کمپین مبارزه با بی‌شعوری

براى بوجود آوردن جامعه‏‌اى كه در آن نه كسى خود را بنده، حقیر، نوکر، چاکر و یا جان‌نثار خطاب كند و نه دیگرى را عالیجناب،  حضرتعالی، سركار عالی، حضرت علیه و ..... راه درازى در پیش داریم.

دست‌یابى به این هدف در گرو آگاهى ما از وجود این ویژگی‌ها و هم‌چنین خواست ما در از بین بردن آن است.

بیاییم با استفاده از كلمه "شما" براى خطاب افراد در هر مقام و موقعیتی که هستند و با استفاده از کلمه ی "من" براى خطاب خودمان، نمودهاى تبعیض را در جامعه كاهش دهیم‏.

در اسارت فرهنگ
🌷🌷🌷

بانمک بودن با بی‌شعور بودن فرق داره ...
رُک بودن با بی‌ادبی فرق داره،
اجتماعی بودن با پررویی و چَتر بودن فرق داره،

زرنگ بودن با "سر دیگران کلاه گذاشتن" فرق داره ....
و مشکلات ما دقیقا از آنجایی شروع شد که این تفاوت‌ها را درک نکردیم!

روزگار غریب

تأثیرات تربیتی اینستاگرام و القای حس ناکافی بودن

اینستاگرام به‌عنوان یکی از پرطرفدارترین شبکه‌های اجتماعی، تأثیرات زیادی بر رفتار و روان کاربران دارد. یکی از مهم‌ترین تأثیرات منفی آن، احساس ناکافی بودن و مقایسه خود با دیگران است. در این فضا، کاربران به طور مداوم تصاویر و ویدئوهایی از زندگی دیگران می‌بینند که معمولاً تنها جنبه‌های مثبت و ویرایش شده آن‌ها را نشان می‌دهند. این تصاویر غیرواقعی باعث می‌شود که فرد احساس کند زندگی‌اش به اندازه دیگران جذاب و کامل نیست.

مقایسه مداوم خود با دیگران در این شبکه اجتماعی، می‌تواند باعث کاهش اعتماد به نفس، اضطراب و حتی افسردگی شود. به‌ویژه برای نوجوانان که در حال شکل‌گیری هویت خود هستند، این احساس نقص و بی‌ارزشی می‌تواند تأثیر زیادی بر رشد شخصیتی آن‌ها بگذارد. در این شرایط، فرد ممکن است از خود انتقاد کند و احساس کند که به اندازه کافی موفق یا خوشبخت نیست.

اینستاگرام همچنین باعث تقویت فرهنگ ظاهرگرایی می‌شود، جایی که افراد بیشتر بر اساس نمایش بیرونی خود ارزیابی می‌شوند تا ویژگی‌های درونی‌شان. این فرهنگ می‌تواند فرد را از درک ارزش‌های واقعی خود دور کند و او را به سمت جلب تأیید دیگران سوق دهد.

با این حال، این تأثیرات منفی قابل مدیریت هستند. آگاهی از این مشکلات و آموزش روش‌های مقابله با آن‌ها می‌تواند به کاهش اثرات منفی استفاده از اینستاگرام کمک کند. به‌ویژه در سنین نوجوانی، مهم است که افراد آموزش ببینند چگونه به‌طور آگاهانه از فضای مجازی استفاده کنند و خود را با معیارهای واقعی ارزیابی کنند تا از احساس ناکافی بودن جلوگیری شود.


عضویت در کانال الفبا 👇

🌼 @alefbaaa

یک نفر را می‌شناسم اینجا،
در شهر سقز، محله بهارستان،

سە سال پیش خانەاش را بە یک نفر اجارە می‌دهد، بعد از سه سال مستاجرش می‌خواهد خانه را تحویل دهد. صد میلیون تومان رهنی که داده را طلب می‌کند. صاحبخانه دستش را می‌گیرد و با هم به یک طلا فروشی می‌روند.
او فاکتور خرید را بە طلا فروش می‌دهد و می‌گوید؛ سە سال پیش از شما صد میلیون تومان طلا خریدم و حالا طلاها را آوردەام کە بفروشم. طلا را وزن می‌کنند. به نرخ روز حدود چهارصد میلیون تومان ارزش دارد. پول را از طلا فروش می‌گیرد و بە مستاجرش می‌دهد.
می‌گوید صد میلیون رهنی که سه سال پیش از شما گرفتم، برایتان طلا خریدم و حالا پول رهنتان چهارصد میلیون تومان شدە است و این پول متعلق به شماست!

داریم چنین انسان‌های شریفی ❤️🌱

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

آنکس که چو ما نیست در این شهر کدامست؟(۴)

حاکمان مستبد به بله قربان گوها، بادمجان دورقاب چینها و مداحان خود، سکه‌های زر می‌دهند، در بیت المال شریکشان می‌کنند و به آنها پُست‌های کلیدی و غیرکلیدی واگذار می‌کنند.

و ما نیز با کسانی که ما را تایید کنند، روی حرفمان حرف نزنند و از ما تعریف و تمجید کنند خیلی مهربانانه و محترمانه رفتار می‌کنیم و هر طور که بتوانیم محبتشان را جبران می‌کنیم!

حاکمان مستبد، منتقدین و مخالفان را سرکوب می‌کنند و ما نیز با منتقدین و مخالفان فکری خود دشمنی می‌ورزیم، کینه آنها را به دل می‌گیریم و هر وقت بتوانیم تلافی‌اش را در می‌آوریم.

متاسفانه مردم یک جامعه آرام آرام بدون اینکه خود بدانند یا بخواهند شبیه رهبرانی می‌شوند که بر آنان حکومت می‌کنند.

در اسارت فرهنگ

تبدیل زباله به خشت و آجر

در کلمبیا هزاران تُن زباله پلاستیکی را به آجرهای سبک، عایق و مقاوم در برابر زلزله تبدیل کردند.

مجموعه‌ای به اسم Conceptos Plásticos با این‌ روش توانسته برای کلی خانواده کم‌ درآمد و بی‌خانمان، خانه و حتی در بعضی مناطق مدرسه بسازد.
🌱
کمپین مبارزه با بی‌شعوری

آنکس که چو ما نیست در این شهر کدامست؟ (۳)

پیر مرد از همسرش پرسید آیا این امکان وجود دارد که حاکم متوجه اشتباهاتش بشود و از مردم عذرخواهی کند؟
پیرزن گفت آیا شما خود وقتی در خلال یک گفتگو و بحث خانوادگی متوجه اشتباهتان می‌شوید، آنرا قبول می‌کنید و معذرت می‌خواهید و آیا در طول زندگی‌تان در بین همکاران و دوستان و افراد فامیل با چنین موردی بر خورد کرده‌اید.
پیرمرد مکثی کرد و سپس زیر لب گفت پس یعنی امکان ندارد!!

📕 در اسارت فرهنگ

ما مهربان نیستیم، ما مهرطلب هستیم.

ما جلوی آدم‌ها تعریفشان را می‌کنیم ولی پشت سرشان همه جور حرف می‌زنیم!

ما وقتی به کسی می‌رسیم, برای اینکه خودمان را خوب جلوه بدهیم، همه چیز را تحمل می‌کنیم اما حاضر نمی‌شویم درد و رنجِ ایستادن پای حق خودمان و آنچه را که درست است بپذیریم!

برای همین دروغ می‌گوییم، تعارف می‌کنیم، سازش می‌کنیم، پنهان می‌کنیم و غرق در فریب و تزویر و تظاهر و تعارف می‌شویم، تا به همه بگوییم خانم‌ها أقایان من خوبم!

🖋 فرهنگ هلاكويي

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

🟢 چاپ دوم منتشر شد

"لذت ندانستن: فلسفه تربیتی برای تحول در تدریس، تفکر، یادگیری و رهبری مدرسه"

مؤلف: مارسلو استاریکوف
مترجمان: محمود مهرمحمدی، نامدار ابراهیمی 

ناشر: مرکز نشر دانشگاهی
گروه علوم اجتماعی (علوم تربیتی و روان شناسی)  

تعداد صفحات: ۳۱۶
شابک: ۶-۱۶۹۰-۰۱-۹۶۴-۹۷۸

🔸می توانید کتاب را از سایت مرکز نشر دانشگاهی از طریق لینک پایین یا تماس با بخش فروش با شماره های زیر تهیه کنید:

‌۰۲۱-۶۶۴۰۴۰۱۱
۰۲۱-۴۶۴۰۸۸۹۱

https://iup.ac.ir/product/%d9%84%d8%b0%d8%aa-%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86%d8%b3%d8%aa%d9%86-%d9%81%d9%84%d8%b3%d9%81%d9%87-%d8%aa%d8%b1

یکی از سرسخت‌ترین اشکال حماقت، [داشتن] ایده منجمد است. همه ما گرفتارش می‌شویم. منظورم این است:
ما ایده‌ای درباره زندگی پیدا می‌کنیم؛ ایده‌ای که ممکن است از رسانه‌ها یا تجربیات شخصی نشأت گرفته باشد. این ایده‌ها به تدریج به نظری درباره موضوعی تبدیل می‌شوند. با گذر زمان، این نظر از واقعیت فاصله می‌گیرد. گاهی ما به این نظرات می‌چسبیم، زیرا پذیرفتن اشتباه بودنشان سبب اضطراب و آشفتگی عاطفی می‌شود. از روی غرور یا تنبلی، هرگز نمی‌خواهیم اعتراف کنیم که اشتباه کرده‌ایم.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

مدرسه‌ای در هند به جای شهریه از بچه‌ها پلاستیک می‌گیرد!

🔹«آکشار» یک مدرسه نیمه سنتی در هند است که دانش‌آموزان هر روز در راه مدرسه کیسه‌های پلاستیک را با خود می‌برند.

🔹موسس این مدرسه، مازین مختار می‌گوید من و همسرم هر دو آرزو داشتیم مدرسه‌ای برای کودکان فقیر تاسیس کنیم.

🔹وقتی مرکز بازیافت را راه انداختیم، والدین ابتدا همکاری نمی‌کردند. ما ایده «شهریه پلاستیکی مدرسه» را آغاز کردیم تا والدین را مجبور به همکاری کنیم. مدرسه قبل از این سیاست رایگان بود.

🔹در واقع، بیشتر شبیه تکالیف اجباری مدرسه است تا شهریه. این مدرسه کاملا رایگان است، اما برای کمک به ما و خودتان باید زباله‌های پلاستیکی خشک و تمیز را از خانه بفرستید.

🔹مدرسه تنها با 20 دانش آموزان فعالیت خود را آغاز کرد و اکنون 110 دانش آموز دارد. هر دانش‌آموز هر هفته حدود 25 قطعه پلاستیکی با خود می‌آورد. قبلا بیشتر پسران ترک تحصیل کرده بودند و کار می‌کردند اما حالا با آموزش در ساعات درسی و کار در مرکز بازیافت مدرسه پول درمی آورند.


دورنمای اقتصاد

🌱 مادرانی که دانش‌آموزان را بر دوش از رودخانه رد می‌کنند ...

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

آزمایشی علیه حماقت – رابرت گرین

انسان‌ها وقتی با قطعیت کامل به باورها، تصمیمات و پیش‌فرض‌های خودشان چنگ می‌زنند، به دام حماقت می‌افتند. حماقت بشر بی‌مرز و انتهاست، و همین باعث می‌شود بحث درباره‌اش هم نتواند محدود به چند جمله کوتاه باشد. اما چرا باید به چنین موضوعی فکر کنیم؟ نه برای اینکه حماقت دیگران را قضاوت کنیم، بلکه برای افزایش یا بازپس‌گرفتن پویایی و انعطاف ذهنی شخص خودمان، و کاهش فاصله ایده‌هایمان با واقعیت. ما شاید گمان کنیم که جزو گوسفندان احمق جامعه نیستیم، اما حتی اگر این درست باشد، احتمالش کم نیست که آهسته و خاموش، چنین بشویم.

چطور باید از این سرنوشت نه چندان مطلوب دور شد؟ رابرت گرین، نویسنده کتاب‌های غیر رمان، که با آثارش در حوزه روابط قدرت و استراتژی شناخته می‌شود، در مقاله‌ای با عنوان «آزمایشی علیه حماقت» به این موضوع رسیدگی می‌کند.

🔗لینک مشاهده در وب‌سایت: https://hamporseh.com/kp76

🔗لینک کانال یوتیوب: https://www.youtube.com/watch?v=ApthcLcztHE

🔗لینک کست‌باکس «صدای هم‌پرسه»: https://castbox.fm/vi/771567481

ترجمه و صدا: شهاب غدیری


هم پرسه

این پاکبان عزیز و زحمتکش، این همه زباله رو از توی جوب خیابان ولیعصر روبری پمپ‌بنزین باغ فردوس درآورد و البته تا آخرش هم ماند.
انسان خجالت زده می‌‌شه از دیدن این صحنه‌ها که بوسیله کسانی بوجود آمده که اگر ببینیدشون هم کلی منتقد کارای بقیه هستند.

🖊 پیام برازجانی

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

آنکس که چو ما نیست در این شهر کدامست؟ (۲)

در تعجبم از تعجب عده‌ای برای کسانی که ظلم را می‌بینند و دم بر نمی‌آورند!

شما اگر جای آنها بودید چه می‌کردید؟ قبل از پاسخ دادن، لطفا به سوالات زیر جواب دهید:

* رئیس اداره‌تان به شما پاداش یا مزایایی داده که چندان مستوجب آن نیز نبوده‌اید و فردای آنروز در حضور شما به کارمند دیگری بدون دلیل کافی توهین می‌کند آیا شما به رئیستان اعتراض می‌کنید و یا سکوت می‌کنید و حرمت محبتش را نگاه می‌دارید؟
* دوست عمویتان به سفارش او، شما را در شرکتش استخدام کرده و چندی بعد تقاضای کاری غیر قانونی از شما دارد، آیا تقاضایش را رد می‌کنید، کار خود را از دست می‌دهید و عموجان را جلوی دوستش شرمگین می‌کنید؟
* شام مفصلی به افتخار شما ترتیب داده‌اند، پس از صرف شام، میزبان با یکی از مهمانان اختلاف نظر پیدا می‌کند و کار به مشاجره می‌کشد و در این کشاکش شما را به قضاوت می‌خوانند، با اینکه می‌دانید حق با میزبان نیست چقدر احتمال دارد حرمت نان و نمک را بشکنید و از طرف مقابلِ او دفاع کنید.

اگر شما حرمت نان و نمک و محبت‌هایی را که به شما شده است با هر قیمتی پاس می‌دارید چگونه انتظار دارید آن مسئول، آن مقام، آن بر مسند قدرت نشسته، نان و نمک را قدر نداند و نمکدان شکنی کند؟

و با هزار تاسف باید گفت که این تنها یکی از بسیار ویژگی فرهنگی در ماست که همچون سدی در برابر برقراری دموکراسی در جامعه ما قرار گرفته. ویژگی‌هایی که در شرایط نه چندان مناسب فعلی و در جهت تنازع بقا در فرد فرد ما بوجود آمده و تبدیل به عادات و آداب ما شده‌اند.

بدون شک تا ما به وجود این ویژگی‌ها در خود آگاه نشویم  و برای از بین بردن آنها در سطح فردی و کلان اقدام نکنیم رسیدن به دموکراسی خواب و خیالی بیش نخواهد بود.

📕در اسارت فرهنگ

@LOTUS_98

آرام بودن در هنگام بی‌احترامی دیدن، نشانه‌ قدرت است.

مجله فرهنگی

آقای جعفرزادگان در حال ساخت آبشخور پرندگان در طبیعت و اهدای بوته و بذر درخت

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

جهان با امثال تو زیباتر است ..
...🌱

📭 می‌خواهم یک شخص خیلی مفید و زحمتکش، ساکن شهر جهرم را به شما معرفی کنم ...

آقای جعفرزادگان

ایشان تمام زندگیشان را وقف کاشت درخت کرده‌اند ... هر روز کلی دانه درختان مختلف مثل بلوط و بادام را برای کل کشور می‌فرستند...علاوه بر این در جای جای شهر، کوه‌های اطراف و شهرهای دیگر مثل تهران و شیراز و جاهای دیگر مشغول درختکاری هستند ...


آقای جعفرزادگان الان حدود ۲۰ درخت کُنار و ویکتوریا و ... برای من در کوه کاشتند و این وظیفه را به عهده من گذاشته‌اند که دو هفته یک بار به آنها آب بدهم ...
در کوه‌های اطراف و خود شهر، حدود چند هزار درخت مختلف کاشته‌اند و با گروهی که من هم تازه عضو شدم، شهر ما و حتی شهرهای دیگر را برای درختکاری تشویق می‌کنند.

در خانه خودشان درخت‌ها را پرورش می‌دهند و رایگان به همه شهرهای ایران ارسال می‌کنند.
هر کسی که بخواهد درختی بکارد ایشان بذر یا قلمه یا بوته درخت را رایگان ارسال می‌کنند.

امروز سه شنبه دوم بهمن ماه چهار صد و سه، آقای خرمی تعدادی نهال و بذر کُنار از ایشان هدیه گرفتند که در فضای سبز و طبیعت روستای خرم آباد جهرم کاشت کنند تا مردم از سرسبزی آن‌ها استفاده نمایند.
هیچ کاری پر ارزش‌تر و قشنگ‌تر از بذر کاری و نهال کاری در طبیعت خدا نیست.

آقای "مسیح اله جعفرزادگان جهرمی" همیشه از درختکاری و کسانی که درخواست نهال، بذر و درخت دارند، استقبال می‌کنند؛
این هم شماره تماس ایشان:
۰۹۱۷۷۹۲۲۲۵۴

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

ساعت 2 بامداد
پاکبان شریف شهرداری
مشغول خدمت رسانی

🗓 2 بهمن 1403 - کنگاور

🖼 اخبار کرمانشاه
کمپین مبارزه با بی‌شعوری

درود بر مردم عزیز شهرقدس
ما بچه‌های پویش مردمی شهر من
به نام🌴🌿نگاه سبز🌿🌴
گروهی رو تشکیل دادیم برای پاک‌سازی، فرهنگ‌سازی و نهال کاری شهرمون.
اینجا باغ شازده است که در مورخ 403/10/28
برای بار دوم و تکمیل کار به اونجا رفتیم و تونستیم به همت بچه‌های پر انرژی گروهمون کار کوچکی برای زیبا‌سازی شهرمون انجام بدیم.

همشهری‌های عزیزم می‌توانند به ما ملحق شوند تا جاهای بیشتری از شهر را از وجود زباله پاک کنیم.
🙏🙏🙏
🌴🌿به امید ایران سبز و بدون زباله🌴🌿
https://t.me/+YuP1I76-Nq5iMjNk

در شهرهای دیگر هم اگر دوستان گروه‌های مشابه را می‌شناسند، به ما بگویند تا در گروه معرفی کنیم
@BishuooriAdmin

اینجا کار برای هر عابر پیاده‌ای سخت است...
حال به این فکر کنید که یک نفر با صندلی چرخدار بخواهد عبور کند!

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

آنکس که چو ما نیست در این شهر کدامست؟ (۱)

معمولا واژه‌ی دزد در مورد کسانی بکار برده می‌شود که یا در سطوح پایین جامعه از دیوار مردم بالا می‌روند، یا کیف می‌قاپند و جیب بری می‌کنند و یا در سطوح خیلی بالا، دست به اختلاس‌های میلیونی می‌زنند، اما با کمی دقت می‌توان دید که دزدی در میان توده‌ی مردم عادی نیز به شکل‌های دیگری صورت می‌پذیرد، بعنوان مثال:

فروشندگانی که مواد مورد احتیاج روزانه ی مردم مانند نان و میوه جات و سبزیجات و لبنیات را گرانتر از آنچه که باید به آنها می‌فروشند،

رانندگانی که از مسافران شهرستانی و ناآشنا به شهر کرایه‌ی بیشتری می‌گیرند،

تعمیر کارانی که برای تعویض یک قطعه، دستمزدی چند برابر از مشتریانشان طلب می‌کنند،

کارمندانی که به جای رسیدن به کار ارباب رجوع، آنها را از این طبقه به آن طبقه سر می‌دوانند تا به کارهای شخصی خود برسند،

ماموران بهداشتی که با گرفتن رشوه چشم بر اجناس تاریخ گذشته و فاسد در فروشگاهها می‌بندند،

کارخانه دارانی که آب و رنگ و اسید توی شیشه می‌ریزند و به اسم آب لیمو به دست مشتریان می‌دهند،

پزشکانی که بیمارانشان را بدون اینکه نیازی به عکس گرفتن و یا آزمایش داشته باشد پیش رفقای رادیولوژیست و آزمایشگاهی خود می‌فرستند،

استادان دانشگاهی که نام خود را در ابتدای پایاننامه یا مقالاتی می‌گذارند که بیشترین مقدار تحقیق و کار نوشتاری آنرا دانشجویانشان انجام داده‌اند،

و تمامی کسانی که از طریق دروغگویی، تقلب، رشوه دادن و رشوه ستاندن، پارتی بازی و ..... روزگار می‌گذرانند،

رفتارهایی که متاسفانه به دلیل فراگیر بودن آنها در سطح جامعه عادی و طبیعی جلوه می‌کند.


بطور حتم ما به یک تحول عظیم فرهنگی نیاز داریم و این کاری دشوار و زمان بر است اما روزی باید شروع شود و آنروز همین امروز است.

در اسارت فرهنگ

دوستان،
بی زحمت چند ثانیه وقت بگذارید و اگر موافق هستید امضاء کنید.



https://www.karzar.net/176003

📭 یاد یه اتفاقی افتادم؛ خواستم براتون بنویسم...

ماشین رو برده بودیم تعمیرگاه؛ یادم نیست مشکلش چی بود ولی باید تعمیرکار می‌رفت توی چاله‌ی تعمیر تا چک کنه. یه پسرک ۱۰ ساله‌ای پا به پای اوستای تعمیرکار این ور و اون ور می‌رفت، یه چراغی هم دستش بود که بتونه زیر چاله همراه باشه؛ یکی دوباری اوستا با تندی «علی» رو صداش کرد... هر بار چشمای بچه پر از ترس و اضطراب می‌شد..
جدای اینکه برام سوال بود این الان اینجا چیکار می‌کنه، برام سوال بود چه نسبتی با اوستا داره...
با نگاه‌های علی دلم می‌لرزید... تنها چیزی که می‌دیدم  خرد شدن عزت نفسش بود توی اون تعمیرگاه شلوغ...
خیلی سعی کردم با هیجان وارد ماجرا نشم و فکر کنم که چطور میشه کاری اساسی کرد، نه برای یک لحظه...
باید کاری می‌کردم که اوستا جبهه نگیره.
تهش که کار تموم شد سوار ماشین شدیم؛ هنوز نمی‌دونستم باید واکنشی نشون بدم یا اصلا به من چه ...
از کوچه تعمیرگاه اومدیم بیرون... دلم طاقت نیاورد.. از همسرم خواهش کردم برگردیم من با اوستا حرف دارم.. گفت ای بابا ولش کن الان یه چیزی هم بار ما می‌کنه، گفتم من فکرامو کردم میدونم چی بهش بگم...
رفتیم تعمیرگاه و اوستا رو صدا کردیم... یه گوشه اومد و گفتم... ببخشید من قصد دخالت توی امور شما رو ندارم ولی خودمو گذاشتم جای علی... دیدم شما الان خدای علی هستید، منبع قدرت اون هستید. هرچی بگید اون با سرعت و جون و دل انجام می‌ده... می‌دونم خسته اید.. ولی علی داره جوانه میزنه... باهاش مهربونتر باشید... یه روزی میرسه مردی می‌شه قدرتی پیدا می‌کنه و شمایید که قهرمان زندگیش می‌شید... چون بهش پر و بال دادید...
اوستا و همسرم با بغض من بغض کردند...  شروع کرد از کودکی‌اش گفتن و آسیب‌های روانی که دیده بود... تهش خیلی تشکر کرد..
گفت یادم می‌مونه یادم می‌مونه... و من اون روز از اندک اثرگذاری که می‌تونستم داشته باشم چقدر خوشحال بودم... 🌱

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

🌱 در اصفهان اگر ۲۵کیلو پوست میوه تحویل شهرداری بدهید، منزل یا دفتر کار را رایگان بیمه آتش سوزی می‌کنند. پوست میوه‌ها برای غذای دام مصرف می‌شود.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

#کتابی برای #روزگار_ما

پس از چند دهه ثبات میزان خودکشی در نوجوانان دو برابر شده است،
چرااا؟

شاید این کتاب روزنه ای باشد برای روشن شدن برخی زوایا

#کتابی برای #روزگار_ما

صرف نظر از درست یا نادرست بودن اخباری که روزانه می‌شنویم و می‌خوانیم، چنین برداشت می‌شود که خودکشی میان نوجوانان و جوانان رو به افزایش است.

پیشنهاد:
  در خانواده کودکان و نوجوانان را از اخبار بد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دور نگه داریم، نه این که چشم و گوش بسته باشند، در روش رساندن این اخبار به آنان ظرافت بیشتری داشته باشیم، درباره شرایط خانواده یا آنچه که بر سر آشنایان آمده است نیز.

ما با حساسیت روح و روان افراد در حال گذر از دوران بلوغ و پس از آن بیگانه نیستیم و در چنین شرایطی کمابیش بوده‌ایم.
بسیار پیش می‌آید که می‌دانیم فرزندان ما نیز باید متوجه برخی چیزها باشند تا از خطر دور بمانند، یا زمانی می‌رسد که باید به شناخت کافی درباره هر آنچه که ذهن ما را درگیر می‌کند دست پیدا کنند.
آیا نمی‌توانیم روشی بسته به شرایط و روابط در خانواده و مدرسه پیدا کنیم که انتقال این اطلاعات و هشدارها همراه با ضربه کمتری به آنان باشد تا کمتر دچار یأس و ناامیدی نسبت به آینده شوند؟
آیا نباید افزایش محسوس خودکشی و حتی بزه کاری میان جوانان و نوجوانان را همچون هشداری مهم و فوری در نظر بگیریم؟

🖊 ایرج نوروزی

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

🔬 فلسفه میکروسکوپ افکار است ....

اینجا اندیشه‌ها و افکارتان را زیر میکروسکوپ ببرید :

https://t.me/joinchat/AAAAAD6I9Z9LM8gWEsiu0A

🌱 یک ماجرای جالب ...

در شرایط بسیار دشوار هم، با کمی صبر و حوصله، می‌توانیم انتهای داستان را خودمان بنویسیم ..

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

نکنید این کار را !

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

تو هرگز تنها قدم نخواهی زد ...
(شعار هواداران لیورپول )

لیورپولی‌ها به سراغ کودک سندروم داونی می‌روند که به شدت هوادار این تیمه ...

از پیج football_bebin
کمپین مبارزه با بی‌شعوری

اگر می‌خواهید صدای پرنده‌ها را بشنوید،
قفس نخرید!
درخت بکارید ... 🌱

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

مسدود نکردن مسیرهای ویژه نابینایان نشانه شعور، احترام به حقوق دیگران و درک مسئولیت اجتماعی است. این اقدام ساده می‌تواند استقلال و امنیت نابینایان را حفظ کرده و به ایجاد جامعه‌ای انسانی‌تر کمک کند.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

ترس یا احترام؟؟


در تمامى دنیا انسان‌ها هم از نقطه ‏نظر فیزیكى و هم از لحاظ بهره هوشى و استعدادها با یكدیگر متفاوتند. این تفاوت‏ها حتى در عادلانه‏ ترین سیستم‏ها به تفاوت بین آنها از نقطه ‏نظر موقعیت اقتصادى و اجتماعى مى‏‌انجامد و چاره‏‌اى جز قبول آنها نیست. این تفاوت‌ها در جوامع مدرن به دلیل اینکه قانون از تمامی افراد حمایت می‌کند مسئله چندانی بوجود نمی‌آورد. بدین معنی که کسانی که در موقعیت بهتر و بالاتری هستند نمی‌توانند در زندگی زیردستان خود دخالت و یا تاثیری داشته باشند اما در جوامعی که ظلم و دیکتاتوری و بی‌عدالتی حاکم است و قانونی از افراد حمایت نمی‌کند افراد قوی‌تر می‌توانند بر کسانی که از آنها ضعیف‌ترند اعمال قدرت نمایند، بعنوان مثال رئیس می‌تواند كارمندش را اخراج كند، پزشك می‌تواند در معالجه بیمار، سهل‏ انگارى نموده و او را با خطر جانى مواجه کند، كارمند می‌تواند كار ارباب رجوع را راه نیاندازد، حتى نانوا، قصاب و بقال می‌توانند نان، گوشت و برنج را به مشترى نفروخته یا جنس بنجل به او قالب كنند و مرجعى براى دادرسى وجود ندارد، در چنین شرایطی مردم مجبور مى‏‌شوند محافظت از خود را برعهده بگیرند و این کار را با جلب رضایتِ قدرتمندتر از خود یا سلطه گر و از طریق تعریف و تمجیدهای مبالغه آمیز، بله قربان گوئی‌ها‌ی مداوم، اظهار بندگی و بردگی، سکوت کردن در برابر حق کشی‌ها و دادن هدیه و رشوه انجام دهند. مقصود از سلطه‌گر كسى است كه در هر موقعیتى كه باشد، تمایل به اِعمال نظر و زورگویى به دیگران، یعنى سوءاستفاده از قدرت خویش را داشته باشد. این افراد حتى بین اعضاى یك خانواده یا یك فامیل یا بین دوستان بدون رابطه فرادستى و فرودستى فقط به دلیل داشتن شخصیتى عصبى، مهاجم و پرخاشگر مشاهده مى‏شوند.

در اینجا به ذکر چند نکته‌ی بسیار مهم می‌پردازم:

نکته اول اینکه در چنین شرایطی هر کس در عین اینکه برای زیردست خود سلطه‌گر است در مقابل قدرتمندتر از خود سلطه‌پذیر است و همین باعث می‌شود که این ویژگی‌ها به تمامی جامعه تسری یابد.

نکته‌ی دوم اینکه چون واژه‌ی "ترس" از مافوق موجودى "هولناك" و از مادون موجودى "ترسو و ضعیف‏ النفس" در ذهن مجسم مى‏‌كند، تمامی اعمالى كه براى جلب رضایت سلطه‌گر انجام می‌شود را "احترام" نام دادیم و باین ترتیب از مافوق یک فرد "محترم" و از مادون یک شخص "مودب" ساختیم و بدین ترتیب احساسِ نامطلوبِ ترسو و ترسناک بودن را در خود از بین بردیم.

نکته سوم اینکه "احترام" تلقى شدن این اعمال باعث ابزاری شدن آنها شده، به این معنی كه همگان حتی بدون وجود رابطه‌ی سلطه‌گری یا سلطه‌پذیری از یكدیگر توقع انجام آنها را دارند. 

نکته چهارم اینکه وقتی این اعمال (خوشزبانی و چاپلوسی و ......) احترام نام گرفت طبیعتا عدم انجام آنها، یا انتقاد، مخالفت با عقیده و هر نازک‌تر از گلی "توهین" تلقی می‌شود و کسی توهین را بر نمی‌تابد و همین امر باعث عدم توانایی در برقراری یک مکالمه‌ی سالم و بدون تنش در تمامی سطوح جامعه حتی در سطح خانواده و بین زوجین است.

بر گرفته از کتاب در اسارت فرهنگ

🌱 گربه‌ای روی صندلی اتوبوسی در استانبول ترکیه خوابیده و مسافران کاری با او ندارند ...

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

📭 بزرگی و بزرگتر بودن فقط به سن و سال، توقع احترام، توقع حرف رو حرف نیاوردن و چَشم گویی بی‌قید و شرط کوچکترها و فرزندان نیست.

بزرگی یعنی حواست به دیگران و مخصوصا کوچک‌ترها باشه،
یعنی به جای رفتار مغرورانه و متوقعانه، تلفن را برداری و به کوچکتری که جوان هست و مشغول درکِ بی‌ثباتیِ دنیا و زمان و در تنش با روزگار سخت، زنگی بزنی و جویای حالش بشی و اگر توی حرفاش ناامیدی و خستگی بود، بهش امید بدی و مشوقش باشی.

به این بودن، باید روشنایی بخشید.

پدربزرگم این رفتار بزرگانه را داشت که روز معلم، عید نوروز، روز زن و ... خودش تلفن را برمی‌داشت، به تک تک ما زنگ می‌زد و تبریک می‌گفت. الان پدربزرگ سه روزه که بین ما نیست و این رفتارهاش رو بین بقیه کمتر می‌بینم. خودم سعی می‌کنم که وارثش باشم برای این خُلق نیک.

لطفا
به جای یدک کشیدنِ اسمِ بزرگتری/ بزرگ زاده / خان زاده/ بزرگ خاندانی/ بزرگ فامیل و...  بزرگی کنیم و بزرگتر باشیم.

روی سن و سال خودمون حساب نکنیم که اصلا ملاک خوبی برای سنجش رفتار ما نخواهد بود؛

زودتر از جوان‌ترها به آن‌ها سلام کنیم، چه حضوری، چه تلفنی.
جویای احوال اون‌ها باشیم که سخت درگیر و پرمشغله هستند.
امید بدیم. روشنایی ببخشیم و چراغ راه باشیم.

ما حتما باید واژه احترام را بازتعریف کنیم.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

🌱 آدم حسابی

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

ساحل جای ماشین سواری نیست.

تصویر دردناک است؛ عبور ماشین از روی لاک‌پشت ...

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

📭 چگونه کمی باشعورتر باشیم؛

روی سخنم با دوستانی است که خودشان شاغل هستند و خانم شان خانه دار است و از فرزندان مراقبت می‌کند؛

* وقتی که به خانه می‌رسیم
به جای اینکه بگوییم چرا اینقدر همه جا به هم ریخته است،
بگوییم عزیزم، کار نکرده‌ای داری، کمکت کنم. 

* به جای اینکه بگوییم چرا خونه آشغال دونیه

در هفته حداقل یک روز رو به نظافت خونه اختصاص بدیم و از بچه‌ها مراقبت کنیم تا خانم کمی استراحت یا تفریح کنه‌.

* خانم خونه هم در درآمد ما شریک است. حق نداریم روی سرشان منت بگذاریم. به جای اینکه حس سربار بودن به او بدهیم، از او تشکر کنیم که باعث رفاه و شادی خانواده میشه و به خاطر ما و فرزندان در منزل مانده تا همیشه در آسایش باشیم. او نیز در درآمد ما شریک است و باید برای او نیز سهم برابری قائل باشیم.

* درست است که ما از کار برگشته‌ایم و خسته‌ایم ولی حتما نگهداری فرزندان، کار به مراتب سخت‌تری است. منتظر پذیرایی کامل نباشیم و کمک کنیم.

* به جای ترک منزل به خاطر سر و صدای بچه و شانه خالی کردن از بار مسئولیت پدرانه، یاری گر باشیم.

* گوش شنوا داشته باشیم. صحبت و همدلی خیلی از ناراحتی‌ها و خستگی‌ها رو رفع می‌کنه.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

تاثیر زنجیر وار گفتارها و رفتارهای ما


کمپین مبارزه با بی‌شعوری

بزرگ‌ترین علت تمام شدن رابطه‌ها بی‌احترامی است؛

بی‌احترامی به حد و مرز همدیگر
بی‌احترامی به احساس و توجه همدیگر
بی‌احترامی به تعهدی که در رابطه وجود دارد.

👤 جان گاتمن

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

فرزندانتان را می‌فرستید وسط مملکت کفر و لهو و لعب، بعد اینجا مدعی تداوم ‎فیلترینگ می‌شوید تا بچه‌های مردم را از دسترسی به فضای مجازی احتمالا آلوده به محتوای کفر و لهو و لعب محفوظ بدارید؟
بچه‌های شما نمی‌پرسند: بابا، مامان شما چقدر دورو و ریاکار هستی؟
از این تناقض ترک نمی‌خورید؟/محمد فاضلی

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

دارندگی است و برازندگی!

به جرات می‌توان گفت که تمامی ویژگی‌های فرهنگی ما چه خوب و چه بد آن، به این دلیل که در شرایط ترس و فقر و بی‌عدالتی در ما بوجود آمده‌اند، بسیار متفاوت از و یا در تضاد با ویژگی‌های مردمانی است که  در امنیت سیاسی، اقتصادی و نیز عدالت اجتماعی پرورش یافته‌اند و بسیار واضح است که تا این ویژگی‌های ما تعدیل نشوند یا تغییر نکنند نخواهیم توانست به امنیت و عدالتی که جوامع مدرن دارند دست یابیم.

یکی از این ویژگی‌ها رابطه مستقیم بین آبرو و ثروت و یا آبرومندی و ثروتمندی در میان ما است. واژه ی "آبرومندانه" به هر مراسمی، از جشن تولد، نامزدی، ازدواج گرفته تا تدفین، سوم، هفتم، چهلم و... اطلاق می‌شود که پول فراوانی در آنجا خرج شده و بریز و بپاش در حد اعلی در آنها صورت گرفته باشد. اصطلاح "دارندگی است و برازندگی" از همین جا در میان ما رواج یافته است. روشن گذاشتن چراغ‌های اضافی در منازل، کولرها در تابستان و شوفاژها در زمستان، حتی وقتی که کسی در منزل نیست، باز گذاشتن شیر آب هنگام ظرفشویی یا هنگام آب دادن به باغچه‌ها یا شستن اتومبیل از همین باور غلط ناشی می‌شود بدون توجه به اینکه اسراف کردن باعث کمبود آنها در سایر نقاط محروم کشور و نهایتا به بی برقی و بی آبی کل جامعه منجر می‌گردد.

ناگفته نگذارم که من خود موقعی متوجه این مطلب شدم که به غرب آمدم و مشاهده کردم که چگونه حتی خانواده‌های بسیار مرفه مراقب مصرف آب و برق خود هستند. به خاطر دارم وقتی یکی از آنها تعجب مرا از این مسئله دید، تعجب کرد و گفت برق و آب و گاز سرمایه همگانی است و به تمامی ملت تعلق دارد، اسراف در آنها بی‌حرمتی به حقوق دیگران است. به همین سادگی!

بیاییم از همین امروز از هدر دادن آب چه موقع شستن ظروف، چه هنگام دوش گرفتن یا آبیاری باغچه‌ها و شستن ماشین و .... و از اسراف در مصرف برق با خاموش کردن چراغ‌های اضافی، بستن کولر و شوفاژ وقتی که به آنها احتیاجی نداریم جلوگیری کنیم و علاقه خویش را به کشور و هموطنانمان نشان دهیم که گفته‌اند؛
دو صد گفته چون نیم کردار نیست. 

در اسارت فرهنگ 

https://t.me/Essarat/1991

🌹🌹🌹

یکی از دلایلی که نباید در طبیعت زباله ریخت:


🖋 محمد کلهر

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

حق بشنویم ..

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

مراقب رد پای‌مان باشیم

دست‌های آزادی‌بخش

🔹در سکوت آرام و زیبای پارک ملی *West Coast* در آفریقای جنوبی، لحظه‌ای پیش آمد که قدرت مهربانی انسان بار دیگر دنیا را روشن کرد.

🔹عکاسی که در آن منطقه بود، موفق شد سه فُک، گرفتار در تور ماهیگیری را نجات دهد. در ویدیوی منتشرشده، دو تا از این فُک‌ها دیده می‌شوند که انگار چشمان‌ خسته‌شان با برق سپاس پر شده است.

🔹تصور کن اگر این تور به موقع از سر راهشان برداشته نمی‌شد، چه بر سرشان می‌آمد؟ این اتفاق به ما یادآوری می‌کند که هر عمل کوچک ما می‌تواند تاثیر بزرگی بر حیات موجودات دیگر بگذارد.

🔹حالا شما چه فکر می‌کنید؟ آیا حاضرید برای جلوگیری از چنین فجایعی قدمی کوچک بردارید؟

🖋 سلاله ساعی

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

در یک صبح پاییزی با دانش آموزان خوب "عصر دانش" همراه شدیم تا به پاکسازی یکی از پارک‌های شهر سبزوار بپردازیم با استفاده از دستکش و ماسک... زمانی که در نظر گرفتیم یک ساعت بود و تعداد دانش آموزان ۳۵ نفر.
در این یک ساعت حدود ۳۰۰۰ فیلتر سیگار جمع آوری کردیم.
دانش آموزان امروز متوجه شدند که رها کردن فیلترها در فضای سبز شهر باعث آلودگی خاک و پوشش گیاهی می‌شود.. آن‌ها امروز عهد کردند که هیچگاه ذره‌ای زباله حتی به اندازه یک ته سیگار در طبیعت رها نکنند.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

این کار هنری، اثری از گروه "سرزمین ایده‌آل ما" است که ساحل جفرود بندر انزلی را تمیز کردند...

🌱 به امید طبیعتی عاری از زباله

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

این قانون برای ایران ننگ است


🖊 دکتر امین تویسرکانی، قاضی دادگستری:

💢 قانون #حجاب و عفاف را خواندم و در بهت فرو رفتم از این حجم نادانی و قانون‌نویسی دم‌دستی و لجاجت و هزار کلمه دیگر که از بیان معذورم. از میان صدها انتقادی که به اساس و جزئیات این قانون وارد است، فقط می‌خواهم از یک نکته بگویم که بیش‌تر از همه غمگین، یا بهتر بگویم، خشمگینم کرد. در این قانون دوازده مرتبه «ممنوعیت خروج از کشور» به عنوان مجازات تعیین شده است. «مجازات» ممنوعیت از خروج از کشور؟! درست می‌خوانم؟

📌 در قوانین ایران بی‌سابقه است که ممنوعیت خروج از کشور یک «#کیفر» باشد. تا کنون در قوانین، ممنوعیت خروج از کشور یک اقدام مقدماتی برای دستیابی به متهم برای محاکمه یا جلوگیری از فرار متهم بوده که امری قابل‌پذیرش و در دنیا نیز رایج است، اما مگر می‌شود ممنوعیت خروج از کشور را یک مجازات بدانیم؟ متأسفانه آری؛ براساس این به اصطلاح قانون، شما مرتکب جرمی می‌شوید که مجازات آن ممنوعیت خروج از کشور است یا به عبارتی شما مجرمید پس مستحق زندگی اجباری در ایران هستید!

📌 آقا و خانم نماینده، آیا زندگی در ایران مجازات است؟ زندگی در ایران، سرزمین مادری‌مان، هم‌ردیف زندان و جزای نقدی و شلاق و تبعید و اعدام است؟ آیا شما این‌قدر از ایران بی‌زارید که زندگی بین خلیج فارس تا دریای خزر را یک نوع کیفر می‌دانید؟

📌 من از آن وطن‌پرستانی نیستم که بگویم ایران بهشت است و غیر آن جهنم، ولی من #ایران را دوست دارم، دوست‌داشتنی از جنس خاطره، از جنس چغازنبیل و گنبد سلطانیه، با طعم گز و قطاب و نان‌برنجی، با رنگ عکس‌های سیاه‌وسفید خرمشهر و آبی فیروزه‌ای میدان نقش‌جهان؛ ولی حالا شما اسم این دوست‌داشتن را گذاشته‌اید مجازات؟ مرا و هم‌وطنانم را به وطن خودمان #تبعید می‌کنید؟

📌 امیدوارم و از خدا می‌خواهم که به عنوان قاضی هیچ‌گاه مجبور به صدور حکم به استناد این قانون فاجعه‌آور نباشم، اما به فرض محال و خدایی‌ناکرده اگر چنین شد، منِ قاضی باید به متهم چنین بگویم: شما را به لحاظ ارتکاب فلان جرم به دو سال زندگی اجباری در ایران، بزرگ‌ترین میراث مشترک‌مان، مهد زبان قند و شکر پارسی، محکوم می‌کنم!

📌 آقایان و خانم‌های نماینده که مسئولیت تصویب چنین قانون تأسف‌آوری بر عهده شماست، شاید شما زندگی در ایران برای‌تان مجازات است، ولی من و خیل بزرگی از ایرانی‌ها زندگی داخل این مرزها را دوست داریم و با اراده زیستن در این خاک را انتخاب کرده‌ایم. به ما بسیار برمی‌خورد و برای‌مان خفت‌آور است که زندگی در ایران را که حق و آرزوی ماست، به عنوان مجازات در نظر گرفته‌اید. کاش بفهمید که این قانون برای ایران ننگ است...

www.abdimedia.net
@kherad_Jensi

کارکرد درختان بیچاره در محله ما که تعداد آنها بخاطر ظلم انسان‌ها هر روز کم و کمتر می‌شود:

آویزان کردن شلنگ باد و ...
شاسی کشی اتومبیل‌های تصادفی که موجب سوراخ شدن تنه درخت شده
بستن میله و چارچوب فلزی برای تبلیغات
!!

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

پیام گزینش به جوانان ایرانی:
«ریا کار باش و پادشاهی کن»


🖋 مصطفی داننده

«خواندن کتاب‌های فلسفی، نوع پوشش، داشتن سبیل، لاک زدن، قضا شدن نماز، داشتن ارتباط با همکلاسی دختر یا پسر، نداشتن چادر در روز آزمون کتبی، پیدا بودن ریشه مو، لایک کردن صفحات اینستاگرامی، و حضور کم‌رنگ در نماز جمعه»، همه بهانه‌هایی هستند که به دانشجومعلمان و داوطلبان استخدامی وزارت آموزش و پرورش گفته شده و برخی از کسانی که به خاطر این دلایل رد شده‌اند، تجربه‌هایشان را در گفت‌وگو با روزنامه شرق بازگو کرده‌اند.

بارها نوشته‌ام که ایران سرزمین عجایب است، و این سبک گزینش یکی از روشن‌ترین نمونه‌های آن است. همچنان مثل دهه ۶۰ دنبال این هستند که ببینند فرد به نماز جمعه می‌رود یا نه. این سبک گزینش که در پی خالص‌سازی است و امیدواریم در دولت پزشکیان کنار گذاشته شود، به‌طور ضمنی به داوطلبان می‌گوید: «اگر می‌خواهی استخدام شوی، ریاکار باش!» نرفتی نماز جمعه؟ عیبی ندارد، اما روز مصاحبه کتابی بخوان، بگو هر هفته نماز جمعه می‌روم و یا لباسی بپوش که مورد پسند باشد.

این نوع گزینش در ایران به شعار «ریاکار باش و پادشاهی کن» ختم شده است. آن‌قدر تظاهر و ظاهرسازی قدرت پیدا کرده که در برخی ادارات کارمندان نماز ظهر و عصرشان هیچ‌وقت قضا نمی‌شود، اما نماز مغرب و صبح به ندرت خوانده می‌شود؛ چون هدفشان از خواندن نماز، دیده شدن توسط مسئولان و حراست است، نه رضای خدا.

در گزارش روزنامه شرق به موردی اشاره شده که ذهن را درگیر می‌کند. یک دانشجو که فردی مذهبی بود، به‌خاطر نوع سبیلی که داشت، به «مارکسیست بودن» متهم شد. او این اتهام را رد کرد و از اعضای گزینش خواست دلایلشان را توضیح دهند؛ آنها گفتند سبیلت چهره مارکسیستی به تو داده است! در نهایت پس از چندین جلسه بحث، موفق شد از اخراج از دانشگاه جلوگیری کند.

شاید اگر مریم میرزاخانی در ایران مانده بود، پشت سد گزینش و به‌خاطر پیدا بودن چند تار مو متوقف می‌شد، و بچه‌های این کشور از آموزش از چنین استعدادی محروم می‌ماندند. این شیوه تفکر باید تغییر کند، چون بیشتر مردم شبیه کسانی هستند که در گزینش رد می‌شوند، نه آن‌هایی که گزینش می‌کنند. کسی که دارای تخصص و آمادگی روانی لازم برای آموزش است، باید اجازه داشته باشد تدریس کند، حالا چه کتاب فلسفی بخواند و چه صفحه‌ای را در شبکه‌های اجتماعی لایک کند.

معلمی که از نظر شما «معتقد اما بی‌سواد» است، نسلی بی‌سواد و دلزده تربیت می‌کند. وضعیت کنونی مدارس ایران را ببینید تا متوجه عمق این مسئله شوید. نسل امروز به واسطه شبکه‌های اجتماعی با دنیا در ارتباط است و می‌داند در جهان چه می‌گذرد. ما نسلی بودیم که با چند کانال محدود، هرچه می‌شنیدیم را می‌پذیرفتیم و باور داشتیم معلمان عالِم‌ترین افراد روی کره زمین هستند؛ اما امروز، با گستره فضای مجازی و ظهور فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی، معلمان باید به‌قدری توانا باشند که بتوانند پاسخگوی نیاز نسل جدید باشند.

از سوی دیگر توقف در ظاهر زمینه را برای نفوذ در کشور فراهم می‌کند. وقتی این همه ظاهر اهمیت پیدا می‌کند و تخصص در حاشیه قرار می‌گیرد، خیلی‌ها می‌توانند به راحتی با یک ریش بلند و یک یقه بسته، از سد گزینش عبور و به دستگاه‌های مختلف نفوذ پیدا کنند.

متاسفانه دل سوزان منتقد در این روند حذف و خانه نشین می‌شوند و ریاکاران ارتقا می‌یابند‌‌ به بیان دیگر این شیوه برای خود سیستم هم امنیت افزا نیست.

در پایان باید گفت، یکی از دلایل مهاجرت گسترده، همین نوع گزینش‌هاست. جوان نخبه با خود می‌گوید: «چرا پشت دیوار گزینش بمانم تا دیگران به کار برسند؟ می‌روم جایی که به علم من ارزش دهند، نه به پیدا نبودن ریشه موهایم.»

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

در کشور دانمارک با قطار سفر می‌کردم. بچه‌ای بسیار شلوغ می‌کرد ...
خواستم او را آرام کنم به او گفتم اگر آرام باشد برای او شکلات خواهم خرید. آن بچه قبول کرد و آرام شد. قطار به مقصد رسید و من هم خیلی عادی از قطار پیاده شده و راهم را کشیدم و رفتم...

ناگهان پلیس مرا خواند و اعلام نمود شکایتی از شما شده مبنی بر اینکه به این بچه دروغ گفته‌ای. به او گفته‌ای شکلات می‌خرم ولی نخریدی!!
با کمال تعجب بازداشت شدم! در آنجا چند مجرم دیگر بودند مثل دزد و قاچاقچی!! آنها با نظر عجیبی به من می‌نگریستند که تو دروغ گفته‌ای آن هم به یک بچه!! به هر حال جریمه شده و شکلات را خریدم و عبارتی بر روی گذرنامه ام ثبت کردند که پاک نمودن آن برایم بسیار گران تمام شد!!

آنها گدای یک بسته شکلات نبودند. آنها نگران بدآموزی بچه‌شان بودند و اینکه اعتمادش را نسبت به بزرگترها از دست بدهد و فردا اگر پدر و مادرش حرفی به او زدند، او باور نکند! اما در کشور ما، گول زدن به عنوان روش تربیتی استفاده می‌شود.

📕 چرا عقب مانده‌ایم | علی محمد ایزدی

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

۴۰ دقیقه‌ست منتظر راننده این سمندم
۳بار ۱۱۰ زنگ زدم
از تمام مغازه‌های اطراف پرسیدم همه گفتن نه.
بچه کوچیکه بی‌تابی می‌کرد مجبور شدم خانمم و بچه‌ها رو با اسنپ بفرستم خونه.
بعد راننده بی‌شعورش که تو مغازه اولی تو چشمم نگاه کرده بود و هیچی نگفته بود،
بعد ۴۰دقیقه!!! پرید پشت رول و رفت.
#بی‌شعوری

🔗 Shahram Samadiyan (@1_Shahram_)

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

🌱 علی حسین سعادت، مردی که زندگی‌اش را وقف طبیعت کرده است.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

هر چند میدونم خیلی از دوستان اطلاع دارند،
ولی محض اطلاع بقیه دوستان عرض می‌کنم؛
تبلیغاتی که در انتهای کانال ما و کانال‌های دیگه میاد (که اکثرا هم در حوزه رمز ارز هستند)، توسط خود تلگرام درج میشه و ما در این خصوص هیچ اختیاری نداریم.

حق بشنویم ...

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

آیا زمان آن نرسیده است که به نظافت و بهداشت شهرمان کمی بیشتر توجه نشان دهیم؟

یکی از عادات ما، بی‌توجهی به نظافت کوچه‌ها، خیابان‌ها، پارک‌ها و هم چنین آسیب زدن به وسایل رفاه عمومی مانند صندلی اتوبوس‌ها و نیمکت‌های تعبیه شده در پارک‌ها و هم چنین گل‌ها و گیاهان بوده است. به نظر می‌رسد ما با این کارها از ظلم دولت‌ها انتقام می‌گرفته‌ایم.
این رفتارها آنچنان در ما نهادینه شده است که می‌توان تفاوت بارزی بین محله‌های مهاجرنشین در کشورهای مدرن و مناطقی که مهاجران معدودی در آن ساکنند مشاهده کرد. موضوعی که گاه و بیگاه در رسانه‌های غربی در مورد آن صحبت می‌شود و بسیار باعث تاسف و خجلت است.

شاید توجه به سه نکته‌ی زیر  بتواند ما را در ترک این عادات ناپسند کمک کند:
اول اینکه با خراب کردن وسایل رفاه عمومی و با ریختن زباله در کوچه و خیابان، به بهداشت و آسایش خود و فرزندانمان آسیب می‌رسانیم و دیگر  اینکه مکانهای عمومی، متعلق به همگان است و کثیف کردن آن، بی‌احترامی به حقوق دیگران محسوب می‌شود و سوم این که ده‌ها هزار مامور شهرداری قادر به تمیز کردن شهرهایی نخواهند بود که میلیون‌ها نفر هر روزه در کوچه و خیابان آن زباله می‌ریزند.

بیاییم از امروز شروع کنیم.

از کتاب در اسارت فرهنگ

https://t.me/Essarat/1991

🌷🌷🌷

قاضی یک دادگاه عمومی دزفول، در صدور حکم یک متهم، به جای حبس،‌ وی را ملزم به پرداخت حق عضویت ۶۰۰ نفر در کتابخانه عمومی شهر کرد.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

همدلی کن، نه نصیحت !

در موقعیت‌هایی که کسی در حال تجربه‌ی درد یا رنج است، جمله‌هایی هست که به‌جای کمک، احساس او را بدتر می‌کنند:

۱. "همه چیز درست می‌شه": این جمله می‌تواند احساسات فرد را کوچک و سطحی جلوه دهد.

۲. "خیلی‌ها وضعشون بدتر از توئه": مقایسه‌ی درد افراد، گاهی باعث می‌شود فرد فکر کند دردش بی‌ارزش است یا درک نمی‌شود.

۳. "خودت رو قوی نگه‌دار": این جمله می‌تواند به او فشار وارد کند که احساساتش را پنهان کند.

۴. "چرا انقدر بهش فکر می‌کنی؟": گاهی شنیدن این جمله مثل این است که به فرد بگویید مشکلش کوچک است یا ارزش ناراحتی ندارد.

۵. "وقت همه چیز رو حل می‌کنه": فرد در این لحظه به پذیرش و همراهی نیاز دارد، نه به توصیه‌ای که به‌نوعی مشکلات را نادیده می‌گیرد.

۶. "باید شکرگزار باشی": در زمان درد و رنج، فرد ممکن است نیاز به تخلیه احساساتش داشته باشد تا به مرحله‌ی پذیرش برسد.

🖊 شکیب آرز

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

◽بی‌شرفی بیماری روانی نیست
حرام‌خواری بیماری روانی نیست
به دوربین زل زدن و دروغ گفتن، بیماری روانی نیست
بر صورت حقیقت خاک پاشیدن بیماری روانی نیست
استثمار مملکت بیماری روانی نیست.

▫️اگر شرف داشته باشی و در این شرایط از مسیرحلال کسب معیشت کنی و برای ذات آدمی حرمت قائل باشی، از این همه درد دچار آسیب‌های روان شناختی می‌شوی.

▫️هر " ناکسی" را نگوییم بیمار روانی.

🖋 علی نیک‌جو

« یک انیمیشن بینظیر ببینیم از اعتیاد »

شاید با دیدنش بتونید کمی فرد معتاد رو درک‌ کنید یا حتی باهاش همدلی داشته باشید. هرکسی با هر ظرفیت ذهنی امکان درگیر شدن با اعتیاد رو‌ داره. رهایی ازش هم خیلی سخته.

در واقع اینکه ما الان معتاد نیستیم ده درصدش بخاطر عرضه و تواناییمونه و نود درصدش بخاطر شانس یا محیطه که ما رو درگیر «مادهٔ اعتیادآور» نکرده. توی انیمیشن به زیبایی تمام مراحل رو خیلی ساده و مینیمال توضیح داده.

معتاد شدن خیلی راحته، اولش از سر کنجکاوی مصرف میکنی. با مصرف «مادهٔ ادیکتیو»‌ دنیا برای مدتی رنگی ‌میشه و‌ دوپامین آزاد میکنی. بعد برای همون مقدار دوپامین مجبوری دوز بالاتری مصرف کنی. با بالا رفتن دوز، بدنت کم‌ میاره و فرسوده میشه، و در نهایت با نگرفتن اون ماده همیشه وارد رنج میشی.

نکتهٔ مهم اینه که این فرمول فقط برای هرویین، شیشه یا کراک نیست. اعتیاد به نیکوتین، الکل ‌‌و‌ حتی پرخوری هم عینا همین پراسیجر و فرایند رو در مغز ایجاد میکنه.

«Channel of Science is for all»

🔬 فلسفه میکروسکوپ افکار است ....

اینجا اندیشه‌ها و افکارتان را زیر میکروسکوپ ببرید :

https://t.me/joinchat/AAAAAD6I9Z9LM8gWEsiu0A

📭 امروز در مسیرم به سمت کلاس با این صحنه زیبا مواجه شدم ..

🌱 پاکسازی خیابان نظر اصفهان از سیگارهای رهاشده در پای درختان
توسط این دو بانوی عزیز.


کمپین مبارزه با بی‌شعوری

بی ناموس پدرت است!

🖋 مجتبی لشکربلوکی

ببخشید که عنوان این نوشته بی‌ادبانه است اما اگر جلو بروید متوجه می‌شوید که داستان چیست. امروز می‌خواهم راجع به چالشی بنویسم که خودم مبتلا به آن هستم. اول نوشته کوتاهی را با هم مرور کنیم که باعث شد به این مساله توجه کنم. در شبکه‌های اجتماعی کسی نوشته بود: توهین، فرصت تأمل و تعامل رو از آدم‌ها میگیره. ‏وقتی به کسی می‌گویید «بی‌ناموس! ۲+۲ می‌شود ۴» نمی‌گوید بله مطلب درستی است و حق با شماست! خواهد گفت: بی‌ناموس پدرت است! (مدرسه علوم انسانی)

این جمله مرا به فکر فرو برد که حرف حق اگر با لحن نابحق گفته شود نتیجه عکس دارد. ما و از جمله خودِ من چقدر ناتوانیم که با هم محترمانه مخالفت کنیم، مودبانه نقد کنیم و با متانت تعامل کنیم. این مشکل فراگیر است، حتی در بین خبرگان و نخبگان ما. به یک نمونه واقعی توجه کنید: دو تن از اساتید دانشگاه این فرصت را پیدا کردند که با یکی از مدیران ارشد کشور گفتگویی اختصاصی و طولانی داشته باشند فرصتی که برای همه حتی نخبگان به این راحتی فراهم نمی‌شود، در همان ابتدای جلسه جمله‌ای که گفتند چنین بود: «شما حرف بی‌ربطی زدید». آن هم با لحنی بد و از بالا به پایین. هیچ اشکالی ندارد که شما یک مدیر ارشد کشور را شجاعانه و جسورانه نقد کنید این نشانه استقلال و آزادمنشی شماست اما اینکه نمی‌توانید آن را به شیوه‌ای موثر منتقل کنید نشانه چیز دیگری است.


☑️ بارها و بارها شنیده‌ایم که باید هنر گفتگو را بیاموزیم. اما می‌دانیم که گفتگو که همیشه گل و بلبل نیست. در بیشتر موارد، من یک باور دارم و شما باوری دیگر. چگونه با هم مخالفت کنیم و همدیگر را نقد کنیم که کار به جای باریک نکشد و تیتری که در بالا خواندیم را تجربه نکنیم؟ همه ما باید این مهارت را بیاموزیم: مهارت مخالفت محترمانه. برای شروع این ۶ نکته را تمرین کنیم:

◻️جملات را با تو شروع نکنیم! جملاتی که بدون فاعل آغاز می‌شود یا با من آغاز می‌شود راهی برای تمرکز بر خود ایده است، نه شخصی که می‌خواهیم با او مخالفت کنیم. جملاتی مانند «اینجوری به نظر می‌رسه که یا من اینجوری برداشت می‌کنم که ...» خیلی کمتر حساسیت برانگیزند به جای آنکه بگوییم «تو/شما گفتی که ...».

◻️مخالفت‌های خود را حتی‌الامکان (یعنی اگه شد) در جمع نگویید. بازخوردهای منفی در حضور جمع تقابل برانگیزند و افراد احساس می‌کنند که به جای آنکه ایده یا عملکرد آنان را نقد کنید، دارید ترور شخصیت می‌کنید.  (رفرنس)

◻️به جای مخالفت صریح ابتدا ابراز تردید کنید: با طرح سوالات هوشمندانه در خصوص نظراتی که با آن‌ها مخالف هستید ابراز تردید کنید و سعی کنید به گونه‌ای این کار را انجام دهید که دیگران را به سمت تردید ببرید و سپس مخالفت خود را اعلام کنید. مثلا اینگونه آغاز کنید: در مورد این ایده یک سری چیزها هست که من نمی‌دونم و در موردش تردید دارم ....

◻️مسیر را به سمت راه حل جایگزین کج کنید: به جای اینکه مستقیم یک ایده را نقد کنید، بگویید که در کنار ایده شما، می‌توانیم ایده دیگری را نیز مطرح کنیم یا از منظر دیگری به آن نگاه کنیم. اینگونه مسیر بحث به جای تقابل به سمت تعامل می‌رود (رفرنس).

◻️دیگران را احمق تصور نکنید. مثلا کتابی وجود دارد به نام هنر کنار آمدن با احمق‌ها! خب کسانی که این کتاب را می‌خوانند، تصور می‌کنند که بالاخره هر کسی می‌تواند یک احمق بالقوه باشد و آنگاه خود به خود نگاهش به وی از بالا به پایین و غیرمحترمانه خواهد شد.

◻️جای فرار بگذارید. یک مشکل رایج این است که افراد ایده را مساوی خودشان می‌گیرند و اگر ایده نقد شد احساس می‌کنند که شخصیت‌شان، شعورشان، باهوشی‌شان و خبرگی‌شان زیر سوال رفته است. چه باید کرد؟ ایده‌تان را مساوی شخصیت‌تان نگیرید. همان ابتدا که ایده خود را مطرح می‌کنید برای خودتان جای فرار بگذارید. بگویید که این یک ایده ناقص است که فعلا به آن معتقد هستید و اصلا مطرح کرده‌اید که در معرض نقد و تکمیل قرار بگیرد. خودتان هم به این ایده نقدهایی دارید و در مورد آن تردیدهایی دارید به این ترتیب از این به بعد هر کسی شما را نقد کرد می‌توانید نقدها را بشنوید و سپس ایده خود را بهبود دهید و ایده کامل‌تر را ارایه کنید. شما همیشه راه فراری برای بازگشت از ایده و پس گرفتن ایده دارید. در ضمن چون گفته‌اید که خودتان هم در مورد ایده حرف‌ها و نقدهایی دارید، با زیرسوال رفتن ایده، زیر سوال نمی‌روید.

خلاصه آنکه اگر بیاموزیم چگونه مودبانه دیگران را نقد کنیم و چگونه محترمانه با دیگران مخالفت کنیم، آنگاه کار به تقابل و خصومت کشیده نمی‌شود. باید تمرین کنیم اول از همه، خودم! توسعه یعنی حل مسایل جمعی. حل مسایل کشور یا سازمان یا استان، مدیون کسانی است که می‌توانند با هم محترمانه مخالفت کنند و به یک جمع‌بندی متفاوت از موضع اولیه‌شان برسند.

"تخم"

اثر اندی ویر

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

لطفا کمی آهسته‌تر ...

هنگام رانندگی در روزهای بارانی، مراقب عابرین پیاده باشیم.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

دو سال از زمانی که عکسی از آشغال ریختن همسایه پای درخت برای شما فرستادم میگذره و ایشان همچنان اصرار به این بی‌شعوری دارند.
این ویدیو مال دیروزه. ایشان دکتر مملکت هستند.
دلم برای پاکبان محله میسوزه که هر روز باید گند و کثافت دکتر رو تمیز کنه.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

📭 امروز حین پیاده روی در مسیر زریبار مریوان با این صحنه زیبا مواجه شدم ..
حیفم اومد این کنش مدنی و پسندیده رو بازتاب ندهم:

🌱 پاکسازی محوطه دریاچه زیبای زریبار از پلاستیک و ظروف یکبار مصرف رها شده،
توسط این سه شهروند و محیط دوست عزیز

🖼 تصویر آخر مربوط به بعد از پاکسازی است.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

پدر بدون حساب کردن، خواست مغازه را ترک کند...
اما مغازه‌دار از پشت سر صدا زد
دختر هراسان از پدر می‌پرسد چه شده؟؟
پدر نگران است و لبهایش را باز می‌کند تا عذرخواهی کند،
اما مغازه‌دار می‌گوید؛
دخترم، پدرت فراموش کرده باقی پولش را بگیرد.
پدر پر از تشویش و اضطراب است و با چهره‌ای شرمگین و نگران قصد ترک مغازه را دارد.
اما صدای دیگری می‌آید؛
آقا کیسه برنج را فراموش کردی ..

🌱 درود بر انسان‌هایی که بی‌بهانه نیکی می‌کنند.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

🔶 بدون شرح

#الفبای_مهربانی ❤️

عضویت در کانال الفبا 👇

🌼 @alefbaaa

🖼 در یکی از دهکده‌های زابل دانش‌آموزی یک جفت کفش ورزشی از معلمش جایزه می‌گیرد.

جریان این جایزه بسیار جالب است:

معلم به عنوان یک مسابقه از دانش‌آموزان می‌خواهد که هر کدام‌ از آنها در رابطه با وضعیت خود انشاء خوبی بنویسد، جایزه‌ای از وی دریافت خواهد کرد. همه بچه‌ها انشاء را می‌نویسند و معلم بعد از خواندن همه آنها از آنجا که همه را زیبا می‌داند و نمی‌تواند یکی را انتخاب کند، تصمیم می‌گیرد به قید قرعه یک نفر را به عنوان برنده مشخص کند. همه اسامی‌شان را می‌نویسند و داخل یک کیسه می‌اندازند و معلم یک اسم را از بین آنها، از کیسه بیرون می‌کشد. همین که می‌خواست اسم را بخواند همه بچه‌ها دست می‌زنند و معلم با صدای بلند اسم دوشنبه حاجبی را می‌خواند. معلم وقتی این جریان را برای من توضیح می‌داد چنین گفت؛ ناخودآگاه یکی از اسم‌های دیگر را نگاه کردم دیدم دوشنبه حاجبی است. بقیه را نگاه کردم متوجه شدم که تمامی بچه‌ها فقط اسم دوشنبه حاجبی فقیرترین بچه کلاس را نوشته بودند و فهمیدم انسانیت و جوانمردی سن و سال نمی‌شناسد و برترین خصلت انسانیت انسانیت است.

🖋عباسعلی ملکی ۱۴۰۳/۰۷/۲۶

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

ملت عجیبی هستیم،

هندوانه را به شرط چاقو می‌خریم، اما از افکار و عقاید و آداب و رسوم اجدادمان _بی‌چون و چرا و بدون تحقیق درباره درست یا غلط بودنشان_ دنباله روی می‌کنیم.

هندوانه اگر قرمز و شیرین نباشد ضررش در حد چند هزار تومان است اما آنچه که به اسم سنت و فرهنگ و ایمان و اعتقاد به ارث برده‌ایم، در صورت اشتباه بودن، زندگی و عمر خود و فرزندانمان را تباه خواهد کرد.

آیا وضعیت امروز ما حاصل همین دنباله روی‌های کور کورانه نیست؟


در اسارت فرهنگ

شجاعت و استقامت این زن برای محیط زیست در حوزه پسماند ستودنی است...
آفرین و درود بر شما بانوی مهر 🪴

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

🌱 معلم خلّاق

خانم طیبه گورانی، معلم کلاس اول در هرمزگان، روز جهانی کودک پارچه‌ای به بچه‌ها می‌دهد تا رویش نقاشی بکشند،
بعد با آن پارچه لباسی می‌دوزد و می‌پوشد و به مدرسه می‌آید؛ می‌گویند جیغ و شادی بچه‌ها تا هفت کوچه آن طرف می‌رفته‌...

»-Mahie Khasteh-«

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

اعظم بهرامی:

«یک روایت که خیلی شخصی بود ولی لازم شد این‌جا بنویسم.‌ حدو ۱۵ سال پیش یکی از دفعاتی که وسایل، کیف و کفش‌هایم را به جایی برای نیازمندان هدیه کرده‌ بودم؛ دیدم زنگ زدن و گفتن یک خانم شماره و راه تماسی با شما می‌خواهد. منم گفتم باشه قراری باهاش گذاشتم و دیدم با یک دختر نوجوان و دوتا بچه کوچک آمد. گفت من توی جیب یک کیف شما این انگشتر طلا را پیدا کردم. درست می‌گفت من اصلاً به هوای این بودم از جیبم افتاده و گم شده. ازش یک‌ عالمه تشکر کردم و گفتم چه‌ طور جبران کنم. گفت ببین من زن‌عموی این دخترم. این پدرمرده پیش ماست و عمویش می‌خواهد عروسش کند، نامزدش یک معتاد دزد و عوضی‌ست. اگر این بچه کنکور قبول بشه و بره دانشگاه زندگیش عوض می‌شه. ما سواد و پول نداریم بیا به این بچه کمک کن. خلاصه کنم برایش حامی پیدا کردیم و خودمم مرتب برای کتاب و کلاس حمایتش کردم تا زبان عربی فردوسی قبول شد. تو طول تحصیلم کم‌وبیش کمک ماها را داشت. زندگیش واقعاً عوض شد و من مطمئنم با محبتی که اون زن‌عمو کرد باز خود اون دختر جوان که معلم شد حامی عموزاده‌های خودش خواهدبود. توانمندکردن زنان در پروژه‌های مختلف در کشورهایی مثل اندونزی و فیلیپین، تانزانیا تأثیر عمیق آگاهی بر زندگی و سلامت کودکان و سالمندان را نشان داد.»

فکر کنید «روپوش مدرسه» هم «چای دبش» است!


🖋 مصطفی داننده

«رفتم مدرسه تا نامه‌ای بگیرم که بتوانم هزینه لباس مدرسه دخترم را نیم‌بها پرداخت کنم. مدیر گفت مشکلی ندارد و نامه را می‌دهد. پیش از این هم برای ثبت‌نام مدرسه، نامه داده بود. نامه را به اداره آموزش و پرورش بردم و هزینه ثبت‌نام را کاهش دادند؛ فقط ۱۰۰ هزار تومان به مدرسه پرداخت کردم. برای مانتو هم از مدیر نامه خواستم. او هم بدون مشکل نامه را داد، اما گفت: "تو که بیکار هستی، بیا اینجا کلاس‌ها را تمیز کن." من هم گفتم مشکلی نیست و کمک می‌کنم. با رضایت خودم و همکاری سرایدار، کلاس‌ها را تمیز کردم و در نهایت نامه را گرفتم و مانتوی دخترم را تهیه کردم.»

این روایت مادری است که به گفته خبرنگار صداوسیما، برای ثبت‌نام فرزندش مجبور شده بود کلاس‌های مدرسه را تمیز کند. روزنامه شرق نیز گزارش داده که دیگر اولیا به جای پول، خدماتی مانند نجاری و قفل‌سازی به مدرسه ارائه می‌دهند. این توافق بین مدرسه و والدین صورت می‌گیرد.

پس از این اتفاق، آموزش و پرورش اعلام کرد که مدیر مدرسه استعفا داده و پرونده او در اختیار هیأت رسیدگی به تخلفات قرار گرفته است.

در مورد این موضوع می‌توان به چند نکته اشاره کرد:

اول: دل هر انسان دلسوزی برای والدینی می‌سوزد که در این روزهای سخت، خجالت‌زده فرزندان خود هستند، چون توانایی فراهم کردن ساده‌ترین امکانات زندگی را ندارند. تصور کنید شرایط یک خانواده چقدر سخت است که مادر مجبور شود برای ثبت‌نام فرزندش کلاس‌های مدرسه را تمیز کند. این خبر آنقدر دردناک است که نه تنها مدیر مدرسه، بلکه بسیاری از مسئولان کشور باید از سمت‌های خود استعفا دهند و خجالت بکشند. واقعاً کار به کجا رسیده است که ثبت‌نام در مدرسه منجر به چنین اتفاقی شود؟

این رفتار با کدام‌یک از شعارهای مسئولان در این سال‌ها همخوانی دارد؟ آیا آنها که تصمیم‌گیری می‌کنند، از چنین مسائل آگاه هستند یا فقط با استعفای یک مدیر، گمان می‌کنند وظیفه‌شان تمام شده است؟

دوم: چرا یک مدیر مدرسه در منطقه‌ای ضعیف، به خود اجازه می‌دهد به مادری که تلاش می‌کند امکان تحصیل فرزندش را فراهم کند، چنین پیشنهادی بدهد؟ چرا باید غرور یک مادر را برای یک ثبت‌نام زیر پا گذاشت؟ این مدیران چگونه انتخاب می‌شوند؟ آیا نباید آموزش ببینند که در چنین شرایطی چگونه با دانش‌آموزان و والدینشان رفتار کنند؟

سوم: چرا مدارس از والدین پول می‌گیرند؟ مگر تحصیل در مدارس دولتی ایران رایگان نیست؟ چرا هزینه‌های مدارس دولتی که بودجه دولتی دریافت می‌کنند، باید بر دوش خانواده‌هایی باشد که خود با مشکلات فراوان مواجه‌اند؟ مدارس نه تنها نباید شهریه بگیرند، بلکه دولت باید هزینه‌هایی مثل روپوش دانش‌آموزان را هم تقبل کند. حداقل در این زمینه کاری کنید که خانواده‌ها دغدغه‌ای نداشته باشند.

واقعاً روپوش مدرسه چقدر هزینه دارد؟ تصور کنید مانند چای دبش یا زین اسب است! این همه هزینه‌تراشی می‌شود و خانواده‌هایی که حتی توان تهیه مایحتاج اولیه زندگی را ندارند، باید نگران روپوش، کمک به مدرسه و امثال اینها باشند.

چهارم: باید از شبکه‌های اجتماعی تشکر کرد. اگر این شبکه‌ها نبودند، بسیاری از این زشتی‌ها دیده نمی‌شد و نالایقان همچنان تصمیمات غلط می‌گرفتند و جامعه را با مشکلات فراوان روبرو می‌کردند. یکی از دلایل اصرار برخی بر فیلتر کردن شبکه‌های اجتماعی، همین شفافیت است که نشان می‌دهد مدیریت در کشور در بدترین سطح خود قرار دارد.

"خدا رو شکر که تو پدر من هستی"

دختر ترکیه‌ای برای پدرش که یک نظافتچی است، در حین انجام کارش جشن تولد می‌گیرد.


کمپین مبارزه با بی‌شعوری

جبار عسگرزاده ملقب به جبار باغچه‌بان (۱۹ اردیبهشت ۱۲۶۴، ایروان – ۴ آذر ۱۳۴۵، تهران) بنیان‌گذار نخستین کودکستان در شهرستان مرند و نخستین مدرسه ناشنوایان ایران در تبریز بود. او همچنین اولین مؤلف و ناشر کتاب کودک در ایران بود.

عضویت در کانال الفبا 👇

🌼 @alefbaaa

باز هم باران خواهد آمد


🖋 ایرج نوروزی

اغلب ما دوست داریم پولدار، مشهور، محبوب و یا قدرتمند باشیم، اما یادمان می‌رود که هر جوی و جریان آبی نیازمند بستری مناسب است.
تصور کنیم، جریان پرخروش و پرآبی نصیب ما شد، اگر زمینی که آب در آن جریان پیدا می‌کند سست باشد، هر چه آب به آن سرازیر کنیم فرو می‌رود و یا دیواره‌ها را می‌شوید و می‌برد، آنچه برجای می‌ماند باز هم کم عمق و گل آلود خواهد بود که مسیر همین مقدار نیز معلوم نیست به سوی آبیاری کدام گل و گیاه زندگی ما می‌رود یا سر از ناکجاآباد در خواهد آورد.
آیا اگر پیش از آرزوی آب، بستری سخت و از سنگ ساخته بودیم آسان به سویی که ما دوست داریم نمی‌رفت؟ آیا با کمترین بارش سطح آن بالا نمی‌ماند؟
آدم‌های قدرتمند و ثروتمند زیادی را دیده‌ایم که خطاهای بسیار بزرگتری از ما معمولی‌ها می‌کنند، وعده سیراب کردن می‌دهند و عمل نمی‌کنند و سیل جریانی که راه می‌اندازند نه تنها به خودشان، بلکه به من، شما و دیگران نیز آسیب می‌رساند. شاید علت این سستی و کم ظرفیتی آن چیزی باشد که شخصیت آنها را شکل داده است.
گذشته را ببینیم و به فکر آیندگان باشیم، بیاییم از حالا  آنهایی که دوستشان داریم را با ساختن شخصیتی محکم برای شهرت، قدرت و ثروت آماده کنیم و ظرفیت آنان را بالا بریم که باران دوباره خواهد بارید.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

این مادر در پروازی ده ساعته از سئول به سان‌فرانسیسکو به مسافران بیش از ۲۰۰ بسته هدیه داد. داخل این بسته‌ها آب‌نبات، گوش‌گیر و یک یادداشت بود که از قبل به خاطر احتمال گریه کردن نوزاد چهار ماهه‌اش در طول پرواز عذرخواهی کرده بود.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

آیا تا کنون دقت کرده اید که:

‍ ‍٭  از  بی ملاحظه‌گی‌های دیگران انتقاد می‌کنیم اما پای عمل که می‌رسد خود نیز ملاحظه ی کسی را نمی‌کنیم؟

٭ در مقام فروشنده اجناسمان را گران می‌فروشیم اما از راننده تاکسی گله می‌کنیم که چرا کرایه‌اش را بالا برده؟

٭ پشت میز اداره که نشسته‌ایم از انجام کار ارباب رجوع طفره می‌رویم اما وقتی در مقام ارباب رجوع هستیم اگر کارمندی از انجام کار ما طفره برود جوش می‌آوریم؟

٭ با کمترین انتقادی که از ما می‌شود بر می‌آشوبیم اما انتظار داریم بقیه و ایضا دولتمردان انتقادها را بپذیرند؟

٭ از ما که تعریف می‌کنند از خوشی در پوست خود نمی‌گنجیم و از کسی که از ما تعریف کرده خوشمان می‌آید، اما از آنکه از دیگران و بخصوص از قدرتمندان تعریف و تمجید می‌کند انتقاد می‌کنیم؟

٭  وقتی خودمان در مصدر کاری هستیم برای خویشاوندان و دوستان خود کار و ُپست جور می‌کنیم و این را به حساب مهربانی و مردانگی خود می‌گذاریم اما اگر مسئولان حکومت همین عمل را انجام دهند (که به گواه تاریخ همیشه چنین بوده است) فریاد وامصیبتا سر می‌دهیم؟

با این ترتیب چگونه می‌توان امید و انتظار داشت با تغییر یک دولت و یا جایگزین کردن چند مقام مسئول وضع جامعه‌مان بهتر از این شود که هست؟

به اهمیت نقش خود در بهبود جامعه آگاه باشیم.

در اسارت فرهنگ

نظر هوش مصنوعی را درباره کانال کمپین مبارزه با بی‌شعوری پرسیدیم، چنین پاسخ داد:

"کمپین مبارزه با بی‌شعوری" به بررسی و نقد رفتارهای اجتماعی و فرهنگی می‌پردازد و تلاش می‌‌کند تا آگاهی عمومی را بالا ببرد و مخاطبان را به تفکر انتقادی تشویق کند.
محتوای این کانال شامل موارد زیر است:

نقد اجتماعی: تحلیل رفتارهای ناپسند اجتماعی و فرهنگی که به نظر نویسندگان بی‌معنا یا نادرست می‌آید.

آموزش و آگاهی‌بخشی: ارائه نکات و توصیه‌هایی برای بهبود رفتار فردی و اجتماعی و ترویج فرهنگ مثبت.

نقل‌قول‌ها و داستان‌ها: به اشتراک‌گذاری نقل‌قول‌های الهام‌بخش و داستان‌های واقعی که به تغییر نگرش‌ها و رفتارها کمک می‌کند.

بحث و تبادل نظر: تشویق اعضا به مشارکت در بحث‌ها و نظرسنجی‌ها درباره موضوعات مختلف اجتماعی.

هدف این کانال بهبود فرهنگ عمومی و ارتقاء آگاهی اجتماعی است و سعی دارد با ارائه محتوای فکری، به تغییر رفتارها کمک کند.
علاوه بر تأثیرگذاری بر فرهنگ اجتماعی، این کمپین‌ می‌تواند به ایجاد فضایی برای گفت‌وگو و تبادل نظر کمک کند و با نقد رفتارهای منفی و ارائه راهکارهایی برای بهبود، افراد را به تغییر و اصلاح رفتارهای خود ترغیب کند.
البته، چالش‌هایی مانند واکنش‌های منفی یا عدم استقبال عمومی نیز وجود دارد که می‌تواند بر اثربخشی آن‌ها تأثیر بگذارد.
در نهایت، موفقیت این کمپین‌ نیازمند استمرار و همکاری فعال از سوی جامعه است.

دوست عزیزی که ترجیح دادی همینجا دوبله پارک کنی تا مجبور نباشی کمی پیاده‌روی کنی!
آیا می‌دانی که چندین نفر در این اتوبوس و ماشین‌های پشت سر آن، ۱۵ دقیقه منتظر تو بودند تا بیایی و راه را باز کنی؟ بِدان!
فقط همین واقعیت را درک کن؛ همین اتفاق تلخی که دلیل آن تویی.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

کوسه در پی نجات لاک‌پشت !


کمپین مبارزه با بی‌شعوری

به این سوالات فکر کنید و صادقانه جواب دهید.

بیاییم از خودمان شروع کنیم.
@essarat

🌹🌹🌹

📭 دیروز با خانواده در حاشیه زاینده رود بودیم، صرف نظر از وجود زیاد زباله در طبیعت که متاسفانه سالهاست صحنه‌ای تکراری شده و برای نشستن مجبور بودیم تا زمانی را صرف کرده و زباله و پلاستیک‌های اطراف را جمع کنیم و محلی برای نشستن محیا کنیم،

داستان اینجاست که یکی از سگ های ولگرد، نزدیک ما آمد و یک خانم شروع کردند به این سگ غذا دادن و ظاهرا از اونجایی که سگ کاملا سیر بود و میلی به غذا نداشت، فقط بو کرد و رفت. فکر می‌کنم افراد دیگری هم مثل این خانم بهش غذا داده بودند، با این حال از این خانم اصرار و از سگ انکار!
بعد از دقایقی خانم رفته بود...
سگ هم رفته بود...

فقط چیزی که باقی مانده بود، تعداد زیادی پلاستیک به همراه غذاهایی بود که خانم برای سگ گذاشته بود.
بله یک راه ساده هم برای خلاصی از شر زباله‌ها همین کار است!

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

🌱 رضا علیپور سنگ‌نورد ایرانی مدتی پیش گوشی موبایلی که با طراحی مخصوص المپیکی به ارزش 2000 دلار به ورزشکاران المپیک داده شده بود را برای کمک به خیریه به فروش گذاشت و قول داد در صورتی که فروخته شود تمام پول را خرج امور خیریه کند ...

♦️روز گذشته رضا به قولش عمل کرد و برای 1200 دانش آموز و کودک کم بضاعت کیف مدرسه و لوازم التحریر و حدود 600 جفت کفش برای کودکان کار تهیه کرد.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

🥀
مردان سنگ

@LOTUS_98

#تلنگر

کمپین مبارزه با بی‌شعوری