Bazen fısıltıyla çağırır, bazen suskunluğuyla sınar.
Kaçsan da, unutsan da, görmezden gelsen de oradadır.
Bir gün bir kelimenin kıyısında, bir bakışın derinliğinde, bir sessizliğin içinde seni bekler.
Ömür, insanın kendisiyle er ya da geç yüzleşme hikâyesi.
Ne kadar ertelersen ertele, aynaya bakman kaçınılmaz.
Ve o an geldiğinde, en büyük soruyu soracak sana:
Beni ne kadar tanıyorsun?
İşte o zaman anlarsın…
Asıl yolculuk, içindeki seni tanımaya cesaret ettiğinde başlar. Hem aynaya bakmayı ne kadar erteyelebilirsin...
@hazeldanismanlik