قرآن مهر [۷۸۶ نکته‌ قرآنی]

.
🌹 بسم الله الرحمن الرحيم
 
□ فایل‌‌صوتی‌ و تصویری‌ ترجمه ۱۱۴سوره 
□ آموزه‌های‌ سیر و سلوک
□ ۷۸۶ نکته‌ی نابِ قرآنی 
□ پندهای آگاهی‌بخش
□ کلیپ‌های منتخب

🌏 لینک نصب اپلیکیشن "قرآن مهر"

🌏 سایت "قرآن مهر" = www.quranmehr.ir

🔹علاوه بر "اپلیکیشن " و "سایت" لینک‌های کاربردی ذیل ، برای دسترسی آسان و سریع به منابع ⬇️

۱- رباتِ تلگرامی‌ جامعِ قرآنِ‌مهر
۲- فایل صوتی ترجمه ۱۱۴ سوره
۳- فایل تصویری ترجمه ۱۱۴ سوره
۴- متن ۷۸۶ نکات قرآنی
۵- فایل صوتی ترجمه ۳۰ جزء
۶- فايل صوتی ترجمه ۶٠٤صفحه قرآن
۷- متن ترجمه ۶۲۳۶ آیه به تفکیک
۸- متن و صوت ترجمه ٦٢٣٦ آیه
۹- فایل صوتی ترجمه ۱۱۴ سوره در بله
۱۰- فایل تصویری ترجمه ۱۱۴ سوره در بله
۱۱- فايل صوتى ترجمه ١١۴ سوره در روبیکا
۱۲- فایل تصویری ترجمه ۱۱۴ سوره در روبیکا
۱۳- فایل صوتی ترجمه ۱۱۴ سوره در سروش
۱۴- فایل تصویری ترجمه ۱۱۴ سوره در سروش
۱۵- فایل صوتی ترجمه ۱۱۴ سوره در ایتا
۱۶- فایل تصویری ترجمه ۱۱۴ سوره در ایتا
۱۷- لینک کلیپ‌های فاخر در سایت
۱۸- لینک تلاوت‌ و ترجمه ۱۱۴ سوره در سایت
۱۹- لینک "قرآن مهر" در سایت آپارات
۲۰- لینک "قرآن مهر" در سایت  یوتیوب
۲۱- لینک "قرآن مهر" در سایت ساندکلود
۲۲- لینک "قرآن مهر" در سایت آرشیو
۲۳- لینک نصب اپلیکیشن "قرآن مهر" از بازار
۲۴- لینک نصب اپلیکیشن "قرآن مهر" از مایکت
۲۵- لینک پشتیبانی و دریافت پیشنهادات
۲۶- لینک اینستاگرام "یاسین قرآن"
۲۷- لینک اینستاگرام " پیامبر مهر و رحمت "
۲۸- تلگرام اصلی‌‌ موسسه پیامبر مهر و رحمت (ص)

با همرسانی ، درنشر معارفِ‌الهی‌سهیم باشیم.
💠 موسسه پیامبر مهر و رحمت (ص)

کتاب جلد هشتم از نکته ۷۳۵ تا ۷۸۶
نویسنده: مسعود ریاعی
انتشارات: نشر کنکاش
موسسه پیامبر مهر و رحمت (ص)

قابل توجه همراهان گرامی

۱- بنا به نظر مؤلف -که بارها گفته‌اند آثار قرآنی باید بصورت رایگان در اختیار عموم قرار گیرد- به استحضار می‌رساند؛ آن دسته از علاقمندانی که به هر علت امکان خرید نسخ چاپی مؤلف را ندارند، می توانند نسخ الکترونیکی  کتب نکات قرآنی و تفسیر را بصورت “کاملاً رایگان” در این کانال و سایر آدرس‌های اعلام شدهٔ توسط انتشارات عصرکنکاش به عنوان ناشر آثار مولف  تهیه فرمایند. و از مراجعه به سایت‌های متفرقه که آخرین اصلاحات و اضافات را در اختیار ندارند، اجتناب نمایند.

۲- علاقمندانی که مایل به خریداری سایر آثار چاپ شدهٔ مؤلف می‌باشند، می‌توانند بصورت مستقیم و قانونی از طریق تلفنی یا ثبت سفارش در سایت “انتشارات عصر کنکاش” اقدام نموده و از تخفیفات ویژه این انتشارات بهره‌مند گردند.

۳- همانطور که بارها اعلام شده مجدداً تأکید می گردد که “مسعود ریاعی” خود هیچ پیچ شخصی در فضای مجازی نداشته، همچنین هیچ جلسه حضوری یا دوره‌های غیر‌حضوری و نظایر آن نیز نداشته و ندارد.

.....
                💠 بسم الله الرحمن الرحيم💠

                       《كانال شماره ۵ 》
              《 متن کامل ۷۸۶ نکات قرآنی 》

با سلام و سپاس از  همراهی شما ،

  با عضویت در کانال ربات تلگرامی قرآنِ مهر
                             @quranmehrbot  ⬅️
امکان جستجو در ، فایل صوتی ترجمه ۱۱۴ سوره ، متن ۶۲۳۶ آیه ، فایل صوتی ۳۰ جزء ، فایل ترجمه صوتی ۶۰۴ صفحه قرآن ، همچنین امکان کاوش در ۷۸۶ نکته قرآنی ، برای شما فراهم خواهد بود.
■ مجموعه نکات قرآنی شامل ۷۸۶ نکته ، اثر فاخر و بدیع مترجم قرآن و مولف ارجمند " مسعود رياعی " است که تا کنون در قالب ۸ مجلد  به زیور طبع آراسته شده است.


💠 مجموعه نکاتِ قرآنی با بیانی بدیع و دقیق ، به لایه‌های ژرف و عمیقی از بطنِ کلام پروردگار  می‌پردازد و نگاهی سرشار از نورِ آگاهی ، فرارویتان خواهد نهاد !


■ برای دسترسی آسان به نکته قرآنی مورد نظر میتوانید  شماره نکته مورد نظر یا کلمه مورد نظر را در قسمت جستجوی این کانال با کیبورد فارسی نمایید.

■ نظر به اینکه ، محدودیت‌هایی در انتقال متون به تلگرام وجود دارد  تغییراتی در برخی علائم و  نشانه‌ها و ... محتمل است که به تدریج اصلاح می‌شود.

■ صرفا جهت دریافت پیام‌ها و نظرات ارزشمند شما:
@quranmehr_support

■ انتشار و بهره‌برداری‌ با‌‌ ذکر منبع و بدون هرگونه دخل و تصرف ، بلامانع و موجبِ امتنان است.

❌️ هرگونه تصویر گذاری و ساختِ کلیپ ، با استفاده از فایل‌های صوتی۱۱۴ سوره ، ممنوع و فاقد وجاهت قانونی و شرعی میباشد.

@quranmehrbot =ربات تلگرامی‌قرآنِ مهر
@quranmehr_audio = کانال‌۱ صوتی‌سوره‌ها
@quranmehr_verse =کانال‌۲ متن ترجمه آیات
@quranmehr_juz =کانال۳ صوتى جزء‌ها
@quranmehr_page =کانال‌۴صوتى صفحات
@quranmehr_hints =کانال۵ نکات قرآنی
@payambaremehrorahmat = کانال اصلی‌موسسه
www.quranmehr.ir = سایت قرآن مهر

■ با همرسانی، درنشر معارفِ الهی‌سهیم باشیم.
■ موسسه پیامبر مهر و رحمت (ص)

[نکات قرآنی: ۷۸۶ ]

بسم الله الرحمن الرحیم

“بسم الله الرحمن الرحیم”
(داغ خداوند رحمن و رحیم بر خود می‌زنم)!
- بسم الله الرحمن الرحیم آنچنان که سزاوار است غیرقابل ترجمه است. آن ترجمه‌ها که پیش از این ارائه کرده‌ایم همه اشاراتی ناقص به حقیقتی محض و نامتناهی است. پس بگذار اکنون نیز ترجمه‌ای دگر در وجهی دگر را ارائه دهیم؛ و آن اینکه؛ بسم‌الله الرحمن الرحیم یعنی؛ “داغ خداوند رحمن و رحیم بر خود می‌زنم”. در روایتی در عیون اخبارالرضا(۱/۲۰۳) از قول امام رضا(ع)، و در کشف‌الاسرار میبدی(۱/۲۸) از قول امام صادق(ع) آمده است که از ایشان از معنی “بِسم” پرسیدند. فرمود: “اسم از “سِمَة” است و “سِمَة” داغ بُوَد. چون بنده گوید: “بسم‌الله”، معنی آن است که داغ بندگیِ حق بر خود کَشم تا از کسان او باشم”.
این داغ و این علامت یعنی؛ من تنها بندهٔ خدای رحمن و رحیم‌ام. تنها از آنِ اویم. داغ او و نشان او بر خود دارم. بندهٔ کس دیگر و چیز دیگر نیستم. بندهٔ مال نیستم. بندهٔ سلاطین نیستم. حتی بندهٔ بهشت و آخرت هم نیستم. تنها بندهٔ اویم و نشان او دارم. این داغ و این نشان یعنی چنین کسی صاحب دارد. بی‌صاحب نیست. هیچ شیطانی نمی‌تواند او را از آنِ خود کند. کسی نمی‌تواند به روح و جان او که مال خداست دستبرد بزند. این داغ به واقع مهر اسراری پادشاه هستی است. هر که چنین مهری بر صحیفهٔ وجودش است، هر جا که رود پیک پادشاه کل است و کارش کارستان است. چنین کسی نمی‌تواند اهل خشونت باشد. نمی‌تواند اهل ظلم باشد. او اهل بخشندگی و مهربانی است. اهل‌الله است. ای دوست، مهر و نشان که بر دل داری؟! که را بنده‌ای؟! ذهنت را؟! مال‌ات را؟! حکام و سلاطین را؟!… بدان هر که را که بنده‌ای نشان همو را بر خود زده‌ای و با همان شناسایی خواهی شد.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۸۵ ]

کشف

“فَکَشَفنا عَنکَ غِطائکَ”
(اینک پرده [غفلت] از برابرت برداشتیم)
⭐️ “کشف” اصطلاحی است در باب دریافت حقایق هستی بدون‌حجاب. کشف نوعی پرده بر افتادن و ارتباط مستقیم با حقایق است. این کشف یا معنوی است و یا صوری. در کشف معنوی صورت چیزی دیده نمی‌شود بلکه مفهوم حقیقی آن درک و دریافت می‌شود. این نوع از کشف چیزی شبیه الهام و یا فهم مطالب عقلانی است. و اما نوع دیگر کشف صوری است، یعنی تو با حس‌های پنجگانه ظاهری‌ات درک حقایق می‌کنی. مثلاً رؤیت ارواح با حس بینایی، آنچنانکه مریم(ع) رؤیت نمود؛ “فَتَمَثَّلَ لَها بَشَرَاً سَوِیّاً”. و یا از طریق حس شنوایی است همچون دریافت کلام الهی و یا صورت‌های دیگری از صوت و ندا به گاه خروج از ذهن و به گاه مراقبه. گاه حس بویای‌ات درک‌کننده حقایق می‌شود؛ “لا تَیأَسُوا مِن رَوحِ الله”. رَوح، رائحهٔ رحمت الهی است که قابل استشمام است. بوهایی هستند هدایت‌کننده. پیامبر(ص) در این مورد فرموده‌اند”اِنَّ لِلّهِ فِی اَیّام دَهرِکُم نَفَحاتٌ اَلا فَتَعَرَّضُوا لَها”(در برخی از ایام عمرتان نفحاتی الهی است هشیار باشد و خودتان را در معرض‌شان قرار دهید). گاه از طریق حس ذائقه، کشف صورت می‌پذیرد همچون چشیدن اثمار بهشتی؛ “کُلَّما رُزِقُوا مِنها مِن ثَمَرَةٍ رِزقَاً قالُوا هذا الَّذِی رُزِقنا مِن قَبلُ”. گاه از طریق مَسّ و بساویدن است همچنانکه که در حدیث نبوی آمده و پیامبر(ص) خود در معراج دست خداوند را بین دو کتف خود حس کرده‌اند؛ “فَوَضَع اللهُ کَفَّهُ بَینَ کَتِفَی فَوَجدتُ بَردَها”. ای دوست، نکته اینجاست؛ اگر حس‌های ظاهری‌ات از شرطی‌شدگی‌ها رها شوند، اگر حس‌هایت پاک و مطهر گردند، اگر از اسارت القاءات این و آن خلاص گردند، تمامی این حس‌ها خود وسیله‌ای برای دریافت حقایق خواهند شد. بدان که کشف از طریق حس‌های ظاهری، سالکان را در طول تاریخ به وفور اتفاق افتاده است. آن امری خرافی نیست. فقط کافیست حس‌هایت را از انواع شرطی‌شدگی‌ها پاک و رها سازی. و تو اینگونه خود را در معرض آگاهی‌های لطیف قرار داده‌ای.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۸۴ ]

رجال نساء

“الرِّجالُ قَوّامُونَ عَلَی النِّساءِ …”
(رجال قائم بر نساء ‌اند …)!
⭐️ غالباً اکثر مفسران این آیه را به صورت مرد و زن معمولی شرح و تفسیر کرده‌اند که البته ما در این مجال اشاره‌ای به آنها نداریم زیرا می‌خواهیم به لطف حق به وجه دیگری ‌بپردازیم، که قرآن همچنانکه امام علی(ع) فرمودند ”ذُو وجوه” است. ای دوست، دقت کن و تا آخر آیه همراه باش که بسیاری در فهم این آیه مشکل دارند. در ابتدا باید بدانی که در قاموس حقیقت، هر نرینه‌ای را رجال نگویند. رجال را با مفاهیم کلیدی خِرَد و پایداری ارتباطی ماهوی است. رجال با “رِجل” (پا) پیوندی ریشه‌دار دارد. هر آن که برخوردار از نور خِرَد است و بر پای خویش ایستاده و بر نفس‌اش مسلط است، را رجال گویند، خواه زن باشد یا مرد. نور خِرَد و استواری باید تا مفهوم رجال شکل بگیرد. از این منظر؛ رجال، نماد نور خِرَد آدمی و “نساء”، نماد نفس اوست. اینها به واقع دو نیروی “مذکر” و “مؤنث” وجود بنی‌آدم‌اند که توأمان دست‌اندرکار بقا و حیات‌ عزتمندند. ‌یکی دهنده و دیگری گیرنده. این نور خِرَد و قائم بر پای خویش بودن و بر نفس مسلط شدن است که انسان را -صرف نظر از جنسیتی که دارد- جزو رجال می‌کند، نه نرینگی صِرف او. نرینگی مِلاک رجال بودن نیست، خردمندی و بر پای خویش بودن مِلاک رجال است. “زنی که خردمندانه بر پای خویش است، جزو رجال است” و ما در این باره پیش از این سخن گفته‌ایم. در قرآن نیز اشاراتی بر این معنا وجود دارد، از جمله اینکه؛ با لفظ رجال به حج فرا خوانده شده است؛ بِالحَجِّ یَأتُوکَ رِجالاً”، حال آنکه بر زنان نیز حج فریضه است. دریاب نکته را! و بدان همیشه زنان بزرگی بوده و هستند که می‌توان از آنها مردانگی آموخت. و اما بعد؛ نور خِرَد یعنی همان وجه مذکر وجود باید قائم بر نفس یعنی وجه مؤنث وجود باشد. چه نور خِرَد به مثابهٔ آسمان برای نفس است و نفس روزی‌اش را از این آسمان دریافت می‌کند. نفقهٔ نفس، آگاهی‌های رشددهندهٔ اوست؛”وَ فِی السَّماءِ رِزقُکُم وَ ما تُوعَدُونَ”! این نفسِ مؤنث وجود آدمی، اگر رام و تسلیم نور خِرَد نباشد، کارخرابی به بار می‌آورد و رشدی نخواهد داشت. این آیه در اصل به تو آموزش می‌دهد چنانچه نفس‌ات با تعالیم نور خِرَد مخالفت نمود ابتدا او را موعظه کن؛ “فَعِظُوهُنَّ”، از عاقبت بد هشدارش بده. اگر همچنان به مخالفت و عصیان ادامه داد، او را منزوی کن، “وَاهجُرُوهُنَّ”، محلش مگذار، در ارتباط آگاهانه‌اش مگیر، و در یک کلام از ملاقات با خودِ آگاهت محرومش بدار. اگر این نفس سرکش و پرخواهش، باز درس نگرفت و همچنان عَلَم مخالفت بر افراشت، او را ضربه‌ای بزن؛ “وَاضرِبُوهُنَّ”. ضربه زدن به نفس محروم کردن او از خواسته‌اش است. چیزی را که می‌خواهد به او نده. این ضربه زدن به نفس است. از مایحتاجش موقتاً محرومش کن تا به خود بیاید. تا به فرمان نور خِرَد در آید. و چون در آمد دگر ظلم و اجحافی نباشد. زیرا نفس نیز حقوقی دارد. خوراکش را بده و حوائج‌اش را برطرف کن و دوباره رزق آسمانی‌اش، آگاهی‌های مورد نیاز رشدش را بر قرار نما. ای دوست، این آیه شریفه در وجه باطنی‌اش، بیانگر شیوهٔ تعامل تو با نفس خودت است. یک سالک باید مسلط بر نفس‌اش باشد. باید کاری کند که از این نفس، یک نفس مطمئنه بسازد. نفسی که لایق بهشت خدا باشد.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۸۳ ]

نمی دانم

“وَ ما اَدرِی”
(و نمی‌دانم)
⭐️ می‌دانی آخرین حد معرفت و آخرین مرحلهٔ آن چیست؟! آخرین مرحله؛ “نمی‌دانم” است. اما این “نمی‌دانم” همان نمی‌دانم اول کار نیست. نمی‌توانی همان اول راه بگویی نمی‌دانم و خود را رسیده به آخرین مرحله معرفت بدانی. زیرا در ابتدای راه باید برای نیل به معرفت، تلاش کنی. خود را به آب و آتش بزنی. سفرها کنی و هزینه‌ها صرف نمایی… و آنگاه، و آنگاه که با تمامی دانستگی‌هایت، دانستی که “نمی‌دانی”، تو به آخرین مرحلهٔ معرفت نائل گشته‌ای. پس آگاهانه تسلیم محض می‌شوی و مختارانه تفویض امر می‌کنی. این “نمی‌دانمِ” پس از تلاش‌های بسیار، با ارزش‌ترین سرمایهٔ توست. پس دو “نمی‌دانم” در کار است؛ “نمی‌دانم” ابتدای راه، و “نمی‌دانم” انتهای راه. فرق آنها را از زمین تا آسمان بدان.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۸۲ ]

دامنه ی الهی

“کَذٰلِکَ الخُرُوجُ”
(خروج اینچنین است)!
⭐️ خروج از وضعیت رنج تنها با شکوفایی امکان‌پذیر است. دانه‌ای زیر خاک می‌رود و آبی با برکت بر آن نازل می‌شود و آنگاه با چهرهٔ حقیقی‌اش سر از خاک بر می‌آورد و خواهی‌دید که درختی تنومند و پر ثمر به ظهور رسیده است. این روند شکوفایی است. راه خروج از خاک سرد و تیره اینگونه است. همچنانکه راه خروج از این زندگیِ دنیوی تاریک و فسرده نیز همینگونه محقق می‌شود. خداوند در وجود تک تک ما دانه‌ای الهی به امانت نهاده و تنها راه خروج از این وضعیت پر درد و رنج شکوفایی همین دانه است. بدان که آغاز این روند با پذیرش موت حاصل می‌شود. با ترک “من”. با ترک این ذهنِ منیّت‌ساز. و در یک کلام با موت اختیاری. این کار شبیه به زیر خاک کردن دانه است. ما اینگونه نفس پر خواهش را در خاک بی‌خواهشی چال می‌کنیم. سالکان را این مرحله‌ای واجب و ضروری است. در این مرحله هنوز زنده‌ایم اما بی من. بی‌ذهن بشری. تسلیم محض. گویی نیستیم. این همان مرگ اختیاری است. مرگی آگاهانه قبل از مرگ فیزیکی. ای دوست، تنها راه شکوفایی دانهٔ الهی‌ات از مسیر همین موت می‌گذرد. راه دیگری نیست. پس از این موت نترس. این موت، نجات‌بخش است. زندگی‌ساز است. راه خروج است و به حیات حقیقی ره می‌نماید. اگر طالب خروج از این زندان تنگ و تاریکی، بدان که خروج اینچنین است؛ “کَذٰلِکَ الخُرُوجُ”! ای دوست، راه خروج با دانش و مکاری نیست، با زور و خشونت نیست، با تسلیم آگاهانه و همه‌جانبه است.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۸۱ ]

کفر درون

“فَقاتِلُوا اَئِمَّةَ الکُفرِ”
(بجنگید با سران کفر)!
⭐️ به چشم! که کار سالک مبارز همین است. باید سران کفر را یکی یکی در وجودِ خودمان شناسایی و در مبارزه‌ای جانانه منکوب‌شان سازیم. ای دوست، دروغ و فریب از اولین پیشوایان کفر در وجودمان‌اند که باید به زیرشان کشید و از ذهن و دل‌مان بیرونشان انداخت. وسوسهٔ سلطه‌گری و ستمگری از دیگر سران کفرِ وجودمان‌اند که باید دست و پایشان را به جهت خلاف هم قطع نمود تا دیگر نه وسوسهٔ اقدام و نه توان دست‌اندازی به حقوق دیگران را داشته‌باشند. سرِ دیگر کفر در وجودمان، حرص و طمع است که باید سرش را با تیغ قناعت برید و قربانی‌اش کرد. شهوت‌پرستی و خشونت‌پروری از دیگر سران کفر وجودمان‌اند که باید با نیروی خِرَد و صبر و مدارا و مروت زمینگیرشان کرد و از آتش‌افروزی انداخت... ای دوست، سران کفر به واقع همان اوصافی‌اند که حق را در وجودمان می‌پوشانند و مانع ظهورش می‌گردند. چه به فرمودهٔ قرآن هم کفر از خود ماست و هم ایمان؛”فَمِنکُم کافِرٌ وَ مِنکُم مُؤمِنٌ”! پس آنچه که در بیرون می‌بینی، همه تجلیات درونیات خود ماست. اگر کفر و باطل و دروغ می‌بینی این کفر خود ماست که متجلّی گشته است. باطن ماست که ظاهر گشته است. سران کفر و ناحق را در وجود خودت شناسایی کن و تا فرصت هست آنها را از ریاست بر خودت بینداز. خودت را از درون آزاد کن. تا از بیرون نیز آزاد شوی. که این یک مبارزهٔ آزادیبخش همه‌جانبه است. اگر از درون از شر سران کفر وجود خویش خلاص شوی، هرگز فریب فریبکارانی را که با سوء استفاده از این آیات مردمان را به جنگ و خونریزی و ویرانی و دربدری می‌کشانند، نخواهی‌خورد.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۸۰ ]

رها از کهن الگوها

“اَساطِیرُ الاَوَّلِینَ”
(کهنْ‌الگوها)
⭐️ اسطوره‌ها یا به تعبیر روانشناسانهٔ امروزین یعنی کهن‌الگوها، همان مفاهیم و شخصیت‌های دیرینه‌اند که در ناخودآگاه جمعی مردمان در اقوام مختلف از دیرباز وجود داشته و زندگی می‌کنند. کهن‌الگوها را در طول تاریخ با قصه‌پردازی‌ها و آرامان‌گرایی‌ها بر ذهن‌های مردمان به طُرُق مختلف القا کرده‌اند و اکنون بی‌آنکه بدانیم بخش مهمی از روان ما گشته‌اند آنچنان‌که به سادگی از آنها خلاصی نتوانیم. کهن‌الگوها بسیار متنوع و متعددند که به برخی از تاثیرگذارترین آنها اشاره می‌کنم؛
- کهن‌الگوی ستیزه‌گری و نابودگری که بویژه برای ذهن کودکان و نوجوانان بسیار جذاب و هیجان‌انگیز است و غالباً حاکمیت‌های سلطه‌گر تاریخ از تبیین و تبلیغ و تلقین چنین کهن‌الگوهایی نهایت استفاده را برده و نیروهای مفت‌ ستیزه‌گر در خدمت خویش را بدست آورده‌اند. از داستان‌پردازی‌های هرکول گرفته تا قهرمانی‌های شوالیه‌ها و حماسه‌سازی‌ها از زندگانی مبارزان همه و همه در چهارچوبه همین کهن‌الگوست.
- کهن الگوی جذاب مسیح شدن و منجی‌گری و انتقام‌گرایی نیز از دیگر کهن‌الگوهای قدیمی است که دوره به دوره کارکرد خود را داشته و همواره نیز برخی تحت تاثیر اندیشه‌های آخرالزمانی مدام بدان دامن زده و برخی دیگر نیز سوء استفاده‌های قدرت‌طلبانه کرده‌اند. غالباً تمامی مهدیان دروغین تحت تاثیر همین کهن‌الگو بوده‌اند.
- کهن‌الگوی جذاب پیر و مرشد و مراد گشتن؛ بر اساس چنین کهن‌الگویی چنان القا می‌شود که هدایت و نجات فقط از طریق چنین فردی محقق می‌شود و لا غیر.
- کهن‌الگوی جذاب شفاگری و درمان دردهای لاعلاج، و اینکه شخصِ درمانگر نمایندهٔ نیروهای غیبی و یا خود ظهور دوبارهٔ یکی از همین کهن‌الگوهاست.
- کهن‌الگوی جذاب قهرمانی و ورزشکاری و پوریای ولی شدن و دیگر قصه‌های مربوطه.
-کهن الگوی جذاب عارف شدن و تارک دنیا گشتن و اقتدار یافتن و صاحب کرامات شد‌ن.
- کهن‌الگوی جذاب شاه بودن و شاه شدن و همه را از ریز و درشت به زیر فرمان آوردن.
- کهن‌الگوی جذاب عشق و وصال؛ اینکه باکرهٔ زیباروی را از قلعهٔ اجنه آزاد کردن و با او به وصال خویشتن رسیدن…
*ای دوست، کهن‌الگوها بسیارند و در ناخودآگاه جمعی همهٔ اقوام به صورت‌های مختلف حضور دارند، منتها هر کدام‌شان در موقعیت و شرایط روانی متناسب با خودش ظهور می‌یابند. کهن‌الگوها، جلوه‌گری خوب و بد و عام و خاص هم دارند اما بحث ما در اینجا بر سر خوب و بد آنها نیست. بلکه نکته آن است که سالک‌الی‌الله باید خودش باشد. بر اساس فطرت الهی خودش زندگی کند و رشد نماید. او نباید و نمی‌تواند کس دیگری باشد. او نباید بنده و بردهٔ کهن‌الگوها شود. کهن‌الگوها یا همان اساطیرالاولین، تو را از خودت خالی می‌کنند. آنها می‌خواهند تو را از آنِ خود کنند. به خدمت خود گیرند. اجازه نمی‌دهند که تو خود واقعی‌ات باشی. تمام نکته همین‌جاست که سالک حق باید از اساطیرالاولین رها شود. باید ذهنش از هر نوع سلطه‌ای آزاد گردد تا بتواند خود متعالی خودش را محقق نماید. قرآن، بندهٔ اساطیرالاولین شدن را تبلیغ نمی‌کند. تو را برده و بندهٔ کهن‌الگوها نمی‌خواهد. قرآن، رهایی را تعلیم می‌دهد. چه خدا تو را آزاد می‌خواهد. همانگونه که آزادت آفرید.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۷۹ ]

توهم حق بجانبی

“اِنَّ لَکُم لَمٰا تَحکُمُونَ”؟!
( آیا [پنداشته‌اید] هر حکمی کنید، حق شماست)؟!
- آیا پنداشته‌اید که خداوند چنین اجازه‌ای به شما داده؟! آیا با او چنین پیمانی دارید؟! “اَم لَکُم اَیمانٌ عَلَینا بالِغَةٌ اِلَی یَومِ القیامَةِ”؟!
آیا کتابی دارید که هرچه بخواهید از آن در می‌آورید؛”اِنَّ لَکُم فِیهِ لَمٰا یَتَخَیَّرُونَ”؟!
شما را چه می‌شود، چگونه حکم می‌کنید؛”مٰا لَکُم کَیفَ تَحکُمُونَ”؟!
ای دوست، انسانی که توهّم حق‌بجانبی زده و خیال می‌کند هر حکمی که کند، حق اوست، خطرناک‌ترین انسان روی زمین است. این آیات سورهٔ قلم یک هشدار بزرگ به همهٔ حاکمان جهان است. توهّم حق‌بجانبی، حق نیست، به جنگ حق رفتن است. مخرب است. و دقیقاً از این روست که پیامبر(ص) می‌فرماید؛ “اگر حاکمی در عفو و بخشش خطا کند به مراتب بهتر از آن است که در مجازات کردن خطا کند”. زیرا بسیاری از مجازات‌ها غیرقابل جبران‌ است و دگر نمی‌توان آن را جبران کرد. حکم‌کردن‌های ما، حکم‌های ذهنی است. منبعث از برداشت‌های ناقص‌مان است. به واقع نفسانی است. ما به حَسَب خیالات‌مان حکم می‌کنیم. زیرا آگاه به تمامی آگاهی‌های موجود نیستیم. حکم “حق”، چیز دیگریست. آن ظاهر و باطن را فرا می‌گیرد. و صد البته “خیر” است زیرا “حق” جز خیر نمی‌تواند باشد. اولین و مهم‌ترین درس سالک حق آن است که توهّم حق‌بجانبی را به دور بیندازد. قضاوت‌های ذهنی و احساسی را از نگاهش بشوید. زیرا تسلیم حق بودن با قضاوت‌های ذهنی و نفسانی محقق نمی‌شود.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۷۸ ]

حقیقت آیه

“آیَتُکَ أَلّا تُکَلِّمَ النّاسَ”
(آیهٔ تو اینست که با مردمان سخن نگویی)!
- آیه لزوماً آنچنان‌که بسیاری پنداشته‌اند به معنای حرف و سخن نیست. آیهٔ واقعی دیدنی است. باید آن را دید. اگر می‌خواهی ببینی باید سکوت را بیاموزی. باید خاموش شوی و قضاوت‌های ذهنی‌ات را بدور بیندازی. کسی که ذهنش شلوغ است، کسی که با خودش درگیر است و مدام در سرش با خودش حرف می‌زند، چشمانش نمی‌بینند. چنین کسی به هر‌کجا بنگرد ذهنیت خود را می‌بیند، نه حقیقت آنچه هست را. نه حقیقت آیه را. دیدن حقیقتِ آنچه هست، سکوت می‌خواهد. تو آیه و نشانه‌ای داری که با حرف و قیل و قال به آن نمی‌رسی. آن را با جار و جنجال و جدال در نمی‌یابی. آن تنها با سکوت و خاموشی بدست می‌آید. با تسلیم محض. مراقبهٔ اصیل این سکوت همه‌جانبه را به تو می‌آموزد و تو را آمادهٔ دریافت آیه‌ات می‌کند. آیه‌ای که اِعجاز می‌کند و حقیقت را می نمایانَد. ای دوست، دوره‌ای را به سکوت بگذران. خودت را از برداشت‌ها و نظریه‌ها و نظریه‌پردازها رها کن. برای سالکانی که خواهانِ دیدن‌اند این دوره‌ای لازم و ضروری است. از حرف و سخن و واژه آزاد شو و در خانهٔ قلبت با چشمانی باز و بی‌قضاوت ساکن باش. چشم قلب تنها با این سکوت و خاموشی است که باز می‌شود. بدون این سکوت و تطهیر درون، هر دیدنی کوری است. دیدن نیست. توهّم دیدن است.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۷۷ ]

سرشار و رها

“فَقَد فازَ فَوزاً عَظِیماً”
(و سرشار شد از سرشاریِ عظیم)!
⭐️ سرشار شدن، گذر از محدودیت‌هاست. آن به معنای شکستن قالب‌های تنگ و تاریک است. از قبرستان دنیا به زندگی حقیقی رهسپار شدن است. سالکِ خالی شده از غیر، آنگاه که پر از حقیقتِ زنده شود، به واقع محدودیت‌های بشری را پشت سر گذاشته است. او از شکل محدود بشری‌اش عبور کرده است. از زندان ذهن خروج یافته است. خودْ کل شده است. این سرشار شدن به معنای شکستن قالب‌های تنگ گذشته است. آن به معنای رهایی است. و این غایت سالکِ واصِل است. آن که سرشار شود، آن که رها گردد، دگر در دیار خفتگان و شب‌زدگان نیست. دگر قوانین سرزمین تاریکی بر او جاری نیست. سالکِ سرشارشده یک برندهٔ تمام است. او رستگاری را به نیکی برده است.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۷۶ ]

بارش روح خدا

“وَ هُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ الغَیثَ مِن بَعدِ ما قَنَطُوا و یَنشُرُ رَحمَتَهُ وَ هُوَ الوَلِیُّ الحَمِیدُ”
(و او کسی است که “غیث” را آن هم بعد از آنکه مردمان نومید شده‌اند نازل می‌کند و رحمتش را گسترش می‌بخشد. چه او سرپرستی ستوده است)!
⭐️“غیث” را هم چون مَطَر به معنای باران دانسته‌اند، اما چه بارانی! و از چه جنسی!
ای دوست، غیث کار غیاث المستغیثین است و آن انواع دارد؛
- بارانی است از جنس آگاهی که چون بارِش آغاز کند، چشم‌ها را دگرگون کند و نوید ارتقاء شعور دهد.
- بارانی است از جنس عدالت که چون ببارد، ظالم را محو کند و مظلوم را نعمت جبران آورد.
- بارانی است از جنس حیات که دلمردگی‌ها و ناامیدی‌ها را بشوید و نشاط و شادی را شکوفایی بخشد.
- بارانی است از جنس محبت که کینه‌ها را بزداید و دل‌ها را به نیکی پیوند دهد.
- و بارانی است از جنس حقیقت که با بارش خود، نقاب از چهره دروغ‌پردازان و فریبکاران بر کَنَد و زمین و زمینیان را دگر باره تراوت راستی و درستی بخشد…
ای دوست، تنها شرط بارش این باران‌ها می‌دانی چیست؟! اینکه از همه کس و همه چیز مأیوس شوی، جز رَوح الله! “اِنَّهُ لا یَیأَسُ مِن رَوحِ الله اِلّا القَومُ الکافِرُونَ”. بدان که بارش روح خدا چون ببارد اِعجاز می‌کند و هر ناممکنی را ممکن می‌سازد.
وَ اَغِثنا یا غِیاثَ المُستَغِیثِینَ
برحمتک یا ارحم الراحمین

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۷۵ ]

دین اجباری

“اَنُلزِمُکُمُوها وَ اَنتُم لَها کارِهُونَ”
(آیا ما باید شما را در حالی‌که از آن اکراه دارید به آن وادار کنیم؟!)
- ای دوست، هدایت امری اجباری نیست. کسی را به زور نمی‌توان دیندار کرد. این نکته را نوح پیامبر خوب فهمیده است. او موظف است پیامش را برساند و کشتی‌اش را بسازد، اما موظف نیست که حرفش را به زور به مردمان بقبولاند و یا آنها را به زور سوار کشتی کند. چنین کاری نه معقول است نه شدنی. مردمان اختیار دارند حرف او را بپذیرند یا نپذیرند. زیرا در پذیرش دین اجباری نیست. اصلاً کار دین با اجبار پیش نمی‌رود. دین، قلب پذیرا می‌خواهد. این جملهٔ نوح(ع)، این آیهٔ شریفه، خود تفسیر گویای دیگریست از برای آزادمنشانه‌ترین آیات قرآن یعنی “لا اِکراهَ فِی الدّین”. این “اَنُلزِمُکُمُوها” فعلی از مادهٔ الزام است. به شکل و پیوند حروفش توجه کن! آن شکل و پیوندی غریب و فشرده و نامأنوس دارد. حتی قرائتش براحتی ممکن نیست. گویی آن را به زنجیر بسته‌اند. دین خدا اینگونه شکوفا نمی‌شود! نوح قرار نیست کسی را ملزم به پذیرش چیزی کند. اصلاً پذیرش زوری ارزشی ندارد. نور و رستگاری نمی‌آورد. بر فرض حتی اگر کسی چیزی را که قلباً نمی‌خواهد، به زور و اجبار و در ظاهر بپذیرد، تازه اول بدبختی و خسارت است زیرا در اینصورت به نفاق و دوگانگی دامن زده شده است. و نفاق و دوگانگی، یک بیماری خطرناک نفسانی است. بر ضد توحید است. وقتی کسی چیزی را در ظاهر بپذیرد اما در قلب انکارش کند این عین نفاق و دوگانگی است. ای دوست، اجبار و الزام، دین حقیقی را متجلی نمی‌کند، عشق و محبت نمی‌آفریند و نجات و رستگاری نمی‌آورد. با زور و اجبار و خشونت نمی‌توان خدا را محبوب دل‌ها کرد.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۷۴ ]

هرکه را بخواهد

“یَهدِی مَن یَشاءُ اِلیٰ صِراطٍ مُستَقِیمٍ”
(هر که را بخواهد به راه راست هدایت می کند)
⭐️ دقت کن! نمی‌گوید هر که را که عالِم باشد، نمی‌گوید هر که را که عابد و زاهد باشد، بلکه می‌فرماید هر که را بخواهد! پس هرگز از رحمت خداوند ناامید مباش هرچند خود را گناه‌کار بدانی. به خداوند بخشنده و مهربان ظن نیک داشته باش، چه هر کس با همان گمانی که دارد با او لقاء خواهد داشت. پس با قلبت از آن یگانهٔ بی‌نیاز بخواه که جزو این “مَن یَشاء” باشی. که اگر باشی رستگاری‌ات قطعی است. مهم نیست که‌ای و کجایی. هر که باشی و هرجا که باشی، به بهترین راه‌ها هدایت می‌شوی. هرگز در نمی‌مانی و وصولت به حقیقت قطعی است.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۷۳ ]

روز حسرت

“ما اَغنیٰ عَنهُم ما کانُوا یُمَتَّعُونَ”
(برخورداری‌هایشان به کارشان نیامد)!
⭐️ روزی که داشته‌ها و برخورداریها و حتی دانستگی‌های آدمی بکارش نیاید، آن، روز حسرت و مغبون‌زدگی است. وضعیت ظالمان و مجرمان اینگونه است و عاقبت‌شان اینگونه رقم می‌خورد. تنهای تنها، با وجود داشته‌‌ها و امکاناتی بلا استفاده! زیرا عذاب الهی بخاطر دستاوردهای پلیدشان “بَغتَةً” یعنی بطور ناگهانی آنها را فرا می‌گیرد. و بشنوید ادامهٔ آیهٔ مذکور را؛ “وَ ما اَهلَکنٰا مِن قَریَةٍ اِلّا لَهُم مُنذِرُنَ” (و ما هیچ قریه‌ای را هلاک نکردیم مگر آنکه پیش از آن برایشان هشداردهندگانی بود)! “ذِکریٰ وَ ما کُنّا ظالِمِینَ” (این پند است و ما ستمکار نیستیم)!
ای دوست، در چنین روزی هیچ ثروت و داشته‌ای به درد نمی‌خورد و هیچ‌یک از دانستگی‌ها و تکیه‌گاه‌ها بکار نیاید. چه آنچه هست حق است و جز حق جاری نمی‌گردد. “وَ نَستَغفِرُ اللهَ رَبَّنا وَ نَتُوبُ اِلَیهِ”

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۷۲ ]

عمل صالح

“وَاعمَلُوا صالِحاً”
(عمل صلح‌آمیز انجام دهید)!
⭐️ همانطور که پیش از این نیز گفته‌ام؛ صالح، ریشه در صلح دارد. واژه‌اش این را فریاد می‌زند. صلح، مصدرش است. محل صدورش است. هر کار به ظاهر نیکی را عمل صالح نگویند. بلکه آن عملی را گویند که صلح‌آمیز، وحدت‌بخش، و به نیت آشتی و مودّت صورت پذیرد. عمل صالح، کار هر کسی نیست. قلب سلیم می‌خواهد. عشق به صلح می‌خواهد. خشونت‌مداران قادر به عمل صالح نیستند. قلب‌های آنها با صلح و دوستی و پذیرش دیگران، بیگانه‌ است. وقتی صلح‌خواه و صلح‌جو نباشی اگر همهٔ دنیا را هم انفاق کنی، تو عمل صالح انجام نداده‌ای. عمل صالح چیز دیگری است. و قرآن همه را دعوت به انجام عمل صالح می‌کند. خداوند امر به عمل صلح‌آمیز دارد. زیرا او صلح را بهترین می‌داند؛”الصُّلحُ خَیرٌ”. وقتی دو نفر را به نیکی آشتی دهی، تو عمل صالح انجام داده‌ای. وقتی با کلمه‌ای قلب کسی را با خدا نرم و پذیرا کنی، عمل صالح انجام داده‌ای. وقتی خالصانه هدیه می‌دهی و دوستی‌ها را پاس‌می‌داری و قلب‌ها را به هم نزدیک می‌کنی، تو عمل صالح انجام داده‌ای. وقتی گره از کار دیگران می‌گشایی و بجای تنش و تفرقه، وحدت ایجاد می‌کنی، تو عمل صالح انجام داده‌ای… هر عمل صالحی باید ریشه در صلح و آشتی و وحدت داشته و به همین نیت باشد. بدان که یگانه مصلح بزرگ، خود خداست و به تبع او هر آن کسی است که کارها را به صلاح آورد. تنش‌زدایی ‌کند و قلب‌ها را به نیکی و سازندگی به یکدیگر پیوند زند.
از خداوند منان مسئلت داریم که ما را توفیق عمل صالح عطا فرماید.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

[نکات قرآنی: ۷۷۱ ]

تو مسئول خودت هستی

“یا اَیُّهَاالَّذِینَ آمَنُوا عَلَیکُم اَنفُسَکُم”
(ای اهل ایمان، شما مسئول خودتان هستید)!
⭐️ اگر کسی پیام این آیه شریفه را فهم کند، هرگز به خود اجازه نخواهد داد که در امور دیگران به ویژه در زندگی خصوصی‌شان دخالت کند. چنین دخالت‌هایی مذموم و گاه دارای عواقب وخیم و ناسازنده است. حتی از دین و آیین کسی پرس‌و‌جو مکن. امام صادق(ع) می‌فرماید؛”لا تُفَتِّشِ النّاسَ عَن اَدیانِهِم فَتَبقی بِلا صَدِیق”(از دین و آیین مردم پرس‌و‌جو مکن که بی‌دوست می‌شوی! بحارالانوار ج ۷۵ ص ۲۵۳). عدم تجسس و عدم دخالت در زندگی و امور شخصی مردمان یک فضیلت بزرگ است. ضعف نیست. نشانهٔ ایمان است. یک مؤمن فضول نیست. پیامبر(ص) می‌فرماید؛”اِنِّی لَم أُومَر أن أنقبَ عَن قُلُوبِ النّاسِ و لا أشُقّ بُطُونَهُم” (من مأمور نیستم که دل‌های مردم را بکاوم و درونشان را بشکافم! کنزالعمال ج ۱۱ ص ۳۱۱). هم قرآن و هم سنت نبوی دخالت در امور مربوط به دیگران را ناپسند و مذموم می‌شمارد. یک مؤمن مراقب نفس خودش است. مسلط بر نفس خودش است. اگر مؤمنی چنین باشد، حتی هیچ گمراهی نمی‌تواند به او ضرر رساند؛”لا یَضُرُّکُم مَن ضَلَّ اِذِ اهْتَدَیتُم”! و این ادامهٔ آیه هست! ای دوست، پس به فرمودهٔ این آیه، به کار خودت مشغول باش، نفس خودت را دریاب، حاکم بر نفس خودت باش و بدنبال حاکمیت بر دیگران مباش. “عَلَیکُم اَنفُسَکُم”! تو مسئول خودت هستی. این کاری است که از تو خواسته‌‌اند. دخالت و تجسس را نخواسته‌اند. دخالت‌ها و تجسس‌ها موجب رشد تو نمی‌شوند. بلکه بالعکس ایمانت را تخریب می‌کنند.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی