Science and Religion

✅دین آنلاین برگزار می‌کند:
🛑قدر وحی

قرآن معاصر
پاسخ به یک پرسش:
انسان امروزی چه مواجه‌ای با قرآن می‌تواندداشته باشد که  با آن انس پیدا کند؟


میزبان: نورا نوری‌صفت

میهمان‌ه


⭕️عباس علی منصوری
تاریخ:۱۴۰۳/۱۲/۱۸
ساعت:۲۱
عنوان: غلبه انذار در قرآن و تأثیرش بر مخاطب غیر مستقیم


⭕️علی سلطانی
تاریخ: ۱۴۰۳/۱۲/۱۹
ساعت:۲۱
عنوان:ملول از نفَس فرشتگان؛ تأملاتی در هم‌افقی با قرآن در جهان جدید


⭕️محمد‌جواد ادبی
تاریخ: ۱۴۰۳/۱۲/۲۰
ساعت: ۲۱
عنوان: موازنه ی نشانه های آفاقی و دلالتهای انفسی در مواجهه با متن مقدس از منظر ابن عربي


⭕️همایون همتی
تاریخ:۱۴۰۳/۱۲/۲۱
ساعت:۲۱
عنوان:  پیام قرآن برای بشر مدرن


⭕️انشالله رحمتی
تاریخ: ۱۴۰۳/۱۲/۲۲
ساعت: ۲۱
عنوان:  تفسیر معاصرانه قرآن


⭕️امیر مازیار
تاریخ: ۱۴۰۳/۱۲/۲۵
ساعت: ۲۱
عنوان: واسازی الهیات سنتی؛ راهی برای تقرب به قرآن


⭕️زهرا اخوان‌صراف
تاریخ: ۱۴۰۳/۱۲/۲۶
ساعت:۲۱
عنوان: قرآن و سفرخودیابی


⭕️ رضا بهشتی معز
تاریخ: ۱۴۰۳/۱۲/۲۷
ساعت: ۲۱
عنوان: قرآن: دشواره خوانش رهایی‌بخش

⭕️محمد فولادی
تاریخ: ۱۴۰۳/۱۲/۲۸
ساعت: ۲۱
عنوان: نظام حاکم برقرآن برای فهم تمام آیات


⭕️محمد سوری
تاریخ: ۱۴۰۳/۱۲/۲۹
ساعت: ۲۱
عنوان:
تجربهٔ مواجههٔ شخصی با قرآن


⭕️محمدباقر کریمیان
تاریخ: ۱۴۰۳/۱۲/۳۰
ساعت: ۲۱
عنوان: نشانه‌ها و پاسخ پرسش‌ها


⭕️علی حیدری یساولی
تاریخ: ۱۴۰۴/۱/۱
ساعت ۲۱
عنوان: به بهار بنگر ای دل که قیامت است مطلق

⭕️سروش دباغ
تاریخ: ۱۴۰۴/۱/۲
ساعت: ۲۱
عنوان: سالک مدرن، متن مقدس و تخاطب

⭕️مهدیه کسایی‌زاده
تاریخ: ۱۴۰۴/۱/۳
ساعت: ۲۱
عنوان: ارزش انسان محور وحی


🆔 @dinonline

📎 پيوند به سایت دین‌آنلاین
dinonline.com

صفحه اینستاگرام دین‌آنلاین
https://www.instagram.com/dinonline

🔴 دین به مثابه داروی ضدافسردگی؟!

📌 در این ویدئو رابرت سپالسکی، دانشمند علوم اعصاب خداناباور می‌گوید:
دین منحصربه فردترین و جهان‌شمول‌ترین اختراع بشر است. من به عنوان یک #آتئیست عقیده دارم جهانی افسرده‌کننده‌، بی‌تفاوت و بی‌احساسی در بیرون است و زمانی که شما مذهبی هستید احتمالا خطرات سبک زندگی کمتری دارید.
وی دین‌داری اجتماعی را رویکردی تکاملی برای نوع بشر می‌داند و اشاره می‌کند که تجربه دینی می‌تواند، برون‌رفتی از مسئله شر فراهم کند؛ چالشی که همواره در برابر دین‌داران قرار داشته است.

🔶 زیرنویس‌ فارسی و تدوین: علی محمودآبادی دانشجوی فلسفه علم دانشگاه صنعتی شریف.

"مدرسه بین المللی خداباوری شریف"
💟  Theism.school‌
🆔  Theismschool


🌐کانال «Science and Religion»:
🆔 @ReligionandScience2021

آیا خدا قابل اثبات است ؟

اثبات منطقی و قطعی در دنیای ریاضی وجود دارد که بر اساس  مفروضات معین ، گزاره ای معین را با روش استدلالی مورد قبول طرفین به اثبات می‌رسد. بکارگیری این روش در دنیای غیر ریاضی نیازمند اطمینان از درستی مفروضات و درستی روند استدلال است. روشن است که اگر مفروضات را هم بخواهیم اثبات کنیم باید دست به دامان مفروضات دیگری شویم و نهایتا باید از گزاره هایی شروع کنیم که درستی آنها ازطریق اثبات به دست نیامده باشد!!

اما در مورد خارج از ریاضیات، ما با پذیرش یا باور انسانها سر و کار داریم که هر کسی بر اساس وضعیت روانشناختی خود و باورهای پایه‌ای که برای خود ساخته است روی پذیرش یا عدم پذیرش گزاره ها نظر می‌دهد. البته این سخن به معنای آن نیست که حقایق مطلقی در جهان نداریم بلکه به معنای آن است که دسترسی ما به حقایق جهان از کانال فهم درونی و وضعیت روانشناختی ما می‌گذرد که اگر به درستی تنظیم نشده باشند ممکن است نتایج نادرستی هم به بار آورند.

وقتی سخن از اثبات مطلبی می‌کنیم ممکن است وضعیت روانشناختی و باورهای طرف مقابل، امکان پذیرش مطالب را نداشته باشد حتی اگر درست باشند و ما هیچ مسیری برای اثبات یک مطلب درست به آن فرد نداشته باشیم.

فهمیدن و درک کردن، موضوع ساده‌ای نیست که صرفا با عقل و منطق و مشاهده بتوان حقیقت را از غیر حقیقت تشخیص داد!!! وضعیت روانشناختی درونی و باورهای ابتدایی و پایه‌ای، ذهن انسان را کنترل می‌کنند که اگر تنظیمات غلطی یافته باشند فرد را از فهم حقیقت محروم خواهند ساخت.

به همین دلیل است که پاکی دل و صداقت و روان سالم شرط مهمی در فهم حقیقت هستند و بدون آنها اثبات قطعی برای وجود خدا معنایی ندارد. خداوند عالم خودش از اینجور اثباتهای قطعی برای خودش در جهان قرار نداده است تا ما بخواهیم دنبال اینگونه اثباتهای قطعی باشیم که جلوی هر فردی بگذاریم فورا خاضع شود!!!  این سخن خداوند است که اگر می‌خواستیم همه را به جبر هدایت می‌کردیم. یعنی خدا برای خودش اثباتی که جبرا همه به آن گردن نهند قرار نداده است!! در واقع رسیدن به خدا نیازمند یک عمل صادقانه درونی و مسولانه است و اگر کسانی نخواهند از فهم درونی و اطلاعات درونی خود بهره ببرند و در پی خوب و هوس‌های این جهان باشند هیچ عقل و منطق و استدلالی نمی‌تواند آنها را به خدا برساند!!  اثبات‌های معتبر برای وجود خدا فقط ارائه شواهد است که در دل با فطرت حق جو و صادق اثر دارد و منجر به پذیرش خدا از جانب او می‌شود. از نظر من بهترین برهان همان برهان نظم است که در روایت‌های جدید آن که بر اساس نظم به معنای  تولید اطلاعات قرار دارد و تنظیم ظریف جهان و بیگ بنگ و قوای ذهنی و درونی انسان هستند که در یک دل سالم، وجود خدا را مبرهن می‌سازند. اما برای یک ذهن دور مانده از اصل خویش تمامی این موارد با تصادف و توهم به کناری گذاشته می‌شود.


🌐کانال «Science and Religion»:
🆔 @ReligionandScience2021

عقل چیست؟

به جای پاسخ به این سوال بهتر است به توانایی های خاص انسانی که مستقیما به آنها دسترسی داریم اشاره کنیم و بعد ببینیم آیا توانایی دیگری هم داریم یا نه. اگر مجموعه این توانایی‌ها را به دست آوریم که رویهم به ما قدرت عمل و اندیشه را می‌دهد می‌توانید این مجموعه را عقل انسانی بنامید. به همین دلیل، عقل یک واحد یکپارچه نیست و در درک آن هر کسی به یکی از این اجزا اشاره می‌کند و این مفهوم را دچار ابهام می‌کند. اما،  مجموعه‌ای از قوای انسانی درگیرند تا اندیشه و عمل را در ما شکل دهند. به همین دلیل سخن از یک قوه خاص به نام عقل اشتباه برانگیز خواهد بود.

۱) قوه منطقی: ما دارای منطق ذهنی خاص خود هستیم که توانایی بیان کردن و گزاره سازی را به ما می‌دهد و بین گزاره ها رابطه نتیجه گیری و استنتاج برقرار می‌کند که همان استدلال کردن است.  اصلا امتناع تناقض و طرد شق ثالث و گزاره های تحلیلی و آنچه که معمولا بدیهیات عقلی می‌نامند ناشی از همین قوه است.

۲) شهود و مشاهدات مستقیم: توانایی کسب اطلاعات از بیرون و درون توسط قوای دیگری انجام می‌شود که حواس پنجگانه بخشی از آن است و شهود درونی هم نسبت به خود و حالات روحی و روانی خود هم داریم. این قوه وظیفه تهیه اطلاعات اولیه در ما را دارد که علم و دانش خود را بر اساس آنها بنا می‌کنیم.

۳) قوه نظریه پردازی: ما می‌توانیم بر اساس اطلاعات به دست آمده ازطریق شهود و منطق ذهنی خود ، جهان‌هایی را به همراه قوانینی در آن به تصور در آوریم تا بتوانند تبیینی از  آن اطلاعات ایجاد کنند که آنرا نظریه پردازی می‌نامند. آنچه که علم در معنای امروزی آن نامیده می‌شود حاصل این توانایی نظریه پردازی است. آنچه که خلاقیت در انسان نامیده می‌شود نیز حاصل این توانایی خاص انسانی است که چیزی را تولید می‌کند که قبلاً نبوده است.

۴) قوه احساسی: ما نسبت به جهان دارای احساس خواستن یا نخواستن هستیم که موجب حرکت و عمل ما در زندگی می‌شود. شور انسان در زندگی و عشق به چیزی یا نفرت از چیزی، همگی حاصل از این ویژگی انسان است که مرکز اصلی کنترل کننده رفتار انسانی است.

۵) خود فعال انسانی: این عامل، همانیست که من نامیده می‌شود. ما آنرا همان فاعل مختار می‌نامیم که هویت وجودی یک فرد را تشکیل می‌دهد. این خود انسانیست که مجهز به قوای بالا است و ازطریق علم و دانشی که موارد (۱) و (۲) و (۳) به او داده‌اند و در راستای اهداف و خواسته‌هایی که مورد (۴) برایش به وجود آورده‌اند عمل می‌کند تا به اهداف خود برسد.

حال باید گفت که اگر منظور از عقل، قوه‌ای است که درستی با نادرستی گزاره ها را تشخیص می‌دهد ، این مربوط به سه مورد اول است که البته تحت تاثیر مورد چهارم و خود انسانی هم قرار می‌گیرد زیرا از اطلاعات اولیه تهیه شده توسط شهود می‌تواند برخی را بپذیرد و برخی را توهم بداند همانگونه که برخی ، اختیار و من انسانی و خودآگاهی را توهم می‌دانند و در پذیرش نظریه‌ها هم دست باز است در اینکه کدام را حقیقت بداند و کدام را ناقص بداند و کدام را بیخود بداند!!! آن سه مورد اول اجباری برای پذیرش ایجاد نمی‌کنند و خود انسانی امکان آنرا دارد که دست به انتخاب بزند و هر کدام را که خواست حقیقت بداند!!! بنابراین در اینجا باید گفت خود انسانی بخشی از آن سیستمی است که می‌خواهیم عقل بنامیم. چون تشخیص خود را صائب می‌داند.

اگر عقل آن چیزی باشد که خوبی و بدی و درستی احساسات و خواسته‌ها را تشخیص می‌دهد، این قوه احساسی است که مسول ایجاد احساس و خواسته است ولی در پذیرش یا عدم پذیرش آنها باز هم خود انسانی تصمیم‌گیر خواهد بود در نتیجه مجددا خود انسانی را باید بخشی از همان عقل بدانیم.

اما معمولا منظور از عقل آن سیستمی است که به درستی عمل می‌کند و انسان را به حقیقت می‌رساند ، ولی خود انسانی رها است و برخی به راههای درست و علم درست می‌رسند و برخی نمی‌رسند. ظاهراً غیر مستقیم همه پذیرفته‌اند درست و غلطی در جهان وجود دارد که آنهایی که به آن می‌رسند قوای خود را به درستی بکار برده‌اند و به آن رسیده‌اند و این فرایند را بکارگیری عقل نامیده‌اند!!!
 

به این ترتیب واژه «عقل» اشاره به یک فرایندی می‌کند که انسان را به نتایج درستی می‌رساند و در این فرآیند عوامل مختلفی درگیر هستند که ۵ مورد بالا از عوامل اصلی درگیر در این فرآیند هستند‌.


پس بهتر است دنبال موجود خاصی به نام عقل نگردیم آنچه که وجود دارد ۵ مورد بالا هستند که با یکدیگر مشغول کار هستند و هر کس به نحوی از آنها استفاده می‌کند و اینکه چه کسی به درستی از آنها استفاده کرده است ( که با اصطلاح بکارگیری عقل بیان می‌شود) یا غلط از آن استفاده کرده است، قضاوتش با جهان است که چه چیزی را برای آنها رقم بزند.

🌐کانال «Science and Religion»:
🆔 @ReligionandScience2021