Последние посты حسین بوکز (@hosein_books) в Telegram | DiscoverTelegram.com

Посты канала حسین بوکز

حسین بوکز
اینستاگرام حسین بوکز :

Www.instagram.com/hosein_books

ارتباط با من:
@Hosein_triahy

بررسی عمیق کتاب‌های خوب با حسین ریاحی📗📘📙
1,177 подписчиков
125 фото
12 видео
Последнее обновление 24.02.2025 14:19

Похожие каналы

أدب العرب.
95,389 подписчиков
✍رؤوس أقلام أدبيّة💬
37,111 подписчиков
شَذَرَاتٌ.°•
10,967 подписчиков

Последний контент, опубликованный в حسین بوکز на Telegram


وابی سابی در زندگی فردی و در روابط با دیگران پادزهری برای کمال طلبی است.‌ از منظر وابی‌سابی جهانی که همواره در حال تغییر است نمی‌تواند کامل باشد، ما باید این نقصان را بپذیریم و آن را در آغوش بگیریم. تنها کسانی در این جهان تاب می‌آورند که منعطف باشند همچون گیاه بامبویی که ریشه‌های مستحکم در خاک دارد اما در برابر باد سرسختی نمی‌کند و با آن همراه می‌شود

اساسا این که کمال به عنوان یک امر مثبت و نقص به عنوان یک امر منفی تلقی ‌شود خطاست. اتفاقا ما به خاطر نقص‌هایمان است که یگانه و منحصر بفردیم درست مثل کوزه‌ی دست سازی که با تلاش یک کوزه‌گر ساخته شده اما هیچ‌گاه به کاملی یک کوزه ماشین‌ساز نیست با این وجود به مراتب از آن ارزشمند‌تر است. در جهانی که وابی‌سابی ترسیم می‌کند شکست خوردن در زندگی یک امر معمول و طبیعی است. آن چه مهم است بازتعریف این شکست به عنوان مسیری است که به نتیجه دلخواه ما منتهی نشده، یادگرفتن از آن و تجربه مسیر‌های تازه است. در روابطمان نیز گاهی لازم است با گذشته خداحافظی کنیم و بیش از اندازه درباره آینده خیال پردازی نکنیم. از سویی دیگر بهترین راه حفظ روابط‌مان پذیرفتن نقص‌های طرف‌مان و تاکید بر نقاط مثبت‌اش است.‌ وابی سابی فضا را برای عشق باز می‌کند زیرا ما را از جستجوی بی‌پایان برای یافتن عشقی کامل رها می‌کند، همه به طرق مختلف ناقص‌اند مهم یافتن زیبایی نهفته در همین طبیعی بودن و نقصان است. 

وابی‌سابی در زندگی حرفه‌ای و شغلی نیز می‌تواند کمک حال ما باشد. از نظر بث کمپتن چرخه کمال‌جویی در شغل‌هایمان باعث شکست‌مان می‌شود و این شکست‌ها در ما احساس ناکفایتی ایجاد می‌کند. در حالی که وابی‌‌سابی به ما می‌آموزد که قدر خودمان را با وجود همه‌ی نقص‌ها و شکست‌هایمان بدانیم و با اعتماد بنفس برای اکتشاف و حداکثر کردن ظرفیت‌هایمان تلاش کنیم.‌ از منظر وابی‌سابی تنها یک مسیر شغلی وجود ندارد (همانطور که تنها یک روش زندگی وجود ندارد) چیزی که مهم است نتایجی که بدست می‌آید نیست بلکه مسیری است که طی می‌شود. گاهی لازم است از شغل‌هایی که عجله و سرعت را به الگوی زندگی ما تبدیل می‌کنند و اجازه نمی‌دهند در لحظه زندگی کنیم را کنار بگذاریم. 

دست آخر از منظر وابی‌سابی شاید تنها لحظه‌هایی را بتوان کامل نامید که در زمان حال غرق می‌شویم و با تمام وجود خود و جهان اطرافمان را حس می‌کنیم، مثل لحظه‌ای که مادری اولین خنده فرزندش را می‌بیند یا لحظه‌ی صحبت کردن با یک پرستو از پشت پنجره. اگر قدر لحظه‌های حال را ندانیم و به شتاب بیش از اندازه زندگی مدرن تن دهیم این لحظه‌های کامل را از دست می‌دهیم. از همین رو بث کمپتن ما را به ایجاد آیین‌های کوچکی مثل قدم زدن در طبیعت، پرورش گل‌ها یا کیک پخت دعوت می‌کند تا بتوانیم زیبایی را در اتفاقات ساده زندگی روزمره بیابیم. 


📘📗📕
@hosein_books

کانال حسین بوکز رو به دوستانتان معرفی کنید🙏

#وابی_سابی #ژاپن #فلسفه #معنویت  #زیبایی_شناسی #مراسم_چای #سبک_زندگی #فلسفه_زندگی #زندگی_مدرن

@hosein_books

نکته مهم‌تر این که ذهن ما به شکل جانبدارانه‌ای جزئیات دعوایی که رها شده است را به نفع خودمان ویرایش می‌کند، به زودی ما روایتی از دعوا بدست می‌دهیم که از واقعیت فاصله دارد، شریک ما نیز به سمت چنین روایتی حرکت می‌کند. هر چقدر زمان بیشتر از یک تعارض می‌گذر امکان حل و فصل آن به خاطر این تغییر در روایت‌ها از واقعیت سخت‌تر می‌شود.

اما قبل ازین که خاطرات ما درباره دعوا‌ها به روایت‌هایی غیرواقعی که اعتماد و صمیمت بین ما را نابود می‌کنند تبدیل شوند، باید دست به پردازش دعواها بزنیم. رمز پردازش موفق این است که هر دو واقعیت را معتبر بدانیم، زیرا در پردازش به دنبال کشف حقیقت عینی نیستیم بلکه به دنبال بررسی احساس دو طرف هستیم که از منظر آن فرد معتبر است. برای پردازش دعواها گاتمن‌ها یک سیستم  5 مرحله‌ای را به شرح زیر پیشنهاد می‌دهند:

🟣 1-احساسات: احساس خود را به اشتراک بگذارید. به این نپردازید که چرا چنین احساسی داشته‌اید و در مورد احساسات شریک عاطفی‌تان اظهار نظر نکنید. فقط از خودتان بگویید. نیازی به دلیل آوردن نیست.

🟣 2- واقعیت‌ها: «واقعیت» را از دریچه‌ی چشمان خود توصیف کنید. سپس توصیف واقعیت طرف مقابل را بشنوید. واقعیت شریکتان را خلاصه کنید و دست کم بخشی از آن را تایید کنید ( این تایید مهم است حتی اگر با آن موافق نیستید. باید بیان کنید که الان می‌فهمید چرا شریکتان آن رفتار خاص را داشته است) 

🟣 3- محرک‌ها ( ماشه چکان‌ها): در مورد خاطرات یا تجربیاتی بگویید که به تشدید مشاجره میانتان دامن زده است. این امور مربوط به تروماهایی است که از قبل با خودمان حمل می‌کنیم و با اشاره شریک‌مان به آن آتش دعوا را چندبرابر می‌کند. در این مرحله باید توضیح دهید که چرا هر کدام ازین خاطرات و تجربیات برای شما حکم محرک را دارد.

🟣 4- مسئولیت: نقش خود را در مشاجره قبول کنید. پیش زمینه  و شرایطی که وارد دعوا شدید را بیان کنید ( استرس داشتم، خسته بودم، اعتماد بنفسم پایین بود) بگویید به خاطر چه چیزی در این بین پشیمان هستید؟ و دلتان می‌خواهد بابت چه چیزی عذر خواهی کنم ( مثلا به حرفت گوش ندادم، منفی بافی کردم و ...)

🟣 5- برنامه‌ریزی سازنده: با هم برنامه یا روندی طراحی کنید که دفعه‌ی بعد بتوانید کیفیت دعوا را بالاتر ببرید و اشتباهات این بار را تکرار نکنید. 


🔴 جمع بندی بخش 2:

چگونه خوب مشاجره کنیم؟ به طور خلاصه با کمک این پنج گام:

🟣وقتی از چیزی ناراحت هستید خودتان را توصیف و نیاز مثبت خود را بیان کنید ( شروع نرم)

🟣 در طغیان ها دور شوید و وقتی عادی شدید برگردید.

🟣 درباره رویاهای خود و شریکتان که پشت حرف ها و دعواهای کوچیک خوابید‌ه‌اند صحبت کنید. ( رویاهای درون تعارض)

🟣 بدون آن که از چیزی زیادی دست بکشید سازش کنید ( مدل دونات و تاثیرپذیری)

🟣 حوادث تاسف بار را پردازش کنید. ( فرآیند ترمیم)


پایان

📗📕
@hosein_books

کانال حسین بوکز رو به دوستانتان معرفی کنید🙏

وقتی سوالات رویایاب را می‌پرسید باید به شریکتان فضا و زمان بدهید و بدون قضاوت به او گوش فرا دهید تا بتواند رویاییش را کشف کند.

انسان‌ها معنا می‌آفرینند. ما انسان‌ها هزاران سال است که برای تبیین جهان برای خود داستان می‌گوییم. سرگذشت زندگیمان را برای خودمان تعریف می‌کنیم و زندگی‌نامه خود را می‌سازیم. در نتیجه مسائل پیش پا افتاده‌ای مثل این که لباس‌های شوهرتان را از زمین جمع کنید یا نه نمادین هستند و به اهداف و باورهای بنیادینی مربوط می‌شوند که به زندگی شما سمت و سو می‌دهند. به همین دلیل بزرگترین تعارضات می‌توانند بهترین فرصت برای صمیمیت باشند.  زیرا مثل ذره بین عمل می‌کنند، آن چیزی را در کانون توجه قرار می‌دهند که در مورد هویتمان حائز اهمیت است و به شریک‌مان کمک می‌کند به شناخت بهتری از ما برسد.

🔴 4- مقابله: رقابت برای بنده شدن در رابطه، باخت دو طرفه است!

بعضی از زوج‌ها زمین رابطه رو زمین برد و باخت در نظر می‌گیرند. در این وضعیت رابطه تبدیل به یک بازی با حاصل جمع صفر می‌شود. یعنی یکی‌باید ببازد تا دیگری ببرد و چه کسی دوست دارد در رابطه‌ای که بازنده است باقی بماند!  تحقیقات نشان می‌دهد تفکر حاصل جمع صفر نه تنها به ارتباط که حتی به سلامتی فیزیکی افراد آسیب می‌زند. 

بر خلاف نگرش زوج‌هایی که به دنبال برد و باختند، داده‌های آزمایشگاه نشان می‌دهند که موفق‌ترین زوج‌ها و آن‌هایی که بهترین عملکرد را حین تعارض دارند، زوج‌هایی هستند که می‌توانند تاثیر گذاری یکدیگر را قبول کنند. به تعبیر دیگر اگر می‌خواهید در تعارض با شریکتان برنده شوید باید اندکی عقب بشینید. هدف تعارض غلبه نیست، هدف رسیدن به یک تعادل است و برای این کار  باید به شریک خود اجازه دهید بر شما اثر بگذارد. منظور از تاثیر پذیری تن دادن به هر خواسته شریکمان نیست بلکه به معنای پذیرا بودن نسبت به‌ ایده‌های او و در نظر گرفتن امکان تغییر دیدگاهتان در مواجه با احساس و استدلالش است. 

درک مسئله تاثیر پذیری برای آقایان دشوار‌تر است زیرا کد‌های فرهنگی جامعه مردسالار  تاثیرپذیری را نشانه ضعف می‌داند. در این تصویر کلاسیک، مردان برای قدرت می‌جنگند و نمی‌خوا‌هند قدرتشان را از دست بدهند. اما مرد‌ها حمایتگری و سلطه‌گری را با هم خلط می‌کنند. حمایتگری به چه معناست؟ یکی از وظایف اصلی مرد حمایتگر در کنار زنی که دوستش دارد پاسداری از انسانیت اوست. این یعنی احترام به رویاهای او، اطلاع از مسیر پیشرفت مورد علاقه‌اش و کمک به او برای برداشتن موانع مسیر پیش‌ رو. این برخلاف سلطه‌گری است که نیازهای‌شریکتان را نادیده می‌گیرید و با قلدری رویاهای خودتان را به جای رویاهای مشترکتان جا می‌زنید.

گاتمن‌ها به جای نگرش برنده- بازنده، رویکرد «سود مشارکتی» را معرفی می‌کنند که هر دو طرف با نشان‌دادن انعطاف به نفع سود جمعی رابطه عمل می‌کنند. روش دونات ( bagel method) یک ابزار است که می‌توان با رسم آن به سمت دست یابی به این سود مشارکتی حرکت کرد. در این روش شکلی شبیه به دونات رسم می‌کنید، مرکز خالی دونات قلمرو بخش‌های انعطاف ناپذیر شماست و دایره بیرون دونات به قسمت‌های انعطاف پذیر مرتبط می‌شوند.

شما باید در هسته مرکزی دونات رویاهایتان، این که می‌خواهید چگونه آدمی باشد و چه زندگی را سپری کنید بنویسید. این‌ها اموری غیر قابل انعطافند. لایه دوم، یعنی بخش‌های انعطاف‌پذیر، عمدتاً به شیوه‌های تحقق آن هسته اصلی مرتبط می‌شود. سوال‌هایی مثل کی؟ کجا؟ چه مدت؟ چگونه آغازش می‌کنی؟ در پایان چه می‌شوند، کمک می‌کنند تا این بخش را تکمیل کنیم. بعد از رسم این دونات می‌توانید با شریکتان درباره بخش‌های انعطاف‌پذیر صحبت کنید. در این گفتگوها همیشه به جای این که بپرسید «چه چیزی به نفع من است؟»س پاسخی برای پرسش« چه چیزی به نفع ماست؟» بیابید

🔴 5-شکاف: پردازش نکردن حوادث تاسف‌بار

چه بخواهیم چه نخواهیم در تعارضات طغیان می‌کنیم، و قایع تاسف بار رقم می‌زنیم و به هم آسیب می‌رسانیم. اما باید بیاموزیم از طریق پردازش دعوا و فرآیند ترمیم شکاف پس از آسیب‌ها را به حداقل برسانیم. وقتی به یک دعوا رسیدگی نمی‌کنیم و پرونده آن در ذهن ما باز می‌ماند صمیمت‌مان در طی زمان کاهش می‌یابد. «اثر زیگارنیک» در روانشناسی به این موضوع اشاره دارد که افراد کار‌ها و وظایف ناتمام را بیشتر از وظایفی که به صورت کامل انجام داده‌اند به خاطر می‌آورند. بنابراین وقتی احساسی را بیان نکنیم، وقتی دعوایی را به سرانجام نرسیده رها می‌کنیم، با دقت جزئیات آن دعوا در ذهن‌مان ثبت می‌شوند و بعضاً به تروما تبدیل می‌شوند

اما شیوه‌ی درخواست استراحت اهمیت دارد. این نکات را در نظر بگیرید:

🟣 به شریکتان نشان دهید که به وقفه نیاز دارید (راهتان را نکشید برید): به شریکتان بگویید حس می‌کنید طغیان کردید و نیاز به استراحت دارد، بگویید کجا می‌روید و چه ساعتی برای ادامه گفتگو باز می‌گردید.

🟣 از محدوده دید خارج شوید: اگر طغیان کردید، جایی بروید که از محدوه استحفاظی شریکتان دور بمانید.

🟣 یک کار آرامش بخش بکنید: ایجاد وقفه به این معنی نیست که در گوشه‌ای به نشخوار فکری ادامه دهید. قرار نیست دعوا را با جزئیات مرور کنید. هر کاری که باعث کاهش استرش شما می‌شود از موسیقی گوش کردن تا مدیتیشن یا طبخ  غذا و .. انجام دهید. 

🟣 سر انجام بازگردید: طغیان کردن نباید باعث کنار گذاشتن گفتگو شود. وقفه‌ای که ایجاد می‌کنیم نباید بیشتر از 24 ساعت باشد. وقت بیشتر از آن می‌شود به طرف مقابلمان احساس مجازات شدن می‌دهد.

وقتی با ایجاد یک وقفه از طغیان به گفتگو بر می‌گردیم  باید به خودمان یادآوری کنیم هدف از گفتگو  متقاعد کردن، رسیدن به راه حل قطعی یا سازش نیست (بعضی از مسائل هیج وقت حل نمی‌شوند) هدف بالانگه داشتن مثبت انگاری در تعامل‌هایمان است. برای این کار باید درباره نیازهای خودمان صحبت کنیم و به ویژگی‌های شخصی شریکمان کاری نداشته باشیم. بسیاری از اوقات ما فکر می‌کنیم شریک عاطفی‌مان باید با ذهن‌خوانی نیاز‌های ما را حدس بزند و ابراز نیاز نمی‌کنیم. تجمیع نادیده گرفته شدن در طی زمان به یک بمب ساعتی برای آغاز  طغیان می‌ماند

دست آخر بعد از طغیان نیاز به ترمیم داریم. ترمیم در شرایط تعارض به هرگونه اظهار نظر یا اقدامی اشاره دارد که با هدف مقابله با منفی‌بافی و جلوگیری از تشدید دعوا انجام می‌گیرد. نمونه‌هایی از ترمیم در زیر آمده است:

🟣 عذرخواهی مستقیم: ببخشید که اون حرف رو زدم.

🟣همدلی: احساست رو می‌فهمم.

🟣تمجید:  درسته که سر کدوم مدرسه رفتن اختلاف داریم ولی این که تحصیل بچه‌ها برات مهمه خیلی خوبه.

🟣عذرخواهی طنز آلود: وای گند زدم!

یکی از غم انگیزترین مسائل که رابطه زوج‌ها را به جدایی می‌کشاند این است که در فرآیند ترمیم هماهنگ نیستند. یکی تلاش می‌کند و دیگری درها را می‌بندد یا اصلاً متوجه تلاش او نمی شود. این که چقدر هر دو شریک در فرآیند ترمیم نسبت به هم گشوده باشند به پیوستگی و دوستی آن‌ها قبل از بروز طغیان باز می‌گردد که از طریق خرده‌تعاملاتی که در بخش قبل از آن‌ها صحبت شده افزایش می‌یابد. این یعنی شما برای جان سالم به در بردن از لحظه‌های بحرانی باید همواره بانک عاطفی شریکتان را از قبل با پاسخ مثبت به درخواست‌های ارتباط کوچک پر نگه دارید.

🔴 3- سطحی نگاه کردن: سرسری گرفتن احساسات و نیازهای شریک عاطفی

بسیاری از اوقات وقتی دعوا می‌کنیم بدون فهم درست مشکل به دنبال یافتن سریع راه حل برای عبور از موقعیتیم. در این موقعیت احساسات عمیق، نیازها یا رویاهای شریکمان را نادیده می‌گیریم یا کوچک می‌شماریم. اینجا به آن‌چه گاتمن‌ها «بن بست» یا راه بندان می‌گویند برمی‌خوریم. بن‌بست‌ها ممکن است در مورد بی‌اهمیت‌ترین چیز‌ها مثل درجه شوفاژ رخ دهد، اما مدام تکرار می‌شوند، وقتی دربارش صحبت می‌کنید احساس بدی دارید و انگار هیچ وقت در مسیر سازش و پیشرفت قرار نمی‌گیرند. بن‌بست‌ها نقطه‌ای هستند که باید بایستیم و به عمق احساسات شریکمان توجه کنیم.

برای به عمق رفتن، و غلبه بر این بن بست‌ها، گاتمن‌ها ایده «رویاهای درون تعارض» را ارائه می‌کنند. ریشه‌ی مسائل غیرقابل حل و تکرار شونده که فضای منفی سنگینی در روابط ایجاد می‌کند به رویاهایی باز می‌گردد که در عقب ذهن هر شریک قرار دارد و بعضاً هیچ وقت با یکدیگر آن را مطرح نکردند. گاتمن‌ها مثالی از اختلافشان بر سر خرید یک تکه زمین می‌زنند، اختلافی که به شدت بالا می‌گیرد، آن‌ها اما سعی می‌کنند رویای پشت موضع خودشان را کشف کنند. با مرور تاریخچه‌ی کودکی، آن‌ها در می یابند چرا یکی از آن‌ها عمیقا دلبسته زندگی در جنگل است و دیگری شهر و در میان جمع بودن را ترجیح می‌دهد. بدون درک متقابل بن بست ایجاد  شده بین آن‌ها هرگز به یک مصالحه ختم نمی‌شد.

آن‌ها لیستی از سوالات ارائه می‌کنند و اسم آن را سوالات «رویا یاب» می‌گذارند. به کمک این سوال‌ها ما به عمق افکار، احساسات و نیازهایشریکمان راه می‌یابیم تا او را بهتر درک کنیم. این سوالات به شرح زیر است:

🟣 عقیده‌ات در مورد این موضوع چیست؟ آیا ارزش‌ها، اخلاقیات یا باورهایی داری که به موضع تو در این باره مرتبط‌اند؟

🟣 آیا موضع تو به گذشته و کودکی‌ات برمی‌گردد؟

🟣چرا موضعت در این مسئله برایت اهمیت دارد؟

🟣 در این باره چه احساسی داری؟

🟣 رویای ایده‌آل تو در مورد این مسئله چیست ؟ اگر می‌توانستی  با تکان یک چوب جادو به خواسته‌هایت برسی اوضاع چه تغییری می‌کرد؟

🟣 آیا در این میان هدف یا نیت مشخصی داری؟ توضیح میدی؟