♻️♻️ #قرآن‌فهمی‌برای‌همه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول
9⃣1⃣ تدبر در سوره #دخان
🔹خلاصه تفسیر سوره دخان از تفسیر تسنیم آیت اله جوادی آملی
بخش هفتم
﴿أَمْراً مِنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ٭ رَحْمَةً مِن رَبِّكَ﴾؛
ما اصلاً براي رحمت همه اين کارها را انجام داديم، از طرف ما رحمت است! منتها آنچه شما دريافت مي‌کنيد، دو گونه است؛ ما غضب نمي‌فرستيم! آنچه از طرف ذات اقدس الهي است رحمت است که بعضي اين رحمت را مي‌گيرند؛ مثل نسيم که مي‌وزد يا شمس که مي‌تابد؛ اما در هر صورت هر کسي آنچه را که در درون خودش است را حاشا مي‌کند. آن نسيمي که مي‌آيد رحمت است، اگر بر بوستان بوزد بوي خوش پيدا ميشود و اگر بر «کَنيف» بوزد بوي بد پيدا ميشود. آن نسيمي که مي‌آيد و آن بادي که مي‌وزد رحمت است و نوري که مي‌آيد اين است؛ اگر اين نور به جاي بد بتابد آن منظرهٴ زشت ظاهر ميشود و به جاي خوب بتابد منظرهٴ زيبا ظاهر ميشود. فرمود آنچه از طرف ما می‌آيد رحمت است.
﴿رَبُّ السَّماوَاتِ وَ الأرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا﴾
فرمود ما رحمت نازل مي‌کنيم، جهت آن اين است که ما ربوبيت داريم؛ اُلوهيت که معبود بودن خداست، محفوف به دو برهان است: يکي ﴿رَبُّ السَّماوَاتِ وَ الأرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا﴾ پس ﴿لاَ إِلهَ إِلاّ هُوَ﴾،يکي هم ﴿رَبَّكُمْ وَ رَبَّ آبَائِكُمْ الأوَّلِينَ﴾ پس ﴿لاَ إِلهَ إِلاّ هُوَ﴾؛ پس اين وحدت معبود، وحدت اُلوهيت و توحيد الوهي، محفوف به دو برهان است که ربوبيتِ حق در آغاز و انجام اين را بدرقه مي‌کند يا به استقبال آن مي‌روند. هيچ معبودي جز خدا نيست، چرا؟
براي اينکه نظام را او دارد مي‌پروراند، يک؛ هيچ معبودي جز خدا نيست، چرا؟
براي اينکه شما را او دارد مي‌پروراند، حيات و ممات شما به دست اوست، اين دو.
﴿رَبُّ السَّماوَاتِ وَ الأرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا﴾، آن‌جايي که ﴿مَا بَيْنَهُمَا﴾ نيست، عنوان ﴿السَّماوَاتِ وَ الأرْضِ﴾ شامل آن ميشود، آن‌جايي که «تصريح» لازم باشد، گاهي مي‌فرمايد: ﴿مَا فِيهِنَّ﴾ يا ﴿مَا بَيْنَهُمَا﴾، آن‌جايي که نفرمود ﴿مَا فِيهِنَّ﴾ يا ﴿مَا بَيْنَهُمَا﴾ منظور از ﴿السَّماوَاتِ وَ الأرْضِ﴾ مجموع نظام خلقت است. آن‌جايي که تفصيل داده، آنجا تفکيک کرده، تفصيل است و آن قبلي اجمال است.
فرمود: ﴿لاَ إِلهَ إِلاّ هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبَائِكُمُ الأوَّلِينَ﴾،
﴿لاَ إِلهَ إِلاّ هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبَائِكُمُ الأوَّلِينَ﴾، نگوييد: ﴿إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَي أُمَّةٍ﴾آباء شما را هم «الله» آفريد! ﴿إِن كُنتُم مُوقِنِينَ﴾؛ يعني بايد يقين داشته باشيد، ولی متأسفانه شما يقين نداريد، ﴿بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ﴾؛ در اين شک داريد بازي مي‌کنيد. لَعب را هم قبلاً ملاحظه فرموديد، بازي به هر سبکي که باشد، به صورت فيلم باشد، يا به صورت سريال باشد، بازي بازي است! اين لَعب را که گفتند لعب، گفتند چون اين مثل لُعاب دهان است، اين لُعاب دهان هرگز انسان تشنه را سير نمي‌کند، کمي که انسان لب را بخواهد با لُعاب تَر کند از بين مي‌رود، اين فقط در حدّ لُعاب است؛ لَعب‌ها و بازي‌ها فقط در حدّ يک لُعاب دهان است، ﴿بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ﴾، خبري نيست!
حالا اين ﴿فَارْتَقِبْ﴾ يک توبيخ و تهديدي است. آيه سوم همين سوره مبارکه «دخان» اين است که ﴿إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ﴾ و راه «إنذار» آن هم اين است که اوّل يک قصه عام را ذکر مي‌کند، بعد سرگذشت طاغوتيان را بيان مي‌کند. در اينجا که فرمود: ﴿إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ﴾، حالا دارد «إنذار» مي‌دهد
مطلب ادامه دارد.....
https://zaya.io/m42dk
کانالِ قرآن‌پویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛
9⃣1⃣ تدبر در سوره #دخان
🔹خلاصه تفسیر سوره دخان از تفسیر تسنیم آیت اله جوادی آملی
بخش هفتم
﴿أَمْراً مِنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ٭ رَحْمَةً مِن رَبِّكَ﴾؛
ما اصلاً براي رحمت همه اين کارها را انجام داديم، از طرف ما رحمت است! منتها آنچه شما دريافت مي‌کنيد، دو گونه است؛ ما غضب نمي‌فرستيم! آنچه از طرف ذات اقدس الهي است رحمت است که بعضي اين رحمت را مي‌گيرند؛ مثل نسيم که مي‌وزد يا شمس که مي‌تابد؛ اما در هر صورت هر کسي آنچه را که در درون خودش است را حاشا مي‌کند. آن نسيمي که مي‌آيد رحمت است، اگر بر بوستان بوزد بوي خوش پيدا ميشود و اگر بر «کَنيف» بوزد بوي بد پيدا ميشود. آن نسيمي که مي‌آيد و آن بادي که مي‌وزد رحمت است و نوري که مي‌آيد اين است؛ اگر اين نور به جاي بد بتابد آن منظرهٴ زشت ظاهر ميشود و به جاي خوب بتابد منظرهٴ زيبا ظاهر ميشود. فرمود آنچه از طرف ما می‌آيد رحمت است.
﴿رَبُّ السَّماوَاتِ وَ الأرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا﴾
فرمود ما رحمت نازل مي‌کنيم، جهت آن اين است که ما ربوبيت داريم؛ اُلوهيت که معبود بودن خداست، محفوف به دو برهان است: يکي ﴿رَبُّ السَّماوَاتِ وَ الأرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا﴾ پس ﴿لاَ إِلهَ إِلاّ هُوَ﴾،يکي هم ﴿رَبَّكُمْ وَ رَبَّ آبَائِكُمْ الأوَّلِينَ﴾ پس ﴿لاَ إِلهَ إِلاّ هُوَ﴾؛ پس اين وحدت معبود، وحدت اُلوهيت و توحيد الوهي، محفوف به دو برهان است که ربوبيتِ حق در آغاز و انجام اين را بدرقه مي‌کند يا به استقبال آن مي‌روند. هيچ معبودي جز خدا نيست، چرا؟
براي اينکه نظام را او دارد مي‌پروراند، يک؛ هيچ معبودي جز خدا نيست، چرا؟
براي اينکه شما را او دارد مي‌پروراند، حيات و ممات شما به دست اوست، اين دو.
﴿رَبُّ السَّماوَاتِ وَ الأرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا﴾، آن‌جايي که ﴿مَا بَيْنَهُمَا﴾ نيست، عنوان ﴿السَّماوَاتِ وَ الأرْضِ﴾ شامل آن ميشود، آن‌جايي که «تصريح» لازم باشد، گاهي مي‌فرمايد: ﴿مَا فِيهِنَّ﴾ يا ﴿مَا بَيْنَهُمَا﴾، آن‌جايي که نفرمود ﴿مَا فِيهِنَّ﴾ يا ﴿مَا بَيْنَهُمَا﴾ منظور از ﴿السَّماوَاتِ وَ الأرْضِ﴾ مجموع نظام خلقت است. آن‌جايي که تفصيل داده، آنجا تفکيک کرده، تفصيل است و آن قبلي اجمال است.
فرمود: ﴿لاَ إِلهَ إِلاّ هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبَائِكُمُ الأوَّلِينَ﴾،
﴿لاَ إِلهَ إِلاّ هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبَائِكُمُ الأوَّلِينَ﴾، نگوييد: ﴿إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَي أُمَّةٍ﴾آباء شما را هم «الله» آفريد! ﴿إِن كُنتُم مُوقِنِينَ﴾؛ يعني بايد يقين داشته باشيد، ولی متأسفانه شما يقين نداريد، ﴿بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ﴾؛ در اين شک داريد بازي مي‌کنيد. لَعب را هم قبلاً ملاحظه فرموديد، بازي به هر سبکي که باشد، به صورت فيلم باشد، يا به صورت سريال باشد، بازي بازي است! اين لَعب را که گفتند لعب، گفتند چون اين مثل لُعاب دهان است، اين لُعاب دهان هرگز انسان تشنه را سير نمي‌کند، کمي که انسان لب را بخواهد با لُعاب تَر کند از بين مي‌رود، اين فقط در حدّ لُعاب است؛ لَعب‌ها و بازي‌ها فقط در حدّ يک لُعاب دهان است، ﴿بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ﴾، خبري نيست!
حالا اين ﴿فَارْتَقِبْ﴾ يک توبيخ و تهديدي است. آيه سوم همين سوره مبارکه «دخان» اين است که ﴿إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ﴾ و راه «إنذار» آن هم اين است که اوّل يک قصه عام را ذکر مي‌کند، بعد سرگذشت طاغوتيان را بيان مي‌کند. در اينجا که فرمود: ﴿إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ﴾، حالا دارد «إنذار» مي‌دهد
مطلب ادامه دارد.....
https://zaya.io/m42dk
کانالِ قرآن‌پویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛
