📖രചനാവേദി📝™

മുല്ലയും താരകവും

അന്തിമാനചോപ്പ് മാഞ്ഞു നിലാവ്പൂക്കും നേരത്തിലൊരു നക്ഷത്രതുണ്ട്
ഭൂമിയിലേക്ക് വിരുന്നു വന്നു ...

തേടിനടന്നൊരു കുഞ്ഞു കിനാവിനെ കാണാനില്ലാതെ അവൾ ഒറ്റയായി
അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു ...

മൂടിക്കെട്ടിയ ആകാശത്തിന്റെ ഏതോ
കീറിലൂടെ ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്ന നിലാ വെളിച്ചത്തെ സാക്ഷിയാക്കിയവൾ
ഭൂമിയെ അളന്നു മുറിച്ചു നടന്നു ...

കേട്ട മുത്തശ്ശികഥകളിൽ നിന്ന്
വിഭിന്നമായൊരു ഭൂമിയും ഭൂമിയിലെ
രാത്രി രാജാക്കളും അവളെ ഭയപ്പെടുത്തി ...

നിലവിളിച്ചോടിയവൾ ചെന്നെത്തി
നിന്നതോ ഇരുട്ട് കുത്തി നിറച്ചൊരു
കാനന കൂട്ടിൽ ..

മിന്നികത്തിയ മായക്കാഴ്ചകളെക്കാൾ
അവൾക്ക് അഭയം ആ കാനന കൂടായിരുന്നു

എങ്ങുനിന്നോ ഒരു രാപ്പാടി അവളെ സ്വാഗതം ചെയ്തു

ഇല്ലിമുളം കൂട്ടിൽ ഈണം മീട്ടിയ തെന്നലവളെ തൊട്ടുവിളിച്ചു വഴിയൊരുക്കി

വെള്ളി കോലുസിന്റെ കിലുകിലുക്കം വരദാനമായി നൽകിയൊരു കാട്ടാറ് അവൾക്കായി തണുപ്പുള്ള താളങ്ങൾ നൽകി

ഭയം വിട്ടകന്നവളുടെ മന്ദസ്മിതം വിരിഞ്ഞ മുഖത്തേക്ക് ആരോ ഓടിയടുത്തു തൊട്ടു
തലോടി പോയി

അവളൊന്നുകൂടെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി

പൂത്തുലഞ്ഞ മുല്ലപൂക്കൾ തനിക്ക് മുന്നിൽ
ചിരി തൂകുന്ന

രാത്രി മുല്ലയുടെ പരിമളം അവളെ പുതപ്പിച്ചു നിനക്ക് ഞാനുണ്ടെന്നു പറയാതെ പറഞ്ഞു ....

✍🏻മുല്ല

ഞാൻ കൊരുത്ത മാലയിൽ
നീയുമ്മ വെച്ച നാളുകൾ

ഞാൻ നൽകിയ കരിവളകൾ കിലുക്കി കാണിച്ച ഇന്നലെകൾ

കൊലുസിൻ ചെത്തം മെല്ലെയാക്കി പമ്മി വന്ന രാവുകൾ
വഴിയരുകിൽ കാത്തുനിന്ന മഞ്ഞു പെയ്ത പുലരികൾ
പാടെ മാഞ്ഞു പോയില്ല
ഇനിയും മറവി എടുത്തില്ല ..

വിരലുകോർത്തു നടന്നു നീങ്ങിയ.പാടവരമ്പുകൾ പുറകിലുണ്ട് ....

വെയിൽ മറച്ചു കൂട്ടുനിന്ന ഇടവഴികൾ ഇന്നുമവിടെയുണ്ട് ..

നടവഴിയിൽ പൂത്തുനിന്ന മൈലാഞ്ചി കാടുകൾ ..

വഴിയരികിൽ കളിയാക്കി
ചിരിച്ചു കാട്ടിയ ചില മുഖങ്ങൾ

നമുക്കായി കൂട്ടുവന്ന കുളിരുള്ള
കാറ്റുകൾ

നാണിച്ച മിഴിയത്രയും തെളിച്ചുകാട്ടിയ പൂനിലാവ്

ഒന്നെന്നു വരച്ചുകാട്ടിയ നമ്മുടെ
നിഴലും

ആദ്യമായി ഞാൻ നൽകിയ
ചൂടുള്ള ചുംബനവും

പാടെ മരിച്ചിട്ടും
ഞാനെന്ന ജീവനിൽ നീ
പാതിപോലും മരിച്ചില്ല ..

✍🏻 മുല്ല

നഷ്ടം
മഴയായ് പൈതുതോർന്നു വർഷം
പുഴയായ് ഒഴുകിയകന്നു വീണ്ടും
നിൽക്കുവാൻ നേരമില്ലാതെ
പൂച്ചപ്പാദങ്ങളിൽ ഓടിയകന്നു...

മാറുന്നു മാറാത്ത മാറാലകെട്ടിയ ചുവരിലെ കലണ്ടർ..
മാഞ്ഞുപോയ മുഖങ്ങളും അവരുടെ മായാത്ത ഓർമ്മകളും
ബാക്കിയായി കൂടെ ഉണങ്ങാത്ത നെഞ്ചിൻ മുറിവുകളും...

പുതിയൊരു കാലം വരികയാണ്
ഒരു ചുവടുകൂടി അന്ത്യത്തിലേക്കാടുപ്പിക്കുന്ന
പുതിയൊരുകാലം...

ഇനിയെത്ര ദൂരമെന്നറിയില്ല..
മുന്നേ പോയ പ്രിയരൊന്നും തിരികെ വരികയുമില്ല..
മഞ്ഞിലൂടെ മഴിയൂലൂടെ
കാനനവും കടലും താണ്ടി
കാലമേ ഞാനും കൂടെയുണ്ട്...

തെന്നലിൽ എൻ അവസാന ശ്വാസം ചെന്ന് ചേരുന്നതു വരെ
ഞാനും കൂടെയുണ്ട്....

✍🏻Noushad

ഏകാന്തതയിലേക്കൊരുങ്ങുമ്പോൾ

ചിരി മുട്ടിയ ജാലകമെല്ലാം
ഞാനാദ്യം കൊട്ടിയടച്ചു ...
വഴിവക്കിലെ കാഴ്ച്ചകളൊക്കെ
ഇരുളാലെ മൂടിമറച്ചു ...

തണലേകിയ പൂമരമെല്ലാം
ഞാനിന്ന്  വെട്ടി മുറിച്ചു ..
തണുപ്പേകിയ മഴമുത്തുകളെ
ഇറകെട്ടി തടഞ്ഞു നിറുത്തി ..

കെട്ടിവെച്ച ചരടുകളെല്ലാം
പൊട്ടിച്ചുദൂരെയെറിഞ്ഞു
കൂട്ടുകൂടിയ കൂട്ടവുമാകെ
കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞു ദൂരെകളഞ്ഞു

കയറൂരിയ ചിന്തകളെല്ലാം
കയറിട്ടു കെട്ടിമുറുക്കി
ഓർമ്മയിലെ ഓളങ്ങളെ
തടകെട്ടി തടഞ്ഞു വെച്ചു ...

പണ്ടെങ്ങോ ഉള്ളൊരു പ്രണയം
പാടെ ഞാനും മറക്കാനൊരുങ്ങി
പിന്നെയും വന്നവരെയാകെ
മറന്നെന്നു പറഞ്ഞു പഠിച്ചു ..

സ്വന്തമെന്ന വാക്കിന്നർത്ഥം
അറിയാതെയായി നടിച്ചു
ബന്ധമെന്ന ബന്ധനമെല്ലാം

മറ്റാരോ എന്നു പതിച്ചു ...

ആദ്യമാദ്യം നിന്നെ ഞാനും
അകലേക്ക് നീക്കി വെച്ചു
പിന്നെ ഞാനെന്നിലുള്ള എന്നെ
തന്നെ കൊന്നു ചിരിച്ചു ...

കള്ളങ്ങൾ കണ്ടു മടുത്തു
കപടതയുടെ രൂപമറിഞ്ഞു
സ്നേഹത്തിൻ വിലകൾ കേട്ടു
മുഖമൂടികൾ പലതും കണ്ടു ..

എനിക്കൊന്നു തനിയെ
പോണം
തനിച്ചെന്നു പറഞ്ഞു
പഠിക്കണം ..

✍🏻മുല്ല

ഇല്ലാ കാലം


ചോരാത്ത മേൽക്കൂര കാണാൻകൊതിച്ചന്ന്
പട്ടിണിമാറിയില്ലെന്നുമ്മ പറഞ്ഞത്രേ ..

കരുമ്പുള്ളിയില്ലാത്ത കുപ്പായം ചോദിച്ചാൽ
സക്കാത്ത് കിട്ടട്ടെ വാങ്ങാമെന്നത്രേ ...

പാലില്ലാ ചായയിൽ ഇത്തിരി മധുരമേ ഞാനന്ന് കൊതിയോടെ ചോദിച്ചുള്ളൂ ..
ജഡകെട്ടിയ മുടിയില് എണ്ണയൊന്ന്കോതുവാൻ കായില്ല കയ്യില് മറുപടിയത്രേ..

ഇത്തിരി കോയി കൂട്ടിയതന്ന് മൊയ്‌ലേര് കഴിച്ച
ബാക്കിയിൽ നിന്നത്രേ ..

പയഞ്ചോറ് അല്ലാത്ത പ്രാതല് കണ്ടത് പെരുന്നാള് വന്ന അന്നത്രേ

പുളിച്ചാറ് കൂട്ടിമടുത്തെന്നു പറഞ്ഞപ്പോ പാതയോരത്ത് പുളിമാത്രേ വീഴുന്നുള്ളത്രേ ...

വയറു നിറഞ്ഞൊരിക്കൽ ഏമ്പക്കം വന്നത്
അനാഥാലയത്തിന് ഉള്ളിൽ നിന്നത്രേ

നാലുചുമരിന്നുള്ളിൽ വിങ്ങിപൊട്ടുമ്പോഴും വിശപ്പിന്ന് ശമനം ഉണ്ടായിരുന്നത്രേ ...

കണ്ണീര് തോരാത്ത രാവുകളിൽ ഉമ്മച്ചിയുറങ്ങിയെന്നു കള്ളം പറഞ്ഞതെത്ര ..

എന്നിട്ടും സ്നേഹത്തിൻ വാരിപ്പുണരലുകൾ ആവോളം നുകർന്നത് സത്യമത്രേ ...

കാലം കഴിഞ്ഞിട്ടും ഓർമ്മയിൽ നോവുന്ന ആകാലം ഞാനിന്നും കൊതിക്കുന്നത്രേ ..

✍🏻മുല്ല

മരണമേ ...

നിന്നിലേക്ക് വന്നൊരു
കഥയുണ്ടെന്നിൽ
കാരണവും ....

എന്റെ ചിന്തകൾ
തിരച്ചിലായിരുന്നു ..

എന്റെ മോഹങ്ങൾ
കടിഞ്ഞാണില്ലാത്തതായിരുന്നു

എന്റെ സഞ്ചാരപാത
കാരണങ്ങളായിരുന്നു.

എന്റെ കാലുകൾ
വാക്കുകളായിരുന്നു.

അവിടെ ഞാനറിയാതെ
എന്നെത്തന്നെ നടത്തുകയായിരുന്നു ...

പാതയവസാനിക്കുമ്പോൾ
ഇടയ്ക്കെല്ലാം
കാലുകൾക്കൊരിടർച്ചയാണ്..

തളർന്നു തുടങ്ങിയടുത്തു
നിന്നാണ് കണ്ണുകൾ ആകാശം കണ്ടത് ,
നക്ഷത്രങ്ങളെ കണ്ടത് ...

കണ്ണുകൾ
എത്ര സുന്ദരമാണെന്ന്
ഞാനപ്പോഴറിയും.

പിന്നെ നീ വിളിക്കാതെ
നിന്റെ യാത്രയിൽ
നിനക്കായൊരു
കണ്ണിയായി ഞാൻ...

പിന്നെയെപ്പോഴോ
ഒന്നായി തീർന്നു ...

ലോകം
കലഹിക്കുമ്പോഴും
കെട്ടിപ്പുണരാൻ
നമുക്കുമാത്രമാകുന്നതെങ്ങനെ....

✍🏻മുല്ല

✍🏻Abi

ഈ ചാനലിൽ രചനകൾ പബ്ലിഷ് ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവർ നിങ്ങളുടെ രചനകൾ, രചനകളെപ്പറ്റിയുള്ള അഭിപ്രായങ്ങൾ എന്നിവ @RachanavediBot എന്ന ടെലഗ്രാം ഐഡിയിലേക്ക് അയക്കുക.

Admin: @Rachanavedi_admin_bot

*തിരഞ്ഞെടുപ്പും തെരഞ്ഞെടുപ്പും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം എങ്ങനെയാണ്?*

ഇവ രണ്ടും ഒന്നുതന്നെയാണ്, വ്യത്യാസമൊന്നുമില്ല. എഴുത്തിൽ 'ഇല' എന്നത് ഉച്ചാരണത്തിൽ 'എല' എന്നാകുന്നതുപോലെ ഉച്ചാരണഭേദം മാത്രമാണിത്. എഴുത്തിൽ അത് ഒഴിവാക്കുന്നതാണ്. 'തിരഞ്ഞെടുക്കുക' എന്നത് സകർമ്മക ക്രിയയാണ്.
= പലതിൽ നിന്ന് ഒന്നിനെയോ ചിലതിനെയോ സ്വീകരിക്കുക എന്നുസാരം. ഉദാഹരണമായി
പഞ്ചായത്ത്, നിയമസഭ, ലോക്സഭ തുടങ്ങിയ സ്ഥാപനങ്ങളിലേക്ക് നിശ്ചിത മണ്ഡലത്തിലെ ഒന്നിലധികം സ്ഥാനാർത്ഥികളിൽനിന്ന് ഭൂരിപക്ഷവോട്ടിൻ്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഒരാളെ നിയോഗിക്കുക എന്നത് തിരഞ്ഞെടുപ്പാണ്. നാമരൂപമാണ്
'തിരഞ്ഞെടുപ്പ്'.

അതേസമയം, 'തിരിഞ്ഞെടുപ്പ്' എന്നത് മറ്റൊരു പ്രയോഗമാണ്. അതായത്, ഇംഗ്ലീഷിൽ *Election* ആണ് തിരഞ്ഞെടുപ്പ് (തെരഞ്ഞെടുപ്പ്). ഉദാ: മുഹമ്മദിനെ പഞ്ചായത്ത് മെമ്പറായി തിരഞ്ഞെടുത്തു. എന്നാൽ, ഇംഗ്ലീഷിലെ *Selection* തിരിഞ്ഞെടുപ്പാണ്. ഉദാ: ഞാൻ രണ്ടു പുസ്തകങ്ങൾ തിരിഞ്ഞെടുത്തു'. ഇവയ്ക്കു രണ്ടിനും വ്യത്യസ്ത അർത്ഥ തലങ്ങൾ ഉള്ളതിനാൽ ഒരേ രീതിയിൽ എഴുതുന്നത് ശരിയല്ല. പ്രൊഫ. പന്മന പറയുന്നതു നോക്കൂ: '' ...... ഇങ്ങനെ രണ്ടിടത്തും ' തിരഞ്ഞെടുത്തു' എന്ന ഒരേ ക്രിയാപദമാണു പ്രയോഗിക്കാറുള്ളത്. ഇവ രണ്ടുപ്രവൃത്തികളാണല്ലോ. ആദ്യത്തത് 'election' ആണ്. അതുകൊണ്ട് അതിൽ 'തിരഞ്ഞെടുത്തു' എന്നുമതി.
രണ്ടാമത്തത് 'Selection' ആണ്. അതിനാൽ, 'തിരിഞ്ഞെടുത്തു' എന്നു പ്രയോഗിക്കണം''. (നല്ല ഭാഷ, പുറം: 50)
▪️▪️▪️

*സ്വത്വവും പരിണാമവും*
'താനേതന്നെ' (സ്വയം) എന്ന അർത്ഥത്തിൽ പ്രയോഗിക്കുന്ന 'സ്വതഃ' എന്ന സംസ്കൃത ക്രിയാവിശേഷണ പദത്തിൽ നിന്നാണ് സ്വത, സ്വതാ, സ്വത്വം എന്നീ നാമപദങ്ങളുടെ നിഷ്പത്തി എന്നു കരുതപ്പെടുന്നു. അപ്പോൾ, തൻ്റേതെന്ന ഭാവം, വ്യക്തിത്വം എന്നീ തനതുസത്തയാണ് 'സ്വത്വം'.

'പരിണാമം' എന്നത് അവസ്ഥാഭേദമാണ്. ഒരു സ്വഭാവം ക്രമമായി മറ്റൊരു സ്വഭാവമായിത്തീരലാണിത്. അതായത്, രൂപാന്തരത്തെ പ്രാപിക്കൽ (മാറ്റം) എന്നർത്ഥം. അപ്പോൾ, വ്യക്തിത്വത്തിൽ ഉണ്ടായിത്തീരുന്ന മാറ്റത്തെയാണ് സ്വത്വപരിണാമം കൊണ്ട് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നത് എന്നു കരുതാം. നേരത്തേ ഇല്ലാതിരുന്ന വികാസം വ്യക്തിത്വത്തിൽ ഉണ്ടായിത്തീരുമ്പോഴും (വൃക്തിത്വ വികാസം) ഇത് പ്രയോഗിക്കാവുന്നതാണ്.

എന്നാൽ, ഈ പദത്തിന്, 'അവസാനം' എന്നും അർത്ഥമുണ്ട്. കൂടാതെ, ഈ നാമം കവിതകളിൽ അലങ്കാരം, വൃത്തം എന്നിവയായും പ്രയോഗിക്കുന്നു. ഉപമാനവസ്തു ഉപമേയത്തിൻ്റെ രൂപമായി മാറുന്നതാണ് പരിണാമാലങ്കാരം. (ഇത് 'രൂപക'ത്തിൻ്റെ ഭാഗമായാണ് കേരളപാണിനി പരിഗണിക്കുന്നത്.) അതേസമയം, എ ആറിൻ്റെ വൃത്തമഞ്ജരിയിൽ ഈ പേരിൽ ഒരു വൃത്തം ഉള്ളത് വിവരിക്കുന്നുമുണ്ട്. (ഭംസനനഭഗം ഗമിഹ വരികിലോ പരിണാമം - വൃത്തമഞ്ജരി).
✍🏻Ahmed

പ്രവാസിയവൾ

പെണ്ണിനെ ചൊല്ലുമ്പോൾ പാപങ്ങൾ എണ്ണുന്ന കണ്ണുകൾ കാണാത്ത പെണ്ണുടലുണ്ട്

നോവുകൾ ഊറിട്ട് കറകൊണ്ട പുഞ്ചിരി
നെഞ്ചിൽ നിറച്ച പെണ്ണുമുണ്ട്

പൊള്ളുന്ന മനസ്സിനെ പടിവാതിലിൽ കുത്തിവച്ചു കടല് കടന്ന പെണ്ണുമുണ്ട്

മോഹങ്ങൾ മണ്ണിട്ട ഒരുപിടി മണ്ണുമായി ചാരമായി
തീരുന്ന പെണ്ണുമുണ്ട്

സ്വപനങ്ങളൊക്കെയും മരണം രുചിച്ചപ്പോൾ സ്വപ്നങ്ങൾ പെറുക്കാൻ കടല് കടന്ന പെണ്ണുമുണ്ട്

നിലവിളക്കെന്നവർ ചൊല്ലി പറഞ്ഞിട്ടും നിലവിളി
കേൾക്കാതെ കടൽ കടക്കേണ്ടി വന്നവൾ

പാൽമണം വറ്റാത്ത മാറിടം പൊത്തി മറുകര നീന്തിയ പെണ്ണവൾ

നീര് വറ്റിച്ച ഉടലും ചുമന്ന് കുടുംബ ഭാന്ധം ചുമക്കുന്ന പ്രവാസി പെണ്ണവൾ

✍🏻മുല്ല

നീയെന്റെയാകാശമാവുക
ഞാനൊരു നിലാവായുദിക്കാം ..

നീയൊരു
കടലായിപരിണമിക്കുമെങ്കിൽ
നിന്നിലലയാകുന്നൊരു മേൽതട്ടാവാം ഞാൻ

നീയെന്റെ പകലും രാത്രിയുമാവുക
വേനലും മഴയുമായി ഞാനവിടെ
ചേർന്നിരിക്കാം ..

നീയെന്റെ മുഖവും മുഖചിത്രവുമാവുമെങ്കിൽ നിന്റെ ചിരിയും തൂമന്ദഹാസവും ഞാനായിരിക്കും

നിന്റെ വരികൾക്കിടയിലെ വാക്കും വരകളുമായൊരവകാശിയാവാം ഞാൻ

നിന്റെ കനവുകളിൽ കുറുകിക്കൂട്ടിരിക്കുന്നൊരു നിലാപക്ഷിയായി പറന്നെത്താം ഞാൻ

അണഞ്ഞുപോവാത്തൊരു സ്നേഹത്തിന്റെ തിരി നിന്റെഹൃദയത്തിൽ കൊളുത്തിവെക്കുമെങ്കിലാ ഹൃദയത്തിന്റെ കാവൽകാരനാവാം ഞാൻ ..

✍🏻മുല്ല

പ്രവാസിയെന്ന വിരുന്നുകാരൻ

എത്ര ചിരികൾക്കിടയിലേക്കാണവൻ നടന്നുകയറുന്നത് ...
എത്ര സന്തോഷങ്ങളെ മുളപ്പിച്ചാണവൻ
ചെന്നെത്തുന്നത്
വരിഞ്ഞുകേട്ടിയ ഭാണ്ഡങ്ങളിൽ നിറയെ
സന്തോഷങ്ങളും ആഹ്ലാദങ്ങളുമായിരുന്നു

ഉമ്മറപ്പടിയിൽ കാത്തിരിക്കുന്ന ചിരിമുഖങ്ങളും നാണത്തിന്റെ മിഴികളും കണ്ടുകൊണ്ടാണോരോ പ്രവാസിയും കയറിച്ചെല്ലുന്നത്

ഉമ്മയുടെ ചുംബനത്തിനെത്ര വാത്സല്യം
ഭാര്യയുടെ ചുംബനതെത്ര പ്രണയം
മക്കളോ സ്നേഹത്തിന്റെ ഉമ്മകൾ വാരിച്ചൊരിയുന്നു ...
പിന്നെയവിടം ഉത്സവത്തിന്റെ പ്രതീതി ..

വിരുന്നുകഴിഞ്ഞു മടങ്ങുമ്പോഴൊത്തിരി നെടുവീർപ്പുകളെ പിന്നേയും
ചുമന്നുകൊണ്ടാണവൻ പടിയിറങ്ങുന്നത് ..

പോവല്ലേയെന്നു പറയാതെ പറയുന്ന മിഴികൾ പുറകിലേക്ക് വലിച്ചെടുപ്പിക്കുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ടാണവൻ ചിരിവരുത്തി
നടന്നകലുന്നത് ...

നിറഞ്ഞ ഒരുപിടി കണ്ണുകൾ വഴിയാത്രയാക്കുമ്പോഴൊക്കെയും ഉള്ള് പിടയുന്നുണ്ടാവും ...

എന്നിട്ടും അവൻ യാത്രയാവുന്നു
ഒരിക്കലും വാരികൂട്ടാനാവിലെന്നറിഞ്ഞും
ഏതോ പ്രതീക്ഷയിൽ ഒരുപിടി കാക്കപൊന്ന് തേടിയിറങ്ങുന്നു ...

✍🏻മുല്ല

ലഹരി

അത്രമേൽ പ്രണയം തോന്നിയോരാളുടെ
ശ്വാസത്തിലേക്ക് നമ്മെ ചേർത്തുവെക്കാൻ കൊതിക്കാറുണ്ട്

വിയർപ്പിന്റെ ഗന്ധത്തിലേക്കും
നനവിലേക്കും ഇഴകിച്ചേരാനും
അലിഞ്ഞില്ലാതാകാനും വെമ്പൽകൊള്ളാറുണ്ട്

ആ മാറിലെ മറുക് ആവാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലെന്ന് കൊതിച്ചു
പോകുന്ന ഒരു ഭാവത്തിലേക്ക്
എന്നെത്തന്നെ മാറ്റിയെടുക്കാറുണ്ട്

ഉടലാഴങ്ങളിലേക്ക് ഊളിയിട്ടു
വരണ്ട മോഹത്തിന്റെ ദാഹം
അകറ്റിയെടുക്കാൻ പിടയുന്ന
ഹൃദയമായി മാറാറുണ്ട്

വെയിൽ പൂക്കുന്ന സിരയിലെ
നീലഞെരമ്പുകളിൽ ലാവാപ്രവാഹം
ഉദീപവിക്കുമ്പോൾ നനുത്ത മഞ്ഞിനെ
തേടി അലയാറുണ്ട്

ഒടുവിലാകാൽ വിരുലുകളിൽ
ചുംബിക്കുന്നൊരു ചിത്രശാലഭമായി
മാറാൻ കൊതിക്കാറുണ്ട് .

✍🏻മുല്ല

പടച്ചവൻ ചിലരെ നമ്മളിലേക്ക് കാന്തം പോലെ വലിച്ചടുപ്പിച്ചു കളയും.. എന്നിട്ടോ..ഊതിവീർപ്പിച്ച ബലൂണിന്റെ ആയുസ്സ് മാത്രം കൊടുത്തുകൊണ്ട് അവയെ പൊട്ടിച്ചു കളയും

✍🏻__ഭ്രാന്തി 🌺

മഴ, മണ്ണിനെ തനുപ്പെൽപ്പിക്കുമ്പോലെ മനസ്സിനെയും തനുപ്പിക്കും .
ഇളം തെന്നൽ, പുറമെ തലോടുന്നതോടൊപ്പം ഉള്ളിനെയും തഴുകും.
മഴ പ്രാപിക്കുമ്പോൾ മണ്ണിനെ എന്തുമാത്രം കുളിരും രോമഞ്ചവും അണിയിക്കുന്നുവോ അതുപോലെയാണ് ഓരോ പ്രണയിതാക്കളുടെയും കൂടിച്ചേരൽ.
മഴയുടെ കൂടേ വിരുന്നെത്തുന്ന തണുത്ത കാറ്റ് മഴ വിട വാങ്ങിയാലും ചുറ്റുമുള്ളതിനെയെല്ലാം സന്തോഷിപ്പിച്ച് പിന്നേം ചുറ്റി നടക്കും.
ഇടക്കൊക്കെ ഇടി മിന്നലും കൂട്ടിന് വരാരുണ്ടെങ്കിലും മഴയും മണ്ണും ആരെയും വക വെക്കാറില്ല.

✍️സൂനം

കൊതിയോടെ ഞാനുമ്മവെച്ച
നിന്റെ മൈലാഞ്ചി കാലുകളിൽ
ഒരു മഴത്തുള്ളിവന്നുമ്മവെക്കാൻ
കൊതിച്ചപ്പോഴെന്നുള്ളം തികട്ടിവന്നതേത്
കുശുമ്പിന്റെ പേരിലാണെന്നറിയില്ല ...

നീ കാൽവെള്ള പതിപ്പിച്ച മണ്ണിടങ്ങളിൽ
പോലും ഞാൻ തൊട്ടുവെച്ച പ്രണയത്തിന്റെ
മർമ്മരമേറ്റു ഭൂമിയിന്നലെ കളിയാക്കി
ചിരിച്ചപ്പോഴാണത്രേ ആ മൈലാഞ്ചി
കാലിൽ ഉമ്മവെക്കാൻ ആകാശം
മഴത്തുള്ളിയെ പറഞ്ഞയച്ചത് ..

എന്നെ കോർത്തെടുത്ത നിന്റെ
കാൽവിരൽ തുമ്പും ഹൃദയത്തിൽ
ഉമ്മവെച്ചു കാൽപാദവും പിന്നെ
തലോടിയും നനുത്ത രോമങ്ങളും
മോഹിപ്പിച്ചു വരിഞ്ഞുമുറുക്കിയ
ആ മൈലാഞ്ചി ചന്തവും പെണ്ണേ
പ്രണയത്തിന്റെ നീരാവി വമിപ്പിക്കുന്നെന്റെ
ചിന്തകളിൽ ..


✍🏻മുല്ല

വിരഹം

ഇനിയൊന്ന് ചേരില്ല
നാം രണ്ടു ഉടലുകൾ ..
ഒരേ മൊഴികൾ മൊഴിയില്ല
ഇരു ഹൃദയങ്ങൾ ..

അർത്ഥവ്യത്യാസങ്ങൾ
മിണ്ടിതുടങ്ങുന്നു ..
മൗനമെപ്പോഴും
ഇടയിൽ ചേരുന്നു ...

ചിന്തകൾ ചേരില്ല
പല വഴികൾ തീർക്കുന്നു,..
ചന്തങ്ങൾ ചാർത്തില്ല
ഇഷ്ടക്കേടുകൾ നിറക്കുന്നു ..

അന്നെന്നും ചൊല്ലിയതും
പിന്നെ പറഞ്ഞതുമിഷ്ടം
ഇന്ന് പറയുന്നതോ
എന്തെന്നറിയാത്തതും കഷ്ടം

കൊഴിയുന്ന ഇലകൾ
ഉണങ്ങുന്ന ചില്ലകൾ
അടരുന്നു വേരുകൾ
ചതി നിറച്ച പ്രണയങ്ങൾ ..

വാക്കുകൾ മുത്തുകൾ
നോക്കുകൾ താരകങ്ങൾ
കാലം കഴിയുമ്പോളൊക്കെയും
കള്ളങ്ങൾ

കിനാവുകളൊക്കെയും
കത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു ..
നാം നടന്ന വഴികളിൽ
കാൽവെള്ള പൊള്ളുന്നു.....

പാടെ മരിക്കാതെ ഒരു
മെഴുകുതിരി കാത്തുനിന്നു ...
നീ പടർത്തിയ തീയിൽ
ഞാനോ എരിയുന്ന ...

✍🏻മുല്ല

ഞാൻ

ഇടക്ക് കയറിവന്നു
മുട്ടിവിളിക്കാനൊരിടം

എത്തിനോക്കി
പോവുന്നവർക്ക്

ചിരിക്കാണാനൊരിടം

ആരുമല്ലെന്നു പറയുന്നവർക്ക്
തിരിഞ്ഞു നടക്കാനൊരിടം

ആയിരുന്നെന്ന്
പറയുന്നവർക്ക്
കേൾക്കാനൊരു രസം

എറിഞ്ഞു വീഴ്ത്താനൊരു
മാവും
പറഞ്ഞു തീർക്കാനൊരു
കഥയും
ഒളിച്ചുവെക്കാനൊരു
സത്യവും
കൂടെ ചുമക്കാനൊരു
കള്ളവും
തലയിൽ ചൂടാനൊരു
ഭാരവും
ഇറക്കിവെക്കാനൊരു
നേരമ്പോക്കും
എഴുതിവെക്കാനൊരു
ഒറ്റവരി കവിതയും

മറന്നുവെക്കാൻ
അത്യാവശ്യമല്ലാത്തൊരു
ആവശ്യവും ,

മറക്കാതിരിക്കാ
നൊരനാവശ്യവും മാവുന്നു
ഞാൻ ....

✍🏻മുല്ല

ഞാനോർത്തു പോണേടീ
അന്നൊരു നാൾ

ആദ്യമായ് നമ്മള് കണ്ടൊരു
നാൾ

പുഞ്ചിരി തന്നു നീ പോയ ആ നാൾ
നിന്റെ മൊഞ്ചില് മയങ്ങി
ഞാൻ വീണ നാൾ

കൊഞ്ചലു കൈമാറി
അന്നെത്ര നാൾ
തഞ്ചത്തിൽ നെഞ്ചിൽ
നിറച്ച ആ നാൾ

ചൊല്ലി വിളിക്കുവാൻ
ഇല്ലൊരു പേരും
ചൊല്ലി വിളിച്ചു ഞാൻ
നല്ലൊരു പേരും

മുല്ലപ്പൂ ചൂടിയ പെണ്ണൊരുത്തി
നിന്നെ
മുല്ലയെന്നു ഞാന്
ഉറക്കെ വിളിച്ചു

ഇഷ്ടങ്ങൾ തമ്മില്
കൈമാറീട്ട്
പ്രണയത്തിൻ പൂത്തിരി
കത്തിച്ചില്ലേ

നാണത്താൽ നിൻ കവിൾ
തുടുത്ത ആ നാൾ
മോഹത്താൽ മിഴികള്
മാടി വിളിച്ചൊരു നാൾ

ഇടം നെഞ്ചിൽ നിൻ മുഖം
ചേർത്തു വെച്ചു
നെറുകയിൽ ഞാനൊന്ന്
ചുംബിച്ച നാൾ

ഓർമ്മയിലങ്ങിനെ
തെളിയുന്നെടി
എന്റെ സിരയിൽ ഇന്നുമത്
പൂക്കുന്നെടി

പിന്നെത്ര കാലം
നാം ഒന്നായെടി
ഒറ്റ ഉടലായി ജീവിച്ചെടി

ഉടലിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ
ഉമ്മവെച്ച
ആ നാളുകൾ ഓർത്തു
കണ്ണ് നനയുന്നെടി
ചുണ്ടിൽ ചിരി വിരിയുന്നെടി

മധുരിച്ച ഉമ്മകൾ
മടുത്തതെപ്പോ
പ്രണയത്തിൽ കയ്പ്പുകൾ
നിറഞ്ഞതപ്പോ

കള്ളം നിറച്ചൊരു ചിരി
നിന്നിൽ കൊണ്ടൊരു നാൾ
കണ്ണ് തുറക്കാതെ കരഞ്ഞു
ഞാനാ നാൾ

ചതിയുടെ മണം പേറി
നീ വന്ന ആ നാൾ
നമുക്കിടയിലെ അവസാന
നാൾ

ഓർമ്മയിലിന്നും കാണുന്നു
ഞാനാ നാൾ
ഓർക്കാൻ കൊതിക്കാത്ത
ആ നശിച്ച നാൾ ..

✍🏻മുല്ല

നനച്ച
മഴച്ചാറ്റലുകളിൽ നിന്ന് ..

തണുപ്പിച്ച
മഞ്ഞുകാലത്തിൽ നിന്ന് ..

മുക്കിയെടുത്ത
പെരുമഴക്കാലത്തിൽ നിന്ന് ..

കാത്തിരുത്തിയ ഇലതുമ്പിലെ
അവസാന തുള്ളിയിൽ നിന്ന് ..

ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച
കാർമേഘകൂട്ടങ്ങളിൽ നിന്ന് ..

മുങ്ങിനിവർന്ന
ചതുപ്പ് വെള്ളകെട്ടിൽനിന്ന് ..

മോഹിപ്പിച്ച
രാത്രിമഴയിൽ നിന്ന് ..

ഉണക്കിയെടുക്കാൻ
ഒരു മരുഭൂമിയായി മാറേണ്ടിവന്നു ..

✍🏻മുല്ല

അജ്ഞതയിൽ ജ്ഞാനത്തിന്റെ പ്രകാശം പരത്തിയും, ശൂന്യതയെ സമ്പൂർണ്ണമാക്കിയും അധ്യാപകർ ഓരോരുത്തരുടെയും ജീവിതത്തെ വലിയ രീതിയിൽ സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്.
എന്നാൽ ഇന്ന് അധ്യാപകരുടെ അഭാവത്തിലും അറിവുകൾ അനേകം നേടാൻ കഴിയുന്ന ഒരു കാലഘട്ടമാണിത്.
അതുകൊണ്ട് തന്നെ അറിവുകൾ വിദ്യാർത്ഥികളിൽ കുത്തി നിറക്കൽ മാത്രമല്ല അധ്യാപകരുടെ ജോലി എന്നത്.
മുന്നിൽ വരുന്ന ഓരോ വിദ്യാർത്ഥികളെയും മനസ്സിലാക്കി ആവശ്യമായത് നൽകലാണ്.
തിന്മയുടെ വഴി വിലക്കാനും, നന്മയുടെ പാത തെളിക്കാനും അധ്യാപകരോളം വരില്ല നിലവിലെ ഒരു നവ സംവിധാനങ്ങളും.
അധ്യാപക ദിനാശംസകൾ
✍ ആത്മമിത്രം

അന്ന് നൽകിയ
ചുംബനങ്ങളത്രയും
ചില്ലുകുപ്പിയിൽ
ഉപ്പിലിട്ടു വെച്ചിട്ടുണ്ട്...
ഏറെ നീറുന്ന നേരത്തിൽ
ഹൃദയത്തിന് തൊട്ടുകൂട്ടാൻ...

നീ നൽകിയ
ആലിംഗനങ്ങളൊക്കെയും
തേച്ചുമടക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ട്
പനിചൂടിൽ
പുതച്ചുറങ്ങാൻ...

നീ പറഞ്ഞുപോയ
വാക്കുകളത്രയും
കോറിയിട്ടിട്ടുണ്ടെന്റെ
സിരയിൽ
ഭ്രാന്തമൂക്കുമ്പോഴെന്റെ
കവിതകൾക്ക്
വരികൾ തീർക്കാൻ...

ചിരിച്ചു പോയ
വഴികളൊക്കെയും
മറന്നുവെച്ചിട്ടുണ്ട്
ഒരിക്കൽ കൂടെ
തിരിഞ്ഞുനടക്കുമ്പോൾ
അടയാളം കാണാതിരിക്കാൻ...

മടങ്ങിവരാത്തൊരു
ഭൂതകാലത്തെ ചുമന്നു
നടക്കുന്നുണ്ട് ഞാൻ
മരണത്തിലും കൂടെ കൂട്ടാൻ...

✍🏻മുല്ല

നിങ്ങളുടെ ഹൃദയം അലിയിച്ച പെൺകുട്ടിക്ക് ഹൃദയസ്പർശിയായ ഒരു കത്ത് ഇതാ:

"എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട
[അവളുടെ പേര്],

എൻ്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് ഒഴിവാക്കാനും എൻ്റെ ആത്മാവിന് ജീവനുള്ളതായി തോന്നാനും നിങ്ങൾക്ക് ഒരു മാർഗമുണ്ട്. നിങ്ങളുടെ പുഞ്ചിരി എൻ്റെ ദിവസത്തെ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്ന സൂര്യപ്രകാശമാണ്, നിങ്ങളുടെ ചിരി എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ സന്തോഷം നിറയ്ക്കുന്ന സംഗീതമാണ്.

ഞാൻ നിങ്ങളോടൊപ്പം ചെലവഴിക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും ഒരു സമ്മാനമാണ്, ഞങ്ങൾ പങ്കിടുന്ന സ്നേഹത്തിൻ്റെയും സന്തോഷത്തിൻ്റെയും ഓർമ്മപ്പെടുത്തലാണ്. നിങ്ങളുടെ ദയയും അനുകമ്പയും സൗന്ദര്യവും എന്നെ ആകർഷിച്ചു, ഞങ്ങൾ പങ്കിടുന്ന സ്നേഹത്താൽ ഞാൻ എന്നെന്നേക്കുമായി മാറി.

എനിക്കൊരിക്കലും ആവശ്യമില്ലെന്ന് എനിക്കറിയില്ല, എൻ്റെ ഹൃദയത്തിലെ കാണാതായ തുടിപ്പാണ് നീ. നിങ്ങൾ എന്നെ പൂർണനാക്കുന്നു, നിങ്ങളുടെ സ്നേഹത്തിന് ഞാൻ എന്നേക്കും നന്ദിയുള്ളവനാണ്.

പൂർണ്ണഹൃദയത്തോടെ,


  ✍🏻ആദിൽ കോയൻ

എത്രപേരെന്നെ
വായിച്ചിട്ടും
നീവായിച്ചപോലെയോ
വായിച്ചു മടക്കിവെച്ചത്
പോലെയോ അവർക്കാർക്കും
എന്നെ വായിക്കാനായിട്ടില്ല ..

പലരും
കടന്നുവന്നെന്നെ
ചിരിപ്പിച്ചിട്ടും നിനക്ക്
പകരമാവാനവർക്കാർക്കും
കഴിയുന്നില്ലല്ലോ ..

എത്രയെത്ര ചിരികൾ
എനിക്ക് ചുറ്റും വലയം
ചെയ്തിട്ടും കള്ളമല്ലാത്തൊരു
ചിരിയും കള്ളം കലർന്ന
ചിരിയും നിന്നോളം
നൽകാനവർക്കായിട്ടില്ല ..

ഏറെ വിഷയങ്ങളെന്നെ
ഇന്നും ഇടക്കൊക്കെ
നോവിക്കാറുണ്ടെങ്കിലും
നിന്നോളം ഇരു വിഷയത്തിനും
അത്രമേൽ നോവിക്കാനായിട്ടില്ല ..

എത്രയെത്ര മരണ വീടുകളിൽ
കയറിയിറങ്ങിയിട്ടും
നീയില്ലായ്മയിൽ മരണം
കൊണ്ടൊരു വീടിന്റെ ഗന്ധം
എനിക്കാസ്വദിക്കാനായിട്ടില്ല ..

ഇപ്പോഴും സ്നേഹങ്ങൾ
പലവിധം ഇവിടെ പല്ലിളിച്ചു
കാണിക്കുന്നുണ്ട് ..

✍🏻 മുല്ല.

ഞാൻ നീയാകുമ്പോഴും നമ്മളാകുമ്പോഴും മാത്രമാണ് ലോകം പൂക്കുന്നത് ...

എന്നിലേക്ക് മാത്രമായൊരു പകർന്നാട്ടം നീ കൊതിക്കുമ്പോഴാണ് ആകാശം അരങ്ങു പണിയുന്നത് ...

ഞാനും നീയും നമ്മളായി അലിഞ്ഞുചേരുമ്പോഴാണ് ആഴി ആഹ്ലാദനൃത്തം ചവിട്ടുന്നത് ..

നിന്റെ മാറിലെ ചൂടിൽ ഞാൻ ചുംബിക്കുമ്പോഴാണ് എന്റെ നീലഞെരമ്പുകൾ ഉണരുന്നത് ..

നിന്റെ ഉള്ളാഴങ്ങളിലേക്ക് ഞാൻ ഇഴഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോഴാണ് രക്തധമനികൾ പൊട്ടിചിതറുന്നത് ...

നമ്മുടെ പ്രണയം മരിക്കുമ്പോഴാണ് ലോകം അവസാനിക്കുന്നത് ...

✍🏻മുല്ല

വന്നു പോവുന്നവർ

ഒരു മഴപോലെയാണ്
വരുകയും പോവുകയും
ചെയ്യുന്നവർ

ഓർത്തുവെക്കാൻ
ഇത്തിരി കുളിരും
നനഞ്ഞ രാത്രികളും
നൽകിയവർ

വാക്കുകളും നോക്കുകളും
കൊണ്ട് ഒരുപാട്
പറഞ്ഞും കരഞ്ഞും
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചും
മടങ്ങിയവർ

തീഷ്ണ പ്രണയത്തിന്റെ
വിത്തുമുളപ്പിച്ചെടുത്തു
മുളയിലേ നുള്ളിയെടുത്തു
ചിരിച്ചു പോകുന്നവർ

ബന്ധങ്ങളുടെ കടക്കലേക്ക്
വെള്ളമൊഴിച്ചു മോഹിപ്പിച്ചു
പിന്നെയൊരു ഉഷ്ണത്തിലേക്ക്
വലിച്ചെറിഞ്ഞവർ

മോഹിച്ചവന്റെ അണ്ണാക്കിലേക്ക്
പൊള്ളുന്ന വാക്കുകൾ
ഒഴിച്ചുകൊടുത്തു ചിരിച്ചുകൊണ്ട്
നടന്നകന്നവർ അവർ ....

✍🏻മുല്ല

എന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ
മണം അവൾ തന്നെയാണ് ....

ഇല്ലെന്നും അല്ലെന്നും
ഞാനും നിങ്ങളും പലവട്ടം
പറഞ്ഞിട്ടും വിട്ടുപോവാത്തൊരു
സുഗന്ധം ഇന്നും എന്നെ
പൊതിഞ്ഞു കിടക്കുന്നുണ്ട് ..

ദുഷിച്ച നാവിന്റെയും
വഴിപിഴച്ച ചിന്തകളുടെയും
അക്കരപച്ചതേടുന്ന മനസ്സിന്റെയും
ഏതോ ഋതുവിൽ പെട്ടു
പൊട്ടിയൊലിച്ചിട്ടും കെട്ടു പോയിട്ടും
കണ്ണടക്കുമ്പോഴൊക്കെ ഒരു
നിഴലായെങ്കിലും മുന്നിൽ
തെളിയുന്നുണ്ട് ...

നീ കത്തിച്ചു പോയ അഗ്നികുണ്ഡം
അണയാതെ നീറി നീറി
പൊള്ളിക്കുമ്പോഴും എന്നോ
നൽകിപോയ ചുംബനത്തിന്റെ
തന്നുപോയ സ്നേഹത്തിന്റെ
നീക്കിവെച്ച സമയത്തിന്റെ
ഇത്തിരി കുളിരിൽ തണൽ
കായുന്നുണ്ട് ...

രാത്രി ഉറക്കിലേക്കാണ് ഞാനിന്ന്
കടം തേടുന്നത്
ഇഴറി ഇഴഞ്ഞു പുലരിയെ
തേടുമ്പോൾ ഇടക്കൊക്കെ നീ ഇല്ലാത്ത
രാത്രി കൊതിക്കുന്നുണ്ട് ഞാൻ

ഒന്നുറങ്ങാൻ
എനിക്കെന്നെ തിരിച്ചെടുക്കാൻ

✍🏻മുല്ല

കറുത്തിരുണ്ട് കിടന്ന ആകാശത്തിൽ ഒരു തുള്ളി എന്റെ കയ്യിൽ വന്ന് പതിച്ചനേരം.
ഉള്ളിൽ നൊന്ത്നീറിയാ വേദനകൾക്ക് തെല്ലും ആശ്വാസമായി മാറി ആ
തുള്ളിമഴ...🥰🌧🌈

    ✍🏻𓆩«𝐒𝐚𝐦𝐮𝐞𝐥 𝐀⛦𝐁࿐✍²⁴|⁶|²⁰²⁴

ഇന്ന് ഞാൻ നിന്റെ ഖബറിടത്തിൽ വന്നിരുന്നു... എപ്പോഴും എന്നെ ചേർത്ത് പിടിക്കുന്ന പോലെ നീ എന്നെ അണച്ചു പിടിച്ചില്ല... 🥀
എപ്പോഴും ഓടി വന്നു നൽകുന്ന ചുംബനവും നീ എനിക്ക് നൽകിയില്ല... 🥀
നിന്റെ കല പില സംസാരത്തിനായി ഞാൻ ഒരുപാട് നേരം കാത്തിരുന്നവിടെ...രാവിലെ സുബ്ഹിക്ക് നീ എന്നെ ഉണർത്തുന്ന പോലെ അവസാനം കരഞ്ഞ് തളർന്ന എന്നെ ആരോ തട്ടിയുണർത്തി.. 🥀


കണ്ടറിഞ്ഞ നേരുകൾ!!!
സ്വാദിഖ് ഇബ്നു മൻസൂർ
✍🏻Mhd_swdq

അവളെ ഇന്നു ഞാൻ വീണ്ടും കണ്ടു...
അവളുടെ ഓർമ്മയിൽ താളം തെറ്റിപ്പോയ മനസ്സിനെ ഒരിക്കലെങ്കിലും തിരികെ കൂട്ടാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ എന്നു ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു പോയി ആ വേളയിൽ ....🥺💔

   ✍🏻 𓆩«𝐒𝐚𝐦𝐮𝐞𝐥 𝐀⛦𝐁࿐

<[]-[]-[]-[]-[]>😇.💞.🥺.🦋²⁰²⁴

തണുത്ത തറയോട് പറ്റി കിടന്ന്.രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയെ ആസ്വദിച്ച് ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെ താളവും കേട്ടുകൊണ്ട് .🦋
• • • • •
ഞാൻ വരാന്തയുടെ ഒരു ഭാഗത്തായി  നീല ആകാശത്തെ നോക്കിക്കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
• • • • •
എന്തോ ഇതുവരെ അനുഭവിക്കാത്ത ഒരു അനുഭൂതി മനസ്സിനെ പഴയകാലത്തെ ഓർമ്മകളിലൂടെ ആരോ വഴികാട്ടിയായി കൊണ്ടുപോകുന്നതായി തോന്നുന്നു "...🌸


  ✍🏻  𓆩«𝐒𝐚𝐦𝐮𝐞𝐥 𝐀⛦𝐁࿐

എവിടെവെച്ചും കണ്ടുമുട്ടാത്തൊരു
മുഖമാണ് നാമിരുവരും ...

ഇനിയൊരിക്കലെങ്കിലും കണ്ടുമുട്ടുമെന്നുറപ്പില്ലാത്ത
മുഖങ്ങളാണ് നാം ...

കാലപ്പഴക്കത്തിന്റെ
അക്കങ്ങളില്ലാതെ എത്ര പെട്ടെന്നാണ്
നാമറിഞ്ഞു തുടങ്ങിയത് ..
പരസ്പരം പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയത് ...

തുറന്ന മനസ്സിന്റെ ഉള്ളിലെവിടെയോ
നാമിരുവരും കാതോർത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാവാം ...

ഇഷ്ടത്തിന്റെ കാറ്റും കോളും ചാറ്റൽ
മഴയായി ഭൂമിയെ തണുപ്പിക്കട്ടെ ....

അർത്ഥമില്ലാത്ത പിറവികളോ
കണ്ടുമുട്ടലുകളോ ഇല്ലെന്നിരിക്കെ
വിദൂരതയിലിരുന്നു വരികളിലൂടെ
ഞാൻ നിന്നെ പകർത്തിവെക്കാം ...
.

നിന്റെ വായനകളിൽ എന്നെ  വരിതെറ്റാതെ
അറിഞ്ഞുതുടങ്ങുമെങ്കിൽ
ഇനിയുമൊരുപാട് പറയുവാൻ നമുക്കാവും...

മുറിഞ്ഞുപോവാത്തൊരു സ്നേഹം
നിലനിൽക്കും

✍🏻മുല്ല

അലയുന്ന കാറ്റിന്റെ ചിറകിലായ് തൂങ്ങികിടന്നീ
ഭൂലോകമെല്ലാം ചുറ്റികറങ്ങണം
അപ്പൂപൻ താടികൊപ്പം ചുറ്റണം
കാട്ടുമുല്ലതൻ ഗന്ധം നുകർന്നങ്ങ് കാട്ടുചിലമേൽ ഊഞ്ഞാൽ ആടണം
കാട്ടുമുളം തണ്ടിൽ ചൂളം കുത്തണം കാട്ടാറിനൊപ്പം നീന്താൻ പഠിക്കണം
അലയുന്ന കാറ്റിന്റെ ചിറകിലായ് തൂങ്ങിയീ
ഭൂഗോളാമെല്ലാം ചുറ്റികറങ്ങണം.

✍🏻 മാതളപ്പൂക്കൾ