فرهیختگان Telegram Posts

«هشدار! آن‌چه می‌بینیم، نوک کوه یخ است!»



سانحه دلخراش قتل امیرمحمد خالقی، دانشجوی دانشگاه تهران هنگام سرقت و زورگیری خشن در پایتخت، موجب رنج و اندوه و خشم بسیاری شده است. مدیران دانشگاه تهران و دیگر متولیان در حال دلجویی و پیگیری حادثه و اوضاع هستند.
تحلیل های متعددی از چرایی این رخداد دردناک بیان شده و می‌شود.

معتقدم با هر سطح تحلیلی، یک نکته مهم نباید مورد فراموشی قرار گیرد:
⬅️ آن‌چه در این رخداد برجسته شده و احساس ناامنی و ناخشنودی به جامعه دست می‌دهد، نوک کوه یخی است که از اقیانوس مسائل و آسیب‌های مختلف نظام اجتماعی بیرون زده و رخ نمایانده است. چرا که:
خشونت‌های خرد، #برساخت چرخه‌ی خشونت‌های کلان و فساد سیستماتیک در کشور ماست.

اگر سارقان و زورگیران در سطح #خرد، جسم و روان شهروندی را با خشونت می درند، رویای او را نابود می‌کنند، داراییش را با زور می‌ستانند، وی را از حق زندگی محروم می‌کنند؛ فراموش نکنیم جامعه سالهاست در سطح #کلان در معرض این خشونت‌ها قرار دارد آن‌جا که زورگیران در لباس #مدیر، #آقازاده، #واعظ و #تاجر با استفاده از ناامنی و فساد سیستماتیک، با انواع اختلاس ها و رانت ها، هم دارایی جامعه و این سرزمین را غارت کرده و می‌کنند، هم فقر و نابسامانی را بر جسم و جان میلیون‌ها شهروند ایران آوار می‌سازند، هم فرصت‌های زندگی معمولی را از این همه انسان دریغ می‌دارند. ما سال‌های مدیدی است که زخمی خشونت سارقان و زورگیران بظاهر آرامی هستیم که کاملا عادی و قانونمند در میان ما زندگی می‌کنند.
اما شگفتا که فساد و خشونت شان چون کوه یخی پنهان مانده و تنها به مجازات خشونت های خرد  و برخی عاملان خشونت‌های کلان بسنده می‌شود و اراده‌ای برای زدودن زمینه های فساد سیستماتیک و رانت خواری دزدان و اختلاس گران قلدر که به پشتوانه‌ی خلأ ها و درزهای امن مهیاشده ازسوی فرادستان قدرت مدار، میلیون‌ها ایرانی را به سخره گرفته و از بیت المال کامجویی می‌کنند؛ دیده نمی‌شود.

برخی از این خشونت های کلان که دارایی و جسم و جان میلیون‌ها ایرانی را هدف قرار داده با هم مرور می‌کنیم:
۱- اختلاس دو تاجر بنام های فاضل #خداداد و مرتضی #رفیق‌دوست به میزان ۱۲۳ میلیارد دلار( ابتدای دهه‌ی هفتاد)
۲- اختلاس و فساد اقتصادی تاجری بنام شهرام #جزایری ( ابتدای دهه‌ی هشتاد)
۳- اختلاس ۳ هزار ميلياردي يك گروه اقتصادي در شبكه اي از بانكها ازجمله یک مدیر عالی دولتی محمودرضا #خاوری و یک تاجر مه آفرید خسروی ( ابتدای دهه‌ی نود)
۴- پرونده فساد مالی سعید #مرتضوی دادستان اسبق تهران در تأمین اجتماعی با مشارکت تاجری با نام بابک #زنجانی ( ابتدای دهه‌ی نود)
۵- اختلاس میلیاردی بیمه ایران با متهمانی چون #معاون اول رییس دولت نهم( ابتدای دهه‌ی نود)
۶- فساد مالی نفتی ۴ میلیارد دلاری تاجری با نام بابک زنجانی( در ابتدای دهه‌ی نود و دولت دهم)
۷- پرونده باز گم شدن دکل های نفتی به میزان ۱۲۴ میلیون دلار ( دهه‌ی نود)
۸- ماجرای فساد و تخلف اقتصادی میلیاردی در صندوق ذخیره #فرهنگیان( دهه‌ی هشتاد و ابتدای دهه‌ی نود)
۹- اختلاس بزرگ میلیارد دلاری چای #دبش ( در سال های ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲)
۱۰-  پرونده‌ کلاهبرداری ۶/۶میلیارد یورویی در #پتروشیمی که ۱۴ متهم دارد و سه برابر بیشتر از بدهی بابک زنجانی است و اغلب متهمان آن مدیران پیشین و فعلی شرکت سرمایه‌گذاری پتروشیمی بودند ( اواخر دهه‌ی نود)
۱۱- پرونده فساد مالی، ارتشا، پولشویی، اعمال نفوذ در پرونده‌های قضایی معاون اول اسبق سیستم قضایی با نام امیر #طبری ( اواخر دهه‌ی نود)

چند نکته‌ی بسیار مهم:

1️⃣ برقراری حقوق تنبیهی و اجرای مجازات در هر جامعه‌ای، لازم و یکی از راه‌های بازدارندگی از افزایش و رخداد جرائمی چون سرقت، فساد مالی، اختلاس، قتل و ایجاد ناامنی در حوزه عمومی است ولی کافی نیست.
در واقع آسیب‌های اجتماعی چون سرقت و قتل تحت تاثیر یک عامل ایجاد نمی‌شوند که با یک راهکار هم ازبین بروند.

2️⃣ ازبین بردن زمینه و ابزار فساد سیستماتیک در سطح کلان، به منظور ایجاد عدالت اجتماعی و اعتماد عمومی و کاهش نفرت پراکنی و #خشم جامعه از مصونیت سارقان و فاسدان دانه درشت و رواج آسیب‌های اجتماعی؛ از وظایف اصلی نظام حکمرانی است.
3️⃣ ایجاد فضای باز و امن و پایدار فعالیت‌های اقتصادی در کشور، منطقه و جهان؛ و در اولویت بودن رفاه اجتماعی ساکنان این سرزمین؛ از وظایف مهم و اساسی نظام حکمرانی است.

4️⃣ برقراری امنیت در جامعه بدور از غیریت انگاری و دسته‌بندی ایدئولوژیک و سیاسی مردم، از وظایف اصلی نظام حکمرانی است. 

فریبا نظری
۳۰ بهمن ۱۴۰۳



#فرهیختگان راهی به رهایی

تقی رحمانی - ایران و معادلات جهانی مرتبط با ترامپ، پوتین و چین


https://youtu.be/KF7gQkro_Us




#فرهیختگان راهی به رهایی

دخالت فرح پهلوی در امور مملکت"

این کانون‌های درباری که جزو سازمان دربار نبودند اما نزدیک بودند به شاه و شهبانو، این‌ها بایستی بهشان توجه کرد. مهمترین قطب تجمع همان‌طور که سابقاً بهتان عرض کردم شهبانو بود. شهبانو خب همه جای دنیا رسم است ملکه مملکت سرپرستی می‌کند امور خیریه را. اما مسئلۀ سرپرستی امور خیریه یک مبدأیی بود برای ورود شهبانو به کارهای مملکتی. بعداً توسعه پیدا کرد.

اولاً شمارۀ این سازمان‌های خیریه افزایش پیدا کرد و بعد مسئله عبارت از سرپرستی سازمان‌های خیریه نبود، بلکه اساساً مسئلۀ تصدی، مسئلۀ اداره بود. یعنی هیئت مدیره‌اش را خب ایشان تعیین می‌کردند؛ مدیرعاملش را ایشان تعیین می‌کردند و اصلاً ایشان در کار اداری بسیاری از سازمان‌ها یعنی تمام سازمان‌هایی که در اختیارشان بود دخالت می‌کردند.

بنده کوشش کردم در یک مورد به ایشان توجه بدهم. سرپرستی و توجه از کودکان مملکت معنی‌اش این نیست که شما سازمان حمایت کودکان را اداره کنید. معنی‌اش این نیست که به نام شما دویست، سیصد میلیون تومان بدهند به یک سازمانی که بدون کنترل محاسبات عمومی خرج بشود و اگر یک کثافت‌‏کاری هم درش پیدا بشود بعد به حساب دربار بگذارند، به حساب علیاحضرت بگذارند و از این تذکر بنده در یک مورد خاصی که بعد برای‌تان عرض خواهم کرد ایشان رنجیدند، که حالا فلانی هم آمده عیب می‌گیرد در کار ما. این عیب گرفتن نیست. شما حمایت بکنید از بچه‌ها ولیکن سازمان نگهداری کودکان بی‌سرپرست، این کار شهرداری است. شما به شهرداری‌ها باید توصیه بکنید که سازمان... و الا معنی ندارد این‌کار غلط است که شما از دولت یا از شرکت نفت، از یک مقامات از این طرف و از آن طرف شما پول بگیرید بدون حساب بگذارید در اختیار یک اشخاصی.

به‌هرحال دخالت شهبانو منحصر به این سازمان‌های خیریه نبود که روزبه‌روز هم توسعه پیدا می‌کرد، بلکه خرده خرده نسبت به امور دیگر هم گسترش پیدا کرده بود. ایشان به مسائل بهداشتی توجه کردند و وزیر بهداری تمام کارهایش را با نظر ایشان می‌کرد. برای‌تان شرح دادم این‏که علیاحضرت علاوه بر امور اجتماعی، علاوه بر امور بهداشتی در تمام مملکت نقشه‌های شهری را بایستی تصویب بکنند. ایشان در مسائل آموزشی دخالت می‌کردند. یعنی اصلاً وزیر آموزش را ایشان تعیین کردند. وزیر آموزش و پرورش دیگر این سال‌های اخیراین سه سال آخر وزیر آموزش و پرورش اساساً دست‌نشاندۀ ایشان بود و کسی بود که به جز به حمایت ایشان ممکن نبود بتواند وزیر بشود.

رفته‌،رفته، ایشان در کار وزارت علوم هم دخالت می‌کردند. در بعضی از دانشگاه‌ها که شخصاً ریاست عالیه را به عهده گرفتند و خرده‌،خرده،ایشان در کنفرانس آموزشی رامسر شرکت می‌کردند و صحبت می‌کردند و حرف می‌زدند. در مسائل هنری که اساساً دیگر دمین رزروه خودشان تلقی می‌کردند. اصلاً وزارت فرهنگ و هنر با وجودی که وزیرش شوهرخواهر شاه بود که جرأت نمی‌کرد کاری بکند. تمام مسائل هنری را ایشان اظهار نظر می‌کردند. تمام ابنیۀ تاریخی تحت نظر ایشان، اعتبار را ایشان می‌گرفتند یعنی اعتبار را از دولت یا از شرکت نفت می‌گرفتند و ایشان تعمیر می‌کردند. بناهای گنجعلی‌خان در کرمان به وسیلۀ ایشان تعمیر شده بود. البته خوب هم تعمیر شد اما به‌هرحال ایشان دیگر پای‌شان را از مسائل اجتماعی خارج گذاشتند و دیگر به همۀ مسائل مملکتی یواش‌،یواش،دخالت می‌کردند.

به‌هرصورت این کانون که غیررسمی بود ولی از هر به‌اصطلاح کانون رسمی‌تری اعتبار بیشتری داشت در دور علیاحضرت کوشش داشتند که خب مملکت را بچرخانند،مملکت را بگردانند. نه بر طبق قانون اساسی، نه روی آن ارگانیزاسیونی که به‌هرحال مملکت روی معرفی به مجلس و طریق قانونی، بلکه همان‌طوری که عرض کردم. نقشه‌های مثلاً شهرها را باید بیاورند توی دفتر علیاحضرت. علیاحضرت بپسندد و بعد اداره‌های شهرسازی در شهرها عین آن نقشه را تحمیل می‌کنند به مردم. حالا کجا قانون اساسی یک‌همچین چیزی را می‌گوید که آقا مالکیت مردم محدود بشود به نقشه‌هایی که مورد تصویب علیاحضرت باشد؟ و نظر علیاحضرت که به‌هرصورت ایشان ممکن است یک مقدار سلیقۀ خوب داشته باشد ولی به‌هرحال آرشیتکت نیست، به‌هرحال شهرسازی بلد نیست. چطور بایستی محدودیت مالکیت صاحبان اراضی صاحب ساختمان‌ها در شیراز بستگی داشته باشد به تصمیم ایشان یا چیزهای دیگر...

بخشی از مصاحبه محمد باهری (۱۲۹۵-۱۳۸۶) با پروژه تاریخ شفاهی ایران در دانشگاه هاروارد، نوار بیست و سه

لینک مصاحبه صوتی کامل محمد باهری👇👇
https://t.me/iranianoralhistoryproject/444



#فرهیختگان راهی به رهایی

رضا بهشتی مُعزّ:

‍ سخن از نامرادی‌های بین‌المللی حاکمیت و ناکارآمدی داخلی آن بر اثر خردگریزی مزمن و مردم‌ستیزی لجوجانه نیست، حیرت از اصرار بر تاراج و تخریب آگاهانه منابع مادی و معنوی‌ این کشور است. سخن از ناتوانی نظام در قطع دستان خیانت نیست که تواناست، حیرت از مدارا و همراهی با کسانی‌ست که آشکار و شلنگ‌انداز با امکانات مردمی فقیر و گرفتار قمار ارزان می‌کنند و می‌خندند.

سخن از یک خط هوشیار خیانت است، یک جریان خائنانه که ایران را سرزمینی سوخته و ایرانیان را نفله می‌خواهد. اینهمه غفلت نه عادیست نه امکان دارد!
و دولتی که در بهترین حالت نه می‌داند و نه می‌تواند.
وقتی سرنوشت قومی در سراشیب است، "پمپاژ امید" تنها خواب‌کردن قربانی برای کاستن درد است! بیدارکردن و هوشیاری با همه دشواری و تاخیر یک فریضه است. همه مسئولیم، همه

اول اسفند ۱۴۰۳

#فرهیختگان راهی به رهایی

مستند «زیبایی دنباله دار»
فیلمی درباره استاد زینت السادات امامی؛ هنرمند و نگارگر نامدار کشور

پنجشنبه ۲ اسفندماه
ساعت ۱۹:۰۰
شبکه چهار سیما



#فرهیختگان راهی به رهایی

تقی رحمانی -دانشگاه و مردم

https://youtu.be/YLN3ie2P5Qw

#فرهیختگان راهی به رهایی

گرانیگاه دیپلماسی جهانی!

عربستان دیروز میزبان گفتگوی آمریکا و روسیه بود. چشم‌انداز این مذاکرات تقریبا روشن است که به احتمال زیاد فراتر از مساله پایان جنگ اوکراین روابط روسیه و آمریکای ترامپ را وارد مرحله تازه‌ای خواهد کرد. اما به دور از نتایج این گفتگوها و آینده روابط آمریکا و روسیه، میزبانی عربستان و دلالت‌های آن در سپهر ژئوپلیتیک منطقه و سیاست بین‌الملل رخدادی پراهمیت و قابل تامل است.

سال‌هاست که حوزه عربی خلیج فارس به مرکز ثقل دیپلماسی جهانی تبدیل و تقریبا مقصد شمال و جنوب جهانی شده است؛ تا جایی که می‌توان گفت که هیچ منطقه‌ای در جهان شاهد این حجم ترافیک فشرده رهبران و مقامات دنیا نیست. عمان که میانجی دیرینه میان ایران و آمریکاست؛ اما قطر فعال‌ترین بازیگر در این دو دهه در «دیپلماسی وساطت» بوده است و به قطبی جهانی در این نوع دیپلماسی تبدیل شده است؛ از توافق میان طرف‌های لبنانی در سال 2008 و صلح دارفور گرفته تا توافق میان آمریکا و طالبان و اخیرا هم میان حماس و اسرائیل.

اما در این میان، پرونده مذاکرات و میانجیگری میان دو قدرت جهانی آمریکا و روسیه به «برادر بزرگ» شیخ‌نشینان خلیج فارس یعنی عربستان رسیده است. همین خود بیانگر ورد کشورهای عربی خلیج فارس به عصر جدیدی است. قبلا نیز گفته شده است که عربستان در حال تبدیل شدن به دروازه سیاست خاورمیانه آمریکاست.

اما جزیره العرب که زمانی جز صحرای پهناور و لم یرزعی نبود، چطور شد که امروز به گرانیگاه دیپلماسی جهانی، هاب اقتصادی منطقه و مطمح نظر شرق و غرب و شمال و جنوب دنیا تبدیل شده است و کشورهای باستانی و تاریخی همچون مصر، ترکیه و ایران حسرت آن را می‌خورند. پاسخ به این پرسش از حوصله یک متن تلگرامی خارج است؛ اما اشتباه است اگر تصور شود عامل آن صرفا وجود نفت است. خیلی از کشورها نفت دارند اما بیش از آن که برای آن‌ها «طلای سیاه» باشد، «بلای سیاه» بوده است.

واقعیت این است که این کشورها با وجود ساختارهای سنتی و قبیله‌‌ای خود زودتر اهمیت مولفه اقتصاد و پول را در دنیای مدرن درک کردند. البته این درک هم شرط لازم است اما کافی نیست؛ چه بسا چنین درکی مثلا در مصر هم از گذشته وجود داشته است؛ اما در سایه دهه‌ها بحران حکمرانی، نبود اراده و حکمرانی اقتصادی، ناپایداری مستمر سیاسی و اجتماعی و بحران تصمیم‌گیری برگردانی عملی نداشته است.

در واقع شش عامل باعث شده است که شیخ‌نشین‌ها به قطبی اقتصادی و دیپلماتیک در جهان تبدیل شوند؛ نخست این که در این کشورها خبری از بحران‌ها و دعواهای پیچیده سیاسی و اجتماعی نیست و با وجود نظام‌های موروثی غیر دموکراتیک و اقتدارگرا اما جزو باثبات‌ترین کشورهای جهان هستند.

وجود چنین نظام‌هایی نیز لزوما به معنای این نیست که مردم در نقطه مقابل آن‌ها قرار دارند و مخالف هستند، بلکه بر خلاف برخی تصورها جمع‌بندی نگارنده از مطالعات چند دهه‌ای درباره این کشورها این است که غالب مردم این شیخ‌نشین‌ها نیز همین سیستم‌های حکومتی را می‌پسندند و چه بسا انتخابی کردن آن را عامل بی‌ثباتی و هرج و مرج می‌دانند. البته این نافی وجود نارضایتی نسبت به برخی مواضع سیاست خارجی حکومت‌های خود به ویژه در مساله عادی‌سازی روابط با اسرائیل نیست.

عامل دوم اما عدم تعدد مراکز قدرت و پیچیده نبودن سیستم تصمیم‌گیری در این کشورها و سهولت آن است. در واقع حکمرانی متمرکز و چابکی دارند که امر تصمیم‌گیری در آن سهل و آسان است و از تورم دست و پا گیر نهاد و قوانین و غیره هم خبری نیست. سرعت تصمیم‌گیری در آن‌ها بسیار بالاست و با همان سرعت هم اجرا می‌شود؛ بدون این که فاصله‌ای میان اراده، تصمیم و اجرا حائل و مانع شود.

عامل سوم حکمرانی اقتصادی معطوف به بین‌المللی کردن اقتصاد است که در نتیجه آن نفت دیگر نقمت نیست، بلکه نعمت است. امروز هم اتفاقا این کشورها با تنوع بخشی به منابع خود دیگر نیاز چندانی به درآمدهای نفتی ندارند.

عامل چهارم هم انباشت پول و سرمایه در این کشورهاست که در نتیجه عوامل پیشگفته رخ داده و باعث شده است که مقصد رهبران کشورهای مختلف برای جذب این سرمایه‌ها شوند و به نوعی همه در پی تقویت روابط با آن‌ها را برآیند. در کنار آن هم همین ثروت عظیم نفوذی قابل توجه برای آن‌ها در کانون‌های قدرت در دنیا خلق کرده است.

عامل پنجم نیز راهبرد بهره‌مندی از مغزها، تخصص‌ها و مشاوران خبره خارجی در حوزه‌های مختلف است. این در حالی است که کشوری مانند ایران و مصر با فرار مغزهای داخلی مواجه هستند.

عامل ششم نیز تقریبا وجود سیاست خارجی متوازن و نوعی موازنه میان شرق و غرب است. این در حالی است که اساسا این شیخ‌نشین‌ها متحد آمریکا هستند. با این حال در یک دهه اخیر به شکل قابل توجهی روابطی راهبردی با چین و روسیه نیز برقرار کرده‌اند. ناگفته هم نماند که چنین موازنه‌ای ملزوم و مفروض حکمرانی اقتصادی است.

صابر گل‌عنبری

#فرهیختگان

هشدار رئیس مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی در نامه‌ای مهم به رئیس‌جمهور

هشدار رئیس مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی در نامه‌ای مهم به رئیس‌جمهور

رئیس مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی در نامه‌ای مهم به رئیس‌جمهور، گروه‌های افراطیِ هویت‌طلب را جاعلانی توصیف کرد که وحدت تاریخی مردم ایران را هدف گرفته‌اند و پیشنهاد کرد با به‌کارگیری تدابیر ضروری، با اهداف شوم و ضدملی آنان مقابله شود.

نوشتار کاظم موسوی‌بجنوردی بنا به ضرورت شرایط کنونی کشور، اینک به‌صورت علنی منتشر می‌شود که متن آن به شرح زیر است:

جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

با عرض سلام، چنان‌که مستحضر هستید، چندسالی است که گروه‌هایی افراطی که خود را «هویت‌طلب» می‌نامند، با جعل دوگانه‌های ترک ـ فارس، کرد ـ فارس و عرب ـ عجم و امثال آن وحدت تاریخی مردم ایران را هدف گرفته‌اند، مردمی که نظریه‌پردازان سیاسی از آن‌ها با تعبیر «ملت تاریخی» یاد می‌کنند. یکی از ویژگی‌های اصلی این مردم در تاریخ طولانی و پرفرازونشیب آن‌ها وحدت در عین کثرت است. همین ویژگی باعث تاب‌آوری تمدن کهن این ملت در مقابل هجوم‌های ویران‌گر بوده است. درعین‌حال یکی از نمودهای کثرت این ملت وجود زبان‌ها و گویش‌های مختلف است. به‌رغم این تنوع، همین مردم در یک فرآیند تاریخی و کاملاً داوطلبانه، زبان فارسی را در مقام زبان مشترک، میانجی و ملی انتخاب کردند. نخبگان ما، با هر گویش و زبانی، با فارسی آراء و عقاید خود را بیان کردند، شعر سرودند، داستان نوشتند. این موضوعی است که در زبان فارسی سابقه‌ای دست‌کم هزارساله دارد، چنان‌که قطران تبریزی در ۴٠٣ قمری به زبان فارسی شعر می‌سرود. متأسفانه گروه‌های یادشده از سویی موضوع تنوع زبانی را کاملاً در مقابل زبان ملی قرار داده‌اند و جایگاه ملی زبان فارسی را به ناحق دست‌پخت حکومت پهلوی معرفی می‌کنند و از سوی دیگر، تعریفی که از گروه‌های قومی ارائه می‌دهند در مقابل وحدت ملی است. آن‌ها ایران را متشکل از «ملت‌های مختلف» معرفی می‌کنند که همۀ آن‌ها از سوی «ملت فارس» استثمار و استعمار می‌شوند. ترویج تنفرهای قومی که امروزه به ورزشگاه‌ها نیز کشیده شده است، هیچ نتیجه‌ای جز قراردادن اجزای ملت در مقابل هم ندارد. تاریخ نشان داده است که در ایران هیچ‌گاه دعوای قومی وجود نداشته است.
همۀ اجزای ملت ازجمله مردم آذربایجان در دفاع از هویت ملی و زبان ملی تلاش کرده‌اند. بزرگ‌ترین شاهنامه‌شناسان، حافظ‌شناسان، لغت‌شناسان و اسطوره‌شناسان ایرانی، آذربایجانی بودند و استادانی مانند محمدامین ریاحی، منوچهر مرتضوی، بهمن سرکاراتی، محمدعلی موحد، حسن انوری و ژاله آموزگار بین آنان بوده و می‌درخشند. متأسفانه همان گروه‌های قوم‌گرا با بدترین و سخیف‌ترین تعابیر به این بزرگواران اهانت و در مقابل به صراحت از رهبران خائن فرقۀ دموکرات و اهداف شوم آن‌ها دفاع می‌کنند.
هدف آن‌ها ایجاد هویتی جعلی در مقابل هویت ایرانی است، موضوعی که متأسفانه از سوی دشمنان خارجی نیز مورد حمایت قرار می‌گیرد. تجارب یوگسلاوی، لیبی، سوریه، لبنان و عراق پیشاپیش نتایج فاجعه‌بار این رفتارها را به‌روشنی نشان می‌دهد. با توجه به روحیۀ ستودۀ حضرت‌عالی که همیشه بر استفاده از دیدگاه‌های کارشناسان تأکید فرموده‌اید، خواهشمند است در این زمینه مهم نیز با به‌کارگیری تدابیر ضروری اجازه نفرمایید گروه‌های مذکور بیش از این بتوانند اهداف شوم و ضدملی خود را جامۀ عمل بپوشانند.

کاظم موسوی‌بجنوردی
دوم دی ١۴٠٣


#فرهیختگان راهی به رهایی

فرهیختگان pinned «»