دعوتید به گروه ادبی فرهیختگان کشوری⤵️
https://t.me/+DKUQQ3iZ7PJiZGNk
https://t.me/+DKUQQ3iZ7PJiZGNk
جعلیات ادبی
@jaliateadabi
ارتباط با ما⬇️
@Rahaii_moha
کانال مبارزه با نشر جعلیات ادبی
https://t.me/+kF_YazREpJQxZWU0
جعلیات ادبی (Persian)
با خوشامدگویی به کانال 'جعلیات ادبی' خوش آمدید! این کانال به شما فرصتی فراهم می کند تا با مبارزه با نشر جعلیات ادبی آشنا شوید. با پیوستن به این کانال، شما می توانید آخرین اخبار و اطلاعات مربوط به این حوزه را به صورت به روز دریافت کنید. اگر علاقه‌مند به ادبیات و ادبیات جهان هستید و می‌خواهید در این زمینه‌ی مهم اطلاعات بیشتری کسب کنید، پیوستن به این کانال گام خوبی برای شما خواهد بود. برای کسب اطلاعات بیشتر و برقراری ارتباط مستقیم با مدیر کانال، با ما از طریق لینک زیر در تماس باشید. منتظر حضور گرم شما در این فضای ارتباطی هستیم! :)
جعلیات ادبی
29 Dec, 18:32
☘میدونی اونچه تو رو از بقیه متمایز میکنه چیه؟!
🎯رشد و پیشرفت
کافیه کلیک کنی و عضو بشی تا بهترین خودت بشی
👇👇👇👇
https://t.me/addlist/XlC8JOKgqYIyYTE0
🎁🔔🎁🔔🎁🔔🎁🔔
🧨پیشنهاد جذاب امشب
1.طراحی و سفارش بهترین زیور آلات
2.محصولات ارگانیک و سالم
🎯رشد و پیشرفت
کافیه کلیک کنی و عضو بشی تا بهترین خودت بشی
👇👇👇👇
https://t.me/addlist/XlC8JOKgqYIyYTE0
🎁🔔🎁🔔🎁🔔🎁🔔
🧨پیشنهاد جذاب امشب
1.طراحی و سفارش بهترین زیور آلات
2.محصولات ارگانیک و سالم
جعلیات ادبی
20 Dec, 13:25
شب یلدا
خانم دکتر ژاله آموزگار تأویل و تفسیری دارد از شب یلدا که خیلی دلنشین است. بخوانید:
«در شب یلدا که شب کارزار روشنایی و تاریکی است، کسی نمی‌خوابد؛ ایرانیان گرد هم می‌آیند تا به نیروی عشق و نیروی مهر، به نور دل بدهند تا به جنگ سیاه‌ترین و شوم‌ترین شب سال برود. خوراکی‌های شب‌چره را بر سفرهٔ کرسی می‌گسترانند و تا صبح شعر می‌خوانند، قصه می‌گویند، فال حافظ می‌گیرند و بیدارمی‌مانند تا بیداری آنها کمکی باشد هرچند اندک به فرشتهٔ پیمان، فرشتهٔ راستی، فرشتهٔ نظم. همه نگران و منتظرند تا نتیجهٔ این کارزار را با دمیدن صبح و دیده شدن نخستین فروغ، جشن بگیرند» (سخن شفاهی استاد آموزگار در مقالهٔ خانم سیما سلطانی نقل شده است: بخارا، ش۵۷،صص۲۷۹-۲۷۸).
شب در فرهنگ و ادب ما یک نماد کهن است برای سیطرهٔ ظلم و ظلمت بر آفاق زندگی ایرانی. وقتی شکست می‌خوریم، سرودمان این است: چرا شب ما سحر ندارد؟ یلدا هم دیرنده‌ترین شب است و آغازی بر سرمای سوزندهٔ زمستان.
اما از دل این شب سیاه برای مردم ما خورشید می‌زاید؛ این یعنی به نیروی عشق و امید یلدای دیجور تبدیل می‌شود به شبی روشن. شبی شاد و چراغان. پس در اعماق درازترین شب سال، امید به پیروزی خورشید و نور و گرما را عشق است! مهمانی و شیرینی و شعر و شادی و شادخواری را عشق است! سرخی انار و هندوانه را عشق است! نوید آمدن نوروز را عشق است!
از فردا شب‌ها کم‌کمک کوتاه می‌شود؛ این یعنی فواره چون بلند شود، سرنگون شود و بگذرد این روزگار تلخ‌تر از زهر. این حکمت بالغهٔ ملت ایران است. ملّت ما زمستان‌های تاریخی خود را با این حکمت سرکرده:
«شب یلدا اگرچه دراز بود زایل شود و صبح جهان‌افروز روی نماید» (ذیل نفثةالمصدور، ص۵۰).
حافظ می‌گفت: صحبت حکّام ظلمت شب یلداست. صحبت یعنی مصاحبت یعنی زیستن. ملّت ما در درازنای زمان، ظلم و ظلمت شب یلدای صحبت با حکّام را تاب آورده است؛ آنها را گذرانده و راه خود را نرمک‌نرمک به سوی آستانهٔ صبح و خورشید پیموده است. زمین خورده و برخاسته. در اقصای سردترین زمستان‌ها زیسته اما یخ نبسته است. زنده مانده است. یخ نبسته و زنده مانده چون هر سال در شب یلدایش، امید به برآمدن خورشید زاییده شده است:
هنوز با همه دردم امید درمان است
که آخری بود آخر شبان یلدا را
این بیت سعدی بیت نیست. اقلیم است . چکیدهٔ تاریخ مردم ایران است. می‌گوید درد هست، تاریکی هست، سرمای ناجوانمرد هست اما امید درمان هم هست.
امید درمان هست تا تأویل روشن ملت ایران از یلدا هست. امید درمان هست تا امید و شادی و دوستی هست. تا خورشید هست. تا نوروز هست. تا ایران هست.
فال امشب حافظ برای کشور ما و ملّت ما این است:
غبار غم برود حال خوش شود حافظ
تو آب دیده از این رهگذر دریغ مدار
پس به قول استاد ژاله آموزگار امشب را با شعر و شادی و مهر و آشتی بیدار می‌مانیم تا بیداری ما کمکی باشد «هرچند اندک» به فرشتهٔ راستی، فرشتهٔ نظم، فرشتهٔ پیمان.
تا بیداری ما کمکی باشد «هرچند اندک» به فرشته‌ای که نگهبان ایران است...
https://t.me/n00re30yah
خانم دکتر ژاله آموزگار تأویل و تفسیری دارد از شب یلدا که خیلی دلنشین است. بخوانید:
«در شب یلدا که شب کارزار روشنایی و تاریکی است، کسی نمی‌خوابد؛ ایرانیان گرد هم می‌آیند تا به نیروی عشق و نیروی مهر، به نور دل بدهند تا به جنگ سیاه‌ترین و شوم‌ترین شب سال برود. خوراکی‌های شب‌چره را بر سفرهٔ کرسی می‌گسترانند و تا صبح شعر می‌خوانند، قصه می‌گویند، فال حافظ می‌گیرند و بیدارمی‌مانند تا بیداری آنها کمکی باشد هرچند اندک به فرشتهٔ پیمان، فرشتهٔ راستی، فرشتهٔ نظم. همه نگران و منتظرند تا نتیجهٔ این کارزار را با دمیدن صبح و دیده شدن نخستین فروغ، جشن بگیرند» (سخن شفاهی استاد آموزگار در مقالهٔ خانم سیما سلطانی نقل شده است: بخارا، ش۵۷،صص۲۷۹-۲۷۸).
شب در فرهنگ و ادب ما یک نماد کهن است برای سیطرهٔ ظلم و ظلمت بر آفاق زندگی ایرانی. وقتی شکست می‌خوریم، سرودمان این است: چرا شب ما سحر ندارد؟ یلدا هم دیرنده‌ترین شب است و آغازی بر سرمای سوزندهٔ زمستان.
اما از دل این شب سیاه برای مردم ما خورشید می‌زاید؛ این یعنی به نیروی عشق و امید یلدای دیجور تبدیل می‌شود به شبی روشن. شبی شاد و چراغان. پس در اعماق درازترین شب سال، امید به پیروزی خورشید و نور و گرما را عشق است! مهمانی و شیرینی و شعر و شادی و شادخواری را عشق است! سرخی انار و هندوانه را عشق است! نوید آمدن نوروز را عشق است!
از فردا شب‌ها کم‌کمک کوتاه می‌شود؛ این یعنی فواره چون بلند شود، سرنگون شود و بگذرد این روزگار تلخ‌تر از زهر. این حکمت بالغهٔ ملت ایران است. ملّت ما زمستان‌های تاریخی خود را با این حکمت سرکرده:
«شب یلدا اگرچه دراز بود زایل شود و صبح جهان‌افروز روی نماید» (ذیل نفثةالمصدور، ص۵۰).
حافظ می‌گفت: صحبت حکّام ظلمت شب یلداست. صحبت یعنی مصاحبت یعنی زیستن. ملّت ما در درازنای زمان، ظلم و ظلمت شب یلدای صحبت با حکّام را تاب آورده است؛ آنها را گذرانده و راه خود را نرمک‌نرمک به سوی آستانهٔ صبح و خورشید پیموده است. زمین خورده و برخاسته. در اقصای سردترین زمستان‌ها زیسته اما یخ نبسته است. زنده مانده است. یخ نبسته و زنده مانده چون هر سال در شب یلدایش، امید به برآمدن خورشید زاییده شده است:
هنوز با همه دردم امید درمان است
که آخری بود آخر شبان یلدا را
این بیت سعدی بیت نیست. اقلیم است . چکیدهٔ تاریخ مردم ایران است. می‌گوید درد هست، تاریکی هست، سرمای ناجوانمرد هست اما امید درمان هم هست.
امید درمان هست تا تأویل روشن ملت ایران از یلدا هست. امید درمان هست تا امید و شادی و دوستی هست. تا خورشید هست. تا نوروز هست. تا ایران هست.
فال امشب حافظ برای کشور ما و ملّت ما این است:
غبار غم برود حال خوش شود حافظ
تو آب دیده از این رهگذر دریغ مدار
پس به قول استاد ژاله آموزگار امشب را با شعر و شادی و مهر و آشتی بیدار می‌مانیم تا بیداری ما کمکی باشد «هرچند اندک» به فرشتهٔ راستی، فرشتهٔ نظم، فرشتهٔ پیمان.
تا بیداری ما کمکی باشد «هرچند اندک» به فرشته‌ای که نگهبان ایران است...
https://t.me/n00re30yah
جعلیات ادبی
21 Nov, 18:31
امشب به مناسبت تولد خودم لیستی از بهترین چنل های VIPرو که فروشی هستن رو خریداری کردیم امشب رایگان قرار میدیم :🙏
https://t.me/addlist/JeX8zwSDVGUwYThk
https://t.me/addlist/JeX8zwSDVGUwYThk
جعلیات ادبی
19 Nov, 07:50
راهی به خدا دارد خلوتگه تنهایی
آنجا که روی از خود آنجا که به خود آیی
از حضرت #مولانا نیست
#جعلی
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
آنجا که روی از خود آنجا که به خود آیی
از حضرت #مولانا نیست
#جعلی
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
15 Nov, 11:30
😍مجموعه ای جامع و کاربردی شامل ویدئو و فایل‌های آموزشی.مقاله.کارگاه آموزشی.نکته های کنکوری. در حوزه‌های مختلف روانشناسی.زبان.ادبیات و کلی اطلاعات مفید و فرصت‌های شغلی با پیوستن در لینک زیر
پیشنهاد میکنم دکمه‌ی ADD رو بزنید و این فولدر تخصصی رو در تلگرام خود ذخیره کنی
👇👇👇
https://t.me/addlist/iZbT181Ckm8wYjdk
وبامعرفی کانال ویژه امروز:
✅ لطفا فقط کسانی ک ب طور تخصصی روانشناسی میخونن وارد بشوند.
https://t.me/joinchat/RLUGosUDjEnFkEs1
پیشنهاد میکنم دکمه‌ی ADD رو بزنید و این فولدر تخصصی رو در تلگرام خود ذخیره کنی
👇👇👇
https://t.me/addlist/iZbT181Ckm8wYjdk
وبامعرفی کانال ویژه امروز:
✅ لطفا فقط کسانی ک ب طور تخصصی روانشناسی میخونن وارد بشوند.
https://t.me/joinchat/RLUGosUDjEnFkEs1
جعلیات ادبی
29 Oct, 10:30
✅فولدری پر از فیلم‌های آموزشی، مقاله و ابزارهای مورد نیاز.
این فولدر کلی ویدئو و فایل‌های آموزشی در حوزه‌های مختلف روانشناسی داره و کلی اطلاعات مفید و فرصت‌های شغلی بهتون میده
فقط کافیه دکمه‌ی ADD رو بزنید و این فولدر تخصصی رو در تلگرام خود ذخیره کنی 👇
https://t.me/addlist/Zze-lRF_de05YTZk
معرفی کانال ویژه امروز:
❌ اگه اعتماد به نفست پایینه و خجالتی هستی؛
❌ اگه از فن بیان و صدات ناراضی هستی؛
❌ اگه از صحبت کردن تو جمع میترسی؛
😉 روزی فقط ۵ دقیقه وقت بزار معجزه میکنه👇
https://t.me/+VPnVz2ZTsYjDiP7B
این فولدر کلی ویدئو و فایل‌های آموزشی در حوزه‌های مختلف روانشناسی داره و کلی اطلاعات مفید و فرصت‌های شغلی بهتون میده
فقط کافیه دکمه‌ی ADD رو بزنید و این فولدر تخصصی رو در تلگرام خود ذخیره کنی 👇
https://t.me/addlist/Zze-lRF_de05YTZk
معرفی کانال ویژه امروز:
❌ اگه اعتماد به نفست پایینه و خجالتی هستی؛
❌ اگه از فن بیان و صدات ناراضی هستی؛
❌ اگه از صحبت کردن تو جمع میترسی؛
😉 روزی فقط ۵ دقیقه وقت بزار معجزه میکنه👇
https://t.me/+VPnVz2ZTsYjDiP7B
جعلیات ادبی
26 Oct, 17:30
🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○
آبان شروع شده هنوز پیشرفت چشمگیر نکردی⁉️👑
میخوای از رقیبات جلو بیوفتی و دریافت اطلاعاتت بیشتر شه . . . 💎🪐
📌از تخصصی و عمومی تاهرچیزی که نیاز داری 🚀
با جامع ترین فولدر ابتدای ماه تلگرامتو آپدیت کن 📊
💛 https://t.me/addlist/e9SNLFW9D0A1M2Y0 💛
🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○
سرزمین جامع جزوه های درسی 📚
آبان شروع شده هنوز پیشرفت چشمگیر نکردی⁉️👑
میخوای از رقیبات جلو بیوفتی و دریافت اطلاعاتت بیشتر شه . . . 💎🪐
📌از تخصصی و عمومی تاهرچیزی که نیاز داری 🚀
با جامع ترین فولدر ابتدای ماه تلگرامتو آپدیت کن 📊
💛 https://t.me/addlist/e9SNLFW9D0A1M2Y0 💛
🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○🔹○
جعلیات ادبی
26 Oct, 14:54
گروه مجله ی طنز ، سرگرمی و ...
لینک و فوروارد بلامانع
https://t.me/+ZrSFBOxEm3IzOTI0
لینک و فوروارد بلامانع
https://t.me/+ZrSFBOxEm3IzOTI0
جعلیات ادبی
23 Oct, 08:55
✅گروه مجله ی طنز ، سرگرمی و ...
لینک و فوروارد بلامانع می باشد .
https://t.me/+ZrSFBOxEm3IzOTI0
لینک و فوروارد بلامانع می باشد .
https://t.me/+ZrSFBOxEm3IzOTI0
جعلیات ادبی
22 Oct, 12:42
یکم آبان ماه ، بزرگداشت خواجه ابوالفضل #بیهقی گرامی باد!
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
20 Oct, 14:42
به چه مشغول کنم دیده و دل را که مدام
دل تو را می طلبد، دیده تو را می جوید
از #صائب تبریزی نیست.
#جعلی
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
دل تو را می طلبد، دیده تو را می جوید
از #صائب تبریزی نیست.
#جعلی
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
17 Oct, 09:32
بلخی ام من بلخی ام من بلخی ام
شور دارد عالمی از تلخی ام
از حضرت #مولانا نیست
#سرگردان
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
شور دارد عالمی از تلخی ام
از حضرت #مولانا نیست
#سرگردان
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
11 Oct, 14:41
بیستم مهر ماه بزرگداشت
خواجه #حافظ شیرازی
گرامی باد.
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
خواجه #حافظ شیرازی
گرامی باد.
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
10 Oct, 08:39
📹به کجا چنین شتابان...
نوزدهم مهر ماه زاد روز استاد
#محمدرضا_شفیعی_کدکنی
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
نوزدهم مهر ماه زاد روز استاد
#محمدرضا_شفیعی_کدکنی
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
04 Sep, 06:59
#فروغ_فرخزاد
#اصلی
* با سپاس از تذکر و دقت نظر جناب رضایی، از اعضای محترم کانال در بررسی اصالت مطلب ارسالی.
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
#اصلی
* با سپاس از تذکر و دقت نظر جناب رضایی، از اعضای محترم کانال در بررسی اصالت مطلب ارسالی.
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
04 Sep, 06:54
#اصلاحیه
#فروغ_فرخزاد
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
#فروغ_فرخزاد
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
14 Aug, 05:44
بی وفایی کن وفایت میکنند
با وفا باشی خیانت میکنند
مهربانی گر چه آیینه ی خوشیست
مهربان باشی رهایت میکنند . .
از شیخ اجل #سعدی نیست.
#جعلی
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
با وفا باشی خیانت میکنند
مهربانی گر چه آیینه ی خوشیست
مهربان باشی رهایت میکنند . .
از شیخ اجل #سعدی نیست.
#جعلی
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
15 Jul, 08:43
چقدر هفتاد هشتاد سال کم است برای دیدن تمام دنیا !!!
برای بودن با تمام مردم دنیا!!!
چقدر حیف است که من میمیرم و غواصی در عمق
اقیانوس ها را تجربه نمیکنم....
#جعلی
از #فروغ_فرخزاد نیست.
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
برای بودن با تمام مردم دنیا!!!
چقدر حیف است که من میمیرم و غواصی در عمق
اقیانوس ها را تجربه نمیکنم....
#جعلی
از #فروغ_فرخزاد نیست.
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
13 Jul, 12:16
مولانا شمس را گفت :
چه شد به آرامش رسیدی؟!
شمس پاسخ داد :
وعده بر این شد که خودم را آرام کنم،
نه جهانِ اطرافم را..
امّا معجزه شد
و جهان اطرافم نیز آرام گشت.
#جعلی
از #شمس_تبریزی نیست.
از حضرت #مولانا نیست.
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
چه شد به آرامش رسیدی؟!
شمس پاسخ داد :
وعده بر این شد که خودم را آرام کنم،
نه جهانِ اطرافم را..
امّا معجزه شد
و جهان اطرافم نیز آرام گشت.
#جعلی
از #شمس_تبریزی نیست.
از حضرت #مولانا نیست.
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
23 May, 14:30
«رباعیاتِ خیام»
اصیل‌بودن یا انتسابی‌بودنِ رباعیاتِ خیام، و نیز احتمالِ وجودِ دو شخصیتِ تاریخی با نامهای خیام و خیامی، از مباحثی است که هنوز به سرانجامی نرسیده‌است. به‌رغمِ تلاش‌های کسانی هم‌چون کریستن‌سن، ژوکوفسکی، هدایت، بِرتِلس، فروغی و غنی، علی دشتی، محیطِ طباطبایی و ... پاسخ به آن پرسش‌ها، هم‌چنان در هاله‌ای از ابهام باقی‌مانده‌است. کافی است به اختلافِ شمارِ رباعیّاتِ خیام در مجموعه‌ها و چاپ‌های گوناگون بنگریم تا به دشواریِ کار پی‌ببریم:
_ «طرب‌نامهٔ یاراحمد حسینِ رشیدیِ تبریزی (ق ۹): ۵۵۹ رباعی.
_ «ترانه‌های خیامِ» صادقِ هدایت: ۱۴ رباعی که از آثاری هم‌چون مرصادالعباد (۶۲۰ ق) و «مونس‌الأحرار» (۷۴۱ ق) نقل شده؛ ۱۰۶ رباعی که در اسلوب به ۱۴ رباعیِ پیشین نزدیکی‌هایی دارد؛ و ۲۳ رباعیِ مشکوک.
_ «رباعیّاتِ خیام» به‌کوششِ برتِلس: ۲۹۳ رباعی.
_ «رباعیّاتِ خیام» به‌کوششِ فروغی _ غنی: ۱۷۸ رباعی.
_ «دمی با خیامِ» علیِ دشتی: ۷۵ رباعیِ «مختار»، یعنی رباعیّاتی که احتمالِ اصالتشان بالا است؛ و ۲۶ رباعی در بخشِ «رباعیاتِ خیام‌وار».
با مرورِ همین چند اثر که نمونه‌هایی است از کتاب‌های فراوانی که دربابِ رباعیّاتِ خیام تدوین یا تألیف شده تاحدی می‌توان از اختلافِ معنی‌دارِ شمارِ رباعیّات و دشواریِ کار آگاه شد. اغلبِ کسانی که دربارهٔ چندو‌چونِ اصالتِ رباعیّات سخن‌گفته‌اند اذعان‌دارند که انتخاب‌های‌شان کم‌و‌بیش استحسانی و مبتنی‌بر ذوق بوده. نمونه‌را فروغی _ غنی در مقدمهٔ «رباعیّاتِ خیام» آورده‌اند:
«اما نمی‌توانیم ادعاکنیم که هرچه در این مجموعه هست از خیام است؛ فقط می‌گوییم ممکن است این رباعی‌ها از خیام باشد». و درادامه می‌افزایند: «یکی از مشکلاتِ بزرگِ ادبیاتِ فارسی، تعیین و تشخیصِ رباعیّاتِ خیام است» (انتشاراتِ اساطیر، ۱۳۷۳، صص ۴_۲۳).
و می‌دانیم که فروغی و غنی، درکنارِ تقی‌زاده، قزوینی و فروزانفر، از پیشاهنگانِ پژوهش‌های علمی و اثبات‌گرایانه در تصحیحِ متونِ تاریخی و ادبی بوده‌اند.
علی دشتی نیز که در نوشتنِ تقدهای تأثّری _ البته در سطوحِ عالیِ این‌گونهٔ نقد_ زبانزد است، در مقدمهٔ «دمی با خیام» می‌نویسد، اساسِ کارِ من در این انتخاب «ذوق و استنباط» بوده، نه «برهان» (انتشاراتِ اساطیر، ۱۳۷۷، ص ۲۶۷).
می‌توان‌گفت در هر مجموعه‌ای که باعنوانِ رباعیّاتِ خیام منتشر‌می‌شود، بیشتر روحیّاتِ تدوین‌گران را می‌توان‌ملاحظه‌کرد تا رباعیّاتِ اصیلِ خیام.
و دربارهٔ علل و اسبابِ این اختلاف‌ها باید‌گفت، افزون‌بر مشکلاتی که در تصحیحِ هر متنِ کهنی وجوددارد، گویا ستیهندگی، اباحه‌گری و پرسش‌های فلسفیِ خیام در محیطِ اشعری‌زدهٔ تاریخِ گذشتهٔ ما موجب‌شده تا هیچ نسخهٔ کهن و موثّقی از رباعیّاتِ او در دسترس‌نباشد.
برتِلس با یادآوریِ این نکته که بسیاری از این رباعیّات مشابه اند و تنها در جزئیّات متفاوت، گویا متأثّر از قفطی (تاریخ‌الحکما، به‌کوششِ بهینِ دارایی، ۱۳۷۱، ص ۳۷۷)، اشعارِ خیام را «مارانِ زهرآگین و گزندهٔ شریعت» می‌خوانَد. برتِلس می‌افزاید، به‌همین‌سبب خیام نمی‌توانسته آنها را در مجموعه‌ای ضبط‌کند. به اعتقادِ او این رباعیّات عمدتاً در محافلِ دوستانه خوانده می‌شده و ازهمین‌رو بعدها صورت‌های گوناگونی یافته‌است (مقدمه بر رباعیّاتِ خیام، انتشاراتِ گام، ص ۶).
می‌توان تصوّرکرد دیگر شاعرانِ بنام یا گمنام نیز هرگاه بوی اباحه و زندقه از اشعارشان به‌مشام‌می‌رسیده از حقّ آفرینشگریِ خویش به نفعِ حفظِ جانِ خویش، چشم‌می‌پوشیده‌اند و اجازه‌می‌داده‌اند اشعارشان به نامِ خیام، بر سرِ زبانها افتد.
* به نقل از اثرِ نویسنده: «در تمامِ طولِ شب»: بررسیِ آراء نیما یوشیج، مروارید، چ دوم، ۱۳۹۷، ۲_۲۲۱).
@azgozashtevaaknoon
اصیل‌بودن یا انتسابی‌بودنِ رباعیاتِ خیام، و نیز احتمالِ وجودِ دو شخصیتِ تاریخی با نامهای خیام و خیامی، از مباحثی است که هنوز به سرانجامی نرسیده‌است. به‌رغمِ تلاش‌های کسانی هم‌چون کریستن‌سن، ژوکوفسکی، هدایت، بِرتِلس، فروغی و غنی، علی دشتی، محیطِ طباطبایی و ... پاسخ به آن پرسش‌ها، هم‌چنان در هاله‌ای از ابهام باقی‌مانده‌است. کافی است به اختلافِ شمارِ رباعیّاتِ خیام در مجموعه‌ها و چاپ‌های گوناگون بنگریم تا به دشواریِ کار پی‌ببریم:
_ «طرب‌نامهٔ یاراحمد حسینِ رشیدیِ تبریزی (ق ۹): ۵۵۹ رباعی.
_ «ترانه‌های خیامِ» صادقِ هدایت: ۱۴ رباعی که از آثاری هم‌چون مرصادالعباد (۶۲۰ ق) و «مونس‌الأحرار» (۷۴۱ ق) نقل شده؛ ۱۰۶ رباعی که در اسلوب به ۱۴ رباعیِ پیشین نزدیکی‌هایی دارد؛ و ۲۳ رباعیِ مشکوک.
_ «رباعیّاتِ خیام» به‌کوششِ برتِلس: ۲۹۳ رباعی.
_ «رباعیّاتِ خیام» به‌کوششِ فروغی _ غنی: ۱۷۸ رباعی.
_ «دمی با خیامِ» علیِ دشتی: ۷۵ رباعیِ «مختار»، یعنی رباعیّاتی که احتمالِ اصالتشان بالا است؛ و ۲۶ رباعی در بخشِ «رباعیاتِ خیام‌وار».
با مرورِ همین چند اثر که نمونه‌هایی است از کتاب‌های فراوانی که دربابِ رباعیّاتِ خیام تدوین یا تألیف شده تاحدی می‌توان از اختلافِ معنی‌دارِ شمارِ رباعیّات و دشواریِ کار آگاه شد. اغلبِ کسانی که دربارهٔ چندو‌چونِ اصالتِ رباعیّات سخن‌گفته‌اند اذعان‌دارند که انتخاب‌های‌شان کم‌و‌بیش استحسانی و مبتنی‌بر ذوق بوده. نمونه‌را فروغی _ غنی در مقدمهٔ «رباعیّاتِ خیام» آورده‌اند:
«اما نمی‌توانیم ادعاکنیم که هرچه در این مجموعه هست از خیام است؛ فقط می‌گوییم ممکن است این رباعی‌ها از خیام باشد». و درادامه می‌افزایند: «یکی از مشکلاتِ بزرگِ ادبیاتِ فارسی، تعیین و تشخیصِ رباعیّاتِ خیام است» (انتشاراتِ اساطیر، ۱۳۷۳، صص ۴_۲۳).
و می‌دانیم که فروغی و غنی، درکنارِ تقی‌زاده، قزوینی و فروزانفر، از پیشاهنگانِ پژوهش‌های علمی و اثبات‌گرایانه در تصحیحِ متونِ تاریخی و ادبی بوده‌اند.
علی دشتی نیز که در نوشتنِ تقدهای تأثّری _ البته در سطوحِ عالیِ این‌گونهٔ نقد_ زبانزد است، در مقدمهٔ «دمی با خیام» می‌نویسد، اساسِ کارِ من در این انتخاب «ذوق و استنباط» بوده، نه «برهان» (انتشاراتِ اساطیر، ۱۳۷۷، ص ۲۶۷).
می‌توان‌گفت در هر مجموعه‌ای که باعنوانِ رباعیّاتِ خیام منتشر‌می‌شود، بیشتر روحیّاتِ تدوین‌گران را می‌توان‌ملاحظه‌کرد تا رباعیّاتِ اصیلِ خیام.
و دربارهٔ علل و اسبابِ این اختلاف‌ها باید‌گفت، افزون‌بر مشکلاتی که در تصحیحِ هر متنِ کهنی وجوددارد، گویا ستیهندگی، اباحه‌گری و پرسش‌های فلسفیِ خیام در محیطِ اشعری‌زدهٔ تاریخِ گذشتهٔ ما موجب‌شده تا هیچ نسخهٔ کهن و موثّقی از رباعیّاتِ او در دسترس‌نباشد.
برتِلس با یادآوریِ این نکته که بسیاری از این رباعیّات مشابه اند و تنها در جزئیّات متفاوت، گویا متأثّر از قفطی (تاریخ‌الحکما، به‌کوششِ بهینِ دارایی، ۱۳۷۱، ص ۳۷۷)، اشعارِ خیام را «مارانِ زهرآگین و گزندهٔ شریعت» می‌خوانَد. برتِلس می‌افزاید، به‌همین‌سبب خیام نمی‌توانسته آنها را در مجموعه‌ای ضبط‌کند. به اعتقادِ او این رباعیّات عمدتاً در محافلِ دوستانه خوانده می‌شده و ازهمین‌رو بعدها صورت‌های گوناگونی یافته‌است (مقدمه بر رباعیّاتِ خیام، انتشاراتِ گام، ص ۶).
می‌توان تصوّرکرد دیگر شاعرانِ بنام یا گمنام نیز هرگاه بوی اباحه و زندقه از اشعارشان به‌مشام‌می‌رسیده از حقّ آفرینشگریِ خویش به نفعِ حفظِ جانِ خویش، چشم‌می‌پوشیده‌اند و اجازه‌می‌داده‌اند اشعارشان به نامِ خیام، بر سرِ زبانها افتد.
* به نقل از اثرِ نویسنده: «در تمامِ طولِ شب»: بررسیِ آراء نیما یوشیج، مروارید، چ دوم، ۱۳۹۷، ۲_۲۲۱).
@azgozashtevaaknoon
جعلیات ادبی
17 May, 13:40
۲۸ اردیبهشت ماه بزرگداشت
حکیم عمر خیام نیشابوری گرامی باد.
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
حکیم عمر خیام نیشابوری گرامی باد.
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
14 May, 14:47
۲۵ اردیبهشت ماه بزرگداشت حکیم ابوالقاسم #فردوسی گرامی باد.
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
05 May, 14:47
غزل ای دوست
#حسین_منزوی
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
#حسین_منزوی
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
20 Apr, 07:28
اول اردیبهشت ماه جلالی
بزرگداشت شیخ اجل #سعدی گرامی باد
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
بزرگداشت شیخ اجل #سعدی گرامی باد
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
10 Apr, 09:07
حیف یا شکر؟!
عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت
صد «شکر» که این آمد و صد «حیف» که آن رفت
مصراع دوم این بیت قاآنی، در فضای مجازی، اغلب به گونه‌ای که آمد نوشته می‌شود، درحالی‌که، آن‌گونه‌که در دیوان شاعر می‌بینیم، به جای «حیف»، «شکر» آمده است.
(تفاوت معنایی این دو واژه نیازی به توضیح ندارد. قاآنی هم مثل شماری از شاعران پیشینِ فارسی‌گو، رفتن رمضان را موهبت و غنیمت و اِنعام دانسته و از رفتن آن دریغ نخورده است!)
....
گویا مصراع دوم این بیت استاد بهار را جایگزین مصراع قاآنی کرده‌اند:
شاهی به میان آمد و شاهی ز میان رفت
صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت
https://t.me/joinchat/AAAAAD7Fssu7AgJ7o97tgw
عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت
صد «شکر» که این آمد و صد «حیف» که آن رفت
مصراع دوم این بیت قاآنی، در فضای مجازی، اغلب به گونه‌ای که آمد نوشته می‌شود، درحالی‌که، آن‌گونه‌که در دیوان شاعر می‌بینیم، به جای «حیف»، «شکر» آمده است.
(تفاوت معنایی این دو واژه نیازی به توضیح ندارد. قاآنی هم مثل شماری از شاعران پیشینِ فارسی‌گو، رفتن رمضان را موهبت و غنیمت و اِنعام دانسته و از رفتن آن دریغ نخورده است!)
....
گویا مصراع دوم این بیت استاد بهار را جایگزین مصراع قاآنی کرده‌اند:
شاهی به میان آمد و شاهی ز میان رفت
صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت
https://t.me/joinchat/AAAAAD7Fssu7AgJ7o97tgw
جعلیات ادبی
25 Mar, 17:51
" ریشه شناسی رواج اشعار و سخنان جعلی در فضای مجازی"
#دکترایرج‌رضایی
حیات و ممات ما ایرانی ها و تار و پود فرهنگ ما با شعر و شاعری گره خورده است. از نخستین لالایی ها و آواها و زمزمه هایی که مادران ایرانی در گوش فرزندانشان می خوانند و از این رهگذر، تسلایی برای دردها و حرمانهای خود می یابند تا نوشته ها و اشعاری که عزیزان ما بر سنگ مزار ما حک می کنند، همه نشان از منزلت و جایگاه شعر و شاعری در مقام هنرِ هنرها در نزد ما ایرانیان دارد. با این همه، چه گونه است که در فضای مجازی، تا این اندازه بی مبالاتی و بی دقتی در نقل اشعار و سخنان بزرگان به چشم می آید؟!
این امر به زعم نگارنده در نگاه نخست، احتمالا ریشه در فرهنگ شفاهی و شنیداری و فقر فرهنگی ما ایرانیان دارد. روایت بر اساس منقولات و شنیده ها و نه بر اساس خوانده ها و دیده ها، ویژگی افراد و ملت هایی است که متکی بر فرهنگ شنیداری اند و فرهنگ مطالعه و کتاب خوانی و مراجعه مستقیم به آثار بزرگان در آنها مشاهده نمی شود یا در حد نازل و کم رنگی دیده می شود. بدیهی است چنین افرادی به خاطر دوری از مبانی نقد و تفکر انتقادی، فاقد قوه ی تحلیل و سنجش سخنان و اشعار درست از نادرست و سره از ناسره اند. برای مثال کسی که از مولانا، سعدی، حافظ و یا از شاعران معاصری چون فروغ فرخزاد، سیمین بهبهانی، سهراب سپهری، احمد شاملو و دیگران، فقط نام و آوازه ای شنیده و هرگز مراجعه ی مستقیمی به دیوان اشعار( با تصحیح علمی و معتبر) و دفترهای شعری چاپ شده ایشان نداشته یا اگر داشته از طریق فضاها و شبکه های مجازی بوده است، قادر نخواهد بود تا اشعار اصیل این شاعران را از اشعار منحول و مجعولی که امروزه به وفور در فضاهای مجازی به نام ایشان دست به دست می شود، تشخیص دهد. نباید تصور کرد این عارضه صرفا گریبان گیر افرادی است که تحصیلات یا مدرک دانشگاهی ندارند بلکه شواهد نشان می دهد که از قضا برخی از کسانی که دارای مدارج بالای دانشگاهی حتی در رشته ی زبان و ادبیات فارسی هستند، گاهی در تشخیص اشعار مجعول، دچار خطا و سر در گمی می شوند. برای نمونه می توان اشاره کرد به آن سه بیت و سه نگاه مشهور که با اشاره به داستان ملاقات و دیدار حضرت موسی(ع) با خداوند به ترتیب به نامهای حافظ، سعدی و مولانا یک چند در فضای تلگرامی سرگردان بود. یا غزلی با مطلع: عشق را بی معرفت معنا مکن/ زر نداری مشت خود را وا مکن... و غزل زیبای دیگری درباره ایام نوروز با مطلع:
نوروز بمانید که ایام شمایید/ آغاز شمایید و سرانجام شمایید... که به اشتباه به نام مولانا بر سر زبانها بود. همچنین صدا و شعر دل آزار و مبتذلی که به دروغ با نام فروغ، یک چند شهرت کاذبی برای خود فراهم کرده بود. این نمونه ها نشان می دهد که مواجهه ی افراد جامعه ما حتی اقشار باسواد و تحصیلکرده با منابع و متون فرهنگی و ادبی، مواجهه ای سرسری و سطحی است و نه مواجهه ای از سر جدّیت و ژرف نگری و برخاسته از نقد و داوری.
مساله ی دیگری که به این عارضه دامن می زند آن است که در فرهنگ ما بیش از آنکه قائل و سخنور، شهرت و اعتبارش را از قول و سخنش بگیرد، این قول و سخن است که اعتبار و شهرتش را از قائل و گوینده اش می گیرد. نکته این جاست که پس از آنکه نویسنده و سخنوری به درجه ای از اشتهار و اقبال دست یافت، دیگر همه ی سخنان و آثار او حتی سخنان و اشعار سست و یا کم مایه اش، در خور اهمیت و واجد ارزش دانسته شده و عملا از بوته ی نقد و داوری خارج می شود. در این گونه مواقع تنها شنیدن نام آن سخنور و شاعر بزرگ، کافی است تا همان مقدار ناچیز عقل نقّاد ما در پرتو هیمنه و بزرگی نام شاعر و سخنور، رو به خاموشی و فراموشی رود. البته این پدیده اختصاص به فرهنگ ما ندارد و بیش و کم در سایر جوامع و فرهنگ ها دیده می شود، اما به نظر می رسد در فرهنگ ما به دلیل غیاب عقلانیت و کم سویی و بی رمقی چراغ نقد، همچنین جایگاه رفیع و مقبولیتی که شعر و شاعران از آن برخوردارند، نمود و جلوه ی بیشتری دارد.
🦋🦋
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
#دکترایرج‌رضایی
حیات و ممات ما ایرانی ها و تار و پود فرهنگ ما با شعر و شاعری گره خورده است. از نخستین لالایی ها و آواها و زمزمه هایی که مادران ایرانی در گوش فرزندانشان می خوانند و از این رهگذر، تسلایی برای دردها و حرمانهای خود می یابند تا نوشته ها و اشعاری که عزیزان ما بر سنگ مزار ما حک می کنند، همه نشان از منزلت و جایگاه شعر و شاعری در مقام هنرِ هنرها در نزد ما ایرانیان دارد. با این همه، چه گونه است که در فضای مجازی، تا این اندازه بی مبالاتی و بی دقتی در نقل اشعار و سخنان بزرگان به چشم می آید؟!
این امر به زعم نگارنده در نگاه نخست، احتمالا ریشه در فرهنگ شفاهی و شنیداری و فقر فرهنگی ما ایرانیان دارد. روایت بر اساس منقولات و شنیده ها و نه بر اساس خوانده ها و دیده ها، ویژگی افراد و ملت هایی است که متکی بر فرهنگ شنیداری اند و فرهنگ مطالعه و کتاب خوانی و مراجعه مستقیم به آثار بزرگان در آنها مشاهده نمی شود یا در حد نازل و کم رنگی دیده می شود. بدیهی است چنین افرادی به خاطر دوری از مبانی نقد و تفکر انتقادی، فاقد قوه ی تحلیل و سنجش سخنان و اشعار درست از نادرست و سره از ناسره اند. برای مثال کسی که از مولانا، سعدی، حافظ و یا از شاعران معاصری چون فروغ فرخزاد، سیمین بهبهانی، سهراب سپهری، احمد شاملو و دیگران، فقط نام و آوازه ای شنیده و هرگز مراجعه ی مستقیمی به دیوان اشعار( با تصحیح علمی و معتبر) و دفترهای شعری چاپ شده ایشان نداشته یا اگر داشته از طریق فضاها و شبکه های مجازی بوده است، قادر نخواهد بود تا اشعار اصیل این شاعران را از اشعار منحول و مجعولی که امروزه به وفور در فضاهای مجازی به نام ایشان دست به دست می شود، تشخیص دهد. نباید تصور کرد این عارضه صرفا گریبان گیر افرادی است که تحصیلات یا مدرک دانشگاهی ندارند بلکه شواهد نشان می دهد که از قضا برخی از کسانی که دارای مدارج بالای دانشگاهی حتی در رشته ی زبان و ادبیات فارسی هستند، گاهی در تشخیص اشعار مجعول، دچار خطا و سر در گمی می شوند. برای نمونه می توان اشاره کرد به آن سه بیت و سه نگاه مشهور که با اشاره به داستان ملاقات و دیدار حضرت موسی(ع) با خداوند به ترتیب به نامهای حافظ، سعدی و مولانا یک چند در فضای تلگرامی سرگردان بود. یا غزلی با مطلع: عشق را بی معرفت معنا مکن/ زر نداری مشت خود را وا مکن... و غزل زیبای دیگری درباره ایام نوروز با مطلع:
نوروز بمانید که ایام شمایید/ آغاز شمایید و سرانجام شمایید... که به اشتباه به نام مولانا بر سر زبانها بود. همچنین صدا و شعر دل آزار و مبتذلی که به دروغ با نام فروغ، یک چند شهرت کاذبی برای خود فراهم کرده بود. این نمونه ها نشان می دهد که مواجهه ی افراد جامعه ما حتی اقشار باسواد و تحصیلکرده با منابع و متون فرهنگی و ادبی، مواجهه ای سرسری و سطحی است و نه مواجهه ای از سر جدّیت و ژرف نگری و برخاسته از نقد و داوری.
مساله ی دیگری که به این عارضه دامن می زند آن است که در فرهنگ ما بیش از آنکه قائل و سخنور، شهرت و اعتبارش را از قول و سخنش بگیرد، این قول و سخن است که اعتبار و شهرتش را از قائل و گوینده اش می گیرد. نکته این جاست که پس از آنکه نویسنده و سخنوری به درجه ای از اشتهار و اقبال دست یافت، دیگر همه ی سخنان و آثار او حتی سخنان و اشعار سست و یا کم مایه اش، در خور اهمیت و واجد ارزش دانسته شده و عملا از بوته ی نقد و داوری خارج می شود. در این گونه مواقع تنها شنیدن نام آن سخنور و شاعر بزرگ، کافی است تا همان مقدار ناچیز عقل نقّاد ما در پرتو هیمنه و بزرگی نام شاعر و سخنور، رو به خاموشی و فراموشی رود. البته این پدیده اختصاص به فرهنگ ما ندارد و بیش و کم در سایر جوامع و فرهنگ ها دیده می شود، اما به نظر می رسد در فرهنگ ما به دلیل غیاب عقلانیت و کم سویی و بی رمقی چراغ نقد، همچنین جایگاه رفیع و مقبولیتی که شعر و شاعران از آن برخوردارند، نمود و جلوه ی بیشتری دارد.
🦋🦋
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
20 Mar, 13:00
#نوروز مبارک
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
جعلیات ادبی
18 Mar, 10:36
پاسخ استادسیدعلیمیرافضلی:
این رباعی همان‌طور که نوشته‌اند، علاوه بر حکیم عمر خیام به چند شاعر دیگر هم منسوب است: مولانا، عراقی همدانی و اوحد کرمانی. انتساب رباعی به خیام در سدۀ نهم هجری قمری صورت گرفته و هیچ گواهیی در منابع کهن وجود ندارد که بر این انتساب صحّه بگذارد. از میان سه گویندۀ دیگر، رباعی از مولانا و عراقی همدانی نمی‌تواند باشد. به این دلیل که در مجموعه رباعیات نزهة المجالس که در نیمۀ اول قرن هفتم گردآوری شده، رباعی بی نام گوینده درج شده است. تاریخ گردآوری این مجموعه مقارن با ایام جوانی مولانا و عراقی است و هر رباعیی که در نزهةالمجالس آمده باشد، بعید است از مولانا باشد. البته روایتی که ما از رباعی در کلیات شمس می‌بینیم، بیشتر به تضمین شبیه است تا اصل رباعی. مولانا مشابه چنین رفتاری با بسیاری از رباعیات کهن فارسی داشته و از اجزای آنها در رباعیات خود بهره گرفته و رباهی جدیدی ساخته است. به عبارت دیگر، آنچه در کلیات شمس آمده، روایت مولانا از یک رباعی کهن است.
می‌مانَد اوحدالدین کرمانی. ما رباعی را در سه دستنویس کهن رباعیات اوحد دیده‌ایم: نسخۀ ایاصوفیا که در ۷۰۶ ق کتابت شده. گزیده‌ای که شیخ امین‌الدین تبریزی فراهم آورده و شاگردش آن را به سال ۷۲۱ ق در سفینۀ تبریز درج کرده و مجموعۀ کهن کتابخانۀ کمانکش ترکیه که در اوایل قرن هشتم گردآوری شده است. با این حساب، به نظر می‌رسد که سرایندۀ رباعی کسی نیست جز او. اتفاقاً گردآورندۀ نزهةالمجالس به رباعیات او توجه و علاقۀ بسیاری داشته و تعداد زیادی از آنها را با نام یا بدون ذکر نام شاعر در رباعی‌نامۀ خود آورده است. این نکته را هم بگویم که قدیمی‌ترین جایی که رباعی به اسم خیام رؤیت شده، مجموعۀ طربخانه رشیدی تبریزی است که در ۸۶۵ ق تدوین شده است.
#استادسیدعلیمیرافضلی
🦋🦋
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
این رباعی همان‌طور که نوشته‌اند، علاوه بر حکیم عمر خیام به چند شاعر دیگر هم منسوب است: مولانا، عراقی همدانی و اوحد کرمانی. انتساب رباعی به خیام در سدۀ نهم هجری قمری صورت گرفته و هیچ گواهیی در منابع کهن وجود ندارد که بر این انتساب صحّه بگذارد. از میان سه گویندۀ دیگر، رباعی از مولانا و عراقی همدانی نمی‌تواند باشد. به این دلیل که در مجموعه رباعیات نزهة المجالس که در نیمۀ اول قرن هفتم گردآوری شده، رباعی بی نام گوینده درج شده است. تاریخ گردآوری این مجموعه مقارن با ایام جوانی مولانا و عراقی است و هر رباعیی که در نزهةالمجالس آمده باشد، بعید است از مولانا باشد. البته روایتی که ما از رباعی در کلیات شمس می‌بینیم، بیشتر به تضمین شبیه است تا اصل رباعی. مولانا مشابه چنین رفتاری با بسیاری از رباعیات کهن فارسی داشته و از اجزای آنها در رباعیات خود بهره گرفته و رباهی جدیدی ساخته است. به عبارت دیگر، آنچه در کلیات شمس آمده، روایت مولانا از یک رباعی کهن است.
می‌مانَد اوحدالدین کرمانی. ما رباعی را در سه دستنویس کهن رباعیات اوحد دیده‌ایم: نسخۀ ایاصوفیا که در ۷۰۶ ق کتابت شده. گزیده‌ای که شیخ امین‌الدین تبریزی فراهم آورده و شاگردش آن را به سال ۷۲۱ ق در سفینۀ تبریز درج کرده و مجموعۀ کهن کتابخانۀ کمانکش ترکیه که در اوایل قرن هشتم گردآوری شده است. با این حساب، به نظر می‌رسد که سرایندۀ رباعی کسی نیست جز او. اتفاقاً گردآورندۀ نزهةالمجالس به رباعیات او توجه و علاقۀ بسیاری داشته و تعداد زیادی از آنها را با نام یا بدون ذکر نام شاعر در رباعی‌نامۀ خود آورده است. این نکته را هم بگویم که قدیمی‌ترین جایی که رباعی به اسم خیام رؤیت شده، مجموعۀ طربخانه رشیدی تبریزی است که در ۸۶۵ ق تدوین شده است.
#استادسیدعلیمیرافضلی
🦋🦋
Ｃ᭄❁࿇༅══════┅─
@jaliateadabi
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─
3,804
subscribers
148
photos
5
videos
