Publicaciones de Telegram de نشر نیماژ

به بهانه‌ی هشتم مارس؛ روز جهانی زن:
‌
‌
تبعیضی که با پیر شدن زنان افزایش می‌یابد بازوی مهم امتیاز مردانه است. این توزیع نامتعادل کنونی، نقش‌های بزرگسالان برای دو جنس است که به مردان آزادی سن و به زنان انکار سنشان را تقدیم می‌کند. مردان فعالانه استانداردهای پیر شدن را مدیریت می‌کنند؛ زیرا نقش نرینگی پیش‌قدمی در معاشرت را به آن‌ها اعطا می‌کند. مردان انتخاب می‌کنند و زنان انتخاب می‌شوند. بنابراین مردان زنان جوان را انتخاب می‌کنند. هرچند این نظم نابرابر با قدرت تمام به دست مردان عملی می‌شود، پاسخ مقبول تسلیم نشدن زنان است که هیچ‌گاه اتفاق نمی‌افتد؛ زیرا زنان قدرتمندانه آن را با خوشنودی، دلتنگی و با دروغ‌هایشان تقویت می‌کنند.
‌
| جستارهایی درباره‌ی زن | سوزان سانتاگ | آذرجوادزاده | نشر نیماژ |

یک یادداشت برای خواننده‌ی عزیزم
آنچه که خواهید خواند در حقیقت پیش‌درآمدی بر داستان ماجرای غریب و غم‌انگیز یک قاچاقچی در قشم است. پیش‌درآمد از این باب که توضیح می‌دهد درون آن صندوقچه‌ی گم‌شده‌ای که کل ماجرای بوکسرعلی حول محورش می‌چرخید چیست.
اگر آن رمان را خوانده باشید، این رمان برایتان بین دنیاها اتصال برقرار می‌کند. اگر آن را نخوانده باشید، این رمان یک داستان کاملاً مستقل برایتان تعریف می‌کند، در همان دنیا، در همان حال‌وهوا که قبل‌تر از وقایع دیگری رخ داده. بنابراین در هر دو حالت امیدوارم از آنچه می‌خوانید، لذت ببرید.
فکر می‌کردم بهتر است تا این رمان را، هم ادامه و قسمت دومِ ماجرای غریب و غم‌انگیز یک قاچاقچی در قشم بنامم، هم آنکه برایش نامی مستقل بگذارم؛ همین‌طور هم شد. دستورالعمل خونینِ برآورده‌کردنِ آرزو دومین کتابِ سه‌گانه‌ی قاچاقچی در قشم.
تقدیم به شما که این‌همه مدت، برای دنباله‌ی آن داستان صبر کردید. با بندبند وجودم حین نگارش، امیدوار بودم که سر ذوقتان بیاورد و ارزش این‌همه صبر‌کردن زیبایتان را داشته باشد؛ و داشته باشم.
‌
متین ایزدی
‌
از مقدمه‌ی کتاب «دستورالعمل خونین برآورده کردن آرزو»

جولیان بِک و جودیت مالینا، دو جوان بلندپرواز تئاتری بودند که در نیویورکِ پس‌از جنگ‌ جهانی دوم، رؤیای تئاتری را در سر می‌پروراندند که اصول اخلاقی مرسوم و آنچه را در اذهان مردم به‌عنوان فضیلت شناخته می‌شد به چالش بکشد و با برهم‌زدن قراردادهای پذیرفته‌شده، جهان را دچار تغییر کند. آن‌ها در تقابل با آنچه که آن روزها بر صحنه می‌دیدند، نام تئاترشان را لیوینگ‌تیاتر گذاشتند. چراکه در آن دوران، بر صحنه، چیزی جز اجراهایی تفننی و سرگرم‌کننده وجود نداشت. تئاتری به‌زعمِ آن‌ها، درحال مرگ و رو‌به‌نابودی.
آن دو تحتِ‌تأثیر بسیاری از هنرمندان و متفکران هم‌عصر خود بودند. نویسندگانی چون تنسی ویلیامز، آنس نین، جک کرواک، جین کنت. آهنگ‌سازانی مثل جان کیج، جیم موریسون و جان لنون و نقاشانی چون جکسون پولاک و سالوادور ‌دالی و متفکرانی چون مارتین بوبر و مایکل فاوکلت...
‌
از کتابفروشی‌های سراسر کشور بخواهید:
‌
| لیوینگ تیاتر | هنر، خشم و تبعید | جان تایتل | صحرا رمضانیان | نظریه و تئاتر | نشر نیماژ |
‌

درست وقتی فکر می‌کنی توی زندگی‌ت بدترین انسان‌های روی کره‌ی زمین رو دیدی، می‌فهمی سخت در اشتباه بودی، خباثت پایانی نداره.
‌

هالی سرودی عجیب و هولناک برای تعقیب وحشتناک عدالت سر‌ می‌دهد. جست‌وجوی سرسختانه‌ی کارآگاه برای یافتن حقیقت، داستان این رمان پرکشش، سرشار از تعلیق و پر از معماهای پیچیده را پیش می‌برد. کووید-19، شعار «زندگی سیاه‌پوستان مهم است»، ترامپ و شورش ششم ژانویه، همگی مضامینی هستند که در زمینه رمان جریان دارند. حتی جنایتکاران هم قرار است علیه بی‌عدالتی‌های زمان و دوران اعتراض کنند. در تمام طول رمان شما شاهد تلاش در جهت دفع زهر و یافتن شفا هستید. بله این بار هم جدیدترین رمان استیون کینگ، شما را میخکوب کرده است.
‌‌
‌
از کتابفروشی‌های سراسر کشور بخواهید:
‌
| هالی | استیون کینگ | ساغر سبزواری | نشر نیماژ |

هنرمند اعتنایی به هیچ دولتی ندارد و تمام میثاق‌ها را فسخ می‌کند...
‌
راوی کتاب "مردی که پنجشنبه بود" ماجراهای شورانگیز هفت آنارشیست را در لندن عصر ویکتوریایی روایت می‌کند که نام روزهای هفته را بر خود نهاده‌اند. در نگاه نخست، این کتاب، داستانی طنزآلود و جنایی با نثری زیبا و بازی‌های کلامی چشمگیر و تصویرپردازی‌های خیال‌انگیز است؛ اما ورای واژگان نمادینش، مفاهیم ژرف‌تری نهفته است. نویسنده اثری به ظاهر کمدی خلق کرده که پرسش‌های ژرف فلسفی طرح می‌کند و با واژه‌های سمبولیک ماهیت شر را در قلمرو سیاسی و معنوی واکاوی می‌کند. شاهکار چسترتون، پس از گذشت بیش از صد و‌ اندی سال از انتشارش، همچنان در سرتاسر جهان هواخواهان بسیار دارد و فیلم و تئاتر و نمایش‌ و پادکست‌های گوناگونی بر اساس آن تهیه شده است و مراسم گوناگونی در سالگرد انتشارش برگزار می‌شود. این کتاب از این رو اینچنین محبوب است که ظاهر هیجان‌انگیز و طنزآلود داستان، دوست‌داران سرگرمی را به خود جلب می‌کند و معانی ژرف و نثر درخشان‌اش، ادب‌دوستانی را که در پی آثار جدی ادبی‌اند خرسند می‌کند.

منتشر شد:

| مردی که پنجشنبه بود| جی. کی. چسترتون | علی امیدیان| نشر نیماژ |

در آیین پایانی دومین دوره‌ی جایزه‌ی ادبی پرانتز که بیست و هشتم بهمن‌ماه برگزار شد، کتاب «مترسک؛ در چهار موقعیت» نوشته‌ی عباس باباعلی به‌عنوان بهترین مجموعه‌داستان برگزیده شد.
‌‌

در مجموعه داستان «مترسک؛ در چهار موقعیت» عباس باباعلی وضعیت‌های ناممکن و نامحتملی را شکل داده است که خاص اوست و نظیر آن‌ها را در کمتر اثری (چه داستان و چه هر اثر دیگری) می‌توانید بیابید: مرده‌ای که روی تخت تشریح عاشق شده است، مرده‌ای دیگر که دارد انتظار می‌کشد بیایند جسدش را جمع کنند و… ته‌مایه‌ی طنز داستان‌های باباعلی که رنگ پرمایه‌ای از کنایه را با خود همراه دارد، به همراه لحن جذاب و ویژه‌ی روایت‌های او و از این دو مهم‌تر بدیع‌بودن موضوعاتی که او برای نوشتن انتخاب کرده است، داستان‌های او را به آثاری ویژه و خواندنی تبدیل می‌کند. «مترسک…» دومین مجموعه داستان باباعلی است اما از پس سال‌ها تجربه‌اندوزی و نوشتن مستمر برای رسیدن به‌سبکی شخصی در داستان نویسی حاصل شده است.
‌
‌
| مترسک؛ در چهار موقعیت | عباس باباعلی | داستان فارسی | کتاب بوف | نشر نیماژ |

‌نشر نیماژ با همکاری کافه‌کتاب ققنوس برگزار می‌کند

آیین رونمایی و جشن امضا
‌
جلد سوم «مجموعه‌ی تابان»
«تابان؛ مرز آسمان»
‌
با حضور شیوا مقانلو؛ نویسنده‌ی کتاب و جمعی از اهالی فرهنگ و ادبیات
‌
حضور برای عموم آزاد است
‌
زمان: جمعه سوم اسفندماه، ساعت ۱۷ تا ۱۹
‌
مکان: تهران، خیابان وصال شیرازی، کوچه‌ی شفیعی، پلاک یک، کافه‌کتاب ققنوس

وقتی با لباس جدید
به دیدنم می‌آیی
حس باغبانی را دارم
که درختش شکوفه کرده است
‌
| صد نامه‌ی عاشقانه | نزار قبانی | انسیه سادات هاشمی | نشر نیماژ |

نشستم، میزم را مرتب کردم، عکس تو را بیرون آوردم. مدت درازی نگاهش کردم. به‌طور وحشتناکی در درون احساس شادی کردم. وقتی فکر کردم تو دوستم داری یک‌باره قلبم فرو ریخت. این است که خواستم باز برایت نامه بنویسم...
‌‌
| دلبند عزیزترینم | نامه‌های عاشقانه‌ی آنتوان چخوف به کنیپر | برگردان به فارسی: احمد پوری | نشر نیماژ |

خدمتکار ما پررشتسستویچ نام داشت. کسی اگر بخواهد این نام را درست تلفظ کند باید حین تلفظ حتماً عطسه کند. مستخدمه‌ی ما اسمش اسورفسستسکا بود، اسمی که در زبان آلمانی قدری خشن اما در زبان لهستانی به‌شدت آهنگین و ملودیک است. این مستخدمه زنی بود چاق و کوتاه‌قد با موهای سفید و دندان‌های زرد. علاوه بر این یک جفت چشم سیاه و جمیل هم در خانه‌ی ما این‌سو و آن‌سو می‌رفت که همه او را سرافینه صدا می‌زدند. سرافینه خاله‌زاده‌ی خوشگل و عزیز من بود که با هم در باغ بازی می‌کردیم و به خانه‌داری مورچه‌ها گوش می‌سپاردیم، یا پروانه می‌گرفتیم و گل می‌کاشتیم. سرافینه یک بار که جورابک‌های کوچکم را در باغچه می‌کاشتم تا از آن‌ها شلواری بزرگ برای پدرم بروید مثل دیوانه‌ها خنده سرداد.
‌
| خاطرات دانشجوی الهیات | هاینریش هاینه | برگردان از متن آلمانی: حسین منصوری |