چنان چه فرض بر در خطر بودن اصل نظام باشد، که هست، حاکمیت تن بهمذاکره با آمریکا خواهد داد. حتی اگر لازم باشد پروژه گرانبهای هسته ای نابود و یا فریز خواهد شد؛ به گونه ای که کبریت بی خطر شود. حتی به گمانم برای عمل به اوجب واجبات، متعهد خواهند شد که زین پس کاری به حفظ امنیت منطقه نداشته و موی دماغ هیچ دولتی، به ویژه اسرائیل (اشغالگر) نشوند. در کل سر براه و گوشه گیر.
البته حتی با این فرض اندک که گروه های افراطی و آخرالزمان اندیش، حکومت را از تمکین کردن به چنین طرحی بازدارند، ترن ایجاد نظم جدید تن به برپایی جنگی جدید در خاورمیانه نخواهد داد. یعنی ترامپ و دستیاران تاجرمابش برای بریدن پنیر از ساطور استفاده نخواهند کرد. در اینصورت آن قدر دایره تحریم ها و فشارها تنگ خواهد شد که حکومت ناگزير به تغییر دادن استراتژی خود شود. چون در غیر این صورت احتمال تکوین تنش و مشاجره از درون کم نیست.
با این همه، تن دادن جمهوری اسلامی به وقار و پیوستن به نظم جهانی و منطقه ای، نوید بخش خروج ایران از بحران های درونی و نیز مسائل رسوب یافته در فضای همسایگی نخواهد بود. زیرا ساختار اجرایی، حقوقاساسی و نحیف بودن طبقه تکنوکرات کنونی، آن چنان درهم ریخته و آشفته است، که توانایی بالا کشاندن ایران تا حد ترکیه، عربستان و امارات را ندارد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k