ҲАЗРАТИ ИБРОҲИМ ИБН АДҲАМ
Қуддиса сирруҳу зикри
Жунайд (Бағдодий) айтди: «Бу тоифа (тусаввуф аҳли) илимларининг калити Иброҳим Адҳамнинг қўлидадир».
****
Бир куни Иброҳим ибн Адҳам, Имоми Аъзамнинг ҳузурига келганда, Имомнинг ёронлари унга таҳқир кўзи билан қарадилар. Шунда Абу Ҳанифа: «Саййидуна Иброҳим Адҳам» – «Бизнинг саййидимиз Иброҳим Адҳамдир», – деди.
« У Саййидликни нимадан топди?» – дейишди.
Имоми Аъзам:
- Доим Ҳақ билан машғул бўлмоқдан топди. Биз эса бошқа ишлар билан машғулдирмиз», - деб жавоб берди.
****
Иброҳим ибн Адҳам ҳазратлари бир кеча тушида фаришта Жаброил алайҳиссаломни кўрди, унинг қўлида қалам ва довот бор эди. «Бу не иш учундир?» – деб сўради. «Ер юзидаги авлиёларни ёзурман», деди. «Мени ҳам ёз», – деган эди. «Сенинг учун амри Илоҳий йўқ», – деди. Иброҳим ибн Адҳам: «Мен авлиё бўлмасам ҳам, уларни севаман», – деган эди, бир муддат сукут сақланди. Сўнг Жаброил алайҳиссалом марҳамат этдики: «Фармони Илоҳий келди, дафтарнинг бошига сенинг исмингни ёзгайман», – деди.
****
Иброҳим ибн Адҳам ҳазратларининг ҳикматли сўзларидан
****
«Мўъмин кишининг белгиси булардирким, сукути фикр бўлур; қараши ибрат бўлур; юргани тоат бўлур».
****
«Бир инсон уч пардани кўнглидан чиқармагунича унга маънавий давлат эшиги очилмас:
биринчи – унга бу дунёнинг ҳаммаси берилса ҳам, севинмаслик, агар севинса, ул ҳарисдир, ҳарис эса тилакдан маҳрумдир;
иккинчи – кавсари дунёни ўзига бериб, яна қайтиб олсалар, мутаассир бўлмаслик (ғам чекмасликдир);
учинчи – мақталган чоғида мамнун бўлмаслик, ёмонланган чоғида ҳам қайғурмасликдир».
****
«Ҳар ким валийлар мартабасига восил бўлмоқ истаса, фақат ёлғиз Ҳақ таъолога қалбини бериб, ҳалол луқма есин».
“ҲИКМАТ ХАЗИНАСИ” китобидан.
Мусанниф Устоз Мирзо КЕНЖАБЕК.
♻️🌸♻️🌸♻️🌸♻️
┈•┈•┈•┈•❁✿❁•┈•┈•┈•┈•
Дўстларингизга ҳам улашинг!
@orifonuz