عاشقانه‌های غاده السمان

The account of the user that owns this channel has been inactive for the last 1 month. If it remains inactive in the next 10 days, that account will self-destruct and this channel may no longer have an owner.

قلیلَ منکِ یَکفینی
و لکن قَلیلکِ لا یُقال لَه قَلیل!

اندکی از تو مرا کفایت می‌کند
اما اندکِ تو را نمی‌توان اندک خواند...


#محمود_درویش

و من دوستت دارم
بگذار برایت چای بریزم
تو امروز صبح پری‌وار زیبایی
بگذار بخشی از خوش‌آمدگویی صندلی‌ها را
به تو ترجمه کنم
بگذار آنچه درباره‌ی لبانت
در فکر فنجان‌هاست، تعبیر کنم...
چای را دوست داشتی؟
و آیا مثل همیشه یک حبه قند
برایت کافیست؟
اما من صورتت را
بدون هیچ قند اضافه‌ای ترجیح می‌دهم...
بگذار با تمامی زبان‌هایی که می‌دانی و
نمی‌دانی بگویم تو را دوست دارم
بگذار واژه‌هایی را جستجو کنم
که به اندازه‌ی دلتنگی‌ام باشد
بگذار به جای تو فکر کنم،
به جای تو دلتنگی کنم و به جای تو
گریه کنم و خنده کنم
و فاصله‌ی بین خیال و واقعیت را
از میان ببرم...
بگذار با تمامی حروف ندا
صدایت کنم...
شاید اگر نامت بر لبانم آواز شود
متولد شوی...
بگذار دولت عشق تاسیس کنم
دولت عشقی که تو ملکه‌ی آن باشی و
من در آن بزرگ‌ترین عاشق باشم
و من دوستت دارم...

#نزار_قبانی

آنقدر دوستت دارم
که خودم هم نمی‌دانم چقدر دوستت دارم!
هربار که می‌پرسی "چقدر؟"
با خودم فکر می‌کنم دریا
چطور حساب موج‌هایش را نگه دارد...

#نزار_قبانی

«من معشوق تو
‏من همسر تو
‏من برادر
‏من پدر تو،
‏من حتی رفیق توام.
‏هر کدام را نخواستی، آن دیگری‌ توام.
منی که تنهایت نخواهم گذاشت»

#جمال_ثریا

حبك یعطیني احوال متناقضة
فیه حرارة یذکرني الجحیم
فیه طرب یذکرني النعیم
انت هکذا رائعة.

«عشق به تو احوالاتِ متناقضی رو به من میده
حرارتش منو یادِ جهنم
و سرمستیش منو یادِ بهشت میندازه
تو همین‌قدر شگفت انگیزی.»

تو را وعده دادم؛
که دیگر بازنگردم و بازگشتم
وز اشتیاق نمیرم و مُردم
به چیزهایی بزرگتر از خویش
وعده دادم
من با خود چه کردم!
از فرطِ راستگویی، دروغ می‌گفتم
و سپاس خدای را که دروغ گفتم🦋

وعدتُكِ أن لا أعودَ
وعُدْتْ...
وأن لا أموتَ اشتياقاً
ومُتّْ
وعدتُ بأشياء أكبرَ منّي
فماذا بنفسي فعلت
لقد كنتُ أكْذِبُ من شِدَّة الصِدْقِ،
والحمدُ لله أني كَذَبْتْ....


#_نزار_قبانی

در سكوت سينه‌ام
دستی دانه‌ی اندوه می‌كارد.


في صمت صدري
هنالك يدٌ
تغرِسُ نوى الحزن.

#فروغ_فرخزاد
تعريب: #محمد_حمادی

‏تعالي لنبكي معًا
من قال أنَّ
حزنكِ مسألةٌ شخصية؟!

«‏بیا با هم گریه کنیم.
کی گفته غم‌وغصه‌یِ تو یه موضوع شخصیه؟!»

#بلال_راجح
#اسماءخواجه‌زاده

[ کل نفسٍ ذائقة الحُب الحُسين... ]

و اشتهی اَن اقطف لک کلمات
و کلمات من اشجار البلاغه
ولکن
کل الکلمات رثه
وحبک جدید جدید

و میل دارم برای تو کلمه بچینم
و کلمه‌هایی از درختان فصاحت
امّا همه‌ی کلمات کهنه‌اند
و عشق‌ات جدید است جدید...

#غاده_السمان

‏ومن أكبر أخطائي أنني كنت أمرّ على لحظات الفرح مروراً عابراً، وأعيش الحزن بكل مشاعري

‏و از خطاهای بزرگم آن بود، که لحظات دلخوشی را سرسری می‌گذراندم، اما غم و اندوه را با همه‌ی وجود زندگی می‌کردم.
🥺🌱

اما حداقل از یک چیز مطمئنم و آن ارزش تو در نزد من است... من هنوز هم در مورد تو اشتباه نمی کنم، لذا این منم که میدانم چقدر باذکاوت و نجيب و زیبا هستی. تمامی لحظه ها در تن، و لبان، و چشمان و سرم بودی.
عذاب و اشتیاق من بودی و چیزی دل نشین که آدم آن را به یاد می آورد تا زندگی کند و بر گردد. توانی در تصور و دیدنت دارم که شبیه آن را در تمام عمر نداشته ام. وقتی منظره‌ای ببینم یا کلمه ای بشنوم و درباره اش با خودم نظر بدهم جواب تو در گوشم طنین انداز می شود، انگار کنارم ایستاده ای و دستت در دست من است. گاهی میشنوم که میخندی و گاهی میشنوم نظرم را رد می کنی و گاهی هم در بیان نظر از من سبقت می گیری. بعد جست وجوگرانه به چشمان آنانی که روبه رویم ایستاده اند مینگرم که آیا تو را با من دیده اند. با تو برای رویارویی با تمام اشیا همنوا می شوم و دشنه ی برنده ی صدق و راستی را بر گردنشان می نهم. من دوستت دارم، ای بی وفای من. آن سان که در زندگی ام با عشق روبه رو نشده ام. در تمام عمرم خوشی و سعادتی شبیه آنچه در شبی که بیروت را ترک کردم، و توانست غبار و زنگار سی سال گذشته را از روان من بشوید، به یاد ندارم.
خواهش می کنم... بگذار با تو بمانم. بگذار تو را ببینم. تو خیلی بیش از آنچه من برایت مهم باشم برایم عزیز و مهم هستی و من این را میدانم، ولی چاره چیست؟ من میدانم که دنیا علیه هر دوی ما صف آرایی کرده ولی این را هم می دانم که به یک اندازه علیه ماست؛ پس چرا نباید کنار هم در برابرش بایستیم؟ دست از آزار دادنم بردار که نه من و نه تو مستحق آن نیستیم که به این صورت له و درهم شکسته شویم. من اما فرار به اندازه‌ی کافی تحقیرم کرده و دیگر نمی خواهم فرار کنم. حتی اگر اطلس جهان را بر شانه هایم بگذارند، دنبال تو و همراه تو خواهم ماند. هیچ چیز در دنیا نمی تواند مجبورم کند از دستت بدهم، که قبل از تو چیزهایی از دست دادم و بعد از تو همه چیز را از دست خواهم داد.
من نمی توانم از تو بیزار باشم و به همین خاطر خواهان دوست داشتنت هستم...» دنیا را به تو می دهم اگر «پذیرفتنم» را به من بدهی... چراکه من، ای بی وفا، میدانم دوستت دارم و می دانم اگر تو را از دست بدهم، گرانبهاترین داشته ام را برای همیشه از دست خواهم داد...


_نامه غسان کنفانی به غادةالسمان

أنا افتقدك
لا ، هذا الشوق يبقى أن يتنفس
لا أن تكون على قيد الحياةلا تداعب
لا يموت هذا الشوق
إنه مشع الكثير من الحرية
وهي ضخمة مثل الحياه


دلتنگِ توام
نه به نفس کشیدن می‌ماند
این دلتنگی
نه به زنده بودن
نه به نَوازش
نه به مردن،
این دلتنگی
تابناک است
آنچنان که آزادی،
و غول آساست
آنچنان که زندگی...

#صباح‌الدین‌علی

±‏طلبتَ بيتاً، ففتحتُ لكَ الذراعين !

‹ خانه‌ای خواستی؛
به رویت آغوش گشودم !

.
.
پرنده‌ها بیشتر
عاشق ِ دستــــــــ‌هایے مےشوند
ڪه آزادشان مےڪنند تا عاشق ِ آسمان!!

" أنْ تَقُولَ نَفْسٌ یا حَسْرَتي عَلي ما فَرَّطْتُ... "

ڪاش بیشٺر دوسٺٺــــــ داشٺم...
بیشٺر...
خیلے بیشٺـر...💞

و إن كُسر فيك أملاً، فإن الله يُحيي فيك آمالاً.

و اگر امیدی در تو بمیرد
خدا امیدهایِ فراوان دیگری
درونَت زنده میکند

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

‏إذا جاء الصباح فعانقيني ...

« در آغوشم بگیر چون صبح آمد ... »
‎