Төмендеги қосығымызды бәрше аналарымызға арнайман!
Анажан..
Өмир дигирманы айланып ғыр-ғыр,
Өткерсе туйектен ҳәр күни бир-бир ,
Жоқ екен өзиңнен өзгеси билгир,
Нәсият сөзлери мәдет, анажан.
Дүзеп шыйратылған өмирдиң жибин,
Арқаладың сонша тағдирдиң жүгин,
Бәри көз алдыма келген соң, бүгин ,
Ақ қағаз қаралап турман анажан.
Ақ жуўып ақ тарап балалық гезден ,
Айтпастан кеўилде не барын сезген ,
Қызғанып ҳәттеки самалдан ескен,
Келгенсиз әлпешлеп бизди анажан.
Еркелик... Ойыншық еткенде талап,
Суўықта күткенбиз айнадан қарап ,
Қыс күни базардан сумка арқалап,
Бәри сизлер ушын дейсиз анажан..
Енди қалғандаймыз демде ержетип,
Әдет уйге келиў базда кешлетип..
Ашылғанда есик әсте сылт етип,
Келдиңбе жан балам дейсиз анажан.
Тусип ойынына бир йошлы саздың,
Келген жаслайымнан қосықлар жазғым.
Назлы сәнемлерге арнаўлар жаздым,
Бирақ сизге жазбағанман анажан...
Бахыт қайда десеңизлер егерде,
Бахыт көкте емес билсеңиз жерде?.
Ким дейсиз? Мен айтсам ол бир периште,
Уйдеги периште өзиң анажан!.
Әбдирахман Зергер
@zergerqosiqlari