محمد باقر میرزا کرمانشاهی، متخلص به خسروی، نویسنده ی رمان عاشقانه و پرجذبه ی شمس و طغرا، از نوادگان فتحعلی شاه قاجار و فردی دارای تمایلات غرب زدگی معتدل، مشروطه خواه و از طرفداران آزادی خواهی مدرن و ناسیونالیسم تقلیدی بوده است و به همین جهت این کتاب به عنوان اولین رمان فارسی با سبکی رمانتیک و دارای خصایص رمانسهای قرون وسطایی به شمار می آید که بر پس زمینه یی از تاریخ دوره ایلخانان مغول اشاره دارد.
موضوع کتاب مربوط به دوران بیست و چهار ساله ای از قرن هفتم و مصادف با دوران پرآشوب مغول و حکومت مهد علیا آبش خاتون است، و با این که زمینه ی اثر، تاریخی است، مولف آن را با روایت داستانی عاشقانه و گیرا، که سرشار از ماجراهای هیجان آفرین است همراه کرده است. قهرمان اصلی این رمان، شمس یا شمس الدین یکی از شاهزادگان خاندان اتابکان فارس است که دلدادگی شورانگیز او به دختر امیر مغول، التاجو بهادر، و مخالفتش با سلطهی مغول بر ایران باعث ایجاد صحنه های پرهیجان احساسی و اجتماعی گردیده است.
@hezarbook