نشر نیماژ

هنر فرانسوی جنگ؛ کاندیدای نهایی جایزه‌ی ابوالحسن نجفی
هیأت داوران جایزه‌ استاد ابوالحسن نجفی متشکل از ضیاء موحد،مهستی بحرینی،عبدالله کوثری، حسین معصومی‌همدانی، موسی اسوار،امید طبیب‌زاده، آبتین گلکار با دبیری علی‌اصغر محمدخانی،پس از بررسی ۸۱اثر ارسالی به دبیرخانه، فهرست نامزدهای راه‌یافته به مرحله‌ نهایی هشتمین دوره‌ این جایزه‌ را اعلام کرد:
«خشک‌سالی طولانی» اثر کنان جونز، ترجمه زینب آزمند.
«هم نوایی در پاییز» نوشته باربارا پیم،ترجمه مزدک بلوری، نشر بیدگل
«مغز اندرو» نوشته ای ال دکتروف، ترجمه محمدرضا ترک تتاری، نشربیدگل
«دری در کار نیست» اثر تامس ولف،ترجمه امین مدی،نشر گمان
«پاییز فلوبر» نوشته الکساندر پوستل، ترجمه ساناز ساعی دیباور، نشر نی
«مزاح بی پایان» نوشته دیوید فاستر والاس، ترجمه معین فرخی، نشر برج
«هنر فرانسوی جنگ» نوشته آلکسی ژنی، ترجمه مریم خراسانی، نشرنیماژ
جایزه‌ «ابوالحسن نجفی» هرساله به منظور احترام و پاسداشت خدماتی که این مترجم و زبان‌شناس به فرهنگ و ادب و عرصه‌ ترجمه‌ این مرز و بوم کرده، به بهترین ترجمه‌ رمان یا مجموعه ‌داستان‌کوتاهی که در یک سال گذشته منتشر شده، اهدا می‌شود.

ما چپ‌گرا بودیم... اما برشتی یا کمونیست نبودیم...
‌
‌
"آرین نوشکین تناقض‌های آشکار را در خود پرورش می‌دهد، زن‌های زیادی درون او با هم درآمیخته‌اند؛ رئیس یک کمپانی تئاتر که سال 1964 با هم‌کلاسی‌هایش در دانشگاه سوربن تعاونی کارگران تئاتر دو سولی را تأسیس کرد و شاعر و نویسنده‌ی عبارت‌های شیرین و درخشان، کارگردان جنجال برانگیز فیلم مولیر و سرایدار وسواسی کارتوشرى که هیچ کاری را نمی‌تواند به دیگری محول کند: کارگردان رؤیاپرداز و پرستار بازیگران؛ استاد و عاشق، ژنرال و دختر کوچولو، مبارز و خوش‌گذران، قدیسه و ماجراجو. شخصیتی غیر‌عادی برای یک کمپانی غیر‌عادی! یک داستان خارق‌العاده."
‌
‌
توصیف بی‌نقص فابین پاسکود از کارگردان فرانسوی آرین نوشکین به‌طور خلاصه نه‌تنها تناقض‌هایی را که نوشکین در خود دارد بیان می‌کند، بلکه به تضاد‌هایی که با آن‌ها زندگی کرده هم اشاره می‌کند.
‌
نیماژ منتشر کرد:
‌
| آرین نوشکین | جودیت. جی. میلر | حورا پاکیزه‌دل | نظریه و تئاتر | نشر نیماژ |

‌به‌بهانه نهم ژانویه؛ زادروز هینر مولر
‌
‌
فیلوکتت را هینر مولر در دوران ساخت دیوار برلین نوشت، زمانی که دولت سوسیالیست‌–‌کمونیست آلمان شرقی تصمیم گرفت تا حتی با کشیدن دیوار از نفوذ و رواج افکار غیرخودی جلوگیری کند. فیلوکتت اولین نمایشنامه از مجموعه بازخوانی‌های هینر مولر از تراژدی‌های یونان باستان است٬ با نگاه به نظریه‌ی «نمایشنامه‌های آموزشی» برتولت برشت٬ و با نگاه به وضعیت #سیاسی آلمان شرقی.
.
- نظام حاکم بر آلمان شرقیِ کمونیستی از نوع استالینی بود و هینر مولر بعدها گفت: «اوایل سال‌های 60 (میلادی)، کسی نمی‌توانست درباره‌ی استالینیسم نمایشنامه‌ای بنویسد. اگر می‌خواستی واقعیت را بیان کنی، باید چنین مدل‌هایی انتخاب می‌کردی.»
.
- محمود حسینی‌زاد درباره‌ی ترجمه‌ی فیلوکتت از زبان آلمانی گفته است: «این نمایشنامه را به سفارش Deutsches Theater برلین و در ارتباط با اجرای فیلوکتت امیررضا کوهستانی ترجمه کردم. در تابستان ۲۰۱۹. متن هینر مولر، متنی که برای ترجمه داشتم، صحنه‌بندی ندارد. صحنه‌بندی را طی تماس‌های متعدد بر سر ترجمه با دست‌اندرکاران Deutsches Theater اضافه کرده‌ام.»

باور کنید حال و هوایم مساعد است
این شایعات شیوه‌ی بعضی جراید است
‌
یک صبح
تیتر می‌شود: این شخص...
[بگذریم]
یک عصر
خوانده‌اید... وَ تکرار زاید است
‌
من زنده‌ام هنوز و غزل فکر می‌کنم
باور نمی‌کنید؟ همین شعر شاهد است
‌
چاپ پنجم منتشر شد:
‌
| خوب‌ترین حادثه می‌دانمت | گزیده اشعار زنده‌یاد محمدعلی بهمنی |

همه در یک مورد اتفاق نظر داشتند: فورا باید از عهده‌ی چالش برآمد. اما وقتی نوبت به چگونگی انجام این کار می‌رسید. اتحاد فرو می‌پاشید. چگونه می‌بایست عمل کرد؟ در آن برهه، مباحث داغ، میان طبقات حاکم شکاف می‌انداخت.
‌
دهه‌ی 1950، روشنفکران محافظه‌کار به این باور رسیده بودند که می‌توانند پایان ایدئولوژی و انقراض تضاد طبقاتی را به همراه آن اعلام کنند. دنیل بل سال 1956 گفت «کارگر آمریکایی اهلی» شده است. مسلماً نه به واسطه‌ی انتقادهای مارکس یا «انضباط ماشین‌ها»، بلکه به‌واسطه‌ی «جامعه مصرف‌گرا» و امکان زندگی بهتری است که به مدد دستمزد خود، دستمزد ثانویه‌ی متعلق به همسر شاغلش و تسهیلات اعتباری آسان نصیبش شده است. فکر کارگر حتی در صورت عدم رضایت از شرایط کار و با وجود فوران‌های پراکنده‌ی خشم به نزاع‌طلبی منجر نمی‌شود، بلکه سمت فانتزی‌های گریزگرا مثل داشتن کارگاه مکانیکی، مرکز پرورش بوقلمون، پمپ بنزین، و کسب‌و‌کار کوچک برای خود می‌رود.
همه‌چیز آرام بود اما ناگهان ورق برگشت. در ابتدا همه گیج و مبهوت بودند و نمی‌فهمیدند چه خبر است...
‌
‌نیماژ منتشر کرد:
| جامعه‌ی حکومت‌ناپذیر | گرگوار شامایو | کیانوش امیری |
‌

هاینریش هاینه از مهم‌ترین نویسندگان و شعرای آلمانی و از معروف‌ترین چهره‌های مکتب رمانتیسیسم در قرن ۱۹ به‌شمار می‌رود. او اندیشمندی است که با آثار ادبی‌اش، به مخاطب اجازه می‌دهد تا عمق اندیشه‌ی این چهره‌ی متفکر را دریابد.
‌
دو عنصر تکرارشونده‌ی آثار هاینه یعنی سفر و شوخ‌طبعی در کتاب حاضر نیز به چشم می‌خورند اما مورد دوم در این اثر از شوخ‌طبعی پا را فراتر گذاشته و آنچنان طنز نافذ و توفنده‌ای در داستان ایجاد کرده و این طنز آنچنان درهم‌تنیده با سرشت انسانی‌ست که انگار نه انگار این رمان نزدیک به دو قرن پیش نوشته شده است؛ تو گویی یکی از نویسندگان متفاوت امروز وقایع داستان را برایتان روایت می‌کند.
‌
ترجمه‌ی این اثر شاخص را حسین منصوری مستقیم از زبان آلمانی به فارسی برگردانده است.
‌
‌منتشر شد:
‌
| خاطرات دانشجوی الهیات | هاینریش هاینه | برگردان از متن آلمانی: حسین منصوری | مینیماژ: کتاب‌های جیبی نشر نیماژ |

این کتاب که با عنوان سیاه‌بازی: درآمدی بر پیدایش و سیر دگرگونی گردآوری و نوشته شده، بیش از هرچیز دریچه‌ای برای ورود به دنیای یکی از مهم‌ترین گونه‌های نمایشی ایران است و مخاطبان را با چگونگی شکل‌گیری این گونه‌ی نمایش سنتی که تخت‌حوضی یا روحوضی هم نامیده می‌شود، آشنا می‌سازد.
از نظر نگارنده، که خود ازقضا شاهد اجرای اصیل روحوضی در حیاط قدیمی خانه‌ای در ورامین بوده است، نمایش سیاه‌بازی از محبوب‌ترین سرگرمی‌های جمعی مردمان چندین دهه پیش‌تر بوده که امروزه هم توانسته جای خود را در گرماگرم تحولات نمایشی پس‌از ورود تئاتر به ایران به‌گونه‌ای دیگر حفظ کند و موجد شکل‌گیری نمونه‌های تلفیقی شود.
با وجود این، به نظر می‌رسد در خصوص این گونه‌ی پراهمیت نمایشی و البته دیگر گونه‌های نمایشی مانند نقالی، پرده‌خوانی، شبیه‌خوانی، خیمه‌شب‌بازی و... همچنان نیازمند جست‌وجوگری و پژوهش هستیم.
کتاب حاضر نگاهی اجمالی و گذرا دارد بر ریشه‌های پیدایش سیاه‌بازی، و همچنین نمونه‌هایی از این آثار را که طی چند دهه‌ی اخیر به‌عنوان شاخه‌های اصلی این گونه‌ی نمایشی مطرح بوده‌اند در بر می‌گیرد.
‌
منتشر شد:
‌
| سیاه‌بازی | رحمت امینی | نظریه و تئاتر |

غرور یکی از قوی‌ترین نیروهای دنیاست...
‌
‌

استانیسلاو ویتکیه‌ویچ، یکی از چهره‌های برجسته‌، کلیدی و تأثیرگذار در تاریخ ادبیات، فرهنگ و هنر لهستان است. او نه تنها به‌عنوان یک نمایش‌نامه‌نویس نوآور، بلکه به عنوان یک نقاش، فیلسوف، عکاس و نظریه‌پرداز هنری نیز شناخته می‌شود. در اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی پس از ترجمه‌های او به زبان‌های فرانسوی و انتشار آنها در جوامع غربی، او را "پدر ابزوردنویسی جهان" نامیدند. ویتکیه‌ویچ با نام مستعار ویتسکی الهام‌بخش نویسندگان بزرگی همچون یونسکو، بکت و برشت بوده است. کتاب حاضر شامل دو اثر از بهترین نمایشنامه‌های این نویسنده با نام‌های "مسترپرایس یا جنون استوایی" و "متافیزیک گوساله‌ی دوسر" است.
‌
منتشر شد:
| مسترپرایس یا جنون استوایی" و "متافیزیک گوساله‌ی دوسر | استانیسلاو ویتکیه‌ویچ | حامی قنبرزاده | تئاتر آنسو | نشر نیماژ |

عوضی کسی است که به خودش اجازه می‌دهد از مزایای خاص یک امتیاز که مسلماً از آن او نیست بهره ببرد. این از ابعاد نادانی است: اما تمام ماجرا نیست. با این که فرد بی‌عاطفه‌ی مبتلا به اختلال فکری به مثابه‌ی پسرعموی فرد «نفهم» است، او (فرد عوضی) به ریسک‌پذیری علاقه دارد و این ویژگی در شخصیت «نفهم» دیده نمی‌شود... هیچ‌کس به اندازه‌ی تصور فرد «نفهم» از خودش، در همه‌چیز محق نیست. او فقط از راه شنیدن می‌آموزد و فقط از چیزهایی ممکن است بیاموزد که بخشی از نفهمی خودش باشند...
‌
‌| تئوری نفهم‌ها | اریک شوئیتزگبل | زهره مهرنیا|
‌

معاشران گره از زلف یار باز کنید
شبی خوش است بدین قصه‌اش دراز کنید
‌
‌
🍉 یلدا بر شما مبارک 🍉
‌

‌‌ویدئو:
@rashtmuseumcafe
‌
موسیقی: سارا نائینی

آیین رونمایی از کتاب «دستورالعمل خونین برآورده کردن آرزو»؛ جلد دوم مجموعه‌ی قاچاقچی در قشم
و همچنین کتاب صوتی «کرج حمله می‌کند» با صدای سیامک انصاری
‌
با حضور
متین ایزدی؛ نویسنده‌ی اثر
شیوا مقانلو
سهیل دانش‌اشراقی
‌با اجرای آرش نعمتی
‌
زمان: شنبه یکم دی‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۸
مکان: خیابان ولیعصر، نرسیده به میدان ونک، روبروی دوازدهم گاندی، مجتمع خورشید، طبقه‌ی همکف، مجموعه‌ی فرهنگی کاف‌کتاب

هدف پژوهش این کتاب برخورد نشانه‌شناسانه با بدن صحنه‌ای است. بررسی بدن اجراگر به مثابه‌یی سوژه‌ای که بدن خود را در زمینه‌ی تئاتر و هنر اجرا به‌نمایش می‌گذارد. اینکه چنین سوژه‌ای از طریق کدام تکنیک‌ها موفق به خلق و ساخت "حضور صحنه‌ای" خواهد شد؟ از چه روش‌هایی برای بیان نمایشی بهره می‌برد و کدام راهبردها او را در برقراری چنین ارتباطی یاری می‌رسانند؟ مقصود در نهایت بررسی نشانه‌شناختی بدن صحنه‌ای در نسبت با کنش اجرایی است. بنابراین در این دایره‌ی پژوهشی، از یک سو مطالعه‌ی نشانه‌شناختی بدن با تمام پیچیدگی‌هایش، صیرورت مداومش، ناهمگونی ابعاد و زبان‌هایی که از آن عبور می‌کنند و آن را می‌سازند و از دیگرسو کنش اجرایی با رویکرد نشانه‌شناسانه که در نهایت به هدفی زیبایی‌شناسانه منتهی می‌شود و با حضور یک اجراگر (بازیگر، رقصنده، هنرمند) و دست‌کم یک تماشاگر ممکن می‌گردد؛ مورد بحث قرار می‌گیرند. در این مسیر تمرکز بر مداقه روی رابطه‌ی متقابل میان بدن و کنش اجرایی قرار گرفته است. بدنی که با قراردادن کنش اجرایی در مرکز عمل خود، آن را عینی می‌کند.

نیماژ منتشر کرد:

| بدن صحنه‌ای | ماریا لورنزینی | علی شمس | نظریه و تئاتر |
‌

‌روح‌القدس فقط آنجایی خود را تمام و کمال متجلی می‌سازد که جشن و سرور و چراغانی و خنده و شادی برپاشده باشد.
‌
‌
هاینریش هاینه از مهم‌ترین نویسندگان و شعرای آلمانی و از معروف‌ترین چهره‌های مکتب رمانتیسیسم در قرن ۱۹ به‌شمار می‌رود. او اندیشمندی است که با آثار ادبی‌اش، به مخاطب اجازه می‌دهد تا عمق اندیشه‌ی این چهره‌ی متفکر را دریابد.
‌
دو عنصر تکرارشونده‌ی آثار هاینه یعنی سفر و شوخ‌طبعی در کتاب حاضر نیز به چشم می‌خورند اما مورد دوم در این اثر از شوخ‌طبعی پا را فراتر گذاشته و آنچنان طنز نافذ و توفنده‌ای در داستان ایجاد کرده و این طنز آنچنان درهم‌تنیده با سرشت انسانی‌ست که انگار نه انگار این رمان بیش از ۱۲۰ سال پیش نوشته شده است؛ تو گویی یکی از نویسندگان متفاوت امروز وقایع داستان را برایتان روایت می‌کند.
‌
این اثر شاخص را حسین منصوری مستقیم از زبان آلمانی به فارسی برگردانده است.
‌
‌
به‌زودی منتشر می‌شود:
‌
| خاطرات دانشجوی الهیات | هاینریش هاینه | برگردان از متن آلمانی: حسین منصوری | مینماژ: کتاب‌های جیبی نشر نیماژ |

دو محقق تصمیم می‌گیرند پای مفهومی از فیزیک کوانتوم به‌نام «درهم‌تنیدگی» را به عالم روانشناسی، جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی باز کنند و درباره تطبیق این مفهوم در شبکه‌های انسانی و اجتماعی پژوهش کنند؛ نتیجه‌ی این تحقیقات آنچنان عجیب و غریب می‌نماید که مجبور می‌شوند این نتایج را دوباره و چندباره به آزمون بگذارند. خودشان می‌گویند: «این نتایج بیشتر به فیلم‌های تخیلی هالیوود شبیه بود بنا بر این خودمان تردید کردیم و سعی کردیم بیشتر آزمایششان کنیم اما هربار همان نتایج به دست می‌آمد.»
دو مفهوم در این تحقیقات نمود بیشتری دارند: «پیوند قوی» و «پیوند ضعیف». ما در طول زندگی ممکن است چند دوست صمیمی داشته باشیم که بیشتر وقتمان را با آن‌ها می‌گذرانیم: به پیوندی که با آنها داریم «پیوند قوی» اطلاق می‌شود و این دوستان صمیمی ما اگر دوستانی داشته باشند که آنها نیز دوستانی داشته باشند، به حلقه‌های چندم این ارتباطات، «پیوند ضعیف» می‌گویند. یکی از نتایج این تحقیقات این است که برعکس تصور، بیشترین تاثیر بر سبک و کیفیت زندگی، موفقیت یا عدم موفقیت و... نه از پیوندهای قوی بلکه از پیوندهای ضعیفمان می‌گیریم...
‌‌
کتاب درهم‌تنیدگی نتایج این تحقیقات شگفت‌انگیز را در اختیار عموم مردم قرار داده است.
‌

| درهم‌تنیدگی| نیکولاس کریستاکیس، جیمز فاولر| دکتر سامان الهیاری تفرشی| استخوان‌های روح | نشر نیماژ |

سالواتیه‌را هر روز نقاشی می‌کرد. هرشنبه با رنگ آبی در پایین‌ترین نقطه‌ی تابلو که دستش می‌رسید تاریخ می‌زد. بعضی هفته‌ها پنج متر نقاشی می‌کرد؛ بعضی هفته‌ها هم فقط یک متر، اما هیچ‌گاه کمتر از این نقاشی نکرد. مقداری که نقاشی می‌کرد بسته به جزئیاتی که کار لازم داشت فرق می‌کرد. هیچ‌وقت نقاشی‌کشیدن را متوقف نکرد چون برای او بوم نقاشی هیچ‌وقت از حرکت نمی‌ایستاد. انگار با این شیوه می‌خواست از فلج قلمی خلاص شود که گریبان هر نقاشی را می‌گیرد. انگار طاقه‌ی کرباس مدام به سمت چپ باز می‌شد؛ طوری که او در مقام نقاشْ قادر به مهار آن نبود. هرگز به خودش اجازه نداد که به عقب برگردد و به‌سراغ کارهای گذشته‌اش برود. اگر چیزی را که کشیده بود دوست نداشت، آن را مجدداً و در ادامه با تغییراتی می‌کشید؛ اما هیچ‌گاه به عقب برنگشت. مثل گذشته‌هایی که گذشته‌اند؛ تغییر آنچه کشیده بود غیرممکن می‌نمود.
‌
‌
| سال لال | پدرو مایرال | اسدالله امرایی | مینیماژ؛ کتاب‌های حبیبی نشر نیماژ |
‌

در سوگ‌نامه‌ی سنگ قبر مارسل دوشان می‌خوانیم: «به‌علاوه، همیشه این انسان‌های دیگرند که می‌میرند» این را هم می‌توان به دو صورت تفسیر کرد: یا بدین معنا که همیشه این دیگران هستند که می‌میرند یا - تفسیر دوم نیز به همان اندازه جالب است - هرچه بیشتر زنده بمانیم شاهد مرگ‌های بیشتری خواهیم بود. البته یک استثنا وجود دارد: مرگ خود ما.
‌
| داستایفسکی در سیبری از هگل می‌خواند و می‌گرید | لزلواف فولدنی | یاسمن ثانوی | استخوان‌های روح | نشر نیماژ |

خون بر آسمان‌ها می‌خروشد. ستم بر آسمان‌ها می‌خروشد. بدون خون، ستم نمی‌توانست بر آسمان‌ها بخروشد.
‌
به‌بهانه‌ی ششم دسامبر، زادروز پیتر هانتکه؛ برنده‌ی نوبل ادبیات سال 2019
‌
- ‌ذهنیت هانتکه در نمایشنامه‌‌ی کاسپار به‌نحوی به میستیسیسم (اسرار باطنی) نزدیک می‌شود؛ او، به‌شکلی انتزاعی، فلسفی و تحلیل‌گر، فرمی پیچیده و غیرواقع‌گرا را در نمایش کاسپار ارائه می‌کند. هانتکه، با وسواس تمام، زبان را با ابهامی عمدی نمایشی می‌کند و به‌طرف مفاهیمی فلسفی می‌برد، بدون اینکه ظاهراً هیچ‌گونه جمله‌ی فلسفی بیان کند.
‌
-نمایش کاسپار از هرگونه روایت داستانی اجتناب می‌کند. داستان نمایش کاملاً ساده است و ما مردی دلقک‌‌گونه را در جایگاه شخصیت اصلی می‌بینیم، که او هم مانند کاسپار هاوزر واقعی قادر به سخن گفتن نیست. او هم مانند کاسپار هاوزر فقط یک جمله ازحِفظ دارد: «من می‌خواهم آن‌طوری باشم که یک کسی، یک‌وقتی آن‌طوری بوده.» و این جمله تنها و اولین ملکیت کاسپار است.‌
‌
‌
| کاسپار | پیتر هانتکه | سودابه فضایلی | تئاتر آنسو | نشر نیماژ |
‌

به‌بهانه سوم دسامبر؛ زادروز جوزف کنراد
‌
تئودور کنراد نالچ کورزینوسکی در سال ۱۸۵۷ در بردیچیف، امپراتوری روسیه (پادولیای، اوکراین کنونی) متولد شد، دشتی حاصلخیز بین لهستان و روسیه که زمانی بخشی از خاک لهستان بود و سپس جزو روسیه شد.

آپولو کورزینوفسکی، پدر کنراد، شاعر و مترجم ادبی از زبان‌های انگلیسی و فرانسه بود و جوزف در بچگی رمان‌های انگلیسی را به زبان‌های فرانسه و لهستانی پیش پدرش می‌خواند. آپولو کورزینوفسکی که درگیر فعالیت‌های ضد تزاریست‌ها شده بود، در سال ۱۸۶۱ با خانواده‌اش به ولگودا در شمال روسیه تبعید شد. در این سفر جوزف مبتلا به سینه‌پهلو شد و در سال ۱۸۶۵ مادرش به همین مرض فوت کرد.

پدر کنراد که تعلیم او را به عهده گرفته بود در سال ۱۸۶۹ به مرض سل درگذشت. جوزف را به سوئیس، پیش دایی‌اش «تادئوس بابروسکی» که تأثیر زیادی در زندگی کنراد داشت، فرستادند. جوزف که اصرار داشت دایی‌اش اجازه دهد دریانورد شود، در سال ۱۸۷۴ به فرانسه رفت و چند سالی در آن‌جا زبان فرانسه‌اش را بهتر کرد و دریانوردی آموخت. در فرانسه با محافل زیادی آشنا شد ولی به قول خودش دوستان بوهمیایی‌اش بودند که او را با نمایش‌نامه و اپرا و تئاتر آشنا کردند. در همین مدت ارتباط خوبی هم با دریانوردان داشت و چیزی نگذشت که دیده‌بان قایق‌های راهنما شد. کارگرانی که در کشتی دید و کارهایی که به او تحمیل کردند، همه زمینه‌ای برای جزئیات درخشان رمان‌هایش شد.
‌
رمان کوتاه همراز، یکی از کتاب‌هایی‌ از این نویسنده است که داستان آن در فضای کشتی و دریانوردی می‌گذرد، واجد ابهامی عمیق و تأثیرگذار است و به خوبی سبک درخشان کنراد را نمایندگی می‌کند. این کتاب را بهاره تقی‌زاده حمید به فارسی برگردانده است و در قالب کتاب‌های جیبی نشر نیماژ (مینیماژ) منتشر شده است.
‌
‌
جوزف کنراد
زادروز: سوم دسامبر 1857
درگذشت: سوم اوت 1924
‌

«پاک‎کردن منظره» به‌طور مثال می‎تواند از خلال یک نقد فمینیستی از منابع اکسپرسیونیستی آبستره دریافت شود و با جایگزینی وسیله‏ی تجاری هنری معمول (قلم‎مو) با یک چیز محلی (جاروی خانه) به‌عنوان چالشی با حیطه‎ی مردسالار اکسپرسیونیسم آبستره دیده شود. در این مکالمه، پاک‎کردن منظره، به غیبت قابل‌توجه هنرمندان زن از جنبش‎های روایت مردانه و کمبود ارزش‌گذاری به «کار زنان» اشاره دارد. یا مکالمه‎ی دیگری می‎تواند نقش کارگر را در کار پوشش دهد و زیبایی را در تکرار روزمره ببیند.
ربکا اشنایدر توانایی هنرمند در جذب فرایند مکالمه را جالب می‎داند، مانند زمانی که در موسیقی جَز یا بلوز یک سولو اجرا می‌شود و یک هنرمند می‌گوید و دیگری جواب می‎دهد، و این‌طور می‌نویسد:
سولوها در جَز، همدیگر را بیان می‌کنند، در یکدیگر محو می‌شوند، به همدیگر واکنش نشان می‎دهند و یکدیگر را تکرار می‌کنند و یک کار کامل متداخل اجرا می‌کنند که در آن کیفیت «سولو»ی هر حرکت، عمیقاً با بازتاب قبلی‌ها و طنین پاسخ‌های بعدی در هم می‌آمیزد.
اشنایدر بیشتر توضیح می‎دهد که عنوان «هنرمند سولو» یا «مؤلف» به کسانی گفته می‌شود که تقدم یا برتری متن را کنار گذاشته‎اند، کسانی که کارشان برخلاف جهت یا «نشدنی» است که به نوعی سبک یا رسانه محدود باشد:
هنرمند، تبدیل به نماینده یا بازیگر می‌شود، در حالتی که به‌نظر مثل نوعی مقاومت می‌آید در مقابلِ... همان رسانه‎‌ای که ازطریق آن ظهور می‌کند و معمولاً ازطریق همان نیز مستند و ثبت می‌شود. به این طریق، هنر حرکت‌محور خود را قابل تغییرِ‌فرم و قابل دوباره بازگوشدن می‌کند. در اینجا تغییر «ازطریق بازگویی» اساس کار است.
‌

‌
| طراحی پرفورمنس | دوریتا هنا، اولاو هارسل | بهار صیرفی | نظریه و تئاتر |

‌
گراهام هارمن، متولد ۹ مارس ۱۹۶۸ استاد ارشد فلسفه در سای-آرک در لس آنجلس است. کار او بر متافیزیک اشیاء منجر به توسعه‌ی هستی‌شناسی معطوف به شیء شد. او یک چهره‌ی محوری در جریان واقع‌گرایی نظرورزانه در فلسفه‌ی معاصر است.
‌
هگل می‌گفت وقتی سعی می‌کنیم به «هستی، هستی ناب» بیندیشیم، به هیچ ‌‌ می‌اندیشیم. مسئله‌ی هگل آن است که چه‌چیز اندیشیدنی‌ است یا ما چه‌چیز را می‌توانیم ‌بیندیشیم. در مقابل، مسئله‌ی رئالیسم نظرورزانه هستی برای ما، یا دسترسی ما به یا نسبت ‌ما با هستی نیست؛ هستی به‌خودی‌خود است. این فاصله‌گیری از محوریت انسان ‌اندیشنده چیزی است که رئالیسم نظرورزانه از آن آغاز می‌کند. انسان به‌مثابه‌ی هستی‌ ‌در مجاورت هستنده‌های نا-انسانی دیگر، بدون جایگاهی ویژه‌:‌‌ یا هستی‌شناسی‌ مسطح و ‌نه سلسله‌مراتبی؛ همه به یک اندازه واقعی . با به‌‌زیرکشیدن انسان از جایگاه ‌خداوندی‌ در نسبت با بقیه‌ی هستنده‌ها، فضا برای اشیاء گشوده می‌شود.‌
‌

| هستی‌شناسی معطوف به شیء | گراهام هارمن | نوید حمزوی | استخوان‌های روح؛ کتاب‌های نشر نیماژ در زمینه‌ی علوم انسانی |
‌
‌

هستی‌شناسی معطوف به شیء مدعی است، برخلاف فلسفه‌ی قرون وسطی، خدا را در یک ‌کفه‌ی ترازو و جهان را در کفه‌ی دیگر نمی‌گذارد و برخلاف فلسفه‌ی مدرن (و پست‌مدرن) جای ‌خدا را با انسان عوض نمی‌کند. برای نویسندگان این حوزه، همه‌ی هستنده‌ها در یک سطح قرار ‌دارند. فلسفه‌ی معطوف به شیء، بین راه بن‌بست دانش و الهیات سلبی به واقعیت، ‌زیبایی‌شناسی را پیشنهاد می‌دهد. رئالیسم نظرورزانه و هستی‌شناسی معطوف به شیء مکتب فکری جدیدی است ‌که می‌تواند ‌اندیشه‌ی‌ فارسی را هم نو کند، زیرا ترجمه همواره گشایشی است به‌سمت شیء ‌ناآشنا.‌‌
‌
از کتابفروشی‌های سراسر کشور بخواهید:
‌
| هستی‌شناسی معطوف به شیء | گراهام هارمن | نوید حمزوی| استخوان‌های روح | نشر نیماژ |
‌
‌

‌
شیء مستقل از اندیشه و به‌طور کلی مستقل از انسان موضوع این کتاب و ‌فلسفه‌ی جدید و به‌نسبت نوپایی است که گراهام هارمن آن را به انگلیسی ‌Object-Oriented Ontology‌ یا هستی‌شناسی معطوف به شیء می‌خواند. به‌اختصار ‌OOO‌.‌

هارمن همه‌چیز را شیء ‌می‌داند. خودش، من، شما، قابلمه در آشپزخانه، ذرات و از جنگ داخلی امریکا ‌تا انقلاب ۵۷ ایران.
‌
هستی‌شناسی معطوف به شیء (‌OOO‌) برای خواننده‌ی عام نوشته ‌شده، اما با اتمام کتاب دید جامعی به ‌OOO‌ پیدا ‌می‌کنید‌.
‌
هستی‌شناسی معطوف به شیء تئوری همه‌چیز را نه در علم فیزیک بلکه در فلسفه پیدا ‌می‌کند و خود را به‌عنوان تئوری همه‌چیز جدید عرضه و با صدای بلند اعلام می‌کند: بنیان ‌کل فلسفه‌ زیبایی‌شناسی است.
‌
هارمن در فصل سوم کتاب، مواجهه‌ی فلسفه‌ی جدید ‌با جامعه و سیاست را نشان می‌دهد و با رجوع به ماکیاولی، هابز و نیچه به اسقاطِ جریان ‌چپ و راست در سیاست می‌پردازد.
‌
هارمن که ‌اکنون به تدریس در مؤسسه‌ی ‌معماری کالیفرنیای جنوبی ‌مشغول ‌است در اثر خود به تأثیر ‌OOO‌ بر حوزه‌ی معماری نیز می‌پردازد...

منتشر شد:

| هستی‌شناسی معطوف به شئ | گراهام هارمن | نوید حمزوی | نشر نیماژ |

🟦 افراد تقریباً به همان روشی شغل پیدا می‌کنند که شرکای جنسی خود را می‌یابند.
‌
🟦 ما با دوستانِ دوستان و افراد متنوعی که به‌خوبی نمی‌شناسیم، «روابط ضعیف» داریم اما این نوع پیوندها می‌توانند برای پیوستن ما به افرادی که اصلاً آن‌ها را نمی‌شناسیم بسیار ارزشمند باشند؛ درنتیجه مجموعه‌ی بیشتری از افراد را برای انتخاب به ما می‌دهند؛ بنابراین بهترین راه برای جست‌وجوی شبکه‌ی خود این است که فراتر از پیوستگی‌های مستقیمِ خود را ببینید، اما نه آن‌قدر دور که دیگر چیز مشترکی با مخاطبین خود نداشته باشید. دوستِ یک دوست یا دوستِ دوستِ یک دوست ممکن است درست همان کسی باشد که شما را به همسر آینده‌تان معرفی می‌کند.
‌

🟦 افرادی که روابط ضعیفِ زیادی دارند، در ازای اطلاعات یا دسترسی به آن‌ها، دائماً مورد مشاوره یا ارائه‌ی فرصت‌ها قرار می‌گیرند؛ به‌عبارت‌دیگر، افرادی که مانند پل بین گروه‌ها عمل می‌کنند، می‌توانند در شبکه‌ی کلی نقش محوری ایفا کنند و شانس بیشتری برای دریافت پاداش مالی و غیره دارند.
‌

🟦 پیامد دیگر این است که ما گاهی از مرزهای طبیعی شبکه عبور می‌کنیم، آن هم زمانی که به خواست خود به‌دنبال اطلاعات و فرصت‌ها هستیم. بااینکه جریان نفوذ در سه‌مرتبه متوقف می‌شود، اما به نظر می‌رسد عموماً برای جست‌وجوی اطلاعات، دو یا سه مرتبه دورتر را کاوش می‌کنیم تا مطمئن شویم درحال یادگیری مطلب جدیدی هستیم. ما این کار را در زندگی روزمره، چه در جست‌وجوی یک شغل یا یک انگاره یا یک معلم پیانوی جدید انجام می‌دهیم و این منطقه در شبکه، درست فراتر از افق اجتماعی است که تأثیر مهمی بر موقعیت‌های اقتصادی ما دارد.
‌‌

| درهم‌تنیدگی | نیکولاس کریستاکیس، جیمز فاولر | سامان الهیاری تفرشی| استخوان‌های روح| نشر نیماژ |

🔴 در سال 1962 اتفاق عجیبی در تانزانیا رخ داد. در یک مدرسه‌ی شبانه‌روزیِ دخترانه در نزدیکی دریاچه‌ی ویکتوریا در منطقه‌ی بوکوبا، خنده‌ی همه‌گیری رخ داد. موضوع فقط چند دخترمدرسه‌ای نبودند که شوخی کرده باشند. میل مقاومت‌ناپذیری برای خندیدن شروع شد و از فردی به فرد دیگر سرایت کرد تا اینکه بیش از هزار نفر تحتِ‌تأثیر قرار گرفتند.
‌
🔴 این گرفتاری شروعی ناگهانی داشت و خنده‌های اولین افراد مبتلا، بین چند دقیقه تا چند ساعت طول کشید و به‌دنبال آن، تا یک مدت رفتار طبیعی بود و سپس به‌طور معمول، طی دوره‌ای شانزده‌روزه ادامه می‌یافت و چند بار عود می‌کرد. تنها نشانه‌ای که باید به‌عنوان سرنخی از ماهیت واقعی این بیماریِ همه‌گیر تلقی می‌شد، این بود که قربانیان اغلب علی‌رغم خنده‌هایشان از احساس بی‌قراری و ترس می‌گفتند.
‌
🔴 پزشکانی که برای اولین‌بار شیوع این بیماری را بررسی و گزارش کردند، یعنی دکتر رانکین، یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه ماکرر و دکتر فیلیپ، افسر پزشکی منطقه‌ی بوکوبا، بسیار دقیق بودند. آن‌ها دریافتند که هر بیمارِ جدید، اخیراً با فرد دیگری که از این بیماری رنج می‌برده در تماس بوده است. آن‌ها در مشاهدات خود به این نکته رسیدند که دوره‌ی کمون بین تماس و شروع علائم، از چند ساعت تا چند روز متغیر است. خوشبختانه همان‌طور که آن‌ها گفتند: «هیچ موردِ مرگ‌باری گزارش نشده است.» افرادِ آسیب‌دیده به‌طور کامل بهبود یافتند.
‌
🔴 این رفتار واگیردار در 30 ژانویه 1962، یعنی زمانی که سه دختر دوازده تا هجده‌‌ساله بی‌اختیار شروع به خندیدن کردند شروع شد و به‌سرعت نیز گسترش یافت. خیلی زود، بیشتر افراد در مدرسه با مسئله‌ی جدی ریسه‌رفتن از خنده روبه‌رو شدند. تا 18 مارس، 95 دانش‌آموز از 159 دانش‌آموز تحتِ‌تأثیر قرار گرفتند و مدرسه به‌اجبار تعطیل شد و دانش‌آموزان به روستاها و شهرهای خود رفتند.
‌
🔴 ده روز بعد، خنده‌ی غیرقابلِ‌مهاری در دهکده‌ی نشامبا، شصت کیلومتر آن‌طرف‌تر درگرفت؛ آنجا جایی بود که تعدادی از دانش‌آموزان رفته بودند. درمجموع 217 نفر تحتِ‌تأثیر قرار گرفتند. دختران دیگری به روستای خود در نزدیکی مدرسه‌ی راهنمایی دخترانه‌ی رامانشِنیه بازگشتند و عارضه‌ی همه‌گیر در اواسط ژوئن به این مدرسه سرایت کرد. زمانی که 48 دانش‌آموز از 154 دانش‌آموز دچار خنده‌های مهارناپذیر شدند، آن مدرسه نیز مجبور به تعطیلی شد. شیوع دیگری در روستای کانیانگرکا در 18 ژوئن رخ داد؛ باز هم زمانی که یک دختر به خانه‌ی خود رفت. شیوع این عارضه از خانواده‌ی نزدیک او شروع شد و به دو مدرسه‌ی پسرانه‌ی مجاور سرایت کرد و آن مدارس نیز مجبور به تعطیلی شدند. پس از چند ماه، همه‌گیری کاهش یافت.
‌
🔴 رانکین و فیلیپ سخت به‌دنبال دلایل زیستی این همه‌گیری بودند و معاینات فیزیکی و مطالعات آزمایشگاهی روی بیماران انجام می‌دادند، آب نخاع می‌کشیدند، مواد غذایی را از نظر سُموم بررسی می‌کردند تا مطمئن شوند سابقه‌ی قبلی از بیماری مسریِ مشابه در منطقه وجود ندارد. روستاییان نمی‌دانستند با آن چه کنند.
‌
🔴 در بوکوبا، جایی که به‌دلیل این بیماری بسیار مورد توجه قرار گرفت، این باور وجود داشت که «جوّ منطقه درنتیجه‌ی انفجار بمب اتم مسموم شده است.» برخی دیگر آن را نوعی «شیوع جنون» یا «اِندوارا یوکوشِکا » توصیف کردند که به‌معنای‌ساده، «بیماری خندیدن» است.

🔴 همان‌طور که روستاییان و دانشمندانی که این واگیره را بررسی می‌کردند متوجه شدند، این مرضِ خندیدن نبود و حکایت از گسترش شادمانی و خرسندی نداشت، هرچند که در ظاهر و البته به اشکالِ مختلف، این‌گونه بروز می‌کرد. در عوض این شیوع یک موردِ واگیر از هیجاناتِ مهارناپذیر بود؛ یعنی وضعیتی که از تمایلِ ریشه‌دار انسان برای نشان‌دادن سرایت عاطفی استفاده می‌کند.
‌
🔴 احساسات از هر نوع، شادی یا غیره، می‌توانند بین هر دو نفر و حتی گروه‌های بزرگ‌تر گسترش پیدا کنند، درنتیجه احساسات منشأ جمعی و نه صرفاً فردی دارند. احساس شما به احساس کسانی بستگی دارد که با آن‌ها پیوستگیِ دور یا نزدیک دارید.
‌‌
| درهم‌تنیدگی | نیکولاس کریستاکیس، جیمز فاولر | دکتر سامان الهیاری تفرشی | استخوان‌های روح | نشر نیماژ |

طی دهه‌ها و حتی قرن‌ها، نگرانی‌های جدی بشر به بحث درباره‌ی مسئولیتِ فردی در مقابل مسئولیت جمعی تقلیل یافته است. به‌طورکلی دانشمندان، فیلسوفان و دیگر افرادی که جامعه را مطالعه می‌کنند، به دو دسته تقسیم می‌شوند: کسانی که فکر می‌کنند افراد اختیار سرنوشت خود را دارند و کسانی که معتقدند نیروهای اجتماعی مسئول اتفاقاتی هستند که برای ما می‌افتند.
بااین‌حال ما فکر می‌کنیم عامل سومی هم در این بحث نادیده گرفته شده. با‌توجه‌به پژوهش‌ها و تجارب متنوع خود در زندگی -از دیدار با همسرمان گرفته تا ملاقات با یکدیگر و... معتقدیم پیوستگی‌های ما با افرادِ دیگر، بیشترین اهمیت را دارد و از طریق پیوند‌دادن مطالعه‌ی افراد به مطالعه‌ی گروه‌ها، علم شبکه‌های اجتماعی می‌تواند موارد بسیاری را درموردِ تجارب انسانی توضیح دهد. این کتاب بر پیوند ما با دیگران و تأثیر آن‌ها بر احساسات، جنسیت، سلامتی، سیاست، پول، تکامل و فناوری تمرکز دارد و مهم‌تر از همه، بر اینکه چه عاملی ما را منحصربه‌فرد می‌کند.
‌
از کتابفروشی‌ها بخواهید:
‌
| درهم‌تنیدگی | نیکولاس. ا. کریستاکیس، جیمز. ه. فاولر | دکتر سامان اللهیاری تفرشی |

اگر شادتر یا ثروتمندتر یا سالم‌تر از دیگران هستید، این می‌تواند ارتباطِ زیادی با محل حضور شما در شبکه داشته باشد. حتی اگر نتوانید موقعیت مکانی خود را تشخیص دهید، ممکن است ارتباط زیادی با ساختار کلی شبکه داشته باشید، حتی اگر هرگز نتوانید بر آن ساختار تسلط یابید. البته در برخی موارد نیز، این فرایند به خودِ شبکه بازمی‌گردد.
فردی که دوستان زیادی دارد ممکن است ثروتمند شود و سپس دوستان بیشتری جذب کند. اینکه این فرایندِ پویای ثروتمند ثروتمندتر می‌شود، به این معنا است که شبکه‌های اجتماعی می‌توانند به‌طور چشمگیری دو نوع مختلف نابرابری را در جامعه تقویت کنند: «نابرابری موقعیتی» (برخی ازلحاظِ اجتماعی-اقتصادی وضعیت بهتری دارند) و «نابرابری جایگاهی» (برخی ازنظرِ موقعیت مکانی در شبکه، وضعیت بهتری دارند).
‌
از کتابفروشی‌های سراسر کشور بخواهید:
‌
| درهم‌تنیدگی | نیروی شگفت‌انگیز اتصال انسان‌ها به یکدیگر؛ پیوستگی‌ای که زندگی ما را می‌سازد | نیکولاس. ا. کریستاکیس، جیمز. ه. فاولر | دکتر سامان اللهیاری تفرشی | استخوان‌های روح |
‌

هرگاه حقیقت را نمی‌دیدیم، آن را محکوم می‌کردیم.
‌
‌
____
‌
طرح پديده‌ی هم‌زمانی یونگ به‌عنوان هم‌آيندی معنادار از سال 1925 تا 1939 طول کشيد و او در اين مدت سمینارهایی را با عنوان انجمن روان‌شناسی برگزار کرد. در اين دوره بود که نظريه‌ی هم‌زمانی يونگ بخشی از روان‌شناسی تحليلی او شد. او اولين بار کتاب‌اش را با عنوان "در باب هم‌زمانی" در سال 1951 و سپس در سال 1952 با نام "هم‌زمانی؛ يک اصل ارتباطی غيرعلّی" منتشر کرد. يونگ با ارائه‌ی اين مفهوم سعی کرد فرايند کهن‌الگويی بشر را نشان دهد که از ساختاری پيشينی يا تصور اوليه‌ای که عميقاً در ناخودآگاه بشر ريشه دوانده شکل گرفت...
‌‌
چاپ سوم منتشر شد:
‌
| هم‌زمانی | یک اصلِ ارتباطی غیرِ علّی | کارل گوستاو یونگ | اکبر امیری | استخوان‌های روح | نشر نیماژ |

نوشیدن آب از نزدیکی سرچشمه
‌‌

به مناسبت انتشار رمان «شهر و دیوارهای نامطمئنش» از هاروکی موراکامی با ترجمه آقای امیر دیانتی
‌


سید آیت حسینی / عضو هیئت علمی گروه زبان‌ها و ادبیات آسیای شرقی دانشگاه تهران
‌
‌
«شهر و دیوارهای نامطمئنش» با ترجمه آقای امیر دیانتی (نشر نیماژ) نخستین رمان هاروکی موراکامی است که مستقیماً از زبان ژاپنی به فارسی ترجمه می‌شود. پیش از این، یک مجموعه داستان کوتاه با عنوان «داستان‌های عجیب توکیو» با ترجمۀ قدرت‌الله ذاکری و کتاب «داستان‌نویسی به مثابه شغل» که جستاری است دربارۀ نویسنده شدن با ترجمه نگارندۀ این سطور (نشر پرنده) از زبان ژاپنی به فارسی برگردانده شده‌اند.
باقی آثار موراکامی در بازار کتاب ایران همگی از زبان واسطه، یعنی از روی ترجمه انگلیسی این آثار به فارسی برگردانده شده‌اند. ترجمه از زبان واسطه قدمتی به اندازه خود ترجمه دارد. بسیاری از آثار ادبی در سراسر جهان به جای این که به‌صورت مستقیم از زبان اصلی ترجمه شوند، از روی ترجمه این آثار به زبان‌های دیگر برگردانده می‌شوند. این امر گاه به دلیل نبود مترجم زبان اصلی صورت می‌گیرد و گاه ناشران مترجم‌های شناخته‌شده‌ای را که آثار ادبی جهان را از زبان واسطه برمی‌گردانند به مترجم‌های گمنامی که این آثار را مستقیم از زبان اصلی ترجمه می‌کنند ترجیح می‌دهند. در ایران نیز این نوع از ترجمه از گذشته تا به امروز رواج بسیاری داشته است. ما به یک معنا مدیون ترجمه‌های باواسطه هستیم، زیرا اگر این ترجمه‌ها نبودند، با بسیاری از آثار ادبی دنیا یا آشنا نمی‌شدیم یا بسیار دیرتر با آن‌ها آشنا می‌شدیم.
پس از آغاز قرن بیست و یکم ترجمه از زبان واسطه به‌عنوان موضوعی برای پژوهش در مطالعات ترجمه مورد توجه قرار گرفته است و در همین مدت، بسیاری از ابعاد و ویژگی‌های آن آشکار شده است. از آنجا که در ترجمه از زبان واسطه، عمل ترجمه دو بار انجام می‌شود، شاید این‌گونه تصور شود که احتمالاً تعداد خطاهای ترجمه (حذف‌ها، اضافه‌ها و انحراف‌ها) در این ترجمه‌ها حدود دو برابر آثار ترجمه شده از زبان اصلی است. اما مطالعات نشان داده است که معمولاً تعداد این خطاها در ترجمه از زبان واسطه بسیار بیشتر از این مقدار است. همچنین ممکن است تصور شود که اگر هر دو مترجم اول و دوم ترجمه باواسطه به کار خود مسلط باشند، نتیجه نهایی بی‌نقص خواهد شد. درحالی که استفاده از متن زبان واسطه به خودی خود می‌تواند بسیاری از تقابل‌هایی را که در دو زبان مبدأ و مقصد وجود دارد، اما زبان واسطه فاقد آن است خنثی سازد و از بین ببرد. درنتیجه، هم انحراف زیادی در محتوای متن به وجود می‌آید و هم فضای فرهنگی زبان واسطه به متن مقصد تحمیل می‌شود.
امروز با گسترش آموزش زبان‌های خارجی در دنیا اهمیت ترجمه بی‌واسطه بیش از پیش روشن شده است و نقش ترجمه از زبان واسطه در بازار کتاب‌های ادبی در حال کمرنگ شدن است. با آگاه‌تر شدن جامعه کتاب‌خوان، بسیاری از مخاطبان جدی ادبیات ملل آثار ترجمه شده از زبان اصلی را به ترجمه‌های باواسطه ترجیح می‌دهند. در ایران نیز در سال‌های اخیر شاهد این هستیم که برخی از آثار ادبیات کشورهای مختلف به‌صورت مستقیم از زبان اصلی به فارسی ترجمه می‌شوند و این ترجمه‌ها کم‌کم جای خود را در بازار کتاب باز می‌کنند.
در این میان، ترجمۀ تازه‌ترین رمان یکی از شناخته‌‌شده‌ترین داستان‌نویسان ژاپنی از زبان اصلی توسط نشر نیماژ، آن هم پیش از انتشار ترجمه انگلیسی این اثر، اتفاق مثبت و مهمی است که گامی بزرگ در آگاهی‌بخشی به مخاطب ادبیات خارجی در ایران برخواهد داشت و به خوانندگان فارسی‌زبان لذت نوشیدن آب از جایی نزدیک‌تر به سرچشمه را خواهد چشاند.
‌
(به‌نقل از روزنامه نوآوران، ۲۱ آبان ۱۴۰۳)
@NoavaranOnline
‌
‌

از منظر اجرا و پدیدارشناسی، جهان نه‌تنها اساساً امری اسرار آمیز است بلکه جایگاه تمام آن چیزی است که می‌توانیم بشناسیم. آن‌ها شیوه‌های اندیشیدن و تعامل بدنمند با جهان هستند، شیوه‌هایی که به‌جای شناسایی، ابهام را فرا می‌خوانند، شیوه‌هایی که مخاطرات ادراک جهان را در مواجهه‌ی آنی و بی‌نتیجه‌ی ما با دیگران معین می‌کنند. ازاین‌رو اجرا و پدیدارشناسی با تجربه، دریافت و معناسازی به‌مثابه‌ی فرایندهایی بدنمند، موقعیت‌مدار و رابطه‌ای درگیر است. این مؤلفه‌ها همراه با تحولات اشاره‌شده در تاریخ اندیشه به‌مانند پایان ابرروایت‌ها (لیوتار )، چرخش اجرائیت و تجربی، و همین‌طور ظهور اشکال بدیع و تجربی در حوزه‌ی تئاتر نظیر؛ رقص و دیگر اشکال اجرایی اهمیت فزاینده‌ای می‌یابند.
‌
نیماژ‌ منتشر کرد:
‌
| اجرا و پدیدارشناسی | مایک بلکر ، جان فولی شرمن و ایرینی ندلکوپولو | غلامرضا خلعتبری | نظریه و تئاتر |
‌

می‌دونی چرا غیرممکنه بتونی آرنج‌ها‌ت رو لیس بزنی؟ آرنج‌ها راز جاودانگی رو توی خودشون دارن، یعنی اگه بتونی لیسشون بزنی، این شانس وجود داره که بشه تا ابد زندگی کرد. اما اگه همه این‌کار رو می‌کردن، اگه همه واقعاً می‌تونستن آرنجشون رو لیس بزنن، آشوب می‌شد. چون نمی‌شه همین‌طور هی زندگی کنی و زندگی کنی و زندگی کنی.
‌
(از متن نمایشنامه اگر نوشته‌ی نیک پین)
‌
از کتابفروشی‌های سراسر کشور بخواهید
‌
| اگر و ۱۰۰ درصد | نیک پین، مارکس لُید | وحید رهبانی | تئاتر آنسو | نشر نیماژ |
‌

در این رمان کوتاه، چند سوسک خود را به ساختمان شماره‌ی ده می‌رسانند و در قالب وزرای کابینه، کنترل دولت انگلستان را در‌ دست می‌گیرند. اتحادی منسجم بینشان هست و به هر قیمتی در پی رسیدن به اهدافشان حرکت می‌کنند.
‌
جیم سامز، نخست‌وزیر و رهبر کابینه‌ی سوسک‌هاست و با اراده‌ای استوار می‌خواهد دنیا را به سمت‌وسویی بکشد که در جهت افکار خود و اعضای کابینه‌اش باشد. در این داستان، حزب ریورسالیست‌ها در برابر کلاکوایزرها قرار می‌گیرد. ریورسالیست‌ها معتقدند که جریان انتقال پول باید معکوس شود و کلاکوایزرها اعتقاد دارند که نقل و انتقالات پول باید به شکل مرسوم انجام بگیرد. جیم سامز درصدد است ریورسالیسم را در بریتانیا و سپس در دنیا به‌اجرا دربیاورد و در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند...
‌‌
چاپ دوم منتشر شد:
‌
| سوسک | ایان مک‌یوان | اشکان دانشمند | مینیماژ؛ کتاب‌های جیبی نشر نیماژ |

زن خیابان چهارباغ. اسم داستان همین است. قبلاً هم همین بود. می‌توانست کاروان‌سرای جهان هم باشد یا خیلی سانتی‌مانتال‌تر زن چشم‌خرمایی. البته زن چشم‌هایش خرمایی نبود. چیزی مابین قهوه‌ای بود و سیاه. شاید هم این‌جور به نظرم می‌آمد. داستان را خیلی‌وقت پیش نوشته بودم. هفده‌هجده‌سالی پیش‌تر. بعدها هر‌چی گشتم دنبالش جز چند صفحه‌ای چیزی ازش پیدا نکردم. شاید توی اثاث‌کشی و جابه‌جایی‌ها، جایی گم‌وگور شده بود. چند باری هم آمدم بنویسمش پا نمی‌داد. دوسه‌صفحه‌ای می‌نوشتم و بعد از جای دیگری سر در می‌آوردم. روایت الان هرچند با نوشته‌ی آن موقع زیاد فرقی نمی‌کند، بااین‌حال وقتی قرار است خاطره‌ای داستانی شود چیزهایی کم‌و‌زیاد یا عوض می‌شوند و جزئیاتی بهش اضافه می‌شود. تنها خوبی‌اش شاید این باشد که زن هنوز همان‌جور مانده. مثل همین حالا که دارم می‌بینمش. لابه‌لای جمعیت توی خیابان چهارباغ. با همان چادر گلدار و دمپایی‌های آبی لاستیکی‌اش...
‌
نیماژ منتشر کرد:
‌
| پشت برج | غلامرضا رضایی | مجموعه‌داستان | کتاب بوف | نشر نیماژ |

ترجمه‌ی فارسی جدیدترین رمان هاروکی موراکامی طی گذشت سه روز از زمان انتشار به چاپ سوم رسید

چاپ سوم رمان "شهر و دیوارهای نامطمئنش" سه‌شنبه ۱۵ آبان‌ماه در کتابفروشی‌های سراسر کشور توزیع می‌شود.
‌
به‌گزارش روابط‌عمومی نشر نیماژ، چاپ دوم ترجمه‌ی فارسی جدیدترین رمان هاروکی موراکامی که مستقیم از زبان ژاپنی برگردانده شده است و پیش از ترجمه‌ی انگلیسی این اثر به‌دست فارسی‌زبانان رسیده، تمام شد و از سه‌شنبه ۱۵ آبان‌ماه چاپ سوم این رمان در کتابفروشی‌ها توزیع می‌شود.
بر اساس این گزارش چاپ سوم آخرین چاپی از این کتاب خواهد بود که با جلد سخت عرضه می‌شود و از چاپ چهارم به بعد این کتاب با جلد شومیز به‌دست خوانندگان و علاقه‌مندان موراکامی می‌رسد.
‌
| شهر و دیوارهای نامطمئنش | هاروکی موراکامی | برگردان از متن ژاپنی: امیر دیانتی | ویراستار: مینا صفار | چاپ سوم | نشر نیماژ |

سخت است آدم‌برفی
سخت است
روشنایی روز را دوست داری
دل‌دل می‌کنی نکند بیاید
‌
‌
چاپ سوم منتشر شد
‌
| حکایت دریاست زندگی | گزیده‌ی اشعار | شمس لنگرودی | نشر نیماژ |
‌

ترجمه‌ی فارسی "شهر و دیوارهای نامطمئنش"جدیدترین رمان هاروکی موراکامی پیش از ترجمه‌ی انگلیسی، منتشر شد
‌
‌
به گزارش روابط‌عمومی نشر نیماژ، کتاب "شهر و دیوارهای نامطمئنش" که توسط امیر دیانتی مستقیم از ژاپنی به فارسی برگردانده شده است، جدیدترین رمان هاروکی موراکامی؛ نویسنده‌ی شناخته‌شده‌ی ژاپنی‌ست که هنوز ترجمه‌ی انگلیسی این کتاب منتشر نشده است.
‌
کتاب ۵۵۰ صفحه‌ای "شهر و دیوارهای نامطمئنش" با جلد سخت، کاغذ سبک (بالکی) و با قیمت پشت جلد ۵۴۰ هزار تومان به بازار نشر عرضه شده است.
‌
| شهر و دیوارهای نامطمئنش | هاروکی موراکامی | برگردان از متن ژاپنی: امیر دیانتی | ویراستار: مینا صفار |

متفاوت‌بودن جالبه، ضرورتاً باعث برتری یا کسرِ‌شأن کسی نسبت به کس دیگه نمی‌شه. تفاوت زیاد اما، می‌تونه باعث هشیاری طبیعی بشه. و البته اگه تفاوت‌ها فاحش باشن... اون‌وقت واقعیت دیگه محو می‌شه.
‌
____
‌
چشم‌انداز دریایی یک نمایش‌نامه‌ی فوق‌العاده زیبا و یکی از بهترین‌های آلبی است. با این‌حال، موضوع اصلی این اثر، در کمال خوش‌بینی‌اش نسبت به آینده، «مرگ» است؛ مرگ و نیاز به شناخت و پذیرش آن به‌عنوان بخشی از فرایند زندگی. این نمایش‌نامه قابی از روزمرگی چارلی و نانسی را به تصویر می‌کشد که سخت کار کرده‌اند، خانواده‌ای تشکیل داده‌اند، فرزندان خود را بزرگ کرده‌اند و حتی تولد نوه‌های خود را تجربه کرده‌اند. آن‌ها به خوبی می‌دانند که زندگی برایشان تقریباً به پایان رسیده است، اما در مورد چگونگی گذراندن سال‌های باقی‌مانده از زندگی خود اختلاف‌نظر دارند. چارلی به سادگی احساس می‌کند که آن‌ها تا آن زمان به جای زندگی فقط «کمی استراحت» کرده‌اند. او دیگر علاقه‌ای به انجام کارهای جدید ندارد، به جای آن چیزهای آشنا و معمولی را ترجیح می‌دهد، و از اینکه زمان باقی‌مانده‌اش را بی‌دغدغه و بی‌صدا بگذراند کاملاً راضی است. در مقابل نانسی، همسر او، متهمش می‌کند که یک «تنه‌لش» است، زیرا معتقد است که آن‌ها نه استراحت، بلکه «کمی زندگی» به دست آورده‌اند و هنوز برای ماجراجویی‌های جدید و کسب دستاوردهای بیشتر از زندگی دیر نیست. او می‌خواهد سواحل جدید و مکان‌های جدید را کاوش کند، تا وقت خود را در جست‌وجوی تجربه‌های تازه بگذراند. تضاد بین ماهیت آرمان‌های این دو شخصیت پیچیده‌تر از تقابل یوغ صرفِ کناره‌گیری منفعلانه از زندگی با عصیانِ فعال و ماجراجویانه است؛ زیرا هر دو شخصیت افراد دوست‌داشتنی و مثبتی هستند. با پیشروی بیشتر در نمایش‌نامه و افزایش تنش کمیک بین چهار شخصیت، آلبی گویی مخاطب را به قضاوت وا می‌دارد.
‌
‌
از کتابفروشی‌های سراسر کشور بخواهید:
‌
| چشم‌انداز دریایی | ادوارد آلبی | مهدی چاوش‌ور | تئاتر آنسو؛ نمایشنامه‌ی خارجی |

وقتی طعم عشق خالص و واقعی رو بچشی، گرما به یه قسمت از قلبت می‌تابه و حتی می‌سوزوندش. مخصوصاً وقتی اون عشق قبل‌از اینکه به کمال برسه و میوه بده، میونه‌ی راه از دست بره. یه همچین عشقی برای کسی که تجربه‌ش کرده، نعمت عالی و سعادت خالصه اما درعین‌حال می‌تونه یه نفرین مادام‌العمر و دردسرساز هم باشه.
‌
‌
| شهر و دیوارهای نامطمئنش | هاروکی موراکامی | برگردان از متن ژاپنی: امیر دیانتی | نشر نیماژ |
‌‌
‌

از شنبه دوازدهم آبان‌ماه در کتابفروشی‌های سراسر کشور

هاروکی موراکامی، نویسنده‌ی نام‌آشنای ژاپنی، از نویسندگانی است که تأیید مخاطبان جهانی و منتقدان ادبی را با هم دارد؛ هم مردم کتاب‌هایش را مثل ورق زر می‌برند و هم اهالی حرفه‌ای ادبیات برایش کف می‌زنند. رمان حاضر نیز همین ویژگی را دارد و به رغم کوتاه‌زمانی از انتشار نسخه‌ی ژاپنی در جهان، بسیار موردتوجه واقع شده است.
‌
موراکامی، سال 1949، در کیوتو به دنیا آمد، یعنی زمانی که ژاپن دوران پساجنگ جهانی دوم را می‌گذراند و وضعیتی دوگانه در قبال فرهنگ امریکایی داشت: هم در جنگ از این کشور دشمن شکست خورده بود و هم فرهنگ امریکایی در‌حال نفوذ در فرهنگ سنتی خانواده‌های ژاپنی بود. این دوگانگی و تأثیرات آن، بر فضای ذهنی و داستانی موراکامی نیز تأثیر بسیار داشته است؛ چنانکه گرچه او گاه از سوی ادبای هم‌وطنش محکوم به بی‌اعتنائی به ساختار ادبیات ژاپن و به‌اصطلاح غربی‌بودن می‌شود، ولی هم‌زمان رگه‌هایی بسیار شرقی نیز در آثارش دارد.
‌
‌
شنبه دوازدهم آبان‌ماه منتشر می‌شود:
‌
| شهر و دیوارهای نامطمئنش | هاروکی موراکامی | برگردان از متن ژاپنی: امیر دیانتی | ادبیات جهان، رمان |

نشر نیماژ pinned «قلب من گاهی خرگوشی نوبالغ بود در مرغزاری بهاری و گاهی پرنده‌ای بود که آزادانه در آسمان پرواز می‌کرد؛ به‌هرحال هنوز نمی‌توانستم قلبم را کنترل کنم. آری، قلب همان امر گریزان است و امر گریزان قلب است و سخت فراچنگ درک می‌آید. ‌ __ ‌ ‌ و حالا، شهر و دیوارهای نامطمئنش،…»

قلب من گاهی خرگوشی نوبالغ بود در مرغزاری بهاری و گاهی پرنده‌ای بود که آزادانه در آسمان پرواز می‌کرد؛ به‌هرحال هنوز نمی‌توانستم قلبم را کنترل کنم. آری، قلب همان امر گریزان است و امر گریزان قلب است و سخت فراچنگ درک می‌آید.
‌
__
‌
‌
و حالا، شهر و دیوارهای نامطمئنش، آخرین رمان موراکامی است که در زمان ترجمه و چاپ به زبان فارسی، هنوز به انگلیسی ترجمه نشده است؛ و مترجم، آن را مستقیم از ژاپنی بازگردانده است؛ رمانی نفس‌گیر و سترگ که همچنان موراکامی را بر قله‌ی ادبیات جهان می‌نشاند. این رمان دنیایی موازی با دیگر رمان موراکامی یعنی سرزمین عجایب وحشی و انتهای دنیا دارد که سال ۱۹۸۵ منتشر شد. البته موراکامی ابتدا رمان نسبتاً کوتاه شهر و دیوار‌های نامطمئنش را در مجله‌ی ادبی بونگاکوکای منتشر کرده بود، اما چون حس می‌کرد بن‌مایه‌ی کار بسیار پرملات‌تر از داستان است، حاضر به انتشار اثر در قالب کتاب نشد. بارها سراغش رفت و رهایش کرد تا درنهایت پس‌از چهل‌سال از انتشار اولیه‌ی داستان در مجله و در هفتادویک سالگی این شاهکار ادبی را تکامل بخشید و درنهایت از داستان سابق جز همان بن‌مایه تقریباً چیزی باقی نماند. کاری که موراکامی جوان آغاز کرد، موراکامی پیر و پخته به پایان برد.
‌
‌
از شنبه دوازدهم آبان‌ماه در کتابفروشی‌های سراسر کشور
‌
| شهر و دیوارهای نامطمئنش | هاروکی موراکامی | برگردان از متن ژاپنی: امیر دیانتی | ویراستار: مینا صفار | نشر نیماژ |

گفت: «می‌گن سربازی آماده‌شدن برای جنگه، درسته؟»
«آره.»
«هیچ‌وقت آدم‌ها رو برای صلح تربیت نمی‌کنن.»
راننده خندید: «فکر کن سر ببازی برای صلح.» خنده‌اش بلندتر و کِش‌دارتر شد: «مای گاد! سو فانی.»
‌
| فروچاله | زینب حبیبی | کتاب بوف؛ رمان فارسی نشر نیماژ |
‌

برتراند راسل که نودوهفت سال زندگی کرد پیشنهاد می‌دهد، دایره‌ی علایق خود را گسترش دهید، آن‌ها را «گسترده‌تر و غیرشخصی‌تر کنید تا اینکه ذره‌ذره دیواره‌های ایگو فروکش کنند و زندگی شما به‌طور فزاینده‌ای در زندگی جهانی ادغام شود.»
زندگی را رودخانه‌ای در نظر بگیرید. در ابتدا، به‌سختی در مسیر رودخانه قرار دارد و تخته‌سنگ‌های زیر پل‌ها یا روی صخره‌ها را با خروش رد می‌کند. «به‌تدریج رودخانه پهن‌تر می‌شوند، کرانه‌ها عقب‌نشینی می‌کنند، از خروش آب‌ها کاسته می‌شود و در نهایت، بی‌هیچ گسستگی قابل مشاهده‌ای در دریا ادغام می‌شوند و بی‌هیچ رنجی موجودیت فردی خود را از دست می‌دهند.»
‌
‌
| سقراط‌اکسپرس | اریک واینر | شقایق الکائی | چاپ سوم | نشر نیماژ |
‌‌
https://nashrenimaj.com/فروشگاه/سقراط-اکسپرس

می‌دونی بدی شکار‌زدن چیه؟ اینکه دوری؛ فقط با غافلگیری می‌شه کشت. اونی که کشته می‌شه فرصت وحشت نداره. می‌دونی؟ همین که از یکی قوی‌تر باشی که کیفی نداره. قوی‌تربودن وقتی فهمیده می‌شه، وقتی حال می‌ده که بدونی طرفت ترسیده؛ از جونش ترسیده. مثل این شیر و پلنگ هست که یک ساعت عقب‌سر شکارشون می‌دوند. مطمئن باش کلی عشق می‌کنند که شکارشون چطور از ترس جونش، عین گلوله در می‌ره. درست می‌گم؟ بعضی‌ها با این ترسوندن عاشقانه دارند؛ کیف می‌کنند. دیدی؟ شما خودت بزنم به تخته آدم استخون‌داری هستی. شده تا حالا وقتی غضب می‌کنی توی چشم طرف بخونی که زرد کرده؟ جا زده؟ دیدی چه حسی داره؟ هر چقدر هم که آدم خوبی باشی، توی اون لحظه زیرجلدی داری حسابی حال می‌کنی.
‌
‌
| ابجدِ خون | فرهاد رفیعی | رمان فارسی |

نشر نیماژ با همکاری کتاب‌سرای راوی برگزار می‌کند
‌
رونمایی از جدید‌ترین عناوینِ نمایشنامه و تئاتر نشر نیماژ
با حضور
علی شمس؛ دبیر بخش تئاتر نشر نیماژ
مولفان و مترجمان آثار
و جمعی از اهالی و علاقه‌مندان تئاتر
‌
زمان: یکشنبه، ۲۹ مهرماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۹
مکان: تهران، خیابان ولی‌عصر، زعفرانیه، روبروی پسیان،
جنب مؤسسه‌ی دهخدا، پلاک ۷، کتابسرای راوی
‌
حضور برای عموم آزاد و رایگان است

طراحی پرفورمنس به‌عنوان یک اصطلاح باز و فراگیر، نقش هنرمندان و طراحان را در ایده‏ی اولیه و در اجرای رویدادها نشان می‌دهد و این باور را که عناصر طراحی نه‎تنها به‌طور فعال و مؤثر در امتداد بدن اجراگر هستند، بلکه حتی بدون بدن انسانی، یا در خلاف جهت آن، کنش و اجرا یا پرفورم دارند. این موضوع گفته‏ی ایری ولتروسکی را تأیید می‌کند که «حتی یک شیء بی‎جان ممکن است به‌شکل یک موجود اجراگر درک و دریافت شود و یک انسان زنده ممکن است مثل یک عنصر کاملاً بی‎اختیار دیده شود.» درک این موضوع که فضاها و اشیا- خود به‌عنوان اجرا- مقدم بر اجرا هستند،‌ در طراحی پرفورمنس، به‌عنوان یک حرکت زیبایی‌شناختی و یک پدیده‌ی رویدادمحور،‌ مسئله‌ای بنیادی است و با مهار نیروهای پویای محیط و اشیا و تأکید بر تماشاگران خلاق به‌عنوان بازیگران مشارکت‌کننده، ابزاری حیاتی برای بازتاب و رویارویی و سامان دوباره‌ی جهان‏بینی‌های متفاوت فراهم می‌کند.
‌
‌
از کتابفروشی‌های سراسر کشور بخواهید:
‌
| طراحی پرفورمنس | دورتا هنا، هارسل اولاو | بهار صیرفی | نظریه و تئاتر | نشر نیماژ |
‌

هشدار
خواننده‌ی عزیز،
کتاب حاضر حاصل بیش از سه سال کار تحقیقاتی با کمک بیست متخصص است و تنها یک هدف دارد: مؤلفه‌های لازم را در اختیارتان قرار دهد تا در مورد وجود خدای خالق فکر کنید، پرسشی که امروزه در قالب عباراتی کاملاً نو مطرح می‌شود.
خواسته‌ی ما این است که با مطالعه‌ی این کتاب بتوانید به تمام مؤلفه‌هایی دست یابید که به شما امکان می‌دهد در کمال آزادی و آگاهانه ببینید به چه چیزی اعتقاد دارید.
ما در اینجا حقایق و صرفاً حقایق را مطرح می‌کنیم. انتظار داریم روزی مباحث اساسی در این باب مطرح شوند.
امیدواریم از مطالعه‌ی این کتاب لذت ببرید!
‌
میشل-ایو بولوره
اولیویه بوناسی

‌
از کتابفروشی‌های سراسر کشور بخواهید:
‌
| خدا، علم و برهان‌ها | میشل-ایو بولوره، اولیویه بوناسی | کیانوش امیری | نشر نیماژ |

جدیدترین رمان هاروکی موراکامی؛ نویسنده‌ی شهیر ژاپنی با نام "شهر و دیوارهای نامطمئنش" که چند ماهی از انتشار نسخه‌ی ژاپنی آن می‌گذرد، توسط امیر دیانتی از زبان ژاپنی به‌فارسی برگردانده شده است و به‌زودی توسط نشر نیماژ روانه‌ی بازار کتاب می‌شود.
‌‌
«شهر و دیوارهای نامطمئنش» داستانی عاشقانه است درباره‌ی جست‌وجو؛ قصیده‌ای است در بزرگ‌داشت کتاب‌ها و کتابخانه‌هایی که این گنجینه‌ها را در خود جای داده‌اند، و تمثیلی‌ست برای این روزگار غریب. داستان در مرز خیال و واقعیت روایت می‌شود و میان شهرِ محصور، میان دیوارها و دنیایی که می‌شناسیم یا تصور می‌کنیم می‌شناسیم، رفت‌وبرگشت دارد.
پسر و دختری نوجوان عاشق هم می‌شوند. دختر به او می‌گوید خود واقعی‌اش جای دیگری است. شهری محصورشده میان دیوارها که تک‌شاخ‌ها در آن جولان می‌دهند و کتابخانه‌ها به‌جای کتاب رویاهای باستانی دارند و تکنولوژی در آن جایی ندارد...

آیا حاضرید برای رفتن به شبه‌ بهشتی زمینی، سایه‌تان را رها کنید؟
‌‌
‌‌
به‌زودی منتشر می‌شود:
‌
| شهر و دیوارهای نامطمئنش | هاروکی موراکامی | برگردان از متن ژاپنی: امیر دیانتی | نشر نیماژ |
‌‌
‌

باپ، موسیقی پیچیده‌ای است و برای کسی که از بیرون به آن نگاه کند، گم شدن در ریزه‌کاری‌های تکنیکی این انقلاب موسیقایی، ناگزیر به نظر می‌رسد. اما توصیه‌ی من به کسانی که گوششان با این موسیقی آشنا نیست این است که هنگام اولین مواجهه‌ها با موسیقی جَز مدرن تمام فاکتورهای نام‌برده را فراموش کنند و در بادی امر توجه خود را تا جای ممکن معطوف به انرژی و هیجان آن بکنند. جَز مدرن با تمام پیچیدگی‌های خود به هیچ وجه نمایشی خشک و بی‌احساس از مفاهیم علم موسیقی نیست. زیبایی‌شناسی بی‌باپ نیز بیشتر شبیه به نمایش نبرد نیزه‌های شوالیه‌ها در قرون وسطا است؛ یا شبیه به شیرین‌کاری متهورانه‌ی یک بندباز ماهر. پیش از آن که در مقابل این موسیقی دیدگاهی تحلیلی اتخاذ کنیم، باید خود را صرفا در شور عمیق نهفته در آن غرق کنیم. شوروحالی که خصایصی از رقابت‌های ورزشی هیجان‌انگیز را گرفته و آن را به درون قلمروی بداهه‌نوازی با سازهای موسیقی هدایت می‌کند.
‌
| چگونه از موسیقی جَز لذت ببریم | تد جویا | امید سلطانی |
‌
پیشنهادهایی برای گوش‌کردن در ژانر بی‌باپ 👇👇👇
‌

Dizzy Gillespie, “Salt Peanuts,” May 11, 1945
Thelonious Monk, “Epistrophy,” July 2, 1948
Thelonious Monk, “’Round Midnight,” November 21, 1947
Charlie Parker, “Donna Lee,” May 8, 1947

به‌طور کلی، دستگاه نظری اسپینوزا بر پایه‌ی انگاره یا الگوی پیوستگی توأم با گسست در تاریخ چندخطی و چندفرهنگی نظام‌های اندیشه تکوین و تعیّن یافته و برخلاف نگرش غالب در تحلیل تاریخ اندیشه‌ی اروپایی است که منطق آن نگرش خطی و همگون‌پنداری است و عموماً بر تاریخ‌نگاری‌های اروپامحور استوار است. عقل‌باوری اسپینوزا را نمی‌توان مطلق دانست. دستگاه عقلانی‌ای که فیلسوف هلندی بر پایه‌ی آن به ساختن و تکوین روشنگری رادیکال مدد رساند با سنت‌های فلسفی، کلامی و عرفانی اسلام، مسیحیت و یهود نیز دادوستد کرده است.
‌
بخش عمده‌ای از متون اسپینوزا حاصل امتزاج روش‌هاست که مبنای مستحکمی برای نقد خرافه‌پنداری و الهیات مبتنی‌بر خرافه ارائه می‌دهد و متکی بر جزمیات کلی است و از این‌رو نمی‌توان او را همچون بزرگ‌ترین فیلسوفان صوفی‌مشرب عقل‌باور مطلق دانست. در کتاب حاضر ویژگی‌های مختلف روشنگری رادیکال در قیاس با روشنگری معتدل و نیز تأثیرات تفکر اسپینوزا بر شکل‌گیری آن مورد بحث و تأکید قرار گرفته است.
‌
به‌زودی منتشر می‌شود:
‌
| انقلاب ذهن | جاناتان ایزرائل | دکتر یحیی صنعتی | استخوان‌های روح | نشر نیماژ |

این‌همه رنج و نرسیدن و نشدن و خواسته‌نشدن بَسَم است. تا کی ببینم و دیده نشوم؟ تا کی در گوشه باشم و مرکز جای دیگری باشد؟ من متن می‌خواستم، حاشیه سهمم شد. گوشه‌ای در تاریکی، با تنی که هرگز در چشم‌انداز کسی نیامد.
‌
‌
| گزارش گمان‌شکن علی شمس از مرگ‌های فؤاد ثریا | علی شمس | رمان فارسی |
‌

به‌طورکلی دانشمندان، فیلسوفان و دیگر افرادی که جامعه را مطالعه می‌کنند، به دو دسته تقسیم می‌شوند: کسانی که فکر می‌کنند افراد، اختیار سرنوشت خود را دارند و کسانی که معتقدند نیروهای اجتماعی مسئول اتفاقاتی هستند که برای ما می‌افتند.
بااین‌حال ما فکر می‌کنیم عامل سومی نیز در این بحث نادیده گرفته شده است. با‌توجه‌به پژوهش‌ها و تجارب متنوع خود در زندگی -از دیدار با همسرمان گرفته تا ملاقات با یکدیگر، از مراقبت از بیماران لاعلاج گرفته تا ساختن سرویس بهداشتی در روستاهای فقیر- معتقدیم پیوستگی‌های ما با افرادِ دیگر، بیشترین اهمیت را دارد و از طریق پیوند‌دادن مطالعه‌ی افراد به مطالعه‌ی گروه‌ها، علم شبکه‌های اجتماعی می‌تواند موارد بسیاری را درموردِ تجارب انسانی توضیح دهد. این کتاب بر پیوند ما با دیگران و تأثیر آن‌ها بر احساسات، جنسیت، سلامتی، سیاست، پول، تکامل و فناوری تمرکز دارد و مهم‌تر از همه، بر اینکه چه عاملی ما را منحصربه‌فرد می‌کند. برای اینکه بدانیم چه کسی هستیم، باید بفهمیم چگونه به‌ هم ‌پیوسته‌ایم.
‌
به‌زودی منتشر می‌شود:
‌
| درهم‌تنیدگی | نیکولاس. ا. کریستاکیس، جیمز. ه. فاولر | دکتر سامان اللهیاری تفرشی |

در این کتاب، بحران حکومت‌ناپذیری آن‌گونه که دهه‌ی 1970 به‌دست کسانی که برای دفاع از منافع کسب‌وکار می‌کوشیدند، فهمیده و نظریه‌پردازی شد، بررسی می‌شود. بنابراین، برخلاف شیوه‌ی تاریخ از پایین، این کتاب تاریخ از بالاست که از دیدگاه طبقات حاکم نوشته شده و عمدتاً امریکا را در بر می‌گیرد که در آن برهه، کانون یک جنبش عظیم فکری و سیاسی بود.
اکنون زمان آن فرا رسیده که فلسفه‌های انتقادی شرکت‌ها مطرح شود. این کتاب صرفاً یک کار مقدماتی در این مسیر، یک تحقیق تاریخی-فلسفی در زمینه‌ی برخی مقوله‌های محوری اندیشه‌ی اقتصادی و مدیریتی حاکم است که امروزه در سایه‌ی فراموشی تعارضات و اهدافی که به آن‌ها شکل داده و همچنان به آن‌ها جهت می‌دهند، شکوفا می‌شوند.
این کتاب بر اساس محورهای مختلفی تنظیم شده که تلاقی آن‌ها با یکدیگر موجب بحران حاکمیت‌پذیری شرکت‌ها براساس موضوع‌بندی همان مقطع زمانی شده است.
‌‌‌

به‌زودی منتشر می‌شود:
‌
| جامعه‌ی حکومت‌ناپذیر | گرگوار شامایو | کیانوش امیری | استخوان‌های روح |

اوزن یونسکو یکی از پیشگامان تئاتر ابزورد و نویسنده‌ی رومانیایی که بیشتر سال‌های عمرش را در فرانسه گذرانده، در ایران بیشتر با نمایش‌نامه‌هایی چون کرگدن، آوازه‌خوان طاس، درس و... شناخته می‌شود...
یونسکو با نوشتن نمایش‌نامه‌ی "سفرهایی نزد مردگان"، سعی دارد گذشته‌اش را از میان رؤیاها تجربیات و خاطرات به‌تصویر بکشد. در این سفر اسطوره‌ای که در آن صحنه‌ها و شخصیت‌ها مدام تغییر می‌کنند و گاهی تفکیک بین واقعیت و رؤیا دشوار به‌نظر می‌رسد، نویسنده یک‌به‌یک مردگانش را، همچون مادر، پدر، نامادری و... ملاقات و سپس در دادگاهی خیالی محاکمه می‌کند. یونسکو در این سفر اسطوره‌ای با فرود به دوزخی مدرن که هیچ راهنمایی در آن نیست، ما را با چالشی عظیم و البته دردناک در مورد گذشته، خاطرات کودکی و البته زندگی پس از مرگ روبرو می‌کند.
‌
از کتابفروشی‌های سراسر کشور بخواهید:
‌
| سفرهایی نزد مردگان | اوژن یونسکو | فروزان غفاریان | تئاترآنسو | نمایش‌نامه‌های خارجی نشر نیماژ |
‌

دکرو با علاقه از چاپلین نقل قول می‌کرد: «مایم، سکونی است که جابه‌جا می‌شود» پس‌از درک این تفکر، فردْ خود تبدیل به متفکری می‌شد که در زمینه‌ی تکنیک دکرو که به نام "مرد در اتاق نشیمن" شناخته می‌شد (طرح‌های سه‌گانه‌ی سر و نیم‌تنه، عمدتاً بالاتنه‌ی راست) کار می‌کرد. در ادامه‌ی بداهه‌پردازی، با کسب تجربه‌ی کافی، فرد به چیزی تبدیل می‌شد که دکرو آن را «فکر ناب» می‌نامید. و حالا در حوزه‌ی تن‌دیسی متحرک کار می‌کرد و از تمام سطوح فضا ازجمله کف استفاده می‌کرد.
‌
| اتین دکرو | توماس لیبارت | مبین عطاری | نظریه و تئاتر |
‌
#مایم