🪷در جستجوی حقیقت🪷

.
✨ خبر خوب ✨
.
🔹 مزدافر مؤمنی
.
⚜️ @agahi_va_haghighat ⚜️

خواجـه‌تاشانیـم امـا تیشـه‌ات
می‌شکافد شاخ را در بیشه‌ات

باز شاخی را موصل می‌کند
شاخ دیگر را معطل می‌کند

شـاخ را بر تیشـه دستـی هسـت نی
هیچ شاخ از دست تیشه جست نی

حق آن قدرت که آن تیشـه تراست
از کرم کن این کژی‌ها را تو راست
.

#معنی_ابیات:

۱. (فرعون گفت:) خداوندا، من و موسی (ع) هر دو غلام یک صاحب هستیم. یعنی بندهٔ تو به‌شمار می‌رویم. ولی تیشهٔ اراده و مشیت تو در باغ هستی شاخه‌ای را می‌شکافد و جدا می‌نماید. [رسم است که چون خواهند درختی را با درخت دیگر پیوند کنند، آن را از ساقِ قریب به زمین با اره می‌برند و آن را شکافته، دو شاخ می‌کنند و شاخی تازه از درخت دیگر در میان آن شکاف می‌گذارند. دَرزِ آن را به گِل می‌گیرند و آن شاخ در آنجا سبز می‌شود و درخت می‌گردد. (شرح مثنوی شریف، ج ۳، ص ۱۰۴۴)]

۲. و باز به مقتضای حکمتِ بالغهٔ خود شاخه‌ای دیگر را پیوند می‌زند و شاخه‌ای دیگر را از جریان طبیعی خود برکنار و عاطل می‌سازد. (موصّل = پیوندزده)

۳. آیا شاخه می‌تواند در مقابل تیشه عرض اندام کند؟ مسلماً نمی‌تواند. و آیا تا کنون شاخه‌ای توانسته است از دست تیشه رهایی یابد؟ قطعاً نه. [همین‌طور درختزار آفرینش در مقابل تیشهٔ ارادهٔ الهی، تسلیم و منقاد است.]

۴. پروردگارا، به‌حقِ آن قدرتی که در تیشهٔ توست، از روی کرم، این کژی‌ها را تو راست و مستقیم فرما. [تیشه نمودار حکم قضا و قدر الهی است. همان‌طور که باغبان برای اصلاح و رشد و باروری درختان، تیشه را برمی‌گیرد و شاخه‌های زائد و مزاحم را قطع می‌کند و یا درختی را با درخت دیگر پیوند می‌زند و در این میان شاخه‌ها تسلیم ضربات تیشهٔ باغبان هستند، همین‌طور حضرت حق تعالی، باغبان بوستان عالم وجود است و برای رشد و کمال آن با تیشهٔ قضا و حکمِ خود این جهان را اصلاح می‌کند و همگان در برابر حکم او، منقاد و تسلیم هستند. (شرح مثنوی شریف، ج ۳، ص ۱۰۴۴ و ۱۰۴۵)]
.

#مولانا 💫
.
#Poem 📜

⚜️ @agahi_va_haghighat ⚜️

.
✨ عادی یا غیرعادی؟ ✨
.
🔹 اُشو
.
⚜️ @agahi_va_haghighat ⚜️

نمی‌توانید طوفان را متوقف کنید. کاری که باید انجام دهید این است که خود را آرام کنید. طوفان می‌گذرد.
.

🔸 تیمبر هاکی
.
#Quote ✍️

⚜️ @agahi_va_haghighat ⚜️

.
✨ جوهره‌ی اصلی معنویت ✨
.
🔹 اکهارت تله
.
⚜️ @agahi_va_haghighat ⚜️

گفـت پیغامبـر که زن بـر عـاقـلـان
غالب آید سخت و بر صاحب‌دلان

باز بـر زن جـاهـلـان چـیـره شـونـد
زانکه ایشان تند و بس خیره روند

کم بودشان رقت و لطف و وداد
زانکه حیوانی‌سـت غالب بر نهاد

مـهـر و رقـت وصـف انسـانـی بـود
خشم و شهوت وصف حیوانی بود

پرتو حـق‌ست آن معشـوق نیسـت
خالق‌ست آن گوئیا مخلوق نیست
.

#معنی_ابیات:

۱. پیامبر فرمود: زن بر مردانِ خردمند و بر صاحب‌دلان، سخت چیره و غالب است.

۲. ولی مردانِ نادان بر زن چیره و غالب‌اند. زیرا نادانان بسیار تند و خشن هستند.

۳. رقّت قلب و لطف و محبت در جاهلان، اندک است؛ زیرا که حیوانیت بر طبع و سرشتِ نادانان غالب است. (وداد = دوستی و محبت. نهاد = سرشت و طینت)

۴. محبت و رقّت قلب از صفات و ویژگی‌های انسانی است ولی خشو و شهوت، صفتِ حیوان است.

۵. زن در واقع معشوقِ مرد نیست، بلکه پرتوی است از جمالِ حضرتِ حق تعالی. او جلوه‌ای است از خالق در کسوتِ مخلوق. [نجم رازی گوید: آدم چون در جمالِ حوا نگریست، پرتوِ جمالِ حق دید بر مشاهدهٔ حوا ظاهر شده که «کلُ جَمیلٍ مِن جَمالِ الله» (مرصادالعباد، ص ۹۱)]

– مولانا در این ابیات نظرِ درخشانِ خود را در موردِ زن اظهار کرده است. در مثنوی، ابیاتی در مذمتِ زن نیز دیده می‌شود، اما به یقین توان گفت که آن ابیات عقیدهٔ شخصیِ مولانا نیست، بلکه او دیدِ عرفیِ زمانهٔ خود را دربارهٔ زن منعکس کرده است. چنان‌که زندگیِ شخصیِ او نشان می‌دهد که سلوکش با زنان بسیار محترمانه و محبت‌آمیز بوده است. مولانا در این ابیات اهمیتِ زن را در صفتِ مهرآمیز و عاطفیِ او می‌داند که ترجمانِ صفتِ رحمتِ الهی است، نه جنبه‌های جسمی و جنسیِ او. اگر مردی جنبه‌های عاطفی و احساساتِ لطیفِ زنان را درک کند، قطعاً از آن طریق به حق و حقیقت راه پیدا می‌کند. به هر حال این نظرِ مشعشعِ مولانا دربارهٔ زن، آن هم در قرونِ وسطی، بس اعجاب‌انگیز است.

– ابن عربی در فصِ بیست‌وهفتم از کتابِ *فصوص الحکم* (فصِ محمدی)، زن را بالاترین مظهرِ خدا می‌داند و وصلت با او را هم‌طراز با اتحادِ عاشقانه با خدا می‌شمرد. او می‌گوید: زن برای عارف، کامل‌ترین مظهرِ تجلّیِ خلاقیتِ خداوند است. بر اساسِ نظرِ ابن عربی که بسیاری از شارحانِ مثنوی بدان استناد جسته‌اند، مرد فقط جنبهٔ فاعلی دارد، بدان سبب که مرد، زن را باردار می‌کند. اما زن هم جنبهٔ فعل‌پذیری (انفعالی) دارد و هم جنبهٔ فاعلی، از آن‌رو که هم از مرد نطفه می‌پذیرد و هم نطفه را می‌پرورد و آن را به انسانِ کامل مبدل می‌کند.]
.

#مولانا 💫
.
#Poem 📜

⚜️ @agahi_va_haghighat ⚜️

.
✨ نصیحت بروس لی ✨
.
⚜️ @agahi_va_haghighat ⚜️

.
✨ سؤال از اُشو راجع‌به تعداد کتاب‌هایی که خونده ✨
.
⚜️ @agahi_va_haghighat ⚜️

آنچه هستید را بپذیرید،
آنچه بودید را رها کنید،
و به آنچه می‌خواهيد بشوید ایمان داشته باشید.
.

🔹 سونيا ريكوتی
.
#Quote ✍️

⚜️ @agahi_va_haghighat ⚜️

.
✨ منبع حقیقی خرد ✨
.
🔹 هری بی جوزف
.
⚜️ @agahi_va_haghighat ⚜️

صد هزاران جان تلخی‌کش نگر
همچـو گل آغشتـه اندر گلشکـر

ای دریغـا مـر تـرا گنـجـا بـدی
تا ز جانم شرح دل پیدا شدی

این سخن شیرست در پستان جان
بی کشنـده خـوش نمی‌گـردد روان

مستمع چون تشنه و جوینده شد
واعـظ ار مـرده بود گوینـده شـد

مستمـع چـون تـازه آمـد بـی‌مـلال
صدزبان گردد به گفتن گنگ و لال

چونـک نامحـرم در آیـد از درم
پرده در پنهان شوند اهل حرم
.

#معنی_ابیات:

۱. صدها هزار جان، تلخی‌کشیده و ریاضت‌دیده را ببین که در لذت، مانند گُل در شِکر درآمیخته‌اند. یعنی از سختی و تلخی به لذت رسیده‌اند. (گُلشِکر = شیرینی مرکب از گُلِ سرخ و مواد قندی)

۲. ای‌کاش حوصله و توانایی می‌داشتی تا جانم شرح دل را برایت آشکار می‌کرد و تو را از لذت درون آگاه می‌ساخت.

۳. سخنانی که ما آدمیان بیان می‌داریم مانند شیر در پستانِ جان است. تا از طرف شنونده کشش و میلی نباشد آن شیر، جاری و روان نمی‌شود.

۴. اگر شنونده علاقه‌مند و طالب باشد و گوینده مُرده هم که باشد، بر اثر اشتیاق شنونده، به سخن می‌آید. [مناسب با ضرب‌المثلِ مستمع، صاحب سخن را بر سرِ کار آورد]

۵. اگر شنونده شاداب و زنده‌دل باشد، گوینده اگر لال و بی‌زبان هم که باشد، صد زبان می‌گشاید و به نطق می‌آید.

۶. و اگر نامحرمی به حریم من داخل شود، اهل حرم خود را پشت پرده پنهان می‌کنند. [همان‌طور که حضور شخص بیگانه سبب می‌شود که محارم، خود را بپوشانند. همین‌طور اگر کسی نسبت به شنیدن حقایق و اسرار معارف، اهلیت نداشته باشد، گوینده، حقایق و اسرار معارف را به او نشان نمی‌دهد و آن‌ها را پنهان می‌کند و مستور می‌دارد.]
.

#مولانا 💫
.
#Poem 📜

⚜️ @agahi_va_haghighat ⚜️

.
✨ نظر اُشو درباره‌ی مولانا ✨
.
⚜️ @agahi_va_haghighat ⚜️