از آن‌دست شوهرانی نباش که هرگاه با مصیبتی روبرو می‌شوند و مشکلی برای‌شان پیش می‌آید، خشم خود را بر همسرشان فرو می‌ریزند و ازدواج، خانواده و فرزندان را مقصر می‌دانند؛ آن‌شوهرانی که باقی عمر خود را در ندامت به‌سر می‌برند و مدام تکرار می‌کنند که در دوران مجردی شادتر بوده‌اند.
دوست من، تو در توهم و اشتباهی!
تو در آن دوران نیز هرگز خوشحال نبودی، از لحاظ روانی هم آن‌قدر که فکر می‌کنی، آرامش نداشتی. دائم شاد و خندان مانند یک ساده‌لوح نبودی. احساس کسالت داشتی، از تکرار شکایت می‌کردی، یک‌نواختی را نفرین می‌کردی و برای فرار از فشارِ شهوت، به نزاع با خواهر و برادر یا پدر و مادر پناه می‌بردی. آیا این‌ها را فراموش کرده‌ای؟ تو مانند کودکی که مدام خواسته‌ای را گاه با اشاره و گاه صریح و بارها به شوخی تکرار می‌کند، می‌گفتی: «مرا زن بدهید، مرا زن بدهید! می‌خواهم ازدواج کنم، می‌خواهم ازدواج کنم!».
زندگی، در هر مرحله‌ای که باشد، ترکیبی یگانه از دستاوردها و مشکلات، امیدها و دردها، خوشنودی‌ها و ناخوشنودی‌ها و شادی و رنج است.
زندگی زناشویی‌ات را همواره تازه کن و پایه‌های اتحاد خود با همسرت را تقویت نما. اجازه نده که زندگی شما به تکرار و یک‌نواختی و کسالت بیفتد. یک گردش کوچک، یک هدیهٔ ساده و غیرمنتظره، تکرار جملات محبت‌آمیز، نشان‌دادن وفاداری و ابراز احساسات صادقانه و تأکید بر عهد و پیمان، همهٔ این‌ها چیزهای کوچکی هستند که می‌توانند رابطه را همیشه زنده نگه دارند. این‌چیزها در حقیقت هیچ هزینه‌ای هم برای تو ندارند. به موارد کوچکی که رابطه را به فنا می‌دهد، آویزان نشو!
خواهش می‌کنم پاکی و صافی زندگی‌ات را با دست خود خراب نکن و لحظات شیرینش را تلخ نساز. از اسباب نزاع پرهیز کن و از بهانه‌های اختلاف بگذر. هنر خود را در ایجاد دلایل جدایی و دل‌سردی به‌کار نگیر، چراکه هیچ چیز کشنده‌تر از دعواهای دائمی برای زندگی زناشویی نیست.
با این‌وجود، ما انسان هستیم. اگر میان شما نزاعی رخ داد، اجازه نده این دعوا تا نیمه‌شب ادامه پیدا کند، چه رسد به اینکه تا روز بعد و روزهای دیگر کشیده شود. آنچه را گذشت فراموش کن، او را در آغوش بگیر و سرش را روی سینه‌ات بگذار. سپس شروع به صحبت کن. حتی سرسخت‌ترین و لجوج‌ترین زن دنیا، هرچقدر هم که سرد باشد، بلافاصله نرم می‌شود. خواهش می‌کنم دوباره به من نگو که او مقصر است. تو بزرگ‌تری، تو بزرگ و سرپرست و مربی خانواده‌ای.
ابولمی
ترجمه: صبغت الله عاکف
@Sebghatullah_Akef
دوست من، تو در توهم و اشتباهی!
تو در آن دوران نیز هرگز خوشحال نبودی، از لحاظ روانی هم آن‌قدر که فکر می‌کنی، آرامش نداشتی. دائم شاد و خندان مانند یک ساده‌لوح نبودی. احساس کسالت داشتی، از تکرار شکایت می‌کردی، یک‌نواختی را نفرین می‌کردی و برای فرار از فشارِ شهوت، به نزاع با خواهر و برادر یا پدر و مادر پناه می‌بردی. آیا این‌ها را فراموش کرده‌ای؟ تو مانند کودکی که مدام خواسته‌ای را گاه با اشاره و گاه صریح و بارها به شوخی تکرار می‌کند، می‌گفتی: «مرا زن بدهید، مرا زن بدهید! می‌خواهم ازدواج کنم، می‌خواهم ازدواج کنم!».
زندگی، در هر مرحله‌ای که باشد، ترکیبی یگانه از دستاوردها و مشکلات، امیدها و دردها، خوشنودی‌ها و ناخوشنودی‌ها و شادی و رنج است.
زندگی زناشویی‌ات را همواره تازه کن و پایه‌های اتحاد خود با همسرت را تقویت نما. اجازه نده که زندگی شما به تکرار و یک‌نواختی و کسالت بیفتد. یک گردش کوچک، یک هدیهٔ ساده و غیرمنتظره، تکرار جملات محبت‌آمیز، نشان‌دادن وفاداری و ابراز احساسات صادقانه و تأکید بر عهد و پیمان، همهٔ این‌ها چیزهای کوچکی هستند که می‌توانند رابطه را همیشه زنده نگه دارند. این‌چیزها در حقیقت هیچ هزینه‌ای هم برای تو ندارند. به موارد کوچکی که رابطه را به فنا می‌دهد، آویزان نشو!
خواهش می‌کنم پاکی و صافی زندگی‌ات را با دست خود خراب نکن و لحظات شیرینش را تلخ نساز. از اسباب نزاع پرهیز کن و از بهانه‌های اختلاف بگذر. هنر خود را در ایجاد دلایل جدایی و دل‌سردی به‌کار نگیر، چراکه هیچ چیز کشنده‌تر از دعواهای دائمی برای زندگی زناشویی نیست.
با این‌وجود، ما انسان هستیم. اگر میان شما نزاعی رخ داد، اجازه نده این دعوا تا نیمه‌شب ادامه پیدا کند، چه رسد به اینکه تا روز بعد و روزهای دیگر کشیده شود. آنچه را گذشت فراموش کن، او را در آغوش بگیر و سرش را روی سینه‌ات بگذار. سپس شروع به صحبت کن. حتی سرسخت‌ترین و لجوج‌ترین زن دنیا، هرچقدر هم که سرد باشد، بلافاصله نرم می‌شود. خواهش می‌کنم دوباره به من نگو که او مقصر است. تو بزرگ‌تری، تو بزرگ و سرپرست و مربی خانواده‌ای.
ابولمی
ترجمه: صبغت الله عاکف
@Sebghatullah_Akef
