Маъмур МУСУЛМОН.
УЙМОЗОР
ёхуд бўғма илон қиссаси
(воқеий қисса)
САККИЗИНЧИ ҚОТИЛЛИК.
Ҳаёт инсон тузган режаси бўйича бўлавермайди! Икромнинг ҳафсаласи пир бўлиб, хотини билан ортига қайтаётганди. Улар истаристамас икки шаҳар оралигида қатнаётган "РАФ " машиналарининг бирига ўтиришди.Жаббор ака нуфузли идорадан чиққан комиссия аъзоларининг бирини ташлаб, ўзи уйига ўтиб кетмоқчи эди. Шундай ҳам бўлди.Бироқ, йўл четидаги бекатда Жаббор аканинг тақдирига эрхотинни учратиш ёзилганди.
- Мен йўлда қоламанда . - деди Жабборака нотаниш йўловчиларга.
- Майли, - шошиб машина эшигини очди Икром, - у ёгига бирор нарса чиқиб қолар.
- Ўтиринглар, - деди ҳайдовчи, - олд ўриндиқ синган. Илтимос, орқага ўтиб олинг.
Икром жойини ўзгартирди. Қўлидаги сумкасини эҳтиётлаб, оёқлари орасига қўйди. Унинг ичида қизалоғининг лозимчаси, кўйлакларидан ташқари, қирқма милтиқ, тросс-сиртмоқ ва темиртрубадан махсус тайёрланган тўқмоғи ҳам бор.
- Кеч қолибсизлар.-гапга тушди ҳайдовчи машина озгина йўл юргач.
- Меҳмондан келяпсизларми?
- Ҳа, жуда кеч қолдик,-жавобберди йўл овчи.
- Меҳмондорчиликни ўрнига кўймагунча руҳсат беришмади.
- Нимасини айтасиз, ука! Ажойиб халқда."Жигули " шаҳарга кириб борганида атроф қоронғулашиб қолганди. Шаҳарда деярли киракаш машиналар кўринмасди.
Жаббор ака эр-хотинни ора йўлда сарсон бўлаётганлигидан ҳижолат чека бошлади. Айниқса, жувоннинг “ уйда ёш қизалогим қаровсиз бир ўзи қолди" деганига ич-ичдан раҳми келди.
- Жон амаки, - бўзлай бошлади жувон, - Йўқ, деманг. Хизмат ҳаққингизни ошириб берамиз.
- Мен киракаш эмасман, - жавоб берди аёлга Ж аббор ака.
- Бироқ, сизларни элтиб қўйишга бензиним етармикан!?У машинанинг ёнилғи идишдаги бензинни ўлчаб кўрди.
- Қани ўтиринглар-чи,-кўнгилчанглигига борди ҳайдовчи, - бензинни йўлдан куйиб олармиз. Улар йўлга тушишди.
* * *
Уфқ ёриша бошлади. Аёл тунни бедор ўтказди. Унинг эри ишдан қайтиб келмади. Ҳаёл, Раъно опани ҳар ёққа олиб қочди. У зоқ йўл-да! Йўл-пўл-да бирон-бир кор-ҳол рўй бермадикин-а?! Жувон кўчанинг у юзидаги қўш тавақали дарвозадан ичкарига мўралади.Ҳовли саҳнига аллақачон сув сепилиб, супириб қўйилганди. Бироқ, ҳеч ким қўринмади. Аёл бир-икки қадам ичкарига кирди.
- Ака!
Жувоннинг товуши мунгли, маъюс айни чогда синиқ эшитилди.
- Ака!
Аёл овозини бироз баландлатди.
- Ҳу-у-в! Ҳозир!
Огил тамондан кимдир товуш қилди. Келин сигирни согиб бўлганди. У қозиқдаги бузоқни бўшатиб, ўзи челакдаги сутни кўтариб, ҳовли саҳнига юра бошлади. Даҳлиз эшиги очилиб, ичкаридан эллик беш-олтмиш ёшлар чамасида аёл чиқди.
- Келинг, Раънохон,-деди аёл ва унга пешвоз юрди.
Уйқусизлик, айниқса, бесарамжонлик Раъно опани анчагина толиқтириб қўйганди. Унинг юзлари, кўзлари,.қавоқлари силлиқиб қолганди.
- Раънохон, айланай,- овсинидан ҳавотирланди Раҳима опа,- тинчликми, тобингиз қочдими?
Йўқ, - ж авоб қайтарди ж увон ,-укангиз ишдан қайтиб келмадилар.
- Товба, қаерда қолдикин-а?!
- Туни билан йўл қарадим, - аёлнинг кўзлари ёшланди ,-ана келар дейман йўқ , мана келарми дейман йўқ.
- Даданг қаердала, - Раҳима опа келинидан сўради.
Келин челакни ерга кўйиб, ўзи Раъно опа билан кўришишди.
- Боғдала!
- Ҳой , дадаси, - турмуш ўртоғини чақириб, боғ томонга юра бошлади аёл, - қаердасиз?
Юсуф ака уз оқ йил ҳар хил соҳаларда, раҳбарлик лавозимларида ишлаб, нафақага чиққанди. Эл-юрт ўртасида катта ҳурмат - этиборга сазавор бўлган киши. Ҳаётининг қолган дамларини набиралари даврасида, маҳалла аҳли ўртасида ўтказишга қарор қилганди.
- Эркак киши кўчанинг одами, - деди у аёллар келтирган ҳабардан ташвишланаётган бўлса-да сирни бой бермай,- идорада иш кўпайиб қолгандир. Комиссиямиз бор деяётгандек бўлганди.
- Илоҳим,- Раъно ола ўзини тута олмади. Кўзларидан шашқатор ёш қуйилди.
- Болаларнинг бахтига...
Юсуф ака келинининг кўнглини кўтарди. Раҳима опа овсинини кўчагача кузатиб чиқди.
- Қизиқ,-деди ўзига-ўзи Юсуф ака ,- Абдужабборнинг бунақа одати йўқ эди. Тинчликмикин?! Юсуф ака ўғли Ботиралини ҳузурига чорлади.
* * *
- Нега боришмади,-елка қисишди идорадагилар.-тушдан кейин Марказдан келган икки комиссияни олиб чиқиб кетганди-ку!
Марказ қочиб кетмаган. У ёққа бир соат ,бу ёққа бир соат.Борин
