جستارها و یادداشتها

علامه طباطبائی و حکمت بیدار


🖋  علی اصغر مصلح

🔹  علامه محمد حسین طباطبائی را شاید بتوان آزاده‌ترین و بلندقدترین متفکر معاصر ایران خواند.

🔸  علامه اهمیت سیر در دیگر فرهنگها و هم‌سخنی و همدلی با "دیگری" را دریافته بود. لذا در حدّ امکاناتِ اطرافش و ملاحظات زیِّ خود، جستجوگر و طالب بود. او برای دریافت صورتهای مختلفِ جلوه گریِ حکمتهایِ حقّ، همواره گشوده بود.

🔹  علامه طباطبایی در باره ماهیت غرب سخنی نگفته است. اما از مجموع نوشته‌های وی برمی‌آید که او غرب را مجموعه اموری مذموم نمی دانست. کلماتی از وی نقل شده که می توان آنها را دلیل خوش‌بینی او نسبت به زمانه دانست. عارف نمی تواند نسبت به زمانه بدبین باشد.

🔸  قدرت علامه برای سیر در مبادی و مبانی و فاصله گرفتن از داشته خویش، در زمان ما بین متفکران دینی بی‌نظیر و در تاریخ تفکر اسلامی کم‌نظیر است. نظریه "ادراکات اعتباری" او نشانِ قدرت بی‌نظیر آن حکیم برای فاصله گرفتن از پیش‌داشته‌ها و پیش‌فرضهای موجود در سنّت است.

🔹  علامه تنها متفکر معاصر برخاسته از حوزه های شیعی بود که می توانست با برکندن جامه فرهنگ و اعتقاد خویش، بر اساس مبانی مشترک انسانی وارد گفتگو با دیگران شود. تقریر علامه طباطبایی از ادراکات اعتباری نشانِ کوشش او برای ایستادن در نقطه‌ای فراتر از فرهنگ و سنت خویش، و تمهید مبانی مشترکی برای گفتگو با "غیرِ خارج از فرهنگ خویش" است.
🔸  در وجود علامه حقیقتی پنهان بود که باعثِ وسعتِ‌نظر و زلالیِ در معاشرت، و نفوذ عمیق در مخاطب و متانت در عمل می‌شد.

روزنامه اطلاعات، ۱۴۰۳.۰۸.۲۴

@jostarha_yadashtha

@jostarha_yadashtha

📝
تأملی در انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا
«گشتل و آینده نظم جهانی»

🖋 علی اصغر مصلح


🔸  انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا در کنار همه دلالتهایش، واقعیتِ درحال گسترشی را آشکار ساخت... جهان در حال سوق‌یافتن در جهتی جدیدی است. در این جهت‌گیری شاید با مدرنیته به مثابه سنتی پشت‌سر‌نهاده شده روبرو شویم.

🔸  نظم جهان مدرن از آغاز تاکنون با نظر به دو قطب هابزی-لاکی شکل گرفته و دگرگون شده است. اما اکنون گویا در حال گذار به صورت جدیدی از نظم هستیم که عامل تکنولوژی وارد نظم انسانی در مقیاس گسترده شده است. 

🔸  در رقابت اخیر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اوباما به عنوان برجسته‌ترین طرفدار کاندیدای دمکرات، به لحاظ نظری بر آخرین تجارب و اصول فلسفی-نظری فکر مدرن که میراث نهضت روشنگری است، تکیه می کرد. اما ایلان ماسک نماینده موج جدیدی در قلمرو سیاست و فرهنگ است. او اکنون نماد رانهٔ تکنولوژی به مثابه گِشتِل، در عرصه سیاست است.

🔸  ماسک به چیزی فرامی‌خواند که هنوز در حوزه‌های نظری فلسفی، به وضوح به اندیشه درنیامده‌است. او نماینده و تجسم اراده قدرتی است که نیچه آن را در بنیاد حیات آدمی یافته بود و به روایت مارتین هیدگر به صورت گشتل(Gestell) بر زندگی انسان معاصر غالب شده‌است؛ همان که در اندیشه فوکو با تلفیق مفاهیمی چون “قدرت“، “اپیستمه“ و “تکنیک“، به نحو دیگری به بیان درآمده.

🔸  قدرت ایلان ماسک تنها به مالکیت مهمترین ابزار تکنیکی(مثل ایکس و اسپیس ایکس) نیست. قدرت اصلی او ناشی از برخورداری از ذهن تکنیکی است؛ همان که او را ثروتمندترین انسان امروز کرده است.

🔸  به بیان هیدگری او نمود انسان/دازاینی است که در نسبتی جدید با هستی قرار گرفته، و در این نسبت راسخ است. ایلان ماسک نماد و بلکه خدایگان انسان تکنیکی امروز است. زبان او را هر فرد تن‌داده به اقتضائات جهان تکنیکی می‌فهمد. او و همه تکنیکرهای جهان رانهٔ‌ اصلی جهان آینده‌اند.

🔸  فلسفه، علوم انسانی و صورتهای الهیاتی شکل گرفته در محدوده ادیان ابراهیمی برای تفکر در باره مسائل جهانِ پیشِ رو ناکافی است. فهم رخدادهای جاری از جمله نقش رو به تزاید روندهای گشتلی در جهان معاصر ‌ نیازمند بازگشت به بنیادها به قصد درک امکاناتی است که تاکنون به اندیشه درنیامده‌است.

روزنامه اعتماد، ۱۴۰۳.۸.۲۱

@jostarha_yadashtha

یادداشتی از دکتر علی اصغر مصلح

@jostarha_yadashtha

کنفرانس
تفکر هاینریش رمباخ و فلسفه‌ شرق دور
دانشگاه توبینگن
۸-۱۰ اکتبر ۲۰۲۴


🌱 عباراتی از مقاله علی اصغر مصلح در این کنفرانس:

📝 تلاؤم/همسازی فلسفه هاینریش رومباخ با تجربه‌های سلوکی ذن بودیسم


♦️ فیلسوفان در ژرفترین اندیشه‌ورزیهای خود به سالکان در حال مراقبه شباهت دارند. آنها بیش از هر چیز با مفاهیم سروکار دارند، در حالی که مفاهیم نسبتی با معانی‌ی دارند که حکیم اهل مراقبه در احوال سلوکی خویش آنها را به طور ملموس‌تر تجربه می‌کند. 

♦️ تفکر هاینریش رمباخ، مانند تفکر هیدگر نسبتی بنیادی با تفکرات شرق دور به خصوص دائویسم و ذن بودیسم دارد. این نسبت را می‌توان در کلیتِ تفکر آنها و به خصوص نحوهٔ درک حقیقت، درکِ خویش، دیگری و جهان یافت

♦️ رمباخ با احتیاط راه انتقال از تفکرات رایج در فلسفه اروپایی به سوی شرق را گشوده‌است. این گونه الگوها، امروزه بیش از گذشته مورد نیاز ماست.

♦️ نحوه تلفیق و تألیف میان عناصر فلسفی غرب و دریافتهای فلسفی حکمی شرق در رمباخ، برای قرار گرفتن در مسیر گفتگوی فرهنگها نمونه و الگویی کم‌نظیر است. 

♦️ آیین ذن و فلسفه رمباخ در دو معنای رستگاری و آزادی به هم پیوند می‌خورند.

♦️ یکی از راه‌های نزدیکی به تجربه‌های رمباخ، کوشش برای درک تجربه‌های جاری در سنت‌هایی است که به منفیّت و به خصوص فراروی از حدود و تقسیمات و تعریفات دعوت می‌کنند. در بین این‌گونه آیین‌ها، ذن‌بودیسم مناسب‌ترین‌ است.

♦️ به نظر می‌رسد که رمباخ کوشش هیدگر برای گفتگوی میان شرق و غرب را یک گام به پیش برده‌است. رمباخ در پی پرسشی بنیادی و قابل طرح در فرهنگهای مختلف،‌ابتدا تاریخ هستی را به معنایی گسترده‌تر از هیدگر مطرح ساخت و سپس به موضوع نیستی پرداخت.  

♦️ رمباخ با نحوه درکی که از خویش و امکانات آن دارد، مبنای خاصی برای ادراک دارد و به روشی که آن را هرمتیکی توصیف می‌کند، جهان و مقولات آن را بررسی می‌کند. اساس روش هرمتیک دیدن مقولات و پدیدارها، همراه با محدودیتهایشان است.

♦️ هرمتیک بیان بنیادی بودن اصلِ “نفهمیدن“ است. انسان در رویارویی با طبیعت و جهان و “دیگری“، همواره باید متذکر محدودیت خود و ناتوانی برای درک و فهم باشد.

♦️ دعوت به روش هرمتیک، حاصل وقوف به بخشهای تاریک جهان است

♦️ روش هرمتیک در طرح نادانستن و نافهمیدن، چهره دیگری هم دارد. وقتی جوینده در نقطه‌ای به تاریکی یا سایه‌روشن رسید، جستجو تمام نمی‌شود. چنان‌که با تاریک شدن هوا لزوماً رهرو متوقف نمی‌شود. در تاریکی شب خبرهایی هست و رهرو با دقت و توجه بیشتری راه را ادامه می دهد. فقط دیدنِ در شب با دیدنِ در روز فرق دارد. 

♦️ انسان مدرن چون تمامی امکانات انسان در نسبت‌داری با واقعیت را در همان وجه فهمیدنی شدن آن دیده، خود و جهان را به سوی بحران سوق داده است. یعنی بحران اصلی، ناشی از اکتفا کردن به وجه اندیشیدنی-فهمیدنی جهان است. همین وجه غالب، در نسبت با “دیگری“ هم بروز کرده است. خشونت‌های دوران مدرن و اروپای استعمارگر ریشه در این تلقی دارد.

♦️ در میان متفکران مدرن تنها نیچه بود که راه توجه به نادانی و نافهمیدن را به شکلی خاص گشود.  وی جریانِ خواست قدرت در تمامی مقولات زندگی انسان مدرن را کشف کرده‌است. او در هر گونه کوشش برای اندیشیدنی کردن جهان، نحوی سلطه و اراده قدرت می دید.

♦️ یکی از نمونه‌های تلاؤم اندیشه رمباخ با تجربه‌های ادراکی(بگوییم ناادراکی) ذن بودیسم، شباهت روش هرمتیک با کوان است.

♦️ ما به طور معمول بر اساس نشانه‌ها چیزی را دنبال می‌کنیم. مانند کسی که با پی گرفتن جای پای رونده قبلی مقصود خود را می‌جوید. اما این جوینده با صِرفِ دنبال کردن جای پا به مقصود نمی‌رسد. در جایی از جای پا خبری نخواهد بود و به دریا می‌رسد.

♦️ کوان و هرمتیک مانند سیر در دریای لا(به تعبیر مولوی) است. در این قلمرو نه تنها نشانی نیست، بلکه باید همه نشان‌ها را نفی کرد و از آنها عبور کرد. در این مرتبه اگر هم سخنی بتوان گفت، از سنخ سلب و فراروی و اِسقاط است.

@jostarha_yadashtha

کنفرانس
تفکر هاینریش رمباخ و فلسفه‌ شرق دور
دانشگاه توبینگن
۸-۱۰ اکتبر ۲۰۲۴

@jostarha_yadashtha

سخنرانی دکتر مصلح در جلسه‌ی رونمایی از کتاب سنجش پیامدهای هستی‌شناسی هایدگر، دوشنبه ۲۶ شهریورماه ۱۴۰۳

@jostarha_yaddashtha

@jostarha_yadashtha

درسِ آب


🔹 ما ایرانیان در نحوه رفتار با آب، و به تبع آن رفتار با خاک و هوا و جنگل و مرتع و رودخانه، در مسیر خودهلاک‌سازی قرار گرفته‌ایم.  

🔹 در درس “آب“ مردود شده‌ایم.

🔹 به عنوان یک معلم، از همکاران خود در دبستان تا دبیرستان و دانشگاه‌، درخواست تکرار درس “آب“ دارم.

🔹 درس “آب“ را دوباره هِجی کنیم و نحوه مصرف و مدیریت و زیستن با آن را تکرار کنیم.

🔹آینده ایران وابسته به حلّ بحران آب است.


علی اصغر مصلح
روزنامه اطلاعات، یکم شهریور ۱۴۰۳


@jostarha_yadashtha

@jostarha_yadashtha

Religion and Interculturality

Ram Adhar Mall 
A Dialogue with Hans-Christian Günther and Ali Ashgar Mosleh
Publishing house Traugott Bautz

About the book:
This volume contains two major papers by Ram Adhar Mall on religion, philosophy and interculturality.
There is also an answer by Hans-Christian Günther; added are three very actual minor contributions by Ali Ashgar Mosleh and Hans-Christian Günther on similar topics.

Ram Adhar Mall, Prof. Dr., has been professor for philosopy and religion in Trier, Wuppertal, Bremen, Heidelberg and the LMU Munich.
His wide reaching work has been of groud-breaking importance for the understanding of Indian philosophy, he is the founding father of intercultural philosophy in Germany and the founder of the 'Gesellschaft für Interkulturelle Philosophie'.

Ali Asghar Mosleh is Professor of Philosophy at Allameh Tabataba`i University in Iran,
The Head of Iranian Association for Intercultural Philosophy; Alexander von Humboldt research fellow at the University of Bonn (2004) and visiting Professor at University of Humboldt zu Berlin (2018).

Hans-Christian Günther is professor for Classics at the Albert-Ludwigs-Universität Freiburg. He has published widely on Greek and Roman philosophy and literature, Byzantine and Modern Greek Studies. In the last twenty years he has been more and more interested in modern philosophy, ethics, religion and interculturality.

@jostarha_yadashtha

Religion and Interculturality

Ram Adhar Mall
A Dialogue with Hans-Christian Günther and Ali Ashgar Mosleh
Publishing house Traugott Bautz

@jostarha_yadashtha

Daoism and Sufism in the Contemporary World

华东师范大学
East China Normal University
25 June 2024

Ali Asghar Mosleh

☘☘☘

Excerpts from the lecture:

🔹I will try to introduce a broad perspective for research in the field of philosophy and religion.


🔹The pre-modern spiritual-intellectual traditions are viewed as effective sources and possibilities for deeper reflection upon contemporary man in this type of thinking and orientation.

🔹According to Allameh Tabataba'i, the last and most important philosopher of Iran in the last century: "Dao De Jing is text of pure wisdom, whose content is not contradictory to what has been stated in the history of the Islamic mysticism and Sufism".
Today, it is important for us to understand these commonalities.

🔹Traditions formed over the centuries of nations may serve as a means of introducing people to themselves and to the hidden aspects of existence for this purpose.

🔹past traditions are not repeated in the same way as their previous roles. The problems of each time are those of that time.

🔹Daoism and Sufism have the potential to inspire contemporary thinkers. From this viewpoint, it appears that we have given attention to a possibility of forgotten possibilities in the history of European metaphysics.

🔹Today, due to the intensification of technical and calculated thinking, it is essential to refocus our attention on spiritual possibilities.

🔹The best way to maintain balance in the life of any nation is to maintain spiritual traditions in harmony with the conditions and requirements of the time.

🔹Due to the subjective and humanistic foundations of contemporary society, which are based on scientific and technological foundations, it is not possible to recreate the roles played by Daoism and Sufism in the past.

🔹Maybe our world is no longer capable of cultivating sages such as Laozi, Rumi, Meister Eckhart or Shankara. There is a greater need today than ever before for us to refer to such sages to contemplate how to understand the absolute, purification, salvation, and to cultivate love, and kindness toward others. In the depths of our souls, we still seek the truth and are eager to discover it.

🔹From Plato and Aristotle to Max Scheler, all definitions of man are insufficient to describe the contemporary human state. Furthermore, it appears that traditions such as Daoism, Buddhism, and Sufism can open up inspiring horizons for forming a new understanding of human existence.

🔹The concept of hidden harmony between man and the universe is one of the common teachings of Daoism and Sufism. Today, with the advent of technology, we have lost that harmony, and as a result, we are increasingly restless and sometimes distressed than we were in the past.

🔹According to European philosophy, the East and the non-European worlds contained incomplete forms of thinking and rationality, and all things that appeared in human history are now fully emerging in Europe.

🔹It is Martin Heidegger, after Nietzsche, who paved the way for the connection of contemporary philosophy with Eastern traditions.

🔹Heidegger sees Western philosophy from Plato onwards as the history of forgetting Being and turns to the East and Daoism above all else. In the context of 20th century philosophy, he introduced the concept of Nonbeing as a new power in European philosophy.

🔹The study of Eastern traditions can provide new foundations for thinking about important categories such as time, space, virtual and unreal worlds of technology, relationships with the world, relationships with others, and the like by highlighting the importance of Nothingness and its relative meanings, such as silence and instability.

@jostarha_yadashtha

@jostarha_yadashtha

🎤

Annual Conference GIP 2024
“Topoi, Places, and Spaces in an Intercultural Perspective”

9–11 May 2024
University of Tübingen

🔸🔹🔸🔹🔸🔹


Human in Quest of Home: From “Dao” to Today`s “Homelessness”

Ali Asghar Mosleh

Excerpts from the lecture:

-       The concept of Home in a broad context, encompassing its associated meanings such as Dao, Nirvana, Brahman, Truth, Ground, Arche, Kingdom(Malakut), Utopia, Being…
-      Dao is not a mere space; rather, space emanates from it…“Home“ as a manifestation of "place" is one of the Dao signs.
-       “Basho“ embodies both space and that which occupies it, encompassing both the space and its contents. Basho finds kinship with Nothingness… as an inclusive Nothingness enveloping both Being and Non-Being.
-       It could be argued that the metaphor of Home holds a deep-rooted significance in Abrahamic religions' understanding of truth.
-       According to Ibn ʻArabī’s View: Human is portrayed as the "comprehensive universe" (Kuwn al- Ǧām‘); a realm where Truth observes its essence and attributes. God sought a space wherein He could witness His self, akin to a mirror (Merāt).
-       Modern humans seek an assured "home/place" imbued with clear and certain knowledge, fostered by a growing belief in the imperative of establishing a secure and stable home.
-       Modern humans as conquerors empowered to reshape the world for their comfort and consumption.
-       Daoism's notion of wandering bears a connection to freedom and liberation, as exemplified in Chuang Tzu's "you" (遊)… 
-       What was Dao for Lao Tzu, representing a source of emancipation dependent on its correlation, emerges in Nietzsche's philosophy as Chaos…
-       Through Heidegger's lens and in the context of the profound religious traditions of the Far East, one might posit that in Daoism, human existence embodies the "Da" of "Dao." according to Ibn ʻArabī, "Da" of Hagh/Truth… 
-       The challenges and crises of today are unique to our time, necessitating a humbler approach and a willingness to engage in hybrid methods of perception and understanding. Perhaps, we stand at the threshold of new modes of perception.
-       The traditions that speak of an indefinable nothingness and the pursuit of an undetermined, non-conceptualized home and origin can serve as wellsprings of inspiration today.
-       we might reframe nihilism and homelessness as a situation akin to the climax of a Dionysian dance—a dance towards nothingness and emptiness yet unexplored.

@jostarha_yadashtha

Annual Conference GIP 2024
“Topoi, Places, and Spaces in an Intercultural Perspective”

9–11 May 2024
University of Tübingen

@jostarha_yadashtha

 روز زمین گرامی باد.
 
از سال ۱۹۷۰، ۲۲ آوریل روز زمین نامیده شد.
با وجود توجه روزافزون به محیط زیست و خطرات تهدید کننده زمین، هنوز به اهمیت زمین توجه بایسته نشده است.
 

با افلاطون بود که نگاه‌ها به سوی آسمان رفت و خوارداشت زمین آغاز شد.
در آیین‌های کهنِ شرق هرگز مانند آنچه در فلسفه افلاطون و الهیات مسیحی سراغ داریم، انسان از زمین فاصله نگرفت. چنان که در دائودجینگ به ماندن در نزدیکی زمین و حفظ تعادلِ میان زمین و آسمان دعوت شده است.  
قرن‌ها پس از افلاطون، مجنون العقلای فرهنگ مدرن از زبان زرتشت دعوتی دیگر سر داد:

«شما را سوگند می‌دهم که به زمین وفادار مانید.... اکنون کفران زمین، سهمگین‌ترین کفران است...»
 

امروز در نهایت تفصیل یافتگی دانش و اندیشه و اوج قدرت تکنیک، در حال تجربه و درکی جدید از زمین هستیم.

زمین بینان انسان است. انسانِ بدون زمین، همه نشان‌های خود را از دست می‌دهد. در دوران گستردگی و تکثرات بی‌حد کنونی، زمین تنها بنیاد مشترکِ ما و آفریده‌های ماست.

 
انسان معاصر باید از ادامه کفران زمین بپرهیزد و اندیشهٔ آن پیشهٔ خود سازد.


علی اصغر مصلح
دوم اردیبهشت ۱۴۰۳


@jostarha_yadashtha

🍃 نزاعِ عقائد

عقیده هرچه باشد، نسبتی با منِ محدودِ متعیّن دارد و به همین جهت ناقص است؛ و چون “من“ همواره در نسبت با دیگرانی است که آنها هم بر اساس حدود و تعینات و منافع‌شان عقایدی دارند، بهتر آن است که در اِصرار بر درستی عقاید، سخت و صلب نباشد. آنان که عقیده‌ای را راست و قطعی تلقی کرده و با تکیه بر آن، دیگران را نفی و انکار کرده‌اند، جهان را به جای بدتری برای زندگی تبدیل ساخته‌اند.
جامعه‌ای که اساس زندگیِ خود را بر باورهای قطعی گذاشته و باب ستیزه بر اساس عقاید را باز کند، بیشترین نیروی خود را صرف نزاعِ عقائد خواهد کرد. اگر به جای ستیزه بر سر عقائد متفاوت، نیروها صرف گفتگو برای مفاهمه، یاری‌گری و شفقت می‌شد، زندگی‌های بهتری شکل می‌گرفت.

علی اصغر مصلح
سخنرانی«تبارِ دیگری ستیزیِ ما» آبانماه ۱۳۹۸


@jostarha_yadashtha

📰 کسی که می‏‌خواهد در جهان زمان‌‏پریش نقشِ درمانگر/متفکر ایفا کند، باید از نظر شخصیتی آرام، شکیبا و ناملتهب باشد. در غیر این صورت خودِ او به مشکلی از مشکلات تبدیل می‏‌شود. او باید به شرایط جهان زمان‌‏پریش و جهان‌‏های بدیل آگاهی داشته باشد، بتواند شرایط بی‏بنیادی را تاب آورد و در میانه حوادث پرآشوب، راه‏‌های اندکِ گشاینده را نشان دهد. مهم‏ترین مقصود وی باید دعوتِ به قرار، در درون بی‌‏قراری‏‌ها باشد. درمانگر نباید خود به عادات شکل‏‌گرفته در جهان زمان‌‏پریش مبتلا باشد. او در فضای مقابله با چالش‌‏ها مشارکت دارد و برای بهبود و اصلاح امور چه بسا طرح‏‌ها و برنامه‌‏هایی عرضه کند، اما قصد مهم‏تر او کاهش خشونت‏‌ورزی، هیجان‏‌زدگی، واگرایی و دیگری‏‌ستیزی است؛ چرا که درون هر کنش‌گری می‏‌توان رد اسباب مخرب ناخودآگاه دیرین و ناخرسندی‌‏های شکل‏‌گرفته در طول زمان را نشان داد. کنش‌گر جهان زمان‏‌پریش باید در طرح هر ایده و اندیشه‌‏ای به زدودن عوارض پریشانی‌‏ها بیندیشد🗞

🔖 4000 کلمه
⏰زمان مطالعه: 20 دقیقه

📮 سیاست‌نامه 29 را از طریق این لینک تهیه کنید: گروه مطبوعاتی هم‌میهن
@goftemaann🦉


@jostarha_yadashtha

🪷 سال نو بر همهٔ دوستان و مخاطبان دور و نزدیک مبارک باد.

اول فروردین ۱۴۰۳


@jostarha_yadashtha

زمان‌پریشی در جهان ایرانی
 
علی‌اصغر مصلح

ایران معاصر گذشته‌ای پشتِ‌سر دارد که باعث وضعی قابل تعبیر به “زمان‌پریشی“ شده است. مردم ایران در جهانی با سه “زمان“ مختلف زندگی می‌کنند و با توجه به طیف‌های مختلف و متعارض در درون هر زمان، جهانی پریشان شکل گرفته‌است...

تمایز و تقابلِ سه زمان “شمسی“، “قمری“ و “میلادی“ در تاریخ ایران مدرن، نمودِ تقابلاتی بنیادی است که هرچه گذشته بر شدت آن افزوده شده و امروز به صورت ناهنجاری‌های فکری و رفتاری بروز کرده‌است. مهمترین نشانهٔ‌ زمان‌پریشی، از دست دادن “وقت“ و اقتضائات آن است. جامعه زمان‌پریش تشخیص نمی‌دهد که الان وقت انجام دادن و انجام ندادنِ چه کاری است...

مردم زمان‌پریش به عقل‌جمعیِ رافع مشکلات نمی‌رسند و هرچه می‌گذرد، وضع خود را آشفته‌تر می‌سازند. زمان‌پریشان دچار اختلال در عقل سادهٔ چاره‌اندیش می‌شوند، و توان حلّ مشکلات ابتدایی را هم از دست می‌دهند. اگر زمان‌پریشی ادامه یابد، جامعه به سمت انحلال، و وضعی شبیه اِغما پیش می‌رود....

در جهانِ زمان‌پریش تا توان نظارهٔ وضع و تماشای خویشتن پیدا نشود، نمی‌توان انتظار گشایش و بهبود داشت.

سیاست نامه، ش ۲۹


@jostarha_yadashtha

سخنرانی دکتر علی اصغر مصلح:

«حقیقت به روایت علامه طباطبایی و لائودزی»

۲۴ بهمن ۱۴۰۲


@jostarha_yadashtha

📚 آزمونی برای خرد جمعی ما


🖌 علی اصغر مصلح

(این مقاله در باره بحران آب در ایران،‌ نزدیک به یک دهه قبل در روزنامه ایران (۲ شهریور ۱۳۹۳) منتشر شده است. خواننده می‌تواند پس از خواندنِ آنچه که یک دهه قبل “آزمونی برای جامعه ایرانی“ نامیده‌شد، و التفات به وضع کنونی آب در ایران، در باره آنچه که در ده سال گذشته رخ داده، داوری کند.) 
 
 
🔹 مسأله اول مردم ایران در طول تاریخ “آب“ بوده است. در زمان حاضر... دوباره با همین مسأله در حد یک بحران روبه‌رو شده‌ایم.
·     
🔹 بحران آب در ایران بحرانی سطحی و موقت نیست، موضوعی است که به تمامی موضوعات دیگر ربط دارد؛ مسأله آب حتی اگر به طور موقت و با راه‌های میانه و کوتاه مدت بهبود پیدا کند، باید آن را در صدر مسائل این سرزمین دید.
   

🔹 بحران آب و محیط زیست می‌تواند آزمونی برای خرد جمعی ایرانیان باشد، چون در مواجهه با این بحران هم در متن بزرگ‌ترین مسأله جهانی قرار می‌گیریم و هم به طور مستقیم با بزرگ‌ترین مسأله سرزمین خود درگیر می‌شویم.

🔹... با چشمی دیگر به "آب" و طبیعت نگاه کنیم.


@jostarha_yadashtha