Ehya-e-nosakh Research Group

اسکن بی کیفیت و کم حجم تحفة الاخيار با تحقيق مرحوم الهامي

#نقد_تصوف #روشنگری #معرفی_کتاب



تحفه الاخیار، یا تجزیه و تحلیلی در عقائد و آراء متصوفه

قمی، محمدطاهر بن محمد حسین، -۱۰۹۸ق.

اين كتاب منحصراً در نقد تصوف نوشته شده است. اين كتاب اثر مرحوم ملا محمدطاهر قمی (از اساتيد اجازه‌ي مرحوم علامه مجلسي) است كه شيخ آقا بزرگ تهراني نسخه‌اي مخطوط از آن را در كتابخانه شيخ علي‌اكبر نهاوندي مشاهده كرده است.
تحفةالاخيار به زبان فارسي و در دو جلد نگاشته شده كه جلد اول در رد عقايد صوفيه است و نخستين بار در سال 1336 ش. در ايران به طبع رسيد؛ يك بار هم در سال 1393 ق. كتابفروشي طباطبايي به چاپ آن مبادرت ورزيد. جديدترين نسخه چاپي آن مربوط به سال 1369 ش و با تصحيح و اهتمام مرحوم داود الهامی ‌انجام پذيرفته است. جلد دوم در نقد و بررسي عقايد فلاسفه است كه متأسّفانه هنوز چاپ نشده است.
نسخه‌ي پيش رو، مقدمه‌ي خوبي از آقاي الهامي دارد كه قابل استفاده است.
اين كتاب را در اينترنت پيدا نكردم، نشر آن براي طالبان ارزشمند خواهد بود.
👇👇👇👇👇👇👇👇



🔹
🔹
🔹

"قلم رو"
https://telegram.me/mkh133


👇👇👇👇👇👇

و ایضا باید عقل را ضعیف و سخیف نکنند به ترک حیوانی و مثل آنها. زیرا که مدار تمیز امور بر عقل است، و عقل که ضعیف شد زود فریب اهل باطل را می‌خورند، چنانچه در احادیث ترک گوشت اشعار به این بود. و ظاهرا که شیطان این عبارت ترک گوشت و حیوانی را که مخالف طریقه شرع است از برای همین برای بعضی از مبتدعین صوفیه مقرر ساخته است، که چون چهل روز در سوراخی نشستند و عقل قوی را ضعیف کردند، اوهام و خیالات بر عقل ایشان مستولی می‌شود، و از راه وهم چیزها در خیال ایشان به هم می‌رسد، از بابت کسی که به مرض سرسام مبتلا باشد، و به اعتبار ضعف عقل گمان می‌کنند که کمالی است، و آنچه پیر به ایشان گفته است چون پیوسته در آن سوراخ تاریک همین معنی در نظرشان هست، به تدریج به ازدیاد قوت و همی و ضعف عقل، حالی ایشان می‌شود و بیرون که آمدند اگر پیر می‌گوید که: دیشب پنج مرتبه به عرش رفتم، تصدیقش کنند بدون بینه و برهان. و اینها همه از ضعف عقل است.

عین الحیات

علامة الإفلاس القرب من الناس.

ارشاد القلوب

و المستفاد من بعض الأخبار استحباب حلق الشارب من أصله، مثل قول الصادق عليه السّلام: حلق الشارب من السنّة . بل ظاهر قولهم عليهم السّلام: و نحن نجزّ الشارب و نعفي اللّحى، و هي الفطرة ، هو كون جزّ الشارب من شعارهم عليهم السّلام.

مرآة الكمال للمامَقاني رحمه الله

#جز_الشارب_من_شعارهم
#من_الجمعة_الى_الجمعة

تحت الحنك شعار الإمامية. شرح الزُرقاني على المواهب

⭕ در حدیث موثق از حضرت امام موسی کاظم علیه السلام منقول است که:

🔸️شستن سَر با سدر روزی را زیاد میکند.🔸️

📘من لایحضره الفقیه/حلیة المتقين

🆔️ @alkutubalarbaah

☘ در حدیث موثق امام صادق علیه السلام فرمود:

🔸️شستن سر با خطمی در هر جمعه امان میدهد از پیسی و دیوانگی.

☘ و در دیگر روایت فرمودند:

🔸️هر که ناخن و شارب (سبیل) بگیرد و سر را با خطمی بشوید در روز جمعه، ثواب کسی دارد که یک بنده آزاد کرده باشد.

📗 الکافي/حلية المتقين

🆔️ @alkutubalarbaah

☘ در حدیث دیگر فرمود که:

🔰 شستن سَر با خطمی، دل را میگشاید و سودا و اندوه را برطرف میکند.

📗 الکافي/حلية المتقين

🆔️ @alkutubalarbaah

مسأله 2902. چون اقتصاد و تجارت جامعه مسلمانان در اثر غفلت‎هایی كه شده و وابسته به بانك‎ها گردیده است، تا بانك‎ها وضع خود را با تعالیم اقتصادی اسلامی تطبیق نكرده‎اند، مسلمانان متمكن با همكاری یكدیگر مؤسسات قرض الحسنه اسلامی تأسیس كنند، و این مخالفت علنی با احكام خدا را به اطاعت احكام او مبدل سازند.

. . . بعالَم نیست مجهولی برایشان . . .
ز انس و جنِّ هر یكْ كفرُ ايمان

آورده‌اند که در زمان حضرت ابراهیم علیه السلام، آن حضرت بى‌مهمان افطار نمیکرد.

از قضا روزى واقع شد که مهمان بر آن حضرت نرسید و آن حضرت گرسنه بود.

از خانه بتفحص مهمان بیرون آمد دید که در صحرا جماعتى میرفتند حضرت ابراهیم ایشان را دید پانزده نفر گبرند و بیل‌ها بر دوش گرفته بجائى میروند، ایشان را تکلیف بمهمانى کرد، آنها گفتند ما مردمانى هستیم فعله و کارکر بیچاره و هر یک از ما اطفال و عیال داریم، هر گاه ما خود مهمان شویم اهل و عیال ما بى معیشت خواهند بود، حضرت ابراهیم فرمود که اجرت عمله‌گى شما را نیز خواهم داد، بهر حال آن‌ها را راضى کرده بخانه آورده مهمان ساخت، چون گبران ضیافت را دیدند و اجرت هم گرفتند بیرون آمدند با خود گفتند که فى الحقیقه دین ابراهیم بر حق است زیرا مهمانى کند و اجرت هم دهد، در ساعت همه نزد حضرت ابراهیم برگشتند و کلمه‌ى طیبه شهادت بر زبان جارى ساختند و مؤمن و مسلمان شدند و رفتند.

و چون بعثت سید کائنات محمد مصطفى صلى اللّه علیه و آله شد جبرئیل امین‌ رسول خدا را از این معنى خبر داد و فرمود:

اکرم الضیف و لو کان کافرا.


موش و گربه.حکایت۱۷

تا ۱۰۰۰ دینار مجازات

قاچاق و ممنوعیت روغن هیدروژنه در کویت را بفال نیک میگیریم.

عن محمد بن علي، عن علي بن أحمد بن مسعدة، عن عمه، عن أبي عبد الله عليه السلام أنه قال:

كان أمير المؤمنين عليه السلام يعجبه أن يروى شعر أبي طالب وأن يدون،

وقال: تعلموه وعلموه أولادكم فإنه كان على دين الله وفيه علم كثير.

گفتم آوخ که خاک بر سر من
بر پدر لعن باد و مادر من

جمله قوم و قبیله‌ام یک سر
پی بوبکر رفته‌اند و عمر

باد در حشرشان زبان کج مج
کز ره راست رفته‌اند به کج

همه حق را نهفته‌اند به زور
راه نزدیک رفته‌اند به دور

 عن أبان، عن أبي بصير، عن أبي عبد الله عليه السلام أن رسول الله صلى الله عليه وآله قال: إن جبرئيل عليه السلام قال: إنا لا ندخل بيتا فيه كلب ولا صورة إنسان ولا بيتا فيه تمثال.

مارا چراغ دیده خیال محمدست
خرم دلی که مست وصال محمدست
هرگز نبسته سایه او نقش بر زمین
کی نقش بندد آنکه مثال محمدست
مرغی که نامه احدیت بما رساند
مرغ ضمیر وحی مقال محمدست
معراج قدر بین که در اوج هوای عرش
پرواز جبرییل به بال محمدست
نعلین اگرچه بر سر گردون زند هلال
در آرزوی صف نعال محمدست
فیض مسیح کز دم او مرده زنده شد
در گوش جان صداب بلال محمدست
حسن و جمال عالم اگر یافت آفتاب
یک ذره ز آفتاب جمال محمدست
هنگامه قیامت و غوغای رستخیز
حرفی ز شرح جاه و جلال محمدست
تعریف حور و خوبی جنت که میکنند
وصف جمال حسن مآل محمدست
جبریل اگرچه طوطی وحی است و عقل کل
درمانده در جواب و سوال محمدست
این حال بین که دم نزدند انبیا همه
در سر آن حدیث که حال محمدست
از مشک نافه بر دل خود داغ مینهد
یعنی خراب خوبی خال محمدست
دالیست تاج دولت دنیا و دین همه
وین دال بر کرامت آل محمدست
کسری که چون هلال بود طاق کسریش
از طاق ابروی چو هلال محمدست
قطب فلک که مرکز پرگار هستی است
یک نقطه از جنوب و شمال محمدست
کرد اختیار فقر و به فقر افتخار کرد
با آنکه گنج حق همه مال محمدست
مست کمال ساقی کوثر دو کون و او
با این کمال مست کمال محمدست
اثنا عشر که بحر کمالند هر یکی
سرچشمه شان محیط زلال محمدست
مهدی که از نهال وجود آخرین بر است
او نیز میوه یی ز نهال محمدست
هر کس که از نعیم بهشتش نواله ایست
آن بخششی ز خوان نوال محمدست
زد دیو نفس راهم و چشم شفاعتم
از مشرب فرشته خصال محمدست
هرکس بر آستان محبت سگ کسی است
اهلی سگ محمد و آل محمدست

عن أٮى الحسن موسى ٮن حعڡر علٮـهما السلام :
لعن الله أٮا حنٮـڡة كان ٮـڡول : ڡال على ، و ڡلٮ .

عن أبي الحسن موسى عليه السلام:

لعن الله أبا حنيفة
كان يقول: قال علي، وقلت.

وَ قَالَ بَعْضُهُمْ‌ إِنَّمَا أَنْتَ مُتَلَذِّذٌ تَسْمَعُ وَ تَحْكِي إِنَّمَا يُرَادُ مِنَ الْعِلْمِ الْعَمَلُ فَاسْتَمِعْ وَ تَعَلَّمْ وَ اعْمَلْ وَ عَلِّمْ إِنَّمَا بُذِلَ‌ الْعِلْمُ عَلَى الْهَرَبِ مِنَ الدُّنْيَا لَيْسَ عَلَى طَلَبِهَا.

تنبيه الخواطر للورام رحمه الله.

رسولُ الله صلى الله عليه و آله : يا عَلِيُّ ، لا تَسكُنِ الرُّسْتاقَ ، فإنَّ شُيُوخَهُم جَهَلَةٌ ، و شُبّانَهُم عَرَمَةٌ ، و نِسوانَهُم كَشَفَةٌ ، و العالِمُ بَينَهُم كالجِيفَةِ بينَ الكِلابِ.

ففي خبر إسحاق بن عمار قلت لأبي عبد الله (عليه السلام) الحديث الذي يرويه الناس حق: إن رجلا أتى النبي (صلى الله عليه وآله وسلم) فشكى إليه الحاجة فأمره بالتزويج حتى أمره ثلاث مرات، قال أبو عبد الله (عليه السلام): نعم هو حق ثم قال (عليه السلام): الرزق مع النساء والعيال.

(مسألة): يستفاد من بعض الأخبار كراهة العزوبة، فعن النبي (صلى الله عليه وآله) رذال موتاكم العزاب.

ولا فرق على الأقوى في استحباب النكاح بين من اشتاقت نفسه ومن لم تشتق، لإطلاق الأخبار، ولأن فائدته لا تحصر في كسر الشهوة، بل له فوائد، منها: زيادة النسل

وكثرة قائل لا إله إلا الله. فعن الباقر (عليه السلام) قال رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم): ما يمنع المؤمن أن يتخذ أهلا لعل الله أن يرزقه نسمة تثقل الأرض بلا إله إلا الله.


(مسألة): الاستحباب لا يزول بالواحدة، بل التعدد مستحب أيضا قال تعالى * (فانكحوا ما طاب لكم من النساء مثنى وثلاث ورباع) * والظاهر عدم اختصاص الاستحباب بالنكاح الدائم أو المنقطع، بل المستحب أعم منهما ومن التسري بالإماء.

عروة الوثقى للسيد اليزدي رحمه الله

پناه بر خدا از - لافکری -

سیدعبدالجواد موسوی، سردبیر خبرآنلاین در این نشست، یکی از سروده‌های قدیمی خود را با عنوان «جلوه بی‌رنگی»، در منقبت حضرت علی (علیه السلام) خواند:
شکفته شد دل و جانم به یمن نام علی
معطر است دهانم به احترام علی
به پیش‌گاه فلک سر فرو نمی‌آرم
از آن دمی که فتادم به بند و دام علی
به گوش جان چو شنیدم علی است وجه‌الله
جهان به کام من است و منم به کام علی
شکستگی نپذیرد به هیچ معصیتی
دلی که یافت مرمت به اهتمام علی
اسیر دنیا و بندیِ هوا نشود
کبوتری که بگردد به گردِ بام علی
اگرچه حق ارادت ادا نخواهد شد
جز این سخن چه توان گفت در مقام علی:
علی امام من است و منم غلام علی
هزار جان گرامی فدای نام علی (۱)
علی تجسم عشق است، کیش و آیین است
علی تمام حقیقت، تمامی دین است
نه در حجاز بگنجد نه در حدود عراق
فراتر از حبش و روم و چین و ماچین است
ولایتش بی‌قید است و مطلق و ابدی
بر آن دلی که تهی از تنفر و کین است
دلی به رنگ شقایق، دلی سرا پا دل
دلی که خانقه نور و آب و آیینه است
برای آنکه وجودش طفیل شیطان است
شنیدن سخن حق هماره سنگین است
شنیده‌ام من و نشنیده‌ها گران گوشند
سرود مجلس جمشید گفته‌اند این است:
علی امام من است و منم غلام علی
هزار جان گرامی فدای نام علی
به جلوه عربی چون درآمد آن ازلی
به یاوری نبی رفت در مقام ولی
زمین نیافت چو هم‌سنگِ شأن او نامی
از آسمان آمد نام بی‌بدیل علی
هر آنکه ذره‌ای از عشق در وجودش بود
چو گوهری شد در آن محیط لم‌یزلی
چنان به مهرش آغشته شد که نماند
نه نامی از دل جایی و نه نشان دلی
به هرچه می‌نگرم در ید اراده اوست
همین کشانده مرا سمت و سوی بی‌عملی
گواه عشق به‌جز رنگ و روی عاشق نیست
به‌جز این گواه که دارد گواه مستدلی
عبادت عاشق یاد نام معشوق است
دمی به ذکر خفی و دمی به ذکر جلی:
علی امام من است و منم غلام علی
هزار جان گرامی فدای نام علی
مقیم تن بردرگاه لامکان نرسد
خیال ذره به ادراک بی‌کران نرسد
به گرد پای سگان غلام بارگهش
نه دست بنده که دست خدایگان نرسد
به حکم نص صریح: فَمَن یَمُت یرنی (۲)
کسی به دیدارش در همین جهان نرسد
مگر بمیرد پیش از فرا رسیدن مرگ
اسیر خاک به دیدار آسمان نرسد
بهشت آینه‌ دوزخ است بی‌تردید
اگرچه جان به تماشایِ جانِ جان نرسد
چگونه فهم کند طفل عقل رازش را
به آسمان کسی از راه نردبان نرسد 
سپرده‌ام عقلم را به عشق و می‌دانم
در این معامله دیوانه را زیان نرسد
ضمیر جان اگر از ما و من زدوده شود
جز این سخن، سخنی بر دل و زبان نرسد:
علی امام من است و منم غلام علی
هزار جان گرامی فدای نام علی
«زمانه برسر جنگ است یاعلی مددی
مدد زغیر تو ننگ است یاعلی مددی»
برای آینه جز لطف تو پناهی نیست
که فصل بارش سنگ است یاعلی مددی
کجاست جلوه بی‌رنگی‌ات که مکر فلک
هماره رنگ به رنگ است یاعلی مددی
شتاب کرده قضا تا ز ‌پا بیندازد
مرا و فرصت تنگ است یاعلی مددی
حدیث عجزم پایان نمی‌پذیرد لیک
کمیت قافیه لنگ است یاعلی مددی
به هر کجا که نوازند مطربان غمت
صدای ناله چنگ است: یاعلی مددی
علی امام من است و منم غلام علی
هزار جان گرامی فدای نام علی
۱- بیت ترجیع را از زبان قوالان هند و پاکستان بسیار شنیده‌ام اما سراینده آن را نمی‌شناسم.
۲- قولی است از حضرت امیر (علیه السلام) که: هرکه بمیرد مرا خواهد دید.

ترجمه منظوم دیوان حضرت علی علیه السلام به فارسی. ناظم ناشناخته . کتابت قرن ۹ - ۱۰

قالت معاوية الطاغي أ تعلنه؟

فقلت لعنته أحلى من العسل

الوزير صاحب عباد رحمه الله

بخشی از اشعار علی نامه در تعریض به شاهنامه و فردوسی که نشانگر سفارشی بودن کار فردوسی از سوی کرامیان است و در "به گزین" علی نامه مشمول پاکسازی و حذف شده است.

علی نامه

منظومه‌ ی علی نامه از شاعری با تخلّص«ربیع»، قدیمی ترین منظومه شعی فارسی که 50سال پس از شاهنامه سروده شده است}با این حجم، آن هم از قرن پنجم، به تنهایی کافی است که توجه اهل ادب و تاریخ شعر فارسی را به خود جلب کند. در میان حماسه‌های منظوم زبان فارسی این کتاب از لحاظ تاریخی در دوره کتاب گرشاسپ نامه اسدی قرار می‌گیرد و تاریخ سرودن آن با تاریخ سرایش گرشاسپنامه حدود بیست سال فاصله دارد. از نظر تاریخ شعر شیعی و حماسه‌های شیعی نیز دارای کمالِ اهمیت است، تا آن جا که می‌دانیم اولین حماسه شناخته شده شیعی خاوران نامه ابن حُسام خوسفی است که در عصر تیموری سروده شده و حدود چهار قرن بعد از این کتاب تدوین شده است. اگر این همه امتیازات را هم نداشت به تنهایی به عنوان یک منظومه بازمانده از قرن پنجم دارای کمال اهمیّت بود

یک حماسهٔ منظوم پارسی، در مناقب و مغازی امام علی بن ابی طالب عليه السلام از قرن پنجم، یعنی حدود نیم قرن بعد از نشر شاهنامه فردوسی و در حجم حدود دوازده هزار بیت با اسلوبی کهن و نوادری از لغات و ترکیبات که گاه در فرهنگ‌ها، شواهد آن را به دشواری می‌توان یافت.

به گزین علی نامه

کهن ترین منظومه شیعی فارسی
از سراینده ای با تخلص ربیع
سروده شده در سال ۴۸۲ هجری قمری
گزینش، مقدمه و شرح لغات : دکتر سید علی موسوی گرمارودی

بخشی از اشعار علی نامه در تعریض به شاهنامه و فردوسی که نشانگر سفارشی بودن کار فردوسی از سوی کرامیان است و در "به گزین" علی نامه مشمول پاکسازی و حذف شده است.

علی نامه
ربیع

میراث مکتوب

ذبح "علی‌نامه" در پای "شاهنامه":

حدود نهصد سال پیش، قزوینی رازی در کتاب «النقض» سخن جالبی درباره افسانه های ایران باستان می نویسد. او میگوید ترویج افسانه‌های ایران باستان حاصل دسیسه "امویان و مروانیان" است تا آنها به این وسیله افسانه‌های دروغین را جایگزین فضایل راستین اهل بیت پیامبر (ص) نمایند. داستانی که همچنان تا عصر کنونی نیز ادامه داشته است. ماجرای ذبح کتاب "علی‌نامه" در پای شاهنامه یکی از آن نمونه‌های تلخ است:

حدود هفتاد سال پیش، نسخه‌ای خطی از یک کتاب با درونمایه حماسی و شیعی به نام «علی‌نامه» در قونیه کشف شد. این اثر فارسی در قرن پنجم و حدود 50 سال پس از فردوسی در ناحیه خراسان توسط شاعری با تخلص "ربیع" سروده شده است و چنانکه از نام کتاب مشخص است حماسه‌ای شیعی پیرامون حیات امام اول شیعیان مولاعلی است.

عبدالباقی گولپینارلی و احمد آتش این نسخه را (که یگانه نسخه خطی علی‌نامه بود) به جهان ادب معرفی نمودند، اندکی بعد دکتر خیام‌پور مقاله‌ی معرفی این کتاب را به فارسی ترجمه نموده و این اثر را در ایران شناساند. مجتبی مینوی محقق ایرانی که بر روی نسخه‌های خطی فارسی موجود در ترکیه تحقیق می‌کرد، ظاهرا میکروفیلم این نسخه را تهیه کرد ولی گویا با خواندن آن، از معرفی و انتشار آن منصرف می‌شود، چرا که علی‌نامه سخنانی درباره شاهنامه و فردوسی دارد که باب میل وی و باستان‌پرستان نبود و اینگونه بود که دوران بایکوت این حماسه شیعی آغاز شد و این بایکوت تا سال 1388 که سرانجام این اثر برای نخستین بار به همت چند دانشجو و با مقدمه دکتر شفیعی منتشر شد، ادامه داشت.

اما آیا علی‌نامه چه سخن و دیدگاهی درباره فردوسی و اثرش داشت که مستحق چنین بایکوت طولانی مدتی بود؟

مقدمتا باید گفت باستان پرستان و نوشعوبی های ایران شاهنامه را کتاب مقدس خود میدانند و هر کتاب و نوشته ای که با این کتاب مقدسشان مختصر تناقضی داشته باشد مورد بایکوت و جراحی قرار میدهند. آنها همواره تلاش کرده‌اند _و الحق موفق نیز شده‌اند_ که چهره‌ای ناسیونالیست بلکه فاشیست از فردوسی بتراشند. روح فردوسی در این خوانش، به کالبد شونیستهای قرن بیستمی دمیده شده و او همچون ناسیونالیستی پارسی و عصیان گر علیه استیلا و غلبه عرب و ترک بدل شده است. خوانشی که به شدت با واقعیت فردوسی متفاوت است و قراین ادبی و تاریخی بسیاری در نفی آن وجود دارد و آنچه ربیع در علی‌نامه می‌گوید یکی از آن نکات مهم است.

ربیع که از نزدیکترین منابع به عصر فردوسی است پیوسته در جای‌جای علی‌نامه بر فردوسی و اثرش می‌تازد و آن را «مغ‌نامه» و «دروغ‌نامه» می‌خواند و سپس پرده از رازی می‌گشاید که بعدها قزوینی‌رازی نیز در «النقض» بدان اشاره کرده است. به گزارش ربیع، فردوسی، شاهنامه را به سفارش «کرّامیان» (پیروان محمد بن کرّام عرب تبار ضد شیعه) سروده است تا به این وسیله از رونق «علی‌نامه» خوانی در خراسان بکاهد. کرّامی‌ها در واقع مانند سلَفی‌های کنونی، گروهی بوده‌اند که در پی حذف و تخریب شیعیان به هر شیوه بوده‌اند.اینگونه است که در روایت ربیع، چهره فردوسی از شاعری عصیان‌گر علیه عرب‌ها به شاعری مزدور برای اعراب، تغییر می‌کند. شاعری شیعی و ایرانی مسلک که در دام بهره‌برداری کرّامی‌های ضد شیعی افتاده است. روایت ربیع از ارتباط فردوسی و کرامیان در گزارش نظامی عروضی نیز تأیید می‌شود. نظامی عروضی آورده است صله سلطان محمود غزنوی پس از مرگ فردوسی به یکی از همین کرامیان می‌رسد.

چهره مزدوری فردوسی برای اعراب طبیعتا باب میل باستان‌پرستان که از خود فردوسی فردوسی‌ترند خوش نمی‌آید. آنان که هنوز از زحمت انکار اثر دیگر فردوسی، یعنی «یوسف و زلیخا» خلاصی نیافته‌اند با مزاحم دیگری برخورد نموده بودند.

باری حضرات که بعد از عمری بایکوت این کتاب، انتشار کتاب را مشاهده کردند دست به کار ذبح و تحریف محتوایی اثر شدند و علی‌نامه را در پای شاهنامه قربانی کردند. این وظیفه را استاد!! «علی موسوی گرمارودی» به عهده گرفت، تا آنچه ربیع درباره فردوسی و شاهنامه سروده است، استادانه از این کتاب حذف و پاکسازی نموده و دوباره از نو منتشر کرده و نام آن را «به‌گزین علی‌نامه» بگذارد! در این "به‌گزین" تمامی اشعار علی نامه که تعریضی به شاهنامه و فردوسی دارد و مخصوصا اشعاری که او را مزدور کرامیان می‌خواند، بالکل حذف شده‌اند. شگفتا که او بر این حذف هم راضی نشده و در مقدمه مبسوطی که بر «به‌گزین» خود آورده علی‌نامه که ماهیتا اعتراضی به شاهنامه است، وامدار فردوسی و شاهنامه و در ادامه‌ی آن اثر معرفی کرده است!! این دیگر شاهکاری است از تحریف و جعل! و شگفت‌تر، اینکه به سراغ به‌گزین «النقض» هم رفته است تا شاید تمام قراین صحت نظر ربیع را نیز از ریشه برکند!

متعصبان بنی امیه و مروانیان گروهی بددینان را به هم جمع کردند تا حکایات بی اصل و دروغ در حق رستم و اسفندیار و... تا رد باشد بر فضل امیرالمؤمنین و هنوز این بدعت باقی است.
کتاب "النقض" قزوینی رازی ص67

اگر چند هست این سخن آشکار
به نزد صغار و به نزد کبار
ولیکن چو من بر نزد هیچ کس
در این قصه در نظم گفتن نفس
تو بشنو کنون کز پس مصطفی
ز شبهت که بد کرد با مرتضی
که چون مصطفی شد ز دنیا برون
ز شبهت که شد دیو دون را زبون
چه فتنه پدید آمد اندر جهان
ز بهرای اهل هدی از زمان
ز شبهت شد آن قوم بر دو گروه
ز بد قوم شد دست حق با ستوه
یکی جست نصّ و دگر اختیار
چو نص را نبد جز نبی چند یار
شکسته ز بن عهد روز غدیر
شکفته سقیفه ز برنا و پیر
ره نص رها کرده بیهوش‌وار
ز کینه گرفته ره اختیار
چو با نص نبد آن سپه را شکیب
همی کرد هر یک چو شیطان فریب
نشست اختیار از بر جای نص
کز این اندر پیدا بُد آن رای نص
به خانه همی بود نه زان سپس
شده یارش از خاصگان چند کس
ز بن صاحب غار سی ماه راست
خلافت همی راند چونان که خواست
چو دنیا از او خواست پرداختن
اجل کرد ناگه بدو تاختن
(ربیع، 1389: 1)

مأخذ: ربیع. 1389. علی‌نامه (منظومه‌ای کهن). تصحیح رضا بیات و ابوالفضل غلامی. تهران: مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب.

@mirasmaktoob
.

اگر جنب خورد نسل او منقطع شود.

#فوائد_النسخ

بنده وقتی طلبه شدم حدود 60 سال قبل،
اولین کتابی که به ما تدریس کردند حلیة المتقین بود.

مرحوم مجلسی کتابی دارند به نام حلیة المتقین. معلوم می شود قدیم این کتاب را می خواندند و مردم در خانه هایشان داشتند،

الان خیلی از خواص اسم شاید اسم این کتاب را نشنیده باشند.


حلیة المتقین آداب شریعت در امور عادی انسان را هم بیان می کند. آداب نشستن، برخاستن، خوابیدن، غذا خوردن، حتی خندیدن که در شریعت منع شده از خندیدن با قهقهه. گفتند طلبه ای در بازار نجف قهقهه ای کرد و اتفاقا بزرگی از بزرگان نجف باخبر شد از این قضیه؛ او را خواست و عمامه اش را از سرش برداشت و یک عگال عربی بر سرش گذاشت. گفت چرا این کار را می کنید؟ آن بزرگ فرمود: بخاطر قهقهه ای که در بازار کردی، اول برو اخلاقت را درست کن و بعدا بیا این عمامه را بر سرت بگذار. این عمامه اینجا هست، درست که شدی بیا تا عمامه را بهت بدهم.


منقول عن السید علي الحسیني المیلاني

سدير صيرفىّ از مردى از اهل جزيره نقل مى‌كند كه او كنيزى را به نذر بر خويشتن واجب كرده بود كه به خانه خدا دهد و او را به مكّه آورده بود، آن شخص گويد: من پرده‌داران خانه را ملاقات كردم و ايشان را از خبر آن كنيز آگاه ساختم و چنان شد كه براى كسى از ايشان موضوع را بيان نمى‌كردم مگر اينكه به من‌ مى‌گفت: او را نزد من بياور كه خدا نذرت را خواهد پذيرفت.
پس وحشت شديدى از اين موضوع به من راه يافت، و آن ماجرا را به يكى از ياران خودمان كه اهل مكّه بود گفتم، او به من گفت: آيا از من مى‌پذيرى؟ گفتم: آرى، پس گفت: بنگر به مردى كه روياروى حجر الأسود نشسته است و مردم گرد او جمع هستند و او ابو جعفر محمّد بن علىّ بن الحسين علیهم‌السلام است، نزد او برو و او را از اين امر آگاه كن، ببين به تو چه مى‌گويد، و به آن عمل كن، گويد: نزد او رفتم و گفتم: خدا تو را رحمت كند من مردى از اهل جزيره‌ام و همراه من كنيزى است كه در سوگندى كه به عهده من بود او را براى خانه خدا بر خود نذر كرده‌ام و اكنون او را آورده‌ام و آن جريان را به پرده‌داران گفته‌ام و مواجه شدم به اينكه هيچ كس را ملاقات نمى‌كنم مگر آنكه مى‌گويد: كنيز را نزد من بياور، خداوند نذرت را قبول مى‌كند، و از اين واقعه وحشتى شديد به من دست داده است، پس فرمود: اى بنده خدا همانا خانه نه چيزى مى‌خورد و نه مى‌آشامد پس كنيز خود را بفروش و جستجو كن و به همشهريانت كه به زيارت اين خانه آمده‌اند بنگر پس هر كه از ايشان كه از خرجى‌اش درمانده است (پولش تمام شده) آن مبلغ را به او بده تا قادر به بازگشت به شهر خود باشد، من نيز همان كار را كردم و بعد هيچ يك از پرده‌داران را ملاقات نمى‌كردم مگر اينكه مى‌گفت با آن كنيز چه كردى؟ من هم ايشان را به آن چه امام باقر علیه‌السلام فرموده بود آگاه نمودم و آنان به من مى‌گفتند: او مردى دروغگو و ناآگاه است كه نمى‌داند چه مى‌گويد، من گفته آنان را به امام باقر علیه‌السلام عرض كردم و آن حضرت فرمود: تو سخن آنان را به من گفتى، آيا اكنون از من نيز به ايشان خواهى گفت؟ عرض كردم: آرى: پس فرمود: به ايشان بگو كه:
ابو جعفر علیه‌السلام به شما پيغام داد، چگونه خواهيد بود اگر دستها و پاهايتان بريده شود و در كعبه آويخته گردد، سپس به شما گفته شود: فرياد كنيد كه ما دزدان كعبه‌ايم؛ پس هنگامى كه خواستم برخيزم فرمود: البته من خود آن كار را نمى‌كنم، بلكه آن را مردى از خاندان من انجام خواهد داد».

بند6
چشم زین العابدین را گر فراق و گریه کاست
قره العینی که دارد او چراغ دیده هاست

روشنی بخش فلک روی چو ماه باقرست

سرمه چشم ملک گردی ز راه باقرست

آنچنان بحری کجا گنجه درین میدان تنگ

سینه اهل یقین آرامگاه باقرست

باوجود بارگاه اوست قندیلی فلک

بلکه قندیلی ازو در بارگاه باقرست

نور فرزندان او باز از جهان ظلمت ز دود

در حقیقت نور ایمان در پناه باقرست

بحربی پایان باقررا دو عالم قطره ییست

جعفر صادق درین دعوی گواه باقرست

عن رسول الله (صلَّى الله عليه و آله : ( (من مشى في حاجةِ أخيه ساعةً من ليلٍ أو نهارٍ، قضاها أو لم يقضها كان خيراً له من إعتكاف شهرين.( * عن أمير المؤمنين (عليه السلام) : (تنافسوا في المعروف لإخوانكم وكونوا من أهلهِ فإنَّ للجنَّة باباً يقال له "المعروف" لا يدخله إلا من إصطنعَ المعروف في الحياة الدنيا فإنَّ العبد ليمشي في حاجةِ أخيه المؤمن فيوكّل اللَّه به ملكين واحداً عن يمينه وآخراً عن شماله، يستغفران له ربّه ويدعوان بقضاء حاجته.( * عن رسول الله (صلَّى الله عليه وآله): (إنَّ اللهَ في عون المؤمن ما دام المؤمنُ في عون أخيه المؤمن ومن نفَّس عن أخيه المؤمن كُربةً من كُرَب الدنيا نفَّس الله عنه سبعين كُربةً من كُرب الآخرة). * قال الإمام جعفر بن محمّد الصادق (عليه السلام(: (واللهِ لرسولُ الله - صلَّى الله عليه و آله - أسَرُّ بقضاءِ حاجةِ المؤمنِ اذا وصلت إليه من صاحب الحاجة). * قال الإمام جعفر بن محمّد الصادق (عليه السلام) : (من طاف بالبيت طوافاً واحداً كتبَ اللهُ لهُ ستةَ آلاف حسنة، ومحى عنهُ ستةَ آلاف سيِّئة، ورفعَ لهُ ستة آلاف درجة.( و في روايةٍ : (و قضى لهُ ستة آلاف حاجة حتى اذا كان عند المُلتزم، فتح له سبعة ابواب من الجنَّة‏ قلت له: جعلت فداك! هذا الفضل كلُّه في الطواف؟ قال: نعم! و اخبرك بافضل من ذلك: قضاء حاجة المؤمن المُسلم أفضلُ من طوافٍ و طوافٍ و طوافٍ. . . حتى بلغَ عشراً). * قال الإمام جعفر بن محمّد الصادق (عليه السلام) : (ما قضى مُسلمٌ لمسلمٍ حاجة الا ناداهُ الله تعالى عليَّ ثوابك، و لا أرضى لك بدون الجنَّة‏.( * عن أبي الحسن (عليه السلام) : (من أتاهُ أخوهُ المؤمن في حاجةٍ فإنّما هي رحمةٌ من الله - تباركَ وتعالى- ساقها إليه فإن قَبِل ذلك فقد وصله بولايتنا وهو موصولٌ بولاية الله وإن ردّه عن حاجته وهو يقدر على قضائها سلّط الله عليه شُجاعاً من نارٍ ينهشهُ في قبرهِ إلى يوم القيامةِ، مغفوراً له أو معذّباً، فإن عذره الطالب كان أسوأ حالاً). * قال أبي عبد الله (عليه السلام) : (من مشى لامرئٍ مُسلمٍ في حاجتهِ فنصحهُ فيها كتبَ اللهُ له بكُلِّ خطوةٍ حسنة، ومحى عنهُ سيّئة؛ قُضيَّت الحاجة أو لم تُقضَ فإن لم ينصحهُ، فقد خانَ الله ورسوله، وكان رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - خصمهُ). * قال الإمام جعفر بن مُحمَّد الصادق (عليه السلام) : (إنّ لله عباداً في الأرض يسعون في حوائج الناس هم الآمنون يوم القيامة ومن أدخل على مؤمنٍ سروراً فرّحَ الله قلبه يوم القيامة). * قال الإمام جعفر بن محمّد الصادق (عليه السلام) : (من نفّس عن مؤمنِ كُربة نفّس الله عنهُ كُرَب.( * قال الإمام موسى بن جعفر الكاظم (عليه السلام: ( (إنَّ خواتيم أعمالكم قضاءُ حوائجِ إخوانكم والإحسان إليهم ما قدرتم وإلا لم يُقبل منكم عمل حنُّوا على إخوانكم وارحموهم تلحقوا بنا) . * قال الإمام الصادق (عليه السلام) : (إحرصوا على قضاء حوائج المؤمنين وإدخال السرور عليهم ودفع المكروه عنهم فإنَّه ليس من الأعمال أحبُّ عند الله -عزّ وجلّ- بعد الإيمان أفضل من إدخال السرور على المؤمنين) . * قال ابو جعفرٍ(عليه السلام : ( (إنَّ المؤمن لترِد عليهِ الحاجةُ لأخيهِ فلا تكونُ عندهُ فيهتمُّ بها قلبهُ فيدخلهُ الله - تبارك و تعالى- بهمِّهِ الجَنّة). * قال الإمام جعفر بن محمّد الصادق (عليه السلام) : (من قضى لأخيه المؤمن حاجةً، قضى الله تعالى له يوم القيامة مائة الف حاجة من ذلك أولها الجَنّة، ومن ذلك أن يدخل قرابتهُ ومعارفهُ واخوانهُ الجَنّة، بعد أن لا يكونوا نصاباً) . * قال الإمام جعفر بن محمّد الصادق (عليه السلام): (إنَّ الله تعالى خلقَ خلقاً من خلقهِ، إنتجبهم لقضاء حوائج فقراء شيعتنا، ليثيبهم على ذلك الجَنّة فان استطعت أن تكون منهم فكُن). * قال الإمام جعفر بن مُحمّد الصادق (عليه السلام) : (قضاء حاجة المؤمن خيرٌ من عتقِ الف رقبةٍ، وخيرٌ من حملان الف فرسٍ في سبيل الله)‏. * قال الإمام جعفر بن محمّد الصادق (عليه السلام) : (لقضاء حاجة امرى‏ءٍ مؤمنٍ احبُّ الى الله تعالى من عشرين حُجّة كل حُجّة ينفق فيها صاحبها مائة الف) .

 أقول : وروى صاحب كتاب ( طبّ الأئمّة ) عنهم ( عليهم السلام ) أحاديث كثيرة جدّاً تتضمن الاذن والرخصة في التداوي بأشياء كثيرة ،

والأمر بالتداوي بأكثرها ، فمنها :

١
علك رومي ،
٢
كندر ،
٣
صعتر ،
٤
نانخواه ،
٥
شونيز ،
٦
عسل ،
٧
اهليلج ،
٨
خردل ،
٩
عاقر قرحا ،
١٠
كاسم ،
١١
زعفران ،
١٢
كرّاث ،
١٣
شحم ،
١٤
أبهل ،
١٥
شيرج ،
١٦
طين قبر الحسين ( عليه السلام ) ،
١٧
سكّر ،
١٨
رازيانج ،
١٩
مصطكى ،
٢٠
حبة سوداء ،
٢١
ماء زمزم ،
٢٢
الرمّان بشحمه
٢٣
كاثم ،
٢٤
أبوال الإِبل والبقر والغنم والاتن ،
٢٥
ترياق ،
٢٦
كزبرة ،
٢٧
سمّاق ،
٢٨
طين أرمني ،
٢٩
خربق ،
٣٠
بزر قطونا ،
٣١
صمغ عربي ،
٣٢
لبان ، 
٣٣
حرمل ،
٣٤
بليلج ،
٣٥
أملج ،
٣٦
كمّون ،
٣٧
فلفل ،
٣٨
دار فلفل ،
٣٩
دار صيني ،
٤٠
زنجبيل ،
٤١
شقاقل ،
٤٢
وج ،
٤٣
انيسون ،
٤٤
خولنجان ،
٤٥
فانيد ،
٤٦
بادرنج ،
٤٧
سقمونيا ،
٤٨
قاقلة ،
٤٩
سنبل ،
٥٠
بلسان ،
٥١
عودة ،
٥٢
حبة ،
٥٣
نارمسك ،
٥٤
سليخة ،
٥٥
خيار شنبر ،
٥٦
قرفة ،
٥٧
جوز بوه ،
٥٨
هندباء ،
٥٩
ترنج ،
٦٠
بساسة ،
٦١
شبه ،
٦٢
سادج ،
٦٣
جوزطيب ،
٦٤
اساديون ،
٦٥
خشخاش ،
٦٦
بنج ،
٦٧
ابرفيون ،
٦٨
حلتيث ،
٦٩
مقل ،


وأكثر الأطعمة المعتادة وغير ذلك ، هذا ما ذكره ممّا يتداوى به أكلاً وشرباً.

و القائل حبيب الأحرار الشيخ حر العامِلي رحمه الله في وسائل.

المسلم من سلم المسلمون من لسانه و يده

مسلم آنكس بوَد بقول رسول
گرچه عامی بوَد و گر عالم

که بِهَرجا بوَد مسلمانی
باشد از قول و فعلِ او سالم

#فوائد_المخطوطات

وفا نایَد از . . . هرگز پدید

اعتقاد بنی امیه به قدم عالم

#فوائد_النسخ
#اللهم_العن_بني_أمية_قاطبة

@ehya_nosakh

و في خطبة الملاحم لأمير المؤمنين عليه السّلام التي خطب بها بعد وقعة الجمل بالبصرة قال: يخرج الحسني صاحب طبرستان مع جمّ كثير من خيله و رجله حتّى يأتي نيسابور فيفتحها و يقسم أبوابها ثمّ يأتي اصبهان ثمّ الى قم فيقع بينه و بين أهل قم وقعة عظيمة يقتل فيها خلق كثير فينهزم أهل قم فينهب الحسني أموالهم و يسبي ذراريهم و نساءهم و يخرّب دورهم فيفزع أهل قم الى جبل يقال له«وراردهار» فيقيم الحسني ببلدهم أربعين يوما و يقتل منهم عشرين رجلا و يصلب منهم رجلين و يرحل عنهم.

عن أبي عبدالله عليه السلام قال : ليس من قوم ائتموا بإمام في دار الدنيا إلا جاء يوم القيامة يلعنهم ويلعنونه إلا أنتم ومن كان بمثل حالكم.

بکاوش مژه از گور تا نجف بروم
اگر بهند بخاکم کنی و گر به تتار

بدترین مردم.....

اميرالمؤمنين علي عليه السلام فرمودند:

إنَّ شَرَّ الناسِ عندَ الله إمامٌ جائرٌضَلَّ وضُلَّ بهِ، فَأماتَ سُنَّةً مأخوذَةً (مَعلومَةً)، وأحيا بِدعَةً مَتروكَةً.

بدترين مردم نزد خدا، پيشواى ستمگرى است كه خود گمراه است و موجب گمراهى ديگران مى شود، سنتى را كه به آن عمل مى شود مى ميراند و بدعتى را كه متروك گشته است، زنده مى كند.

نهج البلاغة

#من_رسائلکم

❓آیا می دانستید یلدا یکی از رسومات مشرکان است

#یلدا

فرهنگ فارسی معین

(یَ) (اِ.) این واژه سُریانی و به معنای تولد و زایش است . یعنی تولد مهر (متیرا) در شب اول زمستان که بلندترین شب سال است و ایرانیان به یُمن تولد مهر در این شب جشنی برپا می کنند.


http://www.vajehyab.com/moein/%DB%8C%D9%84%D8%AF%D8%A7


شبیه دشمنان نباشیم

و رَوَى إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُسْلِمٍ عَنِ الصَّادِقِ (صلوات الله علیه)  أَنَّهُ قَالَ- أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى نَبِيٍّ مِنْ أَنْبِيَائِهِ قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ لَا يَلْبَسُوا لِبَاسَ أَعْدَائِي وَ لَا يَطْعَمُوا مَطَاعِمَ أَعْدَائِي وَ لَا يَسْلُكُوا مَسَالِكَ أَعْدَائِي فَيَكُونُوا أَعْدَائِي كَمَا هُمْ أَعْدَائِي

اسماعيل بن مسلم سكونى از امام صادق (صلوات الله عليه) روايت كرده كه آن حضرت فرمود: خداوند عزّ و جل به يك پیامبر از پیامبران وحى فرمود: به مؤمنان بگو لباس دشمنان مرا نپوشند و غذای دشمنان مرا نخورند، و بر طريقه دشمنان من نپويند (يا با ايشان سلوك نكنند) كه مبادا آنها نيز مرا دشمن شوند همچنان كه آنان دشمن من هستند.

من لا يحضره الفقيه، ج‏1، ص: 252
تهذيب الأحكام، ج‏6، ص: 172
الجعفريات (الأشعثيات)، ص: 234

#من_رسائلكم

آیا شب یلدا مبارک است؟؟ قطعا خیر

خواندن متن زیر برای افرادی که به آیین های باستانی تعصب دارند توصیه نمی شود


یکی از عقاید ایرانیان باستان ، اعتقاد به الوهیت خدای میترا و نور و خورشید بوده است .

در کتاب اسلام و عقائد و آراء بشری چنین آمده است؛

« طبق تحقیق بسیاری از دانشمندان ، ایرانیان باستان معتقد به تعدد آلهه بودند و مهمترین خدایان آنها ، اگنی یا الهه آتش ، و دیگری الهه طبیعت و رعد و برق و میترا یا الهه نور و خورشید و وارونا یا الهه آسمان و اناهیتا یا الهه آب بوده است ...»

اسلام و عقاید و آراء بشری ص385

ایرانیان باستان ، طولانی ترین شب زمستان را به عنوان شب یلدا تعظیم می کردند زیرا معتقد بودند که در آن شب الهه میترا و خورشید حیات دوباره می گیرد و گویی از نو متولد می شود .

دهخدا می نویسد ؛
« واژه یلدا سریانی و به معنای میلاد است ، از آنجایی که ایرانیان شب یلدا را شب تولد ( الهه ) میترا می دانستند ، آن را با تلفظ سریانی اش پذیرفته اند »

قدما آن را سخت شوم و نامبارک می انگاشتند

شعرا زلف یار و همچنین روز هجران را از حیث سیاهی و درازی بدان تشبیه کنند*
لغت نامه دهخدا ، واژه یلدا

همچنین شعرا شب یلدا را در مقابل شب قدر قرار داده اند

او بر دوشنبه و تو بر آدینه
تو لیل قدر داری و او یلدا.
ناصرخسرو

ایزد دادار مهر و کین تو گویی
از شب قدر آفرید و از شب یلدا


👈تعظیم این شب پسندیده نیست ، زیرا ریشه این تعظیم و تکریم بازگشت می کند به عمل ایرانیان باستان و اعتقاد باطل آنان به الهه میترا و خورشید ، و در روایات آمده است که مسلمان نباید خود را به ملحدین و منحرفین  تشبیه کند و اعمال اختصاصی  آنها را انجام دهد .

امام صادق علیه السلام  فرمود :

« خداوند به یکی از پیامبران خود چنین وحی کرد که به مومنین بگو لباس دشمنانم را نپوشند و غذای انها را نخورند و راه و روش ایشان را نپیمایند که اگر چنین کنند همانند دشمنان من خواهند بود»

الفقیه،صدوق،ج 1 ص 252

وسایل الشیعه ،ج 4 ص 385

امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود ؛

« هر کس خود را شبیه قوم خاصی بسازد ، از آن قوم شمرده می شود »

مستدرک الوسائل ج17 ص440


#من_رسائلکم

یلدا لغتی سریانی است و به معنای میلاد و زاد روز یا ولادت و زایش آمده است.
ایرانیان باستان معتقد بودند که چون از فردای شب یلدا روزها بلندتر می‌شوند و تابش نور آفتاب فزونی می‌یابد،آن روز روز زایش خورشید است.
اولین شب زمستان، که شبِ چنین روزی است؛ شبِ زایش خورشید بوده و به همین دلیل برای آن جشن بزرگی برپا می‌کردند.
جشن شب یلدا جشنی است که از ۷ هزارسال پیش تاکنون در میان ایرانیان برگزار می شده است.
میترا یا مهر به معنای خورشید است و تاریخ پرستش آن در میان ایرانی ها و آریایی ها به پیش از دین زرتشت بازمی گردد. و  در دین کنونی زرتشت، مهر در جایگاه یکی از ایزدان اهورایی قرار گرفته است. و یکی از بخشهای اوستای کنونی به نام مهر یا خورشید نامیده شده است.
در حدود ۴۰۰۰ سال پیش در مصر باستان جشن « باز زاییده‌ شدن خورشید»، مصادف با شب يلدا، برگزار می‌شده‌ است. مصریان در این هنگام از سال به مدت ۱۲ روز، به نشانهٔ ۱۲ماه سال خورشیدی، به جشن و پای‌ کوبی می‌پرداختند و پیروزی نور بر تاریکی را گرامی می‌داشتند. هم‌ چنین از ۱۲ برگ نخل برای تزیین مکان برگزاری جشن استفاده می‌کردند که نشانه ي پایان سال و آغاز سال نو بوده‌ است.
در یونان قدیم نیز، اولین روز زمستان روز بزرگداشت خداوند خورشید بوده‌ است و آن را "خورشید شکست ناپذیرم" ، ناتالیس انویکتوس، می‌نامیدند که از ریشه ي کلمه ي ناتال به معنای، میلاد و تولد است، گرفته شده است. ریشه‌ های یلدا در جشن دیگر مرسوم در یونان نیز باقی مانده‌است از مهم‌ترین این جشن‌های می‌توان به جشن ساتورن اشاره کرد.

در هر صورت این افسانه، افسانه ای ریشه گرفته از مذاهب شرک آلود باستانی است و به هیچ وجه در اسلام تایید نشده و مقبول نیست و شایسته است مسلمانان از مراسم این شب به عنوان یک جشن پرهیز کنند.

منقول

شب اول زمستان است بخواهي رطوبتش را بيشتر کني سردي اش را بيشتر کني با مصرف هندوانه، اين کار تکرر ادرار، بي اختياري ادرار، تب کليه، قولنج کليه، بلغم سفيد، در بدن بالا ميرود. حالا اگر فرد در سن سالخورده گان باشد يا پرخور و کم تحرک است اين فرد پوده و سردل ميکند، تخمه ميکند. ضريب رطوبت اضافي بدنش بالا ميرود.



منقووول

صادق زیباکلام: اهل «یلدا بازی» نیستم


شب یلدای امسال کجا می روید؟ برنامه خاصی دارید؟

شب یلدا هیچ جا نمی روم و برنامه خاصی هم نداریم. در این شب در خانه هستم، اما هیچ کار مخصوصی نمی کنم، هیچ مراسم مخصوصی هم به جای نمی آورم و برای من شبی مانند شب های دیگر است.

چرا؟ حتی بچه های شما هم جمع نمی شوند؟

معمولا نه، البته ممکن است بچه ها، دخترها و دامادها، برای شام به خانه ما بیایند، اما من کار خاصی نمی کنم.

برنامه ریزی و تدارک خاصی برای این شب ندارید؟

من خبر ندارم که چه برنامه ای دارند، چون خودم اهل «یلدابازی» نیستم.

چرا یلدا بازی؟

چون در دوران کودکی من یلدا میان ایرانیان مرسوم نبود، من هم این طوری بزرگ شدم که یلدا یک شب معمولی است.

کجا بزرگ شدید؟

در تهران بزرگ شدم، در دهه 40، به دبستان غزالی در خیابان سینا می رفتم و دوره دبیرستان را هم در دبیرستان رهنما در خیابان منیریه سپری کردم. در آن دوران یلدا موضوعیت نداشت. بنابراین، من فکر می کنم بعد از انقلاب نگاه به فرهنگ و تمدن ایران باستان در حال مطرح شدن است که در دوران کودکی من، این مسائل برجسته نبود، یا نگاه به گذشته و ایران قبل از اسلام و باستان گرایی، مد نبود.

👆نگاهی کوتاه به جشن خرافی و شرک آلود یلدا. @alislam_org

سوال:
درباره شب یلدا و مخالفت و موافقت با آن توضیحی بفرمایید.

پاسخ استاد میلانی
@Hmilani

#شب_یلدا


هر دینی در کنار فرمان‌ها و تکلیف‌های متنوع ، چه واجب و چه مستحب، گاه سنت‌ها و آیین‌هایی دارد و پیروان آن دین شوقمندانه آنها را اجرا می‌کنند...
مثلا در دین ما شب قدر از جمله همان آیین‌هاست که اکثر مسلمانان آن را ارج می‌نهند...
و مثلا یلدا که در دین زرتشت و پیش از آن در میترائیسم بوده ...


برادر و خواهر دینی‌ام
من و تو مسلمانیم، سنت‌های خود را زنده می‌کنیم نه میترائیسم و زرتشت را....
حتی اگر خلاف میلمان باشد...


@mkh133

غدیر و سبک زندگی
متأسفانه غدیر در جامعه ما غریب است. وقتی ما وظیفه مان را نسبت به غدیر انجام داده ایم که غدیر سبک زندگی ما را بسازد. چطور شب یلدا یا عید نوروز وارد سبک زندگی مردم شده است، غدیر که عید الله الأكبر است هم باید سبک زندگی ما را تغییر بدهد.
اگر می خواهی برای همسرت لباس بخری روز غدیر، بخر، اگر می خواهی عیدی بدهی، روز غدیر بده. تا وقتی این سبک زندگی تغییر نکرده، معلوم است ما غدیر را بین شیعیان ترویج نکرده ایم غدیر که عید الله الاکبر است باید بیش از ایام دیگر بروز کند. اگر بیشتر بروز کرد معلوم است که ما تازه غدیر را یک قدری بین شیعیان تبلیغ کرده ایم
به نام امیر المؤمنین علیه السلام خدمت کنیم اگر اطعام می کنیم به اسم غدیر اطعام کنیم. ما با غدیر خوشبختیم، سعادتمندیم، آرامش داریم و این را مردم باید ببینند. اگر در جامعه ما ولایت و برائت جا افتاده بود برائت از دشمنان اهل بیت و ولایت اهل بیت و محبان اهل بیت علیهم السلام طبیعتاً آن وقت «مرگ بر اسرائیل» را هم کامل می فهمیدند. چون وقتی طاغوت اعظم را بشناسند، طاغوت ملحق به آن را هم می شناسند


منقوول

عن رسول الله صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال : من صلى مقتعطا فأصابه داء لا دواء له فلا يلومن إلا نفسه.

جواهر الكلام ج٨ص٢٤٤

قال الحميري‌
ضربت و اهتضمت من حقها
و أذيقت بعده طعم السلع‌
قطع الله يدي ضاربها
و يد الراضي بذاك المتبع‌
لا عفا الله له عنه و لا
كف عنه هول يوم المطلع

 عن أبان، عن أبي بصير، عن أبي عبد الله عليه السلام أن رسول الله صلى الله عليه وآله قال: إن جبرئيل عليه السلام قال: إنا لا ندخل بيتا فيه كلب ولا صورة إنسان ولا بيتا فيه تمثال.

بود مهر علی و آل او چون جان مرا در بر
غلام شاه مردان است اسماعیل بن حیدر

عن أبي بصير قال:

قال أبو عبد الله (عليه السلام):

ليعدن أحدكم لخروج القائم ولو سهما
فإن الله تعالى إذا علم ذلك من نيته
رجوت لأن ينسئ في عمره
حتى يدركه فيكون من أعوانه وأنصاره.

الغيبة للنعماني

عن سليمان بن هارون البجلي قال:

سمعت أبا عبد الله (عليه السلام): يقول:

إن صاحب هذا الأمر محفوظة له أصحابه
لو ذهب الناس جميعا أتى الله له بأصحابه،

و هم الذين قال الله عز وجل: (فإن يكفر بها هؤلاء فقد وكلنا بها قوما ليسوا بها بكافرين)

و هم الذين قال الله فيهم: (فسوف يأتي الله بقوم يحبهم ويحبونه أذلة على المؤمنين أعزة على الكافرين) .

الغيبة للنعماني

عن كنز الفوائد للكراجكي، ذكروا أن أبا حنيفة أكل طعاما مع الإمام الصادق جعفر بن محمد عليهما الصلاة و السلام فلما رفع الصادق علیه السلام يده من أكله قال:

" الحمد لله رب العالمين اللهم هذا منك و من رسولك صلی الله علیه وآله"

فقال أبو حنيفة:

يا أبا عبد الله أ جعلت مع الله شريكا؟

فقال علیه السلام له:

ويلك إن الله تبارك يقول في كتابه:

"و ما نقموا إلا أن أغناهم الله و رسوله من فضله"

و يقول عز و جل في موضع آخر:

" و لو أنهم رضوا ما آتاهم الله و رسوله و قالوا حسبنا الله سيؤتينا الله من فضله و رسوله"

فقال أبو حنيفة:

و الله لكأني ما قرأتهما قط من كتاب الله و لا سمعتهما إلا في هذا الوقت

فقال أبو عبد الله علیه السلام:

بلى قد قرأتهما و سمعتهما و لكن الله تعالى أنزل فيك و في أشباهك
"أم على قلوب أقفالها" و قال الله تعالى "كلا بل ران على قلوبهم ما كانوا يكسبون".

بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏10، ص: 216

https://t.me/BiharalAnwar

المشهورُ المنصوصُ
کراهة ما لا حنک لها من العمامة ففي خبر ابن أبی عمیر عن أبی عبد اللّه (علیه السلام): «من تعمم و لم یحنک فأصابه داء لا دواء له فلا یلومنّ إلّا نفسه».

مهذب الأحكام

لم يتوقَّف أحدٌ
في كراهة عدم التحنُّك مطلقاً.

تحفة العالم في شرح خطبة المعالم

عن رسول الله صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال : من صلى مقتعطا فأصابه داء لا دواء له فلا يلومن إلا نفسه.

جواهر الكلام ج٨ص٢٤٤

فائده ای از متکلم خبیر شیخ جواد خراسانی رحمه الله:

آخوندها هرچه يخه پاره كردند و داد و بيداد كردند حرفهايشان بجائى نرسيد يا چراغانى ميكند براى تولد ائمه همه‏ اش موسيقى ميزند كف ميزنند امام زمان كف ميخواهد چه كند پس اينها كه حالا بنام دين است دين نيست واقعا" لهو و لعب است كه آيه ميگويد چنان به زندگى دنيا فريفته و مغرور هستند اينهائيكه اهل دين هستند امتيازى ندارند با بى‏دين‏ها فقط همين يك كله‏ئى خم و راست ميكنند و نمازى ميخوانند و الا در باقى همه‏اش لهو و لعب و با ديگران فرقى ندارند نه در خوراك و نه در پوشاك و نه در زندگى.
خداوند فرمود به يكى از پيغمبران به بنى اسرائيل بگو لا تأكلوا مأكل اعدائى و لا تشربوا مشارب اعدائى و لا تلبسوا ملابس اعدائى فانّكم اعدائى كماهم اعدائى، به مردم بگو مثل مثل دشمنان من چيز نخورند. ما كه ديگر الحمد لله مسلمانها-
هيچ فرقى با آنها ندارند تا ميگوئى فلان كار را نكن ميگويد آقا اينكه اشكالى ندارد اول با قاشق و چنگال گفتيم بابا دستور است دستترا بشور غذا بخور ثواب دارد پيغمبر گفته سنت است قبل از غذا و بعد از غذا انسان دستشرا بشورد اقا قاشق چنگال چه اشكال دارد خوب آن آمد گفتيم ميز و مبل كه ميبينى غذا نخور بنشين زمين در حديث است فاخلعو نعالكم كفش‏ها- يتان را دربياوريد روى زمين بنشينيد ميگويد چه كارش دارى چه اشكالى دارد خيلى خوب بعد از آنجا رسيد تا حالا كه مثل حيوانها دور ميزنند دور ميز و غذا ميخورند هر غلطى كه اروپائى‏ها ميكنند اين‏ها هم ميكنند پيغمبر به اينها بگو مثل دشمنان من چيز نخورند مثل اينها چيز نياشامند آشاميدنيها- يشان مثل آشاميدنى‏هاى آنها نباشد لباسهايشان مانند لباسهاى آنها نباشد ولى ما مواظب هستيم مخصوصا" برج آخر سال خراب شده كه ميشود به‏بينيم چه مدى آمده از اروپا تا براى نوروز درست كنند مشكلمان هم مثل آنها است اى پيغمبر بگو بآنها كه در اينصورت شما هم دشمنان من خواهيد بود مانند آنكه آنها دشمن من هستند.
خوب حالا هى بگو چه اشكالى دارد، براى دانه دانه هر كدام يك معجزه بايد آورد تا آقا قبول كند. معلوم هم نيست قبول كند، پيغمبر اينقدر معجزه آورد مگر ابو جهل‏ها قبول كردند فايده ندارد عمو برو پى كارت يكى دو تا نيستند كه آدم‏ بنشيند با آنها حرف بزند.

علائم دوره آخر الزمان، صفحه 38

@ehya_nosakh

بُوَد نسبت به علم و حکمتِ کهفِ اُمَم جعفر
مُعَرّی شافعی از فقه و عاری بوعلی از طب

@ehya_nosakh

يا قوم ما لكم على الإقتعاط مصرين و به مجاهرين؟

ولما رايت القوم لا ود فيهم . . .

الإحتجاج: بالاسناد إلى أبي محمد العسكري، عن آبائه عليهم السلام قال: قال أمير - المؤمنين عليه السلام لليوناني الذي رأى منه المعجزات الباهرات وأسلم على يديه: آمرك أن تواسي إخوانك المطابقين لك على تصديق محمد صلى الله عليه وآله وتصديقي والانقياد له ولي مما رزقك الله وفضلك على من فضلك به منهم، تسد فاقتهم، وتجبر كسرهم، و حلتهم، ومن كان منهم في درجتك في الايمان وساويته فيما لك في نفسك، ومن كان منهم فاضلا عليك في دينك آثرته بمالك على نفسك حتى يعلم الله منك أن دينه آثر عندك من مالك، وأن أولياءه أكرم عليك من أهلك وعيالك.

عن موسى بن أكيل قال: سمعت أبا عبد الله عليه السلام يقول: لا يكون الرجل فقيها حتى لا يبالي أي ثوبيه ابتذل وبما سد فورة الجوع.

بيان(للمجلسي رحمه الله): ابتذال الثوب: امتهانه وعدم صونه، والبذلة: ما يمتهن من الثياب، و المراد أن لا يبالي أي ثوب لبس؟ سواء كان رفيعا أو خسيسا، جديدا أو خلقا، ويمكن أن يقرأ ابتذل على البناء للمفعول، أي لا يبالي أي ثوب من أثوابه بلى وخلق

وفورة الجوع:
غليانه وشدته.

و بايد كه نشسته دستار را بر سر نپيچى بلكه در وقت پيچيدن بر پاى ايستاده باشى، و هر گاه عمامه را بپيچيدى پس بايد كه به آن تحت الحنك ببندى چه تحنّك از سنن مؤكّد است، و روايت كرده است شيخ الطّائفة و امام الشّيعة در كتاب «تهذيب الاحكام» بسند حسن از امام بحق ناطق امام جعفر صادق عليه السلام كه آن حضرت فرموده‌اند:
من اعتمّ و لم يدر العمامة تحت حنكه فاصابه داء لا دواء له فلا يلومنّ الّا نفسه.
يعنى: «هر كس كه دستار پيچيد و طرف عمامه را از شيب ذقن كه عبارت از تحت حنك است نگرداند هر آينه دريابد او را دردى كه علاج نداشته باشد، پس در آن وقت ملامت نكند مگر نفس خود را».


منهاج النجاح فی ترجمة مفتاح الفلاح

الإشارات في ذم الإقتعاط

من الضروري

على الخطيب

أن يكون كامل الاطلاع

على مختلف العلوم الإسلامية،

وهي:

1- علم الكلام المرتبط بالمبدأ والرسالة، والإمامة، والمعاد، وأحوال الجنة والنار ونحوها.
2- علم الفقه بمختلف أبوابه من الطهارة إلى الديّات والمسائل المستحدثة.
3- علم الأخلاق، كالذي جمع في (جامع السعادات) للنراقي قدّس سرّه.
4- علم الآداب كالذي جمع في (حلية المتقين) للمجلسي.
5- علم التفسير ولو بقدر أن يعرف معاني آيات القرآن الحكيم.
6- نظرة الإسلام إلى الكون والحياة والاطلاع على مختلف العلوم الاجتماعية والاقتصادية والسياسية وغيرها.
7- المقارنة بين الدين الإسلامي وبين الأديان والمبادئ الأخرى في شتى ميادين الحياة.
8- معرفة تاريخ الرسول الأعظم (صلی الله علیه و آله) والأئمة الطاهرين (علیهم السلام) بنحو حيّ لا بصورة باهتة.
9- معرفة تاريخ الإسلام حضارة وثقافة، وتقدماً، وتمدناً وقضايا المسلمين مع غيرهم.
10- الاطلاع على الأحاديث الواردة عن أهل البيت، ومن جملتها (نهج البلاغة) و (الصحيفة السجادية) و (الروايات الواردة في الطب) إلى غير ذلك.

ومن الممكن أن يصعب على الإنسان

الإلمام بمثل هذه الكثرة من العلوم؟



ولكن اللازم أن يعرف الخطيب أن النجاح الكامل يتوقف على الاستيعاب،
وأن النجاح المتوسط يحتاج إلى التوسط في هذه العلوم

أما المبتدئ

فلا بد له أن يخطط للسير على هذا المنهج.

تجاربي في المنبر صفحة 9 لسلطان المؤلفين رحمه الله

مسأله 2874. فرستادن فرزندان به دبستان‎ها و دبيرستان‎ها و كودكستان‎هايي كه اسلاميت و امانت و علاقه‎مندي مؤسس و معلمان آنها به سنن اسلامي محرز و شناخته نشده و معرض انحراف فكر و عقيده و فساد اخلاق باشد، جايز نيست.

 عن ابن أبي حمزة، عن أبيه قال: سألت أبا عبد الله عليه السلام عن قول الله عز وجل " إن الله وملائكته يصلون على النبي يا أيها الذين آمنوا صلوا عليه وسلموا تسليما " فقال: الصلاة من الله عز وجل رحمة ومن الملائكة تزكية، ومن الناس دعاء، وأما قوله عز وجل " وسلموا تسليما " فإنه يعني التسليم له فيما ورد عنه.

قال: فقلت له: فكيف نصلي على محمد وآله؟ قال:

تقولون:

" صلوات الله و صلوات ملائكته وأنبيائه ورسله وجميع خلقه على محمد وآل محمد، والسلام عليه وعليهم ورحمة الله وبركاته "

قال: فقلت: فما ثواب من صلى على النبي وآله بهذه الصلاة؟ قال: الخروج من الذنوب والله كهيئة يوم ولدته أمه.

معاني الأخبار

عن محمد بن علي، عن علي بن أحمد بن مسعدة، عن عمه، عن أبي عبد الله عليه السلام أنه قال:

كان أمير المؤمنين عليه السلام يعجبه أن يروى شعر أبي طالب وأن يدون،

وقال: تعلموه وعلموه أولادكم فإنه كان على دين الله وفيه علم كثير.

بنده وقتی طلبه شدم حدود 60 سال قبل،
اولین کتابی که به ما تدریس کردند حلیة المتقین بود.

مرحوم مجلسی کتابی دارند به نام حلیة المتقین. معلوم می شود قدیم این کتاب را می خواندند و مردم در خانه هایشان داشتند،

الان خیلی از خواص اسم شاید اسم این کتاب را نشنیده باشند.


حلیة المتقین آداب شریعت در امور عادی انسان را هم بیان می کند. آداب نشستن، برخاستن، خوابیدن، غذا خوردن، حتی خندیدن که در شریعت منع شده از خندیدن با قهقهه. گفتند طلبه ای در بازار نجف قهقهه ای کرد و اتفاقا بزرگی از بزرگان نجف باخبر شد از این قضیه؛ او را خواست و عمامه اش را از سرش برداشت و یک عگال عربی بر سرش گذاشت. گفت چرا این کار را می کنید؟ آن بزرگ فرمود: بخاطر قهقهه ای که در بازار کردی، اول برو اخلاقت را درست کن و بعدا بیا این عمامه را بر سرت بگذار. این عمامه اینجا هست، درست که شدی بیا تا عمامه را بهت بدهم.


منقول عن السید علي الحسیني المیلاني

يكره في عمامة لا حنك لها لان النبي صلى الله عليه وآله نهى عن الاقتعاط وامر بالتلحي والاقتعاط هو ان لا يدير العمامة تحت حنكه ومن طريق الخاصة قول الصادق (عليه السلام) من اعتم فلم يدر العمامة تحت حنكه فأصابه ألم لا دواء له فلا يلومن الا نفسه.


تذكرة الفقهاء

The Effect of Prostration (Sajdah) on the Prefrontal Brain Activity

...The amplitude of the γ band increased after prayer and this effect was significantly higher after listening to music (Ridzwan, Mahmood, Zakaria, & Ali, 2011)..


https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6712630/

#خاص_للمحققين
#من_رسائلكم

گفتم آوخ که خاک بر سر من
بر پدر لعن باد و مادر من

جمله قوم و قبیله‌ام یک سر
پی بوبکر رفته‌اند و عمر

باد در حشرشان زبان کج مج
کز ره راست رفته‌اند به کج

همه حق را نهفته‌اند به زور
راه نزدیک رفته‌اند به دور

مساجدهم مواطن الفجّار، و مدارسهم معادن الأشرار

حلية المجالس للكركي الحائري رحمه الله

مسألة يشترط ان لا يكون في الدار فرش أو مخاد أو ستور معلقة فيها صور حيوان وتكون منصوبه لان ذلك محرم فلا يجوز له الصبر عليه لأنه كالرضا به والتقرير له...  إن كانت مبسوطة توطأ بالأرجل أو تتخذ مخادا للاتكاء عليها فلا باس لأنها
تهان وتتبذل وتسقط عزتها وحرمتها.

تذكرة الفقهاء

الموضوعُ ؛ وهو المكذوبُ المُخْتَلَقُ المَصنُوعُ ، وهو شرُّ أقسام الضَعيفِ ، ولا تحلّ روايتُه إلاّ مُبَيِّنا لِحالهِ . ويُعرفُ بإقرارِ واضعِه ، ورَكاكةِ ألفاظِه ، وبالوقوفِ على غَلَطِه . والواضعونَ أصنافٌ ، أعظَمُهم ضررا من انتسب منهم إلى الزُهدِ ، فاحتَسَب بِوَضْعِه . وَوَضَعَتِ الزَنادِقةُ والغُلاةُ جملةً ، ثمّ نَهَضَ جَهابِذَةُ النُقّاد بكشفِ عَوارِها ، ومَحْوِ عارِها . وقد ذَهبتِ الكِرامِيَّة وبعضُ المُبتَدِعةِ إلى جَوازِ وَضْعِ الحديثِ للترغيبِ و الترهيب.

واما إذا كانت على الستور والحيطان والسقوف ... فان امكنه حطها لو قطع رؤسها فعل وجلس وان لم يكن ذلك انصرف ولا يجلس.

كما هو المشهور، لتظافر النهي عن التصوير و التمثيل و تصوير البيوت مطلقا، و الأمر بمحو الصور، و أنّ الملائكة لا تدخل بيتا فيه صورة.

و في الجامع و الدروس و الذكرى و النفلية الكراهية.

و في البيان:

كراهية التصوير بمثل الشجر، و أنّ الأقرب تحريم الزخرفة و النقش و التصوير بما فيه روح.

و عن عمرو بن جميع أنّه سأل الصادق (عليه السلام) عن الصلاة في المساجد المصوّرة، فقال: أكره ذلك، و لكن لا يضرّكم ذلك اليوم، و لو قد قام العدل لرأيتم كيف يصنع في ذلك.

كشف اللثام

وقد روي في النهي عن التصوير وإزالة التصاوير أخبار مشهورة.

الذكرى للشهيد الاول رحمه الله

ومن ثم قال شيخنا في الذكرى استحباب التحنك عام وقال العلامة في المنتهى بعدما نقل الأحاديث الدالة على أن التحنك سنة في نفسه ظهر بهذه الأحاديث استحباب التحنك مطلقا سواء كان في الصلاة أو في غيرها انتهى.

الحبل المتين للشيخ البهائي العاملي رحمه الله

ويكره أن يصلي الإنسان بعمامة لا حنك لها ، ولو صلى كذلك لكان مسيئا ، ولم يجب عليه إعادة الصلاة .

المقنعة للشيخ المفيد رحمه الله

بلغنا أن سلمان الفارسي رضي الله عنه دخل مجلس رسول الله صلى الله عليه و آله ذات يوم فعظموه وقدموه وصدروه إجلالا لحقه ، وإعظاما لشيبته ، واختصاصه بالمصطفى وآله ، فدخل عمر فنظر إليه فقال : من هذا العجمي المتصدر فيما بين العرب؟ فصعد رسول الله صلى الله عليه و آله المنبر فخطب فقال : إن الناس من آدم إلى يومنا هذا مثل أسنان المشط ، لافضل للعربي على العجمي ، ولا للاحمر على الاسود إلا بالتقوى سلمان بحر لا ينزف ، وكنز لا ينفد ، سلمان منا أهل البيت سلسل يمنح الحكمة ويؤتى البرهان.

الخرائج والجرائح روى أحمد بن فارس عن أبيه عن أبي عبد الله عليه السلام قال : دخل إليه قوم من أهل خراسان فقال ابتداء من جمع مالا يحرسه عذبه الله على مقداره فقالوا بالفارسية لا نفهم بالعربية فقال لهم هر كه درم اندوزد جزايش دوزخ باشد وقال إن الله خلق مدينتين إحداهما بالمشرق والأخرى بالمغرب على كل مدينة سور من حديد فيها ألف ألف باب من ذهب كل باب بمصراعين وفي كل مدينة سبعون ألف إنسان مختلفات اللغات وأنا أعرف جميع تلك اللغات وما فيها وما بينهما حجة غيري وغير آبائي وغير أبنائي بعدي.

البرقي عن أبيه عن عبد الله بن المغيرة ومحمد بن سنان عن طلحة بن زيد عن أبي عبد الله عن آبائه عليهم السلام أن عليا عليه السلام كان لا ينخل له الدقيق وكان علي عليه السلام يقول لا تزال هذه الأمة بخير ما لم يلبسوا لباس العجم ويطعموا أطعمة العجم فإذا فعلوا ذلك ضربهم الله بالذل.

وقد روي في النهي عن التصوير وإزالة التصاوير أخبار مشهورة.

الذكرى للشهيد الاول رحمه الله

‼️ مَکانُ قَلبِ الاَحمَقِ ‼️

💢 عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ عَلَیهِ السَّلامُ:
قَالَ:
☘️ قَلْبُ الْأَحْمَقِ فِي فَمِهِ وَ فَمُ الْحَكِيمِ فِي قَلْبِهِ‏ ☘️

📚 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏68، ص: 312

@biharalanwar

گویند که شافعی امام است
لغو است و کلام ناتمام است

خواندند امام حنبلی را
این قول دهان بی لجام است

گفتند که بوحنیفه حق است
این حرف و گمانِ بی حساب است

گفتا که بود امام مالک
کذب است و کذب لاجواب است

کرده ابداع دین نو، مالک
پی او گشته زمره ای هالک

مرده شکلی که بوی جیفه دهد
جان به فتوای بوحنیفه دهد

شافعی گشته آشکار و خفی
خصم ناموس سیرت حنفی

حنبلی پیشوای مشتی خر
نه خمش خر، خران دعوی گر

حزین لاهیجی

عن أبي عبد الله عليه السلام في قول الله: " ما يفتح الله للناس من رحمة فلا ممسك لها " قال: والمتعة من ذلك.


تفسیر علی بن ابراهیم: امام جعفر صادق علیه السّلام فرمودند: در کلام خداوند آمده است: «ما یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَهٍ فَلا مُمْسِکَ لَها وَ ما یُمْسِکْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیم» و امام علیه السّلام فرمودند: و متعه نیز از جمله رحمت های خداست.

مسأله 2874. فرستادن فرزندان به دبستان‎ها و دبيرستان‎ها و كودكستان‎هايي كه اسلاميت و امانت و علاقه‎مندي مؤسس و معلمان آنها به سنن اسلامي محرز و شناخته نشده و معرض انحراف فكر و عقيده و فساد اخلاق باشد، جايز نيست.

مسأله 2906. مزدوران و كاركنان ظلمه كه خود را به عنوان مبلغ و مروج دين، معرفي مي‎كنند و با اهل باطل و برنامه‎هاي باطله، همكاري مي‎نمايند گناهشان از ديگران، بيشتر است و لازم است مسلمان‎ها از آنها بپرهيزند، و فريب ظاهر لباس و كلمات آنها را نخورند.

 
از مدرسه بی فایده تر هیچ مکان نیست
بیهوده تر از مدرسه جایی به جهان نیست
چون مدرسه ها بیشتر از حد نیازند
تعطیل شود مدرسه تا بانک بسازند
تعطیل شود مدرسه تا بچۀ مردم
ایمن  بشود از خطر مدرک دیپلم
تا وارهد از نکبت علم و گچ و تخته
مأنوس شود نسل جوان با چک و سفته
آن روز که شد مدرسه کم ، بانک فراوان
شد نسل جوان راهی بازار و خیابان
آزاد شد از محبس تعلیم و تعلم
از نمره و کنکور و گرفتاری دیپلم
در کوچه و بازار پس از یک دو سه هفته
کیفش شود انبار دلار و چک و سفته
کیفی که در آن دفتر و خودکار و کتاب است
آویخته از هر که شود بار عذاب است
کیفی که به جز مدرسه و خانه نرفته
کیفی که شبی در هتلی شیک نخفته
وقتی که پر از پول شود ، کِیف کند کیف
بی دردسر مدرسه و نمره و تکلیف
ای مدرسه ویران شوی ! ای درس بمیری!
تا بی خودی از نسل جوان وقت نگیری
در رونق بازار به دانش چه نیازی؟
تا بانک و پاساژ هست ، چرا مدرسه سازی؟
این شهر پر از بانک و پاساژ است، چه عالی
بازار پر از جمعیت و مدرسه خالی
ما اهل سخنرانی و مردان شعاریم
در ساختن مدرسه ها پول نداریم
من معتقدم بانک و پاساژ راه نجات است
چون بانک و پاساژ ، منشأ خیر و برکات است
تا توسن این توسعه با باد بتازد
ویرانه کند مدرسه را ، بانک بسازد
بیدار شو ای نسل جوان ! نوردودیده!
از مدرسه ها هیچ کسی خیر ندیده
ای وای بر آن کس که سرش توی کتاب است
پروندۀ آیندۀ او نقش برآب است
هشدار که از هرچه کتاب است بپرهیز!
از دانش و آگاهی و تحقیق و ادب ، نیز
دلال شو ! این است فقط راه سعادت
با جیب پر از پول زکس بیم مبادت
با جیب پر از پول ، تو سالار جهانی
غم نیست اگر هیچ نخوانی و ندانی

من شهادت دهم رسول الله
رفته با سمّ شهید از دنیا

قصه‌ی مقتل و شهادت او
تو بشو ز عالمان جویا

تو اگر هوای مصطفی داری
قاتلانش شناس و لعنت کن

مجلسی در بحار آورده
تو برو بخوان و دقت کن

«و قد نقل عنه» أي عن النبي صلى الله عليه و آله و سلم‌ «أهل الخلاف (إلى قوله) عن الاقتعاط» اقتعط تعمم و لم يدر تحت الحنك رواه الحسين بن مسعود في شرح السنة، عن معمر، عن ليث. عن طاوس في الذي يلوى العمامة و لا يجعلها تحت ذقنه؟ قال تلك عمة الشيطان و رواه الجوهري، و الفيروزآبادي و المطرزي منهم بطرق متعددة، لكن عملهم على الترك رغما للشيعة كما تركوا كثيرا من السنن رغما و مع هذا سموا أنفسهم بأهل السنة و سيعلم الذين ظلموا أي منقلب ينقلبون‌.

روضة المتقين

والذي نفهمه من الأخبار هو إرسال طرف العمامة من تحت الحنك وإسداله , كما مرّ في تحنيك الميّت , وكما هو المضبوط عند سادات بني حسين أخذوه عن أجدادهم خلفا عن سلف , ولم يذكر في تعمّم رسول الله صلى‌الله‌عليه‌وآله والأئمّة عليهم‌السلام إلّا هذا.

مصباح الفقيه

 عن داود بن سرحان قال: كنا عند أبي عبد الله (عليه السلام) إذ دخل عليه سديد الصيرفي فسلم وجلس فقال له: يا سدير ما كثر مال رجل قط إلا عظمت الحجة لله عليه، فان قدرتم تدفعونها على أنفسكم فافعلوا فقال له: يا ابن رسول الله بماذا؟

قال: بقضاء حوائج إخوانكم من أموالكم ثم قال:

تلقوا النعم يا سدير بحسن مجاورتها، واشكروا من أنعم عليكم وأنعموا على من شكركم، فإنكم إذا كنتم كذلك استوجبتم من الله الزيادة، ومن إخوانكم المناصحة ثم تلا " لئن شكرتم لأزيدنكم "


بحار

من ندانم سخن هرای و هوای
در نبی آیتی است این محکم
جاهلی کادعای علم نمود
هست با آنکه دیگری اعلم
رفته بیرون ز راه رشد و سداد
بسته بهتان به رب لوح و قلم
صالح و طالح آشکار و نهان
کیست از وی در آن زمان اظلم
اسم شخصی نمی برم به خصوص
مقصدی گفته شد به وجه اعم
وای بر آن امام و مأمومینش
که براو عالمی بود اقدم
ناشناسان نهند بر خفاش
به غلط نام عیسی مریم


صفايي جندقي

وقد روي في النهي عن التصوير وإزالة التصاوير أخبار مشهورة.

الذكرى للشهيد الاول رحمه الله

از امام باقر علیه‌السلام روایت شده هنگامى که پیامبر صلّى اللّه علیه و آله قبض روح شدند و مردم به جاى على علیه‌السلام دیگرى را به زمامداری نشاندند،

شیطان تاج شاهى بر سر گذاشت و منبرى برپا کرد و روى بالش ‏نشست و پیادگان و سوارگان خود را گرد آورد و به آنها گفت: شادى کنید که تا روز قیام امام، خداوند فرمان برده نشود. فَلَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله وَ أَقَامَ النَّاسُ غَیْرَ عَلِیٍّ لَبِسَ إِبْلِیسُ تَاجَ الْمُلْکِ وَ نَصَبَ مِنْبَراً وَ قَعَدَ فِی الْوَثْبَةِ وَ جَمَعَ خَیْلَهُ وَ رَجْلَهُ ثُمَّ قَالَ لَهُمْ اطْرَبُوا لَا یُطَاعُ اللَّهُ حَتَّى یَقُومَ الْإِمَام .

#جشنتاجكذاري_ابليس

#و_اقصي_من_اقصي

في ثواب الأعمال عن أبيه، عن الحميري، عن محمد بن عيسى، عن الدهقان، عن درست عن إبراهيم، عن أبي الحسن الأول عليه السلام قال: أنا الضامن لمن خرج من بيته يريد سفرا معتما تحت حنكه أن لا يصيبه السرق والغرق والحرق.

@ehya_nosakh