولی قیمت‌گذاری دستوری، اخلال در بازار به نفع انحصار و فساد است.

با اینکه همه چیز نشان از پایان حملات پینگ پونگی ایران و اسراییل می‌داد، دوباره بحث پاسخ ایران به اسراییل در فضای رسانه‌ای داخلی و خارجی داغ شده و گویا همه علاقمند به ادامه این بازی هستند؛ هرچند که شخصا آن را تمام شده می‌دانم و بنظرم این تهدیدهای کلامی طرفین صرفا برای فرود آرام از فضای جنگی روی زمین سخت واقعیت‌هایی است که ایران و اسراییل هر دو روی آن با چالش‌های بسیار مهمتری از دشمنی با یکدیگر مواجه هستند و این بازی تمام شده است.

در «پست قبل» گفتیم که خطای اسراییل این بود که تکیه بیش از حد روی قدرت نظامی برای حل سایر مسایل سیاسی و امنیتی و… داشت. اما حالا می‌بینیم که تحلیل‌گران حامی نظام هم عموما دچار خطای دید در مورد توان نظامی ایران و کارایی‌اش برای حل مسایل در سایر حوزه‌ها هستند و این خطای دید اگر در بین مسوولان نظام هم وجود داشته باشد باعث می‌شود جمهوری‌اسلامی هم دیر یا زود با چالش‌های امنیتی شبیه گرفتاری‌های اسراییل مواجه شود.

نباید فراموش کرد که اگر جمهوری‌اسلامی در بحث نظامی و سیاست خارجی موفقیت‌های نسبی هرچند محدود داشته‌ اما در بخش‌ داخلی و در بدنه نهادهای اجرایی و قانون‌گذاری و قضایی هیچ چشم‌انداز مثبتی دیده نمی‌شود و ازین لحاظ شاید در حد ضعیف‌ترین کشورهای دنیا هستیم.

قدرت موشکی تا وقتی که برای بازدارندگی و دفاع و حمله باشد خیلی هم خوب است و نظام اصلا حق ندارد در این بخش کوتاه بیاید، منتها اگر قرار باشد تبدیل به موشک‌بازی شود و آنقدر به آن مشغول شویم که فراموش کنیم هر روز چه کسانی برای ما چه تصمیم‌های فاجعه‌باری در دولت و مجلس و بانک‌مرکزی و… می‌گیرند خیلی زود آنقدر دیر می‌شود که دیگر کار از کار گذشته باشد.

اگر جای اسراییل بودید برای عبور از وضع فعلی چه می‌کردید؟

اسراییل در جنگ 1973 با اعراب، در 6روز به پیروزی رسید، چرا؟ چون با تهدید نظامی روبرو شد و چون از نظر نظامی بسیار قوی بود خیلی زود حریف را تسلیم کرد.

اما همین اسراییل در برابر حماس و حزب‌الله مستاصل شده است. به قول رییس ستاد مشترک اسراییل: «ارتش بدون هدف و بدون قطب‌نما در حال جنگیدن در غزه و لبنان است.»
این وضعیت به نبرد با اشباح می‌ماند: هر چه بیشتر شمشیر می‌زنی و بیشتر از دشمن می‌کشی تعداد آنها و خستگی تو بیشتر می‌شود. مثل داستان غذای زی‌زی‌گولو که هر چی بیشتر از آن غذا می‌خوردند فک‌شان خسته‌تر می‌شد اما سیر نمی‌شدند.

اسراییل تهدید امنیتی حماس را به اشتباه، یک تهدید نظامی براورد کرد‌ و به برای حل آن به ابزار نظامی متوسل شد؛
به نظر می‌رسد این خطا به خاطر باد غرور ناشی از پیروزی سریع‌السیر بر ارتش‌های اعراب باشد؛ زیرا اسراییل از آن پس بطور افراطی به نیروی نظامی برای حل تمام مسایل تکیه کرد.

در حالی که با کنار کشیدن دولت‌های عربی از میدان مخاصمه با اسراییل، تهدیدهای نظامی رنگ باخت و تهدیدهای امنیتی در گسل‌های قومی و دینی و تاریخی گسترش یافت و اینگونه آنها در محاصره تهدیدهای سخت امنیتی افتادند.

بنابراین کاری که اسراییل می‌تواند بکند این است که تهدیدهای امنیتی را به تهدیدهای نظامی تبدیل کند. این همان کاری است که بشار اسد با مخالفان‌اش کرد.
روند شکست‌های شورشیان سوریه از اسد درست زمانی کلید خورد که به تیربارهای سنگین و خودروهای زرهی و جنگجوهای خارجی دست یافتند.

حتی آمریکا طی آخرین شورشی که بعد از مرگ جورج فلوید در این کشور شروع شد و به وضعیت غیرقابل کنترل رسید از طریق میدان دادن به فعالیت‌های مسلحانه گروه آنتی‌فا شورش را خاموش کرد. این شیوه در کشورهای دیگر هم در ابعاد کوچک یا بزرگ‌تر پیاده می‌شود که همه می‌دانیم.

حال دوباره بازمی‌گردیم به موضوع اسراییل و این پرسش که آنها چه می‌توانند بکنند تا از محاصره تهدیدهای امنیتی غیرقابل حذف در گسل‌های عمیق قومی و دینی و تاریخی اطراف‌شان خلاص شوند؟

طبق فرمول بالا تهدیدات امنیتی ایديولوژیک باید تبدیل به تهدید کلاسیک نظامی بشوند اما چگونه؟

روشن‌ترین راه برای این منظور، موافقت با راه‌حل دو دولتی و ایجاد یک کشور فلسطینی در کرانه باختری با یک دولت مستقل و برخوردار از نیروی نظامی است که غزه را هم شامل شود.

نگرانی اسراییل بابت اینکه یک دولت مستقل فلسطینی برای آنها خطرناک است کاملا اشتباه بنظر می‌رسد، زیرا تشکیل کشور فلسطین باعث می‌شود تهدید امنیتی به یک چالش درونی برای دولت فلسطینی تبدیل و در آن هضم شود و تهدید نظامی نیز بسیار کم‌ خطرتر و قابل مهارتر است زیرا در جنگ کلاسیک می‌توان با زدن چند تانک و جنگنده حریف، آن را وادار به تسلیم و پذیرش شکست کرد اما در جنگ با تهدیدهای امنیتی، با حذف هر جنگجو یا فرمانده، چند جنگجو و فرمانده جدید متولد می‌شوند.

اسراییل همین فرمول را هم می‌توانست برای لبنان در نظر بگیرد. اگر اسراییل از نفوذ بین‌المللی خود برای تضعیف ارتش لبنان سوءاستفاده نمی‌کرد و اجازه می‌داد نیروهای نظامی رسمی این کشور توپ و تانک و جنگنده داشته باشند امروز در یک جنگ کلاسیک به راحتی لبنان را شکست می‌داد و این کشور را وادار به پذیرش مسوولیت‌هایی برای حفظ امنیت ساکنان شمال اسراییل می‌کرد و دیگر مجبور نبود اینگونه با وضعی مفتضحانه از جبهه جنوب لبنان عقب‌نشینی کند و بطور تلویحی شکست در برابر حزب‌الله را بپذیرد.

بنابراین پل طلایی عقب‌نشینی برای اسراییل، تشکیل دولت فلسطینی و برداشتن محدودیت‌های تسلیحاتی از روی ارتش لبنان است. اتفاقی که اگر روی بدهد موجودیت و امنیت اسراییل حداقل تا چند دهه آینده تضمین می‌شود.

اما مشکل اینجاست که کلید پل عقب‌نشینی در اختیار ایران است و شرایط به گونه‌ایست که تا ایران راضی نشود عبور امن از آن امکان‌پذیر نیست. آیا ایرانی‌ها راضی می‌شوند؟

من فکر می‌کنم ایرانی‌ها اهل معامله و معامله‌گران بسیار خوبی هستند؛ دقیقا بخاطر همین است که مدام می‌گویند «هرگز تن به این معامله نمی‌دهیم»!

فرزین صحبت از راه‌اندازی بازار جدید ارزی با نام «بازار توافقی» کرده است.

فرزین وعده یک بازار متشکل ارزی که نرخ آن با عرضه و تقاضا تعیین می‌شود و تحت نظارت و بازارگردانی بانک مرکزی قرار دارد داده است و گفته “احتمالا” بازار نیما هم به آنجا منتقل می‌شود!

اما جالب است بدانید این اهداف و ساز و کاری که فرزین برای بازار توافقی ارایه کرده دقیقا همان اهداف و ساز و کار اعلامی برای بازار نیما در ابتدای شروع به کار آن در دولت روحانی است‌ (در تصویر، اهداف اعلامی و ساز و کار بازار نیما را ببینید)

حالا گذشته ازین حرف‌ها اصلا چرا باید بازار ارز، اسم داشته باشد؟ آن‌ هم اسمی همچون «بازار توافقی»! مگر بازار غیرتوافقی و زوری هم داریم!؟

معلوم نیست درست کردن این همه بازار و سامانه برای چیست؟
واقعا این همه نرخ جورواجور بجز پیچاندن مردم و ایجاد رانت و انحصار چه دلیل دیگری می‌تواند داشته باشد؟
اگر بحث سوبسید به برخی کالاها و حمایت از برخی تولیدات داخلی است که اینها را با تنظیم نرخ خرید تضمینی بصورت ریالی و بالا پایین کردن تعرفه گمرکی، خیلی بهتر و دقیق‌تر می‌توان انجام داد و نیاز به تعریف این همه نرخ‌ و سامانه برای ارز نیست.

نرخ ارز دوباره به 69000 بازگشت؛

افزایش دوباره نرخ ارز بعد از فروکش کردن احتمال جنگ بین ایران و‌ اسراییل نشان داد علت واقعی نرخ ارز، جنگ و تحریم و ترامپ و سوراخ لایه اوزون و… نیست.

علت واقعی همانا گرسنگی مارهای روی دوش نهادهای دولتی است که می‌خواهند از سفره مردم به خیک مافیاهای اقتصادی بریزند و از وضعیت جنگی برای این منظور سواستفاده می‌کنند تا از طریق بوقچی‌های‌شان در رسانه‌ها تقصیرات را گردن ماجراجویی نیروهای نظامی بیاندازند.

https://t.me/kafshhaye_aahani/6262

اگر دولت در بحث قرعه‌کشی خودروهای وارداتی، ریگی در کفش ندارد پس باید نام تمام آن 6000نفر که از بین 80000نفر برنده شده‌اند را همراه با کد ملی در یک سایت منتشر کند.

آیا چنین کاری میکند یا فقط با پیامک به برندگان اطلاع می‌دهد؟

https://t.me/kafshhaye_aahani/6339

توزیع رانت ارزی در پوشش واردات خودرو:
«قرعه‌کشی فروش 6000خودروی خارجی بین 80000تقاضا امروز انجام خواهد شد.»

این هم جواب کسانی که می‌گفتند مشکل رانت و فساد خودرو با واردات حل می‌شود و من بارها نوشتم تا وقتی قیمت‌گذاری دستوری هست، مشکل با واردات حل نمی‌شود بلکه همان رانت خودروی داخلی را به خودروی وارداتی هم منتقل می‌کنند.

خب حالا رانت این سناریو کجاست؟
خیلی ساده: خودروهایی که با دلار 25هزار تومانی وارد کرده‌اند را به اسم قرعه‌کشی بین خودشان توزیع می‌کنند و در بازار آزاد با دلار 200هزار تومانی می‌فروشند.


حالا نکته جالب‌تر اینکه بنظر شما مشخصا چه‌ کسی پیگیر و مدافع سرسخت قرعه‌کشی خودروهای وارداتی و توزیع رانت از این طریق بود؟

بله همان کسی روشنفکرها و لیبرال‌نماهای گاگول وطنی برایش کف و سوت می‌زدند و از اینکه جلوی مافیای خودرو ایستاده است از او به عنوان قهرمان مبارزه با انحصار یاد‌ می‌کردند: «رشیدی کوچی»

رشیدی کوچی همان کسی که با آزادسازی قیمت خودروهای داخلی و عرضه آنها در بورس کالا بشدت مخالفت می‌کرد و با‌ همان استدلال، مخالف فروش خودروهای وارداتی در یک بازار رقابتی بود. «لینک ویدیو»

پینوشت؛
درد فقط این نیست که در چنین لجنزاری از فساد و تبعیض زندگی می‌کنیم و عده‌ای بطور مشخص ازین سیاست‌ها بخاطر حماقت یا از روی منافع، حمایت می‌کنند، بلکه درد اصلی اینجاست که منتقدان این لجنزار و کسانی که جناح مقابل را تشکیل می‌دهند هم در حماقت یا مزدوری دست کمی از جناح دیگر ندارند و همه‌شان روی هم را یک آدم دو زاری مثل رشیدی کوچی به بازی می‌گیرد و روی سر انگشتانش می‌‌چرخاند.

مطالب مرتبط:
رشیدی کوچی: بورس کالا باعث گران شدن خودوری وارداتی می‌شود!
https://t.me/kafshhaye_aahani/5257

آیا مافیای خودرو مخالف واردات خودرو است؟
https://t.me/kafshhaye_aahani/5524

جنگ زرگری صمت با رشیدی کوچی
https://t.me/kafshhaye_aahani/5342

سطح درک رشیدی کوچی از قیمت و بازار
https://t.me/kafshhaye_aahani/5624

فاجعه قرعه‌کشی خودروهای وارداتی با ارز دولتی
https://t.me/kafshhaye_aahani/5363

عضو‌ کمیسیون صنایع؛ شیرین‌عقل یا پادوی مافیا؟
https://t.me/kafshhaye_aahani/5289

سخنگوی صمت یا سخنگوی مافیا؟
https://t.me/kafshhaye_aahani/5314

رییس برنامه و بودجه دچار لغزش فرویدی شده و واقعیت را عینا به زبان آورده:
«تورم برای سال آینده 30درصد در نظر گرفته شده است»!

به حدی از وقاحت رسیده‌اند که رسما عدد برای تورم در بودجه‌ سال بعد تعیین می‌کنند.

قاعدتا این تفاوت دارد با هدف‌گذاری تورمی توسط نهاد‌های مالی که برای تطبیق با تورم ناگزیر تحمیلی و مهار اثرات آن به برآورد تورم در آینده مبادرت می‌کنند؛ چون اینجا نه برای مهار یا تطبیق بلکه مشخصا برای استفاده از تورم به عنوان یک ابزار تامین مالی دست به تولید و مهندسی آن می‌زنند؛

وگرنه چرا باید سال بعد تورم 30درصد داشته باشیم؟ مگر سال بعد با امسال چه تفاوتی دارد؟ مگر مدعی نیستند که سیاست عدم افزایش قیمت انرژی و ارز برای تثبیت قیمت سایر کالاها و خدمات است؟ پس در شرایطی که قرار نیست قیمت اینها افزایش یابد چرا باید همه چیزهای دیگر 30درصد گران بشود؟

پاسخ روشن است چون در بودجه قرار است 30درصد از جیب طبقات پایین و قشر خاموش بردارند و شکم لاشخورهای بانکی و بورسی و بازرگانی و صنعتی و نفتی و… را سیر بکنند مبادا لاشخورهای گرسنه بالای سر خودشان بچرخند.

نوشته دیگری از شهروند ساده خطاب به رهبری؛

با درود بر آیت‌الله خامنه‌ای رهبر عالی‌قدر ایران؛

با توجه به مدیریت مدبرانه و شجاعانه‌شان در حوزه تهدیدهای خارجی، از ایشان انتظار می‌رود همانگونه که از کشور و حقوق انسان‌ها در برابر اسراییل خارجی حفاظت کرده‌اند همان مقدار درایت و شجاعت را در برابر اسراییل داخلی برای حفظ حقوق ملت نیز به کار ببرند.

رهبر ایران قبلا در یک سخنرانی به اژدهای هفت سر فساد اشاره کردند و فرمودند حکومتی که جرات مبارزه با مفسدان داخلی را نداشته باشد شهامت مبارزه با زورگویان خارجی را هم ندارد. (نقل به مضمون)

بنابراین از ایشان انتظار می‌رود که همانطور که شجاعانه در برابر اسراییل خارجی ایستاده‌اند و کوتاه هم نمی‌آیند در برابر اسراییل داخلی نیز همان مقدار شجاعت و درایت و استقامت را بکار گیرند و اجازه ندهند تا غارتگران ریاکار از فرقه‌های چپ و راست، حقوق مردم مظلوم و بعضا محروم ایران را پایمال کنند ‌ و از مال فاسد، رسانه و جناح سیاسی چپ و راست، در داخل و خارج، تحت عنوان مدافع یا مخالف نظام درست کنند و خاک در چشم همین کشور و مردم مظلومش بپاشند.

من با اطمینان اطلاع می‌دهم که بخش‌های از دستگاه‌های اجرایی و قانون‌گذاری جمهوری اسلامی رسما و علنا در خدمت فساد سیستماتیک هستند.
بخش‌هایی از بدنه اجرایی، قانون‌گذاری و قضایی همچون سازمان حمایت، شورای رقابت، تعزیرات، سازمان بازرسی، کمیسیون صنایع و… به ابزارهایی برای تعریف و تبیین تبعیض قیمتی و رانت‌سازی ‌و تلکه بگیری تبدیل شده‌اند.

سرچشمه تمام این مفاسد در یک سیاست محوری موسوم به «قیمت‌گذاری دستوری» است که با ایجاد تبعیض قیمتی بخش عمده مردم را از جمله در همین سالی که «مشارکت مردمی» نامیده‌اید از فعالیت‌های اقتصادی حذف می‌کنند و در عوض برای بخش اندکی از صاحبان نفوذ، فرصت‌های رانتی و پول‌های بادآورده و بدون ریسک فراهم می‌سازند.

این تبعیض‌های قیمتی، باعث تورم دو رقمی، فشار بر معیشت طبقات پایین و ناترازی‌های عظیم در بخش انرژی و ارز و بانک و بودجه است که بصورت چرخه‌های مخرب روز به روز مشکلات را مانند بهمن بزرگتر می‌کند و به بی‌عدالتی در توزیع فرصت‌ها و تهدیدها دامن می‌زند طوری که منافع و منابع را در سبد یک عده معدود و تهدیدها و ریسکها را در سبد اکثریت قرار می‌دهد.

ادامه مسیر فعلی، به تشدید دو قطبی موشک-پوشک و مقابل هم قرار دادن معیشت مردم در برابر امنیت ملی می‌انجامد. تمام سیاست‌ها که در پوشش اقتصاد مقاومتی، خودکفایی و حمایت از تولید ملی به اجرا در می‌آید درست بر خلاف آنها و در جهت اقتصاد دولت رفاه‌زده، وابستگی در کالاهای اساسی و سرکوب مهندسی شده تولید ملی عمل می‌کند و هر دو جناح علی‌رغم قیل و قال‌شان علیه یکدیگر اما در اصرار بر این راهبردهای غلط همسو و همدل هستند اگرچه ظاهرا حرف‌ها و راه‌حل‌های متفاوتی دارند.

نهایتا اینکه اگر از زوایای تازه به مسایل داخلی نگاه کنیم شاید به این نتیجه برسیم که اسراییل جنایتکار نسل‌کش اصلی در داخل است نه فقط همان که در فلسطین اشغالی حضور دارد.

مشکل بزرگ اسراییل در حمله به ایران برای احیای بازدارندگی این است که حمله‌اش به ایران به شدت دچار فقر تصویر آتش است؛ حال هر چقدر هم خسارت‌ زده باشد اما از نظر بصری در مقابل نمایش انفجارهای چشمگیر موشک‌های ایران (حتی بدون خسارت و تلفات)، هیچ برای عرضه ندارد.

رسانه‌های اسراییل تقریبا هیچ آتشی در ویدیوهای‌شان برای نمایش ندارند و این یعنی گزینه نمایش در بحث بازدارندگی (نمایش توان و اراده مقابله با خصم) دچار نقصان است.

با این تفاسیر، محکوم کردن رهبران کشورهایی رقیب مانند عربستان و ترکیه و امارات برای این است که مشکل ضعف نمایش بازدارندگی را با تاکید بر این که: «اسراییل زده بد هم زده!» جبران کنند؛
یا بهتر بگوییم آنها می‌خواهند به مردم‌شان که مدام سرکوفت شجاعت ایران را به آنها می‌زنند بگویند: «بفرمایید! ایران خورده بد هم خورده»

حال، روسیه احتمالا به درخواست ایران محکوم نکرده تا حمله را کم‌اهمیت جلوه بدهد؛ وگرنه روسیه در شورای امنیت خیلی رسا و صریح اسراییل را بخاطر حملاتی که علیه تمامیت ارضی ایران داشته محکوم کرد.

خلاصه که نق و نوق مزدوران اجاره‌ای اصلاح‌طلب صادقانه نیست. درد آنها چیز دیگریست.

خب کم کم جلوه غم و شکست در چهره مقامات اسراییل پدیدار می‌شود.
آنها زیادی به نیروی نظامی خود تکیه کردند و حالا از نبرد بی‌حاصل با اشباح در غزه و‌ لبنان خسته و درمانده شده‌اند.

کشتن حسن نصرالله و سینوار و تمام فرماندهان حزب‌الله و حماس نه تنها از مشکلات آنها نکاست، بلکه حالا کسی نمانده که با او مذاکره یا در او نفوذ کنند.

بدون هنیه دیگر چه کسی می‌تواند میلیون‌ها فلسطینی را که می‌خواهند مثل سینوار بمیرند را کنترل و مدیریت کند؟
بدون نصرالله چه کسی می‌تواند ده‌ها هزار مبارز حزب‌الله را به سازش و صلح متقاعد کند؟
این نتیجه همان خطای فاحش است: «برخورد نظامی با پدیده امنیتی»

حالا با شکستن همه کلیدها تنها شاه‌کلید باقی‌مانده نزد ایران است. اسراییل آیا می‌خواهد این امکان را هم نابود سازد؟
یا اینکه رضایت ایران را برای عبور امن از پل عقب‌نشینی جلب کند؟

بی‌بی باید بپذیرد شطرنج را به آیت‌الله باخته.

بیانیه چند لحظه پیش ستاد کل نیروهای مسلح، به معنای اعلام رسمی پایان تبادل آتش از سوی ایران است.

جان‌ کلام در این بیانیه پاراگراف زیر است:
«جمهوری اسلامی ایران ضمن محفوظ دانستن حق پاسخ قانونی و مشروع خود در وقت مقتضی، برقراری آتش بس پایدار در غزه و لبنان برای جلوگیری از کشتار مردم بی‌پناه و مظلوم را مورد تأکید قرار می‌دهد.»

این نه تنها به معنای اعلام پایان آتش از سوی ایران است بلکه در بطن آن وعده ایجاد «پل طلایی عقب‌نشینی» برای اسراییل داده شده و با توجه به اینکه اسراییل هم اعلام کرده جبهه جنوب لبنان را غیرفعال خواهد کرد، بنابراین می‌توان حدس زد که که همه طرفین بر کاهش بحران در این مرحله به اتفاق نظر رسیده‌اند.

تنها مشکل لاینحل 100گروگان اسراییلی است که باید خودش با حماس حل و فصل کند اما تکلیف جنگ در جبهه لبنان مشخص شده است.

اگر اسراییل با تمام قوا ایران را نزد نه بخاطر اینکه امکانات نظامی‌اش را نداشت یا اگر نداشت نمی‌توانست از آمریکا بگیرد یا لزوما از امکانات نظامی و پدافندی خارق‌العاده ایران ترسید، بلکه یک دلیل قطعی دیگر داشت؛ اگر گفتید چه دلیلی؟

بله! بازدارندگی…
ایجاد بازدارندگی قوی توسط ایران در عملیات وعده صادق یک و دو باعث شد که اسراییل علی‌رغم اشتیاق زیادش برای تهاجم کشنده به ایران و زدن سر اختاپوسی که در چنگال‌‌های آن گیر افتاده به یک حمله محدود اکتفا کند و از آن اقدام سخت که مطلوبش بود دست بکشد.

بازدارندگی را «اینجا» تعریف کردیم و گفتیم که چرا به کشوری که بازدارندگی‌اش فعال باشد نمی‌توان حمله تمام عیار نظامی کرد حتی اگر آن کشور از نظر امکانات نظامی در رده پایین‌تری از کشور مهاجم باشد.

این نکته نشان داد آن عده‌ای که بعد از حمله موشکی ایران، داد و فغان سر دادند که:
«ای وای بر ما! دیدید چه خبطی کردیم و بهانه به نتانیاهو دادیم…» چقدر احمقانه فکر می‌کردند. «اینجا»

اگر به شیوه شخصیت‌هایی همچون ظریف که مدام با ترساندن مقامات از تله تنش، عمل می‌شد و کشور در مقابل خدشه به بازدارندگی‌اش منفعلانه عمل می‌کرد، چه اتفاقی می‌افتاد؟
پاسخ روشن است: نتانیاهو هم بهانه را برای حمله می‌تراشید و هم چنان حمله‌ای می‌کرد‌ که ایران را درس عبرت تاریخ کند همانطور که در دوران وزارت خارجه ظریف، چنان تحریم کردند که درس عبرت تاریخ شد.

ما برای بازدارندگی، بیشتر از آنکه به بازوی ستبر نیاز داشته باشیم به اراده مقاومت و عزت نفس نیاز داریم. کسی که در مقابل خصم سر خم نکند و همه توان‌اش را برای مقاومت در برابر اقدام خصمانه بکار بگیرد صاحب بازدارندگی می‌شود حتی اگر خسارت و تلفات بیشتری بدهد و در جنگ شکست بخورد زیرا همانطور که قبلا گفتیم «اینجا» بازدارندگی با پیروزی به دست نمی‌آید بلکه با مقاومت به دست می‌آید.

اینکه آمریکا هم اسراییل را از حمله به زیرساخت‌های انرژی پرهیز می‌داد و حتی خودش از ورود به جنگ حذر می‌کرد هم بخاطر بازدارندگی بود نه بخاطر لابی و لبخند ظریف و کری.

این بازدارندگی را می‌توان در عرصه اقتصادی هم احیا کرد تا دیگر کشور قابل تحریم نباشد؛

برای این کار باید بوروکرات‌های سست‌عنصری همچون نیلی و طیب‌نیا و همتی که گفتمان حقارت‌بار برجامی و لبخند خارجی را تنها راهکار اصلاحات اقتصادی می‌دانند دور انداخت و میدان را برای نسل جوان‌تری از اقتصادخوانده‌ها که سال‌ها پشت این فرومایگان بی‌هنر، پیر شده‌اند و فرصت نیافته‌اند باز کرد.

وابستگی اینچنین شدید نرخ ارز با چالش‌های سیاسی و امنیتی در حدی که ارزش پول ملی تا 10 درصد در طی چند روز سقوط کند، آیا بجز ایران در کشور دیگری هم سابقه دارد؟

اینکه به محض وقوع یک چالش سیاسی، نرخ ارز جهش می‌کند و سفره مردم بطور کامل در مقابل امنیت و منافع ملی قرار می‌گیرد اگر ناشی از وجود یک ضعف شدید یا خیانت در ساختار اجرایی نیست پس چیست؟

این مشکل مشخصا بخاطر سیاست ارز چند نرخی است که با چند کاسه شدن ارز، عمق بازار در هر کاسه کم می‌شود و به راحتی و با هر تکانه حرکت می‌کند و بدتر اینکه کاسه ارز آزاد که تبدیل به رهبر بازار شده، رسما خارج از کنترل و بازارگردانی بانک مرکزی و در اختیار سفته‌باران خرد قرار گرفته است.

خالقان و حافظان ارز چند نرخی چه کسانی هستند؟ پاسخ: بوروکرات‌های قدیمی که اکنون نیز سکان اقتصادی کشور را در اختیار دارند. امثال نیلی، طیب‌نیا، همتی، فرزین و…

https://t.me/kafshhaye_aahani/6289

اسراییل دست به اقدام جدی نزد و برخلاف ادعای تبلیغاتی‌اش هیچ هواپیمایی را وارد آسمان ایران نکرد و موشک‌های شلیک شده توسط هواپیماها از آسمان عراق هم عمدتا توسط پدافند دفع شد و تلفات و خسارات جدی در پی نداشت؛

بنابراین، ایران پاسخ دیگری به آن نخواهد داد و جنگ بازدارندگی را در اینجا می‌توان خاتمه یافته تلقی کرد، مگر اینکه اتفاق دیگری در آینده پیش بیاید.

ضمنا با در نظر گرفتن این خبر مهم که رییس ستاد ارتش اسراییل دیشب و قبل از حمله، خبر از پایان عملیات در جنوب لبنان تا یک هفته دیگر داد، می‌توان حدس زد که اسراییل سرانجام حد ضرر را فعال کرده و کوتاه آمده و تصمیم به پایان جنگ در غزه و لبنان گرفته است.

حالا با پایان اخبار هیجان‌انگیز جنگ ایران و اسراییل، بساط معرکه‌گیرهای تلگرامی اخبار راست و دروغ هیجانی جنگ که مثل قارچ از همه جا سر بر آورده بودند و اپوزوسیون لندنی و اصلاح‌طلبان مخفی که برای کشته شدن مردم ایران در جنگ احتمالی اشک تمساح می‌ریختند (در حالی که برای یک جنگ تمام عیار و کشتار مردم ایران و ماهی‌گیری جناحی و سیاسی از آن، قند در دل‌شان آب می‌شد) ‌جمع می‌شود و حالا دوباره ما می‌مانیم با اخبار واقعی از افرایش تورم و نرخ دلار و رانت و قیمت‌گذاری دستوری و سایر حقایق تلخ و شیرین زندگی‌مان.

هیجان و سر و صدای حمله دیشب اسراییل از شب‌های چهارشنبه‌سوری هم کمتر بود.

به نظرم دیگر ایران هم پاسخی نمی‌دهد و همینجا ماجرا ختم به خیر می‌شود.

حمله اسراییل فقط صدا دارد برخلاف حمله ایران که فقط تصویر داشت.

خب برای اینکه بدانیم جنگی آغاز شده یا نه به همان «شاخص طلوع» مراجعه می‌کنیم.

برای این کار باید چند ساعت منتظر بمانیم تا مثل 3دفعه گذشته، وضعیت تبادل آتش را هنگام طلوع آفتاب چک کنیم:

اگر در آن هنگام خبری نبود یعنی که جنگ بازدارندگی فعلا در همین مرحله پایان یافته است.

صدای چند انفجار در تهران

ایران یا اسراییل تا اینجا، کدامیک برنده جنگ بازدارندگی و مقدمات هستند؟

جنگ بین ایران و اسراییل هنوز به جنگ تمام عیار نرسیده و فعلا در مرحله جنگ بازدارندگی و مقدمات جنگ است.

اما برای تعیین برنده جنگ بازدارندگی ابتدا باید بازدارندگی را در یک جمله تعریف کنیم؛

بازدارندگی چیست؟
نمایش اراده و توان مقابله با خصم را بازدارندگی گویند.

به بیان دیگر شما برای ایجاد بازداردنگی به سه چیز نیاز دارید: اول؛ اراده مقابله، دوم؛ توان مقابله و سوم؛ نمایش اراده و توان.

یعنی اگر توان داشته باشید اما اراده نه یا اگر توان و اراده داشته باشید اما نتوانید آن را به خصم، نمایش دهید و اثبات کنید آنگاه نخواهید توانست بازدارندگی ایجاد کنید.

پس با این تعریف، شما برای بازدارندگی نیازی ندارید که حتما از لحاظ خسارت و تلفات نسبت به خصم برتری داشته باشید؛ بلکه نمایش اراده و‌ توان در اولویت است.

با این تعریف، ایران جنگ بازدارندگی را تا اینجا با اختلاف زیاد از اسراییل برده است.

ایران در عملیات وعده صادق1 با شلیک 300پهپاد و موشک از داخل سرزمین خود و قبول رسمی مسوولیت آن، اراده خود را به نمایش گذاشت و در وعده صادق 2 با تصاویر به زمین نشستن ده‌ها موشک عبور کرده از پدافند، توان خود را نمایش داد؛ یعنی هر 3گزینه نمایش، اراده و توان در این دو عملیات، تیک سبز خورد حتی اگر خسارات و تلفات کمی به اسراییل وارد شده باشد.

اما از آن سو اسراییل در پاسخ به وعده صادق1 دست به عملیاتی در اصفهان زد که حتی اگر خسارت جدی به پدافند ایران وارد کرده باشد اما چون ا‌ولا مسوولیت آن را نپذیرفت و ثانیا آن را نتوانست با کمک این همه رسانه همسو نمایش بدهد بنابراین از 3تیک اراده، توان و نمایش فقط برای توانایی‌اش تیک سبز می‌گیرد و با 2تیک قرمز مردود می‌شود.

اما این تا اینجای مقدمات جنگ است؛ جنگ بازدارندگی هنوز ادامه دارد و جنگ تمام‌عیار هنوز شروع نشده.

حال اینکه اسراییل علاوه بر بازدارندگی، مقدمات جنگ را هم تا اینجا باخته و با تشخیص اشتباه زمان و مکان غروب آفتاب، جهت‌گیری نادرستی در میدان جنگ داشته و نور در چشم سربازان‌اش افتاده و در دام نبرد با اشباح در کوچه پس‌کوچه‌های غزه و لبنان و یمن گرفتار آمده و دچار فرسایش شده است.

با این تفاسیر فعلا تا اینجا خداوندگار جنگ، سمت ایران ایستاده و گزینه‌های بسیار محدودی در برابر اسراییل قرار گرفته که مهمترین آن ساقط کردن نظام حاکم بر ایران است. گزینه‌ای که فقط و تنها فقط در صورتی امکان تحقق دارد که نظم جاری در کل خاورمیانه تغییر کند و این از اسراییل به تنهایی برنمی‌آید.

اما اینکه چرا اسراییل از ابتدا در چنین مسیر اشتباهی گام برداشت جای پرسش جدی دارد:
آیا شوک 7اکتبر و عصبانیت، آنها را به رفتار نسنجیده (برخورد نظامی با پدیده امنیتی) کشانید؟

آیا این بخشی از یک سناریوی بزرگ‌تر است که توسط آمریکا برای تغییر نقشه امنیتی خاورمیانه طراحی شده و اسراییل نقش بازوی نظامی را برای پیشبرد این طرح بازی می‌کند؟

معلوم نیست و نمی‌توان پاسخ قطعی داد اما یک منطق قطعی وجود دارد و آن اینکه اگر زنجیره وقایع از 7اکتبر همانگونه باشد که در ظاهر بنظر رسیده و اصلا از ابتدا هیچ سناریوی کلانی برای تغییر در خاورمیانه در کار نبوده باشد که بر طبق آن سناریو بخواهیم این اتفاقات را جزیی از آن بدانیم، آنگاه اسراییل هیچ چاره‌ای ندارد که به «قاعده حد ضرر» پایبند بماند و با پذیرش زیان، هرچه زودتر خود را ازین غائله بیرون بکشد، وگرنه بطور جدی با خطر موجودیت روبرو خواهد شد.

نیما به 49000 رسید و آزاد به 69000 و‌ شکاف به 20000

ماه گذشته گفتم جهش ارزی در راه است «اینجا» و علت آن را هم گران‌سازی به جای آزادسازی عنوان کردم و حالا نزدیک می‌شویم به همان نرخ 80000تومان.

چقدر کم خرد بودند کسانی که باور کردند همان ذهن‌های مریضی که ارز نیما را ساختند، حالا آن را حذف می‌کنند.

آن موقع که علی طیب‌نیا در ویدیوی انتخاباتی پزشکیان گفت شکاف قیمت بین نرخ نیما و نرخ آزاد باعث فساد است، لیبرال‌نماهای گاگول و نقاره‌زن‌های پای داریه در توییتر و تلگرام کل کشیدند که خدایا شکرت! بالاخره عقل و تدبیر به صحنه بازگشت و ارز، تک نرخی خواهد شد!

اما همان موقع نوشتم که «زبان سوسکی» این مرد شیاد را خیلی خوب می‌شناسم و منظورش از بیان این حرف هرگز حذف ارزهای ترجیحی و تک نرخی کردن ارز نیست؛ بلکه سیاست «گران‌سازی» نیما و نهایتا بالا بردن نرخ آزاد را دنبال خواهد کرد.

در حالی که اگر همان موقع نیما را حذف می‌کردند، نرخ شناور با توجه به میانگین وزنی، حداکثر روی 55000تومان ثابت می‌ماند آنهم بدون نوسان در بحران سیاسی و با کلی امکان درامد شفاف برای دولت و جبران کسری بودجه.

به هر حال امروز نیما، رکورد 49000 و ارز آزاد، رکورد 69000 را زد و شکاف قیمتی به 20000 رسید و خوش به حال‌ اقلیتی ناشناخته شد به قیمت بدتر شدن حال و روز هرچه بیشتر اکثریت مردم ایران.

سناریوهای پیش روی ایران و اسراییل:

خلاصه:
1- یک احتمال اینکه اسراییل به ایران حمله نمی‌کند و با آزادی گروگان‌ها غائله تمام می‌شود؛ (اگر حمله کند حتما حمله جدی خواهد بود؛ گزینه سوم)
2- احتمال دیگر اینکه اسراییل در مسیر اشتباهی که گام برداشته گیر افتاده و راهی جز حذف سران جمهوری اسلامی پیش رویش نیست اما توان و اجازه این کار را ندارد و هنوز نمی‌داند باید چکار کند؟
3- و احتمال خطرناک‌تر اینکه اسراییل نیروی نیابتی و بازوی نظامی آمریکاست و در حال پیش‌برد یک سناریوی جنگ تمام عیار علیه ایران به قصد اشغال نظامی آن و بر طبق یک معامله پشت پرده بین آمریکا، روسیه و چین است.

توضیح بیشتر:
بدیهی‌ترین نتیجه منطقی که می‌توان از تهدیدهای زبانی مقامات اسراییلی و گفتن جملاتی همچون «چنان می‌کنیم در کتاب‌های تاریخ بنویسند و چنین می‌کنیم دنیا متحیر بماند و…» این است که آنها قصد واقعی برای حمله به ایران ندارند چون اگر بخواهند حمله کنند باید متناسب با تهدیدات‌شان باشد و چنین حمله‌ای ممکن نیست مگر اینکه برنامه دیگری در کار باشد.

مفهوم تهدید با هشدار متفاوت است. اسراییل اکنون در موقعیت تهاجمی است نه هشدار. (هشدار یعنی آگاه‌سازی حریف از مقدار اراده و توان خود به قصد ایجاد بازدارندگی)؛ بنابراین اگر ادبیات‌ این روزهای اسراییل در رابطه با حمله احتمالی به ایران از جنس تهدید باشد و با توجه به اینکه تهدید، همیشه و همه جا از ضعف (ضعف در اراده، توان و امکان انجام کار) ناشی می‌شود؛ آنگاه می‌توان نتیجه گرفت اسراییل قصد انجام هیچ نوع حمله‌ای به ایران را ندارد و احتمالا سناریوی جدی‌تری که پشت این ادبیات تهدیدآمیز دنبال می‌کند زمان خریدن تا آزادی گروگان‌هاست و نهایتا آتش‌بس و به تعلیق بردن حمله نظامی به ایران تا زمان نامعلوم در آینده دور.

اما احتمالات دیگری هم وجود دارد و آن اینکه این ادبیات نه از جنس تهدید بلکه زمینه‌سازی ذهنی در افکار عمومی برای یک برنامه کلان در آینده است؛

از این منظر، زنجیره سیاست‌های نظامی اسراییل در برخورد نظامی با پدیده‌های امنیتی و حذف رهبران گروه‌های مقاومت تنها و تنها زمانی منطق درستی دارد که آنها به دنبال حذف راس این گروه‌ها در تهران یعنی مقامات جمهوری اسلامی باشند.

اما آیا اسراییل آن زمانی که گام در این مسیر گذاشت، نمی‌دانست که توان چنین کاری را بدون همراهی مستقیم و تمام عیار آمریکا ندارد و محال است که هم آمریکا و هم سایر قدرت‌های غربی و شرقی اجازه بدهند توازن قوا در خاورمیانه بدون خواست آنها به هم بخورد و امنیت و منافع آنها دچار چالش‌های غیر قابل پیش‌بینی بشود؟

پس یا اسراییل از ابتدا به خطا رفته و حالا در این موقعیت گیر افتاده یا اینکه اگر اسراییل را نیروی نیابتی و بازوی نظامی آمریکا در منطقه بدانیم آنگاه این احتمال مطرح می‌شود که زنجیره اتفاقاتی که از 7اکتبر شروع شده و تا الان ادامه یافته، همه‌گی بر مبنای سناریوی آمریکا پیش رفته و قرار است با هدف گرفتن ایران ادامه پیدا کند و این جمله نتانیاهو که «می‌خواهیم نقشه امنیتی خاورمیانه را تغییر بدهیم» در واقع بیان همین ایده اصلی آمریکا و شرکای غربی‌اش است. (در این سناریو شاید خود اسراییل هم جزو قربانیان باشد)

منتها اگر اینطور باشد آنگاه پس سهم و نقش سایر قدرت‌ها همچون روسیه و چین چه می‌شود؟ مگر می‌توان چنین سناریویی را بدون موافقت سایر کشورها و قدرت‌ها پیش برد؟

اینجاست که به احتمال معامله‌ای بین آنها می‌رسیم؛ همان معامله‌ای که احمدی‌نژاد چند ماه قبل از حمله روسیه به اوکراین، در موردش «اطلاع» داده بود:
اشغال ایران توسط آمریکا
اشغال اوکراین توسط روسیه
اشغال تایوان توسط چین
(ویدیو در بخش کامنت‌ها)

البته به این موارد احمدی‌نژاد شاید بتوان تشکیل دولت فلسطین کنار اسراییل را هم اضافه کرد.

پینوشت؛
البته شخصا از هیچکدام مطمین نیستم اما حتی اگر چنین معامله‌ای بین قدرت‌ها حقیقت داشته باشد لزوما به این معنا نیست که آنها بتوانند در پیاده‌سازی‌اش موفق بشوند و ایران اگر درست و قوی بازی کند و رهبرانش دست به اصلاحات حساب‌شده در داخل بزنند این شانس را دارد که معادلات را تغییر دهد.

در جزایر سه‌گانه هم کرم از خود درخت است؛

در مورد جزایر سه گانه، تا وقتی که ایران حاضر به مذاکره با طرف مدعی یا حضور در دادگاه‌های بین‌المللی نشود، پرونده اختلاف در هیچ محکمه‌ای توسط امارات قابل طرح و بازگشایی نیست و امکان صدور هیچ حکمی علیه ایران وجود ندارد.

بنابراین تمام این بیانیه‌هایی که روسیه و چین و اتحادیه اروپا و اتحادیه عرب پای آن را امضا می‌کنند فاقد هرگونه ارزش حقوقی و حقیقی هستند و هیچ تهدیدی محسوب نمی‌شوند.

پس اگر دیدید یا شنیدید که یک دادگاهی یک نهاد بین‌المللی یک دست‌خری چیزی پیدا شد و حکمی داد و قضیه جدی شد بدانید و آگاه باشید که افرادی از داخل خود جمهوری‌اسلامی با تن دا‌دن به مذاکره و حضور در دادگاه و… دست امارات را پر کرده‌اند و قطعا معامله‌ای در کار بوده است.

البته که با توجه به اقتصاد دستوری و رانتی و وجود اصلاح‌طلبان و اصولگرایان چنین خیانت و حماقتی هیچ بعید نیست؛
بخصوص اینکه اساس حکمرانی اقتصادی و تفکر اقتصادی حاکم بر ایران چه از نوع اصلاح‌طلب و چه از نوع اصولگرایش بر فروش منابع و فرصت‌ها استوار بوده و هست و بعید نیست عاقبت کار به جزیره فروشی بکشد «اینجا» و برای این منظور هم امثال زیباکلام را برای ماله‌کشی و توجیه جلو بفرستند که:
«اگر نفروشیم بهانه دست امارات و عربستان می‌افتد و یک تیر چراغ‌برق سالم نمی‌گذارند و اگر بفروشیم با پول آن می‌توان سفره مردم را فلان کرد و حقوق بازنشستگان را بهمان کرد و اصلا جزیره به چه درد ما می‌خورد و جز دردسر چه دارد و…»

خلاصه نگران خارجی‌ها نباشید، از کرم‌های داخلی بترسید.

ماست یا پنیر؟ در دبه یا بطری؟ با ویتامین د یا بدون ویتامین د؟

چند روز پیش، بوقچی‌های دولت، خبر گران‌ شدن نرخ دستوری لبنیات را با تیتر «حذف قیمت‌گذاری دستوری لبنیات» حسابی چرب کردند تا به عنوان دستاورد مشارکت در انتخابات و تبلیغ برای یک کاندیدا به جماعت مثلا اقتصاددان وطنی طیف روشنفکر فرو کنند و اتفاقا آنها هم با تصور اینکه دولت در جهت آزادسازی قیمت‌ها گامی برداشته بسیار از آن لذت بردند تا اینکه…

تا اینکه دو روز بعد، سازمان حمایت ساز‌و‌کار تعیین قیمت جدید لبنیات را با جزییات آن اعم از با یا بدون ویتامین دی، در دبه یا بطری و… را اعلام کرد تا همه بدانند کت تن کیست و قیمت چگونه می‌شود؟

گرچه بعید می‌دانم هنوز هم اقتصاددان وطنی که درس‌هایش را طوطی‌وار حفظ کرده تفاوت بین گران‌سازی و آزادسازی را بفهمد که اگر می‌فهمید برای گران‌سازی دستوری ارز نیما به‌ جای آزادسازی نرخ ارز مشغول خودارضایی نمی‌شد. «اینجا»

پینوشت؛
انگار سیاست «قیمت‌گذاری دستوری» در ایران یک خط قرمز خارجی دارد در حد ساخت بمب هسته‌ای و یک خط قرمز داخلی دارد در حد به رسمیت شناختن اسراییل؛
اما چرا؟ نمی‌دانم!

تنها دورانی که من در طول زندگی‌ام بخاطر دارم کمترین جنگ و خونریزی در دنیا جریان داشت 4سال ترامپ بود.

به راستی که بایدن و کلینتون و بوش و… نمایندگان شیطان بودند؛

ترامپ، مسیح زمان بود و دنیای خسته و خونین امروز، نیازمند آمدن انسانی ساده و صادق و شریف همچون او در راس بزرگ‌ترین قدرت نظامی تاریخ بشریت است.

https://t.me/kafshhaye_aahani/5031

حمله پهپادی به مقر نتانیاهو و امتناع هوشمندانه حزب‌الله از پذیرش مسوولیت آن؛

احیانا اگر این یک نمایش از طرف خود اسراییلی‌ها باشد معنای خطرناکی دارد…

اسراییلی‌ها حتما می‌دانند ترور فرماندهان حماس و حزب‌الله و‌ سایر جبهه‌های چریکی هیچ تاثیر مثبتی به نفع آنها نمی‌گذارد مگر اینکه نقشه ای برای راس جبهه مقاومت یعنی مقامات سیاسی در تهران داشته باشند.

آنها تاکنون صرفا در چارچوب لیست گروه‌های تروریستی تعیین شده توسط آمریکا دست به ترور زده‌اند و هرگز به سمت مقامات سیاسی ایران نیامده‌اند اما هیچ چیز از آنها بعید نیست.

شورای رقابت: «عرضه خودرو در بورس کالا ممنوع است»

سرگرم شدن به اخبار داغ حمله اسراییل خارجی نباید باعث بشود که از حمله اسراییل‌های داخلی به مال و جان و حقوق مردم غافل شویم.

https://t.me/kafshhaye_aahani/6305

امروز همه فلسطینی‌ها و بسیاری از مردم خاورمیانه و حتی جهان آرزو دارند اینگونه شبیه یحیی سینوار بمیرند. همانقدر باشکوه که نه رسانه‌های ضد اسراییلی که خود رسانه اسراییلی از مرگ سینوار روایت کرده‌ است.

این از تبعات همان خطای فاحش اسراییل در «راه حل نظامی برای مساله امنیتی» است که به جایی رسیده هر چه بیشتر از دشمن‌اش می‌کشد خودش بیشتر می‌میرد.

روایت جالب نویسنده استرالیایی از مرگ سینوار را در تصویر بخوانید.

در رابطه با پست مربوط به سازمان بازرسی و عرضه خودرو در بورس، یکی از دوستان لینک زیر را فرستاده که از قول خسروانی خبر از برخورداری مدیران سازمان بازرسی از رانت خودرو با نرخ شورای رقابت می‌دهد. راست و دروغ‌اش را من نمی‌توانم تایید کنم هر چند اگر دروغ هم باشد چیزی از خطای سازمان بازرسی و عدم پاسخگویی مدیران آن کم نمی‌کند:

https://www.tazenews.com/news/189434/%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%B4-%D9%81%DB%8C%D8%AF%D9%84%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D9%86%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B1%D8%B3%DB%8C/

اشتباه فاحش اسراییل بعد 7اکتبر برخورد نظامی با یک پدیده امنیتی بود.

مساله فلسطین و بخصوص غزه یک گسل امنیتی برای اسراییل محسوب می‌شود که می‌بایست طبق فرمول همه گسل‌های امنیتی با نفوذ و کنترل، مدیریت می‌شد؛ بنابراین اسراییل می‌بایست با اولین پیروزی بزرگ از حمله نظامی دست می‌کشید و با همین پولی که صرف بمباران و لشکرکشی نظامی کرد به خرید مزدور در میان نیروها و رهبران حماس از پایین به بالا دست می‌زد.

حذف گروه‌هایی که در شکاف‌های ایدئولوژیک و قومی و اقتصادی و… شکل می‌گیرند اشتباه است چون با حذف یک گروه شناخته شده، گروه‌های جدید ناشناخته با تهدیدات ناشناخته جایگزین می‌شوند، بنابراین دستگاه‌های امنیتی بجای حذف، به نفوذ و کنترل در آنها مبادرت می‌کنند که اگر اشتباه نکنم این شیوه با نام «مهندسی ترور» معروف است.

حذف حماس و حزب‌الله در گسل آن منطقه اولا امکان‌پذیر نیست ثانیا اگر هم عملی شود وضعیت را برای اسراییل وخیم‌تر می‌کند. اسراییل دهه‌هاست که دیگر با تهدید دولت‌های متخاصم (بجز ایران) روبرو نیست بنابراین دلیلی ندارد که بیش از این به دنبال بازدارندگی نظامی باشد؛ بلکه در درجه اول با تهدید امنیتی مواجه است و مواجهه نظامی با تهدید امنیتی کار را خراب‌تر می‌کند.

پینوشت؛
مگر اینکه واقعه 7اکتبر را یک توطئه برای اهدافی دیگر در نظر بگیریم، آنگاه باید ببینیم اسراییل به عنوان نیروی نیابتی آمریکا چه هدفی را در خاورمیانه دنبال می‌کند. هدفی که فعلا برای ناظران عادی قابل درک نیست.

اما اگر اینطور نباشد آنگاه باید منتظر بمانیم تا آمریکا هر چه زودتر افسار اسراییل را بکشد و آن را مهار کند.

سر و صدای ایران و اسراییل، غول عثمانی را بیدار کرده.

لشکرکشی ترکیه در شمال سوریه و دورخیز برای تصرف مناطقی در شمال این کشور، حتما نشان از خطر بزرگی هم برای ایران و هم برای قدرت‌های غربی و شرقی دارد.

تضعیف حزب‌الله لبنان و حذف احتمالی آن از پازل قدرت در خاورمیانه باعث ناپایداری و نتایج غیرقابل پیشبینی می‌شود.

وضعیت سختی که اسراییل در آن گیر افتاده، باعث رفتارهای جنون‌آمیز و عبور از همه خط قرمزهای قدرت‌های شرقی و غربی شده است.

با طرح چند باره بحث عرضه خودرو در بورس کالا این پرسش جدی به وجود می‌آید که آیا سازمان بازرسی قوه قضایبه پاسخگوی تبعات اقدام غیرقانونی و غیرعقلانی خود در مورد حکم منع عرضه خودرو در بورس کالا «اینجا» هست یا خیر؟

الان حدود 5سال است که بحث عرضه خودرو در بورس کالا جریان دارد و طی این مدت رانتی بیش از 11میلیارد دلار از جیب عموم، با ساز و کار لاتاری و شورای رقابت، خلق و در بین عده‌ای معدود توزیع شده است.

عرضه خودرو در بورس تنها در یک بازه کوتاه مدت در دولت رییسی اتفاق افتاد و بسیار موفق بود طوری که هم قیمت بازار 30درصد برای مصرف‌کننده واقعی افت کرد و تقاضای غیرواقعی کنار رفت و هم خودروساز از ریل زیاندهی خارج شد و خلاصه همه طرف‌های حقیقی و حقوقی راضی بودند جز مافیای خودرو تا اینکه ناگهان «سازمان بازرسی قوه قضاییه» با این توجیه که «عرضه خودرو در بورس کالا باعث گرانی خودرو می‌شود» آن را ممنوع اعلام کرد.

از همان موقع (خروج دوباره خودرو از بورس) و بازگشت به فرایند شورای رقابت و سیستم یکپارچه و لاتاری، قیمت خودرو تقریبا دو برابر شده و سازمان بازرسی قوه قضاییه (که معلوم نیست وظیفه‌اش بازرسی تخلف است یا تحلیل اقتصادی شیوه‌های عرضه خودرو)، به هیچ کس در مورد تبعات این تصمیم غیرقانونی که عملا به نفع فساد سیستماتیک و مافیای خودرو تمام شده نداده است.

پینوشت؛
حال اینکه آیا آقای اژه‌ای به عنوان رییس قوه قضاییه به سازمان زیرمجموعه‌اش هیچ تذکری در مورد تصمیم و دخالت غیرقانونی و تبعات آن داده است یا ایشان اصلا متوجه غیرقانونی بودن این اقدام سازمان بازرسی شده است؟
طبیعتا ما انتظار داریم آقای محسنی ‌اژه‌ای به عنوان نماد مراقبت از قانون، به افکار عمومی توضیح بدهد که چرا سازمان تحت امرش بجای استناد به قانون، به تحلیل اقتصادی استناد کرده و به منع یک فرایند ضد رانتی حکم داده؟

با توجه به صحبت‌های مقامات اسراییلی و اینکه حمله به تاسیسات اتمی و نفتی (اعم از استخراج و پالایش) منتفی بنظر می‌رسه، من فکر می‌کنم ما یک غافلگیری در حد پیجرها در پیش داریم.

البته نه شبیه خود پیجرها بلکه در حد همون سبک و سیاق غافلگیری؛

یک عملیات سایبری خفن که همه مردم در لحظه احساس‌ش کنن. مثلا یهو یک نفر تو صفحه گوشی ظاهر بشه و شروع کنه به فحاشی رکیک…!

جمله آخر را با لحن اواخواهرها بخوانید.

با اینکه بخاطر ضعف اعصاب مطالب اینچنینی را نگاه نمی‌کنم اما یکی از مخاطبان فرستاد و ناخواسته خواندم.

این گزاره در «مطلب آقای گاو» که «اگر جنگ بشود با ناترازی برق چه کنیم؟» نه فقط بر اساس یک منطق اقتصادی سراسر اشتباه بلکه بر اساس یک اخلاق رذیلانه و یک شرافت لکه‌دار مطرح می‌شود.

از نظر منطق اقتصادی اولا، علت هیچ‌کدام از ناترازی‌های ما جنگ نیست زیرا همه آنها طی این چند دهه در شرایط صلح نظامی به وجود آمده‌اند؛ بنابراین اگر هم جنگی نشود با دست‌فرمان فعلی رو به وخامت بیشتر می‌روند.

ثانیا برخلاف تصور عموم، مشکل ناترازی‌ها کمبود منابع و سرمایه‌گذاری هم نیست زیرا ما بیشتر از قطر، گاز برداشت می‌کنیم ولی مشکل ناترازی گاز داریم و بیشتر از سنگاپور پالایشگاه داریم ولی با ناترازی بنزین مواجهیم. بنابراین ناترازی برق و بنزین را نمی‌توان با ساخت نیروگاه و پالایشگاه بیشتر حل کرد مگر اینکه ما بخواهیم همه گاز جهان را در نیروگاه‌ها و همه نفت جهان را در پالایشگاه‌ها تبدیل به برق و بنزین کنیم و هدر بدهیم.

پس علت ناترازی‌ها فقط و تنها فقط «قیمت ناتراز» است نه چیزهای دیگر که بوقچی‌های اصلاح‌طلب و اصولگرا صبح تا شب در بوق می‌کنند.

اما مشکل اصلی من با این دست مطالب جدای از منطق غلط اقتصادی، با منطق پست و زبون و رذالت‌بار نهفته در بطن آنهاست.
همان منطقی که می‌گوید زن فقیر بخاطر گوشت در سفره، به قصاب سر کوچه لبخند می‌زند در حالی که می‌دانیم درصد زنانی که بخاطر پول و موقعیت مالی به مردان لبخند می‌زنند اتفاقا در طبقات بالا بسیار بیشتر از درصد زنان بسیار فقیری است که بخاطر یک کیلو گوشت به قصاب لبخند می‌زنند. این تفکر پست‌فطرتانه را دهنمکی با آن مستند مزخرف‌اش سر زبان‌ها انداخت و حالا دستمایه ژورنالیست‌های بی‌سر و پای چپ و راست شده است: «اینکه ما تورم و فقر و عقب‌ماندگی داریم چون با دنیا قهریم و اگر آشتی کنیم چنین می‌شود و چنان می‌شود»

در حالی که بیشتر از قهر و آشتی با دنیا، ما نیازمند اصلاح در خودمان هستیم. شاید با لبخند به قصاب نیم کیلو گوشت به ما بدهند اما برای یک زندگی شرافتمندانه و مرفه به چیزی بیشتر از لبخند دیگران نیاز داریم.

اما مساله سوم، این استدلال است که: «اگر اسراییل و آمریکا از دست ما خیلی عصبانی بشوند یک تیر چراغ برق را در کشور سالم نمی‌گذارند.»

حال پرسش اینجاست که حد یقف کجاست؟ یعنی تا کجا باید کوتاه بیاییم و چشم بگوییم که آنها بیخیال تیرهای چراغ برق ما بشوند؟

اصلا کشوری که در آن یک چهره شناخته‌شده اجازه پیدا می‌کند چنین حرفی بزند آیا تا ابد روی امنیت و صلح را به خود خواهد دید؟

به راستی چرا روشنفکران و سیاستمداران اسراییل با آن موقعیت شکننده و آسیب‌پذیر هرگز از خود چنین سوالی نمی‌پرسند که اگر جنگ به شرایط خاصی برسد و روند مهاجرت بکل وارونه شود دیگر یک دنیا هم نمی‌‌تواند مانع فروپاشی اسراییل بشود حتی اگر همه تیر چراغ‌برق‌های اسراییل سالم بماند؟

چون آنها طی هزاران سال سختی و مشقت با گوشت و پوست و خون‌شان معنای بازدارندگی و جنگ برای بقا را درک کرده‌اند اما روشنفکر نفتی ایرانی که طی صد سال اخیر چالشی جز مصرف و فروش نفت و گاز بادآورده نداشته نمی‌تواند درک کند که امنیت و صلح و رفاه دادنی نیست بلکه مثل حق، گرفتنی است.

روشنفکر ایرانی مثل فاحشه‌ها گمان می‌کند مشکلات‌اش فقط به اخم و لبخند قصاب ربط دارد بخاطر همین است که فصل‌الخطاب تمام خطابه‌هایش در مورد همه مسایل و راه‌حل‌ها این است که:
«تا با دنیا آشتی نکنیم هیچی درست نمیشه»
جمله آخر را با لحن اواخواهرها بخوانید.

اذعان کارشناس معتبر در صدا و سیما در مورد پیجرها و اینکه در یک شرکت داخلی تهیه شده اثبات می‌کند که نفوذ در بدنه اجرایی و سیاست‌گذاری کشور بسیار بیشتر از بخش‌های نظامی و امنیتی است (موضوع پست قبلی)

شرکت داخلی که کارشناس صداوسیما به آن اشاره می‌کند قاعدتا صاایران از زیرمجموعه‌های وزارت دفاع در بدنه دولت است و این یعنی چنین منفذ بزرگی از دل ساختار اجرایی در دولت یازدهم به وقوع پیوسته.

حال تصور کنید در سطوح بالای نهادهای همچون بانک‌مرکزی و سازمان‌برنامه و شورای‌ رقابت و وزارتخانه‌‌هایی همچون صمت و جهاد و تعاون چه وضعی برقرار است.

نام نرم‌افزار این نفوذ «قیمت‌گذاری دستوری» است که ابتدا با ایجاد فساد سیستماتیک زمینه گسترده‌ای را برای نفوذ و سلطه خارجی فراهم می‌کند.

متولیان اصلی قیمت‌گذاری دستوری هم جریان موسوم به اصلاح‌طلب است و در وهله بعد نواصولگرایانی که در پی توجیه آن هستند. باید از بین اینها دنبال مهره‌های اصلی گشت.

نفوذ یا تسلط کامل؟!

هدف، زمینه‌سازی برای اشغال سرزمینی ایران است!

قبلا در مطلبی نوشتم که آمریکا بعد از جنگ ویتنام، به هیچ کجا حمله نظامی تمام عیار نمی‌کند مگر اینکه از قبل در تمام ساختارهای اطلاعاتی، نظامی و اجرایی آن نفوذ کرده و آنها را تحت تسلط خود دراورده باشد. «اینجا»

حال در جنگ اخیر خاورمیانه دیدیم که نفوذ امنیتی و نظامی جدی وجود دارد اما بنظرم این نفوذ آنقدر نیست که مورد نیاز قدرت خارجی برای اجرای سناریوی عراق در ایران است و اصلا بنظرم بخش نظامی و امنیتی دیگر مثل قدیم، تارگت اصلی برای نفوذ محسوب نمی‌شود و اینبار روی جایی از ساختار حاکمیت تمرکز کرده‌اند که کسی حواس‌اش به آن نیست: «ساختار اجرایی و سیاست‌گذاری کشور.»

این در حالیست که بدنه نظامی کشور بارها از بدنه اجرایی و سیاست‌گذاری آن، سالم‌تر و کارامدتر است بنابراین من معتقد به چیزی فراتر از نفوذ بیگانه یعنی تسلط بیگانه بر بدنه اجرایی و‌ سیاست‌گذاری کشور هستم.

قبلا «اینجا» نوشتم که از نظر من هدف از اصرار بر ادامه یکسری سیاست‌های اقتصادی در ایران، زمینه‌سازی برای اشغال نظامی کشور است.
(اینکه برخی توان و انگیزه اشغال نظامی ایران را دور از ذهن و مربوط به گذشته می‌دانند را اصلا قبول ندارم.)

این بسیار واضح است که بخش‌هایی در نهادهای اجرایی و قانون‌گذاری ایران به شکل منسجم و هماهنگ با تحریم‌های خارجی، عمل می‌کنند «اینجا» تا بتدریج اقتصاد و جامعه را در یک مسیر خاص به نقطه‌ای مشخص بکشانند؛ نقطه‌ای که در آن بخش زیادی از مردم پذیرای اشغال‌گر خارجی بشوند و نشانه‌های این اتفاق به کرات قابل مشاهده است. «اینجا»

من همیشه در انتهای مطالب انتقادی‌ اقتصادی می‌پرسیدم آیا این سیاست‌ها از روی حماقت است یا خیانت؟ با اینکه نشانه‌ها تقریبا قطعیت داشت که از روی خیانت است و مهره‌های نفوذی توسط یک نخ تسبیح به یکدیگر متصل می‌شوند اما نمی‌توانستم باور کنم که چنین نفوذ گسترده و عمیقی در بدنه اجرایی و سیاست‌گذاری کشور شکل گرفته باشد.

اما حالا وقتی این سطح از نفوذ در بدنه نظامی (که قطعا بسیار سالم‌تر و کارامدتر از بدنه اجرایی است) را می‌بینم دیگر جای تردیدی برایم نمی‌ماند که بدنه اجرایی و سیاست‌گذاری کشور در سطوح بالای آن به شکل گسترده نه‌ تحت نفوذ که تحت تسلط خارجی است.

انصراف اسراییل از حمله به ایران؟!
دامنه نوسان بورس دوباره به مثبت و منفی3 افزایش یافت.

خب گویا بایدن دهن‌لقی کرده و حرف‌های دیروز گالانت رو گذاشته کف دست جمهوری‌اسلامی که اسراییل طرح جدی برای حمله جدی به ایران (حداقل تا بعد از انتخابات 2024) نداره و دولت پزشکیان هم با اتکا به این خبر فوق محرمانه، دامنه نوسان رو بالا برده و با این کارش بند رو آب داده و خبر رو فاش کرده.

حالا اینکه دامنه نوسان رو متناسب با ریسک‌های کشور دستکاری می‌کنن و اینطوری محرمانه‌ترین اخبار و تصمیمات مملکت رو به همه دنیا لو میدن به کنار؛ اما اون بایدن بدبخت ننه‌مرده چه گناهی کرده که بخاطر خبر دادن به اینها باید اینطور پیش نتانیاهو محکوم به دهن‌لقی و سنگ رو یخ بشه؟
‌
آقا جان! بجای این همه مسخره‌بازی، دامنه نوسان رو یکسره تثبیت کنید روی مثبت2 که بورس در هر شرایطی چه جنگ و چه صلح و چه همه بخرن یا همه بفروش، روزی دو درصد بره بالا و دیگه لازم نباشه دامنه رو با توجه به اخبار محرمانه تغییر بدن!

اینطوری هم گرگ‌های وال‌استریت وطنی (که به گروه‌های نورچشمی‌های دولتی اضافه شدن) می‌تونن با خیال راحت سود ریسک‌هاشونو ببرن و هم دیگه با تغییر دامنه مکرر، وضعیت محرمانه مملکت و سایر ممالک لو نمیره.

والا به خدا افزایش دستوری قیمت سهام خیلی عاقلانه‌تر از دستکاری دامنه نوسان و تزریق منابع مملکت برای افزایش قیمت سهامه. خب وقتی 40ساله تونستید با قیمت‌گذاری دستوری قیمت کالاها رو کاهش بدید چرا با همین شیوه قیمت سهام رو‌ بالا نبرید؟!

پینوشت؛
خب وقتی نمی‌تونیم چیزی به اسم بورس با اون قواعد سود و زیان مشخص داشته باشیم چرا اینقدر خودمون رو زجر می‌دیم؟
پس بهتره دولت یکسره روزی دو درصد بکشه رو قیمت سهام بدون هدر دادن منابع صندوق و لو دادن اخبار محرمانه با تغییر دامنه نوسان؛ راحت!

درست از شب حمله موشکی دوم ایران به اسراییل، وضعیت جنگ خاورمیانه به شکل عجیبی 180درجه چرخیده و زنجیره پیروزهای اسراییل پاره شده است.

البته این تقارن زمانی لزوما به این معنا نیست که حمله موشکی ایران (که از نظر روانی بسیار موفق بود) اصلی‌ترین دلیل این وضعیت است بلکه بنظرم مقاومت حزب‌الله در جبهه زمینی و ناکامی نیروی زمینی اسراییل در پیشروی در جنوب لبنان دلیل اصلی و فیزیکی این تحول و ایجاد ترک در ساختار سیاسی و نظامی اسراییل است.

اسراییل بخاطر وضعیت شکننده‌اش نیازمند پیروزی قاطع و سریع در هر جنگی است و در مقابل هیچ چیزی به اندازه مقاومت واقعی و فرسایشی، آسیب‌پذیر نیست.

این شاید برای بسیاری از دشمنان اسراییل خبری خوشایند باشد اما جای نگرانی شدید هم دارد که اگر این ترک در موجودیت اسراییل گسترش یابد، ممکن است آن را به دست زدن به اقدامات بسیار خطرناکی بکشاند.

اگر می‌خواهید بدانید چرا بخش عمده‌ای از مردم ‌ایران از شعارهای اسلامی و فلسطین و… بیزار شده‌اند و اینکه چرا شبکه‌هایی مثل ایران‌اینترنشنال و آدم‌هایی مثل مسیح علینژاد پر مخاطب می‌شوند، کامنت‌های پست قبلی را بخوانید و ببینید منطق حامیان اسلام و فلسطین و جمهوری‌اسلامی در بعضی موارد چقدر سست، غیرانسانی، متعصبانه، استادیومی و مشمئزکننده است.

طبیعی است که وقتی شما یک انسان عادی باشید و در طول زندگی‌تان با چنین منطقی مواجه باشید از کلیت آن کفتمان متنفر می‌شوید.

فکر نمی‌کنم اسراییل در هیچ کشوری در دنیا به اندازه ایران، طرفدار داشته باشد. این بیشتر از اینکه بخاطر تبلیغات مسموم خارجی باشد بخاطر انحراف و حماقت داخلی است.

البته در «پست قبل»، دفاع از ضعیف مظلوم در مقابل قوی ظالم، تنها وقتی حقانیت و ارزش اخلاقی دارد، که این عمل از روی یک ایدئولوژی متعصبانه و کور نباشد بلکه از روی وجدان و اخلاق باشد.

جماعتی که تحت تاثیر پروپاگاندای بجا مانده از دوران فروپاشی عثمانی، وارد دو قطبی اسراییلی و فلسطینی یا در دو قطبی یهودی و مسلمان شده‌اند و برای یک طرف هورا می‌کشند، اینها هیچ ارزشی ندارند.

عموم حامیان فلسطین در دهه50 و عرزشی‌های فعلی از همین قماش هستند و نه بخاطر اخلاق، بلکه از دریچه یک تعصب تنگ و کور به مساله نگاه می‌کنند.

بنابراین اگر بر فرض، نظام اسراییل در آینده از هم فروپاشید و یهودیان ساکن آن سرزمین بی‌پناه و آواره شدند آنگاه انسانی که دارای حقانیت است اینبار باید برای آنها دل بسوزاند و مدافع حقوق آنها باشد.

کسانی که در 7اکتبر از اتفاق ظلم به چند زن و کودک اسراییلی (که در حین عملیات نظامی حماس اتفاق افتاد و سران حماس هم بعدا بارها آن را محکوم کردند)، ابراز خوشحالی کردند و از آن با عنوان «سگ‌کشی» نام بردند اینها با کسانی که امروز زن و کودک فلسطینی بی‌گناه را می‌کشند هیچ تفاوتی ندارند.

در همین بزنگاه‌های خاص است که جنس اصل و تقلبی را می‌توان تشخیص داد. تفاوت عرزشی با ارزشی همین جاهاست.

کسی که در مسیر حق بجنگد هرگز نمی‌بازد.

پس بدانید اگر جمهوری اسلامی به اسراییل باخت فقط و تنها فقط بخاطر اقتصاد فاسد و ناحق‌اش باخته که دهه‌ها در داخل، از گلوی ضعفا گرفت و در جیب اغنیا ریخت…

و اگر از اسراییل برد فقط و تنها فقط بخاطر سیاست خارجی اصولی و بحق‌اش برده که سال‌ها در خارج، کنار ضعیف ایستاد و روبروی قوی قرار گرفت.

خلاصه که جمهوری اسلامی از دور دل می‌برد و از نزدیک، زهره

https://t.me/kafshhaye_aahani/6188

طبق «این شاخص» براورد کردم، جنگی بین ایران و اسراییل آغاز نخواهد شد منتها احتمال حملاتی از سوی اسراییل طی روزهای آینده وجود دارد که اکثر رسانه‌ها هدف این حملات را (با توجه به صحبت‌های بایدن) سکوهای نفتی و مراکز استخراج نفت می‌دانند که به نظرم درست نیست زیرا به شدت باعث نوسان بازار انرژی در اقتصاد جهانی می‌شود.

بنابراین در صورت حمله اسراییل، اهداف مطلوب‌تر و کم‌ریسک‌تر برای اقتصاد جهانی (و به خصوص دموکرات‌های آمریکا در آستانه انتخابات)، پالایشگاه‌های ایران هستند زیرا آسیب به آنها نه‌تنها صادرات نفت ایران را کاهش نمی‌دهد و قیمت نفت را بالا نمی‌برد، بلکه با عدم امکان فراوری بنزین و گازوییل در ایران و‌ کاهش ناگزیر مصرف، حتی امکان صادرات نفت خام ایران را افرایش می‌دهد که این مطلوب اکثریت طرف‌های خارجی از آمریکا و اروپا گرفته تا چین است.