ولی‌ الله رفیعی | Valiallahrafiee

✅حجم خسارت‌هایِ آتش‌سوزی گسترده در منطقه پالیسیدز لس‌آنجلس. منطقهٔ پالیسیدز از لاکچری‌ترین مناطق ساحلی کالیفرنیاست.
خانه‌های لاکچری، مراکز خرید و زمین‌های میلیاردی همگی در شعله‌های آتش نابود شدند.

پروردگار، مصلحان را هلاک نمی‌کند.
صالح‌بودن تنها كافى نيست، بلكه بايد «مصلح» بود.

🔹«واجبُ الوقت صناعةُ المُصْلِحين»؛
نیاز ضروری زمانه، تربیت مصلحان است.
👇
🕊@Valiallah_rafiee

#ماه_رجب

💠شب اجابت دعا

نخستین شب ماه مبارک رجب از شب‌های اجابت دعاست؛ چراکه برخی‌از اصحاب و تابعین رضی‌الله‌عنهم می‌فرمایند:
«خَمْسُ لَيَالٍ لا تُرَدُّ فِيهِنَّ الدَّعْوَةُ : أَوَلُ لَيْلَةٍ مِنْ رَجَبٍ، وَلَيْلَةُ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ، وَلَيْلَةُ الْجُمُعَةِ، وَلَيْلَةُ الْفِطْرِ، وَلَيْلَةُ النَّحْرِ»؛
پنج شب هستند که دعا در آنها رد نمی‌شود؛
۱. شب اول رجب؛
۲. شب نیمهٔ شعبان؛
۳. شب جمعه؛
۴. شب عید فطر؛
۵. شب عید قربان.
شب اول رجبِ سالِ ۱۴۴۶ق. از غروب چهارشنبه ۱۲دیماه ۱۴۰۳ش. آغاز می‌شود و تا طلوع فجر صادق پنج‌شنبه ۱۳دیماه، ادامه دارد.
گفتنی‌ست ماه رجب از ماه‌های حرام است. یعنی در این ماه همان‌اندازه که ثواب نیکی‌ها مضاعف می‌شود، کیفر گناهان نیز دوچندان می‌شود.
بنابراین، این شب و این ماهِ پر از خیر و برکت را مغتنم بشماریم و از الله‌تعالی برای خود و هم نوعان‌مان خیر دو جهان را بخواهیم و از شر دوجهان به اوتعالی پناه ببریم.
👇
🕊@Valiallah_rafiee

💠به بهانهٔ سال جدید میلادی

سال‌ها می‌آیند و می‌روند و ملت‌های جهان درگیر نبردی نابرابرند؛ ملتی می‌سازد و به سوی عدالت و پیشرفت گام برمی‌دارد و ملتی دیگر با ظلم و بی‌عدالتی ویران می‌کند و به قهقرا می‌رود.
ملت‌ها تصویر روشنی از اوضاع کنونی بشرند؛ بحران‌ها هر روز وخیم‌تر می‌شوند و به تشدید درگیری‌ها افزوده می‌شود. دل‌ها نیاز به بینشی دارند که با آن به‌سوی خیر و پیش‌رفت بازگردند.

🔹فراموش نکنیم که ملت‌ها با نیروی اخلاق قوی، و با عدالت سربلند می‌شوند، ماندگاری‌شان در گروِ ارتباط‌ با پرودگارشان، و تلاش‌ برای اصلاحِ فسادهای‌ست که دست‌ها و اندیشه‌ها به بارآورده‌اند.
🔸سال ۲۰۲۵میلادی آغاز شده‌است. دعا کنیم سالی سرشار از خیر و امنیت برای جامعهٔ بشری، مملو از هدایت برای گمراهان و یاریِ مظلومان، و اصلاح اوضاعِ اخلاقی و معیشتی ملت‌ها و بازگشت صادقانه به‌سوی پروردگار باشد، آمین.

✍دکتر عبدالکریم بکار
✍ترجمهٔ ولی‌الله رفیعی
۱ژانویه ۲۰۲۵م.
🦋 👇
🕊@Valiallah_rafiee

#ماه_رجب۲

✍به‌بهانهٔ فرارسیدن ماه رجب

🕊👇🦋
💌یادداشت‌هایی دربارۂ ماه پرفیض و مبارک رجب

💠الله‌تعالی در قرآن به ما خبر داده‌است که دوازده ماه قمری داریم که چهار تا از آنها از حرمت و  احترم‌ ویژه‌ای برخوردارند و از انسان‌ها خواسته‌است که در این چهارماه، حرمت‌ها را زیر پا نگذارند، مرتکب حرام نشوند و خلاف سنت‌های رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم نروند؛ زیرا هرکس چنین کند بر خودش ستم کرده‌است.

📚از نظری نحوی واژهٔ «رجب»، «مفردمنصرف‌صحیح» است، چنان‌که در المِصباحُ المُنِيرُ آمده‌است:
«رَجَبٌ مِنَ الشُّهُورِ مُنْصَرِفٌ، وله جموع: أَرْجاب، وأَرْجِبة، وأَرْجُب.» بنابراین می‌توانی بگویی:
«جاء رَجَبٌ»، وَأدْركتُ رَجَبًا، وَصُمتُ في رَجَبٍ».

🔹رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلم به یکی از یارانش توصیه می‌کند:
‏«صُمْ من الحُرُم واتْرُك»؛ در ماه‌های حرام بعضی‌روزها روزه بگیر و بعضی روزها روزه نگیر.(مسند امام احمد). و ماه رجب از ماه‌های حرام است. سعی کنیم در حد توان برخی از روزهای این ماه را روزه بداریم تا هم به توصیهٔ رسول‌خدا عمل کرده باشیم و هم از ثواب روزه بهره‌مند بشویم.

❌‏ این سخن از رسول‌خدا نیست: «رَجَبٌ شَهْرُ اللهِ وَشَعْبانُ شَهرِي، وَرَمَضان شَهْرُ أمَّتي»؛ رجب ماه خداست و شعبان ماه من است و رمضان ماه امتم است.

💠حدیث خاصی از پیامبر دربارهٔ روزهٔ ماه رجب ثابت نشده‌است چنان‌که مام ابن‌قيم جوزيه در کتاب «المنار المنيف»ص۹۶، می‌نویسد:
«کُلُّ حديثٍ في ذِكر صيام رجبٍ وصلاةِ بعض الليالي فيه، فهو كذبٌ مفترًى»؛ همهٔ احادیثی که دربارهٔ فضیلت روزهٔ ماه رجب به پیامبر نسبت داده‌شده‌اند، دروغ محض‌اند.

🔻 #نماز_رغائب که با کیفیت خاصی در ماه رجب و شعبان خوانده می‌شود و فضایل و ثواب‌های عجیب‌وغریبی برای آن می‌تراشند، هیچ اصل و ثبوتی در مذهب و فقه اهل‌سنت ندارد و کاملا ساختگی‌ست.

✍محمدوائل حنبلی
✍مترجم: ولی‌الله رفیعی
🦋 👇
🕊@Valiallah_rafiee

💠هرچه کنی به خود کنی

زندگی طبق قوانین تغییرناپذیر الهی در جریان است. یکی‌از بزرگترین قانون‌های الهی جزاء از جنس عمل است. یعنی هرچه از خیر و شر را که امروز در زندگی می‌کاریم، میوه‌اش را فردا در دنیا و آخرت درو می‌کنیم.
یک سخن نیکو یا دستی از خیر که به سوی کسی دراز می‌کنی یا حق وحقیقتی را یاری می‌نمایی، خیر همهٔ اینها دوچندان به خودت بازمی‌گردد.
همچنین از ستم‌کردن به مردم یا کوتاهی در حقوقشان کاملا برحذر باشیم؛ خدای متعال مهلت می‌دهد، اما فراموش نمی‌کند. پاداش و کیفر الهی حتما خواهد آمد.
زندگیت را سرشار از خیر و خوبی کن. نهال‌هایی را که دوست داری در آینده‌ات ببینی بذرشان را امروز کاشت کن. فردایت را با کارهای امروزت رقم می‌زنی.
بیندیشیم و بکوشیم تا زندگی‌ای بسازیم که خدا را خشنود کند و سرشار از خیر و برکت باشد.
هرچه کنی به خود کنی
گـر همه نیک و بـد کنی
👇
🕊@Valiallah_rafiee

پروردگارا، آوارگان جهان را به خانه‌هاشان بازگردان.
در این هوای سرد و استخوان‌سوز هوای ما بیچارگان را داشته باش و دل‌های مجروح بندگانت را با دیدار عزیزانشان درمان کن.
هیچ چیزی بر تو دشوار نیست ای مهربان‌ترین مهربانان.
👇
🕊@Valiallah_rafiee

زمانی که آدمی برای نوشتن وصیت‌نامه‌اش می‌نشیند خودش تنها کسی‌ست که هیچ سهمی از اموال و دارایی‌اش ندارد. بنابراین، تا می‌توانید برای آخرتتان ذخیره کنید.
[برگ عیشی به گور خویش فرست
کس نیارد ز پس، تو پیش فرست]

✍استاد مفتی محموداشرف عثمانی
✍ترجمهٔ ولی‌الله رفیعی
👇
🕊@Valiallah_rafiee

📜توصیه‌های رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم

🎙استاد ولی‌الله رفیعی
👇
🕊@Valiallah_rafiee

چندی‌پیش بچه‌های دوطایفه از طوایف بلوچ درگیر شدند. در این درگیری ساق دستِ یکی‌از دو بچه آسیب دید. پس‌از طی مراحل قانونی قرار شد ضارب، دیهٔ مضروب را بدهد.
چندنفر از همکاران پیگیر قضیه شدند تا میان دو طایفه صلح و آشتی برقرار کنند همگی کوتاه آمده بودند إلا سردار جوان طایفه!
همکارم می‌گفت: سردار جوان، اصلا به هیچ صراطی مستقیم نمی‌شد. می‌گفت: همان‌طور که بازوی بچهٔ ما شکسته شده، باید بازوی بچهٔ آنها هم بشکند. زیر بار نرفت. نپذیرفت. ترش و غضبناک مجلس را ترک کرد. به تعبیر مولانا رحمه‌الله:
قوم دیگر ناپذیرا ترش‌ و خام
ناقصــان سرمــدی تَم الکـلام

امروز جمعه دوم آذرماه ۱۴۰۳ش. عروسی برادرِ ضارب است. خبر شدم که دیشب به دستور همان سردار و خان جوان، به همین داماد حمله شده و ساق و بازویش را با بی‌رحمی تمام شکسته‌اند و با خنده‌های هیستریک صحنه را ترک کرده‌اند!
براستی ما کجای کار قرار گرفته‌ایم؟! با چه درایت و عقل و منطقی جوانی را در شب عروسی‌اش ناکار می‌کنید؟!
کدام انسانِ سالم و صاحب وجدان و عقل سلیم برای انتقام چنین لحظهٔ شادی‌آور و خاطره‌انگیز و فراموش‌نشدنی را انتخاب می‌کند؟!
از زمانی که معیار سرداری و کدخدایی، پول و ثروت شد و هر خامِ ناقصِ ناپخته‌ای دستار سرداری طوایف را بر سرهای(؟)بستند، واژه‌هایی چون عفو و گذشت و صلح و آشتی از دفتر زندگی پاک شدند و به جایشان واژهٔ نازیبای انتقام نشست. متأسفانه قانون هم طرحی برای ورود به چنین قضایایی ندارد.
انسان‌های معلولی که خون جلوی چشم‌هایشان را گرفته و جز بوی انتقام چیز دیگری استشمام نمی‌کنند لیاقتِ کدخداشدن را ندارند. چنین جوانانی اولا نباید سردار قوم شوند، اگر شده‌اند فوری باید عزل شوند!
معیار سفیدریشی نباید بر اساس سرمایه و ثروت یک شخص باشد، انسان سنگ‌دلِ بی‌رحمِ بی‌تدبیری که فقط بر اساس پولش، سفیدریش و کدخدای طایفه‌اش شده‌است، جز بلا و مصیبت و فاجعه چیز دیگری برای اقوام و طوایف جلب نمی‌کند.
سرداران طوایف باید دیدی وسیع و سینه‌ای گشاده داشته باشند. نباید میان فرزندان طایفهٔ خود و دیگر طوایف فرق قایل شوند. برای یک سردار خوب انسانیت مطرح است، نه طایفه و قوم. سردار عاقل و حکیم، عفو و گذشت را در اولویت کار و برنامه‌اش قرار می‌دهد نه انتقام را.
👇
🕊@Valiallah_rafiee

💠هَٰذَا فِرَاقُ بَيْنِي وَبَيْنِكَ(کهف: ۷۸)؛
[خضر به موسی گفت:]اكنون زمان جدايىِ ميان من و توست

🔹در قطع روابط دوستانه، نیازی نیست یکی‌از دو طرف آدم بدی باشد، اما بازهم جدایی پایان راهِ رفاقت است.
بیرون‌رفتن برخی از انسان‌ها از زندگیَت به معنای پایان زندگی تو نیست، بلکه به معنای بازشدنِ آخرین جزء گره‌خوردهٔ وجودشان از زندگی توست.
روابط دوستانه به غذاهای پلمپ‌شده می‌مانند که هرکدام تاریخ‌مصرفی دارد؛ هر اقدامی پس‌از انقضای تاریخِ مصرف، کُشنده و آزاردهنده است. قطع رابطه‌ای را که تاریخ‌مصرفش تمام شده، هرگز به تأخیر مینداز.
انسانی یافت نمی‌شود که جایگزین نداشته باشد.
هیچ فرصتی، آخرین فرصت زندگی نیست.
تا زمانی که روح در کالبد آدمی‌ست چیزی به نام «پایان» وجود ندارد؛ هر پایانی، آغاز برگِ تازه‌ای در زندگی‌ست.
مردم کسانی را که قرار است بمانند می‌آزارند؛ همیشه آمادگی رفتن را داشته باش.

✍ادهم شرقاوی
✍ ترجمهٔ ولی‌الله رفیعی
👇
🕊@Valiallah_rafiee

بالأخره کتاب طریق علم‌آموزی، ترجمهٔ کتاب معالم إرشادیة از سوی نشر ندوی روی چاپ دید.

🔹در این کتاب صدها جمله و عبارتِ ژرف و شگرف نقل‌شده که به‌قول خواجه حافظ رحمه‌الله «همه بیت‌الغزل معرفت است» و «بنیاد هستیِ آدمی را زیروزبر می‌کند». و در کنارِ دردمندی و انگشتِ ندامت ‌به‌لب‌گزیدن، خواننده را با گُلاب ناب‌ترین سخنانی که در چنتۀ هزاروچهارصدواندی سالۀ عالِمان، مفسران، محدثان، فقیهان و عارفان و مجاهدان یافت می‌شود، زیر آبشاری از امید به ساختنِ آینده‌ای زیبا می‌شویَد و امیدش را به آینده آبدیده‌تر می‌کند.

در پایان از سرور و مرشدِ مشفقم حضرت مولانا مفتی محمدقاسم قاسمی حفظه‌الله صمیمانه تشکر دارم که دعاها و لطف و عنایت و همت پرتوان و جان‌پرورش را در به‌ثمررسیدنِ این ترجمه از این فقیر دریغ نفرمود. «تنَش درست و دلش شاد باد و خاطرش خوش».
هم‌چنین بهترین سپاس‌ها را بدرقۀ راه دکتر محیی‌الدین محمدعوامه می‌کنم که از آغاز تا پایان این برگردان، متن‌های دشوارفهم و دیریاب را با حوصله و خوش‌رویی و گشاده‌دستی حل نمود و حلقۀ وصلی میان این کمترین با مؤلف کتاب قرار گرفت...

✍ولی‌الله رفیعی
👇
🕊@Valiallah_rafiee

💠‏خدانگهدار یحیی

✍️‌ادهم شرقاوی/ ترجمهٔ ام‌رضوان اسماعیل‌زهی ـ عضو انجمن مترجمان کانون «الندوة»

🔹خاک غزه را در جست‌وجویش زیرورو کردند؛ چون تحت‌ِ تعقیب‌ترین مرد این جهانِ تبه‌کار بود! جرمش آزادگی بود؛ زیرا هیچ‌چیزی به‌اندازهٔ تفنگ‌ به‌دست‌گرفتنِ یک آزاده، خاطرِ این جهان برده‌صفت را پریشان‌ نمی‌کند.
همواره بر این باور بود که دنیا بسان جنگلی‌ست که هیچ چیز آن مجانی نیست و هرگز کسی به تو نمی‌گوید که بیا حقت را بگیر! پس اگر در جست‌وجوی چیزی هستی، خودت برخیز و خلاف میل جهانیان آن را به دست آور. لگدی هم با کفش‌هایت به قانون این جنگل بزن!
[اینجا] هرقدر فریاد بزنی، کسی نمی‌پرسد که چه شده است؟! هرقدر خونت ریخته شود، به زخمت نگاهی نمی‌کنند و هرچه اعتراض یا محکوم کنی، هرگز به تو گوش نخواهند داد.
فقط لحظه‌ای که تفنگ و گلوله یا راکت و موشک یاسینِ [قسامی] دستت باشد، فریادهایت را می‌شنوند، و آنگاه صفحهٔ نخست روزنامه‌ها با چهره‌ات رنگین می‌شود!
🔹سرزمین غزه را در جست‌وجویش پاکسازی کردند. در تونل‌ها دنبالش می‌گشتند، به مردم جهان هم گفته بودند که گروگان‌ها را سپرِ خود کرده است تا از مرگ نجات یابد، اما آخرین تصویرش، لرزه به اندام ما و آن‌ها و تمام جهان انداخت! وقتی او را به‌عنوان شکار به تصویر کشیدند، دریافتند که او نه شکار که یک «شکارچی» است! به گمانِ خود، او را تحتِ تعقیب داشتند اما فهمیدند که خودشان در تعقیبِ او بوده‌اند!

🔹سرانجام، در خط مقدم نبرد یک مردِ ایستاده، بی‌باک و آماده برای شهادت را پیدا کردند... کسی که نه به جان خودش، نه به‌ آن‌ها و نه به این دنیا، ارزشی قایل نبود‌!
تصویر شهادتش نیز همچو تصویر زندگی‌اش شگفت‌انگیز خواهد ماند؛ تفنگ به‌ دست و اسلحه به کمر بود، لباس رزمی بر تن داشت، قرآن رفیقش بود‌ و تسبیح در جیبش، اذکار نیز توشهٔ سفرش و خونش گواه راهش!
او عذر به درگاه خدای آورد؛ جمجمه‌اش شکست، سرش شکافته شد و دستش خونریزی کرد و زانویش خُرد شد، اما تا آخرین رمق جنگید، وقتی هم تفنگش افتاد با عصایش آن‌ها را زد! حتی با شهادتش دشمن را شکست داد، دقیقا همانگونه که در زندگی‌اش آن‌ها را به زمین زد!

🔹آری، یحیی کتاب را محکم گرفت و بهانه‌ای برای هیچ‌کس برجا نگذاشت!

اگر آوارگی را به رخ‌اش می‌کشند، اکنون که او نیز زیر آوار است. اگر او را به‌خاطر خون‌ [مردم غزه] سرزنش می‌کنند، خون خودش ریخته شد. اگر به‌خاطر ترک صحنهٔ جهاد ملامتش می‌کنند، این آن‌ها و این جهادش! اگر به‌خاطر این‌‌همه شهید بر او خُرده می‌گیرند، حالا خودش شهید است!
اگر می‌گویند چرا این‌قدر عمر کرده است، بدانند که همهٔ عمرش را در تبعید‌ و تعقیب، اسارت و شهادت و جهاد و انگیزه سپری کرد. اگر او را متهم به آسایش‌ می‌کنند، او که روزگارش را با درماندگی گذراند. اگر به‌خاطر شهدای بدونِ قبر [غزه] سرزنش‌اش می‌کنند، حالا پیکر خودش نیز در دست دشمن است... او از همه چیزش گذشت، حتی از یک تشییعِ شایسته‌ای که زیبندهٔ شأنش باشد! اما آنچه پیش خداست، بهتر و پايدارتر است.

🔹دست از ملامت بردارید! خیلی بد است که یکی را به‌خاطر دلاوری‌اش سرزنش کنند! برایش داد و فغان هم نکنید! کسی که به آرمانش رسیده، گریه ندارد! گریه برای کسی‌ست که نتواند به آرزویش برسد. اما مگر می‌شود کسی همچو او به گمشده‌اش [شهادت] نرسد و گمشده‌ به استقبالش نشتابد! راستی اگر شهادت آرمان ما نیست، پس برای چه در این مسیر قدم برداشته‌ایم و چرا دستان‌مان را بلند کرده دعا می‌کنیم: «خدایا آنقدر از خون ما بگیر که راضی شوی!» یا چرا صبح‌وشام پیمان می‌بندیم که هرگز صحنه را رها نمی‌کنیم و اسلحه را بر زمین نمی‌گذاریم!

🔹باری، دشمن شاهرگ ما را نزده است، چون رزمندهٔ ما [یحیی] هرگز پنهان نشده بود؛ ما از دیرباز است که فرماندهان‌ را پیش از سربازان به خط‌ مقدم نبرد می‌فرستیم. این جنبش زاینده است و این شکاف هم پر می‌شود. اگر دلاوری پیشینیان نبود، دلاوری پسینیان را درک نمی‌کردیم!

🔹سلام ابوابراهیم، سلام بر تو در روزی که دوباره زنده خواهی شد؛ اسلحه به‌دست، لباس رزم بر تن‌ و تسبیح در جیب. آنگاه که از زخم‌هایت خون می‌ریزد، درست همچو روزی که زخمی شدی! سلام بر تو در روزی که با سر شکافته‌ و انگشت بریده و استخوان‌های خردشده، در برابر خدا می‌ایستی و خواهی گفت: خدای من، آیا راضی شدی؟!

🔹و اما شما ای عزیزان و برادران و خویشان یحیی! مصیبت بس دشوار است، پس برایش سوگواری نکنید، چون دیگر رمقی در واژه‌ها نمانده است. سوگِ در فراق او یعنی شهادت در راهش!

🔹ابوابراهیم، با جاودانان، جاودانه بمان!

#انجمن_مترجمان
#ترجمه
🆔 @alnadwah_ir

#مادران_غزه

«بچه‌هایم را خودم تربیت کردم؛
آنان را شجاع و نترس بارآوردم؛
به آنان آموختم که از آتش نترسید و برای نجات جان مردم، خودتان را به آب و آتش بزنید.
الله به آنان شهادت نصیب کرد.
زنان اسیر شده بودند، برای آزادی آنان اقدام کردند، رژیم صهیونیستی ترورشان کرد.
إنا لله وإنا إلیه راجعون.
فرزندانم پیش خدا رفتند.
امروز عروسی فرزندانم است.
عمر و عبدالرازق نجار بچه‌هایم بودند.
الله بهترین‌های دوجهان را در عوض به من خواهد داد. بچه‌هایم برایم شفاعت خواهند کرد.
برادرم و دو تا از خواهرانم شهید شده‌اند.
الحمدلله که بچه‌هایم نیز به مقام رفیع شهادت نایل آمدند.
پروردگارا، به من صبر بده؛
یا رب من راضیم،
تو هم از من راضی باش.
یا رب تو بهترین‌ها و زیباترین‌ها و شیرین‌ترین‌ها را از من گرفتی، من راضیم، تو را شاکرم.
👇
🕊@Valiallah_rafiee

🌷📚رمانی که شهید سنوار در زندان اسرائیل نوشت به زبان فارسی منتشر می شود

🔹به‌زودی رمان خار و میخک اثر شهید یحیی سنوار و با ترجمه خانم اسما خواجه زاده توسط انتشارات کتابستان منتشر خواهد شد.

🔹طبق اعلام روابط عمومی کتابستان، خار و میخک رمانی جذاب است که توسط شهید مجاهد یحیی سنوار در دوران حبس طولانی‌اش در زندان‌های اسرائیل نوشته شده است.

🔸«خار و میخک» نه تنها یک اثر داستانی، بلکه گواهی عمیق بر روح پایدار غزه است. این روایت که توسط یحیی سنوار در میان سایه های زندان های اسرائیل نوشته شده است، از داستان سرایی سنتی فراتر می رود تا نگاهی ناب و بدون فیلتر به آن ارائه دهد.
 
🔸این رمان در 30 فصل خود، انتخاب سخت برخی از آوارگان فلسطینی برای کار در اسرائیل را نیز به نمایش می گذارد. برخی آن را فرصتی برای بهبود شرایط زندگی خود برای خانواده خود می دانستند، در حالی که برای برخی دیگر چیزی جز خیانت نبود.
👇
🕊@Valiallah_rafiee

اکنون وقتش فرارسیده است مادرجان، خودم را در سنگرهای دشمن می‌بینم که آنان را مثل گوسفند سر می‌بُرم، وانگهی جام شهادت را عاشقانه می‌نوشم. سرانجام خودم را در پیشگاه خجستهٔ پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وسلم در بهشت برین می‌بینم که نامم را با صدای بلند فریاد می‌زند و می‌گوید: خوش‌ آمدی یحیی، خوش آمدی یحیی!

✍برشی از کتاب «الشوك والقرنفل/ خار و میخک» اثر شهید یحیی سنوار
✍ترجمهٔ ولی‌الله رفیعی
👇
🕊@Valiallah_rafiee

خواب عجیب مادر، بعد از مرگ پسرش‼️
کلیک کنید روی لینک و داستان رو از زبان مادر این پسر بشنوید👇🏻
مادری بعد از مرگ پسرش خواب دید که…🚫
.

https://t.me/addlist/Hoxg-b9ma6Y3NGU0
https://t.me/addlist/Hoxg-b9ma6Y3NGU0

نظر یکی‌از مادران راجع‌به سخنان دیروز بنده👆
شما نیز نظراتتان را راجع به سخنان دیروز بنده کامنت کنید.
چه پیشنهادی به پیشوایان دینی دارید؟
سخنرانان و ایمهٔ جمعه و جماعت چه رویکردی را برای تربیت بهتر نسل جدید پیش بگیرند؟

#واژه‌سازی

واژهٔ «ماتن» عربی نیست. طلاب علم می‌گویند: «ماتن» و «شارح»!
ما در ادبیات عرب واژه‌ای به نام «ماتن» نداریم. «صاحب المتن/نویسنده» درست است.
#محمدعوامه
🌹🥰♥️✅
👇
🕊@Valiallah_rafiee

#خطبه_جمعه
🎙موضوع: تربیت اسلامی فرزندان(۱)

🎙 #فایل_صوتی سخنان استاد ولی‌الله رفیعی در مراسم نماز جمعه اهل‌سنت گالیکش، ۶مهرماه ۱۴۰۳.
👇
🕊@Valiallah_rafiee