Куфар старажытнасцяў

Нічога надзвычайнага.
Проста абгортка якая вартая дзясятка кілаграмаў самых смачных цукерак.

Проста на абгортцы цукеркі пакінуў аўтограф Уладзімір Караткевіч.

Падпісаў ён свой падарунак Веры Данілаўне Міцкевіч, унучцы Якуба Коласа.

Гэтая цікавінка знаходзіцца ў Музеі Уладзіміра Караткевіча ў Оршы. Дарэчы там вельмі цікавы музей.

Сёння споўнілася 510 год з дня нараджэння Мікалая Радзівіла Чорнага (1515 - 1565) - аднаго з заснавальнікаў кальвінізма ў Беларусі, фундатара ўнікальнай Брэсцкай Бібліі.

Мікалай Радзівіл Чорны ўшанаваны ў Брэсце і ў іншых гарадах.

У розных музеях свету знаходзяцца ягоныя ўнікальныя рыцарскія даспехі, у тым ліку нават для каней.

Ну а ў Нясвіжскім касцёле анёлы сімвалічна вяртаюць калоны на месца (гэта пра розны светапогляд Мікалая Радзівіла Чорнага і ягонага сына Сіроткі).

Нічога надзвычайнага. 😁

Проста, калі думаеш, што ў цябе складаны дзень і трэба нейкім чынам трымаць раўнавагу, то 90 год таму на Прыпяці і іншых палескіх рэках, людзям было крыху складаней. 🚣😀

А ў нас юбілей!
Музейнаму збору Куфар старажытнасцяў споўнілася 5 год. Паціху падарожнічаем у часе далей (як на першым фота. Бо ў нас з'явіўся куфар на колах 😁).

А на наступных трох фота Вы можаце пабачыць першы наш экспанат. І тое, як ён пераўтварыўся ў вітрыну.

Дзякуй што Вы побач.

Каналу Tech Lead споўнілася два гады 🎉

Сябры, хочам парэкамендаваць вам канал @techleadby, які ўжо два гады публікуе цікавыя навіны папулярнай навукі, тэхналогій, архітэктуры і дызайну, а часам піша і пра бізнэс, прыроду, ежу, лайфстайл.

Гэты праект некамерцыйны, таму рост аўдыторыі – адзіная матывацыя для каманды працягваць працу на карысць беларушчыны.

Далучайцеся:
@techleadby

Сёння напамін пра дзень спачыну Ігната Дамейкі (1802-1889) - выхадца з Беларусі, нацыянальнага героя Чылі, даследчыка-геолага.
У гонар яго названыя:
💥горад у Чылі;
💥мінерал дамейкіт;
💥адзін з чылійскіх універсітэтаў;
💥кактус (Maihueniopsis domeykoensis);
💥горны хрыбет у Андах;
💥фіялка (Viola domeykiana);
💥футбольны клуб;
💥дыназавр (Domeykosaurus chilensis)
💥нават малая планета (астэроід 2784)
і многае іншае

А ў Беларусі ў мясціне Мядзвядка не звыш далёка ад мястэчка Мір (дзе славуты замак) быў родавы маёнтак Дамейкаў.

На выявах можна ўбачыць манету з нашай музейнай калекцыі, кардыльеры Дамейкі.

А таксама бачым рэканструкцыю дамейказаўра (Domeykosaurus chilensis) знойдзенага ў Чылі ў 2003 г. і названага ў гонар Дамейкі.
Гэты дыназаўр (не сам Дамейка 😄) жыў каля 85 мільёнаў год таму. Дасягаў 10 метраў у даўжыню і 5 метраў у вышыню.
Важыў каля 22 тон.
Харчаваўся лістамі араўкарыі, якую часта цяпер разводзяць у хатніх умовах (маглі б цяпер карміць мілых Дамейказаўрыкаў). 😄

Працягваем рубрыку Разглядаючы старое фота

Славутая Камароўка ў Мінску. Цяпер (2020-я гады і 70 год таму). Раён вуліцы Гікалы.
1️⃣На першым фота бачны Цум.
2️⃣На другім фота мноства драўляных дамоў, спартыўны комплекс, і пабудаваны ў 1950-я паліграфічны камбінат.
Вось што пісаў пра гэту мясціну блізу 100 год таму Сяргей Пясецкі:
«Малыя драўляныя дамкі ў пярэпалаху разбегліся ў розныя бакі, прыселі і заплюшчылі вочы. Толькі дзе-нідзе, праз шчыліны ў дзвярах ці аканіцах, праслізгваюць жоўтыя штылеты святла і, быццам у смале, вязнуць у начы... Гэта апошняя вуліца дзікага прадмесця Менска, Камароўкі. Апошняя як з гледзішча размяшчэння, так і з гледзішча бяспекі. Фраеры сюды нават удзень зазіраюць неахвотна... Адсюль, як у джунглях, разбягаюцца сцежкі, але не звяроў, а паляўнічых. Сцежкі тых, хто шаберам зрывае замкі і прабоем, адмычкамі пранікае ў самыя таемныя сховы… Тут жывуць, гуляюць, пакутуюць і кахаюць, але ніколі не паміраюць. Можа, саромеюцца смерці».

Можа будзе новая рубрыка ў нас - Разглядаючы старое фота.

Разглядаем здымак хора ў касцёле ў Свіры (Мядзельскі раён).
Фота зроблена верагодна на хорах (бачна частка аргана).

На адвароце напісана: На добрую памятку маёй 10-гадовай працы ў Свіры (1928-1938). [..Кавальчук?]. 7.8.1938 г.

Здымак з нашай калекцыі.

Вечаровая казка на добры сон.

І гэта не Барселона ці які іншы гатычны горад. Гэта Беларусь.

На здымках:
Сар'я (Верхнядзвінскі раён), Відзы (Браслаўскі раён), Ракаў,
Нача (Воранаўскі раён), Слабодка (Браслаўскі раён).

Фота Віктара Малышчыца.

Няхай будзе магчымасць цуды часцей бачыць на ўласныя вочы.

Хадзілі ламы і сланы па нашым праспекце.

Два фота прыкладна з адной кропкі.

🐘1950-я гады. Мінск. Спуск з Цэнтральнай (Кастрычніцкай) плошчы да цырка.

🚙Другое фота 2022 года.

Працэсія накіроўвалася ў цырк.

З надыходзячым 2025 годам. Няхай гэты год будзе карысны, добры і сапраўды радасны. А Вам у стужку прыгожыя фота.
На першым знакаміты цуд Беларусі - балота Ельня (фота В.Малышчыца). І абраў я гэта фота спецыяльна, хоць нават яно і не заснежанае. Бо гэтыя выспы мы з Вамі.
Побач, і дапаўняем адзін аднога.

Ну а пасля яшчэ фота:
🚎 Праспект у Мінску,
🏰 Мірскі замак;
🏠 і від на стары Менск.

Дзякуй што Вы побач.

Віншую тых, хто сёння адзначае нараджэнне Хрыста.

А нашыя продкі, калі малявалі гэты абраз больш чым 270 год таму, спецыяльна адлюстроўвалі саламяную страху ў хляве. Бо гэта нагадвала пра распаўсюджаныя пабудовы ў Беларусі. Так нараджэнне Хрыстова было бліжэй, нібы Хрыстос нарадзіўся ў нас. А яно так і павінна быць - каб Збаўца быў у кожнага з нас.

Ну і віфліемская зорка сімпатычная )))

Захоўваецца абраз у Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі.

Сёння дзень нараджэнне двух славутых паэтаў беларускай зямлі. Калі Адама Міцкевіча многія ведаюць, то Алеся Дудара яшчэ не шмат.

А Дудару сёння споўнілася акурат 120 год.
Жыццё ягонае было абарванае ў сумным 1937-м годзе. Было яму толькі 32 гады.

Вашай увазе некаторыя выявы. А напрыканцы змяшчаем праект маркі ў гонар Міцкевіча (аўтар М.Купава), які знаходзіцца ў нашым зборы.

Набыў сёння на барахолцы такі здымак з Талачына («вось дзяўчыны з Талачына»)

Здымку 84 гады, а дзяўчаты выглядаюць даволі па сучаснаму.

Ну і што там былі за прыгоды ў Талачыне (пра якія згадваецца на адвароце) сёння ўжо не даведаешся.

Адное можна сказаць. Людзі і раней былі тыя самыя, што і цяпер. Любілі свавольнічаць, весяліцца і перажываць.
Нічога ў гэтым плане не памянялася.

Сёння дзень Святога Мікалая (па юліянскім календары).
На выявах абразы святога Мікалая. Усе творы канца 19 - пач. 20 ст.

Святы Мікола - адзін з самых распаўсюджаных персанажаў сярод святых, што здаўна ўшаноўваюцца на беларускіх землях.
Ён апякун вандроўнікаў, бедных, сірот, а таксама тых, хто абылганы і знаходзіцца ў вязніцах.
А яшчэ менавіта Мікалая Цудатворца чакалі (і цяпер нярэдка чакаюць) дзеці, каб атрымаць падарункі да свята Раства Хрыстова. Бо ён ёсць прататып Санта Клаўса (у перакладзе Санта і азначае — «святы», а Клаўс — «Мікалай»).

А на апошняй выяве можна ўбачыць, што вобраз святога Мікалая быў перамаляваны. І з'явілася Трохручыца (выява Багародзіцы з трыма рукамі). Але ўважлівыя адшукаюць галаўны ўбор Мікалая, кнігу і нават ягоныя рукі.

Усе творы з нашага музейнага збору.

У гэту сераду адкрыецца экспазіцыя прысвечаная пераадоленню розных шкодных звычак і залежнасцяў.

Як казаў адзін з беларускіх класікаў:
«Зусім не штука - уцягнуцца.
Задача - выцягнуцца як?»

Прыходзьце. Распавяду шмат цікавага.

https://catholic.by/3/news/announcements/18116-padchas-adventu-minsku-adkryetstsa-ekspazitsyya-zhytstsjo-bez-zalezhnastsya

Сёння першы дзень зімы.

А Вашай увазе невялікі, прыгожы малюнак, дзе елачку цягнуць да дому.

Малюнак 1962 года удалося падабраць на адным з дваравых сметнікаў Мінска (аўтар Мазарчук Анатолій).

Нічога надзвычайнага

У музеі Эрмітажа (у яго падвальнай частцы) ужо некалькі стагоддзяў служаць каты. Дзясяткі катоў (іх называюць «эрмікамі») афіцыйна лічацца кваліфікаванымі спецыялістамі па ачыстцы падвалаў ад пацукоў. Так зарабляюць на ежу і маюць гарантаванае медыцынскае абслугоўванне.

А ў беларускім палацы ў Косаве (Івацэвіцкі раён) па легендзе гаспадары выпускалі на ноч ахоўваць калідоры сапраўднага льва.

Сёння у Мінску выпаў першы снег.

А Вашай увазе цікавы верш Я.Купалы «Снег», які ён напісаў пасля вяртання з тэатра. Сімвалічна, што пастаноўка была акурат з той жа самай назвай.

З таго снегу да сённяшняга прайшло ажно 115 год.

Фота Купалы і ягонай спадарожніцы Станкевічанкі мы абралі спецыяльна адпаведна вышэйзгаданаму вершу.

Менавіта яны разам вярталіся з тэатра, а на раніцу Купала праз пасыльнага перадаў ёй, будучай сваёй нявесце, гэты верш.

Умеў заляцацца.

На днях споўнілася 115 год з дня нараджэння пісьменніка, паэта Максіма Лужаніна (сапр. імя, прозвішча Аляксандр Каратай, 1909-2001).

Вельмі цікавая ягоная кніга «Колас расказвае пра сябе». Яна ёсць у інтэрнэце, раім пачытаць.

Ну і канешне смешны верш Лужаніна да доктара Бобрыка, заключныя радкі якога "завастрыў" Колас. Глядзіце апошнюю выяву.

Ляціць час, ужо неўзабаве завяршаецца год. Можна загаддзя знайсці цікавы падарунак на 2025 год. Ужо традыцыйна мая жонка Марыя зрабіла каляндар, дзе ейныя акварэлі. Назва «Мая нябачная Беларусь». Там выяўлены помнікі і святыні, якія не зберагліся да нашага часу. Пра кожны аб'ект напісаная кароткая гісторыя. Каляндар можна знайсці ў крамах горада (у тым ліку у інтэрнэт крамах).

Можна памарыць, што некалі гэтыя помнікі адновяць на нашай зямлі.

Для тых, хто любіць бег, марафоны, паўмарафоны ці толькі задумваецца, каб пачаць - канал "РобімНогі". Падпісвайцеся!
https://t.me/robimnohi

https://youtu.be/ewW04AbngbI?si=fKMF7MNgdbLLiaKV

На добры прыемны вечар прыгожы спеў. Без інструментаў. Толькі голас.

А на фота стары вядомы млын Мінска, які яшчэ ў 1960-я гады быў цэлы. Раён не называем, думаем аматары старых паркаў яго добра ведаюць.

Цікава параўноўваць інтэр'еры Косаўскага палаца (Івацэвіцкі раён). Славутая белая зала для танцаў.

Першыя два здымка: пачатак 20 ст. і наш час.

Загадкай для музейшчыкаў яшчэ застаецца істота на здымку.

Здаецца нейкая страшыдла. А насамрэч мілая і смешная 😁

Нічога надзвычайнага. Проста нашыя маладыя пісьменнікі былі моднікамі. І любілі хадзіць з кіёчкамі.

На здымках з кіёчкамі:
🧑‍🦯Янка Купала і Алесь Дудар;
🧑‍🦯 Адам Бабарэка і Кузьма Чорны;
🧑‍🦯 Язэп Пушча
🧑‍🦯 Паўлюк Шукайла.

Заўсёды цікава параўноўваць старыя фота і сучасныя.

На здымку касцёл у вёсцы Лагішын Пінскага раёна. 1907-1909 год і нашыя дні.

А на ўваходзе цікавы святар Ян Зея, які служыў у гэтым храме. Гэта быў напэўна адзін з самых незвычайных святароў таго часу на нашых землях.

А калі Вы будзеце ў Лагішыне таксама сфатаграфуйцеся ля ўваходу ў храм, як і Ян Зея.

Учора было свята, якое называецца дзень таты.
На першым фота Алеся Глогер (Ельская) з сваім татам Аляксандрам Ельскім - вядомым калекцыянерам, этнографам, пісьменнікам.
Дастаткова рана дачка пачала дапамагаць бацьку з апісаннем музейных калекцый у маёнтку Замосце. А там было што вывучаць! (глядзіце другое фота).
І ў гэтых музейных сховах яна сустрэлася са знаёмым, іншым калекцыянерам, які і прапанаваў ёй шлюб. Яна пагадзілася. Праўда пражыла яна няшмат, спачыла калі ёй было 39 год.

А імя Аляксандра Ельскага дастаткова вядомае ў нашым краі. Ну як вядомае? Павінна быць такім!
(Дарэчы, прыклад Ельскіх натхніў у свой час рупліўцаў на стварэнне музея Дудуткі).

А на заключным фота крутая альтанка (беседка) Ельскіх над ракою Пціч. Цудоўнае месца было каб адпачываць ўсёй сям'ёй.
Беражыце сем'і.

Няма аповесці больш сумнай,
Сэрцу горкай,
Як у мястэчку Красным...
Векапомным

(Беларуская версія Рамэа і Джульеты вашай увазе).

Некалькі дзён таму быў напамін пра дзень нараджэння мастака Язэпа Драздовіча (1888-1954). Незвычайны ён быў чалавек.

І таямніцы ягоныя можна доўга разгадваць.

Мы ўжо пісалі, як сярод камянёў Крэўскага замка яму мроіліся чалавечыя абліччы (глядзіце выяву #2).

А цяпер сярод гальшанскіх дрэваў мы ўбачылі розныя абрысы (мядзведзяў, сабакаў, дзіўных веліканаў і розных страшыдлаў).

Любіў Драздовіч заінтрыгаваць.

Раім пабачыць дываны Драздовіча ў выдатным музеі ў Заслаўі (апошняя выява).

Дзядзька Язэп шмат цудаў стварыў.

Учора споўнілася 125 год з дня нараджэння пісьменніка Адама Бабарэкі (1899-1938).
Таленавіты празаік, які адзін з нямногіх разгадаў задуму Коласавага "Сымона-музыкі" як "Боскай камедыі" Дантэ (кругі пекла).
Творца быў арыштаваны ў 1930 годзе. Загінуў ён у лагерах, пражыў толькі 38 год.
У нашым музейным зборы зберагаецца кніга пра творцу. Аўтар Уладзімір Конан падпісаў яе Янку Скрыгану, які асабіста ведаў героя нашага аповеда.

Учора быў дзень нараджэння Яна Булгака (1876 - 1950), слаўнага пачынальніка фотамастацтва нашага краю!

Сам творца нарадзіўся пад Навагрудкам.
А пачалася ягоная фотатворчасць, як кажа сямейная легенда, з таго, што ягоная жонка Ганна Хацінская ў 1905 г. атрымала ў падарунак фотаапарат, і Ян дапамагаў ёй друкаваць здымкі.
Захоплены вобразамі, якія малявала святло, Ян Булгак сам заняўся фатаграфіяй. У 1908 годзе ён стварыў сваю фоталабараторыю ў сядзібе Пярэсека пад Мінскам.

Некаторыя ягоныя фота Вашай увазе. І фотапараўнанне Нясвіжа напрыканцы.